• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 102
  • 4
  • 3
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 118
  • 32
  • 30
  • 26
  • 26
  • 16
  • 15
  • 14
  • 14
  • 12
  • 11
  • 11
  • 10
  • 10
  • 10
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Aspectos taxonômicos e filogenéticos em fungos micorrízicos arbusculares (Glomeromycota)

SILVA, Gladstone Alves da January 2004 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:03:22Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo4508_1.pdf: 1458454 bytes, checksum: 0c53455d7cfc72d046c40e56f6e553e0 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2004 / Os fungos micorrízicos arbusculares formam associação simbiótica com a maioria das plantas. A partir de dados de SSU rDNA, esses fungos foram recentemente agrupados em um novo filo (Glomeromycota); no entanto, ainda existem lacunas acerca da sua classificação. Os objetivos desse trabalho foram: a) determinar as relações evolutivas em Glomeromycota a partir de dados morfológicos e moleculares, construindo árvores filogenéticas; b) propor novas hipóteses nas relações filogenéticas do grupo, bem como a utilização de outros genes, além do rDNA, na sua avaliação cladística; c) contribuir para o diagnóstico de espécies em Gigaspora; d) desenvolver chaves para identificação de espécies em Scutellospora. Seqüências parciais de LSU rDNA, bem como dados morfológicos foram usados na filogênese de Glomeromycota. As árvores obtidas indicaram que: o filo é monofilético, Paraglomeraceae é um grupo basal, Acaulosporaceae e Gigasporaceae estão unidos em um mesmo clado e Glomeraceae é polifilético, como descrito em trabalhos anteriores. Entretanto, apesar dos resultados suportarem a maioria dos dados mostrados por outros autores, outras espécies precisam ser avaliadas para determinação de grupos ainda não resolvidos no filo. Também foram analisadas seqüências de possíveis genes mitocondriais para avaliação filogenética de Gigaspora e ao menos uma das seqüências se mostrou filogenéticainformativa. Para facilitar o processo de identificação das espécies em Scutellospora, chaves dicotômicas foram construídas a partir de dados morfológicos. Além disso, um primer espécie-específico foi desenhado para G. albida, pois esta espécie tem sido, morfologicamente, confundida com outras (G. margarita e G. rosea), do mesmo gênero
32

Efeito do cobre sobre fungos micorrízicos e trevo vermelho (Trifolium pratense L.)

Elizabete Lima Lins, Cláudia January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:04:09Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo4589_1.pdf: 2802965 bytes, checksum: 6b6af5faadbc7f8cfc816b8f4c0935c7 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2006 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / RESUMO GERAL Foram avaliados os efeitos do cobre sobre fungos micorrízicos arbusculares (FMA) e ectomicorrízicos (FEM) e sobre a simbiose entre FMA e plantas de trevo. Diversidade de espécies, densidade de esporos, número mais provável (NMP) de propágulos e produção de glomalina por FMA foram estimados em área de mineração de cobre (rejeito, margem e reflorestada com eucaliptos) em Camaquã, RS. A simbiose trevo vermelho (Trifolium pratense L.) com o FMA Glomus etunicatum Becker & Gerd. foi observada em areia recebendo solução nutritiva. Os FEM Pisolithus microcarpus UFSC Pt116, Chondrogaster angustisporus UFSC Ch163 e Suillus sp. UFSC Su168 foram cultivados em meio acrescido de Cu (31 a 7869 μM) e dois níveis de P (0,1 e 1,9 mM). A atividade de fosfatases produzidas por Suillus sp. em meio com adição de Cu e de P foi igualmente estimada. Este fungo foi mais tolerante que os demais FEM em meio com concentração 123 μM Cu. A adição de P diminuiu significativamente a toxicidade do Cu sobre os FEM. O crescimento micelial, em meio líquido, foi fortemente inibido pelo fósforo (1,9 mM) e pelo Cu (123 μM). No entanto, houve aumento de 50% na atividade de fosfatases produzidas por Suillus sp. Para este fungo, as concentrações de Cu inibitórias de 50% do crescimento (CI50) foram 40 e 160 μM Cu, respectivamente em meios sólido e líquido. Doze táxons de FMA foram identificados nas áreas estudadas. Glomus foi o gênero mais comum e Paraglomus brasilianum (Spain & Miranda) Morton & Redecker a única espécie encontrada nas três áreas. Menor diversidade de FMA ocorreu na área de interface entre a bacia de rejeito e a reflorestada. Maior número de esporos, NMP de propágulos e produção de glomalina foram registrados na área reflorestada. Efeito deletério do Cu foi observado nas plantas de trevo mantidas em substrato com 1967 μM de Cu. A micorrização, traduzida pela colonização radicular, foi inibida em substrato com 123 μM Cu; porém, neste mesmo nível, a adição de fosfato diminuiu a toxicidade do metal. No tratamento inoculado com G. etunicatum e com 1,9 mM P a toxicidade do Cu sobre o crescimento e acúmulo de nutrientes (P, K, Cu e Fe) nas plantas de trevo também diminuiu. Os resultados indicam que a inoculação com FMA e a adição de fosfato podem aumentar a tolerância do hospedeiro a níveis elevados de Cu no substrato. Nesse contexto, a aplicação conjunta de fungos micorrízicos e P podem constituir uma prática favorável no reflorestamento de áreas de mineração
33

