• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 74
  • 8
  • 6
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 91
  • 61
  • 16
  • 13
  • 11
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Aplicação De Hidrolases De Tilápias-Do-Nilo (Oreochromis Niloticus) Como Biomarcadores De Exposição Ao Alumínio

de Melo Oliveira, Vagne 31 January 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:52:13Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo2830_1.pdf: 12426045 bytes, checksum: 373eadff9d5b0a2bba2fac0933300fe7 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2011 / Faculdade de Amparo à Ciência e Tecnologia do Estado de Pernambuco / O alumínio é um elemento ubiquitário e sem papel biológico definido, aplicado em tratamento de água devido sua ação floculante. Seu acúmulo em ambientes aquáticos, mesmo em condições alcalinas, acarreta ação tóxica para a biota aquática, sobretudo quando a exposição se dá num período prolongado, causando doenças em especies de peixes podendo levar a morte. Organismosteste como a tilapia tem grande potencial em ferramentas no biomonitoramento de áreas impactadas. Objetivamos, avaliar enzimas hidrolases da tilápia-do-Nilo por indução a exposição de concentrações desse metal. Neste contexto, foram utilizadas sete enzimas de tilápias-do-Nilo O. niloticus, a saber: AChE cerebral, AChE muscular, BChE muscular, pepsina, tripsina, quimotripsina e amilase intestinal; como biomarcadores, através da indução a exposição ao alumínio em ensaios in vivo (análises dos grupos induzidos a exposição) e in vitro (indução por incubação a partir de amostras do grupo controle do ensaio in vivo). Os peixes foram cultivados e expostos a diferentes concentrações de alumínio, delineando três grupos experimentais: Tratamento Grupo Controle (TGC, sem exposição ao Al2(SO4)3); Tratamento Grupo 1 ppm de Al2(SO4)3 (TG1); Tratamento Grupo 3 ppm de Al2(SO4)3 (TG3). O cultivo foi realizado durante um período ininterrupto de 14 dias, com alimentação ad libitum, fotoperíodo 12:12, troca dinâmica da água (80%) e monitoramento diário dos parâmetros físico-químicos da qualidade de água. Em seguida, coletadas amostras de fígado e brânquias e imersas em CH2O (10%) para posterior análise, enquanto cérebro, músculo e intestino foram macerados e homogeneizados, obtendo o extrato bruto (E.B.) para as análises enzimáticas. Não houve alterações morfológicas nas avaliações das brânquias e do fígado da tilápia. As três enzimas colinesterásicas apresentaram aumento de atividade nos grupos expostos ao alumínio (TG1 e TG3), tanto nos ensaios in vivo quanto nos in vitro. A AChE cerebral teve atividade máxima de 126.93 ± 13.20% e 160.13 ± 10.92%, in vivo e in vitro, respectivamente, nos tratamentos expostos a concentração de 3 ppm (TG3), em relação ao tratamento grupo controle (TGC, 100%). Nas mesmas condições, também aumentou a da AChE muscular, com 163.81 ± 0.30% e 138.77 ± 4.07%. Entre as colinesterases, a BChE apresentou resultado mais expressivo no tratamento in vitro, 168.28 ± 5.49% e 196.17 ± 4.08%, para os grupos TG1 e TG3. Das quatro enzimas digestivas analisadas, a pepsina in vivo apresentou menor atividade, 65.01 ± 1.04% (TG1) e 61.06 ± 1.90% (TG3), embora todas as demais, tripsina, quimotripsina e amilase intestinal tenham demonstrado redução de sua atividade em ambos os ensaios, in vivo e in vitro. Nas análises experimentais in vivo a atividade da quimotripsina e da amilase intestinal demonstraram redução significativa entre os tratamentos, sobretudo em relação ao TG3, 73.0 ± 1.8% e de 60.20 ± 3.95%, respectivamente. A atividade in vitro da tripsina foi menor do que a in vivo, inclusive entre os tratamentos TG1 e TG3. Os resultados demonstram a relevância da aplicação de biomarcadores enzimáticos de O. niloticus. O aumento da atividade colinesterásica e a redução na atividade de principais enzimas do metabolismo digestivos, forneceram resultados que indicam a presença do alumínio. Sugerimos o procedimento como ferramenta útil e alternativa no monitoramento de áreas impactadas pelo metal
12

Avaliação dos biomarcadores antioxidantes e hematológicos em equinos marchadores suplementados e submetidos ao teste de simulação de marcha modificada

