Text in English / Underlying many formal approaches to linguistics is the fundamental, philosophical assumption that categories are discrete entities. This assumption also underlies two contemporary formal approaches to morphology which seek to account for the stress and distributional properties of derivational affixes in complex words. A study of these two approaches, the level-ordering and the category distinction approaches, reveals that both are faced with the same set of counterexamples in English. Specifically, they are faced with certain derivational affixes which display uncharacteristic distributional properties. In order to deal with such affixes the approaches resort to a variety of ad hoc mechanisms whose sole purpose is to save them from refutation. The argument offered in this thesis is that the problem with both approaches lies with the background assumption about categories which underlies their work. There is, however, an alternative conception of the nature of categories that has been widely supported by experimental research in the field of cognitive psychology, viz. that categories are non-discrete or continuous entities which are distributed along a continuum. In the thesis it is argued that, by adopting this conception of categories, a more adequate account can be given of the gradient differences between category members both inter- and intra-categorially. This argument will be illustrated with specific reference to affix categories in Afrikaans. / Linguistics and Modern Languages / D. Litt. et Phil. (Linguistics)

Summaries in Afrikaans and English / In hierdie studie word meerduidigheid as n subkategorie van meervoudigheid van betekenis beskou. Onder die hoofverdeling tussen leksikale en nie-leksikale meerduidigheid word verskillende tipes en subtipes meerduidigheid onderskei, wat almal die volgende gemeen het, dat dit telkens om een vorm gaan met meer as een moontlike, duidelik onderskeibare interpretasie. Daar word gepoog om eerstens op algemeen-teoretiese vlak die aspekte van meerduidigheid aan te toon waarvan 'n beskrywend adekwate teorie rekenskap sal moet kan gee. Die wesenlike aspekte verbonde aan die verskynsel word uitgelig by wyse van n kritiese oorsig van die tradisionele, die sintakties- en semanties-gerigte, die psigolinguistiese en die pragmatiese benaderings. Tweedens word daar gepoog om op taalspesifieke vlak meerduidigheid in Afrikaans op n adekwate wyse te verantwoord, deur die aard en die bereik van die meerduidigheid op verskillende vlakke te ondersoek, en taalspesifieke meerduidigheidskeppende faktore en vereenduidigingsmeganismes te isoleer. Daar word ingegaan op verskeie teoretiese beskouinge aangaande die leksikon, en stilgestaan by die leksikografiese problematiek - veral met betrekking tot die onderskeid tussen homonimie en polisemie. Verskillende kategoriee van leksikale en nie-leksikale meerduidigheid word ten opsigte van meerduidigheid s keppende faktore, meerdui digheidsbereik en vereenduidigingsmeganismes en -strategiee onder die loep geneem. In die proses word die wisselwerking tussen fonologiese, sintaktiese, semantiese en pragmotiese parameters wat n rol speel by die interpretasie van uitinge, verken. Verder word daar ingegaan op intensionele meerduidigheid soos dit neerslag vind in verbale humor- veral in die vertelgrap en raaisel . Daar word aangesluit by Raskin (1985) se onderskeid tussen die bona fide-modus en die nie-bona fide-modus van kommunikasie. Die voorwaardes vir en die meganismes van humor in n paar Afrikaanse grappe en raaisels word ontleed aan die hand van Raskin (1985) se skrip-semantiek, in terme waarvan hy linguistiese humor probeer verklaar binne n taalhandelingsraamwerk. Die studie dui daarop dat daar op algemeen-teoretiese vlak 'n behoefte bestaan aan omvattende taalgebruiksteorie waarbinne die moedertaaI spreker se jntuitiewe inlerpretasie en vereenduidiging van meerduidige uitinge op adekwate wyse verantwoord kan word. / In this study cimbiguity is analysed as a sub-category of multiple meaning. Within the main div ision between lexical and non-lexical ambiguity, a distinct ion is made between various types and sub-types of ambiguity which all share one characteristic: that of consisting of a single form representing more than one possible, clearly distinguishable interpretation. Firstly, an attempt is made on a general theoretical level to show which aspects of ambiguity an adequate theory must account for. The essential aspects of the phenomenon are dealt with by means of a critical review of the pragmatic, syntactic, semantic, psycholinguistic and traditional approaches. Secondly, an attempt is made on a language-specific level to give an adequate account of ambiguity in Afrikaans by investigating the nature and scope of ambiguity on different levels. Various theoretical approaches to the lexicon are considered, focusing inter alia on lexicographical problems, with particular reference to the distinction between homonymy and polysemy. Different categories of lexical and non-lexical ambiguity are considered in an attempt to isolate those factors causing ambiguity, and to ascertain the scope of the various ambiguities as well as the constraints and disambiguation mechanisms and strategies applicable in each case. In the course of this investigation attention is drawn to the interaction between phonological, semantic, syntactic and pragmatic parameters pertaining to the interpretation of utterances. In my investigation of intentional ambiguity in verbal humour, a number of Afr ikaans jokes and riddles are analysed according to certain conditions for and mechan isms of humour. This analysis draws on Raskin's (1985) theory of script-semantics and his distinction between the bona fide-mode and the non-bona fide-mode of communication. On a general theoretical level this thesis indicates a need for a comprehensive theory of language use which can adeq uately account for the mother-tongue speaker's intuitive interpretation and disambiguation of ambiguous utterances. / Afrikaans and Theory of Literature / D. Litt. et Phil.

