• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 81
  • 3
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 87
  • 19
  • 18
  • 10
  • 10
  • 10
  • 8
  • 8
  • 7
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
51

Diagnose especifica do sangue de "hydrochaeris hydrochaeris" e sua importancia pericial

Caldas, Jose Carlos de Freitas Garcia 26 February 2002 (has links)
Orientadores : Nelson Massini, Eduardo Daruge Junior / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Odontologia de Piracicaba / Made available in DSpace on 2018-08-01T00:36:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Caldas_JoseCarlosdeFreitasGarcia_M.pdf: 2132075 bytes, checksum: 0b2e6ed5583096bd70f989d9f1a7d5e4 (MD5) Previous issue date: 2002 / Resumo: O presente trabalho teve como objetivo selecionar um método para identificação de animais, fornecendo subsídios indispensáveis para a caracterização ou descaracterização de crime, tanto na matança de animais silvestres como torturas de animais domésticos, ambos protegidos por lei, bem como verificar a cristalização da hemoglobina, mais precisamente da oxihemoglobina, em sangue "in natura", com anticoagulante e coagulado de capivaras. Esta é a mais delicada prova das diferenças de constituição química da hemoglobina, pois se acompanha da diferença de estrutura física. Aliado a isto, esta técnica possui baixo custo de implantação, rapidez na obtenção dos resultados, por ser de fácil preparação e manejo. No presente trabalho foram utilizadas preparações modificadas de COSTA (1933). Após a compilação e análise dos dados verificou-se que a quantidade, o tamanho, a cor, o local e o contorno do cristal não estão associados ao sexo do animal e que a quantidade de cristal depende da técnica empregada, sendo a técnica 2 (sangue fresco oxalatado é centrifugado, o sedimento é laqueado pela saponina; junta-se sulfato de sódio, agita-se energicamente e em seguida centrifuga-se durante 10 minutos na velocidade 4 ) a que produz mais cristais. Observou-se também que das técnicas empregadas, nenhuma influenciou o contorno do cristal obtido. Das técnicas utilizadas constatou-se que a técnica de n° 02 é a que produz cristais maiores, com coloração mais intensa (rosa intenso) e com distribuição regular na lâmina. Também .observou-se que a quantidade, o tamanho e a localização do cristal não estão associados à utilização ou não do luto, somente após 48 horas com luto, houve influência na coloração e no contorno dos cristais / Abstract: The present work had as objective to select a method for identification of animaIs, supplying indispensable subsidies the characterization or descaracterização of crime, as much in the slaughter of wild animais as tortures of domestic animaIs, both proteges for law, as wel/ as verifying the crystallization of the hemoglobina, more necessarily of the oxihemoglobina, in blood " in natura ", with anticoagulant and coagulado of capivaras. This verification of the crystallization, aimed at to supply to the professionals, invested in the skillful function, daily pay-establishing the probable limits of this important test-of-certainty, consisting in a great al/y of Justice, it wants Civilian, or Criminal. This is the most delicate test of the differences of chemical constitution of the hemoglobina, therefore it is accompanied by of the difference of physical structure. AI/y to this, this technique possesss low cost of implantation, rapidity in the attainment of the results, for being of easy red tape and handling. In the present work modified red tapes of Coast had been used. After the compilation and analysis of the data were verified that the amount, the size, the color, the place and the contour of the crystal are not assoei ates to the sex of the animal and that the amount of crystal depends on the used technique, being technique 2 (blood cool oxalatado are centrifugado, the sediment are laqueado by the saponina; sodium sulphate is joined, is agitated energicamente and after that centrifuga during 10 minutes in 4 speed) the one that produced more crystals. It was also observed that of the used techniques, none influenced the contour of the gotten crystal. Of the used techniques one evidenced that the technique of n° 02 is the one that obtia bigger crystals, with more intense coloration (pink intense) and with regular distribution in the blade. Also one observed that the amount, the size and the location of the crystal are not assoei ates to the use or of 1 do not fight it, after 48 hours with 1 only fight, had influence in the coloration and the contour of crystals / Mestrado / Mestre em Odontologia Legal e Deontologia
52

Contribuição ao estudo da frequencia e origem da hematuria em portadores de sindromes falcemicas

