No description available.

No description available.

文學是文化的一部分，而且是重要的一部分，因為一個民族的特性，是其文學創作最迷人且最具永恆性的價值所在。《福樂智慧》便是這樣一部文學巨著，藉由對其語言修辭的探討及文體內容的分析，可勾勒出當時（十一世紀前後）維吾爾社會文化的大概形貌，所以文學性是本篇論文首先所要陳述的。《福》書中不僅承繼其本族文學的精華，亦接受了波斯、伊斯蘭文學的薰陶，並結合詩的語言及戲劇的形式，開創了其族詩劇體裁的先河。而《福》書所反映的時代，正是維吾爾族在政治、經濟、社會等各方面都起了重大變化的關鍵時代，因此，本文試從文學、政治、經濟、社會等相關層面來探討其所反映的社會文化。 就政治方面而言，除了反映出當時的政治結構及吏治由盛轉衰的變化外，亦表達了作者的政治理想及百姓的心聲。經濟上則從單純的游牧經濟，進入從事農、牧、商、手工業等多種混合經濟的社會，這種社會經濟生活的巨大變化，對維吾爾人的文化、歷史發展起了重大的推進作用。在社會生活方面，除了對當時的社會禮俗有所描繪外，對天文學的知識亦著墨不少；而改宗伊斯蘭教對其更具有劃時代的意義，從原先多元、自由的宗教信仰，到伊斯蘭教勢力的擴張，後更進而成為一元化的伊斯蘭社會，其社會文化是迥異於以往的。雖然如此，但在十一世紀，伊斯蘭教雖已佔優勢，然而其族原先所信奉過的信仰遺跡，尚未完全退出歷史舞台，在《福》書中仍餘緒蕩漾。 《福》書中除了反映出當時合成式的社會文化外，作者玉素甫在面對外來文化的衝擊及時代巨變的時候，其致力於「本土化」的努力，在書中亦表露無遺，而這應是本於一個知識份子的民族良知，在努力與妥協的涵化過程中，也展現了維吾爾社會文化的蛻變痕跡。

L’objectif de cette recherche est d’étudier le développement du vocabulaire en production et en compréhension orales en turc (L1) et en français (L2) des enfants bilingues franco-turcs âgés de 6 à 10 ans en France en comparaison aux enfants monolingues français et turcs. Le test allemand « Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige » (Glück, 2011) a été utilisé. Celui-ci a permis d’analyser les stratégies de réponses en fonction de six types de questions posées, les différentes catégories lexicales (1 : vie quotidienne / famille ; 2 : non spécifique et 3 : école), les phénomènes sémantiques, les items connus et non connus des enfants ainsi que leur répertoire linguistique. Le corpus est constitué de 180 enfants dont 60 bilingues, 60 monolingues français et 60 turcs fréquentant le CP, le CE2 et le CM2. Les résultats révèlent un meilleur niveau en L1 en CP puis une amélioration en L2 en CE2 et un écart rapproché en CM2. Les questions difficiles sont les Types 1, 2, 4 et 5 dans les deux langues pour les CP ; 1, 4 et 6 pour les CE2 en L2 et 1, 2, 4 et 5 en L1 alors que pour les CM2, il s’agit du Type 1. Les catégories sémantiques les mieux réussies en L2 sont les 1 et 3 alors qu’en L1, il s’agit de la 2. Les sous-extensions sont nombreuses en CE2 et CM2 dans la L2 alors que les CP ont tendance à sur-extendre. Les bilingues font davantage appel à des stratégies de compensation comme la catégorisation, l’approximation ou la traduction. Le retard constaté pour le vocabulaire total chez les CP est vite rattrapé en CE2. De fortes et positives corrélations (Pearson et al., 1993) ont été constatées entre les langues : plus la L1 est maîtrisée, plus la L2 l’est aussi. / This research examine lexical development in receptive and expressive skills in Turkish (L1) and French (L2) of French-Turkish bilingual children aged between 6 and 10 years in France compared to French and Turkish monolinguals. The German test scale “Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige” (Glück, 2011) allowed to analyze spoken vocabulary, production and comprehension strategies according to 6 question types, different categories (1: everyday life/family; 2: general; 3: school), semantic phenomena, known and unknown items and their linguistic repertoire. The sample consists of 180 children, including 60 bilinguals, 60 French and 60 Turkish monolinguals composed of first, third and fifth grade pupils. Results show that bilingual have better vocabulary level in their L1 in the first grade and they made good progress in L2 in the third grade and the lexical gaps are significantly reduced in the fifth grade. The most problematic clauses are Types 1, 2, 4 and 5 in the first class; 1, 4 and 6 in L2 and 1, 2, 4, 5 in L1 in the third class whereas they are Type 1 in the fifth class. The most successful semantical category in L2 are the 1 and 3 whereas they are the 2 in L1. The under-extension is more in L2 in the third and fifth classes while the over-extension is more for the first