• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 19
  • 3
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 25
  • 25
  • 8
  • 5
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Avaliação da atividade imunológica In vitro de Alchornea ssp quanto à produção de peróxido de hidrogênio, óxido nítrico e fator de necrose tumoral-alfa por macrófagos murinos

Lopes, Flávia Cristine Mascia [UNESP] 18 November 2004 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:26:43Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2004-11-18Bitstream added on 2014-06-13T19:13:54Z : No. of bitstreams: 1 lopes_fcm_me_arafcf.pdf: 1215814 bytes, checksum: 2de6c465b975eaaa27d7ce7f25d86472 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / The use of natural resources as treatment and healing for diseases is as old as the human species. However, most of all plant species were not investigated chemistry or biologically. Many plants used in the traditional medicine modulate the immunological response. The immune system is a remarkably adaptive defense system that has evolved in vertebrates to protect them from invading pathogenic microorganisms and cancer. Macrophages play an important role in this system because they are cells capable to secrete many biological active products such as reactive nitrogen and oxygen species and cytokines. In this work, methanolic extract and ethyl acetate fraction obtained from Alchornea triplinervia and Alchornea glandulosa were studied in the murine immune system using peritoneal macrophages cultures from Swiss mice. Cell viability assays were realized to assure the experimental development. Hydrogen peroxide (H2O2) and nitric oxide (NO) were determined by espectrophotometric procedures and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) was used to detect tumor necrosis factor (TNF-α) The ability of methanolic extract and ethyl acetate fraction to stimulate or inhibit the murine immune system was evaluated. These plants didn't show immunostimulating properties, once liberation of H2O2, NO and TNF-α were not observed. However, extracts and fractions from both plants, strongly inhibited NO and H2O2 production induced by LPS and PMA, respectively. Production of TNF-α by LPS-stimulated macrophages was partially inhibited. The concentration of 15,62αg/mL from A. triplinervia methanolic extract (cellular viability > 95%) showed to inhibit 88,35% of H2O2, 52,54% of NO and 10,41% of TNF-α production. The ethyl acetate fraction of the same plant and concentration (cellular viability > 90%), inhibited 72,25% of H2O2, 47,80% of NO and 16,41% of TNF-α production. Regarding the A. glandulosa methanolic extract...(Complete abstract click electronic access below)
12

Gradiente imunoinflamatório sérico em pacientes com insuficiência cardíaca avançada

Grossman, Gabriel Leo Blacher January 1999 (has links)
Introdução - Diversos estudos têm apontado que uma modulação imunoinflamatória possa desempenhar papel importante na fisiopatologia da insuficiência cardíaca, através da determinação de aumento dos níveis séricos de várias citoquinas em pacientes com a síndrome. No entanto, o sítio da produção aumentada destas moléculas ainda não está claro. Métodos - Foram estudados 18 pacientes com insuficiência cardíaca classe III ou IV com fração de ejecão ≤ 35% (47±11 anos; 14/18 com etiologia não isquêmica) e 7 indivíduos controles (38±9 anos). Foram analisadas as concentrações de TNF-α, seus receptores solúveis I e II, da interleucina 6 e do receptor solúvel da interleucina 2 pelo método de ELISA no sangue periférico e sangue do seio coronário de todos os indivíduos. Resultados - Nos pacientes, as concentrações periféricas do TNF-α, e dos receptores solúveis I e II do TNF-α foram significativamente maiores do que nos indivíduos controles (3,9 ± 2,7 vs. 0,6 ± 1,9 pg/ml, p = 0,009; 1477 ± 489 pg/ml vs. 965 ± 214 pg/ml, p = 0,01; 3149 ± 983 pg/ml vs.1700 ± 526 pg/ml, p = 0,001; respectivamente). Apenas o TNF-α e a interleucina 6 apresentaram maior concentração periférica quando comparada ao sangue do seio coronário (3,9 ± 2,7 vs. 2,7 ± 2,1 pg/ml, p = 0,007 e 4,5 ± 2,8 vs. 3,6 ± 2,8 pg/ml, p = 0,01, respectivamente) em pacientes com insuficiência cardíaca. Além disto, foi observada correlação inversa entre a concentração periférica do TNF-α (r = - 0,5, p = 0,01) e seus receptores solúveis I e II (r = - 0,46, p = 0,02 e r = - 0,59, p = 0,001, respectivamente) e a fração de ejeção, bem como a concentração no seio coronário dos receptores solúveis I e II do TNF-α e a fração de ejeção (r = - 0,46, p= 0,02 e r = - 0,58, p = 0,002, respectivamente). Conclusões - A existência de maiores concentrações de TNF-α e interleucina 6 no sangue periférico do que no seio coronário em pacientes com insuficiência cardíaca sugere que a produção destas citoquinas seja predominantemente periférica. O TNF-α e seus receptores solúveis I e II correlacionaram-se inversamente com a fração de ejeção.
13

