No description available.

Στην παρούσα μελέτη γίνεται μια απόπειρα «ανάγνωσης» του διηγηματογραφικού έργου του Γ. Βιζυηνού με βάση έννοιες και όρους που προέρχονται από τη θεωρία της αφήγησης/αφηγηματολογίας, η οποία αποτελεί αυτόνομο κλάδο της ευρύτερης περιοχής της Λογοτεχνικής Θεωρίας. Η αφηγηματολογική ανάλυση που επιχειρείται στα διηγήματα του συγγραφέα στοχεύει στην επισήμανση και στην ανάλυση των αφηγηματικών επιλογών-τεχνικών του Βιζυηνού και, παράλληλα, στην ανάδειξη εκείνων των όψεων της γραφής του που συνδιαλέγονται με το λογοτεχνικό γίγνεσθαι της εποχής του, αλλά και απορρέουν από στοιχεία της προσωπικότητάς του, διαμορφώνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την ιδιαίτερη συγγραφική του ιδιοσυγκρασία που τον διαφοροποιεί από τους σύγχρονούς του λογοτέχνες. Για το σκοπό αυτό εφαρμόζουμε την τυπολογία της θεωρίας του Gérard Genette, η οποία κατέχει εξέχουσα θέση στον επιστημονικό κλάδο της σύγχρονης αφηγηματολογίας. Η εργασία οργανώνεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο κεφάλαιο του πρώτου μέρους, ύστερα από επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας, εκθέτουμε τη σκοπιμότητα και την προβληματική της έρευνας, τις υποθέσεις και τους στόχους της, καθώς και τη μέθοδο που ακολουθούμε. Η ανάλυσή μας στο διηγηματογραφικό έργο του Γ. Βιζυηνού συνίσταται σε μια εσωτερική προσέγγιση του κειμένου σύμφωνα με τις τρεις κατηγορίες που προτείνονται από το G. Genette για την ανάλυση των αφηγηματικών τεχνικών, δηλαδή το Χρόνο, την Έγκλιση και τη Φωνή, έννοιες που αναλύονται εκτενώς στο δεύτερο κεφάλαιο που περιλαμβάνει το θεωρητικό πλαίσιο και οι οποίες θεμελιώνονται με βάση την τριμερή διάκριση του G. Genette: ιστορία, αφήγημα, αφήγηση. Στο τρίτο κεφάλαιο επιχειρείται μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο λογοτεχνικό κλίμα της εποχής, στην οποία δημιούργησε ο συγγραφέας, όπως και μια αναφορά στα εργοβιογραφικά του Βιζυηνού, όπου αναδύονται οι ποικίλες όψεις της ξεχωριστής προσωπικότητας του λογοτέχνη. Η αξιοποίηση αυτών των δεδομένων πραγματοποιείται στο δεύτερο μέρος της εργασίας, όπου γίνεται η παρουσίαση των ευρημάτων της έρευνας που προκύπτουν από τη μελέτη με συστηματικό τρόπο του αφηγηματικού λόγου του Βιζυηνού. Εκθέτουμε τις τεχνικές του συγγραφέα, σύμφωνα με την τριμερή κατηγοριοποίηση του G. Genette, στα εξής ξεχωριστά κεφάλαια: Χρόνος, Έγκλιση και Φωνή. Τέλος, διατυπώνονται τα συμπεράσματα, τα οποία προκύπτουν από τη σύνθεση των επιμέρους αναλύσεων, ορίζοντας την ιδιαιτερότητα της αφηγηματικής τέχνης του Γ. Βιζυηνού. / -

No description available.

