• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 5
  • 2
  • Tagged with
  • 7
  • 4
  • 4
  • 4
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Subsídios para o manejo da resistência de Blattella germanica (L., 1767) (Dictyoptera: Blattellidae) a inseticidas. / Bases for managing the resistance of blattella germanica (L., 1767) (Dictyoptera: Blattellidae) to insecticides.

Salmeron, Eloisa 04 April 2002 (has links)
Bases para a implementação de um programa de manejo da resistência de Blattella germanica (L.) a inseticidas foram coletadas no presente trabalho. Técnicas de bioensaio de aplicação tópica e de contato tarsal foram comparadas inicialmente para a detecção da resistência a deltametrina e clorpirifós. O bioensaio de aplicação tópica possibilitou uma melhor discriminação entre a linhagem suscetível e as populações de campo de B. germanica testadas. Resultados do monitoramento da suscetibilidade de B. germanica a inseticidas evidenciaram a presença de variabilidade genética que confere resistência a deltametrina, clorpirifós e fipronil em populações coletadas em alguns estabelecimentos comerciais dos Estados de São Paulo e Rio de Janeiro. As razões de resistência encontradas para deltametrina e clorpirifós foram de aproximadamente 43 e 6 vezes, respectivamente. A resistência de B. germanica a deltametrina foi instável, ou seja, houve uma redução significativa na freqüência de resistência na ausência de pressão de seleção. Estudos de relações de resistência cruzada revelaram uma baixa intensidade de resistência cruzada (aproximadamente 2 vezes) entre fipronil e os inseticidas deltametrina e clorpirifós. E por último, a mistura de deltametrina e clorpirifós foi avaliada para o controle de linhagens de B. germanica resistentes a deltametrina. A mistura proporcionou um melhor controle da linhagem suscetível do que os produtos utilizados isoladamente. No entanto, a discriminação entre as linhagens suscetível e resistente a deltametrina foi evidente com a mistura nas doses recomendadas comercialmente, o que inviabilizaria o emprego desta estratégia no manejo da resistência de B. germanica a deltametrina. / Bases for implementing a resistance management program of Blattella germanica (L.) to insecticides were collected in this study. Initially, we compared the topical and residual tarsal-contact bioassays for detecting resistance to deltamethrin and chlorpyrifos. The topical bioassay gave better discrimination between susceptible and field-collected populations of B. germanica. Results from a survey of the susceptibility of B. germanica to insecticides revealed the presence of genetic variability that confers resistance to deltamethrin, chlorpyrifos and fipronil in field-collected populations of B. germanica from the States of São Paulo and Rio de Janeiro. The resistance ratios to deltamethrin and chlorpyrifos were approximately 43 and 6-fold, respectively. The resistance of B. germanica to deltamethrin was unstable; that is, a significant reduction in the frequency of resistance was detected under absence of selection pressure. Studies on cross-resistance relationships showed a low intensity of cross-resistance (approximately 2-fold) between fipronil and the insecticides deltamethrin and chlorpyrifos. And finally, the viabilility of the use of deltamethrin and chlorpyrifos mixture was evaluated for controlling deltamethrin-resistant strains of B. germanica. The use of mixtures gave better control of the susceptible strain than the use of the products by itself. However, the discrimination between susceptible and resistant strains was clear with the use of mixtures at recommended rates, which impairs the use of this strategy for managing B. germanica resistance to deltamethrin.
2

ISOLAMENTO DE Cryptococcus neoformans (SANFELICE) VUILLEMIN (1901) DE Periplaneta americana (LINNEU, 1758) RECOLHIDAS DE AMBIENTES P?BLICOS. / ISOLATION OF Cryptococcus neoformans (SANFELICE) VUILLEMIN (1901) OF Periplaneta americana (LINNEU, 1758) COLLECTED IN PUBLIC PLACES.

