• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 9
  • 4
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 17
  • 17
  • 5
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Pressions de sélection exercées par les résistances génétiques du melon sur les populations d’Aphis gossypii / Selection pressures exerted by the genetic resistances of melon on Aphis gossypii populations

Thomas, Sophie 10 May 2011 (has links)
La réponse adaptative de populations de bioagresseurs aux pressions de sélection exercées par les activités agricoles détermine la durabilité des moyens de lutte. Chez le melon, le gène Vat qui confère la résistance à Aphis gossypii étant déployé depuis plus de 10 ans, on craint son contournement. L’enjeu est de proposer des éléments stratégiques aux semenciers sur le risque d’évolution des pucerons vers la virulence, pour développer de nouvelles variétés avec des résistances durables. Dans le cadre de cette thèse, nous avons : i) Estimé la diversité génétique disponible dans des populations d’A. gossypii de différentes régions de production de melon. Elle est structurée géographiquement. La grande diversité observée en France aurait en partie pour origine des évènements de reproduction sexuée suggérant un potentiel évolutif élevé d’A. gossypii. ii) Estimé la pression de sélection exercée par différentes combinaisons de résistance (gène Vat et QTL) sur ces populations. Les densités de population sont plus faibles sur les plantes Vat que sur les plantes non Vat et la structure génétique des populations est modifiée dans certaines régions de production quand le gène Vat est présent. Les clones se multipliant sur les plantes Vat ont une forte fitness et le risque de leurs extensions est grand. Aucun effet de QTL de résistance n’a été mis en évidence en plein champ. iii) Caractérisé les clones contournant le gène Vat. Nos résultats suggèrent que l’adaptation des clones s’effectue soit par modification du gène d’avirulence du puceron soit par l’adaptation du puceron aux effecteurs de la résistance. De nouvelles stratégies de gestion de la résistance Vat sont proposées. / The adaptive response of pest populations to selection pressures exerted by agricultural activities determines the sustainability of control methods. In melon, the Vat gene that confers resistance to Aphis gossypii has been deployed for over 10 years, so there are fears it will be overcome. The challenge is to provide strategic elements to plant breeders, concerning the risk of development of virulent aphids, in order to develop new varieties with durable resistances. In the context of this PhD, we have : i) Estimated the available genetic diversity in populations of A. gossypii from different melongrowing areas. The diversity is structured geographically. The great diversity observed in France would have its origine in part from the events of sexual reproduction, suggesting a high evolutionary potential of A. gossypii. ii) Estimated the selection pressure exerted by different resistance combinations (Vat gene and QTLs) on these populations. Population densities are lower on VatR plants than VatS plants and population genetic structure is altered in certain growing areas when the VatR gene is present. The clones multiplying on VatR plants have good fitness and the risk of their spreading is great. No effect of QTLs has been identified in the field. iii) Characterized the clones overcoming the VatR gene. Our results suggest that the adaptation of clones made either by alteration of the avirulence gene of aphids or by adaptation of aphids toresistance effectors. New strategies for Vat resistance management are proposed.
12

Dynamics and pest and natural enemies dispersion in cowpea and colored cotton in sole or intercropping systems / Dinâmica e dispersão de pragas e inimigos naturais em feijão-macassar e algodão colorido nos sistemas de cultivo solteiros e consorciados

Fernandes, Francisco Sales 06 April 2018 (has links)
Intercropping is an important cultural practice commonly used in pest management. It is based on the principle that the reduction of insect pest populations in the crop may occur due to the increase of agro-ecosystem diversity. The study was carried out aiming to assess the impact of colored fiber cotton-cowpea intercropping on both Aphis gossypii Glover, 1877 and Aphis craccivora Koch, 1854 (Hemiptera: Aphididae) aphid populations and their predators, especially Cycloneda sanguinea (Linnaeus, 1763) (Coleoptera: Coccinellidae). The study also aimed to evaluate the biomass production and the dispersion behavior of the aphids and their predators in this context. Experiments were carried out in laboratory, greenhouse and field conditions. Amino acids were extracted from cotton and cowpea plants. Under greenhouse conditions two wingless aphid species (A. gossypii and A. craccivora) and one predator species (C. sanguinea) were used to evaluate the dispersion, crop preference as well as predator progeny establishment. The influence of abiotic factors (temperature and relative humidity) in aphid