• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 16
  • 4
  • 3
  • Tagged with
  • 23
  • 17
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Perfil epidemiológico da saúde bucal da população indígena guarani do Rio Grande do Sul, Brasil

Ferreira, Alexandre Moreira January 2012 (has links)
Na última década ocorreram transformações positivas na saúde indígena brasileira. A saúde bucal é um dos temas relevantes da saúde indígena e carece de informações na literatura. O objetivo deste trabalho foi descrever o perfil de saúde bucal e sociodemográfico da população indígena Guarani do Rio Grande do Sul. Este é um estudo de prevalência com levantamento epidemiológico de saúde bucal e variáveis demográficas. Um total de 203 sujeitos em diferentes idades e faixas etárias e em 19 aldeias foram examinados. As crianças Guarani de cinco anos de idade apresentaram um índice de cárie (ceo-d) 2,8 com 37,7% destas crianças livres de cárie. Os adolescentes de 12 anos e de 15 a 19 apresentaram um CPO-D, respectivamente, de 1,31 e 3,39, sendo o maior percentual do índice aos 12 anos o componente cariado (C) com 54,3%; entre adolescentes de 15 a 19 anos é o obturado (O) com 49,4%. Entre os adultos na faixa etária de 35 a 44 anos o CPO-D médio foi de 11,55, sendo que o componente perdido (P) foi responsável por 69,3% do índice. Entre os idosos, faixa etária de 65 a 74 anos, o CPO-D médio foi de 18,58. Os dados desta investigação demonstram que a média do CPO-D nas diferentes idades e faixas etárias é mais baixa na população indígena Guarani indicando uma menor experiência de cárie dental do que a população em geral. Acesso ao creme dental fluoretado e uma política de saúde indígena diferenciada podem estar relacionados com estes resultados. No entanto é necessário mais pesquisa acercada influência de hábitos culturais sobre o processo saúde doença bucal destas populações. / Over the past decade, positive changes have occurred to Brazilian indigenous health. Oral health is one of the relevant issues of indigenous health, but there is a lack of information about it in literature. The aim of this paper is to describe the oral health and sociodemographic profile of the Guarani indigenous population in Rio Grande do Sul. This is a prevalence study using an epidemiological survey on oral health and demographic variables. A total of 203 subjects in 19 villages at different ages and in different age groups were examined. Five-year-old Guarani children showed a dental caries index (DEF) of 2.8, with 37.7% of these children being free of caries. Teenagers aged 12 and from 15 to 19 years showed a DMF index of 1.31 and 3.39, respectively, the highest rate at age 12 was for the decayed component (D), 54.3%; and among teenagers from 15 to 19 years, the filled component (F) had the highest rate, 49.4%. Among adults in the age group of 35 to 44 years, the mean DMF index was 11.55, and the missing component (M) accounted for 69.3%. Among the elderly, in the age group of 65 to 74 years, the mean DMF index was 18.58. The data from this investigation demonstrated that the mean DMF index at different ages and in different age groups was lower in the Guarani indigenous population, indicating a lower presence of dental caries than in the general population. Access to fluoridated dental cream and a specific indigenous health policy may be associated with these results. However, further studies on the influence of cultural habits on the process of oral health and disease among these populations are necessary.
12

Políticas públicas em educação e prevenção contra incêndio e pânico: formulação de mecanismos de avaliação e controle / Public policies in education and fire and panic prevention: formulation of estimation and control mechanisms

Schunig, Fernando Raimundo 08 December 2015 (has links)
Submitted by Neusa Fagundes (neusa.fagundes@unioeste.br) on 2018-04-04T11:41:58Z No. of bitstreams: 2 Fernando_Schunig2015.pdf: 3741151 bytes, checksum: 6834d3ce23b8cdf6c22a33d3827a3f62 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-04T11:41:58Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Fernando_Schunig2015.pdf: 3741151 bytes, checksum: 6834d3ce23b8cdf6c22a33d3827a3f62 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2015-12-08 / The fires have always been a concern for the Fire Department, however, fires still going on, people lose their lives and property are destroyed. So that there is a change in this scenario is necessary to implement Public Policies in Education and Fire Prevention and panic, as well as setting numerical indices that serve as parameter for the establishment, development and evaluation of these policies. Once defined an index, it will be possible to evaluate the safety of the building due to the preventive measures and potential hazards, determination of mitigating actions the risk of fire and its use for the development of actions aimed at education on fire prevention. The objective of this research is to study the feasibility of using the evaluation index of fire risk obtained by Gretener method, adapted to serve as a numerical indicator for the establishment, development and evaluation of public policies in education and fire prevention and panic. For this survey, a comprehensive theoretical study on the subject was made to trace current expectations of Fire Prevention Panic and also carried out a field survey that realized own survey of the application, with the public researched firefighters, engineers and architects working in the analysis and preparation of Safety Plans Fire and Panic in Cascavel. As a result, it was evident that the risk assessment index fires Gretener method, adapted to the current legislation in the State of Paraná can be used widely for the formulation and evaluation of public policies in education and fire prevention and panic because it meets all conceptual and methodological requirements, and may be a useful mechanism for planning, representing a great potential for public policy establishment. / Os incêndios sempre foram uma preocupação para o Corpo de Bombeiros, porém, incêndios continuam acontecendo, pessoas perdem suas vidas e patrimônios são destruídos. Para que ocorra uma mudança nesse cenário é necessária a implementação de Políticas Públicas em Educação e Prevenção Contra Incêndio e Pânico, assim como a definição de índices numéricos que sirvam de parâmetro para o estabelecimento, formulação e avaliação destas políticas. Uma vez definido um índice, será possível a avaliação da segurança da edificação em função das medidas preventivas e perigos potenciais, determinação de ações mitigadoras do risco de incêndio e seu emprego para o desenvolvimento de ações voltadas à educação em prevenção contra incêndio. O objetivo desta pesquisa é de estudar a viabilidade da utilização do índice de avaliação de risco de incêndio obtido pelo método de Gretener, adaptado para servir como indicador numérico para o estabelecimento, formulação e avaliação de políticas públicas em educação e prevenção contra incêndio e pânico. Para esta pesquisa, foi feito um estudo teórico abrangente sobre o tema, para traçar um cenário atual da Prevenção Contra Incêndio Pânico e, ainda, realizada uma pesquisa de campo que compreendeu a aplicação de questionário próprio, tendo como público pesquisado bombeiros militares, engenheiros e arquitetos que atuam na análise e elaboração de Planos de Segurança Contra Incêndio e Pânico no município de Cascavel. Como resultado, ficou evidenciado que o índice de avaliação de risco de incêndios do método de Gretener, adaptado à legislação vigente no Estado do Paraná pode ser utilizado amplamente para a formulação e avaliação de políticas públicas em educação e prevenção contra incêndio e pânico, pois atende a todos os requisitos conceituais e metodológicos, podendo ser um mecanismo útil ao planejamento, representando um grande potencial para o estabelecimento de política pública.
13