Souza, Pablo Waldeck Gon?alves de 07 March 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-28T20:17:28Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2008 - Pablo Waldeck Goncalves de Souza.pdf: 2011389 bytes, checksum: 2d903c70e0f497dfa879d5f386e128c6 (MD5) Previous issue date: 2008-03-07 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior / The objective of this paper was determined the presence of Cryptococcus neoformans in cockroach (Periplaneta americana) collected in public places. The motivation for this research was based on the fact that this species of cockroach is synanthropic and vehicle of several pathogenic agents for man and animals. The insect were collected already dead and also collected alive using different traps, at all, were 150 samples. The research of the presence of the agents in the insects was made in Laboratory of Pathogenic and Environmental Yeasts, Department of Microbiology and Immunology Veterinary, Institute of Veterinary, UFRRJ, by the process of the exoskeleton and the internal content of then, sowing in cultivation medium containing dopamine. The confirmations of isolation were made by macromorfology and micromorfology test, realization of auxanographic method and complementally proofs. Was not obtained isolation of Cryptococcus neoformans of exoskeleton. Were obtained 5 isolated (3%), starting by the content of the insects that, after the serogrouping in CGB medium, show them self as belonging to AD serum group. Test show that 80% of the stumps are big producing of phospholipase and 100% big producing of protease. We considerate that the cockroaches of the species Periplaneta americana are,potentially, a vector for the studied yeast. / O objetivo deste trabalho foi determinar a presen?a de Cryptococcus neoformans em baratas (Periplaneta americana) recolhidas de ambientes p?blicos. A motiva??o para esta pesquisa deve-se ao fato desta esp?cie de barata ser sinantr?pica e veiculadora de v?rios agentes patog?nicos para o homem e animais. Os insetos foram recolhidos mortos e tamb?m capturados vivos por meio de duas diferentes armadilhas, totalizando 150 amostras. A pesquisa da presen?a do agente nos insetos foi feita no Laborat?rio de Leveduras Patog?nicas e Ambientais, Depto de Microbiologia e Imunologia Veterin?ria, Instituto de Veterin?ria, UFRRJ, por processamento do exoesqueleto e do conte?do interno dos mesmos, com semeadura em meio de cultivo contendo dopamina. As confirma??es de isolamento foram realizadas por meio de testes de macromorfologia, micromorfologia, realiza??o de auxanograma e provas complementares. N?o foi obtido isolamento de Cryptococcus neoformans de exoesqueleto. Foram obtidos 5 isolamentos (3%) a partir do conte?do interno dos insetos que, ap?s sorogrupagem em meio CGB revelaram-se como pertencentes ao sorogrupo AD. Testes evidenciaram que 80% das cepas s?o forte produtoras de fosfolipase e 100% forte produtoras de protease. Consideramos que as baratas da esp?cie Periplaneta americana s?o um potencial vetor para a levedura estudada.
3

Subsídios para o manejo da resistência de Blattella germanica (L., 1767) (Dictyoptera: Blattellidae) a inseticidas. / Bases for managing the resistance of blattella germanica (L., 1767) (Dictyoptera: Blattellidae) to insecticides.

