• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 940
  • 82
  • 49
  • 14
  • 13
  • 13
  • 12
  • 11
  • 8
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 1103
  • 542
  • 129
  • 124
  • 117
  • 86
  • 77
  • 68
  • 64
  • 55
  • 52
  • 49
  • 46
  • 44
  • 43
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
991

Hybrid Visible Light Communication Indoor Networks

Apolo Gonzaga, Juan Andrés 20 June 2025 (has links)
[ES] Esta tesis propone nuevos sistemas híbridos de comunicación de luz visible (VLC) en interiores para diversas aplicaciones que abordan los retos de las redes de comunicaciones inalámbricas de próxima generación. Se desarrollan y demuestran experimentalmente nuevas arquitecturas de enlaces híbridos de fibra óptica de polímero (POF) y VLC con interfaces inalámbricas pasivas que muestran ventajas significativas relacionadas con la ausencia de necesidad de conversiones optoelectrónicas adicionales. Se demuestra un enlace híbrido fibra/inalámbrico basado en un único LED central para interiores que utiliza señales de datos con diferentes anchos de banda y formatos de modulación (QPSK, 16-QAM y 64-QAM) sobre 1.5 m de cable de POF y hasta 2.8 m de enlace inalámbrico, alcanzando velocidades de hasta 294 Mbps con 64-QAM. Además, se emplean diodos láser (LD) en una configuración similar a la anterior, pero en enlaces punto a punto que permiten la multiplexación por división de longitud de onda (WDM) para transmitir señales QPSK y M-QAM en un escenario de Industria 4.0. También se demuestra el potencial del acceso multiusuario a velocidades hasta 3.5 Gbps por usuario y velocidades agregadas hasta 6 Gbps. Este trabajo aborda también un sistema de seguimiento en tiempo real basado en un único espejo de sistemas microelectromecánicos (MEMS) que redirige el haz de luz de la interfaz óptica pasiva y mantiene la conectividad. El montaje experimental incluye un sistema de detección de movimiento basado en una cámara para determinar la posición del receptor y los resultados demuestran velocidades de transmisión de señales de hasta 10 Mbps utilizando el formato de modulación on-off sin retorno a cero (NRZ-OOK). Las comunicaciones ópticas por cámara (OCC) también se han integrado en el sistema híbrido POF/VLC mediante la interfaz óptica pasiva basada en un único LED centralizado. De este modo, se pueden transmitir señales de alta y baja velocidad utilizando un fotodiodo (PD) y un sensor de imagen (IS), respectivamente. Es decir, se han recuperado con éxito dos flujos de datos de 88 Mbps y 4 kbps a través de un POF de 20 m y enlaces ópticos inalámbricos de hasta 3 m. Además, se han desarrollado esquemas de transmisión full dúplex en este tipo de enlaces híbridos POF/VLC/OCC. Se han demostrado velocidades de transmisión de datos de hasta 160 Mbps en el enlace ascendente y una transmisión en el enlace descendente de hasta 500 bps con una SoR del 98,6%. Este trabajo también aborda otras aplicaciones de los sistemas VLC en sistemas inalámbricos de posicionamiento y comunicación. Se propone y demuestra un sistema de posicionamiento por luz visible (VLP) de alta precisión en interiores en 2D/3D que utiliza redes neuronales artificiales (ANN) y alcanza una precisión de posicionamiento de 1.8 cm en 2D y 2.7 cm en 3D. Por último, se propone e implementa un enlace fronthaul óptico convergente para el acceso inalámbrico heterogéneo por ondas milimétricas (mmW) y VLC en redes de próxima generación. Basado en un láser modulado directamente y una modulación externa con portadora suprimida para la generación fotónica de la señal en la banda de las milimétricas, el enlace de fibra de 10 km suministra simultáneamente señal de datos en la banda base para modular el LED en el enlace VLC y datos en la banda de mmW. Se han realizado pruebas experimentales para el acceso simultáneo VLC y mmW a distancias v de hasta 2.5 y 4 m, respectivamente, con rendimientos máximos de aproximadamente 55 y 400 Mbps para anchos de banda de señales con multiplexación por división de frecuencias ortogonales (OFDM) de 30 y 100 MHz, respectivamente. Las arquitecturas propuestas y las demostraciones experimentales presentadas contribuyen a la evolución de los sistemas VLC con mayor capacidad, flexibilidad y posibilidades de posicionamiento para satisfacer las crecientes demandas de las comunicaciones inalámbricas de interior de próxima generación. / [CA] Esta tesis proposa nous sistemes híbrids de comunicació de llum visible (VLC) en interiors per a diverses aplicacions que aborden els reptes de les xarxes de comunicacions sense fils de pròxima generació. Es desenvolupen i es demostren experimentalment noves arquitectures d'enllaços híbrids de fibra òptica polimèrica (POF) i VLC amb interfícies sense fils passives que mostren avanços significatius relacionats amb l'absència de conversions optoelectròniques addicionals. Es demostra un enllaç híbrid fibra/sense fils basat en un únic LED central per a interiors que utilitza senyals de dades amb diferents amplàries de banda i formats de modulació (QPSK, 16-QAM i 64-QAM) sobre 1.5 m de cable de fibra òptica polimèrica (POF) i fins a 2.8 m d'enllaç sense fils, assolint velocitats de fins a 294 Mbps amb 64-QAM i 1.5 m d'enllaç sense fils. A més, s'empren diodes làser (LD) en una configuració similar a la dels enllaços punt a punt multiplexats per divisió de longitud d'ona (WDM) per transmetre senyals QPSK i M-QAM en un escenari d'Indústria 4.0. També es demostra el potencial de l'accés multiusuari a velocitats de fins a 3.5 Gbps per usuari i velocitats combinades de fins a 6 Gbps. Aquest treball aborda també un sistema de seguiment en temps real basat en un únic mirall de sistemes microelectromecànics (MEMS) que redirigeix el feix de llum de la interfície òptica passiva i manté la connectivitat. El muntatge experimental inclou un sistema de detecció de moviment basat en una càmera per determinar la posició del receptor i els resultats demostren velocitats de transmissió de senyals de fins a 10 Mbps utilitzant el format de modulació on-off sense retorn a zero (NRZ-OOK). Les comunicacions òptiques per càmera (OCC) també s'han integrat en el sistema híbrid POF/VLC mitjançant la interfície òptica passiva basada en un únic LED central. D'aquesta manera, es poden transmetre senyals d'alta i baixa velocitat utilitzant un fotodiodi (PD) i un sensor d'imatge (IS), respectivament. És a dir, s'han recuperat amb èxit dos fluxos de dades d'88 Mbps i 4 kbps a través d'un POF de 20 m i enllaços òptics sense fils de fins a 3 m. A més, s'han desenvolupat esquemes de transmissió full dúplex en aquest tipus d'enllaços híbrids POF/VLC/OCC. En aquest cas, s'han demostrat velocitats de transmissió de dades de fins a 160 Mbps en l'enllaç ascendent i una transmissió de baixa velocitat de dades de fins a 500 bps amb una SoR del 98.6 % l¿enllaç descendent. Aquest treball també aborda altres aplicacions dels sistemes VLC en sistemes sense fils de posicionament i comunicació. Concretament, es proposa i es demostra un sistema de posicionament per llum visible (VLP) d'alta precisió en interiors en 2D/3D que utilitza xarxes neuronals artificials (ANN) i aconsegueix una precisió de posicionament de 1.8 cm en 2D i 2.7 cm en 3D. Per últim, es proposa i implementa un enllaç frontal òptic convergent per a l'accés sense fils heterogeni per ones mil·límetres (mmW) i VLC en xarxes de pròxima generació. Basat en un làser modulat directament i una modulació externa amb portadora suprimida per a la generació fotònica a la banda dels mmW, l'enllaç de fibra de 10 km subministra simultàniament senyal de dades en la banda base per modular el LED en l'enllaç VLC i dades en la banda dels mmW per ser radiades en un enllaç d'antena. S'han realitzat proves experimentals per a l'accés simultani VLC i mmW a distàncies d'ús màxims d'aproximadament 55 i 400 Mbps per amplàries de banda de senyals amb multiplexació per divisió de freqüències ortogonals (OFDM) de 30 i vii 100 MHz, respectivament. Les arquitectures proposades i les demostracions experimentals permeten avançar cap a implementacions pràctiques del VLC amb major capacitat, flexibilitat i possibilitats de posicionament per satisfer les creixents demandes de les comunicacions sense fils interiors de pròxima generació. / [EN] This thesis proposes new hybrid indoor visible light communication (VLC) systems for various applications addressing the challenges of next-generation wireless communications networks. Novel hybrid polymer optical fibre (POF) and VLC link architectures with passive wireless interfaces are developed and experimentally demonstrated, showing significant advantages related to the lack of need for additional optoelectronic conversions. A hybrid fibre/wireless link based on a single central LED is demonstrated for indoor purposes using data signals with different bandwidths and modulation formats (QPSK, 16-QAM and 64-QAM) over 1.5 m of POF and up to 2.8 m of wireless link, reaching speeds of up to 294 Mbps with 64-QAM and 1.5 m of wireless link. Moreover, laser diodes (LD) are employed in a similar setup where wavelength division multiplexed (WDM) point-to-point links are implemented to transmit QPSK and M-QAM signals in an Industry 4.0 scenario. The potential of multi-user access at rates up to 3.5 Gbps per user and combined rates up to 6 Gbps using QPSK modulation is also demonstrated. As one of the main disadvantages of the VLC links is the requirement for line-of-sight between the transmitter and receiver, this work also addresses a real-time tracking system based on a single micro-electro-mechanical systems (MEMS) mirror that redirects the light beam from the passive optical interface and maintains the connectivity. The experimental setup includes a camera-based motion detection system to determine the receiver's position. The results demonstrate signal transmission rates of up to 10 Mbps using a non-return-to-zero on-off modulation (NRZ-OOK) format. Optical camera communications (OCC) have also been integrated into the hybrid POF/VLC system using the passive optical interface based on a single central LED. Thus, high-speed and low-speed signals can be transmitted and then received using a photodiode (PD) and image sensor (IS), respectively, i.e. two data streams of 88 Mbps and 4 kbps are successfully recovered over a 20 m POF and up to 3 m wireless optical links. Full characterisation of the system performance has been done in terms of the error vector magnitude (EVM) in the PD link, while the IS-based system is characterised in terms of successful reception (SoR). Moreover, full-duplex transmission schemes have been developed for hybrid POF/VLC/OCC links. In this case, data rates of up to 160 Mbps have been demonstrated using a 16-QAM modulation scheme in the uplink and low data rate transmission of up to 500 bps with 98.6% SoR using NRZ-OOK modulation. This work also develops further applications of VLC systems in wireless positioning and communication systems. Concretely, a high-accuracy 2D/3D indoor visible light positioning (VLP) system using artificial neural networks (ANN) is proposed and demonstrated, achieving a positioning accuracy of 2 mm in 2D and 9.3 mm in 3D scenarios. Finally, a converged optical fronthaul link is proposed and implemented for heterogeneous millimetre wave (mmW) and VLC wireless access in next-generation networks. Based on a directly modulated laser and external carrier suppressed modulation for photonic upconversion to the mmW band, the 10 km fibre link simultaneously delivers baseband data signal to modulate the LED in the VLC link and data at the mmW band to be radiated in an antenna link. Experimental tests have been carried out for simultaneous VLC and mmW access at distances of up to 2.5 and 4 m, respectively, with maximum throughputs of approximately 55 and 400 Mbps for orthogonal frequency division multiplexed (OFDM) signal bandwidths of 30 and 100 MHz, respectively. The proposed architectures and experimental demonstrations pave the way for the practical implementation of VLC with increased capacity, flexibility, and positioning capabilities to meet the growing demands of next-generation indoor wireless communications. / Apolo Gonzaga, JA. (2024). Hybrid Visible Light Communication Indoor Networks [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/214062
992

