• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 68
  • 41
  • 6
  • 5
  • 1
  • Tagged with
  • 121
  • 27
  • 21
  • 20
  • 20
  • 17
  • 16
  • 16
  • 15
  • 13
  • 12
  • 12
  • 11
  • 10
  • 9
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
61

Identificación y caracterización de mutantes de tomate (Solanum lycopersicum) afectados en el desarrollo reproductivo y en la tolerancia a estreses abióticos

Meco Martínez, Victoriano 15 July 2015 (has links)
El siglo XXI plantea un nuevo reto para la agricultura: las predicciones de aumento de la población mundial exigen aumentar la productividad de los cultivos. La incidencia del cambio climático sobre regiones históricamente agrícolas es causa ya del descenso en el rendimiento agrícola, al estar afectados por el impacto creciente de estreses abióticos como la sequía y la salinidad. Una de las estrategias para abordar este desafío es la generación y análisis de colecciones de mutantes de especies vegetales de gran importancia agro-alimentaria como tomate para la identificación de genes y la disección de mecanismos implicados en el desarrollo y la producción así como en la tolerancia a estreses abióticos. Dentro del programa de mutagénesis insercional con T-DNA en tomate que se lleva a cabo entre los grupos de investigación del IBMCP, UAL y CEBAS, en este trabajo nos hemos centrado en la identificación de mutantes afectados en el desarrollo reproductivo, que en último extremo afecta a la producción de fruto, y en la respuesta a la salinidad y la sequía, por ser estreses abióticos tan importantes por su incidencia en el rendimiento final. En el primer caso se aborda la identificación y caracterización de un mutante de gran interés agronómico por su fenotipo afectado en el desarrollo reproductivo, denominado afs1 (abnormal fruit set-1). El mutante afs1 se caracteriza por presentar una mayor tasa de cuajado de fruto, reflejada en un marcado aumento del número de frutos que, aunque de menor tamaño, promueven una mejora significativa de la producción. Entre las características de afs1 cabe destacar que sus frutos son partenocárpicos y destacan por su mayor calidad debido a una mayor concentración de glucosa y fructosa, así como de ácido cítrico, que dan lugar a un incremento del índice de sabor. La mutación responsable de dicho fenotipo no se debe a una inserción de T-DNA si no a una mutación somaclonal generada durante la transformación y cultivo in vitro, algo ya observado en otras colecciones de mutantes insercionales, y se está procediendo a su localización genómica. En el segundo caso se aborda la caracterización de un mutante alterado en la respuesta al estrés salino e hídrico. El mutante se ha denominado wak1 (Wall-associated kinase 1), ya que la mutación responsable ha sido etiquetada por un inserto T-DNA que se sitúa en la región promotora del gen SlWAK1, que forma parte de un clúster génico de cuatro isoformas que están localizadas en el cromosoma 9, que codifican para unas proteínas quinasas asociadas a pared celular (cell wall-associated kinases). Aunque la expresión del gen SlWAK1 está anulada en el mutante, no lo están sin embargo los genes flanqueantes SlWAK2 y SlWAK3. El mutante wak1 presenta un fenotipo similar a la planta no transformada cuando se cultiva sin estrés, muestra un fenotipo sutil en condiciones de estrés hídrico y salino a medio plazo, y finalmente reduce significativamente el rendimiento en términos de producción de fruto en estrés a largo plazo. A nivel fisiológico, el mutante wak1 presenta mayor tolerancia al estrés iónico inducido por salinidad, con menor acumulación de Na+ en hoja. Sin embargo, el mutante es sensible al estrés osmótico inducido tanto por estrés salino como hídrico. Además, la anulación del gen SlWAK1 provoca una acumulación de sacarosa en raíz, relacionada con una alteración en la expresión de genes implicados en el metabolismo de sacarosa. Considerados en conjunto, los resultados de la caracterización de estos mutantes fenotípicamente tan diferentes demuestran el gran interés que tiene el análisis de mutantes para avanzar en el conocimiento de los procesos y los genes clave en el desarrollo y en la tolerancia a estreses abióticos. / The XXI century poses new challenges to agriculture: the predictions of global population growth invite us to focus all our efforts on increasing crop yields. In turn, the impact of climate change on historically farming regions promotes the decrease of the performance of these vegetable species with high agronomic interest, such as the tomato, which is one of the most important global vegetable species. Among the strategies proposed to address the problems exposed, generating mutant collections is one of the most widespread strategies and it has provided much information about processes, pathways and relevant mechanisms. To this end, a collection of insertional mutants using an enhancer trapping has been created in the commercial cultivar of the tomato "Moneymaker" and we have directed our interest in selecting mutants affected in the reproductive development and in the response to abiotic stresses (salinity and drought) to be key processes that directly affect the final crop yield. Within the collection, we have identified a mutant with high agronomic interest related to reproductive development, which we have named afs1 (abnormal furit set-1), characterized by an increased vegetative growth rate and higher rate of fruit set. Their flowers show an opening in the base of the stamen caused by the early fruit set, initiated before the anthesis. The higher fruit set rate is reflected in the increase in fruits number, despite the smaller size, leading to a significant improvement in the production and final yield in greenhouse conditions. Among the characteristics of production, it is noteworthy that this afs1 produces parthenocarpic fruits with improved organoleptic characteristics, brought about by an increase in glucose and fructose, and citric acid therefore, leads to an increased rate of flavor. It has also been selected and characterized by a mutant response to salt and water stresses, named wak1 (Wall-associated Kinase 1) which carries a T-DNA inserted in the promoter region for canceling the SlWAK1 gene expression in the mutant. This gene is part of a gene cluster consisting of four total WAK isoforms genes in chromosome 9. qPCR expression analysis has indicated that the SlWAK1 expression is root specific and reduces its expression levels in response to salt stress . The two flanking SlWAK1 isoforms genes (referred to SlWAK3 and SlWAK2 in this paper) are not affected by the T-DNA insertion and have a similar pattern to the described for SlWAK1 response. At a phenotypic level, this mutant has a WT phenotype in standard culture conditions and displays a subtle phenotype under water and salt stresses, characterized by a significant reduction in the height rate of the aerial part, and the reduction of shoot water content. Paradoxically, despite the reduction in development, salt stress experiences have shown that the wak1 mutant has an increased tolerance to the accumulation of toxic concentrations of Na+ in the shoot. Furthermore, it has been shown that this mutant is sensitive to osmotic effect, which occurred in both the water stress and in the first phase of the salt stress. The results indicate that the basis of this sensitivity is an alteration in osmotic adjustment ability and in the sugar metabolism promotes an increased sucrose transport to the root at the expense of the growth rate and the transport of water toward the apex.
62

