• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 122
  • 11
  • 9
  • 4
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 149
  • 82
  • 59
  • 54
  • 52
  • 32
  • 28
  • 20
  • 19
  • 18
  • 18
  • 17
  • 16
  • 15
  • 14
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
111

Controle biológico de Brachiaria decumbens Stapf em área de reserva legal em processo de recuperação, na região do Pontal do Paranapanema, São Paulo, Brasil

Rodrigues, Elisangela Ronconi [UNESP] 06 December 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:58Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-12-06Bitstream added on 2014-06-13T21:01:45Z : No. of bitstreams: 1 rodrigues_er_dr_rcla.pdf: 1169991 bytes, checksum: 7d0c398b1e7069da1c82297e54f68a0f (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O Pontal do Paranapanema, a segunda região mais pobre do Estado de São Paulo, tem histórico de devastação florestal recente: até 1942, toda a região possuía cobertura florestal nativa protegida por lei, a chamada “Grande Reserva do Pontal”, a qual foi transformada em grandes fazendas de pastagem por meio de desmatamentos ilegais e grilagem de terras, transformando a área num mosaico altamente fragmentado. No entanto, é no Pontal do Paranapanema que encontramos a maior área contínua de Floresta Estacional Semidecidual, contida no Parque Estadual Morro do Diabo. Este histórico torna claro que ações que promovam a restauração de áreas degradadas na região tem importância indiscutível na conservação e perpetuação do bioma Floresta Estacional e sua biodiversidade, que inclui espécies raras e ameaçadas de extinção, como o mico-leão preto (Leontophitecus chrysopygus). Diante do exposto esta pesquisa teve por objetivos: caracterizar florísticamente um plantio realizado para restauração de reserva legal e testar o uso de espécies nas entrelinhas deste plantio para controle das invasoras, hoje citadas como um dos maiores empecilhos aos projetos de restauração. Para tal, foram demarcadas 16 parcelas de 20 x 30 metros, representando quatro tratamentos em três repetições, com uma testemunha par cada tratamento. Os quatro tratamentos correspondem a espécies de leguminosas que foram testadas nas entrelinhas, sendo elas: Lab-lab (Dolichos lablab), Crotalária (Crotalaria spectabilis) Mucuna-Preta (Mucuna aterrina), e Java, leguminosa híbrida obtida do cruzamento e seleção de dois cultivares de Macrotyloma axillare. Os resultados mostraram que as leguminosas tem efeito sobre o desenvolvimento de Brachiaria decumbens apenas no início de seu ciclo de vida. Duas espécies de leguminosas (Mucuna aterrina e Macrotyloma axillare) foram eficientes no controle... / The Pontal do Paranapanema, the second poorest region in the state of São Paulo, has a history of recent forest destruction: up to 1942, the entire region had native forest protected by law, the Grande Reserva do Pontal, which was transformed on grazing on large farms by illegal logging and land grabbing, transforming the region into a highly fragmented mosaic. However, it is in the Pontal that it is found the largest continuous area of seasonal semideciduous forest, contained in the Morro do Diabo State Park. This history makes clear that actions to promote the restoration of degraded areas in the region has a key importance in the preservation and perpetuation of seasonal forest biome and its biodiversity, including rare and endangered species such as the black lion tamarin (Leontophitecus chrysopygus). This study aimed to characterize floristically an area of restoration for a legal reserve and test the use of some species for weed control, today cited as one of the biggest impediments to restoration projects. For this purpose, 16 plots with 20 x 30 meters each were demarcated, representing four treatments and a control in three replicates . The four treatments correspond to legumes species that were tested, namely: Dolichos lablab, Crotalaria spectabilis, Mucuna aterrima, “Java”, a legume hybrid obtained from crossing and selection of two cultivars of Macrotyloma axillare. The results show that the pulses have an effect on the development of Brachiaria decumbens in the beginning of its life cycle. Two species of legumes (Mucuna aterrima and Macrotyloma axillare) were efficient in controlling B.decumbens during the whole period of analyses, but also led to death of all tree species in these plots, showing the need for management of these species when used in biological control
112

Propriedades químicas, físicas e biológicas de um sistema agrícola sob rotação de culturas.

