Spelling suggestions: "subject:"leaching."" "subject:"bleaching.""
251 |
Adesão à superfície de esmalte clareado: avaliação in vitro por microtração / Adhesion to the bleached enamel surface: in vitro assessment through microtensileLago, Andréa Dias Neves 03 June 2009 (has links)
O clareamento e os procedimentos adesivos são soluções muito utilizadas na Odontologia atual. Assim, o objetivo deste trabalho foi avaliar, in vitro, a resistência adesiva ao esmalte clareado através do ensaio mecânico de microtração. Dois sistemas adesivos autocondicionantes (Clearfil SE Bond - Kuraray e Adper Prompt LPop - 3M Espe) e um adesivo convencional (Adper Single Bond 2 - 3M Espe) foram aplicados imediatamente, 7 e 14 dias após o clareamento com peróxido de hidrogênio a 35% (Whiteness HP - FGM) ao esmalte. Foram utilizados 60 dentes bovinos que tiveram a superfície de esmalte planificada e em seguida divididos em 12 grupos (9 experimentais e 3 controles) de acordo com o adesivo empregado e o intervalo entre o clareamento e os procedimentos adesivos. O ensaio de microtração foi realizado 24 h após a confecção das restaurações e a área de fratura foi avaliada através da microscopia eletrônica de varredura. Houve redução significativa da resistência adesiva nos dentes restaurados imediatamente após o clareamento com todos os adesivos utilizados. Após 7 e 14 dias do término do clareamento, os valores de resistência adesiva se igualaram e foram semelhantes aos valores dos grupos controles dos respectivos sistemas adesivos empregados. O adesivo Adper Single Bond 2 apresentou os maiores valores de resistência adesiva e o Adper Prompt L Pop os mais baixos. Houve predominância de fraturas adesivas e mistas em todos os grupos. / Bleaching and adhesive proceedings are solutions much used in current Dentistry. Thus, this work aimed at assessing, in vitro, the adhesive resistance to bleached enamel through the microtensile mechanical trial. Two self-etch adhesive systems (Clearfil SE Bond - Kuraray and Adper Prompt L-Pop - 3M Espe) and a conventional adhesive (Adper Single Bond 2 - 3M Espe) were immediately employed, 7 and 14 days after bleaching with hydrogen peroxide at 35% (Whiteness HP - FGM) in the enamel. 60 bovine teeth were used, which had the enamel surface planned and following randomly divided into 12 groups (9 experimental and 3 controls) according to the employed adhesive and to the interval between the bleaching ending and the adhesive proceedings. The microtensile trial was accomplished 24 hours after the confection of the tooth fillings and the fracture area was assessed through scanning electronic microscopy. There was significant reduction of the adhesive resistance in the filled teeth immediately after bleaching with all employed adhesives. After 7 and 14 days of the bleaching ending, the adhesive resistance values were equated and were similar to the values of the control groups and to the respective adhesive systems employed. The Adper Single Bond 2 adhesive presented the highest adhesive resistance values and the Adper Prompt L-Pop presented the lowest ones. There was predominance of adhesive and mixed factures in all groups.
|
252 |
Otimização do branqueamento de bagaço de cana para obtenção de meticelulose / Optimization of sugarcane bagasse bleaching to obtain methylcelluloseSalim, Cláudia Santos 17 June 2016 (has links)
O Brasil é hoje o maior produtor de cana-de-açúcar no mundo e a previsão de safra para 2016 é de 658,7 milhões de toneladas. Como o bagaço da cana consiste de 14% de sua massa serão produzidas cerca de 92 milhões de toneladas desse coproduto. Buscando alternativas sustentáveis existem algumas formas de aproveitamento do mesmo, seja na produção de energia, de etanol de segunda geração ou de derivados celulósicos, foco do presente estudo. Objetivou-se através deste trabalho obter metilcelulose por meio de processos sequenciados. Partindo do bagaço de cana in natura, celulose, hemicelulose e lignina foram segregadas por hidrólises, sendo que o foco foi a fração celulósica. A mesma passou por duas diferentes sequências de branqueamento, obtendo celulose purificada, da qual foi produzida a metilcelulose com potencial aplicabilidade industrial. As sequências de branqueamento avaliadas foram uma livre de cloro elementar (ECF) e outra totalmente livre de cloro (TCF), visando reduzir ou suprimir a geração de poluentes tóxicos, principalmente compostos organoclorados. Uma das escolhas para esse objetivo foi o emprego de tecnologia baseada no tratamento enzimático, através da lacase, na sequência TCF. Cada material gerado por etapa de estudo foi analisado. O bagaço de cana, e as celuloses geradas pelas hidrólises foram caracterizadas quanto aos teores de celulose, hemicelulose, lignina, cinzas e extrativos. A celulose gerada antes e após cada etapa de branqueamento foi caracterizada, alcançando por meio da rota ECF uma redução de 80,5% do número kappa, aumento de 3,6 vezes do grau de alvura e pouca variação na viscosidade. Para a rota TCF houve redução de 48,7% do número kappa, aumento de 2,3 vezes do grau de alvura e melhora das propriedades da fibra por meio do aumento da viscosidade. A metilcelulose foi caracterizada por DRX, FTIR, TGA/DTG, MEV e solubilidade. Concluiu-se que os tratamentos foram realizados de maneira eficiente, a otimização das etapas de branqueamento proporcionou uma boa purificação da celulose, a partir da qual pôde ser produzida metilcelulose de boa qualidade, confirmada pelas análises do material. / Brazil is now the largest producer of sugarcane in the world and harvest forecast for 2016 is 658.7 million tons. Such as sugarcane bagasse consists of 14% of its mass will be produced about 92 million tons of this coproduct. Seeking sustainable alternatives there are some ways to use the same, whether in energy production of second-generation ethanol or cellulosic derivatives, focus of