No description available.

No description available.

Cette thèse est consacrée è la modélisation et a la simulation de l’ensemble PISTON /SEGMENT/ CHEMISE, d’un moteur thermique. Dans un moteur, le piston muni de segments est en mouvement relatif dans la chemise. Ce système est lubrifié par projection d’huile, les segments et la surface de la chemise “contrôlent” la quantité de lubrifiant restant sur la paroi. Pour modéliser ce phénomène, le modèle conservatif parabolique-hyperbolique d’Elrod-Adams (P − θ), prenant en compte la cavitation (présence de gaz dans le fluide, aspect multiphasique de l’écoulement), est couplé a un modèle de contact, celui de Greenwood-Tripp (basé sur une approche statistique de la surface). En se restreignant a l’écoulement et au contact, nous négligeons beaucoup de phénomènes physiques pouvant intervenir comme le grippage ou les effets thermiques. Dans une première partie, les phénomènes mécaniques sont étudiés, de la réalisation de la surface des chemises è la modélisation de la physique de la lubrification du contact segment/chemise. Cette étude expose les simplifications effectuées et le choix des conditions aux limites pour la prise en compte de la cavitation en tant que problème a frontière libre, notamment au niveau du débit d’entrée pour simuler un fonctionnement “normal”. Dans une deuxième partie, la mise en oeuvre et la modification de l’algorithme “classique” pour des surfaces mesurées sont décrites en détail. Nous présentons les performances simulées de différentes surfaces, et nous les comparons è des essais effectués par Renault. Dans une troisième partie, des modifications sont introduites au modèle (P − θ) utilisé précédemment afin de rendre l’écoulement cohérent avec le modèle de Navier-Stokes. Bien que ce nouveau problème puisse être posé en dimension 2, l’étude mathématique ne concerne que la dimension 1. On se ramène a un système dynamique dont les inconnues sont les frontières libres. L’unicité de la solution impose l’introduction d’un paramètre artificiel. Le comportement local et/ou global en temps est déterminé par les paramètres géométriques et les conditions aux limites. L’introduction de deux paramètres supplémentaires permet de démontrer l’existence et l’unicité de la solution. Dans une dernière partie, nous comparons le modèle de cavitation proposé avec le modèle P − θ. / This work deals with the modeling and simulation of contact between piston rings and liner of an engine. In the engine, the piston-rings are in relative motion with respect to the liner. This mechanism is lubricated and the purpose of this piston-ring system is to control sealing between combustion chamber and lower part of engine, keeping under control lubricant quantity on the surfaces. We modeled this phenomenon using the Elrod-Adams models (P-θ), which are conservative parabolic-hyperbolic models, taking into account the cavitation phenomenon (the presence of gas bubbles in fluid, so that it can be understood a multiphased flow) coupled with the Greendwood-Tripp model, which models the elastic contact by a statistical approach. When we focus on the modeling of the oil flow and asperity contacts, we neglect many physical phenomena like scuffing and thermal effects. In the first part, we focus on the kinematics of the engine, from the design to the different models to describe a lubricated contact. We explain all the simplifications in the engine body and the boundary conditions we use in the cavitation model to solve it as a free boundary problem, in particular for the choice of the flow rate to simulate a ``normal functioning''. In the second part, we describe the algorithm implementation and the required modifications when using real surface topography. We compare several surfaces and study the influence of simulation parameters, then we compare the result with experimental data obtained by Renault company. In the third part, we modify the (P-θ) model, to have the same flow rate in the cavitation zone as in the Navier-Stokes model. It can be studied in 2-dimensions, however we only explain the mathematical study in 1D. We study this model as a dynamical system for which the unknown variables are the free boundaries. The uniqueness is imposed by the addition of an adjustable parameter. The local and global behavior in time are determined by geometrical parameters and boundary conditions. In the last part, we compare the new cavitation model with the P-θ model.

