«Πάντα ἀλλήλοις ἐπιπέπλεκται [...] καὶ σχεδόν τι οὐδὲν ἀλλότριον ἄλλο ἄλλωι· συγκατατέτακται γὰρ καὶ συγκοσμεῖ τὸν αὐτὸν κόσμον». Τα εις εαυτόν, VII, 9 Μάρκος Αυρήλιος, 121-180 π.Χ. Η ρήση αυτή φράση βρίσκει σήμερα εφαρμογή περισσότερο από ποτέ. Στη σύγχρονη ρευστή πραγματικότητα, το επιχειρηματικό περιβάλλον έχει μετατραπεί σε διεθνή αρένα, όπου οι συνεργάτες και οι ανταγωνιστές προέρχονται από μια πλειάδα χωρών. Η διασυνδεσιμότητα των οικονομιών, των αγορών και των κλάδων δεν επιτρέπει στις επιχειρήσεις να μένουν αποκομμένες από τον εξωτερικό κόσμο και τις ωθεί να δραστηριοποιηθούν σε αγορές εκτός των εθνικών τους συνόρων. Ταυτόχρονα, οι κυβερνητικές πολιτικές, η ραγδαία ανάπτυξη των μέσων επικοινωνίας, οι τεχνολογικές εξελίξεις, ο αυξανόμενος εγχώριος ανταγωνισμός, ο κορεσμός της τοπικής ζήτησης, η εξειδίκευση, η ανάγκη πρόσβασης σε πλουτοπαραγωγικούς και χρηματοοικονομικούς πόρους καθιστούν τη διεθνή επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αναγκαία. Σήμερα, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις αποτελούν βασική επιχειρηματική μορφή και πλαισιώνουν τον μικρόκοσμο των σχέσεων και της δομής της παγκόσμιας οικονομίας. Μάρτυρας της έντασης και του ρυθμού διεθνοποίησης είναι η παγκόσμια οικονομική κοινότητα, η οποία αποτελεί τον αποδέκτη των συνεπειών της διεθνούς δικτύωσης. Στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης που πλήττει τον πλανήτη μας, η ανάγκη για υιοθέτηση μιας κατάλληλης εταιρικής στρατηγικής διεθνοποίησης κατέχει εξέχοντα ρόλο για την επιβίωση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Διότι ο πυρήνας της επιτυχίας βρίσκεται στον καθορισμό σαφών προτεραιοτήτων και επιτεύξιμων στόχων για τη θεμελίωση ενός ισχυρού στρατηγικού προσανατολισμού, που συνάδει με το κατευθυντήριο όραμα της επιχείρησης. Παράλληλα, η θεμελίωση συγκριτικών πλεονεκτημάτων και η επέκταση της ανταγωνιστικής θέσης της επιχείρησης στην αγορά κρίνεται από την ικανότητά της να προβλέπει τις περιβαλλοντικές εξελίξεις και να αντιδρά σε αυτές. Όμως, η δυνατότητα επεξεργασίας και προσαρμογής της πληροφόρησης στα επιχειρησιακά δεδομένα επιβάλλει την ύπαρξη ενός αυστηρά δομημένου συστήματος που διατηρεί ένα ισχυρό δίκτυο διεθνών σχέσεων και έχει μια συγκεκριμένη αποστολή. Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τις εταιρικές στρατηγικές διεθνοποίησης στην περίπτωση του Ομίλου ΤΙΤΑΝ. Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσει τις εταιρικές στρατηγικές διεθνούς επέκτασης του Ομίλου, ώστε αφ’ενός να θεμελιώσει ένα γνωστικό υπόβαθρο στη μελέτη οργανισμών υπό το πρίσμα της διεθνοποίησης και αφ’ετέρου να εξακριβώσει την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ των θεωρητικών προσσεγίσεων και των ρεαλιστικών πρακτικών. Ο Όμιλος επιλέχθηκε ως μελέτη περίπτωσης (case study) λόγω της διαχρονικής εστίασής του στην επέκταση γεωγραφικής διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων του. Επιπρόσθετα, ο ΤΙΤΑΝΑΣ αποτελεί την παλαιότερη τσιμεντοβιομηχανία της Ελλάδας και μια ισχυρή δύναμη στον κλάδο των δομικών υλικών τόσο στην εγχώρια όσο και στην τοπική αγορά. Η εργασία είναι δομημένη σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αναλύει το θεωρητικό υπόβαθρο της διεθνοποίησης, εστιάζοντας αρχικά στις κυριότερες θεωρίες και εμβαθύνοντας έπειτα στις στρατηγικές επιλογές της διεθνούς επέκτασης. Στο δεύτερο μέρος εφαρμόζονται τα παραπάνω για τη μελέτη των στρατηγικών διεθνοποίησης του Ομίλου ΤΙΤΑΝ. Η εργασία κλείνει με την παράθεση των βασικών συμπερασμάτων από την υπαγωγή της θεωρίας στην εξελικτική πορεία της Εταιρίας. / -

