• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 48
  • 34
  • 10
  • 8
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 123
  • 123
  • 48
  • 33
  • 23
  • 23
  • 19
  • 17
  • 15
  • 14
  • 14
  • 12
  • 12
  • 11
  • 11
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
91

Análise clínica evolutiva do uso do tacrolimus como droga imunossupressora em transplante cardíaco pediátrico / Clinical outcome of tacrolimus as maintenance immunosuppressive drug in pediatric heart transplantation

Branco, Klébia Magalhães Pereira Castello 28 February 2011 (has links)
O Tacrolimus é uma potente droga imunossupressora introduzida no transplante cardíaco no início da década de 90. Pacientes com rejeição refratária ou intolerância à ciclosporina podem responder à terapia de resgate com o tacrolimus. Os objetivos deste estudo foram: avaliar a evolução clínica das crianças submetidas ao transplante cardíaco que necessitaram da conversão de ciclosporina para tacrolimus por rejeição refratária, tardia ou efeitos adversos de difícil controle; avaliar a incidência de rejeição após a conversão para o tacrolimus e comparar a sobrevida dos pacientes em uso de tacrolimus e ciclosporina. Realizou-se estudo coorte, observacional, prospectivo, em 28 crianças submetidas ao transplante cardíaco no Instituto do Coração do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo e que foram submetidas à conversão da ciclosporina ao tacrolimus, no período de julho de 1999 a dezembro de 2009. Avaliou-se a incidência de episódios de rejeição e a sobrevida após a conversão. Realizou-se, também, a comparação entre os pacientes em uso de tacrolimus e os pacientes que permaneceram em uso de ciclosporina submetidos ao transplante cardíaco no mesmo período. A idade média no momento do transplante foi de 5,3 anos, e no momento da conversão de 8,2 anos. As causas de conversão foram efeitos adversos em 50% dos pacientes, rejeição tardia em 32% e rejeição refratária em 18%. O tempo médio de conversão e seguimento foram 36 meses e 74 meses, respectivamente. Observou-se resolução completa dos episódios de rejeição refratária e melhora dos efeitos adversos em todos os pacientes. A taxa de incidência (x100) de episódios de rejeição antes da conversão foi de 7,98 e após a conversão foi de 2,11 (p=0,0001). A taxa de episódios de infecção antes da conversão foi de 5,89 e após a conversão 4,18 (p=0,023). Pela análise das complicações pré e pós-conversão ao tacrolimus, não se evidenciou diferença estatisticamente significativa em relação a incidência de tumor, insuficiência renal, hipertensão arterial sistêmica, dislipidemia, litíase biliar, diabetes melito, anemia, alterações neurológicas, hirsutismo e hiperplasia gengival. Houve maior prevalência da doença vascular do enxerto após conversão para tacrolimus (p=0,004). Ao se comparar os pacientes com tacrolimus e os com ciclosporina, identificou-se diminuição significativa na taxa de incidência de episódios de rejeição (p=0,001), e na taxa de incidência de episódios de infecção (p=0,002), nos pacientes em uso de tacrolimus. Os pacientes convertidos ao tacrolimus apresentaram menor incidência de complicações neurológicas, hirsutismo e hiperplasia gengival, porém maior prevalência de anemia. Em relação à sobrevida, observou-se uma mortalidade de 25% nos pacientes em uso de tacrolimus, após um período médio de conversão de sessenta meses. Três óbitos foram secundários à rejeição, dos quais apenas um, no primeiro ano de transplante. Evidenciou-se menor sobrevida nos pacientes em uso de ciclosporina. O estudo clínico das crianças submetidas ao transplante cardíaco e que necessitaram de conversão do esquema de imunossupressão permitiu concluir que o tacrolimus foi eficaz como terapia de resgate para rejeição refratária e constitui opção terapêutica como droga imunossupressora de manutenção na faixa etária pediátrica / Tacrolimus is a potent calcineurin inhibitor that was introduced in heart transplantation therapy in the early 1990s. Organ transplant recipients with refractory rejection or intolerance to conventional immunosuppressant may respond to rescue therapy with tacrolimus. The aim of this study was to evaluate the clinical outcome of children undergoing heart transplantation who required conversion from a cyclosporine to a tacrolimus-based immunosuppressive regimen due to refractory rejection, late rejection or cyclosporine intolerance. We performed a prospective observational cohort study in 28 children who underwent cardiac transplantation at the Heart Institute (InCor) University of São Paulo Medical School and who required conversion from July 1999 to December 2009. The clinical outcome of the patients was evaluated after tacrolimus conversion. We also compared the patients on tacrolimus to the patients who remained on cyclosporine, and who had undergone heart transplantation during the same period. The mean age at the time of transplantation was 5.3 years and 8.2 years at the time of conversion. The causes of conversion were adverse side effects in 50% of patients, late rejection in 32% and refractory rejection in 18%. The mean time from heart transplant to conversion was 36 months and the mean follow-up period was 74 months. We observed complete resolution of refractory rejection episodes and adverse side effects in all patients. The incidence rate (x100) of rejection episodes before and after conversion was 7.98 and 2.11, respectively (p = <0.0001). The rate of infectious episodes before conversion was 5.89 and after conversion was 4.18 (p = 0.023). There was no statistically significant difference in relation to tumor, renal failure requiring dialysis, systemic arterial hypertension, dyslipidemia, gallstones, diabetes mellitus, anemia, neurological complications, hirsutism and gingival hyperplasia after conversion. A significant incidence of cardiac allograft vasculopathy after conversion to tacrolimus was found (p = 0.004). When comparing patients on tacrolimus to patients on cyclosporine, there was a significant decrease in the incidence of rejection (p = 0.001), and infectious episodes (p = 0.002) in patients using tacrolimus. Patients converted to tacrolimus when compared to patients on cyclosporine had lower neurological complications, hirsutism and gingival hyperplasia, but higher prevalence of anemia. There was a 25% mortality rate in patients using tacrolimus after a mean period of 60 months after conversion. Three deaths were secondary to rejection, and only one in the first year after transplant. Patients using tacrolimus showed greater survival rate when compared to patients taking cyclosporine. The clinical outcome of children undergoing heart transplantation and who required conversion of immunosuppressive regimen allowed us to conclude that tacrolimus is effective as rescue therapy for refractory rejection and is a therapeutic option in pediatric patients
92