Bakgrunden till denna rapport är att det sportvarumärke jag samarbetat med ville utveckla en modell av längdskidåkningsjacka som fanns i deras sortiment. Undersökningen gällde att identifiera förbättringspunkter på en dam- och herrvariant av denna jacka. Avsikten var att bevara plaggens design och genom förändringar i mönstrens konstruktion förbättra passform och rörelsefrihet, och därigenom plaggets funktion. Genom att konstruera, sy toiler och prova av dessa på provmodeller, har rörelsefrihet och passform kunnat utvärderas. Resultatet visade att viktiga punkter var raglanärmens konstruktion, böjningen av ärmen, kragens form, ärmhålsdjup och placering av skärlinjer. Det blev också tydligt att kombinationen av designerns och konstruktörens kunskaper tidigt i processen är a och o för ett lyckat resultat. En tydlig kommunikation mellan dessa parter kan minska antalet provplagg under produktutvecklingen.Ämnen som också behandlats under arbetet är gradering, produktspecificering och deras betydelse för plagg och produktion. I undersökningen har jag även tittat på möjligheter till ytterligare utveckling av jackornas funktion om designen kan förändras, till exempel genom att flytta skärningar och på så vis ändra modellens utseende.This study was made due to a sports brand wanting me to develop a style of cross country ski jacket that are currently part of their collection. The study contained identifying areas of possible improvement in both a men and women´s jacket. The mission was to keep the design of the jacket and on the same time improve the fit and ease of movement in the garment (and thereby the function). Through analysis of style samples, pattern construction, sewing of proto samples and fittings on models, the fit and ease of movement has been evaluated. The results are that important garment elements are the neck width, scye depth, construction of the raglan sleeve, the pre-bent sleeve and the placement of cut lines. A conclusion is that to reach a functional and nice looking garment, the designer and the pattern constructor need to cooperate in the product development phase. Good communication between these two departments can reduce the number of proto samples that has to be made.Pattern grading, product specifications and their impact on the style and production process are subjects that are also presented and discussed in this report. During the project I have also studied the possibilities of further development through style design changes. / Program: Designteknikerutbildningen

The lateral resistance of pile foundations is typically based on the performance of round piles even though other pile types are used. Due to lack of data there is a certain level of uncertainty when designing pile foundations other than round piles for lateral loading. Theoretical analyses have suggested that square sections will have more lateral resistance due to the increased side shear resistance, no test results have been available to substantiate the contention. Full-scale lateral load tests involving pile shapes such as circular, circular wrapped with high density polyethylene sheeting, square, H, and circular with a corrugated metal sleeve have been performed considering the influence of soil-pile interaction on lateral load resistance. The load test results, which can be summarized as a p-y curve, show higher soil resistance from the H and square sections after accounting for differences in the moment of inertia for the different pile sections. The increased soil resistance can generally be accounted for using a p-multiplier approach with a value of approximately 1.25 for square or 1.2 for H piles relative to circular piles. It has been determined that high density polyethylene sheeting provides little if any reduction in the lateral resistance when wrapped around a circular pile. Circular piles with a corrugated metal sleeve respond to lateral loading with higher values of lateral resistance than independent circular piles in the same soil.