Novos resultados teóricos e experimentais para a técnica Z-scan / Novel theoretical and experimental results to Z-scan technique

Chaves, Anderson Silva 30 June 2010 (has links)
O índice de refração não-linear n2 é o parâmetro chave da não-linearidade de terceira ordem em materiais ópticos. Um método simples, direto e sensível para medição do índice de refração não-linear (n2) é a técnica Z-scan proposta Sheik-Bahae et al 1. Nesse trabalho, um estudo sistemático quanto a esta técnica foi realizado. Utilizando a integral de difração de Fresnel-Kirchhoff, foi possível analisar a técnica investigando a influência do raio de abertura da íris. Foram obtidas expressões analíticas inéditas quando consideramos baixas não-linearidades induzidas por amostras finas. Esses resultados mostraram que o valor de n2 obtido é aproximadamente 36% maior do que n2 obtido por Sheik-Bahae para abertura linear de S=0,5, por exemplo.Extensões da técnica foram feitas, onde simulações para testar a viabilidade de medidas Z-scan no campo próximo e com dois feixes foram realizadas, de onde também foi possível encontrar resultados analíticos inéditos. Esses resultados teóricos foram testados tanto para feixe único quanto duplo em alguns experimentos, sendo obtido um bom acordo. Por fim, um novo método para medição do índice de refração não-linear não-degenerado foi proposto, em que é possível obter n2 no comprimento de onda do feixe de prova, num experimento com dois feixes. Esse resultado é importante uma vez que, em muitos casos, não é possível a realização de uma medida Z-scan convencional, devido ao fato da amostra não absorver o comprimento de onda do feixe de prova. Um resultado de n2 para rubi em 633nm foi obtido em bom acordo com resultados prévios da literatura, em que foram utilizadas técnicas de maior complexidade experimental. / The nonlinear refractive index n2 is the key parameter of the third order nonlinearity of optical materials. A simple, direct and sensitive measurement of nonlinear refractive index n2 is so-called Z-scan technique proposed by Sheik Bahae et al 1. In this work, a systematic study on this technique was performed. Based on Fresnel-Kirchhoff diffraction integral formula, it was possible to analyze the technique in order to investigate the influence of the apertures radius. We obtained unpublished analytical expressions when we consider small nonlinearities induced by thin samples. These results showed that the value of n2 obtained is about 36% larger than n2 obtained by Sheik-Bahae when the linear opening is 50%, for example.Extensions about the technique were made. Simulations were performed in order to test the feasibility of near-field Z-scan and two-color Z-scan measurements. Again it was also possible to find unpublished analytical results. The theoretical results were tested in some experiments and good agreement was found. Finally, a new method for measuring the nondegenerate refractive index was proposed. So, there is the possibility to obtain n2 at the wavelength of the probe beam in a two-color Z-scan experiment. This result is important since in many cases is impossible to perform a conventional z-scan measurement, due to the fact that the sample does not absorb the wavelength of the probe beam. A result of n2 for ruby at 633nm was obtained in good agreement with previous studies.
14

Fatores associados à redução do índice tornozelo-braquial aferido por dois métodos diferentes em idosos hipertensos independentes para as atividades de vida diária / Risk factors related to low ankle-branchial index measured by a traditional and an alternative way in the hypertensive elderly independent for activities of daily living

