• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 120
  • 51
  • 30
  • 18
  • 17
  • 17
  • 17
  • 17
  • 17
  • 17
  • 5
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 282
  • 282
  • 134
  • 130
  • 53
  • 48
  • 47
  • 45
  • 41
  • 38
  • 34
  • 33
  • 30
  • 27
  • 26
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
221

Fatores que afetam a composição do leite bovino em rebanhos sob controle leiteiro: enfoque epidemiológico e metabólico / Factors affecting milk composition in cow herds under milk recording: an epidemiological and metabolic approach

Bondan, Carlos January 2015 (has links)
O Rio Grande de Sul é o estado brasileiro que tem apresentado o maior crescimento na produtividade leiteira do país. Este aumento pode, em parte, ser explicado pelas oportunidades que a produção de leite tem proporcionado em aumentar a renda por hectare melhorando as condições socioeconômicas dos envolvidos na atividade. Porém, a produção ainda se mantém aquém do esperado para o potencial genético do seu rebanho em termos de produtividade e qualidade. O presente trabalho tem como objetivo estudar fatores ambientais e metabólicos que podem estar afetando a quantidade e a qualidade do leite, mediante um estudo retrospectivo que utiliza o banco de dados do controle leiteiro do SARLE-UPF, e um estudo metabólico prospectivo com vacas pertencentes a rebanhos do Planalto Médio do Rio Grande do Sul. No primeiro estudo foram analisados 115 rebanhos que totalizaram 187.796 informações individuais de vacas da raça Holandesa em um período de seis anos (2008-2013), onde se avaliou as influências que as estações do ano, dias em lactação e número de partos acarretaram na composição e produção de leite, enquanto o segundo estudo foram analisadas 119 vacas da raça Holandesa durante o período de transição onde se avaliou os transtornos clínicos e subclínicos e seus efeitos sobre a produção e a composição do leite. O estudo retrospectivo apresenta o efeito da sazonalidade, onde no inverno obtiveram-se as maiores produções de leite e de sólidos totais. Vacas no início da lactação (6 a 60 DEL) e aquelas com dois e três partos foram as mais produtivas. O maior desafio a ser vencido é a diminuição da contagem de células somáticas que se correlacionaram negativamente com a produção e o percentual de lactose. No estudo prospectivo foram encontrados 26,9% de transtornos clínicos e 53,8% de transtornos subclínicos, sendo a hipocalcemia subclínica aquela com maior ocorrência. A produção de leite foi afetada por alguns transtornos clínicos e subclínicos e esteve associada com balanço energético negativo. A gordura láctea e o cociente G:P apresentaram-se aumentadas concomitantemente quando ocorreu aumento dos AGNE, BHB e perda acentuada de ECC. / Rio Grande de Sul is the Brazilian state with the largest increase in milk yield. This increase may be partly explained by the opportunities that dairy production has opened up for raises in income per hectare, thus improving dairy farmers’ socioeconomic conditions. However, milk yield is below expectations for the dairy herd’s genetic potential as far as productivity and quality are concerned. The aim of the present thesis is to investigate environmental and metabolic factors that may affect the quantity and quality of milk. A retrospective study based on the milk recording data obtained by the Division of Dairy Herd Analyses of Universidade de Passo Fundo (SARLE-UPF) and a metabolic prospective study in cows from the Plateau Region of Rio Grande do Sul were conducted. The first study assessed 115 herds, totaling 187,796 individual data on Holstein cows within a six-year period (2008-2013), analyzing the effects of seasons of the year, days in milk, and parity on milk composition and yield. The second study included 119 Holstein cows during the transition period, and assessed clinical and subclinical disorders and their effects on milk yield and composition. The retrospective study demonstrated the effect of seasonality, revealing that the largest productions of milk and total solids occurred in winter. Cows in early lactation (6 to 60 DIM) and those in second and third lactations were the most productive ones. The biggest challenge to be overcome rests with the reduction of somatic cell count, which is negatively correlated with yield and with lactose concentration. The prospective study detected 26.9% of clinical disorders and 53.8% of subclinical disorders, among which the highest incidence was that of subclinical hypocalcemia. Milk yield was affected by some clinical and subclinical disorders and was associated with a negative energy balance. Milk fat and the F:P ratio increased concomitantly when high levels of NEFA and BHB and remarkable loss of BCS were observed.
222

Avaliação do uso de monensina sódica em rações de vacas leiteiras: desempenho produtivo e resíduos no leite / Evaluation of use of sodic monensin in dairy cows rations: Productive performance and milk residues

