Συγκριτική συντακτική ανάλυση του Παρακειμένου της Νέας Ελληνικής και των κυριοτέρων ρωμανικών και γερμανικών γλωσσών. / The present thesis is an analysis concerning the periphrases of the present perfect in Modern Greek, and in the main Romance and Germanic languages, Spanish, Portuguese, French, Italian, English, German and Dutch. It consists of three chapters. In the first chapter, I present the data concerning the formation and the uses of the present perfect in the aforementioned languages. I particularly insist on the fact that in some languages there is auxiliary selection. French, Italian, German and Dutch, on one hand, generally select the auxiliary verb “have” to form the periphrases of the present perfect of transitive verbs, whereas, they select the verb “be” to form the present perfect of unaccusative verbs. Moreover, two of these languages, French and Italian have participle agreement. The participle used in the formations of these periphrases agrees in gender and number with the subject of the phrase if the auxiliary verb “be” is used, whereas, it agrees with the object if the verb “have” is used, but only on condition that the object precedes the participle. This can occur mainly when the object is a pronoun. In the second chapter, I proceed to the syntactic analysis of the data. I look into Kayne’s (1993) analysis on auxiliary selection. Kayne, following Freeze (1992), supports that the syntactic analysis of the possessive “have” should be adopted for the auxiliary “have” as well. He believes that the only difference between the two constructions is the fact that the complement of the auxiliary “have” should be one appropriate for a participle. Moreover, Kayne (1993) supports that the two auxiliary verbs “have” and “be” are basically the same. “Have” is “be” with a locative. In this chapter I also present some additional, more recent views concerning the constructions of the periphrases of the present perfect, the ones of Iatridou (2007) and D’Alessandro (2010). In the third chapter, I look into participle agreement. I suggest that this kind of agreement is related to, and depends on the position of adjectives in each language. In languages like French and Italian the adjective is usually put after the substantive. As a result, participles only agree with the argument they characterize/determine, depending on the construction, if they are in a structural position which is compatible with the position of the adjective. In languages like German and Dutch, adjectives always precede substantives. However, participles never do so when they are part of a periphrasis of the present perfect. German and Dutch never show participle agreement. In Greek, on the other hand, the adjective can either precede or follow the verb. This seems to be the reason why participles in Greek always show agreement. Finally, in English, adjectives and consequently participles never show any kind of agreement due to the fact that they lack clitic morphology. Following Wasow (1977) and his analysis on verbal and adjectival participles, but also Kibort (2005), I support that past participles that show agreement constitute an intermediate participial category between the verbal and the adjectival ones. They seem to be “resultative” participles which act as verbs but bear adjectival features. I propose that it is possible that the function of these participles in the periphrases of the present perfect is either to produce or to reinforce the perfect of result. I conclude that Modern Greek is the only language, among the ones examined, that has unconditional participial agreement, and can produce two different kinds of the present perfect with most verbs, the perfect of experience, on one hand, and the perfect of result, on the other.

Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται μία ραγδαία ανάπτυξη των φορητών συσκευών οι οποίες παρέχουν στον χρήστη την δυνατότητα πρόσβασης στον Παγκόσμιο Ιστό και, κατ' επέκταση, την δυνατότητα πλοήγησης στις εφαρμογές του Παγκοσμίου Ιστού του ενδιαφέροντος του. Είναι γεγονός, όμως, ότι οι περισσότερες εφαρμογές του Παγκοσμίου Ιστού έχουν σχεδιαστεί και αναπτυχθεί ώστε να απεικονίζουν αποδοτικά το περιεχόμενό τους κυρίως στους προσωπικούς επιτραπέζιους υπολογιστές. Δεδομένου ότι οι φορητές συσκευές διαθέτουν οθόνη περιορισμένου μεγέθους και ανάλυσης σε σχέση με τους επιτραπέζιους υπολογιστές, ο χρήστης αναγκάζεται να κινείται εντός του παραθύρου της φορητής συσκευής ώστε να βρει το περιεχόμενο που τον ενδιαφέρει και την κατάλληλη θέση του παραθύρου ώστε να είναι εφικτή η ανάγνωση του. Αυτή η κουραστική και χρονοβόρα διαδικασία καθιστά δύσχρηστη την πλοήγηση στον Παγκόσμιο Ιστό μέσω των φορητών συσκευών. Με άλλα λόγια, το μείζον πρόβλημα που προκύπτει είναι πως μπορούμε να απεικονίσουμε ποιοτικά το περιεχόμενο των εφαρμογών Παγκοσμίου Ιστού, που έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για επιτραπέζιους υπολογιστές, σε φορητές συσκευές. Επομένως, κρίνεται απαραίτητη η χρήση τεχνικών για φιλική προς τον χρήστη απεικόνιση του περιεχομένου των εφαρμογών Παγκοσμίου Ιστού στις φορητές συσκευές. Στο πλαίσιο αυτού του προβλήματος, η ερευνητική κοινότητα αλλά και μερικές ιδιωτικές εταιρίες έχουν προτείνει αρκετές λύσεις για την αντιμετώπισή του δίχως όμως να μπορούν να εφαρμοστούν καθολικά. Στην συγκεκριμένη διπλωματική εργασία, εξετάζουμε λύσεις που βασίζονται στην μοντελοποίηση Web εφαρμογών έτσι ώστε να βελτιώσουμε την απεικόνισή του περιεχομένου τους στις φορητές συσκευές. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός αυτοματοποιημένου εργαλείου το οποίο θα προσαρμόζει το μοντέλο μίας εφαρμογής, η οποία έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για επιτραπέζιους υπολογιστές, ώστε το περιεχόμενό της να προβάλλεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε φορητές συσκευές. Για την επίτευξη αυτή της τεχνικής μελετώνται τεχνικές αντίστροφης μηχανίκευσης και προτείνονται μετασχηματισμοί του WebML μοντέλου για απεικόνιση του περιεχομένου εφαρμογών σε φορητές συσκευές. / In recent years, we have experienced the explosive growth of mobile devices which provide on users access capability to the Web. Thus, they provide navigation capability to various Web applications on users. However, it is fact that most Web applications have been designed and developed to display efficiently their content mostly on desktop computers. Considering that the mobile devices dispose limited screen size and resolution in terms of the desktop computers, the user is needed to scroll manually inside the window of the mobile device to find the content that interests him/her and the appropriate position of the window so that viewing the web application content is feasible. This tedious and time-consuming process make it difficult to use the mobile Web access of the mobile devices. In other words, the fundamental problem that arises is how we could display efficiently the Web applications' content designed for desktop computers to mobile devices. Hence, it is necessary the usage of methods for more user-friendly representation of Web applications' content on mobile devices. In this issue, the scientific community and many companies has proposed a lot of solutions in order to face this problem. However, none of these solutions can be applied universally. In this thesis, we examine solutions that are based on the modeling of Web application in order to be improved their representation on mobile devices. Generally, our intention is to develop an automated tool that will adapt the model of a Web application that has been designed for desktop computers exclusively, in order to be displayed with the best possible way on mobile devices. To achieve our solution, we study reverse engineering techniques and propose a set of transformations on the WebML model of every Web application.