Mechanisms of clock gene modulation by UVA radiation and visible light in normal (Melan-a) and transformed (B16-F10) melanocytes / Mecanismos de modulação de genes de relógio por radiação UVA e luz visível em melanócitos normais (Melan-a) e transformados (melanoma B16-F10)

Assis, Leonardo Vinícius Monteiro de 22 February 2019 (has links)
The skin has a system that can detect light in a fashion similar to the retina. Although its presence was initially reported almost 20 years ago, only in 2011 functional studies started to be reported. The biological clock of the skin has also been reported in the beginning of the century, but its function and relevance still remain unexplored. Thus, this Ph.D. project was designed to explore the functionality of both systems in melanocytes, and whether the disruption of these systems is associated with the development of melanoma cancer. Using in vitro, in vivo, and bioinformatics approaches, we have shown that: 1) the biological clock of malignant melanocytes is more responsive to visible light, UVA radiation, estradiol, and temperature compared to normal cells; 2) UVA radiation is detected by melanopsin (OPN4) and rhodopsin (OPN2), which triggers a cGMP related cascade that leads to immediate pigment darkening (IPD) in normal and malignant melanocytes; 3) in addition to detecting UVA radiation, OPN4 also senses thermal energy, which activates the biological clock of both normal and malignant melanocytes; 4) regarding the biological clock, we have provided several layers of evidence that proves that in melanoma a chronodisruption scenario is established compared to healthy skin and/or normal pigment cells; 5) in vivo tumor samples display a low amplitude circadian rhythm of clock gene expression and an ultradian oscillatory profile in melanin content; 6) a non-metastatic melanoma leads to a systemic chronodisruption, which we suggest that could favor the metastatic process; 7) in human melanoma, we demonstrated the role of BMAL1 as a prognostic marker and a putative marker of immune therapy success. Taken altogether, these results significantly contributed to the literature as it brought to light new and interesting targets and processes, which will be explored in future projects / A pele possui um sistema que pode detectar luz de forma análoga à retina. Embora a presença deste sistema tenha sido inicialmente descrita quase há 20 anos, apenas no ano de 2011 estudos funcionais começaram a ser relatados. Sabe-se que o relógio biológico da pele também foi identificado no início do século, mas sua função e relevância ainda continuam pouco exploradas. Diante deste cenário, este projeto de doutorado foi desenhado para investigar a funcionalidade de ambos os sistemas em melanócitos e se perturbação dos mesmos estaria associada com o desenvolvimento de melanoma. Através do uso de abordagens in vitro, in vivo e de bioinformática, nós demonstramos que: 1) o relógio biológico de melanócitos malignos é mais responsivo à luz visível, radiação UVA, estradiol e temperatura comparado ao de células normais; 2) a radiação UVA é detectada por melanopsina (OPN4) e rodopsina (OPN2), que ativam uma via de sinalização dependente de GMPc, levando ao processo de pigmentação imediata (IPD) em melanócitos normais e malignos; 3) além de detecção de radiação UVA, a OPN4 também detecta energia térmica que, por sua vez, ativa o relógio biológico de melanócitos normais e malignos; 4) relativo ao relógio biológico, provamos por diferentes abordagens que, no melanoma, um cenário de cronoruputura está estabelecido em comparação a pele saudável e/ou melanócitos; 5) tumores in vivo apresentam um ritmo circadiano de baixa amplitude na expressão dos genes de relógio e um ritmo ultradiano oscilatório no conteúdo de melanina; 6) um melanoma não metastático leva a um quadro sistêmico de cronoruptura, o qual sugerimos favorecer o processo de metástase; 7) em melanoma humano, demonstramos o papel do gene BMAL11 como marcador de prognóstico e um possível indicador de sucesso de imunoterapias. Portanto, este projeto contribuiu de forma significante para a literatura científica uma vez que trouxe à luz novos e interessantes alvos terapêuticos e processos, os quais serão explorados em projetos futuros
993

