Spelling suggestions: "subject:"porcino"" "subject:"dorcino""
21 |
Identificación y viabilidad del virus del síndrome reproductivo y respiratorio porcino en carnes de cerdo importadasAravena Pavez, Patricia Alejandra January 2018 (has links)
Memoria para optar al Título Profesional de Médico Veterinario. / El síndrome reproductivo y respiratorio porcino (PRRS), es una enfermedad exclusiva del cerdo, la cual causa las mayores pérdidas económicas en la industria porcina a nivel mundial. El virus es transmitido por diferentes fuentes, principalmente a través de contacto con cerdos contaminados, semen entre otros. Una de las vías posibles de transmisión, corresponde a la transmisión oral mediante el consumo de carne de cerdo contaminada. En Chile el virus fue re-introducido en 2013, desconociéndose su forma de ingreso; sin embargo, está estrechamente relacionado con cepas de USA del 2012, identificadas durante actividades de vigilancia.
Para evaluar la posible transmisión a través de la carne, se analizaron 72 muestras de carne de cerdo importada, mediante RT-PCR en tiempo real y aislamiento viral. Seis de las 72(8%) muestras resultaron positivas a RT-PCR en tiempo real y 7(10%) sospechosas, con Ct promedio de 34,9. La muestra con el Ct más bajo fue de 33,09 y el máximo (sospechoso) 36,5. Estos resultados confirman la presencia frecuente de material genético de virus PRRS en carnes importadas. Por otro lado, en ninguna de las muestras positivas fue posible aislar el virus PRRS. Su viabilidad no pudo ser demostrada, lo puedo verse influenciado debido a problemas del aislamiento viral, ya que los cultivos fueron usualmente contaminados por bacterias presentes en la carne limitando la técnica.
Futuros estudios son necesarios para entender mejor esta vía de transmisión, una de las maneras de mejorar el estudio de viabilidad podría ser el uso de animales centinela / The porcine reproductive and respiratory syndrome (PRRS), is a mayor disease causing the highest economic losses in the pork industry worldwide. The virus only affects pigs, the main transmission sources are the infected pigs and semen. Another source of infection may be pork, by oral ingestion. In Chile PRRS virus was re-introduced in 2013. The virus is close related genetically with strains detected in USA in 2012. The introduction source is still unknown.
The goal of this study was to assess the pork as a possible source of PRRS virus. Seventy-two pork samples were tested by real time RT-PCR and viral isolation was attempted in positive samples. Six (8%) out of 72 were positive and 7 (10%) were suspect. The average of Ct values was 34,9 excluding negative samples. The lowest Ct reported was 33.09 and the highest suspect Ct value was 36.5. The PCR results indicate that RNA of PRRS virus can be frequently found in pork samples. In other hand, the viral isolation was negative in all samples tested at first passage. Therefore, the PRRS viability was not confirmed. These results may be affected by cell culture contamination by bacteria present in the pork samples. Further studies are necessary to better understand this source of contamination, to improve the assess viability the animal bioassay could be used / Financiamiento Proyecto Fondef ID14I10201, ASPROCER, Laboratorio de Virología Animal. Read more
|
22 |
Estudo comparativo da biocompatibilidade in vivo de matrizes acelulares de pericárdio bovino e porcino / In vivo biocompatibility study of acellular bovine and porcine pericardium matricesOttoboni, Flávia Correia Fuso 01 February 2011 (has links)
As matrizes acelulares são utilizadas na engenharia de tecidos com o objetivo da reconstrução ou substituição de tecidos danificados. Nesse trabalho matrizes acelulares foram preparadas a partir de pericárdio porcino e pericárdio bovino, por possuírem uma grande quantidade colágeno tipo I, usando-se ao tratamento de hidrólise alcalina nos tempos de 12 e 24 horas. Essas matrizes foram desenvolvidas para serem utilizadas como barreiras de proteção no processo de cicatrização de feridas como também na indução de formação de tecidos ósseos. Foram submetidas ao teste de biocompatibilidade in vivo, com a implantação das matrizes no subcutâneo de 65 ratos Wistar, machos, adultos que sofreram eutanásia aos 7, 14, 21, 28 e 35 dias de pós-operatório. A avaliação microscópica no 7º dia mostrou existência da matriz e uma grande quantidade de infiltrado inflamatório em volta do material, sendo que ao 14º dias além do infiltrado inflamatório, foi observado uma neovascularização. Aos 21º e 28º dias foi observado uma diminuição gradual do infiltrado inflamatório, crescimento celular no local em que as fendas se formaram nas matrizes e uma grande revascularização. Ao 35º dias a matriz de pericárdio bovino e porcino foram reabsorvidas totalmente. Comparando o pericárdio bovino com o porcino tratado por 12 e 24 horas em relação ao tempo de degradação, foi observado que as matrizes tanto bovina como a porcina tratadas por 24 horas degradaram mais rápido que as tratadas por 12 horas. Portanto as matrizes de pericárdio bovino e porcino são biocompativeis, pois não causaram reações citotóxicas, reações inflamatórias e nem imunológica adversa. / Acellular matrices are used in tissue engineering for reconstruction or replacement of damaged tissues .In this study acellular matrices were developed using porcine pericardium and bovine pericardium, which contain a large quantity of type I collagen, using an alkaline hydrolysis treatment at the times of 12 hours and 24 hours. The matrices were developed to be used as protective barriers in the process of wound healing, and also in bone tissue inducing