dynamics was also analyzed. In field conditions the occurrence of arthropods found in sole or cotton and cowpea intercropped was evaluated. Mathematical models were developed to evaluate the aphid dynamics over time and statistical models were used to compare productivity in plants, dispersion, progeny and reproductive success of predator. Computational simulations were performed to compare the insect occurrence and to evaluate the best cropping system to pest reduction, natural enemy increase and plant productivity. Amino acid asparagine (ASP) was the most detected in the samples. Positive correlations were found between aphids and temperature. Negative correlations were found between aphids and relative humidity. Mathematical models described the dynamics behavior of aphids in arrangements studied. In all cropping systems an asymptotic growth was observed, with population peak and decrease in aphid population. Under greenhouse conditions, the sole cropping exhibited higher number of aphids than intercropping systems. The natural enemy dispersion was similar in both cropping system. However, the progeny abundance and cotton productivity were higher in treatment t1 (intercropping designed with cotton plants : cowpea plants in a row, started and ended with cotton plants). Simulations based in field experiments and literature showed that some cropping arrangements provided temporal dynamics stable in arthropods. However, Toxomerus watsoni (Curran, 1930) (Diptera: Syrphidae) exhibited temporal dynamics unstable and less abundance in arrangements of sole organic cotton or cotton-cowpea intercropping t1 that received insecticide for sucking pest control. Computational simulations confirmed that biomass production was higher in some cotton-cowpea intercropped than in sole cropping systems. / Consórcios são importantes práticas culturais comumente utilizadas no manejo de pragas. Baseiam-se no princípio de que a redução de populações de insetos-praga nos cultivos pode ocorrer devido ao aumento na diversidade do agroecossistema. O estudo foi conduzido objetivando avaliar o impacto que o consórcio entre algodão com fibra colorida e o caupi pode causar nas populações dos pulgões Aphis gossypii Glover, 1877, Aphis craccivora Koch, 1854 (Hemiptera: Aphididae) e seus predadores, especialmente Cycloneda sanguinea (Linnaeus, 1763) (Coleoptera: Coccinellidae). Objetivou-se também avaliar a produção de biomassa e comportamentos de dispersão dos pulgões e seus inimigos naturais nos cultivos. Experimentos foram conduzidos em condições laboratoriais, casa de vegetação e campo. Realizaram-se extrações de aminoácidos oriundos de plantas de algodão e feijão. Em casa de vegetação, ápteros de duas espécies de pulgões (A. gossypii e A. craccivora) e um predador (C. sanguinea) foram utilizados para avaliar a dispersão, preferência pelo hospedeiro bem como o estabelecimento da progênie do predador. A influência de fatores abióticos (temperatura e umidade relativa) na dinâmica dos pulgões também foi analisada. Em condições de campo, avaliou-se a ocorrência de artrópodes encontrados no algodoeiro e caupi solteiros e consorciados. Modelos matemáticos foram desenvolvidos para avaliar a dinâmica de pulgões ao longo do tempo e modelos estatísticos foram utilizados para comparar produtividade em plantas, dispersão, progênie e sucesso reprodutivo do predador. Simulações computacionais foram utilizadas para comparar a ocorrência de insetos e avaliar o melhor sistema de consórcio que reduza a população de pragas, aumentando a população de inimigos naturais e produtividade do cultivo. O aminoácido asparagina (ASP) foi predominante na maioria das amostras. Correlações positivas foram encontradas entre pulgões e temperatura. Correlações negativas foram encontradas entre pulgões e umidade relativa. Modelos matemáticos descreveram o comportamento dinâmico dos pulgões nos arranjos estudados. Em todos os esquemas de cultivos foi observado um crescimento assintótico, com picos populacionais e decréscimos na população dos pulgões. Em casa de vegetação, os cultivos solteiros propiciaram números de pulgões maiores do que os arranjos de cultivos consorciados. A dispersão do inimigo natural foi similar nos sistemas de cultivos solteiros e consorciados. Entretanto, a abundancia de sua progênie e produtividade de algodão foi maior no tratamento t1 (Consórcio delineado com plantas de algodão : plantas de feijão, cada linha iniciou e terminou com plantas de algodão). Simulações baseadas nos experimentos em condições de campo e literatura demonstram que alguns sistemas de cultivos propiciaram dinâmica temporal estável nos artrópodes estudados. Porém, Toxomerus watsoni (Curran, 1930) (Diptera: Syrphidae) apresentou dinâmica temporal instável e menor abundância nos arranjos de algodão solteiro orgânico ou no consórcio de algodão e feijão t1, que recebeu inseticida para controle das pragas sugadoras. Simulações computacionais confirmaram que a produção de biomassa foi maior em alguns consórcios de algodão com caupi do que em cultivos solteiros.
