• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 249
  • 199
  • 38
  • 27
  • 21
  • 15
  • 12
  • 8
  • 8
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • Tagged with
  • 625
  • 576
  • 82
  • 61
  • 44
  • 42
  • 39
  • 36
  • 35
  • 32
  • 27
  • 27
  • 26
  • 26
  • 26
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
621

Estudo da distribuiÃÃo da frequÃncia de genÃtipos de Helicobacter pylori em lesÃes gÃstricas

Ana Paula Santos do Carmo 29 July 2011 (has links)
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de Pessoal de NÃvel Superior / A bactÃria Helicobacter pylori, à um agente etiolÃgico bem estabelecido para o desenvolvimento de lesÃes gÃstricas como gastrite, Ãlcera pÃptica, metaplasia e doenÃas malignas, com alta incidÃncia de infecÃÃo em todo mundo, porÃm cerca de 80% dos indivÃduos infectados permanecem assintomÃticos e apenas uma minoria desenvolve doenÃas a ela relacionadas. Estudos tÃm sido realizados na tentativa de identificar a relaÃÃo de genes determinantes da patogenicidade de H. pylori, entretanto, atà o momento apenas os genes cagA e o alelo de vacA s1m1 sÃo considerados marcadores de virulÃncia para o desenvolvimento de lesÃes gÃstricas mais graves. A bactÃria H. pylori possui uma alta variabilidade genÃtica, sendo que um dos mecanismos propostos para o desenvolvimento de lesÃo seria atravÃs da inflamaÃÃo. DiferenÃas na intensidade de respostas inflamatÃrias poderiam ser decorrentes do perfil genotÃpico da cepa infectante. Recentes trabalhos apontam a importÃncia dos genes cagE, virB11 de H. pylori, em cÃncer gÃstrico. Entretanto, estudos em lesÃes gÃstricas sÃo restritos. Assim, o objetivo deste trabalho foi determinar o perfil genotÃpico das cepas de H. pylori quanto a presenÃa dos genes de virulÃncia cagA, cagE, virB11, vacA e flaA, circulantes no estado do Cearà em 201 casos de lesÃes gÃstricas de diferentes gravidades, coletadas de pacientes dispÃpticos atendidos em trÃs hospitais de Fortaleza-CE. A detecÃÃo de H. pylori foi feita atravÃs da amplificaÃÃo do gene ureC, os genes estudados por amplificaÃÃo de fragmentos especÃficos, usando a tÃcnica de PCR, foram observados em gel de agarose 1% e poliacrilamida a 6% e 8%. Neste estudo houve um predomÃnio do sexo feminino 59% (119/201), principalmente na faixa etÃria (15-44) 30% (61/201), alta taxa de infecÃÃo por H. pylori 97,5% (196/201). A gastrite crÃnica ativa (GCA) foi a lesÃo gÃstrica mais frequente (55,7%;112/201), associada a pacientes na faixa etÃria de 15-44 (36,6% : 41/112) opondo-se à metaplasia intestinal em que, a frequÃncia dos casos aumentou com a idade sendo maior em pacientes mais velhos 46% (16/35), o que concorda com a literatura. O Ãnico caso de displasia ocorreu numa paciente > 65 anos. As lesÃes gÃstricas foram predominantemente localizadas no antro. O gene cagA foi mais frequente na gastrite crÃnica ativa (GCA), estando tambÃm em alta frequÃncia na gastrite atrÃfica (GA) e metaplasia intestinal (MI). Na GCA foi observado tambÃm alta frequÃncia dos genes cagE, virB11, vacAm1 e flaA, com diferenÃa estatÃstica, quando comparada com a gastrite crÃnica inativa (GCI) (cagA - p=0,007 cagE- p=0,000, virB11 - p=0,005, vacAm1- p=0,047 e flaA - p=0,001), sendo que os genes virB11 e flaA foram mais frequentes na GCA do que na Ãlcera. Os alelos s1 e m1 de vacA , bem como a combinaÃÃo s1m1 foram os mais frequentes nas lesÃes gÃstricas. Os casos H. pylori positivos foram agrupados de acordo com a presenÃa dos genes estudados, levando em consideraÃÃo a presenÃa do alelo s1 e os genes da ilha. Nessas anÃlises foi observada maior frequÃncia de cepas contendo os genes vacA s1 e [Ia (cagA+, cagE+ e virB11+ ) + Ib (cagA+ e virB11+; cagE+ e virB11+) ; 47,7% ] na gastrite crÃnica ativa em relaÃÃo a gastrite crÃnica inativa (GCI), esta com maior frequÃncia de cepas dos grupos [Ic (cagA+ ou cagE+ ou virB11+ ou cagA+ e cagE+) +Id (ureC+); 62%]. Adicionalmente, maior frequÃncia de cepas pertencentes aos grupos