Den biologiska reningen av näringsämnen vid avloppsreningsverk (ARV) kräver tillgång på en lätt nedbrytbar kolkälla, som till exempel flyktiga fettsyror (VFA; eng. Volatile Fatty Acids). Denna studie utforskade möjligheten till VFA-produktion genom biologisk anaerob jäsning av primärslam från Fillan ARV i Sundsvall. Effekten av både temperatur och hydraulisk uppehållstid undersöktes.  Resultaten visade högre VFA-koncentrationer vid 37 °C jämfört med 20 °C och 55 °C, vilket tyder på att temperaturen har en betydande effekt på VFA-produktionen. Dessutom undersöktes den optimala kombinationen av temperatur och uppehållstid, där 37 °C och fyra-dagars uppehållstid gav det högsta VFA-utbytet. Potentialen av att använda de producerade fettsyrorna för bortrening av näringsämnen vid Fillan ARV utvärderades genom både teoretiska beräkningar och experimentell validering. Resultaten visade att användandet av en internt producerad kolkälla utvunnen från primärslam skulle kunna vara ett alternativ till kommersiella (externa) kolkällor i reningsprocesser av avloppsvatten som en hållbar och ekonomiskt fördelaktig strategi. / Biological nutrient removal processes in wastewater treatment plants (WWTPs) rely on the availability of easily degradable carbon compounds, such as volatile fatty acids (VFAs). This study explored the feasibility of VFA production through biological anaerobic fermentation of primary sludge (PS) sourced from Fillan WWTP in Sundsvall, Sweden. The impact of temperature and hydraulic retention time (HRT) was investigated.  Results revealed higher VFA concentrations at 37 °C compared to 20 °C and 55 °C, indicating temperature's impact on VFA production. Additionally, optimal temperature and HRT combinations were explored, with 37 °C and a four-day HRT showing the highest VFA yields. The potential for nutrient removal at Fillan WWTP using the VFAs produced as a carbon source was assessed through theoretical calculations and experimental validation. The findings revealed that using an internally produced carbon source derived from PS could be an alternative to commercial (external) carbon sources in the wastewater treatment processes as a sustainable and economically advantageous strategy.

Background: Estrogen has been reported to enhance well-being and quality of life during the climacteric phase. In women with an intact uterus estrogen treatment is always combined with progestins in order to protect the endometrium from hyperplasia and malignancies. However, in certain women the addition of progestins causes cyclicity in negative mood symptoms and physical symptoms similar to those encountered during ovulatory cycles in women with premenstrual dysphoric disorder (PMDD). The ovarian hormones estradiol and progesterone have profound effects on a number of neurotransmitter systems in the brain, such as the gamma aminobutyric acid (GABA) system and the serotonergic system. Progesterone metabolites, such as allopregnanolone and pregnanolone (also referred to as neurosteroids) modify the GABAA receptor in the central nervous system (CNS) and enhance GABAergic inhibitory transmission. Neurosteroid sensitivity in human studies can be studied by saccadic eye movement measurements using pharmacodynamic challenges with pregnanolone. Altered neurosteroid sensitivity has been suggested as a possible contributory factor to the progesterone/progestin-induced adverse mood effects of hormone replacement therapy (HRT). There is also evidence of estrogen treatment affecting the serotonergic system in postmenopausal women, although progestin addition has been less well studied. Aims and method: The aim was to investigate whether the negative mood symptoms experienced during the progestin or progesterone phase of HRT were associated with changes in neurosteroid sensitivity, or changes in platelet serotonin uptake site (transporter) and serotonin2A (5-HT2A) receptor binding. The intention was also to investigate whether hormonal changes during the normal menstrual cycle affect these peripheral serotonergic parameters. Postmenopausal women with climacteric symptoms were given HRT in two randomized, double-blinded, placebo-controlled crossover studies. The women received 2 mg estradiol (E2) continuously during 28- day cycles. Synthetic progestins or natural progesterone were added sequentially during the last 14 days, and compared to a placebo addition. Before treatment, as well as during the last week of each treatment cycle the pharmacodynamic response to pregnanolone was assessed using saccadic eye movement measurements. Throughout the studies daily symptom ratings were made. In the study