• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 18
  • 10
  • 4
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 33
  • 18
  • 7
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Nasalância na presença e ausência da fricativa faríngea / Nasalance at presence and absence of pharyngeal fricative

Thaís Alves Guerra 28 July 2014 (has links)
Objetivos: Estabelecer um banco de amostras de fala constituído por gravações representativas do uso de articulação compensatória do tipo (FF), da presença de hipernasalidade e da ausência de hipernasalidade; identificar valores de nasalância (média e desvio padrão) em amostras de fala estudadas; e comparar os valores de nasalância nas diferentes amostras de fala. Método: Um total de 1680 amostras de fala foram fornecidas por 19 indivíduos com fissura labiopalatina (FLP) operada, com ou sem disfunção velofaringea (DVF) e por cinco indivíduos sem DVF e sem histórico de FLP. Os participantes repetiram um conjunto de 14 frases (13 constituídas de sons de alta pressão e uma constituída de um som de baixa pressão), enquanto os sinais de áudio e nasalância foram capturados simultaneamente. Os sinais de áudio foram editados e foram julgados por três juízas experientes por consenso. Após julgamento as amostras foram reagrupadas em quatro grupos distintos: G1 incluiu 255 amostras de fala julgadas como representativas de hipernasalidade (hiper); G2 incluiu 130 amostras de fala julgadas como representativas do uso de FF e hipernasalidade; G3 incluiu 280 amostras de fala julgadas como representativas de fala típica (sem FF e sem hiper) em falantes com histórico de FLP; G4 incluiu 175 amostras de fala julgadas como representativas de fala típicas (sem FF e sem hiper) em falantes sem histórico de FLP. Resultados: Os julgamentos aferidos por consenso pelas três juízas permitiram a identificação de amostras representativas do uso de FF e da presença e ausência de hipernasalidade. As amostras julgadas e redistribuídas nos quatro grupos de interesse permitiram o cálculo dos valores de nasalância para cada grupo e foi realizado estatística inferencial utilizando o teste Kruskal-Wallis para testar a hipótese de que a presença de FF, associada ou não à hipernasalidade, nas amostras de fala de interesse, altera os resultados de nasalância. Quando houve diferença estatisticamente significante foi aplicado o teste Dunn\'s para comparar os grupos aos pares. Após a análise estatística inferencial realizada observa-se que houve diferença estatisticamente significativa entre os grupos com alteração de fala (G1 e G2) e aqueles sem alteração (G3 e G4). A diferença entre o grupo com hipernasalidade (G1) e o grupo com FF (G2) não foi significante Conclusão: O uso de FF não influenciou significativamente os valores de nasalância para a amostra estudada, refutando a hipótese estipulada. / Objective: This study had the objectives of establishing a data bank of speech recordings representative of use of pharyngeal fricative compensatory articulation (PF); presence and absence of hypernasality; identifying nasalance values (mean and standard deviation for the samples studied; and comparing nasalance finding among the different speech samples established. Method: A total of 1680 speech samples were recorded from 19 individuals with cleft lip and palate (CLP), 11 with velopharyngeal dysfunction (VPD) and 8 without VPD, and from 5 individuals without history of CLP. The participants repeated a series of 14 phrases (13 with high pressure consonants and 1 with a low pressure consonant), while audio and nasometric data was simultaneously recorded. The audio signals captures were edited and rated by 3 experienced judges with 100% agreement. After the ratings the samples were distributed into 4 groups (G): G1 included 255 samples rated as representative of presence of hypernasality; G2 included 130 samples rated as representative of use of PF and hypernasality; G3 included 280 samples rated as representative of normal speech (without PF and without hypernasality) for speakers with history of cleft palate; G4 included 175 samples rated as representative of normal speech (without PF and without hypernasality) for speakers without history of cleft palate. Results: The ratings established with agreement by the 3 judges during auditory-perceptual analysis of the recordings responded to objectives this study which proposed to establish samples representative of use of PF and of presence and absence of hypernasality. The samples rated by the judges were distributed into the four groups of interest for calculation of the nasalance scores, The Kruskal-Wallis statistical test was used to test the hypothesis that presence of PF, with or without hypernasality significantly would affect nasalance scores. When significant difference was found Dunns test was used to compared data in group pairs. After inferential statistics we observed that a significant difference was found between nasalance scores for groups G1 and G2 (samples representative of speech errors) with groups G3 and G4 (samples representative of normal speech). The difference between the group with hypernasality (G1) and the group with PF (G2) was not significant. Conclusion: The use of PF did not significantly influence nasalance values for the studied sample, refuting the proposed hypothesis.
12

Medidas de nasalância da fala de crianças com fissura lábio-palatina e sua correlação com o julgamento perceptivo-auditivo da nasalidade / Nasalance measures in children with cleft lip and palate and its correlation with auditory-perceptual ratings of nasality