This is a study of the broad scope of cognition verbs in Afrikaans. Firstly, the nonmetaphorical cognition verbs [e.g. ken (= know), weet (= know), dink (= think), verstaan (= understand)] are discussed and then the metaphorical cognition verbs which are subcategorized in metaphorical verbs of vision [kyk (= look), sien (= see)] and metaphorical manipulation verbs [vorm (= form), gryp (= grab), voel (= feel), vat (= take) etc.]. The study is embedded in the cognitive linguistic stance of embodiment which inter alia implies that our neurological functioning is based on feeling (which includes our sense of touch), and that the way our bodies are structured also determines the way we express our thoughts. This extensive descriptive study of Afrikaans cognition verbs, metaphorical and nonmetaphorical, indicates that visual lexemes in Afrikaans express subtle abstract thought, while manipulation lexemes express less subtle, yet still abstract result-driven thought. Synthesis is an important factor in this study because the non-metaphorical cognition verbs as well as the metaphorical cognition verbs are linked to the basic cognitive principle of embodiment. Also, the two metaphorical verb types can by seen in synthesis when the stage frame ( = vision) and the workshop frame ( = manipulation) are merged. The synthesis of the stage frame and the workshop frame eventually provides us with another perspective, namely that vision and manipulation (which includes touch and feeling) are in a state of interacting nurturing symbiosis. / Linguistics / D. Litt. et Phil (Linguistics)

Text in Afrikaans / Because of the variety of relationships which exist between transitive verbs and their objects, all direct objects are not comparable with one another. One class of object, however, which stands by itself and which is of considerable interest, is the OBJECT OF RESULT. Because of the particular relation which exists between object and transitive verb in resulting constructions, we have here an unique class of direct object. The resulting construction is therefore, in the first instance a relation construction. This specific relation between transitive verb and object is mainly determined by the presence of or absence of certain inherent distinctive characteristics by transitive verbs and which play a determining role in identifying OBJECTS OF RESULT. From this study it is also clear that there is a semantic value present in transitive verbs (that can combine with objects of result) which has not been observed or distinguished by lexicographers and grammarians until recently. / Omdat voorwerpe van sinne in 'n verskeidenheid van betrekkinge met (oorganklike) werkwoorde kan staan, is alle direkte voorwerpe nie almal in alle opsigte vergelykbaar met mekaar nie. Waarskynlik die interessantste voorwerp in hierdie verskeidenheid is die RESULTATIEWE VOORWERP. As gevolg van die besondere verhouding wat daar bestaan tussen hierdie voorwerp en die HW, het ans hier te make met 'n unieke tipe direkte voorwerp wat kan aanspraak maak op 'n eie bestaansreg as 'n subkategorie van die hoofkategorie: Direkte Voorwerpe. Die resulterende konstruksie is dus, in die eerste plek, 'n verhoudingskonstruksie. Hierdie spesifieke verhouding tussen die HW en die voorwerp word grootliks bepaal deur die aan- of afwesigheid van sekere inherente distinktiewe kenmerke wat by oorganklike werkwoorde voorkom en wat 'n bepalende rol speel by die ontstaan van en identifisering van RESUL TATIEWE VOORWERPE. Uit hierdie ondersoek sal verder blyk dat daar 'n semantiese waarde by oorganklike werkwoorde is wat tot dusver nag nie deur taalkundiges/woordeboekmakers of woordverklaarders onderskep en onderskei is nie. Oorganklike werkwoorde kan dus fyner gedefinieer word ten opsigte van hul verbindbaarheid, al dan nie, met resultatiewe voorwerpe. / Language Education, Arts and Culture / M.A. (Afrikaans)