regarding synthetic progestins, platelet serotonin transporter and 5-HT2A receptor binding were assayed before entering the study, as well as during the last week of each treatment cycle. In the study on reproductive women, blood samples were collected for analysis of platelet serotonin transporter and 5-HT2A receptor binding at six different points in time during the menstrual cycle. Results and conclusion: The addition of synthetic progestins to estrogen treatment increased negative mood symptoms and physical symptoms, whereas positive symptoms decreased. The addition of progestins also increased the sensitivity to pregnanolone. The addition of natural progesterone to estrogen treatment increased the sensitivity to pregnanolone. However, in this study the pregnanolone sensitivity was enhanced also during estrogen treatment. Women expressing cyclicity in negative mood symptoms were more sensitive to pregnanolone than women without symptom cyclicity. Thus, it is evident that mood deterioration during HRT is associated with altered neurosteroid sensitivity. Platelet serotonin transporter and 5-HT2A receptor binding did not change during the different treatment conditions in HRT. Thus, we were unable to explain the negative mood changes of HRT by use of these peripheral serotonergic parameters. In the study on reproductive women however, it was clear that the serotonergic variables did change during the menstrual cycle. Binding to the serotonin transporter was higher in the late follicular phase than in the ovulatory, early luteal or mid-luteal phases. Binding to the 5-HT2A receptor was higher in the early follicular phase and the early luteal phase than in the mid-luteal phase. These findings may provide a link between the ovarian steroids, and the GABAergic and serotonergic neurotransmitter systems, which in turn, could explain part of the specific vulnerability that women have for the development of adverse mood effects during HRT, mood and anxiety disorders and for the deterioration of mood so frequently seen during the luteal phase.

<p>Among some researchers, there is an emerging conceptualization of chronic tic disorders (CTDs) as conditions that are partially rooted in avoidance of tic-related private experiences (i.e., painful or difficult thoughts and feelings) and internal sensations (i.e., premonitory urges to tic). The first specific aim of the present research was to investigate the possibility that experiential avoidance is related to tic severity and perceived quality of life in individuals with CTDs. The second aim was to determine whether the efficacy of Habit Reversal Training (HRT), the most prevalent and effective behavioral intervention for CTDs to date, might be enhanced by combining it with Acceptance and Commitment Therapy (ACT), an intervention that directly targets experiential avoidance. These aims were addressed by conducting two related studies. Study I, an online survey, included 239 adults (<italic>M</italic> = 37.6 years; <italic>SD</italic> = 13.8 years) who reported having been previously diagnosed with a CTD. Results showed that levels of premonitory urges, as well as both general and tic-specific experiential avoidance, were significantly positively related to tic severity. General and tic-specific experiential avoidance were also significantly negatively related to perceived quality of life. Psychometric analyses of two novel measures developed for Study I (i.e., the Yale Global Tic Severity Scale-Self-Report Version and the Acceptance and Action Questionnaire-Tic-Specific Version) demonstrated excellent internal consistency and convergent validity. Study II, a multi-site pilot investigation, involved 13 adolescents (<italic>M</italic> = 15.4 years; <italic>SD</italic> = 1.3 years) who were treated with either HRT alone or a novel HRT+ACT intervention. Results suggest that the HRT+ACT treatment is feasible, highly acceptable to both patients and parents, and as effective as HRT alone at reducing tic severity from pre-treatment through week 22 follow-up. Participants in both groups reported clinically significant post-treatment decreases in general and tic-specific experiential avoidance and improvements in overall functioning. Researchers concluded that experiential avoidance plays an important role in tic expression and overall functioning for individuals with CTDs. Results support additional development and testing of the promising HRT+ACT intervention, to evaluate its efficacy alone and in comparison to other relevant psychosocial and pharmacological interventions.</p> / Dissertation

No description available.

No description available.

