• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 140
  • 6
  • 4
  • 2
  • Tagged with
  • 153
  • 112
  • 38
  • 35
  • 34
  • 25
  • 24
  • 23
  • 18
  • 18
  • 18
  • 17
  • 17
  • 16
  • 15
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Estudo da prevenção da asma induzida por um alérgeno em um modelo animal com a administração de Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 / The administration of live Saccharomyces cerevisiae inhibits bronchial responsiveness and the airway inflammation in an animal model of asthma.

Vanessa Maciel Braulio da Fonseca 01 July 2015 (has links)
A prevalência de asma tem aumentado em crianças e nas comunidades que adotam um estilo de vida ocidental e se tornam mais urbanizadas. A teoria da higiene sugere que a exposição a infecções e contato não higiênicos na infância pode proteger contra o desenvolvimento de asma. Probióticos são micro-organismos vivos que conferem um benefício à saúde do hospedeiro. O tratamento com Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 protegeu camundongos contra infecções intestinais, preveniu a translocação bacteriana e aumentou a produção de IL-10. Até o momento, não há descrição do uso de Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 na prevenção e/ou tratamento da asma. Os objetivos deste trabalho foram avaliar os efeitos da administração de Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 na prevenção da asma e os mecanismos envolvidos. Camundongos Balbc machos de 6 a 8 semanas foram sensibilizados duas vezes com ovalbumina (OVA), com uma semana de intervalo, e desafiados com OVA diariamente por três dias consecutivos. Os camundongos receberam por gavagem Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 diariamente, dez dias antes da primeira sensibilização e durante todo o período de sensibilização e desafios, totalizando 27 administrações. O grupo controle recebeu apenas salina ou PBS. Assim quatro grupos, de 6 a 8 camundongos, foram estudados: Prev. SAL/PBS, Prev. OVA/PBS, Prev. SAL/Sac e Prev. OVA/Sac. Após a sensibilização e desafios, os animais foram anestesiados, ventilados com um pequeno ventilador para animais FlexiVent® (Scireq, Montreal, QC, Canadá) e submetidos a medidas in vivo da mecânica pulmonar na condição basal e após a administração de concentrações crescentes de aerossóis com metacolina. Após, o lavado broncoalveolar (LBA) foi coletado para contagem total e diferencial de células. As citocinas IL-4, IL-5, IL-10, IL-13 e IFN- foram dosadas no LBA e homogenato pulmonar. Foi realizada histoquímica para visualização e quantificação de inflamação e colágeno. Observamos que o grupo Prev. OVA/PBS apresentou aumento significativo na hiper-responsividade brônquica (RRS: p<0,0001; RN: p<0,01 e G: p<0,05), o número total de células (p<0,0001), número de eosinófilos (p<0,001), e nos níveis de IL-4 (p<0,05) e IL-13 (p<0,05) quando comparado ao grupo Prev. SAL/PBS. O grupo Prev. OVA/Sac, em comparação ao grupo Prev. OVA/PBS apresentou redução na hiper-responsividade brônquica (RRS: p<0,001; RN: p<0,01; G: p<0,05), no número total de células (p<0,05), número de eosinófilos (p< 0,001) e níveis de IL-4 (p<0,05) no LBA. Em comparação com o grupo Prev. OVA/PBS, a administração de Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 reduziu os níveis de IL-5 (p<0,05) e IL-13 (p<0,05) no homogenato do pulmão, e as células inflamatórias no pulmão (p<0,001). Adicionalmente, houve aumento nos níveis de IL-10 (p<0,05) no tecido pulmonar do grupo OVA/Sac em comparação ao grupo Prev. OVA/PBS. Conclui-se que a Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 atenuou as principais características da asma em um modelo animal e, consequentemente, pode ter um efeito benéfico na prevenção da asma. / The prevalence of asthma has increased in children and communities that adopt a Western lifestyle and become more urbanized. The hygiene hypothesis suggests that exposure to infections early in life can reduce the risk of asthma and other allergic diseases. Probiotics are live micro-organisms that confer a health benefit to the host. Treatment with Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 protected mice against intestinal infections, prevented bacterial translocation and increased IL-10 production. There is no study of Saccharomyces cerevisiae in the prevention or treatment of asthma. The objective of this study was to evaluate the effects of viable Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 administration in the prevention and treatment of asthma and the mechanisms involved. Male Balb/c mice were sensitized twice with ovalbumin (OVA) intraperitoneally, one week apart, and challenged with OVA intranasally for three days. Mice were treated by gavage with Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 10 days before OVA sensitization and during challenges. Control mice received saline or PBS on the same days. After challenge, mice were ventilated with a small animal ventilator (FlexiVent®) and in vivo measurements of bronchial hyperresponsiveness were performed with increasing concentrations of methacoline aerosol (6.25, 12.5, 25 and 50 mg/ml). Bronchoalveolar lavage(BAL) was collected to quantify total and differential cell counts. Levels IL-4, IL-5, IL-10, IL-13 and IFN- in BAL and lung homogenate were measured by ELISA. Inflammatory cell number and collagen deposition were assed in lung tissues. Oral treatment with Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 significantly decreased airway hyperresponsiveness, measured by total resistance (p<0,0001), central airway resistance(p<0,001) and tissue resistance (p<0,05). Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 significantly attenuated total cell number (p<0,05) and the influx of eosinophil (p<0,001) to the airway lumen. Furthermore, inflammatory cell number in lung peripheral (p<0,001 and levels of IL-4 (p<0,05) in BAL and IL-5 (p<0,05) and IL-13 (p<0,05) in lung homogenate were significantly diminished by Saccharomyces cerevisiae UFMG 905.Of note, Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 restored IL-10 (p<0,05) levels in lung tissue. In conclusion, oral administration of Saccharomyces cerevisiae 905 UFMG attenuated major asthma-like characteristics in a mouse model. These results showed that Saccharomyces cerevisiae UFMG 905 might have potential for prevention of asthma.
22