this study. The objective was to get through this work methylcellulose through sequenced processes. Starting from sugarcane bagasse, cellulose, hemicellulose and lignin were segregated by hydrolysis, and the focus was the cellulosic fraction. The same underwent two different bleaching sequences, obtaining purified cellulose, which was produced methylcellulose having potential industrial applicability. bleaching sequences evaluated were an elemental chlorine free (ECF) and other totally chlorine free (TCF), to reduce or eliminate the generation of toxic pollutants, organochlorine compounds mainly. One of the choices for this purpose was the use of technology based on enzymatic treatment by Laccase in TCF sequence. Each material generated by step study was analyzed. The sugarcane bagasse, and the pulps generated by hydrolysis were characterized how to cellulose, hemicellulose, lignin, ash and extractives. Cellulose generated before and after each bleaching stage was characterized, by ECF route reaching a reduction of the kappa number 80.5%, an increased of 3.6 times the degree of whiteness and little variation in viscosity. For TCF route was reduced by 48.7% kappa number, increase the degree of whiteness in 2.3 times and a improvement of fiber properties by increasing the viscosity. The methylcellulose was characterized by XRD, FTIR, TGA / DTG, SEM and solubility. It was concluded that the treatments were performed in an efficient manner, optimization of the bleaching stages provided a good purification of the pulp, from which good quality can be produced methylcellulose, confirmed by analysis of the material.
|
253 |
Estudo clínico da autopercepção da cor dos dentes de pacientes antes, durante e após o clareamento dental / Clinical study of the self-perception of the teeth color from patients before, while and after bleachingTeixeira, Adriano Marcus Urizzi 09 September 2013 (has links)
Com o crescente apelo estético nos procedimentos odontológicos e a diminuição de terapias invasivas por cáries, o clareamento dentário tem se tornado cada vez mais difundido e desejado. A busca pela perfeição no sorriso está ligada a fatores socioculturais e/ou pessoais e a subjetividade da cor pode levar a exageros na busca por mais resultados. Este trabalho teve por objetivo avaliar se a percepção da cor dos próprios dentes pelos sujeitos da pesquisa corresponde à cor real de seus dentes e se os fatores psicológicos autoestima e qualidade de vida interferem nessa percepção. Para tanto setenta e cinco sujeitos foram selecionados após passarem por exame clinico e teste de cor-deficiência de Ishihara. Depois de serem moldados, receberam placas de clareamento superior e inferior e gel de peróxido de carbamida a 16% para realizarem o clareamento caseiro por três semanas. A cor de seus dentes, bem como sua percepção sobre ela foram medidas em cinco momentos: no dia da entrega das placas, uma semana após o uso do gel, duas semanas após o uso do gel, três semanas após o uso do gel e trinta dias após o término do tratamento. A medição foi realizada com um espectrofotômetro Vita Easy shade e a percepção da cor de seus dentes era orientada por uma escala de cores Vita clássica reorganizada por luminosidade indo de B1 a C4, sendo que cada espectro recebeu uma numeração correspondente de 1 a 16. Os voluntários também realizaram um teste de qualidade de vida relacionado a saúde bucal (OHIP) e um teste de autoestima de Rosenberg. Os escores dos dois testes foram confrontados com as medições através do teste de correlação de Spearman e os resultados mostraram não haver correlação para essas variáveis. Através de uma tabela de frequência das trezentas e trinta e cinco medições realizadas observou-se que em 82,09% das delas os voluntários tiveram uma percepção da cor de seus dentes como sendo mais escuros do que eram realmente. Concluiu-se que a maioria das pessoas têm como percepção uma cor mais escura do que seus dentes apresentam realmente em qualquer fase do clareamento e que os fatores psicológicos autoestima e qualidade de vida não interferem nessa percepção. / With the growing of esthetics treatments in Odontology and the decrease of invasive procedures, the bleaching has become even more widespread. The desire for a perfect smile is linked to social-cultural factors and/or personals and the subjectivity of the color can drive people to exaggerations in trying to get more white results. The goal of this study was to evaluate if the self-perception of the color of their own teeth of the volunteers is the same of the real color of their teeth and if the psychological factors self-esteem and quality of life interfere at this perception. Seventy-five subjects were selected after have been examinated and have done the Ishihara test. After been molded, they got trays for bleaching with 16% of carbamide peroxide to use for three weeks. Their teeth color and their perception of it were measured in: the day when they got the trays, one week after using the trays, two weeks of using the trays, three weeks of using the trays and thirty days after the last day of bleaching. The measure was made with a Spectrophotometer (Vita Easy Shade) and the perception of their own teeth color were oriented by a Vita Classical shade reorganized by value from B1 to C4. The volunteers answered a quality of life questionnaire (OHIP) and a self-esteem test (Rosenberg). Scores of the two tests were related with the measures of the colors by Spearman Correlated Test and the results showed no correlation between those variables. A frequency Table showed that in 82,09% of the 335 results the volunteers had a perception of their own teeth color as been darker than they really were. It was concluded that people have a tendency to percept their teeth as been darker than they really are and that the psychological factors quality of life and self-esteem dont interfere on it.
