• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 27
  • 14
  • 4
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 58
  • 20
  • 20
  • 12
  • 12
  • 9
  • 7
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Perfil redox da classificação clínica de polipose nasal / Profile redox of the clinical classification of nasal polyps

Canata, Diego Mena January 2016 (has links)
Introdução: A polipose nasal (PN) é considerada uma condição inflamatória crônica da mucosa da cavidade nasal e seios paranasais de etiologia não muito clara. Há poucos dados sobre alterações epiteliais em PN e sua relação com a ação dos radicais livres. Muitas doenças estão ligadas a danos causados por espécies reativas de oxigênio (ROS) e de nitrogênio (RNSS) e ocorrem de um desequilíbrio entre eles e antioxidantes, o que for maior atividade de espécies reativas, o que chamamos de estresse oxidativo. Objetivo: O objetivo principal deste estudo é avaliar o estresse oxidativo em pólipos removidos cirurgicamente em 3 grupos de pacientes com polipose nasal (com PN unicamente, PN associado à asma e PN associado à asma e intolerância ao ácido acetilsalicílico) a fim de elucidar possíveis diferenças no perfil redox nestes grupos. Material e Métodos: Cinquenta e nove pacientes com diagnóstico de polipose nasal foram divididos em três grupos clínicos: um grupo controle PN unicamente, um grupo asma (PN associado à asma) e um grupo Widal (PN associado à asma e intolerância ao ácido acetilsalicílico). Medição e Resultados Principais: Neste trabalho defesas enzimáticas (superóxido dismutase, consumo de peróxido de hidrogênio, glutationa peroxidase e glutationa S-transferase) e defesas não enzimáticas (glutationa total, nitritos e nitratos, vitamina C e E) foram analisados. Também foi realizada a medição de danos em lipídios (malondialdeído) e proteínas (carbonila). No grupo asma, o consumo de peróxido de hidrogênio, atividade da glutationa peroxidase, níveis de malondialdeído e vitamina E foram significativamente menores do que no grupo de controle. Também foi realizada a medição de danos em lipídios (malondialdeído) e proteínas (carbonila). No grupo Widal foram encontrados níveis significativamente maiores de glutationa e nitritos e nitratos em relação ao grupo controle. Não foram encontradas diferenças entre os grupos em relação ao nível de carbonila e glutationa, tamanho dos pólipos, atividades da superóxido dismutase e S-transferase. Conclusões: A classificação redox dos grupos de PN foi parcialmente alcançada. Os pólipos do grupo asma possuem alterações nas defesas enzimáticas relacionadas com o peróxido de hidrogênio e a peroxidação lipídica, enquanto pólipos do grupo Widal apresentaram alterações nos níveis de óxido nítrico e glutationa. / Introduction: Nasal polyposis (NP) is considered a chronic inflammatory condition of the mucosa of the nasal cavity and paranasal sinuses of etiology is not very clear. There are few data on epithelial changes in nasal polyposis and its relation to the action of free radicals. Many diseases are linked to damage caused by reactive oxygen species (ROS) and nitrogen (RNSs) and occur from an imbalance between them and antioxidants, whichever is greater activity of reactive species, what we call oxidative stress. Objective: The primary objective of this study is to evaluate oxidative stress in polyps surgically removed in 3 groups of patients with nasal polyposis, in order to elucidate possible differences in redox profile in these groups. Methods: Fifty nine patients diagnosed with nasal polyposis were divided into three groups: a control group, an asthma group (NP with asthma) and a Widal group (NP with asthma and aspirin intolerance) in which patients had an association of NP, asthma and aspirin intolerance. Measurement and main results: In this work enzymatic defenses (superoxide dismutase, hydrogen peroxide consumption, glutathione peroxidase and glutathione S-transferase) and non-enzymatic defenses (total glutathione, measurement of nitrites and nitrates, vitamin C and E) were analyzed. Also the measurement of damage in lipids (malondialdehyde) and proteins (carbonyl) was conducted. In the asthma group, hydrogen peroxide consumption, glutathione peroxidase activity, malondialdehyde, and vitamin E levels were significantly lower than in the control group. The Widal group showed significant higher glutathione levels, nitrite and nitrate levels than found in the control group. No differences were found among the groups regarding carbonyl level, polyp size, superoxide dismutase, and glutathione S-transferase activities. Conclusions: The redox classification of the groups of NP was partly achieved. Polyps of patients with asthma have changes in enzymatic defense pathways related to hydrogen peroxide and lipid peroxidation while polyps of patients with Widal triad present changes in nitric oxide and glutathione.
42

Perfil redox da classificação clínica de polipose nasal / Profile redox of the clinical classification of nasal polyps

Canata, Diego Mena January 2016 (has links)
Introdução: A polipose nasal (PN) é considerada uma condição inflamatória crônica da mucosa da cavidade nasal e seios paranasais de etiologia não muito clara. Há poucos dados sobre alterações epiteliais em PN e sua relação com a ação dos radicais livres. Muitas doenças estão ligadas a danos causados por espécies reativas de oxigênio (ROS) e de nitrogênio (RNSS) e ocorrem de um desequilíbrio entre eles e antioxidantes, o que for maior atividade de espécies reativas, o que chamamos de estresse oxidativo. Objetivo: O objetivo principal deste estudo é avaliar o estresse oxidativo em pólipos removidos cirurgicamente em 3 grupos de pacientes com polipose nasal (com PN unicamente, PN associado à asma e PN associado à asma e intolerância ao ácido acetilsalicílico) a fim de elucidar possíveis diferenças no perfil redox nestes grupos. Material e Métodos: Cinquenta e nove pacientes com diagnóstico de polipose nasal foram divididos em três grupos clínicos: um grupo controle PN unicamente, um grupo asma (PN associado à asma) e um grupo Widal (PN associado à asma e intolerância ao ácido acetilsalicílico). Medição e Resultados Principais: Neste trabalho defesas enzimáticas (superóxido dismutase, consumo de peróxido de hidrogênio, glutationa peroxidase e glutationa S-transferase) e defesas não enzimáticas (glutationa total, nitritos e nitratos, vitamina C e E) foram analisados. Também foi realizada a medição de danos em lipídios (malondialdeído) e proteínas (carbonila). No grupo asma, o consumo de peróxido de hidrogênio, atividade da glutationa peroxidase, níveis de malondialdeído e vitamina E foram significativamente menores do que no grupo de controle. Também foi realizada a medição de danos em lipídios (malondialdeído) e proteínas (carbonila). No grupo Widal foram encontrados níveis significativamente maiores de glutationa e nitritos e nitratos em relação ao grupo controle. Não foram encontradas diferenças entre os grupos em relação ao nível de carbonila e glutationa, tamanho dos pólipos, atividades da superóxido dismutase e S-transferase. Conclusões: A classificação redox dos grupos de PN foi parcialmente alcançada. Os pólipos do grupo asma possuem alterações nas defesas enzimáticas relacionadas com o peróxido de hidrogênio e a peroxidação lipídica, enquanto pólipos do grupo Widal apresentaram alterações nos níveis de óxido nítrico e glutationa. / Introduction: Nasal polyposis (NP) is considered a chronic inflammatory condition of the mucosa of the nasal cavity and paranasal sinuses of etiology is not very clear. There are few data on epithelial changes in nasal polyposis and its relation to the action of free radicals. Many diseases are linked to damage caused by reactive oxygen species (ROS) and nitrogen (RNSs) and occur from an imbalance between them and antioxidants, whichever is greater activity of reactive species, what we call oxidative stress. Objective: The primary objective of this study is to evaluate oxidative stress in polyps surgically removed in 3 groups of patients with nasal polyposis, in order to elucidate possible differences in redox profile in these groups. Methods: Fifty nine patients diagnosed with nasal polyposis were divided into three groups: a control group, an asthma group (NP with asthma) and a Widal group (NP with asthma and aspirin intolerance) in which patients had an association of NP, asthma and aspirin intolerance. Measurement and main results: In this work enzymatic defenses (superoxide dismutase, hydrogen peroxide consumption, glutathione peroxidase and glutathione S-transferase) and non-enzymatic defenses (total glutathione, measurement of nitrites and nitrates, vitamin C and E) were analyzed. Also the measurement of damage in lipids (malondialdehyde) and proteins (carbonyl) was conducted. In the asthma group, hydrogen peroxide consumption, glutathione peroxidase activity, malondialdehyde, and vitamin E levels were significantly lower than in the control group. The Widal group showed significant higher glutathione levels, nitrite and nitrate levels than found in the control group. No differences were found among the groups regarding carbonyl level, polyp size, superoxide dismutase, and glutathione S-transferase activities. Conclusions: The redox classification of the groups of NP was partly achieved. Polyps of patients with asthma have changes in enzymatic defense pathways related to hydrogen peroxide and lipid peroxidation while polyps of patients with Widal triad present changes in nitric oxide and glutathione.
43

