511 |
Risker i årsredovisningar och halvårsrapporter : En jämförelse mellan 90 företag noterade på NASDAQ OMX Stockholm / Risks in annual reports and interim reports : A comparison of 90 companies listed on NASDAQ OMX StockholmCarlshagen, Ida January 2014 (has links)
Risk kan beskrivas som ”sannolikheten att drabbas av skada eller förlust” eller som ”sannolikheten att en händelse ska inträffa”. Begreppet risk saknar emellertid en allmänt accepterad definition. Företagen nämner vilka risker de har i sina årsredovisningar och halvårsrapporter. Problemet är att det finns stora skillnader mellan vilken inställning företagen har till hur utförligt de ska rapportera om sina risker. Det kan finnas både fördelar och nackdelar med att informera om risker. Den finansiella rapporten är ett sätt för intressenterna att få tillgång till värdefull information om företaget för att de sedan ska kunna fatta välgrundade beslut. Genom ett globalt intresse för de finansiella rapporterna har behovet av ett gemensamt regelverk ökat. Från och med 2005 ska alla börsnoterade företag i EU tillämpa IFRS i sin koncernredovisning för att det ska bli lättare för intressenterna att kunna jämföra olika alternativ. Det här innebär bland annat att företagen måste tillämpa de regler som finns i IAS 34 och IFRS 7 om risker och riskhantering.Studiens syfte är att undersöka hur företag som är börsnoterade på NASDAQ OMX Stockholm informerar om risker och riskhantering i årsredovisningar i jämförelse med halvårsrapporter. Dessutom syftar studien till att ta reda på om det finns något samband mellan hur företagen lämnar riskupplysningar och företagens storlek, branschtillhörighet och skuldsättningsgrad. Studien baseras på 90 årsredovisningar och 90 halvårsrapporter från 2012. Urvalet bestod från början av 203 företag listade på NASDAQ OMX Stockholm. Studien omfattar inte finansiella företag samt företag med brutet räkenskapsår.Studien visar att företagen informerar om betydligt fler strategiska, operativa och finansiella risker i årsredovisningarna än i halvårsrapporterna. Det kan bero på att IAS 34 ställer låga krav på hur mycket risker företagen måste upplysa om i halvårsrapporterna. Även riskhanteringen är lägre i halvårsrapporter än i årsredovisningar. Skillnaderna kan förklaras genom att företagen prioriterar relevans framför tillförlitlighet i halvårsrapporterna. Dessutom kan det grunda sig i att företagen anser att nyttan inte överstiger kostnaden att ge ut informationen till intressenterna. För övrigt kan det bero på att riskupplysningarna i halvårsrapporterna helt enkelt speglar intressenternas efterfrågan av information. Det skulle kunna betyda att intressenterna enbart använder halvårsrapporter för att få aktuell information och därmed nöjer sig med att gå tillbaka till årsredovisningarna för att få mer informationen om företagets risker.Studien visar att det finns ett positivt samband mellan företagets storlek och antalet riskupplysningar för 17 av 31 risker i årsredovisningarna och för 14 av 31 risker i halvårsrapporterna. När företagens branschtillhörighet utreddes som förklaring till varför företag informerar olika mycket om risker kunde undersökningen visa att det finns skillnader mellan företagens riskrapportering i olika branscher. Det varierade hur stora dessa skillnader var. Studien kunde inte visa att företagens skuldsättningsgrad skulle ha någon betydelse för hur företag informerar om risker i årsredovisningar och halvårsrapporter. / Program: Civilekonomprogrammet
|
512 |
O efeito da prolactina na migração de células de câncer de mama pela remodelação da actina no citoesqueleto / Prolactin effects on breast cancer cell migration through actin cytoskeleton remodelingSilva, Priscilla Ludovico da 14 October 2016 (has links)
INTRODUÇÃO: A prolactina é um hormônio polipeptídico que possui reconhecida ação sistêmica, principalmente no sistema reprodutor. O papel desse hormônio no desenvolvimento e na extensão do câncer da mama ainda é muito debatido. A progressão do câncer de mama em grande parte depende do movimento celular e da capacidade da célula em remodelar seu citoesqueleto de actina. Nesse processo, proteínas envolvidas na migração celular, como moesina, FAK e c-Src, são influenciadas por vários hormônios, incluindo a prolactina. O presente estudo teve por objetivo avaliar os efeitos da PRL na migração de células T47D, MCF-7 e ZR75-1 de câncer de mama, bem como os mecanismos envolvidos. MÉTODOS: As