有關漢語動結式的議題，中心語與論元體現皆呈現了複雜的現象。就中心語這部份，過去研究(Cheng & Huang, 1994; Gu, 1992; Huang & Lin, 1992; Y. Li, 1990, 1993, 1995, 1999; C. Li, 2008, 2009; Shen, 1992; Tai, 2003)的論點相當分歧，顯示漢語動結式中心語的位置仍有討論的空間；至於論元體現方面，由於論元與詞類間的互動會帶出許多不同的語意和句法表現，而先前的研究(Her, 2004, 2007; Li, 1990, 1995)尚未足以完整的解釋這些情形。 本研究主要從詞彙的角度來探討中心語和論元體現這兩個議題。首先，依照Her (2004, 2007)的分析方式，本研究嘗試排列出漢語動結式合法的論元結構，並利用這些論元結構描述各個動結式的論元體現，解釋可能的語意及句法結構。接著，同樣根據所提出的合法論元結構，以顯現的論元為主，並採用有關判斷中心語的假設(Zwicky, 1984; Y. Li, 1990, 1995; Chung, 2006; C. Li, 2008, 2009)，整理出漢語動結式中心語的位置。最後，詞彙功能語法中的詞彙映照理論驗證了本研究前半部分對論元體現與中心語的討論，這個理論也另外解釋漢語動結式處所詞倒置的現象。 / Two issues regarding Mandarin resultative compounds, headedness and argument realization, present a complex phenomenon. For one thing, extensive studies (Cheng & Huang, 1994; Gu, 1992; Huang & Lin, 1992; Y. Li, 1990, 1993, 1995, 1999; C. Li, 2008, 2009; Shen, 1992; Tai, 2003) concerning headedness fail to critically determine the head of a Mandarin resultative compound. For another, despite previous research (Her, 2004, 2007; Li, 1990, 1995), the interaction between arguments and grammatical functions of Mandarin resultative compounds remains inconclusive. To settle the foregoing matters, the purpose of this thesis is to probe into argument realization and headedness from a lexicalist approach, aiming to provide a full account of both issues. In the first part of this thesis, following Her’s (2004, 2007) analysis, the thesis focuses on formulating systematic feasible argument structures for Mandarin resultative compounds, then examining the argument structures of a resultative compound to explain its possible readings and syntactic representations. Based on the available argument structures proposed in the first half, the second part of the thesis investigates the headedness of Mandarin resultative compounds, suggesting that the head can be determined when arguments are overt. The criterion for headedness that is adopted in this thesis involves assumptions proposed by Zwicky (1984), Y. Li (1990, 1995), Chung (2006), and C. Li (2008, 2009). Finally, the thesis demonstrates that both issues of argument realization and headedness are well governed by Lexical Mapping Theory and that Lexical Mapping Theory further clarifies constructions with locative inversion of Mandarin resultative compounds.

This dissertation is centered around a set of apparently conflicting intuitions that we may have about mathematics. On the one hand, we are inclined to believe that the theorems of mathematics are true. Since many of these theorems are existence assertions, it seems that if we accept them as true, we also commit ourselves to the existence of mathematical objects. On the other hand, mathematical objects are usually thought of as abstract objects that are non-spatiotemporal and causally inert. This makes it difficult to understand how we can have knowledge of them and how they can have any relevance for our mathematical theories. I begin by characterizing a realist position in the philosophy of mathematics and discussing two of the most influential arguments for that kind of view. Next, after highlighting some of the difficulties that realism faces, I look at a few alternative approaches that attempt to account for our mathematical practice without making the assumption that there exist abstract mathematical entities. More specifically, I examine the fictionalist views developed by Hartry Field, Mark Balaguer, and Stephen Yablo, respectively. A common feature of these views is that they accept that mathematics interpreted at face value is committed to the existence of abstract objects. In order to avoid this commitment, they claim that mathematics, when taken at face value, is false. I argue that the fictionalist idea of mathematics as consisting of falsehoods is counter-intuitive and that we should aim for an account that can accommodate both the intuition that mathematics is true and the intuition that the causal inertness of abstract mathematical objects makes them irrelevant to mathematical practice and mathematical knowledge. The solution that I propose is based on Rudolf Carnap's distinction between an internal and an external perspective on existence. I argue that the most reasonable interpretation of the notions of mathematical truth and existence is that they are internal to mathematics and, hence, that mathematical truth cannot be used to draw the conclusion that mathematical objects exist in an external/ontological sense.

No description available.

Jakub Mihálik: Consciousness in Nature. A Russellian Approach Abstract: This thesis attempts to provide a philosophical answer to the question of how phenomenal consciousness, or experience, can exist in the physical world, i.e. in the world as it is described by science. The thesis has three parts: In the first part (chapter 1) I explicate the concept of phenomenal consciousness and contrast it with other concepts of consciousness common in the literature. Moreover, I suggest that the project pursued in this thesis can be naturally viewed as a part of the more general project of trying to find a stereoscopic view of man, taken by Wilfrid Sellars to be a crucial task for contemporary philosophy. In the second part of the thesis (chapters 2 to 4) I offer a detailed evaluation of the attempts at a materialist reduction of consciousness. While in chapter 2 I explore and critique the approach of apriori physicalism (Dennett, Lewis, Rey, etc.), in chapters 3 and 4, I focus on the more recent doctrine of a posteriori physicalism and especially its most prominent variety called the phenomenal concept strategy (Loar, Papineau, Levin, Schroer, etc.). One problem with a posteriori physicalism is that, as Nida-Rümelin, Goff and others argue, the view cannot make sense of the plausible thesis that our phenomenal...