Utilização de levedura viva na dieta de bubalinos em confinamento

Ferreira, Maiara dos Santos, 92999913092 21 May 2018 (has links)
Submitted by Juliana Tregnago (julianatregnago@gmail.com) on 2018-06-18T13:48:47Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) dissertação maiara ferreira versão final.pdf: 1277918 bytes, checksum: 256043dba47a87045c9de51ff7e9c865 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2018-06-18T13:52:16Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) dissertação maiara ferreira versão final.pdf: 1277918 bytes, checksum: 256043dba47a87045c9de51ff7e9c865 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2018-06-18T13:52:39Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) dissertação maiara ferreira versão final.pdf: 1277918 bytes, checksum: 256043dba47a87045c9de51ff7e9c865 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-18T13:52:39Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) dissertação maiara ferreira versão final.pdf: 1277918 bytes, checksum: 256043dba47a87045c9de51ff7e9c865 (MD5) Previous issue date: 2018-05-21 / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Live yeasts have favorable characteristics for use in animal feed, in particular of ruminants, being able to become a beneficial tool to improve digestive efficiency in buffaloes. In view of the above, the objective was to evaluate the performance productive, feed efficiency, and digestibility of buffaloes diet in confinement, supplemented with Saccharomyces cerevisiae yeast strain KA500. Eighteen buffaloes of Murrah race, whole males, with initial weigthing 250 ±31kg (average ± desvio padrão), and age ±12 months, formed tem blocks based on live weigth, randomly allocated to one of two treatments in design blocks at random, adjusted to covariate and with structure of repeat measures in time. The animals were individually fed daily (2x/day) in tie stall confinement, receiving water ad libitum. The treatments were: use of live yeast (10g of product be able to form 2x1010 UFC) and control treatments. The experimental diet was composed based on dry matter (%DM) of 29,2% silage elephant grass, 23,1% ground corn, 7,2% soybean meal, 2,0%, 16,3% soybean hull, 21,8% cupuassu cake, 1,6% vitamin and mineral complex and 0,8% urea. Being the same diet for both treatments. The dados evaluated only once during the experiment were analyzed by same statistical model, but with no covariate effect, time and interaction treatment over time. The daily weight gain showed a reduction tendency (P = 0.07) with the addition of live yeasts. There was a numerical reduction of CMS daily and in% of live weight. There was no response from live yeast supplementation on the variables of gain / kg feed efficiency, morphological measurements of height of withers, croup, ECC, plasma ureic nitrogen, purine derivatives - allantoin and creatinine, plasma glucose levels, total weight gain and carcass yield. The digestibility of DM and OM were lower (P <0.05) with the supplementation of live yeasts. While digestibility of NDF and digestibility of non-NDF MO were not affected by the supplementation of live yeast. It was concluded that the strain and dosage of live yeast used did not show a positive effect on the performance of buffaloes and the nutrient digestibility of the diet. / As leveduras vivas reúnem características favoráveis ao emprego na alimentação animal, em especial de ruminantes, podendo se tornar uma ferramenta benéfica sobre a eficiência digestiva em bubalinos. Diante do exposto objetivou-se avaliar o desempenho produtivo, eficiência alimentar e digestibilidade da dieta de bubalinos em regime de confinamento, suplementados com levedura Saccharomyces cerevisiae, cepa KA500. Dezoito búfalos, da raça Murrah, machos inteiros, com peso inicial 250 ± 31 Kg (média ± desvio padrão), e idade aproximada de 12 meses, formaram nove blocos com base no peso vivo, aleatoriamente alocados a um de dois tratamentos em delineamento em blocos ao acaso, ajustado para covariável e com estrutura de medidas repetidas no tempo. Os animais foram individualmente alimentados diariamente (2x/dia) em confinamento tipo Tie Stall, recebendo água ad libitum. Os tratamentos foram: a utilização de levedura viva (10g do produto capaz de formar 2x1010 UFC) e controle. A dieta experimental foi composta com base na matéria seca (%MS) de 29,2% de silagem de capim-Elefante (Pennisetum purpureum), 23,1% de milho moído, 21,8% de torta de cupuaçu, 16,3% de casca de soja ,7,2% de farelo de soja, 1,6% de mistura mineral e vitamínica e 0,8% de ureia. Sendo a mesma dieta utilizada para ambos os tratamentos. Os dados coletados ao longo do tempo foram analisados no pacote estatístico SAS utilizando o procedimento Mixed com efeito de covariável, bloco, tratamento, tempo e interação de tratamento com o tempo. Os dados avaliados uma única vez durante o experimento foram analisados pelo mesmo modelo estatístico, porém sem efeito de covariável, tempo e interação tempo e tratamento. De acordo com os resultados, o ganho de peso diário apresentou uma tendência de redução (P=0,07) com a adição de leveduras vivas. Observou-se redução numérica de CMS diário e em % de peso vivo. Não houve resposta da suplementação com leveduras vivas sobre as variáveis de eficiência alimentar em ganho de peso por quilograma de consumo de matéria seca, mensurações morfológicas de altura de cernelha, garupa, escore de condição corporal, nitrogênio uréico no plasma, derivados de purinas, níveis de glicose plasmática, ganho de peso total e rendimento de carcaça. A digestibilidade de MS e MO foram menores (P<0,05) com a suplementação de leveduras vivas. Enquanto que a digestibilidade da FDN e digestibilidade de MO não-FDN não foram afetadas com a suplementação de leveduras vivas. Concluiu-se que a cepa e dosagem de levedura viva utilizada não mostrou efeito positivo sobre o desempenho de bubalinos e digestibilidade de nutrientes da dieta.
23

Bacillus Subtilis na criação de Tambaqui em Sistema de Bioflocos

Santos, Driely Kathriny Monteiro dos, 92-99170-1461 31 July 2018 (has links)
Submitted by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2018-10-17T15:06:34Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertação Driely - PPGCAN - Versão Final-merged.pdf: 1694215 bytes, checksum: bb5042043a07c9b564234a5d39c6d5d9 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2018-10-17T15:06:45Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertação Driely - PPGCAN - Versão Final-merged.pdf: 1694215 bytes, checksum: bb5042043a07c9b564234a5d39c6d5d9 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-10-17T15:06:46Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertação Driely - PPGCAN - Versão Final-merged.pdf: 1694215 bytes, checksum: bb5042043a07c9b564234a5d39c6d5d9 (MD5) Previous issue date: 2018-07-31 / FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas / Closed aquaculture systems can be enriched with probiotics such as Bacillus subtilis to promote a sustainable fish farming. In this study, we focused on the effect of B. subtilis on a clear water static system compared with a system based biofloc technology (BFT). Tambaqui juveniles were assigned to one of the four treatments, each of which was replicated five times: clear water static system with (CW+BS) or without (CW) B. subtilis, and BFT with (BFT+BS) or without (BFT) B. subtilis. Each replicate group comprised 20 tambaqui juveniles in an artificially aerated 200-L tank. For B. subtilis treatments, tanks were inoculated at weekly intervals with a 4 × 108 cell mL-1culture suspension. All fish were fed (2% of the estimated biomass) three times a day for 62 days. All water parameters of the BFT were within the recommended limits for tambaqui farming. Although there was no interaction between the factors for zootechnical performance, fish raised in the BFT system were 50% heavier than those in the CW system, which was attributable to biofloc consumption. Despite theinoculation with B. subtilis did not improve tambaqui growth, BFT is a promising technology that can be used to save water, decrease aquaculture effluents, and promote tambaqui farming. / Sistemas aquícolas fechados podem ser enriquecidos com probióticos, como o Bacillus subtilis, para promover uma piscicultura sustentável. Neste estudo, foi avaliado o efeito de B. subtilis em um sistema estático com água clara em comparação com um sistema com tecnologia de bioflocos (BFT). Juvenis de tambaqui foram distribuídos em um dos quatro tratamentos, cada um foi replicado cinco vezes: sistema estático de água clara com (AC + BS) ou sem (AC) B. subtilis, e BFT com (BFT + BS) ou sem (BFT) B. subtilis. Cada unidade experimental foi constituída de um tanque de 200 L com 20 juvenis de tambaqui. Para os tratamentos com B. subtilis, os tanques foram inoculados em intervalos semanais com uma suspensão de 4 × 108 células mL-1 de cultura. Todos os peixes foram alimentados (2% da biomassa) três vezes ao dia por 62 dias. Todos os parâmetros da água do BFT estavam dentro dos limites recomendados para a produção de tambaqui. Embora não tenha havido interação entre os fatores para o desempenho zootécnico, peixes criados no sistema BFT foram 50% mais pesados que aqueles no sistema AC, o que foi atribuído ao consumo de bioflocos. Apesar da inoculação com B. subtilis não melhoraro crescimento do tambaqui, o BFT é uma tecnologia promissora que pode ser usada para economizar água, diminuir os efluentes da aqüicultura e promover a produção de tambaqui.
24