|
254 |
Natriumkarbonat som alternativ alkalikälla till natriumhydroxid : Impregnering och blekning av kemitermomekanisk massa / Sodium carbonate as an alternative alkali source to sodium hydroxide : Impregnation and bleaching of chemi-thermomechanical pulpZethelius, Thea January 2019 (has links)
Arbetet handlade om att ta reda på om det går att byta ut natriumhydroxid mot natriumkarbonat som alkalikälla på CTMP-linjen, och gjordes på uppdrag av Stora Enso Skoghalls bruk. De områdena som studerades var impregnering och blekning av CTMP (kemitermomekanisk pappersmassa) samt hantering av natriumkarbonatlösning. Natriumkarbonatens löslighet vid olika temperaturer verifierades, blekning av CTMP med natriumkarbonat och natriumhydroxid utfördes, titrering av natriumhydroxid och natriumkarbonat mot natriumbisulfitlösning och en enklare laborationsimpregnering gjordes. Även aspekten av utrustning, kostnader och eventuell utfällning av kalciumkarbonat studerades. Resultaten visade att det krävs mer natriumkarbonat för att ersätta natriumhydroxid än vad man trott och att det totalt sett blir dyrare. Det finns dock en möjlighet att andra delar av bruket kan utföra bytet av alkali och gå med större vinst än vad CTMP-linjen går med förlust. Försöken visade även på temperaturökning vid tillredning av natriumkarbonatlösningen, utfällning av kristallsoda och behov av att den befintliga utrustningen kompletteras utifrån rekommendationer från kemikalieleverantören. Tidigare studier visade på eventuella försämringar av papperskvaliteten när natriumkarbonat används vid blekning av CTMP. Trots att natriumkarbonat är ett billigare alternativ till natriumhydroxid, och att det teoretiskt sett skulle fungera bra som en utbrytare, är det mycket som man behöver ta hänsyn till vad gäller natriumkarbonat och det krävs eftertanke för att saker ska görs på rätt sätt. Utifrån resultaten kan man dra slutsatsen att det inte ser ut som en bra ide att utföra bytet. / The objective of this project was to see if it is possible to replace sodium hydroxide with sodium carbonate as an alkali source on the CTMP line, and it was done on behalf of the Stora Enso Skoghall Mill. The areas that were studied were the impregnation and bleaching of CTMP and also the handling of sodium carbonate solution. The solubility of sodium carbonate at various temperatures was confirmed, bleaching of CTMP with sodium hydroxide and sodium carbonate, titration of the sodium hydroxide and sodium carbonate against sodium bisulfite solution and a simpler laboratory impregnation was performed. Aspects of equipment, costs and the possibility of precipitation of calcium carbonate were also studied. The results indicate that more sodium carbonate is needed than one thought for the substitution to be possible, and that it also becomes more expensive. There is a possibility that other parts of the mill can perform the replacement of alkali and go with greater profit than the CTMP line goes with loss. Experiments also showed an increase in temperature when preparing the sodium carbonate solution, precipitation of natron and the need for the existing equipment to be supplemented on the basis of recommendations from the chemical supplier. Previous studies showed possible deterioration of the paper quality when bleaching CTMP with sodium carbonate. Although sodium carbonate is a cheaper alternative to sodium hydroxide, and that it would theoretically work well as a substitute, it is much that one has to take into consideration in terms of using sodium carbonate and it is necessary to think things through before usage, so that things can be done properly. Based on the results, it is shown that the swap of alkali will be suboptimal.