Raphael Monteiro Gomes de Macedo Gonçalves 09 December 2009 (has links)
Nos últimos anos, a população de idosos vem crescendo em todo o mundo, e a pesquisa de marcadores de risco cardiovascular mais precoces é de fundamental importância. Um desses marcadores é a doença arterial periférica (DAP), cuja prevalência aumenta com a idade. A DAP pode ser avaliada de forma simples e não invasiva através do índice tornozelo-braquial (ITB) que, por sua vez, pode ser obtido por cálculos diferentes. Até o momento, apenas o método tradicional foi utilizado no cálculo do ITB na população idosa. O objetivo do presente estudo foi avaliar, em idosos hipertensos que se mostrassem independentes para as atividades diárias, os principais fatores relacionados à redução do ITB, considerando-se duas formas distintas de calcular o índice. Os pacientes (n=65) foram submetidos à avaliação clínica, geriátrica e laboratorial, e divididos nos grupos com ITB normal (> 0,9) e ITB reduzido (&#8804; 0,9). Inicialmente o ITB foi calculado a partir da divisão da maior pressão sistólica dos membros inferiores pela maior pressão das artérias braquiais. Em seguida, o cálculo do ITB foi realizado por um método alternativo, a partir da utilização da menor ao invés da maior média de pressão sistólica nos membros inferiores. A média de idade foi de 74 anos, sendo 76% do sexo feminino. A prevalência de ITB reduzido foi de 18% pelo método convencional e de 32% pelo método alternativo. Na avaliação pelo método convencional, o grupo com ITB baixo apresentou maior prevalência de doenças cardiovasculares (58 vs 9%, p<0,001), diabetes (83 vs 13%, p<0,01), síndrome metabólica (75 vs 41%, p<0,05), e valores significativamente maiores de pressão arterial sistólica (1699 vs 1523 mmHg, p<0,05) e pressão de pulso (877 vs 672 mmHg, p<0,01). A redução do ITB pelo método alternativo mostrou associação com as mesmas variáveis, mas adicionalmente com maior freqüência de tabagistas (29 vs 20%, p<0,05) e maiores níveis de LDL-colesterol (15413 vs 1245 mg/dl, p<0,05). Além disso, o método alternativo foi capaz de detectar pacientes sem alto risco pelo escore de Framingham, mas obesos e com síndrome metabólica. Esses dados apontariam para um valor adicional desta forma de estimar o risco ao escore de Framingham na estratificação de risco cardiovascular, sugerindo sua incorporação na rotina de avaliação de pacientes idosos / In the last years, the population of elderly people is growing throughout the world, and the research of earlier risk markers reaches great relevance. One of these markers is peripheral arterial disease (PAD) and its prevalence increases with age. The measurement of anklebrachial index (ABI) is a noninvasive and simple way to identify PAD. To date, only the traditional method has been used to calculate ABI in the elderly population. The purpose of this study was to identify risk factors related to a low ABI, using two different methods of ABI calculation, in hypertensive elderly independent for activities of daily living. The patients (n=65) were submitted to a clinical and geriatric evaluation, laboratory tests and divided in groups with normal ABI (>0.9) and low ABI (&#8804;0.9). Initially, ABI was calculated from the division of the higher ankle systolic blood pressure (SBP) by the higher brachial SBP. Afterwards, ABI calculation was performed by an alternative method, using the lowest in place of the highest ankle SBP. The mean age was 74 years-old, and 76% were female. The prevalence of low ABI was 18% by the traditional method and 32% by the alternative method. By the traditional method, low ABI group presented higher prevalence of cardiovascular diseases (58 vs 9%, p<0.001), diabetes (83 vs 13%, p<0.01), metabolic syndrome (75 vs 41%, p<0.05), and significantly higher values of SBP (1699 vs 1523 mmHg, p<0.05) and pulse pressure (877 vs 672 mmHg, p<0.01). The reduction of ABI detected by the alternative method demonstrated association with the same variables, but additionally with greater frequency of smokers (29 vs 20%, p<0.05) and higher levels of LDL-cholesterol (15413 vs 1245 mg/dl, p<0.05). Moreover, the alternative method was able to detect moderate risk patients by Framingham score, although obese and presenting metabolic syndrome. These findings point out to an additional value of this system to estimate the risk to the Framingham score in the cardiovascular risk stratification, suggesting its incorporation in the routine of elderly patients evaluation
15

Fatores associados à redução do índice tornozelo-braquial aferido por dois métodos diferentes em idosos hipertensos independentes para as atividades de vida diária / Risk factors related to low ankle-branchial index measured by a traditional and an alternative way in the hypertensive elderly independent for activities of daily living