Gonçalves, Marilda de Souza 04 August 1989 (has links)
Orientador: Antonio Sergio Ramalho / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-17T03:20:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Goncalves_MarildadeSouza_M.pdf: 1547959 bytes, checksum: 5960c36719deaf0832645c733eb6b1e9 (MD5) Previous issue date: 1989 / Resumo: Apesar de a hematúria ser uma manifestação clínica importante da hemoglobina S, existe na literatura uma inconsistência de dados a respeito da sua real freqüência e da sua exata fisiopatogenia nas síndromes falcêmicas. O presente estudo teve por objetivo determinar a freqüência da hematúria e investigar a sua origem entre 50 pacientes falcêmicos adultos portadores de anemia falciforme (35 homozigotos SS), hemoglobinopatia SC (10 heterozigotos SC) e S/ ß -talassemia (5 heterozigotos S/ ß ¿tal.). A presença de hematúria foi investigada através do exame sumário de urina (Urina I) e a sua origem glomerular ou não glomerular foi determinada pela pesquisa do dismorfismo eritrocitário. A ocorrência de hematúria foi investigada também dentre os antecedentes clínicos dos pacientes. A freqüência de hematúria encontrada na amostra total foi de 22% (25,7% dos SS; 20% dos SC e em nenhum dos S/ ß talassêmicos), tendo a sua origem glomerular sido constatada em 20% dos casos. Por outro lado, episódios antecedentes de hematúria foram verificados em 36% dos casos (31,4% dos pacientes com anemia falciforme, 50% dos heterozigotos Sc e em 2 dos pacientes com S/ ß -talassemia). Estas proporções não variaram com o sexo e a idade dos pacientes. Os resultados obtidos permitiram as seguintes conclusões: 1. A hematúria é uma manifestação clínica freqüente, tanto na anemia falciforme quanto na hemoglobinopatia SC, as duas síndromes falcêmicas de maior prevalência em populações brasileiras; 2.A ocorrência de hematúria não diferiu significativamente entre os pacientes portadores de anemia falciforme e da hemoglobinopatia SC. Já a incidência de hematúria entre os pacientes com anemia falciforme foi significativamente superior à encontrada por Ramalho colaboradores (1978) em indivíduos com o traço falciforme da mesma área geográfica, indicando que as sugestões existentes na literatura a respeito de a prevalência da hematúria ser maior entre os heterozigotos SC e AS que entre os homozigotos SS devem ser revistas; 3. A freqüência de hematúria foi ainda mais elevada quando se investigou os antecedentes clínicos dos portadores falcêmicos. A proporção de casos com hematúria verificada entre os antecedentes clínicos dos pacientes com anemia falciforme foi significativamente maior que a constatada por Hutz (1981) entro pacientes SS do Rio de Janeiro. Da mesma forma, a freqüência de antecedentes positivos de hematúria entre os pacientes se examinados foi significativamente superior àquela verificada por Gomes e Ramalho (1989) entre heterozigotos se da mesma área geográfica. Tais comparações, no entanto devem ser interpretadas com cautela, uma vez que a freqüência de antecedentes clínicos de hematúria depende do vários fatores, sobretudo do tempo de seguimento médico dos pacientes falcêmicos; 4. A hematúria não é uma alteração sugestiva das síndromes falcêmicas em nosso meio, uma vez que a sua incidência entre os pacientes com a hemoglobina S não diferiu significativamente da observada na amostra hospitalar geral; 5. As síndromes falcêmicas devem ter uma pequena importância relativa como causadoras de hematúria em nosso meio, devendo estar incluídas, juntamente com os tumores e outras causas, dentre os 8,5% casos de etiologia a esclarecer; 6. A origem glomerular da hematúria, embora significativa, não deve ser a mais freqüente nas síndromes falcêmicas. Desta forma, as lesões pós - glomerulares devem ocupar lugar de destaque na fisiopatogenia da hematúria pela hemoglobina S; 7. Seria recomendável a inclusão do exame sumário de urina e da pesquisa de dismorfismo eritrocitário no protocolo de seguimento falcêmicos, devido à sua fácil realização, baixo custo operacional e importante contribuição na orientação clínica destes pacientes / Mestrado / Genetica / Mestre em Ciências Biológicas
53

Cukrinio diabeto monitoravimo laboratorinių rodiklių metodologinė analizė / Methodological analysis of diabetes mellitus monitoring laboratory indicators