The primary purpose of this research was to examine the effects of HRT in women with acute estrogen deficiency from surgically induced menopause. The secondary purpose was to evaluate how HRT improves symptoms of acute estrogen deficiency and quality of life (QOL) in women using hormone supplementation. Peer reviewed articles published from 2000 to 2017 that were written in the English language with a focus on the use of HRT in women with acute estrogen deficiency after surgical menopause were evaluated for relevance. Evidence suggests the primary reason for decreased use of HRT is the associated risks outweighing the benefits; however, this is not reflected in health care provider's (HCP's) clinical experience. HCP's were more likely to prescribe HRT for themselves or family members if they were experiencing the negative side effects of estrogen deficiency due to surgical menopause, but not to women in their care with similar clinical manifestations of menopause. Additionally, serious risks associated with HRT for acute estrogen deficiency remain incongruent with HRT for women experiencing natural menopause; although risk for breast cancer due to HRT was a universal concern. Risks of HRT related to thromboembolism, stroke and heart disease, were discussed with comparison to the undesirable clinical manifestations of menopause. Results indicate further education and research is needed that explores the risks and benefits for HRT in women with sudden onset of estrogen deficiency from surgical menopause.

No description available.

Environmental pollution from untreated wastewater disposal is one of the most serious environmental issues. Hexavalent chromium, Cr(VI), is known to be a very toxic compound, frequently found in polluted industrial wastewaters, and causes major environmental problems. On the other hand, among the agro-industrial wastewaters, dairy wastewaters can also cause serious environmental pollution due to their high organic loads. Specifically, when untreated dairy wastewater is deposited into surface water bodies it can cause eutrophication and environmental toxicity. The use of constructed wetlands began 40 years ago in North America and Europe. The idea arose from the use of wetlands as final recipients to treat effluent wastewaters. After studies on their construction and improved operations, today constructed wetlands are used as a processing technology in many countries for the treatment of municipal wastewater, industrial wastewater, landfill leachates, etc. Due to their simplicity and low operational cost, constructed wetlands are becoming more prevalent in wastewater treatment all over the world. Their range of applications is no longer limited to municipal wastewater or industrial wastewater but has expanded to the treatment of heavily polluted wastewaters such as agro-industrial effluents. Constructed wetlands can tolerate high pollutant loads and toxic substances without reducing their removal ability, thus these systems are very effective bio-reactors even in hostile environments. The potential application of constructed wetlands in the treatment of chromium-bearing wastewaters has been reported recently. Additionally, secondary cheese whey, a nutrient-rich wastewater which has high potential of polluting surface and/or groundwater, is now being treated either by conventional or biological treatment processes. However, limited research has been conducted on the treatment of secondary cheese whey using constructed wetlands. The objectives of this PhD research were to evaluate a) the effect of different parameters (HRT, temperature, physiochemical parameters) on the treatment