• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 18
  • 1
  • Tagged with
  • 19
  • 10
  • 10
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

[en] GETTING IN TO THE FIELD: THE ORGANIZED PICK UP SOCCER GAME AT THE ATERRO DO FLAMENGO / [pt] ENTRANDO EM CAMPO: A PELADA ORGANIZADA NO ATERRO DO FLAMENGO

ANA LETICIA CANEGAL DE ALMEIDA 14 February 2013 (has links)
[pt] O presente trabalho trata das peladas jogadas no Aterro do Flamengo, parque público na cidade do Rio de Janeiro, a partir do trabalho de campo realizado com o Ellite Futebol Clube. Desde a inauguração, em 1965, criou-se uma identificação entre o Aterro e os peladeiros, já que com o crescimento da cidade, havia menos terrenos ou áreas livres para a prática amadora do futebol. As quadras do Parque também tinham o objetivo de suprir essa necessidade. Fundado em 1998, o Ellite é formado por amigos de colégio que vêem nas peladas jogadas todas as quartas-feiras uma forma de manter a amizade. É uma das diversas equipes que fazem dos campos do Aterro a sua casa. Jogam, segundo eles, uma pelada organizada, o que de certa forma contraria o imaginário de improviso e espontaneidade desta prática. As peladas aqui estudadas, a partir do exemplo do Ellite, têm características particulares, que nos fazem perceber como o espaço urbano público é rico em contraste, diversidade e conflitos. / [en] This work is about the pick up soccer games played at the Aterro do Flamengo, a public park at Rio de Janeiro, from fieldwork with Ellite Futebol Clube. Since its inauguration in 1965, it has been created an identification between the Aterro and the pick up soccer game players, especially because with the growth of the city there were less land or open spaces for the practice of the amateur soccer. The courts from the park had also the purpose to meet this need. Founded in 1998, Ellite is formed by college friends who see in the pick up games played all Wednesdays a way to keep the friendship. It is one of several teams that make the fields of the Aterro like their home and make that a space of sociability. They play, according to them, an organized pick up game, which somehow contradicts the imagination of improvisation and spontaneity of this practice. The pick up soccer games studied here, from the example of Ellite, have particular characteristics that make us realize how urban public space is rich in contrast, diversity and conflict.
2

Distribuição espacial da biomassa microfitobentônica no perfil batimétrico da região de Ubatuba, SP / Spatial distribution of bathymetric profile microphytobenthic biomass in Ubatuba region, SP

Almeida, Cristiano de Salles 26 June 2014 (has links)
O microfitobentos é constituído principalmente por diatomáceas, além de fitoflagelados e cianobactérias, distribuindo-se de forma heterogênea no sedimento exposto à luminosidade. O objetivo deste estudo foi avaliar a distribuição espacial da biomassa microfitobentônica no perfil batimétrico da região de Ubatuba, SP. As amostras foram coletadas no verão de 2013, em três transectos (Flamengo, Fortaleza e Mar Virado), com seis pontos cada, coletadas entre as isóbatas de 5 e 30 m. A biomassa foi expressa como clorofila a. Clorofila a e feopigmentos foram extraídos com acetona e medidos em espectrofotômetro. Os valores médios dos pigmentos foram de 18,5 ± 11,4 mg.m-2 para clorofila a e de 28,4 ± 16,2 mg.m-2 para feopigmentos no transecto do Flamengo; de 11,9 ± 10,2 mg.m-2 para clorofila a e de 18,8 ± 15,2 mg.m-2 para feopigmentos no transecto do Mar Virado; e de 11,8 ± 11,3 mg.m-2 para clorofila a e de 13,7 ± 13,6 mg.m-2 para feopigmentos no transecto da Fortaleza. Estes valores foram maiores nas regiões mais rasas. A distribuição da biomassa foi associada positivamente com intensidade de luz, silte, argila, matéria orgânica e carbono orgânico total, enquanto foi correlacionada negativamente com profundidade, areia e grânulos. / Marine microphytobenthos community is composed mainly by diatoms and also phytoflagellates and cyanobacteria, which cover the marine sediments submitted to light. This study aims to survey the spatial distribution of bathymetric profile microphytobenthic biomass in Ubatuba region, SP. The samples were collected in the summer (March, 2013), at three transects: Flamengo, Fortaleza and Mar Virado, with 6 points each, between the isobaths of 5 and 30 meters. The biomass was expressed as chlorophyll a. Chlorophyll a and phaeopigments were extracted with acetone and measured at spectrophotometer. The biomass averages values were: chlorophyll a 18,5 ± 11,4 mg.m-2 and phaeopigments 28,4 ± 16,2 mg.m-2 for Flamengo transect; chlorophyll a 11,9 ± 10,2 mg.m-2 and phaeopigments 18,8 ± 15,2 mg.m-2 for Mar Virado transect; and chlorophyll a 11,8 ± 11,3 mg.m-2 and phaeopigments 13,7 ± 13,6 mg.m-2 for Fortaleza transect. Chlorophyll a and phaeopigments averages values were higher in the shallow regions. The biomass distribution was positively associated to light intensity, silt, clay, total organic carbon and organic matter. Negative correlations were found for depth and coarse grains.
3