Žilytė, Diana 02 July 2014 (has links)
Daug pasaulinių organizacijų, kurios stengiasi pagerinti cukrinio diabeto diagnostiką ir sergančių pacientų glikemijos kontrolę, nes nepakankama ir vėlyva diagnostika skatina komplikacijų atsiradimą ir progresavimą. Šio darbo tikslas išanalizuoti cukriniu diabetu sergančių pacientų metodologinių ypatumų įtaką glikozilinto hemoglobino rezultatams. Išmatavus analitę HbA1c, 100 pacientų sergančių cukriniu diabetu, trimis skirtingos standartizacijos analizinėmis sistemomis Roche-Hitachi 917, Bayer-Advia1650 ir Dade Behring-Dimension RxL, gauta koreliacija su trijų mėnesių gliukozės koncentracijos vidurkiu. Lyginant HbA1c rezultatus, referentiniu metodu Roche-Hitachi 917 analizine sistema, standartizuota Tarptautinės klinikinės chemijos ir laboratorinės medicinos federacijos (IFCC) ir Diabeto kontrolės ir komplikacijų tyrimų (DCCT), gautas skirtumas. Bayer-Advia1650 analizinė sistema, kurios HbA1c metodas standartizuotas Nacionalinės glikohemoglobino standartizacijos programos (NGSP), lyginant su mūsų referentinio metodo rezultatais, kai IFCC standartizacija r = 1.017 [0.883 iki 1.188]; y = 3.068 [1.894 iki 4.142]; n = 52; p = 0.0000001, o kai standartizacija DCCT r = 1.132 [1.060 iki 1.209]; y = 0.282 [-0.476 iki 0.990]; n = 53; p = 0.001. Dade Behring-Dimension RxL analizinės sistemos metodas standartizuotas pagal Diabeto kontrolės ir komplikacijų tyrimus (DCCT) palyginus su IFCC standartizuotu metodu rezultatais: r = 0.886 [0.767 iki 1.021]; y = 2.422 [1.630 iki 3.413]; n = 52... [toliau žr. visą tekstą] / There are many organisations trying to improve Diabetes Mellitus diagnostics, enhance glycaemia management of diabetes patients, because insufficient and late diagnosis increases formation, and complications progress. The purpose of this work was evolution of influence, of different methodological approaches to of glycated hemoglobin results. Samples of 100 patients with Diabetes Mellitus was analyzed for glucose and HbA1c. There was shown correlation between average concentration glucose‘s during three months coefficient. HbA1c was analyzed using three analytical systems of Roche-Hitachi 917, Bayer-Advia1650 and Dade Behring-Dimension RxL standardized according different standardization recommendations: International Federation of Clinical Chemistry and Laboratory Medicine (IFCC), Diabetes Control and Complications Trial (DCCT), National Glycohemoglobin Standardization Program (NGSP). Roche-Hitachi 917 results standardized according IFCC recommendations were chosen as reference. Correlation and differences between analytical systems were as follows. Roche-Hitachi 917 (IFCC) – Bayer-Advia1650 (NGSP): r = 1.017 [0.883 to 1.188]; y = 3.068 [1.894 to 4.142]; n = 52; p = 0.0000001. Roche-Hitachi 917 (DCCT) – Bayer-Advia1650 (NGSP): r = 1.132 [1.060 to 1.209]; y = 0.282 [-0.476 to 0.990]; n = 53; p = 0.001. Roche-Hitachi 917 (IFCC) – Dade Behring-Dimension RxL (DCCT): 0.886 [0.767 to 1.021]; y = 2.422 [1.630 to 3.413]; n = 52; p = 0.0000001. Roche-Hitachi 917 (DCCT) – Dade... [to full text]
54

Pirminės sveikatos priežiūros centre stebimų II tipo cukriniu diabetu sergančių ligonių laboratorinių tyrimų analizė / Analysis of laboratory test results of patients with diabetes mellitus type ii from public primary health care center

Špiliauskienė, Jolanta 25 June 2014 (has links)
Darbo tikslas – ištirti ir įvertinti sergančiųjų II tipo cukriniu diabetu gliukozės koncentraciją kapiliariniame ir veniniame kraujyje, kai kuriuos kraujo biocheminius rodiklius, kūno masės indeksą, išanalizuoti cukrinio diabeto rizikos veiksnius bei jų tarpusavio sąveiką. Tyrimo medžiaga ir metodai. Buvo ištirti 31 pacientai, sergantys II tipo CD, besigydantys Viešojoje Įstaigoje Aukštadvario Pirminiame Sveikatos Priežiūros Centre. Sergančių II tipo cukriniu diabetu gliukozės koncentracijos, glikozilinto hemoglobino (HbA1c) tyrimai atlikti biocheminiais analizatoriais, įvertintos kūno masės indekso reikšmės. Rezultatai. Įvertinę sergančiųjų II tipo CD gliukozės koncentracijų kapiliariniame ir veniniame kraujyje vidurkių reikšmes, statistikai reikšmingo skirtumo nenustatėme: kraujo plazmoje vidurkis – 8,70 mmol/l, kapiliariniame kraujyje – 8,90 mmol/l. Kapiliariniame kraujyje gliukozės koncentracija buvo šiek tiek didesnė. Vidutinė bendro cholesterolio koncentracija buvo nežymiai didesnė nei norma (rekomenduojama reikšmė < 5,2 mmol/l). MTL cholesterolio koncentracijos vidurkis neviršijo rekomenduojamos normos (rekomenduojama reikšmė < 3,4 mmol/l).Tiriamiesiems nustatyta nedidelė aterosklerozės rizika. DTL cholesterolio koncentracija buvo didesnė nei rekomenduojama norma (rekomenduojama reikšmė vyrams – &#8805; 1,03 mmol/l, moterims – &#8805; 1,29 mmol/l). Pusei tirtų vyrų ir 40 % moterų nustatėme padidėjusią aterosklerozės riziką. Triacilglicerolių koncentracija buvo nedaug... [toliau žr. visą tekstą] / Aim of the study: to measure venous and capillary blood glucose concentrations, certain biochemical markers and body mass index in patients with type 2 diabetes mellitus, to analyse risk factors for diabetes and their interaction. Materials and methods: We investigated 31 patients with type 2 diabetes, who attend Aukstadvaris Primary Health Care centre. Concentration of blood glucose and glycolysated haemoglobin (HbA1c) values were determined using biochemical analysers, and body mass index was calculated. Results: There was no statistically significant difference in the mean venous and capillary blood glucose concentration. The mean value was 8.7 mmol/l in the venous plasma and 8.9 mmol/l in the capillary blood. Glucose concentration was slightly higher in the capillary blood. The mean concentration of total cholesterol was slightly higher than normal (recommended value – less than 5.2 mmol/l). Concentration of the LDL cholesterol did not exceed the recommended value of less than 3.4 mmol/l. The patients investigated were determined to be at low risk for developing atherosclerosis. Concentration of HDL cholesterol was higher than recommended (normal value for men &#8805; 1.03 mmol/l, for women – &#8805; 1.29 mmol/l). Half of investigated men and 40 % of investigated women were deemed to have an increased risk of atherosclerosis. The concentration of blood triglycerides was only slightly higher than recommended normal value (recommended value – less than 1.7 mmol/l). 32 % of... [to full text]
55

