• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 4
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 8
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

A alteridade e seus efeitos na constituição da subjetividade: uma análise enunciativa dos protagonistas Kafkianos

Cavalheiro, Juciane dos Santos 30 March 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2015-05-14T12:43:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 1203882 bytes, checksum: 2f14ca495b0842ac2d38116f72f45b61 (MD5) Previous issue date: 2009-03-30 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Este trabajo presenta un diálogo entre la lingüística y la literatura, tomando como punto del interseción la noción de sujeto. Para tanto, es necesario buscar una teoría linguística que acoja la noción de sujeto en su objeto, así como una perspectiva que entienda la obra literaria como un lugar donde se articula un saber sobre el sujeto. En las teorías de la enunciación, se encuentra soporte teórico-metodológico para el desarrollo de este trabajo, principalmente en dos pensadores que establezen una nueva forma para ver el proceso de la enunciación - Benveniste y Bajtín. Estos dos teóricos ven la indisociabilidad del sujeto con la lengua. En Benveniste (2005, 2006), se buscan las reflexiones sobre las maneras como el sujeto se localiza en el espacio enunciativo através de una descripción sistemática del dispositivo trinitario: yo-tu-él. Para complementar esta visión, se pauta en la lectura que Dufour (2000) hace del componente de la tríada pronominal benvenistiana. En Bajtín (1990, 1997, 2003, 2005, 2006), se buscan los elementos para la comprensión del relato ficcional como diálogo de infinitas escrituras y posibilidades interpretativas, necesarias para la comprensión de la subjetividad. Para complementar la perspectiva bajtiniana sobre el texto literario, recurrimos al punto de vista de Kehl (1998, 2001), según la cual existe una indisociabilidad entre la experiencia de la lectura de romances y la experiencia de una narrativa personal, ambos contituyendose en aspectos fundamentales en el proceso de subjetivación. A partir de eso, se considera que la escritura kafkiana coloca en pauta cuestiones que se refieren al sujeto. Para la realización del análisis, se toma en cuenta, de un lado, las formulaciones de Benveniste sobre el sistema triádico a través de lo cual la lengua es colocada en acción en la enunciación y, de otro lado, las formulaciones de Bajtín sobre la relación autor-creador/el personage/el autor-contemplador, articulados en torno del principio del dialogismo, a traves de las cuales se puede examinar como son colocados en funcionamiento los mecanismos de la identificación entre el autor-contemplador y los personages. Este trabajo lleva a cabo, así, el análisis simbólico del movimiento de los protagonistas en las obras seleccionadas de Kafka, bajo perspectiva de las teorías de la enunciación de Benveniste y de Bajtín. Como cuestión central, apoya el desvelamiento de las maneras singulares de la representación que toma el tema de la constitución de la subjetividad en las obras escojidas del escritor y como este se establece en las teorías de la enunciación en que se apoya este análisis. Propone asi, un análisis enunciativo para el texto literario. Por lo tanto, muestra que los otros (demas personagens, el autor-creador e el autor-contemplador) a partir de la red de interlocuciones que el texto literario promueve, son fundamentales/esenciales para la constitución de la subjetividad de los protagonistas. / Este trabalho apresenta diálogo entre lingüística e literatura, tomando por ponto de intersecção a noção de sujeito. Para tanto, fez-se necessário buscar uma teoria lingüística que acolha o sujeito em seu objeto, bem como uma perspectiva que compreenda a obra literária como lugar em que se articula um saber sobre o sujeito. Nas teorias da enunciação, encontra-se suporte teórico-metodológico para o desenvolvimento do trabalho, principalmente em dois pensadores que fundam uma nova forma de ver o processo da enunciação, Benveniste e Bakhtin. Esses dois teóricos vêem a indissociabilidade do sujeito com a linguagem. Em Benveniste (2005, 2006), buscam-se reflexões sobre os modos como o sujeito se posiciona no espaço enunciativo através de uma descrição sistemática do dispositivo trinitário: eu-tu-ele. Para complementar essa visão, pauta-se na leitura que Dufour (2000) faz dos constituintes da tríade pronominal benvenistiana. Já em Bakhtin (1990, 1997, 2003, 2005, 2006), buscam-se elementos para a compreensão do relato ficcional como um diálogo de infinitas escrituras e aberturas interpretativas, necessário à compreensão da subjetividade. Para complementar a posição bakhtiniana sobre o texto literário, recorre-se ao ponto de vista de Kehl (1998, 2001), segundo o qual há indissociabilidade entre a experiência de leitura de romances e a experiência de uma narrativa pessoal, ambas constituindo aspectos fundamentais nos processos de subjetivação. A partir disso, considera-se que a escrita kafkiana coloca em pauta questões que concernem ao sujeito. Para a realização da análise, leva-se em conta, de um lado, formulações de Benveniste sobre o sistema triádico através do qual a língua é posta em ato na enunciação e, de outro lado, formulações de Bakhtin sobre a relação autor-criador/personagem/autor-contemplador, articuladas em torno do princípio do dialogismo, pelas quais se pode examinar como são colocados em ação mecanismos de identificação entre autor-contemplador e personagens. Este trabalho realiza, assim, a análise simbólica da movimentação dos protagonistas nas obras selecionadas de Kafka, sob a perspectiva das teorias da enunciação de Benveniste e Bakhtin. Como questão central, sustenta o desvelamento dos caminhos singulares da representação que toma o tema da constituição da subjetividade nas obras escolhidas do escritor e como este se estabelece nas teorias da enunciação eleitas. Propõe, assim, uma análise enunciativa para o texto literário. Enfim, mostra que os outros (demais personagens, autor-criador e autor-contemplador), a partir da rede de interlocuções que o texto literário promove, são fundamentais/essenciais para a constituição da subjetividade dos protagonistas.
2