Efeito de treinamento físico e inclusão de levedura viva na dieta sobre a digestibilidade dos nutrientes, parâmetros fisiológicos, de saúde digestiva e condicionamento físico de cavalos Puro Sangue Árabe / Physical training effect and inclusion of live yeast in the diet on digestibility of nutrients, physiological health, digestive parameters and physical conditioning in Arabian horses

Regina de Lima Costa 18 December 2015 (has links)
O objetivo do presente estudo foi investigar as implicações da suplementação com levedura viva Saccharomyces cerevisiae e de um programa de treinamento físico de baixa intensidade sobre a digestibilidade dos componentes da dieta (MS, PB, EE, FDN, FDA, MO e amido), a resposta glicêmica e insulinêmica, perfil sérico de triglicerídeos, colesterol total e frações (HDL-C; LDL-C; VLDL-C), bem como mensurar a produção dos ácidos graxos de cadeia curta (AGCC) butírico, acético e propiônico, quantificar levedura viva nas fezes, avaliar o pH fecal, a população microbiana nas fezes e os níveis séricos de endotoxinas, além de mensurar a frequência cardíaca dos animais em exercício físico e na recuperação. Foram utilizados dez cavalos da raça Puro Sangue Árabe, machos, castrados, com idade média 72±7,5 meses e peso médio de 473±34,75 kg, alojados em baias individuais, alimentados com dieta constituída de 2% do PC em MS/dia, divididos em 0,75% de concentrado comercial multiparticulado e 1,25% de feno de gramínea (Cynodon dactylon sp. cv Tifton-85). Os tratamentos foram divididos em controle (sem adição de levedura) e suplementados (adição de 15g/dia de levedura viva Saccharomyces cerevisiae) em uma fase sem exercício e outra fase com exercício físico. O delineamento experimental utilizado foi inteiramente casualizado com esquema fatorial 2x2 e os dados obtidos foram submetidos à análise de variância pelo teste F. Para os coeficientes de digestibilidade observou-se efeito de exercício para os coeficientes de digestibilidade da MS, MO, FDN, FDA e PB (P<0,05). Para a variável EE observou-se interação da inclusão de levedura e exercício físico (P<0,1). O amido não apresentou efeito de tratamentos (P>0,1). Para os níveis plasmáticos de glicose observou-se efeito de exercício (P=0,015). Os níveis séricos de insulina não apresentaram efeito de tratamentos (P>0,1). Para triglicérides e VLDL-C não foi observado efeito de tratamentos (P>0,1). O CT, HDL-C e LDL-C apresentaram efeito de interação da inclusão de levedura e exercício (P<0,1). Para a produção de AGCC nas fezes com base na matéria original (MO) não houve efeito para os ácidos acético e butírico (P>0,1), no entanto, observou-se efeito da inclusão de levedura na produção do ácido propiônico (P=0,052). A quantificação de levedura viva nas fezes demonstrou efeito de interação da inclusão de levedura e exercício (P<0,001). Os resultados de pH apontaram efeito de interação da inclusão de levedura e exercício físico para as faixas de horário 1 (P=0,050) e 2 (P=0,080) e efeito de exercício para as faixas 3 (P<0,007) e 4 (P=0,001). Os resultados do perfil bacteriano nas fezes apontaram efeito de exercício para Fibrobacter succinogenes (P=0,083) e de interação da inclusão de levedura e exercício para Lactobacillus genus (P=0,020); não foi observado efeito de tratamentos para Ruminococcus flavenfaciens (P>0,1). Para os níveis séricos de endotoxinas, observou-se efeito de interação da inclusão de levedura e exercício (P=0,689). A FC dos animais em exercício demonstrou efeito de tempo durante o exercício (P<0,001). Para a FC de recuperação, foi possível observar interação da inclusão de levedura e exercício físico (P=0,020). A inclusão de levedura viva S. cerevisiae na dieta de equinos influencia a produção de AGCC propiônico. O exercício físico de baixa intensidade influencia os coeficientes de digestibilidade da MS, MO, FDN, FDA e PB, os níveis plasmáticos de glicose e a quantificação de Fibrobacter succinogenes nas fezes. A inclusão de levedura viva S. cerevisiae na dieta e o exercício físico influenciam o coeficiente de digestibilidade do EE, níveis séricos de HDL-C e LDL-C, a quantificação de levedura viva nas fezes, os níveis séricos de endotoxinas, o pH fecal, a quantificação de Lactobacillus genus nas fezes e a frequência cardíaca de recuperação pós-exercício. O tempo de exercício em cada velocidade influencia a frequência cardíaca dos animais durante o exercício físico / The aim of this study was to investigate the implications of supplementation with live yeast Saccharomyces cerevisiae and a low-intensity exercise training program on digestibility of dietary components (DM, CP, EE, NDF, ADF, MO and starch), the glycemic and insulin response, serum profile of triglycerides (TC), total cholesterol and fractions (HDL-C, LDL-C, VLDL-C), measure the production of short chain fatty acids (SCFA) butyric acid, acetic and propionic, quantify yeast live in feces, evaluating faecal pH, microbial population in faeces and serum levels of endotoxins, in addition to measuring the heart rate of the animals exercise and recovery. Ten horses in the Purebred Arabian race, castrated male, mean age 72 ± 7.5 months and average weight of 473 ± 34.75 kg were used, housed in individual pens, fed diet consisting of 2% of the BW in DM / day, divided into 0.75% multiparticulate commercial concentrate and 1.25% grass hay (Cynodon dactylon sp. cv Tifton -85). The treatments were divided into control (no addition of yeast) and supplemented (plus 15 g / day of live yeast Saccharomyces cerevisiae) in one phase and another phase with and without exercise, respectively. The experimental design was completely randomized in a factorial 2x2 and the data were submitted to analysis of variance by F test. For the digestibility coefficients it was observed exercise effect for the digestibility coefficients of DM, OM, NDF, ADF and PB (P<0.05). For the variable EE it was observed interaction of yeast inclusion and exercise (P<0.1). Starch no effect of treatments (P>0.1). For plasma glucose levels it was observed effect of exercise (P=0.015). Serum insulin levels showed no treatment effect (P>0.1). For triglycerides and VLDL-C was not observed treatment effect (P>0.1). The TC, HDL-C and LDL-C showed interaction effect of adding yeast and exercise (P<0.1). For the production of SCFA in the faeces based on this matter (OM) there was no effect for acetic and butyric acids (P>0.1), however, it was observed effect of including yeast in the production of propionic acid (P=0.052). The quantitation of live yeast in the feces demonstrated interaction effect of adding yeast and exercise (P<0.001). The pH values indicated yeast inclusion of the interaction effect and exercise for time range 1 (P=0.050) and 2 (P=0.080) and exercise effect to the time range 3 (P<0.007) and 4 (P=0.001). The results of the bacteriological profile in feces showed exercise effect to Fibrobacter succinogenes (P=0.083) and interaction of the yeast include the genus Lactobacillus and exercise (P=0.020). It wasnt observed for treatment effects Ruminococcus flavenfaciens (P>0.1). For serum levels of endotoxin it was observed interaction effect of adding yeast and exercise (P=0.689). The CF of animals in exercise demonstrated time effect during exercise (P<0.001). For CF recovery, it was observed interaction of yeast inclusion and exercise (P=0.020). The inclusion of live yeast S. cerevisiae in horse\'s diet influences propionic SCFA production. The low-intensity exercise influences the digestibility coefficients of DM, OM, NDF, ADF and PB, the plasma levels of glucose and quantification of F. succinogenes in the stool. The inclusion of live yeast S. cerevisiae in horses diet and exercise influence EE digestibility, serum levels of HDL-C and LDL-C, quantification of live yeast in the stool, serum levels of endotoxin, fecal pH and quantifying the genus Lactobacillus in stool and heart rate of post-exercise recovery. The exercise time at each speed influences the heart rate of the animals during exercise
25

