231 |
Economic empowerment of housing beneficiariesAdams, Junay 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: A premise of this thesis is that too much emphasis is still placed on dealing with the
crisis of housing provision, rather than planning for housing development in South
Africa. Little consideration is given to the economic improvement of the housing
beneficiaries. The following research question was posed: What can and should be
done in order for housing beneficiaries to become economically empowered?
Government has the obligation to enhance and maintain the personal social welfare of
its inhabitants. Housing is part of a package of social welfare services that includes
physical health as well as the incorporeal element within a human being. Housing is
also a process of how people came to be housed, starting at the moment when they
first apply for a house.
Economic empowerment should be linked to the four dimensions of development, i.e.
equity, capacity-building, participation, self-reliance. Equity leads to economic
empowerment by providing equal access to economic opportunities. capacity-building
has aspects of developing skills, providing access to, and establishing supportive
structures for economic empowerment. Participation is concerned with achieving
power to influence decisions. Finally, self-reliance is linked to economic empowerment
because it refers to the ability of people to produce most of its basic needs as well as
producing surpluses with which to trade for those commodities and services which it
does not produce efficiently itself (Burkey, 1993:51).
Economic empowerment of housing beneficiaries implies a micro, individual level focus
of economic development. According to Gildenhuys (1993:26) economic welfare refers
to the development of the economic and material welfare and prosperity of the
individual. Apart from a micro focus, a multi-objective focus is required for
sustainability. According to Dalal-Clayton and Bass (2000:12), sustainable
development entails balancing economic, social and environmental objectives. Finally,
there are two dimensions to economic empowerment, namely, empowerment of the
housing beneficiaries, as well as empowerment of development facilitators.
Evidence of shortcomings of development projects relating to economic empowerment
was provided in this thesis by means of applying the findings of an empirical research
project in Wesbank to economic empowerment. The research explored the
management processes that were implemented that eventually resulted in outcomes
not being desirable. It was explained that the initial "scattering" of opportunities to
emerging contractors was not part of a concerted approach for the primary
beneficiaries to become economically empowered. This housing development project
did not only fail to ensure economic empowerment, but also denied the housing
beneficiaries what little economic activity they were involved in prior to the move. The
Wesbank evidence was also linked to the views and findings of various authoritative
sources that confirmed that government development projects in general, have an
unfortunate track record when it comes to economic empowerment of so-called
beneficiaries.
Two case studies from the United States were used to illustrate that integrated
development provides the context for the economic empowerment of housing
beneficiaries.
Four economic development foci then provided the framework within which solutions
were formulated: residential dispersal and mobility, enhancing the capacity of housing
beneficiaries, investing in economic empowerment of women, and changing the
mindset of the developers. This framework embodies the how of economic
empowerment of housing beneficiaries. / AFRIKAANSE OPSOMMING: 'n Aanname van hierdie tesis is dat te veel klem steeds geplaas word op die hantering
van krisisse t.o.v behuisingsvoorsiening, eerder as beplanning vir
behuisingsontwikkeling, met min inagneming vir ekonomiese bemagtiging van
behuisingsbegunstigdes. Die volgende navorsingsvraag word gestel: Wat kan en moet
gedoen word ten einde ekonomiese bemagtiging vir behuisingsbegunstigdes te
bewerkstellig?
Regerings het 'n plig om die persoonlike sosiale welsyn van landsinwoners te bevorder
en te handhaaf. Behuising is deel van 'n pakket van sosiale welsynsdienste wat fisiese
gesondheid sowel as die psigiese element van mens wees insluit. Behuising is ook 'n
proses wat begin die oomblik wanneer 'n persoon die eerste keer aansoek doen vir 'n
huis.
Ekonomiese bemagtiging moet gekoppel word aan die vier dimensies van ontwikkeling,
naamlik gelykheid, kapasiteitsbou, deelname, en onafhanklikheid. Gelykheid lei tot
ekonomiese bemagtiging deurdat dit gelyke toegang tot ekonomiese geleenthede
bevorder. Kapasiteitsbou sluit in ontwikkeling van vaardighede, verskaffing van
toegang, en die oprig van ondersteunende strukture vir ekonomiese bemagtiging.
Deelname bevorder die toename in mag om besluite te beïnvloed. Onafhanklikheid
word gekoppel aan ekonomiese bemagtiging omdat dit verwys na die vermoë van
mense om self in die meeste van hul basiese behoeftes te voorsien.
Ekonomiese bemagtiging van behuisingsbegunstigdes impliseer 'n mikro, individuele
vlak fokus op ekonomiese ontwikkeling. Volgens Gildenhuys (1993:26) verwys
ekonomiese welvaart na die ontwikkeling van die ekonomiese en materiële welvaart en
vooruitstrewendheid van die individu. Behalwe 'n mikro fokus, is 'n multi-doelwit fokus
ook noodsaaklik vir volhoubaarheid. Volhoubare ontwikkeling behels die balansering
van ekonomiese, sosiale en omgewings doelwitte. Daar is twee dimensies van
ekonomiese bemagtiging, naamlik bemagtiging van die behuisingsbegunstigdes, sowel
as bemagtiging van ontwikkelingsfasiliteerders.
Bewyse van tekortkominge in ontwikkelingsprojekte aangaande ekonomiese
bemagtiging word voorsien d.m.v die toepassing van bevindinge van 'n empiriese
navorsingsprojek in Wesbank op ekonomiese bemagtiging. Die navorsing het die
bestuursprosesse ondersoek wat gevolg was in die projek en uiteindelik ook veroorsaak
het dat die uitkomste onwenslik was. Die aanvanklike verspreiding van geleenthede
teenoor opkomende kontrakteurs was nie deel van 'n gefokusde plan vir die primêre
begunstigdes om ekonomies bemagtig te word nie. Die behuisingsprojek het nie net
daarin gefaal om ekonomiese bemagtiging te bewerkstellig nie, maar het ook die
bietjie ekonomiese aktiwiteit waarin begunstigdes betrokke was voor die skuif na
Wesbank, weggeneem. Die bewyse in Wesbank word ook gekoppel aan die sieninge
en bevindinge van verskeie gesaghebbende bronne wat bevestig dat
regeringsontwikkelingsprojekte oor die algemeen 'n swak rekord het wat betref
ekonomiese bemagtiging van sogenaamde begunstigdes.