Meloidogyne species in cucurbit crops : characterization and quantification of the host-parasite relationship

López Gómez, Manuel Francisco 24 July 2015 (has links)
The infection process of Meloidogyne arenaria, M. incognita and M. javanica was compared on zucchini squash, cucumber, melon, pumpkin and watermelon in a growth chamber. All cucurbits were susceptible to the three isolates although M. javanica showed higher invasion rates, faster development and egg production than M. arenaria. Differences among cucurbits were primarily due to root invasion rates and formation of egg masses. Cucumber and melon were better hosts for nematode invasion and reproduction than zucchini followed by watermelon. The suitability of five zucchini, three cucumber, eight watermelon and seven cucurbit rootstocks genotypes to M. incognita (MiPM26) and M. javanica (Mj05) was determined. The number of egg masses did not differ among the genotypes of zucchini or cucumber, but the reproduction factor did slightly. A marked differenced was observed between the nematode isolates; M. incognita MiPM26 showed lower reproduction traits than M. javanica Mj05, and, in zucchini, only 22% of the females of M. incognita produced egg masses compared to 95% of the M. javanica females. In cucumber, 86% of the M. incognita and 99% of the M. javanica females produced egg masses. Also, populations of the three Meloidogyne species were tested on zucchini and cucumber. A greater parasitic variation was observed on zucchini than cucumber. Zucchini responded as a poor host for M. incognita MiPM26, MiAL09 and MiAL48, but as a good host for MiAL10 and MiAL15. Cucumber was a good host for all the tested populations. The watermelon cultivars did not differ in host status within each nematode isolate, supporting lower reproduction than the cucurbit rootstocks. The top development of field-grown non-grafted watermelon plants was significantly delayed in plots where the nematodes were detected at planting. However, no differences were observed in plots with grafted plants. In plots with nematodes, non-grafted and Titan-grafted plants had similar yield, which was higher than that of RS841-grafted plants. The Titan-Sugar Baby combination was tolerant to M. javanica. The relationship between the Pi and final (Pf) population densities of M. javanica in response to increasing initial inoculum levels and the effect on yield in zucchini cv. Amalthee were determined using a geometric series of 12 Pi from 0 to 51,200 eggs/100 cm3 of soil. The maximum multiplication rate of the nematode was 425, and the equilibrium density was 701,951 eggs/100 cm3 soil. The relative yield, represented as dry top weight, fitted the Seinhorst damage function model and the minimum relative yield (m) was 0.82 and the tolerance limit (T) was 402 J2/100 cm3 soil. Regression analyses indicated a negative relationship between the Pi and the leaf chlorophyll content, fitting the Seinhorst damage-function model. Zucchini cv. Dyamant was planted in a plastic greenhouse with a range of M. javanica Pi from 0 to 861 J2/100 cm3 soil. The maximum multiplication rate of M. javanica under field conditions was 3,093, and the equilibrium density was 1,485 J2/100 cm3 soil. The relationship between Pi and relative yield, represented as fruit weight, fitted the Seinhorst damage function model and m was 0.48, and T was 0.02 J2/100 cm3 soil. The relationship between the Pi and Pf of M. javanica in response to increasing initial inoculum levels and the effect on yield in watermelon cv. Sugar Baby were determined. The maximum reproduction rate of the nematode was 14, and the equilibrium density 49,400 eggs/100 cm3 of soil. Yield data represented as fresh top weight fitted the Seinhorst damage function, and m was 0.65 and T was 74 eggs/100 cm3 of soil. In the field experiments (2011 and 2012), the maximum reproduction rate was 73 and 70, and the equilibrium density 32 and 35 J2/100 cm3 soil. Yield data, represented as fruit weight, fitted the Seinhorst damage function in 2011 and the m and T values were 0.63 and 20 J2/100 cm3 of soil, respectively / Se estudió el proceso infectivo y el desarrollo post-infeccional de Meloidogyne arenaria, M. incognita y M. javanica en calabacín, pepino, melón, calabaza y sandía. Como resultado indicar que todas las cucurbitáceas ensayadas fueron susceptibles a los tres aislados, aunque M. javanica mostró mayor tasa de invasión, desarrollo más rápido y mayor producción de huevos que M. arenaria. El pepino y el melón presentaron mayor tasa de invasión y reproducción que el calabacín y la calabaza, seguidos de la sandía. La susceptibilidad de cinco genotipos de calabacín, tres de pepino, ocho de sandia y siete de patrones de cucurbitáceas a dos poblaciones de Meloidogyne: M. incognita (MiPM26) y M. javanica (Mj05). El calabacín proporciona condiciones inadecuadas para el desarrollo de M. incognita, ya que sólo el 22% de las hembras produjo masas de huevos en comparación con el 95% de las hembras de M. javanica. En pepino, el 86% de las hembras de M. incognita y el 99% de M. javanica produjeron masas de huevos. Además, poblaciones de tres especies de Meloidogyne se estudiaron en calabacín y pepino. En calabacín se observo una mayor variación parasitaria que en pepino, comportándose como huésped pobre para las poblaciones de M. incognita MiPM26, MiAL09 y MiAL48, mientras que respondía como buen huésped para las poblaciones MiAL10 y MiAL15. M. incognita mostró mayor reproducción que M. javanica en los cultivares de sandía y patrones de cucurbitáceas. Los cultivares de sandía no difirieron en la idoneidad del huésped para cada aislado del nematodo y soportaron menos reproducción que los patrones de cucurbitáceas. Las sandías no injertadas mostraron un retrasó significativo en su desarrollo aéreo en las parcelas donde se detecto el nematodo al inicio del cultivo. Sin embargo, no se observo tal efecto en las sandías injertadas. En las parcelas donde se detectó en el nematodo al inicio del cultivo, las sandías no injertadas y las injertadas sobre Titan mostraron un producción similar, mayor que la de las plantas injertadas sobre RS841 en parcelas con presencia del nematodo al inicio del cultivo. El injerto de la sandía sobre Titan proporciono tolerancia frente a M. javanica. La relación entre Pi y Pf de M. javanica en respuesta a niveles crecientes de Pi, y el efecto sobre la producción de calabacín cv. Amalthee utilizando una serie geométrica de 12 Pi crecientes comprendidas entre 0 y 51.200 huevos/100 cm3 de suelo. La tasa máxima de multiplicación del nematodo fue 425, y la densidad de equilibrio fue 701.951 huevos/100 cm3 suelo. La producción se ajustó al modelo de daño de Seinhorst, dando como resultado una producción mínima (m) de 0,82 y un límite de tolerancia (T) de 402 J2/100 cm3 de suelo. El calabacín cv. Dyamant se plantó en un invernadero infestado con M. javanica con Pi que oscilaba entre 0 y 861 J2/100 cm3 de suelo. La tasa máxima de multiplicación fue 3093, y la densidad de equilibrio fue de 1485 J2/100 cm3 de suelo. La relación entre la Pi y la producción se ajustó al modelo de daño de Seinhorst; el valor de m fue 0,48, y el de T fue 0,02 J2/100 cm3 de suelo. La relación entre la Pi y la Pf de M. javanica en respuesta inóculos iniciales crecientes y el efecto en producción de sandía cv. Sugar Baby se determinó en experimentos en maceta y en campo. En maceta, la tasa máxima de reproducción del nematodo fue de 14, y la densidad de equilibrio fue de 49.400 huevos/100 cm3 de suelo. Los datos de producción, representados como peso fresco de la biomasa aérea, se ajustaron al modelo de daño de Seinhorst, siendo m igual a 0,65 y T igual a 74 huevos/100 cm3 de suelo. En los experimentos de campo (años 2011 y 2012), la tasa máxima de reproducción fue de 73 y 70, y la densidad de equilibrio de 32 y 35 J2/100 cm3 de suelo. Los datos de producción, expresada en peso de los frutos/ parcela elemental, se ajustó a la función de daño de Seinhorst en 2011, siendo los valores m y T 0,63 y 20 J2/100 cm3 de suelo, respectivamente.
63