formation. In the test of in vivo biocompatibility, matrices were implanted subcutaneously in 65 adult male Wistar rats, sacrificed at 7, 14, 21, 28 and 35 days postoperatively. The microscopic evaluation on day 7 showed a large amount of inflammatory infiltrate around the material; at the 14th day, beyond the inflammatory infiltrate was observed a neovascularization. At 21st and 28th days were observed a gradual decrease in the inflammatory infiltrate, cellular growth and a large neovascularization. By day 35, porcine and bovine pericardium matrices were completely resorbed. Comparing the degradation time between the matrices treated with 12 and 24 hours, it was observed that both matrices treated for 24 h, degraded faster than those treated for 12 hours. Both matrices are biocompatible, do not cause cytotoxic reactions, inflammatory or immune adverse reactions. Read more
|
23 |
Estudo comparativo da biocompatibilidade in vivo de matrizes acelulares de pericárdio bovino e porcino / In vivo biocompatibility study of acellular bovine and porcine pericardium matricesFlávia Correia Fuso Ottoboni 01 February 2011 (has links)
As matrizes acelulares são utilizadas na engenharia de tecidos com o objetivo da reconstrução ou substituição de tecidos danificados. Nesse trabalho matrizes acelulares foram preparadas a partir de pericárdio porcino e pericárdio bovino, por possuírem uma grande quantidade colágeno tipo I, usando-se ao tratamento de hidrólise alcalina nos tempos de 12 e 24 horas. Essas matrizes foram desenvolvidas para serem utilizadas como barreiras de proteção no processo de cicatrização de feridas como também na indução de formação de tecidos ósseos. Foram submetidas ao teste de biocompatibilidade in vivo, com a implantação das matrizes no subcutâneo de 65 ratos Wistar, machos, adultos que sofreram eutanásia aos 7, 14, 21, 28 e 35 dias de pós-operatório. A avaliação microscópica no 7º dia mostrou existência da matriz e uma grande quantidade de infiltrado inflamatório em volta do material, sendo que ao 14º dias além do infiltrado inflamatório, foi observado uma neovascularização. Aos 21º e 28º dias foi observado uma diminuição gradual do infiltrado inflamatório, crescimento celular no local em que as fendas se formaram nas matrizes e uma grande revascularização. Ao 35º dias a matriz de pericárdio bovino e porcino foram reabsorvidas totalmente. Comparando o pericárdio bovino com o porcino tratado por 12 e 24 horas em relação ao tempo de degradação, foi observado que as matrizes tanto bovina como a porcina tratadas por 24 horas degradaram mais rápido que as tratadas por 12 horas. Portanto as matrizes de pericárdio bovino e porcino são biocompativeis, pois não causaram reações citotóxicas, reações inflamatórias e nem imunológica adversa. / Acellular matrices are used in tissue engineering for reconstruction or replacement of damaged tissues .In this study acellular matrices were developed using porcine pericardium and bovine pericardium, which contain a large quantity of type I collagen, using an alkaline hydrolysis treatment at the times of 12 hours and 24 hours. The matrices were developed to be used as protective barriers in the process of wound healing, and also in bone tissue inducing formation. In the test of in vivo biocompatibility, matrices were implanted subcutaneously in 65 adult male Wistar rats, sacrificed at 7, 14, 21, 28 and 35 days postoperatively. The microscopic evaluation on day 7 showed a large amount of inflammatory infiltrate around the material; at the 14th day, beyond the inflammatory infiltrate was observed a neovascularization. At 21st and 28th days were observed a gradual decrease in the inflammatory infiltrate, cellular growth and a large neovascularization. By day 35, porcine and bovine pericardium matrices were completely resorbed. Comparing the degradation time between the matrices treated with 12 and 24 hours, it was observed that both matrices treated for 24 h, degraded faster than those treated for 12 hours. Both matrices are biocompatible, do not cause cytotoxic reactions, inflammatory or immune adverse reactions. Read more
|
24 |
Estudio de la composición de los gránulos corticales y del oolema de ovocitos porcinos y bovinos madurados y fecundados in vitroSaavedra Leos, María Dolores 07 July 2009 (has links)
La polispermia (entrada de más de un espermatozoide al ovocito) es una condición patológica en mamíferos ya que impide el desarrollo embrionario. En la especie porcina, la polispermia es un problema común y aún sin resolver en los sistemas de fecundación in vitro (FIV). Los gránulos corticales (GCs) de los ovocitos de mamíferos estan implicados en el bloqueo de la polispermia, sin embargo, poco se sabe acerca de la composición y función de estas organelas. Esta ampliamente descrito que las moléculas liberadas de los GCs durante la fecundación o activación ovocitaria mediante estimulación química o eléctrica producen importantes modificaciones, particularmente en la zona pelúcida (ZP), el espacio perivitelino y, probablemente, el oolema del ovocito. Estas modificaciones repercuten directamente en el bloqueo de la polispermia. El conocimiento del contenido de los GCs y proteínas del oolema así como su papel durante la fecundación en la especie porcina es escaso. La mayoría de la información que se tiene en la actualidad se ha obtenido del modelo murino. En la presente tesis doctoral, investigamos la presencia de posibles proteínas de los GCs en ovocitos porcinos así como la presencia de metaloproteasas ADAM-10 y ADAM-17 en ovocitos porcinos y bovinos. Para ello, este estudio se dividió en tres apartados: / Polyspermy (entering