Twee gevallestudies van die VSA is na verwys om te illustreer dat geïntegreerde
ontwikkeling die konteks verskaf vir ekonomiese bemagtiging van behuisings
begunstigdes.
Vier ekonomiese bemagtiging fokus areas verskaf 'n raamwerk waarin oplossings
geformuleer is: verspreiding en mobiliteit, verbetering van kapasiteit van
begunstigdes, ekonomiese bemagtiging van vroue, en verandering van die
denkpatroon van ontwikkelingsfasiliteerders. Hierdie raamwerk stel voor die hoe van
ekonomiese bemagtiging van behuisingsbegunstigdes.
|
232 |
An evaluation of the extent to which the National Skills Development Strategy has been implemented - the case of AngloGold LimitedDube, Tobias 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: The research project, conducted at AngloGold Limited, a Johannesburg based
international mining company, was an evaluation of the extent to which the company had
i'hlplemented the National Skills Development Strategy. It was prompted by the general
perception that companies were lagging behind in the implementation of this strategy.
The research problem therefore was: To what extent is AngloGold Limited progressing
or lagging behind in the implementation of the National Skills Development Strategy?
As the project sought to evaluate implementation progress, an evaluation research
design was used. Since persons with in-depth knowledge of the implementation of the
National Skills Development Strategy were available at AngloGold Limited, a purposive
sampling method was used. Two techniques were used to gather information: individual
semistructured interviews were conducted with AngloGold Limited personnel and union
members, and an unstructured in-depth interview with a representative of the Mining
Qualifications Authority. Documents of AngloGold Limited and of the Mining
Qualifications Authority were also analysed, and a general review of pertinent literature
was conducted.
The literature traces the history of formal education and training in South Africa back to
1922, when the Apprenticeship Act (Act No. 26 of 1922) was enacted. Notable in the
history of training in South Africa prior to the current dispensation of the National Skills
Development Strategy was the Manpower Training Act (Act No. 56 of 1981.
Notwithstanding its shortcomings, this Act provided a platform from which the current
legislative framework for human resource education and training and subsequently the
National Skills Development Strategy evolved. The National Skills Development
Strategy, which is the government's education and training reform agenda, is one
component of the all-encompassing Human Resources Development Strategy. This
agenda is not modelled on the experience of any particular country; however, there is
evidence that its conceptualisation was influenced to some extent by international
practices. The National Skills Development Strategy is underpinned by three pieces of legislation,
the South African Qualification Act (Act No. 58 of 1995), the Skills Development Act (Act
No. 97 of 1998) and the Skills Development Levies Act (Act No.9 of 1999). The
Employment Equity Act and the Further Education and Development Act also have a
bearing on the National Skills Development Strategy. The Skills Development Act
prescribes what is expected of workplaces/companies in the implementation of the
National Skills Development Strategy. Workplaces play their part in the implementation
of this strategy within the parameters of the implementation process at the macro level.
At this level, the implementation process is progressing fairly well.
The evaluation of the implementation of skills development at AngloGold Limited against
what is expected of workplaces placed it among companies that are progressing well in
the implementation of the National Skills Development Strategy. The company has so far
complied with most of the implementation requirements, except for the strategy for
company-wide communication of the National Skills Development Strategy process. The
company needs to develop an effective and efficient information dissemination strategy
to this end. Moreover, the company needs to move beyond reporting on training in terms
of numbers to providing information on the actual skills acquired. Learnerships also need
to be extended beyond the engineering discipline. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doel van die navorsingsprojek was om vas te stel in hoe ver die maatskappy
AngloGold Bpk, 'n internasionale mynboumaatskappy gesetel in Johannesburg, die
Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie tot op hede geïmplementeer het. Die
navorsing is aangespoor deur die algemene persepsie dat maatskappye in hierdie opsig
besig is om agter te raak. Die probleemstelling was dus: In watter mate is AngloGold
Beperk by of agter met die implementering van die Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie?
Aangesien die oogmerk van die projek was om vordering met die implementering te
evalueer, is 'n evalueringsontwerp gebruik. Vanweë die beskikbaarheid van persone by
AngloGold Beperk met 'n diepgaande kennis van die implementering van die Nasionale
Vaardigheidsontwikkeling strategie, is 'n doelbewuste steekproef geneem. Twee
tegnieke is gebruik om inligting te verkry: individuele, semigestruktureerde onderhoude
is met personeel van AngloGold Beperk gevoer en 'n ongestruktureerde, diepgaande
onderhoud met 'n verteenwoordiger van die Mynboukwalifikasie-owerheid. Dokumente
van AngloGold Beperk en van die Mynboukwalifikasie-owerheid is ook ontleed en 'n
algemene oorsig oor die tersaaklike literatuur is onderneem.
Die literatuur spoor die geskiedenis van formele opleiding en onderwys in Suid-Afrika
terug tot 1922, toe die Vakleerlingwet (Wet Nr 26 van 1922) uitgevaardig is. 'n Baken in
die geskiedenis van opleiding in Suid-Afrika voor die huidige bedeling van die Nasionale
Vaardigheidsontwikkelingstrategie was die Wet op Mannekragopleiding (Wet 56 van
1981). Ondanks sy tekortkomings het hierdie wet die grondslag gelê waarop die huidige
wetgewing op die opleiding en onderwys van menslike hulpbronne voortgebou het en
die huidige Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie ontwikkel is. Die Nasionale
Vaardigheidsontwikkelingstrategie is een komponent van die oorhoofse Menslike
Hulpbronontwikkelingstrategie, wat die regering se agenda vir die hervorming van
onderwys en opleiding vorm. Hierdie agenda is nie geskoei op die ondervinding van
enige besondere land nie, maar daar is aanduidings dat die konsepsualisering daarvan
in 'n mate deur internasionale praktyke beïnvloed is. Die Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie word gerugsteun deur drie wette,
naamlik die Suid-Afrikaanse Kwalifikasiewet (Wet Nr 58 van 1995), die Wet op
Vaardigheidsontwikkeling (Wet Nr 97 van 1998) en die Wet op Vaardigheidsontwikkelingsheffings
(Wet Nr 9 van 1999). Die Wet op Diensbillikheid en die Wet op
Voortgesette Onderwys en Ontwikkeling het ook betrekking op die Nasionale
Vaardigheidsontwikkelingstrategie. Die Wet op Vaardigheidsontwikkeling skryf voor wat
van werkplekke/maatskappye verwag word ten opsigte van die implementering van die
Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie. Werkplekke speel hul rol in die
implementering van hierdie strategie binne die parameters van die implementeringsproses op makrovlak. Op hierdie vlak verloop die implementeringsproses redelik vlot.