13

Efeitos de formulações de inseticidas botânicos e óleos essenciais sobre a biologia e comportamento de Aphis gossypii Glover (Hemiptera : Aphididae), em algodoeiro / Effects of botanical insecticides formulations and essential oils on the biology and behavior of Aphis gossypii Glover (Hemiptera : Aphididae) in cotton

ANDRADE, Lígia Helena de 01 February 2010 (has links)
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2016-12-01T16:46:54Z No. of bitstreams: 1 Ligia Helena de Andrade.pdf: 893001 bytes, checksum: 05a989dafe1ad7f022e1aa878889031d (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-01T16:46:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ligia Helena de Andrade.pdf: 893001 bytes, checksum: 05a989dafe1ad7f022e1aa878889031d (MD5) Previous issue date: 2010-02-01 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The aphid, Aphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae) stands out among the major cotton pests, and therefore alternative tactics have been used in its control, such as botanical insecticides. This study aimed to evaluate the lethal and sublethal effects of botanical insecticides on the biology and behavior of this pest. Experiments were performed in the laboratory using leaf discs of cotton CNPA 8H cultivar, immersed in the concentrations of formulated botanical insecticides (emulsifiable oils and extract) and essential oils as food substrate. Formulations based on neem and Bioalho® caused significant reductions in reproductive rates obtained by the life table of fertility. On the other hand, essential oils did not alter significantly these parameters except the oil of Chenopodium ambrosioides L. (Chenopodiaceae), which increased reproductive rates due to the likely hormoligosis effect. For products tested by the instantaneous rate of population growth, Compostonat®, Rotenat® and Neempro caused aphid population decline, while Natuneem promoted positive rates, indicating that the population continued to increase. Concerning the aphid behavior, repellency-choice experiments were performed. The oils of Piperaduncum L. (Piperaceae), Azadirachta indica A. Juss. (Meliaceae) and Cymbopogom winterianus (L.) (Poaceae) had the highest repellency percentage (66.67, 60.87 and 84%) for adult females.The latter two oils also reduced nymphs production (80.65 and 92%). The opposite occurred with F. vulgare, which attracted significantly aphid females to the treated disks and stimulated nymphs production. / O pulgão, Aphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae), destaca-se entre as principais pragas do algodoeiro, e deste modo, táticas alternativas têm sido utilizadas no seu controle, a exemplo dos inseticias botânicos. O presente trabalho objetivou avaliar os efeitos letais e subletais de inseticidas botânicos sobre a biologia e o comportamento dessa praga. Os experimentos foram realizados em laboratório, utilizando-se como substrato alimentar, discos de folhas de algodoeiro, cultivar CNPA 8H imersos nas concentrações de inseticidas botânicos formulados (óleos emulsionáveis e extrato) e óleos essenciais. Formulações a base de nim e Bioalho® provocaram reduções significativas nas taxas reprodutivas obtidas pela tabela de vida de fertilidade. Por ourtro lado, os óleos essenciais não alteraram de forma significativa estes parâmetros, com exceção do óleo de Chenopodium ambrosioides L. (Chenopodiaceae), que aumentou as taxas reprodutivas, devido ao provável efeito de hormoligose. Em relação aos produtos testados, através da taxa instantânea de crescimento populacional, Compostonat®, Rotenat® e Neempro provocaram declínio da população do pulgão, enquanto Natuneemproporcionou taxas positivas, indicando que a população continuou aumentando. Em relação ao comportamento do pulgão, foram realizados experimentos de repelência com chance de escolha.Os óleos de Piper aduncum L. (Piperaceae), Azadirachta indica A. Juss. (Meliaceae) e Cymbopogom winterianus (L.) (Poaceae) apresentaram os maiores percentuais de repelência (66,67; 60,87 e 84%) para fêmeas adultas. Os dois últimos óleos também provocaram redução na produção de ninfas (80,65 e 92%). O contrário ocorreu com F. vulgare, que atraiu significativamente as fêmeas do pulgão para os discos tratados, e favoreceu a produção de ninfas.