Ο τουρισμός όπως είναι γνωστό αποτελεί βασικό βραχίονα της οικονομίας μας, δηλαδή της βαριάς βιομηχανίας της Ελλάδας. Σαφώς είμαστε προσανατολισμένοι στο να γίνει το καλύτερο προκειμένου να αναπτυχθεί και να αποδώσει για την Ελλάδα καρπούς ,πολύ δε περισσότερο σήμερα στη δυσμενή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Είναι ευχής έργο ότι με τον τομέα του τουρισμού απασχολήθηκε η Συνθήκη της Λισσαβόνας και χάραξε κατευθυντήριες γραμμές και κανόνες καθιερώνοντας καταυτό τον τρόπο κατά μία έννοια τουριστική πολιτική στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο πρέπει να αποτελεί βασικό και απαραβίαστο κανόνα και κατευθυντήρια γραμμή των επενδύσεων που θα γίνουν είτε στην Ελλάδα είτε σε οποιοδήποτε κράτος –μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα και να μεγιστοποιείται το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ευρώπης και της Ελλάδας ειδικότερα. Η Ευρώπη και τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερτερούν σε ορισμένους τομείς κυρίως διότι εδώ υπάρχει ο τύπος του «ώριμου» αστικού κράτους , ο δυτικός τρόπος ζωής και διασκέδασης και κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει στόχο για τον επισκέπτη ενός υπεύθυνου και ποιοτικού τουρισμού. Η διασφάλιση περιβαλλοντολογικών όρων -πράσινη ανάπτυξη- ποιότητας αποτελεί βασικό μέλημα και μέσο ανάδειξης πλεονεκτήματος σε σχέση με προορισμούς του τρίτου κόσμου. Οι υποδομές των μεταφορών (λιμάνια, αερομεταφορές, τρένα , σύγχρονο οδικό δίκτυο κτλ.) , εκτός κάποιων εξαιρέσεων π.χ. Ελλάδα, βρίσκονται σε ώριμο επίπεδο ανάπτυξης και καμιά φορά και πρωτοποριακό λ.χ. TGV Γαλλία, η υποθαλάσσια σήραγγα στη Μάχη. Πρόβλημα αποτελεί η μη δυνατότητα συμπιέσεως του κόστους και κυρίως οι νομισματικές ισοτιμίες ευρώ έναντι δολαρίου, γιεν και νομισμάτων γενικότερα τρίτων χωρών. Η εμμονή σε «σκληρό» νόμισμα δηλαδή ακριβό ευρώ, για τους Αμερικάνους ή κατοίκους τρίτων χωρών, δημιουργεί όσο υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να αντισταθμιστεί από την ποιότητα των υπηρεσιών και την αρτιότητα τους. / -

This thesis investigates the predictability of trading strategies in the European and American stock market from 2001 to 2013. More specific, we examine the indices CAC40, DAX, FTSE100, NASDAQ and S&P500 first with the simple moving averages, then with trading rules based on the forecasts of time – series models and finally with the combination of the technical trading rules and time –series models. The significance of the examined trading rules tested with standard t – tests. The standard tests results show that technical trading rules are the most profitable strategy, second follows the combined and then the time – series rules as the least profitable trading strategy related to buy – and – hold strategy. / Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της προβλεπτικής δυνατότητας στρατηγικών επενδύσεων που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή και Αμερικάνικη χρηματιστηριακή αγορά, για τη χρονική περίοδο 2001-2013. Πιο συγκεκριμένα θα εξετασθούν οι δείκτες CAC 40, DAX, FTSE 100, NASDAQ και S&P 500, με κανόνες κινητών μέσων όρων, με κανόνες που βασίζονται σε μοντέλα πρόβλεψης χρονολογικών σειρών και με κανόνες συνδυαστικών των δύο ανωτέρω. Οι παραπάνω στρατηγικές θα συγκριθούν με την στρατηγική διακράτησης (Buy-and-Hold), που έχει ορισθεί ως benchmark στρατηγική και η σημαντικότητα των αποτελεσμάτων θα εξετασθεί με στατιστικούς ελέγχους t-statistics.