Fase assimbiótica, produção, infectividade e efetividade de fungos micorrízicos arbusculares (FMA) em substratos com adubos orgânicos

Sérgio Barbosa da Silva, Fábio January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:04:21Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo4591_1.pdf: 1368708 bytes, checksum: 468e04a7cb69926e665662bad27dfc26 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2006 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Adubos orgânicos têm baixo custo que podem constituir alternativa para produção de inoculante de fungos micorrízicos arbusculares (FMA), sendo necessário verificar o seu efeito sobre os fungos propagados nesses substratos. Foi investigado o efeito de adubos orgânicos sobre FMA e de ambos sobre a produção de mudas e produtividade de maracujazeiro-doce. Em laboratório foram avaliados: fase assimbiótica de Gigaspora albida, em meio com glomalina e em solo com adubos orgânicos. Em casa de vegetação determinou-se: substratos eficientes para produção de inóculo infectivo, eficiência micorrízica na produção de mudas orgânicas de maracujazeiro-doce e adubos mais indicados para a produção de mudas micorrizadas e a atividade microbiana. Em campo avaliou-se o efeito de fontes de inóculo e tipos de adubo na produtividade e características dos frutos, atividade microbiana e produção de glomalina. A aplicação de tampão Tris-HCl estimulou a produção de esporos de FMA e o inóculo manteve-se infectivo após armazenamento por 120 dias a 4 ºC. Composto orgânico e terra vegetal adicionados ao substrato para cultivo de FMA aumentaram a esporulação, mas os benefícios foram dependentes do substrato diluente (solo ou areia) e do FMA, porém quando o substrato foi adubado com esterco bovino houve redução na reprodução dos fungos. A manutenção de inóculos produzidos em substrato com adubo orgânico por 120 dias, em condições ambientais (28 ºC), não afeta a infectividade, embora as repostas sejam dependentes do substrato diluente, da fonte de matéria orgânica e do FMA testado. Maior germinação e crescimento micelial de G. albida ocorreram em solo adubado com composto orgânico (53 % e 17,1 mm), seguido de terra vegetal (42,8 % e 13,9 mm) e esterco bovino (23,7 % e 5,2 mm). A germinação de G. albida não foi afetada, mas o crescimento micelial foi favorecido pela adição de 30 μg mL-1 de glomalina no meio. Mudas de maracujazeirodoce associadas a G. albida (multiplicado em substrato com adubo orgânico), cultivadas em solo + composto orgânico, apresentam maior crescimento, colonização micorrízica e redução de 60 % no tempo de formação. Plantas de maracujazeiro-doce cultivadas em solo com esterco bovino cresceram duas vezes mais do que as mantidas em substrato à base de palha de coco, terra vegetal ou solo, com a micorrização favorecendo a formação de mudas mais desenvolvidas e a atividade enzimática no solo. O uso de fertilizantes químicos e a inoculação com G. albida produzido em solo + composto orgânico propiciaram a formação de maior número de frutos (64.777 frutos ha-1) com reduzida acidez (0,75 % de ácido cítrico g-1 polpa), elevada ºBrix/acidez (24,32) e maior produtividade (11,08 t ha-1). Em condições de campo, a produção de glomalina, a emissão de CO2 e a atividade de hidrólise do diacetato de fluoresceína (FDA) foram favorecidas pelo uso de vermicomposto, com os benefícios sendo modulados pela fonte de inóculo micorrízico empregada na fase de formação das mudas. Adubos orgânicos podem estimular a atividade microbiana, a fase assimbiótica do FMA, a produção de inóculo micorrízico infectivo e efetivo em promover o crescimento de mudas e a produção de frutos de maracujazeiro-doce com qualidade
34