of more than a spermatozoon into the oocyte) is a pathological condition in mammals since it avoids the normal embryonic development. In the pig species, Polyspermy is a common problem still unsolved in the current systems of in vitro fertilization (IVF). The cortical granules (CGs) from mammal's oocytes are involved in the block to polyspermy. However, little is known about the composition and function of these organelles. It is widely described that the molecules released of the CGs during the fertilization or oocyte activation, by means of chemical or electrical stimulation, produce important modifications, particularly in the zona pelucida (ZP), the periviteline space and, probably, oolema of the oocyte. These modifications have a direct role in the block to polyspermy. The knowledge about the content of the CGs and the oolema proteins of as well as their role during fertilization in pigs is still scarce. The majority of the information that we currently have it has been obtained from the murine model. In the present Doctoral Thesis, we investigated the presence of possible proteins of the CGs in pig oocytes as well as the presence of metaloproteases ADAM-10 and ADAM-17 in pig and bovine oocytes. For that, this study was divided into three sections Read more
|
25 |
Determinación de la ausencia de la infección de Aujeszky, gastroenteritis transmisible y coronavirus respiratorio en la principal zona de producción porcina de ColombiaRojas Morea, Diego Ricardo January 2018 (has links)
Tesis para optar al Grado de Magíster en Ciencias Animales y Veterinarias / El sector porcícola en Colombia ha venido creciendo de manera sostenida por encima del 6% anual desde 2010, sumado al incremento del consumo per cápita que ha pasado de 3.3 Kg/ hab/año en el año 2004 a 8.6 Kg/hab /año en el año 2016.
Este crecimiento, está acompañado de mejores indicadores de productividad y mejores condiciones de bioseguridad. Debido a esto la Asociación Colombiana de Porcicultores con el acompañamiento y aval de la Autoridad Sanitaria – ICA ha estructurado un trabajo conjunto para el mejoramiento del estatus sanitario nacional fundamentado en la evaluación de ciertas enfermedades que generan problemas clínicos, tienen un impacto económico en la producción porcina nacional y limitan el proceso exportador de productos derivados de los porcinos.
En la actualidad Colombia cuenta con la principal región de producción porcícola reconocida por la Organización Mundial de Sanidad Animal – OIE como libre de Peste Porcina Clásica, la cual comprende los departamentos de Antioquia, Caldas, Quindío, Risaralda, Valle del Cauca y Norte del Cauca. Esta zona concentra el 70% de la porcicultura tecnificada del país y cuenta con una serie de barreras geográficas y medidas sanitarias que le posicionan como una zona estratégica para el desarrollo de la porcicultura nacional y la consolida como una región con potencial para la exportación de carne de cerdo y sus productos.
El objetivo del presente trabajo es demostrar la ausencia de la enfermedad de Aujeszky, Gastroenteritis Transmisible y Coronavirus Respiratorio, en la principal zona de producción porcícola tecnificada conformada por los departamentos de Antioquia, Caldas, Quindío, Risaralda, Valle del Cauca y Norte del Cauca a través de un estudio sero epidemiológico.
En total se tomaron 2930 muestras en 486 predios para la enfermedad de Aujeszky y 1038 muestras en 165 predios para TGEV y Coronavirus respiratorio, con un 1% de prevalencia predial, una sensibilidad de la prueba diagnóstica del 100% y un 95% de nivel de confianza. Las técnicas diagnósticas empleadas fueron ELISA y como prueba confirmatoria se empleó la técnica de seroneutralización para Aujeszky y RT – PCR para TGEV – coronavirus.
Los resultados del estudio permiten inferir la ausencia de infección por virus de la enfermedad de Aujeszky, Gastroenteritis Transmisible y Coronavirus Respiratorio porcino en los departamentos que conforman la principal región de producción porcícola de Colombia con un nivel de confianza del 95% / The pork sector in Colombia has been growing steadily above 6% per year since 2010, added to the increase in per capita consumption that has gone from 3.3 Kg / inhabitant / year in 2004 to 8.6 Kg / inhabitant / year in the year 2016.
This growth is accompanied by better productivity indicators and better biosecurity conditions. Due to this, the Colombian Association of Producers with the support and endorsement of the Health Authority - ICA has structured a joint work for the improvement of the national sanitary status based on the evaluation of certain diseases that generate clinical problems, have an economic impact on the production swine and limit the export process of porcine products.
Currently, Colombia has the main pig production region recognized by the World Organization for Animal Health - OIE as free of Classical Swine Fever, which includes the departments of Antioquia, Caldas, Quindío, Risaralda, Valle del Cauca and Norte del Cauca. This area concentrates 70% of the country's technically-procured swine and has a series of geographical barriers and sanitary measures that position it as a strategic area for the development of national pork production and consolidates it as a region with potential for meat exports of pork and its products.
he objective of the present work is to demonstrate the absence of Aujeszky's disease, Transmissible Gastroenteritis and Respiratory Coronavirus, in the main area of high-tech porcine production formed by the departments of Antioquia, Caldas, Quindío, Risaralda, Valle del Cauca and Norte del Cauca through a sero epidemiological study.