Le champ disciplinaire qui occupe cette recherche est l’anthropologie théologique dans l’œuvre de Gérard Siegwalt et la question de l’identité humaine, plus particulièrement ses moyens de vie, moyens au sens moral et existentiel. Cette question repose sur la problématique suivante : a priori, on ne naît pas humain, on le devient. L’identité humaine ne se découvre qu’après un cheminement intellectuel, spirituel, parfois douloureux, résumé dans l’œuvre de Gérard Siegwalt par la notion de « mourir pour devenir ». Dans cette thèse, nous essayons d’analyser l’angle sous lequel Siegwalt développe son anthropologie. Nous voulons voir en particulier dans quelle mesure il reprend le schéma développé par Luther : « simul peccator, simul justus, semper penitens ». Une fois ce schéma mis en évidence dans l’anthropologie siegwaltienne, nous essayons de voir comment il l’applique ou l’actualise. Cette actualisation implique l’utilisation de la méthode de corrélation, méthode reprise au théologien Paul Tillich. Siegwalt estime que la théologie doit travailler en dialogue avec les autres disciplines et il essaye d’établir un système qui est à la fois compte rendu de la foi chrétienne et analyse du vécu humain.L’anthropologie de Siegwalt se veut à la fois sapientiale (dans la mesure où elle se concentre sur la réalité de la vie humaine en invoquant le large éventail que constituent les sciences humaines ainsi que les sciences dures) et prophétique (dans la mesure où Siegwalt part de la révélation biblique pour répondre aux grandes questions existentielles de l’être humain).En partant de là, nous pouvons dégager un plan en trois parties : un premier chapitre sur la question de la réalité de la vie humaine (à savoir la vie humaine dans le monde et devant le monde) qui se traduit en termes d’aporie, d’ouverture et de devenir, un second chapitre sur la question de la vérité de la vie humaine (à savoir la vie humaine devant Dieu) qui se traduit en terme de péché, de rédemption et de « pénitence » et enfin une troisième partie où nous tenterons de voir où se situe la méthode de Gérard Siegwalt par rapport à la question de la nature et de la grâce. / The study focuses on the theological anthropology in the work of Gérard Siegwalt and on the question of the human identity, more particularly its means to life in a moral and an existential senses. This question is based on the following issue : a priori, humans are made, not born. The human identity is to be discovered only after an intellectual and spiritual progression, sometimes painful, summarized in the work of Gérard Siegwalt by the notion of "dying to become". In this thesis, we try to analyse the point of view of Siegwalt when developing his anthropology. We want to examine to what extent he used the pattern developed by Luther : "simul peccator, simul justus, semper penitens". Once this pattern pointed in the anthropology of Siegwalt, we will try to understand how he applied it and updated it. This update means the use of the correlation method, inspired by the theologist Paul Tillich. Siegwalt considers that the theology has to work in line with the other disciplines and he tries to establish a system which combines a compte rendu of the Christian faith and an analysis of the human personal experiences. The anthropology of Siegwalt seeks simultaneously to be sapiential (since it focuses on the reality of the human life appealing the wide range of human sciences and hard sciences) and prophetic (since Siegwalt starts from the biblical revelations to answer the existential questions about the human being).It is through this approach that we can find a three-part plan : the first chapter about the question of the reality of the human life (the human life in the world and in front of the world), the second one will deal with the question of the truth of the human life (the human life before God) and lastly a third one in which we will try to understand the position of the method of Gérard Siegwalt according to the question of the Nature and the Grace.