Interação de micorriza e chumbo no desenvolvimento da soja e seu efeito na atividade microbiana do solo

Andrade, Sara Adrián López de, 1971- 28 July 2018 (has links)
Orientador : Adriana Parada Dias da Silveira / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-28T04:19:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Andrade_SaraAdrianLopezde_M.pdf: 7166141 bytes, checksum: 149d0b5c7fa78f09096232d6bb736a34 (MD5) Previous issue date: 2001 / Mestrado
35

Taxonomia e triagem da atividade antimicrobiana e antitumoral de actinomicetos raros isolados de Tocoyena formosa (Cham. et Sch) K. Shun

Uetanabaro, Ana Paula Trovatti 16 February 2004 (has links)
Orientadores: Vanderlei Perez Canhos, Gilson Paulo Manfio / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos / Made available in DSpace on 2018-08-03T20:02:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Uetanabaro_AnaPaulaTrovatti_D.pdf: 6675596 bytes, checksum: a9147d66bf8de33aab6e884e3f72c95d (MD5) Previous issue date: 2004 / Resumo: O resumo poderá ser visualizado no texto completo da tese digital / Abstract: The abstract is available with the full electronic document / Doutorado / Doutor em Ciência de Alimentos
36

Produção de inóculo de fungos micorrízicos arbusculares utilizando resíduos sólidos como substrato

Pozzan, Andreza Mara, 1989-, Stürmer, Sidney Luiz, 1971-, Universidade Regional de Blumenau. Programa de Pós-Graduação em Engenharia Ambiental. January 2015 (has links) (PDF)
Orientador: Sidney Luiz Stürmer. / Co-orientador: Luis Hamilton Pospissil Garbossa. / Dissertação (Mestrado em Engenharia Ambiental) - Programa de Pós-Graduação em Engenharia Ambiental, Centro de Ciências Tecnológicas, Universidade Regional de Blumenau, Blumenau.
37

Diversidade de fungos micorrízicos arbusculares e matagenômica em solo de mineração de ferro e áreas do entorno no cerrado

Vieira, Caroline Krug, 1992-, Stürmer, Sidney Luiz, 1971-, Universidade Regional de Blumenau. Programa de Pós-Graduação em Engenharia Ambiental. January 2017 (has links) (PDF)
Orientador: Sidney Luiz Stürmer. / Dissertação (Mestrado em Engenharia Ambiental) - Programa de Pós-Graduação em Engenharia Ambiental, Centro de Ciências Tecnológicas, Universidade Regional de Blumenau, Blumenau.
38

Caracterització, quantificació i persistència en plantació del fong ectomicorrízic comestible Lactarius deliciosus en sistemes de producció controlada

