Στην εργασία αυτή αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της χωροθέτησης εγκαταστάσεων και της κατανομής της ζήτησης σε περιφερειακό επίπεδο μέσω της παρουσίασης σχετικών μαθηματικών υποδειγμάτων μικτού ακέραιου προγραμματισμού, τα οποία στη συνέχεια εφαρμόζονται σε περιπτωσιολογική μελέτη. Η εργασία αφορά την χωροθέτηση δημοσίων εγκαταστάσεων. Ειδικότερα, αναφέρεται στην κατηγορία των προβλημάτων χωροθέτησης που χρησιμοποιούν την τυπική συνάρτηση αποδοτικότητας minsum. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι εγκαταστάσεις τοποθετούνται έτσι ώστε να ελαχιστοποιούν το άθροισμα του συνολικού κόστους μεταφοράς. Η εργασία επικεντρώνεται στην χωροθέτηση οχληρών εγκαταστάσεων και συγκεκριμένα στη χωροθέτηση εγκαταστάσεων διαχείρισης αστικών απορριμμάτων. Αυτές οι εγκαταστάσεις ασκούν επιδράσεις όχι μόνο στον χώρο που καταλαμβάνουν, αλλά και σε μεγάλες εκτάσεις γύρω τους. Το πρόβλημα χωροθέτησης σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο λόγω της αναγκαίας συνεκτίμησης πολλαπλών κριτηρίων. Για τον σκοπό αυτό αναπτύσσεται ένα εξειδικευμένο πλαίσιο παραγωγής μαθηματικών υποδειγμάτων. Ειδικότερα,. στην παρούσα διδακτορική εργασία, δημιουργήθηκαν μαθηματικά υποδείγματα βελτιστοποίησης μικτού ακέραιου προγραμματισμού, τα οποία στη συνέχεια αναλύονται με μεθόδους πολυκριτηριακής ανάλυσης. Τα υποδείγματα αυτά εφαρμόζονται σε περιπτωσιολογική μελέτη με θέμα το χωροθετικό σχεδιασμό ενός περιφερειακού συστήματος διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων για τον νομό Αχαΐας. / This study considers a facility location problem with demand allocation in regional level through mixed integer programming models that have been developed for these propose. Afterwards, these models applied in a case study. The present research concerns mostly the public facility location problems. In particular, the PhD dissertation deals with models using the typical mathematical function of efficiency minsum. Therese models locate the facilities in order to minimize the sum of costs for opening facilities and variable transportation costs. The problem becomes more complicated if, in addition it is necessary to locate undesirable facilities. The selection of proper sites for the facilities with obnoxious characteristics is a sensitive issue that has often cause social and political tension. The multiobjective nature of the problem implies that a number of environmental social and political criteria have to be considered. The study presents a model generating framework for formulating location allocation models that applied in municipal solid waste management systems. These models analyzed via multicriteria methodology in order to select the locations of different types of facilities at the regional level. Finally, we apply these concepts in a case study for the development of a solid waste management system for a specific region in Greece.