class. Bilinguals make more use of compensation such as categorization, approximation and translation. Bilinguals’ total vocabulary is lower than monolinguals’ however the delay is regain in the third grade. According to the correlation (Pearson et al., 1993), there is a strong and positive correlation between two languages: the more we promote L1 development, the more we promote L2. / Bu çalışma Türkiye ve Fransa’daki 6 ile 10 yaş arası çift dilli çocukların tek dilli çocuklara kıyasla anadilleri olan Türkçe ve ikinci dilleri olan Fransızcada anlama ve kullanma becerilerindeki kelime gelişimini araştırmaktır. Kullanılan Alman testi « Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige » (Glück, 2011), 6 soru türüne göre sözcük stratejilerinin, 3 farklı kategorinin (1: günlük yaşam/aile; 2: genel; 3: okul), çocukların anlamsal olgularının, bilinen ve bilinmeyen öğelerinin ve dil repertuvarlarının analizlerini yapmamızı sağlamıştır. Derlemimiz 180 çocuktan oluşup 60’ı çift dilli, 60’ı tek dilli Fransız ve diğer 60’ı ise tek dilli Türk birinci, üçüncü ve beşinci sınıf öğrencileridir. Çift dillilerin ilkokul birde ana dillerinde iyi bir sözcük seviyesine sahip olduklarını, üçte ise ikinci dillerinde ilerleme kaydettiklerini ve beşinci sınıfa gelince ise sözcük yetisi farkının azaldığını ortaya koymaktadır. En zor soru türleri birler için 1., 2., 4. ve 5. olurken, üçler için Fransızcada 1., 4. ve 6. Türkçede ise 1., 2., 4. ve 5. olmaktadır. Beşler için her iki dilde 1. soru türüdür. Fransızcadaki en iyi bilinen tümceler 1. ve 3. kategorilerine aittir, oysaki anadilde 2. kategoridir. Anlam daralması üçüncü ve beşinci sınıfta daha fazladır. Birinci sınıfta anlam genişlemesi daha çoktur. Çift dilliler kategorilere ayırma, tahmin etme, çeviri gibi telafi stratejilerine başvurmaktadırlar. Kelime hazinesi daha zayıf öngörülen birinci sınıf çift dilliler, bu farkı üçüncü sınıfta telafi etmekte. Her iki dil arasında müspet ve güçlü bir bağlantı (Pearson et al., 1993) olduğu tespit edilmiştir: anadile ne kadar hakim olunursa ikinci dile de o kadar hakim olunur.

Les rapports entre les deux pays sont l’une des plus longues relations diplomatiques de l’histoire française. C’est avec René Massigli, un personnage diplomatique, que ces relations ont été réanimées. Son court séjour entre 1939-1940, juste avant la Deuxième Guerre mondiale, témoigne d’une période charnière. Il a été nommé ambassadeur à Ankara, la nouvelle capitale de la Turquie moderne tout juste fondée par Atatürk. La visite officielle de de Gaulle en 1968 représente également une date importante dans les relations des deux pays.Peut-on parler d’un rapprochement stratégique des deux pays pendant la période gaullienne ? Quels étaient les divers facteurs et limites de ce rapprochement ? Peut-on parler de la montée de l’anti-américanisme, à partir du milieu des années 1960, dans les deux pays comme un de ces facteurs de leur rapprochement ? Est-ce que les Etats-Unis avaient un rôle catalyseur dans les relations bilatérales franco-turques ? Que pensait de Gaulle de la Turquie d’Atatürk? Est-ce que les situations respectives de la France et de la Turquie leurs offraient les meilleurs raisons de rapprocher leurs politiques au cours de la période de 1958 à 1969 ? Comment de Gaulle, qui jugeait que le système des blocs hégémonies divisant l’Europe et s’étendant sur l’Orient devait faire place à la détente, l’entente et la coopération internationale, considérait-il la Turquie par rapport à l’Europe ? À travers ces questions, notre problématique se cristallise par : comment la vision gaullienne a-t-elle influencé les rapports franco-turcs ?Le prolongement de cette vision gaullienne jusqu’à nos jours est une des plus importantes conséquences de cette