Eloisa Salmeron 04 April 2002 (has links)
Bases para a implementação de um programa de manejo da resistência de Blattella germanica (L.) a inseticidas foram coletadas no presente trabalho. Técnicas de bioensaio de aplicação tópica e de contato tarsal foram comparadas inicialmente para a detecção da resistência a deltametrina e clorpirifós. O bioensaio de aplicação tópica possibilitou uma melhor discriminação entre a linhagem suscetível e as populações de campo de B. germanica testadas. Resultados do monitoramento da suscetibilidade de B. germanica a inseticidas evidenciaram a presença de variabilidade genética que confere resistência a deltametrina, clorpirifós e fipronil em populações coletadas em alguns estabelecimentos comerciais dos Estados de São Paulo e Rio de Janeiro. As razões de resistência encontradas para deltametrina e clorpirifós foram de aproximadamente 43 e 6 vezes, respectivamente. A resistência de B. germanica a deltametrina foi instável, ou seja, houve uma redução significativa na freqüência de resistência na ausência de pressão de seleção. Estudos de relações de resistência cruzada revelaram uma baixa intensidade de resistência cruzada (aproximadamente 2 vezes) entre fipronil e os inseticidas deltametrina e clorpirifós. E por último, a mistura de deltametrina e clorpirifós foi avaliada para o controle de linhagens de B. germanica resistentes a deltametrina. A mistura proporcionou um melhor controle da linhagem suscetível do que os produtos utilizados isoladamente. No entanto, a discriminação entre as linhagens suscetível e resistente a deltametrina foi evidente com a mistura nas doses recomendadas comercialmente, o que inviabilizaria o emprego desta estratégia no manejo da resistência de B. germanica a deltametrina. / Bases for implementing a resistance management program of Blattella germanica (L.) to insecticides were collected in this study. Initially, we compared the topical and residual tarsal-contact bioassays for detecting resistance to deltamethrin and chlorpyrifos. The topical bioassay gave better discrimination between susceptible and field-collected populations of B. germanica. Results from a survey of the susceptibility of B. germanica to insecticides revealed the presence of genetic variability that confers resistance to deltamethrin, chlorpyrifos and fipronil in field-collected populations of B. germanica from the States of São Paulo and Rio de Janeiro. The resistance ratios to deltamethrin and chlorpyrifos were approximately 43 and 6-fold, respectively. The resistance of B. germanica to deltamethrin was unstable; that is, a significant reduction in the frequency of resistance was detected under absence of selection pressure. Studies on cross-resistance relationships showed a low intensity of cross-resistance (approximately 2-fold) between fipronil and the insecticides deltamethrin and chlorpyrifos. And finally, the viabilility of the use of deltamethrin and chlorpyrifos mixture was evaluated for controlling deltamethrin-resistant strains of B. germanica. The use of mixtures gave better control of the susceptible strain than the use of the products by itself. However, the discrimination between susceptible and resistant strains was clear with the use of mixtures at recommended rates, which impairs the use of this strategy for managing B. germanica resistance to deltamethrin.
4

LOS ORIGENES DE LA VIVIENDA SOCIAL EN LA REGIÓN DE MURCIA. 1900-1936. LAS INICIATIVAS DE CASAS BARATAS EN CARTAGENA Y MURCIA

Ródenas López, Manuel Alejandro 16 May 2016 (has links)
[EN] The origins of social housing in the Region of Murcia. 1900-1936. The initiatives of Working-class Houses in Cartagena and Murcia. At the last decades of the nineteenth century, the problem of working-class houses was a pressing issue in the Region of Murcia. Even with a low industrialization index and an economy fully immersed in a modernization process, the 'social matter', as it was called in the reformist circles, widely spread in a clear way and its consequences mobilised several social agents. From the first overcrowding problems in the mining settlements, to the latest frustrated attempts of cooperative initiatives before Spanish Civil War, the different solutions left a mark, in both architectural and urban scopes, in the main cities of the region. The architecture essays of this period in the province just outline the topic of working-class dwellings, and really go in depth in public or monumental topics from historical or stylistic points of view. This dissertation tackles how the working-class house problem arose in the Region of Murcia. It will also deal with the different solving proposals and its evolution during the aforementioned period, from the working-class houses to the initiatives of 'Casas Baratas' considered as the beginning of subsidised social housing in Spain. Chapters II and III, following the methodological introduction, are mainly dedicated to a focused contextualisation. The first one refers to the origin of the housing problem in Europe and Spain, from its denunciation to the diverse variety of offered solutions, and