A total of 2930 samples were taken in 486 farms for Aujeszky's disease and 1038 samples in 165 farms for TGEV and respiratory Coronavirus, with a 1% prevalence of predials, a sensitivity of the diagnostic test of 100% and a 95% level of trust. The diagnostic techniques used were ELISA and as a confirmatory test the sero neutralization technique was used for Aujeszky and RT - PCR for TGEV - coronavirus.
The final results allow to infer the absence of infection by Aujeszky's disease virus, Transmissible Gastroenteritis and Porcine Respiratory Coronavirus in the departments that make up the main pig production region of Colombia with a confidence level of 95%. Read more
|
26 |
OPTIMIZACIÓN DE LAS ESTRATEGIAS REPRODUCTIVAS DE MICROMANIPULACIÓN PARA LA PRODUCCIÓN IN VITRO DE EMBRIONES PORCINOSGarcía Mengual, María Elena 07 March 2016 (has links)
Tesis por compendio / [EN] In vitro production (IVP) of embryos has multiple applications, including the development of
transgenic / genetically modified animals that are of broad utility in the biomedical field and could reach
to be so in agriculture. In this sense, the intracytoplasmic sperm injection (ICSI) with transfected sperm,
such as somatic cell nuclear transfer (SCNT) with transfected cells, have proved to be valid strategies to
generate animals with stably integrated exogenous DNA, capable of transmitting to their offspring.
However, to make it feasible the availability of a large number of IVP embryos it's necessary. Despite the
development of IVP systems of pig embryos for these strategies in the last decades, and a high variety of
protocols, there are still some critical issues that limit embryonic development and therefore its
application on a large scale.
The main objective of this thesis has then pursued, optimizing the ICSI and SCNT protocols in order
to improve the viability of IVP porcine embryos. The initial approach was to address the study both in
vitro maturation (IVM) and oocyte activation within the SCNT frame. To this end, the most efficient
electrical activation protocol under our working conditions was selected from among three proposals,
and we then studied the effect of serum supplement on IVM medium, noticing that it doesn't increase
the development of partenogenetic embryos produced by electrical activation nor of those produced by
SCNT.
Moreover, and in order to optimize the ICSI technique, different aspects such as Ca2+ concentration
in the microinjection medium, sperm pretreatment with Triton X-100 (TX) and the addition of cysteine
or caffeine supplements to the in vitro culture (IVC) medium post-ICSI, were studied in order to promote
sperm nucleus decondensation and oocyte activation. Noticing that: i) the concentration of Ca2+ did not
influence the cleavage rate, or the development of partenogenic embryos from microinjected oocytes
without sperm (sham injection); ii) caffeine did not increase either the pronuclear formation neither the
subsequent embryo development, in combination with TX sperm pre-treatment it reduced oocyte
activation and embryo development rates; iii) the pronuclear formation was not increased by the sperm
pre-treatment with TX nor by the cysteine treatment, regardless of the time of the study assessment. / [ES] La producción in vitro (PIV) de embriones goza de múltiples aplicaciones, entre las que cabe
destacar la obtención de animales transgénicos/modificados genéticamente que resultan de amplia
utilidad en el ámbito biomédico y podrían llegar a resultarlo en el agropecuario. En este sentido, tanto la
inyección intracitoplasmática de espermatozoides (ICSI) con espermatozoides transfectados, como la
transferencia nuclear de células somáticas (SCNT) con células transfectadas, han demostrado ser
estrategias válidas para generar animales con ADN exógeno integrado de manera estable, capaces de
transmitirlo a su descendencia. Sin embargo, para lograrlo es necesario disponer de un gran número de
embriones PIV. A pesar del desarrollo durante las últimas décadas de sistemas de PIV de embriones de
porcino para estas estrategias, y la disponibilidad de gran variedad de protocolos, persisten aún ciertos
puntos críticos que limitan el desarrollo embrionario y por lo tanto su aplicación a gran escala.
El objetivo principal de esta tesis ha perseguido por lo tanto, la optimización de los protocolos
de ICSI y SCNT con el fin de mejorar la viabilidad de los embriones PIV de porcino. El planteamiento
inicial consistió en abordar el estudio tanto de la maduración in vitro (MIV) como de la activación
oocitaria en el marco de la SCNT. Para ello se seleccionó de entre tres propuestas de activación artificial,
el protocolo de activación eléctrica (que resultó ser el más eficiente bajo nuestras condiciones de
trabajo), y se estudió a continuación el efecto del suplemento de suero en el medio de MIV,
constatando que no se incrementaba el desarrollo de embriones partenogenotas producidos mediante
activación eléctrica ni de aquellos producidos mediante SCNT.
