The subject of this thesis is financial globalisation in historical perspective, and its key contribution is to demonstrate the J-curve as an alternative depiction of financial globalisation since the classical Gold Standard period. As a preliminary and essential step, some definitions and clarifications on globalisation are provided in a literature review. Then, fundamental issues are considered to assess financial globalisation, so that both the goals and the boundaries of the thesis are clearly stated. Throughout the historical period in debate, there were two waves of financial globalisation: the first one occurring during the 1870-1914 period, and the second lasting from the end of the Bretton Woods agreements until the present day. The dominant approach in economics asserts that the degree of commercial and financial integration corresponds over time to a U-shaped pattern, i.e. markets presented high levels of integration during the forty years before WWI. Then, this integration collapsed in the years between the wars, recovering gradually after the Bretton Woods agreements until it reached again in the 1990s the same pre-1914 level of integration. The thesis approaches this model focusing on the financial side. Then, according to the U-curve, contemporary financial globalisation is not unprecedented. This thesis proposes an alternative view. In contrast to the mainstream U-curve, the empirical data provided indicates that today’s financial integration is unprecedented and more pervasive in some key financial markets than it was during the pre-1914 era. The empirical evidence provided proposes that a J-shaped pattern is a more appropriate way to interpret how financial markets have evolved since the late 19th century. The Jshape suggests that in some financial achieved a huge surge from the 1990s to 2005, surpassing the previous level of integration. So, in these markets, contemporary financial globalisation is unprecedented from the 1990s onwards. The J-curve does not mean that all financial markets became more globalised during the late 20th century in comparison to the Gold Standard era, but only some that presented the U-shape from 1870 to 1995. Qualitative aspects of the J-curve are examined. The different institutional frameworks underlying each historical period are discussed revealing that new institutional arrangements, policy changes, technological advances in ICT and a wide range of financial innovations are the key driving forces that have spurred today’s financial globalisation to higher levels than in the past. Finally, the last chapter assesses the key macroeconomic implications of this new era for the world economy.

ο σκοπός της εργασίας συνίσταται σε μια προσπάθεια ανάδειξης του σημαντικότατου προβλήματος της βιωσιμότητας και της συνέχισης της συνταξιοδοτικής λειτουργίας των ασφαλιστικών ταμείων-οργανισμών σε σχέση με την διαχείριση (επένδυση) των assets τους μέσα από μία πρωτοποριακή θεωρία. Ταυτόχρονα συνδέεται το πρόβλημα αυτό με τις έννοιες της εταιρικής διακυβέρνησης ,εταιρικού ελέγχου, της θεωρίας συμβολαίων και την εφαρμογή τους στα pension funds .Επιχειρείται η παρουσίαση της σχετικά άγνωστης έννοιας της διαχείρισης κινδύνου αρχικά σφαιρικά και έπειτα από οικονομική πλευρά . Το μεγαλύτερο τμήμα της εργασίας αναλώνεται στη παρουσίαση της θεωρίας του καθηγητή R.J.Shiller για ένα νέο είδος αγορών που προτείνεται σαν μία επενδυτική λύση για ατομικούς επενδυτές και για ασφαλιστικά ταμεία . Η διπλωματική αυτή εργασία χωρίζεται σε 3 μέρη: Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται η έννοια , ο σκοπός των ασφαλιστικών ταμείων πως διακρίνονται, η ιστορική τους πορεία και το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Γίνεται επιπλέον μία αναφορά στα επίκαιρα ομόλογα. Στο δεύτερο κομμάτι μέσω παραδειγμάτων γίνεται κατανοητή η έννοια αρχικά του κινδύνου και της διαχείρισης κινδύνου στην οικονομία και την κοινωνία Στη τρίτο μέρος εξετάζεται η θεωρία του R.J.Shiller για τις macromarkets. / The aim of this work is recommended to find and show the most important problem of viability and continuation of retirement operation of actuarial funds-organisms concerning their assets management (investment) through a pioneering theory. Simultaneously connected this problem with the significances of corporate governing, corporate control, theory of contracts and their application in pension funds is attempted the presentation of the unknown theory of risk management initially in society and then from economic view. The bigger department of work is spent in the presentation of theory of professor R.J.Shiller about the beginning of a new market that is proposed as an investment solution for individual investors and for actuarial funds. This diplomatic work is separated in 3 parts: In the first part is presented the significance, the aim of actuarial funds that they are distinguished, their historical course and the problem that has been created. Also there is a small report for the bonds generally (2008). In the second piece via examples become comprehensible the significance of initially the risk management and the management of danger in the economy and the society In the third part is examined the theory of R.J.Shiller for macromarkets.