Hortal Botifoll, Sara 21 April 2008 (has links)
El projecte de tesi doctoral s'emmarca en la producció de plantes inoculades amb soques seleccionades del fong ectomicorrízic comestible Lactarius deliciosus i en el seguiment de la seva persistència un cop establert en camp. S'ha avaluat la capacitat colonitzadora de 25 soques de L. deliciosus en síntesi en cultiu pur amb Pinus pinaster. Els resultats han mostrat que les soques provades presenten diferent potencial colonitzador. La capacitat de formació de micorrizes s'ha relacionat de manera negativa amb el temps des de l'aïllament del cultiu i, de manera positiva, amb la capacitat de formació de rizomorfs. S'han posat a punt diferents tècniques moleculars per a la caracterització específica i intraespecífica de L. deliciosus i s'ha comprovat la seva efectivitat en la identificació en camp del fong en les fases críptiques de la simbiosi (micorriza i miceli extraradical present en el sòl). L'encebador LDITS2R, dissenyat a la regió ITS del rDNA de L. deliciosus, en combinació amb l'encebador universal ITS1 ha permès l'amplificació específica d'aquest fong mitjançant PCR a partir de DNA extret directament de mostres de camp. L'anàlisi single strain conformation polymorphisms (SSCP) dels productes específics amplificats ha permès distingir fins a nou patrons diferents entre les 18 soques de L. deliciosus analitzades que permeten la identificació intraespecífica de la soca seleccionada introduïda en camp. S'ha produït planta micorrizada amb L. deliciosus en hivernacle i s'ha posat a punt un sistema de quantificació individualitzada i no destructiva de la colonització radical inicial mitjançant l'anàlisi de fotografies digitals. La planta produïda s'ha establert en plantacions experimentals i s'ha avaluat la persistència del fong inoculat a diferents temps per recompte del percentatge de micorrizes i quantificació del miceli extraradical mitjançant PCR en temps real. S'ha conclòs que la persistència de les micorrizes i l'extensió del miceli en el sòl es veuen afectades per les condicions de la localitat d'establiment de la plantació i per la soca inoculada. En canvi, el nivell inicial de colonització no ha tingut un efecte significatiu, en les condicions assajades, en la persistència de L. deliciosus. Per últim, s'ha avaluat la persistència de L. deliciosus enfront a dues espècies de Rhizopogon potencialment competidores que poden desplaçar el fong introduït. S'ha detectat un efecte negatiu de R. roseolus en la persistència de L. deliciosus. Els resultats suggereixen que la competència entre aquests dos fongs té lloc a nivell del sistema radical per la colonització de les arrels lliures mentre que no s'ha detectat interacció negativa a nivell de miceli extraradical. La correlació entre el percentatge de micorrizes i la quantitat de miceli present en el sòl ha estat positiva per a les tres espècies estudiades. En conseqüència, la quantificació de miceli extraradical pot ser un bon indicador del grau de colonització radical de la planta i permetre un seguiment no destructiu del fong en camp. / The main objective of the thesis project is the production of inoculated plants with selected strains of the edible ectomycorrhizal fungus Lactarius deliciosus and tracking its persistence once established in field plantations. The colonization ability of 25 strains of L. deliciosus has been evaluated in pure culture synthesis with Pinus pinaster. The results have shown differences in root colonization level of the evaluated strains. The formation of mycorrhizas has been negatively related to the age of the fungal culture and positively to the formation of rhizomorphs. Different molecular techniques have been optimized for specific and intraspecific characterization of L. deliciosus and evaluated for their effectivity in field identification of the fungus in the cryptic phases of the symbiosis (mycorrhizas and extraradical mycelium present in the soil). The design of the primer named LDITS2R in the ITS region of the rDNA of L. deliciosus combined with the universal primer ITS1 has allowed specific amplification of this fungus by PCR from DNA extracted from field samples. Single strain confromation polymorphisms (SSCP) analysis of the specific amplified products has provided nine different patterns among the 18 L. deliciosus analyzed strains which allowed for the intraspecific identification of the selected inoculated strain. Plants mycorrhizal with L. deliciosus have been produced in the nursery and initial radical colonization has been individually quantified in a non-destuctive way by analysis of digital photographs. Experimental plantations have been established with the inoculated plants. Fungal persistence has been evaluated at different times by determining the percentage of mycorrhizas and the production of extraradical soil mycelium by real time PCR. The site and the inoculated strain significantly affected the persistence of mycorrhizas and the extension of the extraradical soil mycelium whereas no effect of the initial colonization level was observed under the experimental conditions tested. Finally, the persistence of L. deliciosus against two Rhizopogon species identified as potential competitors has been evaluated. The presence of R. roseolus in the field site affected negatively the persistence of L. deliciosus. The results obtained suggest that competition between these two fungi takes place at the root system level for colonization of the available roots. No negative interaction between extraradical mycelia of both species was observed. Linear correlations between the percentage of mycorrhizas and soil mycelium biomass were significant and positive for the three fungal species studied. Consequently, the quantification of extraradical mycelium could be a good indicator of the root colonization level of the plant allowing for non-destructive tracking of the fungus in the field.
39