The Poetics of the Bildungsroman in “Great Expectations” by Charles Dickens, “Of Human Bondage” by William Somerset Maugham and “The Cider House Rules” by John Irving / Bildungsromano poetika Charleso Dickenso romane „Didieji lūkesčiai“, Williamo Somerseto Maughamo romane „Aistrų našta“ ir Johno Irvingo romane „Sidro namų taisyklės“

Virbukienė, Eglė 02 August 2013 (has links)
The object of the present research is the features of the Bildungsroman genre “Great Expectations” by Charles Dickens, “Of Human Bondage” by William Somerset Maugham and “The Cider House Rules” by John Irving. The aim of the Bachelor Thesis is to explore structural and poetic elements (canons) of the Bildungsroman in the aforementioned novels. To achieve the aim the following objectives have been set: 1) to overview the history of the Bildungsroman and to present theoretical poetic elements of such a genre; 2) to identify the key features of the Bildungsroman in the aforementioned novels; 3) to carry out the comparative analysis of the novels in the aspect of the Bildungsroman. The methodology of the Bachelor Thesis includes Jerome Buckley’s conception of the Bildungsroman, which was employed to trace the features of the Bildungsroman in chosen novels. Also, Gintaras Lazdynas’s structural and poetic elements (canons) of the Bildungsroman, presented in his book, were referred to in the present research were used. The comparative literature as a method (the definition of Tötösy de Zepetnek) enabled to analyze novels in the comparative aspect. Novels portray typical protagonists of the Bildungsroman genre whose quest towards self-identity is long, gradual and full of challenges. However, such journey towards spiritual maturity is crucial, as it provides heroes with a life education and new experiences. Therefore, at the end of their journey, after completion... [to full text] / Darbo objektas – bildungsromano žanrinės ypatybės Charleso Dikenso romane „Didieji lūkesčiai“, Williamo Somerseto Maughamo romane „ Aistrų našta“, bei Johno Irvingo romane ‚ „Sidro namų taisyklės“. Bakalauro darbo tikslas – atskleisti, kaip pasirinktuose romanuose atsispindi tradiciniai bildungsromano žanro struktūriniai ir poetiniai elementai (kanonai). Tikslui pasiekti buvo iškelti šie uždaviniai: 1) apžvelgti bildungsromano istoriją, bei pristatyti šio žanro kanonus (poetinius ir struktūrinius elementus); 2) atpažinti pagrindines bildungsromano žanro ypatybes pasirinktuose kūriniuose; 3) analizuoti romanus lyginamuoju bildungsromano aspektu. Bakalauro darbo metodologija apima Jerome’o Buckley’o bildungsromano koncepciją, norint identifikuoti šio žanrinio tipo romano ypatybes pasirinktuose kūriniuose. Taip pat darbe buvo naudojami Gintaro Lazdyno išskirti bildungsromano struktūriniai ir poetiniai elementai (kanonai). Komparatyvistinė literatūra kaip metodas (Tötösy de Zepetneko apibrėžimas) leido analizuoti tris grožinės literatūros romanus lyginamuoju aspektu. Romanai vaizduoja klasikinius bildungsromano protagonistus, kurių kelias link harmonijos bei savęs suradimo yra ilgas, laipsniškas bei pilnas išbadymų. Toks kelias, vedantis link dvasinės brandos, yra labai svarbus, nes būtent šios kelionės metu herojai pereina gyvenimo mokyklą bei įgyja naujos patirties. Būtent dėl šios priežasties savo kelionės pabaigoje, įveikę įvairias dvasinio vystymosi... [toliau žr. visą tekstą]
3

A representação do \"discreto\": a filha do comendador em el burlador de Sevilla / The representation of \"discrete\": the commandor\'s daughter in el burlador de Sevilla

