• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 9
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 12
  • 6
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Estudo dos produtos de reação entre carboxilatos de ródio (II) e amidas. / Study of the reaction products between rhodium (II) carboxylates and amides

Esposito, Breno Pannia 04 March 1997 (has links)
Foram estudados os produtos da interação entre o acetato e o trifluoroacetato de ródio (respectivamente, Rh2(OAc)4 e Rh2(TFA)4) com amidas (formamida, FA; acetamida, AA; N-metil-acetamida, MA; benzamida, BA; N-fenil-acetamida, NFAA; trifluoroacetamida, TMA; ciclofosfamida, CFA), objetivando caracterização química e avaliação do potencial anti-tumor. Foram sintetizados por refluxo em clorofórmio dois adutos de Rh2(OAc)4 (Rh2(OAc)4-2FA e Rh2(OAc)4-2AA) e sete adutos inéditos de Rh2(TFA)4, de fórmula geral Rh2(TFA)4-2L (L = AA, BA, CFA, FA, MA, NFAA e TMA). Também obtivemos o novo amidato de Rh(II), Rh2(CF3CONH)4(CF3CONH2)2 (Rh2(TFACAM)4-2TMA), por fusão de Rh2(OAc)4 com TMA. Através da fusão de Rh2(TFA)4 com MA, obtivemos um composto que formulamos como Rh2(CF3COO)2(CH3CONCH3)2. Os resultados de análise elementar foram satisfatórios. Os adutos apresentaram bandas de absorção características dos carboxilatos de ródio (~ em 600, 450, 250 - ombro - e 220 nm). O modo de coordenação do ligante axial, pelo átomo de oxigênio da amida, foi determinado pela diminuição da freqüência de estiramento C-O na região do infravermelho (IV). Os amidatos apresentaram apenas uma banda na região do visível, e na região do IV os valores de?estiramentos característicos dos principais grupos orgânicos. Estudos comparativos dos espectros Raman mostraram que a freqüência Rh-Rh diminui ao se passar de um carboxilato para um amidato. Medidas de susceptibilidade magnética atestam o diamagnetismo de todas as moléculas (ligação Rh-Rh simples). O mecanismo de termodecomposição do Rh2(TFA)4 e dos seus adutos com amidas envolve mais de uma etapa, sendo que os intermediários podem apresentar estruturas do tipo Rh2(CF3COO)4-x(L)n (x e n = 1 ou 2). Avaliação do potencial citostático (frente a células U937, K562 e ascite de Ehrlich) e da DL50 (camundongos Balb-c) do complexo Rh2(TFACAM)4-2TMA mostraram atividade in vitro superior e toxicidade in vivo semelhante às da cisplatina. / We studied the interaction products of two Rh carboxylates (acetate, AC; and trifluoroacetate, TFA) with amides (formamide, FA; acetamide, AA; N-methyl-acetamide, MA; benzamide, BA; N-phenyl-acetamide, NFAA; trifluoroacetamide, TMA; cyclophosphamide, CFA). Two adducts of AC (AC-2FA e AC-2AA) and seven new adducts of TFA (TFA-2FA, TFA-2AA, TFA-2MA, TFA-2BA, TFA-2NFAA, TFA-2TMA, TFA-2CFA) were synthesized by reflux in CHCl3 solution. We obtained also the new Rh(II) amidates Rh2(CF3CONH)4(CF3CONH2)2 (TFACAM-2TMA) and a compound formulated as Rh2(CF3COO)2(CH3CONCH3)2 (\"Semi-MACAM\"), by fusion of the appropriate reagents. Elemental microanalysis results were satisfactory. Thermal decomposition mechanism of TFA and its adducts involves more than one step, and the intermediates can exhibit structures as Rh2(CF3COO)4-x(L)x (x = 0 or 1). Citostatic potential evaluation (towards U937, K562 and Ehrlich ascites cells) and of LD50 (Balb-c mice) of the compound TFACAM-2TMA showed superior in vitro activity and similar in vivo toxicity when compared with cisplatin.
2

Síntese de organo-seleno aminas e sua resolução cinética via reação de acetilação enantiosseletiva mediada por lipases / Synthesis of organoselenium amines and their kinetic resolution by enantioselective acetylation mediated by lipases

