281 |
Metodología para la toma de decisiones estratégicas en la asignación sostenible de recursos para la recuperación hidrológica de humedales en situación de estrés hídricoBenítez Navío, Alberto 18 April 2023 (has links)
[ES] Los humedales son uno de los ecosistemas más importantes del planeta. En los distintos hábitats que albergan convive un gran número de especies, siendo un reservorio de biodiversidad. Además, al ser sumideros de carbono (CO2, ) son un aliado natural en la lucha contra el cambio climático. Los humedales resultan imprescindibles para el cumplimiento de los objetivos de sostenibilidad de la Agenda 2030. Desgraciadamente, la desaparición de estos espacios naturales es alarmante, especialmente acelerada durante el siglo XX y lo que llevamos de siglo XXI. Uno de los motivos más importantes que causa su pérdida y degradación es la falta de recursos hídricos.
En general, en situaciones de estrés hídrico, es necesario aportar agua procedente de fuentes externas. La elección de las fuentes de recursos hídricos supone un complejo problema de decisión. La calidad del agua debe ser la adecuada para garantizar la sostenibilidad del humedal. En esta tesis se elabora una metodología para resolver ese problema. Se ha aplicado al caso de las Tablas de Daimiel, pero puede ser utilizada en cualquier otro humedal.
A partir de los valores de referencia del humedal se han elaborado unas funciones de rating que permiten asignar puntuación a los distintos valores de los parámetros fisicoquímicos. Hay una función de rating para cada uno de los parámetros. Las funciones son específicas del humedal cuya regeneración hídrica se pretende.
Se ha asignado un peso a los distintos parámetros fisicoquímicos para considerar la diferente repercusión de cada uno de ellos en la calidad del agua. Para ello se ha llevado a cabo un análisis mediante el Analytical Hierarchical Process (AHP).
Agregando las funciones de rating con los pesos obtenidos se ha diseñado un índice de sostenibilidad (WRSM). Las fuentes de agua más adecuadas toman valores más altos del índice, en contraposición con las menos aconsejables.Todo el proceso descrito se ha aplicado a las Tablas de Daimiel, comprobándose su utilidad y eficacia para evaluar diferentes tipos de aguas procedentes de muy diversas fuentes.
La metodología desarrollada es novedosa, completamente reproducible y además es aplicable a cualquier otro humedal, por lo que puede constituir una nueva herramienta para abordar la importante y compleja tarea que supone la restauración hídrica de humedales. / [CA] Els aiguamolls són un dels ecosistemes més importants del planeta. En els diferents hàbitats que alberguen conviu un gran nombre d'espècies, sent un *reservorio de biodiversitat. A més, en ser embornals de carboni (CO¿, ) són un aliat natural en la lluita contra el canvi climàtic. Els aiguamolls resulten imprescindibles per al compliment dels objectius de sostenibilitat de l'Agenda 2030. Desgraciadament, la desaparició d'aquests espais naturals és alarmant, especialment accelerada durant el segle XX i el que portem de segle XXI. Un dels motius més importants que causa la seua pèrdua i degradació és la falta de recursos hídrics.
En general, en situacions d'estrés hídric, és necessari aportar aigua procedent de fonts externes. L'elecció de les fonts de recursos hídrics suposa un complex problema de decisió. La qualitat de l'aigua ha de ser l'adequada per a garantir la sostenibilitat de l'aiguamoll. En aquesta tesi s'elabora una metodologia per a resoldre aqueix problema. S'ha aplicat al cas de les Taules de Daimiel, però pot ser utilitzada en qualsevol altre aiguamoll.
A partir dels valors de referència de l'aiguamoll s'han elaborat unes funcions de ràting que permeten assignar puntuació als diferents valors dels paràmetres fisicoquímics. Hi ha una funció de ràting per a cadascun dels paràmetres . Les funcions són específiques de l'aiguamoll la regeneració hídrica del qual es pretén.
S'ha assignat un pes als diferents paràmetres fisicoquímics per a considerar la diferent repercussió de cadascun d'ells en la qualitat de l'aigua. Per a això s'ha dut a terme una anàlisi mitjançant el Analytical *Hierarchical *Process (*AHP).