Στον τομέα της υγείας το Ίντερνετ χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για εμπορικούς λόγους καθώς πολλοί φορείς υγείας διαφημίζουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους μέσω διαδικτύου. Τα διαδικτυακά φαρμακεία αποτελούν εδώ και αρκετά χρόνια μια πραγματικότητα και αυξάνουν διαρκώς. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο προσαρμόζεται το μείγμα μάρκετινγκ (Product-Promotion-Place-Price) στην περίπτωση των διαδικτυακών φαρμακείων, ποιο είναι το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τη στρατηγική, ποια θετικά χαρακτηριστικά- «κλειδιά» των ιστοσελίδων εκμεταλλεύονται στην δραστηριοποίησή τους και τέλος τι είδους αξία διατείνονται ότι παρέχουν στον καταναλωτή, μέσα από τη δήλωση οράματος/αποστολής. Η συλλογή των δεδομένων της έρευνας πραγματοποιήθηκε εξετάζοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των ιστοσελίδων φαρμακείων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο. Το βασικότερο προς πώληση προϊόν των διαδικτυακών φαρμακείων είναι τα συνταγραφούμενα φάρμακα σε χαμηλή τιμή. Τα φαρμακεία έχουν κατά κανόνα παρουσία μόνο διαδικτυακή, και η προώθηση στηρίζεται σε γνωστά σήματα. Το χαρακτηριστικό στο οποίο δίνουν ιδιαίτερη έμφαση τα περισσότερα φαρμακεία είναι η εταιρική ταυτότητα μέσω της δήλωσης οράματος/αποστολής. / -

Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η μελέτη και η υλοποίηση στρατηγικής διαχείρισης ενέργειας για τη βελτιωμένη οικονομική λειτουργία υβριδικού οχήματος με χρήση ψηφιακού μικροελεγκτή. Η προτεινόμενη στρατηγική, η οποία βασίζει τη λειτουργία της στην αρχή της ασαφούς λογικής αναπτύχθηκε και αρχικά δοκιμάστηκε, χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα Matlab/Simulink. Για την επιβεβαίωση της ορθής λειτουργίας του συνολικού συστήματος αποτελούμενου από το ηλεκτρικό κινητήριο σύστημα, τη μηχανή εσωτερικής καύσης και το σύστημα διαχείρισης της ενέργειας, δημιουργήθηκε ένα μαθηματικό μοντέλο ενός υβριδικού οχήματος παράλληλης διάταξης, επίσης στο περιβάλλον Simulink,στο οποίο η διαχείριση της ενέργειας γίνεται μέσω του ανεπτυχθέντος ασαφούς ελεγκτή. Στόχος ήταν να ελεγχθεί η συμπεριφορά του ελεγκτή αυτού. Τέλος, κατασκευάστηκε το κύκλωμα υλοποίησης του ασαφούς ελεγκτή, χρησιμοποιώντας τον ψηφιακό μικροελεγκτή dsPIC30f4011 της εταιρίας Microchip. Για την υλοποίηση της λειτουργίας του ελεγκτή, αναπτύχθηκε ο αντίστοιχος κώδικας σε γλώσσα C, η λειτουργία του οποίου επιβεβαιώθηκε πειραματικά. / The objective of this master thesis was the study and the implementation of an energy management strategy, aiming for improved economic operation of hybrid vehicle using a digital microcontroller. The proposed strategy, based on the principles of fuzzy logic, was developed and initially tested using the environment Matlab/Simulink. To ascertain the correct operation of the system constituted by the electric motive system, the internal combustion machine and the energy management system, a mathematic model of hybrid vehicle of parallel provision was also created in Simulink. The energy management is implemented by the fuzzy controller. The main objective was to test the behavior of this controller. Finally, the electronic circuit of the fuzzy controller was manufactured. The digital microcontroller dsPIC30f4011 (Microchip company) was used. For the implementation of the operation of the controller, the corresponding code was developed in C language, the operation of which was experimentally confirmed.

Traditionally, tourism was placed second as a priority in the agenda of investors, policy makers, and academics. Nowadays, a significant reappraisal of its role in socioeconomic development is taking place, which values tourism as a source for earning export revenues, generating large numbers of jobs, promoting economic growth and a more services-oriented economy not only in developing but also in developed countries (UNCTAD, 2007). According to World Tourism Organization (WTO), the European Union (EU) numbered six Member States among the top 10 countries in the world welcoming the largest number of international tourist arrivals. Within the EU, receipts from international tourism in 2008 were highest in Spain, France, and Italy, followed by Greece and Portugal Previous studies have attempted to explain destination and/or firm strategic positions by focusing on (mostly demand side factors) prices, exchange rates, qualitative and other institutional factors. Supply side factors and in particular company strategy contact and performance have not been taking explicitly into consideration. However, important pioneer research has been done regarding the globalization