Ia e Ib foi observada na metaplasia intestinal incompleta, (59%), enquanto que na metaplasia intestinal completa uma maior frequencia de cepas pertencentes aos grupos Ic + Id, (78%) (p=0,027). Todos os casos de gastrite atrÃfica e Ãlcera eram do grupo I, e um Ãnico caso de displasia pertencia ao grupo Ia. Esses dados evidenciam uma associaÃÃo de cepas com genÃtipos mais virulentos em lesÃes com potencialidade de malignizaÃÃo. / A bactÃria Helicobacter pylori à um agente etiolÃgico bem estabelecido para o desenvolvimento de lesÃes gÃstricas como gastrite, Ãlcera pÃptica, metaplasia e doenÃas malignas, com alta incidÃncia de infecÃÃo todo mundo, porÃm cerca de 80% dos indivÃduos infectados permanecem assintomÃticos e apenas uma minoria desenvolve doenÃas a ela relacionadas. Estudos tem sido realizados na tentativa de identificar a relaÃÃo de genes determinantes da patogenicidade de H. pylori, entretanto, atà o momento apenas os genes cagA e o alelo de vacA s1m1 sÃo considerados marcadores de virulÃncia para o desenvolvimento de lesÃes gÃstricas mais graves. A bactÃria H. pylori possui uma alta variabilidade genÃtica sendo que um dos mecanismos propostos para o desenvolvimento de lesÃo seria atravÃs da inflamaÃÃo. DiferenÃas na intensidade de respostas inflamatÃrias poderiam ser decorrentes do perfil genotÃpico da cepa infectante. Recentes estudos apontam a importÃncia dos genes cagE, virB11 de H. pylori, em cÃncer gÃstrico. Entretanto, estudos em lesÃes gÃstricas sÃo restritos. Assim, o objetivo deste trabalho foi determinar o perfil genotÃpico das cepas de H. pylori quanto a presenÃa dos genes de virulÃncia cagA, cagE, virB11, vacA e flaA, circulantes no estado do Cearà em 201 casos de lesÃes gÃstricas de diferentes gravidades, coletadas de pacientes dispÃpticos atendidos em trÃs hospitais de Fortaleza-CE. A detecÃÃo de H. pylori foi feita atravÃs da amplificaÃÃo do gene ureC, e os genes estudados por amplificaÃÃo de fragmentos especÃficos, usando a tÃcnica de PCR, e foram observados em gel de agarose 1% e poliacrilamida a 6% e 8%. Nesse estudo houve um predomÃnio do sexo feminino 59% (119/201), principalmente na faixa etÃria (15-44) 30% (61/201), e alta taxa de infecÃÃo por H. pylori 97,5% (196/201). A gastrite crÃnica ativa (GCA), foi a lesÃo gÃstrica mais frequente (55,7%;112/201), associada a pacientes na faixa etÃria de 15-44 (36,6% : 41/112) opondo-se à metaplasia intestinal onde a frequÃncia dos casos aumentou com a idade sendo maior em pacientes mais velhos 46% (16/35), o que concorda com a literatura. O Ãnico caso de displasia ocorreu numa paciente > 65 anos. As lesÃes gÃstricas foram predominantemente localizadas no antro. O gene cagA foi mais frequente na gastrite crÃnica ativa (GCA), estando tambÃm em alta frequÃncia na gastrite atrÃfica (GA) e metaplasia intestinal (MI). Na GCA foi observado tambÃm alta freqÃÃncias dos genes cagE, virB11, vacAm1 e flaA com diferenÃa estatÃstica quando comparada com a gastrite crÃnica inativa (GCI) (cagA - p=0,007 cagE- p=0,000, virB11 - p=0,005, vacAm1- p=0,047 e flaA - p=0,001), sendo que os genes virB11 e flaA foram mais frequentes na GCA que na Ãlcera. Os alelos s1 e m1 de vacA , bem como a combinaÃÃo s1m1 foram os mais frequentes nas lesÃes gÃstricas. Os casos H. pylori positivos foram agrupados de acordo com a presenÃa dos genes estudados, levando em consideraÃÃo a presenÃa do alelo s1 e os genes da ilha. Nestas anÃlises foi observada maior frequÃncia de cepas contendo os genes vacA s1 e [Ia (cagA+, cagE+ e virB11+ ) + Ib (cagA+ e virB11+; cagE+ e virB11+) ; 47,7% ] na gastrite crÃnica ativa em relaÃÃo a gastrite crÃnica inativa (GCI), esta Ãltima com maior frequÃncia de cepas dos grupos [Ic (cagA+ ou cagE+ ou virB11+ ou cagA+ e cagE+) +Id (ureC+); 62%]. Adicionalmente, maior frequÃncia de cepas pertencentes aos grupos Ia e Ib foi observada na metaplasia intestinal incompleta, (59%), enquanto que na metaplasia intestinal completa uma maior frequencia de cepas