Agregant les funcions de ràting amb els pesos obtinguts s'ha dissenyat un índex de sostenibilitat (*WRSM). Les fonts d'aigua més adequades prenen els valors més alts de l'índex, en contraposició amb les menys aconsellables.
Tot el procés descrit s'ha aplicat a les Taules de Daimiel, comprovant-se la seua utilitat i eficàcia per a avaluar diferents tipus d'aigües procedents de molt diverses fonts.
La metodologia desenvolupada és nova, completament reproduïble i a més és aplicable a qualsevol altre aiguamoll, per la qual cosa pot constituir una nova eina per a abordar la important i complexa tasca que suposa la restauració hídrica d'aiguamolls. / [EN] Wetlands are one of the most important ecosystems on the planet. A large number of species coexist in the different habitats that are home to wetlands. They are a reservoir of biodiversity. Furthermore, being carbon sinks (CO2, ), wetlands are a natural ally in the fight against climate change. Wetlands are essential to meet the sustainability goals of the 2030 Agenda. Unfortunately, the disappearance of these natural spaces is alarming, especially accelerated during the 20th century and so far in the 21st century. One of the most important reasons that causes its loss and degradation is the lack of water resources.
In general, in situations of water stress, it is necessary to obtain water from external sources. The choice of sources of water resources is a complex decision problem. The quality of the water must be adequate to guarantee the sustainability of the wetland. This thesis develops a methodology to solve this problem. It has been applied to the case of the Tablas de Daimiel wetland, but it can be used in any other wetland.
Based on the reference values of the wetland, qualification functions have been developed. These functions evaluate the physicochemical parameters. There is a rating function for each of the parameters. The functions are specific to the wetland whose water regeneration is intended.
A weight has been assigned to the different physicochemical parameters to consider the different impact of each of them on water quality. For this, an analysis has been carried out using the Analytical Hierarchy Process (AHP).
Adding the rating functions with the weights obtained, a sustainability index (WRSM) has been designed. The most suitable water sources take the highest values of the index, compared to the least recommended. The entire process described has been applied to the Tablas de Daimiel wetland, demonstrating its usefulness and effectiveness for evaluating different types of water from very
diverse sources. The methodology developed is novel, completely reproducible and also applicable to any other wetland, so it can be a new tool to address the important and complex task of hydrological restoration in wetlands. / Benítez Navío, A. (2023). Metodología para la toma de decisiones estratégicas en la asignación sostenible de recursos para la recuperación hidrológica de humedales en situación de estrés hídrico [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/192828
|
282 |
Entre vocablos y volcanes : Dificultades terminológicas y formas de dirigirse al lector en un texto especializado para turistas.Ringmar, Ingrid Maria January 2015 (has links)
This has paper has two main purposes: to analyze the translation of specialized terminology and ways of addressing the reader in a specialized tourist text in Spanish and its Swedish target text. The terminological difficulties on volcanism in the translation concerns the fact that the semantic field on this topic is diversified in the Canary Islands, contrary to the semantic field on volcanoes in Swedish. The theoretical background in this paper gives keys to describing the meaning of words in terms of connotation and denotation and describes how to use semantic components to solve the difficulties of terminology. The theory applied to the difficulties concerning ways of addressing the reader in the source text, explains the relation between the sender and the reader in terms of distance and closenes. The paper shows that the source text is inconsistent in this matter. To solve this task the translator has adopted a homogeneous way of addressing the reader, to achieve a target text loyal to the Swedish speaking reader and to consistency. The translation of tourist texts has been thought of as being an easy task, not demanding too much of its translators. This paper aims at showing that this is not the case.