Παρακάτω εξηγείται αρχικά η ανατομία μιας οικονομικής κρίσης, επισημαίνεται ο ρόλος των ασύμμετρων πληροφοριών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και γίνεται μια ανασκόπηση στην ιστορία των οικονομικών κρίσεων. Στη συνέχεια γίνεται προσπάθεια ανάλυσης των βασικών αιτιών της τρέχουσας κρίσης και μια σύγκριση των κρίσεων, μεταξύ αυτών και της τρέχουσας. Τέλος, παραβάλλονται μερικές ενέργειες για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κατάστασης και την διεθνή ανάκαμψη και παρατίθεται η επίδραση που είχε η τωρινή κρίση στις επιχειρήσεις. / Below is explained at first the anatomy of an economic crisis, is pointed out the role of asymmetric information in the financial system and is made a review in the history of financial crises. Afterwards it is analyzed the main causes of the current crisis and a comparison of crises, among others and the current crisis. Finally, are presented some actions to deal with the current situation and the international recovery and is mentioned the effect that had the actual crisis in the enterprises.

Σκοπός της διπλωματικής αυτής εργασίας είναι η ανάλυση κάποιων από τις ήδη χρησιμοποιούμενες μεθόδους εκτίμησης καθώς και η εφαρμογή μιας εξ αυτών σε πραγματικά δεδομένα, που αφορούν χώρες της ευρωπαϊκής κοινότητας. Το μοντέλο που θα χρησιμοποιηθεί είναι το multinomial logit υπόδειγμα και θα εφαρμοστεί σε ένα πλήθος δεδομένων που αφορά ημερήσιες χρηματιστηριακές αποδόσεις σε ευρωπαϊκές, ιδιαίτερα ευάλωτες στην οικονομική κρίση, χώρες. Η δομή της εργασίας αυτής είναι απλή και εύκολα κατανοητή. Ουσιαστικά πρόκειται για μια δουλειά χωρισμένη σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος, που απαρτίζεται από τα κεφάλαια δύο και τρία, όπου ουσιαστικά πραγματοποιείται η θεωρητική προσέγγιση του θέματος και στο δεύτερο μέρος το οποίο αποτελείται κυρίως από το τέταρτο κεφάλαιο όπου παρουσιάζεται το τεχνικό κομμάτι αλλά και η εμπειρική εφαρμογή. Πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια προσπάθεια να δοθεί ο πιο πλήρης και ακριβής ορισμός του φαινομένου της ΤΔΑΧΣ παραθέτοντας διάφορους ορισμούς που έχουν ήδη δοθεί, από μελετητές προγενέστερους ημών. Επί της ουσίας πραγματοποιείται μια βιβλιογραφική επισκόπηση, εστιάζοντας σε προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες με θεματολογία αντίστοιχη της παρούσας. Εκτός από την προσπάθεια ορισμού του φαινομένου αναζητούνται και οι παράγοντες στους οποίους οφείλει την εμφάνισή της ως οικονομικό μέγεθος η ΤΔΑΧΣ. Η βιβλιογραφική επισκόπηση συνεχίζεται και στο τρίτο κεφάλαιο, αυτή τη φορά όμως το βάρος της μελέτης μας εστιάζεται στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση αλλά και τη μέτρηση της ΤΔΑΧΣ, παρατίθενται αρκετές από τις υπάρχουσες μεθόδους και παρουσιάζονται αναλυτικότερα δυο εξ αυτών. Το τέταρτο κεφάλαιο αποτελεί εφαρμογή των όσων αναφέρθηκαν στο τρίτο κεφάλαιο. Η εφαρμογή, η εμπειρική δηλαδή μελέτη, πραγματοποιείται σε δεδομένα που αφορούν τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες των οποίων οι οικονομίες χωλαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, πρόκειται για τις: Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Μετά την εμπειρική ανάλυση τη σκυτάλη παίρνουν τα συμπεράσματα που εξάγονται από την εφαρμογή του παραπάνω μοντέλου και παρουσιάζονται στο πέμπτο κεφάλαιο ενώ στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο παρατίθεται ο επίλογος, για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια αυτή με την παρουσίαση των βιβλιογραφικών και ηλεκτρονικών πηγών που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνταξη του παρόντος κειμένου. / --

What explains the form and substance of international financial standards? Form refers to the legal or non-legal bindingness of an international standard. Substance refers to how significantly the standard changes the international status quo. The form and substance of international standards on bank capital adequacy, hedge funds, “bail-in” resolution, and insurance capital adequacy challenge the predictions of major rationalist, realist, and two-level perspectives. I propose a novel theory and present original evidence to test two central claims. First, the structure of domestic institutions and strategic interaction within a state incentivizes an actor from that state to prefer and pursue a certain form of international standard: legally or non-legally binding. The state actor, as a first mover, aims to propose a standard at an appropriate international institution which produces standards of its preferred form. Second, the state actor must bargain with representatives of other states according to certain decision-making rules at the international standard-setting