Die evaluering van die implementering van vaardigheidsontwikkeling by AngloGold
Beperk vergeleke met wat van werkplekke verwag word, het die maatskappy onder dié
geplaas wat goed vorder met die implementering van die Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie.
Tot dusver het die maatskappy die meeste van die
implementeringsvereistes nagekom, behalwe die strategie vir maatskappy wye
kommunikasie van die proses van die Nasionale Vaardigheidsontwikkelingstrategie. Die
maatskappy moet dus 'n doeltreffende en effektiewe strategie ontwikkel om inligting oor
die strategie te versprei. Daarbenewens moet die maatskappy verder gaan as die blote
numeriese rapportering oor opleiding en ook inligting verskaf oor die vaardighede wat
werklik verwerf is. Leerlingskappe moet ook verder strek as die ingenieursdissipline.
|
233 |
Community policing as a crime prevention strategy for the Cape Town City PoliceVisser, A. J. (Abraham Johannes) 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: The purpose of the study is to establish if community policing is being
implemented by the Cape Town City Police and if so, to what extent. The study
further aims to establish whether the full implementation of community policing
could be expected to have a positive impact on the reduction of crime in Cape
Town.
To this end, the reader is presented with a brief overview of local government in
South Africa, an in-depth discussion of the transformation process which resulted
in the current municipal structures, and an introduction to the non-traditional local
government function of crime prevention. Local government's increasing
involvement in crime prevention and the resulting establishment of municipal
police services are discussed and it is argued that crime prevention strategies of
municipal police services should build on existing local government efforts and
should therefore focus on removing the root causes of crime.
Further to the above, a detailed discussion of community policing is embarked
upon. This section provides a theoretical account of what community policing
entails, as well as a theoretical framework against which the researcher's
empirical study with regard to the implementation of community policing by the
Cape Town City Police, can be planned, executed and the results thereof be
evaluated. It deals with the relevant historical perspectives, presents a workable definition for community policing that will direct the further conduct of the
research and provides detailed discussions on each of the elements of
community policing. Implementation of this policing method with specific
reference to South Africa, the requirements of a community police officer, as well
as the relationship between fear, disorder and crime are also dealt with here.
The results of the researcher's empirical study are furthermore presented and it
is concluded that certain steps have indeed been taken by the Cape Town City
Police towards the institutionalisation of community policing and that the full
implementation of community policing by this service can be expected to have a
significant impact on the prevention of crime in Cape Town.
In closing, the reader is presented with practical recommendations which will
ensure the effective implementation of community policing by the Cape Town
City Police. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doel van die studie is om vas te stel of gemeenskapspolisieëring tans deur
die Kaapstad Stadspolisie toegepas word, en indien wel, tot watter mate. Die
studie poog verder om vas te stel of dit verwag kan word dat die implementering
van gemeenskapspolisieëring 'n positiewe impak op die vermindering van
misdaad in Kaapstad sal hê.
Om hieraan te voldoen, word die leser voorsien van 'n oorsig van plaaslike
regering in Suid-Afrika, 'n in-diepte bespreking van die transformasieproses wat
gelei het tot die huidige munisipale strukture, asook 'n bekendstelling van die nie-tradisionele
plaaslike regeringsfunksie van misdaadvoorkoming. Plaaslike
regering se toenemende betrokkenheid by misdaadvoorkoming en die gevolglike
vestiging van munisipale polisiedienste word bespreek en dit word aangevoer dat
misdaadvoorkomingstrategieë van munisipale polisiedienste behoort te bou op
bestaande plaaslike regeringspogings en behoort derhalwe te fokus op die
verwydering van die onderliggende oorsake van misdaad.
In aansluiting met bogemelde word 'n breedvoerige bespreking van
gemeenskapspolisieëring aangebied. Hierdie afdeling voorsien 'n teoretiese
oorsig oor wat gemeenskapspolisieëring behels, asook 'n teoretiese raamwerk
waarteen die navorser se empiriese studie ten opsigte van die implementering
van gemeenskapspolisieëring deur die Kaapstad Stadspolisie, beplan, uitgevoer en die resultate daarvan ge-evalueer kan word. Dit bied 'n oorsig van die
relevante historiese perspektiewe, 'n werkbare definisie van gemeenskapspolisieëring
wat die verdere navorsing sal rig, asook 'n breedvoerige bespreking
van die elemente van gemeenskapspolisieëring. Implementering van hierdie
metode van polisieëring met spesifieke verwysing na Suid-Afrika, die vereistes
van 'n gemeenskapspolisieëringsbeampte, asook die verwantskap tussen vrees,
wanorde en misdaad word ook hier behandel.
Die resultate van die navorser se empiriese studie word verder aangebied en die
gevolgtrekking word gemaak dat sekere stappe wel geneem is deur die
Kaapstad Stadspolisie ten opsigte van die instelling van gemeenskapspolisieëring
en dat verwag kan word dat die volle implementering van
gemeenskapspolisieëring 'n daadwerklike impak op die voorkoming van misdaad
in Kaapstad sal hê.
Ten slotte word praktiese aanbevelings aangebied wat die effektiewe
implementering van gemeenskapspolisieëring deur die Kaapstad Stadspolisie sal
verseker.
|
234 |
Strategic options for trade unions in the Namibian Police ServiceKafidi, W. 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: Freedom of association is a constitutional fundamental freedom denied the members
of the Namibian Police Service. This led to the researcher to conduct a study on
current labour practices in the said organisation. The aim thereof was to establish
whether the inexistence of unions has a detrimental effect on labour relations, and also
to explore possibilities of introducing trade unions in the Police Service.