|
283 |
Argonautas do superagui : identidade, território e conflito em um parque nacional brasileiro / Argonauts of Superagui : identity, territory and conflict in a brazilian national parkDuarte, Letícia Ayumi 26 February 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-08T16:55:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1
leticia.pdf: 3383251 bytes, checksum: f99ffa998f6210dd7c61bbe947821e13 (MD5)
Previous issue date: 2013-02-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / O objetivo desta dissertação é investigar os conflitos territoriais decorrentes do estabelecimento do Parque Nacional do Superagui no território tradicionalmente ocupado da comunidade de Barbados, no município de Guaraqueçaba - PR. Os conflitos são decorrentes da sobreposição de interesses de diferentes agentes em um mesmo espaço. A comunidade de Barbados deseja o livre acesso ao seu território e seus recursos como forma de se reproduzir cultural e economicamente, mas sofre restrições em suas atividades tradicionais devido aos objetivos de conservação da Unidade de Conservação em questão. O problema da pesquisa consistiu no levantamento de como se dá a formação sócio-espacial da área de estudo (levando em conta os embates locais travados no âmbito da sociedade civil durante o períodon imperialista do modo de produção capitalista) e de que forma este contexto tem gerado conflitos materiais e imateriais na comunidade de Barbados. Os conflitos territoriais são identificados em parte da literatura consultada, e demonstram o caráter polissêmico da temática bem como do posicionamento dos pesquisadores que se propõem a discuti-la. Os conceitos norteadores utilizados como referencial teórico são os de Formação Sócio-espacial, Identidade, Territorialidade Específica, Comunidades Tradicionais e Sociedade Civil. A abordagem qualitativa utilizada na metodologia envolveu a adoção do método etnográfico possibilitado pela observação participante, entrevistas semi-estruturadas e mapeamentos participativos. Conclui-se que a identidade dos moradores de Barbados está sendo formada a partir da relação deles com determinados agentes contrastivos. A partir de uma leitura gramsciana busquei identificar os aparelhos privados da hegemonia que estão atuando na região e trazendo, com isso, a discussão acerca das comunidades tradicionais, tratando-a de maneira reificada e em prol do gerenciamento ao invés da resolução dos conflitos locais. O levantamento da formação sócioespacial da região possibilitou a identificação de diversos agentes e acontecimentos que influenciaram a configuração sócioespacial atual de Barbados. O conflito vivido pela comunidade e a Unidade de Conservação se configura em duas perspectivas: uma mais imediata e aparente que se refere à oposição de interesses no acesso aos recursos e gestão do território, e outra mais universal, resultante das exigências do modo de produção atual em relação à região. De maneira geral, a luta das comunidades tradicionais e a formação das identidades locais são legítimas, mas é preciso que os sujeitos envolvidos nesta luta estejam atentos à pedagogia da hegemonia imbuída nos discursos de algumas organizações não-governamentais, bem como em políticas públicas que instrumentalizam este fragmento da classe proletária como uma ferramenta do capital ao invés de contribuírem ao enfrentamento dele
|
284 |
Composição e estrutura da assembleia de larvas de peixes em um trecho lótico remanescente do Rio Paraná, na região do Parque Nacional de Ilha Grande - Brasil / Assemblage structure and composition of fish larvae in a lotic stretch of the Paraná River remaining in the region of the Ilha Grande National Park - BrazilGogola, Tatiane Mary 23 July 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T18:13:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Tatiane Mary Gogola.pdf: 469917 bytes, checksum: 708503e683dc73e48a69548553b10094 (MD5)
Previous issue date: 2010-07-23 / Itaipu Binacional / The study of initial stages of the lifecycle of the fish is important for understanding the success of species in the environment and determine areas and spawning periods. This study analyzed the composition and structure of the assembly of fish larvae in a region of the last lotic stretch of the Paraná River at Ilha Grande National Park, searching for differences in spatial and temporal patterns of abundance, richness, diversity of larvae and indicator taxa and to examine the possible influence of some abiotic factors on the catch. Samples were taken monthly at night and six consecutive breeding seasons (October-March) between 2001 and 2008 (periods I, II, III, IV, V and VI) in three different environments (river, lake and tributaries). To this end, we used networks of conical-cylindrical plankton mesh 0.5 mm, equipped with a flowmeter to obtain the volume of filtered water. Simultaneously to the data were obtained at water temperature, dissolved oxygen, electrical conductivity and pH. Besides these, were also obtained data on the river level and rainfall. Was determined, besides the abundance of larvae, the number of species (richness), the diversity index of Shannon and the specific indicator taxa for each environment and periods analyzed using the indicator value (IndVal). To determine whether there were significant