Silva, Luciana 18 April 2007 (has links)
Este estudo teve como objetivo correlacionar medidas de nasalância e nasalidade da fala de 79 crianças de ambos os sexos, com idades entre 4 e 9 anos (média 6,5 anos), falantes do Português brasileiro, com fissura unilateral de lábio e palato operada, operadas do palato entre 12 e 18 meses de idade. Todas as crianças já apresentavam avaliação perceptivo-auditiva da nasalidade, avaliação nasométrica e gravação de áudio realizadas previamente realizadas no (HRAC-USP). Das gravações de áudio pré-existentes foram selecionadas para este estudo as palavras: \"papai\" e \"bebê\", e as sentenças \"Papai pediu pipoca\" e o \"O bebê babou\". Apesar de já existir no prontuário de cada criança uma avaliação perceptivo-auditiva indicando que as mesmas apresentavam hipernasalidade em grau leve, moderado ou severo, as amostras deste estudo, gravadas simultaneamente à nasometria, foram novamente julgadas por três fonoaudiólogas experientes. Para o julgamento perceptivo as fonoaudiólogas deveriam classificar a nasalidade por meio de uma escala de 4 pontos (1 = nasalidade normal, 2 = hipernasalidade leve, 3 = hipernasalidade moderada e 4 = hipernasalidade severa). Os valores atribuídos aos julgamentos obtidos pelas três fonoaudiólogas variaram de 1,0 a 3,3, tanto para as palavras como para as sentenças. Considerando o valor de corte de 1,5 para o julgamento perceptivo da nasalidade, 50 (63%) das crianças tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 29 (37%) tiveram médias acima deste valor, para o julgamento da palavra \"papai\". Para \"bebê\", 46 (58%) tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 33 (42%) médias acima deste valor. Para a frase \"Papai pediu pipoca\" 42 (53%) tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 37 (47%) tiveram médias acima deste valor. Para a frase \"O bebê babou\" 43 (54%) dos indivíduos tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 36 (46%) médias acima deste valor. Os resultados ainda evidenciaram uma sensibilidade de 44% do nasômetro em identificar hipernasalidade para a palavra \"papai\", de 23% para a palavra \"bebê\", de 45% para a frase \"Papai pediu pipoca\" e de 30% para a frase o \"O bebê babou\". Quanto à especificidade, foram encontrados os resultados de 70% para \"papai\", 93% para \"bebê\" , 81% para \"Papai pediu pipoca\" e 92% para \"O bebê babou\". Os valores médios de nasalância obtidos neste estudo foram: 24% para a palavra \"papai\", 39% para bebê, 32% para \"Papai pediu pipoca\" e 39% para \"O bebê babou\". Concluímos com nosso estudo que a correlação entre nasalância e nasalidade em uma amostra de crianças com ressonância de fala variando entre normal e hipernasal leve é baixa, principalmente quando se utiliza estímulos de fala curtos com predomínio de uma única consoante. Sugerimos que estudos futuros que tenham como objetivo correlacionar nasalância e nasalidade utilizem estímulos de fala mais longos, com diferentes contextos fonéticos. Além disso, o controle de variáveis que possam influenciar no julgamento perceptivo auditivo da nasalidade como ronco nasal, emissão de ar nasal, presença de articulações compensatórias deveriam ser consideradas. Sugerimos ainda, que o valor de corte seja estabelecido para cada amostra de indivíduos, pois o que pode ser bom para uma amostra, pode não ser bom para outra. / The objective of the present study was to correlate nasalance scores and speech nasality of 79 operated unilateral cleft lip and palate children (males and females), with ages ranging from 4 to 9 years (mean 6.5 years), all speakers of Brazilian Portuguese. All children had already undergone perceptual evaluation of speech nasality, nasometric evaluation, and audio recordings, which took place at the (HRAC-USP).Out of the pré-existed audiorecordings it have been selected to this study the words: \"papai\" and \"bebê\", and the phrases \"Papai pediu pipoca\" and \"O bebê babou\". In spite of the indication that all children had already been judged to present mild, moderate or severe hypernasal speech, speech stimulate which have been audio recorded simultaneously to nasometry were judged again by 3 other experienced speech pathologists. The three speech pathologists were instructed to judge speech nasality. Each speech sample was judged individually by means of a 4 point scale (1 = normal nasality, 2 = mild hypernasality, 3 = moderate hypernasality, and 4 = severe hypernasality). The scores given by the three speech pathologist for the words and phrases varied from 1.0 to 3.3. Considering the cutoff value of 1.5 for perceptual judgements of nasality, 50 (63%) of the children were judged to present means equal 1.5 or below, and 29 (37%) presented means above 1.5 for the word \"papai\". For the word \"bebê\", 46 (58%) presented means equal 1.5 or below, and 33 (42%), means above this value. For \"Papai pediu pipoca\", 42 (53%) presented means equal 1.5 or below, and 37 (47%) means above this value. For the phrase \"O bebê babou\", 43 (54%) of the children presented with means equal 1.5 or below, and 36 (46%) means above this value. The obtained results have also shown that the sensibility of the nasometer to identify hypernasality for the word \"papai\" was 44%, 23% for \"bebê\", 45% for \"Papai pediu pipoca\", and 30% for \"O bebê babou\". With regard to specificity, the results have shown 70% for the word \"papai\", 93% for \"bebê\", 81% for \"Papai pediu pipoca\", and 92% for \"O bebê babou\". The nasalance scores obtained in the present study were 24% for the word \"papai\", 39% for \"bebê, 32% for \"Papai pediu pipoca\", and 39% for O \" bebê babou\". We have concluded in this study that the correlation between nasalance and nasality in a sample of children presenting with speech resonance ranging between normal and mild hypernasality is low, specially when using short speech stimulae with the predominance of only one consonant. We suggest for future studies which aims to correlate nasalance and nasality be designed to use longer speech stimulate with different phonemic context. Besides that the control of possible variables which might influence perceptual judgements of nasality, such as presence of snort, nasal air emission, compensatory articulations should also be considered. We also suggest that the cutoff value for nasalance scores should be established for each sample of individuals, because what might be good for one sample, might not be for another.
13

A voz de Roberto Carlos: avaliação perceptivo-auditiva, análise acústica e a opinião do público