A study was conducted within a qualitative approach with the data obtained from
existing literature as well as through interviewing police officers and other public
office bearers. It was ultimately found that the entire organisation is fraught with
labour related problems, which would have been handled differently within unionism.
The study therefore recommends that a union be formed for the Namibian Police
members. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Vryheid van assosiasie is 'n konsitusionele fundamentele vryheid wat die lede van die
Namibiese Polisiediens ontsê is. Dit was aanleidend tot die navorser se ondersoek van
bestaande werkspraktyke in die gemelde organisasie. Die studie is daarop gerig om
vas te stel of die bestaan van unies nadelig inwerk op werksverhoudings asook om die
moontlikheid van die instelling van vakunies in die polisiediens te ondersoek.
Die studie is met 'n kwalitatiewe benadering onderneem en data is bekom uit
bestaande literatuur asook onderhoudsvoering met polisiebeamptes en ander openbare
ampsdraers. Daar is uiteindelik bevind dat die hele organisasie gebuk gaan ander
werksverwante probleme wat binne vakunie-verband anders hanteer sou word. Die
studie beveel dan ook aan dat 'n unie vir die lede van die Namibiese Polisie ingestel
moet word.
|
235 |
Water scarcity and electricity generation in South Africa.Wassung, Natalie 12 1900 (has links)
Thesis (MPhil (Public Management and Planning))--University of Stellenbosch, 2010. / ENGLISH ABSTRACT: South Africa has a mean annual precipitation far lower than the global average. This is a
fundamental constraint to development, especially when the country has already run out of surplus
water and dilution capacity. To add further pressure, southern Africa’s water resources are expected
to decrease as a result of climate change. Despite the potential devastation, the country’s response
to climate change has been limited. South Africa’s energy sector is dominated by coal power stations
and is the country’s primary emitter of carbon dioxide. Given the significantly higher water usage of
coal-fired power plants compared to that of most renewable energy power plants, the transition to a
clean energy infrastructure might be more successfully motivated by water scarcity than by the
promise of reduced carbon emissions. This article analyses more critically the impact of coal-fired
electricity generation on South Africa’s water resources, by estimating a water-use figure that
extends backwards from the power plant to include water used during extraction of the coal. This
figure can then be compared to the water usage of alternative electricity generation options. It is
then possible to estimate how much water could be saved by substituting these alternatives in place
of additional coal-fired plants. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Suid-Afrika se gemiddelde jaarlikse neerslag is baie laer as die wêreldwye gemiddelde. Dit plaas ’n
wesenlike beperking op ontwikkeling, veral aangesien die land se surplus water- en
verdunningskapasiteit reeds uitgeput is. Om die saak verder te vererger, word verwag dat Suidelike
Afrika se waterbronne gaan kleiner word as gevolg van klimaatsverandering. Ten spyte van die
potensiële ramp, was die land se reaksie op klimaatsverandering tot dusver baie beperk.
Steenkoolkragstasies, wat Suid-Afrika se energiesektor oorheers, is die land se primêre bron van
koolstofdioksieduitlating. Gegewe die beduidend hoër waterverbruik van steenkoolkragstasies
teenoor dié van die meeste kragstasies wat met hernubare energie werk, kan die verandering na ’n
skoonenergie-infrastruktuur meer suksesvol gemotiveer word deur waterskaarste as deur die
belofte van verminderde koolstofuitlatings. Hierdie artikel analiseer die impak van
steenkoolgedrewe elektrisiteitsopwekking op Suid-Afrika se waterbronne meer krities deur te
beraam hoeveel water verbruik word van die kragstasie terug tot by die ontginning van die
steenkool. Hierdie syfer kan dan vergelyk word met die waterverbruik van alternatiewe
kragopwekkingsopsies. Dit is dan moontlik om te beraam hoeveel water gespaar kan word deur
hierdie alternatiewe op te rig in plaas van bykomende steenkoolkragstasies.
|
236 |
n Ontleding van direkte Kleurlingverteenwoordiging op die munisipale vlak in Suid-Afrika tot 1971 / An analysis of the direct representation of the coloured population group at the municipal level in South Africa until 1971Cloete, Gideon Stephanus 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 1976. / ENGLISH ABSTRACT: In this study the representation of the Coloured population group in
the local evaluation process in South Africa until 1971, is analysecd
to determine the effectiveness of this system of representation.
In theory representatives selected in an open democratic election
are supposed to act in the interest of the voters they represent,
in a manner responsive to them. In this way the voters or citizens
have access to and control over the decision-making centres of
government, and are represented in the legislative structures of
government. Representation can be analysed in two ways. / INLEIDING: Gedurende die periode 1960 - 1972 was die Kaapprovinsie die enigste
provinsie binne die Republiek van Suid-Afrika waar Kleurlinge (en
Indiërs) saam met Blankes deelgeneem het aan die plaaslike bestuursprosesse,
sonder dat daar formeel ‘n rasse- of kleuronderskeid gemaak
is tussen munisipale kiesers. Hierdie gesamentlike deelname het
egter nie sonder "wrywing" plaasgevind nie, en dit was dan ook een
van die redes vir die verwydering van die Kleurlingkiesers op 14
Januarie 1972 vanaf die gemeenskaplike munisipale kieserslys en die
ontneming daardeur van hul direkte stemreg op die plaaslike bestuursvlak
ten gunste van verteenwoordiging in sekere adviserende bestuurs- of
raadplegende komitees vir Kleurlinge wat in ‘n ondergeskikte
posisie teenoor die munisipale- of afdelingsraad in die betrokke
plasslike owerheidsgebied verkeer.
|
237 |
Alternative sources of finance for sustainable development in South Africa with specific reference to carbon tradingDu Preez, David H. 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--University of Stellenbosch, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: The world has been engaged in a global ‘development project’ since the late 1940s. This process
gained new momentum with the end of colonialism and the emergence of newly independent
countries, all of them plagued with high levels of poverty. Traditional models of economic growth
based on industrialization and import-substitution did not deliver the expected results to reduce
poverty, especially in Africa. New ways of engaging with development emerged; in particular the
basic needs approach in the 1970s and later the human development approach.