Η αναγνώριση και κατηγοριοποίηση ονομάτων οντοτήτων είναι μία ιδιαίτερα χρήσιμη υπό-εργασία σε πολλές εφαρμογές επεξεργασίας φυσικής γλώσσας. Σε αυτήν την εργασία παρουσιάζεται μία προσπάθεια αναγνώρισης και κατηγοριοποίησης ονομάτων προσώπων, ημερομηνιών, περιοχών(πόλεων, χωρών) και οργανισμών(π.χ. Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού) χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο επιβλεπόμενης μάθησης για ταξινόμηση δεδομένων, τα «Τυχαία Δάση». Η μέθοδος κατηγοριοποίησης αυτή, χρησιμοποιεί ένα σύνολο δέντρων απόφασης, όπου το κάθε ένα «ψηφίζει» μια κατηγορία. Η τελική και οριστική κατηγοριοποίηση γίνεται με το «τυχαίο δάσος» να διαλέγει την κατηγορία με τις περισσότερες ψήφους. Σε μια συλλογή ελληνικών κειμένων, εφαρμόστηκαν τεχνικές επεξεργασίας κειμένων για διαχωρισμό και κατηγοριοποίηση των λέξεων, όπου το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν ένα σύνολο χαρακτηριστικών για κάθε λέξη. Το σύνολο των χαρακτηριστικών χωρίστηκε σε ένα «σύνολο εκπαίδευσης» και ένα «σύνολο ελέγχου». Το «σύνολο εκπαίδευσης» χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση του «τυχαίου δάσους». Το τελευταίο, θα χρησιμοποιηθεί για την αναγνώριση της κατηγορίας στην οποία ανήκει μια λέξη. Το Τυχαίο Δάσος που αναπτύχθηκε, ελέγχθηκε με βάση το «σύνολο ελέγχου» και προέκυψαν ικανοποιητικά αποτελέσματα, πιο συγκεκριμένα για την κατάταξη ημερομηνιών και οργανισμών η απόδοση ήταν 96% ενώ η ακρίβειά του ήταν 93%. Επιπλέον, για το πρόβλημα που διερευνάται, συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα της χρήσης Μηχανών Διανυσμάτων Υποστήριξης και Νευρωνικών Δικτύων με αυτά των Τυχαίων Δασών. / Name entity recognition and categorization is a very important subtask in several natural language processing applications. In this master thesis, we present an attempt to recognize and categorize person names, temporal expressions(i.e. dates), areas (cities/countries), organizations (e.g. Public Electric Company) by using a new supervised learning method for classification, Random Forests. This classification method, uses a group of decision trees where each tree, votes for one classification category. The Random Forest results to the classification category with the most votes. In a Greek corpus (collection of texts), text processing techniques were applied such as stemming and tokenization. The result obtained was a set of features for each word. The set of features was divided to a “train dataset” and a “test dataset”. The “train dataset” was used in order to train the Random Forest. The latter will classify each word to one of the four categories mentioned before. The Random Forest, was tested against the “test dataset” and the results were very satisfactory, in particular the performance for classifying dates and organizations was 96%, in addition classification accuracy was 93%. Furthermore, for the problem examined, the results of using Support Vector Machines and Neural Networks, where compared with the ones of Random Forests.

H εργασία πραγματεύεται την γλωσσική αλλαγή, η οποία τροφοδοτείται από την επαφή γλωσσικών συστημάτων στη μορφολογία των ονομάτων των Επτανησιακών διαλέκτων, οι οποίες έχουν επηρεαστεί από δύο Ρωμανικές διαλέκτους, την Ιταλική και τα Βενετσιάνικα. Θα δούμε ότι τα δομικά χαρακτηριστικά της γλώσσας αποδέκτη που είναι η Ελληνική, διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα της διαδικασίας του δανεισμού. Επίσης, θα γίνει σαφές ότι η επίγνωση από την πλευρά των ομιλητών της δομής της γλώσσας πηγής (Ρωμανική) είναι εξέχουσας σημασίας για την επιλογή της εκάστοτε στρατηγικής δανεισμού. Το πεδίο της ονοματικής κλίσης είναι ιδιαιτέρως προσοδοφόρο, όπως θα αποδειχθεί, για την εξέταση και τον έλεγχο των μορφολογικών θεωριών που έχουν διαμορφωθεί μέχρι ώρας, καθώς θα διευκολύνουν το έλεγχο και το βαθμό εφαρμογής συγκεκριμένων προσεγγίσεων που έχουν διατυπωθεί μέσα στο θεωρητικό πλαίσιο της γλωσσικής επαφής. / --

