• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 18
  • 3
  • Tagged with
  • 21
  • 14
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

O “ecletismo” dos gradis modernos de Salvador

Ribeiro, Najla Lucresia de Sales 29 May 2013 (has links)
Submitted by Francisco Costa (xcosta@ufba.br) on 2013-05-29T18:09:08Z No. of bitstreams: 1 O ecletismo dos gradis modernos de salvador.pdf: 8912970 bytes, checksum: 6278bd6daaf9b24c1ddbe3d285719044 (MD5) / Approved for entry into archive by Edilene Costa(ec@ufba.br) on 2013-05-29T18:55:35Z (GMT) No. of bitstreams: 1 O ecletismo dos gradis modernos de salvador.pdf: 8912970 bytes, checksum: 6278bd6daaf9b24c1ddbe3d285719044 (MD5) / Made available in DSpace on 2013-05-29T18:55:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 O ecletismo dos gradis modernos de salvador.pdf: 8912970 bytes, checksum: 6278bd6daaf9b24c1ddbe3d285719044 (MD5) / Este texto traz uma abordagem da presença do gradil de ferro na Cidade do Salvador mostrando como este elemento pode ser testemunho de mudanças sociais. O projeto investiga como eles se modificaram ao longo dos anos, na segunda metade do século XX, através de desenhos, formas e técnicas. A proposta da pesquisa foi construída a partir da análise de dados fotográficos realizados em alguns bairros de Salvador e embasada em um suporte teórico e bibliográfico, visando objetivar uma classificação dos dados, análise e compreensão da sua relação de evolução dentro do contexto histórico, econômico e social. Demonstra-se que, até o início do século XX, a influência dos modelos ingleses se tornou marcante, mas ao longo do século passado e ínicio deste, o ferro articulado com as inovações tecnológicas possibilitou a criação de novos padrões. Dentro do cenário da modernidade, os gradis se modificam e atualmente, diante da paranóia, do medo e do grande crescimento da violência nas grandes cidades, os gradis e portões se fazem cada vez mais presentes como elementos delimitadores do espaço público e privado. Atualmente, alguns são produzidos como obras de arte dentro do contexto urbano. Mostra-se como os seus desenhos adquirem, cada vez mais, identidade e simbolismo, com design e funções diferenciadas, criando elementos geométricos puros ou elementos ligados à natureza, como animais, plantas ou até mesmo símbolos específicos relacionados à instituições ou à cultura religiosa. / Salvador
2

Carlos Hadler : apostolo de uma arte nacionalista

Godoy, Patricia Bueno 17 February 2004 (has links)
Orientador: Jorge Sydney Coli Junior / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas / Made available in DSpace on 2018-08-03T23:07:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Godoy_PatriciaBueno_D.pdf: 57902133 bytes, checksum: 83c6455aca13429b25f20f4febc8f499 (MD5) Previous issue date: 2004 / Resumo: A tese Carlos Hadler: apóstolo de uma arte nacionalista tem sob o seu foco de discussão a arte decorativa brasileira. Faz menção especial à tentativa de nacionalização da arte - pretendida por alguns artistas, nas primeiras décadas do século XX - a partir da estilização dos elementos "nacionais", para a elaboração de suas composições decorativas. Com o conjunto de desenhos do artista e professor Carlos Hadler (1885-1945), catalogados pela tese, é possível entrar nessa discussão, sempre iluminada pelo debate anteriormente realizado por Theodoro Braga (1872-1953) e Eliseu Visconti (1866-1944), porém, sem perder de vista a questão do ornamento na discussão internacional / Abstract: The thesis Carlos Hadler: apostle of a nationalist art has under its discussion focus the Brazilian ornamental art. Makes special mention to the attempt of nationalization of the art -intended by some artists, in the first decades of the century XX - starting from stylize of the "national" elements, for the elaboration of its ornamental compositions. With the group of the artist's drawings and teacher Carlos Hadler (1885-1945), classified by the thesis, it is possible to enter in that discussion, always lit up previously by the debate acomplished by Theodoro Braga (1872-1953) and Eliseu Visconti (1866-1944),even so, without losing -of view the subject of the ornament in the international discussion / Doutorado / Doutor em História
3