Gradiente imunoinflamatório sérico em pacientes com insuficiência cardíaca avançada

Grossman, Gabriel Leo Blacher January 1999 (has links)
Introdução - Diversos estudos têm apontado que uma modulação imunoinflamatória possa desempenhar papel importante na fisiopatologia da insuficiência cardíaca, através da determinação de aumento dos níveis séricos de várias citoquinas em pacientes com a síndrome. No entanto, o sítio da produção aumentada destas moléculas ainda não está claro. Métodos - Foram estudados 18 pacientes com insuficiência cardíaca classe III ou IV com fração de ejecão ≤ 35% (47±11 anos; 14/18 com etiologia não isquêmica) e 7 indivíduos controles (38±9 anos). Foram analisadas as concentrações de TNF-α, seus receptores solúveis I e II, da interleucina 6 e do receptor solúvel da interleucina 2 pelo método de ELISA no sangue periférico e sangue do seio coronário de todos os indivíduos. Resultados - Nos pacientes, as concentrações periféricas do TNF-α, e dos receptores solúveis I e II do TNF-α foram significativamente maiores do que nos indivíduos controles (3,9 ± 2,7 vs. 0,6 ± 1,9 pg/ml, p = 0,009; 1477 ± 489 pg/ml vs. 965 ± 214 pg/ml, p = 0,01; 3149 ± 983 pg/ml vs.1700 ± 526 pg/ml, p = 0,001; respectivamente). Apenas o TNF-α e a interleucina 6 apresentaram maior concentração periférica quando comparada ao sangue do seio coronário (3,9 ± 2,7 vs. 2,7 ± 2,1 pg/ml, p = 0,007 e 4,5 ± 2,8 vs. 3,6 ± 2,8 pg/ml, p = 0,01, respectivamente) em pacientes com insuficiência cardíaca. Além disto, foi observada correlação inversa entre a concentração periférica do TNF-α (r = - 0,5, p = 0,01) e seus receptores solúveis I e II (r = - 0,46, p = 0,02 e r = - 0,59, p = 0,001, respectivamente) e a fração de ejeção, bem como a concentração no seio coronário dos receptores solúveis I e II do TNF-α e a fração de ejeção (r = - 0,46, p= 0,02 e r = - 0,58, p = 0,002, respectivamente). Conclusões - A existência de maiores concentrações de TNF-α e interleucina 6 no sangue periférico do que no seio coronário em pacientes com insuficiência cardíaca sugere que a produção destas citoquinas seja predominantemente periférica. O TNF-α e seus receptores solúveis I e II correlacionaram-se inversamente com a fração de ejeção.
14

Optimization of a pharmacokinetic assay in a bridging assay format using the Gyrolab immunoassay platform