Text in Afrikaans / Twee sentrale probleme word hier ondersoek, naamlik die daarstelling van 'n teoreties adekwate model om leksikale valensie te verreken en die problematiek rondom die beskrywing van Afrikaanse bewegingswerkwoorde. Die vertrekpunt is dat 'n teorie van UG lesikale valensie slegs ten dele verreken. So 'n teorie is gemoeid met die vorm van 'n konstruksie wat op LF-vlak leesbaar is. Gevolglik beskryf 'n teorie van UG valensie net in universele sintakties-kategoriale terme. In hierdie studie word die semantiese en pragmatiese komponente van 'n valensieteorie derhalwe uitgebou sodat daar 'n duideliker begrip verkry kan word van die wisselwerking tussen alle veranderlikes van valensie op 'n taalspesifieke LF-vlak. 'n Valensieteorie word op eklektiese wyse saamgestel uit verskeie ander teoriee. Die apparaat om die sintaktiese komponent van 'n valensieteorie te beskryf, word aan TGGmodelle ontleen. Die semantiese komponent van die teorie word aangevul vanuit die Konseptuele Semantiek en die pragmatiese komponent daarvan vanui t kogni ti ewe grammatikamodelle. Die interaksie tussen hierdie komponente word verreken deur teoriee van leksikalisasie, korrespondensiereels en die passing tussen konstruksies en leksikale items. Die ontleding van Afrikaanse bewegingswerkwoorde spesif iseer die omvattender anali tiese apparaat wat nodig is vir die verrekening van valensie verby die punt waarvoor 'n teorie van UG voorsiening maak. Dit blyk uit hierdie analise dat die valensie van die kategorie in 'n aantal valensieraambeskrywings vir die aparte subklasse saamgevat kan word. 'n Duidelike beeld van die universele en taalspesifiekidiosinkratiese aspekte van hierdie kategorie kan in terme van hierdie valensierame aangetoon word. 'n Verdere hipotese (die onakkusatiwiteithipotese) is dat die sintaktiese verspreiding van werkwoorde ui t hulle semantiek voorspel kan word. Hierdie hipotese word getoets aan die empiriese data van Afrikaanse bewegingswerkwoorde. Hierdie bewegingswerkwoorde word in groepe geklassifiseer na gelang van ooreenstemmende semanties-pragmatiese kenmerke. Daar word getoon dat bewegingswerkwoorde met dieself de semantiespragmatiese kenmerke dieselfde valensierame het. Valensierame is daarom op sistematiese wyse uit semanties-pragmatiese kenmerke afleibaar. Sekere fasette van valensierame word egter ook bepaal deur konvensies soos profilering, en deur bereelde interaksie met 'n basiese konstruksie se argumentstruktuur. / This thesis focuses on the development of a theoretically adequate model to account for lexical valence and to provide the detail for such a model by means of an analysis of Afrikaans verbs of motion. The thesis is a response to a theory of UG which inadequately accounts for lexical valence. A theory of UG is concerned with the universal syntactic form of a construction that is legible on LF level. It therefore describes valence in universal syntactic-categorial terms only. This thesis develops the semantic and pragmatic components of a theory of valence in order that a clearer understanding may be gained of the interaction between all the variables of valence on a language specific LF level. A theory of valence is construed eclectically from several other theories. TGG models provide the methods used to describe the syntactic component of a theory of valence. Conceptual Semantics contributes to the development of the semantic component, and models of cognitive grammar to the pragmatic component. The interaction between these components is explained by theories of lexicalisation, rules of correspondence and the fusion of constructions and lexical items. The analysis of Afrikaans verbs of motion provides the comprehensive set of analytical devices required to account for valence beyond the point of LF. From this analysis it emerges that the valence of this category can be summarized in a finite number of frames of valence for distinct classes within the category. 'n Clear understanding of the universal and language specific aspects of this category is achieved by means of these frames of valence. A further hypothesis (the unaccusativity hypothesis) posits that the syntactic distribution of verbs can be predicted from their semantics. This hypothesis is tested by means of empirical data of Afrikaans verbs of motion. These verbs are classified according to similar semantic-pragmatic features. It is shown that verbs of motion with the same semanticpragmatic features share frames of valence. These frames thus are deducible systematically from semantic-pragmatic features. Certain aspects of frames of valence, however, are determined by conventions such as profiling and the regulated interaction between verbs and constructions. / Afrikaans / D.Litt. et Phil. (Afrikaans)

