• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 49
  • 5
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 57
  • 32
  • 17
  • 10
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
51

Aproveitamento de Carepa e E-cat no desenvolvimento de comp?sitos de polietileno reciclado e modificado com agentes oxidantes / Use of Scale e E-cat on the development of composites of recycled and modified polietilen with oxidizing agents.

Fraga, Isabel Matos 08 December 2010 (has links)
Submitted by Sandra Pereira (srpereira@ufrrj.br) on 2017-08-18T17:45:44Z No. of bitstreams: 1 2010 - Isabel Matos de Fraga.pdf: 5201934 bytes, checksum: 6bbaeba09901aea4cbaa9f69dbb0402e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-18T17:45:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2010 - Isabel Matos de Fraga.pdf: 5201934 bytes, checksum: 6bbaeba09901aea4cbaa9f69dbb0402e (MD5) Previous issue date: 2010-12-08 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior, CAPES, Brasil. / The researches on recycling of industrial wastes has been stepped up around the world to enhance the quality of the recycled product and provide greater efficiency of the productive system. The recycling of plastic materials has also grown in recent years, with Brazil improving its market position. In this way, this work aimed the development of composite materials using as a matrix, the low density polyethylene recycled (PEBDrec), chemical treated with oxidizing agents and, as fillers, E-cat and waste of scale. The PEBDrec was treated with oxidizing agent in order to cause modifications over its chemical structure and to improve compatibility with the residues of scale and E-cat. Were produced composites of PEBDrec treated with hydrogen peroxide (H2O2) and scale; PEBDrec treated with hydrogen peroxide and E-cat; PEBDrec treated with potassium permanganate (KmnO4) and scale and PEBDrec treated with potassium permanganate and E-cat. Were also obtained composites of PEBDrec untreated and mixed with scale or E-cat, to evaluate the action of the oxidizing agent in the compatibility between fillers that were used and the polymer matrix. The results obtained by the analysis of FTIR, XDR, TGA, SEM and mechanicals tests presented that the composites of PEBDrec treated with oxidizing agents showed a good interaction between the dispersed phase and the polymer matrix in comparison to composites PEBDrec without chemical treatment, and this compatibility was better for the lowest proportions. But this good interaction resulted in a decrease of thermal stability of composites in relation to the polymer matrix. It was also observed that the oxidizing agent KMnO4 was more effective in increasing the compatibility between the polymer and the E-cat, while the oxidizing agent H2O2 acted more strongly on increasing the compatibility between the polymer and scale. The composites of PEBDrec untreated, compared to the composites of PEBDrec treated with H2O2 and treated with KMnO4 , had a lower water absorption, indicating that chemical treatment was effective to modify the structure of the polymer, inducing the surface to a greater polarity, giving the chemical treated composites of PEBDrec a higher affinity to water. However a material more mechanical resistant was obtained just with the untreated polymer. The incorporation of the charges in the polymer matrix did not change the density of the material composites, indicating that despite of these materials be crystalline, they present low density, being possible to be used in civil construction. / As pesquisas sobre a reciclagem de res?duos industriais v?m sendo intensificadas em todo o mundo a fim de aumentar a qualidade do produto reciclado e propiciar maior efici?ncia do sistema produtivo. O reaproveitamento de materiais pl?sticos tamb?m tem crescido nos ?ltimos anos, com o Brasil melhorando seu posicionamento no mercado. Nesse sentido, essa disserta??o objetivou o desenvolvimento de materiais comp?sitos utilizando como matriz, o polietileno de baixa densidade reciclado (PEBDrec), tratado quimicamente com agentes oxidantes e como cargas, res?duos de Carepa e E-cat. O PEBDrec foi submetido a tratamento com agentes oxidantes com o objetivo de causar modifica??es na sua estrutura qu?mica e, propiciar uma melhoria na compatibilidade com os res?duos de carepa e E-cat. Foram produzidos comp?sitos de PEBDrec tratado com per?xido de hidrog?nio (H2O2) e carepa; PEBDrec tratado com per?xido de hidrog?nio e E-cat; PEBDrec tratado com permanganato de pot?ssio (KMnO4) e carepa e PEBDrec tratado com permanganato de pot?ssio e E-cat. Tamb?m foram obtidos comp?sitos de PEBDrec n?o tratado misturado a carepa ou E-cat, para avaliar a a??o do agente oxidante na compatibilidade entre a matriz polim?rica e as cargas utilizadas. Os resultados obtidos pelas an?lises de FTIR, DRX, TGA, MEV e ensaios mec?nicos mostraram que os comp?sitos de PEBDrec tratado com os agentes oxidantes apresentaram uma boa intera??o entre a fase dispersa e a matriz polim?rica em compara??o aos comp?sitos de PEBDrec sem o tratamento qu?mico, e essa compatibilidade foi melhor para as menores propor??es. Por?m, essa boa intera??o acarretou em uma diminui??o da estabilidade t?rmica dos comp?sitos, em rela??o a matriz polim?rica. Tamb?m foi poss?vel observar que o agente oxidante KMnO4 foi mais eficaz no aumento da compatibilidade entre o pol?mero e o E-cat, enquanto que o agente oxidante H2O2 atuou mais fortemente no aumento da compatibilidade entre o pol?mero e a carepa. Os comp?sitos de PEBDrec n?o tratado, em compara??o aos comp?sitos de PEBDrec tratados com H2O2 e tratados com KMnO4, apresentaram uma menor absor??o de ?gua, indicando que o tratamento qu?mico foi eficaz para modificar a estrutura do pol?mero deixando sua superf?cie com maior polaridade e conferindo aos comp?sitos de PEBDrec tratado quimicamente uma maior afinidade pela ?gua. Por?m um material mais resistente mecanicamente s? foi obtido com o pol?mero n?o tratado. A incorpora??o das cargas na matriz polim?rica praticamente n?o alterou a densidade desses materiais comp?sitos, indicando que apesar de eles serem materiais cristalinos, eles apresentam baixa densidade, sendo poss?vel suas aplica??es no ramo da constru??o civil.
52