institution. The type of decision-making rule used in bargaining—not the market power or other characteristics of key players—explains the substance of the final standard. More restrictive decision-making rules, which use majority or supermajority voting, lead to greater change than open rules, which are based on consensus or unanimity voting. My empirical findings remove the veneer of technocratic legitimacy associated with international standard-setting to reveal intense distributional battles. In pursuing the Basel capital standards, the US Federal Reserve has been motivated more by turf wars with other US bank regulators than by its publicly stated desire to create a “level playing field” for internationally active banks. Supported by domestic collaboration between regulators and industry, French officials set a legally binding and deep de facto international standard for hedge fund managers over the vigorous objections of the City of London. By pursuing a soft standard on bail-in, the Bank of England has sought not only to protect taxpayers from costly bailouts, but also to keep Her Majesty’s Treasury at arm’s length. The lack of international insurance regulation is due not to the lack of effort by the UK Financial Services Authority and its European partners, but to open decision-making rules that allow US state regulators, albeit fragmented and under-resourced, to protect the international status quo. In each of these cases, I specify how domestic and international institutional settings provide enduring opportunities and constraints for key players in global finance.

Au lendemain de la pire crise financière mondiale depuis les années 1930, plusieurs gouvernements réunis sous la coupe du G20 se sont accordés sur la réforme du système financier international. La régulation des marchés financiers fut étendue à de nouveaux territoires. Toutefois, si la crise est une condition du changement, elle ne montre ni l’étendue ni la séquence d’événements qui expliquent ce revirement de politique publique. Dès lors, une question se pose: quels sont les éléments qui peuvent expliquer cette évolution de la réglementation financière internationale ? Cette dissertation démontre que la politique domestique des États-Unis et des pays majeurs de l’Union Européenne ont directement influencé ce changement de politique publique. En se focalisant sur les marchés de dérivés de gré à gré, cette recherche démontrera que l’extension de la régulation financière à de nouveaux marchés est le produit de l’augmentation de l’attention du public ou « salliance politique » dans des pays influents sur la scène internationale. Toutefois, les trajectoires historiques uniques qui caractérisent ces États nous informent sur les contours uniques de ces nouvelles réglementations qui ne sont pas écrites sur une page blanche. Cette recherche examine en particulier l’évolution de la régulation financière sur les marchés de dérivés de crédit ou « credit-default swaps » aux États-Unis avec l’adoption de la loi Dodd-Frank et, en Europe, avec l’adoption de la régulation European Market Infrastructure Regulation (EMIR). Cette argumentation et cette étude empirique contribuent à l’étude de l’évolution des préférences des états dans le domaine de la réglementation financière internationale. / In the aftermath of the global financial crisis of 2007-2010, international policymakers agreed to reform international financial regulation. New areas of financial markets were placed for the first time under the direct oversight of public regulators. However, the financial crisis explains neither the scope nor the sequence of the regulation that followed in its wake. Thus, the question remains: what explains these international financial regulation outcomes after the crisis? This dissertation argues that domestic politics within the United States and the major European Union member states explain the shift and form of that financial regulation. It focuses on over-the-counter credit derivative markets to show that previously unregulated markets were brought under greater supervision when public salience increases in influential states. However, a nation’s unique historical circumstances determine the concrete regulation policy that develops. This research examines the evolution of credit-default swaps regulation in the US under the Dodd–Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act and in the EU, with special attention to the European Market Infrastructure Regulation (EMIR). With its argument and case study, this dissertation contributes to the study of state preference formation over-time with regard to international financial regulation.