14

Pressions de sélection exercées par les résistances génétiques du melon sur les populations d'Aphis gossypii

Thomas, Sophie 10 May 2011 (has links) (PDF)
La réponse adaptative de populations de bioagresseurs aux pressions de sélection exercées par les activités agricoles détermine la durabilité des moyens de lutte. Chez le melon, le gène Vat qui confère la résistance à Aphis gossypii étant déployé depuis plus de 10 ans, on craint son contournement. L'enjeu est de proposer des éléments stratégiques aux semenciers sur le risque d'évolution des pucerons vers la virulence, pour développer de nouvelles variétés avec des résistances durables. Dans le cadre de cette thèse, nous avons : i) Estimé la diversité génétique disponible dans des populations d'A. gossypii de différentes régions de production de melon. Elle est structurée géographiquement. La grande diversité observée en France aurait en partie pour origine des évènements de reproduction sexuée suggérant un potentiel évolutif élevé d'A. gossypii. ii) Estimé la pression de sélection exercée par différentes combinaisons de résistance (gène Vat et QTL) sur ces populations. Les densités de population sont plus faibles sur les plantes Vat que sur les plantes non Vat et la structure génétique des populations est modifiée dans certaines régions de production quand le gène Vat est présent. Les clones se multipliant sur les plantes Vat ont une forte fitness et le risque de leurs extensions est grand. Aucun effet de QTL de résistance n'a été mis en évidence en plein champ. iii) Caractérisé les clones contournant le gène Vat. Nos résultats suggèrent que l'adaptation des clones s'effectue soit par modification du gène d'avirulence du puceron soit par l'adaptation du puceron aux effecteurs de la résistance. De nouvelles stratégies de gestion de la résistance Vat sont proposées
15

Efeitos letais e subletais de inseticidas botânicos sobre Aphis gossypii Glover (Hemiptera : Aphididae) e Cycloneda sanguinea (Linnaeus) (Coleoptera : Coccinellidae) em cultivares de algodão de fibra branca e colorida / Lethal and sublethal effects of botanical insecticides on Aphis gossypii Glover (Hemiptera : Aphididae) and Cycloneda sanguinea (Linnaeus) (Coleoptera : Coccinellidae) on white and colored fiber cotton cultivars

BREDA, Mariana Oliveira 01 February 2011 (has links)
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2016-11-28T14:10:41Z No. of bitstreams: 1 Mariana Oliveira Breda.pdf: 588678 bytes, checksum: dfbffb2bf31e84d654f1e337dae28971 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-11-28T14:10:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mariana Oliveira Breda.pdf: 588678 bytes, checksum: dfbffb2bf31e84d654f1e337dae28971 (MD5) Previous issue date: 2011-02-01 / Aphis gossypii Glover is one of the major pest of cotton in Brazil, causing direct and indirect damage through viruses transmission. In alternative production systems, the control of this pest is carried out by natural biological control and by application of botanical insecticides. However, the performance of A. gossypii, its natural enemies and insecticides may be affected by different features of cotton cultivars, as the tricomas density. The objectives of this study were examine the interactions between white (BRS 8H and BRS 201) and colored fiber cotton cultivars (BRS Verde, BRS Safira and BRS Rubi), botanical insecticide (Azamax®, castor bean oil emulsion, aqueous extract of neem seeds, Eucalyptus citrioda Hook and E. staigeriana essential oils), A. gossypii and its natural enemy Cycloneda sanguinea (L.).Tested cultivars did not influence the development and feeding preference of A. gossypii, the locomotion and search ability of C. sanguinea and the effectiveness of tested botanical insecticides. The essential oils of E. staigeriana e E. citriodora showed no decrease in pest population and caused severe phytotoxicity in all cotton cultivars. Azamax® showed A. gossypii mortality ranging between 64 and 100%, and negative instantaneous growth rate (ri), from the concentration of 1.25%. For aqueous extract of neem seeds aphid mortality ranged between 12 and 92% and the ri was negative from concentration above 2.5%. Castor bean oil emulsion had low toxicity, with mortality rates ranging between 8 and 68% and negative ri, from concentration of 3.0%. Azamax® 0.25 and 1.25%, aqueous extract of neem seeds 2.25% and castor bean oil emulsion 3.0% showed high mortality to larvae of the 1st and 4th instars of C. sanguinea preventing the emergence of adults. / Aphis gossypii Glover constitui uma das principais pragas do algodoeiro no Brasil, causando danos diretos e indiretos através da transmissão de viroses. Em sistemas alternativos de produção, o controle dessa praga é mediado pelo controle biológico natural e