Στη διατριβή εξετάζουμε προβλήματα που σχετίζονται με τη μετάδοση δεδομένων με υψηλές απαιτήσεις σε εύρος ζώνης και προτείνουμε λύσεις, αλγόριθμους, τεχνικές βελτίωσης της απόδοσης, και εφαρμογές που τις υλοποιούν. Για την περίπτωση του προβλήματος της μετάδοσης βίντεο κατ' απαίτηση (Video on Demand - VoD), εξετάζουμε το πρόβλημα της αποδοχής ή της απόρριψης αιτήσεων για μετάδοση ταινιών χωρίς να υπάρχει γνώση των μελλοντικών αιτήσεων. Παρουσιάζουμε έναν, άμεσης απόκρισης (online), πιθανοτικό αλγόριθμο χρονοπρογραμματισμού ταινιών που εκμεταλλεύεται την γνώση για την κατανομή των προτιμήσεων των αιτήσεων για ταινίες, και αποδεικνύουμε πως έχει ανταγωνιστικό λόγο (competitive ratio) που φράσσεται άνω από σταθερά. Επίσης, δείχνουμε πως η μέθοδος μας μπορεί να επεκταθεί σε ένα προσαρμοζόμενο αλγόριθμο που δεν γνωρίζει την κατανομή των προτιμήσεων. Επίσης, προτείνουμε έναν τρόπο να εφαρμόσουμε μια υπηρεσία βίντεο κατ' απαίτηση για ένα, βασισμένο στο πρωτόκολλο IP, δίκτυο, με περιορισμένο εύρος ζώνης. Στη συνέχεια, εξετάζουμε ένα σχήμα ελέγχου και διαχείρισης του εύρους ζώνης και παρουσιάζουμε ορισμένες μεθόδους προκειμένου να αυξήσουμε την αποδοτικότητα του συστήματος και την εκμετάλλευση του διαθέσιμου εύρους ζώνης (bandwidth). Εξετάζουμε διάφορες τεχνικές και παρουσιάζουμε πειραματικά αποτελέσματα για την βελτίωση της απόδοσης. Επίσης, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε μια υπηρεσία διαχείρισης εύρους ζώνης (Managed Bandwidth Service -- MBS). Τέλος παρουσιάζουμε μια ενοποιημένη προσέγγιση για την μετάδοση υπερμεσικών/πολυμεσικών αντικειμένων, τα οποία παρουσιάζονται με βάση προκαθορισμένα σενάρια παρουσίασης (με χωροχρονικές αλληλοεξαρτήσεις μεταξύ των διάφορων μέσων). Τα υπερμεσικά αντικείμενα δομούνται σύμφωνα με μία γλώσσα σηματοδότησης, μέσω της οποίας διατηρούνται πληροφορίες για τις χωρικές και χρονικές συσχετίσεις. Επίσης, υλοποιούμε ένα τέτοιο σύστημα μετάδοσης, που εφαρμόζουμε για εκπαίδευση από απόσταση. / In this thesis we investigate problems related to the transmission of data with high demands in terms of bandwidth, and we propose solutions, algorithms, techniques to increase performance, and applications that use them. For the case of the online video on demand problem, we investigate the problem of having to accept or reject a request for a movie without knowing the future requests. We present an online movie-scheduling scheme that exploits the knowledge of the distribution of the preference of requests for movies, and is shown to have a competitive ratio bounded above by a constant. We extend our approach by presenting an adaptive randomized scheduler which is not aware of the movie popularities. In the sequel we propose a way to implement a video on demand service over a limited bandwidth/best effort Internet based network. Ιn