Millora genètica del calçot (Allium cepa L.) : desenvolupament d'eines de selecció i aplicació a l'obtenció de nous cultivars

Simó Cruanyes, Joan 14 November 2013 (has links)
Els calçots, tiges florals immadures de la ceba (Allium cepa L.), són un cultiu típic de Catalunya i juguen un paper important en l’agricultura catalana. Es calcula que la producció de la campanya 2012-2013 va ser d’uns 48 milions d’unitats, amb un creixement constant els últims anys. Aproximadament el 15% d’aquesta producció es comercialitza sota el segell de qualitat europeu “Indicació Geogràfica Protegida Calçot de Valls”. La varietat més comunament usada per a la producció de calçots és la ceba Blanca Tardana de Lleida (CBTL), que va començar, segons la opinió dels productors, una progressiva disminució del nombre de calçots per planta, ara fa uns 8 anys. L’objectiu principal d’aquesta tesi és, doncs, obtenir nous cultivars més productius, però l’escassa informació sobre la base genètica dels caràcters comercialment importants i les tècniques de maneig més eficients ha obligat a desenvolupar eines metodològiques per avançar en la millora del calçot. Així doncs, la tesi s’articula en cinc articles publicats en revistes indexades i on és recullen com a principals resultats: a) Un mètode estandarditzat de preparació de calçots per anàlisis sensorials i químiques consistent en la cocció al forn durant 18 minuts a 270oC, i la transformació en puré; b) La formulació de l’idiotip sensorial dels calçots basat en una dolçor elevada, baixa fibrositat i absència de sabors atípics; c) El valors elevats de variabilitat sensorial i agromorfològica inter-varietal estimada en calçots produïts per diverses varietats espanyoles de prestigi, algunes de les quals podrien incorporar-se a programes de millora; d) La modelització de poblacions de calçots mitjançant la funció de Gompertz pel que fa a l’evolució del nombre de calçots per planta al llarg del cultiu, la qual cosa permet fer comparacions i facilita la presa de decisions sobre el moment de collita; e) Les similituds en el fons genètic de les varietats tradicionals espanyoles de ceba estimada mitjançant AFLPs i microsatèl•lits, abonant un considerable flux genètic entre varietats i la diferenciació morfològica per pocs loci; f) El desenvolupament d’equacions de regressió eficients que permeten estimar el nombre de calçots de la planta a partir del nombre d’ulls que es detecten en l’estadi de ceba, i determinació de la influència de les dimensions mínimes que ha de tenir la ceba perquè s’expressi el potencial genètic de producció de calçots; g) Finalment, com a resultat del programa de millora, s’han desenvolupat els cultivars Roquerola, amb un desenvolupament primerenc i un nombre mitjà de calçots (4.6 calçots comercials per planta al Gener), i el cultivar Montferri amb un desenvolupament més tardà i que assoleix una mitjana de 8 calçots comercials per planta al Març. / ‘Calçots’, the floral stems of second-year onion (Allium cepa L.) resprouts, are a typical crop from Catalonia and they play and important role in Catalan agriculture. In the last season (2012-2013), 48 millions of units were produced and this number is constantly increasing. Around 15% of this production is commercialized under the European quality label ‘Protected Geographical Indication Calçot de Valls’. The landrace ‘Ceba Blanca Tardana de Lleida’ (CBTL), the most commonly used variety in the production of ‘calçots’, has undergone a gradual decreasing of the ‘calçots’ number per plant in the last 8 years. Therefore, the main aim of this thesis is to obtain more productive cultivars for ‘calçots’ production. However, the lack of information about the genetic basis of the main commercial traits and the most efficient handling techniques, made it necessary to develop methodological tools to move forward in ‘calçots’ breeding. As a result, the thesis is articulated in five indexed peer-reviewed papers, with the following main results: a) A standardized protocol for the preparation of samples for sensory and chemical analysis where 50 commercial-size ‘calçots’ per entry are roasted at 270oC for 18 minutes, and then pureed; b) The design of a sensory ideotype for ‘calçots’ based on high sweetness, low fiber perception, and low off flavors perception; c) The finding of high sensory and agromorphological intervariety variability for 'calçots’ produced by different prestigious Spanish onion landraces, which could be incorporated in breeding programs; d) The modeling of ‘calçots’ populations through the determination of the ‘calçots’ number per plant at different stages of the crop, using a Gompertz function, which allows establishing comparisons and clarifying the optimum harvest time; e) The report of a high similarity in the Spanish onion landraces genetic background, estimated using SSR and AFLP, suggesting an important genetic flow among varieties and the implication of few loci in morphological differentiation; f) The development of efficient regression equations enabling good estimations of the number of ‘calçots’ per plant from the number of gemmae measured in the bulb phase, and the determination of the minimum size of the onion bulb that enables a non-limited expression of the genetic potential for ‘calçots’ production; g) Finally, as a result of a breeding program, we have developed the new cultivars ‘Roquerola’, with an early development and an medium number of ‘calçots’ (4.6 commercial ‘calçots’ per plant in January), and ‘Montferri’, with a late development and 8 commercial ‘calçots’ in March on average.
64

