• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 79
  • 12
  • 6
  • 4
  • 3
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 112
  • 112
  • 69
  • 42
  • 33
  • 30
  • 22
  • 15
  • 13
  • 13
  • 12
  • 11
  • 11
  • 10
  • 9
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Controle de perdas na ensilagem de capim Tanzânia (Panicum maximum Jacq. cv. Tanzânia) sob os efeitos do teor de matéria seca, do tamanho de partícula, da estação do ano e da presença do inoculante bacteriano. / Losses of tanzania grass silage (panicum maximum, jacq. cv. tanzania) affected by dry matter level, particle size, season and bacterial inoculant addition.

Igarasi, Mauricio Scoton 14 March 2002 (has links)
O objetivo do presente projeto de pesquisa foi a caracterização do processo de ensilagem de capim Tanzânia (Panicum maximum, Jacq.), avaliando a eficiência de colheita da forragem, as perdas durante o processo fermentativo, e o valor nutritivo da silagem. Para a colheita e captação da forragem foi utilizada uma colhedora de forragem comercial, efetuando cortes no inverno e no verão, em uma área destinada a produção de silagem. Para cada corte foram estabelecidos 12 tratamentos com 4 repetições, sendo analisados os efeitos da alteração do teor de matéria seca (forragem na umidade original, pré-emurchecida e a adição de polpa cítrica), do tamanho de partículas (2 níveis), e da aplicação ou não de aditivo bacteriano (1 milhão UFC viáveis/g de forragem ensilada). Nas amostras do material ensilado (forragem) e da silagem (após 120 dias do fechamento dos silos experimentais), foram analisadas o tamanho de partícula, atividade de água, condutividade elétrica,MS, EE, PB, MM, N-NH3, FDA, FDN, N-FDN, N-FDA, Lignina, nitrogênio amoniacal, pH e poder tampão. Também foram avaliadas as perdas de matéria seca na forma de gases, a produção de efluente, recuperação de matéria seca, além da determinação da estabilidade aeróbia da silagem. A análise estatística caracteriza-se em arranjo em parcelas subdivididas (split-plot), sendo que as principais causas de variação foram atribuídas à parcela (alteração do teor de matéria seca, tamanho de partícula, e inoculante bacteriano), e a estação do ano (inverno ou verão), foi atribuída na sub-parcela. A adição de polpa cítrica melhorou as características fermentativas (pH, nitrogênio amoniacal); diminuiu as perdas no processo fermentativo (efluente e gases), aumentou a recuperação de matéria seca, entretanto piorou a estabilidade aeróbica da silagem; aumentou o teor e a taxa de recuperação do NDT, contudo elevou o custo relativo do NDT. O pré emurchecimento elevou as perdas na colheita, entretanto diminuiu as perdas na fermentação (gases, efluente e recuperação de matéria seca) e a estabilidade aeróbica da silagem; diminuiu também o teor de nitrogênio amoniacal, mas não alterou o pH; e apresentou os menores índices de recuperação de NDT. A redução no tamanho da partícula promoveu o aumento na densidade da silagem, entretanto não refletiu na produção de efluente e gases, porém houve a redução na recuperação de matéria seca; melhorou a estabilidade aeróbica da silagem; diminuiu o pH, entretanto elevou o teor de nitrogênio amoniacal; não ocasionou efeito no teor, na taxa de recuperação e no custo relativo do NDT. A adição do inoculante bacteriano não refletiu em alterações nos parâmetros fermentativos (pH e nitrogênio amoniacal), na produção de efluentes e na recuperação de matéria seca, porém promoveu a redução na produção de gases; contudo, houve a elevação no custo relativo do NDT. No corte de verão, a melhoria no processo de ensilagem pode ser alcançado através da elevação do teor de matéria seca. A maior eficiência de recolhimento de forragem pré-emurchecida e a redução no tamanho de partícula, constitui-se em áreas promissoras para o desenvolvimento da indústria de equipamentos de colheita para ensilagem de forragens. / The present trial aimed to evaluate the ensiling process of Tanzania grass (Panicum maximum, Jacq. cv. Tanzania), focusing on efficiency of forage chopping and harvesting, fermentation losses and nutritive value. A pull-type forage chopper was used for harvesting the winter and the following summer cuts in a commercial grass field. In both cuts (sub-plot), twelve treatments, with four replicates each, were assigned to a split plot experimental design, where main (plot) effects were combined into three factors: dry matter level (green chopped, wilted and pelleted citrus pulp -PCP added); particle size (small and large) and lactic acid bacteria (LAB, 1 million CFU. g -1 forage) inoculant, (w or w/o). Forage recovery was measured in the field by using 1x1 m quadrats. Silage fermentation losses were evaluated in 20L plastic buckets provided with Bunsen type valve and effluent absorbent substrate. Forage and silage samples were sieved in a Penn State Forage Separator for particle size measurements and analyzed for water activity (Aw), electrical conductivity (EC), DM, CP, NDF, ADF,EE, ash, N-NH3,, ADIN, NDIN, pH and buffering capacity (BC). After the silos were unloaded, dry matter losses, recovery and aerobic stability were measured. The addition of PCP enhanced the fermentation parameters (lower pH, N-NH3, effluent and gases yield), dry matter and TDN recovery rates and the observed aerobic stability was offset by the improved fermentation profile. Wilting also improved fermentation parameters and aerobic stability, with no changes in silage pH, however, led to a poor TDN recovery rate as a result of increased chopping and harvesting losses. Smaller silage particle size determined increases in fresh and dry matter bulk densities, and lower pH levels, which were associated with better aerobic stability. Gases and effluent yields as well TDN recovery rate and cost, remained unchanged with particle size reduction even tough, higher N-NH3 levels and decreased dry matter recovery rates were observed. LAB inoculant resulted in higher forage TDN cost, mainly due to unchanged silage fermentation profile, except for lowered gases yield. In the summer cut, an improved Ta nzania grass ensiling process might be achieved either by lowering forage moisture content and/or reducing particle size. The machinery industry should play a major role in accomplishing the upgraded needs in forage choppers market.
12