[en] ENVIRONMENT AND CULTURE IN THE MASTER PLAN OF THE CITY OF RIO DE JANEIRO: THE NEIGHBORHOOD OF FLAMENGO IN MACROZONA CONTROLADA IN RIO / [pt] MEIO AMBIENTE E CULTURA NO PLANO DIRETOR DA CIDADE DO RIO DE JANEIRO: O BAIRRO DO FLAMENGO NA MACROZONA CONTROLADA CARIOCA

PAULA BELMIRO FONTES 18 January 2019 (has links)
[pt] Este trabalho tem como objetivo verificar como marcos históricos em ambientes metropolitanos podem ser referenciais para o ordenamento territorial de bairros, trazendo para a cena política dimensões simbólicas para a compreensão de novas funções urbanas. A partir da visão do Plano Diretor da cidade do Rio de Janeiro sobre a organização dos aspectos ambientais e culturais do território, analisaremos como o bairro do Flamengo se insere na divisão territorial chamada Macrozona Controlada. Nesse sentido, utilizaremos a legislação municipal como base para a percepção das políticas públicas relacionadas à cultura e ao meio ambiente na gestão local. Assim, pretendemos compreender como os espaços foram se refuncionalizando através dos tempos, que aspectos históricos, políticos e sociais se interrelacionam e produzem a logística atual, para que, dessa forma, possamos perceber como o zoneamento proposto se encaixa nos aspectos culturais e ambientais, de maneira corresponder melhor às potencialidades e necessidades existentes no local. Em nossa fundamentação teórica, os conceitos de paisagem, território e lugar serão trabalhados para enfatizar a relação do homem com seu espaço e as transformações advindas dessa relação. O território representado como uma construção por e a partir de relações de poder também pode ser contemplado na discussão da formação e organização das práticas dos atores na escala do bairro. Como processo metodológico, utilizaremos a análise bibliográfica de livros e documentos sobre a formação da cidade do Rio de Janeiro e sua expansão com processo de urbanização para as outras Zonas da metrópole carioca, além de idas a campo para a coleta de informações e de imagens, que serão realizadas pela pesquisadora. / [en] This work aims to verify how historical landmarks in metropolitan environments can be used as reference for the territorial planning of neighborhoods, bringing the symbolic dimensions to the political scene to better understand new urban functions. By using the point of view of the Master Plan of the city of Rio de Janeiro on the organization of the environmental and cultural aspects of the territory, we will analyze how the neighborhood of Flamengo is inserted in the territorial division called Macrozona Controlada. For this purpose, we will use municipal legislation as a basis for the perception of public policies related to culture and the environment in local management. Thus, we intend to understand how spaces have been reorganized through time, how historical, political and social aspects became interrelated and resulted in the current logistics, so that, in this way, we may see how the proposed zoning fits into the cultural and environmental aspects to meet potential needs. In our theoretical foundation, the concepts of landscape, territory and place will be worked out to emphasize the relation of man and his space as well as the transformations arising from this relationship. The territory represented as a construction by and from power relations can also be understood in the discussion about the formation and organization of human players activity in the neighborhood. As a methodological process, we will use the bibliographic analysis of books and documents concerning the formation of the city of Rio de Janeiro as well as its expansion and urbanization process to other zones of the Rio metropolis. Fieldwork to collect information and images will be carried out by the researcher.
4