|
255 |
"Análise quantitativa das regiões organizadoras nucleolares (NORs) em carcinomas epidermóides desenvolvidos em hamsters a partir do modelo DMBA-indução com agentes clareadores dentais" / Quantitative analysis of nucleolar organizer regions (nors) in squamous cells carcinomas developed in dmba induction-model with bleaching agentsPieroli, Dayse Aparecida 09 September 2003 (has links)
RESUMO A grande prevalência de câncer bucal está relacionada à ação de agentes e de fatores físicos e químicos. As substâncias químicas têm grande importância na indução de cânceres em humanos. Existe grande preocupação em relação aos agentes clareadores à base de peróxido de carbamida a 10%, usados com freqüência na técnica de clareamento caseiro de dentes vitalizados. A preocupação deve-se ao potencial carcinogênico dessas substâncias. Com o efeito somatório sobre as células, toda e qualquer substância deve ser avaliada quanto ao seu potencial carcinogênico sobre a mucosa bucal. Com a intenção de avaliar a proliferação celular nos carcinomas epidermóides desenvolvidos no modelo DMBA-indução associado ao peróxido de carbamida 10%, utilizou-se um dos marcadores biológicos de proliferação celular, que é o método histoquímico pela técnica AgNOR. Foram avaliados quantitativamente os carcinomas epidermóides desenvolvidos no modelo DMBA-indução + peróxido de carbamida 10%, observando-se que: nos grupos I, II, III e VII, onde não houve proliferação celular compatível com alteração neoplásica, o número de ocorrências de NORs/núcleo foi menor que nos demais grupos; no grupo IV (DMBA), o número de ocorrência de NORs/núcleo foi menor que nos grupos V e VI (peróxido de carbamida 10% + DMBA). O número de ocorrência de NORs/núcleo foi maior nos grupos V (DMBA + Opalescence) e VI (DMBA + White & Brite), em que foram desenvolvidos carcinomas, caracterizando maior proliferação das células e maior grau de malignidade dos carcinomas epidermóides desenvolvidos. Tais conclusões evidenciaram que a proliferação celular nos grupos associados (clareadores + DMBA) foi mais intensa que no grupo do carcinógeno (DMBA), possivelmente pelo efeito promotor dos agentes clareadores. Observou-se uma ação promotora dos clareadores dentais à base de peróxido de carbamida 10% no modelo estudado, com capacidade para potencializar carcinógenos, levando a um possível desenvolvimento neoplásico. / SUMMARY Oral squamous cell carcinoma is the mouth most prevalent malignancy, accouting for more than 90% of all oral malignancies. It also known that the development of oral cancer has a strong relationship with chemical and physical action of some agents that are in daily contact with oral mucosa as drugs, food, alcohol, tobacco and environmental factors. Oral carcinogenesis has a cumulative effect upon cells, every substance with potential risk of evidencing this malignant process showed be evaluated. The concern is about carcinogenic potential this chemical bleaching agents in the proliferation cells. The bleaching agents containing 10% carbamide peroxide are often used for vital teeth home bleaching and there is the risk of tissue damage from ingestion of the substance and contact with the oral mucosa during the bleaching process. The current study involve the evaluation of the cell proliferation and squamous cell carcinomas development in DMBA induction-model + 10% carbamide peroxide using biologic markers in the detection of incipient cellular alterations with histochemical method AgNOR, to investigate the relationship between the number of interphase silver-stained nucleolar organizer regions (AgNORs). The numbers of the NORs can be related to proliferative activity and the degree of the developed malignancy tumours. The quantitative analysis of the number of the NORs in the group I (acetone), II (Opalescence), III (White & Brite) and VII (destiled water) showed no cells proliferation compatible with neoplasic alterations. The occurrence of the number per nucleus was less than in the others groups. The groups IV (carcinogen DMBA), V (DMBA + 10% carbamide peroxide - Opalescence), VI (DMBA + 10% carbamide peroxide - White & Brite) showed the development micro-invasive and invasive carcinomas. The occurrence of the number of the NORs/nucleus was greater in those three groups than in the groups without carcinomas. The groups V (DMBA + Opalescence) and VI (DMBA + White & Brite) developed a greater of the occurrence of the number of the NORs per nucleus than in the group IV (DMBA). In the groups V and VI with developed invasive carcinomas showed growth cells proliferation and increase in the rate of the malignancy in the squamous cells carcinomas developed. This showed an cell proliferation of the groups (DMBA + 10% carbamide peroxide) is more intensive than in the group IV, probably by promoter effect of the bleaching agents. It was concluded that the bleaching agents based on 10% carbamide peroxide used in this study model, has a enhance promoter action, with capacity for carcinogens pottentialy and developed neoplasic alterations.