Independently a new environmental movement surfaced in the 1960s, responding to the rallying call
of global environmental destruction as a result of economic activities. For the first time a global
language on the limitations nature presents to development emerged. The ‘movement’ received
particular traction with the emergence of global climate disruption as the single largest global
environmental issue. ‘Human needs’, represented by the anthropocentrists, and ‘environmental
limitations’, represented by environmentalists were merged in an uncomfortable union to give birth to
the notion of sustainable development. Yet, as a result of a large variety of perspectives, no
agreement has been reached on what sustainable development means or should achieve.
There is agreement though that developmental needs and environmental challenges are both urgent.
An important unanswered question is how the world will pay for sustainable development
interventions. Some interesting ideas on alternative sources of development finance has been
around for a while, yet has not found practical application. Carbon finance, an innovative new source
of funding, is an exception.
This exploratory research was conducted by reviewing existing relevant literature using the inductive
logic technique. It was initiated as a result of specific experiences leading the researcher to some
general ‘truths’.
The findings revealed that carbon markets, which are primarily focussed on reducing carbon
emissions and which in itself makes a positive contribution to sustainability, has over the last few
years successfully leveraged billions of dollars for investment in sustainable development projects
globally. Some of these have the added advantage of co-benefits for the poor. Its role is set to expand as a source of development finance. South Africa has the potential to earn large amounts
from carbon trading, assisting the country to move to a more sustainable development trajectory. The
findings concluded that realising this potential will require a more focussed approach, especially from
the South African Government. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die wêreld is sedert die 1940s besig met ‘n grootskaalse ‘ontwikkelingsprojek’. Die proses het nuwe
momentum gekry teen die einde van die koloniale tydperk. Die nuut onafhanklike state het almal
gebuk gegaan onder hoë vlakke van armoede. Tradisionele modelle van ekonomiese groei
gebasseer op industrialisasie en invoer vervanging, het nie die verwagte resultate in terme van
armoede verligting - veral in Afrika - gehad nie. Nuwe benaderings tot ontwikkeling - spesifiek die
‘basiese behoeftesbenadering’ in die 1970s en later die menslike ontwikkelingsbenadering – is
ontwikkel met die hoop dat dit beter resultate sal lewer om armoede hok te slaan.
Terselfdertyd het ‘n nuwe omgewingsbeweging in die 1960s ontstaan, in reaksie op die vernietig van
die natuur deur die mens se ekonomiese aktiwiteite. Die gevolg was dat daar ‘n internasionale taal
onstaan het wat die beperkinge wat die natuur op ontwikkeling plaas kon verwoord. Dit het veral
momentum gekry met die bewuswording dat aardverwarming die wêreld se grootste
omgewingsuitdaging bied. Mense se behoeftes soos verwoord deur antroposentriste, en
omgewingsbeperkings soos verwoord deur omgewingskundiges, het bymekaargekom om die nuwe
konsep van volhoubare ontwikkeling te vorm. As gevolg van ‘n groot verskeidenheid van
interpretasies is daar geen ooreenstemming oor wat volhoubare ontwikkeling beteken of behoort te
bereik nie.
Waaroor daar wel ooreenstemming is, is die feit dat die wêreld se behoefte aan ontwikkeling sowel as
die omgewingsuitdagings beide dringend is. ‘n Belangrike vraag wat niemand nog kon beantwoord
nie, is hoe die wêreld gaan betaal vir volhoubare ontwikkelingsprojekte. Alhoewel daar ‘n paar
kreatiewe idees vir alternatiewe bronne van ontwikkelingsfinansiering die rondte doen, het nog nie
een daarvan praktiese beslag gekry nie. Die enigste vindingryke nuwe bron van
ontwikkelingsfinansiering wat wel geïmplimenteer is, is koolstof finansiering.
Dié ondersoekende navorsing is gedoen deur middel van ‘n literatuur studie van bestaande relevante
materiaal, deur gebruik te maak van die induktiewe logika tegniek. Die studie is geïnisieer as gevolg
van spesifieke ondervindings wat die navorser gelei het na algemene ‘waarhede’. Bevindinge uit die studie het aangedui dat koolstof markte, wat primêr ten doel het om die vrystel van
aardverwarmingsgasse te beperk en dus opsigself ‘n positiewe bydrae tot volhoubaarheid lewer, oor
die laaste paar jaar daarin geslaag het om miljarde dollars beskikbaar te maak vir volhoubare
ontwikkelingsprojekte wêreldwyd. Sommige hiervan het die voordeel dat dit arm gemeenskappe
bevoordeel. Die rol van die koolstofmarkte gaan in die toekoms toeneem. Suid Afrika het die
potensiaal om groot bedrae te verdien uit koolstof finansiering, wat die land behoort te help om op ‘n
meer volhoubare ontwikkelingspad voort te gaan. Die bevindinge sluit af deur aan te dui dat die
realisering van dié potensiaal ‘n baie meer gefokusde benadering deur veral die Suid Afrikaanse
Regering gaan vereis.
|
238 |
Early childhood development as a pathway to sustainable community developmentSpies, Magdelien 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--University of Stellenbosch, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: This study investigated the possibilities of early childhood development (ECD) as pathway to
sustainable community development by means of a literature survey and practical research. The
main objectives were to determine the usefulness of integrated, ecological ECD as entry point to
sustainable community development, to determine how this might be achieved and to reflect on the
benefits and limitations of sustainable community development through ECD.
A review of the literature emphasized the importance of ECD, as early childhood is foundational for
the establishment of lifelong skills, knowledge, values and attitudes. The need to enhance
capabilities for sustainable development from a young age is becoming increasingly urgent as the
world braces itself for a future likely to be characterised by a ‘global polycrisis’ which includes climate
change, resource depletion, poverty and food security. Integrated, ecological ECD exposes children
to a worldview that acknowledges complexity and interdependence. This contributes to their ability
to be agents of change that imagine and create alternative futures on community, national and
global levels. Conceptualising ECD spaces as integrated ecological ‘hubs’ for sustainable community
development is a way of enhancing community capabilities for sustainable development by
facilitating synergies between various projects, promoting intergenerational learning and ensuring
that children are central to all community development initiatives.