MÉLO, Stephânia Katurchi Mendes 19 May 2017 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2018-02-21T14:54:12Z No. of bitstreams: 1 Stephania Katurchi Mendes Melo.pdf: 1048646 bytes, checksum: a919c5d9ee12f023c0f7b235c0e9db65 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-21T14:54:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Stephania Katurchi Mendes Melo.pdf: 1048646 bytes, checksum: a919c5d9ee12f023c0f7b235c0e9db65 (MD5) Previous issue date: 2017-05-19 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The physical exercise is the most physiological stressful stimulus that exists, because it submits the organism to the great changes aiming at the maintenance of the muscular activity. The present study measured hematological biomarkers, digestion and oxidative stress in the blood of horses submitted to gait simulation test, and horses in maintenance and training, treated with a mixture of oils rich in omega 3 and 6. In the experiment 1, twelve Mangalarga Marchador animals were used, and the animals were submitted to the low intensity and medium duration gait simulation test (MST), 4 tests and 2 animals per day, blood samples were collected (T2), after 15 minutes of recovery (T3) and after 4 hours of TSM (T4), and were evaluated: CGV, Hb, HT, CGB, LINFO, VCM, CHCM, PLAQ, CV, RDW-SD, GPx, SOD, PPT, URE, CREAT, ACUr, CK, ALT, AST. In experiment 2: Two different groups of activity were used, one in maintenance (6 adult females) and the other in training for gait tests (10 adult horses), the groups received 100mL and 300mL, respectively, of supplementation of a mixture of oral oils for 8 weeks. Blood samples were collected in three different periods: pre-test, after 4 and 8 weeks in the morning, with fasting animals at 12 hours and at rest, and evaluated: CGV, Hb, HT, CGB, LINFO, RDW-SD, GPx, SOD, PPT, AcUr, CK. We conclude that MST causes changes in biomarkers of oxidative, protein and hematological stress in a significant way, which should be considered in this group of athletes who can participate in competitions with reduced intervals during gait tests. And that the supplementation with polyunsaturated oil and vitamin E raises the blood antioxidants in animals in maintenance and training, with different standards, but contributes to the fight against the oxidative stress characteristic of each group analyzed. / O exercício físico é o estímulo estressante mais fisiológico que existe, pois submete o organismo à grandes alterações visando à manutenção da atividade muscular. O presente projeto mensurou os biomarcadores hematológicos, da digestão e do estresse oxidativo no sangue de equinos submetidos ao teste de simulação de marcha, e de equinos em manutenção e treinamento, tratados com suplemento com uma mistura de óleos rico em ômega 3 e 6. Foram utilizados dois diferentes experimentos, onde no experimento 1: foram utilizados doze animais da raça Mangalarga Marchador, e submetidos ao Teste de Simulação de Marcha (TSM) de baixa intensidade e media duração, 4 testes e 2 animais por dia, amostras de sangue foram coletadas nos seguintes tempos: Jejum (T1), imediatamente após o TSM (T2), após 15 minutos de recuperação (T3) e após 4 horas do TSM (T4), e avalliou-se: CGV, Hb, HT, CGB, LINFO, VCM, CHCM, PLAQ, CV, RDW-SD, GPx, SOD, PPT, URE, CREAT, AcUr, CK, ALT, AST. No experimento 2: Foram utilizados dois grupos diferentes de atividade, sendo um em manutenção (6 fêmeas adultas) e o outro em treinamento para provas de marcha (10 equinos adultos), os grupos receberam 100mL e 300mL, respectivamente, de suplementação de uma mistura de óleos, por via oral, durante 8 semanas. Amostras de sangue foram coletadas em três períodos distintos: pré-teste, após 4 e 8 semanas, no período matinal, com os animais em jejum alimentar de 12 horas e em repouso, e avaliou-se: CGV, Hb, HT, CGB, LINFO, RDW-SD, GPx, SOD, PPT, AcUr, CK. Então conclui-se que o TSM ocasiona alterações nos biomarcadores do estresse oxidativo, proteico e hematológicos de forma significativa, o que deve ser considerado nesse grupo de atleta que podem participar de competições com intervalo reduzido durante as provas de marcha. E que a suplementação com óleo polinsaturado e vitamina E, eleva os antioxidantes sanguíneos em animais em manutenção e em treinamento, com padrões diferentes, mas que contribui para o combate ao estresse oxidativo próprio de cada grupo analisado.
13

Characterization of Tumor Cells and Immune Microenvironment Interactions in Non Small Cell Lung Cancer. Translational implications