Luciano, Fabio 22 February 2011 (has links)
Tomando como referenciais teóricos e críticos autores como Aristóteles, Lope de Vega, Porqueras Mayo, Jaime Cortesão e João Adolfo Hansen e levando em conta os principais aspectos culturais da sociedade espanhola do século XVII, este trabalho tem seu foco de interesse na personagem Dona Ana de Ulloa, Filha do Comendador em El Burlador de Sevilla, que é arrebatada por Dom Juan. Buscou-se entender como o modo de ser discreto se articulava na corte espanhola da época, tentando esclarecer as motivações dessa atitude nas ações da Filha, pois será através dessa poética da moralidade que ocorrerá, ao final da ação dramática, o restabelecimento da ordem social. Para a compreensão da atitude da protagonista, procedeu-se a uma discussão, tanto no âmbito moral quanto no literário, do conceito e das conotações do termo discreto na época. A dissertação se divide em três partes. A primeira focaliza aspectos sociais, culturais e históricos da sociedade espanhola do século XVII presentes em El Burlador de Sevilla, atentando para a atitude discreta como um elemento que diferencia Dona Ana das outras personagens femininas da peça. A segunda procura destacar a Filha do Comendador, interpretando-a pela atitude incisiva e mostrando como ela se choca com o perfil de mulher predominante na época, ou seja, aquela que em geral era tratada pelos homens como objeto e apreciada por sua beleza, sua nobreza e seu preparo para o casamento. Já a terceira parte centra-se no relacionamento entre Dona Ana e as personagens masculinas, no que ressalta a questão da representação do querer e do poder, provocando o desencadeamento de uma dupla justiça: a terrena, posta nas mãos do Rei e reafirmada pela atuação do Comendador, e a divina, que acaba por sugerir um ideal de liberdade católico, personificado no Convidado de Pedra. Assim, a protagonista se debaterá entre preceitos relacionados ora a uma justiça dos homens, ora a uma justiça de Deus. As considerações finais amarram essas análises, concluindo pela universalidade da personagem feminina representada por Dona Ana, que é recriada em autores de diversas tradições culturais, bem como de épocas distintas. / Using as theoretical and critical references authors like Aristotle, Lope de Vega, Porqueras Mayo, Adolfo Jaime and John Hansen and taking into account the main cultural aspects of the Spanish society during the seventeenth century, this work focuses on the character of Dona Ana Ulloa, daughter of the Commendator in El Burlador de Sevilla, a lady who is seduced and carried out by Don Juan. Its purpose was to understand how the concept of discreet was sustained in the Spanish court at that time, trying to clarify the motivations of this attitude in the protagonists actions, once the social order will be restored through this kind of morality poetics at the end of the dramatic action. For the understanding of the main characters attitude, a discussion both morally and literarily was carried out about the concepts and also the connotations of the word discreet at that age. This work is divided into three parts. The first one focuses on social, cultural, and historic aspects of the Spanish society during the 17th Century that are present in El Burlador de Sevilla, being alert to the discreet as the aspect that differentiates Dona Ana from the other female characters in the play. The second one tries to detach the Commendators daughter, interpreting her through her incisive attitude and showing how she conflicts with the predominant female profile at that epoch, that is to say, the woman who was treated as an object by men and appreciated because of her beauty, her nobility, and her readiness for marriage. Finally, the third part deals with the relationship between Dona Ana and the male characters, through which arises the problem of the representation of wanting and being allowed to, resulting in a double justice: a terrestrial one, administered by the King and reaffirmed by the role of the Commendator; and a divine one, a kind of justice that suggests a catholic ideal of liberty which is personified in the stone guest. So, the protagonist will be struggling between precepts related to a justice of men or a justice of God. The final considerations bind these analyses and conclude for the universality of the female persona that Dona Ana represents, once she is re-created by authors from diverse cultural traditions, as well as diverse epochs.
4

A representação do \"discreto\": a filha do comendador em el burlador de Sevilla / The representation of \"discrete\": the commandor\'s daughter in el burlador de Sevilla