Raphael Monteiro Gomes de Macedo Gonçalves 09 December 2009 (has links)
Nos últimos anos, a população de idosos vem crescendo em todo o mundo, e a pesquisa de marcadores de risco cardiovascular mais precoces é de fundamental importância. Um desses marcadores é a doença arterial periférica (DAP), cuja prevalência aumenta com a idade. A DAP pode ser avaliada de forma simples e não invasiva através do índice tornozelo-braquial (ITB) que, por sua vez, pode ser obtido por cálculos diferentes. Até o momento, apenas o método tradicional foi utilizado no cálculo do ITB na população idosa. O objetivo do presente estudo foi avaliar, em idosos hipertensos que se mostrassem independentes para as atividades diárias, os principais fatores relacionados à redução do ITB, considerando-se duas formas distintas de calcular o índice. Os pacientes (n=65) foram submetidos à avaliação clínica, geriátrica e laboratorial, e divididos nos grupos com ITB normal (> 0,9) e ITB reduzido (&#8804; 0,9). Inicialmente o ITB foi calculado a partir da divisão da maior pressão sistólica dos membros inferiores pela maior pressão das artérias braquiais. Em seguida, o cálculo do ITB foi realizado por um método alternativo, a partir da utilização da menor ao invés da maior média de pressão sistólica nos membros inferiores. A média de idade foi de 74 anos, sendo 76% do sexo feminino. A prevalência de ITB reduzido foi de 18% pelo método convencional e de 32% pelo método alternativo. Na avaliação pelo método convencional, o grupo com ITB baixo apresentou maior prevalência de doenças cardiovasculares (58 vs 9%, p<0,001), diabetes (83 vs 13%, p<0,01), síndrome metabólica (75 vs 41%, p<0,05), e valores significativamente maiores de pressão arterial sistólica (1699 vs 1523 mmHg, p<0,05) e pressão de pulso (877 vs 672 mmHg, p<0,01). A redução do ITB pelo método alternativo mostrou associação com as mesmas variáveis, mas adicionalmente com maior freqüência de tabagistas (29 vs 20%, p<0,05) e maiores níveis de LDL-colesterol (15413 vs 1245 mg/dl, p<0,05). Além disso, o método alternativo foi capaz de detectar pacientes sem alto risco pelo escore de Framingham, mas obesos e com síndrome metabólica. Esses dados apontariam para um valor adicional desta forma de estimar o risco ao escore de Framingham na estratificação de risco cardiovascular, sugerindo sua incorporação na rotina de avaliação de pacientes idosos / In the last years, the population of elderly people is growing throughout the world, and the research of earlier risk markers reaches great relevance. One of these markers is peripheral arterial disease (PAD) and its prevalence increases with age. The measurement of anklebrachial index (ABI) is a noninvasive and simple way to identify PAD. To date, only the traditional method has been used to calculate ABI in the elderly population. The purpose of this study was to identify risk factors related to a low ABI, using two different methods of ABI calculation, in hypertensive elderly independent for activities of daily living. The patients (n=65) were submitted to a clinical and geriatric evaluation, laboratory tests and divided in groups with normal ABI (>0.9) and low ABI (&#8804;0.9). Initially, ABI was calculated from the division of the higher ankle systolic blood pressure (SBP) by the higher brachial SBP. Afterwards, ABI calculation was performed by an alternative method, using the lowest in place of the highest ankle SBP. The mean age was 74 years-old, and 76% were female. The prevalence of low ABI was 18% by the traditional method and 32% by the alternative method. By the traditional method, low ABI group presented higher prevalence of cardiovascular diseases (58 vs 9%, p<0.001), diabetes (83 vs 13%, p<0.01), metabolic syndrome (75 vs 41%, p<0.05), and significantly higher values of SBP (1699 vs 1523 mmHg, p<0.05) and pulse pressure (877 vs 672 mmHg, p<0.01). The reduction of ABI detected by the alternative method demonstrated association with the same variables, but additionally with greater frequency of smokers (29 vs 20%, p<0.05) and higher levels of LDL-cholesterol (15413 vs 1245 mg/dl, p<0.05). Moreover, the alternative method was able to detect moderate risk patients by Framingham score, although obese and presenting metabolic syndrome. These findings point out to an additional value of this system to estimate the risk to the Framingham score in the cardiovascular risk stratification, suggesting its incorporation in the routine of elderly patients evaluation
16

Novos resultados teóricos e experimentais para a técnica Z-scan / Novel theoretical and experimental results to Z-scan technique

Anderson Silva Chaves 30 June 2010 (has links)
O índice de refração não-linear n2 é o parâmetro chave da não-linearidade de terceira ordem em materiais ópticos. Um método simples, direto e sensível para medição do índice de refração não-linear (n2) é a técnica Z-scan proposta Sheik-Bahae et al 1. Nesse trabalho, um estudo sistemático quanto a esta técnica foi realizado. Utilizando a integral de difração de Fresnel-Kirchhoff, foi possível analisar a técnica investigando a influência do raio de abertura da íris. Foram obtidas expressões analíticas inéditas quando consideramos baixas não-linearidades induzidas por amostras finas. Esses resultados mostraram que o valor de n2 obtido é aproximadamente 36% maior do que n2 obtido por Sheik-Bahae para abertura linear de S=0,5, por exemplo.Extensões da técnica foram feitas, onde simulações para testar a viabilidade de medidas Z-scan no campo próximo e com dois feixes foram realizadas, de onde também foi possível encontrar resultados analíticos inéditos. Esses resultados teóricos foram testados tanto para feixe único quanto duplo em alguns experimentos, sendo obtido um bom acordo. Por fim, um novo método para medição do índice de refração não-linear não-degenerado foi proposto, em que é possível obter n2 no comprimento de onda do feixe de prova, num experimento com dois feixes. Esse resultado é importante uma vez que, em muitos casos, não é possível a realização de uma medida Z-scan convencional, devido ao fato da amostra não absorver o comprimento de onda do feixe de prova. Um resultado de n2 para rubi em 633nm foi obtido em bom acordo com resultados prévios da literatura, em que foram utilizadas técnicas de maior complexidade experimental. / The nonlinear refractive index n2 is the key parameter of the third order nonlinearity of optical materials. A simple, direct and sensitive measurement of nonlinear refractive index n2 is so-called Z-scan technique proposed by Sheik Bahae et al 1. In this work, a systematic study on this technique was performed. Based on Fresnel-Kirchhoff diffraction integral formula, it was possible to analyze the technique in order to investigate the influence of the apertures radius. We obtained unpublished analytical expressions when we consider small nonlinearities induced by thin samples. These results showed that the value of n2 obtained is about 36% larger than n2 obtained by Sheik-Bahae when the linear opening is 50%, for example.Extensions about the technique were made. Simulations were performed in order to test the feasibility of near-field Z-scan and two-color Z-scan measurements. Again it was also possible to find unpublished analytical results. The theoretical results were tested in some experiments and good agreement was found. Finally, a new method for measuring the nondegenerate refractive index was proposed. So, there is the possibility to obtain n2 at the wavelength of the probe beam in a two-color Z-scan experiment. This result is important since in many cases is impossible to perform a conventional z-scan measurement, due to the fact that the sample does not absorb the wavelength of the probe beam. A result of n2 for ruby at 633nm was obtained in good agreement with previous studies.
17

Elementos-traço em Allium cepa L. e Lactuca sativa L. / Trace element in Allium cepa L. and Lactuca sativa L.