RESVERATROL LIVRE E EM COMPLEXO DE INCLUSÃO ASSOCIADO AO SULFAMETOXAZOL-TRIMETROPIM EMCAMUNDONGOS INFECTADOS EXPERIMENTALMENTE COM Toxoplasma gondii / FREE RESVERATROL AND IN INCLUSION COMPLEX ASSOCIATED TO SULFAMETHOXAZOLE-TRIMETROPIM IN MICE INFECTED EXPERIMENTALY WITH Toxoplasma gondii

Bottari, Nathieli Bianchin 23 February 2015 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The Toxoplasma gondii is a protozoan of great clinical importance can cause functional and biochemical changes in the host cells mainly in the central nervous system. These changes are usually associated with the inflammatory response to tissue damage and cell oxidation in immunocompetent hosts. T. gondii infection stimulate the production of high levels of cytokines such as IL-12 and IFN-γ by cells of the immune system, consisting of a main point in parasite control and disease resistance. As a potent antioxidant, resveratrol has become an important research subject due to its antioxidant and anti-inflammatory properties. However, the mechanism by which resveratrol exerts its effects are hampered by the low solubility and bioavailability. Accordingly, one way to improve the bioavailability of resveratrol is to associate with inclusion complexes. Thus, this study aimed to investigate the benefits of resveratrol associated with sulfamethoxazole-trimethoprim (ST) in the treatment of experimentally infected mice with T. gondii. For the study, 60 mice were divided into two groups: non-infected (n = 24) and infected with T. gondii (n = 36). The two groups were divided into subgroups and treated with resveratrol (free and inclusion complex 2-hydroxypropyl-β-cyclodextrin) isolated and associated with ST. The groups A to D composed by healthy mice and groups E to J consisting of animals infected by T. gondii (VEG strain). The treatment started 20 days post-infection for 10 consecutive days with oral doses of 0.5 mg kg-1 of ST (groups B and F), 100 mg kg-1 of free resveratrol (groups C and G) and inclusion complex of resveratrol (inclusion complex containing resveratrol) (groups D and H), as well as with an association of both drugs (groups I and J). Groups A and E were used as control, untreated. Behavioral tests (memory, anxiety and locomotion) were performed after treatment. Blood samples, liver and brain fragments were collected to evaluate the cytokine profile, pathological changes, brain cysts counts, as well as oxidant/antioxidant profile. Infected animals showed behavioral changes such as anxiety and memory loss. The combination ST and resveratrol was able to restore time latência in passive avoidance task. A reduction of the number of brain cyst was observed on animals treated with the combination of drugs. Infected animals show an increase in pro-inflammatory cytokines and reduction of anti-inflammatory cytokine (IL-10), as well as increased protein oxidation in liver and brain tissue. The combination of resveratrol and ST with free inclusion complex in increased the total antioxidant capacity (TAC) and ferric reducing antioxidant power (FRAP) levels in liver and brain that can be interpreted by the protective effect of resveratrol. In addition, resveratrol in inclusion complex form when combined with ST improved therapeutic effect of ST reducing oxidative damage in liver and brain, reducing the number of cysts in the treatment of mice infected with T. gondii. Therefore, it is possible to suggest that the ST with resveratrol on treatment of infected mice can exerts a protective effect on host cells. The resveratrol in inclusion complex form was the best treatment option, for controlled tissue and serum immune responses, as well as