Beta-Caroteno, vitamina C e outras caracterÃsticas de qualidade de acerola, caju e melÃo em utilizaÃÃo no melhoramento genÃtico. / Beta-carotene, vitamin C, and other quality traits of acerola, cashew and melon in use in breeding.

Lucelena Petronilio Aguiar 10 September 2001 (has links)
FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico / A avaliaÃÃo do valor nutritivo de acerola, caju anÃo precoce e melÃo tupà (cruzamento do amarelo com cantaloupe) oriundas de plantas selecionadas pelo programa de melhoramento genÃtico da Embrapa AgroindÃstria Tropical tem como objetivo selecionar plantas para cultivo com melhor potencial para consumo in natura e processamento industrial. Foram selecionadas 75 progÃnies de acerola, 09 clones de caju e 28 progÃnies de melÃo tupÃ, colhidos na maturidade comercial e realizadas as anÃlises as determinaÃÃo do teor de b-caroteno e vitamina C, e outras caracterÃsticas de qualidade atravÃs das anÃlises fÃsicoquÃmico de sÃlidos solÃveis totais (SST), acidez total titulÃvel (ATT), relaÃÃo SST/ATT, pH e antocianina. A acerola, de procedÃncia de TianguÃ-CE e Pacajus-CE e BrasÃlia-DF, o experimento com progÃnies foi instalado no delineamento experimental de bloco ao acaso com 75 tratamento (progÃnies) e duas repetiÃÃes. Nos cajus, oriundos de Pacajus-CE e MossorÃ-CE, o experimento com clones foi instalado no delineamento inteiramente casualizado com 9 tratamento (clones) e trÃs repetiÃÃes, sendo o CCP 76 utilizado como testemunha. Para o melÃo, procedentes de Pacajus-CE, o experimento foi instalado no delineamento experimental de bloco ao acaso com 28 tratamento (progÃnies) e quatro repetiÃÃes (blocos I, II ,III, IV), sendo cada bloco composto de dois frutos. Nas anÃlise de b-caroteno, foi utilizada a metodologia da AOAC 941.15 com modificaÃÃes, e da vitamina C o mÃtodo de Strohecker & Henning (1967). Os teores de b-caroteno dos frutos estudados variaram de 3,54 a 11,28 mg/g, 1,09 a 1,93 mg/g e 0,60 a 2,28 mg/g, para acerola, caju e melÃo, respectivamente. Com relaÃÃo a vitamina C, a acerola apresentou uma variaÃÃo de 843,03 atà 2322 mg/100g, o caju de 112,38 atà 209,16 mg/100g e melÃo de 10,27 atà 17,17 mg/100g. Pode-se concluir que os frutos tropicais estudados sÃo boas fontes de vitamina C e o teor de b-caroteno encontrado à baixo em relaÃÃo a cenoura e outros frutos como o buriti, mamÃo e pÃssego, mas contribuem para melhorar os nÃveis de vitamina A da dieta do nordestino, tornando-se promissor o aumento de seu teor nos frutos provenientes de melhoramento genÃtico.
13

A extens?o como instrumento de consolida??o da forma??o do t?cnico em Recursos Pesqueiros / The extent as technician training consolidation instrument Pesqueiros. Resources