Torres Martínez, Susana 22 April 2024 (has links)
[ES] En esta tesis, buscamos profundizar en el estudio del microambiente inmunitario del tumor (TME), lo que resultaría en una mejor caracterización del contexto inmunológico de los pacientes y la búsqueda de nuevos biomarcadores en el cáncer de pulmón. Se emplearon cultivos derivados de pacientes con cáncer de pulmón, y líneas celulares comerciales para ensayos de formación de tumoresferas y condiciones adherentes como control. Se analizó la expresión génica de diversos factores inmunorreguladores, observándose una mayor expresión de la mayoría de ellos en las tumoresferas en comparación con las células adherentes. Junto con la secreción, la Galectina-3 (GAL3 o LGALS3 cuando se referencian la proteína o el gen, respectivamente) se seleccionó como la molécula que podría tener una fuerte implicación en la modulación del TME. Los análisis proteicos confirmaron que la GAL3 aumentaba en las tumoresferas de cultivos de adenocarcinoma (ADC) y mostraba patrones de localización y expresión diferencial. Las vesículas extracelulares procedentes de tumoresferas exhibieron niveles altos de LGALS3. Además, revelamos que la GAL3 podría desempeñar un papel crucial como molécula inmunomoduladora en el TME, modulando la inmunosupresión a través de las células T reguladoras (TREGS). Esto se confirmó en muestras tumorales de pacientes, dónde los niveles de expresión altos de LGALS3, se correlacionaron con mayores niveles de TREGS, sugiriendo que los tumores pueden reclutar esta población a través de la GAL3. Posteriormente, se evaluaron los roles pronósticos y diagnósticos de la GAL3 soluble (sGAL3) y otros factores inmunorreguladores (sICOSL, sFGL1, sGAL1, sMICA, sMICB, sCD276) en una cohorte de 94 pacientes con cáncer de pulmón en estadios tempranos resecables (cohorte test). sFGL1, sGAL3 y su combinación mostraron una eficacia diagnóstica óptima para nuestros pacientes. El análisis de supervivencia demostró que, en la sub-cohorte de ADC, los pacientes con niveles altos de sGAL3 experimentaron una supervivencia libre de recaída (SLR) (p=0,048) y una supervivencia global (SG) más corta (p=0,021), mientras que no se observó ninguna asociación en la sub-cohorte de pacientes con carcinoma de células escamosas. El análisis multivariante indicó que sGAL3 podría ser un biomarcador pronóstico independiente para SLR y SG. La expresión génica de nuestro panel de factores inmunoreguladores también se analizó en un grupo independiente de 661 pacientes de TCGA (cohorte de validación), confirmando el valor pronóstico independiente de LGALS3 en la sub-cohorte de ADC para SLR (p=0,021) y SG (p=0,004). El papel diagnóstico, predictivo y pronóstico de estos factores se evaluó en muestras de plasma en el momento basal (PRE) y en la evaluación de la primera respuesta (FR) en una cohorte de 52 pacientes con cáncer de pulmón en estadio avanzado tratados en primera línea con pembrolizumab. sFGL1, sGAL3 y su combinación de nuevo ofrecieron una eficacia diagnóstica óptima para esta cohorte de pacientes. Los niveles de sGAL3 en FR y sMICB en PRE y FR se asociaron con un beneficio clínico en toda la cohorte y en la subcohorte de ADC. sCD276 también se asoció con la respuesta global en toda la cohorte y en la sub-cohorte de ADC. sMICB en FR se identificó como un biomarcador independiente para la supervivencia libre de progresión (SLP) en toda la cohorte y para SLP y SG en la sub-cohorte de ADC. Además, sGAL3 en PRE se encontró como un biomarcador independiente para SLP y SG en toda la cohorte y en FR se identificó como biomarcador independiente para SG en la sub-cohorte ADC. Una disminución en los niveles de sGAL3 en los pacientes en tratamiento se asoció con una reducción en la SG en toda la cohorte. En conclusión, nuestros hallazgos proporcionan información diagnóstica, pronóstica y predictiva relevante del rol de la GAL3 y otros factores inmunoreguladores para los pacientes con cáncer de pulmón y sirven como base para el desarrollo de nuevos biomarcadores y terapias. / [CA] En aquest estudi, busquem profunditzar en l'estudi del microambient immunològic del tumor (TME), el que resultaria en una millor caracterització del context immunològic dels pacients i la recerca de nous biomarcadors en el càncer de pulmó. S'utilitzaren cultius de llarg termini establits a partir de pacients amb càncer de pulmó en etapa primerenca, i línies cel·lulars comercials per a assajos de formació de tumorsferes per a l'enriquiment de cèl·lules mares canceroses i condicions adherents com a control. S'analitzà l'expressió gènica de diversos factors immunoreguladors, i es va observar una major expressió de la majoria d'ells en les tumorsferes en comparació amb les cèl·lules adherents. Juntament la secreció, la Galectina-3 (GAL3 o LGALS3 quan es fa referència a la proteïna o al gen, respectivament) es va seleccionar com la molècula que podria tindre una forta implicació en la modulación del TME. Els anàlisis proteics van confirmar que la GAL3 augmentava consistentment en les tumorsferes de cultius d'adenocarcinoma de pulmó (ADC) i mostrava patrons de localització i expressió diferencial. Les vesícules extracel·lulars precedents de les tumorspheres també van exhibir nivells alts de LGALS3. Vam revelar que la GAL3 podria jugar un paper crucial com a molècula immunomoduladora expressada i secreta en el TME, modulant la immunosupressió a través de les cèl·lules T reguladores (TREGS). Això es va confirmar en mostres tumorals de pacients amb nivells d'expressió elevats de GAL3, que a més tenien majors nivells de TREGS. Posteriorment, es van avaluar els rols pronòstics i diagnòstics de la GAL3 soluble (sGAL3) i altres factors immunoreguladors (sICOSL, sFGL1, sGAL1, sMICA, sMICB, sCD276) en una cohort de 94 pacients amb càncer de pulmó en estadi primerenc (cohort de test). sFGL1, sGAL3 i la seua combinació van mostrar una eficàcia diagnòstica òptima en la nostra cohort. A més, l'anàlisi de supervivència de Kaplan-Meier va demostrar en la subcohort de ADC en estadi primerenc, que els pacients amb nivells alts de sGAL3 van experimentar una supervivència lliure de recaiguda (SLR) (p=0,048) i una supervivència global (SG) més curta (p=0,021), però no en la de carcinoma de cèl·lules escamoses. L'anàlisi multivariant va indicar que sGAL3 podria ser un biomarcador independent del pronòstic per a SG i SLR. L'expressió gènica de tots aquests factors immunoreguladors també es va analitzar en un grup independent de 661 pacients de TCGA (cohort de validació), confirmant el valor pronòstic independent de LGALS3 en la subcohort de ADC per a SLR (p=0,021) i SG (p=0,004). El paper diagnòstic, predictiu i pronòstic d'aquests factors immunoreguladors també es va avaluar en el moment basal (PRE) i en l'avaluació de la primera resposta (FR) en una cohort de 52 pacients amb cáncer de pulmó en estadi avançat tractats en primera línia amb pembrolizumab. sFGL1, sGAL3 i la seua combinació de nou van oferir una eficàcia diagnòstica òptima per als pacients d'aquesta cohort. Els nivells de sGAL3 en FR i sMICB en PRE i FR estaven associats amb un benefici clínic durador en tota la cohort i en la subcohort de LUAD. sCD276 també es va associar amb la resposta global en tota la cohort i en la subcohort de ADC. Un anàlisi de regressió de Cox va identificar sMICB en FR com a biomarcador independent per a la supervivència lliure de progressió (SLP) en tota la cohort i per a SLP i SG en la subcohort de ADC. sGAL3 en PRE es va trobar com a biomarcador independent per a SLP i SG en tota la cohort, i sGAL3 en FR es va identificar com a biomarcador independent per a SG en la subcohort de ADC. Una disminució en FR dels nivells de sGAL3 es va associar amb una reducció en la SG en tota la cohort. En conclusió, els nostres descobriments proporcionen informació rellevant sobre el rol diagnòstic y el pronòstic de la GAL3 y altres factor inmunoreguladors per als pacients amb càncer de pulmó i serveixen com a base per al desenvolupament de nous biomarcadors i teràpies. / [EN] The complex field of immuno-oncology is constantly evolving, driven by cancer heterogeneity and the plasticity of the immune cells participating in this process. In this study we aim to delve deeper into the study of immune tumor microenvironment (TME), which will result in an improved characterization of patient`s immune contexture and the search for new biomarkers in lung cancer. In this thesis, long term patient derived lung cancer cell (PDLCC) and commercial cell lines cultures were employed for sphere-forming assays for cancer stem cells enrichment and adherent conditions for the control counterparts. Gene expression of immune-mediators was analyzed showing that expression levels of most selected genes were higher in tumorspheres compared with the adherent cells counterparts. Together with secretion, Galectin-3 (GAL3 or LGALS3 when protein or gene are referenced, respectively) was selected as the molecule that could have a strong implication in the modulation of TME. Immunoblot, flow cytometry and immunofluorescence analyses confirmed that GAL3 was consistently increased in tumorspheres from lung adenocarcinoma (LUAD) and showed differential localization and expression patterns. Extracelullar vesicles from tumorspheres also exhibited high levels of LGALS3. Next, we revealed that GAL3 could play a crucial role as an immunomodulatory molecule expressed and secreted in the TME, modulating immunosuppression through regulatory T cells (TREGS). This was confirmed in patient's tumor samples, where higher levels of LGALS3 correlated with increased TREGS, suggesting that tumors may be recruiting this population through GAL3. The prognostic and diagnostic roles of soluble GAL3 (sGAL3) and other immune-mediators (sICOSL, sFGL1, sGAL1, sMICA, sMICB, sCD276) were evaluated in a cohort of 94 early-stage lung cancer (test cohort). sFGL1, sGAL3 and its combination yielded optimal diagnostic efficacy in our patient's cohort. A Cox regression analysis revealed an association between sGAL3 and prognosis. Kaplan-Meier plots show that, in the early-stage LUAD subcohort, patients with high levels of sGAL3 experienced shorter relapse-free survival (RFS) (p=0.048) and overall survival (OS) (p=0.021), while no such association was observed in the lung squamous cell carcinoma subcohort. Multivariate analysis indicated that sGAL3 could be an independent biomarker of prognosis for OS and RFS. Gene expression of our panel of immunoregulatory mediators was also analyzed in an independent group of 661 patients from TCGA (validation cohort), confirming the independent prognostic value of LGALS3 in the LUAD subcohort for PFS (p=0.021) and OS (p=0.004). The diagnostic, predictive and prognostic role of these immune-mediators was also evaluated in plasma samples at baseline (PRE) and at first response assessment (FR) in a cohort of 52 advanced-stage lung cancer patients treated in first-line with pembrolizumab. sFGL1, sGAL3 and its combination were also found to have a diagnostic value in this clinical setting. The Mann-Whitney test revealed that sGAL3 at FR and sMICB at PRE and FR were associated with clinical benefit in the entire cohort and in the LUAD subcohort. sCD276 was also associated with objective response in the entire cohort and in the LUAD subcohort. A Cox regression analysis identified sMICB at FR as an independent biomarker for progression-free survival (PFS) in the entire cohort and for PFS and OS in the LUAD subcohort. Furthermore, sGAL3 at PRE was found to be an independent biomarker for PFS and OS in the entire cohort, and sGAL3 at FR was identified as an independent biomarker for OS in the LUAD subcohort. A decreased in the levels of sGAL3 on treatment was associated with reduction of OS in the entire cohort. In conclusion, our findings provide relevant prognostic and predictive information on the role of GAL3 and other immune-mediators for lung cancer patients and served as the basis for developing new biomarkers and therapies. / This thesis was supported by the following Spanish institutions: Centro de Investigación Biomédica en Red Cáncer (Project CB16/12/00350); Fondo de Investigación Sanitaria-Fondo Europeo de Desarrollo Regional (Projects PI15/00209, PI15/00753, PI18/00266 and IFEQ21/00194); Fundación Arnal Planelles; Generalitat Valenciana y Fondo Social Europeo (Project ACIF/2018/275): ERA-NET EURONANOMED III (Project METASTARG JTC 2018-045) / Torres Martínez, S. (2024). Characterization of Tumor Cells and Immune Microenvironment Interactions in Non Small Cell Lung Cancer. Translational implications [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/203659
14