Labai sunkaus širdies nepakankamo kompleksinis gydymas taikant širdies transplantaciją, asistuojančią kraujotaką ir alternatyvius gydymo metodus / Heart Transplantation, Circulatory Support and Alternative Methods of Treatment in Complex Management of End-Stage Heart Failure

Ručinskas, Kęstutis 08 April 2009 (has links)
Habilitacijos procedūrai teikiamoje mokslo darbų apžvalgoje apibendrinama Vilniaus universiteto Širdies ir kraujagyslių ligų klinikoje taikyto sunkaus širdies nepakankamumo gydymo patirtis. Įrodytas intraaortinės kontrapulsacijos balionėliu taikymo tikslingumas pacientams su dekompensuota dilatacine kardiomiopatija. Įvertintas dirbtinių skilvelių, kaip tilto į transplantaciją ar likimo terapiją efektyvumas. Nustatyta, kaip techniniai dirbtinių skilvelių pakeitimai gali daryti įtaką gydymo rezultatams. Ištirtas dirbtinių skilvelių poveikis recipiento imuninei sistemai prieš ir po transplantacijos. Apžvelgti alternatyvūs širdies transplantacijai chirurginiai gydymo metodai. Pasiūlyta originali modifikuotos labirinto operacijos technika, įvertintas jos saugumas, efektyvumas ir galimybė derinti su kitomis širdies operacijomis. Prognozuojamos ateities tendencijos labai sunkiam širdies nepakankamumui gydyti. Šiame darbe remiamasi kartu su bendraautoriais atliktų tyrimų 2001-2009 m. rezultatais. Autorius visuose apžvelgiamuose tyrimuose dalyvavo tiesiogiai, kaip padalinio, kuriame gydomi pacientai su labai sunkiu širdies nepakankamumu, vadovas ir kaip chirurgas. Remiantis publikuota medžiaga buvo daryti pranešimai ir Lietuvoje, ir užsienyje. / The experience of treatment of end-stage heart failure cumulated at Vilnius University Cardiovascular Surgery Clinic is provided for habilitation procedure. The experience of intraaortic balloon counterpulsation for the patients suffering from decompensated dilatative cardiomyopathy has been proven. The efficacy of artificial ventricular assist devices as a bridge to transplantation or destination therapy has been evaluated. The role of technical modifications of ventricular assist devices for the outcomes of treatment has been assessed. The impact of assist devices on the immune status of the patient pre- and post-transplantation has also been evaluated. The alternative methods of treatment instead of heart transplantation are reviewed. The original technique of modified maze procedure is proposed; the safety, efficacy and possibilities of combining this technique with other heart operations are assessed. The future trends for treatment of end-stage heart failure are predicted. This study is based on the investigations performed with co-authors during the period since 2001 to 2009. The author has participated directly in all reviewed investigations as the head of the department where patients suffering from end-stage heart failure are being treated and as well as a surgeon. The reports based on the published material have been presented in Lithuania and abroad.
93

Study of NAD(P)H fluorescence in living cardiomyocytes by spectrally resolved time-correlated single photon counting

Ying, Cheng January 2007 (has links)
Mémoire numérisé par la Division de la gestion de documents et des archives de l'Université de Montréal
94

Experimentální a klinické aspekty nefrotoxicity kalcineurinových inhibitorů / Experimental and clinical aspect of calcineurin inhibitors-induced nephrotoxicity.