the sequel, we consider a bandwidth control scheme, and we present some methods to increase the efficiency of the system and the utilisation of the available bandwidth. We consider different techniques and we present experimental results for the increased performance. We, also, design and implement a Managed Bandwidth Service (MBS) . Finally, we present a unified approach for delivering hypermedia/multimedia objects, that are to be presented according to predefined scenarios (with spatial and temporal relationships between the various media). The hypermedia documents are structured using a hypermedia markup language that keeps information of the spatiotemporal relationships among document's media components. We, also, implement such a multimedia transmission system, and apply it to distance learning.

Στα πλαίσια της παρούσης διδακτορικής διατριβής, εξετάζονται σύγχρονες μεθοδολογίες αναπαράστασης και διαχείρισης γνώσης όπως οι οντολογίες. Επίσης, εξετάζονται σύγχρονες μεθοδολογίες ανακάλυψης και διανομής γνώσης και περιεχομένου όπως οι ευφυείς διαμεσολαβητές (intelligent agents). Μαζί με τα ανωτέρω, εξετάζονται αλγόριθμοι ανάκτησης γνώσης από πολύ μεγάλους όγκους δεδομένων, αναπαριστάμενων υπό την μορφή οντολογιών και δενδρικών δομών υπό την έννοια ταξινομημένων γράφων, βάσει πιο κλασσικών μεθοδολογιών και μοντέλων που αφορούν και αναπτύχθηκαν κυρίως για επιχειρηματικά δεδομένα, όπως είναι οι αλγόριθμοι ταξινόμησης, ομαδοποίησης και συσχέτισης. Η παρούσα Δ.Δ. εξετάζει επίσης με βάση τις ανωτέρω μεθοδολογίες την «ομοιότητα» (similarity) κατανόησης εννοιών σε κάποιο ορισμένο πεδίο γνώσης από συγκεκριμένους χρήστες του πεδίου αυτού. Στη συνέχεια, προτείνει μία μεθοδολογία αυτόματης ανταλλαγής δομημένου περιεχομένου και εννοιών μεταξύ αυτών, ανάλογα των κοινών ή μη ενδιαφερόντων τους. Το σύστημα αναπτύσσεται σε θεωρητικό επίπεδο στην μεθοδολογία ONARM και υλοποιείται σε επίπεδο λογισμικού με βάση την προτεινόμενη μεθοδολογία στο σύστημα Concept Net. / In the frame of the present PhD dissertation, it is examined the complex problem of knowledge representation and management and methodologies relevant methodologies like the ontologies and intelligent agents. In this frame complex algorithms for knowledge acquisition and representation are examined from very large data volumes, that are represented in terms of ontological graphs (trees – taxonomies), in conjunction with more classical methodologies like algorithm for association, clustering and categorization. Based on these, the present work proposes the ONARM methodology, focusing in the intelligent understanding of concepts and the intelligent exchange of content, based on concept similarity principles. Then, based on the ONARM theoretical background, build the software platform CONCEPT NET in the domain of tourism.