Extração das isoformas da proteína precursora do amilóide em plasma rico em plaquetas para testes proteômicos como biomarcador da doença de Alzheimer / Extraction of amyloid precursor protein isoforms from blood plasma´s platelet for proteomic tests as Alzheimer disease biomarker

Deziderio, Leandro Aparecido Grange 25 November 2008 (has links)
Este trabalho de mestrado teve como objetivo o desenvolvimento de uma metodologia analítica focada no preparo de amostra protéica. O objeto de estudo foram os fragmentos solúveis das isoformas da proteína precursora do amilóide (APPs) presentes no plasma rico em plaquetas. As APPs têm sido amplamente estudadas em diversos grupos de pesquisa no Brasil e em outros no mundo como possíveis biomarcadores para a doença de Alzheimer. O preparo de amostra é a etapa fundamental que influencia significativamente nos resultados seguintes, especialmente quando se trata de amostras protéicas que exigem maiores cuidados. Para a avaliação dos melhores preparos de amostra para as APPs, foi utilizado SDS-PAGE e eletrotransferências de proteínas por Western Blotting. A eficiência dos preparos foi avaliada baseando-se nos resultados de revelação com anticorpos específicos para APP e medidas de densitometria de bandas. Após a escolha do melhor preparo de amostra utilizando SDS-PAGE e Western Blotting, as isoformas da APP foram separadas por eletroforese bidimensional (2DE). Durante a etapa de preparo de amostra, os resultados inesperados de massa molecular, o que indicou possível biodegradação das APPs. A identificação da fonte de interferência foi realizada estudando as variáveis dos preparos de amostra. Com isso foi possível determinar a fonte de interferência, mas uma avaliação mais detalhada das isoformas (como utilização de espectrometria de massas) não foi possível. / The goal of this Master\'s work was to develop an analytical methodology focused on protein sample preparation. The analyte studied were soluble amyloid precursor protein isoforms (APPs) which has been studied in many groups in Brazil and around the world as a possible biomarker for Alzheimer\'s disease. Sample preparation is a crucial step that influence significantly on next results, especially about biological samples which require more attention. For the best sample preparation for APPs, was used SDS-PAGE and protein electrotransference by Western Blotting techniques. The efficiency of the sample preparations was evaluated based on specific antibody reactions and densitometry measures of these interactions. After that, the APP isoforms were analyzed by two dimensional electrophoresis (2DE). During the sample preparation, were obtained unexpected molecular mass results, which indicated some APPs biodegradation. For the determination of the interference source, the variants steps of the sample preparation were analyzed. The sample preparation interference source was identified, but a more detailed study of the isoforms (by mass spectrometry) was not possible as well as the analysis of the identity of the possible fragmented isoforms.
15