Cette thèse vise à présenter des éléments nouveaux sur quelques questions clés relatives à l’architecture du système monétaire et financier international permettant d’éclairer les enjeux de son évolution possible au cours des années à venir. Les deux premiers chapitres présentent des éléments empiriques en faveur du « regard nouveau » sur la concurrence entre monnaies internationales. Ils étudient deux dimensions de l’utilisation internationale d’une monnaie, à savoir son rôle comme instrument de financement dans les marchés obligataires internationaux et celui de moyen de paiement des transactions internationales pour un bien homogène comme le pétrole. Le troisième chapitre met en lumière une source d’inertie dans le choix des monnaies internationales autre que les externalités et rendements croissants liées aux effets de réseau qui a attiré jusqu’à présent moins d’attention, à savoir les coûts fixes et les effets d’apprentissage endogènes. Le dernier chapitre identifie le risque d’aléa moral comme canal permettant à l’accumulation de réserves d’avoir des effets inflationnistes. / This dissertation presents new evidence on selected issues relating to the architecture of the international monetary and financial system, which might help shed some light on its potential evolution in the period ahead. The first two chapters of the dissertation provide new evidence in support of the “new view”. They study two different dimensions of international currency use, namely the role of currencies as financing units in the global bond market and their role as means of payment in international transactions in homogenous goods, specifically in the global oil market. The third chapter sheds light on a source of persistence in international currency use besides network externalities and increasing returns which had attracted less attention hitherto, namely sunk costs and endogenous learning effects. The last chapter identifies moral hazard as a channel through which reserve accumulation can have inflationary effects.

Στόχος της παρούσης διπλωματικής εργασίας είναι να μελετηθεί η Ταχεία Διάχυση Αρνητικών Χρηματοοικονομικών Συμβάντων (financial contagion) όπως αυτή παρουσιάζεται στην βιβλιογραφία καθώς επίσης οι αιτίες, οι τρόποι διάχυσης και οι τρόποι μέτρησης της. Όσον αφορά στο εφαρμοσμένο κομμάτι της υπάρχουσας βιβλιογραφίας εξετάζεται το μέρος αυτής το οποίο αφορά στην εξέταση της Ταχείας Διάχυσης Αρνητικών Χρηματοοικονομικών Συμβάντων με μοντέλα περιορισμένης εξαρτημένης μεταβλητής. Γίνεται εκτενέστερη ανάλυση στο multinomial logit μοντέλο το οποίο φανερώνει την πιθανότητα εμφάνισης ενός ενδεχομένου σε σχέση με τις επεξηγηματικές μεταβλητές που επιλέγονται. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής γίνεται και μια εμπειρική εφαρμογή ενός τέτοιου μοντέλου με δεδομένα που αφορούν την Ελληνική Χρηματιστηριακή Αγορά με σκοπό να δειχθεί αν οι χαμηλές αποδόσεις ορισμένων υποδεικτών του Γενικού Δείκτη Τιμών επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης ταυτόχρονων κοινών υπερβάσεων στις αποδόσεις (coexceedances) και άλλων υποδεικτών. / The aim of this thesis is to study the rapid dissemination Negative Financial Events (financial contagion) as presented in the literature as well as the causes, ways and methods of diffusion measurement. As far as the applied part of the existing literature is concerned, it is examined the part which concerns the examination of the Rapid Diffusion of Negative Financial Events (financial contagion) with limited dependent variable models. There is extensive analysis of the multinomial logit model. As part of this work it is presented an empirical application of such a model with data from the Greek stock market in order to indicate whether the low returns of certain subindices of the General Price Index affect the likelihood of simultaneous joint excesses in returns (coexceedances) of other subindices .