pertencentes aos grupos Ic + Id, (78%) (p=0,027). Todos os casos de gastrite atrÃfica e Ãlcera eram do grupo I, e o Ãnico caso de displasia pertencia ao grupo Ia. Esses dados evidenciam uma associaÃÃo de cepas com genÃtipos mais virulentos em lesÃes com potencialidade de malignizaÃÃo. / The bacterium Helicobacter pylori is a well-established etiological factor in the development of gastric lesions such as gastritis, peptic ulcers, metaplasia and malignancy. The incidence of infection by this pathogen is high worldwide, but about 80% of infected individuals remain asymptomatic, and only a minority develops related diseases. Many studies have been conducted in an attempt to identify the involvement of genes in determining the pathogenicity of H. pylori, but so far, only the genes cagA and vacA allele s1m1 are considered virulence markers for the development of the more severe gastric lesions. H. pylori bacteria have a high genetic variability and one of the proposed mechanisms for lesion development is through inflammation. Differences in the intensity of inflammatory responses could be due to the genotypic profile of the infecting strain. Recent studies indicate the importance of the genes cagE and virB11, but mostly involving gastric cancer, while their role in gastric lesions is limited. The objective of this study was to determine the genetic subtypes of H. pylori strains and the presence of the virulence genes cagA, cagE, virB11 and flaA genes and vacA alleles, circulating in Ceara state, Brazil. Samples were collected from 201 cases of gastric lesions of varying severity, in dyspeptic patients treated at three hospitals in Fortaleza, Ceara State. The detection of H. pylori was performed using ureC gene amplification by PCR, and the detection of the genes studied was carried out by amplification of gene-specific fragments separated in 1% agarose gels. The sample was predominantly female (59%, 119/201) and mainly in the age group 15-44 years old (30%, 61/201), and had a high rate of H. pylori infection (97.5%, 196/201). Active chronic gastritis (ACG) was the most common gastric lesion (55.7%, 112/201), associated with patients aged 15-44 (36.6%, 41/112), unlike intestinal metaplasia, in which the frequency of cases increased with age, being higher in older patients (46%, 16/35), which agrees with the literature. A single case of dysplasia occurred in a patient > 65 years. The lesions were predominantly located in the gastric antrum and 30% of the cases had lesions located in the body and antrum simultaneously. The cagA gene was more frequent in ACG, showing a statistically significant correlation (r = 0.220, p = 0.007); it also showed a high frequency in atrophic gastritis and in intestinal metaplasia. In ACG, a high frequency of the genes cagE, virB11, flaA and vacAm1 was also statistically associated when compared to chronic inactive gastritis (ICG) (cagA - p = 0.007, cagE - p = 0.000, virB11 - p = 0.005, vacAm1 p = 0.047 and flaA - p = 0.001), and the genes virB11 and flaA were more frequent in ACG than in ulcer. The vacA alleles s1 and m1, and the combination s1m1, were the most frequent ones in gastric lesions. Considering the genotypes of H. pylori grouped by the presence of the genes studied, we observed a higher frequency of the most virulent strains in the ACG group (Ia + Ib, 47.7%) when compared to ICG, the latter showing a higher frequency of less virulent strains (Ic + Id, 62%). Additionally, a higher frequency of more virulent strains, belonging to groups Ia and Ib, was observed in incomplete intestinal metaplasia (59%), while in complete intestinal metaplasia an increased frequency of less virulent strains, belonging to the groups Ic + Id (78%) (p = 0.027), was found. All cases of atrophic gastritis and ulcer were in group I, and the single case of dysplasia belonged to group Ia (high virulence). These data indicate the important role of more virulent strains in potential malignant lesions.