of the service sector and the hotel industry (Dunning and McQueen 1981, 1982; Boddewyn et al., 1986; Li and Guisinger, 1992; Dunning and Kundu, 1995; Constractor and Kundu, 1995). The topic under scrutiny is, therefore, to investigate whether MNEs operating in Greece, France, Spain, Portugal and Italy perform differently than domestically owned firms. In particular, we seek to identify the relevant factors that may explain the performance implications of foreign ownership for a large cross section of firms in Greek, French, Spanish, Portugues and Italian industries, controlling for a number of factors affecting firms’ performance. A closely related topic is to examine whether MNEs perform well per se, or their relative superior performance is a consequence of the detrimental effect they may exercise on domestic profitability. Additionally, we will try to determine the relative importance of the firm and destination effects using a multilevel approach and hierarchical linear models. / Παραδοσιακά, ο τουρισμός καταλάμβανε τη δεύτερη θέσω ως προτεραιότητας στην ατζέντα των επενδυτών, των φορέων χάραξης πολιτικής καθώς και στην ατζέντα της ακαδημαϊκής κοινότητας. Σήμερα, μια σημαντική επανεκτίμηση του ρόλου του τουρισμού στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη λαμβάνει χώρα, η οποία εκτιμά τον τουρισμό ως πηγή για την απόκτηση εσόδων από τις εξαγωγές, δημιουργώντας μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας, προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και μια πιο προσανατολισμένη στις υπηρεσίες οικονομία, όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες (UNCTAD, 2007). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (WTO), η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αριθμούσε έξι κράτη μέλη μεταξύ των κορυφαίων 10 χωρών του κόσμου καλωσορίζοντας τον μεγαλύτερο αριθμό διεθνών τουριστικών αφίξεων. Εντός της ΕΕ, τα έσοδα από το διεθνή τουρισμό το 2008 ήταν υψηλότερα στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ακολουθούμενη από την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Προηγούμενες μελέτες έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τον τουριστικό προορισμό λαι/ή τη την στρατηγική της εταιρείας, εστιάζοντας σε (ως επί το πλείστον) παράγοντες από πλευράς της ζήτησης, των τιμών, των συναλλαγματικών ισοτιμιών, ποιοτικών και άλλων θεσμικών παραγόντων. Παράγοντες από την πλευρά των προμηθειών και ιδίως την στρατηγική επαφή της εταιρείας και την επίδοσή της δεν έχουν ληφθεί ρητά υπόψη. Ωστόσο, σημαντική και πρωτοπόρος έρευνα έχει γίνει σχετικά με την παγκοσμιοποίηση του τομέα των υπηρεσιών και της ξενοδοχειακής βιομηχανίας (Dunning and McQueen 1981, 1982; Boddewyn et al., 1986; Li and Guisinger, 1992; Dunning and Kundu, 1995; Constractor and Kundu, 1995). Το υπό εξέταση θέμα, ως εκ τούτου ερευνήθηκε εάν οι πολυεθνικές εταιρείες που λειτουργούν στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία έχουν διαφορετική απόδοση από ό,τι αν λειτουργούσαν στη χώρα προέλευσης της μητρικής τους εταιρείας. Ειδικότερα, επιδιώχθηκε να εντοπιστούν παράγοντες που μπορούν να εξηγήσουν τις επιπτώσεις των επιδόσεων της ξένης ιδιοκτησίας για μια μεγάλη διατομή των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία, ελέγχοντας έναν σημαντικό αριθμό παραγόντων που επηρεάζουν την απόδοση των επιχειρήσεων. Ένα θέμα επίσης που εξετάστηκε είναι το κατά πόσο οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν καλύτερη επίδοση ή οι σχετικά ανώτερες επιδόσεις τους είναι συνέπεια της αρνητικής επίδοσης που έχουν οι εγχώριες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, προσδιορίζουμε την σημαντική επίπτωση που έχουν τα χαρακτηριστικά της εταιρείας και ο προορισμός χρησιμοποιώντας μια πολυεπιπέδη προσέγγιση και ιεραρχικά γραμμικά μοντέλα.

Τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής που είναι πλέον εμφανή παντού έχουν αυξήσει την περιβαλλοντική συνείδηση των πολιτών αλλά και των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται μέσα σε αυτό. Έτσι, για τις οργανώσεις, τις επιχειρήσεις ειδικότερα, το περιβάλλον αποτελεί σοβαρή στρατηγική παράμετρο που επεκτείνεται πέρα από «φιλανθρωπικές» δράσεις στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ή ακόμα και επικοινωνιακών δράσεων για την περαιτέρω ανάπτυξη του «οικο-καταναλωτισμού». Καθώς κάθε (πραγματική) περιβαλλοντική επιχειρηματική στρατηγική σχετίζεται με τη χρήση (και κατάχρηση) των φυσικών πόρων, είναι λογικό να αφορά άμεσα τις παραγωγικές δραστηριότητες και τις οργανωσιακές οντότητες που είναι υπεύθυνες για τη διαχείρισή τους. Προς αυτήν την κατεύθυνση, εδώ και μια δεκαετία περίπου, η «εισαγωγή» της