Avaliação do uso de levedura Saccharomyces cerevisiaeem dietas para equinos / Evaluation of the yeast Saccharomyces cerevisiae use in horses diets

Fernanda Melo Pereira Taran 16 December 2011 (has links)
Com o desenvolvimento e crescimento na produção equina, passou-se a utilizar o concentrado em substituição à parte da forragem na alimentação, principalmente por grãos de cereais ricos em amido, a fim de suprir as necessidades energéticas do animal. O amido não degradado no intestino delgado pode atingir o ceco e cólon, acarretando em mudanças na microbiota e consequentes distúrbios gastrointestinais. O objetivo desse estudo foi avaliar o efeito da suplementação de levedura Saccharomyces cerevisiae sobre a digestibilidade aparente, identificar as implicações nas respostas glicêmicas, insulinêmicas, valores de pH fecal e avaliar o nível de inclusão de levedura para cavalos alimentados com dietas de alta e baixa relação concentrado:volumoso. Foram utilizados oito animais da raça Mini-horse, machos, castrados, com idade média de 36 meses e peso médio inicial de 113±12 kg, em dois experimentos, sendo no experimento 1 utilizado dieta de baixa proporção concentrado:volumoso (BC), constituída de 30% concentrado comercial peletizado e 70% de feno de gramínea, e no experimento 2 utilizado dieta de alta proporção de concentrado:volumoso (AC), constituída de 70% concentrado comercial peletizado e 30% de feno de gramínea, cuja variação foi a inclusão de Saccharomyces cerevisiae, com níveis de 0g (controle), 10g, 20g, e 30g, de produto com concentração de 5x108 UFC/g. O delineamento experimental utilizado foi em quadrado latino duplo 4x4 com medidas repetidas no tempo e os dados obtidos foram submetidos à análise de variância e regressão polinomial com nível de significância de 5%. Para a dieta BC, não ocorreu diferenças na digestibilidade dos nutrientes e na resposta glicêmica e insulinêmica, contudo foi observado efeito quadrático (P=0,0087) para pH fecal, porém os valores permaneceram dentro do considerado ideal para o equilíbrio da microbióta. Com relação à dieta AC, foi observado efeito quadrático nos coeficientes de digestibilidade aparente da MO, FDN, FDA e PB (P=0,0023, P=0,0334, P=0,0238, P=0.0224), respectivamente, assim como para as concentrações plasmáticas de insulina (P=0,0012), no entanto, os valores encontrados não foram diferentes ao tratamento controle. Sendo assim, não foi possível avaliar o efeito da suplementação de levedura Saccharomyces cerevisiae para cavalos alimentados com dietas de baixa e alta relação concentrado:volumoso. / The development and growth in equine production increased the use of concentrate to replace part of the forage in the diet, mainly cereal grains rich in starch, in order to meet the energy needs of the animal. The starch that is not degraded in the small intestine can reach the cecum and colon, resulting in changes in the microbiota and consequently in gastrointestinal disturbance. The objective of this study was to evaluate the effect of supplementation of the yeast Saccharomyces cerevisiae on an apparent digestibility, identify the implications for glycemic and insulinemic responses and fecal pH values, and evaluate the level of inclusion of yeast into horses fed with high and low ratio concentrate: roughage diets. Eight Mini-horses were used: gelding, male, mainly 36- month old, and initial average weight of 113 ± 12 kg in two experiments. It was used in the experiment 1 a low ration concentrate: roughage diet (LC), consisting of 30% commercial concentrate pellets and 70% grass hay, and in the experiment 2, it was used a high ration concentrate: roughage diet (HC) consisting of 70% commercial concentrate pellets and 30% grass hay, which change was the inclusion of Saccharomyces cerevisiae, with levels of 0 g (control), 10g, 20g, and 30g of product concentration of 5x10 8 CFU/g. The experimental design was a double 4x4 Latin Square with repeated measures over the time and the data were subjected to analysis of variance and polynomial regression with a significance level of 5%. In the LC diet, there were no differences in nutrient digestibility, glycemic and insulin response, however it was observed a quadratic effect (P = 0.0087) for fecal pH, but values remained within the considered ideal for the balance of the microbiota. In the AC diet, a quadratic effect was observed in the apparent digestibility of OM, NDF, ADF and CP (P = 0.0023, P = 0.0334, P = 0.0238, P = 0.0224) respectively, as well as for plasma insulin concentrations (P = 0.0012), however, the values were not different to control. Therefore, it was not possible to evaluate the effect of supplementation of yeast Saccharomyces cerevisiae for horses fed with low and high ratio concentrate: roughage diets.
26

Influência do jejum alimentar, probióticos e antibiótico na população de enterobactérias, bactérias ácido lácticas, Bacillus e Salmonella sp. em cecos e papos de frangos de corte / Influence of feed withdrawal, probiotics and antibiotic on the enterobacteria, lactic acid bacteria, Salmonella and Bacillus populations in the crop and caeca of broiler chickens