Obesity is the fifth leading cause of global deaths. The efficacy and safety of obesity treatment is still controversial. The objective of the thesis is to evaluate the efficacy and safety of bariatric surgery, through a systematic review of the current evidence and meta- analysis of important outcomes. Nineteen (19) randomized controlled trials (RCTs) with 1346 participants were included. Bariatric surgery resulted in greater weight loss when compared to non-surgical treatment. Weight loss was also associated with resolution and/or improvement of obesity related comorbidites such as diabetes, hypertension, hyperlipidemia, and sleep apnea. Weight loss and safety varied across the surgical procedures. Biliopancreatic diversion/duodenal switch had the greatest weight loss, followed by sleeve gastrectomy and Roux-en-Y gastric bypass, purely restrictive procedures such as vertical banded gastroplasty and adjustable gastric banding resulted in the least weight loss. Long term, high quality, and adequately powered trials are still needed to support the available evidence

Προσχεδιασμένη συγκριτική διπλή τυφλή μελέτη της αποτελεσματικότητας της επιμήκους γαστρεκτομής (LSG) και της μερικής γαστρικής παράκαμψης Roux-en-Y (LRYGB) σε ασθενείς με κλινικά σοβαρή παχυσαρκία (BMI 35-49,9) Η λαπαροσκοπική γαστρική παράκαμψη (LRYGB) αποτελεί στις μέρες μας το χρυσό κανόνα για τη χειρουργική αντιμετώπιση της κλινικά σοβαρής παχυσαρκίας. Η λαπαροσκοπική επιμήκης γαστρεκτομή (LSG) είναι μία σχετικώς νέα επέμβαση περιοριστικού τύπου η οποία τελευταία έχει αρχίσει να εφαρμόζεται ως μοναδική επέμβαση για την κλινικά σοβαρή παχυσαρκία. Η παρούσα προοπτική διπλή τυφλή μελέτη έχει σκοπό να διερευνήσει την ασφάλεια των παραπάνω επεμβάσεων καθώς και την αποτελεσματικότητα τους σε χρονικό ορίζοντα τριών χρόνων. Μέθοδος: Εξήντα ασθενείς με δείκτη σωματικής μάζας <50 Kg/m2 μετά από τυχαιοποίηση υπεβλήθησαν τριάντα σε LSG και τριάντα σε LRYGB. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν μετεγχειρητικά για τρία χρόνια. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκε η απώλεια βάρους, η πρώιμη και όψιμη νοσηρότητα και θνητότητα, η ίαση των συνοδών της παχυσαρκίας νόσων και η ανάπτυξη μικροθρεπτικών ανεπαρκειών μετά τους δύο τύπους χειρουργείων. Αποτελέσματα: Η θνητότητα ήταν μηδενική και στους δύο τύπους επεμβάσεων. Δεν καταγράφηκε σημαντική διαφορά στην πρώιμη (10% μετά από LRYGBP και 13.3% μετά από LSG, P>0.05) και όψιμη νοσηρότητα (10% σε κάθε ομάδα) μετά και τους δύο τύπους χειρουργείων. Η απώλεια βάρους ήταν στατιστικώς μεγαλύτερη μετά από LSG καθόλη τη διάρκεια της μελέτης. Τον τρίτο μετεγχειρητικό χρόνο η επί τις εκατό απώλεια του υπερβάλλοντος βάρους κυμαίνονταν στο 62.09% μετά από LRYGBP και στο 68.46% μετά από LSG (p=0.02). Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά ως προς την ίαση των συνοδών της παχυσαρκίας νόσων, εκτός από τη δυσλιπιδαιμία η οποία βελτιώθηκε σε σημαντικότερο βαθμό μετά από LRYGB και την υπέρταση η οποία βελτιώθηκε σε σημαντικότερο βαθμό μετά από LSG. Ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών παρατηρήθηκε σε ανάλογο βαθμό μετά τις δύο επεμβάσεις εκτός από την έλλειψη βιταμίνης Β12 η οποία παρατηρήθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό μετά από LRYGB (P<0.001). Συμπεράσματα: Και οι δύο επεμβάσεις είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές ως προς την απώλεια βάρους και την ίαση των συνοδών της παχυσαρκίας νόσων. Η LSG συνοδεύεται από λιγότερες μεταβολικές ανεπάρκειες και δεν απαιτεί τη χορήγηση συμπληρωμάτων εφ’ όρου ζωής. Η LSG φαίνεται ότι είναι μία υποσχόμενη επέμβαση για την κλινικά σοβαρή παχυσαρκία η οποία στα τρία χρόνια μετεγχειρητικής παρακολούθησης επιτυγχάνει μεγαλύτερη απώλεια βάρους από την LRYGB. / The efficacy of sleeve gastrectomy (LSG) and Roux en Y gastric bypass (LRYGB) in patients with morbid obesity (BMI 35-49,9). A comparative double-blind randomized trial Background: Laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass (LRYGB) is currently the gold standard bariatric procedure for the treatment of morbid obesity. Laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) is an innovative restrictive procedure which has been increasingly applied as a sole bariatric procedure. A randomized trial was conducted to evaluate perioperative safety (30-day) and 3-years results. Methods: Sixty patients with body mass index (BMI) ≤ 50 Kg/m2 were randomized to LRYGB or LSG. Patients were monitored for 3 years after operation and throughout the study period weight loss, early and late complications, improvement of obesity related comorbidities and nutritional deficiencies were compared between studied groups. Results: There was no death in either group and no significant difference in early (10% after LRYGBP and 13.3% after LSG, P>0.05) and late morbidity (10% in each group). Weight loss was significantly better after LSG throughout the study period. At 3 years %EWL reached 62.09% after LRYGBP and 68.46% after LSG (p=0.02). There was no significant difference in the overall improvement of comorbidities but dyslipidemia improved more after LRYGB, whereas hypertension resolved more after LSG. Nutritional deficiencies occurred at same rate in the two groups except to vitamin B12 deficiency which was more common after LRYGB (P<0.001). Conclusion: In conclusion, LSG and LRYGBP are equally safe and effective in the amelioration of comorbidities, while LSG is associated with fewer postoperative metabolic deficiencies, without the need of supplementation. Furthermore, LSG is a promising bariatric procedure, since it seems to be superior to LRYGB at 3 years follow up on weight reduction.

Η χολοπαγκρεατική εκτροπή αποτελεί την πιο αποτελεσματική μέθοδο της βαριατρικής χειρουργικής όσο αφορά την απώλεια του βάρους και την υποχώρηση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, συνοδεύεται όμως συχνά από σημαντική έλλειψη θρεπτικών συστατικών. Η επιμήκης γαστρεκτομή είναι μια σχετικά νέα επέμβαση, η οποία σύμφωνα με μελέτες προκαλεί σημαντικού βαθμού απώλεια βάρους και υποχώρηση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Σκοπός: Η προοπτική εκτίμηση και σύγκριση της επίδρασης της χολοπαγκρεατικής εκτροπής μακρών ελίκων και της λαπαροσκοπικής επιμήκους γαστρεκτομής στην υποχώρηση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, της υπέρτασης και της δυσλιπιδαιμίας, καθώς επίσης και στα επίπεδα ινσουλίνης, γλυκαγόνης, γκρελίνης, PYY και GLP-1( σε νηστεία αλλά και μετά από τη λήψη γλυκόζης ) σε ασθενείς με κλινικά σοβαρή παχυσαρκία και σακχαρώδη διαβήτη τύπου2. Μέθοδος: Δώδεκα ασθενείς (ΔΜΣ 57.6±9.9 kg/m2) υποβλήθηκαν σε χολοπαγκρεατική εκτροπή μακρών ελίκων και δώδεκα (ΔΜΣ 43.7±2.1 kg/m2 ) σε λαπαροσκοπική επιμήκη γαστρεκτομή. Όλοι οι ασθενείς παρουσίαζαν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και μελετήθηκαν προεγχειρητικά και σε 1, 3 και 12 μήνες μετά το χειρουργείο. Σε όλους τους χρόνους υποβλήθηκαν σε από του στόματος