Επιχειρείται η διερεύνηση των αντιλήψεων και των πρακτικών των διευθυντών δημοτικών σχολείων σε σχέση με την ηγεσία της σχολικής μονάδας, καθώς και του "κεφαλαίου" που φέρουν για να ανταπεξέρθουν στις απαιτήσεις του έργου τους. Χρησιμοποιείται η θεωρία του Bourdieu και η μέθοδος της ημιδομημένης συνέντευξης. Διαπιστώνεται μία τάση προς την επιλογή συγκεντρωτικών και κατευθυντικών πρακτικών απο τους διευθυντές. Επίσης διαπιστώνεται η αξιοποίηση του πολιτισμικού και του κοινωνικού τους κεφαλαίου με αποτελέσματα που ωφελούν αφενός τις σχολικές μονάδες που διευθύνουν, αφετέρου τους ίδιους προσωπικά. / The research is focused on the descriptions of the beliefs of school principals concerning leadership in primary education, their cooperation practices with the members of the school society and the skills they employ to cope with their professional demands

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη και αποτίμηση του βαθμού καλλιέργειας και κατάκτησης της δημιουργικότητας των φοιτητών/τριων στο πλαίσιο των σπουδών τους στα διαφορετικά Τμήματα των ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης. Προς αυτή την κατεύθυνση διερευνούνται οι παράγοντες/χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την δημιουργικότητα των φοιτητών/τριων (λ.χ. προσωπικά/ κοινωνικοοικονομικά και άλλα χαρακτηριστικά των υποκειμένων της έρευνας) και μελετούνται οι απόψεις των φοιτητών/τριων για τους τρόπους καλλιέργειας και κατάκτησης της δημιουργικότητάς τους μέσα από τη διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης-αξιολόγησης στο Τμήμα όπου φοιτούν. Η έννοια της δημιουργικότητας αποσαφηνίζεται και συνδέεται με τις δραστηριότητες, τις επιδόσεις, το Ανθρώπινο και Κοινωνικό Κεφάλαιο που οι φοιτητές/τριες αποκομίζουν μέσω των σπουδών τους. Επίσης, αναδεικνύεται η ιδιαίτερη σημασία που προσλαμβάνουν σήμερα οι δημιουργικές δραστηριότητες, οι οποίες προεκτείνουν τις τυπικές εκπαιδευτικές λειτουργίες και χρησιμεύουν ως «γέφυρα» για τη μετάβαση στην αγορά εργασίας. Ενδεικτικό ως προς αυτά, είναι το παράδειγμα της μύησης στην Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και της ανάληψης πρωτοβουλιών που προάγουν τη θεσμική καινοτομία διευκολύνοντας παράλληλα τη σύνδεση ομαδοσυνεργατικών παιδαγωγικών αντιλήψεων με αυτοδιαχειριστικού τύπου γόνιμους και δημιουργικούς «κοινωνικούς πειραματισμούς» εντάξιμους στο ευρύ πεδίο της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας. Πέραν τούτου, συσχετίζεται και με παιδαγωγικο-εκπαιδευτικά συστήματα και μεθοδολογίες, όπως της διαθεματικότητας. Όπως αποδείχθηκε από την έρευνά μας, υψηλότερες επιδόσεις/τιμές δημιουργικότητας παρουσιάζουν οι φοιτητές/τριες που είχαν εκπαιδευθεί ως μαθητές/τριες στο πλαίσιο της διαθεματικότητας. Για την έρευνα: α) αναλύθηκε το περιεχόμενο των προγραμμάτων σπουδών των υπό διερεύνηση Τμημάτων, έχοντας ως οδηγούς τα επιμέρους ερευνητικά ερωτήματα και β) διαμορφώθηκε και ελέγχθηκε ως προς την αξιοπιστία και εγκυρότητα κατάλληλο ερωτηματολόγιο, με ερωτήσεις κλειστού τύπου (επιλογής, διαβάθμισης τύπου Likert), καθώς και με ερωτήσεις ανοικτού τύπου, το οποίο συμπληρώθηκε από τους φοιτητές/τριες του 2ου και 4ου έτους Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πατρών (Βιολογίας, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας 8 Υπολογιστών, Ιατρικής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ), καθώς και των ανεξάρτητων, κατά την περίοδο διεξαγωγής της έρευνας, Τμημάτων Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης Επιχειρήσεων. (Τα Τμήματα Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης Επιχειρήσεων υπάγονται πλέον στη Σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων). Η ανάλυση των δεδομένων της έρευνας δείχνει ότι οι περισσότεροι φοιτητές/τριες αν και δηλώνουν ότι έχουν έντονο ενδιαφέρον για την καλλιέργεια της δημιουργικότητάς τους μέσω των σπουδών τους, υποστηρίζουν ότι αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα των προγραμμάτων σπουδών ή των καθηγητών/τριών τους. Προτείνουν δε να δοθεί έμφαση σε συγκεκριμένες δραστηριότητες που συνάδουν με το Πρόγραμμα Σπουδών τους και διευρύνουν το φάσμα των ενδιαφερόντων τους (πρακτική άσκηση, εργαστήρια, εισηγήσεις με συζήτηση, επισκέψεις επαγγελματιών του χώρου στο Τμήμα φοίτησής τους, μαθήματα καλλιτεχνικού/αισθητικού κύκλου) και με τις οποίες θεωρούν ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί η δημιουργικότητά τους στο πλαίσιο των σπουδών τους∙ ευρήματα που συνδέονται με τις σύγχρονες τάσεις της αποτελεσματικής