Objective of the present study is the development of methods for the assessment of manufacturing systems complexity and the investigation of flexibility and complexity relationship. Towards this target, a complete approach based on information theory permitting the analytical, quantitative and systematic modeling and quantification of both static and dynamic manufacturing complexity is proposed. Static complexity concerns the structure of the manufacturing systems, namely the products, the processes, the resources that constitute the systems as well as their interconnections. Static complexity is treated as the information that is required for the description of a manufacturing system. Multi domain matrices modeling the relationships between products, processes and resources are formalized as networks following the notions of graph theory. The information content of each matrix is assessed employing Shannon entropy measure and their aggregation yields the static complexity. Dynamic complexity is related to the uncertainty in the behaviour of a manufacturing system and in the present study is associated with the unpredictability of the performance indicators timeseries. The unpredictability of the performance indicators timeseries, which are provided by computer simulation, is captured employing the Lempel Ziv algorithm that calculates the Kolmogorov complexity. The dynamic complexity is either the unpredictability of a specific timeseries or the weighted mean of a series of performance indicators timeseries produced under different product demand scenarios. The relationship between flexibility and complexity is investigated for a group of 19 different configurations of a manufacturing system. In particular, operation flexibility that refers to the system’s ability to produce a set of products through different machines, materials, operations and sequences of operations and total complexity, and both static and dynamic are examined employing a utility function. As a case study, two assembly lines producing three car floor model types at three different product mixes are investigated. The dynamic complexity of each assembly line is assessed and the relationship between product mix and dynamic complexity is studied. The evaluation of the case study revealed the efficiency of the suggested approach validated its applicability to industrial environments. / Αντικείμενο της παρούσας διατριβής είναι η ανάπτυξη μεθόδων για την εκτίμηση πολυπλοκότητας συστημάτων παραγωγής και η διερεύνηση της σχέσης ευελιξίας και πολυπλοκότητας. Προς αυτή την κατεύθυνση προτείνεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση βασισμένη στην θεωρία της πληροφορίας που επιτρέπει μια αναλυτική, ποσοτικοποιημένη και συστηματική προτυποποίηση και εκτίμηση τόσο της στατικής όσο και της δυναμικής πολυπλοκότητας των συστημάτων παραγωγής. Η στατική πολυπλοκότητα αφορά την δομή των συστημάτων παραγωγής, και σχετίζεται με τα προϊόντα, τις διεργασίες, τους παραγωγικούς πόρους που αποτελούν το σύστημα καθώς και τις μεταξύ τους σχέσεις. Η στατική πολυπλοκότητα αντιμετωπίζεται ως η πληροφορία που απαιτείται για να περιγραφεί ένα σύστημα παραγωγής. Πολυ-πεδιακοί πίνακες αναπαριστούν τις σχέσεις μεταξύ προϊόντων, διεργασιών και πόρων και προτυποποιούνται ως δίκτυα ακολουθώντας την θεωρία γράφων. Το πληροφοριακό περιεχόμενο κάθε πίνακα εκτιμάται με την χρήση της εντροπίας Shannon και το άθροισμα για όλους τους πίνακες δίνει την στατική πολυπλοκότητα. Η δυναμική πολυπλοκότητα σχετίζεται με την αβεβαιότητα της συμπεριφοράς των συστημάτων παραγωγής και στην παρούσα διατριβή συνδέεται με την απροβλεψιμότητα των χρονοσειρών δεικτών απόδοσης ενός συστήματος. Οι χρονοσειρές των δεικτών απόδοσης προκύπτουν από υπολογιστική προσομοίωση και η απροβλεψιμότητα τους εκτιμάται με των αλγόριθμο Lempel Ziv ο οποίος υπολογίζει την πολυπλοκότητα Kolmogorov. Η δυναμική πολυπλοκότητα είναι η απροβλεψιμότητα είτε μιας συγκεκριμένης χρονοσειράς είτε ο σταθμισμένος μέσος όρος ενός συνόλου χρονοσειρών δεικτών απόδοσης. Η σχέση ευελιξίας – πολυπλοκότητας διερευνάται για 19 διαμορφώσεις ενός συστήματος παραγωγής. Συγκεκριμένα, η ευελιξία λειτουργίας που αναφέρεται στην ικανότητα ενός συστήματος να παράγει ένα σύνολο προϊόντων χρησιμοποιώντας διαφορετικές μηχανές και διεργασίες και πολυπλοκότητα τόσο η στατική όσο και η δυναμική μελετώνται με μια συνάρτηση χρησιμότητας. Ως περίπτωση μελέτης εξετάζονται δύο γραμμές συναρμολόγησης που παράγουν τρία δάπεδα αμαξιού σε τρία μείγματα παραγωγής. Η δυναμική πολυπλοκότητα κάθε γραμμής και η σχέση μείγματος παραγωγής και δυναμικής πολυπλοκότητα μελετώνται. Η αξιολόγηση της περίπτωσης μελέτης αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα των προτεινόμενων μεθόδων σε βιομηχανικό περιβάλλον.

Σε αυτή τη Διπλωματική εργασία έχει μοντελοποιηθεί ένα υβριδικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που αποτελείται από ένα υδροηλεκτρικό σταθμό παραγωγής κι ένα αιολικό πάρκο. Η παραγόμενη από αυτά ισχύς τροφοδοτεί ένα μεταβλητό φορτίο που προσομοιώνει την ζήτηση μίας μικρής πόλης. Έχει γίνει μια προσπάθεια ελέγχου τόσο της παραγωγής πραγματικής ισχύος, όσο και του φορτίου με την βοήθεια ασαφών ελεγκτών, με μηχανισμό συμπερασμού που βασίζεται στην συνεπαγωγή Mamdani. / -

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως σκοπό την παράθεση και ανάλυση των μεθόδων που έχουν παρουσιαστεί αυτή τη στιγμή στη διεθνή βιβλιογραφία και αφορούν τον έλεγχο και συγχρονισμό σε δίκτυο των Διασπαρμένων Συστημάτων Παραγωγής Ισχύος (Δ.Σ.Π.Ι.). Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγή στη Διασπαρμένη Παραγωγή (Δ.Π.) και στα Δ.Σ.Π.Ι. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται και αναλύονται τα κύρια χαρακτηριστικά των στρατηγικών ελέγχου που σχετίζονται με τον έλεγχο των Δ.Σ.Π.Ι. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται παρουσίαση και ανάλυση των μεθόδων που χρησιμοποιούνται για το συγχρονισμό των Δ.Σ.Π.Ι. με το δίκτυο. Στο τέταρτο κεφάλαιο, όμοια με προηγούμενα, έγινε προσπάθεια για παρουσίαση των στρατηγικών ελέγχου των Δ.Σ.Π.Ι. σε περίπτωση που έχουμε εσφαλμένο δίκτυο. / The aim of this master thesis , is the presentation and analysis of the control strategies which are implemented on the distributed power generation systems(grid connection. Moreover, grid synchronization methods of DPGS are presented and evaluated. Control strategies when running on grid faults are also presented.