células foram cultivadas em placas de cultura com meio suplementado e divididas em oito grupos diferentes de tratamento: Grupo I (veículo); Grupo II (PRL na concentração de 25 ng/mL); Grupo III (PRL na concentração de 50 ng/mL), Grupo IV (PRL na concentração de 100 ng / mL), Grupo V (RNAi + veículo); Grupo VI (RNAi + PRL na concentração de 25 ng/mL); Grupo VII (RNAi + PRL na concentração de 50 ng/mL) e Grupo VIII (RNAi + PRL na concentração de 100 ng / mL). Nos Grupos de I a IV, a reorganização da actina do citoesqueleto foi analisada por imunofluorescência após 30 minutos do tratamento. Em todos os grupos estudados foram realizadas análise da migração horizontal com auxílio de microscopia de luz e avaliadas as expressões de Moesina, p-Moesina, FAK, p-FAK, c-Src e p-c-Src por Western Blot após 48 horas do tratamento. RESULTADOS: As células de câncer de mama expostas à prolactina apresentaram um aumento da expressão de Moesina, p-Moesina, FAK, p-FAK, c-Src e p-c-Src. Essas alterações moleculares estão associadas à reorganização da actina do citoesqueleto e ao aumento da mobilidade das células. CONCLUSÕES: Nossos dados sugerem que a prolactina aumenta a migração das células T47D, MFC-7 e ZR75-1 de câncer de mama e remodela a actina do citoesqueleto pela via de sinalização intracelular das proteínas c-Src, FAK e moesina / INTRODUCTION: Prolactin is a polypeptide hormone with a recognized systemic action mainly on reproductive physiology. The role of this hormone on breast cancer development and progression has been debated a lot yet. Breast cancer invasion largely depends on cell movement and on the ability to remodel the actin cytoskeleton. In this process, proteins involved in cell migration, such as moesin, FAK and c-Src, are influenced by a large number of hormones, such as prolactin. The present study was aimed for evaluating the effects of PRL on migration of T47D, MCF-7 and ZR75-1 breast cancer cells as well as the molecular mechanisms in this process. METHODS: The cells were cultured in dishes with supplemented medium and were divided in eight different assays: Group I (control); Group II (25ng/ml of prolactin); Group III (50ng/ml of prolactin); Group IV (100ng/ml of prolactin); Group V (RNAi + control); Group VI (RNAi + 25ng/ml of prolactin); Group VII (RNAi + 50ng/ml of prolactin); Group VIII (RNAi + 100ng/ml of prolactin). In Groups I to IV, the actin cytoskeletal reorganization was analyzed by immunofluorescence 30 minutes after the treatment. In all groups, were performed the horizontal migration analysis with light microscopy and evaluated the expression of moesin, p-moesin, FAK, p-FAK, c-Src and p-c-Src by Western blot after 48 hours of treatment. RESULTS: Breast cancer cells exposed to prolactin display an elevated moesin, p-moesin, FAK, p-FAK, c-Src and p-c-Src expression. These molecular changes are associated with the reorganization of actin cytoskeleton and increased mobility of cells. CONCLUSION: Our data suggest that prolactin enhances the migration of T47D, MFC-7 and ZR75-1 breast cancer cells through the actin cytoskeleton remodeling by intracellular signaling pathway of c-Src, FAK and moesin proteins
|
513 |
Estabilidade de genes de referÃncia e influÃncia das BMPs-6 e 7 sobre o desenvolvimento in vitro de folÃculos prÃ-antrais caprinos / Stability of reference genes and influence of BMP-6 and 7 on the in vitro development of caprine preantral folliclesIsana Mara AragÃo Frota 23 February 2010 (has links)
FundaÃÃo de Amparo à Pesquisa do Estado do Cearà / Este trabalho tem como objetivo avaliar a estabilidade de genes de referÃncia e a expressÃo de fatores de crescimento e de receptores de hormÃnios em folÃculos secundÃrios de caprinos. AlÃm disso, visa quantificar a expressÃo dos RNA mensageiros para BMP-6 e BMP-7 em folÃculos prÃ-antrais e antrais caprinos e avaliar os efeitos de FSH, BMP-6 e BMP-7 sobre o crescimento e expressÃo gÃnica em folÃculos secundÃrios caprinos durante 6 dias de cultivo. Para avaliar a estabilidade dos genes de referÃncia, folÃculos secundÃrios (150-200 Âm) foram isolados mecanicamente de ovÃrios caprinos. ApÃs a extraÃÃo do RNA total e sÃntese de DNA complementar, realizou a quantificaÃÃo dos mRNA, por PCR em tempo real, utilizando-se primers especÃficos para genes de referÃncia (GAPDH, β-tubulina, β-actina, PGK, UBQ, RPL-19, rRNA18S), fatores de crescimento (GDF-9, BMP-15, BMP-6, FGF-2, VEGF, KL e IGF-1) e receptores de hormÃnio (FSH-R, LH-R e GH-R). Para avaliar a expressÃo de BMP-6 e BMP-7, folÃculos primordiais, primÃrios e secundÃrios, bem como pequenos e grandes folÃculos antrais foram obtidos e os nÃveis de mRNA de BMP-6 e 7 foram quantificados. Nos estudos in vitro, os efeitos da BMP-6 (50 ng/mL) e BMP-7 (50 ng/mL) na presenÃa ou ausÃncia de FSH (50 ng/mL) sobre o desenvolvimento in vitro de folÃculos secundÃrios e sobre a expressÃo de mRNA para BMP-6 e 7 e FSH-R foi avaliada apÃs 6 dias de cultivo. Os resultados mostraram que UBQ e β-actina sÃo os genes de referÃncia mais estÃveis em folÃculos prÃ-antrais caprinos fresco cultivados por 12 dias. Os RNAs mensageiros para os fatores de crescimento (EGF, GDF-9, BMP-15, VEGF, FGF-2, BMP-6, IGF-1 e KL) e os receptores de FSH, LH e GH sÃo expressos em diferentes nÃveis em folÃculos prÃ-antrais de caprinos, sendo que o IGF-1 e o EGF apresentaram, respectivamente, o maior e o menor nÃvel de mRNA. O nÃvel de mRNA para BMP-6 em folÃculos primÃrios e secundÃrios foi significativamente maior do que aqueles em primordial, enquanto que os nÃveis de mRNA para BMP-7 foi maior nas cÃlulas da granulosa/teca de grandes do que nos pequenos folÃculos antrais. ApÃs o cultivo de folÃculos secundÃrios durante 6 dias, FSH aumentou o diÃmetro folicular e FSH e BMP-7 aumentou significativamente os nÃveis de mRNA para BMP-7 e FSH-R. Jà a BMP-6 na presenÃa ou ausÃncia de FSH aumentou o diÃmetro dos folÃculos secundÃrios. AlÃm disso, FSH aumentou os nÃveis de mRNA para BMP-6, enquanto ambos BMP-6 e FSH e aumentaram os nÃveis de mRNA para FSH-R, apÃs o perÃodo de cultivo. Em conclusÃo, UBQ e β-actina sÃo os dois genes mais estÃveis para folÃculos secundÃrios caprinos e o FSH e as BMPs dos tipos 6 e 7 estimulam o crescimento de folÃculos prÃ-antrais in vitro durante 6 dias de cultivo. / This study aims to evaluate the stability of reference genes and the expression of growth
factors and hormone receptors in goat secondary follicles. It also seeks to quantify the
expression of messenger RNA for BMP-6 and BMP-7 in goat preantral follicles and to
evaluate the effects of FSH, BMP-6 and BMP-7 on growth and gene expression in secondary
follicles goats after 6 days of culture. To evaluate the stability of reference genes, secondary
follicles (150-200 μm) were mechanically isolated from goat ovaries. After extraction of total
RNA and synthesis of complementary DNA, the quantification of mRNA was carried out by
real-time PCR using specific primers for genes of reference (GAPDH, β-tubulin, β-actin,
PGK, UBQ, RPL - 19, rRNA18S), growth factors (GDF-9, BMP-15, BMP-6, FGF-2, VEGF,
KL and IGF-1) and hormone receptor (FSH-R, LH-R and GH-R). To evaluate expression of
BMP-6 and BMP-7, primordial follicles, primary and secondary as well as small and large
antral follicles were obtained and the mRNA levels of BMP-6 and 7 were measured. For in
vitro studies, the effects of BMP-6 (50 ng / mL) and BMP-7 (50 ng / mL) in the presence or
absence of FSH (50 ng / mL) on the development of secondary follicles and on the expression
of mRNA for BMP-6 and 7 and FSH-R was evaluated after 6 days of culture. Results showed
that mRNA for growth factors (EGF, GDF-9, BMP-15, VEGF, FGF-2, BMP-6, IGF-1 and
KL) and the receptors for FSH, LH and GH are expressed in at different levels in preantral
follicles of goats. Moreover, among the growth factors studied, IGF-1 and EGF had higher
and lower levels or RNA, respectively. UBQ and β-actin genes were the mostr stable
reference in fresh and cultured preantral follicles. The level of mRNA for BMP-6 in primary
and secondary follicles was significantly higher than those in primordial follicles, while the
levels of mRNA for BMP-7 was higher in granulosa cells / theca in large antral follicles than
in small antral follicles. After culture of secondary follicles for 6 days, FSH increased
follicular diameter and FSH and BMP-7 significantly increased the levels of mRNA for BMP-
7 and FSH-R. In addition, BMP-6 in the presence or absence of FSH increased the diameter
of secondary follicles after 6 days of culture. Real-time PCR shoed that FSH increased the
levels of mRNA for BMP-6, while both BMP-6 and FSH and increased levels of mRNA for
FSH-R, after a period of 6 days of culture. In conclusion, UBQ and β-actin are the two most
stable genes for secondary follicles goats and FSH and BMPs of types 6 and 7 stimulate the
growth of preantral follicles after 6 days of in vitro culture.