Silva, Alexandre Vieira 05 June 2008 (has links)
Nesse trabalho foi desenvolvido um método de síntese quimioenzimática de organo-seleno aminas (1-((2, 3 ou 4 selenocianato)fenil)etanonas) e amidas (N-(1-(2, 3 ou 4-(etilseleno)fenil)etil)acetamida) enantiomericamente enriquecidas. Inicialmente, as organo-seleno aminas, na forma racêmica, foram sintetizadas a partir das orto-, meta- e para- aminoacetofenonas. A incorporação do átomo de selênio nas cetonas aromáticas foi realizada através da reação de selenocianato de potássio com sais de diazônio, preparados a partir das aminoacetofenonas, para levar as o, m ou p-selenocianato acetofenonas (28-65 %). Reações desses compostos com NaBH4, formaram os intermediários organo-selenoboro, que foram posteriormente alquilados com haletos de alquila de modo a formar as organo-seleno acetofenonas (1-(2, 3 ou 4-(etilseleno)fenil)etanona) (63-78 %). As Organo-seleno aminas racêmicas foram preparadas por aminação redutiva das cetonas correspondentes (39-73 %). Após desenvolvido o protocolo de síntese das organo-seleno aminas, nós estudamos a resolução cinética desses compostos através de reação de acetilação mediada por lipases. Um estudo inicial foi conduzido com a amina para substituído, como substrato modelo, de modo a buscar a lipase, solvente, temperatura, razão lipase/substrato e acilante apropriados para a resolução cinética. De acordo com os resultados obtidos, as condições ideais para se conduzir a resolução cinética foi CAL-B como biocatalisador, hexano como solvente e acetato de etila ou metóxi-acetato de etila como acilante a 30°C. Utilizando esse protocolo, as organo-seleno amidas foram preparadas com excelentes excessos enantioméricos (99 %). / In this work, we have developed a chemoenzymatic method to enantiomerically synthesize enriched organoselenium amines (1-(2, 3 or 4 -(ethylselanyl)phenyl)ethanamine) and amides (N-(1-(2, 3 or 4-(ethylselanyl)phenyl)ethyl)acetamide). Initially, the organoselenium amines, in the racemic form, were synthesized from ortho-, meta- and para- aminoacetophenones. The incorporation of the selenium atom into the aromatic ketones was achieved by the use of reaction of potassium selenocyanate and diazonium salts, prepared from aminoacetophenones, to afford selenocyanate acetophenones (28-65 %). These compounds were alkylated with alkyl halide to yield the organoselenium acetophenones (1-(2, 3 or 4-(ethylselanyl)phenyl)ethanone) (63-78 %) which were converted into their corresponding racemic organoselenium amines by reductive amination (39-73 %). After developing the protocol for the synthesis of racemic organoselenium amines, we studied the kinetic resolution of these compounds by their acetylation mediated by lipases. An initial study was carried out with the organoselenium amine para substituted, as a model substrate, in order to screen for appropriate lipase, solvent, temperature, lipase/substrate ratio and acylant. This study showed that the ideal condition to conduct the kinetic resolution was CAL-B as biocatalyst, hexane as solvent and ethyl acetate or ethyl methoxyacetate as acylant at 30°C. By using this protocol, the organoselenium amides were prepared in excellent enantiomeric excess (99 %).
3

Estudo dos produtos de reação entre carboxilatos de ródio (II) e amidas. / Study of the reaction products between rhodium (II) carboxylates and amides