a aplicação de inseticidas botânicos. Entretanto, a ação desse inseto, dos seus inimigos naturais e dos inseticidas utilizados pode ser influenciada por características das cultivares de algodoeiro, como a densidade de tricomas. Os objetivos desse trabalho foram analisar as interações de cultivares de algodão de fibra branca (BRS 8H e BRS 201) e colorida (BRS Verde, BRS Safira e BRS Rubi), inseticidas botânicos (Azamax®, extrato aquoso de nim, óleo de mamona e óleos essenciais de Eucalyptus staigeriana Hook e E. citriodora), A. gossypii e Cycloneda sanguinea (L.), um dos principais inimigos naturais desse pulgão no Brasil. Observou-se que de maneira geral, as cultivares testadas não influenciaram o desenvolvimento e a preferência alimentar de A. gossypii, a locomoção e capacidade de busca de C. sanguinea e a eficiência dos inseticidas botânicos testados. Os óleos essenciais de E. staigeriana e E. citriodora não provocaram redução na população da praga e causaram intensa fitotoxidade em todas as cultivares de algodão. Azamax® apresentou mortalidade de A. gossypii, entre 64 e 100%, e taxa instantânea de crescimento (ri) negativa, a partir da concentração de 1,25%. Para o extrato aquoso de nim a mortalidade variou entre 12 e 92% e as ri foram negativas, a partir da concentração de 2,5%. O óleo de mamona teve baixa toxicidade, com mortalidade variando entre 8 e 68% e ri negativas a partir da concentração de 3,0%. Azamax® a 0,25 e 1,25%, extrato aquoso de nim a 2,25% e óleo de mamona a 3,0% causaram mortalidade elevada para larvas de 1° e 4° ínstares de C. sanguinea, inviabilizando a emergência de adultos.
16

Caracterização química e genética da interação Capsicum spp. (Solanacea), pulgão Aphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae) e o parasitóide Aphidius colemani Viereck (Hymenoptera, Braconidae, Aphidiinae) / Chemical and genetic characterization of the interaction Capsicum ssp. (Solanacea), Aphid Aphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae) and the paraitoid Aphidius colemani Viereck (Hymenoptera, Braconidae, Aphidiinae)

Costa, João Gomes da 23 August 2010 (has links)
Pest control of cultivated plant species has been usually performed by insecticides, which is undesirable because of economical and environmental concerns, since successive applications affect natural enemies and increase the possibility of development of resistant population toward insecticides. These problems can be minimized with alternative control methods as the use of resistant varieties, use of substances that induce resistance and biological control. Those studies involving the interaction of plant, pest and natural enemies are of fundamental importance. Thus, this study aimed: a) to study the effect of volatile organic compounds in tritrophic interactions between pepper Capsicum spp., the aphid Aphis gossypii and its parasitoid Aphidius colemani; b) to study the role of cis-jasmone in the tritrophic interaction between the pepper, the aphid A. gossypii and the parasitoid A. colemani and its role in activating the defense mechanism of the plant. Pepper varieties were evaluated for resistance to the aphid A. gossypii and their volatiles were collected before and after infestation. Volatiles compounds were tentatively identified by gas chromatography/mass spectrometry. Olfactometry bioassays were performed with volatile regarding the behavior of A. gossypii and A. colemani. The main conclusions obtained in this work were: a) there is genetic variability among genotypes of Capsicumin relation to the release of volatile compounds and in the susceptibility toward A. gossypii; b) genotype Cambuci can be used in breeding programs aiming Capsicum cultivars more resistant to A. gossypii; c) there were significant differences between the effects of volatiles from the two cultivars on behavior of A. gossypii and A. colemani; d) the volatiles emitted by Cambuci cultivar after infestation produced repellent effect on A. gossypii and were attractive to A. colemani; e) the cis-jasmone applied to pepper plants provided emission of volatiles that had repellent action on the A. gossypii and attractive one to A. colemani; f) the genetic variability between genotypes, after infestation indicates that volatile organic compounds present as variables can be used for selection and development of bell pepper cultivars resistant to the aphid A. gossypii. / O controle de pragas das espécies vegetais cultivadas tem sido normalmente realizado por meio de inseticidas, o que é indesejável tanto por motivos econômicos quanto ambientais, já que as aplicações sucessivas afetam os inimigos naturais e aumentam a possibilidade de desenvolvimento de populações da praga resistentes aos inseticidas. Esses problemas podem ser minimizados com métodos