Η παρούσα εργασία εξετάζει το πρόβλημα του συγχρονισμού των παραγωγικών διαδικασιών και το πρόβλημα της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ οργανισμών και επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους για την πραγματοποίηση της επιχειρηματικής διαδικασίας παραγωγής ενός προϊόντος και της παροχής υπηρεσιών. Παρουσιάζεται ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο βασισμένο στην σύγχρονη πληροφορική τεχνολογία για το συγχρονισμό των παραγωγικών διαδικασιών που εκτελούνται από τους παραγωγικούς πόρους των συνεργαζόμενων οργανισμών και επιχειρήσεων καθώς και για την ολοκλήρωση των πληροφορικών τους συστημάτων. Ο στόχος του πλαισίου είναι η υποστήριξη της συνεργασίας των οργανισμών και επιχειρήσεων με χρήση πληροφορικής τεχνολογίας καθώς και η διαχείριση της πληροφορίας που ανταλλάσσεται μεταξύ τους για τη διεκπεραίωση των εμπορικών τους συναλλαγών με τον πιο αποδοτικό τρόπο προκειμένου να επιτευχθεί μείωση του συνολικού κόστους λειτουργίας της αλυσίδας των συνεργαζόμενων οργανισμών. Η προτεινόμενη προσέγγιση εφαρμόζεται για την υποστήριξη των εμπορικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται μεταξύ οργανισμών και επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της ναυπηγοεπισκευαστικής διαδικασίας. Στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία η εφαρμογή της πληροφορικής τεχνολογίας βρίσκεται στα αρχικά της στάδια. Τα λογισμικά συστήματα τα οποία χρησιμοποιούνται, χαρακτηρίζονται ως "νησίδες αυτοματισμού" διότι το κάθε ένα αντιμετωπίζει τμήμα της όλης διαδικασίας. Ταυτόχρονα είναι δύσκολη η ολοκλήρωση και η επικοινωνία των υπαρχόντων συστημάτων λόγω του διαφορετικού τρόπου αποθήκευσης των δεδομένων και του διαφορετικού επιπέδου αυτοματισμού της κάθε εφαρμογής. Επίσης ο μεγάλος όγκος των δεδομένων που ανταλλάσσεται, δημιουργεί πρόσθετη πολυπλοκότητα λόγω της δυσκολίας μεταφοράς τους και της ανάγκης εισαγωγής τους σε διαφορετικά συστήματα προκειμένου να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία τους για τη συνέχιση της επιχειρηματικής διαδικασίας. Επιπλέον στην πραγματοποίηση μιας ναυπηγοεπισκευής λαμβάνουν μέρος εξωτερικοί υπεργολάβοι και προμηθευτές με αποτέλεσμα η διαδικασία συγχρονισμού των εργασιών με τις εργασίες που εκτελούνται από τους παραγωγικούς πόρους του ναυπηγείου να περιπλέκεται. Στο προτεινόμενο πλαίσιο, περιγράφεται η προσέγγιση ολοκλήρωσης λογισμικών συστημάτων με σκοπό την οργανωμένη διαχείριση και δόμηση της πληροφορίας. Συγκεκριμένα η πληροφορία που ανταλλάσσεται μοντελοποιείται με βάση σύγχρονα πρότυπα ανταλλαγής και αναπαράστασης δεδομένων, με στόχο την ανάπτυξη λογισμικού που αναλαμβάνει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ των συνεργαζόμενων οργανισμών και επιχειρήσεων. Με τη χρήση ενός τέτοιου συστήματος επιτυγχάνεται η ανταλλαγή δεδομένων με ακρίβεια και αξιοπιστία, λόγω της μειωμένης ανθρώπινης παρέμβασης. Επιπλέον με τη χρήση του διαδικτύου επιτυγχάνεται η γρήγορη μεταφορά της πληροφορίας και η ελαχιστοποίηση του χρόνου και του κόστους ανταλλαγής της. Τέλος γίνεται εφαρμογή μεθοδολογίας που προτείνεται στη βιβλιογραφία για τον χρονοπρογραμματισμό των εργασιών που εκτελούνται τόσο από τους παραγωγικούς πόρους του ναυπηγείου όσο και από τους παραγωγικούς πόρους εξωτερικών υπεργολάβων και προμηθευτών. / This work examines the problem of synchronization of production processes and the problem of exchange of information during the collaboration of enterprises, for the realization of the business process within a supply chain. An integrated framework is described, based on the modern information technology for the synchronization of production processes performed by the manufacturing resources of cooperating enterprises as well as for the integration of their information technology (IT) systems. The objective of the framework, is to facilitate the collaboration of enterprises with the adoption of modern standards for data exchange and representation, as well as the management of information that is exchanged among them for the implementation of their commercial and production transactions, with the most efficient way so that to achieve reduction of total cost of operation of the overall supply chain. The proposed approach is applied to support the commercial and production operations in a real life shiprepair environment. In the shiprepair industry the implementation of IT systems, is still immature. The IT systems, which are used, are characterized as "islands of automation" because each one implements only partially the business process. In addition, the integration of existing software systems is difficult, because of the different storage mechanism used by each individual system and the different level of automation of each software application used. Furthermore, the large volume of the exchanged data creates additional complexity, because of the difficulty in the transmission and import of data in heterogeneous software systems used by each shiprepair partner, required to enable the essential data processing for the continuation of the shiprepair business process. Finally, during the shiprepair production process, subcontractors and suppliers are also involved; therefore the synchronization of their work with the work that is executed by the shipyard resources is complicated. The proposed framework, suggests an approach for the integration of IT systems, aiming at the structured management of information. In particular, the information that is exchanged, is modeled based on modern standards for data exchange and representation, aiming at the development of software that implements the exchange of data between the cooperating enterprises. Using such a system, the exchange of data is realized with precision and reliability, due to decreased human intervention in data typing operations. Moreover, with the use of the Internet, fast transmission of information is achieved in parallel to the minimisation of time and cost for data exchange. Finally, this work, describes the implementation of a scheduling methodology suggested in the literature, for planning of the work performed by the manufacturing resources of the cooperating partners in the project type manufacturing system. Finally, the implementation of the suggested approach in a real life shiprepair supply chain is described.