Fotobiomodulação por infravermelho extraoral em sessão única com a aplicação do gelo controlada no pós-operatório da exodontia de terceiros molares inferiores: ensaio clínico cruzado randomizado / Single-session extraoral infrared photobiomodulation with post-operative ice application of lower third molar extraction: a randomized crossover clinical trial

Martins, Rafael Delpino 05 December 2018 (has links)
Após um trauma cirúrgico o paciente apresenta uma resposta inflamatória que acarreta em dor, edema, calor, rubor e perda de função. Tais sintomas podem tornar o pós-operatório desagradável e diminuir a qualidade de vida. Diversos estudos utilizando terapia de fotobiomodulação com variados protocolos têm mostrado resultados favoráveis no controle do edema, limitação de abertura de boca e dor no período pós-operatório. O uso do gelo no período pós-operatório tem sido orientação e recomendação de rotina para os pacientes, porém estudos clínicos controlados mostram resultados controversos em relação aos seus reais efeitos. Neste contexto, foi realizado um ensaio clínico randomizado cruzado triplo-cego para avaliar a limitação de abertura bucal, os níveis de edema e dor no período pós-operatório da exodontia de terceiros molares inferiores após a aplicação de bolsas de gelo (controlada, assistida e padronizada) associada (LG) ou não (LPG) a sessão única de fotobiomodulação (FBM). A irradiação foi aplicada por Diodo de Arseneto de Gálio e Alumínio (AsGaAl) seguindo os parâmetros: comprimento de onda de 808 nm (infravermelho) potência de 100 mW, densidade de potência de 3.57 W. cm², área do ponto de aplicação de 0.028 cm2, densidade de energia de 107 J/cm2, energia de 3 J, duração de 30 segundos em cada ponto de aplicação, em 4 pontos equidistantes sobre a pele entre a inserção e a origem do músculo masseter no lado onde o dente foi extraído totalizando 12 J. No grupo LPG a intervenção da FBM foi placebo realizada com o equipamento desativado. A amostra final foi composta por 21 pacientes, os resultados mostraram redução significativa para o grupo LG do edema no período entre 0-24 horas para a medida Ag-Cl (p= 0.009), entre 0-7 dias para a medida Tr-Cl (p= 0.002) e redução significativa da dor no período de 48 horas (p=0.03). Não houve diferença estatisticamente significativa entre os grupos LG e LPG para a limitação de abertura bucal. Concluímos que a fotobiomodulação extraoral pelo laser de baixa potência infravermelho de Diodo de Arseneto de Gálio e Alumínio (AsGaAl), aplicada em sessão única imediatamente após exodontia de terceiros molares inferiores foi capaz de melhorar os efeitos terapêuticos da aplicação local de bolsas de gelo em alguns parâmetros de edema e de dor mas não influenciou na limitação de abertura bucal. / After surgical trauma patients present inflammatory response that leads to pain, edema, heat, redness and loss of function. Such symptoms can make the postoperative unpleasant and quality of life decrease. Several studies using low power photobiomodulation therapy, with several protocols, have been performed with favorable results in the control of edema, limitation of mouth opening and pain in the postoperative period. The use of ice packs in the postoperative period has been a routine guidance and recommendation for patients, but controlled clinical trials show controversial results related to their actual effects. In this context, we conducted a randomized crossover clinical trial triple-blind to evaluate limitation of mouth opening, levels of swelling and pain in the postoperative period of third molar extraction after applying cold packs (controlled, assisted and standardized) associated with (LI) or not (LPI) to a single session of photobiomodulation therapy (PBMT). The irradiation was applied with a diode aluminum gallium arsenide laser (AlGaAs) following the parameters: wavelength of 808 nm (infrared), power of 100 mW, power density of 3.57 W. cm², application point area of 0.028 cm2, energy density of 107 J / cm2, energy of 3 J, duration of 30 seconds each application point, at 4 equidistant points on the skin between the insertion and origin of the masseter muscle on the side where the tooth was extracted, totaling 12 J. In the group LPI the PBMT intervention was placebo performed with the equipment turned off. The final sample consisted of 21 patients, the results showed a significant reduction for the LI group of edema in the period between 0-24 hours for the Ag-Cl measure (p = 0.009), between 0-7 days for the Tr-Cl measurement (p = 0.002) and significant pain reduction in the 48-hour period (p = 0.03). There was no statistically significant difference between LG and LPG groups for mouth opening limitation. We concluded that a single session of extraoral PBMT with infrared AlGaAs, applied immediately after inferior third molar extraction was able to improve effects of local application of ice packs on postoperative outcomes of edema and pain but not on mouth opening.
994

Ciclos de atividade/repouso e alimentação/jejum associados ao uso de equipamentos eletrônicos: aspectos comportamentais e padrões temporais / Not informed by the author