Made available in DSpace on 2015-05-14T12:52:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 4583182 bytes, checksum: 7092aec5837cf773623e51e9b86f4661 (MD5) Previous issue date: 2012-03-23 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / After more than a quarter of century since the creation of ensemble L Itinéraire, the works created and the thought developed by its members remain as a highly fertile ground for musicological research and an essential reference for today's compositional practice. Among these composers, founders of the aesthetic trend so-called 'spectral', stands out Gérard Grisey (1946-1998) who left us a cohesive and preeminent work, admittedly one of the most influential of the past century s last decades. What we discern in his works is the concern with the thresholds of musical perception ( threshold in Latin is the origin of the term "liminal music" which he described his own music) and especially the notion of different musical 'temporalities'. Hence, we started from the conjecture that 'time' is the bedrock underlying the musical discourse used by the composer of Vortex Temporum. Aiming broader understanding of his music, without confining ourselves to the basic aspect of arithmetic operations on frequencies, we also examine the cardinal resources and ideas used by the French composer concerning the structure of instrumental timbre. This approach enabled us to distinguish how and which aspects of his language directed the development of many of his pieces, revealing, contiguously, the legitimate role played by time in his work. Thus, the core of this study presents the full formalization elaborated by Grisey regarding time and duration, anchored in the concepts of "skeleton", "flesh" and "skin of time." This formalization has led to considerations, albeit concise, about the influence of electronics, psychoacoustics and information theory. Likewise, in the light of the concepts elucidated during the research, we discuss Partiels, a key piece of the cycle Les Espaces Acoustiques and one of the pinnacles of contemporary repertoire. / Passado mais de um quarto de século desde a fundação do coletivo musical L Itinéraire, as obras criadas e o pensamento desenvolvido pelos seus integrantes permanecem como um terreno ubertoso para a investigação musicológica e referência essencial para prática composicional hodierna. Dentre estes compositores, inauguradores da tendência estética dita espectral , destaca-se Gérard Grisey (1946-1998) que nos legou uma obra coesa e proeminente, figurada entre as mais influentes dos últimos decênios do séc. XX. Primordialmente, o que nele discernimos é a preocupação com os limiares da percepção musical (origem do termo música liminar , preferido pelo compositor) e máxime a noção de diferentes temporalidades musicais. Destarte, partimos da conjectura que o tempo é o alicerce que fundamenta substancialmente o discurso musical do compositor de Vortex Temporum. Objetivando compreensão mais ampla de sua música, sem atemo-nos ao aspecto elementar das operações aritméticas sobre frequências, examinamos também os recursos e idéias cardinais utilizados pelo compositor francês concernente à estruturação do timbre. Esta abordagem nos habilitou a distinguir como e quais aspectos da sua linguagem direcionaram a elaboração de muitas de suas peças, descortinando, contiguamente, o papel lídimo desempenhado pelo tempo em sua obra. Assim, o núcleo deste trabalho apresenta integralmente a formalização elaborada por Grisey a respeito do tempo e das durações, ancorado nos conceitos de esqueleto , carne e pelo do tempo . Esta formalização ainda implicou considerações, embora concisas, acerca da influência da eletrônica, da psicoacústica e teoria da informação. Da mesma sorte, sob a luz dos conceitos elucidados durante a pesquisa versamos sobre Partiels, peça chave do ciclo Les Espaces Acoustiques e um dos pináculos do repertório contemporâneo.

En posant le regard sur deux figures emblématiques du théâtre et du cinéma, choisies délibérément, Gérard Philipe et Isabelle Huppert, il ne s’agit pas d’un discours généraliste, ni d’une théorie sur l’acteur, mais plutôt de s’appuyer sur leurs traces en essayant d’analyser les interviews recueillis dans les principaux supports médiatiques qui tentent de dévoiler leur personnalité et l’idéal vers lequel ils tendent, sachant que tous deux émergent après des évènements historiques majeurs : d’un côté la fin de la seconde guerre mondiale laissant une France dévastée en quête d’égérie dont Gérard Philipe sera l’exemple, de l’autre mai 1968 et ses bouleversements au niveau des mœurs, amenant à l’avènement de la nouvelle vague. Le défi à relever fut de comparer un acteur disparu il y a plus d’un demi-siècle avec une actrice contemporaine. Leur grande maturité professionnelle s’est avérée déterminante dans la poursuite des concepts qu’ils défendent. Leur recherche personnelle est perceptible au travers de l’évolution de leur carrière et laisse indéniablement un écho médiatique, pouvant se rapprocher d’une dimension mythologique de l’acteur.Il est ici question d’une analyse comparative pour tenter de comprendre comment leur personnalité qui caractérise leur jeu, entre réserve et don de soi, intuition et réflexion, leur a permis d’enchaîner les rôles tout au long de leur vie en alternant le théâtre et le cinéma. / Considering two deliberately selected figureheads of the theatre and of the cinema, Gérard Philipe and Isabelle Huppert, the purpose is not to draw up a general speech, or a theory on the actor, but rather to rely on their tracks and try to analyze the main media interviews attempting to unveil their personality and expectations amidst major historical events : on one hand, the end of World War 2 with a devastated France in pursuit of a new inspiring spirit that will be embodied by Gérard Philipe, and, on the other hand, (the students' revolution of) May 1968 with drastic changes in standards of behaviour that will lead to the coming of "The New Wave".The challenge was to compare an actor, who left us half a century ago, with a contemporary actress. Their great professional maturity proved to be the determining factor towards their ideal.Their personal research appears through the evolution of their career and undoubtedly leaves a media echo that can be linked to the mythological dimension of the actor.The question is to analyze and compare to try and understand how their personality, characterizing their way of acting, between reserve and self giving, intuition and reflection, allowed them, throughout their life, to play one part after the other, alternately for the theatre and the cinema.