Gottfried Semper e o ornamento em arquitetura / Gottfried Semper and the ornament in architecture

Viana, Alice de Oliveira 15 May 2017 (has links)
A tese investiga o conceito de Ornamento no arquiteto e teórico Gottfried Semper (1803-1879), quem elabora, em meados do século XIX, importante teorização deste elemento arquitetônico. Destina-se a demonstrar que, em meio a um processo de depreciação semântica vigente na época, Semper procura restabelecer o status quo do Ornamento, consagrando a ele uma importância fundamental para os indivíduos e suas instituições sociais. Os vínculos tradicionais entre Ornamento e noções clássicas como Estilo e ordem são reforçados e atualizados pelo autor, considerando o contexto da época. Para este estudo, a investigação considerou dois momentos. Primeiramente, adotou-se um recuo temporal, trabalhado na longa duração, com o intuito de se apresentar um quadro sintético de noções e conceitos interdependentes que estruturaram o conceito de Ornamento na Tradição Clássica. Aqui a escrita foi organizada a partir da observação atenta às transformações dos sentidos atribuídos ao termo, aos conceitos que giraram em torno dele e o constituíram como um componente imprescindível do que se compreende por Arquitetura na Tradição. Em um segundo momento analisou-se o conceito de Ornamento em Semper em meio ao contexto europeu de meados dos oitocentos, tendo em vista o enfraquecimento da legitimidade da Tradição Clássica e as implicações resultantes do desenvolvimento da indústria moderna. Considera-se que os escritos deste autor, na medida em que procuram atualizar o conceito de Ornamento, evidenciam parte do contexto de crise da ornamentação em Arquitetura, que, diferentemente do que costuma colocar a historiografia tradicional, iniciou-se bem antes da aurora do moderno. O Ornamento em Semper deve ser compreendido como um conceito que opera dentro da disciplina Arquitetura e que faz parte dos esforços do autor em reorganizá-la em meados do século XIX. / This thesis investigates the concept of Ornament in the writings of the architect and theorist Gottfried Semper (1803-1879), who put forth an important theory about this architectural element in the middle of the nineteenth century. It aims to show that Semper tried to restore the status quo of the Ornament in the midst of semantic devaluation, thereby granting the Ornament essential prominence in social institutions and to individuals. This thesis also shows that the author reinforces and updates traditional connections between the Ornament and classical notions, such as Style and Order. In order to accomplish the above, this study considered two moments. Firstly, the concept of Ornament in Classical Tradition was presented using temporal regression in a long duration structure; the writing about this moment is organized according to transformations in the meanings attributed to the term Ornament, and to the concepts that revolved around it and constituted essential components of Architecture in Tradition. The second moment is that in which Semper\'s concept of Ornament is analyzed throughout the mid-nineteenth century European context; in this view, thelegitimacy of Classical Tradition is weakened, due in part to the development of modern industry. In seeking to update the concept of Ornament, Semper\'s writings make explicit the crisis of Ornamentation in Architecture, which began well before the dawn of modern time, unlike traditional historiography says. This thesis argues that the Semperian Ornament should be understood as a concept that operates within the discipline of Architecture and is part of the author\'s efforts to reorganize it in the mid-nineteenth century.
4

A orquestração do ornamento no Beatus de Facundus / The orchestration of ornament in the Beatus of Facundus