Cette thèse s'intéresse aux questions d'accès aux marchés financiers dans les économies émergentes et en développement. La première partie donne un aperçu général des conséquences macroéconomiques de l'un des régimes de politique monétaire le plus favorable au marché - le ciblage d'inflation - en utilisant le cadre d'analyse de la méta-analyse. La deuxième partie analyse le risque et la stabilité des marchés obligataires des États. La troisième et dernière partie examine les effets disciplinaires résultant de la participation aux marchés obligataires souverains. Plusieurs résultats émergent. Au chapitre 1, les résultats indiquent que la littérature sur les effets macroéconomiques du ciblage d'inflation est sujette à des biais de publication. Après avoir purgé ces biais, le véritable effet du ciblage d'inflation reste statistiquement et économiquement significatif à la fois sur le niveau de l'inflation et la volatilité de la croissance économique, mais ne l’est pas sur la volatilité de l'inflation ou le taux de croissance économique réel. Aussi, les caractéristiques des études déterminent l’hétérogénéité des résultats de l'impact du ciblage d’inflation dans les études primaires. Le chapitre 2 montre que l'adoption d'un régime de ciblage d'inflation réduit le risque souverain dans les pays émergents. Cependant, cet effet varie systématiquement en fonction du cycle économique, de la politique budgétaire suivie, du niveau de développement et de la durée dans le ciblage. Le chapitre 3 montre que les envois de fonds des migrants, contrairement aux flux d'aide au développement, permettent de réduire le risque souverain. Cette réduction est plus marquée dans un pays avec un système financier moins développé, un degré d'ouverture commerciale élevé, un espace budgétaire faible et sans effet dans les pays dépendants des envois de fonds. Le chapitre 4 montre que les pays ayant des contrats d’échange sur risque de crédit sur leurs dettes sont plus sujets à des crises de dette. Il constate également que cet effet reste sensible aux caractéristiques structurelles des pays. Le chapitre 5 montre que la participation aux marchés obligataires de long terme (domestiques et internationaux) encourage les gouvernements des pays en développement à accroître leurs recettes fiscales intérieures. Il révèle également que l'effet favorable dépend du niveau des recettes de seigneuriage, d’endettement, du régime de change, du niveau de développement économique, du degré d’ouverture financière, et du développement financier. Le chapitre 6 montre que la présence de marchés obligataires domestiques, de long terme et liquides réduit considérablement le degré de dollarisation financière dans les pays en développement. Cet effet est plus important dans les pays avec un régime monétaire de ciblage d’inflation ou de change flottant, et à règles budgétaires. Enfin, il constate que la présence de marchés obligataires domestiques réduit la dollarisation financière à travers la baisse du niveau et de la variabilité de l'inflation, de la variabilité du taux de change nominal, et des revenus de seigneuriage. / This thesis focuses on some critical issues of the access to international financial markets in developing and emerging market economies. The first part provides a general overview of the macroeconomic consequences of one of the most market-friendly monetary policy regime—inflation targeting—using a meta-regression analysis framework. The second part analyses government bond market risk and stability. The last part investigates the disciplining effects of government bond market participation—bond vigilantes. In Chapter 1, the results indicate that the literature of the macroeconomic effects of inflation targeting adoption is subject to publication bias. After purging the publication bias, the