Η παρούσα ειδική ερευνητική εργασία εκπονήθηκε στα πλαίσια του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην “Ηλεκτρονική και Επεξεργασία της Πληροφορίας”, στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η “Υλοποίηση σε FPGA του περιγραφέα HOG για ανίχνευση ανθρώπων σε εικόνες και βίντεο”. Το πρώτο κεφάλαιο αποτελεί μια εισαγωγή στις βασικότερες έννοιες που χρησιμοποιούνται στην παρούσα εργασία. Περιγράφεται επίσης η αναπτυξιακή πλακέτα που χρησιμοποιήθηκε καθώς και τα επί μέρους στοιχεία που τη συνθέτουν. Τέλος γίνεται μια συνοπτική αναφορά σε εργασίες με παρόμοιο αντικείμενο, οι οποίες με επηρέασαν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του συστήματός μου. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται ο περιγραφέας Ιστογραμμάτων Προσανατολισμού της Βάθμωσης ή όπως είναι ευρύτερα γνωστός Histograms of Oriented Gradient Descriptor. Παρουσιάζονται τα βήματα όπως περιγράφονται στην εργασία των Dalal&Triggs[4] και οι βέλτιστες τιμές των παραμέτρων του περιγραφέα. Στο τρίτο κεφάλαιο ακολουθώντας τα βήματα του δευτέρου κεφαλαίου, παρουσιάζεται η διαδικασία υλοποίησης του περιγραφέα στο Matlab. Εκτός της υλοποίησης έγινε και μια προεργασία για τη μεταφορά του σε γλώσσα περιγραφής υλικού. Η προεργασία αυτή περιλαμβάνει απλοποιήσεις και τροποποιήσεις με σκοπό να μειωθεί το υπολογιστικό κόστος. Τέλος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα δοκιμών της απόδοσης του περιγραφέα για τις διάφορες απλοποιήσεις. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται μια μικρή αναφορά στους ταξινομητές. Περιγράφονται οι ταξινομητές που δοκιμάστηκαν στην παρούσα εργασία ως προς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους καθώς και την υπολογιστική τους πολυπλοκότητα για την συγκεκριμένη εφαρμογή. Το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο περιλαμβάνει την περιγραφή της υλοποίησης σε VHDL. Αναλύονται τα επί μέρους κυκλώματα και όπου κρίθηκε αναγκαίο χρησιμοποιήθηκαν σχήματα ή πίνακες. Σε κάποιες περιπτώσεις δίνονται και οι κυματομορφές των κυκλωμάτων. / This thesis took place within the frame work of the Interdeparmental Master’s Program in “Electronics and Information Processing”, at the Department of Physics of University of Patras. The objective of this work is the implementation in FPGA of the HOG descriptor for the detection of people, images and videos. The first chapter is an introduction about the basic concepts, which are used across the manuscript. (Additional descriptions concern the development board which was used as well as the individual parts that compose it.) In the end, there is a brief reference to past projects focusing on similar objectives, which influenced the design and the implementation of my system. The second chapter concerns the presentation and discussion of the Histograms of Oriented Gradient descriptor. The steps of the procedure and the best parameter values of the descriptor are presented in a similar way as they are described in the paper of Dalal and Triggs. In the third chapter, following the steps of the previous one, the focus shifts to the descriptor’s implementation procedure in Matlab. Besides the implementation, there is a preparation for the transference of the descriptor in a Hardware Description Language. This preparation includes simplifications and modifications aiming at the reduction of the computational cost. Finally, we see the tests’ results of the descriptor’s performance concerning the various simplifications. The fourth chapter is a partial reference to the classifiers. The description is about the classifiers that were used in the present work with respect to their features and their computational complexity of this particular application. The fifth and final chapter refers to the description of the implementation in VHDL. There is an analysis of the partial circuits and, when necessary, shapes and tables were used. In some cases, the waveforms of the circuits are being presented.

Η γλώσσα Java έχει πλέον εδραιωθεί σαν μια από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες γλώσσες όχι μόνο λόγω της εξαιρετικής υποστήριξης σύγχρονων παραδειγμάτων προγραμματισμού, όπως ο αντικειμενοστραφής και ο γενικευμένος προγραμματισμός, αλλά κυρίως λόγω της εύκολης μεταφερσιμότητας του κώδικα και της ανεξαρτησίας που παρέχει στα προγράμματά της από κάποια συγκεκριμένη πλατφόρμα υλικού-λειτουργικού συστήματος. Η δυνατότητα αυτή συνοψίζεται στο σύνθημα “Write once, run anywhere” που καθιέρωσε η Sun, η εταιρία η οποία σχεδίασε αρχικά την γλώσσα. Κάτι τέτοιο, επιτυγχάνεται με την μετάφραση ενός προγράμματος από πηγαίο κώδικα Java