Mendes, Maribel da Silva 29 August 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2014-08-20T13:25:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese_ Maribel_da_Silva_Mendes.pdf: 1278110 bytes, checksum: cd3b4973dbfd97e88a02745cadf7c130 (MD5) Previous issue date: 2008-08-29 / The environmental pollution with trace-elements (ETs) is an increasing problem in the modern society, having extreme importance the evaluation of these environmental risks. The use of seeds of superior plants is ideal for such tests since they are efficient, quick and of easy execution. The objectives of this work were evaluate the toxic effects on the germination and cytotoxics on the meristematics cells of Allium cepa L. and Lactuca sativa L. roots, under different concentrations of the trace-elements cadmium (0,5; 1,0; 3,0; 5,0; 7,0 and 9,0mg. L-1), arsenic (2,5; 5,0; 7,5; 10; 15; 20mg. L-1), lead (50, 100, 150, 200, 250 and 300mg. L-1), chromium (50, 100, 150, 200, 250 and 300mg. L-1) and mercury (0,25; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 and 2,5mg. L-1), after 168 and 48h of exhibition, respectively. In lettuce, de maximum number and classes of nucleolus per interphasic cell were observed. The results showed toxic effect of the traceelements on the germination of the seeds and Mitotic Index (IM), besides the induction of chromosomic aberrations in the meristematic cells of A. cepa L. The degree of toxicity and the different anomalies increased with the increase of ET concentration. In L. sativa it was evident that both the percentage of germination and the IM decreased with the increase of ETs concentration. The cytotoxicity caused by these ETs was demonstrated in the different chromosomic anomalies caused to the meristematic cells of this vegetable species. The presence of chrome, even in the lowest concentrations used in this study, impaired the events sequence of the germination process of lettuce seeds. Regarding the number of nucleolus, the studies demonstrated that, the lettuce has, at most, six (6) nucleolus per interphasic cell, even in the presence of the studied trace-elements. / A poluição ambiental com elementos-traço (ETs) é um problema cada vez maior da sociedade moderna, sendo a avaliação destes riscos ambientais de extrema importância. O uso de sementes de plantas superiores é ideal para tais ensaios porque são eficientes, rápidos e de fácil execução. Os objetivos deste trabalho foram avaliar os efeitos tóxicos na germinação e citotóxicos nas células meristemáticas das raízes de Allium cepa L. e de Lactuca sativa L. sob diferentes concentrações dos elementos-traço cádmio (0,5; 1,0; 3,0; 5,0; 7,0 e 9,0mg.L-1), arsênio (2,5; 5,0; 7,5; 10; 15; 20mg.L-1), chumbo (50, 100, 150, 200, 250 e 300mg.L-1), cromo (50, 100, 150, 200, 250 e 300mg.L-1) e mercúrio (0,25; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 e 2,5mg.L-1), após 168 e 48h de exposição, respectivamente. Observouse, em alface, o número máximo e as classes de nucléolos por célula interfásica. Os resultados mostraram efeito tóxico dos elementos-traço sobre a germinação das sementes e no Índice Mitótico (IM), além da indução de aberrações cromossômicas nas células meristemáticas de A. cepa. O grau de toxicidade e as diferentes anomalias aumentam com o aumento da concentração do ET. Em L. sativa ficou evidenciado que tanto a percentagem de germinação, como o IM decresceram com o aumento da concentração dos ETs. A citotoxicidade causada por esses ETs ficou demonstrada nas diferentes anomalias cromossômicas causadas às células meristemáticas dessa espécie vegetal. A presença de cromo, mesmo nas concentrações mais baixas utilizadas neste estudo, inviabilizou a seqüência dos eventos do processo de germinação das sementes de alface. Em relação ao número de nucléolos, os estudos demonstraram que, a alface possui, no máximo, seis (6) nucléolos por célula interfásica, mesmo na presença dos elementos-traço estudados.
18

Análise da vantagem comparativa revelada do pescado, camarão e lagosta de 200 a 2011 no Brasil e Mundo