Rosa, Danielle Medina 14 February 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2017-05-12T14:46:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Danielle.pdf: 3466946 bytes, checksum: 25f0cf447f026e29f839e7f90a7e8df0 (MD5) Previous issue date: 2013-02-14 / Crop rotation is a basic action to ensure the viability of no-tillage system; however, it is less accepted and practiced by farmers. Thus, this study aims to verify effects of establishing a crop rotation scheme on chemical and physical properties of soil, on biological and agronomics characteristics of crops and as suppressive effect on the weed community. So, under the no-tillage system, in 2010, the cover crops of dwarf mucuna (Mucuna deeringiana), dwarf pigeon pea (Cajanus cajan) and sun hemp (Crotalaria juncea), and corn crops were implemented; in 2011, the cover crops of canola (Brassica napus), crambe (Crambe abyssinica) and turnip forage (Raphanus sativus), and soybean crops were implemented. The physical and chemical properties were determined prior to deployment, after management of cover crops and its harvesting. Changes in the soil were monitored by the determination of organic matter, bulk density, macroporosity, microporosity, total porosity and water content. The quality of cover crops was determined by the characteristics of straw, as dry mass and C/N ratio. The population of weeds was determined after 30 days the cover crops sowing and 30 to 60 days due to the crops development. The assessment was performed with the introduction of random frame, hurled four times by portions. The seedling emergence was determined during the crop harvest. In addition, chlorophyll content and leaf analyses were determined. In the laboratory, after harvesting, it was determined the yield and seeds quality. The experimental design was completely randomized, with four treatments in each experimental year (three cover crops plus one control), with five replicates per treatment, totalizing 20 portions. Results obtained were submitted to ANOVA and means comparison was conducted by the Scott-Knott test at 5% of probability, using the SISVAR software. Some variables were correlated. In the agricultural year 2010/2011, improvements were observed in the physical and chemical soil properties after the management of these plants. There was increase in leaf nitrogen content of maize in treatments with cover crops; and the yield and seed quality were not affected. In agricultural year 2011/2012, there was increase in the carbon soil content, however, canola was affected by climatic conditions and crambe influenced negatively soybean. In the two agricultural years, the weeds were controlled by cover crops, which presented adequate soil cover. In general, there was increase in the organic matter content of soil, and the chemical and physical properties presented no consistent changes. Thus, we highlight the necessity of crop rotation systems validated in a regionalized way, according to the different soil and climatic conditions of the State of Paraná. / A rotação de culturas é ação básica para garantir a viabilidade do sistema plantio direto, porém, é pouco aceita e praticada pelos agricultores. Assim, este trabalho teve por objetivo verificar os efeitos em se estabelecer um esquema de rotação de cultura, nas propriedades químicas e físicas do solo, nas características agronômicas e biológicas das culturas e efeito supressor sobre a comunidade invasora. Para isso, sob sistema plantio direto, foram implantadas, em 2010, as plantas de cobertura mucuna anã (Mucuna deeringiana), feijão guandu anão (Cajanus cajan) e crotalaria juncea (Crotalaria juncea) e a cultura do milho e, em 2011, as plantas de cobertura canola (Brassica napus), crambe (Crambe abyssinica) e nabo forrageiro (Raphanus sativus), e a cultura da soja. As propriedades físicas e químicas foram determinadas anteriormente à implantação, após o manejo da cobertura vegetal e após a colheita das culturas. As mudanças do solo foram acompanhadas por meio de determinação de matéria orgânica total e suas frações húmicas, densidade, macroporosidade, microporosidade e porosidade total, e teor de água. A qualidade da cobertura vegetal foi determinada pelas características dos resíduos vegetais, como massa seca e relação C/N. A população de plantas invasoras foi determinada aos 30 dias após a semeadura das plantas de cobertura e aos 30 e 60 e por ocasião da colheita das culturas. A avaliação foi realizada com o lançamento aleatório de quadro de metal, o qual foi arremessado quatro vezes por parcela. A emergência de plântulas foi determinada durante o desenvolvimento das culturas. Além do índice de clorofila e análise foliar química. Em laboratório, após a colheita, foram determinadas a produtividade e a qualidade de sementes. O delineamento experimental foi inteiramente casualizado, com quatro tratamentos em cada ano de experimento (três plantas de cobertura mais a testemunha) com cinco repetições por tratamento, totalizando 20 parcelas. Os resultados obtidos foram submetidos à análise de variância e a comparação de médias foi realizada pelo teste de Scott Knott a 5 % de probabilidade, com auxílio do software SISVAR. Algumas variáveis foram correlacionadas. No ano agrícola 2010/2011, com o cultivo com plantas de cobertura fabáceas, observou-se melhorias física e química do solo, após o manejo com estas plantas. Houve incremento no teor de nitrogênio foliar de milho nos tratamentos com plantas de cobertura e, a produtividade e qualidade de sementes não foram afetadas. No ano agrícola 2011/2012 houve incremento no teor de carbono do solo, porém, canola e crambe apresentaram problemas no cultivo, sendo que a canola foi afetada pelas condições climáticas e o crambe influenciou negativamente a cultura da soja. Nos dois anos agrícolas, as espécies invasoras foram eficientemente controladas pelas plantas de cobertura e, estas, apresentaram adequada cobertura do solo. Em geral, houve acréscimo no teor de matéria orgânica do solo, tanto total, como de suas frações húmicas e as propriedades químicas e físicas não apresentaram variações consistentes. Ressalta-se, assim, a necessidade de sistemas de rotação de culturas validados de forma regionalizada, de acordo com as condições edafoclimáticas do Estado do Paraná.
113

Ecología de Caulerpales: Fauna y Biomarcadores

Box Centeno, Antonio 22 July 2008 (has links)
En la presente tesis doctoral se estudian los cambios en la comunidades bentónicas que se producen tras la sustitución de una pradera de Posidonia oceanica por algas invasoras del género Caulerpa (Caulerpa racemosa y Caulerpa taxifolia) y la caulerpal establecida Caulerpa prolifera. Las comunidades bentónicas cambian con la presencia de caulerpales. Las principales diferencias entre los cuatro hábitats estudiados son debidas a las diferentes abundancias de las especies coincidentes tanto para moluscos, decápodos como poliquetos. La comunidad de invertebrados presenta patrones estacionales diferentes entre esos cuatro hábitats y con Posidonia oceanica (referidos a abundancia y diversidad de especies).Las algas del género Caulerpa se caracterizan por poseer el metabolito secundario de defensa caulerpenina. La toxicidad de las caulerpales se traduce en un incremento de las defensas antioxidantes del los organismos que allí viven (Coris julis y Bittium reticulatum), los cuales aumentan eficientemente sus defensas antioxidantes sin sufrir peroxidación lipídica. Además, Caulerpa aumenta sus defensas antioxidantes y la caulerpenina en situaciones de herbivoría y epifitismo como mecanismo defensivo. / En la present tesis doctoral són estudiats els canvis en les comunitats bentòniques produïts per la substitució de praderies de Posidonia oceanica per algues invasores del gènere Caulerpa (Caulerpa racemosa y Caulerpa taxifolia) i la caulerpal establida Caulerpa prolifera. Les comunitats bentòniques canvien amb la presència de les caulerpals. Les principals diferències entre els quatre hàbitats són degudes a les diferents abundàncies que presenten les espècies coincidents tant per mol·lusc, decàpodes com poliquets. A més, la comunitat d'invertebrats té patrons estacionals diferents entre els quatre hàbitats (referits a abundància i diversitat de espècies).Les algues del gènere Caulerpa es caracteritzen per contenir caulerpenina com metabòlit secundari de defensa. La toxicitat de les caulerpals es veu reflectida en un increment de les defenses antioxidants dels organismes que hi viuen en hàbitats de Caulerpa (Coris julis i Bittium reticulatum), els quals augmenten eficientment les seves defenses antioxidants i no sofreixen peroxidació lipídica. A més, Caulerpa spp. augmenta les seves defenses antioxidants i caulerpenina en situacions de herviboria i epifitisme com a mecanisme defensiu. / In the present thesis, changes in the benthic communities caused by the substitution of Posidonia oceanica seagrass meadows by the invasive algae Caulerpa (Caulerpa racemosa and Caulerpa taxifolia) and the established Caulerpa prolifera are analyzed. Benthic communities change with the presence of Caulerpa spp. Main differences among studied habitats are due to differences in the abundances of invertebrate species common for the four habitats for Decapoda, Mollusca and Polychaeta. Seasonal patterns of invertebrate community are also different among the studied algae and seagrass (for abundances and species diversity indexes).Caulerpa macroalgae are characterised by the presence of caulerpenyne as defensive secondary metabolite. The toxicity of Caulerpa is expressed as an increased antioxidant response of the organisms living in Caulerpa mats (Coris julis and Bittium reticulatum), which efficiently increases its antioxidant defences avoiding lipid peroxidation. Caulerpa spp. also increases their antioxidant defences and caulerpenyne concentration in herbivorism and epifitism situations.
114