The practical research focused on the Lynedoch Crèche as a working example of an integrated,
ecological ECD ‘hub’ for sustainable community development. The purpose of this case study was to
contribute to the attainment of the research objectives by balancing theory with the intricacies of
praxis. The main findings of the case study pertain to the need to inform ECD by a deeply ecological
and integrated worldview that places children at the centre of sustainable community development.
The importance of deriving context-specific methodologies and solutions that stem from an intricate
knowledge of the socio-ecological environment was emphasized. The research indicated that the
core challenges to this approach relate to capacity, leadership, financial viability and institutional
arrangements.
The conclusions drawn from the literature survey and the practical research suggest a useful role for
ECD as entry point for sustainable community development. I further conclude that there is no single
conception of what an integrated, ecological hub for sustainable development might entail. Rather,
these ‘hubs’ must be born from worldviews rooted in complexity and interdependence and an
ecological educational paradigm that is inspired and informed by the local socio-ecological
environment. The principle benefit to this approach relates to the fact that community capabilities
for children-centred sustainable development are enhanced in concurrence with the high quality
ecological education of its children. The greatest limitation of this approach is that its success hinges
upon the capacity of teachers to fulfil multiple roles and provide leadership in largely unchartered
territory. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie het die moontlikheid ondersoek dat vroeë kinder ontwikkeling (VKO) as ingangspunt
vir volhoubare gemeenskapsontwikkeling gebruik kan word. ‘n Literatuur-studie oor die onderwerp
en praktiese navorsing by die Lynedoch kleuterskool is die kern van die studie. Die hoofdoel was om
te bepaal of geïntegreerde en ekologies-georienteerde kleuterskoolonderrig sinvol kan bydra tot
volhoubare gemeenskapsontwikkeling, om te bepaal hoe dit bereik kan word, en wat die voordele en
nadele van so ‘n benadering is.
Die literatuurstudie het die belangrikheid van VKO as die fondament vir die vaslê van lewenslange
vaardighede, kennis, waardes en houdings bevestig. Dit word al hoe dringender om kinders van ‘n
vroeë ouderdom af vir volhoubare ontwikkeling toe te rus sodat hulle leiding kan neem in ‘n toekoms
wat waarskynlik gekenmerk gaan word deur meervuldige krisisse soos klimaatsverandering,
oorbevolking, uitputting van natuurlike hulpbronne, armoede en voedselskaarste. ‘n Geïntegreerde en
ekologiese benadering tot VKO stel kinders bloot aan ‘n wêreldsiening wat kompleksiteit en
interafhanklikheid beklemtoon. Hierdie bewustheid help kinders om kreatief alternatiewe
toekomsmoontlikhede raak te sien en te verwesenlik, tot voordeel van hul gemeenskap, land en
wêreld. Kleuterskole kan geposisioneer word as een van die geïntegreerde spilpunte waarom
gemeenskapsontwikkeling draai. Vaardighede vir volhoubare ontwikkeling word sodoende bevorder
in beide kinders en gemeenskappe. Samewerking tussen verskeie projekte word aangemoedig, oud
en jonk leer saam en kinders word ‘n sentrale fokus van alle gemeenskapsontwikkelingsinisiatiewe.
Die praktiese navorsing is ‘n gevallestudie van die Lynedoch Kleuterskool. Hierdie kleuterskool is
gekies as ‘n voorbeeld VKO wat poog om ‘n geïntegreerde, ekologiese benadering te volg en om ‘n
rol te speel in volhoubare gemeenskapsontwikkeling. Die gevallestudie het die literatuurstudie
aangevul deur moontlikhede en tekortkominge van ‘n praktiese toegepassing te demonstreer. Die
bevindings bevestig die belangrikheid van ‘n ekologiese- en geïntegreerde benadering tot VKO, en
hoe noodsaaklik dit is om te verseker dat kinders as die sleutel tot
gemeenskapsontwikkelingsinisiatiewe gesien word. Kennis van die unieke sosio-ekologiese konteks
behoort te lei tot die ontwerp van geskikte onderrig metodes. Die gevallestudie dui daarop dat ‘n
tekort aan kapasiteit, onvoldoende leierskap, finansiële onselfstandigheid en swak organisasie
dikwels van die grootste uitdagings is wat sukses belemmer.
Die gevolgtrekkings van beide die literatuurstudie en navorsing is dat geïntegreerde en ekologiese
VKO wel ‘n nuttige invalshoek kan wees vir volhoubare gemeenskapsontwikkeling. Dit blyk verder
dat daar geen enkele universele model van geïntegreerde en ekologiese VKO is nie, en dat elke
projek se leerinhoud en metodologie volgens eiesoortige konteks bepaal word. Wat wel belangrik is,
is dat dié projekte gebou word op ekologiese wereldsieninge wat kompleksiteit en interafhanklikheid
benadruk. Die hoof voordeel van hierdie benadering is dat gemeenskapskapasiteit vir volhoubare
gemeenskapsontwikkeling bevorder word terwyl kinders hoë kwaliteit ekologiese opvoeding
ontvang. Die belangrikste beperking hierin is dat sukses grootliks afhanklik is van goed toegeruste
onderwysers wat verskeie rolle tegelyktydig kan vertolk, wat leierskap kan neem en wat alternatiewe
maniere van doen kan demonstreer.
|
239 |
An assessment of private sector participation as a viable alternative for improved urban water provision in Zimbabwe : the case of Harare MunicipalityMoyo, Pennia 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: This study gives an analysis of urban water services provision in Zimbabwe in general. The case study of Harare Municipality was used to get an in-depth analysis of urban water provision in an urban set-up and assess the possibility of private sector engagement for water provision. The engagement of the private sector through Public- Private Partnerships (PPPs) in the provision of public services has become a common practice in many countries. The overall benefits noted for the use of these partnerships include increased effectiveness and efficiency of service delivery. The private sector has been favoured for the provision of services, given the financial and expertise benefits that it brings into public service delivery. Water services delivery in many countries in Africa has been dogged by a plethora of problems that include, water losses, poor revenue collection, lack of cost recovery, inadequate financial investment to expand water infrastructure and overall inability to meet demand resulting from urban expansion. Given these challenges, PPPs provide an option for service delivery. These partnerships have been in the form of leases, management and service contracts, as well as concessions for the provision of public services.