|
514 |
Caracterização fenotípica e funcional de linfócitos TCD8+ circulantes na síndrome de Sézary / Phenotypic and functional characterization of circulating CD8+ T lymphocytes in Sezary syndromeMarina Passos Torrealba 16 September 2016 (has links)
INTRODUÇÃO: A Síndrome de Sézary (SS) é um linfoma cutâneo de células T (LCCT), caracterizado por eritrodermia, linfadenopatia generalizada e presença de células tumorais na pele, linfonodos e sangue periférico. Os linfócitos TCD8+ têm papel fundamental na resposta imune antitumoral, entretanto, há escassos estudos evidenciando seu perfil fenotípico e funcional. Considerando que a resposta imunológica do paciente com SS está suprimida, estratégias para potencializar a imunidade inata e adaptativa com agonistas de receptores Toll-like (TLRs) têm sido exploradas. OBJETIVO: Caracterizar o perfil de marcadores de ativação/inibição das células TCD8+, seus estágios de diferenciação, capacidade de resposta a IL-7/IL-15 e ao agonista de TLR7/TLR8 de pacientes com SS. METODOLOGIA: Foram selecionados 15 pacientes com SS (7 homens e 8 mulheres) com 48-85 anos do Ambulatório de Linfomas Cutâneos, do HC-FMUSP, e um grupo de controle com 24 indivíduos sadios. A análise de marcadores de ativação/inibição e diferenciação celular em células TCD4/TCD8+ do sangue periférico foi realizada por citometria de fluxo. A expressão de marcadores extracelulares e citocinas intracelulares em células mononucleadas do sangue periférico (CMN) após estimulação com o agonista de TLR7/TLR8 foi analisada por citometria de fluxo. Além disto, o efeito de IL-7 e IL-5 em células T foi avaliado pela fosforilação de STAT5, na capacidade de proliferação mitogênica e expressão de BCL-2 em CMNs, como também pelos níveis séricos de IL-7 por citometria de fluxo. RESULTADOS: Os pacientes com SS mostram perfil fenotípico de ativação crônica nos linfócitos TCD8+ periféricos, decorrente do elevadopercentual de células TCD8+ CD38+, redução percentual de TCD8+ CD127+ (IL-7R) e da população naive. Além disso, ocorreu aumento de expressão de PD-1 na população naive de células TCD8+. O marcador de ativação, CD26, até então apenas relacionado com linfócitos TCD4, foi detectado em reduzida percentagem de linfócitos TCD8. A resposta para IL-7/IL-15 parece estar funcionalmente presente tanto nos linfócitos TCD4 quanto nos linfócitos TCD8. Contudo, foi encontrado um perfil diferenciado e heterogêneo de fosforilação de STAT5 assim como de expressão de BCL-2 nos linfócitos TCD8+ de pacientes com SS. O nível sérico de IL-7 reduzido dos pacientes com SS foi inversamente correlacionado com o número absoluto de linfócitos TCD4+. CONCLUSÃO: Os linfócitos TCD8+ dos pacientes com SS encontram-se reduzidos em números absolutos, e possuem um perfil alterado de diferenciação celular e expressão de marcadores extracelulares. A redução percentual da população de TCD8+ naive associada com a presença de moléculas de ativação crônica mostra um perfil de imunosenescência. As células TCD8+ exibem baixa capacidade de resposta aos ligantes de TLR intracelulares, provavelmente devido ao perfil de ativação crônica. Além disso, há resposta parcial dos linfócitos TCD8+ às citocinas ligantes do receptor yc. Nossos resultados evidenciam alterações em linfócitos TCD8+ que debilitam a resposta imune antitumoral e que pode contribuir com a patogênese da síndrome de Sézary / INTRODUCTION: Sézary syndrome (SS) is a cutaneous T cell lymphoma (CTCL), characterized by erythroderma, generalized lymphadenopathy and the presence of tumor cells in the skin, lymph nodes and peripheral blood. The TCD8+ lymphocytes play a key role in anti-tumor immune response, whereas, there are few studies showing its phenotypic and functional profile in SS. Considering that the immune response of SS patient is suppressed, strategies to enhancing the innate and adaptive immunity by Toll-like receptors (TLRs) agonists have been explored. OBJECTIVE: To characterize the profile of activation/inhibition markers of CD8+ T cells, their stages of differentiation, ability of response to IL-7/IL-15 and TLR7/TLR8 agonist of patients with SS. METHODOLOGY: Fifteen SS patients were enrolled (7 men and 8 woman) with 48-85 years from the Clinic of Cutaneous Lymphomas, HC-FMUSP, and a control group of 24 healthy individuals. Analysis of activation/inhibition markers and cellular