Spetsare, Ebba January 2019 (has links)
Anti-TNF alpha antibodies were among the first approved antibody drugs and now belongs to the best-selling drugs. Today, several companies are developing biosimilars to those drugs which will increase the access of medications and potentially reduce health care costs. There is a great demand for pharmacokinetic assays for anti-TNF-alpha drugs and the bridging assay format is a potential tool, mostly due to its high serum tolerance. This project at Gyros Protein Technologies AB aimed to investigate the properties of the solid phase on the Gyrolab and to utilize this to optimize the bridging assay to be used as a pharmacokinetic assay for a human antibody in the presence of serum. The solid phase was optimized by incorporating three reagents with increasing molecular weight and examining the column profiles generated. Furthermore, the capture reagent was titrated with b-BSA to avoid cross-binding of both arms of the antibody to the capture reagent. Since the background was relatively high, further optimization was done to reduce background and increase the signal to noise ratio. The performance of the optimized bridging assay was compared to alternative PK assay formats. The estimated sensitivity of the bridging assay was 5 ng/ml compared to 250 ng/ml for the indirect antibody assay and 2.5 ng/ml for the bridging assay using an anti-idiotypic antibody as detect. The optimized bridging assay performed well without dilution in buffer and was therefore used for affinity determination of Humira in neat serum. Variable concentrations of TNF-alpha were added to a fix concentration of Humira to compete with the interaction. Calculated KD-values were similar regardless of whether the measurements were performed in neat serum or after dilution in Rexxip buffer.
15

Polimorfismos del receptor Fc gamma en patología cutánea inmunomediada: Papel en la patogenia del penfigoide ampolloso y en la respuesta a tratamiento biológico en la psoriasis