Text in Afrikaans / Because of the variety of relationships which exist between transitive verbs and their objects, all direct objects are not comparable with one another. One class of object, however, which stands by itself and which is of considerable interest, is the OBJECT OF RESULT. Because of the particular relation which exists between object and transitive verb in resulting constructions, we have here an unique class of direct object. The resulting construction is therefore, in the first instance a relation construction. This specific relation between transitive verb and object is mainly determined by the presence of or absence of certain inherent distinctive characteristics by transitive verbs and which play a determining role in identifying OBJECTS OF RESULT. From this study it is also clear that there is a semantic value present in transitive verbs (that can combine with objects of result) which has not been observed or distinguished by lexicographers and grammarians until recently. / Omdat voorwerpe van sinne in 'n verskeidenheid van betrekkinge met (oorganklike) werkwoorde kan staan, is alle direkte voorwerpe nie almal in alle opsigte vergelykbaar met mekaar nie. Waarskynlik die interessantste voorwerp in hierdie verskeidenheid is die RESULTATIEWE VOORWERP. As gevolg van die besondere verhouding wat daar bestaan tussen hierdie voorwerp en die HW, het ans hier te make met 'n unieke tipe direkte voorwerp wat kan aanspraak maak op 'n eie bestaansreg as 'n subkategorie van die hoofkategorie: Direkte Voorwerpe. Die resulterende konstruksie is dus, in die eerste plek, 'n verhoudingskonstruksie. Hierdie spesifieke verhouding tussen die HW en die voorwerp word grootliks bepaal deur die aan- of afwesigheid van sekere inherente distinktiewe kenmerke wat by oorganklike werkwoorde voorkom en wat 'n bepalende rol speel by die ontstaan van en identifisering van RESUL TATIEWE VOORWERPE. Uit hierdie ondersoek sal verder blyk dat daar 'n semantiese waarde by oorganklike werkwoorde is wat tot dusver nag nie deur taalkundiges/woordeboekmakers of woordverklaarders onderskep en onderskei is nie. Oorganklike werkwoorde kan dus fyner gedefinieer word ten opsigte van hul verbindbaarheid, al dan nie, met resultatiewe voorwerpe. / Language Education, Arts and Culture / M.A. (Afrikaans)

Text in Afrikaans / Twee sentrale probleme word hier ondersoek, naamlik die daarstelling van 'n teoreties adekwate model om leksikale valensie te verreken en die problematiek rondom die beskrywing van Afrikaanse bewegingswerkwoorde. Die vertrekpunt is dat 'n teorie van UG lesikale valensie slegs ten dele verreken. So 'n teorie is gemoeid met die vorm van 'n konstruksie wat op LF-vlak leesbaar is. Gevolglik beskryf 'n teorie van UG valensie net in universele sintakties-kategoriale terme. In hierdie studie word die semantiese en pragmatiese komponente van 'n valensieteorie derhalwe uitgebou sodat daar 'n duideliker begrip verkry kan word van die wisselwerking tussen alle veranderlikes van valensie op 'n taalspesifieke LF-vlak. 'n Valensieteorie word op eklektiese wyse saamgestel uit verskeie ander teoriee. Die apparaat om die sintaktiese komponent van 'n valensieteorie te beskryf, word aan TGGmodelle ontleen. Die semantiese komponent van die teorie word aangevul vanuit die Konseptuele Semantiek en die pragmatiese komponent daarvan vanui t kogni ti ewe grammatikamodelle. Die interaksie tussen hierdie komponente word verreken deur teoriee van leksikalisasie, korrespondensiereels en die passing tussen konstruksies en leksikale items. Die ontleding van Afrikaanse bewegingswerkwoorde spesif iseer die omvattender anali tiese apparaat wat nodig is vir die verrekening van valensie verby die punt waarvoor 'n teorie van UG voorsiening maak. Dit blyk uit hierdie analise dat die valensie van die kategorie in 'n aantal valensieraambeskrywings vir die aparte subklasse saamgevat kan word. 