Hošková, Lenka January 2018 (has links)
The introduction of calcineurin inhibitors (CNI) into immunosuppressive regimens significantly improved patients prognosis after heart transplantation. Some of the most significant complications have been recognized, such as the development of arterial hypertension and renal impairment due to calcineurin inhibitor toxicity. The aim of the study was to compare the effect of the dual blockade of the renin-angiotensin system (dual RAS combination) with standard antihypertensive medication on blood pressure control. The second aim was to evaluate whether effective antihypertensive combination therapy (dual RAS or a standard antihypertensive drugs combination) would reduce the progression of chronic kidney disease in patients with chronic immunosuppressive prophylaxis. Treatment of arterial hypertension involving the combination of angiotensin-converting enzyme inhibitor (ACEi) and angiotensin II receptor blocker (ARB) was similarly effective compared to the standard combination of antihypertensives. Blood pressure treatment targets were achieved in both studies. Administration of antihypertensive combination therapy including dual blockade of RAS alleviated the progression of chronic renal disease in the experimental and clinical part, where the nephroprotective effect of dual RAS blockade...
95

Impacto social do transplante cardíaco

Lemos, Cláudia Regina Haponczuk de [UNESP] January 2003 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:35:14Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2003Bitstream added on 2014-06-13T18:46:44Z : No. of bitstreams: 1 lemos_crh_dr_fran.pdf: 250684 bytes, checksum: cd307edda8291bc4967635dc88de2f8d (MD5) / Este estudo teve por objetivo compreender, por meio da representação social sobre transplante cardíaco, o impacto social produzido no cotidiano dos pacientes que se submeteram a esta proposta terapêutica, no Instituto do Coração do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo. Adotamos a metodologia qualitativa, entrevistando, com roteiro semi-estruturado, seis pacientes. Os dados obtidos e submetidos a análise de conteúdo possibilitaram identificar cinco eixos temáticos: da doação de órgãos ao órgão doado; as mudanças na vida; o suporte social, a finitude humana e a religiosidade. O estudo evidenciou que o transplante cardíaco foca a atenção do paciente na condição de estar vivo. A vida, propriamente dita, dá sentido ao seu cotidiano, as suas experiências e vivências. A necessidade de suportes para operacionalizar as aspirações dos pacientes, configurou-se como imprescindível. O suporte social viabiliza a sobrevivência, suprindo necessidades básicas materiais e afetivas. A possibilidade de manterem-se vivos está atrelada ao acesso imediato a um sistema de saúde. O suporte espiritual, caracterizado como energia vital, confere aos pacientes, o sentido da transcendência de uma vida de privações para uma vida divina e até mesmo eterna. A compreensão das pessoas deve ser a essência das ações na área da saúde. Esperamos que, este estudo contribua com os programas assistenciais e de educação em transplantes cardíacos, construídos a partir da ótica dos pacientes, tornando a aderência ao tratamento mais eficaz. / This study intended to understand, by the social representations of heart transplantation, what was the social impact it had on the everyday life of patients submitted to this therapeutic approach at the Instituto do Coração of Hospital das Clínicas of Faculdade de Medicina of Universidade de São Paulo. We adopted a qualitative methodology and interviewed six patients following a semi-structured script. The data collected and submitted to content analysis led to the identification of five key thematic issues: from organ donation to donated organ; changes in life; social support, human finitude and religiousness. The study evidenced that in heart transplantation the patients' focus of attention is at being alive. Life, per se, gives meaning to their everyday activities and experiences. The need to have support in coping with patients' aspirations proved to be indispensable. Social support enables survival, providing for material and affective basic needs. The possibility of staying alive is connected to immediate access to health care. Spiritual support, characterized as vital energy, conveys to patients the sense of transcendence, from a life of deprivation to a divine and even eternal life. People's understanding should be the core of healthcare actions. We sincerely hope that this study can contribute to other healthcare and educational programs in heart transplantation, building things from the patients' perspective and promoting greater treatment compliance.
96