true effect of inflation targeting appears to be statistically and economically meaningful both on the level of inflation and the volatility of economic growth, but not statistically significant on inflation volatility or real GDP growth. Third, differences in the impact of inflation targeting found in primary studies can be explained by differences in studies characteristics including the sample characteristics, the empirical identification strategies, the choice of the control variables, inflation targeting implementation parameters, as well as the study period and some parameters related to the publication process. Chapter 2 shows that the adoption of inflation targeting regime reduces sovereign debt risk in emerging countries. However, this relative advantage of inflation targeting—compared to money or exchange rate targeting—varies systematically depending on the business cycle, the fiscal policy stance, the level of development, and the duration of countries’ experience with inflation targeting. Chapter 3 shows that remittances inflows significantly reduce bond spreads, whereas development aid does not. It also highlights that the effect of remittances on spreads arises in a regimes of lower developed financial system, higher degree of trade openness, lower fiscal space, and exclusively in non-remittances dependent regimes. Chapter 4 indicates that countries with credit default swaps contracts on their debts have a higher probability of experiencing a debt crisis, compared to countries without credit default swaps contracts. It also finds that the impact of credit default swaps initiation is sensitive to several structural characteristics including the level of economic development, the country creditworthiness at the timing of credit default swaps introduction, the public sector transparency, the central bank independence; and to the duration of countries’ experiences with credit default swaps transactions. Chapter 5 shows that bond markets participation encourages government in developing countries to increase their domestic tax revenue mobilization. Finally, it finds that bond markets participation improves the mobilization of internal taxes, compared to tax on international trade, and reduces their instability. Chapter 6 shows that the presence of domestic bond markets significantly reduces financial dollarization in domestic bond markets countries. This effect is larger for inflation targeting countries compared to non-inflation targeting countries, is apparent exclusively in a non-pegged exchange rate regime, and is larger when there is a fiscal rule that constrains the conduct of fiscal policy. Finally, it finds that the induced drop in inflation rate and its variability, nominal exchange rate variability, and seigniorage revenue are potential transmission mechanisms through which the presence of domestic bond markets reduces financial dollarization in domestic bond markets countries.

The primary objective of this study was to examine the broader impact of institutional quality on enhancing foreign direct investment (FDI) and foreign portfolio investment (FPI) inflows in a sample of twelve emerging market economies for the period 2007 to 2017. We specifically sought to answer questions related to the key drivers of FDI and FPI inflows into emerging markets, with a particular emphasis on the role played by institutional quality factors. We further sought to interrogate the long-run and causal relationships between the key variables of FDI, FPI and institutional quality, in respect of the sample of emerging markets. The study employed the Principal Components Analysis (PCA) to construct a composite index for institutional quality composed of the six Worldwide Governance Indicators. Various other econometric models were applied, including