|
256 |
Capacidade de vedamento de diferentes materiais usados como barreira protetora cervical no clareamento interno colocado em duas alturas com respeito a Junção Amelocementaria / In vitro sealing capacity of different materials used as protective cervical barrier in internal bleaching placed in two heights respect to the cementoenamel junctionOrdonez Aguilera, Juan Fernando 03 July 2013 (has links)
O objetivo deste trabalho foi avaliar a efetividade do vedamento apical e linear de diferentes materiais utilizados como barreira protetora cervical (BPC) no clareamento interno, localizados ao mesmo nível e 1mm acima da junção amelocementária (JAC). Cento doze dentes bovinos foram divididos em sete grupos de acordo com o material de BPC utilizado, além de um grupo controle, e em dois subgrupos de acordo com a localização, sendo assim distribuídos: grupo GRC com resina composta sem sistema adesivo (Z250); grupo GVR com Cimento de Ionômero de Vidro (CIV) convencional (Vidrion R); grupo GVB com CIV modificado por resina de forramento (Vitrebond); grupo GVTR com CIV modificado por resina restaurador (Vitremer); grupo GCZ com Cimento de Fosfato de Zinco (CIMENTO DE ZINCO); grupo GCT com material restaurador provisório (Coltosol); grupo GCF com material provisório fotopolimerizável (Clip F); e grupo controle com Gutapercha e cimento selador (Fillapex). Os dentes foram clareados pela técnica walking bleach durante sete dias e após esse período foram corados durante 48hrs, enquanto armazenados com temperatura de 37oC e umidade a 100%. Foi realizada avaliação através de inspeção visual. A análise estatística foi feita através da análise de variância a dois critérios (ANOVA-2) e teste de Tukey. Os grupos experimentais revelaram que o único fator que representou importância no vedamento apical (F=26,42; p=0,00) e linear (F=29,73; p=0,00) foi o tipo de material empregado, independente da sua localização. Os grupos GRC e GCZ apresentaram os piores valores de vedamento e apresentaram diferença estatisticamente significativa (p=<0,05) quando comparados com os outros grupos e com o grupo controle. Os melhores resultados foram encontrados nos grupos GCT, GCF, GVB, GVTR e GVR, porém sem diferença estatisticamente significativa entre eles (p=<0,05) e com o grupo controle. Através do teste de correlação de Spearman verificou-se correlação positiva (r=0,911; p=0,00) entre a infiltração apical e linear. Os resultados sugerem que a capacidade de vedamento linear e apical da BPC varia de acordo com o material aplicado, independentemente da localização em relação à JAC. / The aim of this study was to evaluate the apical and linear sealing in different materials placed as a protective cervical barrier (BPC) in internal bleaching at Cementoenamel junction (CEJ) level and 1mm above. 112 bovine teeth were divided into seven groups according to the material to be placed as PCB and a control group, and two subgroups each in relation to their JAC level position: GRC Resin composite without adhesive system (Z250); GVR, Conventional glass ionomer cement (GIC) (VIDRION R); GVB, Lining resin modified GIC (VITREBOND); GVTR, Restorative resin modified GIC (VITREMER); GCZ, Zinc phosphate cement (CEMENTO DE ZINCO); GCT, Temporary restorative material (COLTOSOL), GCF, Light curing temporary material (CLIP F). A control group with gutta-percha and sealer cement (Fillapex) with the two positions was performed too. The teeth were bleached by walking bleach technique for seven days and then stained for 48hrs while stored at 37oC and humidity to 100%. Visual inspection was used to evaluate the specimens. Statistical analyses were performed with the two-factor analysis of variance (ANOVA-2) and Tukey test. The experimental groups showed that the main factor for apical (F=26.42, p=0.00) and linear (F=29.73; p=0.00) sealing was the type of material used regardless of their location. The experimental groups GRC and GCZ had the worst sealing values and were statistically significant different (p= < 0.05) with the other groups and the control group. The groups GCT, GCF, GVB, GVTR and GVR showed better result with no significance difference between them and the control group (p=< 0,05). The Spearman rank correlation coefficient revealed the positive significant correlation (r = 0.911, p = 0.00) between the apical and linear leakage. These results suggest that the ability of linear and apical sealing of PCB, varies according to the applied material regardless of the CEJ position.