Extração das isoformas da proteína precursora do amilóide em plasma rico em plaquetas para testes proteômicos como biomarcador da doença de Alzheimer / Extraction of amyloid precursor protein isoforms from blood plasma´s platelet for proteomic tests as Alzheimer disease biomarker

Leandro Aparecido Grange Deziderio 25 November 2008 (has links)
Este trabalho de mestrado teve como objetivo o desenvolvimento de uma metodologia analítica focada no preparo de amostra protéica. O objeto de estudo foram os fragmentos solúveis das isoformas da proteína precursora do amilóide (APPs) presentes no plasma rico em plaquetas. As APPs têm sido amplamente estudadas em diversos grupos de pesquisa no Brasil e em outros no mundo como possíveis biomarcadores para a doença de Alzheimer. O preparo de amostra é a etapa fundamental que influencia significativamente nos resultados seguintes, especialmente quando se trata de amostras protéicas que exigem maiores cuidados. Para a avaliação dos melhores preparos de amostra para as APPs, foi utilizado SDS-PAGE e eletrotransferências de proteínas por Western Blotting. A eficiência dos preparos foi avaliada baseando-se nos resultados de revelação com anticorpos específicos para APP e medidas de densitometria de bandas. Após a escolha do melhor preparo de amostra utilizando SDS-PAGE e Western Blotting, as isoformas da APP foram separadas por eletroforese bidimensional (2DE). Durante a etapa de preparo de amostra, os resultados inesperados de massa molecular, o que indicou possível biodegradação das APPs. A identificação da fonte de interferência foi realizada estudando as variáveis dos preparos de amostra. Com isso foi possível determinar a fonte de interferência, mas uma avaliação mais detalhada das isoformas (como utilização de espectrometria de massas) não foi possível. / The goal of this Master\'s work was to develop an analytical methodology focused on protein sample preparation. The analyte studied were soluble amyloid precursor protein isoforms (APPs) which has been studied in many groups in Brazil and around the world as a possible biomarker for Alzheimer\'s disease. Sample preparation is a crucial step that influence significantly on next results, especially about biological samples which require more attention. For the best sample preparation for APPs, was used SDS-PAGE and protein electrotransference by Western Blotting techniques. The efficiency of the sample preparations was evaluated based on specific antibody reactions and densitometry measures of these interactions. After that, the APP isoforms were analyzed by two dimensional electrophoresis (2DE). During the sample preparation, were obtained unexpected molecular mass results, which indicated some APPs biodegradation. For the determination of the interference source, the variants steps of the sample preparation were analyzed. The sample preparation interference source was identified, but a more detailed study of the isoforms (by mass spectrometry) was not possible as well as the analysis of the identity of the possible fragmented isoforms.
16

Análise proteômica do músculo esquelético de pacu (Piaractus mesopotamicus) após jejum prolongado e durante crescimento compensatório.

Silva-Gomes, Rafaela Nunes da January 2018 (has links)
Orientador: Maeli Dal Pai / Resumo: A musculatura esquelética em peixes corresponde mais de 70% do peso corporal total desses animais e o desenvolvimento, crescimento e manutenção do fenótipo muscular envolvem o balanço dinâmico entre as vias de anabolismo e catabolismo muscular, sendo influenciado por diversos fatores, como a disponibilidade alimentar. Períodos com baixa ou nenhuma disponibilidade de alimento é frequentemente observado na natureza e talvez, por isso, garantem aos peixes uma alta capacidade adaptativa para enfrentar períodos de jejum prolongado. Com a realimentação e os níveis metabólicos restabelecidos, o animal pode apresentar um processo de crescimento acelerado, chamado crescimento compensatório. Existe um grande interesse da aquicultura nos processos de crescimento compensatório após jejum, uma vez que bem estabelecido pode gerar diminuição do custo com a alimentação e aumento dos níveis de produção. Uma ferramenta para o estudo do músculo de peixes durante períodos de jejum e realimentação é a proteômica. A proteômica permite identificar o conjunto de proteínas expressas por uma célula ou tecido em determinadas situações e modificações ambientais e possui a vantagem de caracterizar eventos pós-traducionais, algo impossibilitado pela genômica e transcriptoma. Dessa forma, nós testamos a hipótese de que juvenis de pacu (Piaractus mesopotamicus) submetidos a 30 dias de jejum e 30 e 60 dias de realimentação apresentam crescimento compensatório e alterações no perfil de expressão proteico da m... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The skeletal muscle in fish corresponds more than 70% of the total body weight and the development, growth and maintenance of the muscle phenotype involves the dynamic balance between muscle anabolism and catabolism pathways, being influenced by several factors, such as food availability. Periods with low or no food availability are often observed in nature and may therefore, ensure a high adaptive capacity in fish to deal with prolonged fasting periods. With refeeding and metabolic levels restored, the animal may exhibit accelerated growth, called compensatory growth. There is a great interest of aquaculture in the processes of fasting/refeeding, once well-established can generates decrease of the feeding costs and increase of the production levels. An important tool to analyze muscle fish during fasting/refeeding is Proteomics. The proteomics allows to identify a set of proteins expressed by a cell or tissue in some situations and environmental changes and has the advantage of characterizing post-translational events, something impossible to detect by genomic and transcriptome analysis. This way, we tested the hypothesis that juveniles pacu (Piaractus mesopotamicus) submitted to 30 days of fasting and 30 and 60 days of refeeding present compensatory growth and alterations in the protein expression profile of the skeletal muscle. For this, we used two animals groups: Control group (C) fed continuously for 90 days and experimental group (E), submitted to 30 days of fasting fo... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor
17