Por otra parte, y con el fin de optimizar la técnica de ICSI se abordaron diferentes aspectos
como la concentración de Ca2+ en el medio de microinyección, el pre-tratamiento espermático con
Triton X-100 (TX), así como la adición de suplementos de cafeína o cisteína al medio de cultivo in vitro
(CIV) pos-ICSI, con el fin de favorecer la descondensación del núcleo espermático y la activación
oocitaria. Observando que: i) la concentración de Ca2+ no influyó en la tasa de división, ni en la de
desarrollo de embriones partenogenotas procedentes de oocitos microinyectados sin espermatozoide
(sham injection); ii) la cafeína no incrementó la formación pronuclear ni en el desarrollo embrionario
posterior, y en combinación con el pre-tratamiento espermático con TX redujo la activación oocitaria y
el desarrollo embrionario; iii) la formación pronuclear no se vio incrementada por el pre-tratamiento
espermático con TX ni por el tratamiento con cisteína, independientemente del momento de la
evaluación estudiado. / [CA] La producció in vitro (PIV) d'embrions gaudeix de múltiples aplicacions, entre les quals cap
assenyalar l'obtenció d'animals transgènics/modificats genèticament que resulten d'àmplia utilitat en el
àmbit biomèdic y podrien arribar a ser-ho en el àmbit agropecuari. En aquest sentit, tant la injecció
intracitoplasmàtica d'espermatozoïds (ICSI) amb espermatozoïds transfectats, com la transferència
nuclear de cèl.lules somàtiques (SCNT) amb cèl.lules transfectades, han demostrat ser estratègies
vàlides per a l'obtenció d'animals amb ADN exogen integrat de manera estable, capaços de transmetrela
a la seva descendència. No obstant això, per aconseguir-ho és necessari disposar d'un gran nombre
d'embrions PIV. Malgrat el desenvolupament durant les últimes dècades de sistemes de PIV d'embrions
de porcí per a aquestes estratègies, i la disponibilitat de gran varietat de protocols, persisteixen encara
certs punts crítics que limiten el desenvolupament embrionari i per tant la seva aplicació a gran escala.
L'objectiu principal d'aquesta tesi ha perseguit per tant, l'optimització dels protocols d' ICSI i SCNT
per tal de millorar la viabilitat dels embrions PIV de porcí. El plantejament inicial va consistir en abordar
l'estudi tant de la maduració in vitro (MIV) com de l'activació oocitària en el marc de la SCNT. Per a això
es va seleccionar entre tres propostes d'activació artificial, el protocol d'activació elèctrica (que va
resultar ser el més eficient sota les nostres condicions de treball), i es va estudiar a continuació l'efecte
del suplement de sèrum en el medi de MIV, constatant que no va incrementar el desenvolupament
d'embrions partenogenotes produïts mitjançant activació elèctrica ni d'aquells produïts mitjançant
SCNT.
D'altra banda, i per tal d'optimitzar la tècnica de l'ICSI es van abordar diferents aspectes com la
concentració de Ca2 + en el medi de microinjecció, el pretractament espermàtic amb Triton X-100 (TX),
així com l'addició de suplements de cafeïna o cisteïna al mitjà de cultiu in vitro (CIV) pos-ICSI, per tal
d'afavorir la descondensació del nucli espermàtic i l'activació oocitària. Observant que: i) la concentració
de Ca2+ no va influir en la taxa de divisió, ni en la de desenvolupament d'embrions partenogenotes
procedents d'oòcits microinjectats sense espermatozoïd (sham injection); ii) la cafeïna no va
incrementar la formació pronuclear ni en el desenvolupament embrionari posterior, i en combinació
amb el pretractament espermàtic amb TX va reduir l'activació oocitària i el desenvolupament
embrionari; iii) la formació pronuclear no es va veure incrementada pel pretractament espermàtic amb
TX ni pel tractament amb cisteïna, independentment del moment de l'avaluació estudiat. / García Mengual, ME. (2016). OPTIMIZACIÓN DE LAS ESTRATEGIAS REPRODUCTIVAS DE MICROMANIPULACIÓN PARA LA PRODUCCIÓN IN VITRO DE EMBRIONES PORCINOS [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/61448 / Compendio Read more
|
27 |
Eficacia clínica de la matriz de colágeno de origen porcino versus el injerto conectivo subepitelial en el tratamiento de las recesiones gingivales Miller clase I y IICastro Rodríguez, Yuri Alejandro January 2015 (has links)
Las enfermedades gingivales y periodontales, en sus múltiples formas, han afectado a los seres humanos desde el inicio de la historia 1. Las clasificaciones de las enfermedades periodontales han ido cambiando a lo largo de las últimas décadas. Se ha tratado de buscar un consenso que pusiese de acuerdo a las distintas asociaciones mundiales, pero esto no ha sucedido y en su lugar han ido surgiendo nuevas clasificaciones que tratarán de corregir los defectos de las anteriores 2. La clasificación más aceptada es la del workshop de la Academia Americana de Periodoncia realizado en 1999 3. Dentro de esta clasificación se incluyen muchos diagnósticos gingivales, mucogingivales y periodontales; muchos de los cuales deben ser tratados con medios quirúrgicos. Es aquí cuando la cirugía periodontal e implantológica surgen como ciencias que aportan reglas, protocolos, técnicas, conceptos, etc. Uno de los diagnósticos más prevalentes que incluye esta clasificación es la recesión gingival, así como las demás; ésta tiene el potencial para generar quejas por parte de los pacientes, como por ejemplo, quejas estéticas y de hipersensibilidad dentinaria. La recesión del tejido marginal gingival