Oliveira, Sonia Cristina Coelho de 26 September 2007 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-27T18:12:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Sonia Cristina Coelho de Oliveira.pdf: 2826076 bytes, checksum: 3a0b9ecb63f882aad46fb8c197a39d8a (MD5) Previous issue date: 2007-09-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Introduction: in Brazil, Roberto Carlos has been studied in many areas of knowledge, among them History and Social Psychology due to his relevance as an interpreter and musical and social phenomenon. The singer is considered a bestselling artist, being able to reach an audience of various social, economical and cultural classes. Objective: to analyse Roberto Carlos s voice by perceptive-hearing evaluation, acoustic analysis and the audience's opinion. Method: a perceptivehearing evaluation of voice was performed of two selected songs from each decade (60 to 90), by six evaluation judges (speech therapists and vocal teachers); the acoustic analysis of pieces of the songs DETALHES and EMOÇÕES, by the researcher, and a questionary with two questions, to have a sample of the population of the city of Sao Paulo (group 1-G1) and another to the fans of the singer (group 2-G2) who belong to the communities on-line on orkut. Results: in relation to the perceptive-hearing analysis of the voice, the parameters most referred in the four decades were: adequate respiratory-speech, medium pitch for the shrill, adequate loudness, precise articulation, soft vocal attack, vocal resonance with nasal compensatory focus, chest modal register, brilliance and projected voice, vibrato predominantly absent, medium tessitura and adjusted vocal quality. The quality of the recording was related as reasonable and the characteristics related to the recording showed variable: jovial and immature voice in the sixties; fluent interpretation, with the emission soothed in the seventies; variation in the vocal parameters in the eighties and showing discrete vibrato with characteristics of tremor, compressed and with alteration in the dynamics, nevertheless mature and introspective in the nineties. The measures of acoustic analysis indicated a bigger variation of the harmonics in the song EMOÇÕES. The contour of the pitch and the amplitude coherent with the melody, f0 without variation and vibrato predominantly absent were found in two pieces of music. F1, F5 reduced; F2, F3, F4 increased; a bigger prolongation and accentuation of the vowels in the song DETALHES were observed and F1, F2 reduced; F3, F4 with little variation and F5 increased in the song EMOÇÕES. The questionary of G1 proved statically that 70,38% of the citizens like the singer, from this total, 76,15% belong to the female and 86,54% are between 51 and 60 years old. In terms of background and superior income made evident that the individual qualified the singer s voice in a negative way. From the 70,38% of the individuals that like the singer, 18,03% like him because of the songs. On the other hand from the 29,62% of the individuals that don t like the singer, 33,77% don t like him because of his songs. The questionary of G2 showed that there wasn t meaningful statistic for these variables, but it was evident that this group presented levels of income and background superior to G1. Conclusion: the results enabled to show that there were few variations in the voice of the singer Roberto Carlos in the elapsing of his artistic trajectory, more evident in the decades of 60 to 70 coherent with the styles adopted and age, keeping similar in the years 80 and 90. Notwithstanding, for the audience (G1 and G2), Roberto Carlos s voice isn t the predominant factor whether to like him or not, but his repertory, that is the content of his songs that is simbolized by the hearer / Introdução: no Brasil, Roberto Carlos tem sido estudado em muitas áreas do saber, dentre elas História e Psicologia Social, dada a sua relevância como intérprete e fenômeno musical e social. O cantor é um dos artistas que mais vende discos, sendo capaz de atingir um público das mais variadas classes sociais, culturais e econômicas. Objetivo: analisar a voz do cantor Roberto Carlos por meio da avaliação perceptivo-auditiva, da análise acústica e da opinião do público. Método: foram realizadas a avaliação perceptivo-auditiva da voz, de duas músicas selecionadas de cada década (60 a 90), por seis juízes avaliadores (fonoaudiólogos e professores de canto); a análise acústica de trechos das músicas DETALHES e EMOÇÕES, pela pesquisadora, e uma enquete com duas perguntas, para uma amostra da população da cidade de São Paulo (grupo1-G1) e outra para os fãs do cantor (grupo2-G2) pertencentes a comunidades on-line do artista no orkut. Resultados: em relação à análise perceptivo-auditiva da voz, os parâmetros mais referidos nas quatro décadas foram: coordenação pneumofonarticulatória adequada, pitch médio para agudo, loudness adequada, articulação precisa, ataque vocal suave, ressonância laringo-faríngica com foco nasal compensatório, registro modal de peito, voz com brilho e com projeção, vibrato predominantemente ausente, tessitura média e qualidade vocal adaptada. A qualidade de gravação foi relatada como razoável e as características relacionadas à gravação mostraram-se variáveis: voz jovial e imatura na década de 60; interpretação fluida, com emissão suavizada na década de 70; variação nos parâmetros vocais na década de 80 e voz comprimida com alterações na dinâmica, porém madura e introspectiva na década de 90. As medidas da análise acústica indicaram harmônicos com maior variação para a música EMOÇÕES. Contorno de pitch e de amplitude coerentes com a melodia, f0 sem variação e vibrato predominantemente ausente foram encontrados nas duas músicas. O F1, F5 diminuídos; F2, F3, F4 aumentados; maior prolongamento e acentuação das vogais foram observados na música DETALHES. F1, F2 diminuídos; F3, F4 com pouca variação e F5 aumentado em EMOÇÕES. A enquete do G1 comprovou estatisticamente que 70,38% dos sujeitos gostam do cantor, desse total, 76,15% pertencem ao sexo feminino e 86,54% estão na faixa etária dos 51 aos 60 anos. Nos níveis de escolaridade e rendimento superiores evidenciou-se que os sujeitos qualificaram a voz do cantor de forma negativa. Dos 70,38% dos sujeitos que gostam do cantor, 18,03 % gostam pelas suas músicas. Em contrapartida dos 29,62% dos sujeitos que não gostam do cantor, 33,77% não gostam por conta das músicas. A enquete do G2 demonstrou que não houve significância estatística para essas variáveis, porém constatou-se de forma significativa que esse grupo apresentou níveis de rendimento e escolaridade superiores ao G1. Conclusão: os resultados permitiram demonstrar que houve pequenas variações na voz do cantor Roberto Carlos no decorrer de sua trajetória artística, mais evidentes da década de 60 para 70, coerentes com os estilos adotados e com a época, mantendo-se similar nos anos 80 e 90. No entanto, para o público (G1 e G2), a voz de Roberto Carlos não é o fator determinante para gostar ou não do cantor, mas sim o seu repertório, ou seja, o conteúdo das canções que é simbolizado pelo ouvinte
14