it also presents a view of the debate about dwelling and several urban concepts arisen in that moment. The following chapter shows different aspects such as economic, social, demographic or urban issues that help us understand the global scene, first at a regional level and particularized then to Murcia and Cartagena. In the fourth chapter, a summary of social housing laws and acts is showed, at both national and local ranges, from the background on social politics in the middle of nineteenth century up to 1935. The impact of the legal scope in the initiatives of 'Casas Baratas' is also dealt in this chapter. In addition, an abstract of the required procedures to become a beneficiary of state subsidies is added in order to get a better understanding of the next chapters. Chapters V and VI include the main interventions of working-class houses and 'casas baratas' respectively. The chapter V presents a variety of the main solutions found about non-subsidised working-class interventions, organised by topics. Chapter VI, in turn, covers only the 'Casas Baratas' initiatives that began the administrative procedures and provides the details of their development, from the purchase of the plot and projects to the legal procedures and their present conditions. After the descriptions of the solving proposals, it is necessary to do a graphic analysis in order to provide a general overview. Three different methods have been applied to attain this goal: a drawing catalogue of the main interventions, a statistic of the building licenses during this period and finally, a graphic timeline. The last chapter is devoted to the study of three low-density interventions of social housing in Rome within the same period of time. They may offer an idea on how this problem was addressed in a city lacking of a great industrial area. Finally, the conclusions of this dissertation consider the global set of the shown experiences and the social and economic issues in order to establish the guidelines in the origin and development of social housing in the region of Murcia. / [ES] Los orígenes de la vivienda social en la Región de Murcia. 1900-1936. Las iniciativas de Casas Baratas en Cartagena y Murcia. El problema de la habitación obrera a finales del siglo XIX no fue una cuestión ajena en la Región de Murcia. Aún contando con un escaso índice de industrialización y una economía en pleno proceso de modernización, la 'cuestión social' como se denominaría en los ambientes reformistas, se dejó sentir de una manera patente y sus consecuencias movilizaron a numerosos agentes sociales. Desde los primeros problemas de hacinamiento en las poblaciones mineras durante el último cuarto del siglo XIX, hasta los últimos intentos frustrados de iniciativas cooperativistas anteriores a la Guerra Civil, las diferentes propuestas de solución dejaron su huella tanto a nivel arquitectónico como urbano, en las principales ciudades de la región. Los estudios dedicados a la arquitectura de este periodo en la provincia esbozan ligeramente el tema de la residencia obrera, para centrarse en temas del ámbito público o monumental enfocados desde puntos de vista históricos y estilísticos. Este trabajo aborda cómo se gestó el problema de la habitación de las clases modestas en la Región de Murcia, las diferentes propuestas de solución, así como la evolución durante el periodo señalado, desde la vivienda obrera hasta las iniciativas de casas baratas, acogidas a los beneficios de la legislación y consideradas el origen de la vivienda social subvencionada en España. Los capítulos II y III, que siguen a la introducción metodológica, están dedicados fundamentalmente a una contextualización enfocada. El segundo hace referencia al origen del problema de la vivienda en Europa y en España, desde su denuncia hasta los diferentes tipos de soluciones adoptadas, así como una visión del debate surgido en torno a la habitación y ciertos conceptos urbanísticos vigentes durante el periodo. El tercer capítulo expone los diferentes aspectos económicos, sociales, demográficos y urbanísticos que ayudarán a comprender el escenario, tratados de un modo más general a nivel regional y particularizados después para Murcia y Cartagena. En el capítulo IV se realiza un compendio de la legislación en materia de vivienda social a nivel estatal y municipal, desde los antecedentes en política social a mediados del siglo XIX hasta 1935, y su incidencia en las iniciativas de vivienda obrera de nuestro ámbito de estudio. Se completa con un resumen del procedimiento administrativo que se requería para poder ser beneficiario de las subvenciones estatales. Los siguientes capítulos V y VI contienen las principales actuaciones de vivienda obrera y casas baratas respectivamente. El quinto organiza en grupos temáticos una muestra de las principales realizaciones encontradas en materia de vivienda obrera sin subvencionar, mientras que el sexto comprende únicamente las iniciativas de casas baratas que incoaron expediente y detalla sus diferentes aspectos, desde la adquisición de terrenos y el proyecto hasta la tramitación administrativa