Στην Ελλάδα γενικά, αλλά και στο Νομό Αχαΐας ειδικότερα, υπάρχουν αρκετές μονάδες παραγωγής χάρτου. Αρκετές από αυτές δεν βρίσκονται εντός των ορίων Βιομηχανικών Περιοχών (ΒΙ.ΠΕ.), με συνέπεια τα ακατέργαστα απόβλητά τους να συμβάλλουν σημαντικά στη ρύπανση του περιβάλλοντος. Το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα που προκαλείται από τις συγκεκριμένες μονάδες είναι η εναπόθεση μεγάλων ποσοτήτων υγρών ακατέργαστων αποβλήτων κυρίως στα υδάτινα οικοσυστήματα. Τα απόβλητα αυτά περιέχουν μεγάλο οργανικό φορτίο, οργανοαλογονωμένες ενώσεις, υψηλά επίπεδα αιωρούμενων στερεών , φαινολών και λιγνινών, με αποτέλεσμα να προκαλούν δυσμενείς επιπτώσεις στους υδάτινους αποδέκτες, όπως τοξικότητα στους υδρόβιους οργανισμούς, ευτροφισμό και άνοδο της θερμοκρασίας. Η παρούσα μελέτη έχει ως βασικό σκοπό την εκτίμηση της τοξικότητας των αποβλήτων δυο μονάδων παραγωγής χάρτου, εγκατεστημένων στην ΒΙ.ΠΕ. Πατρών, με τη χρήση βιοδεικτών. Ως βιοδείκτες χρησιμοποιήθηκαν τόσο ψάρια του γλυκού νερού (πέστροφες του είδους Oncorhynchus mykiss), όσο και μακροασπόνδυλα (των ειδών Daphnia pulex και Thamnocephalus platyurus) με τη μορφή των μικροβιοτέστ Thamnotoxkit F και Daphtoxkit FTM pulex. Συνολικά ελήφθησαν 16 δείγματα (τέσσερα διπλά δείγματα από την κάθε μονάδα). Στα τεστ τοξικότητας που εφαρμόστηκαν (Thamnotoxkit F, Daphtoxkit FTM pulex και πέστροφες), υπολογίσθηκαν τα L(Ε)C50 24h, 48h και 96h αντίστοιχα σύμφωνα με τα πρωτόκολλα εργασίας. Για το μικροβιοτέστ Thamnotoxkit F, τα απόβλητα και από τις δυο μονάδες δεν ήταν τοξικά. Μετά από την μετατροπή των τιμών αυτών σε τοξικές μονάδες, ευρέθη ότι στο Daphtoxkit FTM pulex κυμαίνονταν από 0,79 εώς 1,12 για την ΜΠΧ1 και 1,21 έως 1,38 για την ΜΠΧ2, ενώ στις πέστροφες μεταξύ 2,92 και 4,85 για την ΜΠΧ2. Τα απόβλητα της ΜΠΧ1 δεν ήταν τοξικά για την πέστροφα. Οι τιμές αυτές και για τους τρεις ελέγχους κατατάσσουν τα απόβλητα ως «τοξικά», εκτός από το δείγμα Β της ΜΠΧ1 που ταξινομείται ως «ελαφρά τοξικό». Τα προαναφερθέντα αποδεικνύουν ότι η μονάδα παραγωγής χάρτου με πρώτη ύλη ανακυκλωμένο χαρτί (ΜΠΧ2) είναι σε κάθε περίπτωση πιο τοξική από εκείνη που παράγει χαρτί από καθαρό χαρτοπολτό (ΜΠΧ1). Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη μελέτη εκτίμησης της τοξικότητας με βιοδείκτες των αποβλήτων μονάδων παραγωγής χάρτου που γίνεται στη χώρα μας, παρ’ ότι αυτά συμμετέχουν στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Εκτιμάται ότι τα στοιχεία τοξικότητας που παρατίθενται στη παρούσα εργασία θα είναι χρήσιμα τόσο για την εκπόνηση διαχειριστικών μοντέλων, όσο και μοντέλων εκτίμησης της επικινδυνότητάς τους (risk assessment). / In Greece in general and subsequently in the Achaias Prefecture, several units of paper production exist. Many of them are not located in Industrial Areas and so they contribute significantly to the environmental pollution. The most adverse environmental problem caused by these manufacturing units, is considered to be the release of large quantities of raw liquid effluents, mainly into the aquatic ecosystems. These wastes contain a high organic load, chlorinated compounds (AOCl), high levels of suspended solids, as well as phenols and lignins resulting in hazardous effects on aquatic receivers, like toxicity and eutrophication. In this study, the toxicity of the wastewaters from two paper mills (PM1 and PM2) located in Achaias prefecture is estimated, firstly by using macroinvertebrates (Daphnia pulex και Thamnocephalus platyurus) in the form of microbiotests Thamnotoxkit F and Daphtoxkit FTM pulex, and secondly by using the trout (Onchorynchus mykiss) as a test organism. Sixteen samples were collected from both units overall (four duplicated samples from each mill). In the toxicity tests Thamnotoxkit F, Daphtoxkit FTM pulex and trout, the L(E)C50 in 24, 48 and 96 hours respectively were calculated according to the protocols. Thamnotoxkit F showed no sensitivity for the wastewaters from both mills. After the transformation of these values in toxic units, for Daphtoxkit FTM pulex ranged from 0,79 - 1,12 for PM1 and 1,21 - 1,38 for PM2. In the trout bioassay they varied from 2,92 - 4,85 for PM2, while the values for PM1 were zero. These values classify the tested paper mill effluents as “toxic”, except sample B from PM1 which was classified as “slightly toxic”. Therefore, it is shown that the paper mill which uses recycled paper as primary raw material (PM2) has more toxic waste for the environment than the paper mill which uses pre-treated paper pulp (PM1). Finally, it must be noted that the present study is the first toxicity evaluation study with bioindicators for paper mill wastewaters in our country, even though they contribute significantly to the environmental pollution. It is estimated that the measured toxicity parameters in the present study will be very useful for the designing of management plans, as well as for risk assessment models.

Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε εκτίμηση της αναπαραγόμενης βιομάζας του ευρωπαϊκού γαύρου, Engraulis encrasicolus, στην περιοχή του Βορειοανατολικού Αιγαίου (Θρακικό Πέλαγος, Κόλπος Καβάλας, Στρυμωνικός Κόλπος, Λήμνος) τα έτη 2003 και 2004 με τη Μέθοδο Ημερήσιας Παραγωγής Αβγών (DEPM). Για την εφαρμογή της μεθόδου πραγματοποιήθηκαν δύο ωκεανογραφικά ταξίδια με το Ε/Σ «ΦΙΛΙΑ» κατά το μέγιστο της ωοτοκίας του γαύρου τον Ιούνιο του 2003 και του 2004. Στη διάρκεια τους συλλέχθηκαν δείγματα ιχθυοπλαγκτού για την εκτίμηση της ημερήσιας παραγωγής αβγών, ενώ πραγματοποιήθηκαν και λήψεις κατακόρυφων διατομών θερμοκρασίας και αλατότητας σε εκτεταμένο δίκτυο σταθμών. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες ενήλικων ατόμων γαύρου είτε επί του επαγγελματικού στόλου των γρι-γρι της περιοχής, είτε με την πελαγική τράτα του «ΦΙΛΙΑ», τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της αναλογίας φύλου, της γονιμότητας ομάδας, της συχνότητας ωοτοκίας και του μέσου βάρους των θηλυκών. Όσον αφορά στις περιβαλλοντικές συνθήκες, το 2003 παρατηρήθηκε αυξημένη στρωματοποίηση των υδάτων, χαμηλότερη επιφανειακή αλατότητα και υψηλότερες τιμές χλωροφύλλης-α, διαφορές που πιθανώς οφείλονται σε αυξημένη εκροή νερού της Μαύρης Θάλασσας. Και τα δύο έτη η βιομάζα του ζωοπλαγκτού ήταν περίπου ίδια. Μέσω απλής ανάλυσης πηλίκου για το χαρακτηρισμό του αναπαραγωγικού ενδιαιτήματος του γαύρου, βρέθηκε ότι και τις δύο χρονιές η ωοτοκία πραγματοποιήθηκε σε νερά με χαμηλή αλατότητα (<34.5), πλούσια σε χλωροφύλλη-α και ζωοπλαγκτό. Αντίθετα, τα θερμοκρασιακά εύρη κατά τις δύο χρονιές διέφεραν, γεγονός που φαίνεται να αντανακλά περισσότερο τις διαφορές θερμοκρασίας ανάμεσα στα δύο έτη παρά διαφορετική προτίμηση για ωοτοκία. Επιπλέον, το 2004 η παραγωγή αβγών ήταν μειωμένη, το πεδίο αναπαραγωγής είχε συρρικνωθεί και η ωοτοκία ήταν επικεντρωμένη στην περιοχή του Θρακικού. Για την εκτίμηση της συχνότητας ωοτοκίας πραγματοποιήθηκε ιστολογική ανάλυση των θηλυκών γονάδων του γαύρου, από την οποία προέκυψε ότι ενώ τα στάδια ανάπτυξης των υγιών ωοκυττάρων ήταν παρόμοια με περιγραφές για το είδος Engraulis mordax, τα στάδια της ατρησίας παρουσίασαν ορισμένες διαφορές. Αυτές αφορούσαν στην εμφάνιση καφε-κίτρινων χρωστικών (χαρακτηριστικό γνώρισμα της δ-ατρησίας) στο τέλος της β-ατρησίας. Επιπλέον, η απορρόφηση των κενών ωοθυλακίων διαρκούσε δύο ημέρες σε αντίθεση με παρατηρήσεις για το Engraulis mordax, όπου παρατηρούνταν και κενά ωοθυλάκια τριών ημερών, διαφορά που οφείλεται στις υψηλότερες θερμοκρασίες του ΒΑ. Αιγαίου σε σχέση με περιοχές αναβλύσεων. Οι παράμετροι των ενηλίκων που προέρχονταν από δείγματα της επαγγελματικής και πειραματικής αλιείας δεν εμφάνισαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Αντίθετα, διαφορές παρατηρήθηκαν ανάμεσα στα δύο έτη όσον αφορά στις παραμέτρους του μέσου βάρους, της συχνότητας ωοτοκίας και της γονιμότητας. Συγκεκριμένα, το 2004 τα ψάρια ήταν βαρύτερα, πιο εύρωστα και απελευθέρωναν μεγαλύτερο αριθμό αβγών ανά μικρότερα χρονικά διαστήματα. Αν λάβει κανείς υπ’όψιν ότι το 2004 η αναπαραγόμενη βιομάζα ήταν σημαντικά μικρότερη ενώ η βιομάζα του ζωοπλαγκτού παρέμεινε η ίδια, οι παραπάνω διαφορές μπορούν να εξηγηθούν από φαινόμενα εξάρτησης των παραμέτρων αυτών από την πυκνότητα του πληθυσμού (density dependence). Η αναπαραγόμενη βιομάζα το 2004 (6251t) ήταν σημαντικά μειωμένη και αντιστοιχούσε σχεδόν στο 1/3 της βιομάζας του 2003 (17600t). Η μείωση αυτή πιθανώς να οφείλεται σε συνδυασμό έντονης αλιευτικής πίεσης και χαμηλών επιπέδων στρατολόγησης της ηλικιακής κλάσης του 2003. / The spawning biomass of the European anchovy, Engraulis encrasicolus, stock in the N.E. Aegean Sea was estimated by means of the Daily Egg Production Method (DEPM) for the years 2003 and 2004. Two oceanographic surveys were conducted with the R/V “PHILIA” during the maximum reproductive activity of the anchovy population in June 2003 and 2004. Ichthyoplankton sampling and vertical profiles of temperature and salinity were performed over an extensive grid of stations. At the same time adult anchovy samples were collected either on board the commercial purse-seine fleet or by means of an experimental pelagic trawl operated by “PHILIA”. The adult samples were used to estimate parameters of the DEPM: sex ratio, mean female weight, batch fecundity and spawning frequency. Significant interannual differences were found in the environmental conditions. In June 2003 the water column was more stratified, less saline (5m) and richer in chlorophyll-α, which probably were due to larger outflow of Black Sea Water (BSW). The zooplankton biomass remained the same during 2003 and 2004. A simple quotient rule analysis was applied to characterize the spawning habitat of anchovy. In both years anchovy spawning appeared to take place in less saline waters (34.5), rich in chlorophyll-α and zooplankton. On the contrary, anchovy spawning appeared to take place over different temperature range in the two years. This rather reflects different temperature values in 2003 and 2004 than different selection for spawning. In 2004 the daily egg production was reduced, the spawning area was limited and the spawning activity took place mainly in the Thracian Sea. Histological analysis of the female anchovy gonads was carried out in order to estimate the spawning frequency. The developmental stages of healthy oocytes were similar to those of the species Engraulis mordax. However, the atresia stages were different with regard to the appearance of brown-yellow pigments at the end of beta stage atresia instead of the end of delta stage atresia. Moreover, the absorption of the postovulatory follicle lasted two days instead of three days. The higher temperatures in the N.E. Aegean Sea were responsible for the shorter duration of the postovulatory follicle absorption. There were no statistically significant differences between DEPM adult parameters calculated from purse-seine samples compared to pelagic trawl samples. On the contrary, mean female weight, fecundity and spawning frequency showed statistically significant differences between the two years. In 2004 the anchovies were in better condition and produced numerous eggs in short interspawning intervals. Since the estimated biomass was lower in 2004 while the zooplankton biomass remained stable, it seems that density-dependence phenomena could justify the interannual differences. The estimated spawning biomass in 2004 (6251t) was significantly lower compared to that of 2003 (17600t). Intense fishing effort and low levels of recruitment of the 2003 cohort are probably responsible for this decrease.