oxidative stress in mice infected with T. gondii. / O Toxoplasma gondii é um protozoário de grande importância clínica capaz de ocasionar alterações bioquímicas e funcionais nas células do hospedeiro, principalmente no sistema nervoso central. Essas alterações, geralmente estão associadas à resposta inflamatória com danos teciduais e oxidação celular em hospedeiros imunocompetentes. A infecção por T. gondii estimula a produção de altos níveis de citocinas, tais como IL-12 e IFN-γ, pelas células do sistema imunológico, consistindo em um ponto principal no controle do parasito e resistência à doença. Como um potente antioxidante, o resveratrol tem se tornado um importante alvo de pesquisas graças a suas propriedades antioxidantes e anti-inflamatórias. No entanto, os mecanismos pelo qual o resveratrol exerce seu efeito são prejudicados pela baixa solubilidade e biodisponibilidade. Nesse sentido, uma forma de melhorar a biodisponibilidade do resveratrol é associá-lo a um complexo de inclusão. Desta maneira, os objetivos deste estudo foram investigar os benefícios do resveratrol associado a sulfamethoxazol-trimetropin (ST) no tratamento de camundongos infectados experimentalmente com T. gondii. Para o estudo, 60 camundongos foram divididos em dois grupos: não-infectados (n=24) e infectados com T.gondii (n=36). Os dois grupos foram subdivididos em subgrupos (n= 10) e tratados com resveratrol (livre e em complexo de inclusão 2- hidroxipropil-β-ciclodextrina) isolado e associado com ST. Os grupos A-D foram compostos por animais saudáveis; grupos E-J consistiram de animais infectados por T. gondii (cepa VEG). O tratamento foi iniciado 20 dias após a infecção e manteve-se por 10 dias consecutivos nas doses orais de 0.5 mg kg-1 de ST (grupos B e F), 100 mg kg-1 de resveratrol livre (grupos C e G) e na forma de complexo de inclusão (grupos D e H), bem como na associação de ambas drogas (grupos I e J). Grupos A e E foram usados como controles, não tratados. Testes comportamentais (memória, ansiedade e locomoção) foram avaliados após o tratamento. Amostras de sangue, fragmentos de fígado e cérebro foram coletados a fim de avaliar os níveis de citocinas, alterações histopatológicas, contagem de cistos cerebrais, como também perfil oxidativo/antioxidante. Animais infectados com T. gondii apresentaram alterações comportamentais como ansiedade e perda de memória. A combinação com ST e resveratrol foi capaz de restaurar o tempo de latência no teste de esquiva inibitória. Uma redução na contagem de cistos foi observada nos animais tratados com a associação de drogas assim como redução das lesões teciduais. Animais infectados apresentam aumento de citocinas pró-inflamatórias e redução da citocina anti-inflamatória (IL-10), assim como maior oxidação proteica em tecido hepático e cerebral. A combinação de ST com resveratrol livre e em complexo de inclusão aumentou os a capacidade antioxidante total (TAC) e os produtos de redução férrica (FRAP) em fígado e cérebro que pode ser interpretado pelo efeito protetor do resveratrol. Além disso, o resveratrol na forma de complexo de inclusão quando combinado à ST melhorou o efeito terapêutico da ST reduzindo os danos oxidativos, lesões hepáticas e número de cistos cerebrais no tratamento de camundongos infectados com T. gondii. Portanto, é possível sugerir que a combinação de ST com resveratrol em camundongos infectados parece exercer um efeito protetor nas células hospedeiras. O resveratrol na forma de complexo de inclusão foi a melhor opção terapêutica, pois controlou as respostas imunológicas séricas e teciduais, assim como o estresse oxidativo em camundongos infectados com T. gondii.
53

