This thesis presents a description and analysis of scaffolding in the construction of teaching knowledge in a pre-service teacher training course in a Turkish university. Prior research in the area of scaffolding in primary school classrooms has focused on pupils operating in their native language and their interactions with the teacher and each other. The nature of scaffolding in the construction of knowledge has been identified and explored at an interactional level of talk. While these studies have informed educational practice in schools and teacher training contexts, there has been little research which puts the social, cultural and linguistic context at the heart of scaffolding. This thesis is based on a socio- cultural theory of learning and as such recognizes the influence of the context on the scaffolding of construction of teaching knowledge. This research was a qualitative study utilizing ethnographic techniques. Data emerged over time from recorded feedback sessions, recorded input sessions, self-evaluations, assignments, respondent validations and research diary. It became apparent early on in the study that scaffolding was taking place at both a micro-level, as manifested in the interaction between trainer and trainee, and at a macro-level, as manifested in the context of the training. The context of training included the second language context, the discourses of teaching and training, and the relationship between theory and practice. This study is significant in that it highlights the relationship between context and talk in scaffolding the construction of teaching knowledge. Hitherto, this relationship has not been emphasized in reports on scaffolding. The mutually beneficial relationship of macro and micro-scaffolding points to a teacher training pedagogy which acknowledges both macro-conditions for scaffolding, as well as micro-scaffolding techniques at an interactional level.

Edited by James F. Kavanagh and Ignatius G. Mattingly. / "Proceedings of a conference on 'the relationships between speech and learning to read' in a series entitled Communicating by language, sponsored by the National Institute of Child Health and Human Development, National Institutes of Health [held May 16-19, 1971, at Belmont, Elkridge, Md.]" / Includes bibliographies.

Effective Communication is an integral part of everyday life but recent studies show that in the UK many children fail to obtain this essential skill. The traditional approach to teaching communication skills is still important in school but new developments and the increasing availability of technology in the classroom, offer the potential for new ways to approach this teaching. A number of research institutions in the UK, for example the British Film Institute, are investigating how to use media such as films and television, in the classroom, in order to enhance children’s learning. Making cartoon films is a potentially valuable teaching approach but the lack of a suitable software tool to support this aspiration limits its viability. Existing software tools do reference the learning of communication skills as one of their features but they do not see this as a major learning objective. The aim of this thesis is to investigate three hypotheses based around the concept of using cartoon animation as a tool to enhance learning of communication. The first of these is that film production software which gives children control of character animation design may significantly stimulate their interest in exploring how to express their feelings. The second is that a correctly designed tool will integrate well into classroom teaching to produce effective learning and finally that the same tool can be used to extend learning of these skills outside the classroom. As a result a software tool has been developed to help children engage with the features of character animation, while learning how to express their feelings through storytelling in films. By using the tool, children experience the major steps of character animation design in filmmaking and in this process, each step is specially designed to fulfil their needs and stimulate them to use emotions. Experiments were carried out both in the classroom and out of school. The result indicated that older primary children had significant engagement in exploring emotional usage on the virtual characters and further analysis revealed children’s engagement was associated with age, social adjustment and computer experience. Moreover, using tool-assisted teaching in the classroom could bring some positive effects which do not exist with conventional teaching. In the out of school testing, around half of the children had positive reactions to accepting parental guidance and some of them (including their parents) had significant engagement in exploring emotional usage.

Cette thèse est le récit d’un cheminement où chaque étape a permis une nouvelle émergence. Nécessité de revenir dans l’après-coup pour expliciter les investissements qui ont été les nôtres dans les objets que nous avons explorés tout au long de cette aventure doctorale, et dans un double mouvement de « re-viens » et « sur-viens », je recouvre le passé d’un regard nouveau, ce déjà là inaccessible à la conscience. Jusqu’à ce jour où les mots ont livré leur secret : après trois années d’errances le « moment » doctoral s’est épanoui dans le lien vécu, perçu, conçu, invitation à laisser filer la ligne d’écriture pour dériver d’un dispositif-thèse qui fixait les conditions d’impossibilité d’une re-connaissance, et condamnait notre expérience de vie à rester le résidu de l’Univers-Cité. Oser la recherche impliquée. Rapport à l’écrit, écriture, les mots, le texte, le « récit qui fait thèse », à la croisée de la rencontre, de l’invention et de la découverte, se dévoile. Il fallait re-penser la thèse à la perspective d’une nouvelle nécessité : la Ligne, lien fécond qui tisse les ponts entre lignes de vie, lignes de fuite, lignes de partage, lignes de conduite, lignes d’écriture… hors lignes qui trace les soubassements de ce travail de recherche, dont le matériau biographique inscrit un corps à corps inédit avec les concepts. Cette ligne d’écriture nous perdra entre « correspondances », journal de recherche, journal d’étonnement et récits de vie. C’est ainsi que l’horizon de la thèse inscrira le pouvoir formateur de l’écriture, une écriture comme instrument d’objectivation de l’expérience, comme mode de pensée permettant la mise en discussion et l’appropriation de savoirs. / This thesis is the aftermath story of a journey. It relates how a doctorate has developed into an existential journey. To that end, I had to deviate from what a thesis usually stands for with its limiting terms, as they do not allow the identification of the subject as the object of the research. The "thesis story" presents how the discourse has taken over a life story in the process of the research. I had to re-think the thesis in light of the biographical materials as they emerged facing up to the concepts : daring implied research and facing up to one's own words. This line of writing will lead us into 'correspondences', a research diary, a diary of amazement and life stories. So much so, that the thesis will allow the shaping power of the writing to reflect a way of thinking, discussion and argumentation, as well as new knowledge.