Estudos espectroscópicos das interações de surfactantes com a cadeia monomérica d da hemoglobina de Glossoscolex paulistus / Spectroscopic studies of the surfactants intrations with monomeric d chain of the hemoglobin of Glossoscolex paulistus

Ribelatto, Julio Carlos 17 October 2008 (has links)
A hemoglobina (Hb) do anelídeo Glossoscolex paulistus é uma Hb extracelular gigante. Esta é constituída por quatro cadeias polipeptídicas a, b, c e d contendo o heme. As cadeias a, b e c formam um trímero mantido por ligações dissulfeto e a cadeia d é um monômero. Neste trabalho, as técnicas espectroscópicas de absorção ótica no UV-Vís, fluorescência e dicroísmo circular foram utilizadas para monitorar as mudanças produzidas na estrutura do monômero d na forma oxi da hemoglobina extracelular gigante de Glossoscolex paulistus (HbGp) em pH 7,0 e 9,0 devido à interação com surfactantes iônicos, dodecil sulfato de sódio (SDS), cloreto de cetiltrimetilamônio (CTAC) e neutro, polioxietileno lauril éter (BRIJ - 35). A interação entre surfactantes e proteínas globulares tem sido estudada através de uma variedade de técnicas espectroscópicas visando à obtenção de informações relevantes com respeito à relação estrutura-atividade das proteínas. Os resultados de fluorescência mostraram que na presença dos surfactantes, há um aumento do rendimento quântico, sendo que o maior aumento é verificado na interação com o surfactante catiônico CTAC, sugerindo que a proteína apresenta uma quantidade maior de sítios específicos carregados negativamente, como os resíduos aniônicos, glutamil e aspartil. Na interação do monômero d da HbGp com CTAC ocorreu a formação de espécie pentacoordenada em ambos os pHs. Para o sistema monômero da HbGp-SDS em pH 7,0 e 9,0, foi observada a oxidação do monômero d, caracterizada pela formação da espécie hemicromo. A interação do monômero d em pH 7,0 e 9,0 com CTAC, analisada pelos espectros de dicroísmo circular, indicaram uma perda não muito significativa da estrutura secundária. No entanto, para os surfactantes SDS e BRIJ-35 foi possível constatar uma perda menos acentuada em relação ao CTAC. / The annelid hemoglobin (Hb) of the Glossoscolex paulistus is a giant extracellular hemoglobin (Hb). It is constituted by four polypeptide a, b, c and d chains containing the heme. The chains a, b and c form a trimer maintained by disulfide bond and the d chain is a monomer. In this work, the spectroscopic techniques of UV-Vís optical absorption, fluorescence and circular dichroism were used to monitor the changes induced by ionic detergents sodium dodecyl sulphate (SDS), cetyltrimethylammonium chloride (CTAC) and neutral, ether lauryl polioxitelene (BRIJ-35) in the structure of the d monomer in the oxi form of the giant extracellular hemoglobin of Glossoscolex paulistus (HbGp) in pH 7.0 and 9.0. The interaction between surfactants and globular proteins has been studied through a range of spectroscopic techniques targeting the obtaining of prominent information with regard to the relation structure-activity of the proteins. The fluorescence results showed that in the presence of the surfactants a quantum yield increases, and the CTAC promoted the more significant effect, suggesting that the protein presents a larger quantity of specific negative sites, as the anionic residues, glutamil and aspartil. In the interaction of d monomer of the HbGp with CTAC occurred the formation of pentacoordinated species in both pHs. For system monomer of HbGp-SDS at pH 7.0 and 9.0, was observed by oxidation of d monomer, characterized by the formation of the species hemichrome. The interaction of d monomer at pH 7.0 and 9.0 with CTAC, analyzed by circular dichroism spectra, indicates the loss of secondary structure. However, for SDS and BRIJ-35 surfactants it is possible to detect the lower loss of secondary structure in relation to CTAC.
56