Jefferson Rodrigues Gandra 05 June 2009 (has links)
Objetivou-se avaliar diferentes níveis de utilização de monensina sódica na ração de vacas em lactação e seus efeitos sobre o consumo e digestibilidade aparente total da matéria seca e dos nutrientes, produção e composição do leite, fermentação ruminal, síntese de proteína microbiana, parâmetros sanguineos e resíduos de monensina no leite. Foram utilizadas 12 vacas da raça Holandesa, distribuídas em quatro quadrados latinos 3x3 balanceados, alimentadas com as seguintes rações: 1) Controle (C), composto por ração basal sem adição de monensina, 2) Monensina 24 (M24), adição de 24 mg/kg MS de monensina na ração, adicionada ao concentrado, e 3) Monensina 48 (M48), adição de 48 mg/kg MS de monensina, adicionada ao concentrado. Diariamente foram realizadas pesagens das quantidades dos volumosos e concentrados fornecidos e das sobras de cada animal, para estimativa do consumo. Nas amostras de sobras e alimentos fornecidos foram determinados os teores dos principais nutrientes para posterior cálculo do consumo. Na determinação da digestibilidade aparente total dos nutrientes a quantidade total de matéria seca fecal excretada foi estimada pela concentração de fibra em detergente ácido indigestível (FDAi). As fezes foram coletadas no 13º e 16º dias de cada período experimental, sempre antes das ordenhas da manhã e da tarde, e armazenadas em sacos plásticos em freezer à -20°C, e posteriormente submetidas a análises químico-bromatológicas. As amostras utilizadas para análise da composição do leite foram coletadas de dois dias alternados, sendo provenientes das duas ordenhas diárias. As amostras de líquido ruminal foram coletadas com a utilização de sonda esofágica em dois tempos, antes (tempo zero) e três horas (tempo três) após a alimentação matinal. Foram determinados no líquido ruminal o pH, as concentrações de nitrogênio amoniacal e as concentrações dos ácidos graxos de cadeia curta. As amostras utilizadas para análise de alantoína no leite foram coletadas de dois dias alternados, sendo provenientes das duas ordenhas diárias. As amostras spot de urina foram obtidas de todas as vacas no 16º dia de cada período experimental, quatro horas após a alimentação matinal, durante micção estimulada por massagem na vulva. As amostras de sangue foram coletadas em tubos vacuolizados (vacutainer) por punção da veia e/ou artéria coccígea, sendo posteriormente obtidos o soro ou plasma para as análises laboratoriais. A monensina nas rações resultou em redução (P<0,05) do consumo de matéria seca (kg/dia e %PV) e de nutrientes, especialmente para a ração M48. Não houve efeito (P>0,05) dos níveis de monensina sódica utilizados sobre os coeficientes de digestibilidade aparente total da matéria seca e dos nutrientes analisados. Com a utilização de monensina sódica nas rações houve aumento da produção de leite (P<0,05), sem e com correção, e aumento da eficiência produtiva (P<0,05). Não houve diferença (P>0,05) entre a rações avaliadas para os teores de gordura, proteína, lactose e extrato seco desengordurado, havendo, no entanto, aumento da produção de gordura e lactose no nível intermediário de utilização de monensina. As rações avaliadas não influenciaram (P>0,05) o peso e o escore de condição corporal. Não houve efeito (P>0,05) das rações utilizadas nos valores de pH e nitrogênio amoniacal nos tempos avaliados, no entanto, houve efeito linear (P<0,05) com redução da porcentagem e concentração molar dos ácidos acético e butírico nos tempos avaliados, e na relação acetato/propionato. Em relação à porcentagem e a concentração molar do ácido propiônico, foi observado desvio da linearidade (P<0,05), sendo as maiores concentrações encontradas para a ração M24, comportamento semelhante para a concentração total de ácidos graxos de cadeia curta. Não houve efeito (P>0,05) das rações utilizadas nas excreções diárias totais de urina, e dos teores de alantoína e de acido úrico na urina, de alantoína no leite, e de derivados de purinas totais. Não houve diferença (P>0,05) na porcentagem de alantoína nos derivados de purina, das purinas absorvidas e do nitrogênio microbiano para as rações experimentais. Houve efeito linear (P<0,05) para eficiência microbiana para as rações contendo monensina sódica. Não houve efeito (P>0,05) das rações experimentais sobre as concentrações dos parâmetros sanguíneos analisados. As rações experimentais influenciaram (P>0,05) a eficiência de uso da energia líquida de lactação. Também foi observado efeito linear (P<0,05) das rações experimentais sobre ao consumo de energia bruta, digestível, metabolizável e líquida, e da produção de energia líquida de ganho. Foi observado desvio da linearidade (P<0,05) para a produção de energia líquida de lactação e para o balanço energético. Observou-se efeito das rações (P<0,05) para o consumo de nitrogênio total, para a excreção de nitrogênio nas fezes (g/dia) e a eficiência da utilização do nitrogênio. Em relação à excreção de nitrogênio no leite (g/dia), observou-se desvio da linearidade (P<0,05), com maiores valores para a ração M24. No entanto, não foi observado efeito das rações experimentais (P>0,05) sobre o balanço de nitrogênio, em g/dia ou em porcentagem do nitrogênio total. Os resíduos de monensina sódica detectados no leite estão dentro do limite máximo estabelecido pela FAO/WHO. A utilização de monensina sódica nas rações de vacas leiteiras no terço médio de lactação, tendo como volumoso a silagem de milho, melhorou consideravelmente o desempenho produtivo dos animais e não deixou resíduos no leite capazes de prejudicar a saúde humana. / The objective of this study was to evaluate the use of sodic monensin in ration for dairy cows on nutrients intake, total apparent digestibility of dry matter and nutrients, milk yield and composition, ruminal fermentation parameters, microbial protein synthesis, blood parameters and milk monensin residues. Twelve Holstein cows were allocated in four balanced Latin squares 3x3, and fed with the following rations: 1) control (C), basal diet without sodic monensin addition, 2) monensin 24 (M24), addition of 24 mg/kg DM of monensin in the ration, added to concentrate, and 3) monensin 48 (M48), addition of 48 mg/kg DM of monensin in the ration, added to concentrate. Daily weights of the amounts of corn silage and concentrated supplied, and the orts refused of each animal, were recorded for estimate the nutrient intake. Samples of orts and feedstuffs were analyzed for composition and subsequent nutrient intake calculation. For determination of total apparent digestibility of nutrients, the total amount of fecal dry matter excreted was estimate by indigestible detergent acid fiber (ADFi). The feces were collected in the 13th and 16th days of each experimental period, always before milking at morning and at afternoon, and frozen in freezer at -20°C , and in the end of the collection period it was made composed sample by animal with base in the dry matter, and analyzed. The milk yield and dry matter intake were measured daily during the experimental period. The samples used for analysis of milk composition were collected from two alternated days, and from the two daily milkings. Samples of ruminal fluid were collected with use of esophageal probe into two times, before (zero time) and three hours after morning fed (three time). Were determining pH, ammonia nitrogen and short chain fatty acids in ruminal fluid. The samples used for analysis of allantoin in milk were collected from two alternate days, and from the two daily milkings. The spot samples of urine were obtained from all cows in the 16th day of each experimental period, four hours after the morning feeding during urination stimulated by massage on the vulva. The samples of blood were collected in tubes vacuolizade (vacutainer) for puncture of the vein and/or artery coccygeal. The monensin use in the rations resulted in decrease (P<0.05) of dry matter and nutrients intake, especially for the M48 ration. There were not effect (P>0.05) of the experimental rations on the coefficients of total apparent digestibility of the dry matter and nutrients. The sodic monensin in the rations were reduced (P<0.05) the dry matter intake (kg/day and %BW), increased milk yield (P<0.05), corrected or not for fat percent, and increased production efficiency (P<0.05). Not difference (P>0.05) were observed between rations for milk fat, protein, lactose, total dry and non fat extract composition, and body weight and body condition score (P>0.05). The pH and concentrations of ruminal ammonia nitrogen were not different (P>0.05) for different levels of sodic monensin used in rations, in both times of collection. However, there was effect (P<0.05) of experimental rations on percentage and molar concentration of acetic and butyric acids in the both times, as well as for the acetate/propionate relation. The percentage and molar concentration of propionic acid was observed different between experimental rations (P<0.05), with the major concentrations found for ration M24. Similar results were obtained for total concentration of short chain fatty acids. There was no effect (P>0.05) in total daily excretion of urine, allantoin and uric acid in urine, allantoin in milk, and total purine derivatives. Not was observed effect (P>0.05) of experimental rations on the percentage of allantoin on total purines, purines absorbed, and in microbial nitrogen. It was observed effect (P<0.05) of microbial efficiency for the experimental rations that content sodic monensin. The experimental rations had no effect (P>0.05) in the blood parameters. It was observed effect (P<0.05) of sodic monensina rations on the efficiency of use of lactation net energy, and also were observed effect (P<0.05) in the intake of crude, digestible, metabolizable and liquid energy, as well as for production of net energy of gain. Was observed effect (P<0.05) of experimental rations on production of net lactation energy and for the energy balance. It was observed effect (P<0. 05) of experimental rations on total nitrogen intake, excretion of nitrogen in feces (g/day) and nitrogen efficiency. In relation to the excretion of nitrogen in milk (g/day), were observed effect (P<0.05) of monensina, with greater values for M24 ration. However, not were observed effect (P>0.05) of experimental rations for nitrogen balance, in g/day or in percentage of total nitrogen. The detected residues of sodic monensin in milk was smaller that the maximum limit established for FAO/WHO. The utilization of sodic monensin in midlactaion dairy cow, feed corn silage, improves de productive performance and do not result in residues in milk that prejudiced the human health.
223

Efeito de níveis crescentes de uréia na dieta de vacas em lactação sobre produção, composição e qualidade do leite / Effects of dietary urea levels for dairy cows on milk yield, composition and quality