Με την ολοένα και αυξανόμενη τάση για ενσωματωμένα (embedded) και φορητά υπολογιστικά συστήματα της σύγχρονης εποχής, έχειδημιουργηθεί ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος γύρω από τεχνικές βελτιστοποίησης μεταγλωττιστών για ειδικούς πυρήνες λογισμικού που εκτελούνται στα συστήματα αυτά. Κάνοντας χρήση τεχνικών βελτιστοποίησης τα κέρδη είναι πολλαπλά. Καταρχήν οι πυρήνες μπορούν να ολοκληρώσουν το χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί η εκτέλεση τους σε πολύ μικρότερο διάστημα, έχοντας πολύ μικρότερες απαιτήσεις μνήμης. Επίσης μειώνονται οι ανάγκες τους σε επεξεργαστική ισχύ κάτι το οποίο άμεσα οδηγεί στη μείωση κατανάλωσης ενέργειας, στην αύξηση αυτονομίας τους σε περίπτωση που μιλάμε για φορητά συστήματα και στις ανάγκες για ψύξη των συστημάτων αυτών καθώς εκλύονται πολύ μικρότερα ποσά ενέργειας. Έτσι λοιπόν επιτυγχάνονται κέρδη σε πολλούς τομείς (χρόνος εκτέλεσης, ανάγκες μνήμης, αυτονομία, έκλυση θερμότητας) καθιστώντας τον κλάδο των βελτιστοποιήσεων ένα από τους πιο ταχέως αναπτυσσόμενους κλάδους. Εκτός όμως από την σκοπιά της αύξησης επιδόσεων, στην περίπτωση των ενσωματωμένων συστημάτων πραγματικού χρόνου (real time operations) που όταν ξεπερνιούνται οι διορίες χρόνου εκτέλεσης οδηγούνται σε υποβαθμισμένες επιδόσεις (soft real time) και ειδικότερα στην περίπτωση αυτών που οδηγούνται σε αποτυχία όταν ξεπερνιούνται οι διορίες αυτές (hard real time operations), οι τεχνικές αυτές αποτελούν ουσιαστικά μονόδρομο για την υλοποίηση των συστημάτων αυτών σε λογικά επίπεδα κόστους. Η διαδικασία όμως της ανάπτυξης βελτιστοποιήσεων δεν είναι αρκετή καθώς είναι εξίσου σημαντικό το κατά πόσο οι βελτιστοποιήσεις αυτές ταιριάζουν στην εκάστοτε αρχιτεκτονική του συστήματος. Εάν δε ληφθεί υπόψη η αρχιτεκτονική του συστήματος που θα εφαρμοστούν, τότε οι βελτιστοποιήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε αντίθετα αποτελέσματα υποβαθμίζοντας την απόδοση του συστήματος. Στην παρούσα διπλωματική εργασία βελτιστοποιείται η διαδικασία πολλαπλασιασμού διανύσματος με πίνακα toeplitz. Κατά την εκπόνηση της αναπτύχθηκε πληθώρα χρονοπρογραμματισμών που στοχεύουν στην βελτιστοποίηση της διαδικασίας αυτής. Μετά από μια εις βάθους μελέτη της ιεραρχίας μνήμης και των τεχνικών βελτιστοποίησης που προσφέρονται για αποδοτικότερη εκμετάλλευσή της, αλλά και των κυριότερων τεχνικών βελτιστοποίησης μεταγλωττιστών, παρουσιάζονται οι κυριότεροι χρονοπρογραμματισμοί, από όσους αναπτύχθηκαν, με τον κάθε ένα να προσφέρει κέρδος σε διαφορετικές αρχιτεκτονικές συστημάτων. Κατά αυτό τον τρόπο αναπτύσσεται ένα εργαλείο που δέχεται σαν είσοδο την αρχιτεκτονική του συστήματος πάνω στο οποίο πρόκειται να γίνει βελτιστοποίηση του εν λόγω πυρήνα, αποκλείονται αρχικά οι χρονοπρογραμματισμοί που δεν είναι κατάλληλοι για την συγκεκριμένη αρχιτεκτονική, ενώ για τους υποψήφιους πιο αποδοτικούς γίνεται εξερεύνηση ούτως ώστε να επιλεγεί ο αποδοτικότερος. / --

Αντικείμενο της παρούσας διατριβής υπήρξε αφενός η μελέτη και η αξιολόγηση των υπαρχόντων τεχνικών και αφετέρου ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η αποτίμηση νέων τεχνικών και μηχανικών για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης του συστήματος με τη βέλτιστη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων. / The objective of this dissertation was on the one hand the study and analysis of existing techniques and algorithms for large-scale DVEs and on the other hand the design, implementation and assessment of new techniques, methods and algorithms that can ensure the quality of the provided services and the efficient operation of the system. The algorithms and techniques developed were analysed and evaluated through extensive experiments both for identifying possible weaknesses and for highlighting the applications that can achieve optimum results. More specifically, two approaches have been designed and developed. The first approach is related to the design and development of a partitioning algorithm, that, in contrary to existing approaches, exploits the special characteristic of the virtual world and the impact those characteristics have on users’ behavior in order to predict the needs of the environment, in terms of resources, before they are required. The second approach is related to the design and development of a dynamic management approach that exploits the dynamic nature of DVEs in order to perform load balancing and to ensure performance optimization. During the elaboration of this dissertation, we found out that one of the basic problems when designing and implementing algorithms, methods and techniques for large-scale DVEs is the way that their efficiency could be examined. In most of the cases, the evaluation is based on theoretical models, which often fail to meet the circumstances and situations met in real DVEs. In particular, for supporting largescale DVEs, extended infrastructure is needed in terms of both hardware and software. Due to the fact that both researchers and application designers do not always have access to such extended infrastructure, the assessment and evaluation of developed techniques are extremely difficult. In most of the cases, both application designers and researchers adopt specialized methods for evaluating different techniques, while in other cases simulation tools have been developed from scratch. However, given the fact that the design and implementation is application or technique-specific, the reusability of these tools for different architectures and algorithms is not always successful. To this direction and for overcoming this important limitation, a simulation modeling framework for assessing DVEs performance was designed and implemented. The framework takes into account a number of both generic and special-cause parameters, which can be set on demand by the DVE designers and stake-holders and it is based on transforming system requirements to the concepts of operational management.