Favoreto, Fabiana Pedroni 30 March 2016 (has links)
A partir do estudo das imagens do Beatus de Facundus, manuscrito produzido em Leão e Castela no século XI, esta dissertação trata do poder do ornamento de tomar posse da matéria da imagem e a fazer funcionar segundo sua ordenação. Distanciamos o conceito de ornamento da redução a um elemento decorativo, para restituir-lhe a potencialidade funcional presente em sua origem etimológica nos termos de ornamentum e kosmos. O ornamento assume diversas funções além de uma decoração honorífica. Ele trabalha associado ao símbolo, à iconografia, à memória e aos elementos composicionais da imagem ao exercer funções moduladora e estrutural. Seu trabalho torna a imagem uma máquina, um corpo material complexo e funcional. O ornamento é uma beleza honorífica que pode ser assumida por qualquer elemento composicional, desde os mais figurativos aos mais abstratos, como as cores. Com respaldo nos conceitos, sobretudo, de imago, figura (Didi-Huberman), imagemobjeto (Jérôme Baschet), ornamental e ornamentalidade (Jean-Claude Bonne), abordamos o ornamento, no Beatus de Facundus, como um elemento que gere uma estrutura dialógica através de seu poder de orquestração. Desse modo, este estudo constitui um esforço de circunscrever um livro e lhe permitir mostrar seu corpo e seu trabalho através de suas próprias ferramentas. / From the study of images of Beatus of Facundus, that is a manuscript produced in the kingdom of Castile and Leon, in the eleventh century, this dissertation deals with the \"power of the ornament\" to take hold of the material of image and to make it work according to their ordination. We distance the concept of ornament from the reduction to a decorative element, to restore his functional potentiality, that is present in his etymological origin, in the terms of ornamentum and kosmos. The ornament takes many functions besides an honorific decoration. It works associated with the symbol, the iconography, the memory and the compositional elements of the image by exercising modulating and structural functions. Its work turns the image into a machine, a complex and functional material body. The ornament is an honorific beauty that can be assumed by any compositional element, from the more figurative to more abstract, like the colors. With endorsement of some concepts, especially of imago, figure (Didi-Huberman), image-object (Jérôme Baschet), ornamental and ornamentality (Jean-Claude Bonne), we approach the ornament, in the Beatus of Facundus, as an element that generates a dialogic structure through its power of orchestration. In this manner, this study constitutes an effort to circumscribe a book and allow it to show its body and its work through its own tools.
5

Abismos superficiais: antinomias do ornamento

Kielwagem, Jefferson Wilke 10 July 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-08T16:19:06Z (GMT). No. of bitstreams: 1 jefferson.pdf: 4917938 bytes, checksum: 2b9b05d9a79fc60d187797663547e92d (MD5) Previous issue date: 2010-07-10 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The ornament in visual arts a pictorial element that functions as a complement or beauty enhancement in a visual composition - is considered the most banal, and even disposable aspect of images. But this superficiality is only apparent, masking a complexity that unfolds in a series of formal, symbolic and theoretical questions. In this way, the ornament can be thought of as a superficial abbyss, and the questions it raises may be suggested in pairs of conceptual oppositions, which can only be resolved through paradox. Thus, this work consists of a series of essays, each starting out with an image whose ornaments referr to the conceptual opposition in question. The discussions are then illustrated and enriched with the addition of other images, forming anachronic series. Through these ornaments, issues of art history are explored, like that of the ornament as filling - based on the theoretical literature produced in this respect, particularly in the second half of the nineteenth century, by authors such as Riegl, Wornum and Goodyear - of luxury and expenditure - based on literature produced in first half of the twentieth century by names such as Bataille, Caillois and Loos - and eroticism - point of confluence of the previous discussions / O ornamento nas artes visuais elemento pictórico que funciona como complemento ou acessório de beleza numa composição visual - é tido como aspecto mais banal, e mesmo dispensável, das imagens. Mas essa superficialidade é apenas aparente, encobrindo uma complexidade que se desdobra numa série de questões formais, simbólicas e teóricas. Por essa via, o ornamento pode ser pensado como um abismo superficial, e as questões que ele evoca podem ser sugeridas em forma de pares conceituais cujas oposições só podem ser resolvidas no paradoxo. Assim, esse trabalho é constituído de uma série de ensaios, cada qual iniciando com uma imagem cujos ornamentos remetam à oposição conceitual em questão. As discussões são então enriquecidas e ilustradas com a adição de outras imagens, formando séries anacrônicas em que os problemas são potencializados. A partir destes ornamentos são exploradas questões da história da arte e do ornamento como preenchimento com base na literatura teórica produzida a esse respeito, em especial na segunda metade do século XIX, por autores como Riegl, Wornum e Goodyear do luxo e do dispêndio com base na literatura produzida na primeira metade do século XX por nomes como Bataille, Caillois e Loos e do erotismo ponto de confluência das discussões anteriores
6