période. « La saison de la Turquie » de 2011 en France à l’initiative du président Chirac, qualifié de vrai gaullien, dont l’objectif était de permettre à la Turquie d’être mieux connue par les Français à travers des événements culturels, économiques et intellectuels sur l’ensemble du pays, témoigne d’un certain effet de cet héritage gaullien dont la vision vis-à-vis de la Turquie était de la rapprocher de l’Europe. Que signifient les autres conséquences de cette vision sur la politique extérieure française et plus spécifiquement sur les relations franco-turques ? / The relationship between France and Turkey are one of the longest diplomatic relations of French and Turkish history. By a diplomatic character, René Massigli, these relationships were revived. His short stay in Ankara between 1939-1940, during the first two years of Second World War, constitutes a transition period. He was appointed ambassador to Ankara, which is the capital of the newly created modern Turkey by Atatürk. Also, the official visit of De Gaulle to Turkey in 1968, is a milestone in the relations between two countries.Can we speak of a rapprochement between the two countries in the de Gaulle era? What is the opinion of De Gaulle on Atatürk's Turkey? Did their respective situations provide them an opportunity to converge their foreign policies in the 1940-1968 period? How did De Gaulle in whose opinion international blocks formed around hegemonies divided Europe and spanned towards the East should give way to détente, understanding and international cooperation see Turkey?The most important issue in this context is that the consequences of this Gaullist vision still survives today. The Season of Turkey in France in 2011, initiated by a decision of President Chirac who has regarded as a true Gaullist, is one of the most tangible results. What other consequences of this vision on the French foreign policy, and especially on the Franco-Turkish relations can be seen today? / Türkiye-Fransa diplomatik ilişkileri, Fransız tarihinin en uzun ilişkileridir. İki ülke arasındaki bu ilişkiler, Diplomatik bir karakter olan René Massigli sayesinde canlanmıştır. Hemen İkinci Dünya Savaşı öncesindeki kısa sureli kalışı bu önemli dönemin dönüm noktası olmuştur. Atatürk tarafından kurulan modern Türkiye’nin yeni başkenti Ankara’ya Büyükelçi olarak atanmıştır. Buna benzer şekilde, 1968 yılında General de Gaulle tarafından Türkiye’ye gerçekleştirilen resmi ziyaret de bu ilke ilişkileri açısından bir başka önemli donum noktasıdır.Charles de Gaulle döneminde iki ülkenin stratejik yakınlaşmasından bahsedebilir miyiz? Bu yakınlaşmanın çeşitleri faktörleri ve sınırları nelerdir? 1960li yılların ortasından itibaren her iki ülkede de yükselişe geçen Amerikan karşıtlığı bu stratejik yakınlaşmada bir faktör olabilir mi? Avrupa’yı ikiye bölen ve Doğu’ya da uzanan iki kutuplu dünyanın yerini yumuşama, anlaşma ve uluslararası işbirliğine bırakması gerektiğini düşünen General de Gaulle, Türkiye’nin Avrupalılığı hakkında ne düşünüyordu? Bu sorular ışığında sorunsalımız şu şekilde somutlaşıyor: General de Gaulle’ün dünya görüşü Türkiye-Fransa ilişkilerini nasıl etkiledi?Bu görüşün sonuçlarının günümüze kadar uzanması, General de Gaulle döneminin ve vizyonunun Türkiye Fransa ilişkileri açısından en önemli sonuçlarından birisidir. 2011 yılında, gerçek bir gaullist olarak nitelendirilen Fransa Cumhurbaşkanı Chirac öncülüğünde gerçekleştirilen, gerçek amacının Türkiye’nin Fransızlar tarafından kültürel ve ekonomik faaliyetler aracılığı ile daha iyi tanınması olan “Türkiye sezonu”, General de Gaulle’ün günümüze kadar uzanan mirasıdır. Bu vizyonun, Fransız dış politikası ve özellikle Fransa-Türkiye ilişkileri üzerindeki diğer sonuçları ne ifade etmektedir?