σε μια ενδιάμεση αναπαράσταση object κώδικα (bytecode), η οποία στη συνέχεια εκτελείται στα πλαίσια μιας εικονικής μηχανής. Η πατροπαράδοτη μέθοδος εκτέλεσης των προγραμμάτων από την εικονική μηχανή ακολουθεί το μοντέλο της διερμήνευσης (interpretation), το οποίο στην πράξη δεν είναι καθόλου αποδοτικό, σε ότι αφορά το χρόνο εκτέλεσης. Μια διαφορετική προσέγγιση στην εκτέλεση Java bytecode είναι αυτή της δυναμικής μετάφρασης (Just In Time compilation – JIT compilation). Εδώ, την πρώτη φορά που εμφανίζεται η ανάγκη να εκτελεστεί ένα συγκεκριμένο τμήμα κώδικα, η εικονική μηχανή το επεξεργάζεται, εφαρμόζοντας προαιρετικά μετασχηματισμούς βελτιστοποίησης και παράγει τον αντίστοιχο κώδικα για το συγκεκριμένο σύστημα-οικοδεσπότη στο οποίο εκτελείται και η ίδια. Ο κώδικας αυτός στη συνέχεια μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί, εξαλείφοντας το κόστος της επαναληπτικής μετάφρασης του ίδιου τμήματος bytecode και μειώνοντας το συνολικό χρόνο εκτέλεσης. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μεταπτυχιακής εργασίας κατασκευάζουμε ένα JIT μεταφραστή για μια εικονική μηχανή ειδικού σκοπού, το DSJOS (Distributed Scalable Java Operating System). Όπως φανερώνει και το όνομα του, το DSJOS είναι ουσιαστικά ένα κατανεμημένο σύστημα που προσφέρει στα προγράμματα που εκτελούνται εντός αυτού την αφαίρεση μιας Java εικονικής μηχανής. Ο JIT που δημιουργούμε χρησιμοποιεί ως εσωτερική αναπαράσταση το Ιεραρχικό Γράφημα Εργασιών (Hierarchical Task Graph – HTG) και στηρίζεται στη βιβλιοθήκη μετασχηματισμών και βελτιστοποιήσεων (compilation framework) PROMIS. Η υλοποίηση μας διαρθρώνεται σε τρία κυρίως στάδια: το frontend το οποίο είναι υπεύθυνο για την μετατροπή Java bytecode στην ενδιάμεση αναπαράσταση, το backend που μετατρέπει την ενδιάμεση αναπαράσταση σε κώδικα μηχανής για συστήματα x86 και, τέλος, το επίπεδο χρόνου εκτέλεσης που παρέχει στα εκτελούμενα προγράμματα διάφορες υπηρεσίες απαραίτητες για την εκτέλεση του (π.χ. διαχείριση εξαιρέσεων). Παράλληλα με το σχεδιασμό του βασικού μεταφραστή και την ενσωμάτωση του στο DSJOS, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε και ένα σύνολο μετασχηματισμών, τόσο στο frontend όσο και στο backend, οι οποίοι έχουν ως σκοπό να βελτιώσουν την ποιότητα του παραγόμενου κώδικα και να μειώσουν το χρόνο εκτέλεσης των προγραμμάτων. / -

Η εργασία ασχολείται με το φαινόμενο της σύνθεσης των λέξεων στη Νέα Ελληνική γλώσσα και κατά πόσο οι αλλόγλωσσοι μαθητές είναι σε θέση να συνθέσουν επιτυχώς σύνθετες λέξεις. / This paper deals with the phenomenon of composition of words in Creek language and examines if foreign students can succesfully make those words.

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να διερευνήσει αν κοινωνικοί παράγοντες όπως η εκπαίδευση και το επάγγελμα των γονέων, οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες των μαθητών αλλά και οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες των γονέων τους και των σημαντικών άλλων, σχετίζονται με την επίδοση των μαθητών στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας. Ως θεωρητικό πλαίσιο επιλέχτηκε το μοντέλο του Wisconsin και ως ερευνητικό εργαλείο το ερωτηματολόγιο. Επεξεργαστήκαμε τα δεδομένα χρησιμοποιώντας ποσοτική ανάλυση. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι υπάρχει ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στη σχολική επίδοση στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας και τα κοινωνικοψυχολογικά χαρακτηριστικά των μαθητών. / This study aims to examine whether social factors such as the education and occupation of parents, the aspirations and expectations of students and the aspirations and expectations of their parents and their significant others, are related with the students’ academic performance at the lesson of greek language. The Wisconsin Model was chosen as theoretical context and the questionnaire was employed as a research tool. We processed our data using quantitative analysis. The study showed that, indeed, there is a strong relationship between the students’ academic performance and their sociopsychological characteristics.