Impacto social do transplante cardíaco /

Lemos, Cláudia Regina Haponczuk de. January 2003 (has links)
Orientador: Noêmia Pereira Neves / Resumo: Este estudo teve por objetivo compreender, por meio da representação social sobre transplante cardíaco, o impacto social produzido no cotidiano dos pacientes que se submeteram a esta proposta terapêutica, no Instituto do Coração do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo. Adotamos a metodologia qualitativa, entrevistando, com roteiro semi-estruturado, seis pacientes. Os dados obtidos e submetidos a análise de conteúdo possibilitaram identificar cinco eixos temáticos: da doação de órgãos ao órgão doado; as mudanças na vida; o suporte social, a finitude humana e a religiosidade. O estudo evidenciou que o transplante cardíaco foca a atenção do paciente na condição de estar vivo. A vida, propriamente dita, dá sentido ao seu cotidiano, as suas experiências e vivências. A necessidade de suportes para operacionalizar as aspirações dos pacientes, configurou-se como imprescindível. O suporte social viabiliza a sobrevivência, suprindo necessidades básicas materiais e afetivas. A possibilidade de manterem-se vivos está atrelada ao acesso imediato a um sistema de saúde. O suporte espiritual, caracterizado como energia vital, confere aos pacientes, o sentido da transcendência de uma vida de privações para uma vida divina e até mesmo eterna. A compreensão das pessoas deve ser a essência das ações na área da saúde. Esperamos que, este estudo contribua com os programas assistenciais e de educação em transplantes cardíacos, construídos a partir da ótica dos pacientes, tornando a aderência ao tratamento mais eficaz. / Abstract: This study intended to understand, by the social representations of heart transplantation, what was the social impact it had on the everyday life of patients submitted to this therapeutic approach at the Instituto do Coração of Hospital das Clínicas of Faculdade de Medicina of Universidade de São Paulo. We adopted a qualitative methodology and interviewed six patients following a semi-structured script. The data collected and submitted to content analysis led to the identification of five key thematic issues: from organ donation to donated organ; changes in life; social support, human finitude and religiousness. The study evidenced that in heart transplantation the patients' focus of attention is at being alive. Life, per se, gives meaning to their everyday activities and experiences. The need to have support in coping with patients' aspirations proved to be indispensable. Social support enables survival, providing for material and affective basic needs. The possibility of staying alive is connected to immediate access to health care. Spiritual support, characterized as vital energy, conveys to patients the sense of transcendence, from a life of deprivation to a divine and even eternal life. People's understanding should be the core of healthcare actions. We sincerely hope that this study can contribute to other healthcare and educational programs in heart transplantation, building things from the patients' perspective and promoting greater treatment compliance. / Doutor
97

Efeito agudo do inibidor da fosfodiesterase tipo 5 (sildenafil) na pressão sanguínea arterial durante e após exercício em pacientes submetidos a transplante cardíaco / Acute effects of a single dose of phosphodiesterase type 5 inhibitor (sildenafil) on systemic arterial blood pressure during and after exercise in heart transplant recipients.

Veridiana Moraes D'Avila Damas Garlipp 11 June 2008 (has links)