"Colonoscopia com magnificação de imagem: correlação das imagens endoscópicas com o diagnóstico histopatológico de pólipos e lesões planas" / Magnifying colonoscopy : correlation between endoscopic images with histopathologic diagnosis of polyps and flat lesions

Esdras Camargo Andrade Zanoni 17 January 2006 (has links)
A colonoscopia com magnificação de imagem (CMI), associada à cromoendoscopia, tem mostrado a possibilidade de se diferenciar lesões neoplásicas e não-neoplásicas. Duzentas e treze lesões colorretais foram magnificadas e analisadas, através da classificação de Kudo, por 3 observadores distintos e também comparadas com os resultados histopatológicos. Houve bom grau de concordância entre os observadores (Kappa = 0,561) para os diversos padrões de criptas. Não houve diferenças entre eles com relação à chance de acerto (p = 0,121; 0,500; 0,405). A acurácia do método foi de 84%, sensibilidade de 91,4%, especificidade de 67,2%, valores preditivos positivo e negativo de 86,6% e 79,3%, índice de Kappa de 0,61. Esses resultados mostram que a CMI não deve ser utilizada na definição de conduta frente a lesões polipóides / Magnifying colonoscopy (MC) associated with chromoendoscopy has showed the possibility of differentiating neoplastic from non-neoplastic lesions. Two hundred and thirteen lesions were magnifyied and analysed, according to Kudo's classification, by 3 observers and compared with histopathological results. There was a good agreement index among them (Kappa = 0.561) with respect to the aspects of the pits. No differences were found in relation to the possibility of being correct (p = 0.121; 0.500; 0.405). Accuracy of method was 84%, sensitivity of 91.4%, specificity of 67.2%, positive and negative predictive values of 86.6% and 79.3%; Kappa index of 0.61. These results show that MC must not be used to define what should be done with polypoid lesions
44

Neoplasias colorretais: aspectos epidemiológicos, endoscópicos e anatomopatológicos - estudo de série de casos