Η όλο και εντονότερη ανάπτυξη των συστημάτων υδατικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, ταυτόχρονα με τα συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα λόγω της μεγάλης αύξησης της κατανάλωσης σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της ποιότητας, έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη για την εφαρμογή ολοκληρωμένων μεθόδων σχεδιασμού και διαχείρισης των υδατικών πόρων. Για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση με διαδοχικές Κοινοτικές αποφάσεις, κατέληξε στην έκδοση και ψήφιση της Οδηγίας Πλαίσιο για τα νερά 2000/60, που αποτελεί το πλαίσιο εφαρμογής μέτρων, για την προστασία όλων των υδατικών συστημάτων της Κοινότητας. Απώτερος στόχος και σκοπός της Οδηγίας είναι να διασφαλιστεί η αειφόρος χρήση του νερού, για την καλή οικολογική κατάσταση στη Κοινότητα. Πρόκειται για μια οδηγία σταθμό καθώς εισάγει μια νέα πολιτική πρακτική και νομοθεσία και καθιερώνει την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων. Το 2015, αποτελεί το χρονικό ορόσημο επίτευξης των στόχων της οδηγίας. Η Πολιτεία με το Νόμο 3199/2003 και το Π.Δ. 51/2007, προσάρμοσε την Ελληνική νομοθεσία στην Οδηγία πλαίσιο. Η ισχύουσα πλέον νομοθεσία στη χώρα μας, επιβάλει τη διασφάλιση της αειφορίας των νερών μέσω της ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας τους. Η κοινοτική οδηγία ορίζει πως η διαχείριση πρέπει να γίνεται στο επίπεδο της λεκάνης απορροής ποταμού, ενώ η ελληνική νομοθεσία, λόγω της γεωμορφολογίας της χώρας και των ιδιαίτερων συνθηκών ορίζει την διαχείριση στο επίπεδο των 14 υδατικών διαμερισμάτων της χώρας. Τα διαχειριστικά σχέδια των υδατικών διαμερισμάτων είναι στην διαδικασία της ολοκλήρωσής τους, γι΄ αυτό και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα οι Δήμοι, που έχουν την ευθύνη της διαχείρισης των υδατικών πόρων της περιοχής τους, οφείλουν να προσανατολίσουν τις ενέργειές τους στις βασικές αρχές της κοινοτικής οδηγίας και να διευκολύνουν την εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης. Έτσι και στην περίπτωση της περιοχής του πρώην Δήμου Μεσσάτιδος, ενός Καποδιστριακού Δήμου της Αχαΐας (που μετά την εφαρμογή του νόμου «Καλλικράτη» αποτελεί Δημοτική Ενότητα του διευρυμένου Δήμου Πατρέων), μέσης έκτασης και πληθυσμού, όπου χρησιμοποιούνται αποκλειστικά υπόγειοι υδατικοί πόροι για την ύδρευση και τις άλλες χρήσεις που εξυπηρετούνται από το δίκτυο του Δήμου, ενώ τα επιφανειακά νερά χρησιμοποιούνται για την άρδευση όταν είναι διαθέσιμα, πρέπει να αλλάξει η φιλοσοφία της διαχείρισης του νερού και να προσανατολιστεί στις παρακάτω βασικές αρχές της κοινοτικής οδηγίας: • Ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων λαμβάνοντας υπ΄ όψη όλες τις υδρογεωλογικές, περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους. • Εφαρμογή σωστής πολιτικής τιμολόγησης του νερού με τελικό σκοπό «την ανάκτηση του κόστους ύδατος» • Αλλαγή της φιλοσοφίας της διαχείρισης από διαχείριση της προσφοράς να περάσουμε σε διαχείριση της ζήτησης. • Ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στην διαχείριση των υδατικών πόρων Με τον τρόπο αυτό θα περάσουμε σε μια μορφή ολοκληρωμένης διαχείρισης με στόχο την αειφορία του υδάτινου συστήματος όπως ορίζει η κοινοτική οδηγία. / The more and more intense growth of systems of water resources in world scale, simultaneously with continuously increasing deficits because of the big increase of consumption in combination with devalorisation of quality, has made imperative the need for the application of completed methods of planning and management of water resources. For that reason the European Union with successive community decisions, led to the publication and the voting of Directive Frame on the Water 2000/60 that constitute the frame of application of measures to protect all the water systems of the community. Final objective and aim of Directive are to ensure the viable use of water, for the good ecological situation of the community. It’s an essential directive since it imports a new political practice and legislation and establishes the completed management of water resources. In 2015, it constitutes a milestone of achievement of objectives of the Directive. The state with the law 3199/2003 and the presidential decree 51/2007, adapted the Greek legislation in the Framework Directive. The current legislation in our country, imposes the guarantee of viability of waters via the completed management and their protection. The community directive defines that the management should become in the level of the river basin while the Greek legislation, because of the geomorphology of the country and the particular conditions defines the management in the level of 14 water districts of the country. The administrative plans of water districts are in the integration process that’s why the local government and specifically the municipalities, that have the responsibility of management of water resources of their region, owe to orient their actions in the basic principles of the community directive and to facilitate the application plans of management. So, in the case of the region of the former municipality Messatida, a “Kapodistrias law” municipality of Achaia, (that after the application of the law “Kallikratis” constitutes municipal units of the extended Municipality of Patras) average area and population, where exclusively underground water resources for the water supply are used and the other uses that are served by the network of the Municipality, while the surface waters are used for the irrigation when they are available, the philosophy of management of water should be charged and should be directed in the following basic principles of the Community Directive: • Completed management of water resources taking into consideration all the hydrogeological, environmental, financial and social parameters. • Application of right pricing policy of water, with final aim the recuperation of the cost of water. • Change the philosophy of management by management of offer to pass in management of demand. • Information and public participation in the management water resources. In this way we will pass in a form of completed management with target the viability of water system as indicated by the Community Directive.