Guilabert Vidal, Antonio 16 February 2012 (has links)
Los receptores Fc-gamma (Fc-gR) median muchas de las funciones inmunes de la IgG. Están presentes en numerosas células del sistema inmune y su activación (tras la unión al fragmento Fc de la IgG) permite el desarrollo de funciones tales como la fagocitosis, la citotoxicidad dependiente de anticuerpos y la liberación de enzimas proteolíticas. Existen polimorfismos genéticos que modifican la afinidad de los Fc-gR y por tanto su capacidad funcional. Estos polimorfismos se han relacionado con enfermedades autoinmunes, infecciosas y con la eficacia de agentes monoclonales. El penfigoide ampolloso (PA) es una patología ampollosa autoinmune caracterizada por el deposito de autoanticuerpos en la membrana basal de la piel. Estos anticuerpos activan a neutrófilos vía el receptor Fc-gR, los cuales liberan enzimas proteolíticas que degradan la membrana basal causando el daño tisular. Los agentes monoclonales han revolucionado el tratamiento de las formas moderadas y graves de psoriasis. Sin embargo, en torno a un 30% de los pacientes no presentarán una respuesta adecuada. En la actualidad no existen factores farmacogenéticos definidos que puedan predecir la respuesta a biológicos en la psoriasis. Teniendo en cuenta el contrastado papel del los Fc-gR en modelos animales de PA, los polimorfismos genéticos de Fc-gR podrían relacionarse a nivel clínico con el PA, tanto como marcadores como modificadores de esta enfermedad. Por otra parte, los polimorfismos de Fc-gR también podrían predecir la respuesta a biológicos en la psoriasis, ya que los agentes empleados (etanercept, infliximab y adalimumab) contienen el fragmento Fc en su estructura. Esta influencia podría venir dada por un aumento en las capacidades citotóxicas de estos agentes, o por una alteración de los mecanismos de eliminación de estos fármacos dependientes del sistema reticuloendotelial. El objetivo de esta tesis fue estudiar la influencia de los polimorfismos de Fc-gR en 2 patologías cutáneas inmunomediadas mediante el estudio genético de grupos de pacientes y controles. Por un lado, se pretendía detectar si los polimorfismos de Fc-gR se asocian al PA o si modifican el pronostico de esta enfermedad, y por otro, si dichos polimorfismos son marcadores farmacogenéticos de respuesta clínica en aquellos pacientes psoriásicos tratados con agentes biológicos. Se realizó estudio genético de los polimorfismos Fc-gRIIA-H131R, Fc-gRIIB-I187T y Fc-gRIIIA-V158F en un grupo de 41 pacientes con PA y un grupo control de 115 individuos sanos y de Fc-gRIIA-H131R y Fc-gRIIIA-V158F en un grupo de 70 pacientes con psoriasis tratados agentes anti-TNF-alfa. Se realizó un análisis retrospectivo de los datos clínicos de los pacientes con PA y una valoración clínica retrospectiva de la respuesta a biológicos en pacientes con psoriasis. En el caso del PA observamos, en un modelo multivariante, una tendencia a la asociación del alelo F de Fc-gRIIIA-V158F con las formas más graves de PA, definidas como la necesidad de añadir tratamiento inmunosupresor. Por otra parte, los pacientes psoriáticos con alelos de alta afinidad (aislados o en combinación) de los polimorfismos a estudio presentaron, de forma independiente, una respuesta terapéutica más rápida a terapia biológica en forma de un porcentaje de superficie corporal afecta menor a las 6-8 semanas de tratamiento, probablemente en relación con una mayor eliminación de células patogénicas con TNF-alfa en membrana. Nuestros resultados tienen implicación clínica ya que, por un lado, los pacientes con PA y presencia del alelo F, podría beneficiarse de la introducción temprana de inmunosupresores y, por otro, la presencia de alelos de alta afinidad en los polimorfismos de Fc-gR podría predecir una respuesta clínica mas precoz en pacientes con psoriasis tratados con biológicos, lo cual puede ser de especial importancia en casos graves. / Fc gamma receptors (Fc-gammaR) mediate most of the immune functions of IgG. There are single-nucleotide polimorphims affecting Fc-gammaR genes that influence affinity and thus functions of Fc-gammaR. These polymorphisms have been linked clinically with infectious and autoimmune disease but also with the degree of response to monoclonal antibodies containing the Fc fragment. Bullous pemphigoid (BP) is an autoimmune disease where pathogenic antibodies bind antigens in the basal membrane of the skin. Such antibodies activate neutrophils through Fc-gammaR, which make these cells liberate proteolytic enzymes that cause tissue injury and blisters in the skin. Monoclonal agents have improved greatly the outcome of patients with psoriasis. However up to 30% does not achieve a significant response. There are not currently pharmacogenetic markers that could predict the outcome of biological therapy in psoriasis. The main objective of this thesis was to study the influence of Fc-gammaR polymorphisms in 2 immune-mediated skin diseases: a) a possible influence, in terms of susceptibility or disease modification, of Fc-gammaR polymorphisms in BP; and b) the potential role of Fc-gammaR polymorphisms as pharmacogenetic markers in patients with psoriasis treated with anti-TNF-alpha therapy. We performed the determination of the genotype of Fc-gammaRIIA-H131R, Fc-gammaRIIB-I187T and Fc-gammaRIIIA-V158F in 41 patients with BP and 115 controls and Fc-gammaRIIA-H131R and Fc-gammaRIIIA-V158F genotypes in 70 patients with psoriasis that underwent anti-TNF-alpha treatment. Clinical charts were reviewed in order to establish correlations. In the BP study, we observed an association between the presence of Fc-gammaRIIIA-158F with the most severe forms of BP, defined as the need for immunosuppressants. With regard to the psoriasis study, we detected that patients with high affinity alleles (alone or in combination) presented a quick response to biologics, measured as a lower body surface area affected in the week 6-8. Our results present clinical implications, since for example, patients with BP harboring the F allele may benefit from an early introduction of immunosuppressants. On the other hand, the presence of Fc-gammaR high affinity alleles may predict an early response to biologics in psoriasis, which may be critical especially in severe cases.
16