622

Host cell responses to Helicobacter pylori secreted factors

Garcia Lobato Tavares, Raquel January 2017 (has links)
The infection of the human gastric mucosa by the bacterium Helicobacter pylori can lead to the development of gastritis, gastroduodenal ulcers, and cancer. The factors that determine disease development in a small percentage of infected individuals are still not fully understood. In this thesis, we aimed to identify and functionally characterize novel virulence factors of H. pylori and to understand their effect on host cell responses. In Paper I, we found that JHP0290, an uncharacterized secreted protein of H. pylori, induced macrophage apoptosis concomitant to the release of pro-inflammatory cytokine TNF via the regulation of the Src family of kinases and ERK MAPK pathways. In paper II, we demonstrated that JHP0290 exhibits both proliferative and anti-apoptotic activity, together with a faster progression of the cell cycle in gastric epithelial cells. During these responses, ERK MAPK and NF-κB pathways were activated. Paper III revealed a pro-apoptotic effect of another H. pylori-secreted protein HP1286 in macrophages via the TNF-independent and ERK-dependent pathways. No apoptosis was observed in HP1286-treated T cells or HL60 neutrophil-like cells, suggesting cell-type specific effect of HP1286. In Paper IV, we observed the pro-inflammatory activity of H. pylori secreted protein HP1173 in macrophages. The protein was found to induce TNF, IL-1β, and IL-8 in macrophages through MAPKs, NF-κB, and AP-1 signaling pathways. Furthermore, differential expression and release of JHP0290, HP1286, and HP1173 homologues was observed among H. pylori strains (papers II, III, IV).  Due to their ability to regulate multiple host cell responses, proteins JHP0290, HP1286, and HP1173 could play an important role in bacterial pathogenesis.
623

Mejora de la calidad funcional de un snack con efecto probiótico y antioxidante mediante la incorporación de trehalosa y la aplicación de altas presiones de homogenización

Burca Busaga, Cristina Gabriela 03 April 2023 (has links)
Tesis por compendio / [ES] Uno de los desafíos clave que se presenta en el siglo XXI es la necesidad de alimentar a una población cada vez mayor con recursos naturales cada vez más limitados. Adicionalmente, el Objetivo de Desarrollo Sostenible (ODS) 12 de la Agenda 2030 aboga por formas de producción y consumo más sostenibles. En este sentido, se favorece el aprovechamiento y desarrollo de alimentos de origen vegetal frente a los de origen animal. Por otra parte, hay estudios que demuestran que la ingesta de determinados microorganismos en cantidades adecuadas produce efectos beneficiosos para la salud de los consumidores y que la fermentación con estos microorganismos contribuye en la mejora de las propiedades nutricionales de diferentes matrices alimentarias. Debido a esto, en los últimos años ha aumentado el interés de los científicos por desarrollar alimentos funcionales probióticos a partir de matrices vegetales, destinados a responder también a las necesidades nutricionales de los consumidores vegetarianos, con intolerancia a lactosa y con dietas restrictivas por el elevado nivel de colesterol. Entre las técnicas empleadas, la impregnación a vacío permite la incorporación de microorganismos probióticos en la matriz estructural de frutas y hortalizas sin alterar su integridad celular. Este hecho, sin embargo, se traduce en mejores recuentos tras el procesado y el almacenamiento, pero no es suficiente para garantizar la viabilidad de los microorganismos tras la estabilización mediante secado por aire caliente, lo que hace necesario recurrir a otras estrategias. Concretamente en esta tesis doctoral las técnicas que se aplican para aumentar la resistencia de los probióticos a las condiciones adversas de procesado de los alimentos son la adición de agentes protectores, como la trehalosa, y la aplicación de altas presiones de homogeneización (HPH). Los resultados de las investigaciones se presentan por compendio de 4 artículos científicos organizados en dos capítulos. En el Capítulo I "Obtención de un líquido de impregnación a base de zumo de clementina con elevado contenido en unidades formadoras de colonias de L. salivarius CECT 4063 que sean resistentes al almacenamiento y a la