Breno Pannia Esposito 04 March 1997 (has links)
Foram estudados os produtos da interação entre o acetato e o trifluoroacetato de ródio (respectivamente, Rh2(OAc)4 e Rh2(TFA)4) com amidas (formamida, FA; acetamida, AA; N-metil-acetamida, MA; benzamida, BA; N-fenil-acetamida, NFAA; trifluoroacetamida, TMA; ciclofosfamida, CFA), objetivando caracterização química e avaliação do potencial anti-tumor. Foram sintetizados por refluxo em clorofórmio dois adutos de Rh2(OAc)4 (Rh2(OAc)4-2FA e Rh2(OAc)4-2AA) e sete adutos inéditos de Rh2(TFA)4, de fórmula geral Rh2(TFA)4-2L (L = AA, BA, CFA, FA, MA, NFAA e TMA). Também obtivemos o novo amidato de Rh(II), Rh2(CF3CONH)4(CF3CONH2)2 (Rh2(TFACAM)4-2TMA), por fusão de Rh2(OAc)4 com TMA. Através da fusão de Rh2(TFA)4 com MA, obtivemos um composto que formulamos como Rh2(CF3COO)2(CH3CONCH3)2. Os resultados de análise elementar foram satisfatórios. Os adutos apresentaram bandas de absorção características dos carboxilatos de ródio (~ em 600, 450, 250 - ombro - e 220 nm). O modo de coordenação do ligante axial, pelo átomo de oxigênio da amida, foi determinado pela diminuição da freqüência de estiramento C-O na região do infravermelho (IV). Os amidatos apresentaram apenas uma banda na região do visível, e na região do IV os valores de?estiramentos característicos dos principais grupos orgânicos. Estudos comparativos dos espectros Raman mostraram que a freqüência Rh-Rh diminui ao se passar de um carboxilato para um amidato. Medidas de susceptibilidade magnética atestam o diamagnetismo de todas as moléculas (ligação Rh-Rh simples). O mecanismo de termodecomposição do Rh2(TFA)4 e dos seus adutos com amidas envolve mais de uma etapa, sendo que os intermediários podem apresentar estruturas do tipo Rh2(CF3COO)4-x(L)n (x e n = 1 ou 2). Avaliação do potencial citostático (frente a células U937, K562 e ascite de Ehrlich) e da DL50 (camundongos Balb-c) do complexo Rh2(TFACAM)4-2TMA mostraram atividade in vitro superior e toxicidade in vivo semelhante às da cisplatina. / We studied the interaction products of two Rh carboxylates (acetate, AC; and trifluoroacetate, TFA) with amides (formamide, FA; acetamide, AA; N-methyl-acetamide, MA; benzamide, BA; N-phenyl-acetamide, NFAA; trifluoroacetamide, TMA; cyclophosphamide, CFA). Two adducts of AC (AC-2FA e AC-2AA) and seven new adducts of TFA (TFA-2FA, TFA-2AA, TFA-2MA, TFA-2BA, TFA-2NFAA, TFA-2TMA, TFA-2CFA) were synthesized by reflux in CHCl3 solution. We obtained also the new Rh(II) amidates Rh2(CF3CONH)4(CF3CONH2)2 (TFACAM-2TMA) and a compound formulated as Rh2(CF3COO)2(CH3CONCH3)2 (\"Semi-MACAM\"), by fusion of the appropriate reagents. Elemental microanalysis results were satisfactory. Thermal decomposition mechanism of TFA and its adducts involves more than one step, and the intermediates can exhibit structures as Rh2(CF3COO)4-x(L)x (x = 0 or 1). Citostatic potential evaluation (towards U937, K562 and Ehrlich ascites cells) and of LD50 (Balb-c mice) of the compound TFACAM-2TMA showed superior in vitro activity and similar in vivo toxicity when compared with cisplatin.
4

Biorremediação de substrato de manguezal contaminado com petróleo, através da adição de nutrientes (glicerina bruta e torta de mamona) e fungos aspergillus spp ou penicillium spp

Gonçalves, Odete 22 August 2012 (has links)
Submitted by Gisele Mara Hadlich (gisele@ufba.br) on 2018-06-05T13:57:13Z No. of bitstreams: 1 Dissertacao_Odete 1.pdf: 41342785 bytes, checksum: d820078c668d34ca950d3cdce68175c2 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-05T13:57:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao_Odete 1.pdf: 41342785 bytes, checksum: d820078c668d34ca950d3cdce68175c2 (MD5) / O presente trabalho avalia o processo e produto do uso de uma Mistura Microbiológica para a biorremediação de manguezais contaminados por petróleo, apresentando os melhores desempenhos com o bioestímulo torta de mamona e a bioaumentação fungo Aspergillus spp (flavus), comparados com o fertilizante NPK e fungo o Penicillium spp. A metodologia foi originalmente desenvolvida e patenteada para a biorremediação de sedimentos contaminados de petróleo da bacia sedimentar do Recôncavo Baiano. O mecanismo da biorremediação inicia-se com as proteínas vegetais armazenadas e com o processo de hidrólise da cisteína da ricina (uma metalo-protease), devido à síntese microbiana de transformar e retirar da mistura o oxigênio e nutrientes energéticos para sua proliferação pela geração de energia celular. A mistura é composta de glicerina bruta de mamona, torta de mamona, petróleo, areia calcinada, água salina e fungos e sua eficiência é comprovada por técnicas de XRF e cromatografia gasosa. São discutidos o procedimento e a validação da biorremediação através das técnicas de XRF, cromatografia gasosa e infravermelho. Os subprodutos da biorremediação são um biopolímero (identificado como FUNAMIDA) e um Cristal Proteico de Amida que são caracterizados quimicamente através das técnicas de XRF, cromatografia gasosa, infravermelho e difratometria de Raios-X. Esses sub-produtos podem ser vistos como novos materiais com potenciais empregos apontados para a indústria de implantes biomédicos, biossensores e eletrônica, uma vez que extrai elementos-chave como Ti e Ru. Dessa forma, sugere-se que a metodologia aqui descrita seja empregada para a área de biotecnologia, a qual irá direcionar o uso dos novos materiais sintetizados para suas devidas aplicações nos segmentos tecnológicos específicos.
5