Dias, Ana Paula Telles Pires 29 February 2008 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-10-18T12:19:11Z No. of bitstreams: 1 anapaulatellespiresdias.pdf: 1519258 bytes, checksum: 115fa6d893019191b30393d181c96383 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-10-25T12:07:25Z (GMT) No. of bitstreams: 1 anapaulatellespiresdias.pdf: 1519258 bytes, checksum: 115fa6d893019191b30393d181c96383 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-25T12:07:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 anapaulatellespiresdias.pdf: 1519258 bytes, checksum: 115fa6d893019191b30393d181c96383 (MD5) Previous issue date: 2008-02-29 / O carcinoma colorretal (CCR) é a segunda neoplasia mais freqüente na população mundial. A alta incidência do CCR e a diferença nos resultados do tratamento desta neoplasia, de acordo com o estádio da doença, justificam os esforços para o rastreamento, prevenção e detecção precoce. Objetiva-se neste estudo descrever os aspectos: epidemiológicos, endoscópicos e anatomopatológicos das neoplasias colorretais em uma série de casos e avaliar o papel da colonoscopia na prevenção do CCR. Trata-se de estudo descritivo de série de casos atendida em centro especializado em endoscopia digestiva, no período de janeiro de 2002 a dezembro de 2006. Foram coletados dados sobre 1.962 colonoscopias realizadas em 1.491 indivíduos e, em 492 (33%) foram identificadas lesões polipóides. 408 indivíduos foram considerados para fins de análise. Na série de casos 70% dos indivíduos eram assintomáticos. A prevalência de neoplasias colorretais foi de 50% (60/120) em homens e de 42,4% em mulheres (122/288). As neoplasias foram detectadas em 138 dos 287 indivíduos (48%), com 50 anos ou mais, e a sua prevalência foi significantemente maior do que naqueles com menos de 50 anos (44/121) 36,3% (p=0,01). Verificou-se que 58,9% dos indivíduos com neoplasia e neoplasia avançada apresentavam história familiar positiva para câncer de mama, útero, ovário e/ou colorretal. Nos 408 indivíduos, foram realizadas 679 colonoscopias, com retirada de 959 lesões polipóides; destas, 463 (48,3%) eram neoplásicas, incluindo 13(1,35%) adenocarcinomas. Nas lesões menores que 5 mm, foi evidenciado displasia em 36% (346/959). No colon proximal, 21% (85/408) dos indivíduos apresentavam lesões neoplásicas e 2% (8/408), neoplasias avançadas, incluindo seis casos de adenocarcinoma sem qualquer evidência de lesão em colon distal. Dentre os 232 indivíduos que apresentavam lesões neoplásicas (benignas e ou avançadas), 130 (56%) apresentavam apenas lesões em colon proximal. Se o rastreamento fosse realizado apenas com a retossigmoidoscopia, a perda diagnóstica de lesões neoplásicas benignas seria de 76(62,3%) nas mulheres e 29(48,3%) nos homens. Em relação ao adenocarcinoma, a perda diagnóstica seria de 50% para ambos os sexos. Neoplasias colorretais são comuns em indivíduos assintomáticos. Sexo masculino, idade avançada e história familiar para câncer são fatores de risco para a detecção de lesões. A colonoscopia consiste em método eficaz de rastreamento para o CCR, a remoção de lesões neoplásicas colorretais interfere diretamente na história natural desta forma de câncer. / The colorectal carcinoma (CRC) is the second most frequent cancer in the world population. The high incidence of CRC and the difference in the results of the treatment of cancer, according to the stage of disease justify the efforts for screening, prevention and early detection. The objective of this study was to describe the epidemiological, endoscopic and pathological of polypoid lesions and colorectal cancers and assess the role of colonoscopy in preventing the CRC. This is a descriptive study of number of cases addressed in centre specializing in gastrointestinal endoscopy. In the period January 2002 to December 2006, colonoscopies were performed in 1962 and 1,491 individuals in 492 (33%) of these have been identified polypoid lesions; 408 individuals were considered for analysis. The data were included and analyzed in the Epi Info-2000. In a series of cases studied, 60% of the subjects were asymptomatic. The prevalence of colorectal cancers was 50% (60/120) in men and 42.4% in women (122/288). The cancers were detected on 138 of the 287 individuals (48%) with 50 years or more, and their prevalence was significantly higher than those with less than 50 years (44/121) 36.3% (p = 0.01). It was found that 58.9% of individuals with advanced cancer and cancer had positive family history for cancer of the breast, uterus, ovary, or colorectal. In 408 individuals, 679 colonoscopies were performed, with withdrawal of 959 polypoid lesions; these, 463 (48.3%) were neoplasms, included 13 adenocarcinomas. In lesions smaller than 5 mm, was shown dysplasia in 36% (346/959). In the proximal colon, 21% (85/408) of the subjects had neoplastic lesions in 2% (8 / 408), advanced malignancies, including six cases of adenocarcinoma without any evidence of damage in distal colon. The indication of colonoscopy only by the presence of lesions in the distal colon is controversial. Among the 232 individuals who had neoplastic lesions (benign, or advanced), 130 (56%) had only injuries in proximal colon. If the screening was done only with the retossigmoidoscopy, loss diagnosis of benign neoplastic lesions would be 76 (62.3%) in women and 29 (48.3%) in men. Regarding adenocarcinoma, the loss would be diagnostic of 50% for both sexes. Colorectal neoplasms are common even in asymptomatic subjects. Male, age and family history for cancer are risk factors for the detection of lesions. A colonoscopy is the most effective method of screening for the CRC, indicated for all individuals over 50 years old because, by identifying and removing neoplastic lesions, the colonoscopist have the ability to interfere directly in the natural history of this form of cancer.
45

Detekcija intervalnih malignih i premalignih lezija debelog creva kod bolesnika sa urednim nalazom na inicijalnoj kolonoskopiji / Detection of malignant and premalignant colon lesions in patients with clear colon on first colonoscopy