περιβαλλοντικής παραμέτρου στο ευρύτερο πλαίσιο του περιεχομένου και της διαδικασίας της στρατηγικής παραγωγής (manufacturing/operations strategy) απασχολεί όχι μόνο την ερευνητική κοινότητα, αλλά και τον πραγματικό κόσμο των οργανώσεων με παραγωγική δραστηριότητα. Η συζήτηση στρέφεται στην ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών απαιτήσεων ως στόχων συμμόρφωσης ή/και ως προκλήσεων για καινοτόμο στρατηγική δράση σε δύο διαφορετικά επίπεδα: είτε ως περιοριστικά ή «διευρύνοντα» χαρακτηριστικά των γενικών στόχων απόδοσης (κόστος, ευελιξία, ποιότητα, ταχύτητα, αξιοπιστία στην παράδοση με την περιβαλλοντική συνισταμένη), είτε ως συγκρότηση ιδιαίτερου/ξεχωριστού στόχου απόδοσης (κόστος, ευελιξία, ποιότητα, ταχύτητα, αξιοπιστία στην παράδοση και περιβάλλον), με διαφορετικές δράσεις για την κάθε περίπτωση. Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας του συγκεκριμένου πεδίου έρευνας, είναι λογικό οι ερευνητικές δραστηριότητες μέχρι στιγμής να αφορούν σε κατηγοριοποιήσεις και εννοιολογικά πλαίσια. Επιπλέον, παρατηρείται ενδιαφέρον για την εισαγωγή της περιβαλλοντικής παραμέτρου σε γνωστά και «δουλεμένα» πλαίσια στρατηγικής παραγωγής στα οποία το λειτουργικό σύστημα θεωρείται λίγο-πολύ σταθερό και συζητούνται μόνον «περιβαλλοντικές» βελτιώσεις. Οι περισσότερες από αυτές τις «συντηρητικές» βελτιώσεις έχουν ως βάση τη διαχείριση της ποιότητας και τα σχετικά με αυτή πρότυπα (ISO 14000). Όμως, μια στρατηγική προσέγγιση στην περιβαλλοντική διαχείριση της παραγωγής/λειτουργιών απαιτεί την υιοθέτηση και έκφραση μιας ευρύτερης άποψης για το περιβάλλον και την αειφορία, στα πλαίσια της οποίας γίνονται συγκεκριμένες επιλογές. Οι επιλογές αυτές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ικανότητες της επιχείρησης σε σχέση με το ευρύτερο θεσμικό περιβάλλον (με την ευρεία έννοια) μέσα στο οποίο λειτουργεί η οργάνωση. Η διατριβή αυτή στοχεύει στη διερεύνηση των συνθηκών επιλογής (ή/και αλλαγής) περιβαλλοντικής στρατηγικής στα πλαίσια της στρατηγικής παραγωγής ακολουθώντας μια θεσμο-εξελικτική (evolutionary institutional) προσέγγιση. Πιο συγκεκριμένα, με την υιοθέτηση της θεωρίας των πόρων και των ικανοτήτων και με τη χρήση μοντέλων συστημικής δυναμικής (system dynamics) προσβλέπει στην σε βάθος μελέτη των εσωτερικών συνθηκών των επιχειρήσεων (αλληλεπιδράσεις αποφάσεων και μικρο-δραστηριοτήτων) που συντελούν στην υιοθέτηση συγκεκριμένων λογικών περιβαλλοντικής στρατηγικής στην παραγωγή, ως ανταπόκριση σε μεταβαλλόμενα θεσμικά περιβάλλοντα (institutional arrangements), τα οποία στις κοινωνικο-τεχνικές προσεγγίσεις λειτουργούν ως περιβάλλοντα επιλογής (selection environments) στην εξελικτική διαδικασία. / This thesis analyses competition and cooperation in supply chains. It focuses on the case of coopetition between an Original Equipment Manufacturer (OEM) and retailers, that collaborate in the forward supply chain and compete in the reverse. The thesis concentrates on the strategic options available to OEM in order to keep the remanufacturing operations of the retailer from eroding its market share. It analyses the environmental impact that OEM strategic responses have on of the entire supply chain and each actor independently. The main contribution is in demonstrating the inherent trade offs in such a supply chain context. In attempting to abate competition, the OEM has a range of options available but it also faces a stale mate: it can neither defend completely against competition, not improve substantially the environmental performance of the supply chain. Methodologically the analysis draws on the Resource Based View of theory competition, sociotechnical systems theory, system dynamics modelling and simulation methodology, and organizational complexity theory. Initially the supply chain is analysed through modelling and simulation at the micro level of the OEM and the retailer. In light of the trade offs inherent in the configuration of the supply chain, the case for the difficulty of endogenous change towards a configuration with an enhanced environmental performance is build based on organizational complexity, and manufacturing operations literature. Consequently, the problem of change is analysed at the level of sociotechnical systems theory, where the supply chain is viewed as part of the overall industrial production system. Drawing on this, propositions about system intervention are established. Their implications in terms of the environmental performance of the supply chain are tested at the micro level by modifying appropriately the model. The results show that a different supply chain configuration of increased environmental performance is possible.