Hexabromoacetona como agente tribromoacetilante de álcoois e como mediadora na conversão de ácidos carboxílicos em amidas, na presença de trifenilfosfina

Kolling, Rosane January 2009 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciencias Fisicas e Matematicas. Programa de Pós-Graduação em Química / Made available in DSpace on 2012-10-24T17:13:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 264141.pdf: 4020815 bytes, checksum: 8589710a3e652d57800037e984f5dc6d (MD5) / Neste trabalho, a HBA foi testada como agente tribromoacetilante de álcoois e como mediadora na conversão de ácidos carboxílicos em amidas, na presença de trifenilfosfina, a partir de reações com aminas. A HBA, não disponível comercialmente, foi preparada pelo método de Gilbert e caracterizada por p.f., IV, RMN de 13C e cristalografia de raios-X. A reação de HBA com álcoois, na presença de DMF, levou à formação dos respectivos tribromoacetatos de alquila apenas para álcoois pouco impedidos estericamente (metanol, etanol, n-propanol, n-butanol, n-pentanol, álcool iso-amílico) com rendimentos entre 55 % e 65 %, dependendo da estrutura do álcool. Os produtos, obtidos na forma de óleos incolores, foram caracterizados por IV, RMN de 1H e RMN de 13C. O método de tribromoacetilação de álcoois por HBA pode ser considerado bom comparando-se com outros reportados na literatura. As reações de ácidos carboxílicos (aromáticos e alifáticos) com aminas (aromáticas e alifáticas), mediadas por HBA, na presença de trifenilfosfina, levou à obtenção de amidas, em suaves condições, com rendimentosBR-FIUSC de 53 % a 90 %. As amidas, em sua maioria, sólidas e conhecidas, foram caracterizadas por p.f., IV e RMN de 1H. O método de obtenção de amidas mediadas por HBA tem grande aplicabilidade em função, principalmente, das suaves condições.
6

Síntese de organo-seleno aminas e sua resolução cinética via reação de acetilação enantiosseletiva mediada por lipases / Synthesis of organoselenium amines and their kinetic resolution by enantioselective acetylation mediated by lipases

Alexandre Vieira Silva 05 June 2008 (has links)
Nesse trabalho foi desenvolvido um método de síntese quimioenzimática de organo-seleno aminas (1-((2, 3 ou 4 selenocianato)fenil)etanonas) e amidas (N-(1-(2, 3 ou 4-(etilseleno)fenil)etil)acetamida) enantiomericamente enriquecidas. Inicialmente, as organo-seleno aminas, na forma racêmica, foram sintetizadas a partir das orto-, meta- e para- aminoacetofenonas. A incorporação do átomo de selênio nas cetonas aromáticas foi realizada através da reação de selenocianato de potássio com sais de diazônio, preparados a partir das aminoacetofenonas, para levar as o, m ou p-selenocianato acetofenonas (28-65 %). Reações desses compostos com NaBH4, formaram os intermediários organo-selenoboro, que foram posteriormente alquilados com haletos de alquila de modo a formar as organo-seleno acetofenonas (1-(2, 3 ou 4-(etilseleno)fenil)etanona) (63-78 %). As Organo-seleno aminas racêmicas foram preparadas por aminação redutiva das cetonas correspondentes (39-73 %). Após desenvolvido o protocolo de síntese das organo-seleno aminas, nós estudamos a resolução cinética desses compostos através de reação de acetilação mediada por lipases. Um estudo inicial foi conduzido com a amina para substituído, como substrato modelo, de modo a buscar a lipase, solvente, temperatura, razão lipase/substrato e acilante apropriados para a resolução cinética. De acordo com os resultados obtidos, as condições ideais para se conduzir a resolução cinética foi CAL-B como biocatalisador, hexano como solvente e acetato de etila ou metóxi-acetato de etila como acilante a 30°C. Utilizando esse protocolo, as organo-seleno amidas foram preparadas com excelentes excessos enantioméricos (99 %). / In this work, we have developed a chemoenzymatic method to enantiomerically synthesize enriched organoselenium amines (1-(2, 3 or 4 -(ethylselanyl)phenyl)ethanamine) and amides (N-(1-(2, 3 or 4-(ethylselanyl)phenyl)ethyl)acetamide). Initially, the organoselenium amines, in the racemic form, were synthesized from ortho-, meta- and para- aminoacetophenones. The incorporation of the selenium atom into the aromatic ketones was achieved by the use of reaction of potassium selenocyanate and diazonium salts, prepared from aminoacetophenones, to afford selenocyanate acetophenones (28-65 %). These compounds were alkylated with alkyl halide to yield the organoselenium acetophenones (1-(2, 3 or 4-(ethylselanyl)phenyl)ethanone) (63-78 %) which were converted into their corresponding racemic organoselenium amines by reductive amination (39-73 %). After developing the protocol for the synthesis of racemic organoselenium amines, we studied the kinetic resolution of these compounds by their acetylation mediated by lipases. An initial study was carried out with the organoselenium amine para substituted, as a model substrate, in order to screen for appropriate lipase, solvent, temperature, lipase/substrate ratio and acylant. This study showed that the ideal condition to conduct the kinetic resolution was CAL-B as biocatalyst, hexane as solvent and ethyl acetate or ethyl methoxyacetate as acylant at 30°C. By using this protocol, the organoselenium amides were prepared in excellent enantiomeric excess (99 %).
7