Distribuição espacial da biomassa microfitobentônica no perfil batimétrico da região de Ubatuba, SP / Spatial distribution of bathymetric profile microphytobenthic biomass in Ubatuba region, SP

Cristiano de Salles Almeida 26 June 2014 (has links)
O microfitobentos é constituído principalmente por diatomáceas, além de fitoflagelados e cianobactérias, distribuindo-se de forma heterogênea no sedimento exposto à luminosidade. O objetivo deste estudo foi avaliar a distribuição espacial da biomassa microfitobentônica no perfil batimétrico da região de Ubatuba, SP. As amostras foram coletadas no verão de 2013, em três transectos (Flamengo, Fortaleza e Mar Virado), com seis pontos cada, coletadas entre as isóbatas de 5 e 30 m. A biomassa foi expressa como clorofila a. Clorofila a e feopigmentos foram extraídos com acetona e medidos em espectrofotômetro. Os valores médios dos pigmentos foram de 18,5 ± 11,4 mg.m-2 para clorofila a e de 28,4 ± 16,2 mg.m-2 para feopigmentos no transecto do Flamengo; de 11,9 ± 10,2 mg.m-2 para clorofila a e de 18,8 ± 15,2 mg.m-2 para feopigmentos no transecto do Mar Virado; e de 11,8 ± 11,3 mg.m-2 para clorofila a e de 13,7 ± 13,6 mg.m-2 para feopigmentos no transecto da Fortaleza. Estes valores foram maiores nas regiões mais rasas. A distribuição da biomassa foi associada positivamente com intensidade de luz, silte, argila, matéria orgânica e carbono orgânico total, enquanto foi correlacionada negativamente com profundidade, areia e grânulos. / Marine microphytobenthos community is composed mainly by diatoms and also phytoflagellates and cyanobacteria, which cover the marine sediments submitted to light. This study aims to survey the spatial distribution of bathymetric profile microphytobenthic biomass in Ubatuba region, SP. The samples were collected in the summer (March, 2013), at three transects: Flamengo, Fortaleza and Mar Virado, with 6 points each, between the isobaths of 5 and 30 meters. The biomass was expressed as chlorophyll a. Chlorophyll a and phaeopigments were extracted with acetone and measured at spectrophotometer. The biomass averages values were: chlorophyll a 18,5 ± 11,4 mg.m-2 and phaeopigments 28,4 ± 16,2 mg.m-2 for Flamengo transect; chlorophyll a 11,9 ± 10,2 mg.m-2 and phaeopigments 18,8 ± 15,2 mg.m-2 for Mar Virado transect; and chlorophyll a 11,8 ± 11,3 mg.m-2 and phaeopigments 13,7 ± 13,6 mg.m-2 for Fortaleza transect. Chlorophyll a and phaeopigments averages values were higher in the shallow regions. The biomass distribution was positively associated to light intensity, silt, clay, total organic carbon and organic matter. Negative correlations were found for depth and coarse grains.
5

[pt] ONDE A LAMA É INSURREIÇÃO: ARQUITETURA EM CONVIVÊNCIA COM A ÁGUA NO NOVO REGIME CLIMÁTICO / [en] WHERE THE MUD IS INSURRECTION: ARCHITECTURE IN COEXISTENCE WITH WATER IN THE NEW CLIMATE REGIME