|
257 |
Tratamento biológico e físico químico para reuso dos efluentes do estágio de branqueamento de polpa celulósica / not availableLuciana Nalim 17 August 2001 (has links)
Este trabalho apresenta resultados de pesquisa realizada com objetivo de avaliar a qualidade das águas residuárias do branqueamento após aplicação de filtração por nanofiltração precedida de tratamento biológico e físico-químico para depuração inicial. Os tratamentos foram aplicados aos efluentes coletados nos estágios de extração alcalina e ácida da planta de branqueamento, sem diluição posterior. Obteve-se remoção de 83% da DQO, 95% da DBO, 80% do COT, remoção total de sólidos decantáveis, turbidez e fósforo, deixando apenas 63 mg/lPt de cor residual. Com relação aos sólidos totais, que englobam os íons cloreto e sulfato, além de outros componentes, consegui-se remoção de 70%. Não houve remoção significativa de cloretos. Comparando-se a qualidade do efluente final com os parâmetros requeridos para água fresca conclui-se que a qualidade atingida está próxima daquela requerida para preparo de produtos químicos na fabricação tanto de polpa química quanto de polpa mecânica. / This dissertation presents results from a research designed to assess kraft pulp bleaching wastewater after biological and physical-chemical treatment followed by nanofiltration filtration. The treatment was applied to effluents from the alkaline and acid extraction at the bleaching plant and were treated as collected, that is, without dilution. The overall removal efficiencies were 83% for the COD, 95% for the BOD, 80% for the TOC. The treatment system provide total removal of setteable solids, turbidity and phosphorus. The residual color was only 63 mg/lPt. Total solids removal, which encompases chloride and sulfate ions the removal efficiency reached 70%, however the removal of chloride ions was not significant. Comparing the final effluent quality with the fresh water requirements it is possible to conclude that the treatment provided a water quality close to the required for the preparation of chemicals used in chemical and mechanical pulping.
|
258 |
Avaliação de agentes remineralizadores e dessensibilizantes no tratamento de clareamento dental: estudo in vitro / Evaluating remineralizing and desensitizing agents in dental bleaching treatment: in vitro studyPintado Palomino, Karen 15 August 2013 (has links)
O objetivo deste estudo foi avaliar comparativamente, in vitro, o efeito de agentes remineralizadores e dessensibilizantes na rugosidade superficial e microdureza do esmalte e dentina bovina exposta a peróxido de carbamida a 16% (T1) ou peróxido de hidrogênio a 35% (T2). Os agentes clareadores T1 e T2 conjuntamente com os agentes remineralizadores/ dessensibilizantes - dentifrício Sensodyne® (D1); dentifrício experimental com 7,5% de micro-partículas de Biosilicato® (D2); dentifrício Odontis RX® (D3); dentifrício Sorriso® (D4); pasta experimental com micropartículas de Biosilicato® (D5); Desensebilize Nano P® (D6); pasta experimental com micropartículas de Bioglass® tipo 45S5 (D7); água destilada (GC) - foram usados considerando os grupos experimentais: T1/D1; T1/D2; T1/D3; T1/D4; T1/D5; T1/D6; T1/D7; T1/GC e T2/D1; T2/D2; T2/D3; T2/D4; T2/D5; T2/D6; T2/D7; T2/GC. Análise de rugosidade superficial (Ra), microdureza e imagens em microscopia eletrônica de varredura (MEV) foram realizadas antes (t0) e após (t1) o tratamento com os géis clareadores (T1= 14 dias/ 4h por dia; T2= sessão única) e os produtos remineralizadores/dessensibilizantes. Os dados colhidos foram analisados intra e intergrupos, estatisticamente por meio de Análise de Variância e Teste de Tukey. Os resultados mostraram que na rugosidade superficial não houve diferença significante (p>0.05) entre a rugosidade inicial (t0) e final (t1) tanto no esmalte quanto na dentina. A microdureza diminuiu nas amostras de dentina para o grupo T1/D6 (t0=40,99/ t1=29,11) e foi aumentada nas amostras de esmalte do grupo T1/D1 (t0=255,0/ t1=318,1). Conclui-se que o tratamento com peróxido de carbamida a 16% ou peróxido de hidrogênio a 35% associado aos agentes dessensibilizante/remineralizantes avaliados neste estudo não alteraram a rugosidade superficial do esmalte e dentina bovina, no entanto a microdureza pode ser alterada quando o peróxido de carbamida a 16% é usado. / This study aimed to evaluate in vitro the effect of remineralizing and desensitizing agents on microhardness (MH) and roughness (RG) enamel and dentin bovine samples exposed to 16% carbamide peroxide (T1) or 35% hydrogen peroxide (T2). Dental bleaching agents - T1 and T2 - together with desensitizing/ remineralizing agents - Sensodyne® dentifrice (D1); experimental dentifrice containing 7,5% micron-sized particles of Biosilicate® (D2); Odontis RX® dentifrice (D3); Sorriso® dentifrice (D4); microsized particles of Biosilicate® paste (D5); Dessensebilize Nano P® (D6); Bioglass® type 45S5 paste (D7); distilled water (CG) were used according to the experimental groups: T1/D1; T1/D2; T1/D3; T1/D4; T1/D5; T1/D6; T1/D7; T1/GC and T2/D1; T2/D2; T2/D3; T2/D4; T2/D5; T2/D6; T2/D7; T2/CG. MH, RG measurements, and images using scanning electron microscopy (SEM) were made on the samples before (t0) and after (t1) the treatment with the bleaching gels (T1= 14 days/ 04 hours/day; T2=single session) and the desensitizing/remineralizing agents. Data was analyzed statistically with One way-ANOVA and posterior Tukey Test. RG evaluation revealed no significant difference (p>0.05) between baseline (t0) and final (t1) RG for all experimental groups. MH decreased in dentine samples for T1/D6 (t0=40,99/ t1=29,11) and increased in enamel samples for T1/D1 (t0=255,0/ t1=318,1). It was concluded that the treatment with carbamide peroxide at 16% or hydrogen peroxide at 35% in combination with desensitizing/ remineralizing agents didnt alter enamel and dentin surface roughness; however microhardness could be affected when peroxide carbamide at 16 % is used.