Mecanismes associats al desenvolupament de la caquèxia en estats patològics

Figueras Polo, Maria Teresa 14 January 2005 (has links)
Durant certes situacions catabòliques, com el càncer o la sèpsia entre d'altres, es dóna un fet comú que és la pèrdua de massa muscular. En el nostre grup d'investigació s'ha estudiat en profunditat el desgast muscular associat a la síndrome de la caquèxia. Així, s'ha identificat el sistema proteolític dependent d'ATP i ubiquitina com a mecanisme que participa en l'activació de la proteòlisi muscular. A més, s'han identificat determinades citocines, particularment el TNF-alfa, elements promotors del desenvolupament de la síndrome de la caquèxia cancerosa.L'objectiu d'aquesta tesi doctoral ha estat aprofundir en el coneixement dels mecanismes responsables de la pèrdua de massa muscular en diversos estats patològics. En concret, el paper del TNF-alfa en la caquèxia cancerosa, sèpsia i MPOC (malaltia pulmonar obstructiva crònica) i el possible potencial terapèutic de la citocina anabòlica IL-15.Les aproximacions experimentals utilitzades han estat les següents: d'una banda, per l'estudi de la caquèxia cancerosa, vàrem utilitzar el model tumoral de l'hepatoma ascític Yoshida AH-130 en rata, i biòpsies musculars de pacients amb càncer de pàncrees. Per altra banda, també s'han utilitzat biòpsies musculars de malalts MPOC. Així mateix, es va emprar un model de sèpsia en rata.D'aquest estudi es va concloure:1. En la síndrome de la caquexia s'observa una pèrdua de proteïna muscular alhora que un procés apoptòtic actiu mesurat com a fragmentació del DNA. Aquest darrer fet ha estat demostrat en dues situacions patològiques on es dóna aquesta síndrome: càncer (model de l'hepatoma Yoshida AH-130 i càncer de pàncrees humà) i sèpsia.2. El TNF-alfa està implicat en la inducció de l'apoptosi en múscul esquelètic donat que el tractament amb rolipram reverteix parcialment la fragmentació del DNA observada en rates sèptiques.3. L'augment de l'expressió muscular dels receptors de TNF-alfa així com l'increment de la relació Bax/Bcl-2 (detectat en càncer experimental) serien mecanismes implicats en la inducció de l'apoptosi i indicarien una major sensibilitat del múscul esquelètic a les accions catabòliques del TNF-alfa.4. En el model experimental de caquèxia cancerosa s'observa un increment de la carbonilació de proteïna muscular, alhora que un augment en el contingut de iNOS i de les UCPs. Aquests fets posen de manifest que el múscul esquelètic pateix estrés oxidatiu durant el procés de caquèxia.5. Els malalts MPOC presenten uns nivells musculars de glutatió reduït (GSH) inferiors als individus sans, fet que és més acusat a mesura que disminueix l'índex de massa corporal. En aquests malalts s'observa un augment de l'expressió muscular de la gamma-GCS que podria actuar com a mecanisme compensatori dels baixos nivells de GSH. L'estrés oxidatiu muscular detectat en malalts MPOC podria ser el responsable de l'augment de l'expressió gènica de TNF-alfa observada a múscul esquelètic.6. En individus sans, el programa d'entrenament millora el seu estat rèdox muscular mentre que en malalts MPOC no es millora sino que l'estrés oxidatiu muscular és més acusat.7. La IL-15 es comporta clarament com una citocina anabòlica a nivell de múscul esquelètic exercint les següents accions: reverteix la degradació proteica i bloqueja l'apoptosi.8. Els mecanismes associats a les accions terapèutiques de la IL-15 es podrien explicar a nivell de la normalització de l'expressió dels receptors de TNF-alfa i a la inhibició de l'activació del sistema proteolític dependent d'ATP i ubiquitina a múscul esquelètic alhora que disminueix la proteïna iNOS i augmenta l'expressió de UCP2 i UCP3 contrarrestant l'estrés oxidatiu en aquest teixit.
17

Níveis de TNF-alfa, IL-4 e IL-10 no baço e no fígado de cães naturalmente infectados por Leishmania (Leishmania) chagasi