Aline Brigato Abreu da Silva 19 October 2006 (has links)
No presente trabalho foram realizadas análises de enterobactérias e Salmonella em cecos e papos de frangos de corte criados sem reaproveitamento de cama e com baixa densidade, submetidos a períodos de jejum de 3, 6, 9, 12, 15 e 18 horas; também foram feitas análises das mesmas bactérias, incluindo esporos de Bacillus subtilis e bactérias ácido lácticas em papos e cecos de frangos de corte alimentados com probióticos (bactérias lácticas, Bokashi e esporos de B. subtilis) e antibiótico (bacitracina de zinco) nas rações. Não houve diferença significativa entre as populações de enterobactérias nos períodos de jejum analisados, e não foram isoladas cepas de Salmonella nos diferentes tratamentos. Houve diminuição significativa na população de enterobactérias nos cecos em relação ao grupo controle quando os frangos foram alimentados com bactérias ácido lácticas nas rações. Com Bokashi e antibiótico nas rações, a população de enterobactérias nos cecos foi maior que no grupo controle. Nos papos, não houve diferença significativa entre as populações de enterobactérias para os diferentes tratamentos, mas o tratamento com Bokashi foi o que obteve menor população das enterobactérias nesse habitat. As contagens de bactérias ácido lácticas e esporos de B. subtilis dos cecos e papos analisados não sofreram alteração significativa devido aos diferentes aditivos presentes nas rações, quando comparadas ao grupo controle. Novamente não foram isoladas cepas de Salmonella nos cecos e papos dos frangos analisados. A ausência de Salmonella pode ter explicação no modo de criação dos frangos, com baixa densidade (12 aves/m2) e sem reaproveitamento de cama, pois foi um resultado encontrado nas duas fases do trabalho. A diminuição de enterobactérias nos cecos por parte das bactérias ácido lácticas administradas na ração pode ter sido devido à exclusão competitiva, apesar da população dessas bactérias não ter aumentado significativamente neste habitat. O tratamento com administração de Bokashi obteve menor contagem de enterobactérias no papo possivelmente devido ao fato de ser um produto fermentado, com pH baixo, que poderia agir prontamente no papo. A administração de esporos de B. subtilis não surtiu efeito nas populações das bactérias analisadas nos cecos e papos dos frangos de corte. / This study analyzed the population of enterobacteria and Salmonella in the crop and caeca of broiler chickens submitted to 3, 6, 9, 12, 15 and 18 hours of feed withdrawal, and raised without reutilization of the litter, in low density. The same bacteria were analyzed, plus Bacillus subtilis spores and lactic acid bacteria, in the crop and caeca of broiler chickens fed rations with probiotics (lactic acid bacteria, Bokashi and B. subtilis spores) and antibiotic (zinc bacitracin). There were no significant differences between enterobacteria populations on the analyzed withdrawal periods, and Salmonella and antibiotic (zinc bacitracin). There were no significant differences between enterobacteria populations on the analyzed withdrawal periods, and B. subtilis spores populations from the caeca and crops of analyzed broiler chickens did not differ from the control group when the different additives were fed through the ration. Again there were no Salmonella isolates in the analyzed crop and caeca. The absence of Salmonella may have an explanation on the way that chickens were raised, with low density (12 birds/m2) and no litter reutilization, because this result was found on the two phases of the study. The lower caeca enterobacteria population found when the broilers were fed lactic acid bacteria may have been due to competitive exclusion, even though the lactic acid bacteria counting did not increase significantly in this habitat. Treatment with Bokashi administration had lower counting of enterobactérias in the crop, possibly due to the fact that Bokashi is a fermented product, with low pH, that could act readily in the crop. The administration of B. subtilis spores did not have any effect on the populations of the analyzed bacteria, in the crop and caeca of broiler chickens.
27

Development and Characterization of Microencapsulation Systems for Bioactive Ingredients of Interest in the Development of Functional Foods