differences between the biotic, was applied to analysis of variance of main effects (ANOVA, one-way) and Tukey's test, modified for number of elements between different groups (Unequal) to determine which levels differed. To assess the relationship of environmental variables and abundances was applied to multiple regression analysis. The assemblage of fish larvae of the National Park of Ilha Grande was composed for the most part by bodies covered by the order Characiformes. Periods I and IV were the highest density of larvae, while the latter showed the highest richness and diversity of species. The indicator species of the periods were mostly sedentary, but Rhinelepis aspera and Salminus brasiliensis, captured in the (V and I, respectively) higher river level and rainfall. Between environments, pond was significantly different from tributaries and the catches were quite high, with high wealth and low diversity. Among indicator species of this environment, we find migratory and non migratory species. The House of larvae was related to water temperature, pH, dissolved oxygen, river level and rainfall. It was then possible to observe the existence of spatial and temporal differences in assemblage structure and composition of larvae in the region of the Ilha Grande National Park, mainly related to the characteristics of the study sites and environmental factors. It was observed further that lentic provided favorable characteristics for development of both sedentary species as migratory, while the tributaries are apparently being used as a migratory route and spawning areas due to capture of newly hatched larvae, demonstrating the importance of adopting measures to protect these types of environment, not only in the region of Ilha Grande National Park, but throughout the remainder of the lotic stretch of the floodplain of the Paraná River. / O estudo das fases inicias do ciclo de vida dos peixes é importante para entendimento do sucesso das espécies no ambiente e determinar áreas e períodos de desova. Este estudo analisou a composição e a estrutura da assembleia de larvas de peixes em uma região do último trecho lótico do rio Paraná, no Parque Nacional de Ilha Grande, buscando a existência de diferenças espaciais e temporais nos padrões de abundância, riqueza, diversidade de larvas e táxons indicadores, bem como analisar possíveis influências de alguns fatores abióticos sobre as capturas. As amostragens foram noturnas e realizadas mensalmente em seis períodos reprodutivos (outubro a março) entre 2001 e 2008 (períodos I, II, III, IV, V e VI) em três ambientes distintos (rio, tributários e lagoa). Para tanto, foram utilizadas redes de plâncton cônico-cilíndricas de malha 0,5 mm, equipadas com fluxômetro para a obtenção do volume de água filtrada. Concomitantemente às amostragens, foram obtidos dados de temperatura da água, oxigênio dissolvido, condutividade elétrica e pH. Além destes, também foram obtidos dados referentes ao nível fluviométrico e pluviosidade. Foram determinadas, além das abundâncias de larvas, o número de espécies (riqueza), o índice de diversidade de Shannon e determinado os táxons indicadores para cada ambiente e períodos analisados através do valor indicador (IndVal). Para determinar se houve diferenças significativas entre os fatores bióticos, foi aplicada a análise de variância de efeitos principais (ANOVA; one-way) e o teste de Tukey, modificado para número de elementos distintos entre grupos (Unequal) para determinar qual nível diferiu. Para avaliar a relação das variáveis ambientais e as abundâncias foi aplicada a análise de regressão múltipla. A assembleia de larvas de peixes do Parque Nacional de Ilha Grande foi composta em sua maior parcela por organismos enquadrados na ordem Characiformes. Os períodos I e IV foram os de maior densidade de larvas, sendo que o último apresentou a maior riqueza e diversidade de espécies. As espécies indicadoras dos períodos foram na maioria sedentárias, com exceção de Rhinelepis aspera e Salminus brasiliensis, capturadas nos períodos (V e I, respectivamente) de maior nível fluviométrico e pluviosidade. Entre os ambientes, lagoa foi significativamente diferente de tributários e as capturas foram bastante elevadas, com alta riqueza e baixa diversidade. Dentre as espécies indicadoras deste ambiente, encontramos espécies migradoras e não migradoras. A assembleia de larvas esteve relacionada com a temperatura da água, pH, oxigênio dissolvido, nível fluviométrico e pluviosidade. Com isso foi possível observar a existência de diferenças espaciais e temporais na composição e estrutura da assembléia de larvas na região do Parque Nacional de Ilha Grande, principalmente relacionadas às características dos ambientes amostrados e aos fatores ambientais. Foi possível observar ainda que os ambientes lênticos proporcionaram características favoráveis ao desenvolvimento tanto de espécies sedentárias como de migradoras, enquanto que os tributários aparentemente estão sendo utilizados como rota migratória e áreas de desova devido a captura de larvas recém eclodidas, demonstrando a importância da adoção de medidas visando a proteção destes tipos de ambiente, não só na região do Parque Nacional de Ilha Grande, mas em todo o remanescente do trecho lótico da planície de inundação do alto rio Paraná.