the dynamic panel data generalised method of moments (GMM) model, the panel autoregressive distributed lag (ARDL) model for dynamic heterogeneous panels, and the panel vector error correction model (VECM). The results revealed that FDI in the selected emerging markets was, in the main, attracted by economic growth and institutional quality. Institutional quality, economic rowth and capital account openness were positive determinants of FPI inflows; however, stock market development stood out as the foremost determinant factor. In addition to finding long-run, cointegrating relationships between the key variables, it emerged that there was bi-directional causality between FDI and FPI, as well as between FDI and institutional quality in the long run. Despite the latter findings, the results further suggested that the long-run relationship between the two foreign capital inflows, i.e. FDI and FPI, was more of a substitutability or trade-off nature in our sample of emerging markets. In light of these findings, we recommended that it would be in the best interests of these emerging markets if the responsible policymakers continued to liberalise these economies. Further, it was shown that in order to attract inward international capital flows, financial liberalisation should be coupled with the strengthening of the domestic institutional environment.Strengthening institutions could curtail the persistence of institutional weaknesses and insulate emerging market economies from the adverse effects of volatile capital flows, and in the long-run enhance international capital inflows. / Inhloso enkulu yalolu cwaningo kwaye kuwukuhlola umthelela obanzi kwizinga leziko ekuqiniseni uhlelo lokutshalwa ngqo kwezimali ezweni langaphandle (foreign direct investment; FDI) kanye nemali engena mayelana nokuthengwa kwamagugu (shares, stocks and bonds) angenisa imali ezweni elingaphandle (foreign portfolio investment; FPI) kwizimakethe zamazwe eziyishumi nambili esikhathini esiphakathi kuka 2007 ukufika ku 2017. Empeleni besifuna ukuphendula imibuzo emayelana nezikhwezeleli ezisemqoka eziheha uhlelo lwe-FDI kanye ne-FPI ezimakethe ezifufusayo, ikakhulu kugxilwe kwindima edlalwa yizinto ezihlobene nezinga leziko. Siqhubekela phambili nokuphenya izinhlobo zobudlelwano besikhathi esinde kanye nobudlelwano obuyimbangela phakathi kwamavarebuli asemqoka e-FDI, i-FPI kanye nezinga leziko, mayelana nesampuli yezimakethe ezisafufusayo. Ucwaningo lusebenzise uhlelo lwe-Principal Components Analysis (PCA) ukwakha imvange yezinkomba ukwenzela izinga leziko eliqukethe izinkomba eziyisithupha ezibizwa phecelezi nge-Worldwide Governance Indicators. Amanye amamodeli alinganisa ezomnotho asetshenzisiwe, kuxutshwa phakathi idatha yamaphaneli eguquguqukayo ebizwa nge-dynamic panel data generalised method of moments (GMM) model, uhlelo lwe-panel autoregressive distributed lag (ARDL) model ukwenzela amaphaneli ahlukahlukene futhi aguquguqukayo, kanye nohlelo lwe-panel vector error correction model (VECM). Imiphumela iveze ukuthi i-FDI ezimakethe ezikhethiwe ezisafufusa, esikhathini esiningi, iye yahehwa ukuhluma komnotho kanye nezinga leziko. Izinga leziko, ukuhluma komnotho kanye nokuvuleka kwe-akhawunti yemali bekuyizinto eziyizinkomba ezinhle zokungena kwe-FPI; yize-kunjalo, ukuthuthukiswa kwemakethe yesitoko kuvele kwagqama ngaphezulu njengenkomba ekhombisayo. Ukwengeza phezu kolwazi olutholakele esikhathini esinde, ukuhlangana kobudlelwano obuphakathi kwamavarebuli asemqoka, kuye kwavela ukuthi kwakunezimbangela ezikhomba izindlela ezimbili zokungena kwezimali ezitshalwa ngaphandle, zona yilezi i-FDI kanye nezinga leziko esikhathini esinde. Naphezu kolwazi olutholakele kamuva, imiphumela iqhubeka nokuphakamisa ukuthi ubudlelwano besikhathi eside obuphakathi kwezinhlelo zokutshalwa kwezimali