'n Duidelike beeld van die universele en taalspesifiekidiosinkratiese aspekte van hierdie kategorie kan in terme van hierdie valensierame aangetoon word. 'n Verdere hipotese (die onakkusatiwiteithipotese) is dat die sintaktiese verspreiding van werkwoorde ui t hulle semantiek voorspel kan word. Hierdie hipotese word getoets aan die empiriese data van Afrikaanse bewegingswerkwoorde. Hierdie bewegingswerkwoorde word in groepe geklassifiseer na gelang van ooreenstemmende semanties-pragmatiese kenmerke. Daar word getoon dat bewegingswerkwoorde met dieself de semantiespragmatiese kenmerke dieselfde valensierame het. Valensierame is daarom op sistematiese wyse uit semanties-pragmatiese kenmerke afleibaar. Sekere fasette van valensierame word egter ook bepaal deur konvensies soos profilering, en deur bereelde interaksie met 'n basiese konstruksie se argumentstruktuur. / This thesis focuses on the development of a theoretically adequate model to account for lexical valence and to provide the detail for such a model by means of an analysis of Afrikaans verbs of motion. The thesis is a response to a theory of UG which inadequately accounts for lexical valence. A theory of UG is concerned with the universal syntactic form of a construction that is legible on LF level. It therefore describes valence in universal syntactic-categorial terms only. This thesis develops the semantic and pragmatic components of a theory of valence in order that a clearer understanding may be gained of the interaction between all the variables of valence on a language specific LF level. A theory of valence is construed eclectically from several other theories. TGG models provide the methods used to describe the syntactic component of a theory of valence. Conceptual Semantics contributes to the development of the semantic component, and models of cognitive grammar to the pragmatic component. The interaction between these components is explained by theories of lexicalisation, rules of correspondence and the fusion of constructions and lexical items. The analysis of Afrikaans verbs of motion provides the comprehensive set of analytical devices required to account for valence beyond the point of LF. From this analysis it emerges that the valence of this category can be summarized in a finite number of frames of valence for distinct classes within the category. 'n Clear understanding of the universal and language specific aspects of this category is achieved by means of these frames of valence. A further hypothesis (the unaccusativity hypothesis) posits that the syntactic distribution of verbs can be predicted from their semantics. This hypothesis is tested by means of empirical data of Afrikaans verbs of motion. These verbs are classified according to similar semantic-pragmatic features. It is shown that verbs of motion with the same semanticpragmatic features share frames of valence. These frames thus are deducible systematically from semantic-pragmatic features. Certain aspects of frames of valence, however, are determined by conventions such as profiling and the regulated interaction between verbs and constructions. / Afrikaans / D.Litt. et Phil. (Afrikaans)

Text in Afrikaans / Tradisioneel is aanvaar dat die indirekte voorwerp nie in Afrikaanse stelsinne kan optree sander die voorkoms van 'n direkte voorwerp in dieselfde sin nie. Hierdie ondersoek het aan die lig gebring dat sekere voorwerpe wat voorheen as "direkte voorwerpe" geklassifiseer is, eerder die eienskappe van indirekte Hulle word dus nou geklassifiseer as en die parameters van die indirekte ooreenkomstig uitgebrei. Aangesien daar geen formele merkers vir die uitkenning en onderskeiding van direkte en indirecte voorwerpe bestaan nie, is parameters vir die doel vasgestel. Skoon indireckte voorwerpe (op enkele uisonderings na) verskyn altyd direk na die SPIL-posisie in 'n stelsin toon 'n groot affiniteit vir voorsetsels (versa vir, aan), en kan in die koers van adjunk afgegradeer word, deur me 'n voorsetsel te verbind, en kan sodoende ook na' 'n adjunk verskyn. Direkte voorwerpe kan daarenteen nie met voorset-: sels verbind nie en kan buitendien na enige adjunk verskyn. / Language Education, Arts and Culture / M.A. (Afrikaans)

