• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 9
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 12
  • 8
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

A arquitetura eclipsada : notas sobre historia e arquitetura a proposito da obra de Gregori Warchavchik, introdutor da arquitetura moderna no Brasil

Farias, Agnaldo Arice Caldas 14 July 2018 (has links)
Orientador : Nicolau Sevcenko / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas / Made available in DSpace on 2018-07-14T01:24:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Farias_AgnaldoAriceCaldas_M.pdf: 6751752 bytes, checksum: 3338af37a5239ddd727458196c0ce784 (MD5) Previous issue date: 1990 / Resumo: Não informado / Abstract: Not informed / Mestrado / Mestre em História Social
2

Warchavchik: ensaio para a modernidade

Oliveira, Camila Soares de 08 August 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:23:08Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Camila Soares de Oliveira.pdf: 630518 bytes, checksum: 6308db82b39fdd468e4951f89ad3e90b (MD5) Previous issue date: 2008-08-08 / This research is about what have the architect Gregori Warchavchik realized, verifying his writings in comparison to his constructions, as a reference for the antecedents of modern architecture in Brazil. The period to be studied is from 1925 to 1931, when the most significant houses were projected, manifest-houses , which were part of the important beginning period of architectural transformation. All of them in São Paulo, before the construction of Ministério da Educação (1936), known as the initial mark of the Brazilian modern architecture. Manifest-houses is defined as Warchavchik s constructions presented to the public with the intension of clarifying his ideals that were the same of Le Corbusier, until then unknown in national territory. The buildings are showed as the expression of theoretical ideals, applying his thoughts in a concrete way. This term was taken from a publishing from Architecture Superior School of Vallès (1996), written by Iñaki Alday, that define manifesthouse as the limit of the possibilities of personal experience, the houses that become built manifests from a theoretical or professional determined position and they are fundamental discourse on the proclamation of distinct architectural point of view. The reserch proposes a compilation and analysis of the one-family houses projected by the architect, approaching his conception and construction and the existent relation to his speech concepts, ideas and values. Houses to be studied: 1928: Casa da rua Santa Cruz SP; 1929: Casa da rua Melo Alves SP, 1930: Casa da rua Itápolis SP; 1930: Casa da rua Bahia SP; 1931: Casa da rua Estados Unidos SP. Writings to be analysed: Acerca da arquitetura moderna , originally published in italian, named Futurismo? , in the paper Il Picollo (São Paulo, 14th of june 1925; Arquitetura brasileira [interview], originally published in Terra Roxa e Outras Terras (São Paulo, 17th of setember 1926); Decadência e renascimento da arquitetura , originally published in Correio Paulistano (São Paulo, 5th of august 1928); Arquitetura nova , originally published in Diário da Noite (São Paulo, 20th of december 1928); A arquitetura atual na América do Sul , originally published in Cahiers d Art (Paris, n. 2, 1931). / Este trabalho trata de conferir a obra em relação ao discurso de Gregori Warchavchik, como referência para os antecedentes da arquitetura moderna no Brasil. O período a ser estudado é de 1925 a 1931, quando foram projetadas as casas mais significativas, casas-manifesto , que fizeram parte do início de importante transformação arquitetônica. Todas elas em São Paulo, antes da construção do Ministério da Educação (1936), conhecido como omarco inicial da arquitetura moderna brasileira. Entende-se por casas-manifesto , as obras de Warchavchik apresentadas para o público com a intenção de esclarecer os seus ideais, que eram os mesmos de Le Corbusier, até então desconhecidos em território nacional. As construções aparecem como expressão dos pressupostos teóricos, colocando em prática o seu pensamento de maneira concreta. Esse termo foi retirado de uma publicação da Escola Técnica Superior de Arquitetura de Vallès (1996), de Iñaki Alday, que define casa-manifesto como o limite das possibilidades de experimentação pessoal, as casas que se convertem em manifestos construídos a partir de uma determinada posição teórica ou profissional e são discursos fundamentais na proclamação de distintas posturas arquitetônicas. O trabalho propõe uma recopilação e análise da produção de obras residenciais unifamiliares do arquiteto, abordando sua concepção e construção e a relação com seu discurso conceitos, idéias, valores. As casas a serem estudadas são: 1928: Casa da rua Santa Cruz SP; 1929: Casa da rua Melo Alves SP; 1930: Casa da rua Itápolis SP; 1930: Casa da rua Bahia SP; 1931: Casa da rua Estados Unidos SP. Os textos a serem analisados: Acerca da arquitetura moderna , publicado originalmente em italiano, com o título Futurismo? , no jornal Il Picollo (São Paulo, 14 de junho de 1925; Arquitetura brasileira (entrevista), publicado originalmente em Terra Roxa e Outras Terras (São Paulo, 17 de setembro de 1926); Decadência e renascimento da arquitetura , publicado originalmente no Correio Paulistano (São Paulo, 05 de agosto de 1928); Arquitetura nova , publicado originalmente no Diário da Noite (São Paulo, 20 de dezembro de 1928); A arquitetura atual na América do Sul , publicado originalmente em Cahiers d Art (Paris, n. 2, 1931). arquitetura Moderna, Arquitetura Brasileira, Modernismo, Arquitetura pré-moderna, Gregori Warchavchik.
3