of wastewater containing Cr(VI) and secondary cheese whey, using pilot-scale horizontal subsurface flow (HSF) constructed wetlands, b) a sustainable disposal technique of chromium treated reed biomass and c) the treatment efficiency of undiluted secondary cheese whey using pilot-scale HSF constructed wetland at very low HRT and removal of Cr(VI) by providing cheese whey as source of carbon. In the 1st experimental period of this dissertation, the research focused on the study of integrated chromium removal from aqueous solutions in HSF constructed wetlands. Two pilot-scale HSF constructed wetlands (CWs) units were built and operated. One unit was planted with common reeds (Phragmites australis) and one was kept unplanted. Influent concentrations of Cr(VI) ranged from 0.5 to 10 mg/L. The effects of temperature and hydraulic residence time (8 - 0.5 days) on Cr(VI) removal were studied. Temperature proved to affect Cr(VI) removal in both units. In the planted unit, maximum Cr(VI) removal efficiencies of 100% were recorded at HRT’s of 1 day with Cr(VI) concentrations of 5, 2.5 and 1 mg/L, while a significantly lower removal rate was recorded in the unplanted unit. Harvested reed biomass from the CWs was co-composted with olive mill wastes. The final product had excellent physicochemical characteristics (C/N: 14.1-14.7, germination index (GI): 145-157%, Cr: 8-10 mg/kg dry mass), fulfills EU requirements, and can be used as a fertilizer in organic farming. In the 2nd experiment of the first experimental period of this research, two horizontal subsurface flow pilot-scale constructed wetlands were built and operated for almost two years to treat secondary cheese whey. One unit was planted with common reeds (Phragmites australis) and one was kept unplanted. The pilot-scale wetlands operated under various hydraulic residence times (8, 4, 2 and 1 day), temperatures (2.4 to 32.90C) and COD influent concentrations (1200 to 7200 mg/L) in order to examine their effect on secondary cheese whey treatment efficiency. Both units successfully removed organic matter, as COD removal efficiencies of 91% and 77.23% were recorded for the planted and unplanted unit, respectively. Hydraulic residence time affected COD removal efficiency only when limited to 1 day. Temperature significantly affected COD removal only in the unplanted unit, while the planted unit's efficiency was affected only by the annual plant growth cycle. It should be noted that COD effluent concentrations were below EU legislation units (120 mg/L) even when the CWs operated under the shortest hydraulic residence time ever reported in the literature (2 days) with COD influent concentrations ranging from 1200 to 3500 mg/L. In the 2rd experimental period, a mixed solution of cheese whey and hexavalent chromium was treated using pilot-scale horizontal subsurface flow constructed wetlands. This study was performed in order to assess the effect of hydraulic residence time, the initial concentrations of both substances (i.e., Cr(VI) and cheese whey), the presence of vegetation, and surface load throughout the treatment process. Two hydraulic residence times (HRT) (8 and 4 days) were applied. The average electrical conductivity did not show any significance and the average pH values also did not fluctuate. COD concentrations varied between 2000 to 3000 mg/L, and Cr(VI) concentrations were between 0.5 and 5 mg/L. Regarding the removal of organic matter, the planted pilot units had the highest removal rates of around 70%, compared to the unplanted units with around 50%. The vegetation does not affect the removal of Cr(VI) whereas for COD removal, the vegetation does