Adriana Augusto Aquino 07 February 2006 (has links)
Este estudo teve como objetivo avaliar o efeito de níveis crescentes de uréia na dieta de vacas em lactação sobre a produtividade, características físico-químicas e de composição do leite, bem como composição da proteína do leite. Foram utilizadas nove vacas Holandesas em lactação, em delineamento experimental tipo quadrado latino 3X3, com 3 tratamentos, 3 períodos e 3 quadrados. O experimento teve duração total de 63 dias divididos em 3 períodos de 21 dias. Os tratamentos foram: tratamento A (controle) com dieta formulada para suprir 100% das exigências do NRC (2001) em termos de PB, proteína degradável no rúmen (PDR), proteína não degradável no rúmen (PNDR), utilizando farelo de soja como principal fonte protéica e cana-de-açúcar como volumoso; tratamento B, dieta com a inclusão de 0,75% de uréia, em substituição parcial ao farelo de soja, e tratamento C, dieta com inclusão de 1,5% de uréia, em substituição parcial ao farelo de soja. Todas as dietas foram isoenergéticas (1,53 Mcal/kg de energia líquida de lactação) e isoprotéicas (16% de proteína bruta). Não foram observadas diferenças entre os tratamentos, quando os resultados foram analisados por regressão polinomial simples, quanto a: consumo de matéria seca, produção de leite, produção de leite corrigida para 3,5%, produção de proteína, produção de gordura, produção de lactose e produção de sólidos totais e Log CCS. Também não houve influência dos tratamentos sobre pH, crioscopia, densidade e prova de resistência ao álcool. No entanto, a acidez, sofreu efeito linear decrescente (p = 0,017) em função dos níveis de uréia na dieta. Quanto à composição do leite, os teores de proteína, gordura, lactose, uréia, extrato seco total e extrato seco desengordurado não foram influenciados pelos tratamentos. A composição da proteína também não foi alterada pela inclusão de até 1,5% de uréia na dieta, não sendo observada diferença entre os tratamentos para a proteína bruta, proteína verdadeira, caseína, proteína do soro, nitrogênio não caseinoso, nitrogênio não protéico, uréia, bem como as relações proteína verdadeira: proteína bruta e caseína: proteína verdadeira. Estes resultados sugerem que o uso de até 1,5% de uréia na matéria seca da dieta não altera a capacidade de produção, as características físico-químicas e de composição do leite, bem como a composição da proteína do leite. / The aim of this study was to evaluate the effects of three different dietary levels of urea on milk yield and composition, and milk protein composition. Nine lactating Holstein cows were used in a 3X3 latin square arrangement, with 3 treatments, 3 periods of 21 days each and 3 squares. The treatments were: A) NRC-based (NRC, 2001) diet to provide 100% of crude protein (CP), as well as, rumen undegradable protein (RUP) and rumen degradable protein (RDP) requirements, by using soybean meal and sugar cane; B) 0,75% urea inclusion; partially substituting soya meal from diet C) 1,5% urea inclusion, partially substituting soya meal from diet. Energy and protein levels of treatment diets comply with NRC (2001), and were isoenergetic and isoproteic. No statistical differences were observed among treatments, when results were analyzed by simple polynomial regression in relation to dry-matter intake, milk yield, 3,5% FCM, protein and fat yield, and somatic cell count (Log SCC). Cryoscopy, pH, milk density and alcohol stability, fat, lactose, urea, total solids and solids with no fat were not influenced by treatments. The protein composition, crude protein, true protein, casein, whey protein, non-casein nitrogen, milk urea nitrogen, as well as, true protein:crude protein and casein:true protein ratios were not influenced by the substitution of soybean meal by urea in ration. Results indicate that the use of urea up to 1,5% in DM does not alter milk yield and its composition.
224

Farelo de algodão e grão de soja integral em dietas com de cana-de-açúcar para vacas leiteiras: consumo, digestibilidade, produção e composição do leite / Cottonseed meal and whole soybean seed in diets with sugar cane for dairy cows: intake, digestibility, milk yield and composition

Marina Elena Diniz Amaral Migliano 28 June 2013 (has links)
O objetivo do estudo foi avaliar o efeito de dois teores de proteína bruta (PB) e duas fontes nitrogenadas principais na dieta de vacas leiteiras, utilizando cana-de-açúcar como volumoso, sobre o consumo, a digestibilidade aparente, produção e a composição do leite. Foram utilizadas 12 vacas Holandesas em estágio intermediário de lactação, agrupadas em três quadrados latinos 4x4 contemporâneos, com período experimental de 21 dias, sendo 14 para adaptação às dietas e os sete últimos para coletas. As vacas foram alojadas em baias individuais e alimentadas \"ad libitum\" com 4 dietas com duas fontes nitrogenadas principais (farelo de algodão 38 e grão de soja cru integral) e dois teores de PB (130g e 148g/Kg de MS) na dieta. As amostras de leite para análise da composição foram coletadas do 14º ao 17º dia de cada período. A digestibilidade foi determinada por meio de indicador interno FDAi. O consumo de FDN e EE foi maior para vacas alimentadas com grão de soja que para as vacas alimentadas com farelo e algodão. O consumo de extrato etéreo (EE) foi maior para vacas alimentadas com dietas com 148g PB/Kg de MS. Por outro lado, vacas alimentadas com dietas contendo farelo de algodão, apresentaram maior consumo de matéria orgânica do que para vacas alimentadas com grão de soja. Houve interação entre fonte nitrogenada e teor de PB da dieta sobre CMS, que foi maior para vacas alimentadas com grão de soja e menor quantidade de nitrogênio na dieta, em contrapartida, o consumo de MS foi maior para vacas alimentadas com farelo de algodão e maior concentração de nitrogênio na dieta. A digestibilidade aparente da MS, MO e PB não diferiram entre os tratamentos. Vacas alimentadas com dietas contendo farelo de algodão apresentaram menor digestibilidade de FDN, EE e NDT que as vacas alimentadas com grão de soja. Vacas alimentadas com dietas contendo farelo de algodão apresentam maiores concentrações de PB e caseína no leite que as vacas alimentadas com grão de soja. Houve interação da fonte nitrogenada com o teor de PB da dieta sobre a produção de nitrogênio ureico de leite, sendo que, a produção foi maior para vacas alimentadas com farelo de algodão em dietas com alta concentração de PB. Conclui-se que a utilização de concentrações de proteína de 130g/Kg na MS não altera o desempenho produtivo e de composição do leite de vacas leiteiras em comparação com teores de 148g/Kg de PB na MS, além da menor excreção de nitrogênio no ambiente. / The objective of this study was to evaluate the effect of two crude protein (CP) levels and two nitrogen sources in the diets of dairy cows with sugar cane as forage on feed intake, total apparent digestibility, and milk yield and composition. Twelve Holstein cows in intermediate stage of lactation (160 days) were distributed into three contemporary 4x4 Latin squares, with experimental period of 21 days, 14 days for diet adaptation and the remaining seven for sampling. The cows were housed in individual pens and fed \"ad libitum\" with 4 diets containing two nitrogen sources (cottonseed meal 38% and whole soybean seed) and two levels of CP (130 and 148 g/Kg DM). Milk samples for compositional analysis were collected on the 14th to 17th day of each period. Apparent digestibility was determined by means of an internal indicator (ADFi). Cows fed diets with whole soybean seed had higher intake of NDF and EE and differed from the cows fed diets with cottonseed meal, where greater consumption of OM were observed. The EE intake was higher for the cows fed diets with 148 g CP/Kg DM. Interaction between nitrogen source and diet crude protein content were observed on the DMI. The intake and apparent digestibility of DM, OM and CP did not differ between treatments. Cows fed diets containing cottonseed meal had lower digestibility of NDF, EE and TDN than cows fed diets with whole soybeans seed. Cows fed diets with cottonseed meal have higher concentrations of crude protein and casein in the milk. Interaction between the nitrogen source and the diet CP content on the milk urea nitrogen excretion was observed, however, the milk urea nitrogen excretion was higher for cows fed diets with cottonseed meal and higher concentrations of PB. In conclusion the use of low concentrations of protein (130g/Kg in MS) does not affect the performance of dairy cows and provides lower excretion of nitrogen in the environment.
225

Produção e composição do leite de vacas com mastite subclínica causada por Staphylococcus coagulase negativa / Milk yield and composition of cows with subclinical mastitis caused by coagulase negative staphylococci