differentiation in CD4/CD8 T cells from peripheral blood were assessed by flow cytometry. The expression of extracellular markers and intracellular cytokines in mononuclear cells in the peripheral blood (CMN) were evaluated by flow cytometry. Moreover, the effect of IL-7 and IL-15 stimulation in T cells was assessed by the STAT5 phosphorylation, proliferative mitogenic capacity, BCL-2 expression in CMNs as well as serum IL-7 levels by flow cytometry. RESULTS: Patients with SS show a phenotypic CD8 T peripheral lymphocytes profile of chronic activation, due to the high percentage of CD8+CD38+ T cells, reduced percentage of CD8+CD127+ (IL-7R) and naïve population. Furthermore, it was observed an increased PD-1 expression in the naïve CD8+ T cells. The activation marker CD26, previously only associated with CD4 T lymphocyte, was detected at decreased percentage in CD8 T lymphocytes. The TLR7/TLR8 agonist did not affect the IFN-? and TNF secretion of CD8 T lymphocytes of SS patients, in contrast to the control group. The response to IL-7/IL-15 appears to be functional in both CD4 and CD8 T lymphocytes. However, it was founded a differentiated and heterogeneous profile of STAT5 phosphorylation and Bcl-2 expression in the CD8 T lymphocytes in SS patients. The reduced IL-7 serum of patients with SS was inversely correlated with the absolute number of CD4 T lymphocytes. CONCLUSION: CD8 T lymphocytes of patients with SS are reduced in absolute numbers, and show an altered cellular differentiation profile and extracellular markers expression. The reduced percentage of CD8 naïve population associated with chronic activation of molecules reveals an immunosenescence profile. The CD8 T cells exhibit low ability to ligands of intracellular TLR receptors, probably due to chronic activation profile. In addition, there are partial response of CD8 T lymphocytes to the cytokine receptor ?c. Our results show disturbance in CD8 T lymphocytes that may impair the anti-tumor response contributing to the pathogenesis of Sézary syndrome
|
515 |
Influência do MicroRNA let-7 e miR-17-92 como oncomiRs no câncer. / Influence of MicroRNA let-7 and miR-17-92 as oncomiRs in cancer.Cesar Seigi Fuziwara 24 August 2010 (has links)
No câncer, alterações em microRNAs (miRNAs), pequenos RNAs que regulam a tradução protéica, exerce efeito oncogênico (oncomiR). Os oncomiRs regulam genes chave para a proliferação celular e apoptose, sendo importantes para a biologia do câncer. O carcinoma papilífero de tiróide apresenta alterações genéticas alinhadas na via MAPK (RET>RAS>BRAF>ERK). Observamos que a indução do oncogene RET/PTC diminui a expressão de let-7 em células foliculares tiroidianas. Na linhagem TPC-1 (com RET/PTC-1), a introdução de let-7 diminui a proliferação celular e a fosforilaçãode ERK, indicando papel de gene supressor tumoral. No carcinoma anaplásico, avaliamos o papel da introdução do cluster miR-17-92 na linhagem ARO. Observamos que in vitro miR-17-92 atua de forma oncogênica aumentando proliferação e viabilidade celular de ARO. No entanto, estas células apresentam diminuição no crescimento em soft-agar. No xenotransplante, os tumores de ARO-miR-17-92 apresentam menor volume e expressam MMP-9 de forma reduzida, indicando também um papel de gene supressor tumoral para o cluster. / In cancer, alteration in microRNA, small RNAs (~22nt) that regulate post-transcriptionally protein levels, exerts oncogenic role (oncomiR). OncomiRs control genes involved in cell proliferation and apoptosis, influencing cancer biology. Papillary thyroid cancer displays activating genetic alterations in MAPK signaling pathway (RET>RAS>BRAF>ERK). Using conditional induction of oncogenes in thyroid cells, we observed that RET/PTC decreases let-7 miRNA expression. In papillary thyroid cancer cell TPC-1 (with RET/PTC-1) we observed that let-7 introduction inhibits cell proliferation and ERK phosphorylation, indicating tumor suppressor role for let-7. In anaplastic thyroid cancer, we evaluate the role of introduction of miR-17-92 cluster in ARO cell line. We observed in vitro that miR-17-92 increases ARO cell proliferation and viability, acting as oncogene. However, these cells show impaired soft agar growth. In xenotransplant, ARO-miR-17-92 tumors are smaller in volume and express reduced levels of MMP-9, indicating a tumor suppressor role for the cluster.