Fabio Luciano 22 February 2011 (has links)
Tomando como referenciais teóricos e críticos autores como Aristóteles, Lope de Vega, Porqueras Mayo, Jaime Cortesão e João Adolfo Hansen e levando em conta os principais aspectos culturais da sociedade espanhola do século XVII, este trabalho tem seu foco de interesse na personagem Dona Ana de Ulloa, Filha do Comendador em El Burlador de Sevilla, que é arrebatada por Dom Juan. Buscou-se entender como o modo de ser discreto se articulava na corte espanhola da época, tentando esclarecer as motivações dessa atitude nas ações da Filha, pois será através dessa poética da moralidade que ocorrerá, ao final da ação dramática, o restabelecimento da ordem social. Para a compreensão da atitude da protagonista, procedeu-se a uma discussão, tanto no âmbito moral quanto no literário, do conceito e das conotações do termo discreto na época. A dissertação se divide em três partes. A primeira focaliza aspectos sociais, culturais e históricos da sociedade espanhola do século XVII presentes em El Burlador de Sevilla, atentando para a atitude discreta como um elemento que diferencia Dona Ana das outras personagens femininas da peça. A segunda procura destacar a Filha do Comendador, interpretando-a pela atitude incisiva e mostrando como ela se choca com o perfil de mulher predominante na época, ou seja, aquela que em geral era tratada pelos homens como objeto e apreciada por sua beleza, sua nobreza e seu preparo para o casamento. Já a terceira parte centra-se no relacionamento entre Dona Ana e as personagens masculinas, no que ressalta a questão da representação do querer e do poder, provocando o desencadeamento de uma dupla justiça: a terrena, posta nas mãos do Rei e reafirmada pela atuação do Comendador, e a divina, que acaba por sugerir um ideal de liberdade católico, personificado no Convidado de Pedra. Assim, a protagonista se debaterá entre preceitos relacionados ora a uma justiça dos homens, ora a uma justiça de Deus. As considerações finais amarram essas análises, concluindo pela universalidade da personagem feminina representada por Dona Ana, que é recriada em autores de diversas tradições culturais, bem como de épocas distintas. / Using as theoretical and critical references authors like Aristotle, Lope de Vega, Porqueras Mayo, Adolfo Jaime and John Hansen and taking into account the main cultural aspects of the Spanish society during the seventeenth century, this work focuses on the character of Dona Ana Ulloa, daughter of the Commendator in El Burlador de Sevilla, a lady who is seduced and carried out by Don Juan. Its purpose was to understand how the concept of discreet was sustained in the Spanish court at that time, trying to clarify the motivations of this attitude in the protagonists actions, once the social order will be restored through this kind of morality poetics at the end of the dramatic action. For the understanding of the main characters attitude, a discussion both morally and literarily was carried out about the concepts and also the connotations of the word discreet at that age. This work is divided into three parts. The first one focuses on social, cultural, and historic aspects of the Spanish society during the 17th Century that are present in El Burlador de Sevilla, being alert to the discreet as the aspect that differentiates Dona Ana from the other female characters in the play. The second one tries to detach the Commendators daughter, interpreting her through her incisive attitude and showing how she conflicts with the predominant female profile at that epoch, that is to say, the woman who was treated as an object by men and appreciated because of her beauty, her nobility, and her readiness for marriage. Finally, the third part deals with the relationship between Dona Ana and the male characters, through which arises the problem of the representation of wanting and being allowed to, resulting in a double justice: a terrestrial one, administered by the King and reaffirmed by the role of the Commendator; and a divine one, a kind of justice that suggests a catholic ideal of liberty which is personified in the stone guest. So, the protagonist will be struggling between precepts related to a justice of men or a justice of God. The final considerations bind these analyses and conclude for the universality of the female persona that Dona Ana represents, once she is re-created by authors from diverse cultural traditions, as well as diverse epochs.
5

O professor mediador escolar e comunitário e suas contribuições para a formação autônoma de estudantes e docentes / The school and community mediator teacher and yours contribute for environment its students and teachers

