Measurement of tissue hemodynamics provides vital information for the assessment of tissue viability. This thesis reports three noninvasive near-infrared diffuse optical systems for spectroscopic measurements and tomographic imaging of tissue hemodynamics in vulnerable tissues with the goal of disease diagnosis and treatment monitoring. A hybrid near-infrared spectroscopy/diffuse correlation spectroscopy (NIRS/DCS) instrument with a contact fiber-optic probe was developed and utilized for simultaneous and continuous monitoring of blood flow (BF), blood oxygenation, and oxidative metabolism in exercising gastrocnemius. Results measured by the hybrid NIRS/DCS instrument in 37 subjects (mean age: 67 ± 6) indicated that vitamin D supplement plus aerobic training improved muscle metabolic function in older population. To reduce the interference and potential infection risk on vulnerable tissues caused by the contact measurement, a noncontact diffuse correlation spectroscopy/tomography (ncDCS/ncDCT) system was then developed. The ncDCS/ncDCT system employed optical lenses to project limited numbers of sources and detectors on the tissue surface. A motor-driven noncontact probe scanned over a region of interest to collect boundary data for three dimensional (3D) tomographic imaging of blood flow distribution. The ncDCS was tested for BF measurements in mastectomy skin flaps. Nineteen (19) patients underwent mastectomy and implant-based breast reconstruction were measured before and immediately after mastectomy. The BF index after mastectomy in each patient was normalized to its baseline value before surgery to get relative BF (rBF). Since rBF values in the patients with necrosis (n = 4) were significantly lower than those without necrosis (n = 15), rBF levels can be used to predict mastectomy skin flap necrosis. The ncDCT was tested for 3D imaging of BF distributions in chronic wounds of 5 patients. Spatial variations in BF contrasts over the wounded tissues were observed, indicating the capability of ncDCT in detecting tissue hemodynamic heterogeneities. To improve temporal/spatial resolution and avoid motion artifacts due to a long mechanical scanning of ncDCT, an electron-multiplying charge-coupled device based noncontact speckle contrast diffuse correlation tomography (scDCT) was developed. Validation of scDCT was done by imaging both high and low BF contrasts in tissue-like phantoms and human forearms. In a wound imaging study using scDCT, significant lower BF values were observed in the burned areas/volumes compared to surrounding normal tissues in two patients with burn. One limitation in this study was the potential influence of other unknown tissue optical properties such as tissue absorption coefficient (µa) on BF measurements. A new algorithm was then developed to extract both µa and BF using light intensities and speckle contrasts measured by scDCT at multiple source-detector distances. The new algorithm was validated using tissue-like liquid phantoms with varied values of µa and BF index. In-vivo validation and application of the innovative scDCT technique with the new algorithm is the subject of future work.

Since aggressive cancers are frequently hypermetabolic with angiogenic vessels, quantification of blood flow (BF) can be vital for cancer diagnosis. Our laboratory has developed a noncontact diffuse correlation tomography (ncDCT) system for 3-D imaging of BF distribution in deep tissues (up to centimeters). The ncDCT system employs two sets of optical lenses to project source and detector fibers respectively onto the tissue surface, and applies finite element framework to model light transportation in complex tissue geometries. This thesis reports our first step to adapt the ncDCT system for 3-D imaging of BF contrasts in human breast tumors. A commercial 3-D camera was used to obtain breast surface geometry which was then converted to a solid volume mesh. An ncDCT probe scanned over a region of interest on the breast mesh surface and the measured boundary data were used for 3-D image reconstruction of BF distribution. This technique was tested with computer simulations and in 28 patients with breast tumors. Results from computer simulations suggest that relatively high accuracy can be achieved when the entire tumor was within the sensitive region of diffuse light. Image reconstruction with a priori knowledge of the tumor volume and location can significantly improve the accuracy in recovery of tumor BF contrasts. In vivo ncDCT imaging results from the majority of breast tumors showed higher BF contrasts in the tumor regions compared to the surrounding tissues. Reconstructed tumor depths and dimensions matched ultrasound imaging results when the tumors were within the sensitive region of light propagation. The results demonstrate that ncDCT system has the potential to image BF distributions in soft and vulnerable tissues without distorting tissue hemodynamics. In addition to this primary study, detector fibers with different modes (i.e., single-mode, few-mode, multimode) for photon collection were experimentally explored to improve the signal-to-noise ratio of diffuse correlation spectroscopy flow-oximeter measurements.