Introdução: A hipertensão arterial sistêmica (HA) pode estar associada à diminuição na produção e liberação do óxido nítrico derivado do endotélio (NO). O uso do sildenafil leva ao aumento de monofosfato de guanosina cíclica (GMPc), um importante mediador de NO. Contudo, pouco se sabe sobre os efeitos da inibição da fosfodiesterase tipo 5 (PDE5) na monitorização da pressão arterial 24-h (MAPA), pressão arterial durante exercício, noraepinefrina (Nor) e capacidade ao exercício, principalmente após transplante de coração (TX). Métodos: Nós estudamos 22 pacientes pós TX, os quais foram randomizados, tomando dose única de sildenafil (50mg) ou placebo (50mg), aproximadamente uma hora antes de iniciar o protocolo. No dia 1, os pacientes realizaram avaliação clínica, teste cardiopulmonar de caminhada de seis minutos (TES) seguido de teste de esforço cardiopulmonar (TE), Após o término dos testes em esteira, foi colocado o MAPA. Determinamos em repouso (rep), último minuto do TES (6) e pico do TE (Ex): FC (bpm) PAS e PAD (mmHg), VO2(ml/kg/min), Slope VE/VCO2, tempo de exercício (TE, min), distância (TES, Km) e Nor (pg/ml). No dia 2 o protocolo foi repetido, realizando-se o cross-over. Dezessete pacientes apresentavam HA. Resultados: (Pl e Sil respectivamente), Sil reduziu (p<0.05): PAS-rep(138±7 vs 122±18); PAD-rep(83±12 vs 78±12); PAS-6(156± 20 vs 137± 22); PAD-6(82±13 vs 77±14); PAS-Ex(155± 27vs 124±36); PAD-Ex(79±16 vs 66± 16); PAS 24-h(121±10 vs 114±9), PAD 24-h(80±6 vs 76±5), PAS vigília(122±11 vs 115±9), PAD vigília(81± 6 vs 76±5) e PAS noturna(119±12 vs 112±10), PAD noturna(78±7 vs 73±8); e aumentou Nor-repouso(483±165 vs 622±211). Sil não alterou rep, 6 e EX: FC, VO2 e Slope. Conclusão: O ciclo NO-cGMP parece desempenhar papel importante no controle da pressão arterial em TX. Sendo que, a inibição da PDE5 parece apresentar efeitos benéficos no controle da hipertensão arterial em TX, podendo ser utilizada concomitantemente a terapia anti-hipertensiva usual. / Background: Systemic hypertension (SH) can be associated with a decrease in endothelium-dependent nitric oxide (NO). Sildenafil determines increment in cyclic guanosine monophosphate (cGMP) that a mediator of NO. However, little is known about the effects of PDE5 inhibition on 24-hour ambulatory (ABP) and exercise blood pressure, noreprinephrine (Nor) and exercise capacity, specially after heart transplantation (HT). Methods: We studied 22 HT pts that on the 1st day underwent a cardiopulmonary (CP) self-controlled treadmill 6walk test(6) and, after, an ECG monitored CP treadmill maximal exercise test(Ex) within 60 and 90 min after oral Sildenafil (Sil,50mg) or placebo(Pl) given at random, and ABP. We determined at basal position(b), last min of 6 and the peak Ex the HR(bpm), SBP and DBP (mmHg), VO2(ml/kg/min), Slope VE/VCO2, exercise time(ET, min), distance(D, Km) and Nor(pg/ml). Also, after CP tests 24-h SBP and DBP were monitored. It was repeated on the 2nd day when the cross-over was done. Seventeen pts had SH. Results: (Pl and Sil respectively), Sil reduced (p<0.05): b- SBP(138±7 vs 122±18); b-DBP(83±12 vs 78±12); 6-SBP(156± 20 vs 137± 22); 6-DBP(82±13 vs 77±14); Ex-SBP(155± 27vs 124±36); Ex-DBP(79±16 vs 66± 16); 24-h SBP(121±10 vs 114±9) and DBP(80±6 vs 76±5), daytime SBP(122±11 vs 115±9) and DBP(81± 6 vs 76±5) and nighttime SBP(119±12 vs 112±10) and DBP(78±7 vs 73±8); and increase b-Nor(483±165 vs 622±211). Sil did not change in b, 6 and EX; HR, Nor, VO2 and Slope. Conclusion: NO-cGMP pathway seems to play a role in blood pressure control in HT. The PDE5 inhibition could have potential beneficial effects on hypertensive HT in addition to antihypertensive therapy.
98