Interiores e exteriores da etiqueta e da decoração = genero, posição social e historia de vida / Inward and outward aspects of etiquette and decoration

Pereira, Daniela Scridelli 15 August 2018 (has links)
Orientador: Heloisa Andre Pontes / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas / Made available in DSpace on 2018-08-15T05:41:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pereira_DanielaScridelli_D.pdf: 4002084 bytes, checksum: 388dea417d834eed9f7ae53c20f4cb79 (MD5) Previous issue date: 2009 / Resumo: Ao partir da percepção de um imaginário social que associa a etiqueta e a decoração à "coisa de dondoca", "coisa de rico" e "coisa de mulher" consolidou-se como um veio fértil a busca por compreensões que evidenciassem outros sentidos e olhares sobre o universo do "refinamento". Assim, esta tese teve como primeira frente de reflexão os manuais de etiqueta e de decoração, as revistas especializadas em decoração e os programas televisivos a fim de compreender a constituição de um repertório cultural utilizado por consultores e pelo público interessado na legitimidade da experiência do "refinamento". No entanto, com a observação participante nos cursos sobre esses temas, o segundo aporte de pesquisa, vistos, especialmente, como searas femininas, outros significados atravessados por diferenças de classe, raça e sexualidade emergiram. Nesse sentido, ao me debruçar sobre as malhas do "refinamento", diferentes significados puderam vir à tona afastando visões essencializadoras sobre temas que poderiam, a princípio, ser considerados "menores" / Abstract: Giving the perception of social imaginaries that thinks of etiquette and decoration as a "thing of riches", a "thing of women" and a "thing of high class rich women who are vain and idle", the search for an understanding of other meanings and views on the universe of "refinement" consolidates itself as a fertile thread to be explored. Thus, the present thesis has as its first front of thinking the etiquette and decoration manuals, the magazines specialized in decoration and the television shows, in order to understand the constitution of a cultural repertoire used by consultants and by the public interested in the legitimacy of the "refinement" experiment. Notwithstanding, with the records of the author's participant observation taken in etiquette and decoration classes, meant as a second contribution for the present thesis, which were seen, especially, as feminine fields of activity, other meanings crossed by class, race, and sexuality differences emerged. In this sense, while the investigation of the meshes of "refinement" was conducted, different meanings could emerge, which stood off from essentializing visions on subjects that could, at first, be considered "minor" subjects / Doutorado / Antropologia / Doutor em Ciências Sociais
7

A orquestração do ornamento no Beatus de Facundus / The orchestration of ornament in the Beatus of Facundus