|
285 |
¿Es necesario modificar el Artículo 50° del Reglamento de la Ley de Áreas Naturales Protegidas, permitiendo el uso de recursos naturales a favor del desarrollo de los pueblos indígenas y no solo como un medio de subsistencia? (Caso Parque Nacional del Manu)Caceres Huayhuaca, Carol Fiorela 27 February 2020 (has links)
El presente trabajo académico desarrolla un análisis sobre la necesidad de modificar el Art. 50 del Reglamento de Áreas Naturales Protegidas, toda vez que el Perú, desde una óptica conservacionista sobre el medio ambiente estaría vulnerando el derecho al desarrollo de las comunidades nativas que viven en áreas de uso indirecto, dado que el aprovechamiento de recursos naturales dentro del área, solo está permitido para actividades de subsistencia.
En ese sentido y con el fin de ayudar a dar respuesta al cuestionamiento, este proyecto genera su investigación sobre el área nacional protegida, ‘’Parque Nacional del Manu’’ y las comunidades nativas y PIACIS, que viven en su territorio.
Así mismo, cabe señalar que este trabajo académico, analiza los componentes del derecho al desarrollo de las comunidades nativas, propuestos por la Declaración de las Naciones Unidas sobre los derechos de los pueblos indígenas y el convenio 169 de la OIT, con el fin de determinar las implicancias y consecuencias de un Estado conservacionista con el medio ambiente sobre las comunidades que habitan en su interior; del mismo modo se abordó legislación comparada y casuística sobre países que presentan la misma figura que el Parque Nacional del Manu, con el objetivo de determinar los pros y los contras de realizar algún tipo de modificación.
Finalmente se presentan las conclusiones y recomendaciones, las mismas que son generadas a partir del análisis previo realizado, donde la idea principal gira en torno a la figura de un comanejo, en el que el Estado a través de su autoridad competente y las comunidades nativas cohabiten y generen un desarrollo sostenible entre las partes, respetando sus derechos y obligaciones entre si.
|
286 |
Parcs nationaux en transition vers des parcs nationaux naturels anthropisés (PNNa) ? Étude comparative de trois parcs nationaux naturels habités du Continent américain (Colombie, Guyane française, Québec). / National parks in transition towards "nature and anthropic national parks" (PNNa)? Comparative study of three inhabited natural national parks of the American continent : the example of Quebecker, Guyanese and Colombian Cases. / ¿Parques nacionales naturales en transicion hacias parques nationales naturales antropicos (PNNa)? Estudio comparativo de tres parques nacionales naturales habitados del contiente americano : ejemplo de los casos Quebenquense, Guyanes y Colombanio.Sierra Jimenez, Mara Johanna 27 May 2016 (has links)
L’évolution des politiques de gouvernance environnementale internationale et la transition des contextes nationaux et locaux de conservation favorisent de plus en plus l’intégration de la dimension anthropique au sein des parcs nationaux (catégorie II-UICN). Cette dimension s’adresse d’une part aux populations locales qui habitent de manière permanente les diverses zones de protection, et d’autre part, aux acteurs économiques (légaux et illégaux) qui exploitent le territoire protégé (tourisme, orpaillage, bois, etc.) ou qui participent de manière directe et indirecte aux processus de construction territoriale du parc national. L’intégration de la dimension anthropique au sein de ces territoires naturels de protection favorise en conséquence l’émergence de nouvelles dynamiques et stratégies de gestion et de gouvernance participatives.Avec une triple approche scientifique construite autour des regards croisés de la géographie politique, de la géographie socioculturelle et de la political ecology, cette thèse s’intéresse à l’analyse de trois cas d’études particuliers du continent américain afin de comprendre comment l’intégration de cette dimension anthropique (socioculturelle et économique) favorise la transition de certains espaces naturels protégés classiques vers une nouvelle configuration que nous proposons d’identifier ici sous le nom de « parcs nationaux naturels