Efeito agudo do exercício físico em piscina aquecida versus em solo sobre a pressão arterial e variabilidade da frequência cardíaca em indivíduos transplantados cardíacos / Acute effects of water-based exercise versus land-based exercise on ambulatory blood pressure and heart rate variability in heart transplant recipients

Rafael Ertner Castro 05 October 2015 (has links)
O transplante cardíaco (TX) é um reconhecido procedimento de escolha para a insuficiência cardíaca refratária, resultando em melhora na sintomatologia e na qualidade de vida dos pacientes. Todavia, estes pacientes apresentam capacidade física reduzida e alta prevalência de comorbidades. A terapia imunossupressora, bem como a denervação cardíaca pós-cirurgia tornam a hipertensão arterial sistêmica (HAS) a mais prevalente das comorbidades. Avaliamos o efeito agudo do exercício aeróbio em piscina aquecida e em solo sobre a dinâmica do comportamento tensional na pressão arterial durante 24 horas (MAPA-24h) e na atividade autonômica do coração. Dezoito pacientes (6 mulheres) clinicamente estáveis (5 ± 0,7 anos de cirurgia), 45,7 ± 2,7 anos de idade, foram submetidos a 30 minutos de exercício aeróbio em piscina, exercício aeróbio em esteira rolante (solo) ou 30 minutos em repouso (controle) em ordem randômica (2 a 5 dias entre cada sessão). A intensidade do exercício foi entre 11 e 13 em uma escala subjetiva de esforço que vai de 6 a 20. Foram avaliadas a variabilidade da frequência cardíaca (VFC) no início, logo após o exercício e na fase de recuperação, bem como a MAPA-24h após cada sessão. Após o exercício em piscina, foram observadas reduções significativas em relação à sessão controle nas médias horárias da pressão arterial sistólica (PAS) nas três primeiras horas (15h = 12,2 ± 3,1 mmHg, p = 0,004; 16h = 11,1 ± 2,8 mmHg, p = 0,003; 17h = 12,3 ± 3,1 mmHg, p =0,003) e após a sétima hora (21h = 7,8 ± 1,7 mmHg, p = 0,001) de análise, e nas médias diária (4 ± 1,6 mmHg, p = 0,02) e horária da pressão arterial diastólica (PAD) na primeira (15h = 7,7 ± 2,8 mmHg, p = 0,04) e sétima hora (21h = 6,6 ± 1,5 mmHg, p = 0,002). Após o exercício em solo foram vistas reduções significativas em relação à sessão controle nas médias horárias da PAS durante a segunda (16h = 5,3 ± 1,6 mmHg, p = 0,01), terceira (17h = 7,3 ± 2,3 mmHg, p = 0,02) e vigésima primeira hora (11h = 7,8 ± 1,7 mmHg, p = 0,02) e nas médias horárias da PAD durante a segunda (16h = 5,0 ± 1,7 mmHg, p = 0,04), a vigésima primeira (11h = 8,3 ± 2,5 mmHg, p = 0,01) e vigésima quarta hora (14h = 6,9 ± 2,4 mmHg, p = 0,03) de análise. A VFC apresentou não diferença significativa em nenhuma das intervenções de exercício. Assim sendo, ambas as sessões de exercício promoveram reduções similares da pressão arterial ambulatorial dos pacientes pós-TX, sugerindo que elas podem ser uma importante ferramenta para o combate da HAS nessa população de alto risco / Heart transplantation (TX) is a recognized procedure of choice for refractory heart failure, resulting in improvement in symptoms and quality of life of patients. However, these patients have reduced physical capacity and high prevalence of comorbidities. Immunosuppressive therapy and post-surgery cardiac denervation make systemic hypertension (SH) the most prevalent comorbiditie. We evaluated the acute effect of aerobic heated water-based exercise and land-based exercise on the dynamic tension behavior in blood pressure for 24 hours (24-h ABP) and autonomic activity of the heart. Eighteen patients (6 females) clinically stable (5 ± 0.7 years of surgery), 45.7 ± 2.7 years old, underwent 30 minutes of aerobic exercise in the swimming pool, aerobic exercise on a treadmill (land) or non-exercise control (control) in random order (2-5 days between each session). Exercise intensity was set at 11-13 in the 6-20 rating of perceived exertion scale. We evaluated the heart rate variability (HRV) at the beginning, right after exercise and during the recovery phase, and the 24-h ABP after each session. After water-based exercise, significant reductions were observed in relation to the control session on hourly average systolic blood pressure (SBP) in the first three hours (15h = 12.2 ± 3.1 mmHg, p = 0.004; 16h = 11.1 ± 2.8 mmHg, p = 0.003; 17h = 12.3 ± 3.1 mmHg, p = 0.003) and after the seventh time (21h = 7.8 ± 1.7 mmHg, p = 0.001) analysis, and the daily averages (4 ± 1.6 mmHg, p = 0.02) and hourly average diastolic blood pressure (DBP) in the first (15h = 7.7 ± 2.8 mmHg, p = 0.04) and seventh hours ( 21h = 6.6 ± 1.5 mmHg, p = 0.002). After land-based exercise significant reductions were observed when compared to control session in the hourly averages of SBP during the second (16h = 5.3 ± 1.6 mmHg, p = 0.01), third (17h = 7.3 ± 2 , 3 mm Hg, p = 0.02) and twenty-first time (= 11h 7.8 ± 1.7 mmHg, p = 0.02) and in hourly averages DBP during the second (= 16h 5.0 ± 1 7 mm Hg, p = 0.04), the twenty-first (11h = 8.3 ± 2.5 mmHg, p = 0.01) and twenty fourth hour (14h = 6.9 ± 2.4 mmHg, p = 0 03) analysis. HRV showed no significant difference in any of exercise interventions. Therefore, both exercise sessions promoted similar reductions in ambulatory blood pressure of post-TX patients, suggesting that they can be an important tool to counteract hypertension in this high-risk population
99

Câncer de mama em mulheres muito jovens: estudo clinicopatológico de 149 pacientes &#8804;25 anos de idade / Acute effects of water-based exercise versus land-based exercise on ambulatory blood pressure and heart rate variability in heart transplant recipients