Sintese e avalia??o de atividade tripanocida de novos heterociclos da classe dos 1,2,4-OXADIAZ?IS, derivados e an?logos da amida natural piperina. / SYNTHESIS AND EVALUATION OF TRIPANOCIDAL ACTIVITY OF NEW HETEROCYCLES OF THE 1,2,4-OXADIAZIAL CLASS, DERIVATIVES AND ANALOGS OF THE NATURAL AMID PIPERINA.

Soares, Breno Almeida 25 September 2009 (has links)
Submitted by Sandra Pereira (srpereira@ufrrj.br) on 2017-08-29T14:02:13Z No. of bitstreams: 1 2009 - Breno Almeida Soares.pdf: 7105040 bytes, checksum: 3b6aebf34151816545510b0506ed3412 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-29T14:02:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2009 - Breno Almeida Soares.pdf: 7105040 bytes, checksum: 3b6aebf34151816545510b0506ed3412 (MD5) Previous issue date: 2009-09-25 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior, CAPES, Brasil. / This work is part of a research project which investigates the utilization of abundant and accessible natural products in the synthesis of new molecules with potential activity against Chagas? disease. Recent studies carried out in our laboratory showed activity against Trypanosoma cruzi for piperine, a major component of Piper nigrum and for a series of its derivatives and analogues. Using bioisosterism as a strategy for molecular modification, we describe here the design, synthesis and antiparasitic evaluation of class of derivatives of 1,2,4-oxadiazole. The key step of the synthetic strategy used involved the SNAC reaction of the benzamidoxima with acid chlorides followed by cyclization, which allowed the preparation of eight new 1,2,4-oxadiazole The evaluation of the toxic activity of these new derivatives against epimastigote form of T. cruzi confirmed the bioisosteric relationship between the natural amide and the new products prepared, showing the oxadiazole 55 direct derived from piperine, as the most active compound in the series. / Este trabalho se insere numa linha de pesquisa que visa a utiliza??o de produtos naturais abundantes e access?veis na s?ntese de novas mol?culas com potencial atividade anti-chag?sica. Estudos recentes em nosso laborat?rio demonstraram a atividade antiparasit?ria da piperina e de uma s?rie de derivados e an?logos sobre o Trypanosoma cruzi, agente etiol?gico da doen?a de Chagas. Utilizando o bioisosterismo como estrat?gia de modifica??o molecular, descrevemos aqui o planejamento, a s?ntese e a avalia??o antiparasit?ria de derivados da classe dos 1,2,4-oxadiaz?is. A etapa-chave da estrat?gia sint?tica utilizada envolveu a rea??o de SNAC da benzamidoxima com cloretos de ?cidos, seguida de cicliza??o, que permitiu a prepara??o de oito novos 1,2,4- oxadiaz?is. A avalia??o da atividade t?xica destes novos derivados contra a forma epimastigota do T. cruzi confirmou a rela??o bioisost?rica entre a amida natural e os novos derivados preparados, evidenciando o oxadiazol 55 derivado direto da piperina, como o composto mais ativo da s?rie.
8

Contribuição ao estudo fitoquímico da espécie Piper arboreum aublet (piperaceae)