Seito, Tatiana Harumi 27 January 2017 (has links)
A energia elétrica de uso doméstico no cenário mundial é um fenômeno recente que incorporou modulações temporais na expressão dos ritmos biológicos, como os hábitos alimentares e de sono. Após sua popularização, tecnologias eletrônicas foram criadas e incorporadas às nossas rotinas diárias. O acesso à iluminação elétrica promove uma maior flexibilidade na organização temporal das nossas atividades por facilitar o controle de extensão da fase de atividade para horas mais tardias da noite. Assim, essa situação pode constituir um desafio temporal ao organismo, gerado pelas oscilações das pistas temporais, adiantando ou atrasando a ocorrência de eventos rítmicos como a alimentação/jejum, atividade/repouso e metabolismo. O estudo foi realizado com 27 universitários entre 18 a 30 anos (17 mulheres; 10 homens) nos quais o comportamento alimentar e de sono foi registrado por meio do uso de diários e os ciclos de atividade/repouso e claro/escuro por meio de actímetros. Observada uma associação indireta entre o uso de equipamentos eletrônicos e o aumento no consumo alimentar. A associação observada em relação ao uso dos equipamentos com a ingesta está mais amparada no atraso do início do sono que propicia o aumento observado da ingesta média na fase noturna. No longo prazo o atraso da fase do sono e a diminuição da sua duração pode gerar um desalinhamento na regulação da expressão dos padrões temporais de atividade/repouso e alimentação/jejum que pode alterar o padrão do comportamento alimentar / Electric energy used widely in domestic context is a recent phenomenon that incorporates temporal modulations on the expression of biological rhythms and behaviour, like food ingestion and sleep patterns. After popularization of electric energy, electronic technologies have been created and incorporated to our routines. Access to electric light can promote more flexibility on temporal organization of our activities which allow for an extension of the wake phase to later portions of the night. Thus, that situation could promote temporal challenges to the organisms, generated by oscillations of temporal signals, which may cause phase advances or delays in rhythmic events like feeding/fasting, rest/activity and metabolic functions. This study involved 27 university students between 18 to 30 years old (17 women; 10 men) where feeding and sleep behavior data were collected with feeding and sleep diaries; the rest/activity rhythm and the light/dark cycle data were collected with actimeters. The association observed in relation to the use of the electronic equipments with the food intake is supported by the delay of the beginning of rest that propitiates the increase of the average intake in the nocturnal phase. In the long term, the delay of the rest phase and the decrease of its duration can generate a misalignment in the regulation of the expression of the temporal patterns of rest/activity and feeding/fasting and thus change the temporal pattern of the feeding behavior
995

Efeitos do laser de baixa intensidade em mulheres com disfunção temporomandibular: estudo clínico duplo-cego e randomizado / Low-level laser therapy effect in women with temporomandibular disorders

Rodrigues, Carolina Almeida 07 April 2017 (has links)
Funções vitais importantes são desempenhadas pelo sistema estomatognático e alterações no equilíbrio que ultrapassem a tolerância fisiológica do sujeito podem gerar um colapso, levando a um distúrbio funcional, conhecido como Desordem Temporomandibular (DTM). A principal característica e o principal motivo pela busca ao tratamento e o sintoma doloroso que afeta negativamente a qualidade de vida do sujeito. O Laser de Baixa Intensidade (LBI) consiste em uma modalidade terapêutica conservadora na redução da dor, porem protocolos eficazes e seus efeitos ainda são controversos na literatura. O objetivo deste estudo foi analisar o efeito do LBI na redução da intensidade e sensibilidade a dor entre as sessões de LBI e durante teste funcional especifico, e avaliar o comportamento eletromiográfico antes e após tratamento. Para tal, 30 mulheres sem sinais e sintomas de DTM foram selecionadas para compor o grupo controle e 59 mulheres diagnosticadas com DTM dolorosa, por meio do Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (RDC/TMD), passaram por processo de randomização baseado na severidade da DTM que foi obtida através do Índice Temporomandibular, foram designadas aos grupos laser ativo (n=30) e placebo (n=29). Todas as voluntarias passaram inicialmente por um protocolo de avaliação de eletromiografia (EMG), eletrovibratografia (EVG), avaliação de limiar de dor a pressão (LDP) e intensidade de dor (EVA) durante teste funcional especifico, alem da mensuração de abertura bucal. Para os grupos de tratamento, essas analises foram repetidas após o termino do tratamento e com 30 dias de proservação. O tratamento foi realizado com equipamento contendo uma ponta de laser ativo e uma placebo (GaAlAs 780nm) sob protocolos diferentes para ATM (60mW/50segundos 75J/cm2) e para Masseter e Temporal (60mW/20segundos 30J/cm2). Em 8 sessões (2 por semana). Os resultados foram submetidos a analise de variância, posteriormente foi empregado o teste de comparação múltipla de Tukey (nível de significância adotado 5%). Para as analises foi utilizado o procedimento General Linear Models (GLM) do programa computacional lSAS (SAS 9.1, SAS Institute, Cary. NC, USA). Os resultados obtidos mostraram que o LBI ativo e placebo foram capazes de gerar alterações apenas nas variáveis relacionadas diretamente a dor, como a intensidade de dor avaliada entre as sessões, na qual, ambos os grupos apresentaram melhora significante a partir da segunda sessão de tratamento. Alem disso, houve melhora da sensibilidade a dor e da intensidade durante o exercício funcional da mastigação após o tratamento para os dois grupos, porem o grupo laser apresentou maior efetividade na redução destas variáveis. Pode-se concluir que o tratamento com LBI e eficaz para melhora da dor e a diferença entre o tratamento laser ativo e placebo ocorreu apenas nas variáveis de dor mensuradas durante um exercício funcional. / Important vital functions are performed by the stomatognathic system and changes in balance that exceed the physiological tolerance of the subject can lead to a collapse, leading to a functional disorder known as Temporomandibular Disorder (TMD). The main characteristic and the main reason for the search for treatment is the painful symptom that negatively affects the quality of life of the subject. The Low-lever Laser Therapy (LLLT) consists of a conservative therapeutic modality in the reduction of pain, but effective protocols and their effects are still controversial in the literature. The aim of this study was to analyze the effect of LLLT in reducing the intensity and pain sensitivity between sessions of LLLT and during specific functional test, and evaluate the electromyographic behavior before and after treatment. To this end, 30 women with no signs and symptoms of TMD were selected to the control group and 59 women diagnosed with painful TMD, through the Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (RDC / TMD) underwent randomization process based on severity DTM was obtained by temporomandibular index were assigned to the active laser groups (n = 30) and placebo (n = 29). All volunteers initially underwent electromyography (EMG), electrovibratography (EVG), pressure pain threshold (LDP) and pain intensity (VAS) evaluation during specific functional tests, in addition to the measurement of mouth opening. For treatment groups, these analyzes were repeated after the end of treatment and 30 days of follow up. The treatment was performed with equipment containing an active laser tip and a placebo (GaAlAs - 780nm) under different protocols for ATM (60mW / 50 seconds - 75J / cm2) and for Masseter and Temporal (60mW / 20 seconds - 30J / cm2). In 8 sessions (2 per week). The results were submitted to analysis of variance was later used the multiple comparison test of Tukey (significance level - 5%). For the analysis, the General Linear Models (GLM) procedure of the SAS software (SAS 9.1, SAS Institute, Cary, NC, USA) was used. The results showed that the active LLLT and placebo were able to generate only changes in the variables directly related to pain, such as pain intensity measured between sessions, in which both groups showed significant improvement from the second treatment session. In addition, there was improvement in pain sensitivity and intensity during the functional mastication exercise after treatment for both groups, but the laser group showed greater effectiveness in reducing these variables. It can be concluded that treatment with LLLT is effective for improving pain and the difference between active laser treatment and placebo occurred only in pain variables measured for a functional exercise.
996

Cultivo in vitro e desenvolvimento pós-seminal de espécies de Bromeliaceae com potencial ornamental / In vitro culture and post-seminal development of Bromeliaceae with ornamental potential