L'illustration des Métamorphoses d'Ovide au six-huitième siècle : l'édition de Dubois-Fontanelle (1767) et ses artistes

Chartier, Isabelle January 2008 (has links)
Mémoire numérisé par la Division de la gestion de documents et des archives de l'Université de Montréal. / Pour respecter les droits d'auteur, la version électronique de cette thèse ou ce mémoire a été dépouillée, le cas échéant, de ses documents visuels et audio-visuels. La version intégrale de la thèse ou du mémoire a été déposée au Service de la gestion des documents et des archives de l'Université de Montréal.
4

L'illustration des Métamorphoses d'Ovide au six-huitième siècle : l'édition de Dubois-Fontanelle (1767) et ses artistes

Chartier, Isabelle January 2008 (has links)
Mémoire numérisé par la Division de la gestion de documents et des archives de l'Université de Montréal / Pour respecter les droits d'auteur, la version électronique de cette thèse ou ce mémoire a été dépouillée, le cas échéant, de ses documents visuels et audio-visuels. La version intégrale de la thèse ou du mémoire a été déposée au Service de la gestion des documents et des archives de l'Université de Montréal.
5

La construcción de la "Obra Nova" de la Catedral de Valencia. Un ejercicio de impostación y transformaciones renacentistas en torno a la girola gótica