Costa, Jacqueline Iris de Vasconcelos 24 February 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2015-05-14T12:59:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 5708410 bytes, checksum: 3dc640049b48eb903bd5551d6508eb48 (MD5) Previous issue date: 2011-02-24 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The Piperaceae Family is made up of 14 genus and 1950 species, distributed in the tropical regions of the globe being common in Brazil, especially in the Atlantic Forest. Piper auboreum, popularly known as fruto de morcego , alecrim-de-Angola , pau-de-Angola or beto-preto , is used in popular medicine in the form of tea in order to treat rheumatisms, bronchitis, cold and other illnesses of the urinary apparatus as well as venereal diseases. Under a chemical and pharmacological point of view, only a few reports are related to this species. Among the substances isolated are N-[10-(13,14-Metylenodioxyphenyl)-7(E),9(Z)-pentadienoyl]-pyrrolidine; arboreumine; N-[10-(13,14-Metylenodioxyphenyl)-7(E)-pentaenoyl]-pyrrolidine; N-[10-(13,14-Metylenodioxyphenil)-7(E),9(E)-pentadienoyl]-pyrrolidine e o metyl-3-geranyl-4-hydroxybenzoate. In this work, the literature relates pharmacological activities such as parasite and antibiotic. Consulting the chemical data in the literature, was possible to isolate and identify, through phytochemical analysis, four compounds of Piper arboreum: four amides e two aristolactams. Through chromatography and spectroscopic experiments using infrared and 1D and 2D NMR and comparison with the literature data, the following compounds were isolated: Piplaroxide; Sintenpiridone; 3,4-Epoxy-8,9-dihydropiplartine; 8,9-Dihydropiplartine; 10-Metilamina-4-hidroxy-2,3-dimetoxyphenantrene-1-carboxylic acid-lactam e 10-Metilamina-4-hidroxy-3-metoxyphenantrene-1-carboxylic acid-lactam. All these compounds are reported for the first time in this species displaying considerable value to the chemical taxonomy of the plant. / A família Piperaceae compreende cerca de 14 gêneros e 1950 espécies, amplamente distribuídas nas regiões tropicais e subtropicais do globo e muito comum nas formações florestais brasileiras, principalmente na Mata Atlântica. Piper arboreum, popularmente conhecida como fruto de morcego, alecrim-de-Angola, pau-de-Angola ou beto-preto, é utilizada na medicina popular, na forma de decocto para o tratamento de reumatismo, bronquite, gripe e resfriado, além de também ser empregada contra doenças venéreas e do trato urinário. Do ponto de vista químico-farmacológico poucos relatos têm sido evidenciados com esta espécie, dentre estes tem-se o estudo das folhas de Piper arboreum dos quais foram isoladas: N-[10-(13,14-Metilenodioxifenil)-7(E),9 (Z)-pentadienoil]-pirrolidina; arboreumine; N-[10-(13,14-Metilenodioxifenil)-7(E)-pentaenoil]-pirrolidina; N-[10-(13,14-Metilenodioxifenil)-7(E),9(E)-pentadienoil]-pirrolidina) e o 3-geranil-4-hidroxibenzoato de metila. Farmacologicamente têm-se relatos de atividades: antifúngica, tripanomicida, leishmanicida, e antimicrobiana. Este trabalho reporta o isolamento e identificação estrutural de quatro amidas e duas aristolactamas, através do estudo fitoquímico da espécie Piper arboreum. Utilizando-se métodos cromatográficos usuais e técnicas espectroscópicas de IV e RMN de 1H e 13C uni e bidimensionais e a comparação dos dados com a literatura foi possível isolar e identificar os constituintes Piplaroxido; Sintenpiridona; 3,4-Epoxi-8,9-dihidropiplartina; 8,9-Dihidropiplartina; 10-Metilamina-4-hidroxi-2,3-dimetoxifenantreno-1-ácido carboxílico-lactama e 10-Metilamina-4-hidroxi-3-metoxifenantreno-1-ácido carboxilico-lactama todos isolados pela primeira vez na espécie, apresentando, portanto, relevante importância quimiotaxonômica para a mesma.
9

Amidas halogenadas: reações de acoplamento e investigação in silico da atividade antimicrobiana / HALOGENATED AMIDES: COUPLING REACTIONS AND IN SILICO RESEARCH OF ANTIMICROBIAL ACTIVITY