Lang, Jaime Ivan 13 August 2015 (has links)
Submitted by Silvana Teresinha Dornelles Studzinski (sstudzinski) on 2015-12-15T13:02:46Z No. of bitstreams: 1 Jaime Ivan Lang_.pdf: 1041459 bytes, checksum: d4f6acdd0fa136b94ec32ef2a93eea86 (MD5) / Made available in DSpace on 2015-12-15T13:02:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Jaime Ivan Lang_.pdf: 1041459 bytes, checksum: d4f6acdd0fa136b94ec32ef2a93eea86 (MD5) Previous issue date: 2015-08-13 / Nenhuma / A importância dos pescados no mundo justifica-se pela importância estratégica cada vez maior que os alimentos terão no estabelecimento de vantagens comparativas entre os países, a partir da projeção de que, em 2050, a população do planeta deverá alcançar 9,6 bilhões de pessoas. O presente trabalho tem, como objetivo, analisar dois segmentos do setor de pescado brasileiro e mundial - lagosta e camarão -, a partir da vantagem comparativa revelada entre os anos de 2000 e 2011. Qualquer setor produtivo de um país pode tornar-se competitivo quando comparado ao resto do mundo, a partir da abundância de um fator de produção ou de diferenças de produtividade. Embora, em tese, essa vantagem seja possível, para se chegar a ela tem-se que cotizar o setor produtivo em questão com outros países que, porventura, busquem as mesmas vantagens, o que foi feito nesta dissertação, através de certos índices do comércio internacional. Segundo o índice de vantagem comparada revelada (VCR), a lagosta brasileira tem pouca penetração no mercado externo. Pelo índice de intensidade de comércio, a França e os Estados Unidos aparecem como mercados ainda a serem explorados pela lagosta e pelo camarão brasileiro, respectivamente. Pelo índice intraindustrial, o camarão mostra intenso comércio com alguns mercados, conquista a ser mantida diante de novos players no segmento. / The significance of seafood in the world is justified by the increasing strategic importance in which food will play in the foundation of competitive advantages between countries, based on the projection that by 2050 the global population will reach 9.6 billion people. The present study sought to analyze two segments of the Brazilian and global seafood industry, both lobster and shrimp, considering the comparative advantage revealed between the years 2003 and 2013. Each and every productive sector of a country may become more competitive when compared to the rest of the world, basing on the abundance of certain factors of production or productivity differences. Although this advantage may be possible in theory, in order to achieve it, one must quote the productive sector in question with the other countries that perhaps pursue the same advantages, what has been done on this dissertation. According to the index of revealed comparative advantages, the Brazilian lobster has small penetration in the external market. Through the trade intensity index, France and the United States appear as markets yet to be explored by the commerce of Brazilian lobster and shrimp. Through the Intra-industry index, the shrimp shows intense commercial trade with some markets, an achievement to be sustained against the new players in the segment.
19

Estructura y composición de las comunidades de macroinvertebrados acuáticos en ríos altoandinos del Ecuador y Perú. Diseño de un sistema de medida de la calidad del agua con índices multimétricos