|
259 |
Potencial antioxidante e composição fenólica de infusões de ervas consumidas no Brasil / Antioxidant activity and phenolic composition of herbal infusions consumed in BrazilMoraes-de-Souza, Rodrigo Aparecido 19 July 2007 (has links)
Os chás destacam-se como a segunda bebida mais consumida no mundo. Além disso, seu consumo tem se modernizado, adequando-se aos anseios dos consumidores. São uma boa fonte de compostos com atividade antioxidante, os quais podem trazer benefícios à saúde humana pelo retardamento do processo de envelhecimento, assim como pela prevenção de doenças crônicas, tais como o câncer e doenças cardiovasculares. Infusões de ervas processadas e frescas foram estudadas quanto a teor de compostos fenólicos totais, perfil de flavonóides e atividade antioxidante. Os teores de compostos fenólicos totais, determinados pelo método de Folin–Ciocalteu, variaram de zero a 46,46 mg/g. Os flavonóides miricetina, quercetina e campferol foram identificados e quantificados por cromatografia líquida de alta eficiência (CLAE) nos chás preto, verde e de camomila. A atividade antioxidante foi avaliada pelo método do seqüestro do radical 2,2'-difenil-1-picrilhidrazil (DPPH) e pelo sistema modelo β-caroteno/ácido linoléico (BCAL), usando hidroxitolueno butilado (BHT) e α- tocoferol como padrões. As maiores atividades encontradas pelo sistema modelo BCAL foram para as infusões de chá preto, mate, capim-limão, camomila e funcho, enquanto as infusões de ervas frescas apresentaram as menores atividades. Entretanto, quando a atividade antioxidante foi avaliada pelo método do DPPH, as infusões de ervas frescas de menta e funcho foram as que apresentaram as maiores atividades. Os chás processados que apresentaram os menores valores de IC50 foram verde e preto (147,63 µg/mL e 288,60 µg/mL, respectivamente). Os resultados obtidos demonstraram que as infusões analisadas são boas fontes de compostos com atividade antioxidante. / Teas are the second most consumed beverage in the world. Besides this, their consumption has been modernized to suit the consumers? desires. They are a good source of compounds presenting antioxidant activity, which can bring benefits to human health by retarding the process of aging, as well as by preventing chronic diseases, such as cancer and cardiovascular diseases. Processed teas and herbal infusions were studied for their total polyphenol content, flavonoid profile, and antioxidant activity. Total phenolics, determined by Folin?Ciocalteu procedure, ranged from zero to 46.46 mg/g. Flavonoids myricetin, quercetin, and kaempferol were identified and quantified by High Efficiency Liquid Chromatography (HPLC) in black, green, and chamomile tea. Antioxidant activity was evaluated using 2,2 Diphenyl-1-picryl-hydrazyl method (DPPH) and β-carotene bleaching test (BCB), with butylated hydroxytoluene (BHT) and α-tocopherol as reference substances. The highest activities using BCB were found for infusions of black tea, maté, lemongrass, chamomile, and fennel, whereas fresh herbal infusions presented the lowest activities. However, when the antioxidant activity was evaluated by DPPH, fresh herbal infusions of mint and fennel presented the highest activities. Processed teas with the lowest IC50 values were green and black (147.63 µg/mL and 288.60g/mL and 288.60 µg/mL, respectively). The results obtained demonstrate that the infusions analyzed are good sources of compounds presenting antioxidant activity.