Gómez Gómez-Mascaraque, Laura 14 November 2018 (has links)
The aim of the present work was to design and characterize novel encapsulation structures of interest in the development of functional foods. For this purpose, various biopolymer-based microencapsulation structures were obtained through different processing technologies, with an emphasis on electrospraying as an advantageous alternative to conventional microencapsulation techniques. Firstly, novel microencapsulation structures were produced from aqueous solutions and in mild conditions by electrospraying, using different biopolymers as encapsulation matrices. For this purpose, the processing conditions were optimized and the relationship between the feed solution properties and the morphology of the electrosprayed materials was studied. The developed microstructures were then used to microencapsulate model bioactive ingredients with different properties, including hydrophilic molecules, hydrophobic compounds and probiotic microorganisms. For the hydrophobic ingredients, different strategies were evaluated in order to disperse them within the aqueous biopolymer solutions, such as the preparation of emulsions and liposome dispersions prior to electrospraying. An in-line setup for the continuous mixing of liposomes with the biopolymer and their subsequent hybrid capsule formation was also developed by combining microfluidic and electrospraying technologies. For the probiotic microorganisms, the convenience of preparing the feed suspensions from fresh culture or freeze-dried bacteria, as well as the impact of adding a surfactant and a prebiotic carbohydrate to the formulation, were also evaluated. The performance of the proposed encapsulation systems was evaluated in terms of microencapsulation efficiency, stabilization of the bioactive ingredients against degradation under detrimental conditions and/or their impact on the bioaccessibility of the microencapsulated ingredients after in-vitro digestion. Spray-drying was also used to microencapsulate some of the bioactive ingredients, in order to compare the results obtained through electrospraying with a more conventional encapsulation technique and using different encapsulation matrices. Additionally, a novel concept of bio-inspired encapsulation was proposed in this thesis: the potential of intact plant cells isolated from potato tubers to bind phenolic compounds was explored, and the impact of starch gelatinization on the loading capacity of these proposed encapsulation vehicles was also assessed. Finally, the impact of microencapsulation in real food systems was also studied. Yoghurts and biscuits were enriched with a peptide hydrolysate and a green tea extract, respectively, and the stabilization effect of the protective matrices during food manufacturing was assessed. The consumers' acceptability of the enriched biscuits was also studied. / El objetivo de este trabajo fue el diseño y caracterización de nuevas estructuras de encapsulación de interés en el desarrollo de alimentos funcionales. Para ello, se obtuvieron distintas microestructuras de encapsulación biopoliméricas utilizando diferentes tecnologías de procesado, con especial hincapié en el electroesprayado como alternativa ventajosa a las técnicas de microencapsulación convencionales. En primer lugar, se desarrollaron nuevas microestructuras de encapsulación a partir de disoluciones acuosas y en condiciones suaves mediante la técnica de electroesprayado, utilizando diferentes biopolímeros como matrices de encapsulación. Para ello, se optimizaron las condiciones de procesado y se estudió la relación existente entre las propiedades de las disoluciones de partida y la morfología de los materiales electroesprayados obtenidos a partir de ellas. Posteriormente, se utilizaron las estructuras desarrolladas para microencapsular ingredientes bioactivos modelo con diferentes propiedades, incluyendo moléculas hidrofílicas, compuestos hidrofóbicos y microorganismos probióticos. En el caso de los ingredientes hidrofóbicos, se evaluaron diferentes estrategias para dispersarlos en las disoluciones poliméricas acuosas, como la preparación de emulsiones y de liposomas para su posterior procesado mediante electroesprayado. También se desarrolló un proceso en línea para mezclar los liposomas con el biopolímero y electroesprayarlos en continuo, combinando las tecnologías de microfluídica y electroesprayado. En el caso de los microorganismos probióticos, se evaluó también la conveniencia de preparar las suspensiones bacterianas a partir de cultivo fresco o de liófilos, así como el impacto de añadir un surfactante y un carbohidrato prebiótico a la formulación. El comportamiento de los sistemas de encapsulación propuestos se evaluó en cuanto a eficiencia de encapsulación, estabilización de los ingredientes bioactivos frente a condiciones de estrés y/o impacto sobre la bioaccesibilidad de dichos ingredientes tras un proceso de digestión in-vitro. También se utilizó la técnica de secado por pulverización para microencapsular alguno de los ingredientes bioactivos, con el fin de comparar los resultados obtenidos mediante electroesprayado con los de una técnica de encapsulación convencional, y utilizando diferentes matrices de encapsulación. Además, en esta tesis se propone un nuevo concepto de encapsulación bio-inspirada, basada en el potencial de células vegetales de patata intactas para unirse a compuestos fenólicos. Asimismo, se evaluó el efecto de la gelatinización previa del almidón presente en las células en la capacidad de carga de estos potenciales vehículos de encapsulación. Por último, se estudió el impacto de la microencapsulación en alimentos reales. Se enriquecieron yogures y galletas con un hidrolizado de péptidos y un extracto de té, respectivamente, y se estudió el efecto estabilizador de las microcápsulas durante el procesado de estos alimentos. También se estudió la aceptabilidad por parte de los consumidores de estas galletas enriquecidas. / L'objectiu d'aquest treball va ser el disseny i caracterització de noves estructures d'encapsulació d'interès en el desenvolupament d'aliments funcionals. Amb aquesta finalitat, es van obtenir diferents microestructures d'encapsulació biopolimèriques utilitzant diferents tecnologies de processat, amb especial èmfasi en el electrosprayat com a alternativa avantatjosa a les tècniques de microencapsulació convencionals. En primer lloc, es van desenvolupar noves microestructures d'encapsulació a partir de dissolucions aquoses i en condicions suaus mitjançant la tècnica de electrosprayat, utilitzant diferents biopolímers com a matrius d'encapsulació. Per a això, es van optimitzar les condicions de processament i es va estudiar la relació existent entre les propietats de les dissolucions de partida i la morfologia dels materials electrosprayats obtinguts a partir d'elles. Posteriorment, es van utilitzar les estructures desenvolupades per microencapsular ingredients bioactius model amb diferents propietats, incloent molècules hidròfiles, compostos hidrofòbics i microorganismes probiòtics. En el cas dels ingredients hidrofòbics, es van avaluar diferents estratègies per a dispersar-los en les dissolucions polimèriques aquoses, com la preparació d'emulsions i de liposomes per al seu posterior processat mitjançant electrosprayat. També es va desenvolupar un procés en línia per a mesclar els liposomes amb el biopolímer i electrosprayar-los en continu, combinant les tecnologies de microfluídica i electrosprayat. En el cas dels microorganismes probiòtics, es va avaluar també la conveniència de preparar les suspensions bacterianes a partir de cultiu fresc o de liòfils, així com l'impacte d'afegir un surfactant i un carbohidrat prebiòtic a la formulació. El comportament dels sistemes d'encapsulació proposats es va avaluar respecte a eficiència d'encapsulació, estabilització dels ingredients bioactius front a condicions d'estrès i / o l'impacte sobre la bioaccesibilitat d'aquests ingredients després de la seva digestió in-vitro. També es va utilitzar la tècnica d'assecat per polvorització per microencapsular algun dels ingredients bioactius, per tal de comparar els resultats obtinguts mitjançant electrosprayat amb els d'una tècnica d'encapsulació convencional, i utilitzant diferents matrius d'encapsulació. A més, en aquesta tesi es proposa un nou concepte d'encapsulació bio-inspirada, basada en el potencial de cèllules vegetals de creïlles intactes per unir-se a compostos fenòlics. Així mateix, es va avaluar l'efecte de la gelatinització prèvia del seu midó en la capacitat de càrrega d'aquests potencials vehicles d'encapsulació. Finalment, es va estudiar l'impacte de la microencapsulació en aliments reals. Es van enriquir iogurts i galetes amb un hidrolitzat de pèptids i un extracte de té, respectivament, i es va estudiar l'efecte estabilitzador de les microcàpsules durant el processat dels aliments. També es va estudiar l'acceptabilitat per part dels consumidors d'aquestes galetes enriquides. / Gómez Gómez-Mascaraque, L. (2017). Development and Characterization of Microencapsulation Systems for Bioactive Ingredients of Interest in the Development of Functional Foods [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/93344 / TESIS
28

Desenvolvimento de queijo Minas frescal probiótico com \'Lactobacillus acidophilus\' e \'Bidifobacterium lactis\' isolados e em co-cultura / Probiotic minas fresh cheese with Lactobacillus acidophilus and Bidifobacterium lactis added as individual cultures or in co-culture