Tinetti, Cristiane Aparecida [UNESP] 23 February 1918 (has links)
Submitted by CRISTIANE APARECIDA TINETTI null (ctinetti@hotmail.com) on 2018-04-05T13:30:37Z No. of bitstreams: 1 PMEC Final Mestrado.abril 2018.pdf: 926029 bytes, checksum: 0347e748c8554bf20d7f959d10d40aaf (MD5) / Approved for entry into archive by Satie Tagara (satie@marilia.unesp.br) on 2018-04-05T18:21:43Z (GMT) No. of bitstreams: 1 tinetti_ca_me_mar.pdf: 926029 bytes, checksum: 0347e748c8554bf20d7f959d10d40aaf (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-05T18:21:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tinetti_ca_me_mar.pdf: 926029 bytes, checksum: 0347e748c8554bf20d7f959d10d40aaf (MD5) Previous issue date: 18-02-23 / Não recebi financiamento / O texto que se apresenta é decorrente da pesquisa realizada sobre a instituição da função do Professor Mediador Escolar e Comunitário - PMEC, ocorrida de 2009 a 2017 no Estado de São Paulo e legitimada pela Resolução SE-1, de 20 de janeiro de 2011, que dispõe acerca das atribuições do Professor Mediador Escolar e Comunitário (PMEC) de acordo com o Sistema de Proteção Escolar (SPE). Os objetivos são a recuperação de aspectos históricos da criação da função e a análise de aspectos relacionados à prática desse profissional, relacionando o contexto de sua atuação com as possibilidades de mediação, bem como, ao papel desempenhado por esse profissional na construção da autonomia e protagonismo de docentes, alunos e funcionários das Unidades Escolares. A metodologia consta de estudos bibliográficos, documental e de levantamento de dados, por meio de entrevistas semiestruturadas e dissertativas, aplicadas junto aos PMECs que atuam nas escolas estaduais do município de Marília, Garça e Vera Cruz. A fundamentação teórica está referenciada em estudiosos vinculados ao materialismo histórico e dialético, nas contribuições e conceituações apontadas por Judy H. Mullet e Lorraine Stutzman Amstutz, em suas pesquisas realizadas sobre as Disciplinas Restaurativas para Escolas, bem como nas concepções da Cultura de Paz, que têm sido formuladas de modo mais compreensível e acessível a partir da Resolução da Assembleia Geral da ONU 53/243 de setembro de 1999. A hipótese é que o conhecimento das vivências correlacionadas ao dia a dia da função do Professor Mediador Escolar e Comunitário e de sua formação acadêmica contribuem na configuração da função, que requer formação integral e com conhecimentos específicos. Todavia, destaca-se que há valor na formação acadêmica deste sujeito. Como resultados da pesquisa, pode-se relatar que a formação na graduação em Pedagogia, Letras, em Psicologia, ou mesmo uma licenciatura curricular, ao menos nesse sentido, é incompleta ou fragmentada para a atuação efetiva frente às necessidades do ambiente escolar e dos seus estudantes e docentes, sendo importante o desenvolvimento de competências específicas durante este período de experiência do profissional. Os estudos teóricos indicam a necessidade de formação integral, ampliada e contínua desses professores mediadores, de forma que contribuam de maneira consistente e consciente, destacando formação cidadã e autônoma para os atores do ambiente escolar (discentes e docentes), pois, esses estarão atuando continuamente nos diversos ambientes da sociedade e acredita-se que essas vivências ocorridas no espaço da escola podem contribuir para atitudes colaborativas de cidadãos participativos e protagonistas. Constata-se em relação à tomada de decisão do Governo Estadual de São Paulo de realizar uma redução, no final do ano de 2016, do número de professores que estavam atuando na função de PMEC’s nas escolas estaduais. Como resultados da pesquisa, pode-se relatar que a formação na graduação em pedagogia ou em psicologia é insuficiente para a atuação efetiva nas necessidades do ambiente escolar de docentes e dos seus alunos, pensamos, por exemplo, na existência da Pós-Graduação em Mediação de Conflitos, ofertada por uma das frentes da Sociedade Brasileira de Inteligência Emocional. / The text presented is pinned down research carried out over the institution of the role of the School and Community Mediator Teacher - SCMT, held from 2009 to 2017 in the State of São Paulo and legitimized by the SE-1 Resolution, from January 20th, 2011, which provides for the School and Community Mediator Teacher (SCMT)'s attributions in accordance with the School Protection System (SPS). The objectives are both historical rescue of the role's creation and analysis on the aspects regarding the practice of this professional, relating the context of its playing with the possibilities of mediation; as well as the role played by this professional within the construction of the School Units teachers', students' and employees' autonomy and protagonism. The methodology has been settled down bibliographical studies and qualitative data collection, by means of semi-structured and essay questions applied to the SCMTs who already act in the state schools from Marília, Garça and Vera Cruz. The theoretical foundation is referenced by scholars who regard the historical and dialectical materialism, the attributions and conceptualizations pointed out by Judy H. Mullet e Lorraine Stutzman Amstutz, in their research performed over the Restorative Disciplines for Schools, as well as over the conceptions of Culture of Peace, which have been formulated in a more apprehensible and accessible way from the United Nations Organization's General Assembly 53/243 Resolution on, from September, 1999, which was titled: Declaration and Programme of Action on a Culture of Peace. The hypothesis is that the knowledge of the experiences correlated to the School and Community Mediator Teacher's day-to-day role and its academic education contribute to the setting of the function, which demands full formation and with specific pieces of knowledge, however, it is stood out that there is value on this subject's academic education. As a result from the research, it can be stated that the undergraduate forming in Pedagogy, Letters, Psychology, or even in a curricular license, only in this sense, is incomplete or fragmented for the effective acting on the needs of the school environment and its students and teachers, turning out to be important the development of specific competences throughout this period of professional experience. The theoretical studies indicate the need of these mediator teachers' full, extended and continuous formation, in a way they contribute in a consistent and conscious manner, standing out the citizen and autonomous formation for the school environment actors (students and teachers), once these will continuously be acting in several of the society's environments and it is believed that such experiences taken off the school space might contribute for collaborative attitudes of participative and protagonist citizens. It is still out to inform over the decision-making of São Paulo State Government towards cutting down, at the end of 2016, the number of teachers who had been acting as SCMTs in the state schools. As a result of the research, it can be said that the training in undergraduate pedagogy or psychology is insufficient to effectively act on the needs of the school environment of teachers and their students, we think, for example, of the existence of Post-Graduation in Mediation of Conflicts, offered by one of the fronts of the Brazilian Society of Emotional Intelligence.
6