alternativos de controle como o emprego de variedades resistentes, o uso de substâncias indutoras e o controle biológico. Para isso, estudos envolvendo a interação planta, praga e inimigo natural são de fundamental importância. Dessa forma, este trabalho teve como objetivos: a) Estudar a ação dos compostos orgânicos voláteis na interação tritrófica entre o pimentão Capsicum spp., o pulgão Aphis gossypiie seu parasitóide Aphidiuscolemani; b) Estudar a ação da cis-jasmona na interação tritrófica entre o pimentão, o pulgão A. gossypii e o parasitóide A. colemani e seu papel na ativação do mecanismo de defesa do vegetal. Variedades de pimentão foram avaliadas em relação à resistência ao pulgão A. gossypii e os seus compostos voláteis foram coletados antes e após a infestação. Os compostos voláteis foram tentativamente identificados por cromatografia gasosa/espectrometria de massas. Bioensaios de olfatometria foram realizados com os compostos voláteis em relação ao comportamento de A. gossypii e A. colemani. As principais conclusões obtidas neste trabalho foram: a) Existe variabilidade genética entre os genótipos de Capsicum em relação à emissão de compostos voláteis e em relação à susceptibilidade ao A. gossypii; b) O genótipo Cambuci poderá ser utilizado em programas de melhoramento genético visando cultivares de Capsicum mais resistentes ao A. gossypii; c) Houve diferenças significativas entre os efeitos dos compostos voláteis das duas cultivares sobre os comportamentos de A. gossypii e de A. colemani; d) Os compostos voláteis emitidos pela cultivar Cambuci após a infestação proporcionaram efeito repelente a A. gossypii e atrativo a A. colemani; f) A cis-jasmona aplicada sobre plantas de pimentão induziu a emissão e/ou produção de compostos voláteis que teve ação de repelência a A. gossypii e ação atraente para A. colemani; i) A variabilidade genética entre os genótipos, após a infestação, indica que os compostos orgânicos voláteis apresentam-se como variáveis que podem ser utilizadas para seleção e desenvolvimento de cultivares de pimentão resistente ao pulgão A. gossypii.
17

Integrated Pest Management of Aphis spiraecola (Hemiptera: Aphididae) in clementines: enhancing its biological control

Gómez Marco, Francesc 27 July 2015 (has links)
[EN] Aphis spiraecola Patch. (Hemiptera: Aphididae) is a key pest of clementines. Biological control of A. spiraecola is still poorly known and efforts were based on the use and conservation of parasitoids but it did not success. With all this said, the aims of this thesis were: i) to disentangle the reasons behind the low parasitism of A. spiraecola; ii) to determine when and how predators can control A. spiraecola populations; and, finally, iii) to evaluate whether a ground cover of Poaceae plants can enhance the biological control of this aphid in clementines by improving the establishment of its predators. In the first objective we sampled four orchards and determine the parasitoid complex and parasitism (and hyper-) rates weekly. Binodoxys angelicae Haliday (Hymenoptera: Braconidae) was the unique primary parasitoid emerged from mummies of A. spiraecola. At least six hymenopteran hyperparasitoid species were identified attacking this primary parasitoid: Syrphophagus aphidivorus (Mayr) (Encyrtidae), Alloxysta sp. (Forster) (Figitidae), Asaphes sp. (Walker) (Pteromalidae), Pachyneuron aphidis (Bouché) (Pteromalidae), Dendrocerus sp. (Ratzeburg) (Megaspilidae) and Phaenoglyphis villosa (Hartig) (Figitidae). We developed a DNA-based approach to untangle the structure of the aphid-parasitoid food web in citrus. This methodology confirmed that all six species hyperparasitized B. angelicae And they dominated this food web and they were abundant from the beginning of the season. Thus, hyperparasitism probably explains the low impact of B. angelicae on A. spiraecola populations. For the second objective we sampled three clementine orchards to determine the effect of aphid predators on A. spiraecola colonies over a three-year period. Life parameters of A. spiraecola colonies varied among the orchards over the three years. The maximum number of aphids and the longevity of A. spiraecola colonies were negatively correlated with the time of first attack by predators. More importantly, the percentage of shoots occupied by A. spiraecola (damages) remained below or close to the intervention threshold when colonies were attacked prior to ~200 degree days (DD) since the beginning of the aphid colonization. These results suggest that: i) the presence of predators at the beginning of the season should be considered to develop new intervention thresholds and ii) biological control programs should promote the early presence of predators in clementine orchards. To promote the early presence of predators