Vi a l'antic Egipte, El

Guasch i Jané, Maria Rosa 21 September 2005 (has links)
La documentació més antiga i extensa sobre la viticultura i l'elaboració del vi prové d'Egipte. on des de fa sis mil anys la vinya ja es cultivava al Delta del Nil. Malgrat això, el seu estudi històric i arqueològic encara presenta aspectes desconeguts. Amb el desenvolupament de les tècniques analítiques, tenim les eines per intentar conèixer les llacunes d'una part de la cultura de la civilització mediterrània més antiga: la cultura del vi a l'antic Egipte.El vi era un producte de prestigi a Egipte que consumien les classes benestants i la família reial. Des del Període Pre-dinàstic [4.000-3.150 aC] a les tombes egípcies s'hi dipositaven àmfores de vi com a ofrena per tal que el mort en pogués disposar també en el Més Enllà. Gràcies a què l'elaboració del vi es troba representada en escenes pintades a les parets de les tombes, podem conèixer com el preparaven. Durant el Regne Nou [1.543-1.078 aC] les àmfores s'identificaven de la mateixa manera com ara es fa amb les ampolles de vi. El nom del producte que trobem és vi [irp], però curiosament mai s'indicava si era blanc o negre. També existia un altre tipus de beguda anomenada Shedeh, que no té traducció, i de la qual no es coneix la seva matèria primera. És a partir d'aquestes omissions on s'inicia aquest estudi.Els objectius del treball són:1. Realitzar un estudi bibliogràfic sobre la viticultura i l'enologia a l'antic Egipte. 2. Verificar analíticament la presència de vi en àmfores de l'antic Egipte.- Realitzar anàlisis de l'àcid tartàric, compost característic del vi, en mostres procedents d'àmfores egípcies. - S'estudiaran àmfores d'entre tres i cinc mil anys d'antiguitat de les col·leccions del Museu Egipci del Caire i del Departament de l'Antic Egipte i Sudan del Museu Britànic de Londres. 3. Investigar quin vi s'elaborava a Egipte, blanc o negre. - Posar a punt un nou mètode per a la determinació de marcadors de vi en mostres arqueològiques. - Realitzar anàlisis de residus trobats a l'interior d'àmfores egípcies. 4. Conèixer quina era la matèria primera del producte que els antics egipcis guardaven en àmfores i anomenaven Shedeh. - Realitzar anàlisis d'un residu trobat a l'interior d'una àmfora inscrita Shedeh per saber si aquest s'elaborava a partir de raïm. RESULTATS I APLICACIONSMitjançant el nou mètode d'anàlisi de residus arqueològics per LC/MS/MS es pot demostrar la presència de vi en mostres arqueològiques [tant rascades de la ceràmica com residus secs dipòsits] identificant l'àcid tartàric. El mètode és adequat en l'estudi de mostres arqueològiques per la seva alta sensibilitat i gran selectivitat. La quantitat necessària per l'anàlisi és de només 2 mg.S'ha demostrat per primer cop en mostres arqueològiques que, mitjançant una oxidació alcalina l'àcid siríngic procedent de la malvidina, present en raïms i vins negres joves, s'allibera del polímer complex format al llarg del temps i es pot establir com a marcador de vi negre en residus arqueològics. Per primera vegada, s'ha estudiat el color del vi mitjançant la identificació de dos compostos marcadors de vi en arqueologia: l'àcid tartàric i l'àcid siríngic. Aquest treball també ha permès conèixer que a l'antic Egipte, durant la Dinastia XVIII [1.543-1.292 aC], s'elaborava vi blanc i vi negre, ambdós sota la mateixa denominació: irp. També s'ha pogut constatar que la matèria primera de la beguda egípcia Shedeh era el raïm negre. NOTA: Aquesta tesi ha estat publicada en suport paper per l'editorial Archaeopress: (http://www.archaeopress.com/searchBar.asp?QuickSearch=Guasch) / Wine was a highly appreciated drink in Ancient Egypt. Since the Early Dynastic period (3150-2900 BC), wine jars were placed in royal tombs as funerary meals. Wine offerings to deities performed by the Pharaoh were often shown on the walls of Egyptian temples. From the Old Kingdom period (2700-2200 BC,) Egyptian private tombs were decorated with daily scenes like the grape harvest and the winemaking. The color of the wine was not referred to on texts, papyrus or inscriptions on amphorae.A new method for the identification of tartaric acid, as a wine marker, and for the first time syringic acid, as a red wine marker, in archaeological samples from Egyptian vessels has been developed. The technique used combines the liquid chromatography with the mass spectrometry in tandem (LC/MS/MS). Owing to the special characteristics of the samples, such as the dryness and the small quantity available for analysis, it was necessary the method to be very sensitive and highly specific to detect these compounds at trace levels in the residues. Samples of residues found in wine jars belonging to king Tutankhamun's collection, at the Egyptian Museum in Cairo, have been analyzed. The results reveal that red and white wines were made at the end of the 18th Dynasty (about 1400 BC). Moreover, the botanical origin of the "shedeh" drink has been studied using the new method for archaeological samples. The analysis of a residue inside a well-preserved shedeh amphora from Tutankhamun's Burial chamber, revealed that the "shedeh" drink was made from red grapes, confirming the characteristic of "shedeh" was its particular elaboration. NOTE: Doctoral dissertation published in English by Archaeopress, "Wine in Ancient Egypt: a Cultural and Analytical Study", British Archaeological Reports, Internationl Series 1851, Oxford 2008, iX-72 p.http://www.archaeopress.com/searchBar.asp?QuickSearch=Guasch
65