This essay examines the protagonist of Katherine Mansfield’s “The Garden Party” (1922), Laura, and her experiences of events that are made insignificant by the rest of the narrative. Gérard Genette’s narratological theory and the concept of epiphany is put forward in the theroertical framework in order to preform this investigation. Morris Beja’s and Liesl Olson’s studies of the epiphany in modernist literature assists the investigation. Thus, with the support of Genette’s narratological theory and the concept of epiphany, this essay examines epiphanic moments in “The Garden Party”. It will also study how these moments transfer on to the reader through multimodal techniques. This argument is supported by Joseph Conrad’s preface to The Nigger of the ‘Narcissus’.

No description available.

Als sollte das Vorurteil bestätigt werden, mitteleuropäische Ohren seien für klangliche Sensationen wenig empfänglich, ist die Musik des 1998 verstorbenen Spektralisten Gérard Grisey in Deutschland nach wie vor wenig bekannt. Nach einer Einführung in das Werk Le Temps et l`Écume (Die Zeit und der Schaum) folgt zum besseren Verständnis der analytischen Untersuchungen ein naturwissenschaftlicher Exkurs in die Welt der Quantenphysik sowie eine kurze Abhandlung zum Begriff der musikalischen Zeit bei Grisey. Einen ersten Zugang zum Werk verschafft eine Höranalyse bevor eine detaillierte Analyse des Werks erfolgt. Dabei ist ein Aspekt die exemplarische Untersuchung der Instrumentation sowie die Vorstellung einer Instrumentencharakteristik Griseys. Ein Ergebnis der Analyse ist, dass Grisey – obwohl er die Mathematik als musikalisches Modell ablehnt – bei der Konstruktion von Klanggesten auf mathematische Werkzeuge zurückgreift. Abschließend wird mit der Partialtonklassen-Analyse eine in Deutschland nur selten verwendete Analysemethode vorgestellt, die in ihren Grundlagen auf Hugo Riemann und James Tenney zurückgeht. Mit dieser Methode werden Teile des Werks eingehend analysiert.

On examining novels written in Quebec after the 1950s, surprisingly some common themes emerge. One finds progressively increasing references to the themes of the book, the library, and the author. In this thesis, we study the fictional work of Gerard Bessette and Jacques Poulin, two authors who make abundant references to the universe of the book. Their characters read, write, work and even live in libraries and bookshops. / We will discuss the concept of the library, in order to clarify various key issues. Our definition of the library will include any place where books are read or stored. In other words, we do not intend to limit our study only to the traditional library, but rather to extend it to any place which shelters books. The concept of the library is thus taken in its broadest definition and includes the bookshop, the office, or even the bus. / These books were selected because each author gives an account of contemporary Quebec history. In addition, the opposing themes in these fictitious worlds, seem to be at the core of the concept of the library. Indeed, it is at the same time both closedness and openness, both hoarding and lending. We will examine how the paradoxical realities are presented in these novels.