Private sector participation (PSP) in service delivery in different forms is rooted in various theoretical ideologies that include New Public Management (NPM), Public Value, New Governance and Network Governance. The reduction of the role of government in the provision of public services; the adoption of private sector management style; the use of networks in service provision and participation of the stakeholders are key principles in these theoretical ideologies. These principles have thus been adopted through public sector reforms for service delivery. Case studies from Senegal, Kenya, South Africa and Tanzania are applied in this study, to take note of key lessons on the engagement of the private sector for provision of urban water services, as well as the key determinants of successful partnerships. The institutional and legal framework of reforms undertaken in these countries are analysed as part of the enabling environment for successful partnerships. Data collection for this study was done through key informant interviews, covering water administration issues, water provision challenges and private sector engagement in Harare.
The obsolete water infrastructure and inadequate financial levels have affected water provision and coverage in Harare. Unaccounted for water was found to be above 30 percent for the City of Harare, whilst water production levels are much lower than demand. Attempts at engaging the private sector for improving water provision through a concession for the Kunzvi Dam Project have not gone beyond the signing of the contract. What is clear is that there is a lack of a regulatory framework; political willingness, lack of trust, economic uncertainty, lack of financial sustainability and a performance monitoring framework. These are key factors in ensuring a viable public- private arrangement. For private sector involvement to be successful, in the context of this study, the recommendations include the need for a regulatory framework for PPPs in Zimbabwe, establishment of a regulator through policy, political willingness and transparency. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie bied ’n algemene analise van stedelike watervoorsieningdienste in Zimbabwe. Die gevallestudie van die Harare-munisipaliteit word gebruik ten einde ’n in-diepte analise van stedelike watervoorsiening in ’n stedelike omgewing te bekom en om die moontlikheid van privaatsektor-betrokkenheid ten opsigte van watervoorsiening te assesseer. Die betrokkenheid van die privaatsektor deur middel van Openbare-Privaatvennootskappe met die oog op die verskaffing van openbare dienste het in vele lande wêreldwyd algemene gebruik geword. Die algehele voordele vir die gebruik van sulke vennootskappe sluit verhoogde doeltreffendheid en deeglikheid van diensverskaffing in. Die privaatsektor geniet voorkeur vir die voorsiening van dienste gegewe die finansiële en kundigheidsvoordele wat dit aan openbare dienslewering toevoeg. Die lewering van waterdienste in vele lande in Afrika word deur ’n oormaat probleme geteister wat waterverliese, onvoldoende betalings, gebrek aan kosteverhaling , onvoldoende geldelike beleggings om waterinfrastruktuur uit te brei, en die algehele onvermoë om aan die aanvraag weens stedelike uitbreiding te voldoen, insluit. In die lig van die vermelde uitdagings bied Openbare-Privaatvennootskappe ’n opsie vir dienslewering. Dié vennootskappe is in die vorm van huurkontrakte, bestuurs- en dienskontrakte, sowel as konsessies vir die verskaffing van openbare dienste, vergestalt. Deelname deur die privaatsektor aan dienslewering in verskillende vorme is gewortel in verskeie teoretiese ideologieë wat Nuwe Openbare Bestuur, Openbare Waarde, Nuwe Leiding en Netwerkleiding insluit. Die vermindering van die regering se rol in die voorsiening van openbare dienste; die aanvaarding van privaatsektor-bestuurstyl; die gebruik van netwerke ten opsigte van diensverskaffing en die deelname van belanghebbendes, is sleutelbeginsels in hierdie teoretiese ideologieë. Hierdie beginsels is dus deur openbare sektorhervormings met die oog op diensverskaffing aanvaar.
Gevallestudies uit Senegal, Kenia, Suid-Afrika en Tanzanië is in hierdie studie toegepas met die oog daarop om sleutellesse rakende die betrokkenheid van die privaatsektor ten opsigte van die voorsiening van stedelike waterdienste ter harte te neem, sowel as die sleuteldeterminante van geslaagde vennootskappe. Die institusionele en wetlike raamwerk van hervormings wat in vermelde lande onderneem is, is geanaliseer as deel van die geskikte omgewing vir geslaagde vennootskappe. Data-insameling vir hierdie studie is gedoen deur sleutel ingeligte onderhoude wat wateradministrasie-aangeleenthede, watervoorsiening-uitdagings en privaatsektor-betrokkenheid in Harare dek.
Die afgeleefde waterinfrastruktuur en onvoldoende finansiële stelsels het watervoorsiening en dekking in Harare geraak. Daar is bevind dat die onverantwoordbaarheid ten opsigte van water in die stad Harare bo 30 persent was onderwyl waterleweringsvlakke veel laer is as die aanvraag daarvoor. Pogings om die privaatsektor te betrek by die verbetering van watervoorsiening deur middel van ’n konsessie vir die Kunzvi Dam-projek, het nog nie verder gevorder as die kontrakondertekening nie. Wat duidelik is, is dat daar ’n gebrek aan ’n reguleringsraamwerk bestaan, daar is geen politieke wil nie, daar heers algemene gebrek aan vertroue, ekonomiese onsekerheid en ’n gebrek aan finansiële volhoubaarheid, en daar bestaan nie ’n prestasiemoniteringsraamwerk nie. Hierdie is sleutelfaktore ten einde ’n lewensvatbare openbare-private ooreenkoms te verseker. Om privaatsektor betrokkenheid – in die konteks van hierdie studie – geslaagd te maak, sluit die aanbevelings die volgende in: die behoefte aan ’n reguleringsraamwerk vir Openbare-Privaatvennootskappe in Zimbabwe, die totstandkoming van ’n reguleerder deur middel van beleid, ’n politieke wil en deursigtigheid.
|
240 |
Unearthing the determinants required for off-grid subsistence : a case studyMentz, Matthew 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: This study is based on the personal four-year journey of the researcher in an attempt to
develop an off-grid, sustainable self-sufficient livelihood and habitation on a 1 000-square
metre piece of rural land in the heritage mission village of Suurbraak, Western Cape, South
Africa. This single case study attempts to embody a comprehensive antithesis to the current
rural settlement approach implemented in South Africa. The approach is philosophical,
applying Hegel’s “determinate negation” conception of reality, as dialectic between a
conception of “thesis” as global, scientific and regulated resulting in large-scale agriculture,
poisoning of nature and inappropriate low-cost housing and its “antithesis” as grounded,
philosophical, healthy subsistence habitation on the actual land.