Estimativa percepto-motora em crianças com desenvolvimento típico e atípico / Perceptual motor estimation in children with typical and atypical development

Nobre, Glauber Carvalho 16 December 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-06T17:06:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Glauber Nobre.pdf: 4529390 bytes, checksum: 16098a0d0e3bfa042272534bab17c521 (MD5) Previous issue date: 2011-12-16 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Introduction: children with atypical development have shown in a greater degree, difficulties to estimate their own ability to perform motor actions, when compared to children with typical development. However, factors such as age and gender still have to be investigated. Objective: to investigate age and gender-related changes in the Percept Motor Estimation of children with typical and atypical development. Method: This study was conducted with 7-12 years old individuals: 65 children with typical development and 63 with atypical development. In order to select the groups of children the Movement Assessment Battery for Children - Second Edition (MABC-2) was used. We evaluated the percept motor estimation at two motor tasks (horizontal jump and reach with the foot). Results: In a general manner the two groups showed difficulties in estimating their own ability to perform both motor tasks. However, individuals with atypical development, demonstrated greater difficulties and tended to underestimate or overestimate to a greater extent, the percept motor estimation to perform the horizontal jump and to reach with the foot. In this study, age and gender did not show significant effects in Percept Motor Estimation in both groups. Conclusion: In this study, in spite the results suggest an influence of age and gender on the percept motor estimation in children with typical and atypical development, it was not possible to found statistical significance. In fact, children with atypical development probably have higher difficulties in estimating correctly their limits for action on motor tasks and may feel even more discouraged to join and remain in practical motor contexts or other potentially challenging environments and therefore learning. / Introdução: crianças com desenvolvimento atípico têm demonstrado, em maior grau, dificuldade para estimar a própria capacidade de realizar ações motoras, quando comparadas as crianças que apresentam desenvolvimento típico. No entanto, fatores como idade e sexo ainda precisam ser melhor investigados. Objetivo: Investigar mudanças relacionadas à idade e sexo na estimativa perceptomotora de crianças com desenvolvimento típico e atípico. Método: este estudo foi realizado com 128 indivíduos sendo 65 crianças consideradas típicas e 63 crianças com desenvolvimento atípico nas faixas etárias de 7 a 12 anos de idade. Para selecionar os grupos de crianças utilizou-se a bateria de testes Movement Assessment Batery for Children second edition (MABC-2). Avaliou-se a estimativa perceptomotora em duas tarefas motoras (saltar horizontalmente e alcançar com o pé). Resultados: de um modo geral os dois grupos apontaram dificuldades em estimar a própria capacidade para realizar as duas tarefas motoras. Entretanto, os indivíduos com desenvolvimento atípico, demonstraram maiores dificuldades e tenderam a subestimar ou superestimar em maior grau, a estimativa perceptomotora para realização do salto e do alcançar com o pé. Neste estudo, a idade e o sexo não apontaram efeitos genuínos significativos na estimativa perceptomotora em ambos os grupos. Conclusão: neste estudo, embora os resultados sugiram uma influência da idade e do sexo na estimativa percepto-motora de crianças com desenvolvimento típico e atípico nas duas tarefas investigadas, não foi possível comprovar estatisticamente um efeito genuíno. O fato é que as crianças consideradas com desenvolvimento atípico provavelmente tem maiores dificuldades em estimar corretamente os limites para ação em tarefas motoras e podem sentir-se ainda mais desencorajadas a aderir e permanecer em contextos de prática motora ou em outros ambientes potencialmente geradores de desafio e conseqüentemente de aprendizagem.
15

Medidas de nasalância da fala de crianças com fissura lábio-palatina e sua correlação com o julgamento perceptivo-auditivo da nasalidade / Nasalance measures in children with cleft lip and palate and its correlation with auditory-perceptual ratings of nasality