UNIDADES DE CONSERVAÇÃO COM FRONTEIRA AGRÍCOLA PODEM EVITAR INVASÕES? O CASO DA RÃ-TOURO NA MATA ATLÂNTICA DO SUL DO BRASIL

Madalozzo, Bruno 26 February 2013 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Lithobates catesbeianus, the bullfrog is considered one of the 100 more prejudicial invasive species of the planet. Predictions based on climatic and topographic models showed atlantic forest biome regions of southern Brazil as favorable to invasive populations become established. Models that predict increase of temperature and gases concentration related with greenhouse effect, showed protected areas of the biome as propitious to invasion in the coming years. We conducted surveys at 36 waterbodies located in a protected area and anthropic adjacent locations through a forest-edge-farming gradient. We collected data on abundance and breeding to understand which the main descriptors (local and landscape) explained the bullfrog distribution. Our results showed that L. catesbeianus is mainly related with area-hidroperiod-deep gradient (local descriptors) and secondarily with environment gradient florest-edge-agriculture (landscape descriptors). Management strategies of aquatic invader populations as bullfrogs should focus both the management of landscape and waterbodies located at the edge. The supervision of large waterbodies (permanent or deep) construction in the park edge and adjacent areas can be effective, and the use of forest-agriculture management could be an important complement to prevent invasions. / Lithobates catesbeianus, a rã-touro, é considerada uma das 100 espécies invasoras mais prejudiciais do planeta. Predições com base em modelagens climáticas e topográficas evidenciam muitas regiões pertencentes ao bioma Mata Atlântica como favoráveis para o estabelecimento da espécie. Modelos que preveem o aumento de temperatura e maior concentração de gases ligados ao efeito estufa colocaram áreas protegidas do bioma como propícias à invasão nos próximos anos. Nós amostramos 36 corpos de água localizados em uma unidade de conservação e áreas agrícolas do entorno através de um gradiente floresta-borda-lavoura. Buscamos dados de abundância e indícios de reprodução de L. catesbeianus nesses locais para compreender quais os principais fatores locais e da paisagem que explicam a distribuição da espécie. Nossos dados demonstraram que a Lithobates catesbeianus responde principalmente ao gradiente área-hidroperíodo-profundidade (fatores locais) e de maneira secundária ao gradiente ambiental floresta borda-lavoura (fatores da paisagem). Estratégias de manejo de populações invasoras aquáticas como L. catesbeianus devem enfocar tanto no manejo da paisagem quanto em manejo dos corpos d água presentes na zona do entorno. A fiscalização da construção de corpos d água com grandes áreas (ou profundos e permanentes) nas bordas e áreas de entorno às unidades de conservação pode ser eficaz , sendo a utilização do manejo florestal-agrícola um complemento importante para evitar invasões.
115

Avaliação da defesa química e da influência dos corais invasores Tubastraea coccinea e Tubastraea tagusensis na estruturação das comunidades bentônicas da Baía da Ilha Grande RJ / Assessment of chemical defense and negative impact of the invasive corals Tubastraea coccínea and Tubastraea tagusensis on benthic community structure in Ilha Grande Bay - RJ

Bruno Gualberto Lages 13 February 2012 (has links)
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Rio de Janeiro / A introdução de espécies invasoras marinhas tem causado danos econômicos e ecológicos consideráveis em todo o mundo. Algumas destas espécies incluindo corais escleractíneos possuem adaptações, tais como metabólitos secundários utilizados para evitar a predação e competição por espaço por outros organismos. Este arsenal químico e as interações entre espécies invasoras e nativas podem causar alterações na distribuição das espécies e na estrutura das comunidades de costões rochosos tropicais. Os objetivos deste estudo foram (1) caracterizar os metabólitos secundários produzidos pelos corais invasores Tubastraea tagusensis e T. coccinea na Baía da Ilha Grande, Brasil, (2) detectar os compostos químicos liberados pelos tecidos de Tubastraea tagusensis in situ utilizando um aparelho submersível; (3) testar no campo os extratos metanólicos produzidos por ambas as espécies de Tubastraea contra a predação por peixes generalistas e assentamento de outros organismos, (4) testar no campo se os compostos químicos produzidos por ambos os corais invasores variaram na concentração ou tipo quando os corais foram colocados próximos de competidores nativos e (5) determinar como as comunidades de costões rochosos da Baía da Ilha Grande foram afetadas pela expansão de Tubastraea coccinea e T. tagusensis em 8 locais estudados durante 2 anos. As principais classes de substâncias encontradas nos extratos metanólicos de Tubastraea foram identificados como esteróis, ácidos graxos, hidrocarbonetos, alcalóides, ésteres e alcoóis, entretanto, o aparelho submersível identificou somente hidrocarbonetos liberados por Tubastraea na água do mar. O extrato metanólico de T. tagusensis reduziu a predação por peixes generalistas e já os extratos de ambas as espécies mostraram efeitos espécie-específicos sobre organismos incrustantes no campo. No experimento de interação competitiva foi detectada a presença de necrose nos tecidos do coral endêmico Mussismilia hispida e isso provocou variação nas concentrações de esteróis, alcalóides e ácidos graxos nos tecidos de Tubastraea. Em contraste, a esponja Desmapsamma anchorata cresceu sobre os tecidos das colônias de ambos os corais invasores. A presença de Tubastraea nas comunidades bentônicas causou uma dissimilaridade média de 4,8% nas comunidades invadidas. Uma forte relação positiva foi encontrada entre a cobertura de Tubastraea e a mudança na estrutura da comunidade da Baía da Ilha Grande. Portanto, os efeitos negativos de ambos os corais invasores são suficientes para acarretar mudanças na estrutura das comunidades bentônicas tropicais. / Invasive marine species has caused economic and ecological damage around the world. Some scleractinian corals possess secondary metabolites used to avoid predation and to help them in competition for space with other organisms. The negative action of chemical substances in the interactions between invasive and native species may produce changes on community structure in tropical rocky shores. This study showed (1) the secondary metabolites produced by the invasive corals Tubastraea tagusensis and T. coccinea in Ilha Grande Bay, Brazil; (2) chemical compounds released by Tubastraea tagusensis tissues in situ using a submersible apparatus; (3) the action of MeOH extracts produced by both species of Tubastraea against predation by generalist fish and settlement of other organisms in the field; (4) variation on class and concentration of chemical compounds produced by these invasive corals when these species were placed in proximity to native competitors and (5) changes on rocky shore community structure due to expansion of Tubastraea coccinea and T. tagusensis after 2 years of study. The main classes of compounds detected by GC / MS in the MeOH extracts of Tubastraea were identified as sterols, fatty acids, hydrocarbons, alkaloids, esters and alcohols. The submersible apparatus identified only hydrocarbons released by Tubastraea in situ. The MeOH extract of T. tagusensis reduced generalist fish predation and the MeOH extracts of both Tubastraea species showed species-specific effects on fouling organisms in the field. The competition experiment showed necrosis in the tissues of the native coral Mussismilia hispida and variation in sterols, alkaloids and fatty acid concentrations in Tubastraea tissues. The opposite behavior was sawn, the sponge Desmapsamma anchorata overgrew Tubastraea colonies. The presence of Tubastraea in the benthic communities caused a mean dissimilarity of 4.8% in the invaded communities. A positive relationship between invader cover and change in Ilha Grande community structure was found and, therefore, Tubastraea is a threat to native benthic communities throughout the tropical Oceans.
116