Kukić Biljana 28 September 2016 (has links)
<p>UVOD: Kolorektalni karcinom je na trećem mestu po učestalosti oboljevanja od svih karcinoma uz porast incidencije CRC u visoko razvijenim zemljama.70% obolelih od CRC je starije od 65 godina uz veću incidenciju proksimalnih karcinoma u odnosu na distalne u svim uzrasnim grupama i kod oba pola. Smatra se da bi 66-75% slučajeva CRC moglo biti izbegnuto zdravim načinom života. 75% CRC nastaje iz adenomatoznih preko polip kancer sekvence i da vi&scaron;e od 90% adenoma neće progredirati u karcinom. U studijama skrining kolonoskopija prijavljeno je 6-12% neviđenih velikih polipa i ko 5% CRC na inicijalnom kolonoskopskom pregledu. Postoperativne periodične kolonoskopije nakon operacije kolorektalonog karicinoma imaju za cilj otkrivanje metahronih carcinoma polipa kao pojavu bolesti na anastomozi ali nije dokazani benefit u preživljavanju bolesnika koji su imali učestalije postoperativne kolonoskopije (na godinu dana) u odnosu na one koji su praćenina 3 ili 5 godina. CILJEVI ISTRAŽIVANJA: Prospektivno ispitivanje pojave intervalnih lezija kolona (malignih i premalignih) u periodu od 2-7 godine od prve negativne kolonoskopije bez obzira na razlog pregleda. Ispitivanje razlike u životnim navikama između ispitanika u zavisnosti od nalaza na ponovljenoj kolonoskopiji. Retrospektivna analiza svih dijagnostičkih i kontrolnih kolonoskopija. MATERIJAL I METODE: Ponavljana je kolonoskopija kod ispitanika koj su na dijagnostičkim kolonoskopijama rađenim na Institutu za onkologiju Vojvodine u periodu 2005-2011. imali uredan kolonoskopski nalaz. Od 160 pozvanih ispitanika na ponovnu kolonoskopiju se odazvalo 64 ispitanika a 151 ispitanik je popunio upitnik o životnim navikama. Urađena je i retospektivna analiza 2750 dijagnostičkih kolonoskopija. Analizirani su rezultati 1064 prvih postoperativnih kolonoskopija kao i nalazi sa 1147 ponovljenih kolonoskopija kod ispitanika operisanih od kolorektalnog carcinoma koji su imali uredan nalaz na prvoj kolonoskopiji. REZULTATI: Od 160 pozvanih ispitanika,njih 64 (42,3%) se odazvalo na ponovni pregled (45 žena i 19 mu&scaron;karaca) prosečne starosti60,13 godina. Kod 15 ispitanika(24.3%) nađeno je ukupno 22 polipa (10 žena i 5 mu&scaron;karaca) bez statistički značajne razlike u pozitivnosti nalaza u odnosu na pol (x2test; x2=0,014; p=0,904) i pozitivnu porodičnu anamnezu (x2test; x2=0,125; p=0,724). 12 slucajeva (14,06%) su bili polipi visokog rizika: 5 (41.6%) lokalizovano u proksimalnom kolonu i 7 (58.3% ) u distalnom kolonu. Nije dijagnostikovan nijedan intervalni karcinom. Nije dokazana statistički značajna razlika u pozitivnosti nalaza na ponovljenoj kolonoskopiji u odnosu na razmak posmatran u grupama do 3 i do 5 godina od predhodne kolonoskpije (x2test; x2=0,020; p=0,887) niti ukoliko se posmatra po grupama do 5 i preko 5 godina od negative kolonoskopije (x2test; x2=3,082; p=0,079). Nema statistički značajne razlike u pozitivnosti nalaza na ponovljenoj kolonoskopiji u odnosu na to da li su pacijenti konzumiraju alkohol ili ne (x2test; x2=0,113; p=0,911) kao i u odnosu na to da li su pacijenti imali redovnu fizičku aktivnost (x2test; x2=0,476; p=0,490). Na dijagnostičkim kolonoskopijama je uočena statistički značajna razlika u uzrastu pacijenata u zavisnosti od razloga kolonoskopije (F=7,111; p=0,000) kod pacijenata kod kojih su dijagnostikovani polipi. Oni sa pozitivnom porodičnom anamnezom i polipima su statistički značajno mlađi u odnosu na ostale osim onih koji su se na pregled javili zbog bola u trbuhu poremećaja ritma stolice. Nije bilo statistički značajne razlike po polu, uzrastu, u razlogu kolonoskopije kod osoba sa dijagnostikovanim polipima. Statistički je značajniji broj žena sa lokalizacijom polipa u distalnom delu debelog creva u odnosu na proksimalni (x2test; x2=18,495; p=0,000). Kod mlađih uzrasnih grupa statistički značajnije su zastupljeni polipi u rektumu(x2test; x2=79,963; p=0,000). Ispitanici sa proksimalnom lokalizacijom polipa imaju 1,724 puta veću &scaron;ansu za adenome visokog rizika u odnosu na one sa distalnom lokalizacijom. Nema statistički značajne razlike u distribuciji karcinoma u odnosuna pol (x2test; x2=3,2110; p=0,201). Na 1064 prvih postoperativnih kolonoskopija je bilo ukupno 346 (32,5%) pozitivnih nalaza. Dijagnostikovano je 60 karcinoma od kojih je 43,3 % lokalizovano na anastomozi a kod 286 ispitanika nađeno je ukupno 546 polipa. Mu&scaron;karci statistički značajnije če&scaron;će imaju pozitiva nalaz (x2 test; x2=17,252; p=0,000). Bonferroni post hoc testom je utvrđeno da su polipi proksimalne lokalizacije statistički značajno veći od onih u rektumu (p=0,043). Na kontrolnim kolonoskopijama rađenim u cilju praćenja nakon resekcije kolorektalnog karcinoma multivarijatnom analizom ( pol, uzrast i vreme od operacije) utvrđeno je da mu&scaron;karci imaju 1,4 puta veću &scaron;ansu (OR=1,457) od žena za pojavu promena (polipa i karcinoma).Ispitanici kod kojih je od operacije pro&scaron;lo od 3 do 5 godina imaju 1,6 puta veću &scaron;ansu za pojavu promene u odnosu na one kod kojih je pro&scaron;la 1 godina (OR=1,605). ZAKLJUČAK: Kod 24.3% pregledanih ispitanika dijagnostikovani su polipi(jedan hipeplastičnii 21 adenoma ). 14,06% svih polipa je imalo karakteristike polipa visokog rizika bez statistički značajne razlike u pojavi polipa kod ispitanika kod kojih je pregled rađen 3,5 ili nakon 5 godina od prve negativne kolonoskopije. Nije dijagnostikovan niti jedan karcinom &scaron;to znači da nema potrebe za ponavljanjem kolonoskopija u kraćem vremenskom intervalu od unapred planirane kolonoskopije kod ispitanika koji su imali uredan inicijalni kolonoskopski nalaz &scaron;to se odnosi i na ponavljane kolonoskopije kod ispitanika operisanih od CRC-a. Na dijagnostičkim kolonoskopijama statistički značajniji broj žena sa lokalizacijom polipa u distalnom delu debelog creva u odnosu na proksimalni i nije zapažena razlika u distribuciji karcinoma u odnosu na pol i uzrast ispitanika.</p> / <p>INTRODUCTION:Colorectal cancer is the third most frequent illness of all carcinomas with an increase in the incidence of CRC in highly developed countries. 70% of patients with CRC are older than 65 years with higher incidence of proximal cancers compared to distal in all age groups and in both sexes. It is believed that 66-75% of CRC could be avoided through healthy lifestyle. 75% of CRC arise from adenomatous polyp cancer via sequences, and that more than 90% of adenoma will not progress to carcinoma. In studies of screening colonoscopy was reported 6-12% of unobserved large polyps and approximately 5% of the CRC on the initial colonoscopy.Postoperative periodic colonoscopy after colorectal cancer surgery aim to detect metachronous cancer and polyps and disease occurrence anastomoses but not proven survival benefit in subjects who had more frequent postoperative colonoscopy (per year) compared to those who were followed for 3 or 5 years. AIM:Prospective study of interval colon lesions occurrence (malignant and pre-malignant) in the period from 2-7 years after initial negative colonoscopy regardless of the reason for the check. Test of differences in lifestyle between subjects depending on the findings of the repeated colonoscopy.A retrospective analysis of all the diagnostic and control colonoscopy. METHODOLOGY: Repeated colonoscopy in subjects who are at-made diagnostic colonoscopy at the Oncology Institute of Vojvodina in the period 2005-2011 had normal colonoscopy findings. Of the 160 subjects invited to re colonoscopy for review responded 64 subjects and 151 subjects filled out a questionnaire about life habits. Retrospective analysis of 2750 and diagnostic colonoscopy has been done. Results of the 1064 first postoperative colonoscopy and results of the 1147 repeated colonoscopy in patients operated on for colorectal cancer that had normal findings on the first colonoscopy has been analyzed. RESULTS:Of the 160 invited subjects, 64 of them (42.3%) responded to the repeated review (45 women and 19 men), mean age 60.13 years. In 15 subjects (24.3%) found a total of 22 polyps (10 women and 5 men) with no statistically significant differences in positivity findings in relation to sex (x2test; x2 = 0.014; p = 0.904) and a positive family anamnesis (x2test; x2 = 0.125; p = 0.724).12 cases (14.06%) were high risk of polyps: 5 (41.6%) localized in the proximal colon, and 7 (58.3%) in the distal colon. Not a single interval cancer diagnosed. There was no statistically significant difference in positivity findings with repeated colonoscopy in relation to the distance observed in groups of 3 to 5 years from the previous colonoscopy (x2test; x2 = 0.020; p = 0.887) or when observed in groups up to 5 and over 5 years of negative colonoscopy (x2test; x2 = 3.082; p = 0.079). No statistically significant differences in positivity findings with repeated colonoscopy in relation to whether the patients consume alcohol or not (x2test; x2 = 0.113; p = 0.911) as well as in relation to whether patients are regularly exercising (x2test; x 2 = 0.476; p = 0.490). Statistically significant difference is confirmed in the age of patients at the diagnostic colonoscopy, depending on the reason for colonoscopy (F = 7.111; p = 0.000) in patients who were diagnosed polyps. Those with a family anamnesis and polyps were statistically significant younger in comparison to others except those who have come forward for review because of abdominal pain and bowel movement rhythm disturbances.There were no statistically significant differences by sex, age, the reason for colonoscopy in patients diagnosed with polyps.Statistically is more significant number of women with the localization of polyps in the distal part of the colon comparing to the proximal (x2test; x2 = 18,495; p = 0.000).In younger age groups are represented statistically significant polyps in the rectum (x2test; x2 = 79.963, p = 0.000). Subjects with proximal localization of polyps are 1,724 times more likely for high-risk adenomas compared to those with distal localization.No statistically significant differences in the distribution of cancer in relation to sex (x2test; x2 = 3.2110; p = 0.201).On the first postoperative colonoscopy in 1064 subjects there were a total 346 (32.5%) positive findings. 60 carcinoma diagnosed of which 43.3% is localized on the anastomosis and in 286 of the subjects had a total of 546 of the polyps.Men statistically significantly more likely to have positive findings (x2 test; x2 = 17,252; p = 0.000). Bonferroni post hoc test showed that polyps proximal localization significantly bigger than those in the rectum (p = 0.043). On the control colonoscopy-made for the purpose of monitoring after resection of colorectal cancer by multivariate analysis (sex, age and time of surgery) it has been found that men are 1.4 times more likely (OR = 1.457) than women for the occurrence of changes (polyps and cancers).Subjects having passed since the operation of 3 to 5 years are 1.6 times more likely to develop a change with respect to those in which the more than one year elapsed (OR = 1.605). CONCLUSION:In 24.3% subjects were diagnosed polyps (one hyperplastic and 21 adenomas).14.06% of all polyps had the characteristics of high-risk polyps with no statistically significant difference in the occurrence of polyps in subjects where the examination was done after 3,5 or 5 years since the first negative colonoscopy. No cancers diagnosed, meaning there is no need to repeat colonoscopy in a shorter period of time than pre-planned colonoscopy in subjects who had normal initial colonoscopy findings which refers to the repeated colonoscopies in subjects operated on for CRC.For diagnostic colonoscopy statistically significant number of women with the localization of polyps in the distal part of the colon compared to proximal and was not observed differences in the distribution of carcinoma in relation to sex and age of the subject.</p>
46