|
516 |
Papel dos receptores 5-HT 7 localizados no hipocampo dorsal no desenvolvimento das consequências comportamentais do estresse de restrição / The role of dorsal hippocampus 5-HT7 receptors in the development of Restraint Stress behavioral consequencesPedro Guilherme Pauletti Lorenzo 03 October 2016 (has links)
O estresse tem se mostrado como um agravante de diversas patologias e transtornos psiquiátricos, como o transtorno depressivo maior (TDM). Estudos apontam que o hipocampo, bem como as vias serotonérgicas presentes neste, estão envolvidas com as respostas de estresse bem como nos efeitos deletérios causados por este. O antagonismo do receptor 5-HT 7, presente nestas vias, tem apresentado um efeito antidepressivo e ansiolítico em alguns trabalhos, porém poucos são os estudos que investigam o papel do receptor 5-HT 7 nas estruturas encefálicas em relação às repostas de estresse. Diante desse dado, o presente trabalho utilizou o modelo Labirinto em Cruz Elevado (LCE) 24 horas após a restrição para investigar o papel do receptor 5-HT 7 do hipocampo na consolidação da memória aversiva. A metodologia utilizada consistiu na injeção bilateral de SB-258741, um antagonista do receptor 5-HT7, no hipocampo dorsal de ratos Wistar machos, feita logo após o estresse de restrição de movimento com exposição ao LCE 24 horas depois. Como resultado desta metodologia, foi observado um aumento na porcentagem de entradas dos animais nos braços abertos, mas não na porcentagem de tempo em que o animal permaneceu nestes braços. Este dado mostra que a injeção de um antagonista de 5-HT 7 no hipocampo leva a uma atenuação dos efeitos comportamentais da consolidação de memória aversiva, corroborando com efeito ansiolítico consequente ao antagonismo deste receptor, observado na literatura. Nesse sentido, a investigação sobre o papel desse receptor, nas respostas de estresse, pode ser útil para o desenvolvimento de novos fármacos para os tratamentos dos efeitos prejudiciais do estresse. / Stress has been shown to be an aggravating factor for various diseases and psychiatric disorders, such as major depressive disorder (MDD). Studies suggest that the hippocampus, as well as serotonergic pathways present in this structure, are involved in stress responses as well as in the deleterious effects caused by this factor. The receptor antagonism of 5-HT 7 receptor, present in these pathways, has shown an antidepressant and anxiolytic effect in some studies, but few studies are investigating the role of 5-HT 7 receptor in brain structures related to stress responses. Given this data, this study used the Elevated Plus Maze (EPM) 24 hours after the restrain stress to investigate the role of 5-HT 7 receptor in the hippocampus consolidation of aversive memory. The methodology in this study consisted of bilateral injection of SB-258741, an antagonist of the 5-HT7 receptor, into the dorsal hippocampus of male Wistar rats, made 5 minutes after the restrain stress with exposure to EPM after 24 hours. As a result of this method, an increase in the percentage of animals entries into the open arms, but not at the percentage of time the animal remained in these arms, was observed. This data shows that the injection of a 5-HT 7 antagonist in the hippocampus leads to an attenuation of the aversive memory consolidation behavioral effects, corroborating with the consequent anxiolytic effect to the antagonism of this receptor, presented in the literature. In this sense, research on the role of this receptor in stress responses may be useful for the development of new drugs for the treatment of the harmful effects of stress.
|
517 |
Determinação de Flunitrazepam e 7¬aminoflunitrazepam em soro por cromatografia líquida de alta eficiência acoplada à espectrometria de massa em tandem com a utilização de extração on line: aspecto forense / Determination of flunitrazepam e 7-aminoflunitrazepam in serum by high performance liquid chromatography tandem mass spectrometry using on line extraction: \"forensic aspect\"Denize Duarte Pereira 02 February 2005 (has links)
Atualmente os benzodiazepínicos constituem o grupo de fármacos de prescrição mais consumidas em todo o mundo. Além da utilização desta classe farmacológica como fármacos de abuso, mais recentemente seu uso está associado a uma nova cultura psicodélica emergente. O termo \"club drugs\" tem sido usado para descrever estes fármacos que levam a efeitos psicodélicos e euforizantes. Acresça-se a isto à preocupante utilização destas substâncias em situações de estupro e/ou assalto, as chamadas \"drug-facilitated sexual assault\", destacando-se o flunitrazepam. Devido às pequenas doses administradas e a extensiva metabolização, a identificação do flunitrazepam e seus metabólitos torna-se dificultada em relação a outros benzodiazepínicos. O presente trabalho constitui validação de metodologia analítica que permita a correta identificação e quantificação de flunitrazepam e seu principal produto de biotransformação, o 7-aminoflunitrazepam, em soro. O método desenvolvido mostrou boa linearidade, precisão, exatidão, rendimento e capacidade de detectar os analitos mesmo em baixas concentrações, permitindo desta forma a inferência sobre a realidade dos casos onde se utiliza este fármaco sem fins terapêuticos. / Currently the benzodiazepines are one of the most consumed groups among the prescripton drugs in the world. Beside this, they have been used as drugs of abuse and more recently their use is associated with the new emerging psychodelic culture. The term \"club drugs\" has been used to describe these drugs that cause psychodelic and euphoric effects. In addition to this, there is a growing concern with the use of these substances related to \"drug-facilitated sexual assault\", among of which Flunitrazepan is pointed out as one of the most important . Due to the small doses involved in the consumption for this purpose and also the extense biotransformation, the identification of this analyte and its metabolites become more difficult than that of other benzodiazeines. This study provides an analytical validation method that enables correct identification and quantification of Flunitrazepam and its main biotransformation product, the 7-aminoflunitrazepam, in serum. The method developed demonstrates good linearity, precision, accuracy, recovery and capacity of detect the analytes, even in low concentration. Thus making possible to makes inferences regarding the reality of cases where it is used as a drug without therapeutic use.