εκπαίδευσης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. / The aim of the present study is to investigate and assess the degree of cultivation of students’ creativity throughout their studies in departments of Higher Education Institutions. The study took place in the case of six different departments in Patras University (Department of Biology, Department of Electrical and Computer Engineering, Faculty of Medicine, Department of Primary Education, Department of Economics, Department of Business Administration). The content of creativity is both clarified and interconnected with the activities, the achievements and the Human and Social Capital that students gain through their studies. It is also prominent that creative activities can be utilized as bridges for young people to pass successively from Higher Education Departments to social enterprises. 9 Moreover, creative activities are correlated with pedagogic-educational systems and methodologies like cross-cullaricularity. It is shown through our research that students' creativity is promoted by an innovative instruction as aforementioned. In conjunction with our analyzing the content of the curricula in student's programs of study, we conducted a survey research. A specially formulated questionnaire was used to investigate any possible statistical relationship with the participants’ personal/socio-economic and other characteristics (collected by open-ended questions) as well as their attitudes towards creativity (derived from the analysis of their answers to the Likert type questions of the questionnaire). A supplementary goal was to study the students' opinion regarding the ways of improving creativity during the teaching-learning-assessment process. Findings indicate that although most of the students express a great interest in improving their creativity, their opinion is that it is not a high-rated priority in the departments that they attend, despite the fact that this is the case in education in Europe and globally.

Η παρούσα εργασία συνιστά μια προσπάθεια να σκιαγραφηθεί το πολιτισμικό και κοινωνικό κεφάλαιο των εκπαιδευτών και των εκπαιδευτριών ενηλίκων που εργάζονται σε ΣΔΕ, καθώς επίσης να διερευνηθεί η επίδραση του φύλου αναφορικά με την δόμηση αυτών των κεφαλαίων και το πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων. Για την πραγματοποίηση της έρευνας υιοθετήσαμε ποιοτική μεθοδολογία, αξιοποιώντας την ημιδομημένη συνέντευξη ως εργαλείο συλλογής δεδομένων και την ποιοτική ανάλυση περιεχομένου για την ανάλυση των δεδομένων που συλλέξαμε κατά την ερευνητική διαδικασία. Η θεωρία του Pierre Bourdieu χρησιμοποιήθηκε ως ερμηνευτικό πλαίσιο. Το δείγμα της έρευνάς μας αποτελείται από δώδεκα εκπαιδεύτριες ενηλίκων και έξι εκπαιδευτές ενηλίκων. Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι τα εξής: το έμφυλο habitus επηρεάζει περισσότερο τη σύσταση και τον όγκο του θεσμοποιημένου κεφαλαίου, την αξιοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου στο πεδίο της εργασίας τους καθώς επίσης τις πρακτικές των εκπαιδευτών και εκπαιδευτριών ενηλίκων όσον αφορά την επαγγελματική τους εξέλιξη. Το ταξικό habitus φαίνεται να είναι σε μεγαλύτερο βαθμό υπεύθυνο για το ενσωματωμένο κεφάλαιο των συμμετεχόντων, καθώς επίσης και του αντικειμενοποιημένου κεφαλαίου τους και της δυνατότητας της «πνευματικής κατανόησης» αυτού. / This paper is an attempt to outline the cultural and social capital of male and female adult educators who are working in Second Chance Schools, and to investigate the effect of gender in relation to the construction of these capitals and the field of adult education. To carry out the research we adopted a qualitative methodology, utilizing the semi-structured interview as a data collection tool and the qualitative content analysis to analyze the data collected during the research process. The theory of Pierre Bourdieu was used as an interpretative framework. The sample of our research consists of twelve female adult educators and six male adult educators. The main conclusions of the research are the following: the gendered habitus most affects the composition and volume of the institutionalized cultural capital, the use of the social capital within the field of their work as well as the practices of male and female adult educators regarding their professional development. The class habitus seems to account for the embodied capital of the participants to a greater extent, as well as the objectified capital and the possibility of "intellectual understanding" of this.