Avaliação prospectiva aberta do uso prolongado de baixas doses de doxyciclina na rinossinusite crônica com polipose nasal de difícil tratamento / Prospective open-label evaluation of long-term low-dose doxycicline for difficult-to-treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps

Soter, Ana Carolina Pinto Bezerra 12 September 2017 (has links)
Introdução: A rinossinusite crônica com polipose nasal constitui um subgrupo particular da rinossinusite crônica, caracterizado por uma inflamação da mucosa que leva a um espessamento da mesma e à formação de pólipos, podendo ser especialmente difícil de tratar. A Doxiciclina é um antibiótico bacteriostático, de largo espectro, que também tem uma ação antiinflamatória, e tem se mostrado útil no controle dos sintomas das recidivas desta doença, promovendo inclusive uma diminuição do pólipo. Objetivo: avaliar se o uso de baixas doses de Doxiciclina, por períodos prolongados, pode melhorar o controle clínico da rinossinusite crônica com polipose nasal, de difícil tratamento. Métodos: este é um estudo prospectivo, aberto, realizado em 60 pacientes com rinossinusite crônica de difícil tratamento que se submeteram a cirurgia endoscópica nasal. Os pacientes foram divididos em 2 grupos: 28 pacientes receberam corticóide nasal, lavagem nasal com soro fisiológico, e Doxiciclina (200mg no primeiro dia, seguido por 100mg uma vez ao dia) por 12 semanas, enquanto 30 pacientes receberam apenas corticóide nasal e lavagem nasal com soro fisiológico. O principal resultado avaliado foi a existência de uma melhora, dose efeito, clinicamente significativa do SNOT-20 após o tratamento com a Doxiciclina. Outros resultados avaliados foram os valores do SNOT-20, NOSE e do Lund-Kennedy. Os seguintes parâmetros também foram analisados: asma, rinite, doença respiratória exacerbada pela Aspirina (DREA), níveis séricos de IgG, IgA, IgE, IgM, ANCA e contagem de eosinófilos. Resultados: oy tratamento com a Doxiciclina promoveu uma melhora, dose efeito, clinicamente significativa do SNOT-20. Pacientes que receberam a Doxiciclina também tiveram resultados significativamente melhores do SNOT-20, NOSE e Lund-Kennedy. Houve uma associação negativa entre a melhora clinicamente significativa do SNOT-20 e a presença de asma, DREA e níveis séricos elevados de IgE pré-tratamento. Conclusão: os achados sugerem que a doxiciclina pode ter uma ação benéfica nos pacientes com rinossinusite crônica com polipose nasal, especialmente naqueles pacientes sem asma, DREA ou níveis séricos elevados de IgE prétratamento / Introduction: Chronic rhinosinusitis with nasal polyps is a particular subset of chronic rhinosinusitis characterized by a mucosal inflammation that leads to mucosal thickening and polyp formation, and can be especially difficult to treat. Doxycycline is an oral, available, broad-spectrum bacteriostatic antibiotic which also has anti-inflammatory action, that has been used to treat this disease and has shown a successful control of symptoms even reducing the volume of polyps. Objective: Evaluate if long-term low-dose doxycycline is effective in controlling clinical symptoms of difficult-to-treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps. Methods: This was a prospective, open-label study of 60 patients with difficultto- treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps who had undergone endoscopic sinus surgery. Patients were divided into two groups: 28 received nasal steroids, saline irrigation, and doxycycline (200 mg on the first day, followed by 100 mg daily) for 12 weeks, while 30 received only nasal steroids and saline irrigation. The main outcome measure was an adequate effect size of doxycycline treatment on clinically meaningful significant improvement of SNOT-20. Other outcome measures were the SNOT-20, NOSE, and Lund-Kennedy scores. The following parameters were also analyzed: asthma, rhinitis, non-steroidal-exacerbated respiratory disease (NERD), and baseline serum IgG, IgA, IgE, IgM, ANCA, and eosinophil count. Results: There was an adequate effect size of doxycycline treatment on clinically meaningful significant improvement of SNOT-20. Patients who received doxycycline also had significantly better outcomes regarding SNOT-20, NOSE, and Lund-Kennedy scores. There was a negative association among a clinically significant improvement of SNOT-20 and presence of asthma, NERD, and elevated serum IgE levels before treatment. Conclusion: These findings suggest that doxycycline may have a beneficial role for chronic rhinosinusitis with nasal polyps patients, especially for those without asthma, NERD or high levels of serum IgE before treatment
47

Associa??o entre as altera??es da via a?rea superior e marcadores de progress?o da doen?a em pacientes com fibrose c?stica