Alegro, João Henrique Alarcon 20 May 2003 (has links)
O interesse do consumidor por produtos alimentícios saudáveis e até capazes de prevenir doenças, como alimentos funcionais probióticos, tem aumentado visivelmente nos últimos anos. A possibilidade de se desenvolver produtos lácteos de grande aceitabilidade nacional como o queijo Minas frescal com microrganismos probióticos tem futuro promissor. O presente trabalho teve como objetivo verificar a influência do emprego de culturas probióticas compostas pelos microrganismos Lactobacillus acidophilus e Bifidobacterium lactis isolados e em co-cultura na tecnologia de fabricação de queijo Minas frescal sobre as características do produto ao longo de seu armazenamento refrigerado. Os queijos foram preparados com acidificação com ácido lático e 4 tratamentos (em quadruplicata) foram empregados para se avaliar a ação dos microrganismos probióticos: T1 (controle), T2 (adição de L. acidophilus), T3 (adição de B. lactis) e T4 (adição de L. acidophilus + B. lactis). Avaliou-se o comportamento de L. acidophilus, B. lactis, bactérias láticas totais, Staphylococcus spp., coliformes totais e E. coli. Paralelamente, foi feita a determinação do perfil de textura dos queijos através de teste de dupla compressão de amostras cilíndricas, em analisador de textura TA-XT2 (Stable Micro System) e determinação de umidade, pH, acidez titulável e atividade de água. As análises foram realizadas no dia de processamento (dia 1) e após 7, 14 e 21 dias de armazenamento a 5 C. As análises microbiológicas também foram realizadas no leite e no queijo em processamento. A comparação entre os queijos foi estudada também através de análise sensorial, empregando-se teste de aceitação/preferência. Os queijos T4 revelaram-se mais apropriados quanto à multiplicação das bactérias probióticas. Com relação a multiplicação de coliformes, Staphylococcus spp. e bactérias láticas totais, não foi observada diferença significativa (p>0,05) entre os tratamentos. Houve, porém, aumento significativo ao longo do armazenamento para Staphylococcus spp. nos queijos T3 e para coliformes totais nos queijos T1 (p<0,05). E. coli não foi detectado em nenhum dos queijos. A atividade de água não atuou como obstáculo no desenvolvimento de microrganismos, ficando sempre acima de 0,97 em todos os queijos. O pH e a acidez mostraram-se estatisticamente iguais (p>0,05) em todos os 4 queijos. Houve, porém, queda estatisticamente significativa do pH médio e aumento significativo da acidez (p<0,05) nos queijos T1 e T2. Nos parâmetros de textura, observou-se aumento significativo da dureza que é o parâmetro mais importante, na primeira semana para todos os queijos (p<0,05) e nas datas seguintes, tendência à estabilidade exceto para T3 que mostrou novos aumentos significativos (p<0,05) em 7 e 14 dias. A coesividade, a elasticidade e a adesividade mostraram-se estatisticamente iguais (p>0,05) em todas as datas de amostragem em todos os queijos. Na avaliação sensorial dos queijos, não foi observada aceitabilidade diferenciada para nenhum dos queijos. Concluiu-se que o queijo frescal probiótico tipo Minas frescal mostrou-se com propriedades sensoriais, de textura e microbiológicas adequadas e apropriado como veículo para L. acidophilus e B. lactis, porém com melhor desenvolvimento destes quando em co-cultura (T4), associado ao fato deste queijo ter se comportado da forma mais estável dentre os queijos estudados, quando avaliados todos os pontos de variação significativa ao longo do armazenamento. / Functional foods consuming habits have been increasing over the years, particularly in the case of probiotic dairy food. The possibility of developing new probiotic dairy products, like the popular Brazilian Minas fresh cheese, is very promising. The objective of the present work was to verify the influence of the probiotic cultures containing Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium lactis, added individually and in co-culture during fresh Minas cheese production, over the microbiological, textural and physico-chemical behavior of the product during refrigerated storage. Four treatments were prepared (four times each), all of them were made through direct acidification with lactic acid: T1 (control), T2 (addition of L. acidophilus), T3 (addition of B. lactis) e T4 (addition of L. acidophilus + B. lactis). Microbiological counts of L. acidophilus, Bifidobacterium spp., total lactic acid bacteria (LAB), coliforms, Staphylococcus spp. and E. coli and analysis of pH, acidity, moisture content and water activity proceeded after 1, 7, 14 and 21 days of storage at 5 C. Microbiological analysis was also conducted in milk and during cheese manufacturing process. Additionally, texture properties of cheeses were evaluated during storage, employing a TA-XT2 Texture Analyser (Stable Micro Systems, Haslemere, England), using a two-bite compression of cylindrical samples. Parameters measured consisted of hardness, elasticity, cohesiveness, chewiness, gumminess and adhesiveness. Comparison of cheeses was also conducted through sensory evaluation after 7 days of storage, using Preference- Ranking test. Cheeses T4 revealed to be more appropriate for growth of both probiotic bacteria, maintaining populations of 6 log CFU/g or above. No significant differences (p>0.05) between treatments were observed in relation to coliforms, Staphylococcus spp. and LAB, though Staphylococcus spp. and coliforms increased significantly during storage of cheeses T3 and T1, respectively (p<0.05). E. coli was not detected in any of the cheese and milk samples. Water activity values stayed above 0.970 for all samples, therefore proper for microbial growth. Mean pH and acidity did not differ significantly among treatments (p>0.05). Nevertheless, cheeses T1 and T2 revealed a significant decrease in pH (6.2 to 5.9 and 6.7 to 6.1, respectively) and increase in acidity from day 1 to day 21 of storage (p<0.05). As for the texture profile of cheeses, a significant increase in hardness (p<0.05) was detected for all cheeses studied in the first week of storage, followed by a tendency for stability during the subsequent storage period, except for cheeses T3, for which a significant increase in hardness was also detected from day 7 to day 14 of storage. Cohesiveness, springiness and dhesiveness showed to be statistically equal (p>0.05) for all cheeses and for all sampling days. No significant differences were detected through sensory evaluation between the four kinds of cheeses studied (X0<c2). Results indicated that probiotic fresh Minas cheese presented adequate sensorial, textural and microbiological properties. Therefore, Minas cheese is a suitable vehicle for delivery of L. acidophilus and B. lactis, especially when they are in a co-cultural system, condition which resulted in a slightly better survival rate of both probiotic strains and in a more stable product during refrigerated storage.
29

Desenvolvimento de queijo Minas frescal probiótico com \'Lactobacillus acidophilus\' e \'Bidifobacterium lactis\' isolados e em co-cultura / Probiotic minas fresh cheese with Lactobacillus acidophilus and Bidifobacterium lactis added as individual cultures or in co-culture