In the modern highly competitive business environments innovation research has flourished as the need of organizations to develop new products, to compete intensively and to perform their tasks adequately has become vital (Brown & Eisenhardt, 1995; Damanpour, 1991). This continuous change leads firms to confront with the tension of exploring new opportunities or exploiting current competencies (Floyd & Lane, 2000; Lavie, Stettner, & Tushman, 2010). March’s (1991) “ambidexterity” premise refers to the simultaneous pursuit of these contrasting activities (exploration and exploitation). Specifically, firms seek to adjust to the turbulent environmental conditions through exploring new ideas, products and/or services while simultaneously developing their existing products, markets and competences (Benner & Tushman, 2003; Jansen, Van Den Bosch, & Volberda, 2006). Several literatures have increasingly argued about the antecedents of exploration and exploitation and their impact to firms’ ambidexterity as well as the relationship between ambidexterity and firms’ financial performance (He & Wong, 2004; Jansen, Volberda, & Van Den Bosch, 2005a). This doctoral study copes with the antecedents of firms’ ambidextrous orientation and the firm-level ambidexterity-financial performance relationship. Through the use of hierarchical regression modeling, the results of the empirical research at a sample of 133 top performing Greek companies show that: 1) top managers’ creative self-efficacy positively affects firms’ ambidextrous orientation, 2) top managers’ learning goal orientation positively impacts firms’ ambidextrous orientation, 3) top managers’ performance goal orientation negatively influences firms’ ambidextrous orientation, 4) firms’ external knowledge flows positively affect firms’ ambidextrous orientation, 5) firms’ innovation & flexibility climate positively impacts firms’ ambidextrous orientation, 6) firms’ social capital is not associated with firms’ ambidextrous orientation, 7) firms’ organizational capital positively influences firms’ ambidextrous orientation, 8) firms’ participative decision making positively affects firms’ ambidextrous orientation, 9) the complementary effect of the simultaneous pursuit of a differentiation and a low-cost strategy negatively impacts firms’ ambidextrous orientation, 10) firms’ ambidextrous orientation is positively related to firms’ financial performance and that, 11) Firm size moderates the relationship between firms’ ambidextrous innovation orientation and its subsequent financial performance in such a way that this positive effect is increased as size increases. Overall, these findings offer important contributions to organizational ambidexterity literature, by indicating new antecedents of firms’ ambidexterity and a positive relationship of ambidexterity and firms’ financial performance. / Στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, το οποίο διέπεται απο συνθήκες έντονου ανταγωνισμού, το ερευνητικό πεδίο της διαχείρισης καινοτομίας έχει ανθίσει, καθώς οι επιχειρήσεις οφείλουν να αναπτύξουν καινούρια προϊόντα, να γίνουν ανταγωνιστικές και να εκτελούν τις διαδικασίες τους επαρκώς. Αυτή η συνεχής αλλαγή έχει οδηγήσει τους οικονομικούς οργανισμούς στην ανάγκη να αντιμετωπίσουν την ένταση μεταξύ της εξερεύνησης νέων ευκαιριών ή/και την ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων ικανοτήτων. Η θεωρία της αμφιδεξιότητας αναφέρεται στην ταυτόχρονη εκτέλεση και των δύο παραπάνω (ανάπτυξη νέων ευκαιριών και υπαρχόντων ικανοτήτων). Πιο συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις προσπαθούν να προσαρμοστούν στις σύνθετες και πολλές φορές έντονες αλλαγές του εξωτερικού τους περιβάλλοντος είτε εξευρευνώντας νέες ιδέες, προϊόντα ή/και υπηρεσίες αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τα υπάρχοντα προϊόντα, αγορές ή/και ικανότητες. Επιπλέον, έντονη είναι η επιστημονική διαμάχη όσον αφορά τους παράγοντες που οδηγούν στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα όπως επίσης και στην επίδραση που έχει η αμφιδεξιότητα στην χρηματοοικονομική απόδοση των επιχειρήσεων. Η παρούσα διδακτορική διατριβή εστιάζει α) στους προσδιοριστικούς παράγοντες της στρατηγικής οργανωσιακής αμφιδεξιότητας (στο επίπεδο της επιχείρησης) και β) στη σχέση της με την χρηματοοικονομική απόδοση των επιχειρήσεων. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ιεραρχικής παλινδρόμισης σε ένα δείγμα των 133 πιο κερδοφόρων Ελληνικών επιχειρήσεων αποδεικνύεται ότι: 1) H δημιουργική αποτελεσματικότητα των ανώτατων διοικητικών στελεχών επηρεάζει θετικά τον προσανατολισμό της επιχείρησης στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 2) Ο προσανατολισμός των ανώτατων διοικητικών στελεχών στην επίτευξη γνώσεων επηρεάζει θετικά τον προσανατολισμό της επιχείρησης στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 3) Ο προσανατολισμός των ανώτατων διοικητικών στελεχών στην επίτευξη αποτελεσμάτων επηρεάζει αρνητικά τον προσανατολισμό της επιχείρησης στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 4) Οι ροές εξωτερικής γνώσης επηρεάζουν θετικά τον προσανατολισμό της επιχείρησης στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 5) Το κλίμα καινοτομίας και ελαστικότητας μέσα στην επιχείρηση επηρεάζει θετικά τον προσανατολισμό της στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 6) Το κοινωνικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν συνδέεται με τον προσανατολισμό της στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 7) Το οργανωσιακό κεφάλαιο της επιχείρησης επηρεάζει θετικά τον προσανατολισμό της στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 8) Η συμμετοχικότητα στην λήψη αποφάσεων μέσα στην επιχείρηση επηρεάζει θετικά τον προσανατολισμό της στην οργανωσιακή αμφιδεξιότητα, 9) Η συμπληρωματικότητα των ανταγωνιστικών στρατηγικών (διαφοροποίησης και χαμηλού κόστους) επηρεάζει αρνητικά τον προσανατολισμό της επιχείρησης στην αμφιδεξιότητα, 10) Η αμφιδεξιότητα της επιχείρησης επηρεάζει θετικά την χρηματοοικονομική της απόδοση, 11) Το μέγεθος της επιχείρησης επηρεάζει θετικά τη σχέση μεταξύ αμφιδεξιότητας και χρηματοοικονομικής απόδοσης και αυτή η επίδραση αυξάνεται όσο μεγαλώνει το μέγεθος της επιχείρησης. Συμπερασματικά, τα παραπάνω αποτελέσματα συνεισφέρουν στη θεωρία της οργανωσιακής αμφιδεξιότητας παρουσιάζοντας καινούριους παράγοντες που οδηγούν σε αμφιδεξιότητα και αποδεικνύοντας τη θετική σχέση μεταξύ αμφιδεξιότητας και χρηματοοικονομικής απόδοσης των επιχειρήσεων.