CARLOS SAUL ZEBULUN 18 October 2023 (has links)
[pt] A presente pesquisa busca, a partir da chave do controle da natureza, contribuir para um imaginário de possibilidades para arquiteturas de convívio com a natureza. Para isso, a dissertação passa pela origem da criação do método científico como modo de operar no mundo e controlar a natureza para o bem-estar humano e situa a arquitetura, enquanto disciplina, e a construção civil como protagonistas da atual crise climática, que é uma consequência direta, mas não apenas, deste modo de controlar a natureza. Para começar a busca por uma arquitetura que negocie com a natureza procurando o convívio com ela, a pesquisa se baseia nos conceitos de sazonalidade, elaborado por Hilan Bensusan e Carlos Mondragon, e o de habitabilidade, defendido por Dipesh Chakrabarty. Por fim, a dissertação se aproxima de dois exemplos emblemáticos de controle das águas na cidade do Rio de Janeiro, os aterros do Flamengo e os da Maré, apontando a transição da cidade que convivia de maneira mais próxima com suas águas até o século XIX e, em seguida, passou a negar tal convivência sistematicamente. Neste processo de negação, algumas práticas de resistência da população da Maré se apresentam como possibilidades e garantia de um convívio mínimo com a água. / [en] The present research seeks, from the key of controlling nature, to contribute to an imaginary of possibilities for architectures of coexistence with nature. For this, the dissertation goes through the origin of the creation of the scientific method as a way of operating in the world and controlling nature for human well-being and places architecture as a discipline and civil construction as protagonists of the current climate crisis that is a direct consequence, but not only, in this way of controlling nature. To begin the search for an architecture that negotiates with nature, seeking to live with it, the research is based on the concepts of seasonality elaborated by Hilan Bensusan and Carlos Mondragon and the habitability defended by Dipesh Chakrabarty. Finally, the dissertation approaches two emblematic examples of water control in the city of Rio de Janeiro with the landfills of Flamengo and the landfills of Maré. Pointing out the transition of the city that lived closer to its waters until the 19th century and then began to systematically deny such coexistence. In this process of denial, some practices of resistance by the population of Maré are presented as possibilities and guarantee of a minimum contact with water.
6

Um Flamengo grande, um Brasil maior: o Clube de Regatas do Flamengo e o imaginário político nacionalista popular (1930-1955)

Coutinho, Renato Soares January 2013 (has links)
Submitted by Maria Dulce (mdulce@ndc.uff.br) on 2014-02-17T18:58:35Z No. of bitstreams: 1 Coutinho, Renato-Tese-2013.pdf: 8227851 bytes, checksum: 5a48620968fff21bce9dcb379b26225d (MD5) / Made available in DSpace on 2014-02-17T18:58:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Coutinho, Renato-Tese-2013.pdf: 8227851 bytes, checksum: 5a48620968fff21bce9dcb379b26225d (MD5) Previous issue date: 2013 / O trabalho tem como objetivo investigar os fatores que contribuíram para a popularidade e para a abrangência nacional do Clube de Regatas do Flamengo. O período analisado – 1933 a 1955 – foi marcado pela implantação do regime profissional no clube e pelo progressivo processo de fidelização de torcedores em todo território nacional. As campanhas de marketing das gestões dos presidentes José Bastos Padilha e Gilberto Cardoso serão interpretadas a fim de associar a construção da identidade do clube mais popular do Brasil aos símbolos e valores sociais correntes no imaginário político nacionalista divulgado pela propaganda estatal nas décadas de 1930 e 1940. / The study aims to investigate the factors that contributed to the popularity and the national influence of the Clube de Regatas do Flamengo. The period – 1930 to 1955 – was marked by the implementation of professionalism and by the gradual process of loyalty of fans nationwide. Marketing campaigns in efforts of presidents José Bastos Padilha and Gilberto Cardoso will be interpreted to involve the construction of the identity of Brazil’s most popular club symbols and social values in the current political imaginary nationalist released by state propaganda in the 1930s and 1940s.
7

Affonso Eduardo Reidy y los pabellones del Aterro do Flamengo. Experimentaciones en lámina estructural de hormigón armado