NAKAUTH, Rog?rio Ferreira 29 June 2016 (has links)
Submitted by Jorge Silva (jorgelmsilva@ufrrj.br) on 2017-10-20T18:39:33Z No. of bitstreams: 1 2016 - Rog?rio Ferreira Naka?th.pdf: 2018198 bytes, checksum: 6d4ba8cb11ba5a88286f398b66129da8 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-10-20T18:39:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016 - Rog?rio Ferreira Naka?th.pdf: 2018198 bytes, checksum: 6d4ba8cb11ba5a88286f398b66129da8 (MD5) Previous issue date: 2016-06-29 / Instituto Federal de Educa??o, Ci?ncia e Tecnologia do Amazonas / Taking into that experience of practical activities and exchange of experience between community and students can contribute to learning and increase the meaning of technical knowledge, this study aimed to use the extension community as important tool for teaching-learning process, diffusion of good practices in fish meal preparation process "piracu?", aiming at strengthening the training of technician Fishery Resources. The subjects were ten students from last year, which participated in educational workshops on good practices in food handling and piracu? elaboration. After the workshops the students were taken to the rural community where they observed the manufacturing process on site and made an analysis of the critical points susceptible to intervention. After contextualization of technical and cultural knowledge about the process, the students returned to the community to conduct intervention action on the production process to improve the quality of the final product. Knowledge contextualized, through the activities was verified by using a questionnaire with Likert Scale applied in two stages (T Initial: before the workshops, and Tend : after completion of the project) and through the development of conceptual maps in three moments (T1: before workshops; T2: before the intervention and T3 : after the end of the project). Was held the physical-chemical and microbiological characterization of piracu? produced in the community. The results show an increase of 0.26 in average score to the affirmative, and 90% of students had shown average growth between the start and end times. The reduction in the coefficient of variation in students average from 30.8% (initial time) to 28.2% (end time) indicates greater homogeneity among the answers to the different statements. Analyzing the affirmative, 18% got answers smaller than 3.5 (neither agree nor disagree) at initial time, and at end time this percentage decreased to 13.6% demonstrating greater safety of students to position themselves in relation the knowledge presented. Concept maps have shown good assessment tools, but the students had difficulties in the construction of diagrams, in choosing prepositions and verbs, and establishing of conceptual links. Nevertheless, there was slight enrichment in the conceptual interconnections after the completion of contextualization of knowledge and intervention in the community. The species used in the production of piracu? were surubim (Pseudoplatystomafasciatum ) and Pirarara (Phractocephalushemiliopterus), with the following chemical composition, respectively: protein 70.74 and 70.35%; total lipids 7.67 and 8.93%; moisture 16.0 and 15.50%; carbohydrates 1.02 and 0.96%; Minerals 4.57 and 4.26% and 356.04 and 365.64 Kcal / EB / 100g. After microbiological analysis was not observed contamination in samples piracu? produced by the community before or after the intervention of the project, indicating that the farmhouse production has resulted in a final product suitable for consumption. The results indicate that the realization of educational workshops related to practical experience with the rural community, contributed to appropriation of knowledge significantly on the production of piracu? among participating students research and enhancement of existing traditional knowledge in the rural community (Nossa Senhora do Desterro, Parintins, AM). / Considerando que a viv?ncia de atividades pr?ticas e a troca de experi?ncia entre comunit?rios e estudantes podem contribuir para a aprendizagem e incrementar o significado do conhecimento t?cnico, este trabalho teve como objetivo geral utilizar a extens?o comunit?ria como ferramenta de ensino e aprendizagem, para difus?o de boas pr?ticas no processo de elabora??o de farinha de peixe ?piracu??, visando o fortalecimento da forma??o profissional do t?cnico em Recursos Pesqueiros. Os sujeitos desta pesquisa foram dez alunos do ultimo ano, os quais participaram de oficinas pedag?gicas sobre Boas pr?ticas na manipula??o de alimentos e Elabora??o de Piracu?. Ap?s as oficinas os estudantes foram levados ? comunidade rural onde observaram o processo de fabrica??o in loco e fizeram uma an?lise dos pontos cr?ticos pass?veis de interven??o. Ap?s contextualiza??o dos saberes t?cnico e cultural a cerca do processo, os estudantes voltaram ? comunidade para realizar a??o de interven??o sobre o processo produtivo visando melhoria da qualidade do produto final. O conhecimentocontextualizado, por meio das atividades realizadas foi verificado mediante utiliza??o de question?rio com Escala Likert aplicado em dois momentos (T incial: antes das oficinas; e T final: ap?s o t?rmino do projeto) e por meio da elabora??o de mapas conceituais em tr?s momentos (T1: antes das oficinas; T2: antes da a??o de interven??o e T3: ap?s o termino do projeto). Foi realizada a caracteriza??o f?sico-qu?mica e microbiol?gica do piracu? produzido na comunidade. Os resultados apontam aumentode 0,26 na m?dia geral da pontua??o atribu?da ?s afirmativas, e 90% dos alunos apresentaram m?dia crescente entre os tempos inicial e final. A redu??o do coeficiente de varia??o das m?dias dos alunos de 30,8% (tempo inicial) para 28,2% (tempo final) indica maior homogeneidade entre as respostas para as diferentes afirmativas. Analisando-se as afirmativas, 18% obtiveram respostas abaixo de 3,5 (n?o concordo nem discordo) no tempo inicial, e no tempo final esse percentual reduziu-se para 13,6% demonstrando maior seguran?a dos estudantes ao posicionarem-se em rela??o aos conhecimentos apresentados. Os mapas conceituais se mostraram bons instrumentos de avalia??o, contudo os estudantes apresentaram dificuldades na constru??o dos diagramas, estabelecimento de preposi??es e verbos nas liga??es conceituais. Apesar disso, observou-se ligeiro enriquecimento nas interliga??es conceituais ap?s a realiza??o da contextualiza??o entre os saberes e a interven??o na comunidade. As esp?cies utilizadas na produ??o do piracu? foram Surubim (Pseudoplatystoma fasciatum) e Pirarara (Phractocephalus hemiliopterus), as quais apresentaram a seguinte composi??o centesimal, respectivamente: prote?na 70,74 e 70,35%; lip?dios totais 7,67 e 8,93%; umidade 16,0 e 15,50%; carboidratos 1,02 e 0,96%; minerais 4,57 e 4,26% e energia 356,04 e 365,64 Kcal/EB/100g. Ap?s an?lise microbiol?gica n?o foi verificada contamina??o nas amostras de piracu? produzidas pela comunidade antes ou ap?s a interven??o do projeto, indicando que o procedimento artesanal resultou em produto final apto ao consumo. Os resultados indicam que a realiza??o de oficinas pedag?gicas associadas ? viv?ncia pr?tica junto ? comunidade rural contribuiu para apropria??o do conhecimento de forma significativa relativo ? produ??o de piracu? entre os alunos participantes da pesquisa e valoriza??o do saber tradicional existente na comunidade rural (Nossa Senhora do Desterro, Parintins, AM).
14