es definida como el desplazamiento del margen gingival apical a la unión cemento-esmalte con la exposición de la superficie radicular al ambiente oral 3. Otros autores la definen como la migración apical del margen gingival a lo largo de la superficie radicular 1-2. Carranza afirma que la recesión consiste en la exposición de la superficie radicular por una desviación apical en la posición de la encía1. Muchos son los procedimientos para tratar este diagnóstico, la recesión gingival, algunos tratamientos incluyen procedimientos quirúrgicos mientras que otros consideran apropiados los tratamientos no quirúrgicos; el presente trabajo tiene como objetivo comparar la eficacia clínica de un nuevo biomaterial en periodoncia, la matriz de colágeno de origen porcino, versus el injerto conectivo subepitelial en el tratamiento de las recesiones gingivales en 12 pacientes atendidos en la facultad de odontología de la Universidad Nacional Mayor de San Marcos. Read more
|
28 |
Laser de baixa intensidade no tratamento de úlceras cutâneas aplicando curativos de pericárdio porcino revestido com quitosana / Low level laser therapy for treatment of skin ulcers by applying dressings porcine pericardium coated with chitosanCrusca, Jaqueline de Souza 17 December 2010 (has links)
As lesões na pele, quando extensas, representam um grande problema de saúde pública e elevados custos associados aos tratamentos. A laserterapia tem sido aplicada por décadas a fim de acelerar o processo de cicatrização cutânea. Já a matriz de pericárdio porcino apresenta potencial para ser utilizado como curativo biológico, porém o patch tem rápida biodegradação, por isso adicionou-se quitosana. Muitos autores observaram esses tratamentos individualmente, no entanto não há dados concisos sobre a associação dessas terapias. O objetivo desse estudo foi avaliar a resposta clínica, histológica e histomorfométrica da ação fotobiomoduladora do laser no processo de reparação de úlceras cutâneas com o auxílio do curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana. A úlcera cutânea foi induzida cirurgicamente em 48 ratos distribuídos em 6 grupos distintos com 8 animais cada, sendo eles: Matriz (curativo de pericárdio porcino); ML (curativo de pericárdio porcino com a aplicação da laserterapia); MQ (curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana); MQL (curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana com a aplicação da laserterapia); Ctrl (o grupo controle que não recebeu curativo algum) e Laser (o grupo controle que recebeu somente a laserterapia). Nos grupos que receberam imediatamente após o procedimento cirúrgico a radiação laser, com as seguintes características: comprimentos de onda da luz = 660nm, irradiância = 30mW/\'CM POT.2\', e densidade de energia de 30j/\'CM POT.2\'. O registro fotográfico das úlceras foi realizado no 10º dia pós-operatório e para fornecer a área ulcerada foi utilizado o software Image J. Foi realizada uma análise histológica e histomorfométrica (contagem de fibroblastos, células inflamatórias, vasos sanguíneos e colágenos) a partir de biópsias coletadas no 10º dia pós-operatório. Os resultados obtidos foram dados através das médias dos grupos com relação a cada análise, sendo eles: área da lesão (Laser = 0,48 \'CM POT.2\', Matriz = 0,46 \'CM POT.2\', Ctrl = 0,28 \'CM POT.2\', ML = 0,23 \'CM POT.2\', MQ = 0,22 \'CM POT.2\' e MQL = 0,19 \'CM POT.2\'); formação colagênica (Laser = 54,51%, Matriz = 51,75%, Ctrl = 58,84%, ML = 68,77%, MQ = 69,50% e MQL = 71,72%); células inflamatórias (Laser = 126,31, Matriz = 132,40, Ctrl = 101,85, ML = 97,67, MQ = 95,27 e MQL = 94,15); vasos sanguíneos (Laser = 6,83, Matriz = 4,48, Ctrl = 5,37, ML = 7,46, MQ = 5,42 e MQL = 3,98) e fibroblastos (Laser = 55,83, Matriz = 71,31, Ctrl = 78,63, ML = 85,40, MQ = 105,06 e MQL = 108,58). Os dados foram analisados pela análise de variância, com post hoc de Tukey, a fim de comparar os grupos com um nível de significância de 95% (p<0,05). Com base nesses achados, observou-se que houve melhora estatisticamente significante no grupo com curativos de pericárdio porcino revestido com quitosana associado à aplicação da laserterapia (MQL) quando comparado ao controle, mostrando-se mais eficaz no processo cicatricial de úlceras. / Large skin injuries represent a major public health issue, with high costs associated with the treatments. Laser therapy has been used for decades to accelerate the process of skin healing. The porcine pericardium matrix has the potential to be used as a biological dressing, but the patch has rapid biodegradation, so chitosan was added to delay this effect. Many authors have used these treatments individually; however there is no accurate data on the combination of these therapies. The aim of this study was to assess the clinical, histological and histomorphometric photobiomodulation laser action in the repair of skin ulcers associated with porcine pericardium dressing coated with chitosan. The skin ulcer was surgically induced in 48 rats, which were distributed into 6 groups with 8 animals each: Matrix (porcine pericardium dressing), ML (porcine pericardium dressing with laser therapy), MQ (porcine pericardium dressing coated with chitosan), MQL (porcine pericardium with a bandage coated with chitosan and laser therapy), Ctrl (the control group did not receive treatment) and Laser (the control group that received only