García-Gasco Lominchar, Sergio 06 September 2023 (has links)
[ES] Este trabajo de investigación se centra en el análisis de las tres últimas obras construidas por Affonso Eduardo Reidy, proyectadas en 1962. El Coreto y los pabellones del Morro da Viúva y do Flamengo basan su concepción estructural bajo la lógica de las láminas estructurales de hormigón. La investigación aborda en primer lugar este sistema y su funcionamiento, analizando las características que le son intrínsecas y reflexionando sobre la forma en que tales características pudieron, paulatinamente, ser introducidas en el contexto del Movimiento Moderno para acabar siendo utilizadas de forma generalizada en los años 50 y 60. La segunda parte de la Tesis se adentra en el pensamiento de Reidy, su marco teórico, influencias y contexto social, para pasar después a analizar la forma en que Reidy aborda la concepción estructural en sus proyectos. Para ello se hace un repaso cronológico de sus obras, resaltando los aspectos más relevantes que le puedan llevar, al final de su carrera, a construir los pabellones del Aterro do Flamengo. La última parte de la investigación se centra en los propios pabellones y su análisis en profundidad. Para ello se hace uso de los planos originales rescatados en el archivo de la Fundação Parques e Jardins, de Rio de Janeiro. Este análisis aborda primero el contexto del propio parque, reflexionando sobre los condicionantes que la tipología arquitectónica en el que se enmarcan - un pabellón de jardín - pudiera haber condicionado a Reidy a la hora de ser proyectados. En una segunda parte, se analizan otros aspectos que les atañen: tipología, espacialidad, morfología y finalmente sistema constructivo. De esta forma, se establecen algunas conclusiones sobre su encuadre dentro de la trayectoria de la obra de Reidy. / [CA] Aquest treball de recerca es centra en l'anàlisi de les tres darreres obres construïdes per Affonso Eduardo Reidy, projectades en el 1962. El Coreto i els pavellons del Morro da Viúva i do Flamengo basen la seua concepció estructural sota la lògica de les làmines estructurals de formigó armat. La recerca aborda els inicis d¿aquest sistema i el seu funcionament, per passar després a un acostament a les obres des de diferents angles: com a sistema constructiu i les característiques que li són pròpies, contextualitzant la forma en què tals característiques van poder, gradualment, ser introduïdes en el context del Moviment Modern. En la segona part s'estableix una anàlisi sobre el pensament de Reidy, el seu marc teòric, influències i context social, per a passar després a analitzar sota els criteris de tal pensament, l'abordatge projectual de les seus obres, fent un repàs cronològic i ressaltant els aspectes més rellevants que li pogueren portar, al final de la seua carrera, a construir els pavellons de l'Aterro do Flamengo. L¿últim capítol de la recerca es centra en els pavellons, fent un anàlisi en profunditat que es recolza en els plànols originals rescatats a l'arxiu de la Fundação Parques e Jardins, de la ciutat de Rio de Janeiro. En primer lloc, aquesta anàlisi s'aborda dins del context del propi parc, reflexionant sobre els condicionants que la tipologia arquitectònica en què s'encaixen - Un pavelló de jardí - pogueren influenciar en Reidy a l'hora de ser projectats. En una segona part, es passa a analitzar altres aspectes que els afecten: tipologia, espacialitat, morfologia i finalment sistema constructiu. D¿aquesta manera, es poden establir algunes conclusions sobre la forma com s'enquadren dins la trajectòria de l'obra de Reidy. / [EN] This research focuses on the analysis of the last three works built by Affonso Eduardo Reidy, projected in 1962. The Coreto, Morro da Viuva and Flamengo pavilions base their structural conception on the logic of concrete shells and folded plates. The first part of the document focusses in the features, logic, and origin of this system, analysing and reflecting on how its characteristics could, gradually, be introduced in the context of the Modernism. The second part of the document analyses Reidy's thinking, his theoretical framework, influences, and social context, exposing the professional and personal environment of the architect. Once the system and the architect are analysed, the research continues with the detection of the different strategies used by Reidy to approach the structural conceptualization in his projects, making a chronological review of his works and highlighting the most relevant aspects that may lead him, at the end of his career, to project the Aterro do Flamengo pavilions. Finally, in the last chapter, a thorough analysis of the pavilions is made based on the original blueprints found in the Fundação Parques e Jardins archive, in Rio de Janeiro. This analysis firstly approaches the context of the park, reflecting on the architectural typology in which the pavilions are defined - a garden pavilion - and how this typology could influence Reidy in the way they are projected. In a second part, other aspects that concern the architectural analysis are developed: typology, spatiality, morphology and finally the construction system used. The compilation of all these aspects leads to some conclusions about the experimental approach of the pavilions and the way they fit within Reidy's professional career. / García-Gasco Lominchar, S. (2023). Affonso Eduardo Reidy y los pabellones del Aterro do Flamengo. Experimentaciones en lámina estructural de hormigón armado [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/196655
8