Steffen, Luciane Mazzini 22 March 2017 (has links)
Submitted by PPG Pediatria e Sa?de da Crian?a (pediatria-pg@pucrs.br) on 2018-07-12T11:24:06Z No. of bitstreams: 1 Disserta??oLu SteffenVers?oFinal.pdf: 1086203 bytes, checksum: 9b8f206613da0e87460cd6110bcec5ac (MD5) / Approved for entry into archive by Sheila Dias (sheila.dias@pucrs.br) on 2018-07-17T11:24:05Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Disserta??oLu SteffenVers?oFinal.pdf: 1086203 bytes, checksum: 9b8f206613da0e87460cd6110bcec5ac (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-17T11:32:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Disserta??oLu SteffenVers?oFinal.pdf: 1086203 bytes, checksum: 9b8f206613da0e87460cd6110bcec5ac (MD5) Previous issue date: 2017-03-22 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES / Introduction: Cystic Fibrosis is a disease characterized by recurrent infections and chronic inflammation of the respiratory system that lead to irreversible pulmonary complications. Infections are mainly caused by Staphilococcus aureos(SA) and Pseudomonas aeruginosa (PA). Early diagnosis for identification of colonizing germs is an important challenge. Guidelines suggest the use of swab cultures of the oropharynx or sputum. However, studies on molecular testing, or alternative methods of collection are still unconclusive. The involvement of the upper airway (nasopharynx and paranasal sinuses) has been cited as the primary source of infection. The present study aims to describe and compare the most frequent findings and pathogens in the nasal tract in patients with cystic fibrosis and to correlate findings with markers of severity and progression of lung disease. Methods: This is a retrospective study, which included patients with a diagnosis of Cystic Fibrosis (CF) who are followed up at the Multidisciplinary Outpatient Clinic of the Pediatric Pulmonology Unit of the Hospital S?o Lucas (Pontifical Catholic University of Rio Grande do Sul - PUCRS). Patients who have performed otorhinolaryngological evaluation (ENT) in the last two years (2015-2016) were included. The video naso endoscopy and nasal swab collection were part of the ENT evaluation. Results: 48 patients with CF were included, of which 30 (62.5%) were male. The mean age was 12.15 years ?6.60, and the mean predicted forced expiratory volume in the first second (FEV1%) was 83.36 ?30.04. When evaluating the presence and characteristic of nasal secretion, only 9 patients (18.7%) presented purulent secretion. Twenty-six patients (54.2%) presented grade 1 tonsils and 12 (25%) grade 2 or 3 patients. Nasal swab bacteriology was positive in 26 (54.1%) patients, from which 22 presented Staphylococcus aureos, 2 Pseudomonas aeruginosa, 1 Pseudomonas cepacea and 1 Stenotrophomonas maltophila (SM). In 22 patients (45.8%) the result of the culture was negative. In this study, patients who presented positive colonization by the traditional method (oropharynx / sputum) had a statistically significant chance of being identified also by nasal cavity culture (p<0.001). However, the association was not perfect, and showed a low correlation for the detection of gram negative germs. Nasal polyps were observed in 9 participants. When polyp is used as a marker of disease in nasal endoscopy, a strong association is observed between the presence of polyps and lower Shwachman-Kulczycki clinical score (p <0.001). Conclusions: the results of the culture obtained by collection of the nasal cavity were similar to those found by the standardized collection methods as markers of colonization of the inferior airway. In addition, nasal swabs is characterized as a non-invasive technique and showed to be sensitive to the identification of relevant pathogens in CF, especially SA. In addition, the presence of the polyp in the nasal cavity was shown to be associated with prognostic markers as Shwachman-Kulczycki clinical score. / Introdu??o: a fibrose c?stica ? uma patologia caracterizada por infec??es recorrentes e inflama??o cr?nica do sistema respirat?rio que levam a complica??es pulmonares, por vezes, irrevers?veis. As infec??es s?o causadas, principalmente pelos microorganismos Staphilococcusaureos(SA) e Pseudomonas aeruginosa(PA). O diagn?stico precoce para identifica??o dos germes colonizadores ? ainda um desafio. Consensos sugerem o uso de culturas de swab da orofaringe ou escarro. No entanto, pesquisa por testes moleculares como op??o, ou formas alternativas de coleta ainda s?o inconclusivos. O comprometimento da via a?rea superior (nasofaringe e seios paranasais) tem sido citada como fonte prim?ria de infec??o. O presente estudo tem por objetivo descrever e comparar as altera??es e os pat?genos mais frequentes no trato nasal em pacientes com fibrose c?stica e correlacionar os achados com marcadores de gravidade e progress?o da doen?a pulmonar. M?todos: este ? um estudo retrospectivo, que incluiu pacientes com diagn?stico de Fibrose C?stica (FC) que s?o acompanhados no Ambulat?rio Multidisciplinar de FC do Servi?o de Pneumologia Pedi?trica do Hospital S?o Lucas da Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul (PUCRS), e que tenham realizado avalia??o otorrinolarigol?gica (ORL) entre os anos de 2015 e 2016. A videonasoendoscopia e a coleta de material da fossa nasal com o uso do swab fizeram parte da avalia??o ORL. Os marcadores de gravidade e progress?o da doen?a foram: ?ndice de massa corporal (IMC), volume expirat?rio for?ado no primeiro segundo(VEF1%) e o escore cl?nico de Shwachman-Kulczycki(S-K). Resultados: foram inclu?dos 48 pacientes com FC, sendo 30 (62,5%) do g?nero masculino. A m?dia de idade foi 12,15 anos ? 6,60, e a m?dia do percentual do valor previsto de volume expirat?rio for?ado no primeiro segundo (VEF1%) foi de 83,36 ? 30,04. Ao avaliar a presen?a e caracter?stica da secre??o nasal, apenas 9 pacientes (18,7%) apresentavam secre??o purulenta. Com rela??o as tonsilas far?ngeas, 26 pacientes (54,2%) apresentavam tonsilas grau 1 e 12 pacientes (25%) grau 2 ou 3. A bacteriologia do swab nasal foi positiva em 26 (54,1%) pacientes, onde 22 apresentavam Staphylococcus aureos, 2 Pseudomonas aeruginosa, 1 Pseudomonas cepacea e 1 Stenotrophomonas maltophila(SM). Em 22 pacientes (45,8%) o resultado da cultura foi negativo. Neste estudo, os pacientes que apresentavam coloniza??o positiva pelo m?todo tradicional (orofaringe/escarro), tinham uma chance estatisticamente significativa de serem identificados tamb?m pela cultura da cavidade nasal (p<0,001). Por?m a associa??o n?o ? perfeita, e demonstrou baixa correla??o para detec??o de germes gram negativos. Foram observados p?lipos nasais em 9 participantes. Quando utilizada a presen?a de p?lipo como marcador de doen?a na endoscopia nasal, observa-se uma forte associa??o entre a presen?a de p?lipos e o redu??o dos valores no escore cl?nico de Shwachman-Kulczycki (p<0,001). Conclus?es: os resultados da cultura obtidos pela coleta da fossa nasal foram semelhantes aos encontrados pelos m?todos de coleta padronizados como marcadores de coloniza??o da via a?rea inferior. Al?m de caracterizar-se como uma t?cnica pouco invasiva, o swab nasal mostra-se sens?vel ? identifica??o de pat?genos relevantes na FC, especialmente SA. Al?m disso, a presen?a do p?lipo na cavidade nasal mostrou ser um dado associado a marcadores de progn?stico medido pelo escore cl?nico de Shwachman-Kulczycki.
48