Blasco García, Vicente 03 January 2017 (has links)
The Canon's Loggia of Valencia's Cathedral, also known as Llotgeta dels Canonges, Obra Nova u Obra Nueva del Cabildo, is one of the first pieces of valencian architecture of the renaissance. Overlapped to the gothic ambulatory of the Cathedral between the Apostles' Door and the seventeenth bridge that connects it with Helpless Virgin basilica, makes up a new façade, with a curve outline that, hiding the first chevet chapels close by that named Door, changed radically the architectonic appreciation of the chevet of this magnificent building. Drawn by the carpenter master Gaspar Gregori and the stonemason master Miguel Porcar, who, inspired Serlio's treatise of architecture, translated in that time in Spain (Venice, 1537; Toledo, 1552), carry out a whole recently introduced in that moment renaissance language in our country, its construction is attributed to the stonemason master Miguel Porcar, heir of gothic tradition of the most renowned local builders and aware, without any doubt, of the stereotomy secrets and the medieval construction techniques. 1566 is the commonly attributed date for the construction of these galleries, but in fact, as we will see throughout this thesis, the works were started by Porcar three years befote, in 1563, the same year that Wijngaerde did his famous drawings about valencian sights, in which is still possible to appreciate the gothic outline of the chevet. The purpose of this thesis is to disclose the manner and the mysteries of this construction, and the keys of its insertion into the original gothic construction, highlighting its architectonic manners, its composition and constructive arrangement, its stonework and its evolution throughout the time. In that way it has been done a thorough and detailed analysis of the Logia and the fraction in wich it affects to the Cathedral from a constructive mental view, trying to translate into drawn images what the readings of the building itself, of the treatises and graphic documents offer us, with the objective of settling some hypothesis supported by the logic and the constructive reason of the whole architecture and, in particular, of the added construction, and become to clear and specific conclusions about how, who, when, why and for what this piece of architecture of Valencia's Cathedral was made. / La Logia de los Canónigos de la Catedral de Valencia, también conocida como Llotgeta dels Canonges, Obra Nova u Obra Nueva del Cabildo, es una de las primeras piezas de la arquitectura renacentista valenciana. Antepuesta a la girola gótica de la Catedral entre la Puerta de los Apóstoles y el pasadizo seiscentista que la comunica con la Basílica de la Virgen de los Desamparados, constituye una nueva fachada, de trazado curvo, que, ocultando las primeras capillas absidales junto a dicha Puerta, transformó radicalmente la configuración arquitectónica de la cabecera de este magno edificio. Trazada por el maestro carpintero Gaspar Gregori y por el maestro cantero Miguel Porcar, quienes, inspirados en el tratado de arquitectura de Serlio, traducido por aquellas fechas en España (Venecia, 1537; Toledo, 1552), desarrollan todo un lenguaje renacentista de reciente implantación en nuestro país, su construcción se debe al maestro cantero Miguel Porcar, heredero de la tradición gótica de los más afamados constructores locales y buen y experto conocedor, sin duda, de los secretos de la estereotomía y las técnicas constructivas medievales. La fecha comúnmente aceptada sobre su construcción es la de 1566, pero en realidad, como se verá a lo largo de este trabajo, fue Porcar quien inició la obra tres años antes, en 1563, el mismo año en que Wijngaerde realizara su famoso dibujo sobre las vistas valencianas, en el que puede apreciarse con claridad la traza gótica de la girola, El propósito de esta tesis es desvelar la formulación de esta obra, los misterios de su construcción y las claves de su inserción en la obra gótica original, poniendo de relieve su formalización arquitectónica, su composición y disposición constructiva, sus fábricas y su evolución a través del tiempo. Para ello se ha realizado un exhaustivo y pormenorizado análisis de la Logia y la parte en que ésta afecta a la Catedral desde una perspectiva constructiva, intentando traducir en imágenes dibujadas lo que las lecturas del propio edificio, de los tratados y de los documentos gráficos y escritos nos ofrecen, con la finalidad de establecer unas hipótesis sustentadas por la lógica y la razón constructiva de la arquitectura del conjunto y, en particular, de la obra añadida, y llegar a unas conclusiones claras y precisas acerca de cómo, quién, cuándo, por qué y para qué se hizo este trozo de arquitectura de la Catedral de Valencia. / La Logia del Canonges de la Catedral de València, coneguda també com Llotgeta dels Canonges, Obra Nova u Obra Nueva del Cabildo, es una de les primeres peces de la arquitectura del renaixement valencià. Anteposada a la girola gótica de la Catedral entre la Porta dels Apòstols i el passadís del segle dèsset que la comunica amb la Basílica de la Verge dels Desamparats, constitueix una nova façana, de traçat curvilini, que, amagant les primeres capelles absidals junt a dita Porta, va transformar radicalment la configuració arquitectónica de la capçalera d'aquest magnífic edifici. Traçada pel mestre fuster Gaspar Gregori i pel mestre picapedrer Miguel Porcar, quins, inspirats en el tractat d'arquitectura de Serlio, traduit per aquelles dates en Espanya (Venecia, 1537; Toledo, 1552), desenvolupen tot un llenguatge renaixentista de recent implantació en el nostre país, la seua construcció es deguda al mestre pidrapiquer Miguel Porcar, hereu de la tradició gótica dels més afamats constructors locals i bon i expert coneixedor, sense cap duote, dels secrets de la estereotomía i les tècniques constructives medievals. La data comúnment acceptada de la seua construcció es la de 1566, però en realitat, com vorem al llarg d'aquest treball, va ser Porcar qui va començar l'obra tres anys abans, en 1563, el mateix any que Wijngaerde realitzara el seu famós dibuix de les vistes valencianes, on es pot vore amb claritat la traça gótica de la girola. El propòsit d'aquesta tesi es desvelar la formulació d'aquesta obra, els misteris de la seua construcció i les claus de la seua inserció en l'obra gótica original, posant de relleu la seua formalització arquitectónica, la seua composició i disposició constructiva, les seues fàbriques i la seua evolució en el temps. Per a obtenir-ho s'ha fet un exhaustiu i detallat anàlisi de la Logia i la part en que aquesta afecta a la Catedral des d'una perspectiva constructiva, intentant traduir en imatges dibuixades allò que les lectures del propi edifici, dels tractats i els documents gràfics i escrits ens ofereixen, amb la finalitat d'establir unes hipótesis sustentades per la lògica i la raó constructiva de l'arquitectura del conjunt i, particularment, de l'obra afegida, i arribar a unes conclusions clares i precises sobre com, qui, quan, per què y per a què es va fer aquest tros d'arquitectura de la Catedral de València. / Blasco García, V. (2016). La construcción de la "Obra Nova" de la Catedral de Valencia. Un ejercicio de impostación y transformaciones renacentistas en torno a la girola gótica [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/76165 / TESIS
6