not perform its proper function which leads us to conclude that Cr(VI) influences the removal of COD. The overall outcome of this research is a significant contribution to the treatment of Cr(VI) and secondary cheese whey using constructed wetland technology. It could also be concluded that, constructed wetlands can potentially remove both Cr(VI) and COD at very low HRTs (1 and 2 days, respectively), when receiving moderate pollutant concentrations (5 mg Cr(VI)/L and >5000 mg COD/L), without any seasonal effect. Moreover, by using cheese whey as the carbon source, Cr(VI) can be successfully removed in constructed wetland systems with 4 days of HRT. / Η ρύπανση του περιβάλλοντος από τα ανεπεξέργαστα λύματα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά ζητήματα. Το εξασθενές χρώμιο (Cr(VI)), που είναι γνωστό για την τοξική του δράση, εντοπίζεται συχνά σε βιομηχανικά υγρά απόβλητα και προκαλεί σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα. Από την άλλη τα υγρά απόβλητα τυροκομικών μονάδων επίσης αποτελούν σημαντική περιβαλλοντική απειλή, λόγω του υψηλού οργανικού τους φορτίου. Ειδικότερα όταν ανεπεξέργαστα τυροκομικά υγρά απόβλητα καταλήγουν σε επιφανειακά υδάτινα σώματα μπορούν να προκαλέσουν ευτροφισμό και τοξικά φαινόμενα. Η χρήση των τεχνητών υγροβιότοπων ξεκίνησε πριν από περίπου 40 χρόνια στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Η ιδέα προήλθε από τη χρήση φυσικών υγροβιότοπων ως τελικών αποδεκτών επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων. Μετά από εκτεταμένη έρευνα σήμερα οι τεχνητοί υγροβιότοποι χρησιμοποιούνται ευρέως ως τεχνολογία επεξεργασίας διαφόρων ειδών υγρών αποβλήτων και απορροών (π.χ. αστικά, βιομηχανικά, δισταλλάγματα κλπ.). Λόγω της απλότητας τους και του χαμηλού λειτουργικού κόστους οι τεχνητοί υγροβιότοποι αποτελούν πλέον μια ανταγωνιστική τεχνολογία. Το εύρος των εφαρμογών τους δεν περιορίζεται πλέον μόνο στην επεξεργασία αστικών υγρών αποβλήτων, αλλά έχει επεκταθεί και στην επεξεργασία ισχυρών υγρών αποβλήτων, όπως των αγροτοβιομηχανικών. Οι τεχνητοί υγροβιότοποι είναι ανθεκτικοί σε υψηλά ρυπαντικά φορτία και σε τοξικές ουσίες χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά η λειτουργία τους. Συνεπώς οι τεχνητοί υγροβιότοποι είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικοί βίο-αντιδραστήρες ακόμα και ιδιαίτερα εχθρικά περιβάλλοντα. Η δυνατότητα χρήσης τεχνητών υγροβιότοπων για την επεξεργασία υγρών αποβλήτων με χρώμιο, μόλις πρόσφατα έχει αρχίσει να μελετάται. Επί πλέον ο δευτερογενής ορρός γάλακτος (τυρόγαλα), που είναι ένα υγρό απόβλητο με υψηλό περιεχόμενο θρεπτικών, κυρίως επεξεργάζεται με τη χρήση φυσικοχημικών και βιολογικών μεθόδων, ενώ η χρήση τεχνητών υγροβιότοπων είναι περιορισμένη. Ο κύριος σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης διαφόρων παραμέτρων (υδραυλικού χρόνου παραμονής-HRT, θερμοκρασίας, φυσικοχημικών παραμέτρων) στην επεξεργασία αποβλήτων που περιέχουν Cr(VI) καθώς και του δευτερογενούς ορρού γάλακτος με τη χρήση πιλοτικών μονάδων τεχνητών υγροβιότοπων οριζόντιας υπόγειας ροής. Επιπλέον η παρούσα διατριβή στόχευε και στην εξεύρεση μιας βιώσιμης τεχνικής για την επεξεργασία της φυτικής βιομάζας και στην χρήση του δευτερογενούς ορρού γάλακτος, ως πηγή άνθρακα στην επεξεργασία του Cr(VI). Στη διάρκεια της 1ης πειραματικής περιόδου της παρούσας διατριβής, η έρευνα επικεντρώθηκε στη μελέτη της ολοκληρωμένης απομάκρυνσης του χρωμίου από υδατικά διαλύματα και στην επεξεργασία δευτερογενή ορρού γάλακτος από πιλοτικές μονάδες τεχνητών υγροβιότοπων οριζόντιας υπόγειας ροής. Για την ολοκληρωμένη απομάκρυνση του Cr(VI) χρησιμοποιηθήκαν δύο πιλοτικές μονάδες τεχνητών υγροβιότοπων οριζόντιας