Για να ικανοποιηθούν οι ερευνητικοί στόχοι, οδηγηθήκαμε στη διαμόρφωση του ερευνητικού και θεωρητικού πλαισίου της μελέτης, έχοντας ως οδηγό τη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία που αναφέρεται στην Διαδικασία Επιλογής Ανθρωπίνων Πόρων - Ανάπτυξη και Εκπαίδευση Ανθρώπινου Δυναμικού. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και ερευνώνται οι αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν την επιχείρηση στη διαδικασία της αξιολόγησης της εκπαίδευσης. Δηλαδή εξετάζονται οι εξωγενείς παράγοντες, όπως είναι για παράδειγμα η είσοδος νέων ανταγωνιστών στο επιχειρηματικό πεδίο της επιχείρησης, αλλά και ενδογενείς παράγοντες, όπως ο αποτελεσματικότερος έλεγχος του κόστους και των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσης. Παράγοντες δηλαδή που μπορεί να αποτελέσουν αίτια ώστε η επιχείρηση να εξετάσει το ενδεχόμενο να αξιολογήσει τις εκπαιδευτικές της δραστηριότητες. Παράλληλα μελετώνται οι τρόποι με τους οποίους η επιχείρηση εκπαιδεύει τους Ανθρώπινους Πόρους της, δηλαδή οι μέθοδοι εκπαίδευσης, το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και οι εκπαιδευτικοί φορείς με τους οποίους συνεργάζεται. Ακόμη μελετώνται οι στρατηγικές αξιολόγησης που μπορεί να επιλέξει μια επιχείρηση εφόσον έχει αποφασίσει την υλοποίηση του προγράμματος της αξιολόγησης. Μελετώνται τα κριτήρια εκείνα, που λαμβάνονται υπόψη ώστε, η Διοίκηση να επιλέξει τη μέθοδο εκείνη που θα διευκολύνει την πραγματοποίηση της αξιολόγησης με το ελάχιστο δυνατό κόστος. / To meet the research objectives, we were led to the formation of research and theoretical study, using the guidance of international and Greek literature refers to the Selection Process - Training and Development of Human Resources. Examples of this, are investigated and the causes that can lead the company in the process of education’s evaluation. External factors, such as for example the entry of new competitors in the field of business enterprise, but also internal factors such as effective control of costs and outcomes of education are taken under consideration. At the same time the thesis is studying the ways in which the company educates its human resources, i.e. training methods, content of courses, training providers. Assessment strategies are also studied that can be chosen in case a company decides to implement the program evaluation. Finally the appropriate criteria are studied, that the Administration of the company has to choose in order to decide about the proper method that should facilitate the evaluation at minimum cost.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μία αλλαγή ως προς τις ανάγκες που πρέπει να καλύπτει το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Με την εισαγωγή της έννοιας της Φαρμακευτικής Φροντίδας, ο φαρμακοποιός καλείται να αναλάβει την ευθύνη για την παροχή κατάλληλης φαρμακοθεραπείας προς τον ασθενή - πελάτη, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του. Ταυτόχρονα, το μεταβαλλόμενο εξωτερικό περιβάλλον τον αναγκάζει να παίρνει στρατηγικές αποφάσεις για την επιβίωση της επιχείρησής του. Το γεγονός ότι ο διττός ρόλος του φαρμακοποιού απαιτεί τη συλλογή, επεξεργασία και ανάλυση μεγάλου όγκου δεδομένων και ο περιορισμένος του