Ένα υποσύνολο του τεράστιου όγκου πληροφοριών του Ιστού αφορά τα Ανοικτά Δεδομένα (Open Data), τα οποία αποτελούν πληροφορίες, δημόσιες ή άλλες, στις οποίες ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση και να τις χρησιμοποιεί περαιτέρω για οποιονδήποτε σκοπό με στόχο να προσθέσει αξία σε αυτές. Η δυναμική των ανοιχτών δεδομένων γίνεται αντιληπτή όταν σύνολα δεδομένων των δημόσιων οργανισμών μετατρέπονται σε πραγματικά ανοιχτά δεδομένα, δηλαδή χωρίς νομικούς, οικονομικούς ή τεχνολογικούς περιορισμούς για την περαιτέρω χρήση τους από τρίτους. Τα ανοικτά δεδομένα ενός Τμήματος ή Σχολής Πανεπιστημίου μπορούν να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία και να έχουν θετικό αντίκτυπο σε πολλές διαφορετικές περιοχές, στη συμμετοχή, την καινοτομία, τη βελτίωση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των Πανεπιστημιακών υπηρεσιών, την παραγωγή νέων γνώσεων από συνδυασμό στοιχείων κ.α. Ο τελικός στόχος είναι τα ανοικτά δεδομένα να καταστούν Ανοικτά Διασυνδεδεμένα Δεδομένα. Τα Διασυνδεδεμένα Δεδομένα, αποκτούν νόημα αντιληπτό και επεξεργάσιμο από μηχανές, επειδή περιγράφονται σημασιολογικά με την χρήση οντολογιών. Έτσι τα δεδομένα γίνονται πιο «έξυπνα» και πιο χρήσιμα μέσα από την διάρθρωση που αποκτούν. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, υλοποιείται μια πρότυπη δικτυακή πύλη με την χρήση του Συστήματος Διαχείρισης Περιεχομένου CMS Drupal, το οποίο ενσωματώνει τεχνολογίες Σημασιολογικού Ιστού στον πυρήνα του, με σκοπό την μετατροπή των δεδομένων ενός Τμήματος ή Σχολής Πανεπιστημίου σε Ανοικτά Διασυνδεδεμένα Δεδομένα διαθέσιμα στην τρίτη γενιά του Ιστού τον Σημασιολογικό Ιστό. / A subset of the vast amount of information of the web is concerned with open data, which is information, whether public or other, in which everyone can have access and use it for any purpose with a view to add value. The dynamics of open data becomes noticeable when datasets of public bodies are transformed into truly open data , i.e. without legal, financial or technological limitations for further use by third parties. The open data of a university department or faculty can add value and have a positive impact on many different areas such as participation, innovation, improvisation of the efficiency and effectiveness of university services, generating new knowledge from a combination of elements , etc. The ultimate goal is to transform open data into open linked data. The linked data , become meaningful and processable by machines, given that they are semantically described, using ontologies. Thus, the data become more " intelligent " and more useful through the structure they acquire. In this thesis , a prototype web portal is implemented using the content management system CMS Drupal, which incorporates semantic web technologies in the core, in order to convert the data of a University Department or School in open linked data available in the third generation web semantic web.