Estrutura cristalográfica da hemoglobina gigante de Glossoscolex paulistus, um complexo de 3,6 mega Daltons / Crystallographic structure from the giant hemoglobin from Glossoscolex paulistus, a 3.6 mega dalton complex

Bachega, José Fernando Ruggiero 03 June 2013 (has links)
Eritrocruorinas são hemoglobinas gigantes compostas por uma bicamada hexagonal de massa molecular total entre 3,0 e 4,0 MDa. A sua estrutura é baseada em unidades básicas chamadas protômeros. Doze destes compõem a partícula inteira, seis em cada camada hexagonal, resultando numa estrutura contendo 180 subunidades. Nas eritrocruorinas do tipo I, o protômero é constituído por quatro tipos de cadeias de globina: a, b, c, e d, e por três tipos de cadeias de linkers, L1, L2 e L3. A compreensão atual do seu mecanismo da ação esta atualmente prejudicada pela resolução limitada das estruturas cristalográficas disponíveis. Para abordar esta questão procuramos cristalizar uma serie de eritrocruorinas de espécies diversas visando a determinação das suas estruturas a mais alta resolução. Na primeira parte deste trabalho a eritrocruorina de Glossoscolex paulistus (HbGp) teve suas subunidades sequenciadas e a estrutura da partícula inteira resolvida a uma resolução de 3,2&Aring;, a mais alta até o momento. Na estrutura da HbGp as quatro cadeias de globina se associam na forma de um heterotetrâmero, que se repete três vezes formando uma estrutura dodecamérica denominada cap. A estrutura do cap associada a um heterotrímero de linkers forma o então mencionado protômero. A estrutura completa permite uma descrição mais detalhada dos contatos entre subunidades que são essenciais para a manutenção da partícula como um todo. Além disto descrevemos sítios de ligação a metais (Zn2+ e Ca2+) e sítios de glicosilação, alguns dos quais são inéditos. Em seguida, a subunidade d isolada da HbGp foi cristalizada e resolvida a 2.1&Aring;. Uma analise dos contatos cristalinos demonstra um arranjo completamente diferente daquilo visto para a subunidade d no complexo inteira. Ao invés de associar-se na formar trimeros, como acontece no complexo, a cadeia d isolada forma dímeros cristalográficos, com interface similar a aquela observada entre as cadeias d e a. Estas observações contribuíram para a compreensão de como são os possíveis mecanismos de associação das globinas para a montagem do cap. Finalmente, as eritrocruorinas de quatro outras espécies foram cristalizadas, que resultou na obtenção de uma estrutura cristalográfica preliminar para a eritrocruorina de Eisenia Andrei a uma resolução de 4.7&Aring;. / Erythrocruorins are giant haemoglobins in the form of a hexagonal bilayer of total molecular mass between 3 and 4 MDa. Their structures are based on a basic unit called the protomer. Twelve of these comprise the entire particle, six in each hexagonal layer, resulting in a structure containing 180 subunits. In the type I erythrocruorins the protomer is composed of four types of globin chains: a, b, c e d, and three types of linker; L1, L2 e L3. Our current understanding of their mechanism of action is limited by the resolution of the crystal structures available. To address this question we have attempted to crystallize a series of erythrocruorins from different species with a view to determining a crystal structure at higher resolution. In the first part of this thesis all chains of the erythrocruorin from Glossoscolex paulistus were completely sequenced and the structure of the full particle solved at 3.2&Aring;, the highest reported to date. In the structure the four globin chains associate to form a heterotetramer, three of which unite to form a dodecameric cap. The latter associates with a heterotrimer of linkers to form the aforementioned protomer. The full structure permits a more detailed description of the contacts between subunits which are essential for particle stability. Furthermore, we describe metal binding sites (Zn2+ e Ca2+) and glycosylation sites, some of which are have not been reported previously. Subsequently the isolated d chain was crystallized and solved to 2.1&Aring;. An analysis of the crystal contacts shows an arrangement which is completely different to that seen in the full particle. Instead of forming trimers, as seen in the complex, the isolated d chain associates to form a dimer across a crystallographic twofold axis making use of the interface normally used to associate with subunit a. These observations contributed to our understanding of the possible mechanisms of association of globin chains during the formation of the cap. Finally, the erythrocruorins from four other species were crystallized, which resulted in the preliminary determination of the structure of that from Eisenia Andrei at 4.7&Aring;.
57