Recordar para (re)contar : representaciones de la protagonista negra en tres novelas históricas hispanoamericanas

Silva, Liliam Ramos da January 2015 (has links)
Este trabalho tem como objetivo destacar a figura da mulher afro-americana como personagem literária no romance histórico e (re)contar sua(s) história(s) da escravidão a partir seu lugar de enunciação. Ao tomar a palavra, a mulher negra tem a oportunidade de narrar sua trajetória e algumas características como a passividade e a aceitação de sua condição de escravizadas se desconstróem. As obras analisadas, romances históricos cujas protagonistas são negras, foram escolhidas por sua capacidade de representação regional nas Américas: Isabel Allende, embora seja chilena, representa o Caribe ao (re)contar a revolução dos escravizados no Haití sob o ponto de vista da escravizada Zarité Sedella em La isla bajo el mar (2010); Susana Cabrera, uruguaia, relata o único crime de pena de morte ocorrido na Província Cisplatina: o enforcamento público de duas escravizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por ter matado sua dona, Celedonia de Salvañach em Las esclavas del rincón (2001); a equatoriana Argentina Chiriboga reconstrói a vida de Jonatás/Nasakó Zansi, a escravizada e companheira de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, em Jonatás y Manuela (1994), representando o Pacífico andino. Como referencial teórico, realizou-se uma abordagem histórica da escravidão nas Américas, chegando às publicações de romances com protagonismo negro no espaço hispano-americano. Como se trata de uma proposta de restituição dos rastros que compõem a memória afro-americana, discussões sobre a memória e o esquecimento na perspectiva ocidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) e africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) foram imprescindíveis para as análises das obras. Esta tese propõe que as escritoras, ao retraçar o percurso da mulher negra que (re)constrói sua memória a partir dos rastros, demonstram um comprometimento em resgatar os vestígios memoriais de mulheres que viveram à época da escravidão atuando na emergência das marcas, dos vestígios da cultura afro-descendente, preenchendo, desta forma, os vazios deixados pela História oficial. Sua atuação como mediadoras culturais resultará em uma produção literária transculturada responsável pela ressignificação das histórias da escravidão. O estudo também apresenta ao leitor interessado pelo tema um mapeamento de 88 romances históricos publicados na América hispânica, desde o século XIX até 2015, que contenham um protagonista negro. / Este trabajo tiene como objetivo destacar la figura de la mujer afroamericana como personaje literario en la novela histórica y (re)contar su(s) historia(s) de la esclavitud a partir de su lugar de enunciación. Al tomar la palabra, la mujer negra tiene la oportunidad de narrar su trayectoria y algunas características como la pasividad y la aceptación de su condición de esclavizada se desconstruyen. Las obras analizadas, novelas históricas cuyas protagonistas son negras, fueron elegidas por su capacidad de representación regional en las Américas: Isabel Allende, aunque chilena, representa el Caribe al (re)contar la revolución de los esclavizados en Haití bajo la perspectiva de la esclavizada Zarité Sedella en La isla bajo el mar (2009); Susana Cabrera, uruguaya, relata el único crimen de pena de muerte ocurrido en la Provincia Cisplatina: el ahorcamiento público de dos esclavizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por haber matado a su dueña, Celedonia de Salvañach en Las esclavas del rincón (2001); la ecuatoriana Argentina Chiriboga recompone la historia de Jonatás/Nasakó Zansi, la esclavizada y compañera de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, en Jonatás y Manuela (1994), representando el Pacífico andino. Como referencial teórico, se hizo un abordaje histórico de la esclavitud en las Américas, llegando a las publicaciones de novelas con protagonismo del negro en el espacio hispanoamericano. Como se trata de una propuesta de restitución de los rastros que componen la memoria afroamericana, discusiones sobre la memoria y el olvido en la perspectiva occidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) y africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) fueron imprescindibles para los análisis de las obras. Esta tesis propone que las escritoras, al (re)trazar el recorrido de la mujer negra que (re)construye su memoria a partir de los rastros, demuestran un comprometimiento en rescatar los vestigios memoriales de mujeres que vivieron en la época de la esclavitud actuando en la emergencia de las marcas, de las huellas de la cultura afro-descendiente, rellenando, de esta forma, los vacíos dejados por la Historia oficial. Su actuación como mediadoras culturales acaba por resultar en una producción literaria transculturada responsable por resignificar las historias de la esclavitud. Además, este estudio presenta al lector interesado en el tema un mapeo de 88 novelas históricas publicadas en la América hispánica, desde el siglo XIX hasta 2015, que contengan un protagonista negro.
7