Fabiana Pedroni Favoreto 30 March 2016 (has links)
A partir do estudo das imagens do Beatus de Facundus, manuscrito produzido em Leão e Castela no século XI, esta dissertação trata do poder do ornamento de tomar posse da matéria da imagem e a fazer funcionar segundo sua ordenação. Distanciamos o conceito de ornamento da redução a um elemento decorativo, para restituir-lhe a potencialidade funcional presente em sua origem etimológica nos termos de ornamentum e kosmos. O ornamento assume diversas funções além de uma decoração honorífica. Ele trabalha associado ao símbolo, à iconografia, à memória e aos elementos composicionais da imagem ao exercer funções moduladora e estrutural. Seu trabalho torna a imagem uma máquina, um corpo material complexo e funcional. O ornamento é uma beleza honorífica que pode ser assumida por qualquer elemento composicional, desde os mais figurativos aos mais abstratos, como as cores. Com respaldo nos conceitos, sobretudo, de imago, figura (Didi-Huberman), imagemobjeto (Jérôme Baschet), ornamental e ornamentalidade (Jean-Claude Bonne), abordamos o ornamento, no Beatus de Facundus, como um elemento que gere uma estrutura dialógica através de seu poder de orquestração. Desse modo, este estudo constitui um esforço de circunscrever um livro e lhe permitir mostrar seu corpo e seu trabalho através de suas próprias ferramentas. / From the study of images of Beatus of Facundus, that is a manuscript produced in the kingdom of Castile and Leon, in the eleventh century, this dissertation deals with the \"power of the ornament\" to take hold of the material of image and to make it work according to their ordination. We distance the concept of ornament from the reduction to a decorative element, to restore his functional potentiality, that is present in his etymological origin, in the terms of ornamentum and kosmos. The ornament takes many functions besides an honorific decoration. It works associated with the symbol, the iconography, the memory and the compositional elements of the image by exercising modulating and structural functions. Its work turns the image into a machine, a complex and functional material body. The ornament is an honorific beauty that can be assumed by any compositional element, from the more figurative to more abstract, like the colors. With endorsement of some concepts, especially of imago, figure (Didi-Huberman), image-object (Jérôme Baschet), ornamental and ornamentality (Jean-Claude Bonne), we approach the ornament, in the Beatus of Facundus, as an element that generates a dialogic structure through its power of orchestration. In this manner, this study constitutes an effort to circumscribe a book and allow it to show its body and its work through its own tools.
8

Gottfried Semper e o ornamento em arquitetura / Gottfried Semper and the ornament in architecture

Alice de Oliveira Viana 15 May 2017 (has links)
A tese investiga o conceito de Ornamento no arquiteto e teórico Gottfried Semper (1803-1879), quem elabora, em meados do século XIX, importante teorização deste elemento arquitetônico. Destina-se a demonstrar que, em meio a um processo de depreciação semântica vigente na época, Semper procura restabelecer o status quo do Ornamento, consagrando a ele uma importância fundamental para os indivíduos e suas instituições sociais. Os vínculos tradicionais entre Ornamento e noções clássicas como Estilo e ordem são reforçados e atualizados pelo autor, considerando o contexto da época. Para este estudo, a investigação considerou dois momentos. Primeiramente, adotou-se um recuo temporal, trabalhado na longa duração, com o intuito de se apresentar um quadro sintético de noções e conceitos interdependentes que estruturaram o conceito de Ornamento na Tradição Clássica. Aqui a escrita foi organizada a partir da observação atenta às transformações dos sentidos atribuídos ao termo, aos conceitos que giraram em torno dele e o constituíram como um componente imprescindível do que se compreende por Arquitetura na Tradição. Em um segundo momento analisou-se o conceito de Ornamento em Semper em meio ao contexto europeu de meados dos oitocentos, tendo em vista o enfraquecimento da legitimidade da Tradição Clássica e as implicações resultantes do desenvolvimento da indústria moderna. Considera-se que os escritos deste autor, na medida em que procuram atualizar o conceito de Ornamento, evidenciam parte do contexto de crise da ornamentação em Arquitetura, que, diferentemente do que costuma colocar a historiografia tradicional, iniciou-se bem antes da aurora do moderno. O Ornamento em Semper deve ser compreendido como um conceito que opera dentro da disciplina Arquitetura e que faz parte dos esforços do autor em reorganizá-la em meados do século XIX. / This thesis investigates the concept of Ornament in the writings of the architect and theorist Gottfried Semper (1803-1879), who put forth an important theory about this architectural element in the middle of the nineteenth century. It aims to show that Semper tried to restore the status quo of the Ornament in the midst of semantic devaluation, thereby granting the Ornament essential prominence in social institutions and to individuals. This thesis also shows that the author reinforces and updates traditional connections between the Ornament and classical notions, such as Style and Order. In order to accomplish the above, this study considered two moments. Firstly, the concept of Ornament in Classical Tradition was presented using temporal regression in a long duration structure; the writing about this moment is organized according to transformations in the meanings attributed to the term Ornament, and to the concepts that revolved around it and constituted essential components of Architecture in Tradition. The second moment is that in which Semper\'s concept of Ornament is analyzed throughout the mid-nineteenth century European context; in this view, thelegitimacy of Classical Tradition is weakened, due in part to the development of modern industry. In seeking to update the concept of Ornament, Semper\'s writings make explicit the crisis of Ornamentation in Architecture, which began well before the dawn of modern time, unlike traditional historiography says. This thesis argues that the Semperian Ornament should be understood as a concept that operates within the discipline of Architecture and is part of the author\'s efforts to reorganize it in the mid-nineteenth century.
9