o su estado actual. Tras la exposición de las propuestas se hace necesario un análisis gráfico de las mismas que nos permita obtener una visión de conjunto. Esto se lleva a cabo mediante la elaboración de unas fichas de las actuaciones, una estadística de licencias de obra del periodo y un cronograma. Todos ellos comentados en el capítulo VII y aportados en los anexos. Antes de finalizar se incorpora un capítulo dedicado a analizar tres intervenciones de vivienda social de baja densidad en Roma, dentro del mismo marco temporal y que pueden aportar una idea de cómo se afrontó el problema en una ciudad carente también de un cinturón industrial importante. Las conclusiones de esta Tesis Doctoral consideran el conjunto de experiencias expuestas y los diferentes aspectos económicos, sociales, técnicos y administrativos, a fin de establecer las pautas en la generaci / [CAT] El problema de l'habitació obrera a la darreria del segle XIX no va ser una qüestió aliena a la regió de Múrcia. Tot i que tenia un escàs índex d'industrialització i una economia en ple procés de modernització, la qüestió social, com es denominaria en els ambients reformistes, es va deixar sentir d'una manera palesa, i les seues conseqüències van mobilitzar nombrosos agents socials. Des dels primers problemes de sobreocupació a les poblacions mineres durant l'últim quart del segle XIX, fins als últims intents frustrats d'iniciatives cooperativistes anteriors a la Guerra Civil, les diverses propostes de solució van deixar petjada, tant en l'àmbit arquitectònic com urbà, a les principals ciutats de la regió. Els estudis dedicats a l'arquitectura d'aquest període a la província esbossen lleugerament el tema de la residència obrera, per a centrar-se en temes de l'àmbit públic o monumental enfocats des de punts de vista històrics i estilístics. Aquest treball aborda com es va gestar el problema de l'habitació de les classes modestes a la regió de Múrcia, les diverses propostes de solució, i també l'evolució durant el període assenyalat, des de l'habitatge obrer fins a les iniciatives de cases barates, acollides als beneficis de la legislació i considerades l'origen de l'habitatge social subvencionat a Espanya. Els capítols II i III, que segueixen la introducció metodològica, estan dedicats fonamentalment a una contextualització enfocada. El primer fa referència a l'origen del problema de l'habitatge a Europa i a Espanya, des de la denúncia d'aquest problema fins als diversos tipus de solucions adoptades, com també una visió del debat sorgit entorn de l'habitació i certs conceptes urbanístics vigents durant el període. El següent capítol exposa els aspectes econòmics, socials, demogràfics i urbanístics que ajudaran a comprendre l'escenari, tractats d'una manera més general a escala regional, i particularitzats després per a les ciutats de Múrcia i Cartagena. En el capítol IV es du a terme un compendi de la legislació en matèria d'habitatge social a escala estatal i municipal, des dels antecedents en política social a mitjan segle XIX fins a 1935, i la seua incidència en les iniciatives d'habitatge obrer del nostre àmbit d'estudi. Es completa amb un resum del procediment administratiu que es requeria per a poder ser beneficiari de les subvencions estatals. Els següents capítols V i VI contenen les principals actuacions d'habitatge obrer i cases barates, respectivament. El capítol V organitza en grups temàtics una mostra de les principals realitzacions trobades en matèria d'habitatge obrer sense subvencionar, mentre que el següent comprèn únicament les iniciatives de cases barates que van incoar expedient i en detalla els diversos aspectes, des de l'adquisició de terrenys i el projecte fins a la tramitació administrativa o l'estat actual. Després de l'exposició i la descripció de les propostes, se'n fa necessària una anàlisi gràfica que ens ajude a obtenir una visió de conjunt. Aquesta anàlisi es duu a terme per mitjà de l'elaboració d'unes fitxes de les actuacions, una estadística de llicències d'obra del període i un cronograma. Tots ells comentats en el capítol VII i aportats en els annexos. Abans d'acabar, s'hi incorpora un capítol dedicat a analitzar tres intervencions d'habitatge social de baixa densitat a Roma, dins del mateix marc temporal, que poden aportar una idea de com es va afrontar el problema en una ciutat que tampoc no tenia un cinturó industrial important. La conclusió d'aquesta tesi doctoral considera de manera global tant el conjunt d'experiències exposades com els aspectes del context econòmic i social, per a tractar d'establir les pautes en la generació i el desenvolupament de l'habitatge social a la Regió de Múrcia. / Ródenas López, MA. (2016). LOS ORIGENES DE LA VIVIENDA SOCIAL EN LA REGIÓN DE MURCIA. 1900-1936. LAS INICIATIVAS DE CASAS BARATAS EN CARTAGENA Y MURCIA [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/64085 / TESIS
5

Controle de Blattella germanica (L.) com Metarhizium anisopliae e inseticidas reguladores de crescimento. / Control of the german cockroach Blattella germanica with Metarhizium anisopliae and insect growth regulators.