υπόγειας ροής. Η μία πιλοτική μονάδα ήταν φυτεμένη με κοινό καλάμι (Phragmites australis), ενώ η άλλη παρέμεινε αφύτευτη. Οι συγκεντρώσεις του Cr(VI) στα υδατικά διαλύματα κυμάνθηκαν από 0.5 έως 10 mg/L. Επίσης εξετάστηκε η επίδραση της θερμοκρασίας και του HRT (8 - 0.5 ημέρες) στην αφαίρεση του Cr(VI). Η θερμοκρασία αποδείχτηκε να επηρεάζει την αφαίρεση του Cr(VI) και στις 2 πιλοτικές μονάδες. Οι αποδόσεις απομάκρυνσης του Cr(VI) στην φυτεμένη πιλοτική μονάδα έφθασαν το 100% ακόμα και για HRT της 1 ημέρας, με συγκεντρώσεις εισόδου Cr(VI) 5, 2.5 και 1 mg/L. Σε αντίθεση, η αφύτευτη πιλοτική μονάδα κατέγραψε σημαντικά χαμηλότερες αποδόσεις απομάκρυνσης Cr(VI). Η φυτική βιομάζα που συλλέχθηκε από την φυτεμένη πιλοτική μονάδα κομποστοποιήθηκε μαζί με στερεά απόβλητα ελαιοτριβείου. Το τελικό προϊόν της κομποστοποιήσης είχε εξαιρετικά φυσικοχημικά χαρακτηριστικά (C/N: 14.1-14.7, δείκτης βλαστικότητας (GI): 145-157%, Cr: 8-10 mg/kg dry mass), τα οποία πληρούν τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χρήση του ως λίπασμα σε οργανικές καλλιέργειες. Η δεύτερη πειραματική διάταξη της 1ης πειραματικής περιόδου περιελάμβανε δύο όμοιες πιλοτικές μονάδες με τις παραπάνω, που ωστόσο χρησιμοποιήθηκαν για την επεξεργασία δευτερογενούς ορρού τυρογάλακτος. Οι πιλοτικές μονάδες λειτούργησαν υπό διαφόρους χρόνους παραμονής (8, 4, 2 και 1 ημέρα), θερμοκρασίες (από 2.4 έως 32.90C) και συγκεντρώσεις εισόδου COD (από 1200 έως 7200 mg/L) Οι δύο μονάδες επεξεργάστηκαν επιτυχώς το δευτερογενή ορρό γάλακτος, αφού καταγράφηκαν για την φυτεμένη και την αφύτευτη πιλοτική μονάδα, αποδόσεις αφαίρεσης COD της τάξης του 91% και 77.23%, αντίστοιχα. Ο υδραυλικός χρόνος παραμονής επηρέασε την απόδοση τω δύο πιλοτικών μονάδων μόνο όταν μειώθηκε στην 1 ημέρα. Αντιθέτως, η θερμοκρασία επηρέασε μόνο την αφύτευτη πιλοτική μονάδα, ενώ η απόδοση της φυτεμένης επηρεάστηκε μόνο από τον ετήσιο κύκλο ανάπτυξης των φυτών. Πρέπει να τονιστεί ότι οι συγκεντρώσεις εξόδου του COD ήταν χαμηλότερες των ορίων της Ε.Ε., ακόμα και για χρόνους παραμονής 2 ημερών (ο χαμηλότερος που έχει αναφερθεί μέχρι τώρα στη βιβλιογραφία) με αρχικές συγκεντρώσεις εισόδου COD από 1200 έως 3500 mg/L. Στη διάρκεια της 2ης πειραματικής περιόδου οι τέσσερεις συνολικά πιλοτικές μονάδες που χρησιμοποιήθηκαν στην 1η περίοδο, χρησιμοποιήθηκαν επίσης και για την επεξεργασία ενός μεικτού διαλύματος δευτερογενή ορρού γάλακτος και Cr(VI). Στόχος των πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης του χρόνου παραμονής (8 και 4 ημέρες), των συγκεντρώσεων εισόδου του Cr(VI) (από 0.5 έως 5 mg/L) και του COD (από 2000 έως 3000 mg/L), του φυτού και του επιφανειακού φορτίου στην απόδοση των πιλοτικών μονάδων. Όσον αφόρα την αφαίρεση της οργανικής ύλης, οι φυτεμένες πιλοτικές μονάδες κατέγραψαν υψηλότερα ποσοστά απομάκρυνσης (περίπου 70%) σε σύγκριση με τις αφύτευτες (περίπου 50%). Σε αντίθεση, η απομάκρυνση του Cr(VI) έδειξε να μην επηρεάζεται από την παρουσία φυτών. Τέλος, παρατηρήθηκε ότι η ύπαρξη του Cr(VI) επηρεάζει την απομάκρυνση του οργανικού φορτίου. Τα τελικά συμπεράσματα της παρούσας διατριβής αποτελούν μια σημαντική συνεισφορά στην επεξεργασία υγρών αποβλήτων που περιέχουν Cr(VI) καθώς και του δευτερογενή ορρού γάλακτος από τεχνητούς υγροβιότοπους. Επίσης μπορεί να συμπεραθεί ότι η χρήση των τεχνητών υγροβιότοπων για την αφαίρεση Cr(VI) και COD μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και σε πολύ χαμηλούς χρόνους παραμονής (1 και 2 ημερών, αντίστοιχα), καθώς και σε υψηλές αρχικές συγκεντρώσεις (5 mg Cr(VI)/L και >5000 mg COD/L, αντίστοιχα). Τέλος, η χρήση του δευτερογενή ορρού γάλακτος ως πηγή άνθρακα στην αφαίρεση του Cr(VI), ήταν πλήρως επιτυχημένη.