Kievitsbosch, Talitha Joana 30 August 2011 (has links)
As bromélias são valorizadas por suas características ornamentais, sendo o gênero Vriesea representativo neste setor. O aprimoramento de métodos de propagação in vitro destas plantas é altamente necessário a fim de suprir as necessidades do mercado, e evitar o extrativismo ilegal. Nesse contexto, o presente trabalho objetivou aprimorar o protocolo de propagação in vitro de espécies do gênero Vriesea, bem como aumentar o conhecimento global das espécies em estudo. Para tanto, sementes das espécies V. carinata, V. friburgensis, V. paraibica e V. simplex foram submetidas a processos de assepsia e introduzidas in vitro sob três temperaturas: 22 °C, 27 °C e 32 °C. Paralelamente, sementes das mesmas espécies foram semeadas em bandejas e mantidas em casa de vegetação. Através da microscopia eletrônica de varredura e ótica foi realizada a descrição morfo-anatômica do desenvolvimento pós-seminal das plântulas das mesmas espécies. Além disso, procurou-se adequar o meio de cultura às necessidades das mesmas espécies e de V. hieroglyphica, sendo testadas 3 doses de nitrogênio e 3 doses de magnésio. Também procurou-se avaliar a taxa de sobrevivência durante o processo de aclimatização de plântulas das espécies de Vriesea mencionadas (com exceção de V. hieroglyphica). Objetivou-se comparar características anatômicas e morfológicas de folhas das referidas espécies cultivadas in vitro e em casa de vegetação. Por fim, com o objetivo de estabelecer um protocolo de micropropagação para as espécies Vriesea carinata, V. paraibica, V. phillipo-coburgii; V. simplex e Aechmea nudicaulis, foram introduzidos in vitro explantes somáticos, após testes de assepsia. A partir dos experimentos citados foi verificado que a temperatura exerce uma forte influência nas taxas de germinação e mortalidade das sementes de Vrieseas in vitro, sendo que a temperatura de 32°C proporcionou as maiores taxas de mortalidade, mostrando-se prejudicial ao sucesso reprodutivo. A germinação em casa de vegetação apresentou altas taxas de mortalidade e taxas de germinação mais baixas do que in vitro. A descrição morfo-anatômica do desenvolvimento pós-seminal permitiu a caracterização de cinco estágios de desenvolvimento. Com relação ao experimento de nutrição mineral, foi evidenciado que as doses de nitrogênio e magnésio testadas acarretaram em menor acúmulo de cálcio e de potássio nas plantas, sendo que esse fato resultou em menor acúmulo de massa fresca. O experimento de aclimatização ficou inviabilizado devido ao ataque às plântulas por praga Fungus Gnats. Com a análise morfo-anatômica das folhas de plantas cultivadas in vitro e em casa de vegetação foi possível observar a presença de estruturas típicas de Bromeliaceae nas plantas cultivadas em ambas as condições: estômatos, tricomas escamiformes, mesofilo com epiderme unisseriada, parênquima aqüífero, feixes colaterais fechados e canais de aeração. Com relação à introdução in vitro a partir de explantes somáticos, pode-se afirmar que o uso de cefotaxima apresentou uma boa eficiência no combate à contaminação bacteriana em cultura de ápices caulinares. A escolha de ápice vegetativo de brotos laterais como explantes iniciais para a cultura das referidas espécies in vitro é uma boa opção. A otimização da propagação destas espécies in vitro poderá diminuir a pressão extrativista que estas vêm sofrendo e, ao mesmo tempo, abastecer o mercado ornamental / Bromeliads are valued for their ornamental characteristics and the genus Vriesea is representative in this sector. The improvement of in vitro propagation of these plants is highly necessary in order to meet market needs, and, at the same time, to prevent illegal extraction of this plants from their natural habitat. In this context, this study aimed to improve the protocol for in vitro propagation of species of Vriesea and increase the global knowledge of these by morpho-anatomical characterization of the development of the seedling and leaf. Seeds of V. carinata, V. friburgensis, V.paraiba and V. simplex were submitted to aseptic procedures and introduced in vitro under three temperatures: 22 ° C, 27 ° C and 32 ° C. Additionaly, seeds of these species were sown in trays and maintained in a greenhouse. The post-seminal development was described by light and scanning electron microscopy. In addition, the adjustment of the culture medium for these four species and V. hieroglyphica was tested, by testing three doses of nitrogen combined with three doses of magnesium. The acclimatization efficiency of these Vriesea species, except for V. hieroglyphica, after a prior culture in the presence and absence of IBA was done, in three commercial substrates to verify IBA effect in rooting and seedling survival. This study also aimed to compare anatomical and morphological characteristics of leaves of the species cultivated in vitro and in the greenhouse. Finally, in order to establish a micropropagation protocol for the species Vriesea carinata, V. paraiba, V. phillipo-coburgii; V. simplex and Aechmea nudicaulis, somatic explants were introduced in vitro after sterilization tests. From all the experiments cited it was observed that the temperature strongly influences germination and mortality rates of Vriesea germinating seeds in vitro. The temperature of 32 ° C provided the highest mortality rates, being harmful to the reproductive success of this species. The germination in the greenhouse showed higher mortality and lower germination rates than in vitro germination. The morpho-anatomical description of the post-seminal development allowed for the characterization of five stages of development. With regard to the mineral nutrition experiment, the doses of nitrogen and magnesium tested resulted in less accumulation of calcium and potassium in plants, resulting in less accumulation of fresh weight. The acclimatization experiment was lost by the attack of Fungus gnats. With the morpho-anatomical analysis of leaves of plants grown in vitro and in the greenhouse it was possible to observe the presence of typical structures of Bromeliaceae such as stomata, scales, mesophyll with uniseriate epidermis, water storage tissue, collateral vascular bundles and air channels. Finally, the use of cefotaxime proved efficient against bacterial contamination in in vitro establishment of shoot apex explants in vitro. The choice of shoot apices from lateral buds as initial explants for in vitro establishment of those species was a good alternative. Optimization of in vitro propagation of bromeliad species can reduce their extractivism pressure and, at the same time, supply the ornamental plant market
997

O Efeito de Partículas de Aerossol de Queimadas da Amazônia no Balanço Radiativo da Atmosfera / The Effect of Aerosol Particle Burning of the Amazon in radiative balance of the atmosphere