Luciana Silva 18 April 2007 (has links)
Este estudo teve como objetivo correlacionar medidas de nasalância e nasalidade da fala de 79 crianças de ambos os sexos, com idades entre 4 e 9 anos (média 6,5 anos), falantes do Português brasileiro, com fissura unilateral de lábio e palato operada, operadas do palato entre 12 e 18 meses de idade. Todas as crianças já apresentavam avaliação perceptivo-auditiva da nasalidade, avaliação nasométrica e gravação de áudio realizadas previamente realizadas no (HRAC-USP). Das gravações de áudio pré-existentes foram selecionadas para este estudo as palavras: \"papai\" e \"bebê\", e as sentenças \"Papai pediu pipoca\" e o \"O bebê babou\". Apesar de já existir no prontuário de cada criança uma avaliação perceptivo-auditiva indicando que as mesmas apresentavam hipernasalidade em grau leve, moderado ou severo, as amostras deste estudo, gravadas simultaneamente à nasometria, foram novamente julgadas por três fonoaudiólogas experientes. Para o julgamento perceptivo as fonoaudiólogas deveriam classificar a nasalidade por meio de uma escala de 4 pontos (1 = nasalidade normal, 2 = hipernasalidade leve, 3 = hipernasalidade moderada e 4 = hipernasalidade severa). Os valores atribuídos aos julgamentos obtidos pelas três fonoaudiólogas variaram de 1,0 a 3,3, tanto para as palavras como para as sentenças. Considerando o valor de corte de 1,5 para o julgamento perceptivo da nasalidade, 50 (63%) das crianças tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 29 (37%) tiveram médias acima deste valor, para o julgamento da palavra \"papai\". Para \"bebê\", 46 (58%) tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 33 (42%) médias acima deste valor. Para a frase \"Papai pediu pipoca\" 42 (53%) tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 37 (47%) tiveram médias acima deste valor. Para a frase \"O bebê babou\" 43 (54%) dos indivíduos tiveram médias iguais ou abaixo de 1,5 e 36 (46%) médias acima deste valor. Os resultados ainda evidenciaram uma sensibilidade de 44% do nasômetro em identificar hipernasalidade para a palavra \"papai\", de 23% para a palavra \"bebê\", de 45% para a frase \"Papai pediu pipoca\" e de 30% para a frase o \"O bebê babou\". Quanto à especificidade, foram encontrados os resultados de 70% para \"papai\", 93% para \"bebê\" , 81% para \"Papai pediu pipoca\" e 92% para \"O bebê babou\". Os valores médios de nasalância obtidos neste estudo foram: 24% para a palavra \"papai\", 39% para bebê, 32% para \"Papai pediu pipoca\" e 39% para \"O bebê babou\". Concluímos com nosso estudo que a correlação entre nasalância e nasalidade em uma amostra de crianças com ressonância de fala variando entre normal e hipernasal leve é baixa, principalmente quando se utiliza estímulos de fala curtos com predomínio de uma única consoante. Sugerimos que estudos futuros que tenham como objetivo correlacionar nasalância e nasalidade utilizem estímulos de fala mais longos, com diferentes contextos fonéticos. Além disso, o controle de variáveis que possam influenciar no julgamento perceptivo auditivo da nasalidade como ronco nasal, emissão de ar nasal, presença de articulações compensatórias deveriam ser consideradas. Sugerimos ainda, que o valor de corte seja estabelecido para cada amostra de indivíduos, pois o que pode ser bom para uma amostra, pode não ser bom para outra. / The objective of the present study was to correlate nasalance scores and speech nasality of 79 operated unilateral cleft lip and palate children (males and females), with ages ranging from 4 to 9 years (mean 6.5 years), all speakers of Brazilian Portuguese. All children had already undergone perceptual evaluation of speech nasality, nasometric evaluation, and audio recordings, which took place at the (HRAC-USP).Out of the pré-existed audiorecordings it have been selected to this study the words: \"papai\" and \"bebê\", and the phrases \"Papai pediu pipoca\" and \"O bebê babou\". In spite of the indication that all children had already been judged to present mild, moderate or severe hypernasal speech, speech stimulate which have been audio recorded simultaneously to nasometry were judged again by 3 other experienced speech pathologists. The three speech pathologists were instructed to judge speech nasality. Each speech sample was judged individually by means of a 4 point scale (1 = normal nasality, 2 = mild hypernasality, 3 = moderate hypernasality, and 4 = severe hypernasality). The scores given by the three speech pathologist for the words and phrases varied from 1.0 to 3.3. Considering the cutoff value of 1.5 for perceptual judgements of nasality, 50 (63%) of the children were judged to present means equal 1.5 or below, and 29 (37%) presented means above 1.5 for the word \"papai\". For the word \"bebê\", 46 (58%) presented means equal 1.5 or below, and 33 (42%), means above this value. For \"Papai pediu pipoca\", 42 (53%) presented means equal 1.5 or below, and 37 (47%) means above this value. For the phrase \"O bebê babou\", 43 (54%) of the children presented with means equal 1.5 or below, and 36 (46%) means above this value. The obtained results have also shown that the sensibility of the nasometer to identify hypernasality for the word \"papai\" was 44%, 23% for \"bebê\", 45% for \"Papai pediu pipoca\", and 30% for \"O bebê babou\". With regard to specificity, the results have shown 70% for the word \"papai\", 93% for \"bebê\", 81% for \"Papai pediu pipoca\", and 92% for \"O bebê babou\". The nasalance scores obtained in the present study were 24% for the word \"papai\", 39% for \"bebê, 32% for \"Papai pediu pipoca\", and 39% for O \" bebê babou\". We have concluded in this study that the correlation between nasalance and nasality in a sample of children presenting with speech resonance ranging between normal and mild hypernasality is low, specially when using short speech stimulae with the predominance of only one consonant. We suggest for future studies which aims to correlate nasalance and nasality be designed to use longer speech stimulate with different phonemic context. Besides that the control of possible variables which might influence perceptual judgements of nasality, such as presence of snort, nasal air emission, compensatory articulations should also be considered. We also suggest that the cutoff value for nasalance scores should be established for each sample of individuals, because what might be good for one sample, might not be for another.
16

Assessing the transfer of video game play versus attention training using 3D-Multiple Object Tracking