Michelin, Aparecida de Fátima [UNESP] 02 October 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:32:54Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-10-02Bitstream added on 2014-06-13T19:03:37Z : No. of bitstreams: 1 michelin_af_dr_jabo.pdf: 583485 bytes, checksum: 8655fd78317ab77631a7e5c9a5fdbdb3 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / A leishmaniose visceral canina é causada pela Leishmania (Leishmania) chagasi que é transmitida por flebotomíneos. A evolução clínica desta parasitose depende de uma complexa interação entre o parasita e a resposta imune do hospedeiro. Os cães infectados, que constituem o principal reservatório doméstico desse parasita, podem permanecer assintomáticos ou tornarem-se sintomáticos. O objetivo deste estudo foi quantificar as citocinas TNF- IL-4 e IL-10, em extratos de baço e fígado, de cães naturalmente infectados por L. (L.) chagasi e investigar a ocorrência de associação com a densidade parasitária nestes órgãos. Quarenta cães provenientes da cidade de Araçatuba, estado de São Paulo, área endêmica para leishmaniose visceral canina, soropositivos para L. (L.) chagasi, de acordo com ELISA indireto, foram divididos em dois grupos com 20 cães assintomáticos e 20 sintomáticos, com pelo menos três sinais da doença. Um grupo de 12 cães saudáveis, provenientes de área não endêmica, soronegativos para Leishmania spp., testados por ELISA indireto e que não apresentaram amplificação do DNA para L. (L.) chagasi, fizeram parte do grupo controle negativo. Após eutanásia dos cães, os fragmentos de baço e fígado foram coletados para a quantificação das citocinas, através de ELISA de captura, e determinação da densidade parasitária por PCR em tempo real. Nos animais infectados, os níveis de TNF- , IL-4 e IL-10, no baço e no fígado, foram superiores aos dos animais do grupo controle. A comparação entre os dois órgãos, nos cães infectados, mostrou que o fígado foi o principal produtor dessas citocinas. O nível de TNF- e a densidade de parasitas, no fígado, foram mais elevados nos cães sintomáticos, quando comparado com os cães... / Canine visceral leishmaniasis is caused by Leishmania (Leishmania) chagasi that is transmitted by phlebotominae. The clinical evolution of this parasitosis depends on a complex interaction between the parasite and the immune response in the host. Infected dogs, the main domestic reservoir of this parasite, may remain asymptomatic or may become symptomatic. The aim of this study was to quantify the TNF-, IL-4, and IL-10 cytokines in spleen and liver extracts from asymptomatic and symptomatic dogs naturally infected with L. (L.) chagasi and to investigate the association with the parasite density in these organs. A total of 40 dogs from the city of Araçatuba, São Paulo state (an endemic area for canine visceral leishmaniasis), all L. (L.) chagasi positive according to indirect ELISA, were divided into two groups, each containing of 20 asymptomatic dogs and 20 symptomatic dogs presenting at least three signs of the disease. A group of 12 healthy dogs from the non endemic area and negative for Leishmania spp, as indicated by indirect ELISA, and PCR negative for L. (L.) chagasi, were used as negative controls. After euthanasia, fragments from the spleen or liver were collected to quantify the cytokines, with ELISA capture assay, and to check parasite density by real time PCR. In infected dogs, the levels of TNF- , IL-4, and IL-10 were higher than in control animals, for the two organs. Cytokine levels in the spleen and liver of infected dogs revealed the liver as the main cytokine-producing organ during infection. The level of TNF- was higher in the liver of symptomatic dogs, where parasite density was higher than in asymptomatic dogs. The levels of IL-4 and IL-10 did not differ between symptomatic and asymptomatic dogs. A weak association between parasite density and IL-10 production was seen in the liver of asymptomatic... (Summary complete electronic access click below)
18

Kan träning vara ett alternativ till läkemedel vid låggradig systemisk inflammation?