Martins, Jose Vanderlei 30 August 1999 (has links)
Medidas in situ na Bacia Amazônica mostraram uma grande variedade de partículas de aerossol provenientes principalmente de fontes biogênicas e de queimadas. Partículas de queimadas foram estudadas em detalhe e são compostas de misturas de partículas esféricas e não esféricas, e aglomerados de até milhares de esferas nanométricas de \"black carbon\" PC). A forma e a estrutura macroscópica das partículas de queimadas são determinadas pelo tipo de combustíve1 queimado, pel0 tipo de combustição e pela \"idade\" das partículas. A estrutura macroscópica das partículas muda em função de suas interações com vapor d\'água, gotas de nuvens e devido à condensação de gases em sua superfície (e.g. gases orgânicos e dióxido de enxofre). Partículas não esféricas e grandes aglomerados tornam-se mais compactos e esféricos em função de seu envelhecimento. Estes aglomerados foram encontrados apenas perto das fontes de queimadas em fase \"flaming\", o que sugere que a compactação dos aglomerados ocorre numa escala de tempo relativamente pequena após sua emissão (minutos até horas). Esta mudança de morfologia produz alterações significativas nas propriedades ópticas das partículas aumentando suas eficiências de absorção e espalhamento de radiação. Micrografias obtidas com microscopia eletrônica de varredura em filtros amostrados em paralelo com diversas outras medidas sugerem o efeito da morfologia nas propriedades ópticas das partículas. Propriedades intensivas das partículas foram medidas neste trabalho para partículas de queimadas e biogênicas. Apesar serem emitidas por fontes bastante distintas, as partículas de queimadas e biogênicas apresentaram importantes similaridades em composição química, tamanho, coeficientes de Angström e rações de retroespalhamento. Por outro lado, as eficiências de absorção e espalhamento assim como o albedo simples apresentaram diferenças significativas entre partículas provenientes das duas fontes. Uma nova metodologia foi desenvolvida neste trabalho para a obtenção da forçante radiativa direta (FRD) por partículas de aerossol usando imagens de sensoriamento remoto. Novos parâmetros das partículas de aerossol foram também definidos neste trabalho para o estudo de seu impacto radiativo. Medidas espectrais com o sensor AVIRIS (224 comprimentos de onda entre 0,38 e 2,5 µm) a bordo do avião ER2 da NASA durante o experimento SCAR-B (Smoke Clouds and Radiation-Brazil) foram utilizadas para a derivação do albedo simples, da espessura óptica e da FRD. Valores significativos da FRD foram obtidos entre 0,25 e 1,6 µm com pico de aproximadamente -200 W m-2µm-1 para um comprimento de onda da ordem de 0,5 µm, por unidade de espessura óptica (valores de em = 0.66 µm). A integral da FRD ao longo do espectro solar é da ordem de -60 w m-2 em média para uma região de superfície heterogênea (incluindo áreas urbanas e vegetação) em Cuiabá. A FRD sobre áreas urbanas se mostrou significativamente menor que em áreas de vegetação devido à sua maior reflectância de superfície. / In situ measurements in the Amazon Basin showed a large variety of aerosol particles in the atmosphere due mainly to biogenic and biomass burning sources. Particles from biomass burning are generally composed of a mixture of spherical and non-spherical particles, and chain aggregates of thousands of tiny black carbon (BC) spherules. The morphology and structure of smoke particles from biomass burning are determined by the type of fuel, the phase of combustion, and the age of the smoke. This structure changes due to interactions with water vapor, cloud droplets and due to condensation of gases on its surface (eg. sulfates and organic gases). Non-spherical and large (tens of micrometers) fluffy aggregates become more compacted and increasingly spherical with age. They are generally found only near the source of flaming-phase combustion, which suggests that particle compaction occurs in a relatively short time (likely, few hours) after release from a biomass fire. This change in morphology produces a significant change in the optical properties of these particles, enhancing its absorption and scattering cross sections. Scanning electron microscope photographs of aerosol particles from biomass burning taken in parallel with other physical measurements show correlation between morphology and the absorption coefficients suggesting the effect of the particle shape on optical properties. Intensive microphysical properties of the particles were measured and modeled in this work for biomass burning and biogenic aerosols. Despite of completely distinct sources, biogenic and biomass burning aerosols show some important similarities in chemical composition and particle sizes. Angström coefficients and backscattering ratios of biogenic aerosols were also found in the same range as biomass burning particles, but the scattering and absorption efficiencies, as well as single scattering albedo showed significantly different values. A new methodology was developed to obtain the spectral direct radiative forcing (DRF) by aerosol particles using remote sensing images and new parameters were defined in this work to access the radiative impact of the aerosols. Spectral measurements with the AVIRIS spectrometer (224 wavelengths between 0.38 and 2.5 µm) onboard the NASA-ER2 aircraft during the SCAR-B experiment (Smoke Clouds and Radiation -Brazil) have been used in this work to derive the spectral single scattering albedo of the aerosol particles, the aerosol optical thickness, and .the DRF.Significant values of spectral direct radiative forcing were found between 0,25 and 1.6 µm with a peak about -200 W m-2 µm-1 for a wavelength around 0.5 µm, per unity of optical depth (optical depth values at 0.66 µm). The integral over the whole solar spectrum averaged over heterogeneous surfaces (urban areas and vegetation) is about -60 W m-2 for the studied region (Cuiabá). The DRF over urban areas is smaller than over vegetation due to its brighter surface reflectance.
998

Estrutura do dossel, interceptação luminosa e acúmulo de forragem em pastos de Capim-Marandu submetidos a alturas de pastejo por meio de lotação contínua. / Sward structure, light interception and herbage acummulation of marandu grass swards submitted to grazing intensities by continuous stocking regimes.

Molan, Leonardo Kehdi 25 June 2004 (has links)
Num ecossistema de pastagem a interceptação da luz incidente é o passo inicial de uma seqüência de eventos que resulta na produção de forragem. Vários são os fatores que interferem no processo de interceptação da luz e, dentre eles, os mais expressivos são aqueles relacionados com o índice de área foliar, com as características estruturais e com o arranjo espacial de componentes do dossel forrageiro. O presente experimento teve como objetivo estudar a estrutura do dossel, a interceptação luminosa e o acúmulo de forragem em pastos de Brachiaria brizantha cv. Marandu submetidos a lotação contínua por bovinos de corte. O experimento foi conduzido no Departamento de Zootecnia da USP/ESALQ. Os tratamentos corresponderam a quatro alturas de dossel (10, 20, 30 e 40 cm) mantidas constantes por meio de lotação contínua e taxa de lotação variável. O delineamento experimental foi o de blocos completos casualizados com quatro repetições. As variáveis estudadas foram: índice de área foliar (IAF), ângulo foliar, interceptação de luz, composição botânica/morfológica da forragem, distribuição vertical dos componentes do dossel forrageiro e acúmulo de forragem. A composição da massa de forragem dos pastos não apresentou grande variação entre tratamentos, principalmente no que diz respeito à porcentagem de hastes (27%) e de folhas (21%). A quantidade absoluta e a porcentagem de material morto em relação aos outros componentes morfológicos do dossel aumentaram do verão (30%) até o início da primavera (61%). Quanto maior a altura do dossel, maior foi o deslocamento dos componentes morfológicos ao longo de seu perfil vertical durante o ano. Reduções acentuadas nos valores de IAF dos pastos mantidos a 20 (5,2 para 1,6), 30 (7,0 para 1,5) e 40 cm (7,5 para 2,1) do verão ao início da primavera, respectivamente, não foram acompanhadas por reduções em interceptação luminosa, que se manteve consistentemente acima de 98%. O componente material morto interferiu de foma significativa na interceptação de luz, além de ter apresentado um padrão "dinâmico" de posicionamento no perfil vertical do dossel ao longo do ano. Essa variação na estrutura vertical do dossel foi tão maior quanto mais altos foram mantidos os pastos, e seu efeito sobre os padrões de interceptação luminosa provocou grandes variações na produção de forragem ao longo do ano. De toda a forragem produzida, 65 e praticamente 100% foi acumulada durante o final da primavera e verão nos pastos mantidos a 10 e 40 cm, respectivamente. A produção total de forragem não diferiu entre os pastos mantidos a 10, 20 e 30 cm (aproximadamente 24 ton.ha-1.ano-1), sugerindo haver grande flexibilidade de manejo para essa espécie forrageira. As modificações no sentido vertical e horizontal na estrutura do dossel forrageiro tiveram impacto maior sobre a distribuição estacional do que propriamente sobre a produção total de forragem. / In a pastoral ecossystem the interception of incident radiation is the first step of a sequence of events that results in herbage production. Several are the factors interfering on the light interception process including sward leaf area index, structure and architecture. The objective of this experiment was to study sward struture, light interception and herbage acummulation of Brachiaria brizantha cv. Marandu pastures submitted to continuous stocking by beef cattle. The experiment was carried out at Departamento de Zootecnia, USP/ESALQ. Treatments correspondended to four sward heights (10, 20, 30 and 40 cm) kept constant through continuous stocking and variable stocking rate, allocated to experimental units according to a complete randomized block design with four replications. The response variables evaluated were sward leaf area index (LAI), foliage angle, light interception, botanical and morphological composition and hebarge production. There was no significant change in hebarge mass composition with stems representing 27% and leaves 21% of the sward. Quantity and proportion of dead material relative to the other sward morphological components increased from Summer (30%) to early Spring (61%). The taller the swards, the larger was the shift in the position of the morphological components across the vertical sward profile throughout the year. Significant reductions in LAI values for the 20 cm (5,2 to 1,6), 30 cm (7,0 to 1,5) and 40 cm swards (7,5 to 2,1) from Summer to early Spring were not followed by reduction in light interception, which remained above 98% consistent by through out the year around. The dead material component played an important role on sward light interception, and its placement across the vertical sward profile exhibited a "dynamic" pattern of variation. This variation was more evident in taller swards and affected sward light interception, resulting in varying seasonalities of herbage production. From the total herbage yield, 65 and 100% was produced during late Spring and Summer on the 10 and 40 cm swards, respectively. There was no difference in total herbage production among swards maintained at 10, 20 and 30 cm (24 ton.ha-1.year-1), sugesting that there is a large flexibilitty in grazing management for Brachiaria brizantha cv. Marandu. Modifications in both vertical and horizontal structure of the sward were more effective in changing the seasonal pattern of herbage production than determining herbage yield.
999