This study, shaped by a literature review, proposes a concept coined ‘niche settlement’,
comprising four focus areas as regards sustainable self-sufficiency: an owner-built dwelling
from local materials, farm produce for consumption and self-medication, rain and energy
harvesting, and taking responsibility for waste. In order to validate the case study
contextually, an action research methodological approach was adopted. This began with a
field study to interview marginal small-scale farmers, enriched by a land-use survey in the
Suurbraak agri-village, in order to clarify the determinants for successful subsistence. These
were land availability, proximity of land to homestead, appropriate scale, access to water,
enabling legislation, and access to inputs and labour. The critical nature of these determinants is then shown as regards the niche settlement case study. The interplay of
Swellendam Municipality regulations reveals contradictions that entail that the above
determinants are not facilitated. This threatens a vulnerable two-century old agrarian
heritage. The ensuing dialectic between the researcher and municipal officials who - when
confronted by the contradictions - undertook to revise certain zoning decisions that
threatened the viability of niche settlement approaches. The determinants may prove fertile
ground for further research as criteria to shape rural settlement policy with respect to land use, particularly given the need to factor in the looming global recession, the food crisis and
peak oil. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie is op die vier jaar lange persoonlike reis van die navorser self baseer. Dit
behels 'n poging om 'n kwart akker stuk grond in die landelike erfenis sending-dorp van
Suurbraak, in die Wes-Kaap Provinsie in Suid-Afrika te bewoon en daarop ‘n off-grid,
volhoubare en selfversorgende bestaan te ontwikkel.
Hierdie enkele gevallestudie poog om 'n omvattende antitese te beliggaam tot die
benadering tot landelike nedersetting soos tans in Suid-Afrika geïmplementeer. Die
benadering is filosofies, en pas toe Hegel se "beslissende weiering" konsepsie van die
werklikheid, as dialektiek tussen 'n opvatting van die "tesis" as: globaal, wetenskaplik en
gereguleerd wat grootskaalse landbou, die vergiftiging van die natuur en lae-koste behuising
tot gevolg het en sy "antitese": gegrond, filosofies en gesonde bestaansboerdery op die
grond. Die dialektiek kontrasteer die tesis op 'n makro-en kollektiewe vlak en die antitese op
'n mikro-en persoonlike vlak, wat aanleiding gee tot 'n "sintese", waaruit nuwe antwoorde
ontstaan in die beslissende ingebed, eerder as in algemene teoretiese abstraksies. Kritiese
oplossings lê vlak versteek in die mikrokosmos detail of in die konteks. Dit wil sê, is
gedetermineerd vermom en vereis 'n metodiese en gefundeerde benadering wat nóg weke
nóg maande, maar jare eerder van geduldige navorsing verg om te bemag. Die Hegeliaanse metode soos gebruik beklemtoon dat dit onwaarskynlik is dat "begrippe"
met hul kontekstuele "standaard begrippe" sal ooreenstem, maar in die proses van
aanpassing word eindelose antwoorde uit die fynere detail van bepaalbare werklikheid
opgetel. Hierdie antwoorde, wanner van toepassing, het die potensiaal om antitetiese
manifestasies van die werklikheid in werklikheid te verifieer; die mikro is in staat om die
makro te verklaar deur middel van 'n proses van die verwesenlikte waarheid.
Hierdie studie, deur 'n literatuuroorsig toegelig, stel 'n konsep geskep as "nis nedersetting”
voor. Dit bestaan uit vier fokusareas wat betref volhoubare self-genoegsaamheid: 'n eienaargeboude
woning van plaaslike materiale, eie plaasprodukte vir verbruik en selfmedikasie, die oes van reën en energie, en die neem van verantwoordelikheid vir afval. Ten einde die
gevallestudie kontekstueel te waarmerk, is 'n aksie-navorsing metodologiese benadering
ingeneem. Dit het begin met 'n gedokumenteerde veldstudie waarin onderhoude met
marginale kleinskaal boere gevoer is en is verryk deur 'n grondgebruik-opname in die
Suurbraak agri-dorp, ten einde die determinante vir 'n suksesvolle bestaansboerdery uit te
lig. Dit het gelei tot 'n dieper begrip van wat die sukses van soortgelyke nis projekte bepaal:
die beskikbaarheid van ’n (grond-)perseel, bewerkbare grond naby die woning geleë,
toepaslike skaal, toegang tot water, bemagtigende wetgewing en toegang tot insette en
arbeid. Die kritiese aard van hierdie determinante word met betrekking tot die gevallestudie
getoon. Die wisselwerking van die Munisipaliteit Swellendam se regulasies openbaar
teenstrydighede wat behels dat die bogenoemde determinante nie gefasiliteer is nie). Dit is
teleurstellend deurdat dit 'n kwesbare twee-eeue oue agrariese erfenis bedreig. Die
daaropvolgende dialektiek tussen die navorser en munisipale amptenare wat - gekonfronteer
met die teenstrydighede geopenbaar in wetgewing en regulasies met betrekking tot die
erfenis, grondgebruik en sonering - onderneem het om sekere besluite wat die
lewensvatbaarheid van die nis nedersetting benaderings bedreig het om te keer,
manifesteer sodoende as 'n sintese. 'n Verdere voorbeeld van sintese is die voorstel dat die
belangrikste determinante effektief toegepas kan word as kriteria om vorm te gee aan die landelike nedersettingsbeleid met betrekking tot grondgebruik, veral gegewe die behoefte
om die dreigende wêreldwye resessie, die voedsel-krisis en piek olie saam daarby onder sig
te neem.
|
Page generated in 0.1347 seconds