[en] N THE HEART OF THE CITY: MEMORY, POETRY, ARCHITECTURE AND THE NARRATIVES ABOUT THE PARQUE DO FLAMENGO – (1950 – 1960) / [pt] NO CORAÇÃO DA CIDADE: MEMÓRIA, POESIA, ARQUITETURA E AS NARRATIVAS SOBRE O PARQUE DO FLAMENGO (1950 - 1960)

SILVIA ILG BYINGTON 30 January 2019 (has links)
[pt] O trabalho analisa relatos de memória, escritos poéticos e discursos urbanísticos sobre o Parque do Flamengo, construído no Rio de Janeiro entre os anos 1950 e 1960, para compreender o papel da imaginação e da linguagem em sua criação como artefato cultural na história da cidade. A implementação do plano urbanístico iniciada nos anos 1950 foi reelaborada na década de 1960, durante o Governo de Carlos Lacerda pelo Grupo de Trabalho, equipe multidisciplinar coordenada por Lota Macedo Soares e tendo à frente o arquiteto Affonso Eduardo Reidy e o paisagista Roberto Burle Marx. O jardim modernista carioca por eles projetado – obra paisagística e arquitetônica desdobrada em ambiente edificado, suas imagens e os discursos produzidos sobre ele – ganha significado na tese como forma cultural que articulou interpretações conflitantes da história expressas na cidade; que relacionou motivos míticos e históricos do jardim e da paisagem com métodos paisagísticos modernos; e que interconectou memórias e projeções de uma cidade imaginada. Entre os registros dessa obra coletiva, destaca-se a poesia de Elizabeth Bishop que recria as paisagens locais em novas imagens. Imaginar a cidade é ato poético, político e ético de seus habitantes, sempre um intercâmbio entre a dimensão subjetiva e a dimensão social. É a forma moderna de habitá-la: construí-la como cidade metafórica que conecta a experiência fugaz, fragmentária e conflituosa da vida metropolitana a alternativas possíveis de como as coisas poderiam ser. / [en] This work examines memory narratives, poetical writings and urbanistic discourses about the Parque do Flamengo, built in Rio de Janeiro during the 1950s and 1960s, in order to understand the role of imagination and language in its construction as a cultural artefact in the city s history. The implementation of this urban plan was started in the 1950s and was reworked in the 1960s, during the Government of Carlos Lacerda by Grupo de Trabalho, a multidisciplinary team coordinated by Lota Macedo Soares and headed by the architect Affonso Eduardo Reidy and the landscape architect Roberto Burle Marx. This modernist carioca garden – an architectural and landscape work threefold unfolded as a constructed environment, its images, and the accompanying critical discourses – gains importance in this thesis as a cultural artefact that brought together conflicting interpretations of history expressed in the city; entailed mythical and historical motives from garden and landscape to modern landscaping methods; and was the very fabric of memories and projections of an imagined city. Among others historical records of this collective work, the poetry of Elizabeth Bishop recreates the local landscapes in new images Imagining the city is a poetic, political and ethical act of its inhabitants, ever an exchange between subjective and social dimensions. It is the modern way of inhabiting the city: building it as a metaphorical city that links the fleeting, fragmentary and conflicting experience of urban life to possible alternatives of the way things could be.
9

Idade, crescimento e análise demográfica do cação-flamengo Carcharhinus acronotus na plataforma continental de Pernambuco,Brasil