δοκιμασία ανοχής γλυκόζης. Αποτελέσματα: Το σωματικό βάρος σημείωσε σημαντική και αναλόγου μεγέθους μείωση και στις δύο ομάδες (Ρ<0.001). Στους 12 μήνες η ποσοστιαία απώλεια του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες (Ρ=0.8) και ο σακχαρώδης διαβήτης είχε υποχωρήσει σε όλους τους ασθενείς. Η γλυκόζη, η ινσουλίνη και η αντίσταση στη δράση της παρουσίαζαν σημαντική μείωση έπειτα και από τις δύο επεμβάσεις, όμως η ευαισθησία στην ινσουλίνη ενισχύθηκε περισσότερο έπειτα από τη χολοπαγκρεατική εκτροπή (Ρ=0.003). Η αρτηριακή πίεση, η ολική και η LDL χοληστερόλη μειώθηκαν σημαντικά έπειτα από τη χολοπαγκρεατική εκτροπή (Ρ<0.001), όχι όμως και μετά την επιμήκη γαστρεκτομή. Τα τριγλυκερίδια μειώθηκαν σημαντικά και στις δύο ομάδες, ενώ η HDL χοληστερόλη παρουσίασε σημαντική αύξηση μόνο μετά την επιμήκη γαστρεκτομή (Ρ<0.001). Τα επίπεδα γκρελίνης νηστείας δεν μεταβλήθηκαν σημαντικά μετά τη χολοπαγκρεατική εκτροπή (Ρ=0.2), ενώ σημείωσαν σημαντική μείωση μετά την επιμήκη γαστρεκτομή (Ρ<0.001). Η απόκριση των ΡΥΥ και GLP-1 ενισχύθηκε σημαντικά και στις δύο ομάδες ασθενών (Ρ=0.001). Συμπεράσματα: Η λαπαροσκοπική επιμήκης γαστρεκτομή οδήγησε σε αναλόγου βαθμού απώλεια σωματικού βάρους και υποχώρηση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 με τη χολοπαγκρεατική εκτροπή μακρών ελίκων. Η χολοπαγκρεατική εκτροπή όμως ήταν περισσότερο αποτελεσματική όσο αφορά τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, της δυσλιπιδαιμίας και της αρτηριακής υπέρτασης. / Biliopancreatic diversion (BPD) is the most effective bariatric procedure in terms of weight loss and remission of diabetes type 2 (DM2) but it is accompanied by nutrient deficiencies. Sleeve gastrectomy (SG) is a relatively new restrictive operation that has shown promising results concerning DM2 resolution and weight loss. Objective: To evaluate and compare prospectively the effects of BPD long limb (BPDLL) and SG on remission of DM2, hypertension and dyslipidemia and also on fasting, and glucose-stimulated insulin, glucose, glucagon, ghrelin, PYY and glucagon-like peptide-1 (GLP-1) levels in morbidly obese patients with DM2. Methods: Twelve patients (BMI 57.6±9.9 kg/m2) underwent BPDLL and 12 (BMI 43.7±2.1 kg/m2) underwent SG. All patients had DM2 and were evaluated before and 1, 3 and 12 months after surgery. Oral glucose tolerance test and blood sampling were carried out after an overnight fast and 30, 60 and 120 minutes after glucose ingestion. Results: Body weight decreased markedly in both groups (P<0.001); excess weight loss was similar in both groups at 12 months (P=0.08) and DM2 resolved in all patients. Glucose, insulin and insulin resistance decreased significantly after both procedures, but the BPDLL group had higher insulin sensitivity than the SG group at 1 year (P=0.003). Blood pressure, total and LDL cholesterol decreased markedly after BPDLL (P<0.001) but not after SG. Triglycerides decreased significantly after both operations but HDL increased significantly after SG only (p<0.001). Fasting ghrelin did not change significantly after BPDLL (P=0.2), but decreased markedly after SG (P<0.001). Fasting GLP-1 and PYY increased significantly after BPDLL only (P=0.01), however GLP-1 and PYY responses to glucose were significantly enhanced in both groups (P=0.001). Conclusion: SG results in weight loss and resolution of DM2 comparable to BPDLL, but BPDLL is more effective in terms of dyslipidemia resolution and blood pressure reduction.