Σκοπός της διατριβής ήταν να διερευνηθεί η συγκρότηση των παραδοχών, στάσεων και πρακτικών που συνδέονται με τη διαπολιτισμική ικανότητα των εκπαιδευτών ενηλίκων στο πεδίο της διδασκαλίας της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας σε μετανάστες εκπαιδευόμενους. Εξετάστηκε η σχέση του βαθμού διαπολιτισμικής ικανότητας των εκπαιδευτών ενηλίκων με τις παραδοχές τους σε σχέση με την επαγγελματική τους ταυτότητα, καθώς και με βασικές αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων. Διερευνήθηκε, επίσης, η συνάφεια της ανάπτυξης της διαπολιτισμικής ικανότητας με επιλογές επαγγελματικής ανάπτυξης που σχετίζονται με θεωρητικές αναφορές σχετιζόμενες με το πλαίσιο της μετασχηματίζουσας μάθησης. Η έρευνα βασίστηκε σε μεθοδολογική τριγωνοποίηση, αξιοποιώντας ερωτηματολόγιο που συμπληρώθηκε από 211 εκπαιδευτές που διδάσκουν την ελληνική γλώσσα ως δεύτερη ή ξένη, παρατήρηση 20 τμημάτων διδασκαλίας, συνεντεύξεις με τους εκπαιδευτές και δείγμα εκπαιδευομένων αυτών των τμημάτων (23 και 47 συνεντεύξεις αντίστοιχα) και συμμετοχική παρατήρηση των συναντήσεων και του εξ αποστάσεως διαλόγου μιας –σε εθελοντική βάση συγκροτημένης– ομάδας 18 εκπαιδευτών. Τα δεδομένα της έρευνας αποτυπώνουν την κυριαρχία, στο μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτών, μονοπολιτισμικών οπτικών ως προς το στόχο διδασκαλίας της δεύτερης γλώσσας και τη διαχείριση πολιτισμικών πλαισίων αναφοράς. Οι εκπαιδευτές αυτοί υιοθετούν εκπαιδευτικές πρακτικές μετωπικής διδασκαλίας, ενώ, παράλληλα, η διάκριση ανάμεσα σε εκπαιδευόμενους «με» και «χωρίς» κουλτούρα, οδηγεί ένα μέρος τους σε έντονα αρνητικά συναισθήματα και πρακτικές υποτίμησης ορισμένων ομάδων εκπαιδευομένων. Μειοψηφική (της τάξης του 20-25%) εμφανίζεται η ομάδα των εκπαιδευτών που είναι ανοιχτοί στη διαπραγμάτευση των παραδοχών, δημιουργώντας χώρους διαλόγου, αποστασιοποίησης από τις «ασφαλείς παραδοχές» και κριτικού στοχασμού που ενδέχεται να λειτουργήσει μετασχηματιστικά. Οι εκπαιδευτές αυτοί αντιμετωπίζουν τους εκπαιδευόμενους ως ενεργούς συνδημιουργούς γνώσης, υιοθετούν σε μεγαλύτερο βαθμό συμμετοχικές εκπαιδευτικές τεχνικές, ενώ αναζητούν και αξιοποιούν την ανατροφοδότηση από εκπαιδευόμενους και κριτικούς φίλους, σε συνδυασμό με πρακτικές ενδοσκόπησης, ως στοιχεία της επαγγελματικής τους ανάπτυξης. Από τα δεδομένα της έρευνας αναδεικνύεται, τέλος, η συμβατότητα της μεθοδολογίας ανάπτυξης της διαπολιτισμικής ικανότητας με εκείνη που οδηγεί σε μετασχηματίζουσα μάθηση, ως προς χαρακτηριστικά όπως ο βιωματικός προσανατολισμός και η εστίαση στην επεξεργασία των παραδοχών αλλά και στην ανάδυση των συναισθημάτων που τις συνοδεύουν. / The purpose of this thesis was to investigate the formation of assumptions, attitudes and practices related to intercultural competence of adult educators in the field of teaching Greek as a second language to immigrant students. The thesis examined the relationship between the degree of intercultural competence of adult educators and their assumptions in relation to their professional identity and basic principles of adult learning. It also investigated the relevance between the development of intercultural competence and professional development options related to the context of transformative learning. The research was based on a methodological triangulation, utilizing questionnaire completed by 211 educators who teach Greek as a second or foreign language, observation of 20 teaching groups, interviews with trainers and trainees sample of the above mentioned groups (23 and 47 interviews respectively) and participatory observation of the meetings and the distance conversation of a voluntary structured group formed by 18 trainers . The research data illustrate that monocultural views in relation to the target of teaching a second language, as well as management of cultural frames of reference, are common for the majority of trainers. These educators adopt frontal teaching educational practices, while at the same time the distinction between learners 'with' and 'without ' culture leads a number of trainers into intense negative emotions and practices of devaluation of certain groups of learners. The group of educators that appear open to assumptions’ negotiation seems to be a minority (approximately 20-25 %). These educators keep a distance from "consolidated assumptions" and create spaces of dialogue and critical reflection, that may have a transformational effect. They treat students as active co-creators of knowledge and adopt a greater degree of participatory training techniques, while seeking and utilizing feedback from students and “critical friends”, combined with introspection practices, as elements of their professional development. From the research data emerges, finally, the compatibility of the methodology for the development of intercultural competence and the methodology that leads to transformative learning, in terms of characteristics such as experiential orientation and focus on treatment of the assumptions and the emergence of feelings that accompany assumptions.