|
518 |
Análise da expressão de miR-10b e miR-7 potencialmente associados à expressão de BRCA1 em carcinomas de mamaBastos, Daniel Rodrigues de 04 May 2017 (has links)
Submitted by admin tede (tede@pucgoias.edu.br) on 2018-06-19T18:25:16Z
No. of bitstreams: 1
DANIEL RODRIGUES DE BASTOS.pdf: 1922893 bytes, checksum: 51e3aa82ceb630f944c3c65627dcffaa (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-19T18:25:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1
DANIEL RODRIGUES DE BASTOS.pdf: 1922893 bytes, checksum: 51e3aa82ceb630f944c3c65627dcffaa (MD5)
Previous issue date: 2017-05-04 / Introduction: Breast cancer is the most frequent neoplasm among women worldwide
and represents the leading cause of death in this population. Important biomarkers
have been studied in order to better define the prognosis of patients affected by this
cancer. MicroRNAs are small molecules of non-coding RNAs composed of 21 to 25
nucleotides that play an important role in the post-transcriptional regulation of several
genes. Objective: The objective of this study was to evaluate the expression of
microRNAs (miRNAs: hsa-miR-7 and hsa-miR-10b) and BRCA1 protein in breast
cancer samples, as well as the possible associations between expression of these
markers with clinicopathological and prognostic aspects. Method: The study included
92 cases of breast carcinoma from Hospital Araújo Jorge, Associação de Combate
ao Câncer em Goiás. Formalin fixed paraphin embedded samples were used for the
analisis. MicroRNA was extracted from the samples and used for cDNA synthesis.
The cDNA samples were adjusted to the same concentration and submitted to
quantitative real-time PCR (qRT-PCR). Samples were further evaluated by
immunohistochemistry for BRCA1 expression. Results: From a group of 234
immunohistochemical records, 56 cases of non-triple-negative and 36 triple-negative
breast carcinomas were selected. Five-year overall survival was significantly
associated to triple negative phenotype (p = 0.044), advanced stages (p = 0.005),
lymph node involvement (p = 0.038), presence of distant metastasis (p = 0, 0008)
and absence of BRCA1 expression (p = 0.039). Significant associations were
demonstrated between the absence of BRCA1 and the triple-negative phenotype (p =
0.0346), as well as the absence of estrogen receptor expression (p = 0.006) and
absence of progesterone receptor expression (p = 0.0163). The analysis by qRTPCR
demonstrated different levels of miR-10b and miR-7 expression in the tumors,
with significant associations with triple-negative phenotype (p = 0.021, p = 0.042) and
the absence of BRCA1 (p = 0.039, p = 0.006). The comparison between absence
and presence of human epidermal growth factor receptor expression showed a
significant difference for miR-7 (p = 0.031), and the expression of miR-10b in these
cases was not statistically different (p = 0.926). Conclusion: Significant associations
were demonstrated between the absence of BRCA1 and the triple-negative
phenotype. Five-year overall survival was reduced for the triple-negative phenotype
patients, clinical stages III and IV, the presence of lymph node metastasis, the
presence of distant metastasis and the absence of BRCA1 expression. This study
also demonstrated that hsa-miR-7 and hsa-miR-10b are significantly associated with
the absence of BRCA1 expression and triple-negative phenotype, with poorer
survival in these patient profiles. Studies with more cases and with cell lines should
be performed in order to confirm the role of hsa-miR-7 and hsa-miR-10b in the
modulation of BRCA1 expression. / Introdução: O câncer de mama é a neoplasia mais frequente entre as mulheres de
todo o mundo e representa a principal causa de morte nesta população. Importantes
biomarcadores têm sido estudados, a fim de definir melhor o prognóstico de
pacientes acometidas por esta doença. Os microRNAs são pequenas moléculas de
RNAs não codificantes, compostos por 21 a 25 nucleotídeos e desempenham
importante papel na regulação pós-transcricional de diversos genes. Objetivo: O
objetivo do estudo foi avaliar a expressão de microRNAs (miRNAs: hsa-miR-7 e hsamiR-
10b) e da proteína BRCA1 em amostras de câncer de mama, bem como as
possíveis associações entre a expressão desses marcadores e os aspectos
clinicopatológicos e prognósticos. Método: O estudo foi composto por 92 casos de
carcinoma de mama, provenientes do Hospital Araújo Jorge, da Associação de
Combate ao Câncer em Goiás. Foram utilizados fragmentos de tumores incluídos
em parafina. A extração de microRNA das amostras foi realizada e o produto gerado
foi utilizado para a síntese de cDNA. As amostras de cDNA foram ajustadas para
igual concentração e submetidas à PCR quantitativa em tempo real (qRT-PCR). As