Design do mobiliário moderno brasileiro: aspectos da forma e sua relação com a paisagem / Brazilian modern furniture design: format aspects and how it relates to the landscape

Melo, Alexandre Penedo Barbosa de 03 April 2008 (has links)
Esta tese apresenta uma leitura visual sobre a história do móvel moderno no Brasil e sua relação com a natureza tropical. Identifica, nas primeiras peças e desenhos de obras de Gregori Warchavchik, Flavio de Carvalho, Lucio Costa e Oscar Niemeyer como a construção da forma do móvel foi influenciada pela presença da paisagem e a vegetação tropicais envoltória da casa brasileira. Retira de desenhos e palestras de Le Corbusier e Frank Lloyd Wright realizadas no Brasil, bem como de outros eventos locais, as condicionantes impostas pela paisagem carioca e sua influência sobre o espaço construído, cujas qualidades repercutem sobre a forma do móvel. O trabalho de Joaquim Tenreiro, em 1942, como precursor do móvel moderno no Brasil, foi acompanhado por uma série de iniciativas de arquitetos locais e estrangeiros radicados, vinculando natureza tropical e ambiente da casa, visando à unidade de um método de projetos. Conclui com a identificação das principais características da forma do móvel e seus expoentes sistematizados em mapa cronológico. / This thesis outlines a visual reading regarding the history of modern furniture in Brazil and how it relates to tropical nature. It identifies how the furniture shape construction was affected by the presence of tropical landscape and vegetation surrounding the Brazilian homes by considering the first pieces and designs for the works of Gregori Warchavchik, Flavio de Carvalho, Lucio Costa, and Oscar Niemeyer. It extracts from the drawings and speeches of Le Corbusier and Frank Lloyd Wright delivered in Brazil and also from other local events the conditions imposed by the Carioca landscape (in the city of Rio de Janeiro) as well as its influence onto the built space, of which the qualities are mirrored on the furniture shape. The work of Joaquim Tenreiro, in 1942, as a precursor of modern furniture in Brazil, was followed by a number of initiatives of local and radicated foreign architects to link tropical nature and home environment to address a design method unit. It concludes identifying the key characteristics of furniture shape and its exponents systematized in chronological map.
7

Design do mobiliário moderno brasileiro: aspectos da forma e sua relação com a paisagem / Brazilian modern furniture design: format aspects and how it relates to the landscape