Pakdaman Lahiji, Robyn 12 1900 (has links)
Durant la dernière décennie, la recherche sur les jeux vidéo et leur implication sur les habiletés perceptivo-cognitives a gagné en intérêt. Plusieurs études ont démontré que les jeux vidéo (particulièrement les jeux d’action) possèdent la capacité d’influencer et d’améliorer différentes aptitudes perceptives et cognitives telles que l’attention visuo-spatiale, la vitesse de traitement de l’information, la mémoire visuelle à court terme ainsi que la poursuite d’objets en mouvement. Cependant, plusieurs autres études n’ont pas réussi à reproduire les mêmes résultats. D’un autre côté, un nouveau type d’entraînement perceptivo-cognitif, nommé 3-Dimensional Multiple-Object Tracking (3D-MOT), et qui consiste à traiter des scènes visuelles dynamiques dénuées de contexte, a démontré son implication sur différents types d’attention, la mémoire de travail ainsi que la vitesse de traitement de l’information. L’étude actuelle a examiné quatre groupes de joueurs inexpérimentés qui s’entrainaient durant 10 séances à l’aide d’un exercice perceptivo-cognitif (3D-MOT), ou d’un jeu de haut niveau visuel (jeu vidéo d’action : Call of Duty), de bas niveau visuel (Tetris) ou d’un jeu non-visuel (Sudoku). Des mesures d’électroencéphalographie quantitative et des tests neuropsychologiques effectués avant et après l’entraînement ont démontré que le 3D-MOT, par comparaison aux autres jeux testés, améliorait de façon plus efficace les fonctions reliées à l’attention, la mémoire de travail ainsi que la vitesse de traitement de l’information. Pour la première fois, cette étude démontre que l’entraînement non-contextuel de 3D-MOT améliore les habiletés perceptivo-cognitives plus efficacement que l’entraînement à des jeux de divertissement tels que les jeux vidéo. / In the past decade, research on video games and their implications on cognitive abilities have gained significant interest. Various studies suggest that video games (in particular action video games) have the inherent ability to influence and improve attentional abilities such as visual spatial attention, processing speed, visual short-term memory and multiple-object tracking. However, many other studies have been unable to replicate similar results. On the other hand, a recent cognitive enhancement tool that is visually dynamic and void of context called 3-Dimensional Multiple-Object tracking (3D-MOT), has demonstrated robust effects on cognitive-perceptual abilities such as divided, selective, and sustained attention as well as working memory and information processing speed. The current study examines four groups of non-video game players that train for 10 sessions on the cognitive enhancing technique (3D-MOT) or on one of three different visually stimulating games: highly visually stimulating game (Call of Duty), lowly visually stimulating game (Tetris), or non-visually stimulating puzzle (Sudoku). A battery of cognitive tests and quantitative electroencephalography preformed before and after training, demonstrated that training on 3D-MOT improved cognitive functions related to attention, working memory, and visual information processing compared to video games. For the first time, this study demonstrated that non-contextual training with 3D-MOT improves perceptual-cognitive abilities more efficiently than video game playing.
17

El lector indiferente . El impacto del estilo en tipografía de edición

MAS HURTUNA, MARIA MONTSERRAT 07 January 2016 (has links)
[EN] Study focus: Currently, one of the most stimulating characteristics of Typography is the wide variety of its iconic components, reflected in the infinite number of particularized versions and interpretations of its morphology. Although this expressive facet is inherent in its historical evolution, primarily developed within the framework of copywriting for publication, at present, following the digitisation of typographic processes and material, and as a result of being fully incorporated into the mass media and visual broadcasting sector, it has acquired special significance by becoming, together with colour and image, one of the essential resources of designers when creating their graphic products. Nonetheless, a certain conceptual uncertainty still exists in both professional and educational circles as to its real implications on the communication processes involved, both in what is considered to be its natural environment par excellence, typographic composition for publication, and in those where it is on a par with the true elements of iconic expression. Aims: To objectively formulate a theoretical framework for this issue that enables us to determine the real implications of the morphological elements of text characters for each specific activity, something which might be eminently practical when it comes to making design decisions. Methodology: The chosen approach consists of a differentiated analysis of the morphological component of typographic characters in each situation: when reading and thus taking part in the semiotics of language; and when being the object of a process of appreciation of its iconic component and therefore contributing to the attribution of meaning of what is being transmitted at a visual level. Outcomes: According to all the evidence-based information collected, the approximation to the morphological component of the dissociate characters at a cognitive level when reading or appreciating their morphological characteristics, fully determines their impact on the processes involved, contributing, at best in the first case, to optimize the transmissive attributes of the basic unit of reading, namely the word, or taking part in the transmissive attributes of its iconic component, involving a high degree of decontextualisation from its true purpose as a reading character or symbol, in the second. / [ES] Interés del estudio: Uno de los aspectos más sugestivos de la Tipografía, lo constituye, hoy por hoy, la elevada variedad que presenta su componente icónico en forma de infinitas versiones e interpretaciones particularizadas de su morfología. Aunque este factor expresivo es inherente a su evolución histórica, desarrollada fundamentalmente en el marco de la composición de textos para edición, hoy por hoy, a raíz de la digitalización que han experimentado los procedimientos y el material tipográfico y como consecuencia de su plena integración en el marco de los grandes medios de información y difusión visual, dicho aspecto ha adquirido máxima relevancia al convertirse, junto con el color o la imagen, en uno de los recursos fundamentales de los que dispone el diseñador a la hora de enfrentarse a la realización de sus productos gráficos. Sin embargo, tanto en ambientes profesionales, como docentes, existe una notable indeterminación conceptual en torno a la idea sobre su repercusión objetiva en los procesos de la comunicación en los que interviene, tanto en el que sería su medio natural por excelencia, la composición tipográfica para edición, como en aquellos en los que su actuación se equipara con la de los elementos genuinos de la expresión icónica. Objetivos: Conseguir plantear un marco teórico sobre la cuestión con base objetiva que permita conocer el grado de incidencia real del componente morfológico de los signos de la modalidad tipográfica del texto en cada actuación concreta, que pueda tener una proyección eminentemente práctica para las decisiones de diseño. Metodología: El enfoque adoptado consiste en la realización de un análisis diferenciado del componente morfológico de las grafías tipográficas en cada situación: al leer y al participar, de ese modo, en los procesos de la semiótica del lenguaje, por un lado; y al ser objeto de un proceso de apreciación de su componente icónico y participar así de la atribución de significados propia de lo transmitido en el plano de lo visual, por otro. Resultados logrados: En función de toda la información recopilada y contrastada se ha obtenido la evidencia de que la aproximación al componente morfológico de las grafías de tipo disociada en el plano de lo cognitivo, al leer o al proceder a la apreciación de sus características morfológicas, determina completamente su grado de incidencia en los procesos en los que interviene, contribuyendo, como mucho, en el primer caso, a optimizar las cualidades transmisivas de la unidad básica para la lectura moderna o visual, es decir, de la palabra, o participando de las cualidades transmisivas de lo icónico en función de un importante grado de descontextualización de su actuación genuina como signo para la lectura, en el segundo. / [CAT] Interés de l'estudi: Un dels aspectes més suggestius de la Tipografia consistix, ara com ara, en l'elevada varietat que presenta el seu component icònic en forma d'infinites versions i interpretacions particularitzades de la seua morfologia. Tot i que este factor expressiu és inherent a la seua evolució històrica, desenrotllada fonamentalment en el marc de la composició de textos per a edició, actualment, arran de la digitalització que han experimentat els procediments i el material tipogràfic, i com a conseqüència de la seua plena integració en el marc dels grans mitjans d'informació i difusió visual, eixe aspecte ha adquirit una rellevància màxima en convertir-se, junt amb el color o la imatge, en un dels recursos fonamentals de què disposa el dissenyador a l'hora d'enfrontar-se a la realització dels seus productes gràfics. No obstant això, tant en ambients professionals com docents, hi ha una notable indeterminació conceptual pel que fa a la idea sobre la seua repercussió objectiva en els processos de la comunicació en què intervé, tant en el que seria el seu medi natural per excel·lència, la composició tipogràfica per a edició, com en aquells en què la seua actuació s'equipara amb la dels elements genuïns de l'expressió icònica. Objectius: Aconseguir plantejar un marc teòric sobre la qüestió amb base objectiva que permeta conéixer el grau d'incidència real del component morfològic dels signes de la modalitat tipogràfica del text en cada actuació concreta i que puga tindre una projecció eminentment pràctica per a les decisions de disseny. Metodologia: L'enfocament adoptat consistix en la realització d'una anàlisi diferenciada del component morfològic de les grafies tipogràfiques en cada situació: en llegir i d'eixa manera participar en els processos de la semiòtica del llenguatge per una banda; i en ser objecte d'un procés d'apreciació del seu component icònic i participar així, de l'atribució de significats pròpia d'allò que s'ha transmés en el pla visual. Resultats assolits: En funció de tota la informació recopilada i contrastada s'ha obtingut l'evidència que l'aproximació al component morfològic de les grafies de tipus dissociada en el pla cognitiu, en llegir o procedir a l'apreciació de les seues característiques morfològiques, determina completament el seu grau d'incidència en els processos en què intervé, contribuint, com a molt, en el primer cas, a optimitzar les qualitats transmissives de la unitat bàsica per a la lectura moderna o visual, és a dir, de la paraula, o participant de les qualitats transmissives de l'icònic en funció d'un important grau de descontextualització de la seua actuació genuïna com a signe per a la lectura, en el segon. / Mas Hurtuna, MM. (2015). El lector indiferente . El impacto del estilo en tipografía de edición [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/59427 / TESIS
18