Avaliação dos efeitos da radiação ionizante de 60Co em propriedades físicas, químicas e nutricionais de diferentes cultivares de grãos de soja Glycine max (L.) / Evaluation of the ionizing radiation 60Co effect on the physical, chemical and nutritional properties of different cultivars of soybean grains (Glycine max (L.))

Toledo, Taís Carolina Franqueira de 17 July 2006 (has links)
Se a população mundial crescer de acordo com o previsto nas próximas décadas, estratégias ainda mais criativas serão necessárias para aumentar o rendimento e reduzir os custos da produção global de alimentos. Para superar esse imenso desafio, novos cultivares vem sendo desenvolvidos, através de diferentes técnicas, e com diferentes características, para se alcançar uma maior produção de alimentos. Para conservação dessa produção vários métodos podem ser empregados, e a radiação ionizante do Cobalto-60 constitui um método seguro e eficaz para o aumento no tempo de vida útil dos alimentos. Devido à importância comercial e nutricional da soja, possíveis alterações promovidas devem ser estudadas. O presente trabalho visa determinação dessas possíveis alterações causadas pela irradiação (com doses de 2, 4 e 8 kGy) em grãos crus e cozidos, de cinco diferentes cultivares de soja (BRS 212, BRS 213, BRS 214, BRS 231 e E48) através de análises físicas de tempo de cocção e hidratação, e de análises químicas de composição centesimal, digestibilidade in vitro de proteínas, porcentagem de desaminação, análises de compostos fenólicos totais, inibidores de tripsina e taninos. A quantidade de água absorvida pelos grãos variou de 14 a 16,66 mL, e o tempo de cocção de 119,67 a 291,33 minutos. Dentro da composição química foram encotrados valores para cinza que variaram de 4,90 a 6,08%, para proteína de 21,23 a 36,99%, para gordura de 19,22 a 24,84%, para fibras solúveis de 1,37 a 4,03% e para insolúveis de 15,97 a 18,87%. A porcentagem de desaminação nas diferentes amostras variou de 17,34 a 57,79% e a digestibilidade in vitro de 84,45 a 89,11%. Dentro dos fatores antinutricionais, os compostos fenólicos totais variaram de 3,9 a 9,7 mg/g, as unidades de tripsina inibidas de 24,75 a 57,53 UTI/g e os taninos de 0,02 a 0,32 mg/g. Para as análises físicas houve diferenças no tempo de hidratação entre os cultivares e a irradiação promoveu redução no tempo, mas não na quantidade de água absorvida; no tempo de cocção houve diminuição com o aumento das doses de radiação; as diferenças encontradas na composição centesimal não tiveram influencia do tratamento de irradiação, e sim dos diferentes cultivares; para a digestibilidade foram encontradas alterações somente com o tratamento de cocção, sendo que houve aumento após o cozimento dos grãos; o tratamento de irradiação promoveu aumento na porcentagem de desaminação das amostras com o aumento das doses; com relação aos fatores antinutricionais, todos sofreram redução conforme aumento da dose de radiação, tanto nas amostras cruas quanto nas amostras cozidas; a cocção também promoveu redução no teor dos antinutrientes analisados. Assim sendo, o tratamento de irradiação não promoveu redução nas qualidades nutricionais dos grãos de soja, sendo efetivo na melhora das mesmas com a diminuição nos teores de antinutrientes presentes. / With the increasement of the world population, criative strategies will be necessary to control food prodution. To achieve this chalenge, new cultivars have been development, though different tecniques and characteristics. To improve food conservation, a planty of methods can be used. The use of Cobalto-60 radiation is a secure and useful method to increase the life time of foods. Due to the commercial and nutritional importance of soybean, some alterations must be studied. This study has the objective to determinate this alterations caused by irradiation (with doses of 2, 4 and 8 kGy) in raw and cooked grain of five different cultivars of soybean (BRS 212, BRS 213, BRS 214, 231 BRS and E48), this study inclues analysis of time cooking and hidratation, and chemical analysis of proximate composition, in vitro digestibility of proteins, percentage of deamidation , phenolics compounds, trypsin inhibitors and tannins. The amount of water absorved by each grain varied from 14.00 to 16.66mL, and the time cooking varied from 119.67 to 291.33 minutes. The values found for asch were 4.90 to 6.08%, for protein from 21.23 to 36.99%, for fat from 19.22 to 24.84%, soluble staple fibres from 1.37 to 4.03% and insoluble staple fibres from 15.97 to 18.87%. The deamidation percentage in the different samples varied of 17,34 to 57.79% and the digestibility in vitro from 84.45 to 89.11%. Inside of the antinutritionals factors, the total compounds phenolics varied from 3.9 to 9.7 mg/g, the units of trypsin inhibited from 24.75 to 57.53 UTI/g and the tannins from 0.02 to 0.32 mg/g. For the physical analyses it showed differences in the time of hidratation among them and the irradiation promoted reduction in the time, but not in the amount of absorbed water; in the cooking time it had reduction with the increase of the doses of radiation; the differences found in the proximate composition didn´t have influence with the irradiation, but with the different cultivars; for the digestibility alterations only with the cooking treatment had been found, showing an increasement after the baking; the treatment of irradiation promoted a higher percentage of deamidation of the samples with the increase of the doses; regard to the antinutritional factors, all them had a reduction as the doses radiation increased. The cooking also promoted a reduction in the antinutritional factors in the raw and baked samples. So the treatment of irradiation did not promote reduction in the nutritional qualities of the soybean grains, being effective in the improvement of them with the reduction in the antinutrients factors.
15