Tiago Tomazi 28 June 2013 (has links)
Staphylococcus coagulase negativa formam o grupo de agentes mais isolados de vacas com mastite em diversos países. No entanto, a grande variedade de espécies e a ausência de métodos de identificação simples e rápidos são fatores que limitam a avaliação do efeito da mastite causada por SCN sobre a produção e composição do leite. Portanto, os objetivos gerais deste estudo foram: 1) avaliar o efeito da infecção intramamária (IIM) subclínica causada por SCN sobre a composição e a produção de leite de quartos mamários; 2) determinar o efeito da IIM causada por SCN sobre a composição do leite e contagem de células somáticas (CCS); 3) avaliar a técnica de espectrometria de massas por ionização e dessorção a laser assistida por matriz tempo de voo (MALDI-TOF MS) para a identificação das espécies de SCN isoladas de vacas com mastite; 4) avaliar a frequência de espécies de SCN isoladas de vacas com mastite subclínica. Amostras compostas de leite foram coletadas de 1.242 vacas pertencentes a 21 rebanhos leiteiros. As coletas foram realizadas em duas etapas: na primeira, realizou-se coleta asséptica de amostras compostas para identificação dos agentes causadores de mastite; e na segunda, para as vacas com isolamento de SCN, a produção de leite foi mensurada e amostras de leite foram coletadas por quarto mamário para confirmação do diagnóstico microbiológico (SCN) e avaliação da composição e CCS. Os isolados de SCN foram diferenciados genotipicamente pela técnica de reação em cadeia da polimerase (PCR), associado com o polimorfismo de fragmentos de DNA obtidos por enzimas de restrição (RFLP) e por MALDI-TOF MS. Treze cepas de referência de espécies de SCN normalmente isoladas da mastite foram utilizadas como controle positivo para as duas metodologias de identificação. Um total de 108 quartos mamários foram identificados em nível de espécie pela técnica de PCR-RFLP. Destes, foram selecionados 41 pares de quartos mamários contralaterais com e sem IIM causada por SCN para avaliação do efeito de SCN sobre a produção e composição do leite. Quartos mamários com IIM causada por SCN apresentaram maior CCS (496,99 x 103 células/mL) que os quartos mamários contralaterais sadios (160,79 x 103 células/mL). A IIM causada por SCN não afetou a produção de leite e as concentrações de gordura, proteína, caseína, lactose, sólidos totais e extrato seco desengordurado. Do total de amostras identificadas em nível de espécie pela técnica de PCRRFLP (n=108), 103 (95,37%) foram identificadas pela MALDI-TOF MS em nível de espécie. Cinco isolados de SCN apresentaram identificação em nível de gênero (Staphylococcus spp.) pela MALDI-TOF MS. Todas as cepas de referência foram corretamente identificadas por ambas as metodologias de identificação. Staphylococcus chromogenes foi a espécie mais prevalente (n=80; 74,07%) em vacas com mastite, seguida de S. saprophyticus (n=6; 5,55%) e S. haemolyticus (n=5; 4,63%). Em conclusão, a IIM subclínica causada por SCN aumenta a CCS, porém não altera a produção e composição do leite. A técnica de MALDI-TOF MS é um método sensível (95,37%) e que pode ser utilizado na identificação de espécies de SCN causadoras de mastite. Staphylococcus chromogenes é a espécie mais prevalente em vacas com mastite subclínica causada por SCN. / Coagulase negative staphylococci (CNS) are the most isolated group of mastitis pathogens in many countries. However, the diversity of species and the absence of a simple and fast identification method are limiting factors for the evaluation of the effect of CNS mastitis effect on milk yield and composition of dairy cows. Therefore, the main objectives of this study were: 1) to evaluate the effect of subclinical intramammary infection (IMI) caused by CNS on milk yield and composition at mammary quarter level; 2) to determine the effect of IMI caused by CNS on the milk composition and somatic cell count (SCC); 3) to evaluate the technique of matrix-assisted laser desorption ionization - time-of-flight - mass spectrometry (MALDI/TOF-MS) for species identification of CNS isolated from mammary glands; 4) to evaluate the frequency of CNS species isolated from cows with subclinical mastitis. Milk samples were collected from 1,242 cows distributed in 21 dairy herds. Milk samples were collected in two visits to the farm: first, composite milk samples were aseptically collected for identification of mastitis causative pathogens; and the second, the milk yield was measured and milk samples were collected at mammary quarter level for cows with isolation of CNS to confirm the diagnosis and for analysis of milk composition and SCC. Isolates of CNS were genotypically differentiated by polymerase chain reaction (PCR) associated with restriction fragment length polymorphism assays and by MALDI-TOF MS. Thirteen CNS reference strains commonly isolated from mastitis were used as positive controls for the two identification methods. A total of 108 mammary quarters were genotipically identified by PCR-RFLP. Of these, 41 pairs of contralateral mammary quarters both with and without IIM caused by SCN were evaluated. Mammary quarters infected with CNS presented higher SCC (496.99 x 103 cells / mL) than contralateral healthy mammary quarters (160.79 x 103 cells / mL). Intramammary infection caused by CNS did not affect the milk yield and the concentrations of fat, protein, casein, lactose, total solids and solids not fat. Of the 108 samples identified by PCR-RFLP, 103 (95.37%) were also identified by MALDI-TOF MS with to the species level. Five CNS had reliable identification at genus level (Staphylococcus spp.). All the reference strains were correctly identified by both identification methods. The most prevalent species isolated from samples collected from cows with mastitis were Staphylococcus chromogenes (n = 80, 74.07%), followed by S. saprophyticus (n = 6, 5.55%) and S. haemolyticus (n = 5, 4.63%). In conclusion, subclinical mastitis caused by CNS increases the SCC, but do not affect the milk yield and composition. The MALDI-TOF MS is a sensitive method (95.37%) that can be used for the identification of CNS species causing mastitis. Staphylococcus chromogenes is the most prevalent CNS species isolated in the samples collected from cows with subclinical mastitis.
226

Grão de soja cru e integral na alimentação de vacas leiteiras no terço final de lactação / Soybean crude in feeding of dairy cows in late lactation