Ο προγραμματισμός παραγωγής και ελέγχου αποθεμάτων αποσκοπεί στην εύρεση της “χρυσής τομής” μεταξύ δυο αντιφατικών στόχων, από πλευράς ελαχιστοποίησης του συνολικού κόστους λειτουργίας μιας επιχείρησης: της μείωσης απ’ τη μια του διαθέσιμου αποθέματος και της ύπαρξης απ’ την άλλη ικανής ποσότητας διαθέσιμων αγαθών έτσι ώστε να καλύπτεται η ζήτησή τους στην αγορά. Ο συμβιβασμός μεταξύ αυτών των δυο στόχων επιτυγχάνεται με την δημιουργία κατάλληλων μαθηματικών κανόνων για τη χρονική (πότε;) και ποσοτική (πόσο;) διακίνηση του αποθέματος. Για την επίλυσή του έχουν προταθεί διάφορα μαθηματικά μοντέλα, τα οποία ποσοτικοποιούν τις παραμέτρους κόστους και εκφράζουν το συνολικό κόστος λειτουργίας της επιχείρησης με τη χρήση μιας συνάρτησης η οποία βελτιστοποιείται με εφαρμογή μαθηματικών μεθόδων. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην παρουσίαση των πιο ευρέως χρησιμοποιούμενων, προσδιοριστικών μοντέλων (όλες οι παράμετροι του συστήματος είναι γνωστές σταθερές) ενώ ο ορίζοντας σχεδιασμού θεωρείται πεπερασμένος. Στο πρώτο κεφάλαιο της παρούσας εργασίας παρουσιάζονται τα γενικά χαρακτηριστικά ενός προβλήματος παραγωγής και αποθήκευσης καθώς επίσης τα σχετικά με αυτό κόστη. Στο δεύτερο κεφάλαιο ακολουθεί η παρουσίαση των μοντέλων της Οικονομικής Ποσότητας Παραγγελίας, στα οποία θεωρείται ότι η ζήτηση πραγματοποιείται με ένα σταθερό ρυθμό και ότι το απόθεμα επιθεωρείται διαρκώς (ο χρόνος θεωρείται συνεχής). Αντίθετα, στα μοντέλα του τρίτου κεφαλαίου ο ορίζοντας σχεδιασμού χωρίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, δηλαδή γίνεται η παραδοχή ότι ο χρόνος είναι διακριτός. Τέλος, στο τέταρτο αντιστοιχείται σε κάθε μοντέλο που αναλύθηκε στα προηγούμενα κεφαλαία, μια ολοκληρωμένη εφαρμογή η οποία επιλύεται λεπτομερώς. / Programmising the production and stock control aims to find the “golden mean” between two contradictory goals : as far as minimizing the total service expenses of a company is concerned, reduce the available cost, and on the other hand the existence of another one adequate quantity of available goods, so that their demand in the market can be covered. The compromising between these two goals can be achieved with the creation of appropriate mathematic rules about the time (when?) and amount (how much?) stock circulation. In order to achieve this compromising, many mathematical models have been proposed which quantify the subsiding costs and express the total service expenses of the company, using a function which is constantly being improved with the application of mathematical methods. The present project focuses on the presentation of the most widely used defining models, while the designing horizon is considered to be passed by. In the first part of the present project appear the general characteristics of a problem concerning the production and saving, as well as the relevant costs. The second part includes the presentation of the model about the Economic Order Quantity, in which it is regarded that demand is accomplished with a steady pace, and that the stock is constantly being checked (time is regarded to be continuous). On the other hand, in the model of the third part, the designing horizon is divided in regular time spaces, reaching the conclusion that time is apparent significant. Finally in the last part, each model analyzed in the previous chapters, is matched with a complete application, being solved in detail.

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας αφορά ένα αντικείμενο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην οικονομική αγορά, την τεχνολογική εξέλιξη και τα Διεθνή Δίκτυα Παραγωγής. Το πρώτο μέρος της εργασίας αφορά στο θεωρητικό πλαίσιο ώστε να γίνει κατανοητός ο όρος Διεθνών Δικτύων Παραγωγής και γενικότερα τα χαρακτηριστικά, τα πλεονεκτήματα και τα επιμέρους τμήματα που τα αποτελούν. Επίσης αναφέρεται η άμεση σχέση των δικτύων με το Κράτος , το ανθρώπινο δυναμικό καθώς και οι άμεσες επιπτώσεις από την ανάπτυξη των δικτύων δηλαδή την διάχυση της τεχνολογίας και της γνώσης. Τέλος, η μελέτη ολοκληρώνεται με την αναφορά μιας μελέτης περίπτωσης για το κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας γενικότερα, και ειδικότερα στην Ταϊλάνδη. / The purpose of this work it refers to a subject that has a particular interest in the financial market, technological progress and Global Production Networks. The first part of this project concerns the theoretical framework to understand the term of Global Production Networks and general characteristics, advantages and the individual parts that a network includes. Also, the networks are directly connected with the State, the human resources and the direct impact of the development of networks in the diffusion of technology and knowledge. Finally, the study concludes with a report of a case study for the automotive industry in general and particularly in Thailand.

Η παρούσα διπλωματική εργασία συνιστά μια επισκόπηση του Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας της νήσου Ικαρίας. Πρόκειται για ένα Αυτόνομο Σύστημα Παραγωγής, που βασίζεται σε έναν Τοπικό Σταθμό Παραγωγής, ισχύος 14 MW, που λειτουργεί με εμβολοφόρες πετρελαιομηχανές. Σκοπός της εργασίας είναι τόσο η μελέτη του συγκεκριμένου συστήματος, αλλά και η γενικότερη προσέγγιση των ΣΗΕ, και ειδικά των ΑΣΠ με τις ιδιαιτερότητες που τα χαρακτηρίζουν. Στην συνέχεια χρησιμοποιείται το λογισμικό προσομοίωσης HOMER Energy, με το οποίο κατασκευάζεται ένα μοντέλο του ΣΗΕ. Το λογισμικό εκτελεί τεχνοοικονομική ανάλυση της λειτουργίας συστημάτων, σε όλο τον κύκλο ζωής τους, και εξάγει συμπεράσματα όσον αφορά την βιωσιμότητα και την βέλτιστη μορφή τους. Με το εργαλείο αυτό διερευνώνται ζητήματα όπως η δυνατότητα διείσδυσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ΑΣΠ Ικαρίας, καθώς και η μελλοντική λειτουργία του συστήματος, μετά την ένταξη του κατασκευαζόμενου Υβριδικού Ενεργειακού Έργου (αιολικού - υδροηλεκτρικού). Το πρότυπο αυτό έργο, ισχύος μέχρι 6,8 MW, θα επιτρέπει την αποθήκευση ενέργειας, με την μορφή της αντλησιοταμίευσης, σε δεξαμενή νερού. Η μελέτη του ΣΗΕ Ικαρίας συμπληρώνεται με την ανασκόπηση του ζητήματος των κεραυνικών πληγμάτων στις γραμμές μέσης τάσης, όπου γίνεται υπολογισμός των αναμενόμενων σφαλμάτων, σε αντιπαράθεση με καταγεγραμμένα, ενώ προτείνονται λύσεις για την μείωση των προβλημάτων που δημιουργούν οι υπερτάσεις. Η συλλογή των στοιχείων της εργασίας έγινε από επιτόπιες καταγραφές, από δεδομένα που μας διατέθηκαν και από δημοσιευμένες πληροφορίες. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται κατά την επισκόπηση, μαζί με απαραίτητες διευκρινήσεις και παραπομπές στην βιβλιογραφία. Στην συνέχεια με τα στοιχεία αυτά κατασκευάζεται το μοντέλο του συστήματος, γίνονται οι υπολογισμοί, και συγκρίνονται τα αποτελέσματα. Αφού στο 1ο Κεφάλαιο δοθούν οι απαραίτητες εισαγωγικές διευκρινήσεις για τα ΣΗΕ και τα ΑΣΠ, και μια αναφορά στις ΑΠΕ, παρουσιάζονται στο 2ο Κεφάλαιο γεωγραφικά στοιχεία για το νησί, και μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο ενεργειακό του σύστημα. Η επισκόπηση του ΑΣΠ Ικαρίας ξεκινά στο 3ο Κεφάλαιο με τα στοιχεία της Παραγωγής ενέργειας, περιγράφοντας αναλυτικά τον ΤΣΠ, τις μονάδες και τις εγκαταστάσεις του και αναλύοντας την λειτουργία του. Περιγράφεται έπειτα μία εγκατεστημένη Ανεμογεννήτρια των 600 kW, εξηγείται η λειτουργία της και σημειώνεται η επίδρασή της στην παραγωγή. Παρουσιάζεται το Υβριδικό Ενεργειακό Έργο, οι αρχές λειτουργίας, τα επιμέρους στοιχεία και αναφέρεται η αναμενόμενη συμπεριφορά του. Στην συνέχεια στο 4ο Κεφάλαιο γίνεται η επισκόπηση της Διανομής ενέργειας. Παρουσιάζεται το εναέριο δίκτυο Μέσης Τάσης, ο εξοπλισμός των γραμμών και η γεωγραφική εξάπλωση. Περιγράφονται τα δίκτυα διανομής Χαμηλής Τάσης, από τους Υποσταθμούς μέχρι τους καταναλωτές. Στο 5ο Κεφάλαιο η λειτουργία του ΣΗΕ εξετάζεται σαν σύνολο, με στοιχεία για την παραγόμενη ενέργεια, 28 GWh ετησίως, την εποχιακή και ημερήσια διακύμανση της ισχύος και την μελλοντική αύξηση της κατανάλωσης. Επισημαίνονται έπειτα οι κυριότερες αιτίες σφαλμάτων, οι μηχανισμοί δημιουργίας των συμβάντων κυρίως από καιρικά φαινόμενα, καθώς και η καταγραφή και η αποκατάσταση των βλαβών. Τέλος, στο 6ο Κεφάλαιο παρουσιάζεται η μελλοντική εξέλιξη του συστήματος, μετά την ένταξη του Υβριδικού Έργου, την αναβάθμιση του ΤΣΠ και του δικτύου ΜΤ, και οι προοπτικές για επιπλέον ΑΠΕ. Εκτός από τα Αιολικά συστήματα, εξετάζονται τα Φωτοβολταϊκά και η Γεωθερμία. Αναφέρεται και η ενδεχόμενη διασύνδεση του νησιού με το ηπειρωτικό δίκτυο της χώρας. Στο 7ο κεφάλαιο γίνεται η προσομοίωση του ΣΗΕ, με το λογισμικό HOMER. Παρουσιάζεται το πρόγραμμα, και οι οικονομικές έννοιες που χρησιμοποιεί για την αξιολόγηση των συστημάτων. Η διαδικασία μοντελοποίησης παρουσιάζεται αναλυτικά. Αρχικά κατασκευάζεται το μοντέλο του παρόντος συστήματος, όπου διαπιστώνεται η ορθότητα του μοντέλου σε σχέση με το πραγματικό σύστημα, και σημειώνεται η θετική οικονομική επίδραση της Α/Γ στο ΑΣΠ. Από την άλλη, διαφαίνεται η αδυναμία του προγράμματος να αντιληφθεί τα όρια διείσδυσης ΑΠΕ. Στην συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψιν το παραπάνω ζήτημα, εμπλουτίζεται το μοντέλο με επιπλέον ΑΠΕ, και προκύπτει το συμπέρασμα ότι συμφέρει πρωτίστως η εγκατάσταση άλλων 2 Α/Γ, και 200 kWp Φ/Β συστημάτων, αλλά δευτερευόντως και άλλων συνδυασμών, μέχρι 7 Α/Γ συνολικά. Έπειτα, κατασκευάζεται το μοντέλο του Υβριδικού, προσεγγιστικά, λόγω έλλειψης υποστήριξης από το HOMER. Τα αποτελέσματα της εξομοίωσης της λειτουργίας του είναι σε συμφωνία με τα αναμενόμενα. Προκύπτουν επίσης τα εξής συμπεράσματα: (α) Το Έργο είναι οικονομικά βιώσιμο. (β) Η οικονομική επίδοση του Έργου βελτιώνεται με δέσμευση επιπλέον νερού στις δεξαμενές για αντλησιοταμίευση. (γ) Το Έργο υποστηρίζει οικονομικώς Ανεμογεννήτριες μέχρι 10 MW και Φ/Β 2,5 MWp. (δ) Το Έργο δεν επαρκεί για την μελλοντική αύξηση της κατανάλωσης, ακόμα και με επιπλέον ΑΠΕ, εκτός και αν αυξηθεί παράλληλα η ισχύς του ΤΣΠ. Η εργασία ολοκληρώνεται στο 8ο Κεφάλαιο, με το ζήτημα της θεωρητικής πρόβλεψης σφαλμάτων από κεραυνούς. Αφού παρουσιαστεί το φαινόμενο και οι επιπτώσεις του στις γραμμές, γίνεται υπολογισμός των αναμενόμενων σφαλμάτων σε όλο το δίκτυο ΜΤ της Ικαρίας, μήκους 120 km, με την χρήση (α) της απλής μεθόδου Ισοδύναμης Συλλεκτήριας Επιφάνειας, και (β) της μεθόδου που προτείνεται από τον κανονισμό IEEE-1410, περί βελτίωσης της αντικεραυνικής συμπεριφοράς ηλεκτρικών γραμμών. Τα αποτελέσματα δείχνουν πολύ λιγότερα σφάλματα από τα καταγεγραμμένα κάθε χρόνο (90 έναντι 175 μέσο όρο). Εξηγούνται οι βασικότερες αιτίες, όπως η γενικότητα των υπολογισμών, η ασάφεια στις καταγραφές, αλλά και το γεγονός ότι συγκεκριμένα γεωγραφικά σημεία καταπονούνται ιδιαίτερα από κεραυνικά πλήγματα και είναι υπεύθυνα για πολλά σφάλματα. Το τελευταίο, επιδεικνύεται με την μελέτη ενός ορεινού εκτεθειμένου κλάδου των γραμμών, μήκους 2 km, που παρουσιάζει 20,5 ιδιαίτερα καταστροφικά σφάλματα ετησίως, έναντι των 1,5 που αναμένονται. Προτείνονται τέλος κάποιοι οικονομικοί τρόποι προστασίας, με περισσότερους απαγωγείς υπερτάσεων και βελτίωση της γείωσης και της στάθμης μόνωσης της γραμμής. / This diploma thesis is an overview of the Electrical Power System of Ikaria Island. It is an Autonomous Production System, based on a Local Station with diesel engines. The thesis describes the Station, an installed Wind Turbine, and the Hybrid Power Plant under construction. It presents the Distribution System, consisting of overhead medium voltage power lines, as well as the low voltage distribution wiring. It includes information about the power production, the main system faults, and the future development. The study is supplemented by a simulation of the system, using HOMER Energy software, in order to investigate the renewable penetration potential, and to validate the operation of the Hybrid Power Plant. The thesis is concluded with the estimation of lightning faults on the power lines of the island's grid.