Implantação do pinhão-manso em solo degradado inoculado e acrescido de macrófita, cinza e hidrogel /

Santos, Adriana Avelino. January 2013 (has links)
Orientador: Ana Maria Rodrigues Cassiolato / Banca: Katia Luciene Maltoni / Banca: Marcelo Andreotti / Banca: Edson Luiz Souchie / Banca: Márcia Helena Scabora / Resumo: Processos como a construção da Usina Hidrelétrica de Ilha Solteira resultaram em um conjunto de problemas ambientais, como a extinção de espécies da fauna e flora, além de contribuir para mudanças climáticas, erosão intensa do subsolo/solo e com consequente assoreamento de cursos d'água. Condições como esta exigem alternativas para uma melhor ocupação e possível recuperação para minimização dos impactos negativos gerados. Para reverter um processo como este, são necessárias intervenções por meio de estratégias como a revegetação e uso de fontes alternativas de matéria orgânica e micro-organismos simbiontes. Assim o objetivo deste trabalho foi avaliar a avaliar a implantação do pinhão-manso em solo degradado inoculado e acrescido de macrófitas, cinza derivada da queima do bagaço da cana-de-açucar e hidrogel. O experimento foi conduzido na Fazenda de Ensino, Pesquisa e Extensão (FEPE) da UNESP - Universidade Estadual Paulista, Campus de Ilha Solteira, no município de Selvíria-MS, em uma área com solo degradado, oriunda da construção da Usina Hidroelétrica de Ilha Solteira. O delineamento experimental foi em blocos casualizados, ocupando cada um deles uma área de 960 m2 (30 x 32m), composto por 16 linhas com 10 plantas por linha e como área útil foram utilizadas as 14 linhas internas e 8 plantas por linha. O esquema utilizado foi de um fatorial 2 x 2 x 4, ou seja, 2 tratamentos de inoculação (com e sem solo de Cerrado preservado contendo micro-organismos do solo, incluindo fungos micorrízicos arbusculares (FMA), 2 tratamentos de hidrogel (com e sem) e 4 tratamentos de cova (macrófitas, cinza, macrófitas + cinza e controle sem resíduo), com 4 repetições (blocos), sendo avaliadas 5 plantas por tratamento, por bloco. Solo de Cerrado preservado foi utilizando como fonte de micro-organismos, incluindo FMA. O plantio do pinhão-manso foi realizado em dezembro de 2010 e, ao longo de 12 meses, o ... / Abstract: Processes such as the construction of the Ilha Solteira Hydroelectric Plant resulted in several environmental problems, such as the fauna and flora species extinction, as well as contributed to climate change, subsoil / soil severe erosion and consequent water siltation. Conditions such as this requires a better alternative to occupation and, possible, to recovery, and then, to minimize negative impacts. To reverse such a process, interventions are needed through strategies such as revegetation and use of alternative sources of organic matter and symbiotic micro-organisms. Thus the aim of this study was to evaluate the deployment of jatropha on degraded soil and inoculated, that received macrophytes, ash (derived from burning bagasse from sugar cane) and hydrogel. The experiment was conducted at the Farm for Teaching, Research and Extension (FEPE), UNESP - Universidade Estadual Paulista, Ilha Solteira Campus, in Selvíria - MS, in an area with degraded soil, arising from construction of the Ilha Solteira Hydroelectric Plant. The experimental design was randomized blocks, each one occupying an area of 960 m2 (30 x 32m), comprising 16 rows with 10 plants per row, which on with 14 internal rows 8 plants per row. The design was a 2 x 2 x 4 factorial, ie 2 inoculation treatments (with and without preserved Cerrado soil containing soil microorganisms, including mycorrhizal fungi (AMF), 2 hydrogel treatments (with and without) and 4 residues treatments (macrophytes, ash, macrophytes+ash and control without residue), with 4 replications (blocks), and 5 evaluated plants per treatment, per replicates. Preserved Cerrado soil was used as source of micro- organisms, including FMA. The planting of Jatropha was held in December 2010 and, over 12 months. The subsoil were collected at a depth of 0-0.10 m. Evaluations were performed at 30, 120, 240 and 360 days after planting (DAP) for soil chemical properties, spore numbers, percentage of root ... / Doutor
40