Influência de densidades do laser de baixa intensidade sobre o músculo masseter de ratos Wistar / Influence of densities of low level laser on the masseter muscle of rats Wistar

Dias, Fernando José 28 May 2010 (has links)
A laserterapia tem sido muito utilizada como tratamento alternativo em pacientes com dores crônicas relacionadas às disfunções temporomandibulares. Isso se deve aos efeitos: analgésico, antiinflamatório, miorrelaxante, de redução da fadiga durante as contrações tetânicas, aumento da força de mordida e diminuição da dor orofacial. Embora sejam observados resultados clínicos, ainda não é bem compreendido o seu efeito em nível celular. Assim, este estudo tem como objetivo analisar os efeitos das diferentes densidades (doses) de irradiação do laser de baixa intensidade (LLLI), em nível celular, sobre o músculo masseter de ratos Wistar. Os animais foram alocados aleatoriamente em 6 grupos (n=10), receberam 10 irradiações do laser (GaAlAs,780nm, 5mW e spot 0,04cm²) sobre o músculo masseter esquerdo variando a densidade de energia (I. 0; II. 0,5; III. 1,0; IV. 2,5; V. 5,0 e VI. 20 J/cm²). Após as 10 irradiações os músculos masseteres foram obtidos dos animais sob anestesia para análises: 1. Histoenzimológicas para atividade da nicotinamida adenina dinucleotídeo diaforase(NADH), succinato desidrogenase (SDH) e adenosina trifosfatase (ATPase), 2. Microscopia de luz (HE), 3. Microscopia eletrônica de transmissão e 4. Imunohistoquímica para fator de crescimento do endotélio vascular (VEGF) e o receptor 2 para VEGF (VEGFR-2). A atividade do NADH nos grupos IV, V e VI (30±1,26; 33,47±2,15; 31,67±1,77 - fibras intermediárias) apresentou um aumento significativo (p>0,05) no metabolismo oxidativo em relação aos demais grupos. Na atividade do SDH, o aumento foi discreto, com aumento significativo (p>0,05), apenas no grupo V (32,2±1,61 fibras intermediárias), com o padrão de aumento metabólico muito parecido nas reações de NADH e SDH. A atividade da ATPase não revelou diferenças entre os grupos tanto em meio ácido como no alcalino. A microscopia de luz revelou fibras musculares arredondadas e núcleos periféricos achatados, os quais tornaram mais arredondados com as densidades maiores de energia. Ultraestruturalmente as irradiações com as maiores densidades de energia revelaram mitocôndrias de tamanhos e formas variadas e cisternas do retículo sarcoplasmático dilatadas entre as miofibrilas. As análises qualitativas mostraram um padrão de aumento a expressão do VEGF e VEGFR-2 proporcionais à densidade de energia do laser usada. Conclui-se que o laser com densidades maiores foi capaz de aumentar o metabolismo oxidativo, sem alterar a capacidade contrátil, aumentar o volume do núcleo, modificar a ultraestrutura das fibras musculares e as expressões do VEGF e VEGFR-2. / The laser therapy has been widely used as an alternative treatment in patients with chronic pain related to temporomandibular disorders. This is due to the effects: analgesic, anti inflammatory, muscle relaxant, reducing fatigue during tetanic contractions, increased bite strength and decrease in orofacial pain. Although clinical results are observed, is not well understood its effect on the cellular level. This study aims to analyze the effects of different densities (doses) irradiation of low level laser therapy (LLLI) on cellular level, on the masseter muscle of rats. The animals were randomly assigned to 6 groups (n=10), received 10 laser irradiation (GaAlAs, 780nm, 5mW spot and 0.04 cm²) on the left masseter muscle by varying the energy density (I. 0; II. 0.5; III. 1.0; IV. 2.5; V. 5.0 and VI. 20 J/cm²). After 10 irradiations the masseter muscles were obtained from animals under anesthesia for analysis: 1. Histoenzimologic for nicotinamide adenine dinucleotide (NADH), succinate dehydrogenase (SDH) and adenosine triphosphatase (ATPase), 2. Light microscopy (HE), 3. Transmission electron microscopy and 4. Immunohistochemistry for vascular endothelial growth factor (VEGF) and receptor 2 for VEGF (VEGFR-2). The activity of NADH in groups IV, V and VI (30±1,26; 33,47±2,15; 31,67±1,77 - intermediate fiber) increased significantly (p> 0.05) in oxidative metabolism in relation to other groups. The activity of SDH showed a slight increase, only the group V (32,2±1,61 intermediate fiber) increased significantly (p> 0.05), but the pattern of metabolic increase was very similar in both reactions. The ATPase activity showed no differences between groups nor in acid or alkaline. The qualitative analysis showed a pattern of increased expression of VEGF and VEGFR-2 directly proportional to the energy density of laser. Light microscopy showed rounded muscle fibers and peripheral flattened nuclei, which become more rounded with the highest energy densities. Ultrastructurally the irradiation with higher energy densities showed mitochondria of different sizes and shapes and dilated cisterns of sarcoplasmic reticulum between the myofibrils. It is concluded that higher densities of laser was able to increase the oxidative metabolism without altering the contractile capacity, increasing nuclei volume, modify ultrastructure of muscle fibers and the expressions of VEGF and VEGFR-2.
1000

Síntese e caracterização de copolímeros randônicos poli[bis-(fenilenovinileno)-stat-(1,8-bis-(2,6-dioximetano-1,4-fenilenovinileno)-dioxioctano)-1,4-fenileno)] e aplicação em diodos emissores de luz orgânicos (OLEDs). / Syntesis and characterization of random copolymers poli[bis (phenylene-vinylene)-stat-(1,8-bis-(2,6-dioxymethane-1,4-phenylene-vinylene)-dioxyoctane)-1,4-phenylene)] and application in organic light emission diodes.