Remoção de substâncias húmicas em tratamento de água por meio de pré-oxidação e dupla filtração / Removal of humic substances in water treatment through preoxidation and double filtration

Wiecheteck, Giovana Kátie 18 March 2005 (has links)
Para estudar a remoção de substâncias húmicas da água, foi utilizada uma instalação piloto de pré-oxidação e dupla filtração com filtro ascendente de areia grossa (FAAG) e filtro rápido descendente (FRD). Ozônio, peróxido de hidrogênio, peroxônio, tricloro-s-triazina-triona, dióxido de cloro, permanganato de potássio e hipoclorito de sódio foram utilizados como pré-oxidantes. A água de estudo era proveniente do Ribeirão do Feijão (São Carlos - SP) com adição de extrato de substâncias húmicas até cor verdadeira de 90 a 110 uH. O trabalho experimental foi realizado em quatro etapas: i) extração de substâncias húmicas; ii) ensaios em reatores estáticos; iii) ensaios na instalação piloto em escoamento contínuo sem pré-oxidação com taxas de filtração no FAAG entre 120 e 240 m3/m2d e no FRD entre 160 e 280 m3/m2d e; iv) ensaios na instalação piloto em escoamento contínuo sem e com pré-oxidação com taxas de filtração de 180 m3/m2 d no FAAG e 280 m3/m2d no FRD. Houve eficiência de remoção de substâncias húmicas nos ensaios sem pré-oxidação e com variação de taxas de filtração, eventualmente, observou-se residual de alumínio maior que 0,2 mg/L no efluente do FRD. Nos ensaios com pré-oxidação obteve-se redução de 50% na dosagem de coagulante, resultando em menores concentrações de alumínio residual nos filtros, e redução de 43 a 63% na perda de carga final do FAAG, comparando-se com o ensaio sem pré-oxidação. As amostras pré-oxidadas com ozônio apresentaram maiores concentrações de ácidos haloacéticos. No efluente do FRD, observou-se aumento das concentrações de trialometanos com o aumento do pH. Nos ensaios com dióxido de cloro e permanganato de potássio observaram-se menores concentrações de subprodutos. / A pilot plant of preoxidation and double filtration with coarse sand upflow filter (CSUF) and downflow filter (DF) was used with the purpose of removing humic substances of the water. Ozone, hydrogen peroxide, peroxone, chlorine, chlorine dioxide and potassium permanganate were used as preoxidants. The water of study was originating from Ribeirão Feijão (São Carlos - SP) with addition of extract of humic substances until true color from 90 to 110 uH. The experimental work was accomplished in four stages: i) extraction of humic substances; ii) tests in static reactors; iii) runs in the pilot plant in continuous flow without preoxidation with filtration rates in the upflow filter between 120 and 240 m3/m2d and in the downflow filter between 160 and 280 m3/m2d and; iv) runs in the pilot plant in continuous flow with and without preoxidation with filtration rates of 180 m3/m2d in the upflow filter and 280 m3/m2d in the downflow filter. There was efficiency of removal of humic substances in the runs without preoxidation with variation of filtration rates, but the effluent of the downflow filter presented aluminum residual larger than 0,2 mg/L. In the runs with preoxidation a reduction in the coagulant dosage of 50% was observed and consequently smaller concentration of aluminum residual in the effluent of the downflow filter, and reduction of 43 to 63% in the final load loss in the upflow filter, compared with the run without preoxidation. The preoxidaded water with ozone was verified higher concentration of haloacetic acids. In the effluent of the downflow filter was observed increase of trihalomethane concentrations with the increase of the pH. In the runs with chlorine dioxide and potassium permanganate were observed lower concentrations of byproducts.
54

Estudo da oxida??o eletroqu?mica de ?cidos carbox?licos usando eletrodo de diamante dopado com boro e participa??o de esp?cies oxidantes