Lopes, Rogério Biaggioni 14 April 2005 (has links)
Avaliou-se o efeito de Metarhizium anisopliae e dos inseticidas triflumuron e pyriproxifen para adultos e ninfas de Blattella germanica, e a eficiência da associação desses agentes no controle de colônias da praga. Doses elevadas do patógeno ocasionaram altos índices de mortalidade de adultos e ninfas. Não foi observada mortalidade significativa para insetos que se alimentaram de iscas contaminadas com o patógeno. Adultos e ninfas expostos à superfície contaminada com o fungo na formulação pó (5%) apresentaram mortalidade de 93,7% e 82,3% após 9 dias da aplicação, respectivamente. As CL25 para ninfas tratadas com triflumuron e pyriproxifen foram de 0,19% e 0,45% de ingrediente ativo, respectivamente, para um período de alimentação de 72 horas na isca contaminada. Os inseticidas afetaram a produção de ootecas viáveis e o número de ninfas produzidas por ooteca. Após 60 dias, colônias de laboratório não tratadas apresentaram 6,55 vezes mais insetos em relação à população inicial, com uma média de 233,9 insetos. As colônias apresentaram crescimento menor quando submetidas aos inseticidas triflumuron e pyriproxifen, com 60,8 e 81 insetos em média, respectivamente. Os melhores resultados foram obtidos nos tratamentos em que os inseticidas foram associados ao patógeno, resultando populações de 41,8 e 57,7 insetos para triflumuron + M. anisolpiae e pyriproxifen + M. anisopliae, respectivamente. Duas aplicações associando-se o patógeno aos inseticidas na mesma isca atrativa, em uma câmara de infecção, controlou totalmente uma população em campo. Insetos da criação infectados por Gregarina sp. mostraram-se mais sensíveis quando expostos a M. anisopliae e a triflumuron em relação a insetos sadios. Estudos mais detalhados sobre como os inseticidas podem interferir no processo de doença casusada pelo fungo no inseto, além de aspectos relacionados à formulação do micoinseticida e da sua contribuição na mortalidade de populações de B. germanica em campo são ainda necessários. / It was evaluated the effect of Metarhizium anisopliae and the insect growth regulators triflumuron and pyriproxifen for adults and nymphs of the German cockroach Blattella germanica, and the efficacy of its association in the control of this urban pest. High doses of the pathogen caused high mortality of adults and nymphs. There was no mortality of B. germanica nymphs exposed for 72 hours to the food contaminated with M. anisopliae. The mortality of adults and nymphs was of 93.7% and 82.3%, respectively, when exposed to a surface that had been contaminated with the fungus formulation (5%), as early as 9 days after the application. The LC25 for nymphs exposed for a 72-hour period to the triflumuron-bait was 0.19% (active ingredient) and for pyriproxifen-baits 0.45%, after 15-day period. Both inseticides decreased the production of viable oothecae and the number of nymphs in this cases. Untreated colonies presented 6.55 fold in the number of insects after a 60-day period, with 233.9 average insects per colony. The colonies exposed to triflumuron and pyriproxifen had an average of 60.8 and 81 insects, respectively. The insecticides and fungus association presented populations of 41.8 and 57.7 insects for triflumuron + M. anisolpiae and pyriproxifen + M. anisopliae, respectively. Two applications of the association of M. anisolpiae and triflumuron+pyriproxifen-bait, in an infection chamber, eliminated a cockroach colony in the field. Gregarine-infected insects were more susceptible than healthy ones when treated with the entomopathogenic fungus M. anisopliae and the insect growth regulator triflumuron. More detailed studies on how the insecticides could interfere in the disease process caused by M. anisopliae, and aspects related to the fungus formulation and its contribution to the mortality of German cockroach field populations are still necessary.