χρόνος, συμβάλλουν στην ανάγκη για διεύρυνση της χρήσης των Συστημάτων Μηχανογράφησης στα φαρμακεία. Αυτή η εργασία είχε ως στόχο να αξιολογηθούν τα διάφορα Συστήματα Μηχανογράφησης Φαρμακείων. Επίσης, να ερευνηθεί κατά πόσο η Φαρμακευτική Φροντίδα και η Διαχείριση Γνώσης με τη χρήση των συστημάτων αυτών μπορούν να οδηγήσουν στην καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών των πελατών – ασθενών και των ιδιαίτερων προτιμήσεών τους και επομένως στην ενδυνάμωση του φαρμακοποιού. Για τη διεξαγωγή της έρευνας μοιράστηκε ερωτηματολόγιο σε 172 φαρμακοποιούς διαφόρων περιοχών της Ελλάδας. Οι ερωτήσεις εστίαζαν στις αντιλήψεις των φαρμακοποιών ως προς την έννοια της Φαρμακευτικής Φροντίδας, στις σχέσεις τους με τους πελάτες, τις φαρμακευτικές εταιρίες και τις φαρμακαποθήκες και στην αξιολόγηση των δυνατοτήτων που προσφέρονται από τα Συστήματα Μηχανογράφησης που χρησιμοποιούσε ο καθένας στο φαρμακείο του. Η έρευνα απέδειξε ότι οι φαρμακοποιοί δεν εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες των Συστημάτων για την εφαρμογή της Φαρμακευτικής Φροντίδας. Επιπλέον, αποδείχτηκε ότι η Διαχείριση Γνώσης και η Φαρμακευτική Φροντίδα συμβάλλουν στην ικανοποίηση των αναγκών των πελατών – ασθενών, η οποία τελικά οδηγεί στην ενδυνάμωση του φαρμακοποιού μέσω της επίδρασής του στη διαδικασία λήψης αγοραστικής απόφασης των πελατών - ασθενών. / In recent years there has been a change in the needs that must be covered by the pharmacist profession. By introducing the concept of pharmaceutical care, the pharmacist is called upon to undertake the responsibility to provide the appropriate medication to the patient – client in order to improve the quality of its life. At the same time, the changing external environment forces him to take strategic decisions for the survival of his business. The fact that this dual role of the pharmacist requires, on the one hand, collecting, processing and analyzing large volumes of data and on the other hand its time is limited, contribute to the need for expanded use of computer systems in pharmacies. This Master Thesis aimed to assess the various Pharmacy Management Information Systems. Also, to investigate whether the Pharmaceutical Care and Knowledge Management with the use of these systems can lead to better satisfaction of customers’ - patients’ needs and their particular preferences and thus to strengthen the pharmacist. For the purposes of the survey, a questionnaire was distributed to 172 pharmacists in different areas of Greece. Questions focused on the perceptions of pharmacists regarding the meaning of Pharmaceutical Care in their relations and interactions with customers, pharmaceutical companies and wholesalers. Also, they focused on the evaluation of the possibilities offered by the Pharmacy Management Information Systems that pharmacists use in their pharmacies. The survey proved that pharmacists do not exploit the capabilities of Systems for the implementation of Pharmaceutical Care. Likewise, it was proved that Knowledge Management and Pharmaceutical Care contribute to the satisfaction of patients’ needs, which ultimately leads to the empowerment of the pharmacists through their effect in the purchasing decisions of patients - customers.