Recordar para (re)contar : representaciones de la protagonista negra en tres novelas históricas hispanoamericanas

Silva, Liliam Ramos da January 2015 (has links)
Este trabalho tem como objetivo destacar a figura da mulher afro-americana como personagem literária no romance histórico e (re)contar sua(s) história(s) da escravidão a partir seu lugar de enunciação. Ao tomar a palavra, a mulher negra tem a oportunidade de narrar sua trajetória e algumas características como a passividade e a aceitação de sua condição de escravizadas se desconstróem. As obras analisadas, romances históricos cujas protagonistas são negras, foram escolhidas por sua capacidade de representação regional nas Américas: Isabel Allende, embora seja chilena, representa o Caribe ao (re)contar a revolução dos escravizados no Haití sob o ponto de vista da escravizada Zarité Sedella em La isla bajo el mar (2010); Susana Cabrera, uruguaia, relata o único crime de pena de morte ocorrido na Província Cisplatina: o enforcamento público de duas escravizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por ter matado sua dona, Celedonia de Salvañach em Las esclavas del rincón (2001); a equatoriana Argentina Chiriboga reconstrói a vida de Jonatás/Nasakó Zansi, a escravizada e companheira de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, em Jonatás y Manuela (1994), representando o Pacífico andino. Como referencial teórico, realizou-se uma abordagem histórica da escravidão nas Américas, chegando às publicações de romances com protagonismo negro no espaço hispano-americano. Como se trata de uma proposta de restituição dos rastros que compõem a memória afro-americana, discussões sobre a memória e o esquecimento na perspectiva ocidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) e africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) foram imprescindíveis para as análises das obras. Esta tese propõe que as escritoras, ao retraçar o percurso da mulher negra que (re)constrói sua memória a partir dos rastros, demonstram um comprometimento em resgatar os vestígios memoriais de mulheres que viveram à época da escravidão atuando na emergência das marcas, dos vestígios da cultura afro-descendente, preenchendo, desta forma, os vazios deixados pela História oficial. Sua atuação como mediadoras culturais resultará em uma produção literária transculturada responsável pela ressignificação das histórias da escravidão. O estudo também apresenta ao leitor interessado pelo tema um mapeamento de 88 romances históricos publicados na América hispânica, desde o século XIX até 2015, que contenham um protagonista negro. / Este trabajo tiene como objetivo destacar la figura de la mujer afroamericana como personaje literario en la novela histórica y (re)contar su(s) historia(s) de la esclavitud a partir de su lugar de enunciación. Al tomar la palabra, la mujer negra tiene la oportunidad de narrar su trayectoria y algunas características como la pasividad y la aceptación de su condición de esclavizada se desconstruyen. Las obras analizadas, novelas históricas cuyas protagonistas son negras, fueron elegidas por su capacidad de representación regional en las Américas: Isabel Allende, aunque chilena, representa el Caribe al (re)contar la revolución de los esclavizados en Haití bajo la perspectiva de la esclavizada Zarité Sedella en La isla bajo el mar (2009); Susana Cabrera, uruguaya, relata el único crimen de pena de muerte ocurrido en la Provincia Cisplatina: el ahorcamiento público de dos esclavizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por haber matado a su dueña, Celedonia de Salvañach en Las esclavas del rincón (2001); la ecuatoriana Argentina Chiriboga recompone la historia de Jonatás/Nasakó Zansi, la esclavizada y compañera de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, en Jonatás y Manuela (1994), representando el Pacífico andino. Como referencial teórico, se hizo un abordaje histórico de la esclavitud en las Américas, llegando a las publicaciones de novelas con protagonismo del negro en el espacio hispanoamericano. Como se trata de una propuesta de restitución de los rastros que componen la memoria afroamericana, discusiones sobre la memoria y el olvido en la perspectiva occidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) y africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) fueron imprescindibles para los análisis de las obras. Esta tesis propone que las escritoras, al (re)trazar el recorrido de la mujer negra que (re)construye su memoria a partir de los rastros, demuestran un comprometimiento en rescatar los vestigios memoriales de mujeres que vivieron en la época de la esclavitud actuando en la emergencia de las marcas, de las huellas de la cultura afro-descendiente, rellenando, de esta forma, los vacíos dejados por la Historia oficial. Su actuación como mediadoras culturales acaba por resultar en una producción literaria transculturada responsable por resignificar las historias de la esclavitud. Además, este estudio presenta al lector interesado en el tema un mapeo de 88 novelas históricas publicadas en la América hispánica, desde el siglo XIX hasta 2015, que contengan un protagonista negro.
8

Recordar para (re)contar : representaciones de la protagonista negra en tres novelas históricas hispanoamericanas