Alexandre Penedo Barbosa de Melo 03 April 2008 (has links)
Esta tese apresenta uma leitura visual sobre a história do móvel moderno no Brasil e sua relação com a natureza tropical. Identifica, nas primeiras peças e desenhos de obras de Gregori Warchavchik, Flavio de Carvalho, Lucio Costa e Oscar Niemeyer como a construção da forma do móvel foi influenciada pela presença da paisagem e a vegetação tropicais envoltória da casa brasileira. Retira de desenhos e palestras de Le Corbusier e Frank Lloyd Wright realizadas no Brasil, bem como de outros eventos locais, as condicionantes impostas pela paisagem carioca e sua influência sobre o espaço construído, cujas qualidades repercutem sobre a forma do móvel. O trabalho de Joaquim Tenreiro, em 1942, como precursor do móvel moderno no Brasil, foi acompanhado por uma série de iniciativas de arquitetos locais e estrangeiros radicados, vinculando natureza tropical e ambiente da casa, visando à unidade de um método de projetos. Conclui com a identificação das principais características da forma do móvel e seus expoentes sistematizados em mapa cronológico. / This thesis outlines a visual reading regarding the history of modern furniture in Brazil and how it relates to tropical nature. It identifies how the furniture shape construction was affected by the presence of tropical landscape and vegetation surrounding the Brazilian homes by considering the first pieces and designs for the works of Gregori Warchavchik, Flavio de Carvalho, Lucio Costa, and Oscar Niemeyer. It extracts from the drawings and speeches of Le Corbusier and Frank Lloyd Wright delivered in Brazil and also from other local events the conditions imposed by the Carioca landscape (in the city of Rio de Janeiro) as well as its influence onto the built space, of which the qualities are mirrored on the furniture shape. The work of Joaquim Tenreiro, in 1942, as a precursor of modern furniture in Brazil, was followed by a number of initiatives of local and radicated foreign architects to link tropical nature and home environment to address a design method unit. It concludes identifying the key characteristics of furniture shape and its exponents systematized in chronological map.
8

Futuro pretérito: historiografia e preservação na obra de Gregori Warchavchik / Future past: historiography and preservation in the Gregori Warchavchik\'s work

Invamoto, Denise 11 April 2012 (has links)
A História da Arquitetura e a Preservação de Bens Culturais entendidas como campos disciplinares autônomos, providos de referenciais teórico-metodológicos próprios, suscitaram a investigação sobre os seus possíveis entrelaçamentos, a partir de uma perspectiva que incorpora o instrumental e as noções operativas no campo da preservação. As múltiplas temporalidades da obra arquitetônica, identificadas pelo estudo de suas transformações ao longo do tempo, a indagação ao objeto em sua consistência física à luz da cultura material e a utilização de suportes documentais diversos, resultam em um material historiográfico de interesse, possibilitando um novo olhar sobre a produção arquitetônica. Através desses pressupostos, analisamos obras de Gregori Warchavchik tombadas ou preteridas em processos de tombamento, propondo uma reconstituição de suas trajetórias e utilizando-as como estratégia para pensar em que medida as interpretações oriundas da historiografia da arquitetura moderna vêm orientando as práticas de salvaguarda e conservação do patrimônio moderno, ou, falando de outro modo, como fundamentam critérios de seleção e de intervenção sobre o moderno. / The Architectural History and the Preservation of cultural heritage understood as autonomous fields, provided by its own theories and methodologies, raised the investigation study about its possible entanglements, from a perspective that incorporates the instrumental and the operational preservation concepts. The multiple temporalities of the architectural work, identified by the study of its changes over time, the investigation of the object under the light of the material culture and the use of several document sets, result as a historiographical subject of interest, allowing a new point of view over the architectural production. These are the starting points of a Gregori Warchavchik\'s architecture analysis. The research selected listed and excluded works from listing, doing a reconstitution of their trajectories and use them as a strategy to think about how the historiographical interpretations have been guiding the conservation and protective practices, or, the intervention\'s criteria on the modern.
9

Futuro pretérito: historiografia e preservação na obra de Gregori Warchavchik / Future past: historiography and preservation in the Gregori Warchavchik\'s work

Denise Invamoto 11 April 2012 (has links)
A História da Arquitetura e a Preservação de Bens Culturais entendidas como campos disciplinares autônomos, providos de referenciais teórico-metodológicos próprios, suscitaram a investigação sobre os seus possíveis entrelaçamentos, a partir de uma perspectiva que incorpora o instrumental e as noções operativas no campo da preservação. As múltiplas temporalidades da obra arquitetônica, identificadas pelo estudo de suas transformações ao longo do tempo, a indagação ao objeto em sua consistência física à luz da cultura material e a utilização de suportes documentais diversos, resultam em um material historiográfico de interesse, possibilitando um novo olhar sobre a produção arquitetônica. Através desses pressupostos, analisamos obras de Gregori Warchavchik tombadas ou preteridas em processos de tombamento, propondo uma reconstituição de suas trajetórias e utilizando-as como estratégia para pensar em que medida as interpretações oriundas da historiografia da arquitetura moderna vêm orientando as práticas de salvaguarda e conservação do patrimônio moderno, ou, falando de outro modo, como fundamentam critérios de seleção e de intervenção sobre o moderno. / The Architectural History and the Preservation of cultural heritage understood as autonomous fields, provided by its own theories and methodologies, raised the investigation study about its possible entanglements, from a perspective that incorporates the instrumental and the operational preservation concepts. The multiple temporalities of the architectural work, identified by the study of its changes over time, the investigation of the object under the light of the material culture and the use of several document sets, result as a historiographical subject of interest, allowing a new point of view over the architectural production. These are the starting points of a Gregori Warchavchik\'s architecture analysis. The research selected listed and excluded works from listing, doing a reconstitution of their trajectories and use them as a strategy to think about how the historiographical interpretations have been guiding the conservation and protective practices, or, the intervention\'s criteria on the modern.
10