Skirtingų miežių, kvietrugių ir kviečių genotipų maistinės vertės analizė bei nesmulkintų javų grūdų panaudojimo efektyvumas viščiukų broilerių mityboje / The nutritional value analysis of different genotypes of barley, triticale and wheat and efficiency using of whole cereal grains in broiler chickens feeding

Kliševičiūtė, Vilma 19 December 2014 (has links)
Darbo tikslas: Ištirti skirtingų miežių, kviečių ir kvietrugių genotipų maistinę vertę bei skirtingo nesmulkintų miežių ir kvietrugių kiekio įtaką broilerių produktyvumui, virškinimo procesams, paukštienos morfologinei sudėčiai bei kokybei. Darbo uždaviniai: 1. Ištirti skirtingų miežių, kviečių ir kvietrugių genotipų maistinę vertę konkrečiai definuotomis jų auginimo sąlygomis. 2. Nustatyti skirtingų miežių ir kvietrugių genotipų įtaką, naudojant NKP skaldančius fermentus, viščiukų broilerių virškinamosios masės tranzitui, klampumui, amoniakinio azoto koncentracijai aklųjų žarnų turinyje. 3. Ištirti skirtingų nesmulkintų miežių kiekių įtaką viščiukų broilerių produktyvumui, virškinimo procesams ir paukštienos kokybei. 4. Ištirti skirtingų nesmulkintų kvietrugių kiekių įtaką viščiukų broilerių produktyvumui, virškinimo procesams ir paukštienos kokybei. Darbo aktualumas ir naujumas: Viščiukų broilerių lesinimui dažniausiai naudojami nesmulkinti kviečiai. Jie sąlygoja geresnį virškinamojo trakto išsivystymą, mažina paukštienos gamybos kaštus. Nesmulkintų miežių ir kvietrugių panaudojimas viščiukų broilerių mityboje yra menkai ištirtas, o šių grūdų pardavimo kaina dažnai esti mažesnė už kviečių. Nėra galutinai ištirta miežių ir kvietrugių maistinė vertė, nėra publikuotų duomenų apie įvairiais kiekiais ir skirtingais broilerių auginimo periodais panaudotų nesmulkintų šių javų grūdų įtaką viščiukų broilerių virškinimo fiziologiniams procesams bei paukštienos kokybei. Taigi šie... [toliau žr. visą tekstą] / The aim of the study: To investigate nutritive value of a variety of barley, wheat and triticale genotypes and influence of whole barley and triticale used in various amounts on broilers’ productivity, digestive processes and morphological composition and quality of poultry meat. Objectives of the study: 1. To investigate nutritive value of a variety of barley, wheat and triticale genotypes under concretely defined conditions of their growth. 2. To determine impact of various genotypes of barley and triticale on transit, viscosity of broiler chickens’ digesta and ammonia nitrogen concentration in the content of cecum. 3. To examine impact of various whole barley amounts on broilers’ productivity, digestive processes and quality of poultry meat. 4. To examine impact of various whole triticale amounts on broilers’ productivity, digestive processes and quality of poultry meat. Actuality and novelty of the work: Whole triticale is most frequently used for broiler chickens’ feeding. Their usage preconditions a better development of digestive system and decreases the cost of poultry meat production. The use of whole barley and triticale for broilers’ nutrition is scarcely investigated, whereas the price of aforesaid grains is frequently lower comparing with that of wheat. Besides, nutritive value of barley and triticale has not been completely investigated; there is no published data on the in-fluence of whole barley and triticale (used in various amounts at different growth... [to full text]
16

Bebrienos mitybinės vertės ir mėsos kokybės palyginamasis vertinimas su įvairių rūšių gyvūnų mėsa / Beaver nutritional value of meat quality and comparative evaluation of different types of meat