anthropisés - PNNa ». L’analyse systémique de la structure et du fonctionnement des macrostructures de gouvernance et des microstructures de gestion du Parc amazonien de la Guyane en France, du Parc marin du Saguenay-Saint-Laurent au Québec (Canada) et du Parc national naturel Amacayacu en Amazonie colombienne, nous ont permis ainsi de mettre en évidence quelques aspects de cette transition dans la gestion territoriale des espaces naturels protégés de catégorie II, ainsi que les conflits de pouvoir qui en résultent. / The evolution of international environmental policies and national and local conservation contexts gives increasing importance to the anthropic dimension within the national parks (category II UICN). Not only does this dimension takes into account the local population that lives permanently in these various natural areas, but also the economic actors who, legally or illegally, benefit from those protected areas (tourism, gold-washing, wood, etc.) or participate directly or indirectly in the process of the territorial elaboration of a national park. The integration of the anthropic aspect definitely help the emergence of new dynamics and strategies of collaborative management and policies. Building on political geography, socio-cultural geography and political ecology, this thesis aims to shed light how that anthropic dimension (sociocultural as well as economical) entails the transition of some protected areas from a classical type to a new category we identify as the “Nature and Anthropic National Park” (PNNa). We focus on three specific study cases in the American continent: the Amazonian park of the French Guiana, the Sea Park of Saguenay-Saint-Laurent of Québec, Canada, and the Amazonian Amacayacu National Park of Colombia. The systemic analysis of their structure and their functioning, as far as macrostructure of policies and microstructures of management are concerned, has allowed us to bring out that transition in the territorial management of these category II protected natural areas and the deriving conflicts for power. / La evolución de las políticas de gobernanza medioambiental internacional y la transición de los contextos nacionales y locales de conservación, favorecen cada vez más la integración de la dimensión antrópica al interior de los parques nacionales (categoría II-UICN). Esta dimensión corresponde de una parte, a las poblaciones locales que habitan de manera permanente las diversas zonas de protección dentro del parque nacional, y de otra parte, a los actores económicos (legales e ilegales) que explotan el territorio protegido (Turismo, explotación minera, explotación de madera, etc), o que participan de manera directa o indirecta en los procesos de construcción territorial del parque nacional. La integración de la dimensión antrópica dentro de estos territorios naturales de protección favorece en consecuencia la emergencia de nuevas dinámicas y estrategias participativas de gestión y de gobernanza. A través de un triple enfoque científico construido mediante el cruce de diversos puntos de vista de la geografía política, de la geografía sociocultural y de la political ecology, esta tesis se interesa en el análisis de tres casos de estudio particulares del Continente americano. El objetivo de esta contribución es el de intentar mostrar, cómo la integración de la dimensión antrópica (sociocultural y económica) influencia la transición de algunos espacios naturales protegidos hacia una nueva configuración que nosotros proponemos identificar aquí bajo el nombre de “parques nacionales naturales antropizados – PNNa”.El análisis sistémico de la estructura y del funcionamiento de las macroestructuras de gobernanza y de las microestructuras de gestión participativa del Parque amazónico de la Guayana, en Francia, del Parque marino del Saguenay-Saint-Laurent en Quebec, Canadá, y del Parque nacional natural Amacayacu en Amazonia colombiana, nos permitieron poner en evidencia este tipo de transición en la gestión territorial de los espacios naturales protegidos de categoría II, así que los conflictos de poder que resultan de esta transformación.
|
Page generated in 0.0998 seconds