laser therapy). The laser radiation groups received the treatment immediately after the surgery, with the following characteristics: light wavelength = 660nm, irradiance = 30mW/\'CM POT.2\' and of energy density 30j/\'CM POT.2\'. The photographic record of the ulcers was performed on the 10th postoperative day and to provide the ulcerated area was used the software ImageJ. We performed a histological and histomorphometric (count of fibroblasts, inflammatory cells, blood vessels and collagen) from biopsies also on the 10th postoperatively day. The results were given as means of groups from each analysis, as follows: lesion area (Laser = 0,48 \'CM POT.2\', Matriz = 0,46 \'CM POT.2\', Ctrl = 0,28 \'CM POT.2\', ML = 0,23 \'CM POT.2\', MQ = 0,22 \'CM POT.2\' e MQL = 0,19 \'CM POT.2\'), collagen formation (Laser = 54,51%, Matriz = 51,75%, Ctrl = 58,84%, ML = 68,77%, MQ = 69,50% e MQL = 71,72%), inflammatory cells (Laser = 126,31, Matriz = 132,40, Ctrl = 101,85, ML = 97,67, MQ = 95,27 e MQL = 94,15); blood vessels (Laser = 6,83, Matriz = 4,48, Ctrl = 5,37, ML = 7,46, MQ = 5,42 e MQL = 3,98) and fibroblasts (Laser = 55,83, Matriz = 71,31, Ctrl = 78,63, ML = 85,40, MQ = 105,06 e MQL = 108,58). Data were analyzed by analysis of variance with Tukey\'s post hoc to compare the groups with a significance level of 95% (p<0.05). Based on these findings, we observed that there was a statistically significant improvement in the group with porcine pericardium dressings coated with chitosan associated with the application of laser therapy (MQL) compared to control, displaying more effective in healing ulcers. Read more
|
29 |
Laser de baixa intensidade no tratamento de úlceras cutâneas aplicando curativos de pericárdio porcino revestido com quitosana / Low level laser therapy for treatment of skin ulcers by applying dressings porcine pericardium coated with chitosanJaqueline de Souza Crusca 17 December 2010 (has links)
As lesões na pele, quando extensas, representam um grande problema de saúde pública e elevados custos associados aos tratamentos. A laserterapia tem sido aplicada por décadas a fim de acelerar o processo de cicatrização cutânea. Já a matriz de pericárdio porcino apresenta potencial para ser utilizado como curativo biológico, porém o patch tem rápida biodegradação, por isso adicionou-se quitosana. Muitos autores observaram esses tratamentos individualmente, no entanto não há dados concisos sobre a associação dessas terapias. O objetivo desse estudo foi avaliar a resposta clínica, histológica e histomorfométrica da ação fotobiomoduladora do laser no processo de reparação de úlceras cutâneas com o auxílio do curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana. A úlcera cutânea foi induzida cirurgicamente em 48 ratos distribuídos em 6 grupos distintos com 8 animais cada, sendo eles: Matriz (curativo de pericárdio porcino); ML (curativo de pericárdio porcino com a aplicação da laserterapia); MQ (curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana); MQL (curativo de pericárdio porcino revestido com quitosana com a aplicação da laserterapia); Ctrl (o grupo controle que não recebeu curativo algum) e Laser (o grupo controle que recebeu somente a laserterapia). Nos grupos que receberam imediatamente após o procedimento cirúrgico a radiação laser, com as seguintes características: comprimentos de onda da luz = 660nm, irradiância = 30mW/\'CM POT.2\', e densidade de energia de 30j/\'CM POT.2\'. O registro fotográfico das úlceras foi realizado no 10º dia pós-operatório e para fornecer a área ulcerada foi utilizado o software Image J. Foi realizada uma análise histológica e histomorfométrica (contagem de fibroblastos, células inflamatórias, vasos sanguíneos e colágenos) a partir de biópsias coletadas no 10º dia pós-operatório. Os resultados obtidos foram dados através das médias dos grupos com relação a cada análise, sendo eles: área da lesão (Laser = 0,48 \'CM POT.2\', Matriz = 0,46 \'CM POT.2\', Ctrl = 0,28 \'CM POT.2\', ML = 0,23 \'CM POT.2\', MQ = 0,22 \'CM POT.2\' e MQL = 0,19 \'CM POT.2\'); formação colagênica (Laser = 54,51%, Matriz = 51,75%, Ctrl = 58,84%, ML = 68,77%, MQ = 69,50% e MQL = 71,72%); células inflamatórias (Laser = 126,31, Matriz = 132,40, Ctrl = 101,85, ML = 97,67, MQ = 95,27 e MQL = 94,15); vasos sanguíneos (Laser = 6,83, Matriz = 4,48, Ctrl = 5,37, ML = 7,46, MQ = 5,42 e MQL = 3,98) e fibroblastos (Laser = 55,83, Matriz = 71,31, Ctrl = 78,63, ML = 85,40, MQ = 105,06 e MQL = 108,58). Os dados foram analisados pela análise de variância, com post hoc de Tukey, a fim de comparar os grupos com um nível de significância de 95% (p<0,05). Com base nesses achados, observou-se que houve melhora estatisticamente significante no grupo com curativos de pericárdio porcino revestido com quitosana associado à aplicação da laserterapia (MQL) quando comparado ao controle, mostrando-se mais eficaz no processo cicatricial de úlceras. / Large skin injuries represent a major public health issue, with high costs associated with the treatments. Laser therapy has been used for decades to accelerate the process of skin healing. The porcine pericardium matrix has the potential to be used as a biological dressing, but the patch has rapid biodegradation, so chitosan was added to delay this effect. Many authors have used these treatments individually; however there is no accurate data on the combination of these therapies. The