Beatriz Conte Venturelli 16 December 2011 (has links)
O presente estudo foi conduzido com o objetivo de avaliar os efeitos de diferentes níveis de inclusão de grão de soja cru e integral na alimentação de vacas leiteiras no final de lactação, e seus efeitos sobre o consumo e digestibilidade da matéria seca e nutrientes, fermentação ruminal, síntese de proteína microbiana, produção e composição do leite, perfil de ácidos graxos da gordura do leite, concentrações de parâmetros sanguíneos, balanço de energia e nitrogênio, excreção e composição do grão de soja presente nas fezes. Foram utilizadas 16 vacas da raça Holandesa, agrupadas em quatro quadrados latinos balanceados e contemporâneos 4x4, alimentadas com as seguintes rações: 1) Controle (C), composto por ração sem a inclusão de grão de soja; 2) Grão de soja integral 9% (G9), 3) Grão de soja integral 18% (G18), e 4) Grão de soja integral 27% (G27), com a utilização respectivamente, de 9,0, 18,0 e 27% de grão de soja cru e integral na ração, na matéria seca. A produção de leite e o consumo de matéria seca foram mensurados diariamente durante todo o período experimental. As amostras utilizadas para análise da composição do leite foram coletadas no 16o dia de cada período experimental, sendo provenientes das duas ordenhas diárias. As amostras de sangue foram coletadas em tubos vacuolizados por punção da veia e/ou artéria coccígea. As amostras de líquido ruminal foram coletadas com a utilização de sonda esofágica três horas após a alimentação matinal. A digestibilidade foi determinada por meio de indicador interno FDAi. Houve redução no consumo de matéria seca e de carboidratos não fibrosos nas vacas suplementadas com a ração G27 em relação às demais rações, que não diferiram entre si. Foi observado efeito linear crescente no consumo de extrato etéreo, onde os animais submetidos à dieta G27 apresentaram maiores valores. Houve diferença na digestibilidade aparente total dos nutrientes entre as rações experimentais, sendo que a dieta G18 e G27 apresentaram diminuição da digestibilidade dos carboidratos totais, em relação às dietas C e G9. Não houve efeito das rações utilizadas nos valores de pH ruminal. A concentração de nitrogênio amoniacal ruminal foi maior para as vacas que receberam a dieta controle em relação às dietas com grão de soja. Entre as rações utilizadas, a ração G27 resultou em redução da produção de leite e de proteína em kg/dia e aumentou os teores de gordura no leite. No perfil de ácidos graxos do leite houve um aumento da quantidade de ácidos graxos insaturados e no total de C18:0 saturado com aumento da inclusão de grão de soja. As concentrações de colesterol total e HDL foram maiores para as vacas alimentadas com rações contendo grão de soja em relação à ração controle. As rações utilizadas não influenciaram a síntese de proteína microbiana. O balanço de energia foi influenciado pelas dietas experimentais. Com relação à composição das fezes a dieta G27 apresentou porcentagens maiores de proteína e extrato etéreo, e a excreção de grão de soja nas fezes mostrou efeito linear crescente mesmo que a quantidade kg/dia foi baixa, assim à medida que aumentava os níveis de inclusão aumentava a excreção do grão nas fezes. A utilização de até 27% de grão de soja nas rações apresentou alterações sutis no desempenho produtivo e metabolismo de vacas em lactação, sendo o resultado dependente do nível de grão de soja cru e integral adicionado as rações. / This study was carried to evaluate the effects of different levels of crude soybean in feeding of dairy cows in late lactation on intake and nutrients digestibility, ruminal fermentation, microbial protein synthesis, productive performance, fatty acids profile of milk fat, concentrations of blood parameters, balance of energy and nitrogen and excretion and composition of soybean present in faeces. Sixteen Holstein cows, allocated in four latin squares balanced 4x4, fed with the following diets: 1) Control (C), composed of feed without the inclusion of soybean, 2) Soybean 9% (G9), 3) Soybean 18% (G18), and 4) Soybean 27% (G27), using respectively 9.0, 18.0 and 27% of whole soybean in dry matter. Were evaluated daily milk yield and dry matter intake during throughout the experimental period. The samples used for milk composition analysis were collected on the 16th day of each period, from total milking. Blood samples were collected with vacuolized tubes from coccygeal vein and/or artery. The samples of ruminal fluid were collected with use of esophageal probe three hours after the morning feeding. The digestibility was determined use of an internal indicator (ADFi). There was observed a decrease in dry matter intake and non-fibrous carbohydrates in cows fed the G27 ration compared to other diets. The extract ether intake has increased linear effect, where the animals submitted to G27 diet presented higher levels. Not was observing difference in apparent total digestibility of the nutrients, although the digestibility of nonfibrous carbohydrates has a decrease in the animals submitted to G27. No were observed effects of diets used in ruminal pH. The ruminal ammonia concentration was higher for cows that received the control diet compared to diets with soybean. Among the ration G24 resulted in decreased of milk yield and protein (kg/day). The levels of fat were affected by fat sources added to the diet, showing that the soybean as a source of fat does not depress the concentration of fat. Were observe a change of profile the fatty acid of milk fat, the proportion of unsaturated fatty acids and C18:0 was higher as they increased the inclusion of soybean on diets. The concentrations of total cholesterol and HDL were higher for cows fed diets containing soybean in relation to the control diet. Also, not were observe effects of diets in microbial protein synthesis. The balance of energy was influenced by experimental diets. The balance of nitrogen not influenced by experimental diets. There excretion of fecal nitrogen was higher for G27 diet. The composition of faeces G27 diet showed larger percentages of protein and fat, and excretion of soybean in the feces showed an increasing linear effect, as well as the increased levels of inclusion of grain increased excretion in the faeces. The use of 27% of soybean in the diet has a subtle alter the productive performance and metabolism in dairy cows.
227

Sementes oleaginosas na alimentação de vacas em lactação / Oilseeds in dairy cow diet

Gustavo Ferreira de Almeida 14 March 2014 (has links)
Objetivou-se avaliar a inclusão de grão de soja cru e integral ou caroço de algodão na dieta de vacas em lactação e seus efeitos sobre o consumo e digestibilidade total da matéria seca e nutrientes, fermentação e síntese de proteína microbiana ruminal, produção e composição do leite, metabólitos sanguíneos, balanço de energia e de nitrogênio. Foram utilizadas 18 vacas da raça Holandesa, multíparas, com produção de leite média de 32,22 Kg/dia, com peso médio de 585,2 ± 54,2 kg e média de 133,0 ± 53,1 dias em lactação, sendo três vacas canuladas no rúmen e utilizadas para mensuração das variáveis ruminais. Os animais foram distribuídos aleatoriamente em seis quadrados latinos 3x3, balanceados e contemporâneos, de acordo com as seguintes dietas: 1) Controle, sem a inclusão de sementes oleaginosas; 2) Grão de soja, com a inclusão de 12% na MS da dieta 3) Caroço de algodão, com a inclusão de 12% na MS da dieta. Foi observado redução no consumo de matéria seca e carboidratos não fibrosos nos animais suplementados com sementes oleaginosas em relação aos que consumiram dieta controle e maior consumo de matéria seca, proteína bruta, extrato etéreo e carboidratos não fibrosos nos animais alimentados com grão de soja em relação aos que se alimentaram com caroço de algodão. Observou-se maior consumo e digestibilidade do extrato etéreo nas vacas que consumiram sementes oleaginosas. As dietas utilizadas não influenciaram a produção e composição do leite e a síntese de proteína microbiana ruminal. Os animais alimentados com caroço de algodão apresentaram maiores valores de pH ruminal que os que se alimentaram com inclusão de grão de soja e dieta controle, que não diferiram entre si. A concentração de N-NH3 ruminal foi menor para as vacas que consumiram grão de soja em relação às vacas alimentadas com a dieta controle e com inclusão de caroço de algodão, que não diferiram entre si. As concentrações de colesterol total e HDL foram maiores para as vacas alimentadas com dietas contendo suplementação com sementes oleaginosas em relação as controle. Foi observado maior consumo e excreção fecal de nitrogênio dos animais alimentados com grão de soja do que com caroço de algodão. Também houve maior consumo de energia líquida de lactação e balanço de energia para as vacas que alimentadas com grão de soja em relação ao caroço de algodão. A inclusão de 12% de grão de soja ou caroço de algodão na MS das dietas de vacas em lactação altera o consumo e o metabolismo, sem afetar o desempenho produtivo. / The objective of this study was to determine the effects of feeding whole raw soybeans or whole cottonseed on nutrient intake and total tract digestibility, rumen fermentation and microbial protein synthesis, milk yield and composition, blood metabolites and nutrient balance. Eighteen Holstein multiparous cows, three of which were ruminally cannulated, with average milk yield of 32.22 kg d-1, average body weight of 585.2 ± 54.2 kg and average DIM of 133.0 ± 53.1. The animals were used in 3x3 Latin square design experiment with 21-d periods, and assigned in each square according DIM and milk yield. Cows were randomly distributed to the following treatments: 1) control, without addition of oilseeds; 2) Soybean, with inclusion of 12% of whole raw soybeans in DM basis of total diet; 3) Cottonseed, with inclusion of 12% of whole cottonseed in DM basis of total diet. Cows fed with cottonseed presented higher ruminal pH than cows fed with whole raw soybeans or control. The ruminal N-NH3 concentration was decreased when cows were fed whole raw soybeans and control. Total cholesterol and HDL were higher for cows fed diets containing oilseeds when compared with cows fed control. Higher nitrogen intake and fecal excretion were observed when cows received whole raw soybeans than fed whole cottonseed. Moreover, higher NEL intake and energy balance were observed for cows fed whole raw soybeans when compared with cows fed whole cottonseed. The inclusion of 12% (DM basis of diet) of whole raw soybeans or whole cottonseed alters nutrient intake and metabolism, without affect the productive performance.
228