This study investigated the oral proficiency of ESL teacher trainees in different discourse domains. The sample for the study consisted of twenty ESL teacher trainees in their final year at a College of Education. Different methods were used to measure the teacher trainees' oral proficiency in the English Communication Skills class while engaging in less formal conversations and in more formal teaching of content subjects during Practice Teaching. Three categories of constructs for oral proficiency were measured: Accuracy and fluency, classroom language and non-verbal communication. The findings supported the hypothesis: The oral proficiency of ESL teacher trainees is more satisfactory in some discourse domains,e.g. casual conversation, than in others, e.g. formal teaching. Although these findings cannot be regarded as conclusive they raise awareness of the problem. Recommendations were made on how to address the problem of poor oral performance of ESL teachers and teacher trainees teaching content subjects. / Linguistics and Modern Languages / M.A. (Specialisation in Applied Linguistics)

Despite the enormous body of literature studying the typing errors of adults, children's typing errors remain an understudied area. It is well known in the field of Child-Computer Interaction that children are not 'little adults'. This means findings regarding how adults make typing mistakes cannot simply be transferred into how children make typing errors, without first understanding the differences. To understand how children differ from adults in the way they make typing mistakes, typing data were gathered from both children and adults. It was important that the data collected from the contrasting participant groups were comparable. Various methods of collecting typing data from adults were reviewed for suitability with children. Several issues were identified that could create a bias towards the adults. To resolve these issues, new tools and methods were designed, such as a new phrase set, a new data collector and new computer experience questionnaires. Additionally, there was a lack of an analysis method of typing data suitable for use with both children and adults. A new categorisation method was defined based on typing errors made by both children and adults. This categorisation method was then adapted into a Java program, which dramatically reduced the time required to carry out typing categorisation. Finally, in a large study, typing data collected from 231 primary school children, aged between 7 and 10 years, and 229 undergraduate computing students were analysed. Grouping the typing errors according to the context in which they occurred allowed for a much more detailed analysis than was possible with error rates. The analysis showed children have a set of errors they made frequently that adults rarely made. These errors that are specific to children suggest that differences exist between the ways the two groups make typing errors. This finding means that children's typing errors should be studied in their own right.

Le projet Filière Bilingue (FiBi), qui a débuté à Bienne (Suisse) en août 2010, est un programme réciproque-immersif destiné aux élèves à partir de lʼécole enfantine. Cet enseignement leur permet de se plonger dans un monde bilingue (suisse-allemand et français), puis plurilingue (allemand, suisse-allemand et français). Ayant donc à se mouvoir dans des situations exolingues, les enfants doivent sʼappuyer sur des stratégies communicatives pour pouvoir interagir avec leurs interlocuteurs tout au long de la journée. Dans le cadre dʼun enseignement réciproque-immersif, ces stratégies communicatives vont constituer un élément fixe lors des interactions entre enfants et enseignants d’une part, et entre les enfants eux-mêmes d’autre part. Notre travail de recherche a pour objectif de mettre en évidence le développement de ces outils communicatifs de huit sujets de sexe féminin pendant les quatre ans entre l'école enfantine et la 2ème année d'école primaire. Les interviews guidées, qui constituent notre corpus, ont toutes été filmées, puis transcrites avec EXMARaLDA. Les stratégies communicatives observées dans les interviews guidées ont ensuite été codées au moyen du logiciel MAXQDA. Elles peuvent être classifiées en dix catégories principales : les stratégies d'évitement, d'alternance linguistique, d'imitation, d'exploration, de coopération, d'appel, de compensation, de transfert, ainsi que non verbales et paraverbales et paraphrastiques. Nous avons pu mettre en évidence des changements dans l’utilisation des stratégies communicatives au fil du processus d'apprentissage de la langue cible dans la complexité, la variété, la combinaison (utilisation simultanée) de plusieurs stratégies communicatives, l'utilisation consciente, ainsi que dans la fonction. / The project Filière bilingue (FiBi), which has been running since 2010, is a two-way immersion program by way of Swiss German, German and French starting at kindergarten in the city of Biel/Bienne, Switzerland. In these bilingual classes are both German and French speaking pupils confronted with both languages from the beginning of their schooling. Therefore, communication strategies are developed, not only between pupils, but also between the pupils and the teacher. The following research study focuses on various communication strategies utilised by eight female pupils over a period of four years, namely from kindergarten to the end of Year 2 of primary school. Through the FiBi project, five semi-structured interviews were taken and then transcribed with the software EXMARaLDA. Subsequently, these transcriptions were coded according to the communication strategy used via the software MAXQDA. From the analysed data, ten types of observed communication strategies were categorised: avoidance/omission, code switching, imitation, guessing, appeal for assistance, retrieval, nonverbal and para-verbal communication, paraphrasing, approximation, and transferring. The research has shown that as the pupils’ competence in the target language increases, so does the complexity, frequency, function, intertwining, and the consciousness use of the communication strategies.