ESTUDIO DE LA APLICACIÓN DEL COLOR EN SIETE VILLAS DE ADOLF LOOS

Álvarez González, Mª Angeles 05 April 2016 (has links)
[EN] Adolf Loos, controversial Viennese architect of the late nineteenth century and early twentieth century, revolutionized the architecture of its time, change and create a foundation for a new architecture. This research analyzes the color treatment that makes seven of their mansions: Villa Karma (1903-1906), Villa Steiner (1910), Villa Scheu (1912-1913), Villa Duschnitz (1915-1916), Villa Strasser (1919), Villa Moller (1927-1928), Villa Müller (1928-1930). The analysis was performed by extracting written and graphic documentation necessary to configure it in a chromatic of each of the villas, which were obtained the conclusions chips material. It was observed that the color is consistent with space and its function. Loos argued for an honest architecture without superfluous and useless ornamentation and the use of noble materials. Loos replaced and exceeded the ornament through the intrinsic nature of every noble material. By using the materials and get painting interiors where color is present. (...) The colors can be used together in a room exactly the same way, provided they are as pure as the colors of a flower meadow. (Loos, 1929) / [ES] Adolf Loos, controvertido arquitecto vienés de finales del siglo XIX y principios del siglo XX, revolucionó la arquitectura de su tiempo, crearía un cambio y las bases para una nueva arquitectura. En esta investigación se ha estudiado el tratamiento que hace del color en siete de sus mansiones: Villa Karma (1903-1906), Villa Steiner (1910), Villa Scheu (1912-1913), Villa Duschnitz (1915-1916), Villa Strasser (1919), Villa Moller (1927-1928), Villa Müller (1928-1930). El análisis se ha realizado extrayendo de documentación escrita y gráfica el material necesario para poder configurarlo en unas fichas cromáticas de cada una de las villas, de las cuales se han obtenido las conclusiones. Se observó que el color va en consonancia con el espacio y con su función. Loos abogaba por una arquitectura honesta sin ornamentación superflua e inútil y por el uso de materiales nobles. Loos sustituyó y superó el ornamento por medio de la naturaleza intrínseca de cada material noble. Mediante el empleo del material y pintura consigue unos interiores donde el color se hace presente. (...)Los colores se pueden utilizar juntos en una habitación exactamente de la misma manera, siempre y cuando sean tan puros como los colores de un prado de flores. (Loos, 1929) / [CAT] Adolf Loos, controvertit arquitecte vienés de finals del segle XIX i principis del segle XX, va revolucionar l'arquitectura del seu temps, crearia un canvi i les bases per a una nova arquitectura. En esta investigació s'ha estudiat el tractament que fa del color en set de les seues mansions: Vila Karma (1903-1906), Vila Steiner (1910), Vila Scheu (1912-1913), Vila Duschnitz (1915-1916), Vila Strasser (1919), Vila Moller (1927-1928), Vila Müller (1928-1930). L'anàlisi s'ha realitzat extraient de documentació escrita i gràfica el material necessari per a poder configurar-ho en unes fitxes cromàtiques de cada una de les viles, de les quals s'han obtingut les conclusions. Es va observar que el color va d'acord amb l'espai i amb la seua funció. Loos advocava per una arquitectura honesta sense ornamentació supèrflua i inútil i per l'ús de materials nobles. Loos va substituir i va superar l'ornament per mitjà de la naturalesa intrínseca de cada material noble. Per mitjà de l'ocupació del material i pintura aconseguix uns interiors on el color es fa present. (...) Els colors es poden utilitzar junts en una habitació exactament de la mateixa manera, sempre que siguen tan purs com els colors d'un prat de flors. (Loos, 1929) / Álvarez González, MA. (2016). ESTUDIO DE LA APLICACIÓN DEL COLOR EN SIETE VILLAS DE ADOLF LOOS [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62175 / TESIS
10