Rafael de Deus Moura 02 October 2015 (has links)
O transplante cardíaco (TX) é um reconhecido procedimento de escolha para a insuficiência cardíaca refratária, resultando em melhora na sintomatologia e na qualidade de vida dos pacientes. Todavia, estes pacientes apresentam capacidade física reduzida e alta prevalência de comorbidades. A terapia imunossupressora, bem como a denervação cardíaca pós-cirurgia tornam a hipertensão arterial sistêmica (HAS) a mais prevalente das comorbidades. Avaliamos o efeito agudo do exercício aeróbio em piscina aquecida e em solo sobre a dinâmica do comportamento tensional na pressão arterial durante 24 horas (MAPA-24h) e na atividade autonômica do coração. Dezoito pacientes (6 mulheres) clinicamente estáveis (5 ± 0,7 anos de cirurgia), 45,7 ± 2,7 anos de idade, foram submetidos a 30 minutos de exercício aeróbio em piscina, exercício aeróbio em esteira rolante (solo) ou 30 minutos em repouso (controle) em ordem randômica (2 a 5 dias entre cada sessão). A intensidade do exercício foi entre 11 e 13 em uma escala subjetiva de esforço que vai de 6 a 20. Foram avaliadas a variabilidade da frequência cardíaca (VFC) no início, logo após o exercício e na fase de recuperação, bem como a MAPA-24h após cada sessão. Após o exercício em piscina, foram observadas reduções significativas em relação à sessão controle nas médias horárias da pressão arterial sistólica (PAS) nas três primeiras horas (15h = 12,2 ± 3,1 mmHg, p = 0,004; 16h = 11,1 ± 2,8 mmHg, p = 0,003; 17h = 12,3 ± 3,1 mmHg, p =0,003) e após a sétima hora (21h = 7,8 ± 1,7 mmHg, p = 0,001) de análise, e nas médias diária (4 ± 1,6 mmHg, p = 0,02) e horária da pressão arterial diastólica (PAD) na primeira (15h = 7,7 ± 2,8 mmHg, p = 0,04) e sétima hora (21h = 6,6±1,5 mmHg, p = 0,002). Após o exercício em solo foram vistas reduções significativas em relação à sessão controle nas médias horárias da PAS durante a segunda (16h = 5,3±1,6 mmHg, p = 0,01), terceira (17h = 7,3 ± 2,3 mmHg, p = 0,02) e vigésima primeira hora (11h = 7,8 ± 1,7 mmHg, p = 0,02) e nas médias horárias da PAD durante a segunda (16h = 5,0 ± 1,7 mmHg, p = 0,04), a vigésima primeira (11h = 8,3 ± 2,5 mmHg, p = 0,01) e vigésima quarta hora (14h = 6,9 ± 2,4 mmHg, p = 0,03) de análise. A VFC apresentou não diferença significativa em nenhuma das intervenções de exercício. Assim sendo, ambas as sessões de exercício promoveram reduções similares da pressão arterial ambulatorial dos pacientes pós-TX, sugerindo que elas podem ser uma importante ferramenta para o combate da HAS nessa população de alto risco / Heart transplantation (TX) is a recognized procedure of choice for refractory heart failure, resulting in improvement in symptoms and quality of life of patients. However, these patients have reduced physical capacity and high prevalence of comorbidities. Immunosuppressive therapy and post-surgery cardiac denervation make systemic hypertension (SH) the most prevalent comorbiditie. We evaluated the acute effect of aerobic heated water-based exercise and land-based exercise on the dynamic tension behavior in blood pressure for 24 hours (24-h ABP) and autonomic activity of the heart. Eighteen patients (6 females) clinically stable (5 ± 0.7 years of surgery), 45.7 ± 2.7 years old, underwent 30 minutes of aerobic exercise in the swimming pool, aerobic exercise on a treadmill (land) or non-exercise control (control) in random order (2-5 days between each session). Exercise intensity was set at 11-13 in the 6-20 rating of perceived exertion scale. We evaluated the heart rate variability (HRV) at the beginning, right after exercise and during the recovery phase, and the 24-h ABP after each session. After water-based exercise, significant reductions were observed in relation to the control session on hourly average systolic blood pressure (SBP) in the first three hours (15h = 12.2 ± 3.1 mmHg, p = 0.004; 16h = 11.1 ± 2.8 mmHg, p = 0.003; 17h = 12.3 ± 3.1 mmHg, p = 0.003) and after the seventh time (21h = 7.8 ± 1.7 mmHg, p = 0.001) analysis, and the daily averages (4 ± 1.6 mmHg, p = 0.02) and hourly average diastolic blood pressure (DBP) in the first (15h = 7.7 ± 2.8 mmHg, p = 0.04) and seventh hours ( 21h = 6.6 ± 1.5 mmHg, p = 0.002). After land-based exercise significant reductions were observed when compared to control session in the hourly averages of SBP during the second (16h = 5.3 ± 1.6 mmHg, p = 0.01), third (17h = 7.3 ± 2 , 3 mm Hg, p = 0.02) and twenty-first time (= 11h 7.8 ± 1.7 mmHg, p = 0.02) and in hourly averages DBP during the second (= 16h 5.0 ± 1 7 mm Hg, p = 0.04), the twenty-first (11h = 8.3 ± 2.5 mmHg, p = 0.01) and twenty fourth hour (14h = 6.9 ± 2.4 mmHg, p = 0 03) analysis. HRV showed no significant difference in any of exercise interventions. Therefore, both exercise sessions promoted similar reductions in ambulatory blood pressure of post-TX patients, suggesting that they can be an important tool to counteract hypertension in this high-risk population
100

Uso de nanoemulsões lipídicas como veículos de paclitaxel e de metotrexato no tratamento da doença vascular do coração transplantado em coelhos / Does paclitaxel associated to a lipid nanoparticle, methotrexate associated to a lipid nanoparticle or the combination of both improve the cardiac allograft vasculopathy and the inflammatory profile in rabbit heterotopic heart transplantion?