Receptores de estrógeno e progesterona, Ki67, Bcl-2 E Cox-2 em pólipos endometriais de mulheres na pré e pós-menopausa e associação com a obesidade, : Estrogen and progesterone receptors, Ki67, Bcl-2 and Cox-2 markers in benign endometrial polyps in pre and postmenopausal women and their association with obesity / Estrogen and progesterone receptors, Ki67, Bcl-2 and Cox-2 markers in benign endometrial polyps in pre and postmenopausal women and their association with obesity

Pinheiro, Anderson, 1981- 11 June 2012 (has links)
Orientador: Lúcia Helena Simões da Costa Paiva / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciências Médicas / Made available in DSpace on 2018-11-07T13:42:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pinheiro_Anderson_M.pdf: 3122120 bytes, checksum: dced5efa50ee11a7d5554366020908bb (MD5) Previous issue date: 2012 / Resumo: Introdução: A prevalência de obesidade tem aumentado em todo o mundo e hoje já representa um problema de saúde pública. Na população feminina, seu aumento ocorre principalmente nos anos próximos da transição para menopausa. O aumento de peso representa um risco para diversas comorbidades, dentre elas um importante fator de risco para patologia endometrial. A etiologia e a patogênese dos pólipos não estão completamente esclarecidas. Estuda-se se o desenvolvimento dos pólipos endometriais está diretamente relacionado à presença de receptores hormonais, além de estar relacionado a mecanismos envolvidos à proliferação e à apoptose celular. Objetivos: Avaliar a imunoexpressão dos receptores de estrógeno (RE), progesterona (RP), Cox-2, Ki67 e Bcl-2 em pólipos endometriais benignos na pré e pós-menopausa e associação com a obesidade. Materiais e métodos: Dentre 1050 mulheres submetidas à histeroscopia cirúrgica no Hospital da Mulher Prof. Dr. Aristodemo Pinotti - CAISM/UNICAMP, de janeiro de 1998 a dezembro de 2008, 800 foram casos de polipectomia endometrial confirmados com exame anatomopatológico. Deste total, foram excluídas as usuárias de Tamoxifeno, as que faziam uso de terapia hormonal e os casos de pólipos malignos ou pré-malignos. Obteve-se uma amostra de 515 pólipos endometriais benignos em mulheres na pré e pós-menopausa. Foram avaliadas as expressões de RE, RP, Bcl-2, Ki67 e Cox-2, através de imuno-histoquímica, segundo a porcentagem de células coradas, intensidade da coloração e escore final. Os escores finais de RE, RP, Bcl-2, Cox-2 variam de 0 a 8 e o de Ki67 de 0 a 3. A mediana dos escores finais de RE, RP, Bcl-2, Cox-2 e Ki67 no epitélio glandular e no estroma dos pólipos foi comparada entre mulheres obesas e não obesas na pré e pós-menopausa, utilizando os testes qui-quadrado, exato de Fisher ou não paramétrico de Mann-Whitney. Resultados: A mediana do escore final de receptores hormonais mostrou maior expressão de RP no estroma e no epitélio glandular das mulheres obesas na pós-menopausa, sem diferença em relação à expressão dos RE. Em mulheres na pré-menopausa não houve diferença na expressão de RE e RP entre obesas e não obesas. Nos pólipos endometriais de mulheres pós-menopausadas houve maior expressão de Cox-2 e Bcl-2 no epitélio glandular das mulheres obesas do que em relação às mulheres não obesas. Não houve diferenças em relação ao estroma endometrial. Na pré-menopausa, houve maior expressão de Bcl-2 apenas no epitélio glandular das mulheres obesas. Não houve diferenças na expressão de Ki67 entre obesas e não obesas tanto na pós-menopausa quanto na pré-menopausa. Conclusões: Os pólipos de mulheres obesas apresentam, na pós-menopausa, maior expressão de RP glandular e estromal, Cox-2 glandular e Bcl-2 glandular, sem diferenças na expressão de Ki67. Estes dados sugerem que sua etiopatogênese dos pólipos em obesas parece estar mais relacionada aos receptores de progesterona, à inibição da apoptose e aos mecanismos relacionados à inflamação celular / Abstract: Introduction: The prevalence of obesity has increased worldwide and represents a public health problem nowadays. The female population, considerably presents its increase in the coming years of the transition to menopause. Weight gaining represents a risk for various comorbidities, but among them all, it is an important risk factor for the endometrial pathology. The polyps etiology and pathogenesis have not been completely clarified so far. It has been studied whether the endometrial polyps development is directly related to the presence of hormone receptors, besides being associated with mechanisms involved in the proliferation and cellular apoptosis.Objectives: To evaluate the immunoexpression of estrogen and progesterone receptors, Ki67, Bcl-2 and Cox-2 in benign endometrial polyps in pre and postmenopausal women and their association with obesity. Methods: It was observed that among 1050 women who underwent hysteroscopic surgery at the "Prof. Dr. José Aristodemo Pinotti" Women's Hospital-CAISM-UNICAMP from January 1998 to December 2008, 800 were confirmed with endometrial polyp anatomopathological diagnosis. Of this total amount, it was excluded tamoxifen users, those who used hormone therapy and cases of malignant or pre-malignant polyps. It was obtained a sample of 515 benign endometrial polyps in women before and after menopause. It was also assessed the expression of ER, PR, Bcl-2, COX-2 and Ki67 through immunohistochemistry according to stained cells percentage, staining intensity, and the final score. The ER, PR, Bcl-2, Cox-2 final score ranges from 0 to 8 and the Ki67 from 0 to 3). The ER, PR, Bcl-2, Cox-2 and Ki67 median final scores in the glandular epithelium and stroma of the polyps were compared among obese and nonobese women, in pre and postmenopausal condition, using the Chi-square Fisher's exact test or nonparametric Mann-Whitney test. Results: The hormonal receptors median final score has showed an increased expression of progesterone receptors in the stroma and glandular epithelium of postmenopausal obese women but there was no difference in expression of ER estrogen receptors. In premenopausal women, there was no difference in expression of ER and PR among obese and nonobese women. The endometrial polyps in postmenopausal women have showed a higher expression of Cox-2 and Bcl-2 in glandular epithelium in obese women rather than in nonobese women. There were no differences in the endometrial stroma. In premenopausal women, there was a higher expression of Bcl-2 only in the obese women glandular epithelium. There were no differences in Ki67 expression among obese and nonobese both postmenopausal and premenopausal women. Conclusions: Obese women polyps, in postmenopausal condition, have increased expression of glandular and stromal PR, Cox-2 and Bcl-2 glandular. However, there are no differences in the Ki67 expression . These data suggest that its etiopathogenesis in obese women polyps, seem to be related to progesterone receptors, apoptosis inhibition and also to mechanisms associated with cellular inflammation / Mestrado / Fisiopatologia Ginecológica / Mestre em Ciências da Saúde
49