amostras foram avaliadas ainda por meio de imuno-histoquímica para expressão de
BRCA1. Resultados: Um total de 234 registros de imuno-histoquímica foi avaliado,
resultando em 56 casos de carcinomas de mama apresentando fenótipo não triplonegativo
e 36 com fenótipo triplo-negativo. A sobrevida das pacientes em função das
características clinicopatológicas demonstrou associações com os casos triplonegativos
(p=0,044), estádios mais avançados (p=0,005), acometimento linfonodal
(p=0,038), presença de metástase à distância (p=0,0008) e ausência da expressão
de BRCA1 (p=0,039). Associações significativas foram demonstradas entre a
ausência de BRCA1 e o fenótipo triplo-negativo (p=0,0346), entre a ausência da
expressão do receptor de estrógeno e ausência da expressão de BRCA1 (p=0,006),
e entre o receptor de progesterona e a ausência da expressão de BRCA1
(p=0,0163). A análise por qRT-PCR demonstrou diferentes níveis de expressão de
miR-10b e de miR-7, com associações significativas ao fenótipo triplo-negativo
(p=0,021; p=0,042) e à ausência de BRCA1 (p=0,039; p=0,006). A comparação
entre ausência e presença da expressão do receptor do fator de crescimento
epidérmico humano demonstrou diferença significativa para miR-7 (p=0,031), sendo
que a expressão de miR-10b nestes casos não foi estatisticamente diferente
(p=0,926). Conclusão: Associações significativas foram demonstradas entre a
ausência de BRCA1 e o fenótipo triplo-negativo. A sobrevida em cinco anos foi
inversamente associada ao fenótipo triplo-negativo, aos estádios clínicos III e IV, à
presença de metástase linfonodal, à presença de metástase à distância e à ausência
da expressão de BRCA1. Este estudo demonstrou ainda que hsa-miR-7 e hsa-miR-
10b estão significativamente associados à ausência da expressão de BRCA1 e ao
fenótipo triplo-negativo, sendo observada pior sobrevida nestes perfis de pacientes.
Estudos com maior número de casos e com linhagens celulares devem ser
realizados para constatar o papel de hsa-miR-7 e hsa-miR-10b na modulação da
expressão de BRCA1.
|
519 |
Identification of the peripheral niche controlling CD4 homeostatic proliferation.Zaid, Intesar 06 1900 (has links)
No description available.
|
520 |
Efeito comparativo de dietas ricas em linhaça marrom e dourada no câncer de mama / The effect of diets rich in brown and golden flaxseed on breast cancerAlice Gomes Lichtenthaler 25 August 2009 (has links)
Introdução. O câncer é responsável por uma das principais causas de morte entre mulheres e nota-se um aumento na sua incidência. A linhaça tem sido preconizada como capaz de reduzir o risco do câncer de mama. Objetivo. Verificar o efeito de dietas ricas em linhaça marrom e dourada na evolução do câncer de mama. Métodos. Células cancerosas mamárias humanas (tipo MCF-7) foram inseridas no tecido subcutâneo de camundongos fêmeas nude. Quando os tumores já puderam ser claramente identificados, após 7 semanas, os animais constituíram 3 grupos, um com dieta controle e os outros dois com as variedades de linhaça marrom e dourada. As sementes de linhaça foram moídas para produção de farinhas que foram utilizadas na suplementação das dietas oferecidas aos animais. O crescimento dos tumores implantados nos animais foi acompanhado por oito semanas. Resultados. As linhaças das variedades marrom e dourada mostraram-se eficazes na diminuição da taxa de crescimento dos tumores MCF-7, não sendo verificada nenhuma diferença entre elas. Conclusão. Ambas variedades de linhaça reduziram o crescimento dos tumores. Assim, o consumo de linhaça deve ser estimulado a fim de diminuir a incidência do câncer de mama. / Introduction. Breast cancer is one of the main causes of death among women and an increase in its incidence has been noticed. There is evidence that flaxseed intake could reduce breast cancer risk. Objective. To verify the effect of brown and golden flaxseed rich diets on breast cancer. Methods. Cancer cells of the MCF-7 line were injected subcutaneously into athymic mice. After seven weeks, when tumors were already established, the animals were randomly divided in three groups: (1) control, fed on a basal diet; (2) and (3) mice fed on the basal diet supplemented with 10% brown and with 10% golden flaxseed, respectively. Flaxseed was freshly ground for production of the diets offered to the animals. Tumor growth was monitored weekly for eight weeks. Results. The two varieties of flaxseed inhibited tumor growth, without any difference between them. Conclusion. Both flaxseed varieties were able to reduce tumor growth. Therefore, their intake should be stimulated with the aim to reduce breast cancer incidence.
|
Page generated in 0.1671 seconds