Classificação da nasalidade de fala antes e depois de treinamento de profissionais sem experiência na avaliação da hipernasalidade /

Manicardi, Flora Taube January 2020 (has links)
Orientador: Viviane Cristina de Castro Marino / Resumo: Introdução: A fala é um importante parâmetro indicativo do sucesso ou insucesso do tratamento cirúrgico da fissura labiopalatina, sendo a hipernasalidade o principal sintoma da disfunção velofaríngea. Sua identificação é feita pela avaliação perceptivo-auditiva, considerada padrão-ouro. Porém, esta avaliação é subjetiva e pode ser influenciada por fatores internos e/ou externos do avaliador. Estratégias como treinamento e/ou uso de amostras de referência são recomendadas, mas ainda não é claro sua influência na classificação da hipernasalidade por fonoaudiólogos sem experiência nesta classificação. Objetivo: Investigar a classificação da hipernasalidade de fala antes e depois de treinamento de profissionais sem experiência na avaliação da hipernasalidade de indivíduos com fissura labiopalatina. Método: Três fonoaudiólogas sem experiência analisaram inicialmente 24 amostras de fala de indivíduos com fissura labiopalatina (baseado em seus próprios critérios), usando escala de quatro pontos (1=ausência de hipernasalidade; 2=hipernasalidade leve; 3-hipernasalidade moderada; 4=hipernasalidade grave). Após uma semana, receberam treinamento perceptivo-auditivo e, na semana seguinte, retreinamento. As 24 amostras de classificação foram reapresentadas uma semana após retreinamento, seguindo os mesmos procedimentos realizados previamente (antes do treinamento perceptivo-auditivo). A análise descritiva dos dados foi feita pela porcentagem de acertos e os testes estatísticos de Wilcoxon,... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: Introduction: Speech is an important parameter indicating success or failure of surgical treatment of cleft lip and palate, being hypernasality the main symptom of velopharyngeal dysfunction. Its identification is performed by the auditory-perceptual evaluation, considered gold standard. However, this evaluation is subjective and can be influenced by internal and/or external factors of the evaluator. Strategies as training and/or use of reference samples are recommended, but their influence on the classification of hypernasality by speech therapists without experience in this classification is not clear yet. Objective: To investigate the classification of speech hypernasality pre and post-training of professionals without experience in the hypernasality evaluation of individuals with cleft lip and palate. Method: Three speech therapists without experience initially analyzed 24 speech samples from individuals with cleft lip and palate (based on their own criteria), using a four-point scale (1=absent hypernasality; 2=mild hypernasality; 3=moderate hypernasality; 4=severe hypernasality). After one week, they received auditory-perceptual training and, next week, retraining. The 24 classification samples were presented again one week after retraining, following the same procedures performed previously (pre auditory-perceptual training). Data were analyzed descriptively (percentage of correct responses) and Wilcoxon, Kolmogorov-Smirnov, Chi-square, V of Cramer and Kappa statistical... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
19

The neuroscience of cognitive enhancement : enhanced attention, working memory and visual information processing speed using 3D-MOT