La vitivinicultura y su proceso de expansiónen ladera en el valle del Lontué, Séptima Región del Maule

Rojas Montecino, Patricio 12 September 2012 (has links)
Los vinos chilenos han alcanzado un lugar de indiscutida excelencia a nivel mundial; gracias a factores geográficos y climáticos que han privilegiado el cultivo de la vid, como también la excelente producción de vinos y la clara visión técnica empresarial han sido determinantes en el desarrollo de la industria vitivinícola nacional. La actual oferta y desarrollo que la industria vitivinícola nacional ha experimentado en los últimos años, se ve manifestado en el incremento de las exportaciones y consumo del producto, la plantación y cultivo de nuevas cepas, y las crecientes inversiones en alta tecnología para la producción, de esta forma esta industria se posiciona como una de las áreas con mayores proyecciones económicas en el país. Pero para que el vino chileno siga siendo competitivo tiene que mejorar su calidad, ya que la industria vitivinícola del país ha priorizado la relación precio calidad, desplazando a un segundo plano la producción de vinos finos. De esta forma la alta competitividad del mercado, ha impulsado a los empresarios del rubro a invertir en nuevas y avanzadas tecnologías, tanto en producción, imagen y marketing del producto, con el fin de producir vinos finos de calidad, destinados a satisfacer las demandas de expertos y consumidores tanto extranjeros como nacionales. De esta forma, los vinos nacionales se proyectan como un mercado en creciente auge, situación que implica un compromiso con el perfeccionamiento y difusión del producto, considerando las exigencias que el competitivo mercado del vino conlleva. En síntesis, para potenciar la producción de vinos finos de calidad debemos preocuparnos de un factor fundamental como es el clima, el cual se plasma finalmente en la cepa, otorgándole un sabor único y característico, lo que permitirá competir en el mercado de vinos finos, con un alto valor comercial. / Los vinos chilenos han alcanzado un lugar de indiscutida excelencia a nivel mundial; gracias a factores geográficos y climáticos que han privilegiado el cultivo de la vid, como también la excelente producción de vinos y la clara visión técnica empresarial han sido determinantes en el desarrollo de la industria vitivinícola nacional. La actual oferta y desarrollo que la industria vitivinícola nacional ha experimentado en los últimos años, se ve manifestado en el incremento de las exportaciones y consumo del producto, la plantación y cultivo de nuevas cepas, y las crecientes inversiones en alta tecnología para la producción, de esta forma esta industria se posiciona como una de las áreas con mayores proyecciones económicas en el país. Pero para que el vino chileno siga siendo competitivo tiene que mejorar su calidad, ya que la industria vitivinícola del país ha priorizado la relación precio calidad, desplazando a un segundo plano la producción de vinos finos. De esta forma la alta competitividad del mercado, ha impulsado a los empresarios del rubro a invertir en nuevas y avanzadas tecnologías, tanto en producción, imagen y marketing del producto, con el fin de producir vinos finos de calidad, destinados a satisfacer las demandas de expertos y consumidores tanto extranjeros como nacionales. De esta forma, los vinos nacionales se proyectan como un mercado en creciente auge, situación que implica un compromiso con el perfeccionamiento y difusión del producto, considerando las exigencias que el competitivo mercado del vino conlleva. En síntesis, para potenciar la producción de vinos finos de calidad debemos preocuparnos de un factor fundamental como es el clima, el cual se plasma finalmente en la cepa, otorgándole un sabor único y característico, lo que permitirá competir en el mercado de vinos finos, con un alto valor comercial.
66

Qualidade, maturação e vida útil pós-colheita de duas cultivares de videiras produzidas sob três porta-enxertos no município de Mossoró/RN / Quality, maturation and shelflife post-harvest of two vine cultivars produced wiht three rootstocks in municipality of Mossoró/RN