Το Μυελοδυσπλαστικό Σύνδρομο (ΜΔΣ) αποτελεί νόσημα με διαταραχή σε επίπεδο αρχέγονου αιμοποιητικού κυττάρου (stem cell) που χαρακτηρίζεται από μη αποδοτική αιμοποίηση και κυτταροπενίες του περιφερικού αίματος που περιλαμβάνουν μία ή περισσότερες αιμοποιητικές σειρές. Διάφορες ανοσολογικές διαταραχές των ασθενών με ΜΔΣ, όπως, αυξημένη ευαισθησία σε βακτηριακές λοιμώξεις, αυτοάνοσα φαινόμενα και υψηλή συχνότητα κακοηθειών του λεμφικού ιστού, υποδεικνύουν αδυναμία των ασθενών με ΜΔΣ για ανοσολογική απάντηση, οι αιτίες των οποίων παραμένουν άγνωστες μέχρι σήμερα. Τα Δενδριτικά Κύτταρα (ΔΚ) είναι κύτταρα του ανοσολογικού μηχανισμού που προέρχονται από το μυελό των οστών. Ως αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα (APC), είναι εξειδικευμένα για τη πρόσληψη, επεξεργασία, μεταφορά και παρουσίαση του αντιγόνου στα Τ λεμφοκύτταρα. Στη παρούσα μελέτη πραγματοποιήθηκε ανάλυση διαφορετικών ποσοτικών και λειτουργικών παραμέτρων των ΔΚ από ασθενείς με Μυελοδυσπλαστικό Σύνδρομο, in vivo ή in vitro. Αρχικά διερευνήθηκε ο αριθμός, ο φαινότυπος, η ικανότητα ενδοκύττωσης και η αλλογενής διεγερτική δυνατότητα των ΔΚ, προερχόμενων από μονοκύτταρα του περιφερικού αίματος (ΜοΔΚ) ασθενών με ΜΔΣ και υγιών μαρτύρων, σε διαφορετικά στάδια διαφοροποίησης. Τα μονοκύτταρα των ασθενών με ΜΔΣ χαρακτηρίστηκαν από μειωμένη ικανότητα διαφοροποίησης σε ΔΚ, λόγω του μειωμένου αριθμού των διαφοροποιημένων κυττάρων και τη χαμηλή έκφραση του CD1a αντιγόνου επιφανείας. Τα ΜοΔΚ των ΜΔΣ ασθενών παρουσίασαν χαμηλή έκφραση του υποδοχέα της μανόζης και μειωμένη ικανότητα ενδοκύττωσης. ΜοΔΚ των ΜΔΣ ασθενών επέδειξαν μειωμένη απάντηση ύστερα από διέγερση με TNF-α, καθώς η έκφραση των CD83, CD80 και CD54 αντιγόνων και η αλλοδιεγερτική ικανότητα ήταν μειωμένη, ενώ η επίδραση με LPS είχε ως αποτέλεσμα να εμφανίσουν φαινοτυπικά χαρακτηριστικά και ικανότητα διέγερσης των Τ-κυττάρων, όμοια με τα ΜοΔΚ των φυσιολογικών μαρτύρων. Σε δύο από τους ασθενείς με σύνδρομο 5q-, σχεδόν όλα τα μονοκύτταρα και τα ΜοΔΚ περιείχαν τη χρωμοσωμική διαταραχή, υποδηλώνοντας την προέλευσή τους από τον παθολογικό κλώνο. Στη συνέχεια διερευνήθηκε το δυναμικό πολλαπλασιασμού και διαφοροποίησης των CD34+ προγονικών κυττάρων του μυελού ασθενών με ΜΔΣ σε δενδριτικά κύτταρα (CD34-ΔΚ) σε υγρή καλλιέργεια παρουσία κυτοκινών. Παράλληλα, έγινε ανάλυση των κυκλοφορούντων ΔΚ περιφερικού αίματος στους ίδιους ασθενείς. Τα CD34+ προγονικά κύτταρα παρουσίασαν χαμηλή δυνατότητα ανάπτυξης ΔΚ in vitro, καθώς ο αριθμός των παραγόμενων ΔΚ ανά CD34+ κύτταρο ήταν χαμηλότερος συγκριτικά με τα δείγματα των υγιών μαρτύρων. Παρά την αυξημένη απόπτωση των προγονικών κυττάρων του μυελού των ΜΔΣ ασθενών, η επιβίωση και ο πολλαπλασιασμός των CD34+ κυττάρων στην καλλιέργεια, δεν συσχετίστηκε με την απόπτωση και αποτελεί αξιοσημείωτη παρατήρηση. Φαινοτυπικά, τα CD34-ΔΚ των ΜΔΣ ασθενών δεν διέφεραν από τα ΔΚ που παρήχθησαν από τα CD34+ κύτταρα του μυελού των φυσιολογικών μαρτύρων καθώς επέδειξαν όμοια έκφραση των CD83, CD80, CD40, HLA-DR και CD54 αντιγόνων. Κυτταροεπιλεγμένα CD1a+ κύτταρα ασθενών είχαν όμοια διεγερτική ικανότητα αλλογενών Τ κυττάρων με τα CD34-ΔΚ των φυσιολογικών ατόμων. Το ποσοστό των κυκλοφορούντων μυελοειδών- και πλασματοκυτταροειδών- ΔΚ στους ασθενείς με ΜΔΣ ήταν σημαντικά μειωμένο συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες. Στους ασθενείς με 5q έλλειψη, τόσο τα CD34-ΔΚ, όσο και τα ΔΚ του αίματος, είχαν τη χρωμοσωμική ανωμαλία. Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η διαδικασία παραγωγής δενδριτικών κυττάρων από το μυελό (‘δενδριτοποίηση’) των ασθενών με ΜΔΣ, είναι μέρος της κλωνικής διαταραχής με αποτέλεσμα την μη αποδοτική παραγωγή ΔΚ από τα προγονικά κύτταρα του μυελού και το χαμηλό ποσοστό των κυκλοφορούντων πρόδρομων ΔΚ. Όλες οι ΔΚ υποομάδες προέρχονται από τον παθολογικό κλώνο και χαρακτηρίζονται από ποσοτικές και ποιοτικές ανωμαλίες. Το σύνολο αυτών των διαταραχών που παρατηρήθηκαν στα ΔΚ πολύ πιθανόν να συμβάλει στη διαταραγμένη ανοσολογική απάντηση έναντι παθογόνων οργανισμών, στην επιβίωση και στην επικράτηση του παθολογικού κλώνου, όπως επίσης και στην εμφάνιση αυτοάνοσων φαινομένων, που παρατηρούνται στους ασθενείς με ΜΔΣ. / Myelodysplastic syndrome (MDS) is a stem cell disorder characterized by ineffective hematopoiesis and blood cytopenias involving one or several myeloid lineages. Various immune disturbances in MDS such as increased susceptibility to bacterial infections, autoimmune phenomena and high incidence of lymphoid malignancies reveal an underlying defect of the immune response in MDS patients, the reasons for which still remain unclear. Dendritic cells (DCs) are bone marrow derived cells. As the most potent antigen presenting cells (APC), they are specialized for the uptake, processing, transport and presentation of Ag to T cells. In the present study different quantitative and functional parameters of DCs in patients with MDS were analyzed either in vivo or in vitro. The number, phenotype, endocytic ability, and allostimulatory capacity of DCs derived from peripheral blood monocytes (MoDCs) were investigated in patients with MDS and healthy controls at different stages of differentiation using the maturation stimuli-TNF-á and LPS. Monocytes in MDS showed low potential to differentiate into DCs, as determined by low cell yield and CD1a expression. MDS-MoDCs exhibited low expression of Mannose receptor and reduced endocytic capacity. When stimulated with TNF-á, MoDCs obtained from MDS patients showed a diminished response with low CD83, CD80 and CD54 expression and allostimulatory capacity, whereas in the presence of LPS MDS-MoDCs acquired phenotypic characteristics and ability to stimulate T-cells similar to MoDCs derived from controls. In two patients with 5q- syndrome the vast majority of both monocytes and MoDCs were positive for the 5q deletion, suggesting that they originate from the malignant clone. Second, we investigated the potential of bone marrow CD34+ progenitors in patients with MDS to proliferate and differentiate into DCs in a liquid cytokine supplemented culture system and also analyzed the status of blood DC subsets in those patients. CD34+ progenitors had low potential to generate DCs in vitro, as the number of DCs obtained from one CD34+ cell was significantly lower compared to controls. Interestingly, although the increased apoptotic level of bone marrow progenitors in MDS, the survival and proliferation of CD34+ cells in culture was not correlated to the degree of apoptosis. Phenotypically the MDS CD34-DCs did not differ from DCs obtained from normal BM CD34+ cells, exhibiting similar expression of CD83, CD80, CD40, HLA-DR, and CD54. FACsorted CD1a+ cells from MDS patients were as efficient stimulators of allogeneic T cells as normal CD34-DCs. The percentage of both circulating DC subsets, MDCs and PDCs in MDS patients was extremely diminished compared to controls. In cases with the 5q deletion both CD34-DCs and blood DCs harbor the cytogenetic abnormality. The results indicate that “dendritopoiesis” in MDS is affected by the transformation process resulting in ineffective production of DCs from bone marrow progenitors with low circulating blood precursors. All DC subsets were derived from the malignant clone and exhibited quantitative and qualitative abnormalities. This constellation of DCs defects probably contribute to the defective immune response against pathogens, escape and expansion of the malignant clone, as well as autoimmune phenomena, observed in MDS patients.