Utilização de fontes de gorduras em rações de vacas leiteiras / Fat Sources in Dairy Cows Rations

José Esler de Freitas Júnior 15 December 2008 (has links)
O objetivo deste estudo foi avaliar a utilização de diferentes fontes de gordura em rações de vacas em lactação sobre o consumo e digestibilidade dos nutrientes, fermentação ruminal, produção e composição do leite, composição da fração protéica do leite, balanço de energia e de nitrogênio. Foram utilizadas 12 vacas da raça Holandesa, agrupadas em três quadrados latinos balanceados 4x4, alimentadas com as seguintes rações: 1) Controle; 2) Óleo de soja refinado; 3) Grão de soja in natura; e 4) sais de cálcio de ácidos graxos insaturados (Megalac-E). A produção de leite e o consumo de matéria seca foram mensurados diariamente durante todo o período experimental. As amostras utilizadas para análise da composição do leite foram coletadas de dois dias alternados, sendo provenientes das duas ordenhas diárias. As amostras de sangue foram coletadas em tubos vacuolizados por punção da veia e/ou artéria coccígea. As amostras de líquido ruminal foram coletadas com a utilização de sonda esofágica em dois tempos, antes (tempo zero) e três horas (tempo três) após a alimentação matinal. A digestibilidade foi determinada por meio de indicador interno FDAi. Houve redução no consumo de matéria seca e de nutrientes nas vacas suplementadas com a ração contendo sais de cálcio de ácidos graxos em relação à ração controle. Não houve diferença na digetibilidade aparente total dos nutrientes entre as rações experimentais. De forma semelhante, não houve efeito das rações utilizadas nos valores de pH ruminal nos tempos avaliados. No tempo zero a concentração de nitrogênio amoniacal ruminal foi maior (P<0,05) para as vacas que receberam grão de soja nas rações. No entanto, três horas após alimentação não houve diferença na concentração de nitrogênio amoniacal ruminal entre as rações utilizadas. Entre as rações contendo fontes de gordura, a ração com grão de soja resultou em redução da produção de leite, no teor de gordura do leite, sem alterar, no entanto, os teores de EST e ESD. Os teores no leite de proteína bruta, nitrogênio não-protéico, nitrogênio-não caseinoso, proteína verdadeira, caseína, relação caseína/proteína verdadeira, e proteína do soro não foram alterados pelas fontes de gordura adicionadas nas rações. As concentrações de colesterol total e colesterol-LDL foram maiores para as vacas alimentadas com rações contendo fontes de gordura em relação à ração controle. As concentrações de uréia e nitrogênio ureico, no soro e no leite, foram semelhantes entre as rações utilizadas, senão para a ração contendo sais de cálcio de ácidos graxos, que foram menores do que a ração controle. A ração com sais de cálcio de ácidos graxos apresentou maior eficiência energética entre as rações experimentais, especialmente sobre a ração com grão de soja. Não houve efeito das rações experimentais sobre o balanço de nitrogênio, porém a ração com sais de cálcio de ácidos graxos resultou em menor consumo e excreção de nitrogênio total. A utilização de diferentes fontes de gordura nas rações altera o consumo, desempenho produtivo e metabolismo de vacas em lactação, sendo o resultado dependente da fonte utilizada. / This study was carried out to evaluate the use of different fat sources in dairy cows rations on intake and nutrients digestibility, ruminal fermentation, milk yield and composition, milk protein fraction composition, and balance of energy and nitrogen. Twelve Holstein cows were allocated in three balanced latin square 4x4, and fed with the following rations: 1) Control; 2) Refined soybean oil; 3) Whole soybean; and 4), Calcium salts of fatty acids (Megalac-E). Was evaluated daily the dry matter intake and the milk yield during though the experimental period. The samples used for milk composition analysis were collected from two alternated days, and from the two daily milkings. The samples of blood were collected with vacuolized tubes per puncture of coccygeal vein and/or artery. The samples of ruminal fluid were collected with use of esophageal probe into two times, before (zero time) and three hours after morning fed (three time). The digestibility was determined by use of ADFi as internal indicator. There was observed an decrease in dry matter and nutrients intake from cows supplemented with the ration containing calcium salts of fatty acids regarding control. Not was observe difference in apparent total digestibility of nutrients between experimental rations. Also, not were observed effects of rations used in ruminal pH in the evaluated times. The ruminal ammonia nitrogen was greater for cows receiving whole soybeans in rations on the time zero. However, after three hours after morning fed, no difference were observed in the concentration of ruminal ammonia nitrogen between rations. Among the diets containing fat sources, the ration with whole soybeans resulted in decrease of milk yield and fat content, without changing, however, contend of total dry and fat-free extract. Fat sources added in the rations had no effects on milk crude protein, non protein and non casein nitrogen, true protein, casein, relationship casein/true protein and whey protein. The concentrations of total cholesterol and cholesterol-LDL were higher for cows that received rations with fat sources in relation to control ration. The concentrations of urea and urea nitrogen, in serum and in milk were similar between the rations, except for the diet containing calcium salts of fatty acids, that concentration decreased in relation of control ration. The ration containing calcium salts of fatty acids showed great energy efficiency between the experimental rations, especially on the ration with whole soybeans. There were not effects of the experimental rations on the nitrogen balance, but the ration containing calcium salts of fatty acids resulted in small intake and total nitrogen excretion. The utilization of fat sources in dairy cows rations influence the intake, productive performance, and metabolism, depending of the fat source used.
229

Componentes de variância e valores genéticos para as produções de leite do dia do controle e da lactação na raça holandesa com diferentes modelos estatísticos. / Variance components and breeding value for test day and lactation milk yields in holstein cattle with different statistical models.