digestión simulada in vitro se ha analizado el efecto que la concentración de trehalosa (0-20%, p/p) y la presión de homogeneización (0-150 MPa) ejercen sobre las propiedades antioxidantes y el crecimiento de la cepa de L. salivarius spp. salivarius CECT 4063 en zumo de clementina comercial, así como sobre la capacidad del microorganismo para inhibir al patógeno Helicobacter pylori, para adherirse a la mucosa intestinal y para resistir el proceso de digestión in vitro. También se ha evaluado cómo la propia fermentación con el lactobacilo afecta al contenido en compuestos con actividad antioxidante del zumo, en mayor o menor medida dependiendo de la adición o no de un 10% en peso de trehalosa al medio y/o de la homogeneización a 100 MPa del zumo fermentado y sin fermentar. Por último, se ha estudiado la evolución de las propiedades antioxidantes y microbianas de los zumos fermentados durante su almacenamiento en refrigeración, así como su habilidad para ser incorporados en la matriz estructural de láminas de manzana (var. Granny Smith) mediante la técnica de impregnación a vacío. Por otra parte, en el Capítulo II "Obtención de un snack de manzana (var. Granny Smith) con elevado contenido en compuestos antioxidantes y en unidades formadoras de colonias de L. salivarius CECT 4063" mediante impregnación a vacío y posterior liofilización o secado con aire a 40 °C se ha analizado el efecto que la adición de un 10% (p/p) de trehalosa al zumo de clementina antes de su inoculación con el microorganismo y/o la homogeneización a 100 MPa del zumo de clementina fermentado ejercen sobre la viabilidad del lactobacilo y la estabilidad de los compuestos antioxidantes frente al procesado, el almacenamiento y la digestión simulada in vitro. / [CA] Un dels desafiaments clau que es presenta en el segle XXI és la necessitat d'alimentar a una població humana cada vegada major amb recursos naturals cada vegada més limitats. Addicionalment, l'Objectiu de Desenvolupament Sostenible (ODS) 12 de l'Agenda 2030 advoca per formes de producció i consum més sostenibles. En aquest sentit, s'afavoreix l'aprofitament i desenvolupament d'aliments d'origen vegetal enfront dels d'origen animal. D'altra banda, hi ha estudis que demostren que la ingesta de determinats microorganismes en quantitats adequades produeix efectes beneficiosos per a la salut dels consumidors i que la fermentació amb aquests microorganismes contribueix a la millora de les propietats nutricionals de diferents matrius alimentàries. A causa d'això, en els últims anys ha augmentat l'interès dels científics per desenvolupar aliments funcionals probiòtics a partir de matrius vegetals, destinats a respondre també a les necessitats nutricionals dels consumidors vegetarians, amb intolerància a la lactosa i amb dietes restrictives per l'elevat nivell de colesterol. Entre les tècniques emprades, la impregnació a buit permet la incorporació de microorganismes probiòtics en la matriu estructural de fruites i hortalisses sense alterar la seua integritat cel·lular. Aquest fet, però, es tradueix en millors recomptes després del processament i l'emmagatzematge, però no n'hi ha prou per garantir la viabilitat dels microorganismes després de l'estabilització mitjançant assecat per aire calent, cosa que fa necessari recórrer a altres estratègies. Concretament en aquesta tesi doctoral les tècniques que s'apliquen per a augmentar la resistència dels probiòtics a les condicions adverses de processament són l'addició d'agents protectors, com la trehalosa, i l'aplicació d'altes pressions d'homogeneïtzació (HPH). Els resultats de les investigacions es presenten per compendi de 4 articles científics organitzats en dos capítols. En el Capítol I "Obtenció d'un líquid d'impregnació a base de suc de clementina amb elevat contingut en unitats formadores de colònies de L. salivarius spp. salivarius CECT 4063 que siguin resistents a l'emmagatzematge i a la digestió simulada in vitro" s'ha analitzat l'efecte que la concentració de trehalosa (0-20%, p/p) i la pressió d'homogeneïtzació (0-150 MPa) exerceixen sobre les propietats antioxidants i el creixement del cep de L. salivarius spp. salivarius en suc de clementina comercial, així com sobre la capacitat del microorganisme per a inhibir al patogen Helicobacter pylori, per a adherir-se a la mucosa intestinal