Ecologia e dinâmica do capim-annoni-2 (Eragrostis plana Nees), uma invasora dos campos sulinos : prevenção da sua expansão

Focht, Telmo January 2008 (has links)
Este estudo teve como objetivo determinar o efeito de distúrbios na forma de práticas de manejo sobre a dinâmica do banco de sementes do solo (BSS) e da vegetação residente em uma pastagem nativa do sul do Brasil, bem como do seu potencial de evitar que Eragrostis plana Nees (capim-annoni-2) nele se estabeleça. O experimento foi conduzido na Estância Upacaraí, município de Dom Pedrito, Estado do Rio Grande do Sul, Brasil, em área sem a presença do capim-annoni-2, cujo solo é classificado como Chernosolo Argilúvico Órtico Vértico, unidade de mapeamento Ponche Verde. As coordenadas geográficas centrais da área experimental são 31º09’38”S e 54º57’29”W, em altitude de 140 m. De acordo com a classificação de Köppen, o clima é Cfa. O estudo discute nos Capítulos 2, 3 e 4 os efeitos dos seguintes tratamentos: 1) regime de manejo da pastagem: exclusão (X) e pastejos rotativo (R) e contínuo (C); 2) níveis iniciais de distúrbio da pastagem: pastagem alta – 10-12 cm (A), pastagem baixa - < 5 cm (B) e pastagem baixa com exposição do solo (E); 3) regime de adubação: sem adubo (S), fósforo (P) e nitrogênio (N). O delineamento experimental foi em parcelas sub-subdivididas em blocos completos, compreendendo três repetições. Os tratamentos regime de manejo, níveis iniciais de distúrbio do solo e regime de adubação foram alocados nas parcelas, sub-parcelas e sub-subparcelas, respectivamente. Em 54 subsubparcelas (sub-parcelas B e E), semeou-se três espécies cultivadas de inverno (Trifolium repens L. (trevo-branco), Lotus corniculatus L. (cornichão São Gabriel) e Lolium multiflorum Lam. (azevém-anual)) e E. plana (capim-annoni-2). Nas demais 27 sub-subparcelas (subparcelas A), semeou-se somente capim-annoni-2. As amostras do BSS (Capítulo 2) foram coletadas em três datas: 4-3-2004, antes da aplicação dos tratamentos, e em 22-4-2005 e 6-5- 2006, após a aplicação dos mesmos. Nas três datas avaliadas, foram registradas 33 famílias e 137 espécies no BSS. Trevo-branco foi registrado apenas no BSS2, cornichão São Gabriel foi registrado nos três BSSs e azevém-anual e capim-annoni-2 foram registrados nos BSS2 e BSS3. Dentre as 137 espécies, 17 eram alóctones e 39 ruderais. As ruderais Centunculus minimus, Anagallis arvensis e Gamochaeta spicata foram registradas em todas as unidades amostrais dos três BSSs. O regime de manejo da pastagem e níveis iniciais de distúrbio do solo influenciaram a composição florística e o tamanho do banco de sementes do solo. Em geral, os maiores BSS de capim-annoni-2 registrados na terceira avaliação (BSS3), estiveram associados com as condições ambientais que preservaram a viabilidade das sementes, tais como os regimes de manejo exclusão e pastejo rotativo. Ao contrário, os bancos menores estão associados com o regime de pastejo contínuo, no qual as sementes foram expostas a uma condição ambiental que favoreceu a germinação mas também sua deterioração. Os levantamentos florísticos (Capítulo 3) foram realizados em sete épocas: outono-2004, antes da aplicação dos tratamentos, primavera-2004, outonos e primaveras de 2005 e 2006, e outono- 2007. Foram registradas 27 famílias e 141 espécies residentes + 4 alóctones semeadas. Das 145 espécies, 36 eram ruderais. O regime de manejo do campo e os níveis iniciais de distúrbio do solo influenciaram a composição florística da comunidade. A trajetória da composição florística das comunidades submetidas ao nível inicial de distúrbio pastagem baixa com exposição de solo é distinta daquela registrada nos níveis iniciais de distúrbio do solo pastagem alta e baixa. A exclusão reduziu a riqueza de espécies. No Capítulo 4, os níveis iniciais de distúrbio do solo e o regime de manejo influenciaram o estabelecimento do capimannoni- 2. O estabelecimento desta espécie foi favorecido pela intensidade do distúrbio do solo e menor altura da pastagem decorrente do regime pastejo contínuo. Ao contrário, a pastagem alta, associada ao pastejo rotativo, evitou o estabelecimento do capim-annoni-2. / The objective of this study was to evaluate the effects of disturbance imposed by management practices on the dynamics of the soil seed bank (SSB) in a natural grassland in Southern Brazil, as well as its potential in avoiding the invasion of Eragrostis plana Nees (capim-annoni-2). The experiment was carried out at Upacaraí Farm, in Dom Pedrito town, Rio Grande do Sul State, Brazil, in an area free of capim-annoni-2, in a Chernosolo Argilúvico Órtico Vértico soil type, Ponche Verde unit. The geographic coordinates at the study area are 31º09’38”S and 54º57’29”W, with 140m of altitude. According to Köppen the climate type is Cfa. The study in Chapters 2, 3 and 4 discusses the effects of the following treatments: 1) grassland management regime: exclusion (X) and rotational (R) and continuous (C) grazing; 2) initial levels of soil disturbance: high grassland - 10-12 cm height (A), low grassland - < 5 cm height (B) and low grassland with soil exposed (E); 3) fertilization regime: without fertilization (S), phosphorous (P) and nitrogen (N). The experimental design was a split-splitplot type in complete blocks. Three replicates were used. The grassland management regime, initial levels of soil disturbance and fertilization regime treatments were allocated in plots, split-plots and split-splitplots, respectively. The 54 split-splitplots (B and E split-plots) were sowed three winter cultivated species (Trifolium repens L. (white clover), Lotus corniculatus L. (birdsfoot trefoil São Gabriel) and Lolium multiflorum Lam. (annual rye grass)) and E. plana (capim-annoni-2). The other 27 split-splitplots (A split-plots) were sowed only capim-annoni-2. The samples of the SSB (Chapter 2) were collected in three dates: on March 4, 2004, before the application of treatments, and on April 22, 2005 and on May 6, 2006, after that application. In the three evaluation dates were recorded 33 families and 137 species in the SSB. White clover was registered only in the SSB2, birdsfoot trefoil São Gabriel was registered in three SSBs and annual rye grass and capim-annoni-2 were registered in the SSB2 and SSB3. Amongst that 137 species, 17 were aloctones and 39 pioneers. The pioneers Centunculus minimus, Anagallis arvensis and Gamochaeta spicata were registered in all surveying units of the three soil seed banks. The grassland management regime and initial levels of soil disturbance influenced the floristic composition and the soil seed bank size. In general, higher soil seed banks of capim-annoni-2 registered in the third evaluation (SSB3) were correlated with environmental conditions that preserve the seed viability such as grassland management regimes exclusion and rotative grazing. However, lower soil seed banks were associated with the grassland management continuous grazing, in which seeds were estimulated to germinate but also to deteriorate. The floristic surveying (Chapter 3) were done in seven seasons: autumn-2004, before treatment applications, spring-2004, autumns and springs-2005 and 2006, and autumn-2007. Twenty seven families and 141 resident species plus the 4 sowed ones were registered. Amongst 145 species, 36 were pioneers. The grassland management regime and initial levels of soil disturbance influenced the floristic composition of the community. The floristic composition trajectory of the community under the level of disturbance low grassland with soil exposed is distinct from the trajectories of the initial soil disturbance level grassland high and low. The exclusion regime reduced the species richness. In the Chapter 4, the initial levels of soil disturbance and grassland management regime influenced the establishment of capim-annoni-2. Its recruitment was favored by intensity of the soil disturbance and lower grassland height determined by continuous grazing. On the contrary, low intensity of the soil disturbance and higher grassland height, associated to the rotative grazing, avoided the establishment of capim-annoni-2.
117