Montes, Ricardo Carneiro 12 August 2016 (has links)
Submitted by Cristhiane Guerra (cristhiane.guerra@gmail.com) on 2017-02-01T12:59:21Z No. of bitstreams: 1 arquivotototal.pdf: 10138565 bytes, checksum: 12bbe7fe2ab950106307c9ed9db462d2 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-01T12:59:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivotototal.pdf: 10138565 bytes, checksum: 12bbe7fe2ab950106307c9ed9db462d2 (MD5) Previous issue date: 2016-08-12 / This study aimed to prepare a collection of benzylamides to-halogenated derivatives of structurally related benzoic and cinnamic acids by coupling reactions with 4- (chlorine, bromine and fluro) benzylamines using the Benzotriazol-1-yloxy)tris(dimethylamino)phosphonium hexafluorophosphate (BOP) as coupling agent. All compounds prepared were subjected to antimicrobial testing the method broth microdilution, with the antimicrobial control gentamicin, amikacin, norfloxacin, penicillin and nystatin. Also, a study was conducted of quantitative structure-activity relationship (QSAR) using computational software like KNIME v. 3.1.0 and Volsurf v. 1.0.7. The study achieved the preparation of amides 22 and 10 derived ethers and esters of vanillic acid amide, with yields ranging from 29-89%, including 30 novel compounds in the literature and identified by spectroscopic methods such as Infrared and 1H and 13C Magnetic Resonance (NMR) as well as by high resolution mass spectrometry. The antimicrobial evaluation showed that eleven amides showed antifungal activity, an amide presented an antibacterial activity and no amide derivative of vanillic acid showed antimicrobial activity. The QSAR study showed that molecular descriptors related to hydrophobicity, hydrophilicity, pH change, energy interaction and energy difference as DRDRDR, DRDRAC, L4LgS, IW4 and DD2, respectively, influence the antifungal activity of haloamides. It follows that the NR14 amides (Gallic amide) and NR15 (vanillic amide) had considerable Minimum Inhibitory Concentrations (MIC) in antifungal essays, and NR4 (4-methoxycinnamic amide) in the antibacterial test, considered the most active antimicrobial. This result shows that spacer groups as double bond of cinnamic derivatives and addition of hydroxyls in the position para and methoxyl in the meta position on the aromatic ring of the amide enhance the antifungal activity. / O presente trabalho teve como finalidade preparar uma coleção de benzilamidas para-halogenadas derivadas de ácidos cinâmicos e benzoicos estruturalmente relacionadas através de reações de acoplamento com 4-(cloro, fluro e bromo) benzilaminas, utilizando o benzotriazol-1-iloxi-tris-(dimetilamino)-fosfônio (BOP) como agente de acoplamento. Além disso, foram preparados derivados éteres e ésteres da amida do ácido vanílico. Todos os compostos preparados foram submetidos a testes antimicrobianos pelo método microdiluição em caldo, tendo como controle antimicrobiano a gentamicina, a amicacina, o norfloxacino, a penicilina e a nistatina. Também, foi realizado um estudo de relação estrutura-atividade quantitativo (QSAR) utilizando softwares computacionais como o KNIME v. 3.1.0 e Volsurf v. 1.0.7. O estudo realizado resultou na obtenção de 22 amidas e 10 derivados éteres e ésteres da amida do ácido vanílico, com os rendimentos variando entre 29-89%, sendo 30 compostos inéditos na literatura e identificados por métodos espectroscópicos de infravermelho e ressonância magnética de 1H e 13C bem como por espectrometria de massas de alta resolução. A avaliação antimicrobiana demonstrou que onze amidas apresentaram atividade antifúngica, apenas uma apresentou atividade antibacteriana e nenhum derivado da amida do ácido vanílico apresentou atividade antimicrobiana. O estudo QSAR demonstrou que descritores moleculares relacionados à hidrofobicidade, hidrofilia, variação de pH, momentos de interação de energia e diferença de energia como DRDRDR, DRDRAC, L4LgS, IW4 e DD2, respectivamente, influenciam na atividade antifúngica das haloamidas. Conclui-se que as amidas NR14 (amida gálica) e NR15 (amida vanílica) apresentam concentrações inibitórias mínimas antifúngicas consideráveis (CIM), assim como NR4 (amida 4-metoxicinâmica) no ensaio antibacteriano. Esse resultado demonstra que grupos espaçadores como a dupla ligação dos derivados cinâmicos e adição de hidroxilas na posição para e metoxila na posição meta no anel aromático da amida potencializam a atividade antifúngica.
10

Aplicació i estudis mecànics de les reaccions de trimetilfosfina i diversos activadors amb nitrocompostos alifàtics, oximes i azides