I ir II tipo cukrinio diabeto laboratorinių rodiklių analizė Klaipėdos universitetinėje ligoninėje / The analysis of laboratory indices of type 1 and type 2 diabetes mellitus at klaipėda university hospital

Naruševičienė, Aušra 25 June 2014 (has links)
SANTRAUKA I IR II TIPO CUKRINIO DIABETO LABORATORINIŲ RODIKLIŲ ANALIZĖ KLAIPĖDOS UNIVERSITETINĖJE LIGONINĖJE Epidemiologiniai tyrimai rodo, kad sergančiųjų cukriniu diabetu (CD) daugėja. Todėl ypatingas dėmesys skiriamas tyrimams, skirtiems tobulinti CD diagnozavimą ir veiksmingą ligos kontrolę. Darbo tikslas: išanalizuoti I ir II tipo CD sergančių asmenų laboratorinių rodiklių ypatumus. Tikslui pasiekti buvo išsikelti tokie uždaviniai: nustatyti ir įvertinti I ir II tipo CD priklausomybę nuo paciento amžiaus ir lyties, įvertinti gliukozės, glikozilinto hemoglobino, kreatinino, C-peptido koncentracijas sergančiųjų I ir II tipo CD tiriamųjų grupėse bei laboratorinių rodiklių reikšmę diagnozuojant I ir II tipo CD. Tyrimo medžiaga ir metodai: buvo ištirti 452 pacientai, sergantys I ir II tipo CD, hospitalizuoti Klaipėdos universitetinėje ligoninėje. Gliukozės koncentracija nustatyta fermentiniu amperometriniu metodu, glikozilinto hemoglobino (HBA1c) tyrimas atliktas chromatografijos metodu, C-peptido tyrimas imunometriniu chemiliuminescencijos metodu, kreatinino tyrimas imunofermentiniu metodu. Rezultatai: I tipo CD sergančių pacientų buvo 22,8 proc., o sergančių II tipo CD — 77,2 proc. Statistiškai reikšmingi teigiami ryšiai tarp cukrinio diabeto ir sergančiųjų amžiaus parodė, kad I tipo CD dažniau serga jaunesni, o II tipo CD — vyresni asmenys. Nustatėme statistiškai reikšmingą ryšį tarp CD ir pacientų lyties: I tipo CD statistiškai reikšmingai dažnesnis vyrams, o II tipo CD —... [toliau žr. visą tekstą] / SUMMARY THE ANALYSIS OF LABORATORY INDICES OF TYPE I AND TYPE II DIABETES MELLITUS AT KLAIPEDA UNIVERSITY HOSPITAL Epidemiological studies suggest that number of patients with diabetes mellitus (DM) is increasing. Therefore, special attention is given to studies necessary to improve the diagnosis of DM and effective control of the disease. The aim: to analyse the peculiarities of laboratory indices of patients with type 1 and 2 DM. In order to reach this, the following goals were presented: to determine and evaluate type 1 and 2 DM’s dependency on patient’s age and sex; to assess the concentrations of glucose, glycosylated heamoglobin, creatinine, C-peptide in patient groups with type 1 and 2 DM and importance of laboratory indices for diagnosis of type 1 and 2 DM. Material and methods: 452 patients with I and II type MD were examined and hospitalized at Klaipeda University Hospital. Glucose concentration was determined by amperometric method, glycosylated heamoglobin (HbA1c) test was conducted by chromatographic method, C-peptide test was conducted by chemiluminescent immunometric method, creatinine test was conducted by immunoassay method. The results: 22.8 % of patients have type 1 DM, and 77.2 % - type 2. According to the statistically significant positive relationship, type 1 is more common among younger, and type 2 DM is more common among older patients. The statistically significant positive relationship between DM and the patient’s sex was determined: statistically... [to full text]
58

Efetividade da suplementação diária e semanal com sulfato ferroso na prevenção da anemia em crianças menores de um ano de idade: um ensaio clínico randomizado por grupos / Effectiveness in diary or weekey supplementary with ferrous sulphate to prevent iron deficiency anemia in children less than a year old: a randomized study for group