BARRETO, Rodrigo Risi Pereira 01 May 2009 (has links)
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2017-02-20T13:40:05Z No. of bitstreams: 1 Rodrigo Risi Pereira Barreto.pdf: 2720946 bytes, checksum: f60d89c3648bb992cd8d11c36c037cd5 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-20T13:40:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Rodrigo Risi Pereira Barreto.pdf: 2720946 bytes, checksum: f60d89c3648bb992cd8d11c36c037cd5 (MD5) Previous issue date: 2009-05-01 / Between 1994 and 2008, 369 blacknose sharks, Carcharhinus acronotus (43,5-146 cm total length, TL) were collected from gill nets and surveys carried out on Pernambuco’s continental shelf, Brazil (07° 15’ 45’’ S and 09° 28’ 18’’ S). Vertebral sections of 109 males (43,5-124 cm TL) and 141 females (46-146 cm TL) were analyzed; the index of average percentage of error (IAPE) ranged from 1:17 to 13:33% (mean 6,13%) in vertebrae displaying between 0 to 15 growth rings (GR). The marginal increment relative analysis (MIR) was not conclusive showing only a tendency of ring deposition between autumn and winter months. Significant differences were not found between the individual length (TL, cm) and the vertebra radius (VR, mm). Growth parameters were derived using von Bertalanffy function (VBGF a), von Bertalanffy modified (VBGF b), Gompertz and Schnute models. The von Bertalanffy growth model was that which best represented growth for the species. Parameters estimated for both sexes were: k = 0.12, t0 = -3.66, L¥= 142.06 cm. Male and female maturity was reached at 105 cm TL, presenting about 5 growth rings (GR's). The largest specimen whose age was observed had 15 growth rings (132 cm TL). Adults were only caught in longlines. Mortality was estimated from the biological information of the species according literarature. Mortality values obtained were: M = 0,275; Z = 0,709 (gillnets), 0,31 (longline); F = 0,43 (gillnets) 0,04 (longline) Z0 = 0,06 and Z' = 0,349. The Exploitation rates calculated for gillnets were 0,61 and 0,130 respectively. Considering a scenario of equilibrium, the population would increase by approximately 8,3% per 8,5 years (R0 = 1,971; G = 8,43; r = 0,080). However, taking into account the current level of exploitation, the population appears to be over-exploited, decreasing 13,6% in 8,3 years (R0 = 0,3; G = 8,3; r = -0,041). / Entre 1994 e 2008, foram capturados 369 indivíduos de Carcharhinus acronotus (43,5-146 cm de comprimento total, CT) oriundos da pesca com redes de emalhar e prospecções na plataforma continental do estado de Pernambuco, Brasil (07° 15’ 45’’ S e 09° 28’ 18’’ S). Secções vertebrais de 109 machos (43,5-124 cm CT) e 141 fêmeas (46-146 cm CT) foram analisadas. O índice do erro médio (IAPE) variou entre 1,17 a 13,33 % (média 6,13 %) entre 0-15 anéis etários. A análise de incremento marginal relativo (MIR) não foi conclusiva embora tenha apresentado uma tendência de formação do anel entre os meses do outono e inverno. Não foram detectadas diferenças significativas entre o comprimento individual (CT, cm) e o raio da vértebra (RV). Os parâmetros de crescimento foram estimados através da utilização dos modelos de von Bertalanffy (VBGF a), von Bertalanffy modificado, (VBGF b) Gompertz e Schnute. O modelo de von Bertalanffy foi o que melhor representou o crescimento para a espécie. Os parâmetros obtidos para os comprimentos observados para os sexos agrupados foram: L = 142,06 cm CT, k = 0,12, t0 = -3,66. Não foram detectadas diferenças significativas entre as curvas de crescimento para os sexos (p > 0,05). Machos e fêmeas maturam em torno dos 105 cm CT quando apresentam 5 anéis etários. O maior espécime cuja idade foi estimada foi uma fêmea que apresentou 15 anéis (132 cm CT). Adultos foram capturados somente no espinhel. As taxas de mortalidades foram determinadas a partir das informações disponíveis na literatura e dos parâmetros de crescimento obtidos. Os valores estimados por esses métodos indiretos foram: M = 0,275; Z = 0,709 (emalhe), 0,310 (espinhel), F = 0, 434 (emalhe) e 0, 044 (espinhel); Z0 = 0, 063 e Z’ = 0, 349. As taxas de exploração calculadas para o emalhe e o espinhel foram 0,61 e 0,130 respectivamente. Em cenário de equilíbrio a população teria condições de aumentar em aproximadamente 8,3 % a cada 8,5 anos (R0 =1, 971 G = 8,43; r = 0, 080). No entanto, considerando o nível de pesca atual, a população se apresenta sobre-explorada, diminuindo em 13,6 % a cada 8,3 anos (R0 =0,3 G = 8,23; r = -0, 041).
10

Os grandes espaços do lazer urbano, arquitetura dos parques públicos : morfologia, tipologia e potencialidades