Avaliação das concentrações de citocinas séricas de pacientes em diferentes estágios da doença de Chagas

Chambela, Mayara da Costa January 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2014-08-11T12:37:22Z (GMT). No. of bitstreams: 4 license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) mayara_chambela_ipec_mest_2012.pdf: 742104 bytes, checksum: 539c5f43343ecbe7c2210f60bd4c0bba (MD5) mayara_chambela_ipec_mest_2012.pdf.txt: 105697 bytes, checksum: 68a4cd335d5a44f983249fa1fd40abb1 (MD5) mayara_chambela_ipec_mest_2012.pdf.jpg: 1466 bytes, checksum: 0ef650b996154e2ccb253b8e5bdde533 (MD5) Previous issue date: 2014-05-06 / Fundação Oswaldo Cruz. Instituto de Pesquisa Clínica Evandro Chagas. Rio de Janeiro, RJ, Brasil / A resposta imune é muito importante para a proteção contra doenças. Estudos têm avaliado a resposta imunológica de pacientes com doença de Chagas na tentativa de explicar a fisiopatologia da doença. O objetivo deste trabalho foi avaliar as concentrações das citocinas séricas IL-4, IL- 10, IL-12, TNF- e IFN- em pacientes nas diferentes formas clínicas da doença de Chagas. Foi realizado um estudo caso-controle de 115 indivíduos. Os indivíduos infectados foram divididos em estágios conforme o consenso brasileiro de doença de Chagas: indeterminados ou sem cardiopatia aparente (eletrocardiograma e ecocardiograma normais); cardíacos A (eletrocardiograma alterado e ecocardiograma normal); cardíacos C (eletrocardiograma e ecocardiograma alterados com ICC compensável) e cardíacos D (eletrocardiograma e ecocardiograma alterados com ICC refratária). Também foram incluídos indivíduos não infectados pelo T. cruzi. Foram incluídos 30 pacientes indeterminados; 31 cardíacos A; 14 cardíacos C, 11 cardíacos D e 29 indivíduos não infectados Entre as citocinas pró-inflamatórias, o IFN- apresentou maior concentração sérica em relação às citocinas IL-12 e TNF- . Os cardíacos no estágio A apresentaram maiores concentrações de TNF- , entretanto houve uma queda significativa nas concentrações desta citocina à medida que observamos os estágios mais avançados da CCC. Tanto os indeterminados quanto os cardíacos apresentaram altos níveis de TFN- e IFN- e baixos níveis de IL-4 e IL-10, demonstrando um perfil predominante de Th1, com uma resposta imune não balanceada. Este estudo demonstrou uma proporcionalidade direta nas concentrações das citocinas pró-inflamatórias e antiinflamatórias em relação à FEVE, em todos os grupos de pacientes estudados, sugerindo que essa correlação poderia ser utilizada como um possível marcador de evolução para a CCC / The immune response is very important for protectio n against diseases. Studies have evaluated the immune response of patients with Chagas’ diseas e in an attempt to explain the pathophysiology of the disease. The aim of this stu dy was to evaluate serum concentrations of cytokines IL-4, IL-10, IL-12, TNF- α and IFN- in patients in different clinical forms of Chagas’ disease. We conducted a case-control study of 115 i ndividuals. Infected individuals were divided into 4 stages as the Brazilian consensus of Chagas disease: indeterminate patients or without apparent heart disease (normal electrocardiogram an d echocardiogram) cardiac patients on the stage A (electrocardiogram changes and normal echoc ardiogram), cardiac patients on the stage C (electrocardiogram and echocardiogram altered with compensable CHF) and cardiac patients on the stage D (electrocardiogram and echocardiogram c hanged with refractory CHF). Also were included uninfected individuals with T. cruzi . We included 30 indeterminate patients, 31 cardiac patients on the stage A, 14 cardiac patients on the stage C, 11 cardiac patients on the stage D and 29 uninfected individuals. Among the pro-inflammato ry cytokines, IFN- showed higher serum levels in relation to IL-12 and TNF- α . The cardiac patients on the stage A had higher concentrations of TNF- α , however, there was a significant decrease in the concentrations of this cytokine in the same time that we observed the late r stages of the CCC. Both indeterminate and cardiac patients showed high levels of TFN- α and IFN- and low levels of IL-4 and IL-10, demonstrating a dominant Th1 profile with an imbala nced immune response. This study demonstrated a direct proportionality in concentrat ions of pro-inflammatory and anti- inflammatory cytokines with respect to the LVEF in all groups of patients, suggesting that this correlation could be used as a marker of progressio n to CCC.
18

Caracterização da acetilcolinesterase cerebral do tambaqui (Colossoma macropomum) e efeito de pesticidas organofosforados e carbamatos sobre sua atividade