Espécies exóticas invasoras do território nacional: Subsídios para a formulação e a implementação de uma Política Pública no Brasil / Espécies exóticas invasoras do território nacional: Subsídios para a formulação e a implementação de uma Política Pública no Brasil

Anderson Eduardo Silva de Oliveira 26 March 2010 (has links)
Espécies exóticas invasoras são consideradas uma das maiores ameaças à biodiversidade, à saúde humana, aos bens e recursos humanos. E, por isso, seu enfrentamento envolve uma ampla gama de instituições atuantes e instrumentos legais. Objetivando contribuir para a formulação e a implementação de uma política pública de enfrentamentos das espécies exóticas invasoras no território brasileiro, o presente estudo foi conduzido a partir de uma análise de dados secundários, que incluiu documentos governamentais, publicações científicas e da legislação aplicável a fim de demonstrar a tese de que os atuais problemas socioambientais, dentre eles as bioinvasões, materializam os desafios do enfrentamento da complexidade dos mesmos, cujas respostas demandam ações articuladas capazes de integrar os conhecimentos técnico-científicos, a legislação aplicável e o arcabouço institucional, sem negligenciar a participação pública dos atores sociais envolvidos no processo de formulação e implementação da política pública. Os resultados indicam que o Brasil vive um cenário de risco ambiental devido a inexistência de ações integradas de enfrentamento do problema. A análise comparada da estrutura brasileira com a de outros três países (África do Sul, Estados Unidos da América e Nova Zelândia) permite constatar que fatores como dimensão do território, estrutura governamental de enfrentamento do problema, coerência entre o arcabouço legal e institucional e disponibilidade de informações científicas coerentes são em conjunto importantes para o sucesso das respostas nacionais ao problema, mas isoladamente não são capazes de explicar tal sucesso. A comparação reforça a tese sobre a importância da retroalimentação da tríade formada pelo conhecimento científico, arcabouço institucional e estrutura jurídica para a resposta às bioinvasões. Os avanços científicos deveriam ser catalisadores do aprimoramento da legislação, que para ser eficiente precisaria prover as instituições de sólidos instrumentos de atuação. Ao aprimorar as suas legislações, os países necessariamente precisariam observar as funções que estes instrumentos cumprem sobre outros aspectos e setores da sociedade e as limitações impostas pela convivência global gerida a partir de acordos internacionais. Como observado a partir da análise do Convention on Biological Diversity e do International Plant Protection Convention, acordos internacionais trouxeram importantes avanços à capacidade brasileira de enfrentamento das bioinvasões. Mas, eles também podem limitar a atuação nacional, especialmente no que diz respeito a adoção de medidas preventivas mais rigorosas. Já uma análise comparada das Políticas Nacionais de Meio Ambiente, de Recursos Hídricos e Agrícola permitiu a identificação de alguns pontos domésticos importantes na formulação e na implementação de uma política de enfrentamento das bioinvasões, dentre os quais estacam-se: a ampla inclusão de atores afetos ao tema, a instalação de arenas de discussão que incorporem as múltiplas visões e dimensões do tema e a integração dos avanços científicos aos instrumentos normativos e aos sistemas operacionais de implantação das políticas. Conclui-se afirmando que, apesar dos avanços científicos, legais e institucionais no enfrentamento das bioinvasões, há notável desarticulação entre estes componentes. E, mais do que instituir uma política pública através de um instrumento legal, deveria ser priorizada a integração efetiva dos supracitados elementos para que se assegure a consistência das ações e a eficiência prática dessa política. / Invasive exotic species are considered one of the greatest threats because they can affect simultaneously biodiversity and human health, property and resources. Therefore, efforts in confronting such species engage a wide range of institutions and legal instruments. In order to contribute to the formulation and implementation of public policies to confront invasive exotic species in the Brazilian territory, this study analyzed secondary data such as government documents, scientific publications and legal instruments, aims to demonstrate the thesis that actual socioenvironmental problems, among them bioinvasions, demands articulated actions capable to integrating technical-scientific knowledge, the applicable legislation and the institutional framework, without neglecting public participation of social actors involved in the process of formulation and implementation of public policy. Results point that Brazil is going through an environmental risk scenario due to the lack of integrated actions to confront the problem. The comparative analysis between the Brazilian structure and that of three other countries (South Africa, United States of America and New Zealand) shows that factors such as size of territory, governmental structure to confront the problem, coherence between the legal and institutional framework and the availability of scientific information jointly are important to the success of national responses to the problem, but individually are not able to explain such success. This comparison reinforces the theory about the importance of integration of scientific knowledge, institutional framework and legal structure for an effective response to bioinvasions. Scientific advances should be catalysts of improvements to legal acts, which in order to be efficient should provide institutions with structured action instruments. In order to improve its legislation, a country needed observe the roles such instruments have on other aspects and sectors of society and the limitations imposed by global coexistence managed by international agreements. Analyses of the Convention on Biological Diversity and International Plant Protection Convention show that international agreements brought important advances to Brazilian capacity to confront bioinvasions. However, such international agreement may limit national acts, especially regarding the adoption of more stringent preventive measures. Additionally, a comparative analysis between Environmental, Water Resources and Agricultural National Policies has allowed the identification of some important domestic points in the formulation and implementation of a public policies to confront bioinvasions, including: wide inclusion of actors involved with the theme, establishment of arenas of discussion that incorporate multiple views and dimensions of the theme and integration of scientific advances to regulatory instruments and operating systems in the implementation of the policies. In conclusion, despite advances in scientific, legal and institutional confrontation of bioinvasions, there is remarkable disconnectivity between these components. Thus, besides the establishment of public policies through legal instruments, the effective integration of these components should be prioritized to ensure consistency of action and efficient practice of such policies.
118