Johansson, Malin January 2014 (has links)
Introduktion: Inflammation är en bidragande orsak till flera av dagens folksjukdomar t ex diabetes, ateroskleros, neurodegenerativa sjukdomar och vissa former av cancer. Inflammation karaktäriseras av en 2-4 gånger förhöjd nivå av anti- och proinflammatoriska cytokiner (framför allt IL-6 och TNF-a) samt ökad halt C-reaktivt protein. Idag behandlas inflammation i första hand med NSAID-preparat. Då träning frisätter antiinflammatoriska cytokiner är syftet med detta arbete att undersöka om det finns vetenskapliga bevis för att träning skulle kunna vara en behandlingsmetod vid låggradig systemisk inflammation. Metod: Studien har genomförts genom att studera och utvärdera vetenskapliga artiklar inom området, framför allt översiktsartiklar och kliniska studier, vilka har erhållits genom sökning i vetenskapliga databaser. Resultat: Resultaten från studierna som mäter den antiinflammatoriska effekten av träning pekar på att träning minskar halten av TNF-a och CRP samt ökar halten av IL-6. NSAID verkar sänka nivån TNF-a, IL-6 och CRP. Vid inflammatoriska tillstånd ses en förhöjd halt IL-6, som produceras från T-celler och makrofager och som effekt av ökande halt TNF-a. I samband med träning ses en ökning av IL-6 från den kontraherande muskeln. IL-6 från muskler verkar ge såväl en metabolisk som en antiinflammatorisk effekt genom att påverka lipidmetabolismen respektive minska utsöndringen av TNF-a. Slutsats: Träning höjer halten IL-6, vilket även leder till en hämning av TNF-a. Den här studien kan dock inte avgöra om NSAID eller träning har bäst effekt för att minska systemisk låggradig inflammation.
19

Papel da ativação do fator nuclear kappa B (NF-kappa B) na expressão cutânea da hanseníase / The role of nuclear factor kappa B (NF-kappa B) activation in the cutaneous expression of leprosy

Wambier, Carlos Gustavo 17 February 2012 (has links)
O perfil de ativação do NF-B foi avaliado em biópsias de 47 pacientes com diagnóstico clínico e laboratorial de hanseníase, seguidos no Ambulatório de Hanseníase do Centro de Referência Nacional em Dermatologia Tropical com Ênfase em Hanseníase do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo. O índice de ativação NF-B foi calculado de acordo com a porcentagem de positividade na histoquímica Southwestern. Índice de ativação NF-B >1 foi considerado representativo de ativação. Trinta e seis por cento dos pacientes apresentaram NF-B ativado na biópsia, o que foi mais frequente em multibacilares (54,6%) que em paucibacilares (20%), p=0,018. Hanseníase tuberculóide esteve associada com ausência de NF-B ativado (p=0,039). Forma dimorfa e neural pura estiveram associadas com ativação de NF-B, com odds ratio de 44 (p=0,014) e 30 (p=0,029), respectivamente. A ativação correlacionou-se com detecção in situ de fator de necrose tumoral por imuno-histoquímica (p=0,0064). Observou-se grande variação da ativação do NF-B nas formas clínicas de hanseníase. Ativação foi nula em granulomas de hanseníase tuberculóide, que representa a reação inflamatória mais efetiva contra o M. leprae. A ativação do NF-B ocorreu predominantemente em formas clínicas com maior suscetibilidade (multibacilares) e instabilidade imunológica (dimorfa), indicando condição favorável à infecção pela ativação do NF-B, por seus efeitos antiapoptóticos, visto que o bacilo depende das funções celulares para sobreviver. / NF-B activation profile was evaluated in cutaneous biopsies from 47 patients with clinical and laboratorial diagnosis of leprosy followed at a referral center for treatment of leprosy, the leprosy outpatient clinic of the Hospital of Clinics of Faculty of Medicine of Ribeirão Preto University of São Paulo. NF-B activation index (ranging from 0 to 4) was calculated according to the percentage of positivity in Southwestern histochemistry. Activation index >1 was considered representative of activation. Thirty-six percent of patients presented activated NF-B, which was more frequent in multibacillary (54,6%) than in paucibacillary (20%), p=.018. Tuberculoid leprosy was associated with absence of activated NF-B (p=.039). Borderline and pure neural leprosy clinical forms were associated with NF-B activation, with odds ratio of 44 (p=.014) and 30 (p=.029), respectively. NF-B activation was correlated with in situ detection of tumor necrosis factor- by immunohistochemistry (p=.0064). Great variation of NF-B activation was found in clinical forms of leprosy. Activation was absent in tuberculoid leprosys granulomas, which represent effective inflammatory reaction pattern against M. leprae. NF-B activation was present in clinical forms with increased susceptibility (multibacillary) and immunological instability (borderline), which suggests favorable conditions towards infection, probably due to the anti-apoptotic effects of NF-B, since bacillary survival is dependent of cellular functions.
20