Kerutytė, Gintarė 18 June 2014 (has links)
Darbas atliktas 2013 - 2014 metais. Darbo apimtis 48 psl. Pateiktos 8 lentelės, 7 paveikslai. Šio darbo tikslas buvo įvertinti bebrienos mitybinę vertę, nustatyti mėsos kokybę ir atlikti palyginamąjį vertinimą su įvairių gyvūnų mėsa. Iškelti darbo uždaviniai - surinkti mokslinę literatūrą apie bebrienos mitybinę vertę, mėsos kokybės nustatymą ir įvairių gyvūnų mėsos rodiklius. Palyginti bebrienos mėsos rodiklius, vertę su įvairių rūšių gyvūnų mėsa. 2013 - 2014 buvo renkami bebrienos individai, nustatoma mėsos kokybė. Tyrimai atlikti naudojant 4 bebrienos išilginio nugaros raumens mėginius. Tyrimo rezultatų biometriniai duomenys apdoroti kompiuterine Excel programa, apskaičiuotas patikimumas ir padarytos išvados. Darbo rezultatai – iš bebrienos fizinių ir cheminių mėsos rodiklių tyrimo rezultatų nustatyta, kad mėginių pH visuose mėginiuose nustatytas normos ribose (5,8 pH). Patelės mėsos spalvingumo koeficientas didesnis nei patinų. Patelės mėsa pasižymi didžiausiu spalvingumu (šviesumu - 37,58, rausvumu – 21,72, gelsvumu – 7,85). Bebrienos vandeningumas, vandens rišlumo geba priklauso nuo laukinio žvėries lyties, amžiaus, mitybos ir kitų faktorių. Patelės vandens rišlumo geba (2 %) mažesnė nei patinų, todėl patinų mėsa labiau tinkama technologiniam apdorojimui, tinkamesnė gaminti aukštos kokybės gaminius. Patelės mėsa yra vertingesnė, kadangi virimo metu patiriami mažesni nuostoliai. 1.34 % mažiau nei patinų. Patinų mėsa yra minkštesnė, todėl ji yra skanesnė, lengviau... [toliau žr. visą tekstą] / The work was carried out in years 2013-2014. The final paper work consists of 48 pages and is presented in 8 tables and 7 figures. The aim was to assess the nutritional value of the beaver, to set the quality of meat and to make the comparative assessment with different kinds of meat. The goals - to gather the scientific literature about beaver nutritional value, meat quality findings and characteristics of various animals’ meat. Also, to compare indicators and value of beaver meat with various types of other meat. The selection of beaver individuals and determination of the quality of the meat was held in years 2013-2014. Investigations were carried out by using samples of 4 beaver longitudinal dorsal muscles. The results of the biometric data were processed in MS Excel, the estimations of reliability and conclusions were made. The results – from physical and chemical parameters of the beaver meat it was identified that the pH of all samples were in a normal range (5,8 pH). Moreover, the index of Females’ meat was greater than males’. As well as females’ meat consists of higher range of colours (brightness - 37.58, pinkness - 21.72, yellowness - 7.85). Furthermore, average water holding capacity index was identified to be - 63.77 %. The results showed that beaver drip, water holding capacity depends on wild animals’ gender, age, nourishment and other factors. Females’ water holding capacity comparing to males’ was (2 %) smaller, as a result males’ meat is more suitable for... [to full text]
17

Jogurtų sudedamųjų dalių mitybinės vertės analizė / Analysis of nutritional value of yoghurt ingredients

Špiliauskaitė, Jūratė 18 June 2014 (has links)
Darbo tikslas – įvertinti jogurtų sudedamąsias dalis, mitybinę vertę ir vartotojų nuomonę apie jogurtus. Darbo uždaviniai: 1. Remiantis moksline literatūra, aptarti jogurto savybes, gaminimo metodikas, įvairovę; 2. Įvertinti apklaustųjų nuomonę pasirenkant pirkti ir vartoti jogurto produktus; 3. Atlikti jogurto sudedamųjų dalių analizę, pagal pakuočių ženklinime pateiktą informaciją; 4. Atlikti laktozės laboratorinius tyrimus atrinktuose jogurto pavyzdžiuose; 5. Parengti jogurtų vartojimo rekomendacijas. Darbo metodai – mokslinės literatūros analizė, kokybinis (jogurto sudėtis) ir kiekybiniai (anketinė apklausa, laktozės laboratorinis tyrimas) tyrimai, statistinė tyrimo rezultatų analizė. Siekiant įvertinti jogurtų sudedamąsias dalis, jų mitybinę vertę, bei apklaustųjų nuomonę pasirenkant pikti ir vartoti jogurtą, tyrimui buvo parinkti šie tyrimo instrumentai: vartotojų apklausos klausimynas (anketa), jogurtų pakuočių ženklinimo etiketės; jogurtų laboratorinių tyrimų protokolas. / The aim of the research – to evaluate the ingredients, the nutritive value of yoghurts and consumers‘opinion on yoghurts. Research tasks: 1. To discuss the characteristics of yoghurt in accordance with the scientific literature, its production techniques and its diversity; 2. To evaluate the opinion of respondents which determine their choice when buying and consuming yoghurt products; 3. To conduct the yoghurt ingredients’ analysis according to the package labelling information; 4. To perform lactose laboratory tests of selected samples of yoghurt; 5. To prepare yoghurt consumption recommendations. Methods of the Work – scientific literature analysis, qualitative (yoghurt composition) and quantitative (questionnaire, lactose laboratory test) research, statistical analysis of the survey results. In order to evaluate the yoghurt’s ingredients, its nutritional value and the respondents’ preferences of buying and consuming yoghurt the following tools for the conduction of research have been chosen: consumer survey questionnaire; yoghurt packaging labelling marking; the protocol of yoghurts’ laboratory testing.
18

Acúmulo de forragem verde, extração de nutrientes e valor nutricional do capim-xaraés adubado com nitrogênio /