Queiroz, Jorge Leandro Aquino de 27 July 2016 (has links)
Submitted by Automa??o e Estat?stica (sst@bczm.ufrn.br) on 2017-02-02T11:57:40Z No. of bitstreams: 1 JorgeLeandroAquinoDeQueiroz_DISSERT.pdf: 3260207 bytes, checksum: 6a06a1293286a9a580545ad1da83aacf (MD5) / Approved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2017-02-06T20:15:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 JorgeLeandroAquinoDeQueiroz_DISSERT.pdf: 3260207 bytes, checksum: 6a06a1293286a9a580545ad1da83aacf (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-06T20:15:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 JorgeLeandroAquinoDeQueiroz_DISSERT.pdf: 3260207 bytes, checksum: 6a06a1293286a9a580545ad1da83aacf (MD5) Previous issue date: 2016-07-27 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Cient?fico e Tecnol?gico (CNPq) / Neste trabalho foi estudada a oxida??o eletroqu?mica de tr?s ?cidos carbox?licos: f?rmico (FA), ac?tico (AA) e ox?lico (AO) com o ?nodo de diamante dopado com boro suportado em ni?bio. Estes ?cidos s?o comumente acumulados durante ou no final de diversos processos de oxida??o avan?ada, uma vez que s?o mais persistentes que os poluentes iniciais tratados atrav?s destes m?todos. O ?nodo de BDD ? considerado um dos melhores materiais eletrocatal?ticos para estes processos, uma vez que atua eficientemente na gera??o de esp?cies fortemente oxidantes, como os radicais hidroxila, per?xido de hidrog?nio e persulfatos. O sil?cio ? o substrato mais utilizado para deposi??o da camada de diamante, entretanto este ? um material fr?gil. Sendo assim, o ni?bio se mostra como uma alternativa promissora devido a sua estabilidade qu?mica e mec?nica. Solu??es sint?ticas contendo os tr?s ?cidos carbox?licos foram submetidas a experimentos de oxida??o an?dica tendo como par?metros investigados a densidade de corrente aplicada (30, 60, 90 e 120 mA cm-2) e a influ?ncia do eletr?lito de suporte utilizado (?cido percl?rico e sulf?rico), bem como os efeitos das diferen?as estruturais dos ?cidos. A degrada??o dos compostos org?nicos foi analisada atrav?s da demanda qu?mica de oxig?nio (COD), carbono org?nico total (TOC) e HPLC, enquanto as esp?cies oxidantes foram detectadas utilizando t?cnicas reportadas na literatura. Os par?metros de efici?ncia (TCE, MCE e consumo energ?tico) tamb?m foram obtidos. Estudos eletroanal?ticos mostraram que podem ocorrer, para estes ?cidos tanto os processos de oxida??o direta quanto indireta. A densidade de corrente se mostrou determinante na efici?ncia de remo??o, sendo obtidas as maiores remo??es de COD em maiores densidades (60,7% para o AA; 77,8% para o FA e 86,1% para o OA utilizando 120 mA cm-2). O eletr?lito de suporte tamb?m influenciou na efici?ncia de remo??o, sendo que o processo foi mais eficiente com a utiliza??o do H2SO4 devido ? participa??o dos persulfatos, o que levou a maiores remo??es de COD (34,5% pra o AA; 82,5% para o FA e 93,5% para o OA utilizando 120 mA cm-2) quando comparado com o ?cido percl?rico. Por fim, os par?metros de efici?ncia obtidos mostraram que o consumo energ?tico depende apenas da densidade de corrente aplicada, e n?o da estrutura do ?cido (maiores j implicam em maiores consumos energ?ticos); a efici?ncia total de corrente, por outro lado, sofre influ?ncia da estrutura do composto org?nico. / In this work, the electrochemical oxidation of three carboxylic acids was studied ? formic acid (FA), acetic acid (AA) and oxalic acid (OA) with niobium supported boron doped diamond anode. These acids are usually accumulated during or in the end of various advanced oxidation processes, since they are more persistent compounds than the initial pollutants. BDD anode is considered one of the best electrocatalytic materials for these processes, since that it acts efficiently on the generation of strongly oxidant species, such as hydroxil radicals, hydrogen peroxide and persulfates. Silicon is the most used substrate for the deposition of the diamond layer, but it is a fragile material. Therefore, niobium is shown as a promising alternative due to its chemical and mechanical stability. Synthetic solutions containing the three carboxylic acids were submitted to anodic oxidation experiments aiming to investigate operating parameters such as current density (30, 60, 90 e 120 mA cm-2) and supporting electrolyte (perchloric and sulfuric acids) as well as the effects of the structural differences of the acids. The degradation of the organic compounds was analyzed by means of chemical oxygen demand (COD), total organic carbon (TOC) and HPLC, while the oxidant species were detected using techniques reported on literature. Efficiency parameters (TCE, MCE and energy consumption) were also obtained. Electroanalytical studies shown that both direct and indirect oxidation processes can occur for these acids. The current density was determinant on the removal efficiency, since great COD removals were obtained on higher densities (60.7% for AA; 77.8% for FA and 86.1% for OA by applying 120 mA cm-2). The supporting electrolyte also influenced on the removal efficiency, since the process was more efficient by using H2SO4 as supporting electrolyte due to the participation of persulfates, which led to higher COD removals (34,5% for AA; 82,5% for FA and 93,5% for OA by applying 120 mA cm-2) when compared to HClO4. Finally, the efficiency parameters obtained shown that energy consumption depends only of the applied current density, and not of the acid structures (higher j implies on higher energy consumptions); the total current efficiency, on other hand, is influenced by the organic compound structure.
55