Pour l’apprentissage de l’accord sujet-verbe, l’élève doit faire face à des difficultés tant linguistiques que psycholinguistiques. Pour pallier ces difficultés, des recherches en didactique font des propositions qui s’appuient sur les modalités explicites d’acquisition, les verbalisations métagraphiques et les manipulations syntaxiques lors d’interactions entre pairs, comme la phrase dictée du jour de Cogis (2005) ou la phrase donnée du jour de Brissaud et Cogis (2011). Cependant, enseigner l’orthographe selon des démarches actives et faire procéder aux verbalisations par les élèves s’avèrent des tâches difficiles et peu mises en œuvre. Etudier les pratiques d’enseignement est par ailleurs une orientation de recherche récente avec un manque de données empiriques sur l’enseignement en classe, notamment pour l’orthographe. L’objectif de cette thèse est alors de documenter les pratiques d’enseignement sur l’orthographe « telle qu’elle s’enseigne », du point de vue des pratiques d’enseignement observées in situ. Nous décrivons et analysons les pratiques de quatre enseignants de fin d’école primaire en situation de classe ordinaire, grâce au recueil d’une séance initiale d’enseignement de l’accord sujet-verbe, et les pratiques de six enseignants de fin d’école primaire, grâce au recueil de plusieurs séances filmées et retranscrites, pendant lesquelles ils mettent en œuvre une ingénierie proposée. A partir du triplet mésogénèse, chronogénèse et topogénèse, nous procédons à une analyse des choix effectués et des interactions en classe sur les tâches, la planification et les supports, le temps de travail disponible, le mode de regroupement, la place laissée à l’engagement des élèves. Nous souhaitons alors croiser ces pratiques d’enseignement avec les tests orthographiques des élèves de ces classes pour dégager quelques caractéristiques saillantes de l’enseignement de l’accord sujet-verbe et tenter de relever des invariants de ces pratiques d’enseignement qui favoriseraient les apprentissages. / To learn subject-verb agreement, pupils have to face both linguistic and psycholinguistic difficulties. To overcome those challenges, didactic researches put forward proposals relying on explicit acquisition ways, metagraphic verbalization and syntaxic manipulations during interactions between pupils, such as the dictated day sentence from Cogis (2005) or the given day sentence from Brissaud and Cogis (2011).However, teaching spelling through active ways and making pupils verbalize turn out to be seldom used difficult tasks. Morever, studying teaching practices is a recent way of research lacking empiric data about teaching, particularly for spelling.The aim of this Ph D is then to document teaching practices concerning spelling « as it is taught » in situ.We describe and analyze four last year primary school teachers ‘practices thanks to an initial subject-verb agreement lesson and six other last year primary school teachers’ practices thanks to filmed and retranscribed lessons during which they implement a proposed engineering. From the triplet mesogenesis, chronogenesis and topogenesis we analyze the choices made by teachers and class interactions on tasks, planning and supports, the available amount of working time, the way of grouping and the scope dedicated to pupils ’commitment. We wish to compare and match these teaching practices with spelling tests made by pupils from these forms in order to draw some key characteristics of subject-verb agreement and to try and list invariants from such teaching practices that could favour learning.