Rodrigo Dias de Assis, Caio 31 January 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:51:17Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo3083_1.pdf: 3845723 bytes, checksum: 28794ed786842f474da2c58b9d1a0ae2 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2008 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / Organofosforados e carbamatos são as principais classes de pesticidas no mercado mundial. Sua rápida degradação e baixa estabilidade no meio ambiente fizeram com que substituíssem rapidamente outras classes importantes. Todavia, sua alta toxicidade em relação aos mamíferos e outros organismos não-alvo aliada às grandes quantidades utilizadas constituem uma ameaça à saúde humana e ambiental. O modo de ação de ambas as classes baseia-se na inibição de enzimas colinesterases. Metodologias vêm sendo desenvolvidas utilizando colinesterases de organismos aquáticos para detectar a presença de pesticidas em amostras ambientais, uma vez que seus habitats são constantemente contaminados por esses compostos. Neste trabalho, a acetilcolinesterase presente no extrato bruto (AChE; EC 3.1.1.7) de cérebro de tambaqui (Colossoma macropomum) foi exposta a concentrações de 0,001 a 10 ppm de um pesticida comercial, cujo princípio ativo é o organofosforado diclorvós. Os resultados demonstraram inibição de aproximadamente 18% da atividade enzimática referente à concentração de 0,01 ppm (0,0452 μmol/L) do princípio ativo. Em seguida, a enzima foi caracterizada e exposta a cinco pesticidas organofosforados e dois carbamatos: diclorvós, diazinon, clorpirifós, temefós, TEPP, carbaril e carbofuran, respectivamente. Foram determinados parâmetros físico-químicos e cinéticos como pH ótimo (7,0 a 8,0), temperatura ótima (40 a 45ºC) e estabilidade térmica (60% da atividade retida até 50ºC). As concentrações dos pesticidas foram de 0,001 a 10 ppm. A concentração de 0,001 ppm causou decréscimo na atividade enzimática em 34,4% (dichlorvos), 17,1% (clorpirifós) e 16,3% (carbofuran). A CI50 estimada para cada composto foi 0,0451 μmol/L (diclorvós), 7,583 μmol/L (clorpirifós), 3,734 μmol/L (TEPP), 33,86 μmol/L (carbaril), 0,9202 μmol/L (carbofuran). Esses resultados contribuem para a determinação de condições ótimas experimentais e sugerem a utilização da acetilcolinesterase de tambaqui no monitoramento ambiental de alguns desses pesticidas
19

Dinâmica de biomarcadores do perfil energético, proteico, mineral e da atividade muscular cardíaca em cabras das raças moxotó e saanen no periparto