Polyposis nasi: Quantitative Analyse der eosinophilen Granulozyten mit der Laser Scanning Zytometrie

Gutsche, Manuela 19 January 2011 (has links) (PDF)
In der vorliegenden Arbeit wurde Gewebe aus den Nasennebenhöhlen von Patienten mit Nasenpolypen untersucht. Außerdem wurden Zusammenhänge zwischen den Zellpopulationen und den Angaben zu allergischen Erkrankungen und wiederholtem Auftreten der Polypen analysiert. Es fand sich eine interindividuell unterschiedlich starke Infiltration mit eosinophilen Granulozyten. Es konnten keine Unterschiede in der prozentualen Verteilung von eosinophilen Granulozyten im Polypengewebe bei allergischen/ nichtallergischen Patienten oder Patienten mit/ ohne Rezidiv nachgewiesen werden. Die Untersuchungen erfolgten mit dem Laser Scanning Zytometer (LSC), das mit der Standardmethode, der Begutachtung mittels Lichtmikroskop, verglichen wurde. Mit der beschriebenen Methode erfolgte die Untersuchung von Polypengewebe nach einem speziell für diese Anwendung entwickelten Protokoll. Die Ergebnisse korrelierten gut mit den Ergebnissen der Lichtmikroskopie. Aufgrund der Weiterentwicklung des LSC und der ständig wachsenden Anzahl der Nachweismöglichkeiten der an der Polyposis nasi beteiligten Zytokine stellt das LSC eine ideale Methode für die Erforschung der Pathogenese von chronischen Entzündungen der Nasennebenhöhlen dar.
50

Avaliação prospectiva aberta do uso prolongado de baixas doses de doxyciclina na rinossinusite crônica com polipose nasal de difícil tratamento / Prospective open-label evaluation of long-term low-dose doxycicline for difficult-to-treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps

Ana Carolina Pinto Bezerra Soter 12 September 2017 (has links)
Introdução: A rinossinusite crônica com polipose nasal constitui um subgrupo particular da rinossinusite crônica, caracterizado por uma inflamação da mucosa que leva a um espessamento da mesma e à formação de pólipos, podendo ser especialmente difícil de tratar. A Doxiciclina é um antibiótico bacteriostático, de largo espectro, que também tem uma ação antiinflamatória, e tem se mostrado útil no controle dos sintomas das recidivas desta doença, promovendo inclusive uma diminuição do pólipo. Objetivo: avaliar se o uso de baixas doses de Doxiciclina, por períodos prolongados, pode melhorar o controle clínico da rinossinusite crônica com polipose nasal, de difícil tratamento. Métodos: este é um estudo prospectivo, aberto, realizado em 60 pacientes com rinossinusite crônica de difícil tratamento que se submeteram a cirurgia endoscópica nasal. Os pacientes foram divididos em 2 grupos: 28 pacientes receberam corticóide nasal, lavagem nasal com soro fisiológico, e Doxiciclina (200mg no primeiro dia, seguido por 100mg uma vez ao dia) por 12 semanas, enquanto 30 pacientes receberam apenas corticóide nasal e lavagem nasal com soro fisiológico. O principal resultado avaliado foi a existência de uma melhora, dose efeito, clinicamente significativa do SNOT-20 após o tratamento com a Doxiciclina. Outros resultados avaliados foram os valores do SNOT-20, NOSE e do Lund-Kennedy. Os seguintes parâmetros também foram analisados: asma, rinite, doença respiratória exacerbada pela Aspirina (DREA), níveis séricos de IgG, IgA, IgE, IgM, ANCA e contagem de eosinófilos. Resultados: oy tratamento com a Doxiciclina promoveu uma melhora, dose efeito, clinicamente significativa do SNOT-20. Pacientes que receberam a Doxiciclina também tiveram resultados significativamente melhores do SNOT-20, NOSE e Lund-Kennedy. Houve uma associação negativa entre a melhora clinicamente significativa do SNOT-20 e a presença de asma, DREA e níveis séricos elevados de IgE pré-tratamento. Conclusão: os achados sugerem que a doxiciclina pode ter uma ação benéfica nos pacientes com rinossinusite crônica com polipose nasal, especialmente naqueles pacientes sem asma, DREA ou níveis séricos elevados de IgE prétratamento / Introduction: Chronic rhinosinusitis with nasal polyps is a particular subset of chronic rhinosinusitis characterized by a mucosal inflammation that leads to mucosal thickening and polyp formation, and can be especially difficult to treat. Doxycycline is an oral, available, broad-spectrum bacteriostatic antibiotic which also has anti-inflammatory action, that has been used to treat this disease and has shown a successful control of symptoms even reducing the volume of polyps. Objective: Evaluate if long-term low-dose doxycycline is effective in controlling clinical symptoms of difficult-to-treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps. Methods: This was a prospective, open-label study of 60 patients with difficultto- treat chronic rhinosinusitis with nasal polyps who had undergone endoscopic sinus surgery. Patients were divided into two groups: 28 received nasal steroids, saline irrigation, and doxycycline (200 mg on the first day, followed by 100 mg daily) for 12 weeks, while 30 received only nasal steroids and saline irrigation. The main outcome measure was an adequate effect size of doxycycline treatment on clinically meaningful significant improvement of SNOT-20. Other outcome measures were the SNOT-20, NOSE, and Lund-Kennedy scores. The following parameters were also analyzed: asthma, rhinitis, non-steroidal-exacerbated respiratory disease (NERD), and baseline serum IgG, IgA, IgE, IgM, ANCA, and eosinophil count. Results: There was an adequate effect size of doxycycline treatment on clinically meaningful significant improvement of SNOT-20. Patients who received doxycycline also had significantly better outcomes regarding SNOT-20, NOSE, and Lund-Kennedy scores. There was a negative association among a clinically significant improvement of SNOT-20 and presence of asthma, NERD, and elevated serum IgE levels before treatment. Conclusion: These findings suggest that doxycycline may have a beneficial role for chronic rhinosinusitis with nasal polyps patients, especially for those without asthma, NERD or high levels of serum IgE before treatment

Page generated in 0.0244 seconds