aim of this study was to assess the clinical, histological and histomorphometric photobiomodulation laser action in the repair of skin ulcers associated with porcine pericardium dressing coated with chitosan. The skin ulcer was surgically induced in 48 rats, which were distributed into 6 groups with 8 animals each: Matrix (porcine pericardium dressing), ML (porcine pericardium dressing with laser therapy), MQ (porcine pericardium dressing coated with chitosan), MQL (porcine pericardium with a bandage coated with chitosan and laser therapy), Ctrl (the control group did not receive treatment) and Laser (the control group that received only laser therapy). The laser radiation groups received the treatment immediately after the surgery, with the following characteristics: light wavelength = 660nm, irradiance = 30mW/\'CM POT.2\' and of energy density 30j/\'CM POT.2\'. The photographic record of the ulcers was performed on the 10th postoperative day and to provide the ulcerated area was used the software ImageJ. We performed a histological and histomorphometric (count of fibroblasts, inflammatory cells, blood vessels and collagen) from biopsies also on the 10th postoperatively day. The results were given as means of groups from each analysis, as follows: lesion area (Laser = 0,48 \'CM POT.2\', Matriz = 0,46 \'CM POT.2\', Ctrl = 0,28 \'CM POT.2\', ML = 0,23 \'CM POT.2\', MQ = 0,22 \'CM POT.2\' e MQL = 0,19 \'CM POT.2\'), collagen formation (Laser = 54,51%, Matriz = 51,75%, Ctrl = 58,84%, ML = 68,77%, MQ = 69,50% e MQL = 71,72%), inflammatory cells (Laser = 126,31, Matriz = 132,40, Ctrl = 101,85, ML = 97,67, MQ = 95,27 e MQL = 94,15); blood vessels (Laser = 6,83, Matriz = 4,48, Ctrl = 5,37, ML = 7,46, MQ = 5,42 e MQL = 3,98) and fibroblasts (Laser = 55,83, Matriz = 71,31, Ctrl = 78,63, ML = 85,40, MQ = 105,06 e MQL = 108,58). Data were analyzed by analysis of variance with Tukey\'s post hoc to compare the groups with a significance level of 95% (p<0.05). Based on these findings, we observed that there was a statistically significant improvement in the group with porcine pericardium dressings coated with chitosan associated with the application of laser therapy (MQL) compared to control, displaying more effective in healing ulcers. Read more
|
30 |
Predicción de la fertilidad "in vivo" de los eyaculados de verraco mediante parámetros rutinarios de contrastación seminal, pruebas bioquímicas y el test homólogo de penetración "in vitro"Gadea Mateos, Joaquín 30 April 1997 (has links)
El objetivo del presente estudio ha sido evaluar la relación entre los parámetros de la calidad seminal y la capacidad de penetración in vitro de ovocitos homólogos (PIVh) con los resultados in vivo de fertilidad y prolificidad.Se han analizado 60 eyaculados realizando sobre cada uno las medicionesclásicas del espermiograma (motilidad, calidad de movimiento, volumen, concentración espermática, estado del acrosoma, morfoanomalías y tinción vital), pruebas bioquímicas (contenido de ATP, calcio, sodio, potasio, magnesio y zinc), ensayos de la funcionalidad del espermatozoide ( test de endósmosis, test del diacetato de carboxifluoresceína, test ORT) y la valoración mediante un test de penetración in vitro homóloga. Los resultados de la valoración in vitro del semen fueron contrastados con los resultados obtenidos en un ensayo in vivo con inseminaciones homospérmicas.En nuestras condiciones experimentales el estudio de los parámetros demotilidad, morfología, acrosomas y de los test de funcionalidad de la membrana puedeser una herramienta útil, en un primer término, para desechar eyaculados de baja calidad, aunque estas técnicas no alcanzan la sensibilidad suficiente para dar un resultado satisfactorio en la predicción de la fertilidad. Sin embargo, los resultados obtenidos muestran que el test de penetración in vitro es la única técnica de las estudiadas capaz de discriminar adecuadamente los eyaculados que darán lugar a los distintos grupos de fertilidad. / The purpose of the present study was to evaluate the relationship between theparameters of seminal quality and homologous oocytes in vitro penetration capacityversus the reproductive parameters, fertility and litter size which were bothdetermined in a field trial.Sixty boar ejaculates have been analysed, performing on each of them:conventional semen analysis (motility, volume, sperm concentration, normal acrosome, morphology and structural integrity), biochemical parameters (ATP, calcium, sodium, potassium, magnesium and zinc), functional sperm assays (Hypoosmotic swelling test (HOST), Carboxiflorescin Diacetate Test (DCF), Osmotic Resistance Test (ORT)) and the homologous in vitro penetration test. The results observed upon a in vitro semen valoration were checked with those obtained upon a in vivo trial with homospermic insemination.In our experimental conditions the study of motility, morphology, normalacrosomes and functional test may be a good tool, in a first analysis, to get rid of poor seminal quality ejaculates. Still, this analysis is not accurate enough to bring outsatisfactory results to predict the in vivo fertilization capacity. In the light of theseresults only the homologous in vitro penetration test has been found able todiscriminate the different groups of fertility and litter size. None the less an extensive study is required. Read more
|
Page generated in 0.0496 seconds