Villamarín Flores, Christian Patricio 09 July 2012 (has links)
En la presente tesis se muestrearon ríos sobre los 2000 msnm (ríos altoandinos tropicales) que se distribuyen en la amplia región de los Andes del Norte (Ecuador) y los Andes Centrales (Perú) en Sudamérica. El muestreo de las 123 localidades se realizó en época seca, las cuales se seleccionaron tomando en cuenta su grado de alteración, que van desde sin o poca alteración (referencia) hasta muy alterados. En una primera instancia se analizaron las carácteristicas fisicoquímicas e hidromorfológicas de los ríos, las cuales mostraron una alta influencia de la altitud. Se registraron reducciones en la temperatura y oxígeno a medida que la altitud se incrementaba, por otra parte las diferencias en la heterogeneidad de los hábitats, así como la calidad del bosque de ribera fueron dos factores con un alta importancia al momento de caracterizar los ríos altoandinos. Se econtraron diferencias en la mineralización en los diferentes dominios morfotectónicos, siendo más elevados los valores de conductividad en las zonas del sur, debido a la geomorfología propia de cada zona. La comunidad bentónica mostro estar altamente influenciada por la altitud y la latitud. La altitud mostró intervenir positiva o negativamente en la abundancia y frecuencia de algunos géneros como Hyalella, Podonomopsis, Claudioperla, Anomalopsyche, Paltostoma, Rheotanytarsus, Camelobaetidius, etc. Por su parte, la latitud reveló la tendencia de algunos taxa a disminuir o aumentar su abundancia y frecuencia, tal es el caso de Anacroneuria, Camelobaetidius, Anchytarsus, Hagenulopsis, Claudioperla, Austrelmis, Smicridea, etc. Por otra parte y como punto novedoso para el conicimiento de la zona de estudio, se analizó a la familia Chironomidae a nivel de género, hecho importante para el conocimiento taxónomico de la familia en ríos tropicales de los Andes sobre los 2000 msnm, ya que no hay trabajos a este nivel taxonómico en la zona altoandina. La familia Chironomidae mostro patrones similares a los de la comunidad bentónica en general, sindo los factores relacionados con la altitud (oxígeno y temperatura) lo que determinan en gran medida su distrbución, sin embargo, al igua que el resto de la comunidad la heterogenidad de hábitats mostraron ser de suma importancia para la familia de los quironómidos. Además, la litografía y la biogeografía fueron dos factores que determinan la composición de esta familia. Con esta visión general, se analizaron los patrones de biodiversidad de estos ríos, donde se determinó que la comunidad bentónica altoandina tiene una amplia variabilidad en la diversidad local mientras que si analizamos la diversidad Gamma hay una tendencia a disminuir tanto a medida que la altitud y la latitud aumentan. Por su parte se evidenció cambios en la composición de la comunidad, la cual fue evidente también en ambos gradientes, sin embargo debido a la amplia heterogeneidad ambiental fue necesario analizar la reposición de especies a diferentes escalas de agrupación ya que sin esta corrección los cambios ambientales locales no permiten visualizar los patrones existentes en la comunidad, indicandonos la importancia de los factores locales en la biodiversidad regional. Finalmente, y con la recopilación de la estructura, composición y distribución de la fauna béntica, así como de la variabilidad ambiental tanto natural como antropogénica, se desarrolló un índice multimétrico que nos permite evaluar la calidad ecológica de los ríos altoandinos aplicable a una zona geográfica amplia. Los análisis previos al desarrollo del índice multimétrico demostraron que la variabilidad de la zona alta (localidades de páramo y puna) y la zona baja (localidades de bosque montano) era diferente. Posteriormente usando a las comunidades de macroinvertebrados acuáticos de las localidades de referencia se determinaron a dichas zonas como tipologías diferentes, las cuales se usaron para desarrollar el IMEERA-B (Bosque) y el IMEERA-P (Páramos y Punas). En nuestro estudio en la zona baja el gradiente de presión está determinado por la contaminación orgánica y la degradación hidromorfológica, y en la zona alta el gradiente está influenciado por la contaminación orgánica y la heterogeneidad del hábitat. Finalmente, se determinaron 6 métricas para IMEERA-B que evalúan la riqueza, el hábito y la tolerancia/intolerancia, y para el IMEERA-P se determinaron 4 métricas que evalúan la riqueza y la tolerancia/intolerancia. / STRUCTURE AND COMPOSITION OF AQUATIC MACROINVERTEBRATES COMMUNITIES IN HIGHLAND ANDEAN RIVERS OF ECUADOR AND PERU. DESIGN OF A MEASURE OF WATER QUALITY WITH MULTIMETRIC INDEXES In this thesis we sampled Highland Andean Rivers above 2000 m a.s.l. (tropical andean highland rivers) which are distributed in a wide geographical region of the North Andes (Ecuador) and Central Andes (Peru) in South America. In total 123 sites were sampled in dry season, which were selected taking into account the anthropogenic influence gradient, ranging from no alteration, little alteration (i.e., reference) to highly altered. The physico-chemical caracteristics of rivers showed a high altitud influence. We recorded a decrease in both temperature and oxygen as altitude increases. Habitat heterogeneity and the riverine forest quality were identified as determinant enviromental characteristics regarding the andean higland rivers studied. The mineralization show differences between the morphotectonics groups, while were the conductivity was higher at the south, depending on the geomorphology of each zone. The sampled macroinvertebrate assemblages were influenced by both latitudinal and altitudinal gradients. In detail, assemblages showed different gradient responses (positive or negative), depending of the organism and its requirements. The patterns of abundance and richness are probably determined by the environmental variability observed, and described by the temperature, oxygen, habitat heterogeneity and the presence, and absence of riverine forest. The family Chironomidae, as we expected, showed different responses depending of the genus, while the composition of the family was determined mainly by temperature, oxygen, lithography. and biogeography. We also studied the biodiversity patterns of Highland Andean Rivers rivers. The benthic community assemblage showed a high variability at local diversity (alpha diversity), while the gamma diversity decreased in both latitude and altitude gradients. Moreover, the community presented some discontinuities in the beta diversity. Regarding latitudinal gradient, the composition of assemblage changed in each morphological group, while altitude changes were described by vegetation types (mountain forest or páramo-puna) or presence or absence of riverine forest. Finally, using the aquatic macroinvertebrate communities of the reference sites, two different zones were identified as distinct from each other: from 2000 to 3500 m a.s.l and those sites at altitudes higher than 3500 m a.sl.. For such reasons two versions of a multi-metric index - the IMEERA index - were developed. The IMEERA B index includes six metrics evaluating richness, habit and tolerance/intolerance. The IMEERA P index was calculated using four metrics evaluating richness and tolerance/intolerance. Results showed that in lower altitudes (Bosque river type, IMEERA-B index), the pressure gradient was driven by the organic pollution and the hydromorphological degradation, while in higher altitudes (Páramo and Puna river types; IMEERA-P river type), the gradient was driven by the organic pollution and the habitat heterogeneity.
20

La valoració de la força de l’extremitat inferior en el voleibol. Test de salt vertical i determinació d’asimetries