Carlo Scarpa: La abstracción como ornamento de lo sublime

Ros Campos, Andrés 29 April 2016 (has links)
[EN] The hypothesis of this research is the use of abstraction as an argument for the exceptional architecture, which throughout it is linked to avant-garde artistic tendencies. It alludes to the essence, in a philosophical attitude next to modern phenomenology, which translates to debug through the application of geometry. The mechanism of abstraction applied to the creative methodology, art, architecture and design, consists of a first decomposition into its basic elements, that will allow to rebuild the set, sometimes transgressing the original order, to obtain a new order compositional parts, in which compositives elements can be read with some autonomy. The result of abstraction is therefore a restructuring that results in clearance, allowing the initial set stripping from unit assembly, that hid its own elements. Mastering this concept allows masters advances in architectural space, from the destruction of the box by Frank Lloyd Wright, the neoplasticists theories of Theo van Doesburg, to the theories of Le Corbusier. In this contribution it seemed fair and appropriate to recognize the work of Carlo Scarpa. His work conveys an emotion that goes beyond beauty, surpassing the magnitude of the scale. His intention was always to escape mediocrity and beat the beauty known. But how it can overcome the beauty known? This research aims to demonstrate the use of the abstract mechanism for this purpose. The objective is therefore to link their project to the elementary mechanisms of abstraction methodology. While fleeing from the figurative, doesn't reject the ornamental, throughout a refined geometry that fits with the precepts of modern architecture, staying in the range of the decorum. The ability of analysis and deduction of the essence of designed, allowed him to intervene in architectural restorations and treat museography theme with exquisite sensitivity. Each solution is studied in detail, in order to enhance the qualities of both, the architectural work, and the piece of art to be exhibited. There is therefore a double meaning in this investigation. On the one hand the concept of the abstract, and the other, the application of it to the work of Carlo Scarpa in order to transcend beauty. / [ES] La hipótesis de esta investigación es la utilización de la abstracción como argumento de lo excepcional en la arquitectura, que a través de él se vincula a tendencias artísticas de vanguardia. Alude a la esencia, en una actitud filosófica próxima a la fenomenología moderna, que se traduce en depuración, mediante la aplicación de la geometría. El mecanismo de la abstracción, aplicado a la metodología creativa, del arte, la arquitectura o el diseño, consiste en una primera descomposición en sus elementos fundamentales, que permitirá recomponer el conjunto, transgrediendo en ocasiones el orden original, para obtener un nuevo orden en el que las partes compositivas se pueden leer con cierta autonomía. El resultado de la abstracción es por tanto una recomposición que se traduce en depuración, que permite despojar, al conjunto inicial, de la unidad que ocultaba sus elementos propios. Dominar este concepto permite a los maestros avances en el espacio arquitectónico, desde la ruptura de la caja de Frank LLoyd Wright, a las teorías neoplasticistas de Theo van Doesburg, pasando por las teorías de Le Corbusier. En esta aportación me parecía ecuánime y apropiado reconocer la labor de Carlo Scarpa. Su obra transmite una emoción que va más allá de la belleza, superando la magnitud de la escala. Su intención