Lucas Regatieri Barbieri 15 August 2016 (has links)
Introdução: A doença vascular do coração transplantado, consiste em um processo inflamatório proliferativo que compromete o sucesso a longo prazo do transplante cardíaco e não há prevenção ou tratamentos efetivos. Uma nanoemulsão lipídica (LDE) pode carregar agentes quimioterápicos na circulação e concentrá-los nos enxertos cardíacos dos coelhos. O objetivo deste estudo foi investigar os efeitos do paclitaxel combinado a LDE;do metotrexate combinado ao LDE e a associação de ambos quimioterápicos ao LDE nos corações transplantados. Método: 28 coelhos alimentados com dieta com teor de 0,5% de colesterol e submetidos a transplante cardíaco herotópico foram tratados com ciclosporina (dose 10 mg/kg/ dia por via oral) e alocados em 4 grupos de 7 animais.Um grupo recebeu a associação de Metotrexate e LDE endovenosa (4 mg/kg/semana); segundo grupo recebeu por via endovenosa a combinação de Paclitaxel e LDE; o terceiro grupo recebeu a associação de LDE com metotrexate e paclitaxel; grupo controle que recebeu somente solução salina intravenosa. Os animais foram sacrificados 6 semanas após o procedimento. Foram realizadas análises da morfologia,histologia,imunohistoquímica e análise da expressão gênica do enxerto e dos corações nativos. Resultado: Em comparação com o grupo controle,coelhos transplantados e tratados com paclitaxel associado ao LDE apresentaram redução em 50% de estenose em artérias coronárias. Já nos grupos que usaram metotrexate associado a LDE ou paclitaxel combinado com metotrexate e associado a LDE, houve redução em 18% da estenose coronariana em relação ao grupo controle,mas a diferença não apresentou significância estatística.Nos três grupos tratados, houve redução do infiltrado macrofágico. No grupo que recebeu metotrexate associado a LDE,a expressão gênica de fatores pró-inflamatórios( TNF-alfa; MCP1; IL 18; VCAM-1 e MMP-12) foi reduzida drasticamente; enquanto a expressão de agentes anti-inflamatórios(IL 10 por exemplo) aumentou. Nos outros dois grupos (LDE+paclitaxel e LDE+paclitaxel e metotrexate) não houve influência consistente na expressão de genes pró e anti-inflamatórios. Conclusão: A associação paclitaxel e LDE promoveu melhora importante na vasculopatia dos enxertos.A associação metotrexate e LDE e a metotrexate mais palcitaxel e LDE reduziram a estenose de coronárias porém sem significância estatística. O infiltrado macrofagocítico foi reduzido nos três grupos tratados. Tais resultados podem servir de ponte para novos ensaios clínicos / Background: Coronary allograft vasculopathy is an inflammatory-proliferative process that compromises the long-term success of heart transplantation and currently has no effective prevention and treatment. A lipid nanoemulsion (LDE) can carry chemotherapeutic agentsin the circulation and concentrates them in the heart graft in rabbits. The aim of this study was to investigate the effects of paclitaxel (PACLI) binded tire parentesis to LDE, methotrexate (MTX) binded to LDE and the association of both particles in transplanted heart. Methods: Twenty eight rabbits fed 0,5% cholesterol diet and submitted to heterotopic heart transplantation were treated with cyclosporine A (10mg/kg/daily orally) and allocated to four groups of 7 animals. One group was treated with intravenous LDE-MTX (4mg/kg B.W., weekly); a second with LDE-paclitaxel, the third one with association of LDE-PACLI with LDE-MTX and the control group received only weekly intravenous saline solution. Animals were sacrificed 6 weeks later for morphometric, histological, immunohistochemical and gene expression analysis of the graft and native hearts. Results: Compared to controls, grafts of LDE-PACLI treated rabbits showed 50%reduction of coronary stenosis and in the LDE-MTX and LDE-MTX/PACLIstenosiswas around 18% less than control but this difference was not statistically significant. In the 3 treatment groups macrophage infiltration was decreased. In LDE-MTX group, gene expression of pro-inflammatory factors TNF-?, MCP-1, IL-18 and VCAM-1, and MMP-12 was strongly diminished whereas expression of anti-inflammatory IL-10 increased. In the other two treatment, groups (LDE-PACLI and LDE-PACLI/MTX) there was not a consistent influence in pro and anti-inflammatory gene expression. Conclusions: LDE-PACLI promoted strong improvement of the cardiac allograft vasculopathy. LDE- MTX and LDE -MTX/PACLI decreased coronary stenosis but without statistic significance. Macrophage infiltration was decrease in the three treatment groups. This new preparation maybe candidate for future clinical trials

Page generated in 0.5625 seconds