Faria, Ana Flávia Gouveia de. January 2010 (has links)
Resumo: Com este trabalho objetivou-se avaliar os efeitos da adubação nitrogenada no acúmulo de forragem verde, na extração de nutrientes e no valor nutricional da Brachiaria brizantha cv. xaraés, sob pastejo de bovinos. O experimento foi conduzido no Instituto de Zootecnia, Nova Odessa-SP, de setembro de 2009 a junho de 2010. Foram avaliados oito ciclos de pastejo, seis no período chuvoso e dois no período seco. Os tratamentos foram seis doses de N, 0, 125, 250, 375, 500 e 625 kg ha-1, parceladas em cinco vezes no período das chuvas, em delineamento de blocos ao acaso com quatro repetições. A fonte de N foi a uréia. Foram avaliados o acúmulo de forragem verde, a extração e a recuperação aparente de N, a extração de P, K, Ca, Mg e S, as características bromatológicas e a digestibilidade in vitro da matéria seca. Os máximos acúmulos de forragem verde no período chuvoso (19.743 kg ha-1) e o total (24.934 kg ha-1) foram obtidos com 500 e 493 kg ha-1 de N, mas 250 kg ha-1 de N são suficientes para atingir 92% do máximo. As extrações máximas de N, no período chuvoso e total anual foram de 300 e 375 kg ha-1, respectivamente, e a recuperação aparente de N diminuiu com o aumento das doses, mas foi baixa em todo período, variando de 19,9 a 31,9%. A adubação nitrogenada aumentou os teores de proteína bruta nas lâminas, e nos colmos + bainhas. A fibra em detergente ácido e a lignina aumentaram com as doses de N, e a digestibilidade in vitro da matéria seca não foi alterada pela adubação nitrogenada. / Abstract: The objective of this study was to evaluate the effects of nitrogen fertilization on nutritional value, chemical composition and in vitro dry matter digestibility of Brachiaria brizantha cv. xaraés, under cattle grazing. The experiment was carried out at the Instituto de Zootecnia, Nova Odessa-SP, from September 2009 to June 2010. Eight grazing cycles were six evaluated, six in the rainy and two in the dry season. The treatments were N rates (0, 125, 250, 375, 500 and 625 kg ha-1) in a randomized block design with four replicates. N source was urea. Green forage accumulation and nitrogen uptake and apparent N recovery, P, K, Ca, Mg and S uptake, nutritional value and in vitro dry matter digestibility were evaluated. Maximum (19,743 kg ha-1) and total green forage accumulation (24,934 kg ha-1) during the rainy season were obtained with 500 and 493 kg ha-1 N, respectively, but 250 kg ha-1 N are sufficient to achieve 92% of maximum green forage accumulation. Maximum N uptake in the rainy season and the total were 300 and 375 kg ha-1 N, respectively. Apparent N recovery decreased with N rates increasing, but it was low throughout the period, ranging from 19.9 to 31.9%. N fertilization increased the crude protein content in the leaf blades and stems + sheaths. Acid detergent fiber and lignin increased with N rates. In vitro dry matter digestibility was not affected by N fertilization. / Orientadora: Mara Cristina Pessôa da Cruz / Coorientador: Fábio Prudêncio de Campos / Banca: Manoel Evaristo Ferreira / Banca: Francisco Maximino Fernandes / Mestre
19

Avaliação nutricional da semente do Pinheiro-do-Paraná(Araucaria angustifolia)

Leite, Danielle Melo da Costa January 2007 (has links)
A semente da Araucaria angustifolia, denominada pinhão, é consumida no Sul e Sudeste do Brasil, como farinha em pratos regionais ou cozida. Há relativamente pouca informação a respeito da composição química e do valor nutricional da semente e de sua farinha. Neste trabalho, a farinha de pinhão, obtida através de diferentes tratamentos térmicos foi avaliada como complemento protéico em um experimento biológico com ratos recém-desmamados. Os animais experimentais consumiram cinco dietas (n=6) com diferentes fontes de proteína: dieta com caseína (CAS), dieta com 80% caseína e 20% (w/w) proteína de farinha de pinhão (PF) sem tratamento térmico (NATPIN), considerando 33.1 ± 1.4 g de proteína/kg desta farinha, dieta com 80% caseína e 20% PF seca a 50°C por 16 horas (PF50), considerando 49.2 ± 0.6 g de proteína/Kg desta farinha, dieta com 80% caseína e 20% PF seca a 80°C por 16 horas (PF80), considerando 50.5 ± 0.8 g de proteína/kg desta farinha e dieta aprotéica (APROT). Os valores de ganho de peso, ingesta de alimento, Coeficiente de Eficácia Alimentar (PER) e Razão Protéica Líquida (NPR) foram similares para as dietas CAS e FP80. O escore químico de aminoácidos corrigido pela digestibilidade protéica (PDCAAS) da PF80 foi o mais alto nas farinhas de pinhão testadas. O escore químico (CS) da farinha de pinhão se mostrou semelhante ao encontrado em outros cereais, sendo a lisina o principal aminoácido limitante, seguida da histidina. Valores mais baixos em todos os parâmetros nutricionais foram encontrados nos animais alimentados com dietas onde foi usada a farinha de pinhão. A farinha de pinhão seca a 80°C por 16 horas mostrou resultados similares nos parâmetros nutricionais ao grupo CAS, e pode ser utilizada, substituindo até 20% de uma proteína de alto valor biológico (AVB) em formulações alimentares. / The seeds of Araucaria angustifolia, namely “pinhão”, are consumed in South and Southeast of Brazil, like flour in regional dishes or baked. There is relatively few information about the chemical composition and nutritional value of the seed and its flour. In this work, “pinhão” flour obtained by different heat treatments was evaluated as an additive in biological experiment for growing rats. Wistar rats were fed five experimental diets (n=6) containing different protein sources: only casein (CAS), diet with 80% casein supplemented with 20% (w/w) “pinhão” flour (PF) protein without heat treatment (NATPIN), considering 33.1 ± 1.4 g of protein/kg of this flour, diet with 80% casein and 20% PF dried at 50°C for 16 hours (PF 50), considering 49.2 ± 0.6 g of protein/kg of this flour and diet with 80% casein and diet with 20% PF dried at 80°C for 16 hours (PF80), considering 50.5 ± 0.8 g of protein/kg of this flour and one aproteic diet (APROT). Values for weight gain, feed ingest, Protein Efficiency Ratio (PER) and Net Protein Ratio (NPR) were similar for diets CAS and PF80, and acoording to this, the Protein Digestibility Corrected Amino acid Score (PDCAAS) of PF80 was the highest of all the “pinhão” flours tested. The Chemical Score (CS) of “pinhão” flour showed similarity to the results found for other cereals, being lysine the limiting amino acid, folowed by histidine. Lowest values for all nutritional parameters were observed for diets complemented with “pinhão” flour. “Pinhão” flour heated at 80°C for 16 hours and used as supplementary in diet had the most similar results in all nutritional parameters to casein-based diets, and can be used as complementary source, substituting until 20% of a high biological value protein in food formulations.
20