Borràs Boix, Xantal 01 July 2010 (has links)
El salt vertical és una acció que està present en el voleibol. Forma part de la tècnica de remat, de bloqueig i dels serveis amb salt. També és utilitzat per col.locadors per tal d’anticipar el contacte amb la pilota i incrementar la velocitat del joc. S’ha observat que els jugadors de voleibol efectuen d’entre 65 i 136 salts en un partit de 5 sets. Aquesta tesi doctoral té un doble objectiu; per una banda pretén realitzar una descripció de la força de l’extremitat inferior en jugadors de voleibol durant la realització del salt vertical. Per l’altra banda, té la intenció de desenvolupar un mètode per valorar la força i determinar la asimetria entre les extremitats que sigui aplicable al voleibol i a la resta d’esports. S’ha realitzat un protocol de salt vertical en jugadors de la selecció espanyola de voleibol durant quatre temporades (2006-2009). Aquest protocol inclou la valoració de l’squat jump (SJ), el salt amb contramoviment (CMJ), el salt amb contramoviment i utilització de braços (CMJb) i el salt amb cursa d’aproximació (DJb). En les temporades 2006-2008 la valoració es va realitzar mitjançant una plataforma de contactes. Durant la temporada 2009, el salt vertical es va valorar, simultàniament, mitjançant una plataforma de contactes i dues plataformes de força, una sota de cada peu. S’ha observat un increment del salt vertical entre les temporades 2006-2008 i una millora de les diferents manifestacions de la força, tot i que entre la temporada 2007 i 2008, l’índex d’elasticitat empitjora. En termes generals, la forma física de la selecció és millor any rere any. Els jugadors de voleibol no presenten asimetria ni en la força màxima, ni en l’impuls quan es compara cama dreta amb cama esquerra, però sí quan es compara cama forta amb cama feble, tot i que de mitjana no se supera el 15% de asimetria considerat com a factor de risc per patir lesions. La plataforma de forces és un sistema més adequat que la plataforma de contactes per determinar l’alçada del salt vertical perquè no sobreestima l’alçada del salt. També permet avaluar de manera directa la potència mecànica i la força executada durant el salt, així com identificar un SJ correcte d’un altre que no ho és. No obstant, no és útil per determinar l’alçada del DJb degut a les reduïdes dimensions. S’ha observat que la potència màxima, sobretot quan es mostra relativa al pes corporal, és la variable que millor explica l’alçada del salt vertical. Això indica que l’entrenament per millorar l’alçada del salt ha d’anar orientat a la millora de la força a elevades velocitats d’execució. És necessari estudiar l’evolució dels esportistes i aplicar la el mètode en altres esports. També és necessari realitzar un control de base que serveixi per proporcionar dades de normalitat i poder ajudar a diagnosticar el retorn a l’activitat després d’una lesió. / The vertical jump is a common action in the volleyball game when spiking, blocking, serving and setting. Volleyball players jump among 65 and 136 times in a 5 set game. The aims of the study were: (1) to describe the lower extremity force during a vertical jump test and (2) to develop a methodology that, simultaneously, evaluates force and determines asymmetries between legs. Physical state of the National Spanish Team players was assessed, during four seasons (2006-2009), by means a vertical jump test protocol that included evaluation of squat jump (SJ), countermovement jump (CMJ), countermovement jump with arms movement (CMJa) and spike jump (DJb). During 2006-2008 vertical jump was evaluated by means of a contact mat. During 2009, vertical jump was evaluated simultaneously by means of a contact mat and two force platforms, one underneath each foot. The results indicated a better performance of explosive strength, elastic-explosive strength, reflexelastic-explosive strength and a better use of arms when jumping. Results also showed a maximal force and impulse symmetry when comparing right and left legs, but an asymmetry was observed when comparing weak and strong leg. Asymmetry index was lower than 15%. Force platform is considered a better instrument than the contact mat to evaluate vertical jump height because it does not overestimate jump height. Furthermore, power and force can also be evaluated during the assessment, and the force - time curve allows identifying a correct SJ jump. Nevertheless, it is not useful to evaluate DJb due to its reduced dimensions. Maximum relative power has a very high correlation with vertical jump height. The optimal training to improve vertical jump height is the one that increases force at high velocity rates. It would be necessary to perform a base control to all athletes to know normality data and to help in the return to competition diagnosis after an injury. / El salto vertical es una acción que está presente en el voleibol. Forma parte de la técnica del remate, del bloqueo i de los servicios con salto. También es utilizado por los colocadores para anticipar el contacto con la pelota e incrementar la velocidad del juego. Los jugadores de voleibol efectúan entre 65 y 136 saltos durante un partido de 5 sets. Esta tesis doctoral tiene un doble objetivo, por un lado pretende realizar una descripción de la fuerza de la extremidad inferior de los jugadores de voleibol durante la realización del salto vertical. Por otro lado, tiene la intención de desarrollar un método para evaluar a fuerza y determinar la asimetría entre las extremidades que sea aplicable al voleibol y a otros deportes. Se ha realizado una evaluación del salto vertical de los jugadores de la selección española de voleibol durante cuatro temporadas (2006-2009). Este protocolo incluye la valoración del salto desde el medio squat (SJ), el salto con contramovimiento (CMJ), el salto con contramovimiento y utilización de brazos (CMJb) i el salto con carrera de aproximación (DJb). Durante las temporadas 2006-2008 la valoración se realizó mediante una plataforma de contactos. Durante la temporada 2009 se evaluó simultáneamente con una plataforma de contactos y dos plataformas de fuerzas, una debajo de cada pie. Se ha observado que el salto vertical incrementa entre las temporadas 2006-2008. También mejoran las diferentes manifestaciones de la fuerza, aunque entre la temporada 2007 y 2008 el índice de elasticidad empeora. En términos generales, la forma física de la selección es mejor año tras año. Los jugadores de voleibol no presenten asimetría ni en la fuerza máxima, ni en el impulso cuando se compara pierna derecha con pierna izquierda, pero sí cuando se compara pierna fuerte con la débil, aunque de promedio, no se supera el 15% de asimetría considerado como factor de riesgo para sufrir lesiones. La plataforma de fuerzas es un sistema más adecuado que la plataforma de contactos para determinar la altura del salto vertical ya que no sobreestima la altura del salto. También permite evaluar de manera directa la potencia mecánica y la fuerza ejecutada durante el salto, así como identificar un SJ correcto de otro que no lo es. No obstante, no es útil para determinar la altura del salto del DJb debido a sus reducidas dimensiones. Se ha observado que la potencia máxima, sobretodo cuando se presenta relativa al peso corporal, es la variable que mejor explica a altura del salto vertical. Esto indica que el entrenamiento para mejorar la altura del salto tiene que ir orientado a la mejora de la fuerza a elevadas velocidades de ejecución. Es necesario estudiar la evolución de los deportistas y aplicar el método en otros deportes. También se necesita un control de base que sirva para proporcionar datos de normalidad y poder ayudar a diagnosticar el retorno a la actividad después de la lesión.

Page generated in 0.0609 seconds