Nascimento, Paula Lidiane de Oliveira Fernandes do 01 August 2016 (has links)
Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2017-02-20T12:52:08Z No. of bitstreams: 1 PaulaLOFN_TESE.pdf: 1872841 bytes, checksum: c64fbcf4778cab52059b79b31b0f26ad (MD5) / Rejected by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br), reason: Corrigir CPF do prof. Glauber on 2017-02-23T15:27:57Z (GMT) / Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2017-02-23T15:30:07Z No. of bitstreams: 1 PaulaLOFN_TESE.pdf: 1872841 bytes, checksum: c64fbcf4778cab52059b79b31b0f26ad (MD5) / Approved for entry into archive by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br) on 2017-03-21T15:01:32Z (GMT) No. of bitstreams: 1 PaulaLOFN_TESE.pdf: 1872841 bytes, checksum: c64fbcf4778cab52059b79b31b0f26ad (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-21T15:01:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 PaulaLOFN_TESE.pdf: 1872841 bytes, checksum: c64fbcf4778cab52059b79b31b0f26ad (MD5) Previous issue date: 2016-08-01 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The viticulture has been expanding its cultivation in many regions of the country. Considering his success in the Northeast, in the Vale do São Francisco, research must be done to stimulate the development of this culture in new regions. The objective of this research was to evaluate the development of two grapevine cultivars produced in three rootstocks in Mossoró/RN, assessing maturity, quality and postharvest life of fruit. The experiment was conducted at the Experimental Farm Rafael Fernandesfrom 2013 to 2015. We used the design of randomized blocks with split plots for the three experiments. The first experiment evaluated the quality of the fruit in four crop cycles, with the rootstock (IAC 766, IAC 572 and IAC 313) in the plots and crop cycles subplots. In the second experiment, the treatments were three rootstocks (IAC 766, IAC 572 and IAC 313) and four maturity stages (14, 19, 24 and 28 days after the start of the color change of the berry) with five repetitions for Isabel Precoce. In the third experiment, we evaluated the shelflife of vine cultivars stored under refrigeration (4 ± 2 ° C and 95 ± 5% RH), where plots were assigned to rootstocks (IAC 766, IAC 572 and IAC 313) and time storage were assigned to the subplots. In third experiment for cultivar Isabel Precoce, storage times were 10, 20, 30, 40 and 50 days after harvest; to cultivar Itália Melhorada, were 8, 16, 24 and 32 days of storage after harvest. The characteristics evaluated for the three experiments were: mass of the bunch, number and berry mass, peel mass, berry length, berry diameter, color Berry (L, A * and B *), firmness (N) mass loss, wilting index stalk and injuries, soluble solids (SS), titratable acidity (TA), pH, SS/AT ratio, total and reducing sugars, anthocyanins, flavonoids, phenolic compounds and antioxidant activity. For the cycles of Isabel cultivar, the bunch weight and the number of berries were higher in the 3rd and 4th cycles; but the physical and chemical characteristics, as soluble solids, SS/AT ratio and sugar, were higher in the 1st cycle; as the bioactive compounds, phenolic and antioxidant activity was higher in the 4th harvest (first semester 2015). For cultivar Itália Melhorada, the 1st cycle gave higher soluble solids and SS/AT ratio, and the rootstock 766 shown superiority; in the second cycle, the mass of the bunch and number of berry was greater, and the rootstock 572 most massive result of the bunch. The ideal point of Isabel Precoce grape harvest is 28 days after the beginning of the maturation. The rootstock had a significant effect only for the SS/AT ratio, and highlight the IAC 766; for bioactive compounds, there was an increase with the maturation only for the phenolic content in the peel and pulp and anthocyanins, the other compounds did not vary throughout the maturation. Regarding storage the cultivar Isabel Precoce had a Shelflife relatively long, 50 days of storage at 4 ° C ± ± 2ºC and 90 ± 5% RH; the cultivar Itália Melhorada had a limited shelf life to 24 days of storage (4 ° C ± 2ºC and 90 ± 5% RH). As for the rootstocks used, the 766 and 572 had higher soluble sugar content for Isabel Precoce cultivar and higher soluble solids and total sugars to cultivar Itália Melhorada / A viticultura vem expandindo seu cultivo por várias regiões do país. Diante do seu sucesso na região nordeste, no Vale do São Francisco, pesquisas devem ser feitas visando estimular o desenvolvimento desta cultura em novas regiões. O objetivo do trabalho foi avaliar a qualidade, maturação e potencial de conservação dos frutos de duas cultivares de videira, produzidas sob três porta-enxertos no município de Mossoró/RN. O experimento foi realizado na Fazenda Experimental Rafael Fernandes, da UFERSA, no período de 2013 a 2015. Utilizou-se para os três experimentos o delineamento em blocos ao acaso com parcelas subdivididas. O primeiro experimento avaliou a qualidade dos frutos em quatro ciclos da cultura, com os porta-enxertos (IAC 766, IAC 572 e IAC 313) nas parcelas e os ciclos da cultura nas subparcelas. No segundo experimento, os tratamentos foram três porta-enxertos (IAC 766, IAC 572 e IAC 313) e quatro estádios de maturação (14, 19, 24 e 28 dias após o início da mudança de cor das bagas) com cinco repetições para Isabel Precoce. No terceiro experimento, foi avaliada a vida útil das cultivares de videira armazenadas sob refrigeração (4 ± 2º C e 95 ± 5% UR), onde as parcelas foram atribuídas aos porta-enxertos (IAC 766, IAC 572 e IAC 313) e tempo de armazenamento, às subparcelas. As características avaliadas para os três experimentos foram: massa do cacho, número de bagas, massa das bagas, massa da casca, comprimento da baga, diâmetro da baga, cor da baga (L, a* e b*), firmeza (N), perda de massa, índice de murchamento do engaço e injurias, sólidos solúveis (SS), acidez titulável (AT), pH, relação SS/AT, açúcares totais e redutores, antocianinas, flavonoides, compostos fenólicos e atividade antioxidante. Para os ciclos da cultivar Isabel, o peso do cacho e número de bagas foram superiores no 3º e 4º ciclos, mas as características físico-químicas como sólidos solúveis, relação SS/AT e açúcar foram superiores no 1º ciclo; quanto aos compostos bioativos, os fenólicos e a atividade antioxidante foram maiores no 4º ciclo. Para a cultivar Itália Melhorada, o 1º ciclo proporcionou maiores teores de sólidos solúveis e relação SS/AT, tendo o porta-enxerto IAC-766 mostrado superioridade; já no segundo ciclo, foram maiores a massa do cacho e número de bagas, tendo o porta-enxerto IAC-572 maior resultado de massa do cacho. O ponto ideal de colheita de uvas Isabel Precoce é aos 28 dias após o início da maturação. O porta-enxerto teve efeito significativo apenas para a relação SS/AT, tendo destaque o IAC-766; para os compostos bioativos, houve aumento com a maturação apenas para os teores de fenólicos na casca e polpa e para as antocianinas, os demais compostos não variaram ao longo da maturação. Com relação ao armazenamento, a cultivar Isabel Precoce teve vida útil relativamente longa, 50 dias de armazenamento a 4º C ± 2ºC e 90 ± 5% UR; a cultivar Itália Melhorada teve sua vida útil limitada aos 24 dias de armazenamento (4º C ± 2ºC e 90 ± 5% UR). Quanto aos porta-enxertos utilizados, o IAC-766 e IAC-572 proporcionaram maiores teores de açúcares solúveis para a cultivar Isabel Precoce e maiores teores de sólidos solúveis e açúcares totais para a cultivar Itália Melhorada / 2017-02-20
67

Alterações microclimáticas em vinhedos de Vitis vinifera L. cv. moscato giallo pelo uso de cobertura plástica / Microclimate changes in vineyards of Vitis vinifera L. cv moscato giallo by using plastic covering