Avaliação da defesa química e da influência dos corais invasores Tubastraea coccinea e Tubastraea tagusensis na estruturação das comunidades bentônicas da Baía da Ilha Grande RJ / Assessment of chemical defense and negative impact of the invasive corals Tubastraea coccínea and Tubastraea tagusensis on benthic community structure in Ilha Grande Bay - RJ

Bruno Gualberto Lages 13 February 2012 (has links)
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Rio de Janeiro / A introdução de espécies invasoras marinhas tem causado danos econômicos e ecológicos consideráveis em todo o mundo. Algumas destas espécies incluindo corais escleractíneos possuem adaptações, tais como metabólitos secundários utilizados para evitar a predação e competição por espaço por outros organismos. Este arsenal químico e as interações entre espécies invasoras e nativas podem causar alterações na distribuição das espécies e na estrutura das comunidades de costões rochosos tropicais. Os objetivos deste estudo foram (1) caracterizar os metabólitos secundários produzidos pelos corais invasores Tubastraea tagusensis e T. coccinea na Baía da Ilha Grande, Brasil, (2) detectar os compostos químicos liberados pelos tecidos de Tubastraea tagusensis in situ utilizando um aparelho submersível; (3) testar no campo os extratos metanólicos produzidos por ambas as espécies de Tubastraea contra a predação por peixes generalistas e assentamento de outros organismos, (4) testar no campo se os compostos químicos produzidos por ambos os corais invasores variaram na concentração ou tipo quando os corais foram colocados próximos de competidores nativos e (5) determinar como as comunidades de costões rochosos da Baía da Ilha Grande foram afetadas pela expansão de Tubastraea coccinea e T. tagusensis em 8 locais estudados durante 2 anos. As principais classes de substâncias encontradas nos extratos metanólicos de Tubastraea foram identificados como esteróis, ácidos graxos, hidrocarbonetos, alcalóides, ésteres e alcoóis, entretanto, o aparelho submersível identificou somente hidrocarbonetos liberados por Tubastraea na água do mar. O extrato metanólico de T. tagusensis reduziu a predação por peixes generalistas e já os extratos de ambas as espécies mostraram efeitos espécie-específicos sobre organismos incrustantes no campo. No experimento de interação competitiva foi detectada a presença de necrose nos tecidos do coral endêmico Mussismilia hispida e isso provocou variação nas concentrações de esteróis, alcalóides e ácidos graxos nos tecidos de Tubastraea. Em contraste, a esponja Desmapsamma anchorata cresceu sobre os tecidos das colônias de ambos os corais invasores. A presença de Tubastraea nas comunidades bentônicas causou uma dissimilaridade média de 4,8% nas comunidades invadidas. Uma forte relação positiva foi encontrada entre a cobertura de Tubastraea e a mudança na estrutura da comunidade da Baía da Ilha Grande. Portanto, os efeitos negativos de ambos os corais invasores são suficientes para acarretar mudanças na estrutura das comunidades bentônicas tropicais. / Invasive marine species has caused economic and ecological damage around the world. Some scleractinian corals possess secondary metabolites used to avoid predation and to help them in competition for space with other organisms. The negative action of chemical substances in the interactions between invasive and native species may produce changes on community structure in tropical rocky shores. This study showed (1) the secondary metabolites produced by the invasive corals Tubastraea tagusensis and T. coccinea in Ilha Grande Bay, Brazil; (2) chemical compounds released by Tubastraea tagusensis tissues in situ using a submersible apparatus; (3) the action of MeOH extracts produced by both species of Tubastraea against predation by generalist fish and settlement of other organisms in the field; (4) variation on class and concentration of chemical compounds produced by these invasive corals when these species were placed in proximity to native competitors and (5) changes on rocky shore community structure due to expansion of Tubastraea coccinea and T. tagusensis after 2 years of study. The main classes of compounds detected by GC / MS in the MeOH extracts of Tubastraea were identified as sterols, fatty acids, hydrocarbons, alkaloids, esters and alcohols. The submersible apparatus identified only hydrocarbons released by Tubastraea in situ. The MeOH extract of T. tagusensis reduced generalist fish predation and the MeOH extracts of both Tubastraea species showed species-specific effects on fouling organisms in the field. The competition experiment showed necrosis in the tissues of the native coral Mussismilia hispida and variation in sterols, alkaloids and fatty acid concentrations in Tubastraea tissues. The opposite behavior was sawn, the sponge Desmapsamma anchorata overgrew Tubastraea colonies. The presence of Tubastraea in the benthic communities caused a mean dissimilarity of 4.8% in the invaded communities. A positive relationship between invader cover and change in Ilha Grande community structure was found and, therefore, Tubastraea is a threat to native benthic communities throughout the tropical Oceans.
119