Mohr, Udo Silvio January 2003 (has links)
Le travail discute le sujet du parc public urbain en essayant de comprendre l'importance de ce type architectural pour la ville. L'étude se veut une contribution à la discussion du rôle du parc public dans la vie urbaine, laquelle se réfugie, de plus en plus, dans des espaces fermés. D'abord nous faisons une analyse des jardins dans le monde occidental, du rôle des espaces naturels dans la ville et de l'évolution des concepts de parc et de parc urbain. Le travail focalise l'étude de trois parcs considérés ici comme emblématiques: le Central Park en New York, EUA, le premier des parcs publics construit exprès pour ce but, le Parque do Flamengo à Rio de Janeiro, Brésil, le représentant le plus important de ce type dans l'architecture moderniste brésilienne et le Parc de La Villette à Paris, France, lequel concrétise des concepts révolutionnaires sur la fonction et sur la morphologie du type parc urbain. À partir de l'analyse comparative de ces trois espaces et de l'étude de cette typologie, le travail conclut que le parc urbain est une conséquence des transformations qui ont eu lieu à partir de la révolution industrielle et qu'il est un équipement fondamental de la ville moderne. Le parc urbain ne peut pas être considéré comme un refuge pour que les gens s’écartent de la ville, mais un lieu qui la compose. Il est, de plus en plus, un élément composant indispensable à la ville elle-même. Le parc public est un des plus importants espaces ouverts et sa présence est absolument nécessaire pour permettre un caractère démocratique à la vie urbaine. Les villes se transforment à une vitesse croissante. La morphologie du parc doit donc rendre possible son propre renouvellement et aussi son adéquation aux nouvelles fonctions. / O trabalho discute a temática do parque público urbano, procurando compreender a importância deste tipo arquitetônico para a cidade. Pretende-se contribuir para a discussão do papel do parque público na vida urbana, que se refugia, cada vez com mais intensidade, nos espaços confinados. Parte-se de uma análise sobre os jardins no ocidente, o papel dos espaços naturais na cidade e a evolução dos conceitos de parque e de parque urbano. O trabalho centra-se no estudo de três parques, aqui considerados como emblemáticos: Central Park em Nova York, EUA, o primeiro parque público construído especificamente para este finalidade, Parque do Flamengo no Rio de Janeiro, Brasil, o mais importante representante deste tipo na arquitetura modernista brasileira e Parc de La Villette, em Paris, França, que concretiza conceitos revolucionários quanto à função e à morfologia do tipo parque urbano. A partir da análise comparativa dos três espaços e do estudo desta tipologia, conclui-se que o parque urbano é uma conseqüência das transformações ocorridas no processo da revolução industrial e que se constitui em um equipamento integrante da cidade moderna. O parque não é um espaço destinado à fuga da cidade, mas um lugar que dela passou a fazer parte, sendo, cada vez mais, um de seus componentes indispensáveis. Ele é um dos mais importantes espaços abertos e sua presença torna-se imprescindível por possibilitar um caráter democrático à vida da cidade. As transformações das cidades tornam-se cada vez mais rápidas. A morfologia do parque deve, pois, permitir sua renovação e sua adequação a novas funções. / In this dissertation we discuss the role of the urban park in order to ascertain its importance as an architectural type of the city. In this way, we endeavor to contribute to the discussion of the role of public parks in urban life, as an alternative to the current trend towards closed spaces. We depart from an analysis of western gardens, the role of natural areas in the city and the evolution of the concepts of park, and urban park. Three parks, here considered as emblematic, were selected: Central Park, New York, United States, the first public park ever to be primarily established with this aim; Parque do Flamengo, Rio de Janeiro, Brazil, the most representative of its type in modernistic Brazilian architecture; and Parc de La Villette, Paris, France, materializing revolutionary concepts in morphology and function. Based on a comparative analysis of these three parks and on the evaluation of their typology we may recognize the urban park as a consequence of transformations that took place during the industrial revolution, and a characteristic equipment of the modern city. Parks are not to be considered refuges, isolated from urban life, but as essential equipments of the city. They constitute one of the most important features of a city, and their presence became invaluable to add a democratic dimension to urban life. Cities change rapidly and the park morphology must change accordingly to permit its renovation and adaptation to new functions.

Page generated in 0.1099 seconds