Burés Amat, Jordi 21 July 2009 (has links)
En la present Tesi s'ha estudiat l'efecte de diversos activadors de trimetilfosfina en diferents reaccions i s'ha fet l'esforç d'esbrinar els mecanismes de reacció. Així s'han pogut racionalitzar els comportaments dels activadors, cosa que ha permès de desenvolupar nous mètodes de síntesi o millorar-ne d'altres.En el capítol 1.2 s'ha optimitzat la transformació de nitroalcans secundaris en cetones. Els millors activadors per dur a terme la reacció reacció són el disulfur de 4-terc-butiltiofenil i l'N-(fenilseleno)ftalimida. La reacció té lloc llavors de manera suau, catalítica i sense que es generi cap subproducte pudent. L'N-(fenilseleno)ftalimida millora els rendiments de les reaccions que impliquen grups nitro impedits.L'estudi mecanístic de la reacció va aportar nous coneixements que ens van permetre variar l'activador i el nombre d'equivalents de trimetilfosfina per convertir a voluntat els nitroalcans secundaris en imines o en N-sulfenilimines. En el capítol 1.3 s'ha descrit el primer mètode de conversió directa de nitroalcans secundaris o cetooximes en N-fenilsulfenilimines. En la majoria dels casos, els rendiments són superiors al 90% i els possibles centres estereogènics en α al grup C=NSPh no es veuen afectats durant la reacció.Malauradament, el mètode descrit en el capítol 1.2 produeix la racemització total dels centres en α al grup CHNO2. Per tal de solucionar-ho, en el capítol 1.4 s'ha estudiat la hidròlisi de les N-sulfenilimines obtingudes en el capítol 1.3 catalitzada per àcids de Lewis. El AuBr3 ha estat la única sal metàl·lica capaç de promoure la hidròlisi a un pH neutre. A més, es pot realitzar la reacció de formació d'N-sulfenilimines i la hidròlisi amb AuBr3 de manera consecutiva, tot obtenint les cetones corresponents sense afectació dels centres estereogènics en α al grup CHNO2 de partida.En la segona part de la present Tesi doctoral, s'ha estudiat l'acoblament directe entre àcids carboxílics i azides mitjançat per trimetilfosfina. S'han emprat diferents activadors (PhSSPh, PySSPy, 4-PySS-4-Py, PhSeSePh, PySeSePy), alguns dels quals acceleren la reacció de manera significativa. S'ha proposat un mecanisme i s'ha reinvestigat la presència d'una reacció paràsita que explica perfectament la diferència tan gran d'activitat entre activadors aparentment tan semblants. Aquesta metòdica s'ha emprat en un pas clau de la síntesi de les fluvirucines B1-B5 i alguns anàlegs, en el nostre grup de recerca. / Different trimethylphosphine activators have been explored in different reactions, with a special effort to understand reaction mechanisms. It was possible to rationalize the different behavior and performance of the activators and to develop new synthetic methodologies or to improve the existing ones.In chapter 1.2 the transformation of secondary nitroalkanes to ketones was optimized. The best activators to carry out this reaction are 4,4'-bis-tert-butyldiphenyl disulfide and N-(phenylselenenyl)phthalimide. With these improvements, the reaction takes place catalytically, under mild conditions and avoiding the generation of a stinking subproduct. N- (phenylselenenyl)phthalimide improves the yield of the reactions when sterically hindered nitro groups are used as starting material.The knowledge gained through mechanistic studies allowed us to change the activator and the number of equivalents of trimethylphosphine to transform secondary nitroalkanes to imines or N-phenylsulfenyl ketimines. In chapter 1.3 we describe the first direct conversion of secondary nitroalkanes or ketoximes to N-phenylsulfenyl ketimines. Reaction yields are generally over 90% and α stereogenic centers to the C=NSPh group are not affected during the reaction.Unfortunately, the method described in chapter 1.2 produces the total racemization of α stereogenic centers to CHNO2. To solve this problem, in chapter 1.4 we studied the hydrolysis of the N-sulfenilimines obtained in chapter 1.3, catalyzed by a Lewis acid. We proved that AuBr3 is the only metallic salt that hydrolyzes N-sulfenilimines under neutral pH conditions. Moreover, it is possible to do both reactions, the formation of N-phenylsulfenyl ketimines and its hydrolysis with AuBr3, sequentially in one pot without affecting the α stereocenters of the starting material CHNO2.Also, the direct coupling between carboxylic acids and azides mediated by trimethylphosphine has been studied. Different activators (PhSSPh, 2-PySS-2-Py, 4-PySS-4-Py, PhSeSePh, 2-PySeSe-2-Py) have been used, some of them producing a significant acceleration of the reaction rate. We propose a reaction mechanism for this coupling and the existence of a parasitic reaction. This parasitic reaction explains the huge difference in activity between activators with similar structures. In our group, this new methodology has already been used in a crucial step of the synthesis of fluvirucins B2-B5 and other analogues.

Page generated in 0.4168 seconds