6

Controle de Blattella germanica (L.) com Metarhizium anisopliae e inseticidas reguladores de crescimento. / Control of the german cockroach Blattella germanica with Metarhizium anisopliae and insect growth regulators.

Rogério Biaggioni Lopes 14 April 2005 (has links)
Avaliou-se o efeito de Metarhizium anisopliae e dos inseticidas triflumuron e pyriproxifen para adultos e ninfas de Blattella germanica, e a eficiência da associação desses agentes no controle de colônias da praga. Doses elevadas do patógeno ocasionaram altos índices de mortalidade de adultos e ninfas. Não foi observada mortalidade significativa para insetos que se alimentaram de iscas contaminadas com o patógeno. Adultos e ninfas expostos à superfície contaminada com o fungo na formulação pó (5%) apresentaram mortalidade de 93,7% e 82,3% após 9 dias da aplicação, respectivamente. As CL25 para ninfas tratadas com triflumuron e pyriproxifen foram de 0,19% e 0,45% de ingrediente ativo, respectivamente, para um período de alimentação de 72 horas na isca contaminada. Os inseticidas afetaram a produção de ootecas viáveis e o número de ninfas produzidas por ooteca. Após 60 dias, colônias de laboratório não tratadas apresentaram 6,55 vezes mais insetos em relação à população inicial, com uma média de 233,9 insetos. As colônias apresentaram crescimento menor quando submetidas aos inseticidas triflumuron e pyriproxifen, com 60,8 e 81 insetos em média, respectivamente. Os melhores resultados foram obtidos nos tratamentos em que os inseticidas foram associados ao patógeno, resultando populações de 41,8 e 57,7 insetos para triflumuron + M. anisolpiae e pyriproxifen + M. anisopliae, respectivamente. Duas aplicações associando-se o patógeno aos inseticidas na mesma isca atrativa, em uma câmara de infecção, controlou totalmente uma população em campo. Insetos da criação infectados por Gregarina sp. mostraram-se mais sensíveis quando expostos a M. anisopliae e a triflumuron em relação a insetos sadios. Estudos mais detalhados sobre como os inseticidas podem interferir no processo de doença casusada pelo fungo no inseto, além de aspectos relacionados à formulação do micoinseticida e da sua contribuição na mortalidade de populações de B. germanica em campo são ainda necessários. / It was evaluated the effect of Metarhizium anisopliae and the insect growth regulators triflumuron and pyriproxifen for adults and nymphs of the German cockroach Blattella germanica, and the efficacy of its association in the control of this urban pest. High doses of the pathogen caused high mortality of adults and nymphs. There was no mortality of B. germanica nymphs exposed for 72 hours to the food contaminated with M. anisopliae. The mortality of adults and nymphs was of 93.7% and 82.3%, respectively, when exposed to a surface that had been contaminated with the fungus formulation (5%), as early as 9 days after the application. The LC25 for nymphs exposed for a 72-hour period to the triflumuron-bait was 0.19% (active ingredient) and for pyriproxifen-baits 0.45%, after 15-day period. Both inseticides decreased the production of viable oothecae and the number of nymphs in this cases. Untreated colonies presented 6.55 fold in the number of insects after a 60-day period, with 233.9 average insects per colony. The colonies exposed to triflumuron and pyriproxifen had an average of 60.8 and 81 insects, respectively. The insecticides and fungus association presented populations of 41.8 and 57.7 insects for triflumuron + M. anisolpiae and pyriproxifen + M. anisopliae, respectively. Two applications of the association of M. anisolpiae and triflumuron+pyriproxifen-bait, in an infection chamber, eliminated a cockroach colony in the field. Gregarine-infected insects were more susceptible than healthy ones when treated with the entomopathogenic fungus M. anisopliae and the insect growth regulator triflumuron. More detailed studies on how the insecticides could interfere in the disease process caused by M. anisopliae, and aspects related to the fungus formulation and its contribution to the mortality of German cockroach field populations are still necessary.