Parsons, Brendan 04 1900 (has links)
Des interventions ciblant l’amélioration cognitive sont de plus en plus à l’intérêt dans nombreux domaines, y compris la neuropsychologie. Bien qu'il existe de nombreuses méthodes pour maximiser le potentiel cognitif de quelqu’un, ils sont rarement appuyé par la recherche scientifique. D’abord, ce mémoire examine brièvement l'état des interventions d'amélioration cognitives. Il décrit premièrement les faiblesses observées dans ces pratiques et par conséquent il établit un modèle standard contre lequel on pourrait et devrait évaluer les diverses techniques ciblant l'amélioration cognitive. Une étude de recherche est ensuite présenté qui considère un nouvel outil de l'amélioration cognitive, une tâche d’entrainement perceptivo-cognitive : 3-dimensional multiple object tracking (3D-MOT). Il examine les preuves actuelles pour le 3D-MOT auprès du modèle standard proposé. Les résultats de ce projet démontrent de l’augmentation dans les capacités d’attention, de mémoire de travail visuel et de vitesse de traitement d’information. Cette étude représente la première étape dans la démarche vers l’établissement du 3D-MOT comme un outil d’amélioration cognitive. / Cognitive enhancement is a domain of burgeoning interest in many domains including neuropsychology. While there are different methods that exist in order to achieve cognitive enhancement, there are few that are supported by research. The current work examines the state of cognitive enhancement interventions. It first outlines the weaknesses observed in these practices and then proposes a standard template for assessing cognitive enhancement tools. A research study is then presented that examines a novel cognitive enhancement tool, 3-dimensional multiple object tracking (3D-MOT), and weighs the current evidence for 3D-MOT against the proposed standard template. The results of the current work demonstrate that 3D-MOT is effective in enhancing attention, working memory and visual information processing speed, and represent a first step toward establishing 3D-MOT as a cognitive enhancement tool.
20

O uso do mascaramento no potencial evocado auditivo de tronco encefálico com estímulo tone burst por condução aérea em indivíduos com perda auditiva unilateral / The use of masking in auditory brainstem response with tone burst stimulus by air conduction in individuals with unilateral hearing loss

Silva, Bárbara Cristiane Sordi 26 February 2018 (has links)
A utilização do mascaramento contralateral durante a pesquisa do potencial evocado auditivo de tronco encefálico é uma temática bastante discutida, visto a inexistência de um consenso na literatura acerca de sua necessidade. O objetivo deste estudo foi verificar a necessidade do uso do mascaramento contralateral no potencial evocado auditivo de tronco encefálico com estímulo tone burst apresentado com fone de inserção 3A e propor a aplicabilidade do ruído mascarador white noise na perda auditiva sensorioneural unilateral de graus severo ou profundo. Foram avaliados 15 indivíduos, de ambos os sexos, com o diagnóstico audiológico prévio de perda auditiva sensorioneural unilateral de graus severo ou profundo, com idades entre 2 a 40 anos. Para tanto, foi pesquisada a resposta neural definida pela presença da onda V na orelha com perda auditiva, nas frequências de 500, 1000, 2000 e 4000 Hz. Nos casos em que houve o registro, a pesquisa foi repetida com mascaramento white noise na orelha contralateral. Os registros foram analisados por dois juízes experientes em eletrofisiologia, a fim de verificar a concordância entre as análises. O Coeficiente Kappa (1,00) apresentou força de concordância quase perfeita e o de Correlação Intraclasse (1,00) foi excelente, entre as duas avaliadoras, em todas as análises. Como resultado, foi observada a audição cruzada, ao menos uma vez, em todas as frequências analisadas. Os níveis de mascaramento contralateral mínimos necessários para eliminar a participação da orelha não testada variaram de 10 a 20 dBnNA acima do limiar eletrofisiológico da orelha sem perda auditiva. Não foi possível realizar a análise para a frequência de 500 Hz devido à presença de artefato e ruído elétricos. Conclui-se que o uso do mascaramento contralateral no potencial evocado auditivo de tronco encefálico com estímulo tone burst apresentado com fone de inserção 3A é necessário nas frequências de 1000, 2000 e 4000 Hz em indivíduos com perda auditiva sensorioneural unilateral de graus severo ou profundo, nas intensidades de 15, 20 e 10 dB acima dos limiares eletrofisiológicos, respectivamente. / The use of contralateral masking on the investigation of auditory brainstem response is a topic widely discussed, however there is no consensus in literature about its necessity. The aim of this study was to verify the need of using masking in auditory brainstem response with tone burst stimulus presented with 3A insert earphones and to propose the applicability of white noise masking in severe or profound unilateral sensorineural hearing loss. Fifteen individuals of both genders with previous audiological diagnosis of severe or profound unilateral sensorineural hearing loss, aged between 2 to 40 years, were evaluated. For this, the neural response, which is defined by the presence of the V wave in the ear with hearing loss, was investigated in frequencies of 500, 1000, 2000 and 4000 Hz. In cases where there was a record, the search was repeated using white noise masking in the contralateral ear. The records were analyzed by two judges experienced in electrophysiology, in order to verify the concordance between the analyses. The Kappa coefficient (1.00) had almost perfect agreement strength and the Intraclass Correlation (1.00) was excellent between the two evaluators in all analyses. As a result, cross-audition was observed at least once in all analyzed frequencies. The minimum contralateral masking levels required to eliminate the untested ear involvement varied from 10 to 20 dBnNA above the electrophysiological threshold of the ear without hearing loss. It was not possible to perform the analysis for the frequency of 500 Hz due to the presence of electrical artifact and noise. It is concluded that the use of contralateral masking in the auditory brainstem response with tone burst stimulus presented with 3A insert earphone is necessary in frequencies of 1000, 2000 and 4000 Hz in individuals with severe or profound unilateral sensorineural hearing loss in intensities of 15, 20 and 10 dB above the electrophysiological thresholds, respectively.

Page generated in 0.048 seconds