ezivela emazweni angaphandle, lezo zinhlelo yilezi, i-FDI kanye ne-FPI, bezingendlela ikakhulukazi yokushintshana/yokumisela noma yokushintshelana ngokuhweba kwisampuli yethu 5 yezimakethe ezisafufusayo. Mayelana nalolu lwazi olutholakele, sincome ukuthi kuzohambisana nokuthandwa yilezi zimakethe ezisafufusa uma ngabe abenzi bemigomo ababandakanyekayo baqhubeke nokususa izihibe zomnotho kula mazwe asafufusa. Ngaphezu kwalokho, kuye kwavezwa ukuthi ukuze kuhehwe izimali zamazwe angaphandle, uhlelo lokususwa kwezihibe zomnotho lufanele luhambisane nokuqiniswa kwesizinda esiyiziko lasekhaya. Ukuqiniswa kwamaziko kungaqeda isimo esintengayo seziko futhi kungasusa izimakethe zamazwe asafufusayo kwisimo esingagculisi sezimali ezingenayo, kanti esikhathini eside lokhu kungaqinisa ukutshalwa ukungena kwezimali ezivela emzaweni angaphandle / Maikemisetso magolo a thutopatlisiso eno e ne e le go tlhatlhoba ditlamorago ka bophara tsa boleng jwa ditheo mo go tokafatseng keleloteng ya dipeeletso tsa tlhamalalo tsa kwa dinageng tse dingwe (FDI) le dipeeletso tsa dipotefolio tsa kwa dinageng tse dingwe (FPI) mo sampoleng ya diikonomi tse somepedi tsa mebaraka e e tlhagelelang mo pakeng ya 2007 go fitlha 2017. Re ne re totile go araba dipotso tse di malebana le ditsamaisi tsa botlhokwa tsa keleloteng ya FDI le FPI mo mebarakeng e e tlhagelelang, go lebeletswe thata seabe sa dintlha tsa boleng jwa ditheo. Gape re ne re lebeletse go tlhotlhomisa go nna sebaka se se telele le sebako sa dikamano magareng ga dipharologantsho tsa botlhokwa tsa FDI, FPI le boleng jwa ditheo, malebana le sampole ya mebaraka e e tlhagelelang. Thutopatlisiso e dirisitse Tokololo ya Dintlha tsa Botlhokwa (PCA) go aga tshupane ya dikarolo ya boleng jwa ditheo e e nang le Disupi di le thataro tsa Lefatshe lotlhe tsa Bolaodi. Go dirisitswe gape dikao tse dingwe tse di farologaneng tsa ikonometiriki, go akarediwa sekao sa dynamic panel data generalised method of moments (GMM) sa data ya phanele e e farologaneng, sekao sa panel autoregressive distributed lag (ARDL) sa diphanele tse di farologaneng le sekao sa panel vector error correction (VECM). Dipholo di senotse gore FDI mo mebarakeng e e tlhophilweng e e tlhagelelang e ne tota e ngokiwa ke kgolo ya ikonomi le boleng jwa ditheo. Boleng jwa ditheo, kgolo ya ikonomi le go bulega ga akhaonto ya kapitale e nnile diswetsi tse di siameng tsa keleloteng ya FPI; fela tlhabololo ya mebaraka ya setoko e tlhageletse jaaka ntlha e e kwa pele e e swetsang. Go tlaleletsa mo go fitlheleleng botsalano jwa pakatelele le jo bo kopanang jwa dipharologantsho tsa botlhokwa, go tlhageletse gore go na le go sebako sa dintlhapedi magareng ga FDI le FPI gammogo le magareng ga FDI le boleng jwa ditheo mo pakeng e e telele. Le fa go ntse go na le diphitlhelelo tse di kailweng la bofelo, dipholo gape di tshitshinya gore botsalano jwa paka e e telele magareng ga keleloteng ya kapitale ya kwa ntle k.g.r. FDI le FPI ke jwa mofuta wa go emisetsa se sengwe ka se sengwe mo sampoleng ya rona ya mebaraka e e tlhagelelang. Ka ntlha ya diphitlhelelo tseno, re atlenegisa gore go tlaa bo go le mo dikgatlhegelong tsa mebaraka eno e e tlhagelelang gore ba ba rweleng maikarabelo a go dira dipholisi ba ka tswelela go repisa diikonomi tseno. Mo godimo ga moo, go bonagetse gore go ngokela kelelo e e tsenang ya kapitale ya boditšhabatšhaba, go repisiwa ga merero ya ditšhelete go tshwanetse ga tsamaisiwa le maatlafatso ya tikologo ya ditheo tsa 7 selegae. Go maatlafatsa ditheo go ka fedisa go tswelela pele ga makoa a ditheo le go sireletsa diikonomi tsa mebaraka e e tlhagelelang mo ditlamoragong tse di maswe tsa dikelelo tse di maswe tsa kapitale, mme kwa bokhutlong, go tokafadiwe kelelo ya kapitale ya boditšhabatšhaba / Finance, Risk Management and Banking / M. Com. (Financial Management)