Plusieurs changements de nature phonétique et phonologique ont récemment été recensés dans la plupart des variétés de l'anglais britannique contemporain. Au cours des dernières décennies, ce phénomène semble s'être précipité en raison de la mobilité sociale et géographique accrue des locuteurs de ces variétés. À partir d'un corpus oral de plusieurs heures, essentiellement composé d'interactions spontanées entre locuteurs natifs du NW Yorkshire répartis en plusieurs tranches d'âge, on recense et analyse en temps apparent un certain nombre d'innovations segmentales et suprasegmentales affectant un ensemble d'accents associés à une zone déterminée. On aborde les motivations qui se trouvent à l'origine du changement accentuel dans le NW Yorkshire. On s'interroge aussi quant à l'identité des facteurs qui opèrent sur le plan suprasegmental (particulièrement dans les domaines de l'intonation et celui de la qualité de voix) et sur le plan segmental, au niveau phonétique autant que phonologique. On se penche sur la nature et sur le statut de certaines innovations intonatives en cours de diffusion, telles que le recours à des schémas ascendants en fin d'énoncés déclaratifs. On examine enfin la valeur sémantique et/ou pragmatique de ces schémas intonatifs et celle de certains ajustements articulatoires et phonatoires associés à la production orale des adolescents. Tout au long de ce travail, on suggère qu'il convient de prendre en compte simultanément plusieurs dimensions de la variation diachronique et synchronique pour appréhender le changement accentuel. On tente également de dégager quelques applications potentielles de ces observations à d'autres domaines de recherche, ainsi qu'à l'enseignement de l'anglais en tant que langue étrangère.

Plusieurs changements de nature phonétique et phonologique ont récemment été recensés dans la plupart des variétés de l’anglais britannique contemporain. Au cours des dernières décennies, ce phénomène semble s’être précipité en raison de la mobilité sociale et géographique accrue des locuteurs de ces variétés. À partir d’un corpus oral de plusieurs heures, essentiellement composé d’interactions spontanées entre locuteurs natifs du NW Yorkshire répartis en plusieurs tranches d’âge, on recense et analyse en temps apparent un certain nombre d’innovations segmentales et suprasegmentales affectant un ensemble d’accents associés à une zone déterminée. On aborde les motivations qui se trouvent à l’origine du changement accentuel dans le NW Yorkshire. On s’interroge aussi quant à l’identité des facteurs qui opèrent sur le plan suprasegmental (particulièrement dans les domaines de l’intonation et celui de la qualité de voix) et sur le plan segmental, au niveau phonétique autant que phonologique. On se penche sur la nature et sur le statut de certaines innovations intonatives en cours de diffusion, telles que le recours à des schémas ascendants en fin d’énoncés déclaratifs. On examine enfin la valeur sémantique et/ou pragmatique de ces schémas intonatifs et celle de certains ajustements articulatoires et phonatoires associés à la production orale des adolescents. Tout au long de ce travail, on suggère qu’il convient de prendre en compte simultanément plusieurs dimensions de la variation diachronique et synchronique pour appréhender le changement accentuel. On tente également de dégager quelques applications potentielles de ces observations à d’autres domaines de recherche, ainsi qu’à l’enseignement de l’anglais en tant que langue étrangère. / A number of phonetic and phonological changes have lately been observed in most geographical varieties of British English. This phenomenon seems to have been accelerated by increasing social and geographical mobility in the past decades. Based on a corpus mainly consisting of several hours of spontaneous interaction between a number of native NW Yorkshire speakers divided into different age groups, this research identifies and analyses several segmental and suprasegmental innovations observed in apparent time in a set of accents associated with a circumscribed geographical area. This thesis discusses the motivation behind some of these changes and addresses the question of whether the same factors and principles operate in suprasegmental change – especially in the fields of intonation and voice quality – as in the diffusion of non-traditional segmental phonetic/phonological features. It also explores the nature and status of some diffusing intonational patterns, such as the innovative use of rising tones in association with statements. The semantic/pragmatic value of these patterns is taken into consideration as well as that of a number of articulatory and phonatory adjustments characterising adolescent speech. Throughout this study, it is argued that an analytical model simultaneously taking into account several dimensions of diachronic and synchronic variation is necessary to provide an adequate account of accent change. Some of the findings have been examined as to their possible application to other research domains and to the field of EFL teaching.