Στα πλαίσια της εργασίας θα ασχοληθούμε με την μεθοδολογία υπολογισμού των ρυθμών εκπομπής αέριων ρύπων στα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Οι πήγες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης διακρίνονται σε σημειακές, επιφανειακές, ανθρωπογενείς και φυσικές. Στο πρώτο στάδιο θα γίνει καταγραφή και κατηγοριοποίηση των διαφόρων πηγών για τις Ελληνικές συνθήκες με βάση την διεθνή βιβλιογραφία. Οι μέθοδοι προσδιορισμού των ρυθμών εκπομπής θα διερευνηθούν. Συνήθως οι υπολογισμοί απαιτούν δυο ειδών παραμέτρους: την ένταση μιας δραστηριότητας (π.χ πόσα χιλιόμετρα διανύονται σε μια περιοχή από τα αυτοκίνητα μιας ορισμένης κατηγορίας σε μια περιοχή), και τον ρυθμό εκπομπής ανά μονάδα της δραστηριότητας (π.χ εκπομπές οξειδίων του αζώτου ανά χιλιόμετρο). Ανάλογα με την πηγή οι μέθοδοι μπορεί να είναι πιο πολύπλοκοι ή να απαιτούν την γνώση μεταβλητών που δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις θα συγκριθούν τόσο με βάση την ακρίβεια τους όσο και με την δυνατότητα εφαρμογής τους στην Ελλάδα. Το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας θα είναι μια αναλυτική μεθοδολογία υπολογισμού των εκπομπών ρύπων σε μια Ελληνική πόλη και συγκεκριμένα στην πόλη της Πάτρας, όπου θα μελετηθεί η εκπομπή αέριων ρύπων από τα επιβατικά πλοία τα οποία χρησιμοποιούν το λιμάνι της Πάτρας. Η παρούσα εργασία θα στοχεύσει στον προσδιορισμό της συγκέντρωσης αέριων ρύπων (σωματιδίων PM) στο αστικό κέντρο της Πάτρας, λαμβάνοντας ως πηγή ρύπων τα επιβατικά πλοία που παραμένουν στο Λιμάνι της Πάτρας. Η συγκέντρωση των αέριων ρύπων τέλος, θα υπολογισθεί με χρήση της Gaussian Plume Formula [JS Seinfeld and SN Pandis: “Atmospheric Chemistry and Physics: From Air Pollution to Climate Change”, 2nd edition, John Willey & Sons, INC]. / -

Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται το θέμα της επιχειρησιακής στρατηγικής των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ), καθώς επίσης και τον τρόπο με τον οποίο οι ΤΠΕ επηρεάζουν στην πραγματικότητα την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα των ΜΜΕ. Ο λόγος που στρέψαμε το ερευνητικό ενδιαφέρον μας στις ΜΜΕ έγκειται στη κοινή παραδοχή ότι συμβάλλουν αποφασιστικά στην οικονομική ανάπτυξη, την παραγωγή, την ανταγωνιστικότητα, την απασχόληση καθώς επίσης στην αποκέντρωση και την κοινωνική συνοχή. Επίσης, λειτουργούν ως φυτώρια νέων επιχειρήσεων, καινοτόμων ειδών και εφαρμογών, ευέλικτων επιχειρηματικών σχημάτων, εξυπηρέτησης τοπικών αναγκών καθώς και χωροταξικής κατανομής θέσεων απασχόλησης και εισοδήματος. Από την άλλη, η αναγκαιότητα ύπαρξης μιας σύγχρονης τεχνολογικής υποδομής στο επιχειρηματικό περιβάλλον θεωρείται πλέον μία αυτονόητη αξία, καθώς συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας μιας επιχείρησης, ενώ, ταυτοχρόνως της παρέχει την απαιτούμενη ευελιξία για να προσαρμόζεται στις ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς. Για την βιβλιογραφική ανασκόπηση του θέματος βασιστήκαμε σε μεγάλο αριθμό επιστημονικών μελετών καθώς και στη μελέτη σχετικών ερευνών με το αντικείμενο της έρευνάς μας. Η συλλογή των πρωτογενών στοιχείων πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των προσωπικών συνεντεύξεων και με τη χρήση δομημένου ερωτηματολόγιου στο χώρο εργασίας των ερωτώμενων. Από τις εκατό ΜΜΕ που προσεγγίσαμε, αποκρίθηκαν θετικά για συμμετοχή στην έρευνας μας οι πενήντα τέσσερις (54). Η επιλογή του δείγματος έγινε με τυχαία στρωματοποιημένη δειγματοληψία στους Νομούς Αττικής, Θεσσαλονίκης, Αχαΐας και Ηρακλείου. Η εμπειρική ανάλυση ανέδειξε σημαντικά στατιστικά στοιχεία για την χρήση των ΤΠΕ στις διάφορες κατηγορίες των ΜΜΕ και στους τέσσερις κλάδους οικονομικής δραστηριότητας που έλαβαν μέρος στην έρευνα μας. Επίσης, σημαντικές στατιστικές υποθέσεις ελέγχτηκαν για την εξακρίβωση της σχέσης-εξάρτησης μεταξύ των ΤΠΕ και των διαφορετικών κατηγοριών