Various commercial software packages are available for simulating compressed air network operations. However, none of these software packages are able to dynamically prioritise compressor selection on large compressed air networks in the mining industry. In this dissertation, a dynamic compressor selector (DCS) will be developed that will actively and continuously monitor system demand. The software will ensure that the most suitable compressors, based on efficiency and position in the compressed air network, are always in operation. The study will be conducted at a platinum mine. Compressed air flow and pressure requirements will be maintained without compromising mine safety procedures. Significant energy savings will be realised. DCS will receive shaft pressure profiles from each of the shafts’ surface compressed air control valves. These parameters will be used to calculate and predict the compressed air demand. All pipe friction losses and leaks will be taken into account to determine the end-point pressure losses at different flow rates. DCS will then prioritise the compressors of the compressed air network based on the overall system requirement. This software combines the benefits of supply-side and demand-side management. Potential energy savings with DCS were proven and compressor cycling reduced. A DCS user-friendly interface was created to easily set up any mine’s compressed air network. / Thesis (MIng (Mechanical Engineering))--North-West University, Potchefstroom Campus, 2013

Various commercial software packages are available for simulating compressed air network operations. However, none of these software packages are able to dynamically prioritise compressor selection on large compressed air networks in the mining industry. In this dissertation, a dynamic compressor selector (DCS) will be developed that will actively and continuously monitor system demand. The software will ensure that the most suitable compressors, based on efficiency and position in the compressed air network, are always in operation. The study will be conducted at a platinum mine. Compressed air flow and pressure requirements will be maintained without compromising mine safety procedures. Significant energy savings will be realised. DCS will receive shaft pressure profiles from each of the shafts’ surface compressed air control valves. These parameters will be used to calculate and predict the compressed air demand. All pipe friction losses and leaks will be taken into account to determine the end-point pressure losses at different flow rates. DCS will then prioritise the compressors of the compressed air network based on the overall system requirement. This software combines the benefits of supply-side and demand-side management. Potential energy savings with DCS were proven and compressor cycling reduced. A DCS user-friendly interface was created to easily set up any mine’s compressed air network. / Thesis (MIng (Mechanical Engineering))--North-West University, Potchefstroom Campus, 2013

L’objectif de cette thèse a été d’optimiser la réponse immunitaire anti-tumorale induite par les cellules dendritiques (DC) et les cellules iNKTs, en réponse à la prise en charge du KRN7000 (a-galactosyl-céramide) par la molécule CD1d située sur les DCs. Le premier axe de travail visait à synthétiser de nouveaux analogues du KRN7000, en fonctionnalisant la position C6 du sucre et en greffant un groupement phényl sur l’une des chaînes grasses. Les études in vitro ont montré que les modifications apportées par rapport au KRN7000 n’ont pas altéré la prise en charge des molécules obtenues par les DCs. Dans tous les cas, une sécrétion de cytokines a pu être observée. Des études complémentaires visant à décrire le profil cytokinique in vivo sont en cours. Le second axe a consisté en la mise au point d’une stratégie de vectorisation du KRN7000 afin de favoriser sa présentation aux DCs, en l’associant à des molécules d’intérêt comme un peptide spécifique d’une tumeur, une molécule de ciblage des DCs ou des ligands des TLRs. Dans les conditions utilisées, le phénomène d’anergie induit classiquement par l’administration répétée du KRN7000 n’a pas pu être levé. Cependant, nous avons montré d’une part que le KRN7000 vectorisé dans les liposomes est toujours pris en charge par les cellules dendritiques, et d’autre part qu’une réponse immunitaire se traduisant par la production de cytokines par les cellules iNKTs est induite. / The aim of this project was to optimize the anti-tumor immune response induced by dendritic and iNKTs cells, in response to KRN7000 (a-galactosyl-ceramide), which interacts with CD1d molecule situated on DCs. At first we synthesized new analogues of KRN7000, by functionalizing the C6 position of the carbohydrate moiety and by grafting a phenyl group on one of the fatty chain. In vitro studies indicated that chemical modifications of KRN7000 did not alter its interaction with CD1d. In all cases, cytokine secretion was observed. Further studies are in progress to describe the in vivo cytokine profile. In a second step, we developed liposomal constructs incorporating KRN7000 to optimize its presentation to DCs. Some constructions containing KRN7000 were able to associate a peptide, a targetting molecule of DCs or TLR ligands. Even if the anergy phenomenon induced by repeated administrations of KRN7000 could not be regulated by the use of liposomes, we have shown that encapsulated KRN7000 is still supported by DCs and that an immune response resulting in cytokines secretion by iNKT cells is induced.