Cardoso, Loana Silveira January 2007 (has links)
A região da Serra Gaúcha é a principal produtora de uvas do Brasil e tem a maior área e produção de vinhos finos do País. Porém, a qualidade das uvas e dos vinhos é variável entre safras, pois depende de condições climáticas adequadas, especialmente no período de maturação. Cobertura plástica em vinhedos tem sido usada para melhorar a qualidade das uvas, protegendo-as do excesso de chuvas, em particular na maturação. Este trabalho teve por objetivo avaliar efeitos da cobertura plástica sobre o microclima de vinhedos cv. Moscato Giallo. Experimento foi conduzido em Flores da Cunha, RS, na safra 2005/06, com fileiras descobertas e cobertas por plástico transparente com 160Nm de espessura. Monitorou-se continuamente a radiação fotossinteticamente ativa (RFA), temperatura e umidade do ar e velocidade do vento, sobre a cobertura plástica, entre a cobertura e o dossel, sobre o dossel descoberto e no nível dos cachos de ambos sistemas.Determinou-se a evapotranspiração de referência, eficiência de interceptação de RFA, índice de área foliar e potencial da água no solo e na folha. RFA incidente no dossel coberto foi 67,5% daquela incidente à cobertura. No nível dos cachos cobertos RFA foi em média 16% da incidente sobre a cobertura. Nos cachos descobertos RFA foi 36% da incidente sobre o dossel descoberto. A cobertura aumentou as temperaturas máximas junto às plantas em 3,4°C. A velocidade média do vento foi 88% menor debaixo da cobertura que sobre o dossel descoberto. No período diurno, a umidade relativa do ar foi menor e a pressão de vapor e déficit de saturação foram superiores debaixo da cobertura. A evapotranspiração de referência debaixo da cobertura foi 66% daquela no ambiente externo. O potencial da água no solo foi mais negativo na projeção da cobertura plástica. A cobertura não influenciou o índice de área foliar, mas aumentou a eficiência de interceptação de RFA. / The Serra Gaúcha region is the main grape producer of Brazil, having the largest area and the highest production of fine wines of the Country. However, the quality of grapes depends on the regional climate variability. Plastic covering on vineyards has been used in order to improve the quality of grapes, by protecting plants against the rainfall excess, in particular at grape maturation. This work aimed to evaluate effects of plastic covering on the microclimate of vineyards cv. Moscato Giallo. A field experiment was carried out in Flores da Cunha, RS, in the 2005/06 vegetative cycle, with uncovered and covered plant rows by a 160Nm thick plastic film. Photossintetically active radiation (PAR), air temperature and humidity, and wind velocity were monitored over the plastic covering, between the plastic film and the canopy, over the uncovered canopy, and at level of grapes of both treatments. Reference evapotranspiration (ETo), efficiency of PAR interception, leaf area index, and water potential in soil and leaves were also determined. In average terms, the incident PAR on the covered canopy was 67.5% of the incident PAR on the plastic covering. Incident PAR at the level of the covered grapes was 16% of the incoming PAR on the plastic covering. At the level of uncovered grapes, PAR was 36% of the incident PAR on the uncovered canopy. The plastic covering had increase maximum air temperature close to plants in 3.4ºC. The plastic covering reduced the wind velocity in 88% in comparison to open air. The air relative humidity was reduced, while the water vapor pressure and the vapor pressure deficit were increased under the plastic covering. The reference evapotranspiration under the covering was 66% of ETo on the uncovered canopy. The soil water potential was lower under covered plant rows than under uncovered plants. The plastic covering had no influence on the leaf area index, but it increased the efficiency of PAR interception.
68

CIDVV : centro de investigación y difusión de la vid y el vino : intervención del teatro Victoria de Curicó

Loyola Fernández, Amanda January 2013 (has links)
Arquitecto / No autorizada por el autor para ser publicada a texto completo / El objetivo primordial de este proyecto de arquitectura es intervenir y rehabilitar un espacio con valor patrimonial como es el Teatro Victoria de Curicó1, reconociendo y poniendo en valor el sentido cultural que mantuvo desde que fue construido en el casco histórico de la ciudad, a un costado de la Plaza de Armas2, entre los años 1926 y 1929. Durante los primeros decenios del siglo XX, la ciudad de Curicó sufrió sucesivos terremotos cuyo resultado trajo consigo la destrucción de la mayoría de los edificios institucionales y gran parte de las viviendas de la comuna quedaron en escombros. El Teatro Victoria, surge en el marco de ese contexto, en el cual la ciudad debía volver a erigirse, fenómeno que se repite con el terremoto del 27F y que significó para la ciudad de Curicó la pérdida de gran parte del casco histórico y con ello el patrimonio arquitectónico de la comuna. Por lo tanto, es necesario salvaguardar lo que queda del patrimonio arquitectónico de Curicó, tras la destrucción masiva que provocó el terremoto del 2010. Junto con esto, es importante reconocer el valor patrimonial de este inmueble, cuya expresión estética y arquitectónica escapa a las tipologías tradicionales, y ponerlo en valor a través de un proyecto que contenga funciones afines a las que el Teatro mantuvo a lo largo del tiempo. Cómo objetivo básico de este proyecto, se pretende hacer frente a la relación “inmueble viejo = demolición” que por lo general se produce en provincias o pequeñas ciudades en los que se potencia el desarrollo inmobiliario y económico por sobre el patrimonio arquitectónico y el legado histórico de la ciudad, propiciado por las nulas políticas públicas comunales sobre la protección o rehabilitación del patrimonio arquitectónico local. Específicamente, con este proyecto se propone rehabilitar el Teatro Victoria manteniendo la función expositiva original, sumado a un equipamiento nuevo que fomente el desarrollo económico de la vitivinicultura local, prestando los servicios de investigación en esta área para potenciar el desarrollo de vinos certificados con calidad premium y abordar con mayor fuerza las exportaciones de la región del Maule hacia el extranjero.
69

Alterações microclimáticas em vinhedos de Vitis vinifera L. cv. moscato giallo pelo uso de cobertura plástica / Microclimate changes in vineyards of Vitis vinifera L. cv moscato giallo by using plastic covering