Intervenção em patrimônio arquitetônico moderno: um estudo de três casas paulistas / Intervention in modern architectural heritage : a study of three houses in São Paulo

Apoena Amaral e Almeida 26 April 2013 (has links)
Com o objetivo de evidenciar o entendimento da preservação da arquitetura moderna como patrimônio cultural, o trabalho centrou-se no estudo de um grupo de obras residenciais de arquitetura moderna, realizadas no município de São Paulo entre os anos 1950 até meados dos anos 1970, que sofreram intervenções a partir da década de 1990. Essas intervenções originaram-se de projetos arquitetônicos contemporâneos que consideraram as edificações existentes como patrimônios arquitetônicos, mesmo que não sejam edificações tombadas pelos órgãos oficiais de patrimônio cultural (municipal, estadual e federal). A pesquisa, ao examinar alguns exemplos concretos (projetos específicos), refletiu sobre um campo disciplinar de atuação do arquiteto que vem crescendo ao longo das últimas duas décadas: a intervenção em edificações existentes visando sua recuperação, consolidação ou restauro. Para viabilizar o embasamento necessário à contextualização das obras e das análises realizadas, foi possível verificar o processo de consolidação da arquitetura moderna paulista, seja através de sua historiografia, seja através dos estudos que a caracterizam como patrimônio cultural, evidenciando as especificidades para sua salvaguarda, conservação e intervenção, além de examinarem suas relações com os critérios teórico-metodológicos vigentes. Através desses pressupostos, analisamos - com o apoio de diagramas, desenhos executivos e fotos - três casas ícones da arquitetura moderna paulista: residência Olga Baeta, residência Mário Masetti e residência Fernando Millan - a primeira de autoria de Vilanova Artigas projetada em 1957 e as duas subsequentes de Paulo Mendes da Rocha, projetadas em 1969 e 1970, respectivamente - a fim de ressaltar não só a importância desses projetos como Bens Culturais, mas procurando identificar instrumentos técnico-operacionais diretamente ligados ao campo da preservação e avaliar seus resultados. / Aiming to demonstrate an understanding of the preservation of modern architecture as cultural heritage, the work focused on the study of a group of modern architecture residential works, built in São Paulo from the 1950\'s until the mid-1970\'s, which were intervened starting from the 1990\'s. Such interventions are the results of contemporary architectural projects that considered the existing buildings as architectural cultural heritage, even if the buildings were not considered so by official agencies (municipal, state, and federal). The research, when examining some concrete examples (specific projects), reflected a disciplinary field of expertise of the architect, which has grown over the past two decades: the intervention in existing buildings, aiming at their renovation, consolidation, or restoration. In order to enable the necessary foundation to contextualize the work and the performed analyses was possible to verify the consolidation process of modern paulista architecture. This was done either through its historiography or through studies that characterize it a cultural heritage, highlighting the specifics for protection, conservation, and intervention, besides examining their relationships with existing theoretical and methodological criteria. Through these assumptions, we analyzed - with the help of diagrams, technical drawings, and photos - three iconic houses of modern paulista architecture: Olga Baeta Residence, Mario Masetti Residence and Fernando Millan Residence. The first residence was designed by Vilanova Artigas in 1957 and the other two by Paul Mendes da Rocha in 1969 and 1970, respectively. We aimed to emphasize not only their importance as Cultural Property, but to identify technical and operational tools directly related to the preservation field and evaluate their results.

Page generated in 0.2624 seconds