Tunísia Eufrausino Schuler 27 June 2008 (has links)
Com o intuito de melhorar a eficiência dos dispositivos emissores de luz poliméricos uma das técnicas utilizadas é o confinamento da conjugação, diminuindo as perdas de energia em sítios de extinção, como fins de cadeia, defeitos ou armadilhas. Além disso, o confinamento quântico permite o controle do comprimento de onda emissivo desses materiais. Um dos mecanismos para o confinamento é a copolimerização, por meio da qual bloco conjugados são inseridos como grupos laterais na cadeia principal ou espaçadores nãoconjugados são inseridos ao longo da cadeia principal conjugada, limitando o comprimento da conjugação. O presente trabalho visou sintetizar e estudar as propriedades de copolímeros estatísticos derivados do PPV contendo segmentos com diferentes graus de conjugação distribuídos aleatoriamente na cadeia e limitados por segmentos não conjugados, e o estudo do comportamento desses materiais como camada ativa em dispositivos emissores de luz (PLEDs). Para a obtenção dos copolímeros randômicos poli[bis-(fenilenovinileno)-stat-(1,8-bis- (2,6-dioximetano-1,4- fenilenovinileno)-dioxioctano)-1,4-fenileno) (RBPV-DODM-PPV) utilizou-se a rota de Wittig, a partir dos monômeros: tereftaldeído (um dialdeído completamente conjugado), 1,8 bis (4 formil 2,6 dimetoxifenoxi) octano (um dialdeído interespaçado por uma cadeia saturada de oitometilenos) e o dicloreto de 1,4 bis (trifenilfosfôniometil) benzeno. Três razões molares x:y dos monômeros dialdeídos foram utilizadas para sintetizar os polímeros randômicos, obtendo-se diferentes proporções e tamanhos de segmentos conjugados distribuídos aleatoriamente nas cadeias poliméricas. Os materiais foram caracterizados por espectroscopia de ressonância magnética nuclear (RMN), no infravermelho, UV-visível, e fluorescência. A técnica de GPC foi utilizada para obtenção das massas moleculares e medidas de Tg foram realizadas por meio de DSC. As propriedades físico-químicas desses materiais foram analisadas em função das razões molares x:y utilizadas nas sínteses. E um estudo estatístico foi realizado para verificar as probabilidades de distribuição dos diferentes segmentos conjugados ao longo da cadeia em função dessas razões. Um estudo da morfologia e espessura dos filmes poliméricos em função dos parâmetros de deposição foi realizado a fim de descobrir as melhores condições para se obter filmes homogêneos e com espessuras da ordem de 20 a 60nm, necessários para alcançar melhores eficiências nos diodos emissores de luz poliméricos (PLEDs). Para a fabricação dos PLEDs foram utilizados ITO e Al como anodo e catodo, respectivamente, e uma camada de 20nm do polímero estatístico como matriz ativa e eletroluminescente. Para facilitar o transporte de portadores de cargas, camadas de PEDOT:PSS e BPBD foram colocadas entre o filme polimérico e os eletrodos. Também foram realizados testes com filmes da molécula Alq-3 como camada transportador-injetora de elétrons. Os dispositivos apresentaram eletroluminescência EL em quase toda a faixa do espectro visível, com máximos na região do ciano, para o copolímero R55 e na região do verde, para o copolímero p37. Baseado no mecanismo de Forster de transferência de energia, concluímos que os filmes desses polímeros estatísticos comportam-se como sistema hospedeiro-hóspede, devido a sobreposição parcial dos espectros de absorção e emissão dos polímeros, ocorrendo a transferência dos excitons-singletos dos segmentos de maior gap para os de menor gap, e, assim, o deslocamento dos centros emissivos para o vermelho e o aumento da eficiência dos dispositivos. / In order to improve the efficiency of polymeric light-emitting devices one of the techniques used is the conjugation confinement, decreasing the losses of energy in quenching sites, such as chain ends, defects or impurities. Moreover, the quantum confinement allows control the emissive wavelength of these materials. One of the confinement mechanisms is the copolymerization, which conjugated blocks are inserted as side groups in the main chain or non-conjugated spacers are inserted along the conjugated main chain, limiting the conjugation length. This study aimed synthesize and study the properties of random copolymers containing segments with different conjugation degrees randomly distributed in the chain and limited by no conjugated segments, and the study of the behaviour of these materials as active layer in a light emitting devices (PLEDs). To obtain random copolymers of poly [bis (fenilenovinileno)-stat-(1,8-bis-(2,6-dioximetano- 1, 4 - fenilenovinileno)-dioxioctano) -1,4-phenylene) (RBPV-DODM - PPV) have been used the Wittig route, from monomers: terephtaldeyde (a dialdeyde completely conjugated), 1.8 - bis (4 - formyl - 2.6 - dimethoxiphenoxi) octane (a dialdeyde interspaced by a saturated chain of eight methylene) and dichloride of 1.4 - a (triphenylphosphoniomethil) benzene. Three molars reasons x: y of dialdeydes monomers were used to synthesize the random polymers, obtaining various proportions and sizes of conjugated segments randomly distributed in the polymer chains. Infrared (IR) and ultravioletvisible (UVvis)spectroscopies, hydrogen nuclear magnetic resonance (1HNMR) spectrometry and differential scanning calorimetry(DSC) were used to characterize the prepared copolymersstructures. Polymers molecular weights were determined by gel permeation chromatography (GPC). The physical-chemical properties of these materials were analyzed by the molars reasons x: y used in the synthesis. And a statistical study was conducted to ascertain the probability of distribution of the various conjugated segments along the chain by these reasons. A study of the morphology and thickness of the polymer films as a function of the parameters of deposition was conducted in order to find out the best conditions to obtain homogeneous films with thickness in the order of 20 to 60 nm, necessary to achieve the best efficiencies in the polymer light emitting diode (PLEDs). For the manufacture of PLEDs ITO and Al were used as anode and cathode respectively, and a layer of 20nm of the statistical polymer as active matrix and electroluminescent. To facilitate the transport of charge carriers, layers of PEDOT: PSS and BPBD were placed between the film and polymer electrodes. Tests were also carried out with films of the molecule Alq-3 as layer electron carrier / injector. The devices had electroluminescence EL in almost the entire range of the visible spectrum, with maximum in the region of cyan, for the copolymer R55 and in the green, for the copolymer p37. Based on the Forster mechanism of energy transfer, we find that the films of these statistical polymers behave themselves as host-guest system, due to partial overlap of absorption and emission spectra of the polymers, occurring the transfer of excitons-singletes of the segments with largest gap for the smaller gap, and thus the displacement of the emission centers for the red.

Page generated in 0.0358 seconds