L’objectif de notre travail a été de caractériser le rôle de l’IL-6 dans la différenciation des lymphocytes Tfh et des lymphocytes Th2. Les lymphocytes Tfh ont pour fonction d’aider les lymphocytes B à produire des anticorps indispensables pour nous protéger contre divers pathogènes. Les lymphocytes Th2, quant à eux, sont spécialisés dans l’élimination de parasites extracellulaires tels que les helminthes.<p>Dans un premier temps, nous avons voulu identifier les gènes dont l’expression est induite par l’IL-6, avec comme objectif une meilleure compréhension des mécanismes permettant aux lymphocytes T de se différencier en cellules Tfh.<p>Au cours de notre travail, nous avons identifié le facteur de transcription, MyoR (Myogenic Repressor) comme étant exprimé au sein des lymphocytes T helper et dont l’expression est induite par l’IL-6. Nos observations expérimentales ont démontré que le facteur MyoR n’est pas indispensable pour la différenciation des lymphocytes Tfh, ni pour leur fonction. Cependant, l’expression de l’ARNm codant pour MyoR pourrait être utilisée comme un biomarqueur des cellules Tfh in vitro ou in vivo.<p>Nous avons ensuite caractérisé la réponse immune induite in vivo par des cellules présentatrices d’antigènes issues de souris déficientes pour l’IL-6. Cette approche nous a permis de mettre en évidence le rôle immunosuppresseur de l’IL-6 sur le développement des réponses de type Th2. En effet, nous avons montré que l’injection de BMDCs (Bone Marrow derived dendritic cells) IL-6-/- dans des souris receveuses de type sauvage induisent une réponse Th2 augmentée in vivo.<p>Nos résultats suggèrent que l’inhibition de la réponse Th2 par l’IL-6 in vivo et in vitro pourrait impliquer la présence d’un ou de plusieurs miRNAs.<p>Cette inhibition pourrait être un mécanisme de rétrocontrôle afin d’éviter une exacerbation de la réponse immune Th2. / Doctorat en Sciences / info:eu-repo/semantics/nonPublished

No description available.

No description available.