Estudo e projeto de reatores fotoquimicos para tratamento de efluentes liquidos / Study and design of photochemical reactors to treat liquid effluents

Gabardo Filho, Helio 29 September 2005 (has links)
Orientadores: Edson Tomaz, Wilson de Figueiredo Jardim / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Quimica / Made available in DSpace on 2018-08-05T04:45:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 GabardoFilho_Helio_M.pdf: 3819999 bytes, checksum: a1b59cdf4b3995f67840fdb2259da9df (MD5) Previous issue date: 2005 / Resumo: O tratamento de efluentes industriais tem se tornado uma etapa fundamental do processo produtivo e os processos biológicos são atualmente o mais aplicado. No entanto, determinados tipos de efluentes não podem ser tratados por esses processos devido ao fato de possuírem características tóxicas o a presença de compostos recalcitrantes. Assim, os Processo Oxidativos Avançados (POA) podem ser aplicados com sucesso na remediação desses efluentes. O objetivo deste trabalho foi o estudo da degradação de fenol com peróxido de hidrogênio e radiação ultravioleta em reatores de seção anular, para avaliação das variáveis que influenciam no processo de tratamento e o desenvolvimento de uma metodologia de projeto de reatores para a determinação das condições ótimas de operação. As variáveis estudadas mediante análise fatorial foram a concentração de peróxido de hidrogênio, o regime de escoamento, a potência da lâmpada e o diâmetro do reator. O processo de degradação do fenol utilizando 'H IND. 2¿¿O IND. 2¿ apresenta um comportamento semelhante ao de reações autocatalíticas e o sistema pode ser arranjado de forma a otimizar sua aplicação, através de uma corrente de reciclo. Para isso foram utilizados dos reatores fotoquímicos de seção anular diferentes que foram operados em sistema contínuo e em batelada com reciclo... Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital / Abstract: Wasterwater treatment has become a fundamental stage of industrial processes. Most wastewater treatment are currently based on biological processes. However, some types of wastewater cannot be treated by such processes due to the fact of possessing toxic. Therefore, the Advanced Oxidation Process (AOP) can be used with success in such wastewater remediation. The aim of this study was to study the degradation of phenol using hydrogen peroxide and ultraviolet in annular section reactor, observing the influence of certain variables in the treatment process and the development of a photochemical reactor design methodology to determine the best operation conditions. The factors studied through factorial analysis were hydrogen peroxide concentration, flow regime, light bulb power and reactor diameter. The phenol degradation process using 'H IND. 2¿¿O IND. 2¿ behaves similar to autocatalytic reactions and this system can be optimized through a recycle flow. Two photochemical reactors were used with different annular section operated both in a continuous flow and batch recycle system. The degradation was monitored by Total Organic Carbon (TOC). Showed to be more significant light bulb power, hydrogen peroxide concentration and reactor diameter, and that there is an interaction effect with these last two factors... Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations / Mestrado / Desenvolvimento de Processos Químicos / Mestre em Engenharia Química
56

Remoção de substâncias húmicas em tratamento de água por meio de pré-oxidação e dupla filtração / Removal of humic substances in water treatment through preoxidation and double filtration