in clementine orchards, in the third objective we evaluated ground cover management. This ground cover management may provide alternative preys to natural enemies. The effect of a sown ground cover (based on Poaceae plants) on the biological control of A. spiraecola was evaluated in four orchards with ground cover management compared with four orchards with bare soil management. This sown Poaceae cover coexists with a complex of wild plants that might also affect biological control of A. spiraecola. Finally, we compared the presence of A. spiraecola and its natural enemies in these orchards. While Poaceae plants represented ~66% of the ground cover, the rest of the cover comprised mainly Malva sp. (13%), Oxalis sp. (5%) and Sonchus sp. (2%). Poaceae plants harbored aphids which appeared sooner in the system than citrus aphids. These aphids serve as alternative prey/hosts for natural enemies. By contrast, Malva sp. and Sonchus sp. harbored aphids with potential to become citrus pest. Although these wild plants may act as reservoirs for A. spiraecola as well as other aphid species that can disrupt the biocontrol services of natural enemies, overall, the sown cover was effective in terms of biological control of A. spiraecola in the citrus canopy. It promoted the early presence of predators in citrus canopies. These attacks resulted in satisfactory aphid control, because citrus orchards with ground cover never exceeded the aphid economic threshold. / [ES] Aphis spiraecola Patch. (Hemiptera: Aphididae) es una de las plagas claves en el cultivo de clementinos. Los esfuerzos realizados hasta la fecha se han centrado en el uso y conservación de parasitoides aunque se desconocen las causas de su baja eficacia. Por todo ello, los objetivos de esta tesis han sido i) desentrañar las razones por las que se dan bajos niveles de parasitismo de A. spiraecola ii) determinar cuándo y cómo los depredadores pueden controlar las poblaciones de A. spiraecola y finalmente iii) determinar si una cubierta de poáceas puede mejorar el control biológico de este pulgón en clementinos mediante la mejora en el establecimiento de sus depredadores. En el primer objetivo se muestrearon semanalmente cuatro parcelas y se identificó el complejo de parasitoides y las tasas de parasitismo (e hiperparasitismo). Los porcentajes de parasitismo fueron bajos (~menos del 5%) y Binodoxys angelicae Haliday (Hymenoptera: Braconidae) fue el único parasitoide primario emergido de las momias de A. spiraecola. Se identificaron al menos seis especies de hiperparasitoides atacando este parasitoide primario: Syrphophagus aphidivorus (Mayr) (Encyrtidae), Alloxysta sp. (Forster) (Figitidae), Asaphes sp. (Walker) (Pteromalidae), Pachyneuron aphidis (Bouché) (Pteromalidae), Dendrocerus sp. (Ratzeburg) (Megaspilidae) y Phaenoglyphis villosa (Hartig) (Figitidae). Se desarrolló un método basado en la detección de ADN con el cual se confirmó que todas las especies de hiperparasitoides hiperparasitan B. angelicae. Los hiperparasitoides dominaron esta red trófica y fueron abundantes desde el inicio de la estación. De este modo, el hiperparasitismo probablemente explica el bajo impacto que B. angelicae tiene sobre las poblaciones de A. spiraecola. Para el segundo objetivo se muestrearon tres campos de clementinos donde se determinó el efecto de los depredadores en las colonias de A. spiraecola. Los parámetros de vida de las colonias de A. spiraecola variaron entre los diferentes cultivos los tres años. El máximo número de pulgones y la longevidad de las colonias de A. spiraecola se correlacionaron negativamente con el momento del primer ataque del depredador a la colonia. Cabe destacar que el porcentaje de brotes ocupados por A. spiraecola permaneció por debajo o cerca del umbral de tratamiento cuando las colonias fueron atacadas antes de los 200 grados días (GD) desde el inicio de formación de la colonia. Estos resultados sugieren: i) la presencia de depredadores al inicio de la temporada de pulgón debes ser considerado para el desarrollo de nuevos umbrales de tratamiento y ii) los programas de control biológico deben promover el adelanto de la presencia de depredadores en los campos de clementinos. Para promover la presencia anticipada de depredadores en los campos de clementinos, como tercer objetivo se evaluó el manejo de cubiertas vegetales a base de poáceas. Con este manejo se persigue aportar presas alternativas para los enemigos naturales de A. spiraecola. Para ello, se compararon cuatro campos de cítricos con cubierta vegetal frente a cuatro con suelo desnudo. En los campos con cubierta sembrada apareció además de las poáceas sembradas, un complejo de plantas salvajes que podrían afectar también el control biológico de A. spiraecola. Las poáceas representaron un 66% de