Levantamento florístico e colonização micorrízica em dois remanescentes de cerrado típico e em plantas ruderais no município de Três Lagoas-MS

Neto, Maria José [UNESP] 30 August 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:35:17Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-08-30Bitstream added on 2014-06-13T19:05:40Z : No. of bitstreams: 1 neto_mj_dr_ilha.pdf: 993776 bytes, checksum: 2b507122c2d5ec15ebaf77777529b841 (MD5) / Universidade Estadual Paulista (UNESP) / Este trabalho foi realizado em dois remanescentes de Cerrado sentido restrito conhecidos por Reserva do Exército e Parque Municipal Capivaras; e numa área urbanizada denominada Vila Piloto, localizados no Município de Três Lagoas - MS. Nesta última foi realizado o levantamento de plantas ruderais. Nas três áreas fez-se o levantamento da diversidade florística e coletou-se amostras de plantas em fase jovem para verificação de colonização micorrízica arbuscular. Amostras compostas de solo também foram coletadas para contagem de esporos e análise das características químicas do solo. A área de Reserva do Exército mostrou um total de 397 espécies, distribuídas em 241 gêneros e 70 famílias. Das 44 espécies submetidas à análise de colonização micorrízica, 17 tiveram muito alta, 18 alta, oito baixa e uma ausente. O Parque Capivaras exibiu 449 espécies, distribuídas em 277 gêneros e 96 famílias. Das 44 espécies submetidas à análise de colonização micorrízica, 22 tiveram muito alta, 15 alta, uma baixa e seis ausente. Para a Vila Piloto foram identificadas 344 espécies distribuídas em 201 gêneros e 61 famílias, três espécimes determinados apenas em nível de gênero, das 344 espécies 281 são nativas do Brasil e 76 são típicas de cerrado ou cerradão. Das 50 espécies de plantas ruderais escolhidas para verificação da colonização micorrízica, 27 exibiram colonização muito alta, três alta, duas média, onze baixa e sete espécies não apresentaram colonização micorrízica. Os solos das áreas estudadas se apresentam com teores médios para alumínio e matéria orgânica. A média de esporos por 100g de solos foi de 53 para o Exército e 48 para o Parque Capivaras, permitindo sugerir que as áreas estão em equilíbrio. Para a Vila Piloto os resultados da amostragem do solo para os dois pontos coletados revelaram uma fertilidade que pode ser... / This research was accomplished in two restricted sense cerrado remnants, one of them known as the Military Reserve and the other the Municipal Park of Capivaras. The other area was in an urbanized region named Vila Piloto, located in Três Lagoas - MS County, where a floristic survey of ruderal plants was made. In all three areas, a survey of floristic biodiversity was done and samples of young plants were collected to verify arbuscular mychorhizal colonization. Soil samples were also taken for counting spores and for analyzing its chemical characteristics. The Military Reserve displayed a total of 397 species, distributed in 241 genera and 70 families. Of the 44 species submitted to mychorrhizal colonization analyses, 17 were very high, 18 high, eight low and one absent. The Capivaras Park displayed 449 species, distributed in 277 genera and 96 families. Of the 44 species submitted to the mychorhizal colonization analysis, 22 had very high, 15 high, one had low and six had no colonization. For Vila Piloto, 344 species were identified and distributed in 201 genera and 61 families, and three specimens determined only in the genus level. Of the 344 species, 281 are natives to Brazil and 76 are typical of Cerrado or Cerradão. Fifty species from ruderal plants were chosen for verification of the mychorhizal colonization, of which 27 species displayed very high colonization, three high, two medium, eleven low and seven species did not present mychorhizal colonization. The soil of the studied area has medium content for aluminum and organic material. The average number of spores per 100g of soil was 53 for the Reserve and 48 for the Park, suggesting that the areas were in equilibrium. The results from Vila Piloto soil samples collected from two points revealed a fertility that can be considered higher than the typical Cerrado and an average number of FMA spores of 152 per 100g of dry soil ... (Complete abstract click electronic access below)
120

Ecologia e dinâmica do capim-annoni-2 (Eragrostis plana Nees), uma invasora dos campos sulinos : prevenção da sua expansão