Η πολύπλοκη μορφή που απέκτησαν οι χρηματοοικονομικές αγορές κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια πολύ υψηλών κεφαλαίων από τις επιχειρήσεις και από τις τράπεζες. Η ανάγκη για συστηματική μέτρηση του χρηματοοικονομικού κινδύνου οδήγησε στην επινόηση του μεγέθους της αξίας σε κίνδυνο (Value-at-Risk, VaR). Η μέθοδος αυτή παρέχει στον ενδιαφερόμενο έναν αριθμό που εκφράζει τη μέγιστη αναμενόμενη ζημία μίας επένδυσης για δεδομένη χρονική περίοδο και δεδομένο επίπεδο εμπιστοσύνης. Παρά το γεγονός ότι η VaR έχει κάποιους περιορισμούς που απαιτούν τη χρήση stress test και scenario test, συνολικά, η VaR είναι η καλύτερη ανεξάρτητη τεχνική μέτρησης των κινδύνων που είναι διαθέσιμη. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μέτρηση της VaR ενός χαρτοφυλακίου. Επιπλέον, μέσα από αυτήν την εργασία θα γίνει κατανοητό τι είναι η VaR, πώς μπορεί να υπολογιστεί, ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της και ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην παρουσίαση των μεθόδων υπολογισμού της VaR. / The inextricable form of the financial markets during the last two decades result in the loss of high capital from the businesses and banks. The need of a systemic measurement of the financial risk leads to the invention of the Value-at-Risk method. This method provides the interested person with a number which expresses the potential maximum loss of an investment for a given period of time and a given confidence level. Despite the fact that VaR has some restrictions demanding the use of stress test and scenario test, altogether, VaR is the best independent measuring technique of the risks that it is available. The aim of this dissertation is to measure the VaR of a portfolio. Moreover, it will be registered what VaR is, how it can be measured, which are its main characteristics, its advantages and disadvantages. Lastly, more emphasis is given to the presentation of the measuring methods of VaR.

Η διπλωματική αυτή εργασία εκπονήθηκε με σκοπό την δημιουργία ενός προγράμματος για τη διαχείριση του δικτύου Δομημένης Καλωδίωσης. Μέσω της εφαρμογής αυτής, δίνεται η δυνατότητα στον χρήστη να έχει μία πλήρη εικόνα της εγκατεστημένης δομημένης καλωδίωσης του κτηρίου και να μπορεί να παρέμβει άμεσα και αποτελεσματικά σε κάθε περίπτωση τροποποίησης ή δυσλειτουργίας. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε στη γλώσσα προγραμματισμού AutoLISP, που λειτουργεί μέσα από την πλατφόρμα του σχεδιαστικού προγράμματος AutoCAD. Χρησιμοποιήθηκαν τα σχέδια των ορόφων του κτηρίου των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου, στα πλαίσια της επίτευξης του στόχου, σχεδιάστηκε το σύστημα δομημένης καλωδίωσης. Στην εργασία αυτή, παρουσιάζονται τα βασικά στοιχεία ενός συστήματος δομημένης καλωδίωσης, καθώς και τα εργαλεία υλοποίησης του προγράμματος όπως το σχεδιαστικό πρόγραμμα AutoCAD, η γλώσσα προγραμματισμού AutoLISP, και η γλώσσα σήμανσης Dialog Control Language (DCL). Αρχικά, παρουσιάζεται η διαδικασία σχεδίασης του συστήματος δομημένης καλωδίωσης στο AutoCAD. Μετέπειτα, δίδεται μια περιγραφή του προγράμματος και των λειτουργιών του, και ο πηγαίος κώδικας που αναπτύχθηκε, σε συνδυασμό με λογικά διαγράμματα για την καλύτερη κατανόηση του. Στο παράρτημα, αναλύονται τα υποπρογράμματα που σχεδιάστηκαν για να προσφέρουν επιπλέον δυνατότητες, και το εγχειρίδιο χρήσης της εφαρμογής. / The aim of this thesis is to create an application software for the management of a Structured Cabling System (SCS). Through this application, the user is able to have a complete picture of the installed structured cabling network of the building and be able to intervene quickly and effectively in any case of modification or malfunction. The program was implemented using the programming language AutoLISP, which operates through the CAD software platform of AutoCAD. The architectural floor plans used were those of the building of Electrical Engineering Department, at the University of Patras, where, in the context of achieving the target, the structured cabling system was designed. This thesis presents the basic elements of a structured cabling system, and the tools for implementing the program, i.e. the CAD program AutoCAD, the programming language AutoLISP, and the markup language Dialog Control Language (DCL). The design process of the structured cabling system in AutoCAD is presented initially. Thereafter, a description of the program and its features are presented, as well as the source code that was developed, in conjunction with logic diagrams for clarity. In the Annexes, the subroutines designed to offer additional features are analyzed and the manual of the application is included.