Silva, Liliam Ramos da January 2015 (has links)
Este trabalho tem como objetivo destacar a figura da mulher afro-americana como personagem literária no romance histórico e (re)contar sua(s) história(s) da escravidão a partir seu lugar de enunciação. Ao tomar a palavra, a mulher negra tem a oportunidade de narrar sua trajetória e algumas características como a passividade e a aceitação de sua condição de escravizadas se desconstróem. As obras analisadas, romances históricos cujas protagonistas são negras, foram escolhidas por sua capacidade de representação regional nas Américas: Isabel Allende, embora seja chilena, representa o Caribe ao (re)contar a revolução dos escravizados no Haití sob o ponto de vista da escravizada Zarité Sedella em La isla bajo el mar (2010); Susana Cabrera, uruguaia, relata o único crime de pena de morte ocorrido na Província Cisplatina: o enforcamento público de duas escravizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por ter matado sua dona, Celedonia de Salvañach em Las esclavas del rincón (2001); a equatoriana Argentina Chiriboga reconstrói a vida de Jonatás/Nasakó Zansi, a escravizada e companheira de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, em Jonatás y Manuela (1994), representando o Pacífico andino. Como referencial teórico, realizou-se uma abordagem histórica da escravidão nas Américas, chegando às publicações de romances com protagonismo negro no espaço hispano-americano. Como se trata de uma proposta de restituição dos rastros que compõem a memória afro-americana, discussões sobre a memória e o esquecimento na perspectiva ocidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) e africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) foram imprescindíveis para as análises das obras. Esta tese propõe que as escritoras, ao retraçar o percurso da mulher negra que (re)constrói sua memória a partir dos rastros, demonstram um comprometimento em resgatar os vestígios memoriais de mulheres que viveram à época da escravidão atuando na emergência das marcas, dos vestígios da cultura afro-descendente, preenchendo, desta forma, os vazios deixados pela História oficial. Sua atuação como mediadoras culturais resultará em uma produção literária transculturada responsável pela ressignificação das histórias da escravidão. O estudo também apresenta ao leitor interessado pelo tema um mapeamento de 88 romances históricos publicados na América hispânica, desde o século XIX até 2015, que contenham um protagonista negro. / Este trabajo tiene como objetivo destacar la figura de la mujer afroamericana como personaje literario en la novela histórica y (re)contar su(s) historia(s) de la esclavitud a partir de su lugar de enunciación. Al tomar la palabra, la mujer negra tiene la oportunidad de narrar su trayectoria y algunas características como la pasividad y la aceptación de su condición de esclavizada se desconstruyen. Las obras analizadas, novelas históricas cuyas protagonistas son negras, fueron elegidas por su capacidad de representación regional en las Américas: Isabel Allende, aunque chilena, representa el Caribe al (re)contar la revolución de los esclavizados en Haití bajo la perspectiva de la esclavizada Zarité Sedella en La isla bajo el mar (2009); Susana Cabrera, uruguaya, relata el único crimen de pena de muerte ocurrido en la Provincia Cisplatina: el ahorcamiento público de dos esclavizadas, María Mariquita y Petrona Encarnación, por haber matado a su dueña, Celedonia de Salvañach en Las esclavas del rincón (2001); la ecuatoriana Argentina Chiriboga recompone la historia de Jonatás/Nasakó Zansi, la esclavizada y compañera de Manuela Sáenz, amante de Simón Bolívar, en Jonatás y Manuela (1994), representando el Pacífico andino. Como referencial teórico, se hizo un abordaje histórico de la esclavitud en las Américas, llegando a las publicaciones de novelas con protagonismo del negro en el espacio hispanoamericano. Como se trata de una propuesta de restitución de los rastros que componen la memoria afroamericana, discusiones sobre la memoria y el olvido en la perspectiva occidental (Paul Ricoeur, Walter Benjamin, Tzvetan Todorov, Gérard Bouchard, Zilá Bernd) y africana (Hampaté Bâ y Nei Lopes) fueron imprescindibles para los análisis de las obras. Esta tesis propone que las escritoras, al (re)trazar el recorrido de la mujer negra que (re)construye su memoria a partir de los rastros, demuestran un comprometimiento en rescatar los vestigios memoriales de mujeres que vivieron en la época de la esclavitud actuando en la emergencia de las marcas, de las huellas de la cultura afro-descendiente, rellenando, de esta forma, los vacíos dejados por la Historia oficial. Su actuación como mediadoras culturales acaba por resultar en una producción literaria transculturada responsable por resignificar las historias de la esclavitud. Además, este estudio presenta al lector interesado en el tema un mapeo de 88 novelas históricas publicadas en la América hispánica, desde el siglo XIX hasta 2015, que contengan un protagonista negro.

Page generated in 0.062 seconds