Orientador: João Alberto Venegas Requena / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Civil, Arquitetura e Urbanismo / Made available in DSpace on 2018-08-25T11:48:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Vieira_RodrigoCuberos_D.pdf: 6229131 bytes, checksum: 7e5242e6a56caebc45c513aca2e6323e (MD5) Previous issue date: 2014 / Resumo: Este trabalho apresenta o estudo de um modelo de ligação inovador para emendas de perfis tubulares circulares, visando facilitar e baratear a montagem e fabricação das estruturas metálicas tubulares, além de proporcionar economia de tempo. A ligação estudada é composta por dois tubos externos submetidos à tração, conectados à um tubo interno, de diâmetro inferior aos tubos externos, por meio de parafusos alinhados que atravessam ambos os tubos externo e interno. Esta ligação pode ser utilizada como alternativa às ligações em flange, por ser mais simples e discreta. Foi realizada uma pesquisa bibliográfica sobre as prescrições de cálculo e publicações nacionais e internacionais referentes às ligações de perfis tubulares, não sendo encontrado nenhum processo de cálculo para as ligações tubulares em luva parafusada. Um modelo numérico da ligação foi desenvolvido com o programa de elementos finitos ANSYS v13.0, levando-se em consideração o contato entre os parafusos e os tubos. Esse modelo foi validado através da análise de resultados experimentais em escala real da ligação estudada. Os resultados numéricos e experimentais possibilitaram analisar o comportamento da ligação e seus modos de falha com as respectivas resistências. Com o modelo numérico validado, foi realizado um estudo paramétrico, permitindo compreender em detalhes quais os principais modos de falha da ligação, e quais os fatores que mais influenciam na sua resistência. Através desse estudo foi possível observar a necessidade de se levar em consideração no cálculo da resistência à ruptura da seção líquida, o coeficiente de redução da área líquida, Ct, para essa ligação, sendo proposto um processo para obtenção do mesmo, assim como da resistência da ligação à tração. Os resultados obtidos demonstraram o bom comportamento da ligação tubular em luva parafusada e a viabilidade de sua utilização submetida à tração, com parafusos alinhados / Abstract: This paper presents a study of an innovative connection model to splice circular hollow sections, which can be used for an easier and cheaper assembly and manufacture of tubular steel structures, besides providing time-saving. The proposed connection consists of two external tubes under tension, connected to an internal tube with smaller diameter than the external ones, and bolts passing by both tubes. This connection can be used as an alternative to flange connections, because it is simple and discreet. A bibliographic research on national and international codes and papers of tubular connections was carried out, and no design process for tubular bolted sleeve connections was found. A numerical model of the connection was developed with the finite element program ANSYS v13.0, considering the tubes and bolts contact. The numerical model was evaluated against experimental analyses results of the connection. The numerical and experimental results allowed the behavior analysis of this connection and its possible failure modes with their respective resistances. With the evaluated numerical model, a parametric study was carried out, allowing to understand the connection main failure modes, and what factors most influence their strength. With this study it was clear the need of the reduction coefficient, Ct, calculation for this connection, being proposed a process to determine the reduction coefficient and the tension strength for this connection. The results demonstrated the good behavior and feasibility of the tubular sleeve connection under tension, with bolts in line / Doutorado / Estruturas / Doutor em Engenharia Civil

(EN) Obesity and type 2 diabetes mellitus (T2DM) are among metabolic disease with increasing incidence and prevalence. Last decade has been devoted to intensive research focused on pathophysiological mechanisms underlying development of these diseases. Besides environmental factors, lifestyle and amount and composition of food, adipose tissue is a key player in the pathogenesis of obesity and its metabolic complications including insulin resistance (IR) and T2DM. Primary aim of our work was to evaluate the role of recently discovered adipokine omentin and the role of mitochondrial dysfunction in subcutaneous adipose tissue (SCAT) and in peripheral monocytes (PM) in patients with obesity and T2DM with respect to the development of insulin resistance and diabetes. A total number of 118 subjects enrolled in the study were divided into three groups: patients with obesity and T2DM (T2DM group), obese non-diabetics (OB) and healthy lean subjects as a control group (KO). Study subjects underwent several types of interventions - 2 to 3 weeks of very-low calorie diet (VLCD, energy intake 600 kcal per day), regular physical activity program or bariatric surgery (laparoscopic sleeve gastrectomy, LSG). Results indicate that low serum omentin concentrations may contribute to development of obesity-associated...