GONÇALVES, Daniel Nunes de Araújo 26 February 2018 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2018-07-27T12:33:30Z No. of bitstreams: 1 Daniel Nunes de Araujo Goncalves.pdf: 1343471 bytes, checksum: a2462200847494c5c2051223c07301ef (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-27T12:33:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Daniel Nunes de Araujo Goncalves.pdf: 1343471 bytes, checksum: a2462200847494c5c2051223c07301ef (MD5) Previous issue date: 2018-02-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Moxotó and Saanen goats are animals that have an increasing interest in goat breeders in the semi-arid region of Northeast Brazil. They are well adapted to environmental adversities, having good adaptability to the environment and nutritional management, with the use of natural forage resources. There is great interest in the knowledge of the physiological changes that occur in the transition period, aiming to know the intensity of metabolic changes and their reflexes in animal health. Due to the scarcity of data with females of the Moxotó breed related to the dynamic profile of metabolites as well as the dynamics of markers of myocardial damage in Saanen goats, the objective was to evaluate the profile of some blood biomarkers during the gestation, and postpartum in Moxotó goats, as well as to evaluate the dynamics of biomarkers of cardiac muscle activity (troponin I and CK-MB) in Saanen goats in the peripartum period. Two completely randomized designs were developed with a group of goats (n = 10) and different moments of observation in the prepartum, postpartum and postpartum periods, and the second with Saanen goats, plurípara, pregnants (n = 14), with a mean body score of 3.5 in the transition period. Blood samples were collected by jugular venipuncture in tubes with and without anticoagulant (sodium fluoride). Different biomarkers were determined in a LABMAX 240 automated biochemical analyzer. Serum troponin and CK-MB determination were determined by the electrochemiluminescence method (ECLIA) using a commercial kit and BECKMAN COUNTER-ACCESS 2® equipment. In the first design, significant variations were observed in the following blood constituents at different gestation periods: total protein (p <0.0035), albumin (p <0.0475), globulin (p <0.0098) (p <0.001), triglyceride (p <0.0018), and fructosamine (p <0.001); whereas no changes in blood cholesterol concentration were recorded (p = 0.8890). Regarding the parameters of enzymatic activity, only the AST variations (p <, 0001) were observed, whereas the activities of GGT (p = 0.2049) and FA (p = 0.5104) were similar at all times of different periods. Regarding the parameters of the mineral profile, significant variations were observed in serum Ca concentration (p <.0001), P (p = 0.0226) and Mg (p = 0.0003). In relation to the regression analysis, as a function of prepartum and delivery periods, negative linear behavior was observed for the following biomarkers: total protein (p <, 0001), albumin (p = 0.0109), globulin (p = 0.0001), glucose (p = 0.0011), fructosamine (p = 0.0010), GGT (p = 0.0500) and Ca (p <10001). As for the second design, there was no significant variation (P> 0.05) in the variables in the prepartum, delivery and postpartum periods. Highly negative correlation was observed between plasma β- Hydroxybutyrate concentration with glucose (r = 0.60, P <0.0001) and moderately negative between β-Hydroxybutyrate and troponin (r = 0.45, P <0.0001) , that is, the higher the blood concentration of β-Hydroxybutyrate, the lower the concentrations of glucose and troponin I in pre-calving goats at calving. It was concluded that the Moxotó goats, in the transition period, present significant variation in metabolic dynamics related to energy, protein and mineral profiles. Blood levels of Troponin I and CK-MB are detectable in the blood of Saanen goats in the transition period, and these data can be used as reference values for metabolic profile study in different metabolic and productive conditions. / Cabras de raça Moxotó e Saanen são animais que tem crescente interesse pelos criadores de caprinos na região semiárida do Nordeste do Brasil. São bem adaptados às adversidades ambientais, tendo boa capacidade de adaptação ao meio ambiente e manejo nutricional, com a utilização dos recursos forrageiros naturais. É grande o interesse pelo conhecimento das modificações fisiológicas que ocorrem no período de transição, visando conhecer a intensidade das alterações metabólicas e seus reflexos na saúde animais. Mediante a escassez de dados com fêmeas da raça Moxotó relacionado à dinâmica de perfil metabólitos, bem como a dinâmica de marcadores de danos do miocárdio em cabras da raça Saanen, objetivou-se avaliar o perfil de alguns biomarcadores sanguíneos durante os períodos de gestação, parto e pós-parto em cabras da raça Moxotó, bem como avaliar a dinâmica de biomarcadores de atividade muscular cardíaca (troponina I e CK-MB) em cabras da raça Saanen no período do periparto. Dois delineamentos inteiramente casualizados, foram desenvolvidos, tendo, no primeiro, um grupo de cabras (n=10) e diferentes momentos de observação nos períodos pré-parto, parto e pós-parto e o segundo com cabras da raça Saanen, plurípara, prenhas (n=14), com escore corporal médio de 3,5, no período de transição. Amostras de sangue foram coletadas por venopunção jugular, em tubos com e sem anticoagulante (fluoreto de sódio). Diferentes biomarcadores foram determinados em analisador bioquímico automatizado LABMAX 240. A determinação sérica da troponina e CK-MB foram determinadas pelo método de eletroquimioluminescência (ECLIA), utilizando-se kit comercial e equipamento BECKMAN COUNTER - ACCESS 2®. No primeiro delineamento, verificou-se que variações significativas foram observadas nos seguintes constituintes sanguíneos, nos diferentes períodos de gestação: proteína total (p<0,0035), albumina (p<0,0475), globulina (p<0,0098), ureia (p<0,0004), creatinina (p<0,0069), glicose (p=0,0021), triglicerídeo (p<0,0018) e frutosamina (p<,0001); enquanto que não foram registradas variações na concentração sanguínea de colesterol (p=0,8890). Em relação aos parâmetros de atividade enzimática, foram observadas variações apenas da AST (p<,0001), enquanto que as atividades da GGT (p=0,2049) e FA (p=0,5104) foram análogas em todos os momentos de coleta, nos diferentes períodos. Quanto aos parâmetros do perfil mineral, variações significativas foram observadas na concentração sérica de Ca (p<.0001), P (p=0,0226) e Mg (p=0,0003). Em relação à análise de regressão, em função dos períodos de pré-parto e parto, foi observado comportamento linear negativo para os seguintes biomarcadores: proteína total (p<,0001), albumina (p=0,0109), globulina (p=0,0001), glicose (p=0,0011), frutosamina (p=0,0010), GGT (p=0,0500) e Ca (p<,0001). Quanto ao segundo delineamento, não houve variação significativa (P>0,05) das variáveis nos períodos do pré-parto, parto e pós-parto. Correlação altamente negativa foi observado entre a concentração plasmática de β- Hidroxibutirato com glicose (r=0,60; P<0,0001) e moderadamente negativa entre β- Hidroxibutirato com troponina (r=0,45; P<0,0001), ou seja, quanto maior a concentração sanguínea de β-Hidroxibutirato, menores as concentrações de glicose e troponina I nas cabras do pré-parto ao parto. Conclui-se que Cabras da raça Moxotó, no período de transição, apresentam significativa variação na dinâmica de metabólicos relacionados aos perfis energético, proteico e mineral. Concentrações sanguíneas de Troponina I e CK-MB são detectáveis no sangue de cabras da raça Saanen no período de transição, podendo esses dados serem utilizados como valores de referência para estudo de perfil metabólico em diferentes condições metabólicas e produtivas.
20

Protocolo para avaliação da expressão gene ABL sob estresse radioativo

Coeli de Barros Correia Melo, Fárida 31 January 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T23:16:17Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo8658_1.pdf: 1333847 bytes, checksum: 8e0ef0e5a50bdc8b81e3a03962307235 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2008 / As crescentes aplicações das radiações ionizantes, associadas à evolução das técnicas de análises moleculares, têm despertado grande interesse para identificação de marcadores moleculares de irradiação ocupacional ou acidental. Alguns genes envolvidos na resposta molecular ao estresse radioativo foram identificados pela alteração de sua capacidade de expressão. Entretanto, os métodos comumente utilizados para avaliação da expressão gênica são laboriosos e de alto custo. Neste trabalho, o gene ABL foi utilizado como base no estabelecimento de um protocolo para avaliação da expressão gênica em linfócitos, após irradiação gama. Para tanto, foram testadas amostras de sangue periférico de indivíduos sadios após 3, 6 e 12 horas de irradiação com doses de 1 e 3 Gy a partir de uma fonte de Cobalto-60. A técnica de avaliação empregada foi a de Reação em Cadeia da Polimerase em Tempo Real, tendo o fluoróforo Sybr green como intercalante de DNA. Em todas as etapas, amostras não irradiadas foram empregadas como controle. O RNA foi extraído dos linfócitos totais e o cDNA, sintetizado pelo método de transcrição reversa. Com base no protocolo desenvolvido, foi possível identificar um aumento na expressão do gene ABL na dose de 1 Gy, após seis horas. Entretanto, não foram evidenciadas variações estatisticamente significantes dos níveis de expressão desse gene nas demais condições analisadas. O protocolo estabelecido nessa pesquisa mostrou-se de fácil reprodução e rápido. Os recursos empregados para avaliação de sua eficácia constataram a confiabilidade do método, sugerindo sua aplicação em análises tanto dos níveis de expressão do gene ABL, quanto em investigações de genes candidatos a biomarcadores moleculares de exposição à radiação ionizante

Page generated in 0.0497 seconds