The concept of social integration has gained prominence in the social and policy debates all over the Europe. Children of immigrants, constituting a significant percentage of modern population of European Union, go through some demanding changes in their processes of social and school integration. As the number of immigrants in Greece is growing, it is of high importance to identify, examine, and understand problems that young immigrants living in this country might have. Our research investigates social and school integration of adolescents’ from Polish immigration families residing in Athens, Greece. By this project we wish to build and advance beyond the current research and contribute to existing knowledge in the field of social integration. The study is based on a qualitative research method relying on semi-structured, in–depth interviews with 12 young respondents from Greek and Polish high schools in Athens. The results indicate that the level of social integration of adolescent Poles is various and depends on the school that young people attend extracurricular activities they participate in, social networks within Greek population, parents’ socioeconomic status and Greek language competency. In case of respondents from the Group of Polish schools at Polish Embassy in Athens observed level of integration was lower, than in the group of pupils from Greek schools. / Η έννοια της κοινωνικής ένταξης έχει κερδίσει εξέχουσα θέση στις κοινωνικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις σε όλη την Ευρώπη. Τα παιδιά των μεταναστών, που αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό του σύγχρονου πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υφίστανται σε ορισμένες απαιτητικές αλλαγές κατά την κοινωνική και σχολική τους ένταξη. Καθώς ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται, είναι υψηλής σημασίας ο εντοπισμός, η εξέταση, και η κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι νέοι μετανάστες που ζουν στη χώρα αυτή. Η έρευνά μας διερευνά την κοινωνική και σχολική ένταξη των εφήβων που προέρχονται από πολωνικές οικογένειες μεταναστών, οι οποίες κατοικούν στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, Αθήνα. Στην παρούσα μελέτη προσπαθούμε να οικοδομήσουμε και να προωθήσουμε την έρευνα και να συμβάλουμε στην υπάρχουσα γνώση, στον τομέα της κοινωνικής ένταξης. Η μελέτη βασίζεται σε μια ποιοτική μέθοδο έρευνας η οποία στηρίζεται σε ημι-δομημένες, λεπτομερείς συνεντεύξεις 12 νέων ερωτηθέντων από ελληνικά και πολωνικά γυμνάσια στην Αθήνα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο βαθμός της κοινωνικής ένταξης των εφήβων Πολωνών διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από: το σχολείο, το οποίο οι νέοι συμμετέχουν, τις εξωσχολικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν, τα κοινωνικά δίκτυα στον ελληνικό πληθυσμό, την κοινωνικo-οικονομική κατάσταση των γονέων τους και την ευχέρεια τους στην χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στην περίπτωση των ερωτηθέντων από το συγκρότημα των πολωνικών σχολείων στην πολωνική πρεσβεία στην Αθήνα, παρατηρήθηκε ότι το επίπεδο της ένταξης τους ήταν χαμηλότερο, συγκριτικά με την ομάδα των μαθητών που προέρχονταν από ελληνικά σχολεία.