i per a resistir el procés de digestió in vitro. També s'ha avaluat com la pròpia fermentació amb el lactobacilo afecta al contingut en compostos amb activitat antioxidant del suc, en major o menor mesura depenent de l'addició o no d'un 10% en pes de trehalosa al medi i/o de l'homogeneïtzació a 100 MPa del suc fermentat i sense fermentar. Finalment, s'ha estudiat l'evolució de les propietats antioxidants i microbianes dels sucs fermentats durant el seu emmagatzematge en refrigeració, així com la seua habilitat per a ser incorporats en la matriu estructural de làmines de poma (var. Granny Smith) mitjançant la tècnica d'impregnació a buit. D'altra banda, en el Capítol II "Obtenció d'un snack de poma (var. Granny Smith) amb elevat contingut en compostos antioxidants i en unitats formadores de colònies de L. salivarius CECT 4063" mitjançant impregnació a buit i posterior liofilització o assecat amb aire a 40 °C s'ha analitzat l'efecte que l'addició d'un 10% (p/p) de trehalosa al suc de clementina abans de la seua inoculació amb el microorganisme i/o l'homogeneïtzació a 100 MPa del suc de clementina fermentat exerceixen sobre la viabilitat del lactobacilo i l'estabilitat dels compostos antioxidants enfront del processament, l'emmagatzematge i la digestió simulada in vitro. / [EN] One of the key challenges of the 21st century is the need to feed a growing population with increasingly limited natural resources. Additionally, Sustainable Development Goal (SDG) 12 of the 2030 Agenda advocates for more sustainable forms of production and consumption. In this sense, the use and development of plant-based foods are favoured over those of animal origin. On the other hand, there are studies showing that the intake of certain microorganisms in adequate amounts produces beneficial effects for the health of consumers and that fermentation with these microorganisms contributes to the improvement of the nutritional properties of different food matrices. Due to this, in recent years, the interest of scientists has increased in developing probiotic functional foods from plant matrices, aimed at also responding to the nutritional needs of vegetarian consumers with lactose intolerance and with restrictive diets due to the high cholesterol level. Among the techniques used, vacuum impregnation allows the incorporation of probiotic microorganisms in the structural matrix of fruits and vegetables without altering their cellular integrity. This fact, however, translates into better counts after processing and storage, but it is not enough to guarantee the viability of the microorganisms after stabilization by hot air drying, which makes it necessary to resort to other strategies. Specifically, in this doctoral thesis, the techniques applied to increase the resistance of probiotics to adverse food processing conditions are the addition of protective agents, such as trehalose, and the application of high-pressure homogenization (HPH). The results of the investigations are presented by a compendium of 4 scientific articles organized in two chapters. In Chapter I "Obtaining an impregnation liquid based on clementine juice with a high content of colony-forming units of L. salivarius spp. salivarius CECT 4063 that are resistant to storage and "in vitro" simulated digestion, the effect that the trehalose concentration (0-20%, w/w) and the homogenization pressure (0-150 MPa) exert on the antioxidant properties and the growth of the L. salivarius spp. salivarius CECT 4063 in commercial clementine juice, as well as on the capacity of the microorganism to inhibit the pathogen Helicobacter pylori, to adhere to the intestinal mucosa and to resist the in vitro digestion process. It has also been evaluated how the fermentation itself, with this Lactobacillus strain, affects the content of compounds with antioxidant activity in the juice, to a greater or lesser extent depending on the addition or not of 10% by weight of trehalose to the medium and/or the homogenization to 100 MPa of fermented and unfermented juice. Finally, the evolution of the antioxidant and microbial properties of fermented juices during refrigerated storage has been studied, as well as their ability to be incorporated into the structural matrix of apple slices (var. Granny Smith) using the vacuum impregnation technique. On the