Claudio Manoel Rodrigues de Melo 15 July 2003 (has links)
Foram utilizados 263.390 registros de produção de leite do dia do controle (PDC) de 32.448 primeiras lactações de vacas da raça Holandesa obtidas no período de 1991 a 2001 para estimar componentes de variância e parâmetros genéticos, usando diferentes modelos estatísticos e a metodologia REML. Compararam-se as estimativas de valores genético (EVG) dos modelos de repetibilidade (MR) e de regressão aleatória (MRA) com às do modelo para as produções da lactação (P305). Nos MRA utilizaram-se duas curvas para descrever a trajetória da lactação: a polinomial logarítmica de Ali e Schaeffer (AS) e a exponencial de Wilmink (W), sob duas formas: a padrão e com uma modificação para reduzir a amplitude das covariáveis e contornar problemas de convergência (W Ú ). No ajuste da curva AS considerou-se heterogeneidade de variâncias residuais (VR) entre classes de dias em lactação (cDEL). A estimativa de herdabilidade para as P305 (0,27) foi menor do que àquelas para as PDC obtidas com MR, incluindo ou não a curva AS como sub modelo (0,30 e 0,43, repectivamente). As herdabilidades para as PDC por análises uni-caráter (0,22-0,36) e bi-caráter (0,23-0,33) foram menores no início e fim da lactação. As correlações genéticas entre produções de controles consecutivos foram superiores às estimadas entre controles do ínicio e do fim da lactação. As estimativas de herdabilidade por MRA com as curva AS (0,29-0,42) e W Ú (0,33-0,40) foram semelhantes, mas aquelas estimadas com a curva W (0,25-0,65) foram maiores do que as estimadas com as outras curvas pricipalmente no fim da lactação. Com os MRA as correlações genéticas foram próximas da unidade entre produções de controles consecutivos, mas reduziram com o aumento do intervalo entre controles. As estimativas de VR entre cDEL foram muito semelhantes variando de 4,15 a 5,11 para a curvas AS. Os desvios padrão (DP) para as EVG para produção de leite dos touros foram semelhantes entre os modelos AS, W Ú e MR. Entretando, os DP para as EVG foram maiores nos modelos para PDC do que no modelo a P305. As correlações entre as EVG para touros com o modelo P305 e os demais modelos aumentaram com o aumento no número de filhas e variaram de 0,66 (P305-W) a 0,92 (P305-AS e P305- W Ú ). As estimativas de tendência genética foram maiores para os MRA e menores para o MR se comparadas à estimativa obtida pelo modelo para P305. As estimativas de herdabilidade superiores para as PDC e as altas correlações (0,86-0,99) entre estas e a P305 indicam um potêncial de uso das PDC nas avaliações genéticas. Correlações genéticas heterogêneas (0,64-1,00) entre as PDC, medidas ao longo da lactação, não confimam a suposição de que elas são medidas repetidas do mesmo caráter. O MRA com a curva AS e VR homogênea foi o de melhor ajuste entre os avaliados, mas o modelo W Ú resultou em estimativas de herdabilidade mais estáveis ao longo da lactação. Na comparação dos resultados dos modelos conclui-se que o MRA com a curva AS e homonogeneidade de VR é a melhor alternativa, dentre as estudadas, para avaliação genética para produção de leite de gado Holandês no Brasil. / Covariance components and genetic parameters for milk yield from 263,390 test-day records of 32,448 first lactation Holstein cows were estimated using animal models by REML. Test-day repeatability (RM) and random regression (RR) models were compared to a 305-d lactation model (P305) to estimate breeding values. Random regression involved the five-parameter logarithmic Ali and Schaeffer function (AS) and the three-parameter exponential Wilmink function in standard (W) and modified (W*, to reduce the range of covariates and avoid convergence problems) form to model the shape of the lactation curve. Heterogeneous error variance (EV) for classes of days in milk (cDIM) was considered in adjusting the AS function. Heritability for milk yield by P305 (0.27) was smaller than those estimated for daily milk yield by RM including or not including a logarithmic sub-model (0.30 and 0.43, respectively). Heritability estimates for univariate (0.22-0.36) and bivariate models (0.23-0.33) for test-day milk yields were smallest during early and late lactation. Genetic correlations were higher for daily milk yield between consecutive test-days than between test-days at the beginning and end of lactation. Heritability estimates for AS (0.29-0.42) and W* (0.33-0.40) RR models were similar, but heritability estimates obtained for W (0.25-0.65) were higher than those estimated by other functions, particularly at the end of lactation. Genetic correlations between daily milk yield on consecutive test-days were close to unity, but they decreased with an increase of the interval between test-days. Estimates of EV for cDIM were quite similar, rating from 4.15 to 5.11 for the AS function. Standard deviations (SD) of bulls’s EBVs for milk yield were similar for AS, W* models and RM. However, SD of EBVs for bulls and cows were larger for test-day models than for P305 and for bulls they differed by -33.64 to 321.95 from the P305 depending on progeny number. SD of EBVs for bulls and cows for the W model were the largest ones. Correlation between EBVs among P305 and the other models for bulls increased as progeny number increased and ranged from 0.66 (W-P305) to 0.92 (AS-P305, W*-P305). Genetic trends were larger for RR models and smaller for RM than for P305. Larger heritability estimates for test-day models and large genetic correlations between test-day and lactation milk yields (0.86-0.99) indicated a potential use of test-day records in genetic evaluations. Heterogeneous genetic correlations (0.64-1.00) for test-day milk yields across lactation did not support the assumption that test-day records are repeated measures of the same trait. The AS homogeneous EV model was the most parsimonious and the best fit among those evaluated, but the W* model resulted in more stable heritability estimates for daily milk yield across lactation. RR models provide more information than the RM and describe the shape of the lactation curve from which EBVs for persistency can be derived. These results indicated AS as an alternative model for genetic evaluation for milk yield using test-day records of Holstein cattle in Brazil.
230

Application of an open circuit indirect calorimetry system for gaseous exchange measurements in small ruminant nutrition