Beta-Caroteno, vitamina C e outras características de qualidade de acerola, caju e melão em utilização no melhoramento genético. / Beta-carotene, vitamin C, and other quality traits of acerola, cashew and melon in use in breeding.

Aguiar, Lucelena Petronilio January 2001 (has links)
AGUIAR, Lucelena Petronilio. Beta-Caroteno, vitamina C e outras características de qualidade de acerola, caju e melão em utilização no melhoramento genético. 2001. 88 f. : Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Ceará, Centro de Ciências Agrárias, Departamento de Tecnologia de Alimentos, Fortaleza-CE, 2001 / Submitted by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-06-16T12:33:31Z No. of bitstreams: 1 2001_dis_lpaguiar.pdf: 466306 bytes, checksum: f3f48e9f771f5a1273568414ef2aeb86 (MD5) / Approved for entry into archive by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-06-16T12:33:39Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2001_dis_lpaguiar.pdf: 466306 bytes, checksum: f3f48e9f771f5a1273568414ef2aeb86 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-16T12:33:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2001_dis_lpaguiar.pdf: 466306 bytes, checksum: f3f48e9f771f5a1273568414ef2aeb86 (MD5) Previous issue date: 2001 / A avaliação do valor nutritivo de acerola, caju anão precoce e melão tupã (cruzamento do amarelo com cantaloupe) oriundas de plantas selecionadas pelo programa de melhoramento genético da Embrapa Agroindústria Tropical tem como objetivo selecionar plantas para cultivo com melhor potencial para consumo in natura e processamento industrial. Foram selecionadas 75 progênies de acerola, 09 clones de caju e 28 progênies de melão tupã, colhidos na maturidade comercial e realizadas as análises as determinação do teor de b-caroteno e vitamina C, e outras características de qualidade através das análises físicoquímico de sólidos solúveis totais (SST), acidez total titulável (ATT), relação SST/ATT, pH e antocianina. A acerola, de procedência de Tianguá-CE e Pacajus-CE e Brasília-DF, o experimento com progênies foi instalado no delineamento experimental de bloco ao acaso com 75 tratamento (progênies) e duas repetições. Nos cajus, oriundos de Pacajus-CE e Mossoró-CE, o experimento com clones foi instalado no delineamento inteiramente casualizado com 9 tratamento (clones) e três repetições, sendo o CCP 76 utilizado como testemunha. Para o melão, procedentes de Pacajus-CE, o experimento foi instalado no delineamento experimental de bloco ao acaso com 28 tratamento (progênies) e quatro repetições (blocos I, II ,III, IV), sendo cada bloco composto de dois frutos. Nas análise de b-caroteno, foi utilizada a metodologia da AOAC 941.15 com modificações, e da vitamina C o método de Strohecker & Henning (1967). Os teores de b-caroteno dos frutos estudados variaram de 3,54 a 11,28 mg/g, 1,09 a 1,93 mg/g e 0,60 a 2,28 mg/g, para acerola, caju e melão, respectivamente. Com relação a vitamina C, a acerola apresentou uma variação de 843,03 até 2322 mg/100g, o caju de 112,38 até 209,16 mg/100g e melão de 10,27 até 17,17 mg/100g. Pode-se concluir que os frutos tropicais estudados são boas fontes de vitamina C e o teor de b-caroteno encontrado é baixo em relação a cenoura e outros frutos como o buriti, mamão e pêssego, mas contribuem para melhorar os níveis de vitamina A da dieta do nordestino, tornando-se promissor o aumento de seu teor nos frutos provenientes de melhoramento genético.

Page generated in 0.1152 seconds