Ce travail porte sur les relatives dans les langues de l’aire Caucase – Anatolie de l’Est – Iran de l’Ouest dans une perspective aréale. Cette aire est connue pour concentrer une importante diversité génétique et typologique, avec une cinquantaine de langues appartenant à six familles distinctes : caucasique du Nord-Est, caucasique du Nord-Ouest, caucasique du Sud, turcique, indo-européenne et sémitique. Un grand nombre de ces langues sont en situation de contact et peuvent potentiellement s’influencer les unes les autres. Les relatives constituent une caractéristique intéressante à étudier dans une telle perspective car les constructions ayant fonction de relative peuvent varier selon nombreux paramètres d’une langue à l’autre ou au sein d’une même langue (position de la relative, finitude du verbe, etc.) ; chaque valeur possible pour un paramètre donné étant un trait pouvant potentiellement se diffuser. La première partie de cette thèse consiste en une description détaillée des stratégies de relativisation des langues de l’aire. Diverses stratégies sont identifiées, dont certaines couramment mentionnées dans la littérature, mais d’autres également plus atypiques du point de vue typologique. La deuxième partie consiste en une analyse des données décrites dans la première partie : après avoir identifié de manière précise les paramètres de variation et leurs différentes valeurs possibles parmi les stratégies disponibles de l’aire (environ 40 paramètres, 80 sous-paramètres et plus de 200 valeurs possibles), plusieurs zones géographiques sont mises en évidence où une même stratégie ou une même valeur pour un paramètre donné sont partagées par des langues non nécessairement apparentées génétiquement. Pour plusieurs de ces zones, il semble s’agir d’un phénomène de convergence, étant donné que les langues concernées divergent de leurs familles génétiques respectives et/ou le trait ou la stratégie partagé(e) est atypique. Pour finir, plusieurs facteurs pouvant intervenir dans la diffusion ou non d’une stratégie ou d’un trait linguistique sont suggérés. / This work deals with relative clauses in an areal perspective, focusing on languages of Caucasus – Eastern Anatolia – Western Iran area. This area is known to display an important linguistic diversity (genetic as well as typological) with about fifty languages belonging to six distinct families: North-East Caucasian, North-West Caucasian, South-Caucasian, Turkic, Indo-European and Semitic. Most of these languages are in contact and may influence each other. Besides, relative clauses constitute an interesting field to investigate in an areal perspective, given that the constructions used as relative clauses may vary according to numerous parameters, crosslinguistically or within the same language (e.g., position of the relative clause, finiteness of the verbal form, etc.); each value for a given parameter is a feature that may possibly diffuse across languages.The first part of this work is a fine-grained description of the relativization strategies available in the area. Various strategies are identified. The area displays all strategies commonly mentioned in the literature, as well as some typologically less common strategies.The second part of the work is an analysis of the data. After identifying all variation parameters and their different values in the strategies available in the area (i.e., about 40 main variation parameters, 80 sub-parameters and more than 200 potential values), several geographical areas are highlighted where the same strategy or the same value for a given parameter is shared by languages that are not necessarily genetically related. For some of these areas, it seems that a convergence phenomena is involved given that languages may diverge with this respect from their respective genealogical families and/or the shared feature or strategy is typologically uncommon. Finally, some factors that could be involved in the occurrence or not of a language-contact induced change are suggested. / Bu tezde bölgesel bir açıdan Kafkas – Doğu Anadolu – Batı İran bölgesinde konuşulan dillerde sıfat işlevli yan tümceler inceleniyor. Hem genetik hem de tipolojik olarak dilsel zenginliği ile tanınan bu bölgede günümüzde altı farklı aileden (Kuzeydoğu Kafkas dilleri, Kuzeybatı Kafkas dilleri, Güney Kafkas dilleri, Türk dilleri, Hint-Avrupa dilleri, Sami dilleri) elliyi aşkın dil konuşulmaktadır. Bu dillerin çoğu birbirleri ile temas halindeler ve birbilerini etkileyebiliyorlar. Bu bakımdan, sıfat işlevli yan tümce olarak kullanılan yapıların diller arasında, hatta aynı dil içinde dahi birçok parametreye göre çeşitlilik gösterdiğini (örneğin yan tümcenin nitelediği ada göre konumu, yan tümcedeki fiil şekli (tam donanımlı ya da sıfat-fiil oluşu), vb.), ve bu parametrelerin alabileceği değerlerin bir dilden diğerine yayılabilen bir nitelikte olduğunu göz önüne alırsak, sıfat işlevli yan tümcelerin bölgesel ve karşılaştırmalı bir açıdan ele alınabilecek zengin bir çalışma konusu olduğu belirgin hale gelmektedir. Tezin ilk kısmında, adı geçen bölgede konuşulan dillerdeki sıfat işlevli yan tümce yapıları ayrıntılı bir şekilde belgeleniyor. Bu belgeleme literatürde sıkça bahsi geçen alışılmış yapıların yanı sıra çok bilinmeyen, atipik yapıları da gün yüzüne çıkarıyor.Tezin ikinci kısmında ise birinci kısımda belgelenen veriler çözümleniyor. Sıfat işlevli yan tümcelere ait tüm parametreleri ve bu parametrelerin alabileceği farklı değerleri (toplamda yaklaşık 40 ana parametre, 80 alt-parametre ve 200’den fazla olası değer) saptadıktan sonra, aynı yapıyı ya da belli bir parametreye ait aynı değeri kullanan fakat genetik açıdan birbiri ile ilişkisi olmayan dillerin oluşturduğu birtakım coğrafi alan tespit ediliyor. Bu alanların bazısında saptanan diller, kullandıkları sıfat işlevli yan tümce yapıları veya bu yapılardaki bazı parametrelerin aldığı değerler bakımından genetik olarak ilişkili oldukları dillerden farklılık gösterdiklerinden ve/veya kullandıkları yapıların tipolojik olarak alışılmış olmadıklarından dolayı, bu belirtilen alanlarda bir yöneşme (convergence) meydana gelme olasılığı yüksektir. Son olarak da bir yapının ya da belli bir parametre değerinin yayılıp yayılmamasına sebep olabilecek bir kaç etken öneriliyor.