Criscioni Ferreira, Patricia Fabiola 16 May 2016 (has links)
[EN] The main objective of this Thesis was to study the energy metabolism in small ruminants under different nutrition sceneries. As methodology we utilized indirect calorimetry instead of direct calorimetry or feeding trials. Within indirect calorimetry we worked with a portable open circuit gas exchange system with a head hood. This open circuit respiration system permitted completed the whole energy balance and evaluate the efficiency of utilization of the energy of the diet for different physiological circumstances as milk production in dairy goats or maintenance in sheep. Besides, we could quantify in each trial some of the wastes related to environmental pollution as CH4 emissions and excretion of nitrogen in feces and urine. In this thesis three experiments were designed, two in dairy goats and other in sheep as we described below. In the first experiment, digestibility, energy balance, carbon and nitrogen balance, milk performance, rumen parameters and milk fatty acids and metabolites were obtained. Metabolic cages and open circuit indirect calorimetry system were the methods applied. Treatments consist in two mixed diets with alfalfa as forage. Within the concentrate, oat grain was replaced with rice bran. No significant differences were found for metabolizable energy intake (MEI), 1254kJ/kg of BW0.75 on average, and heat production (HP); 640 kJ/kg of BW0.75 on average. No differences were obtained for milk production (2.2 kg/d on average) and milk fat was greater in the rice bran diet (6.9% vs. 5.3% for rice bran and oat diets, respectively). Energy balance was positive and milk metabolites correlated these found. Regards to CH4 emissions, determined in vivo by gas exchange indirect calorimetry, goats fed the rice bran significantly reduced methane production (23.2 g/d vs 30.1 g/d). In the second experiment, we also used two types of diets, but in this case we substituted the forage and maintained the same concentrate; in one of the diets a grass (Maralfafa [Pennisetum sp.]- M diet) was used as forage and in the other an extensively used leguminous (Alfalfa [Medicago sativa]- A diet). Methods and analysis were the same that in Experiment 1, and here we include metabolites in urine and blood plasma. The dry matter intake was higher for diet A (1.8 vs 1.6 kg/d, respectively) and digestibility coefficients were higher for diet M. However, no significant differences were shown in MEI (1089 kJ/kg of BW0.75, on average) and HP (639 kJ/kg of BW0.75on average). Higher milk yield was observed in A diet than M diet (1.8 vs. 1.7 kg/d, respectively) and metabolites in urine, plasma and milk indicated better use of diet A than M, while no differences in milk composition were found (5% of fat and 4.3% of protein). Methane production was higher for A diet (28.5 g/d) than M diet (25.9 g/d), although these differences were not statistically significant. In the third experiment, energy partition was compared in two sheep breeds (Manchega vs. Guirra) fed above maintenance. We fed again with mixed diets and metabolic cages, indirect calorimetry, nitrogen balance and integral calculus were the tools used for these energy partitioning approach. An approximation of division of heat production was done. ME for maintenence was estimated at 354 kJ/kg of BW0.75and day, on average for the two breeds. Basal metabolic rate was different between breeds; 270 vs. 247 kJ/kg of BW0.75for Guirra and Manchega, respectively. / [ES] El objetivo principal de esta tesis fue estudiar el metabolismo energético en pequeños rumiantes bajo diferentes escenarios de nutrición. Como metodología se utilizó la calorimetría indirecta en vez de calorimetría directa o pruebas de alimentación. Dentro de la calorimetría indirecta trabajamos con un sistema portátil de circuito abierto de intercambio de gases con una "urna" (Heat hood). Este sistema de circuito abierto de respiración nos permitió completar todo el balance energético y evaluar la eficiencia de la utilización de la energía de la dieta para diferentes estados fisiológicos como producción de leche en cabras u oveja en mantenimiento. Además fue posible cuantificar en cada ensayo algunas perdidas relacionadas con la contaminación ambiental como emisiones de CH4 y la excreción de nitrógeno en heces y orina. En esta tesis se diseñaron tres experimentos, dos en cabras en lactación y otro en ovejas como describimos a continuación. En el primer experimento se han determinado, digestibilidad, balance energético, balance carbono nitrógeno, producción de leche, parámetros ruminales, ácidos grasos y metabolitos en leche. Jaulas metabólicas y un sistema de circuito abierto de calorimetría indirecta fue el método aplicado. Los tratamientos consistieron en dos dietas mixtas con alfalfa como forraje y dentro del concentrado el grano de avena fue reemplazado por cilindro de arroz. No se encontraron diferencias significativas en la energía metabolizable ingerida (MEI) de 1254 kJ/kg PV0.75 en promedio y una producción de calor (HP) de 640 kJ/kg PV0.75 en promedio. La producción de leche no presentó diferencias significativas entre las dos dietas, (2,2 kg/den promedio), la grasa de la leche fue mayor en la dieta de cilindro de arroz (6,9% vs. 5,3% para cilindro de arroz y avena respectivamente). El balance energético fue positivo y correlacionado a los metabolitos en leche determinados. En cuanto a las emisiones de CH4, determinadas en vivo mediante el intercambio de gases por calorimetría indirecta, las cabras alimentadas con el subproducto redujeron significativamente la producción de metano (23,2 g / d vs 30,1 g / d.). En el segundo experimento, también utilizamos dos tipos de dietas, pero en este caso sustituimos los forrajes y mantuvimos el mismo pienso; en una de las dietas se utilizó como forraje una gramínea (Maralfafa [Pennisetum sp.] - dieta M) y en el otro una leguminosa de uso extendido (Alfalfa [Medicago sativa] - dieta A). Los métodos de análisis y análisis fueron los mismos que los utilizados en el Experimento 1, y se incluyeron además análisis de metabolitos en orina y plasma. La materia seca ingerida fue mayor para dieta A (1,8 vs 1,6 kg/d, respectivamente), los coeficientes de digestibilidad fueron mayores para la dieta M. Sin embargo, no se encontraron diferencias significativas en MEI (1089 kJ/kg PV0.75, en promedio) y HP 639 kJ/kg PV0.75, en promedio). La producción de leche fue mayor en la dieta A que la dieta M, (1,8 vs. 1,7 kg/d, respectively) y los metabolitos en orina, plasma y leche indican un mejor aprovechamiento de la dieta A. No se presentaron diferencias en la composición de la leche (5% de grasa and 4.3% de proteína). La producción de metano fue mayor para la dieta A (28,5 g/d) que para la dieta M (25,9 g/d), aunque estas diferencias no fueron estadísticamente significativas. En el tercer experimento se compararon la partición energética en dos razas de ovejas (Manchega vs. Guirra) en mantenimiento. Fueron alimentadas con dietas mixtas en jaulas metabólicas, calorimetría indirecta, balance carbono nitrógeno y cálculos integrales fueron las herramientas utilizadas para un aproximación de la partición energética. Se realizó una aproximación de división de producción de calor. El ME para mantenimiento se estimó en 354 kJ/kg PV0.75/ día, en promedio para las dos razas. Las diferencias en la tasa metabólica basal entre las razas fu / [CAT] El principal objectiu d'aquesta tesi va ser estudiar el metabolism energètic en xicotets ruminants baix diferents escenaris de nutrició. Com a metodologia es va utilitzar la calorimetria indirecta en compte de calorimetria directa o proves d'alimentació. Dins de la calorimetria indirecta treballarem amb un sistema portatil de circuit obert d'intercanvi de gasos amb "urna" (Heat hood). Aquest sistema de respiració de circuit obert ens va permetre completar tot el balanç energètic i avaluar l'eficiència de la utilització de l'energia de la dieta per a diferents circumstàncies fisiològiques com produccion de llet en cabres o manteniment en ovelles. A més va ser possible quantificar en cada assaig algunes perdues relacionades amb la contaminacion ambiental com a emissions de CH4 i l'excreció de nitrogen en femta i orina. En aquesta tesi es van dissenyar tres experiments, dos en cabres en lactación i un altre en ovelles com vam descriure a continuació. En el primer experiment s'han determinat,digestibilidad, balanç energètic, balanç carboni nitrogen, producció de llet, paràmetres ruminales, àcids grassos i metabòlits en llet. Gàbies metabòliques i un sistema de circuit obert de calorimetria indirecta va ser el mètode aplicat. Els tractaments van consistir en dues dietes mixtes amb alfals com a farratge i dins del concentrat el gra de civada va ser reemplaçat per cilindre d'arròs. No es van trobar diferències significatives en l'energia metabolizable ingerida (MEI) de 1254 kJ/kg PV0.75 en mitjana i una producció de calor (HP) de 640 kJ/kg PV0.75 en mitjana. La producció de llet no va presentar diferències significatives entre les dues dietes, (2.2 kg/donen mitjana), el greix de la llet va ser major en la dieta de cilindre d'arròs (6.9% vs. 5.3% per a cilindre d'arròs i civada respectivament). El balanç energètic va ser positiu i correlacionat als metabòlits en llet determinats. Quant a les emissions de CH4, determinades en viu mitjançant l'intercanvi de gasos per calorimetria indirecta, les cabres alimentades amb el subproducte van reduir significativament la producció de metà (23.2 g / d vs 30.1 g / d.).En el segon experiment, també utilitzem dos tipus de dietes, però en aquest cas substituïm els farratges i vam mantenir el mateix pinso; en una de les dietes es va utilitzar com a farratge una gramínea (Maralfafa [Pennisetum sp.] - dieta M) i en l'altre una **leguminosa d'ús estès (Alfals [Medicago sativa] - dieta A). Els mètodes d'anàlisis i anàlisis van ser els mateixos que els utilitzats en l'Experiment 1, i es van incloure a més anàlisi de metabòlits en orina i plasma. La matèria seca ingerida va ser major per a dieta A (1,8 vs 1,6 kg/d, respectivament), els coeficients de digestibilidad van ser majors per a la dieta M. No obstant açò no es van trobar diferències significatives en MEI (1089 kJ/kg PV0.75, en mitjana) i HP 639 kJ/kg PV0.75, en mitjana). La producció de llet va ser major en la dieta Al fet que la dieta M, (1,8 vs. 1,7 kg/d, respectively) i els metabòlits en orina, plasma i llet indiquen un millor aprofitament de la dieta A. No es van presentar diferències en la composició de la llet (5% de greix i 4.3% de proteïna). La producció de metà va ser major per a la dieta A (28,5 g/d) que per a la dieta M (25,9 g/d), encara que aquestes diferències no van anar estadísticament significatives. En el tercer experiment es van comparar la partició energètica en dues races d'ovelles (Manxega vs. Guirra) en manteniment. Van ser alimentades amb dietes mixtes en gàbies metabòliques, calorimetria indirecta, balanç carboni nitrogen i càlculs integrals van ser les eines utilitzades per a un aproximació de la partició energètica. Es va realitzar una aproximació de divisió de producció de calor. L'EM para manteniment es va estimar en 354 kJ/kg PV0.75 / dia, en mitjana per a les dues races. Les diferències en la taxa metabòlica basal entre les races va ser de 2 / Criscioni Ferreira, PF. (2016). Application of an open circuit indirect calorimetry system for gaseous exchange measurements in small ruminant nutrition [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/64069 / TESIS

Page generated in 0.1469 seconds