fue siempre huir de la mediocridad y superar la belleza conocida, pero ¿Cómo se consigue superar la belleza conocida? Esta investigación pretende demostrar la utilización del mecanismo de lo abstracto para este fin. El objetivo es por tanto, vincular su metodología proyectual a los mecanismos elementales de la abstracción. A la vez que huye de lo figurativo, no rechaza lo ornamental, a través de una depurada geometría que encaja con los preceptos de la arquitectura moderna, manteniéndose en el rango de lo decoroso. La capacidad de análisis y de deducción de la esencia de lo diseñado le permitió intervenir en restauraciones arquitectónica precursoras y tratar el tema museográfico con exquisita sensibilidad. Cada solución se estudia con minuciosidad, con el objetivo de realzar las cualidades, tanto de la obra arquitectónica, como de la pieza de arte a exponer. Existe pues una doble lectura en esta investigación. Por un lado el propio concepto de lo abstracto y por otro, la aplicación del mismo a la obra de Carlo Scarpa con el objetivo de trascender la belleza. / [CAT] La hipòtesi d'aquesta investigació és la utilització de l'abstracció com argument del que és excepcional en l'arquitectura, que a través d'ell es vincula a tendències artístiques d'avantguarda. Al·ludeix a l'essència, en una actitud filosòfica pròxima a la fenomenologia moderna, que es tradueix en acendrament, mitjançant l'aplicació de la geometria. El mecanisme de l'abstracció, aplicat a la metodologia creativa, de l'art, l'arquitectura o el disseny, consisteix en una primera descomposició en els seus elements fonamentals, que permetre recompondre el conjunt, transgredint a vegades l'orde original, per a obtenir un nou orde en el qual les parts compositives es poden llegir en certa autonomia. El resultat de l'abstracció és per tant una recomposició que es tradueix en acendrament, que permet despullar el conjunt inicial de la unitat, que amagava els seus elements propis. Dominar aquest concepte permet als mestres avanços en l'espai arquitectònic, des de la ruptura de la caixa de Frank Lloyd Wright, a les teories Neoplasticistes de Theo van Doesburg, passant per les teories de Le Corbusier. En aquest aportament em semblava equànime i apropiat reconéixer la llavor de Carlo Scarpa. La seua obra transmet una emoció que va més enllà de la bellesa, superant la magnitud de l'escala. La seua intenció va ser sempre fugir de la mediocritat i superar la bellesa coneguda, però ¿Com s'aconsegueix superar la bellesa coneguda? Aquesta investigació pretén demostrar la utilització del mecanisme de l'abstracció per a aquest fi. L'objectiu és per tant, vincular la seua metodologia projectual als mecanismes elementals de l'abstracció. Al mateix temps que fuig del figuratiu, no rebutja l'ornamental, a través d'una depurada geometria que encaixa en els preceptes de l'arquitectura moderna, mantenint-se en el ranc del decorós. La capacitat d'anàlisis i de deducció de l'essència del dissenyat li permet intervenir en restauracions arquitectòniques precursores i tractar el tema Museogràfic amb exquisita sensibilitat. Cadascuna de les solucions s'estudia amb minuciositat, amb l'objectiu de realçar les qualitats, tant de l'obra arquitectònica, com de la peça d'art a exposar. Existeix puix una doble lectura en aquesta investigació. Per un costat el mateix concepte de l'abstracte i per altre, l'aplicació del mateix a l'obra de Carlo Scarpa amb l'objectiu de transcendir la bellesa. / Ros Campos, A. (2016). Carlo Scarpa: La abstracción como ornamento de lo sublime [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63149 / TESIS

Page generated in 0.0727 seconds