la cubierta vegetal. Las poáceas y Oxalis sp. albergaron respectivamente pulgones estenófagos de plantas poáceas y Macrosiphum euphorbiae Thomas (Hemiptera: Aphididae). Estas especies de pulgones aparecieron más pronto en el ecosistema que los pulgones de cítricos y sirvieron como presas/hospederos alternativos para los enemigos naturales. Al contrario, Malva sp. y Sonchus sp. albergaron especies de pulgón que podrían ser potenciales plagas de cítricos. El efecto total de la cubierta sembrada resultó positivo para el control de A. spiraecola. Por lo tanto, las parcelas de cítricos con cubierta vegetal tendieron a no / [CAT] Aphis spiraecola Patch. (Hemiptera: Aphididae) és una de les plagues clau en el cultiu de clementins. Els esforços realitzats fins ara s'han centrat en el us i conservació de parasitoids encara que es desconeix les causes de la seua baixa eficàcia. Tenint en compte estos antecedents, els objectius d'esta tesis foren: i) desentrampar les raons per les quals els parasitoids no són efectius; ii) determinar quan i com els depredadors poden controlar les poblacions d'A. spiraecola; i finalment iii) determinar si una coberta de poàcies pot millorar el control biològic d'este àfid en clementins mitjançant la millora en el establiment del seus depredadors. En el primer objectiu es van mostrejar setmanalment quatre parcel·les i s'identificà el complex de parasitoids i les taxes de parasitisme (i hiperparasitisme). Binodoxys angelicae Haliday (Hymenoptera: Braconidae) va ser l'únic parasitoid primari emergit de les mòmies d'A. spiraecola. Se van identificar al menys sis especies d' hiperparasitoids atacant este parasitoid primari: Syrphophagus aphidivorus (Mayr) (Encyrtidae), Alloxysta sp. (Forster) (Figitidae), Asaphes sp. (Walker) (Pteromalidae), Pachyneuron aphidis (Bouché) (Pteromalidae), Dendrocerus sp. (Ratzeburg) (Megaspilidae) i Phaenoglyphis villosa (Hartig) (Figitidae). Se desenvolupà un mètode basat en la detecció de DNA amb el que es confirmà que totes les especies d'hiperparasitoids hiperparasiten B. angelicae. Els hiperparasitoids dominaren aquesta xarxa tròfica i foren abundants a l'inici de l'estació. Per tant, l'hiperparasitisme podria explicar el baix impacte que B. angelicae té sobre les poblacions d'A. spiraecola. Per al segon objectiu es mostrejaren tres camps de clementins on es determinà l'efecte dels depredadors en les colònies d'A. spiraecola. Els paràmetres de vida de les colònies d'A. spiraecola variaren entre les tres parcel·les els tres anys. El màxim número d'àfids i la longevitat de les colònies d'A. spiraecola es correlacionaren negativament amb el moment del primer atac del depredador a la colònia. Caldria destacar que el percentatge de brots ocupats per A. spiraecola es mantingué per baix o prop del llindar de tractament quan les colònies foren atacades abans dels ~200 graus dia (GD) des de l'inici de formació de la colònia. Estos resultats sugereixen que: i) la presència de depredadors a l'inici de la estació de l'àfid podria ser considerada per al desenvolupament de nous llindars de tractament i ii) els programes de control biològic deurien promoure l'avançament de la presència de depredadors en els camps de clementins. Per promoure la l'avançament de la presència de depredadors en els camps de clementins, com tercer objectiu s'avaluà el maneig de cobertes vegetals basades en poàcies. Amb aquest maneig es persegueix aportar preses alternatives per als enemics naturals d'A. spiraecola. Se compararen quatre camps de clementins amb coberta vegetal front a quatre amb sol nu. En els camps amb coberta sembrada creix, junt a les Poáceas sembrades, un conjunt de plantes salvatges que podrien afectar també el control biològic d'A. spiraecola. S'investigà quines especies de plantes componien la coberta vegetal així com les especies d'àfids que les habitaven. Les poàcies representaren un 66% de la coberta vegetal, sent les plantes salvatges més abundants Malva sp. (13%), Oxalis sp. (5%) i Sonchus sp. (2%). Les poàcies hostejaren àfids estenòfags de poàcies. Estes espècies d'àfid aparegueren més prompte en l'ecosistema que aquells àfids associats a cítrics. Al contrari, Malva sp. i Sonchus sp. hostejaren especies d'àfids que podrien ser potencials plagues de cítrics. Este últim grup pot atenuar l'atac dels enemics naturals a les poblacions d'A. spiraecola que habiten les copes. Encara així, l'efecte total de la coberta sembrada a base de poàcies va resultar positiu per al control d'A. spiraecola. En conseqüència les parcel·les de cítrics am / Gómez Marco, F. (2015). Integrated Pest Management of Aphis spiraecola (Hemiptera: Aphididae) in clementines: enhancing its biological control [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/53732 / TESIS

Page generated in 0.4434 seconds