Giovana Kátie Wiecheteck 18 March 2005 (has links)
Para estudar a remoção de substâncias húmicas da água, foi utilizada uma instalação piloto de pré-oxidação e dupla filtração com filtro ascendente de areia grossa (FAAG) e filtro rápido descendente (FRD). Ozônio, peróxido de hidrogênio, peroxônio, tricloro-s-triazina-triona, dióxido de cloro, permanganato de potássio e hipoclorito de sódio foram utilizados como pré-oxidantes. A água de estudo era proveniente do Ribeirão do Feijão (São Carlos - SP) com adição de extrato de substâncias húmicas até cor verdadeira de 90 a 110 uH. O trabalho experimental foi realizado em quatro etapas: i) extração de substâncias húmicas; ii) ensaios em reatores estáticos; iii) ensaios na instalação piloto em escoamento contínuo sem pré-oxidação com taxas de filtração no FAAG entre 120 e 240 m3/m2d e no FRD entre 160 e 280 m3/m2d e; iv) ensaios na instalação piloto em escoamento contínuo sem e com pré-oxidação com taxas de filtração de 180 m3/m2 d no FAAG e 280 m3/m2d no FRD. Houve eficiência de remoção de substâncias húmicas nos ensaios sem pré-oxidação e com variação de taxas de filtração, eventualmente, observou-se residual de alumínio maior que 0,2 mg/L no efluente do FRD. Nos ensaios com pré-oxidação obteve-se redução de 50% na dosagem de coagulante, resultando em menores concentrações de alumínio residual nos filtros, e redução de 43 a 63% na perda de carga final do FAAG, comparando-se com o ensaio sem pré-oxidação. As amostras pré-oxidadas com ozônio apresentaram maiores concentrações de ácidos haloacéticos. No efluente do FRD, observou-se aumento das concentrações de trialometanos com o aumento do pH. Nos ensaios com dióxido de cloro e permanganato de potássio observaram-se menores concentrações de subprodutos. / A pilot plant of preoxidation and double filtration with coarse sand upflow filter (CSUF) and downflow filter (DF) was used with the purpose of removing humic substances of the water. Ozone, hydrogen peroxide, peroxone, chlorine, chlorine dioxide and potassium permanganate were used as preoxidants. The water of study was originating from Ribeirão Feijão (São Carlos - SP) with addition of extract of humic substances until true color from 90 to 110 uH. The experimental work was accomplished in four stages: i) extraction of humic substances; ii) tests in static reactors; iii) runs in the pilot plant in continuous flow without preoxidation with filtration rates in the upflow filter between 120 and 240 m3/m2d and in the downflow filter between 160 and 280 m3/m2d and; iv) runs in the pilot plant in continuous flow with and without preoxidation with filtration rates of 180 m3/m2d in the upflow filter and 280 m3/m2d in the downflow filter. There was efficiency of removal of humic substances in the runs without preoxidation with variation of filtration rates, but the effluent of the downflow filter presented aluminum residual larger than 0,2 mg/L. In the runs with preoxidation a reduction in the coagulant dosage of 50% was observed and consequently smaller concentration of aluminum residual in the effluent of the downflow filter, and reduction of 43 to 63% in the final load loss in the upflow filter, compared with the run without preoxidation. The preoxidaded water with ozone was verified higher concentration of haloacetic acids. In the effluent of the downflow filter was observed increase of trihalomethane concentrations with the increase of the pH. In the runs with chlorine dioxide and potassium permanganate were observed lower concentrations of byproducts.
57

Estudio de catalizadores microporosos Mo/zeolita en la reacción de deshidroaromatización de metano