7

Vivienda obrera en Bilbao y el Bajo Nervión: las casas baratas, una nueva forma de alojamiento (1911-1936)

Domingo Hernández, María del Mar 15 April 2005 (has links)
A finales del siglo XIX y principios del siglo XX la provincia de Vizcaya despuntó en el contexto internacional como importe centro extractor de mineral de hierro y como relevante foco productor siderometalúrgico. Las explotaciones mineras se adueñaron de los Montes de Triano y las fábricas conquistaron las márgenes del Río Nervión, arrastrando tras de sí una densa marea humana. Alojar a esa población se convirtió en una cuestión de primer orden. Paralelamente, las instituciones estatales desbordadas por problemas similares en otros puntos de la geografía española, idearon y pusieron en práctica un complejo engranaje administrativo para erigir las primeras viviendas sociales.Así, las denominadas Casas Baratas fueron la respuesta oficial a la insuficiencia de vivienda obrera y Vizcaya fue una de las provincias donde mayor desarrollo tuvieron este tipo de propuestas constructivas. De este modo, la presente investigación comienza indagando sobre el origen de la problemática en Bilbao y la Cuenca del Bajo Nervión, para después repasar las medidas adoptadas por el Estado y la Diputación de Vizcaya en esta materia. Hecho esto, se da paso a un concienzudo repaso de las características principales de la edificación de Casas Baratas en toda la provincia de Vizcaya, descendiendo, posteriormente, a la realidad de Bilbao, Baracaldo, Sestao, Portugalete, Guecho y Erandio, haciendo hincapié en las inquietudes locales.El estudio finaliza con un ejercicio comparativo con las Casas Baratas de Barcelona, Sabadell y Tarrasa, estableciéndose similitudes y divergencias con el foco industrial más importante del momento en el panorama nacional. / At the end of the 19th century and at the beginning of the 20th Biscay was internationally considered an outstanding centre of iron extraction and a remarkable iron and steel production point. Mines took over the Triano mountains and factories conquered the Nervion river banks carrying a huge wave of population with them. Housing all these people became a prime objective. Likewise, Spanish institutions, overwhelmed by similar problems in other areas of the country, devised and put into practice a complex administrative mechanism to build the first state-subsidized houses.Thus, the so called Cheap Houses were the official answer to the working-class housing shortage and Biscay was one of the regions with a greater development of this kind of building solutions. This research begins with the investigation of the origin and source of the problem in Bilbao and in the Nervion river basin, to later go over the measures adopted by the government and by the provincial council in this matter. Having done this, there is a thorough review of the most relevant features of the Cheap Houses building system all over Biscay, to move then to the reality of life in Bilbao Barakaldo, Sestao, Portugalete, Geucho and Erandio, putting special emphasis on the local concerns.The research ends with a comparative study of the Cheap Houses built in Biscay in contrast to those built in Barcelona, Sabadell and Tarrasa, establishing similarities and differences with the most important industrial centre in that moment in Spain.

Page generated in 0.0344 seconds