Cardoso, Loana Silveira January 2007 (has links)
A região da Serra Gaúcha é a principal produtora de uvas do Brasil e tem a maior área e produção de vinhos finos do País. Porém, a qualidade das uvas e dos vinhos é variável entre safras, pois depende de condições climáticas adequadas, especialmente no período de maturação. Cobertura plástica em vinhedos tem sido usada para melhorar a qualidade das uvas, protegendo-as do excesso de chuvas, em particular na maturação. Este trabalho teve por objetivo avaliar efeitos da cobertura plástica sobre o microclima de vinhedos cv. Moscato Giallo. Experimento foi conduzido em Flores da Cunha, RS, na safra 2005/06, com fileiras descobertas e cobertas por plástico transparente com 160Nm de espessura. Monitorou-se continuamente a radiação fotossinteticamente ativa (RFA), temperatura e umidade do ar e velocidade do vento, sobre a cobertura plástica, entre a cobertura e o dossel, sobre o dossel descoberto e no nível dos cachos de ambos sistemas.Determinou-se a evapotranspiração de referência, eficiência de interceptação de RFA, índice de área foliar e potencial da água no solo e na folha. RFA incidente no dossel coberto foi 67,5% daquela incidente à cobertura. No nível dos cachos cobertos RFA foi em média 16% da incidente sobre a cobertura. Nos cachos descobertos RFA foi 36% da incidente sobre o dossel descoberto. A cobertura aumentou as temperaturas máximas junto às plantas em 3,4°C. A velocidade média do vento foi 88% menor debaixo da cobertura que sobre o dossel descoberto. No período diurno, a umidade relativa do ar foi menor e a pressão de vapor e déficit de saturação foram superiores debaixo da cobertura. A evapotranspiração de referência debaixo da cobertura foi 66% daquela no ambiente externo. O potencial da água no solo foi mais negativo na projeção da cobertura plástica. A cobertura não influenciou o índice de área foliar, mas aumentou a eficiência de interceptação de RFA. / The Serra Gaúcha region is the main grape producer of Brazil, having the largest area and the highest production of fine wines of the Country. However, the quality of grapes depends on the regional climate variability. Plastic covering on vineyards has been used in order to improve the quality of grapes, by protecting plants against the rainfall excess, in particular at grape maturation. This work aimed to evaluate effects of plastic covering on the microclimate of vineyards cv. Moscato Giallo. A field experiment was carried out in Flores da Cunha, RS, in the 2005/06 vegetative cycle, with uncovered and covered plant rows by a 160Nm thick plastic film. Photossintetically active radiation (PAR), air temperature and humidity, and wind velocity were monitored over the plastic covering, between the plastic film and the canopy, over the uncovered canopy, and at level of grapes of both treatments. Reference evapotranspiration (ETo), efficiency of PAR interception, leaf area index, and water potential in soil and leaves were also determined. In average terms, the incident PAR on the covered canopy was 67.5% of the incident PAR on the plastic covering. Incident PAR at the level of the covered grapes was 16% of the incoming PAR on the plastic covering. At the level of uncovered grapes, PAR was 36% of the incident PAR on the uncovered canopy. The plastic covering had increase maximum air temperature close to plants in 3.4ºC. The plastic covering reduced the wind velocity in 88% in comparison to open air. The air relative humidity was reduced, while the water vapor pressure and the vapor pressure deficit were increased under the plastic covering. The reference evapotranspiration under the covering was 66% of ETo on the uncovered canopy. The soil water potential was lower under covered plant rows than under uncovered plants. The plastic covering had no influence on the leaf area index, but it increased the efficiency of PAR interception.
70

Alterações microclimáticas em vinhedos de Vitis vinifera L. cv. moscato giallo pelo uso de cobertura plástica / Microclimate changes in vineyards of Vitis vinifera L. cv moscato giallo by using plastic covering

Cardoso, Loana Silveira January 2007 (has links)
A região da Serra Gaúcha é a principal produtora de uvas do Brasil e tem a maior área e produção de vinhos finos do País. Porém, a qualidade das uvas e dos vinhos é variável entre safras, pois depende de condições climáticas adequadas, especialmente no período de maturação. Cobertura plástica em vinhedos tem sido usada para melhorar a qualidade das uvas, protegendo-as do excesso de chuvas, em particular na maturação. Este trabalho teve por objetivo avaliar efeitos da cobertura plástica sobre o microclima de vinhedos cv. Moscato Giallo. Experimento foi conduzido em Flores da Cunha, RS, na safra 2005/06, com fileiras descobertas e cobertas por plástico transparente com 160Nm de espessura. Monitorou-se continuamente a radiação fotossinteticamente ativa (RFA), temperatura e umidade do ar e velocidade do vento, sobre a cobertura plástica, entre a cobertura e o dossel, sobre o dossel descoberto e no nível dos cachos de ambos sistemas.Determinou-se a evapotranspiração de referência, eficiência de interceptação de RFA, índice de área foliar e potencial da água no solo e na folha. RFA incidente no dossel coberto foi 67,5% daquela incidente à cobertura. No nível dos cachos cobertos RFA foi em média 16% da incidente sobre a cobertura. Nos cachos descobertos RFA foi 36% da incidente sobre o dossel descoberto. A cobertura aumentou as temperaturas máximas junto às plantas em 3,4°C. A velocidade média do vento foi 88% menor debaixo da cobertura que sobre o dossel descoberto. No período diurno, a umidade relativa do ar foi menor e a pressão de vapor e déficit de saturação foram superiores debaixo da cobertura. A evapotranspiração de referência debaixo da cobertura foi 66% daquela no ambiente externo. O potencial da água no solo foi mais negativo na projeção da cobertura plástica. A cobertura não influenciou o índice de área foliar, mas aumentou a eficiência de interceptação de RFA. / The Serra Gaúcha region is the main grape producer of Brazil, having the largest area and the highest production of fine wines of the Country. However, the quality of grapes depends on the regional climate variability. Plastic covering on vineyards has been used in order to improve the quality of grapes, by protecting plants against the rainfall excess, in particular at grape maturation. This work aimed to evaluate effects of plastic covering on the microclimate of vineyards cv. Moscato Giallo. A field experiment was carried out in Flores da Cunha, RS, in the 2005/06 vegetative cycle, with uncovered and covered plant rows by a 160Nm thick plastic film. Photossintetically active radiation (PAR), air temperature and humidity, and wind velocity were monitored over the plastic covering, between the plastic film and the canopy, over the uncovered canopy, and at level of grapes of both treatments. Reference evapotranspiration (ETo), efficiency of PAR interception, leaf area index, and water potential in soil and leaves were also determined. In average terms, the incident PAR on the covered canopy was 67.5% of the incident PAR on the plastic covering. Incident PAR at the level of the covered grapes was 16% of the incoming PAR on the plastic covering. At the level of uncovered grapes, PAR was 36% of the incident PAR on the uncovered canopy. The plastic covering had increase maximum air temperature close to plants in 3.4ºC. The plastic covering reduced the wind velocity in 88% in comparison to open air. The air relative humidity was reduced, while the water vapor pressure and the vapor pressure deficit were increased under the plastic covering. The reference evapotranspiration under the covering was 66% of ETo on the uncovered canopy. The soil water potential was lower under covered plant rows than under uncovered plants. The plastic covering had no influence on the leaf area index, but it increased the efficiency of PAR interception.

Page generated in 0.4536 seconds