Peris Chanzá, Ernesto José 07 January 2016 (has links)
[EN] This doctoral thesis shows the study carried out on Mo/zeolite catalysts in the dehydroaromatization reaction of methane (MDA) with the intention to contribute to this technical approximation regarding the valorisation of said reactant. As it is observed from the information contributed in the introductory chapter, methane (main component in natural gas deposits, but also present in those of oil and coal) may be considered, in a near future, as an alternative source to oil in obtaining primary hydrocarbons for the petrochemical industry. Taking into account the state-of-art previous to the start this thesis, it was proposed to develop a series of studies adressed to surpass and improve some of the difficulties referenced in the consulted literature. In this sense, the work was oriented to mitigate the processes involved in the accumulation of coke on the zeolitic acid sites and, this way, reduce the high deactivation rates registered on the catalysts usually employed in this reaction. In brief, the control of the density of zeolitic acid sites (mainly, the excess of Brønsted ones) was designed from distinct approaches: the reduction/elimination of this possible excess by dealumination methods (chapter 5), their reduction by means of selective exchange of the zeolite with mono- and divalent cations (chapter 6) and their reduction by means of the use of a ZSM- 5 mesoporous sample (chapter 7). In view of the results obtained in chapter 7, it was considered relevant to analyse the effect that zeolites with large cavities or intersections could have in the tendency to accumulate coke, the obtained data being supported by molecular dynamic modelling (chapter 8). Finally, this thesis incorporates some general conclusions regarding the shown work and, also, the future of the MDA process. / [ES] En esta tesis doctoral se presenta el estudio llevado a cabo sobre catalizadores Mo/zeolita en la reacción de deshidroaromatización de metano (MDA) con la intención de contribuir a esta aproximación técnica hacia la valorización de dicho reactante. Como se observa de la información aportada en el capítulo de introducción, el metano (componente principal de los yacimientos de gas natural, pero también presente en aquellos de petróleo y carbón) se postula, en un futuro próximo, como fuente alternativa al petróleo en la obtención de hidrocarburos primarios para la industria petroquímica. Teniendo en cuenta el estado del arte previo al inicio de esta tesis, se planteó el desarrollo de un conjunto de estudios dirigidos a superar y mejorar algunas de las dificultades a las que la literatura hacía referencia. En este sentido, se orientó el trabajo a paliar los procesos causantes de la acumulación de coque sobre los centros ácidos zeolíticos y, así, poder reducir las elevadas tasas de desactivación registradas sobre los catalizadores habitualmente empleados en esta reacción. Brevemente, se diseñó el control de la densidad de centros ácidos zeolíticos (concretamente, el exceso de aquellos de tipo Brønsted) desde distintos enfoques: la reducción/eliminación de un posible exceso por métodos de desaluminización (capítulo 5), su reducción mediante intercambio selectivo de la zeolita con cationes mono y divalentes (capítulo 6) y su reducción mediante el uso de una zeolita ZSM-5 con mesoporos (capítulo 7). Por último, en vista de los resultados obtenidos en el capítulo 7, se consideró relevante analizar el efecto que zeolitas con cavidades o intersecciones de grandes dimensiones podrían tener en la tendencia a acumular coque, apoyando los datos obtenidos a este respecto con estudios de modelización molecular (capítulo 8). Finalmente, esta tesis incorpora unas conclusiones generales referidas al propio trabajo presentado y, también, orientadas al futuro del proceso de MDA. / [CAT] En aquesta tesi doctoral es presenta l'estudi dut a terme sobre catalitzadors Mo/zeolita en la reacció de deshidroaromatització de metà (MDA) amb la intenció de contribuir a aquesta aproximació tècnica cap a la valorització d'aquest reactant. Com s'observa de la informació aportada en el capítol d'introducció, el metà (component principal dels jaciments de gas natural, però també present en aquells de petroli i carbó) es postula, en un futur pròxim, com font alternativa al petroli en l'obtenció d'hidrocarburs primaris per a la indústria petroquímica. Tenint en compte l'estat de l'art previ a l'inici d'aquesta tesi, es va plantejar el desenvolupament d'un conjunt d'estudis dirigits a superar i millorar algunes de les dificultats a les quals la literatura feia referència. En aquest sentit, es va orientar el treball a pal·liar els processos causants de l'acumulació de coc sobre el centres ácids zeolítics i, així, poder reduir les elevades taxes de desactivació registrades sobre els catalitzadors habitualmente emprats en aquesta reacció. Breument, es va dissenyar el control de la densitat de centres àcids zeolítics (concretament, l'excés d'aquells de tipus Brønsted) des de distints enfocaments: la reducció/eliminació d'aquest possible excés per métodes de desaluminització (capítol 5), la seua reducció mitjançant intercanvi selectiu de la zeolita amb cations mono- i divalents (capítol 6) i la seua reducció mitjançant l'ús d'una zeolita ZSM-5 amb mesoporus (capítol 7). A partir dels resultats obtinguts en el capítol 7, es va considerar rellevant analitzar l'efecte que zeolites amb cavitats o interseccions de grans dimensions podrien tenir en la tendència a acumular coc, recolzant les dades obtingudes a este respecte amb estudis de modelització molecular (capítol 8). Finalment, aquesta tesi incorpora unes conclusions generals referides al propi treball presentat i, també, orientades al futur del procés de MDA. / Peris Chanzá, EJ. (2015). Estudio de catalizadores microporosos Mo/zeolita en la reacción de deshidroaromatización de metano [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/59441 / TESIS

Page generated in 0.0536 seconds