other hand, in Chapter II "Obtaining an apple snack (var. Granny Smith) with a high content of antioxidant compounds and colony-forming units of L. salivarius CECT 4063" by vacuum impregnation and subsequent lyophilization or drying with air at 40 °C, the effect that the addition of 10% (p/p) trehalose to clementine juice before inoculation with the microorganism and/or homogenization at 100 MPa of the fermented clementine juice has been analysed on the viability of lactobacillus and the stability of antioxidant compounds against processing, storage and simulated digestion in vitro. / Burca Busaga, CG. (2023). Mejora de la calidad funcional de un snack con efecto probiótico y antioxidante mediante la incorporación de trehalosa y la aplicación de altas presiones de homogenización [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/192682 / Compendio
624

"Colonização gástrica por Helicobacter pylori associada à citotoxina do gene A (cagA): relação com proliferação celular e apoptose" / Helicobacter pylori (HP) gastric colozation and cytotoxin associated gene A (cagA) : relationship with cell proliferation and apoptosis

Darini, Elaine 09 September 2004 (has links)
HP, uma bactéria gram-negativa envolvida na patogênese do tecido gastroduodenal, foi classificada como carcinogênico classe I em 1994. Seus mecanismos são pouco entendidos, mas a presença da ilha de patogenicidade (PAI) é fator importante de virulência. PAI sugere aumento da proliferação celular, diminuindo a apoptose. A detecção do HP e da PAI (cagA) foi feita por PCR. Casos positivos são associados aos resultados histopatológicos, proliferação celular e apoptose. Detectamos HP em 37,0% (111/300), sendo 40,5% (45/111) dos pacientes cagA+. A relação proliferação celular/apoptose (P/A) mostra aumento em pacientes infectados por HP/cagA até 8,8 vezes maior no surgimento de doença gástrica grave / HP, a gram-negative bacterium involved in pathogenesis of gastroduodenal tissues, was classified as type I carcinogen in 1994. The mechanisms involved in carcinogenesis point to the pathogenicity island (PAI) as an important virulent factor. PAI suggests an increase in cell proliferation, attenuating apoptosis. HP detection and PAI were performed by using PCR. Positive results were associated to the histological findings, cell proliferation and apoptosis. We detected HP in 37,0% (111/300) and 40,5% (45/111) of the patients. A significant increase index appears between proliferation and apoptosis in those infected by HP/cagA+ with higher risk of 8,8 for the development of gastric cancer
625

"Colonização gástrica por Helicobacter pylori associada à citotoxina do gene A (cagA): relação com proliferação celular e apoptose" / Helicobacter pylori (HP) gastric colozation and cytotoxin associated gene A (cagA) : relationship with cell proliferation and apoptosis

Elaine Darini 09 September 2004 (has links)
HP, uma bactéria gram-negativa envolvida na patogênese do tecido gastroduodenal, foi classificada como carcinogênico classe I em 1994. Seus mecanismos são pouco entendidos, mas a presença da ilha de patogenicidade (PAI) é fator importante de virulência. PAI sugere aumento da proliferação celular, diminuindo a apoptose. A detecção do HP e da PAI (cagA) foi feita por PCR. Casos positivos são associados aos resultados histopatológicos, proliferação celular e apoptose. Detectamos HP em 37,0% (111/300), sendo 40,5% (45/111) dos pacientes cagA+. A relação proliferação celular/apoptose (P/A) mostra aumento em pacientes infectados por HP/cagA até 8,8 vezes maior no surgimento de doença gástrica grave / HP, a gram-negative bacterium involved in pathogenesis of gastroduodenal tissues, was classified as type I carcinogen in 1994. The mechanisms involved in carcinogenesis point to the pathogenicity island (PAI) as an important virulent factor. PAI suggests an increase in cell proliferation, attenuating apoptosis. HP detection and PAI were performed by using PCR. Positive results were associated to the histological findings, cell proliferation and apoptosis. We detected HP in 37,0% (111/300) and 40,5% (45/111) of the patients. A significant increase index appears between proliferation and apoptosis in those infected by HP/cagA+ with higher risk of 8,8 for the development of gastric cancer

Page generated in 0.098 seconds