Levantamento florístico e colonização micorrízica em dois remanescentes de cerrado típico e em plantas ruderais no município de Três Lagoas-MS /

Neto, Maria José. January 2010 (has links)
Orientador: Ana Maria Rodrigues Cassiolato / Banca: Katia Luciene Maltoni / Banca: Luiz Antonio Graciolli / Banca: Eliane de Lima Jacques / Banca: José Luiz Lorenz Silva / Resumo: Este trabalho foi realizado em dois remanescentes de Cerrado sentido restrito conhecidos por Reserva do Exército e Parque Municipal Capivaras; e numa área urbanizada denominada Vila Piloto, localizados no Município de Três Lagoas - MS. Nesta última foi realizado o levantamento de plantas ruderais. Nas três áreas fez-se o levantamento da diversidade florística e coletou-se amostras de plantas em fase jovem para verificação de colonização micorrízica arbuscular. Amostras compostas de solo também foram coletadas para contagem de esporos e análise das características químicas do solo. A área de Reserva do Exército mostrou um total de 397 espécies, distribuídas em 241 gêneros e 70 famílias. Das 44 espécies submetidas à análise de colonização micorrízica, 17 tiveram muito alta, 18 alta, oito baixa e uma ausente. O Parque Capivaras exibiu 449 espécies, distribuídas em 277 gêneros e 96 famílias. Das 44 espécies submetidas à análise de colonização micorrízica, 22 tiveram muito alta, 15 alta, uma baixa e seis ausente. Para a Vila Piloto foram identificadas 344 espécies distribuídas em 201 gêneros e 61 famílias, três espécimes determinados apenas em nível de gênero, das 344 espécies 281 são nativas do Brasil e 76 são típicas de cerrado ou cerradão. Das 50 espécies de plantas ruderais escolhidas para verificação da colonização micorrízica, 27 exibiram colonização muito alta, três alta, duas média, onze baixa e sete espécies não apresentaram colonização micorrízica. Os solos das áreas estudadas se apresentam com teores médios para alumínio e matéria orgânica. A média de esporos por 100g de solos foi de 53 para o Exército e 48 para o Parque Capivaras, permitindo sugerir que as áreas estão em equilíbrio. Para a Vila Piloto os resultados da amostragem do solo para os dois pontos coletados revelaram uma fertilidade que pode ser ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: This research was accomplished in two restricted sense cerrado remnants, one of them known as the Military Reserve and the other the Municipal Park of Capivaras. The other area was in an urbanized region named Vila Piloto, located in Três Lagoas - MS County, where a floristic survey of ruderal plants was made. In all three areas, a survey of floristic biodiversity was done and samples of young plants were collected to verify arbuscular mychorhizal colonization. Soil samples were also taken for counting spores and for analyzing its chemical characteristics. The Military Reserve displayed a total of 397 species, distributed in 241 genera and 70 families. Of the 44 species submitted to mychorrhizal colonization analyses, 17 were very high, 18 high, eight low and one absent. The Capivaras Park displayed 449 species, distributed in 277 genera and 96 families. Of the 44 species submitted to the mychorhizal colonization analysis, 22 had very high, 15 high, one had low and six had no colonization. For Vila Piloto, 344 species were identified and distributed in 201 genera and 61 families, and three specimens determined only in the genus level. Of the 344 species, 281 are natives to Brazil and 76 are typical of Cerrado or Cerradão. Fifty species from ruderal plants were chosen for verification of the mychorhizal colonization, of which 27 species displayed very high colonization, three high, two medium, eleven low and seven species did not present mychorhizal colonization. The soil of the studied area has medium content for aluminum and organic material. The average number of spores per 100g of soil was 53 for the Reserve and 48 for the Park, suggesting that the areas were in equilibrium. The results from Vila Piloto soil samples collected from two points revealed a fertility that can be considered higher than the typical Cerrado and an average number of FMA spores of 152 per 100g of dry soil ... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor

Page generated in 0.0497 seconds