Αντικείμενο μελέτης είναι η παραγωγή ορισμών και ταξινομήσεων από παιδιά νηπιαγωγείου και ειδικότερα οι ορισμοί και οι ταξινομήσεις γεωμετρικών σχημάτων. Τα δεδομένα προέρχονται από διαθεματικές δραστηριότητες μιας ερευνητικής-διδακτικής συνθήκης οργανωμένες σ' ένα σεναριακό πλαίσιο δράσης: την παραγωγή βιβλίων για αποστολή σε άλλα σχολεία. Αναλύονται οι γλωσσικοί διάλογοι και οι σημασιολογικές επιλογές των παιδιών ως χρηστών της γλώσσας σ'ένα υπό διαμόρφωση σημασιολογικό πεδίο. Η έρευνα μας παρέχει δεδομένα για τους τρόπους γλωσσικής συγκρότησης πεδίων μη κοινής γνώσης στη σχολική βαθμίδα του νηπιαγωγείου και επιτρέπει να φωτιστούν οι όροι της ίδιας της διδακτικής συνθήκης, των πρακτικών δηλαδή σχολικού γραμματισμού. Αυτό που κυρίως αναδεικνύουν τα δεδομένα της συγκεκριμένης έρευνας είναι η εστίαση των παιδιών στα κείμενα και η συμβολή του γλωσσικού διαλόγου στην ερμηνεία, επεξεργασία και επέκταση των συσχετιστικών διαδικασιών. Η ενθάρρυνση της ενασχόλησης των παιδιών με τα κείμενα και μορφές γλωσσικής σημείωσης όπως οι ορισμοί, μέσω της οργάνωσης ενός κατάλληλου πλαισίου, φαίνεται να προωθεί όχι μόνο τη μάθηση των σχετικών περιεχομένων, αλλά και την επίγνωση των παιδιών για τους τρόπους συγκρότησης της γνώσης, με άλλα λόγια την ανάπτυξη της μεταγλώσσας και τις διαδικασίες "στοχαστικού" γραμματισμού. / -

Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτέλεσε ο σχεδιασμός του γλωσσικού μαθήματος για τους μη φυσικούς ομιλητές της ελληνικής γλώσσας που φοιτούν στο δημοτικό σχολείο με βάση τον αντίστοιχο σχεδιασμό του γλωσσικού μαθήματος που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Αρχικά εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν οι κειμενικοί και γραμματικοί στόχοι των σχολικών εγχειριδίων της Γ και Δ τάξης του δημοτικού σχολείου που εκπονήθηκαν στο πλαίσιο του Π.Ε.Μ. Στη συνέχεια έγινε εφαρμογή αυτού του γλωσσικού σχεδιασμού στα σχολικά εγχειρίδια της Γ και Δ τάξης που διδάσκονται σε όλα τα δημοτικά σχολεία της ελληνικής επικράτειας. Η έρευνα εντάσσεται στο πλαίσιο του ευρύτερου επιστημονικού ενδιαφέροντος για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως ξένης. Πρωταρχικός της στόχος ήταν να αναζητήσει σε ποιο βαθμό ο σχεδιασμός του γλωσσικού μαθήματος μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια του Π.Ι. είναι κατάλληλος και για τους αλλόγλωσσους μαθητές του ελληνικού σχολείου. Βασικό κριτήριο για αυτή την εφαρμογή υπήρξε ο γλωσσικός σχεδιασμός του Π.Ε.Μ. Συγκεκριμένα ερευνήθηκαν οι κειμενικοί και οι γραμματικοί στόχοι (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη) των σχολικών εγχειριδίων της Γ και Δ τάξης του δημοτικού σχολείου. Η ανάλυση της έρευνας έδειξε πως ένα μεγάλο μέρος των κειμενικών και γραμματικών στόχων των σχολικών εγχειριδίων είναι πολύ απαιτητικοί για τους αλλόγλωσσους μαθητές αυτών των τάξεων. Μερικοί από αυτούς τους στόχους μπορούν ενδεχομένως να εφαρμοστούν μερικώς και άλλοι υπό κάποιες προϋποθέσεις. Η ύπαρξη του ενός και μοναδικού σχολικού εγχειριδίου στο ελληνικό σχολείο, διαμορφωμένου μάλιστα με βάση ένα σχεδιασμό για μαθητές φυσικούς ομιλητές της ελληνικής γλώσσας, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την υιοθέτηση και εφαρμογή προσαρμοσμένου με τις εκάστοτε ανάγκες διδακτικού υλικού. Η υιοθέτηση του πολλαπλού-εναλλακτικού βιβλίου που θα καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών και θα επιτρέπει την αυτενέργεια των εκπαιδευτικών θεωρείται απαραίτητη. / -