και των κλάδων των ΜΜΕ. Εν συνεχεία, η ταξινόμηση των ΤΠΕ καθώς και η δημιουργία των νέων οργανωτικών δομών (ΤΠΕ-Οργανωτικές δομές – οργανωτικές δομές που προέκυψαν ανάλογα με το είδος των ΤΠΕ που έχουν υιοθετηθεί από τις ΜΜΕ) μας έδωσαν την ευκαιρία για περαιτέρω στατιστικούς ελέγχους καθώς και την δυνατότητα δημιουργίας τριών υποδειγμάτων, εκ των οποίων, το πρώτο εξετάζει την πιθανότητα ανάπτυξη των ΜΜΕ μέσω των ΤΠΕ, το δεύτερο υπόδειγμα εξετάζει την επίδραση των ΤΠΕ-οργανωτικών δομών και των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας στις επενδύσεις σε ΤΠΕ από τις ΜΜΕ και το τρίτο υπόδειγμα εξετάζει την επίδραση από την ύπαρξη συγκεκριμένης στρατηγικής υιοθέτησης και χρήσης των ΤΠΕ και των νέων ΤΠΕ-οργανωτικών δομών στις επενδύσεις σε ΤΠΕ από τις ΜΜΕ. / The present doctoral thesis deals with the subject of Strategic Management of Technologies of Information technology and Communications (ICT) in Small to medium-sized Enterprises (SME), as well as the way in which the ICT influence actually the growth and the competitiveness of SME. The reason, we turned our inquiring interest in the SME lies in the common admission that small and medium sized enterprises decisively contribute to economic development, production, competitiveness, employment, as well as decentralization and social coherence. They also function as the seedbed of new enterprises, innovative products and applications, flexible business forms, servicing of local needs and a zoning plan for the distribution of employment and income. On the other hand, the existence necessity of a modern technological infrastructure is considered as an obvious value in the enterprising environment, as contributes to the increase of productivity and the competitiveness of enterprise. At the same time, new technological inventions give the necessary flexibility to SME for adapting themselves rapidly to the altering conditions of markets. PhD combines a significant literature review of relevant journal publications with primary data collected from the various SMEs. A joint methodology of fully-structured questionnaire and in-depth interviews was selected as the primary research instrument in order to gain as broad a view as possible of the issues surrounding application of ICT. A total of 100 companies was selected and letters were sent out requesting an interview, while follow-up telephone calls by the researchers negotiated access to each business. Fifty-four SMEs were positive responded. A stratified random sample of SMEs was drawn among a spectrum of SMEs in the Prefectures of Attica, Thessaloniki, Achaia and Heraclion. The empirical analysis brought out important statistical elements in the use of ICT for the various categories of SME in the four sectors of economic activity. Also, important statistical hypotheses were tested for the verification of the relationship-dependence between the ICTs and SMEs. The classification of ICT and the creation of new organizational forms (ICT-organizational forms, which have been come from the type of ICT that have been adopted by the SME) offered us the opportunity for further statistical tests as well as the capability for the creation of three models. The first model examines the probability of small firm’s development through the effective-efficient use of ICT (The potential for development of the SMEs was evaluated through a model of binomial logistic regression). The second model examines the influence of ICT-Organizational Forms and Industry Sectors on ICT-Investments, and, the third model tests the influence of ICT-Organizational Forms & ICT-Strategy (SMEs, which have set up a specific strategy for the adoption and use of ICTs) on ICT-Investments in SME sector. (The influence of ICT-Organizational Forms was evaluated through a model of a two-way Analysis of Variance-ANOVA).