Text in Afrikaans / Tradisioneel is aanvaar dat die indirekte voorwerp nie in Afrikaanse stelsinne kan optree sander die voorkoms van 'n direkte voorwerp in dieselfde sin nie. Hierdie ondersoek het aan die lig gebring dat sekere voorwerpe wat voorheen as "direkte voorwerpe" geklassifiseer is, eerder die eienskappe van indirekte Hulle word dus nou geklassifiseer as en die parameters van die indirekte ooreenkomstig uitgebrei. Aangesien daar geen formele merkers vir die uitkenning en onderskeiding van direkte en indirecte voorwerpe bestaan nie, is parameters vir die doel vasgestel. Skoon indireckte voorwerpe (op enkele uisonderings na) verskyn altyd direk na die SPIL-posisie in 'n stelsin toon 'n groot affiniteit vir voorsetsels (versa vir, aan), en kan in die koers van adjunk afgegradeer word, deur me 'n voorsetsel te verbind, en kan sodoende ook na' 'n adjunk verskyn. Direkte voorwerpe kan daarenteen nie met voorset-: sels verbind nie en kan buitendien na enige adjunk verskyn. / Language Education, Arts and Culture / M.A. (Afrikaans)

Text in Afrikaans, abstracts in Afrikaans and English / This is a study of the broad scope of cognition verbs in Afrikaans. Firstly, the nonmetaphorical cognition verbs [e.g. ken (= know), weet (= know), dink (= think), verstaan (= understand)] are discussed and then the metaphorical cognition verbs which are subcategorized in metaphorical verbs of vision [kyk (= look), sien (= see)] and metaphorical manipulation verbs [vorm (= form), gryp (= grab), voel (= feel), vat (= take) etc.]. The study is embedded in the cognitive linguistic stance of embodiment which inter alia implies that our neurological functioning is based on feeling (which includes our sense of touch), and that the way our bodies are structured also determines the way we express our thoughts. This extensive descriptive study of Afrikaans cognition verbs, metaphorical and nonmetaphorical, indicates that visual lexemes in Afrikaans express subtle abstract thought, while manipulation lexemes express less subtle, yet still abstract result-driven thought. Synthesis is an important factor in this study because the non-metaphorical cognition verbs as well as the metaphorical cognition verbs are linked to the basic cognitive principle of embodiment. Also, the two metaphorical verb types can by seen in synthesis when the stage frame ( = vision) and the workshop frame ( = manipulation) are merged. The synthesis of the stage frame and the workshop frame eventually provides us with another perspective, namely that vision and manipulation (which includes touch and feeling) are in a state of interacting nurturing symbiosis. / In hierdie studie word die breë kader van Afrikaanse kognisiewerkwoorde ondersoek. Eers kom die nie-metaforiese kognisiewerkwoorde (ken, weet, dink, verstaan) onder die vergrootglas, en daarna die metaforiese kognisiewerkwoorde wat gesubkategoriseer word in visueel-metaforiese werkwoorde (kyk, sien ens.) en manipulatief-metaforiese werkwoorde (vorm, gryp, voel, vat ens.). Hierdie studie is ingebed binne die kognitieflinguistiese uitgangspunt van beliggaamdheid wat onder andere behels dat ons neurologiese funksionering sterk gevoelsgefundeerd (o.m. op tassintuiglike vlak) is, maar ook dat ons liggaamlike gestruktureerdheid 'n rol speel by die uitdrukking van denke. Die uitvoerige deskriptiewe studie van Afrikaanse kognisiewerkwoorde, metafories en nie-metafories, dui aan dat visuele lekseme in Afrikaans vir fyn abstrakte denke gebruik word, terwyl manipulasielekseme vir minder fyn, maar steeds abstrakte resultaatgedrewe denke gebruik word. Sintesevorming speel 'n belangrike rol in hierdie studie in dié sin dat die nie-metaforiese kognisiewerkwoorde sowel as die metaforiese kognisiewerkwoorde tot die basiese kognitiewe uitgangspunt van beliggaamdheid teruggevoer kan word. Ook wat die twee metaforiese werkwoordtipes betref, kan daar 'n sintese gevorm word indien die verhoograam (= visie) sáám met die werkswinkelraam (= manipulasie) beskou word. Die samevoeging van die verhoograam met die werkswinkelraam bied uiteindelik nog 'n perspektief, naamlik dat visie en manipulasie (waarby tassintuiglike gevoel ingesluit is) simbioties en voedend op mekaar inwerk. / Linguistics and Modern Languages / D. Litt. et Phil (Linguistics)