Cardiovascular disease is a major cause of mortality in the world, and is rapidly increasing. To understand the inflammatory response of various diseases, we have made tremendous advances in molecular and cellular research to show clear evidence that macrophages and dendritic cells play central roles in cardiovascular diseases, such as atherosclerosis and myocardial infarction. We have identified the two conventional DCs subsets (cDC1 and cDC2) in heart of healthy mouse. As expected, we found that the IRF8-expressing cDC1, but not the IRF4-expressing cDC2, was dependent on Flt3 for its development. Myocardial infarction significantly increased the infiltration of CD45+ leukocytes in the infarcted heart, including macrophages, neutrophils and DCs. Among cDC, the most significantly increased subset was the cDC2. The diphtheria toxin receptor (DTR) mediated depletion of Zbtb46-expressing DCs in myocardial infarcted mice led to a significant decrease of IL-1β expression together with an increased recruitment of leukocytes. This dramatically reduced the infarcted size and improved cardiac function, suggesting that cardiac DCs play an important role in immune cell infiltration following myocardial infarction. In another study, we developed, for the first time, a lipid probe-based flow cytometry method to analyze foam cells in atherosclerotic aorta. Our method enables to isolate foamy and non-foamy macrophages in order to perform the transcriptomic analysis of these cells. In addition, this technique allows to assess the severity of atherosclerosis and the characteristics of foam cells. RNA-seq analysis showed that lipid-laden foamy macrophages in atherosclerotic lesions clearly expressed different transcripts compared to non-foamy macrophages. Surprisingly, we found that non-foamy macrophages showed a pro-inflammatory signature reflected by the up-regulation of cytokines, such as Il1β, Tnf and Nlrp3. However, foamy macrophages up-regulated genes related to the transport and uptake of lipids (cholesterol and fatty acid). Collectively, we specifically identified the function of dendritic cells and macrophages in the pathogenesis of cardiovascular diseases. Understanding the precise role of these cells will help to develop appropriate immune-therapeutic strategy to attenuate cardiovascular disease. / Les maladies cardiovasculaires représentent un risque majeur de mortalité dans le monde et la prévalence de ces pathologies ne cesse d’augmenter. Pour comprendre la réponse inflammatoire de ces maladies, nous avons fait d’énormes progrès dans la recherche moléculaire et cellulaire afin de démontrer clairement que les macrophages et les cellules dendritiques jouent un rôle central dans l’athérosclérose et l’infarctus du myocarde, deux maladies cardiovasculaires mortelles. Nous avons trouvé que, à l’état normal, le coeur de souris abrite les deux types de cellules dendritiques classiques (cDC1 et cDC2). Conformément à ce qui est connue sur ces les cDC, nous avons constaté que les cDC1, qui expriment IRF8, dépendent du Flt3, un facteur de croissance important pour leur développement alors que les cDC2, qui expriment IRF4, sont Flt3 indépendantes. Nous avons trouvé que le nombre total leucocytes CD45+ augment dans le coeur des souris ayant subi l'infarctus du myocarde. Ces leucocytes étaient majoritairement des macrophages, des neutrophiles et des cDCs. Parmi ces dernières, les cDC2 ont connu une plus forte augmentation. Dans un premier projet, nous avons vérifié le rôle de ces cDCs dans cette pathologie. Pour ce faire, nous avons procédé à la déplétion de ces cellules en utilisant un modèle de souris exprimant le récepteur de la toxine diphtérique (DTR) au même temps que Zbtb46. L’expression spécifique de ce dernier dans les cDCs induit l’expression de la DRT et l’injection ultérieure de la toxine diphtérique provoque la déplétion des cDCs chez ces souris transgéniques. Nos travaux ont montré que la déplétion des cDCs diminue le recrutement des leucocytes et l'expression de la cytokine inflammatoire l'IL-1β dans le coeur des souris ayant subi l’infarctus du myocarde. Cela réduit considérablement l’ampleur de l'infarctus et améliore la fonction cardiaque, suggérant que les cDCs jouent un rôle important dans l'infiltration de cellules immunitaires après infarctus du myocarde. Dans une autre étude, nous avons mis au point, pour la première fois, une méthode basée sur l’utilisation de sonde lipidique pour analyser les cellules spumeuses de l'aorte par cytométrie en flux. Cette méthode permet de cibler et isoler les macrophages spumeux et non-spumeux afin d’analyser leur profile transcriptomique. En plus de caractériser ces cellules, cette technique permet d’évaluer la taille des plaques d’athérosclérose. Le séquençage des ARN (ARN-seq) a montré que les macrophages spumeux chargés de lipides dans les lésions athérosclérotiques expriment clairement différents transcrits par rapport aux macrophages non-spumeux. De manière surprenante, nous avons constaté que les macrophages nonspumeux présentaient une signature pro-inflammatoire reflétée par une régulation à la hausse de l’Il1β, le Tnf et Nlrp3. Par contre, les macrophages spumeux présentait un profile non inflammatoire caractérisé une augmentation de l’expression des gènes liés au transport et à l'absorption de lipides (cholestérol et acides gras). Contrairement à ce qui est connue jusqu’à maintenant sur le rôle pathogénique des macrophages spumeux, nos résultats montrent que ces cellules jouent un rôle plutôt protecteur dans l’athérosclérose. Collectivement, nous avons spécifiquement identifié la fonction des cDC et des macrophages dans la pathogenèse des maladies cardiovasculaires. Comprendre le rôle précis de ces cellules aidera à développer une stratégie immunothérapeutique appropriée pour atténuer les maladies cardiovasculaires.