Engstrom, Elyne Montenegro January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2012-09-05T18:24:07Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) 241.pdf: 1366711 bytes, checksum: b267e9a79745c77c35f3cba88296ce72 (MD5) Previous issue date: 2006 / A anemia ferropriva (AF) é a carência nutricional de maior magnitude mundial, com sérias repercussões na saúde principalmente de crianças e gestantes. No Brasil, entre crianças menores de dois anos, estudos indicam que são altas e cada vez maiores as prevalências deste agravo. Embora ensaios clínicos já tenham evidenciado a eficácia da suplementação com ferro na prevenção deste agravo, não se conhece suficientemente a efetividade deste procedimento na prevenção da AF entre crianças pequenas. Atualmente, têm sido propostos dois esquemas se suplementação: um com doses diárias (SD) e outro com doses semanais (SS) de sal de ferro. Até o momento, não existem estudos que comparem a efetividade destas duas alternativas em uma mesma população. O objetivo é avaliar a efetividade da suplementação com sulfato ferroso em administração diária e semanal, em comparação à rotina convencional, na prevenção da anemia em crianças menores de um ano atendidas na rede básica de saúde do Rio de Janeiro. Ensaio de campo randomizado por grupos em conglomerados (Unidades Básicas de Saúde) com dois grupos intervenção compostos por coorte prospectiva de crianças captadas aos 6 meses de idade. (...) Apenas o esquema diário de suplementação universal com SF dos 6 aos 12 meses de idade foi efetivo em aumentar a concentração de hemoglobina sérica e em reduzir o risco de anemia. Ambos os esquemas foram efetivos em diminuir o risco de anemia grave
59

Estudos espectroscópicos das interações de surfactantes com a cadeia monomérica d da hemoglobina de Glossoscolex paulistus / Spectroscopic studies of the surfactants intrations with monomeric d chain of the hemoglobin of Glossoscolex paulistus

Julio Carlos Ribelatto 17 October 2008 (has links)
A hemoglobina (Hb) do anelídeo Glossoscolex paulistus é uma Hb extracelular gigante. Esta é constituída por quatro cadeias polipeptídicas a, b, c e d contendo o heme. As cadeias a, b e c formam um trímero mantido por ligações dissulfeto e a cadeia d é um monômero. Neste trabalho, as técnicas espectroscópicas de absorção ótica no UV-Vís, fluorescência e dicroísmo circular foram utilizadas para monitorar as mudanças produzidas na estrutura do monômero d na forma oxi da hemoglobina extracelular gigante de Glossoscolex paulistus (HbGp) em pH 7,0 e 9,0 devido à interação com surfactantes iônicos, dodecil sulfato de sódio (SDS), cloreto de cetiltrimetilamônio (CTAC) e neutro, polioxietileno lauril éter (BRIJ - 35). A interação entre surfactantes e proteínas globulares tem sido estudada através de uma variedade de técnicas espectroscópicas visando à obtenção de informações relevantes com respeito à relação estrutura-atividade das proteínas. Os resultados de fluorescência mostraram que na presença dos surfactantes, há um aumento do rendimento quântico, sendo que o maior aumento é verificado na interação com o surfactante catiônico CTAC, sugerindo que a proteína apresenta uma quantidade maior de sítios específicos carregados negativamente, como os resíduos aniônicos, glutamil e aspartil. Na interação do monômero d da HbGp com CTAC ocorreu a formação de espécie pentacoordenada em ambos os pHs. Para o sistema monômero da HbGp-SDS em pH 7,0 e 9,0, foi observada a oxidação do monômero d, caracterizada pela formação da espécie hemicromo. A interação do monômero d em pH 7,0 e 9,0 com CTAC, analisada pelos espectros de dicroísmo circular, indicaram uma perda não muito significativa da estrutura secundária. No entanto, para os surfactantes SDS e BRIJ-35 foi possível constatar uma perda menos acentuada em relação ao CTAC. / The annelid hemoglobin (Hb) of the Glossoscolex paulistus is a giant extracellular hemoglobin (Hb). It is constituted by four polypeptide a, b, c and d chains containing the heme. The chains a, b and c form a trimer maintained by disulfide bond and the d chain is a monomer. In this work, the spectroscopic techniques of UV-Vís optical absorption, fluorescence and circular dichroism were used to monitor the changes induced by ionic detergents sodium dodecyl sulphate (SDS), cetyltrimethylammonium chloride (CTAC) and neutral, ether lauryl polioxitelene (BRIJ-35) in the structure of the d monomer in the oxi form of the giant extracellular hemoglobin of Glossoscolex paulistus (HbGp) in pH 7.0 and 9.0. The interaction between surfactants and globular proteins has been studied through a range of spectroscopic techniques targeting the obtaining of prominent information with regard to the relation structure-activity of the proteins. The fluorescence results showed that in the presence of the surfactants a quantum yield increases, and the CTAC promoted the more significant effect, suggesting that the protein presents a larger quantity of specific negative sites, as the anionic residues, glutamil and aspartil. In the interaction of d monomer of the HbGp with CTAC occurred the formation of pentacoordinated species in both pHs. For system monomer of HbGp-SDS at pH 7.0 and 9.0, was observed by oxidation of d monomer, characterized by the formation of the species hemichrome. The interaction of d monomer at pH 7.0 and 9.0 with CTAC, analyzed by circular dichroism spectra, indicates the loss of secondary structure. However, for SDS and BRIJ-35 surfactants it is possible to detect the lower loss of secondary structure in relation to CTAC.
60