Focht, Telmo January 2008 (has links)
Este estudo teve como objetivo determinar o efeito de distúrbios na forma de práticas de manejo sobre a dinâmica do banco de sementes do solo (BSS) e da vegetação residente em uma pastagem nativa do sul do Brasil, bem como do seu potencial de evitar que Eragrostis plana Nees (capim-annoni-2) nele se estabeleça. O experimento foi conduzido na Estância Upacaraí, município de Dom Pedrito, Estado do Rio Grande do Sul, Brasil, em área sem a presença do capim-annoni-2, cujo solo é classificado como Chernosolo Argilúvico Órtico Vértico, unidade de mapeamento Ponche Verde. As coordenadas geográficas centrais da área experimental são 31º09’38”S e 54º57’29”W, em altitude de 140 m. De acordo com a classificação de Köppen, o clima é Cfa. O estudo discute nos Capítulos 2, 3 e 4 os efeitos dos seguintes tratamentos: 1) regime de manejo da pastagem: exclusão (X) e pastejos rotativo (R) e contínuo (C); 2) níveis iniciais de distúrbio da pastagem: pastagem alta – 10-12 cm (A), pastagem baixa - < 5 cm (B) e pastagem baixa com exposição do solo (E); 3) regime de adubação: sem adubo (S), fósforo (P) e nitrogênio (N). O delineamento experimental foi em parcelas sub-subdivididas em blocos completos, compreendendo três repetições. Os tratamentos regime de manejo, níveis iniciais de distúrbio do solo e regime de adubação foram alocados nas parcelas, sub-parcelas e sub-subparcelas, respectivamente. Em 54 subsubparcelas (sub-parcelas B e E), semeou-se três espécies cultivadas de inverno (Trifolium repens L. (trevo-branco), Lotus corniculatus L. (cornichão São Gabriel) e Lolium multiflorum Lam. (azevém-anual)) e E. plana (capim-annoni-2). Nas demais 27 sub-subparcelas (subparcelas A), semeou-se somente capim-annoni-2. As amostras do BSS (Capítulo 2) foram coletadas em três datas: 4-3-2004, antes da aplicação dos tratamentos, e em 22-4-2005 e 6-5- 2006, após a aplicação dos mesmos. Nas três datas avaliadas, foram registradas 33 famílias e 137 espécies no BSS. Trevo-branco foi registrado apenas no BSS2, cornichão São Gabriel foi registrado nos três BSSs e azevém-anual e capim-annoni-2 foram registrados nos BSS2 e BSS3. Dentre as 137 espécies, 17 eram alóctones e 39 ruderais. As ruderais Centunculus minimus, Anagallis arvensis e Gamochaeta spicata foram registradas em todas as unidades amostrais dos três BSSs. O regime de manejo da pastagem e níveis iniciais de distúrbio do solo influenciaram a composição florística e o tamanho do banco de sementes do solo. Em geral, os maiores BSS de capim-annoni-2 registrados na terceira avaliação (BSS3), estiveram associados com as condições ambientais que preservaram a viabilidade das sementes, tais como os regimes de manejo exclusão e pastejo rotativo. Ao contrário, os bancos menores estão associados com o regime de pastejo contínuo, no qual as sementes foram expostas a uma condição ambiental que favoreceu a germinação mas também sua deterioração. Os levantamentos florísticos (Capítulo 3) foram realizados em sete épocas: outono-2004, antes da aplicação dos tratamentos, primavera-2004, outonos e primaveras de 2005 e 2006, e outono- 2007. Foram registradas 27 famílias e 141 espécies residentes + 4 alóctones semeadas. Das 145 espécies, 36 eram ruderais. O regime de manejo do campo e os níveis iniciais de distúrbio do solo influenciaram a composição florística da comunidade. A trajetória da composição florística das comunidades submetidas ao nível inicial de distúrbio pastagem baixa com exposição de solo é distinta daquela registrada nos níveis iniciais de distúrbio do solo pastagem alta e baixa. A exclusão reduziu a riqueza de espécies. No Capítulo 4, os níveis iniciais de distúrbio do solo e o regime de manejo influenciaram o estabelecimento do capimannoni- 2. O estabelecimento desta espécie foi favorecido pela intensidade do distúrbio do solo e menor altura da pastagem decorrente do regime pastejo contínuo. Ao contrário, a pastagem alta, associada ao pastejo rotativo, evitou o estabelecimento do capim-annoni-2. / The objective of this study was to evaluate the effects of disturbance imposed by management practices on the dynamics of the soil seed bank (SSB) in a natural grassland in Southern Brazil, as well as its potential in avoiding the invasion of Eragrostis plana Nees (capim-annoni-2). The experiment was carried out at Upacaraí Farm, in Dom Pedrito town, Rio Grande do Sul State, Brazil, in an area free of capim-annoni-2, in a Chernosolo Argilúvico Órtico Vértico soil type, Ponche Verde unit. The geographic coordinates at the study area are 31º09’38”S and 54º57’29”W, with 140m of altitude. According to Köppen the climate type is Cfa. The study in Chapters 2, 3 and 4 discusses the effects of the following treatments: 1) grassland management regime: exclusion (X) and rotational (R) and continuous (C) grazing; 2) initial levels of soil disturbance: high grassland - 10-12 cm height (A), low grassland - < 5 cm height (B) and low grassland with soil exposed (E); 3) fertilization regime: without fertilization (S), phosphorous (P) and nitrogen (N). The experimental design was a split-splitplot type in complete blocks. Three replicates were used. The grassland management regime, initial levels of soil disturbance and fertilization regime treatments were allocated in plots, split-plots and split-splitplots, respectively. The 54 split-splitplots (B and E split-plots) were sowed three winter cultivated species (Trifolium repens L. (white clover), Lotus corniculatus L. (birdsfoot trefoil São Gabriel) and Lolium multiflorum Lam. (annual rye grass)) and E. plana (capim-annoni-2). The other 27 split-splitplots (A split-plots) were sowed only capim-annoni-2. The samples of the SSB (Chapter 2) were collected in three dates: on March 4, 2004, before the application of treatments, and on April 22, 2005 and on May 6, 2006, after that application. In the three evaluation dates were recorded 33 families and 137 species in the SSB. White clover was registered only in the SSB2, birdsfoot trefoil São Gabriel was registered in three SSBs and annual rye grass and capim-annoni-2 were registered in the SSB2 and SSB3. Amongst that 137 species, 17 were aloctones and 39 pioneers. The pioneers Centunculus minimus, Anagallis arvensis and Gamochaeta spicata were registered in all surveying units of the three soil seed banks. The grassland management regime and initial levels of soil disturbance influenced the floristic composition and the soil seed bank size. In general, higher soil seed banks of capim-annoni-2 registered in the third evaluation (SSB3) were correlated with environmental conditions that preserve the seed viability such as grassland management regimes exclusion and rotative grazing. However, lower soil seed banks were associated with the grassland management continuous grazing, in which seeds were estimulated to germinate but also to deteriorate. The floristic surveying (Chapter 3) were done in seven seasons: autumn-2004, before treatment applications, spring-2004, autumns and springs-2005 and 2006, and autumn-2007. Twenty seven families and 141 resident species plus the 4 sowed ones were registered. Amongst 145 species, 36 were pioneers. The grassland management regime and initial levels of soil disturbance influenced the floristic composition of the community. The floristic composition trajectory of the community under the level of disturbance low grassland with soil exposed is distinct from the trajectories of the initial soil disturbance level grassland high and low. The exclusion regime reduced the species richness. In the Chapter 4, the initial levels of soil disturbance and grassland management regime influenced the establishment of capim-annoni-2. Its recruitment was favored by intensity of the soil disturbance and lower grassland height determined by continuous grazing. On the contrary, low intensity of the soil disturbance and higher grassland height, associated to the rotative grazing, avoided the establishment of capim-annoni-2.

Page generated in 0.0927 seconds