|
260 |
Mudanças entre autotrofia e heterotrofia em corais construtores de recifes Mussismilia hispida: abordagem utilizando ácidos graxos marcadores tróficos / Shifts between autotrophy and heterotrophy in the reef-building coral Mussismilia hispida: an approach using fatty acid trophic markersArthur de Albuquerque Tenorio 21 November 2016 (has links)
Os recifes de coral estão entre os ambientes marinhos mais produtivos e ricos em biodiversidade. Esta biodiversidade está em parte associada a complexas estruturas formadas por corais escleractíneos. Apesar da importância ecológica, social e econômica dos recifes de corais, eles são expostos a várias ameaças relacionadas às atividades humanas. Dentre os impactos antrópicos em recifes, o branqueamento, ou perda de zooxantelas, é o mais notável e é diretamente relacionado à mortalidade dos corais. Por possuírem uma associação simbiótica com essas zooxantelas, alguns corais escleractíneos são considerados mixotróficos, caracterizados por modos de alimentação autotrófico (através de simbiose com o dinoflagelado Symbiodinium) e heterotrófico (predação sobre zooplâncton). Alguns estudos comprovam que corais com maior capacidade de alimentação heterotrófica são mais resistentes ao branqueamento e, consequentemente, às alterações climáticas. A fim de analisar se o coral escleractíneo Mussismilia hispida, é capaz de alternar seu modo nutricional entre predominante autotrófico e predominante heterotróficos, dezoito colônias foram amostradas ao longo de um ano. Marcadores Tróficos de Ácidos Graxos (FATM, na sigla em inglês) foram utilizados para determinar a fonte nutricional de carbono em tecido de corais. A concentração de células de Symbiodinium e a temperatura local também foram avaliadas. Branqueamento foi observado nos meses mais quentes do ano, quando a concentração de Symbiodinium diminuiu, voltando a aumentar nos meses mais frios. O marcador para dieta heterotrófica CGA (C20: 1ω9) foi encontrado em amostras de zooplâncton de toda a área de estudo. Em laboratório, colônias sem acesso a zooplâncton apresentaram perda significativa deste marcador após 10 dias. Amostras de colônias naturalmente branqueadas não apresentaram nenhum vestígio dos marcadores de autotrofia SDA (18: 4ω3) e DPA (22: 5ω3), mas continham tanto CGA e DHA (22: 6ω3). Isso confirmou que SDA e DPA são marcadores autotróficos viáveis e CGA é um marcador de heterotrofia. FATM relacionados com autotrofia apresentaram padrão semelhante ao observado para as concentrações de Symbiodinium e foram positivamente correlacionados com a densidade numérica de simbiontes e negativamente com a temperatura. Para explorar os dados de concentração dos FATM, o Índice Trófico de Corais foi desenvolvido para exibir as alternâncias entre modos nutricionais. Mussismilia hispida de fato alterna entre predominância de modo nutritivo ao longo do ano, sendo mais heterotrófica em períodos mais quentes e em condições climáticas adversas, porem na maior parte do ano é predominantemente autotrófica. A validação dos ácidos graxos marcadores tróficos específicos como referência para autotrofia e heterotrofia em corais abre perspectivas para novos estudos em ecologia trófica bêntica em recifes de coral. Este trabalho também inclui o primeiro monitoramento de um ano do comportamento alimentar em um coral hermatípico no Atlântico Sul e o acompanhamento de um evento de branqueamento. / Coral reefs are among the most productive and biodiverse marine environments. This remarkable biodiversity is partly associated to the complex structures formed by scleractinian corals. Despite the ecological, social and economic importance of coral reefs, they are constantly exposed to several threats mainly related to human activities. Climate changes are one of the most notable impacts of human activity related to coral mortality, mainly due to coral bleaching. Some scleractinian corals are proved to be mixotrophs, displaying both autotrophic (through Symbiodinium) and heterotrophic (predation on zooplankton) nutrition modes. Many studies emphasize that corals with greater capability of heterotrophic feeding are more resilient to bleaching and consequently to climate change. In order to analyze whether the endemic scleractinian coral Mussismilia hispida is capable of shifting from predominant autotrophic and predominant heterotrophic in Ubatuba-SP, 18 colonies were sampled monthly for 12 months. The Fatty Acid Trophic Markers (FATM) approach was used to determine the source of carbon on coral tissues. Symbiodinium cell density and local seawater temperature were also assessed. A mild bleaching was observed showing a decrease in Symbiodinium numerical density during warmer months, but increasing in colder months. Reference samples validated the relation between all selected FATM and its corresponding nutritional mode. The heterotrophic feeding marker CGA (C20:1ω9) was found in zooplankton samples collected throughout the study area. Laboratory starved colonies (no access to zooplankton) lost any trace of this marker after 10. Samples from naturally bleached colonies presented no traces of the autotrophic feeding markers SDA (18:4ω3) and DPA (22:5ω3), but contained both CGA (C20:1ω9) and DHA (22:6ω3). These results confirmed that the FATM analyzed where reliable trophic markers. Autotrophic FATM presented a pattern similar to that observed for Symbiodinium concentration in M. hispida tissues and were positively correlated with the symbiont and negatively with temperature. The Coral Trophic Index showed that M. hispida undergoes shifts in nutritional modes along the year, being more heterotrophic in adverse conditions. The validation of specific FATM as proxies for autotrophic and heterotrophic feeding in corals opens new perspectives for further studies in benthic trophic ecology in coral reefs. This work also presents the first yearlong monitoring of the feeding behavior in a hermatypic coral in the South Atlantic and the monitoring of a mild bleaching event.
|
Page generated in 0.0451 seconds