Papel da ativação do fator nuclear kappa B (NF-kappa B) na expressão cutânea da hanseníase / The role of nuclear factor kappa B (NF-kappa B) activation in the cutaneous expression of leprosy

Carlos Gustavo Wambier 17 February 2012 (has links)
O perfil de ativação do NF-B foi avaliado em biópsias de 47 pacientes com diagnóstico clínico e laboratorial de hanseníase, seguidos no Ambulatório de Hanseníase do Centro de Referência Nacional em Dermatologia Tropical com Ênfase em Hanseníase do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo. O índice de ativação NF-B foi calculado de acordo com a porcentagem de positividade na histoquímica Southwestern. Índice de ativação NF-B >1 foi considerado representativo de ativação. Trinta e seis por cento dos pacientes apresentaram NF-B ativado na biópsia, o que foi mais frequente em multibacilares (54,6%) que em paucibacilares (20%), p=0,018. Hanseníase tuberculóide esteve associada com ausência de NF-B ativado (p=0,039). Forma dimorfa e neural pura estiveram associadas com ativação de NF-B, com odds ratio de 44 (p=0,014) e 30 (p=0,029), respectivamente. A ativação correlacionou-se com detecção in situ de fator de necrose tumoral por imuno-histoquímica (p=0,0064). Observou-se grande variação da ativação do NF-B nas formas clínicas de hanseníase. Ativação foi nula em granulomas de hanseníase tuberculóide, que representa a reação inflamatória mais efetiva contra o M. leprae. A ativação do NF-B ocorreu predominantemente em formas clínicas com maior suscetibilidade (multibacilares) e instabilidade imunológica (dimorfa), indicando condição favorável à infecção pela ativação do NF-B, por seus efeitos antiapoptóticos, visto que o bacilo depende das funções celulares para sobreviver. / NF-B activation profile was evaluated in cutaneous biopsies from 47 patients with clinical and laboratorial diagnosis of leprosy followed at a referral center for treatment of leprosy, the leprosy outpatient clinic of the Hospital of Clinics of Faculty of Medicine of Ribeirão Preto University of São Paulo. NF-B activation index (ranging from 0 to 4) was calculated according to the percentage of positivity in Southwestern histochemistry. Activation index >1 was considered representative of activation. Thirty-six percent of patients presented activated NF-B, which was more frequent in multibacillary (54,6%) than in paucibacillary (20%), p=.018. Tuberculoid leprosy was associated with absence of activated NF-B (p=.039). Borderline and pure neural leprosy clinical forms were associated with NF-B activation, with odds ratio of 44 (p=.014) and 30 (p=.029), respectively. NF-B activation was correlated with in situ detection of tumor necrosis factor- by immunohistochemistry (p=.0064). Great variation of NF-B activation was found in clinical forms of leprosy. Activation was absent in tuberculoid leprosys granulomas, which represent effective inflammatory reaction pattern against M. leprae. NF-B activation was present in clinical forms with increased susceptibility (multibacillary) and immunological instability (borderline), which suggests favorable conditions towards infection, probably due to the anti-apoptotic effects of NF-B, since bacillary survival is dependent of cellular functions.

Page generated in 0.0197 seconds