João Henrique Alarcon Alegro 20 May 2003 (has links)
O interesse do consumidor por produtos alimentícios saudáveis e até capazes de prevenir doenças, como alimentos funcionais probióticos, tem aumentado visivelmente nos últimos anos. A possibilidade de se desenvolver produtos lácteos de grande aceitabilidade nacional como o queijo Minas frescal com microrganismos probióticos tem futuro promissor. O presente trabalho teve como objetivo verificar a influência do emprego de culturas probióticas compostas pelos microrganismos Lactobacillus acidophilus e Bifidobacterium lactis isolados e em co-cultura na tecnologia de fabricação de queijo Minas frescal sobre as características do produto ao longo de seu armazenamento refrigerado. Os queijos foram preparados com acidificação com ácido lático e 4 tratamentos (em quadruplicata) foram empregados para se avaliar a ação dos microrganismos probióticos: T1 (controle), T2 (adição de L. acidophilus), T3 (adição de B. lactis) e T4 (adição de L. acidophilus + B. lactis). Avaliou-se o comportamento de L. acidophilus, B. lactis, bactérias láticas totais, Staphylococcus spp., coliformes totais e E. coli. Paralelamente, foi feita a determinação do perfil de textura dos queijos através de teste de dupla compressão de amostras cilíndricas, em analisador de textura TA-XT2 (Stable Micro System) e determinação de umidade, pH, acidez titulável e atividade de água. As análises foram realizadas no dia de processamento (dia 1) e após 7, 14 e 21 dias de armazenamento a 5 C. As análises microbiológicas também foram realizadas no leite e no queijo em processamento. A comparação entre os queijos foi estudada também através de análise sensorial, empregando-se teste de aceitação/preferência. Os queijos T4 revelaram-se mais apropriados quanto à multiplicação das bactérias probióticas. Com relação a multiplicação de coliformes, Staphylococcus spp. e bactérias láticas totais, não foi observada diferença significativa (p>0,05) entre os tratamentos. Houve, porém, aumento significativo ao longo do armazenamento para Staphylococcus spp. nos queijos T3 e para coliformes totais nos queijos T1 (p<0,05). E. coli não foi detectado em nenhum dos queijos. A atividade de água não atuou como obstáculo no desenvolvimento de microrganismos, ficando sempre acima de 0,97 em todos os queijos. O pH e a acidez mostraram-se estatisticamente iguais (p>0,05) em todos os 4 queijos. Houve, porém, queda estatisticamente significativa do pH médio e aumento significativo da acidez (p<0,05) nos queijos T1 e T2. Nos parâmetros de textura, observou-se aumento significativo da dureza que é o parâmetro mais importante, na primeira semana para todos os queijos (p<0,05) e nas datas seguintes, tendência à estabilidade exceto para T3 que mostrou novos aumentos significativos (p<0,05) em 7 e 14 dias. A coesividade, a elasticidade e a adesividade mostraram-se estatisticamente iguais (p>0,05) em todas as datas de amostragem em todos os queijos. Na avaliação sensorial dos queijos, não foi observada aceitabilidade diferenciada para nenhum dos queijos. Concluiu-se que o queijo frescal probiótico tipo Minas frescal mostrou-se com propriedades sensoriais, de textura e microbiológicas adequadas e apropriado como veículo para L. acidophilus e B. lactis, porém com melhor desenvolvimento destes quando em co-cultura (T4), associado ao fato deste queijo ter se comportado da forma mais estável dentre os queijos estudados, quando avaliados todos os pontos de variação significativa ao longo do armazenamento. / Functional foods consuming habits have been increasing over the years, particularly in the case of probiotic dairy food. The possibility of developing new probiotic dairy products, like the popular Brazilian Minas fresh cheese, is very promising. The objective of the present work was to verify the influence of the probiotic cultures containing Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium lactis, added individually and in co-culture during fresh Minas cheese production, over the microbiological, textural and physico-chemical behavior of the product during refrigerated storage. Four treatments were prepared (four times each), all of them were made through direct acidification with lactic acid: T1 (control), T2 (addition of L. acidophilus), T3 (addition of B. lactis) e T4 (addition of L. acidophilus + B. lactis). Microbiological counts of L. acidophilus, Bifidobacterium spp., total lactic acid bacteria (LAB), coliforms, Staphylococcus spp. and E. coli and analysis of pH, acidity, moisture content and water activity proceeded after 1, 7, 14 and 21 days of storage at 5 C. Microbiological analysis was also conducted in milk and during cheese manufacturing process. Additionally, texture properties of cheeses were evaluated during storage, employing a TA-XT2 Texture Analyser (Stable Micro Systems, Haslemere, England), using a two-bite compression of cylindrical samples. Parameters measured consisted of hardness, elasticity, cohesiveness, chewiness, gumminess and adhesiveness. Comparison of cheeses was also conducted through sensory evaluation after 7 days of storage, using Preference- Ranking test. Cheeses T4 revealed to be more appropriate for growth of both probiotic bacteria, maintaining populations of 6 log CFU/g or above. No significant differences (p>0.05) between treatments were observed in relation to coliforms, Staphylococcus spp. and LAB, though Staphylococcus spp. and coliforms increased significantly during storage of cheeses T3 and T1, respectively (p<0.05). E. coli was not detected in any of the cheese and milk samples. Water activity values stayed above 0.970 for all samples, therefore proper for microbial growth. Mean pH and acidity did not differ significantly among treatments (p>0.05). Nevertheless, cheeses T1 and T2 revealed a significant decrease in pH (6.2 to 5.9 and 6.7 to 6.1, respectively) and increase in acidity from day 1 to day 21 of storage (p<0.05). As for the texture profile of cheeses, a significant increase in hardness (p<0.05) was detected for all cheeses studied in the first week of storage, followed by a tendency for stability during the subsequent storage period, except for cheeses T3, for which a significant increase in hardness was also detected from day 7 to day 14 of storage. Cohesiveness, springiness and dhesiveness showed to be statistically equal (p>0.05) for all cheeses and for all sampling days. No significant differences were detected through sensory evaluation between the four kinds of cheeses studied (X0<c2). Results indicated that probiotic fresh Minas cheese presented adequate sensorial, textural and microbiological properties. Therefore, Minas cheese is a suitable vehicle for delivery of L. acidophilus and B. lactis, especially when they are in a co-cultural system, condition which resulted in a slightly better survival rate of both probiotic strains and in a more stable product during refrigerated storage.
30

LACTOBACILLUS SPP. COMO ADITIVO SOBRE PARÁMETROS PRODUCTIVOS EN CUY (CAVIA PORCELLUS)

Ortiz Llamccaya, Javier January 2016 (has links)
La presente investigación se realizó con el fin de evaluar el efecto probiótico de 3 diferentes dosis de Lactobacillus spp. como aditivo sobre parámetros productivos en Cavia porcellus. Se utilizaron 4 grupos de 8 cuyes machos destetados a las 2 semanas cada uno: 3 tratamientos y 1 control. El primer (T1), segundo (T2) y tercer tratamiento (T3) constaron de dosis diarias de 2.5x108, 2.5x109 y 2.5x1010 ufc del probiótico, respectivamente; para el grupo control (TC) suero fisiológico. El probiótico se obtuvo de un yogurt comercial mediante técnicas de aislamiento, identificación y liofilización. La administración del probiótico y el suero fisiológico fue vía oral e individualmente por 7 semanas; además, de recibir concentrado y forraje como alimento. Se empleó un diseño por bloques completos y aleatorizado, las variables en estudio fueron: peso, incremento de peso, conversión alimenticia y rendimiento de carcasa. Los resultados a las 7 semanas fueron: peso final de T1, T2, T3 y TC, 921, 933, 947 y 913 gr; incremento de peso total de T1, T2, T3 y TC, 640.5, 644.75, 632 y 654.75 gr; índice de conversión alimenticia promedio de T1, T2, T3 y TC, 2.90, 2.83, 3.11 y 2.52; y el rendimiento de carcasa promedio de T1, T2, T3 y TC 73.6%, 72.3%, 71.9% y 72.2%, respectivamente. Al análisis estadístico se encontró que no existe diferencia estadísticas significativas entre los grupos tratamiento y control, en las variables estudiadas. A la necropsia no se encontraron lesiones macroscópicas y los grupos tratamiento dieron resultados negativos de cultivos bacterianos para Salmonella spp. en un 100% de los casos, mientras que el grupo control dio un resultado positivo, lo que demuestra que el probiótico posiblemente puede inhibir el crecimiento de Salmonella.The present investigation was realized in order to evaluate the probiotic effect of 3 different doses of Lactobacillus spp. as additive on productive parameters in Cavia porcellus. There were 4 groups of 8 male guinea pigs weaned at 2 weeks each one: 3 treatments and 1 control. The first (T1), the second (T2) and the third (T3) consist of a daily doses of 2.5x108, 2.5x109 y 2.5x1010 cfu of the probiotic respectively; for the control group (TC) only physiological serum. The probiotic was obtained from a commercial yogurt by isolation, identification and freeze-dry techniques. The administration of the probiotic and the serum was individually and orally for 7 weeks, besides receiving concentrate and forage as food. Was used a complete and randomized blocks design, the variables in study were: weight, gain of weight, food conversion and carcass performance. The results at the 7 weeks were: final weight of T1, T2, T3 and TC, 921, 933, 947 and 913 gr; gain of total weight of T1, T2, T3, TC, 640.5, 644.75, 632 and 654.75 gr; average food conversion index of T1, T2, T3 and TC, 2.90, 2.83, 3.11 and 2.52; and average of carcass performance of T1, T2, T3 and TC, 73.6%, 72.3%, 71.9% and 72.2%, respectively. At the statistical analysis were found that there isn’t significant statistic difference between the treatments and control groups in the study variables. At the necropsy there wasn’t macroscopic injuries and the treatments groups show negative results in specific bacterial cultures for Salmonella spp. in 100% of the cases, while the control group have one positive result, which demonstrate that the probiotic can possibly disable Salmonella's growth.

Page generated in 0.1524 seconds