Estrutura cristalográfica da hemoglobina gigante de Glossoscolex paulistus, um complexo de 3,6 mega Daltons / Crystallographic structure from the giant hemoglobin from Glossoscolex paulistus, a 3.6 mega dalton complex

José Fernando Ruggiero Bachega 03 June 2013 (has links)
Eritrocruorinas são hemoglobinas gigantes compostas por uma bicamada hexagonal de massa molecular total entre 3,0 e 4,0 MDa. A sua estrutura é baseada em unidades básicas chamadas protômeros. Doze destes compõem a partícula inteira, seis em cada camada hexagonal, resultando numa estrutura contendo 180 subunidades. Nas eritrocruorinas do tipo I, o protômero é constituído por quatro tipos de cadeias de globina: a, b, c, e d, e por três tipos de cadeias de linkers, L1, L2 e L3. A compreensão atual do seu mecanismo da ação esta atualmente prejudicada pela resolução limitada das estruturas cristalográficas disponíveis. Para abordar esta questão procuramos cristalizar uma serie de eritrocruorinas de espécies diversas visando a determinação das suas estruturas a mais alta resolução. Na primeira parte deste trabalho a eritrocruorina de Glossoscolex paulistus (HbGp) teve suas subunidades sequenciadas e a estrutura da partícula inteira resolvida a uma resolução de 3,2&Aring;, a mais alta até o momento. Na estrutura da HbGp as quatro cadeias de globina se associam na forma de um heterotetrâmero, que se repete três vezes formando uma estrutura dodecamérica denominada cap. A estrutura do cap associada a um heterotrímero de linkers forma o então mencionado protômero. A estrutura completa permite uma descrição mais detalhada dos contatos entre subunidades que são essenciais para a manutenção da partícula como um todo. Além disto descrevemos sítios de ligação a metais (Zn2+ e Ca2+) e sítios de glicosilação, alguns dos quais são inéditos. Em seguida, a subunidade d isolada da HbGp foi cristalizada e resolvida a 2.1&Aring;. Uma analise dos contatos cristalinos demonstra um arranjo completamente diferente daquilo visto para a subunidade d no complexo inteira. Ao invés de associar-se na formar trimeros, como acontece no complexo, a cadeia d isolada forma dímeros cristalográficos, com interface similar a aquela observada entre as cadeias d e a. Estas observações contribuíram para a compreensão de como são os possíveis mecanismos de associação das globinas para a montagem do cap. Finalmente, as eritrocruorinas de quatro outras espécies foram cristalizadas, que resultou na obtenção de uma estrutura cristalográfica preliminar para a eritrocruorina de Eisenia Andrei a uma resolução de 4.7&Aring;. / Erythrocruorins are giant haemoglobins in the form of a hexagonal bilayer of total molecular mass between 3 and 4 MDa. Their structures are based on a basic unit called the protomer. Twelve of these comprise the entire particle, six in each hexagonal layer, resulting in a structure containing 180 subunits. In the type I erythrocruorins the protomer is composed of four types of globin chains: a, b, c e d, and three types of linker; L1, L2 e L3. Our current understanding of their mechanism of action is limited by the resolution of the crystal structures available. To address this question we have attempted to crystallize a series of erythrocruorins from different species with a view to determining a crystal structure at higher resolution. In the first part of this thesis all chains of the erythrocruorin from Glossoscolex paulistus were completely sequenced and the structure of the full particle solved at 3.2&Aring;, the highest reported to date. In the structure the four globin chains associate to form a heterotetramer, three of which unite to form a dodecameric cap. The latter associates with a heterotrimer of linkers to form the aforementioned protomer. The full structure permits a more detailed description of the contacts between subunits which are essential for particle stability. Furthermore, we describe metal binding sites (Zn2+ e Ca2+) and glycosylation sites, some of which are have not been reported previously. Subsequently the isolated d chain was crystallized and solved to 2.1&Aring;. An analysis of the crystal contacts shows an arrangement which is completely different to that seen in the full particle. Instead of forming trimers, as seen in the complex, the isolated d chain associates to form a dimer across a crystallographic twofold axis making use of the interface normally used to associate with subunit a. These observations contributed to our understanding of the possible mechanisms of association of globin chains during the formation of the cap. Finally, the erythrocruorins from four other species were crystallized, which resulted in the preliminary determination of the structure of that from Eisenia Andrei at 4.7&Aring;.

Page generated in 0.0302 seconds