Η εποχή της παγκοσμιοποίησης και του ψηφιακού κόσμου έχει δημιουργήσει ένα νέο είδος κοινωνίας της πληροφορίας και οικονομίας βασισμένης στη γνώση, τα οποία αλλάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτό επιδρά σε πολλούς τομείς όπως στην πολιτική, στα οικονομικά και στην κοινωνία. Η τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας (Information and Communication Technology, ICT), θεωρείται ένα πανίσχυρο εργαλείο που παίζει βασικό ρόλο σ’ αυτές τις αλλαγές. Παρέχει έναν εναλλακτικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών μέσω ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Αυτές οι υπηρεσίες μπορούν να οδηγήσουν στη διαφάνεια της κυβερνητικής διαχείρισης στο δημοκρατικό κόσμο. Ο όρος Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση (Electronic Government, επίσης γνωστός και ως e-gov) αναφέρεται στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορικής και των υπολογιστών ως πλατφόρμα για την ανταλλαγή πληροφοριών, παροχή υπηρεσιών και πραγματοποίηση συναλλαγών με πολίτες, επιχειρήσεις και άλλα σκέλη της κυβέρνησης. Επίσης, η ευρεία χρήση του Διαδικτύου έχει οδηγήσει στην ανάδειξη μιας ποικιλίας ηλεκτρονικών υπηρεσιών, γνωστών ως “e-services”. Τα Ηλεκτρονικά Εισιτήρια, ή αλλιώς “e-Tickets”, αποτελούν παράδειγμα ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Γενικά μιλώντας, τα ηλεκτρονικά εισιτήρια είναι αντίστοιχα με τα έντυπα εισιτήρια και αποδεικνύουν ότι ο κάτοχός τους έχει πληρώσει ή δικαιούται μια υπηρεσία, όπως παραδείγματος χάριν είσοδο σε μέρος διασκέδασης, αναβάθμιση λογισμικού μέσω internet, χρήση κάποιου μέσου μαζικής μεταφοράς. Τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά εισιτήρια εμφανίζονται επίσης σε συστήματα διαχείρισης ροής πελατών για ιδιωτικούς ή δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των μεγάλων ουρών και χρόνων αναμονής. Τέτοιες περιπτώσεις είναι τράπεζες, φαρμακεία, ταχυδρομεία, νοσοκομεία, εμπορικά κέντρα, αστυνομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ευρέσεως εργασίας. Στις περιπτώσεις αυτές, ο πελάτης εισέρχεται στο χώρο υποδοχής, λαμβάνει ένα εισιτήριο και μπαίνει σε μια ουρά αναμονής μέχρι να έρθει η ώρα εξυπηρέτησής του οπότε και ειδοποιείται να προσέλθει στο χώρο εξυπηρέτησης. Τα συστήματα αυτά, παρά τα πλεονεκτήματα που έχουν, παρουσιάζουν κάποιες ελλείψεις οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στις εξής: Ο πελάτης πρέπει να προσέλθει στο χώρο υποδοχής για να λάβει το εισιτήριο, δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο σύστημα παραγωγής ηλεκτρονικών εισιτηρίων ώστε ο πελάτης να λαμβάνει ηλεκτρονικά εισιτήρια πριν μεταβεί στους χώρους του οργανισμού ή της επιχείρησης. Επίσης, ο πελάτης πρέπει να περιμένει μέχρι να εξυπηρετηθεί στους χώρους αναμονής του οργανισμού ή της επιχείρησης μιας και δεν υπάρχει σύστημα με το οποίο να ενημερώνεται όποια στιγμή το θελήσει για τον ανανεωμένο χρόνο αναμονής του. Στον τομέα των τραπεζών, οι τραπεζικοί οργανισμοί παρέχουν ένα ευρύ σύνολο ηλεκτρονικών υπηρεσιών που περιλαμβάνουν διαδικτυακές υπηρεσίες και υπηρεσίες μέσω κινητών συσκευών και αφορούν οικονομικές συναλλαγές και υπηρεσίες πληροφόρησης. Στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες τους δεν περιλαμβάνονται ωστόσο υπηρεσίες για ηλεκτρονική κράτηση θέσης, μέσω ηλεκτρονικών εισιτηρίων, στις ουρές αναμονής των υποκαταστημάτων τους, για τους πελάτες που θέλουν να εξυπηρετηθούν με αυτόν τον τρόπο. Επίσης δεν υπάρχουν υπηρεσίες που να ενημερώνουν τον κάτοχο ενός ηλεκτρονικού εισιτηρίου όποια στιγμή το θελήσει για τον ανανεωμένο χρόνο αναμονής του. Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας, αναπτύχθηκε ένα ολοκληρωμένο σύστημα εφαρμογών για παραγωγή και εξυπηρέτηση Ηλεκτρονικών Εισιτηρίων. Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα επιτρέπει τη δημιουργία ηλεκτρονικών εισιτηρίων αναμονής και την εξυπηρέτηση των κατόχων τους σε ένα σύστημα εικονικών τραπεζών. Βασικές λειτουργίες του συστήματος είναι η δυνατότητα που δίνει στους χρήστες να αιτούνται ηλεκτρονικά εισιτήρια πριν μεταβούν στους χώρους εξυπηρέτησης μέσω διαδικτυακών εφαρμογών και εφαρμογών για φορητές συσκευές χειρός, όπως επίσης και η δυνατότητα που δίνει στους κατόχους των ηλεκτρονικών εισιτηρίων να ενημερώνονται οποιαδήποτε στιγμή θελήσουν, για τον τρέχοντα χρόνο αναμονής που αντιστοιχεί στο εισιτήριό τους. Το σύστημα αυτό αποτελεί μια από τις πρώτες προσπάθειες όχι μόνο στον τομέα των τραπεζικών οργανισμών αλλά στον ευρύτερο τομέα διαχείρισης ηλεκτρονικών εισιτηρίων για ουρές αναμονής. Η δομή της παρούσας διπλωματικής εργασίας έχει ως εξής: Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγή και παρουσίαση της έννοιας της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και των διαστάσεών της. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται εκτενής αναφορά στις πολιτικές που εφαρμόζονται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται αναφορά στη στρατηγική i2010 και στην πρωτοβουλία e-Europe, ενώ σε εθνικό επίπεδο παρουσιάζεται το πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορίας και η αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας μας για το διάστημα 2007 – 2013. Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται και κάποια παραδείγματα από το διεθνή χώρο, βέλτιστων πρακτικών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Στο τρίτο κεφάλαιο δίνεται έμφαση στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σχετικά με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Παρουσιάζεται το «Ελληνικό Πλαίσιο Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Πρότυπα Διαλειτουργικότητας» και συγκεκριμένα η αρχιτεκτονική του πλαισίου και τα συστατικά του μέρη, καθώς και η έκθεση του World Economic Forum 2007 – 2008. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται παρουσίαση της έννοιας των Ηλεκτρονικών Εισιτηρίων και των τομέων εφαρμογής τους. Πιο αναλυτικά παρουσιάζεται ο τομέας εφαρμογής που αφορά στη διαχείριση της ροής των πελατών, με παρουσίαση των δυο πιο γνωστών συστημάτων διεθνώς. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στις υπηρεσίες που παρέχουν σήμερα οι τραπεζικοί οργανισμοί και δίνεται έμφαση στις κατηγορίες ηλεκτρονικών υπηρεσιών, οι οποίες και παρουσιάζονται αναλυτικά. Στο τέλος του κεφαλαίου περιγράφεται η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα στον τομέα των ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το Ολοκληρωμένο Σύστημα Εφαρμογών για Παραγωγή και Εξυπηρέτηση Ηλεκτρονικών Εισιτηρίων που υλοποιήθηκε στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Πιο αναλυτικά, παρουσιάζεται η αρχιτεκτονική του συστήματος και τα συστατικά του μέρη: η Βάση Δεδομένων, οι Μηχανισμοί Υπολογισμού Μέσου Χρόνου Αναμονής και Μέσου Χρόνου Εξυπηρέτησης, ο Διαδικτυακός Τόπος, η Τοπική Εφαρμογή PDA, οι Διαδικτυακές Υπηρεσίες εξυπηρέτησης αιτήσεων Διαδικτυακού Τόπου και Τοπικής Εφαρμογής PDA, η Τοπική Εφαρμογή Προσομοίωσης Τραπεζών και η Διαδικτυακή Υπηρεσία εξυπηρέτησης αιτήσεων Τοπικής Εφαρμογής Προσομοίωσης Τραπεζών. Τέλος γίνεται μια σύνοψη των πλεονεκτημάτων του συστήματος και παρουσιάζονται προτάσεις μελλοντικής βελτίωσης. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του Ολοκληρωμένου Συστήματος Εφαρμογών για Παραγωγή και Εξυπηρέτηση Ηλεκτρονικών Εισιτηρίων. Στο έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζεται η βιβλιογραφία στην οποία βασίστηκε η συγγραφή της διπλωματικής εργασίας. / The era of globalization or digital world has created a new kind of information society and knowledge-based economy, which change our human behavior. This has effects on many aspects such as politics, economic, and society. Information and Communication Technology (ICT) is claimed as the powerful tool which plays an important role on those changes. It provides an alternative channel for government and citizens’ communication of new services, e.g. providing information source, collaboration between stakeholders. Such e-Services could lead to transparency of government administration in democracy world. The term Electronic Government (e-Government) refers to the use of information and communication technology to provide and improve government services, transactions and interactions with citizens, businesses, and other arms of government. The widespread use of Internet has recently led to the emergence of a variety of electronic services, also known as “e-services”. Electronic tickets, or e-tickets, are an example of such a class of e-services. Generally speaking, e-tickets are the Internet counterpart of real-world tickets, and give evidence that the holder has paid or is entitled to some service (e.g., entering a place of entertainment, upgrading a software from the Internet). Paper and Electronic Tickets also appear in customer flow management systems for private and public organizations or enterprises, which face the problem of big queues and waiting times. Such cases include banks, pharmacies, post offices, hospitals, shopping malls, police stations, employment services. In these cases, customers enter the reception area, get a ticket and enter a waiting queue until their time to be served arrives. That time, they are informed to enter the service area. These systems, despite their advantages, have a few deficiencies which are summarized below: Customers have to enter the reception area in order to get a ticket. There exists no electronic tickets production system for customers to receive e-tickets before they arrive at the building. Moreover, customers have to wait somewhere in the facilities of the organization or enterprise until they will be served, as there exists no system to inform them whenever they want about their refreshed waiting time. In regard of the banks sector, bank organizations provide a wide variety of e-services which include internet services and services for mobile devices. These services involve financial transactions and information services. However, banks e-services don’t include services for electronic reservations in waiting queues using e-tickets, for customers who want to be served in bank branches. Moreover, banks e-services don’t include services with which e-ticket holders can be informed whenever they want about their refreshed waiting time. In this thesis, an Applications Integrated System for Creating and Servicing e-Tickets was developed. The integrated system allows e-tickets creation and their holders’ service from a set of virtual banks. The system’s basic functionality includes e-tickets creation, via internet applications and applications for mobile devices, before customers reach the servicing area, as well as informing e-ticket holders, whenever they want, about their refreshed waiting time. The integrated system constitutes one of the first attempts, not only in the bank organizations sector, but in the wider sector of managing e-tickets for waiting queues. The thesis structure is organized as follows: The first chapter introduces and presents the concept of e-Government and its aspects. The second chapter includes a comprehensive reference to the European and National policies for e-Government. The European policies include the strategy i2010 and the e-Europe initiative, while the national policies include the Operational Program of Information Society and developmental strategy for years 2007 – 2013. This chapter also includes best practices of e-Government in the international arena. The third chapter revolves around the current situation in our country regarding e-Government. The “Greek Framework for e-Government Services Provision and Interoperability Templates” is presented and distinctly, the architecture and the various components of the framework, as well as the exhibition of the World Economic Forum 2007-2008. The fourth chapter presents the concept of e-ticket and its application domain. Namely, the application sector concerning customer flow management is described, followed by the two most important systems worldwide. Next, the services provided by banks are reported, laying emphasis on the categories of e-services, which are presented thoroughly. In the end of the chapter, the current status in the domain of electronic bank transactions in Greece is presented. The fifth chapter presents the Integrated System for Creating and Servicing e-Tickets which was developed for this thesis. More explicitly, the chapter presents the system architecture and all of its components: the Database, the Mean Waiting Time and Servicing Time Computing Mechanisms, the Web Site, the PDA Local Application, the Web Services for servicing requests made by the Web Site and the PDA Local Application, the Banks Simulation Local Application, the Web Service for servicing requests made by the Banks Simulation Local Application. In the end, the chapter summarizes the Integrated System’s advantages and presents proposals for future improvements. The sixth chapter presents the technologies being used for the development of the Integrated System for Creating and Servicing e-Tickets. The seventh chapter presents the bibliography in which the composition of this thesis was based.