Tato disertační práce pojednává o řešení diferenciálních rovnic a systémů diferenciálních rovnic. Hlavní pozornost je věnována asymptotickým vlastnostem rovnic se zpožděním a systémů rovnic se zpožděním. V první kapitole jsou uvedeny fyzikální a technické příklady popsané pomocí diferenciálních rovnic se zpožděním a jejich systémů. Je uvedena klasifikace rovnic se zpožděním a jsou zformulovány základní pojmy stability s důrazem na druhou metodu Ljapunova. Ve druhé kapitole jsou studovány odhady řešení rovnic neutrálního typu. Třetí kapitola se zabývá systémy diferenciálních rovnic neutrálního typu. Jsou odvozeny asymptotické odhady pro řešení i pro derivace řešení. V závěru kapitoly jsou uvedeny příklady a srovnání výsledků s pracemi jiných autorů. Výpočty byly prováděny pomocí programu MATLAB. Poslední, čtvrtá kapitola, se zabývá asymptotickými vlastnostmi systémů se speciálním typem nelinearity, tzv. sektorové nelinearity. Jsou odvozeny vlastnosti řešení a derivace řešení. Základní metodou pro důkazy je v celé práci druhá Ljapunovova metoda a použití funkcionálů Ljapunova-Krasovského.

V předložené práci se zabýváme hledáním řešení lineární diferenciální maticové rovnice se zpožděním x'(t)=A0x(t)+A1x(t-tau), kde A0, A1 jsou konstantní matice, tau>0 je konstantní zpoždění. Dále se zabýváme odvozením podmínek stability řešení systému a řiditelnosti daného systému. Pro řešení tohoto systému byla použita metoda "krok za krokem". Řešení bylo nalezeno jak v rekurentní formě tak i v obecném tvaru. Je provedena analýza stability a asymptotické stability řešení systému. Jsou zformulovány podmínky stability. Hlavní roli v analýze stability měla metoda Lyapunovových funkcionálů. Jsou zformulovány nutné a postačující podmínky řiditelnosti pro případ systémů se stejnými maticemi a je zkonstruována řídící funkce. Jsou odvozeny postačující podmínky pro řiditelnost v případě komutujících matic a v případě obecných matic a je sestrojena řídící funkce. Všechny výsledky jsou ilustrovány na netriviálních příkladech.

Denna uppsats analyserar den svenska debatten kring att demokratin i Sverige är hotad under 2023. Uppsatsen syftar till att se vilka svenska aktörer som driver debatten i några av Sveriges mest lästa tidningar, samt analysera deras argument för att förstå vilken autokratiseringstyp, om någon, de hävdar att Sverige skulle befinna sig i. Vidare diskuteras även vilka utmaningar den mest framträdande autokratiseringstypen skulle skapa i Sverige. Detta görs genom en kvalitativ textanalys på tio utvalda debattartiklar, krönikor och ledare publicerade under 2023 i de utvalda tidningarna. Argumenten lyfts fram och analyseras sedan tillsammans med de fyra senast observerade autokratiseringstyperna. Analysen av argumenten visar att de flesta aktörer som påstår att demokratin är hotad har politisk vinning med undantag för några få. De hävdar att Sverige befinner sig i autokratiseringstyperna “hot och hat” samt “eliterna har makten”. Utmaningarna som tydligast identifieras kopplas till ”hot och hat” och innebär utmaningar för den lokala och regionala demokratin i Sverige med fokus på konsekvenserna av begräsningar av yttrandefriheten. Autokratiseringstyperna är endast observationer av processer i olika länder och det finns ingen forskning som pekar på vad som är ett exakt startskott för en demokratisk regression. Det finns heller ingen utländsk forskning på att den svenska demokratin skulle vara hotad. Därför går det inte att konstatera att Sverige faktiskt befinner sig i en pågående autokratiseringsprocess. / This essay analyzes the Swedish debate surrounding the perceived threat to democracy in Sweden during 2023. The aim of the essay is to identify the actors driving the debate in some of Sweden's most widely read newspapers, and to analyze their arguments in order to understand which type of autocratization, if any, they claim Sweden to be experiencing. Furthermore, the essay discusses the challenges that the most prominent type of autocratization would pose in Sweden. This is done through a qualitative textual analysis of ten selected opinion articles, columns, and editorials published in the selected newspapers during 2023. The arguments are highlighted and then analyzed alongside the four most recently observed types of autocratization. The analysis of the arguments reveals that most actors claiming democracy is threatened have political motives, with a few exceptions. They argue that Sweden is experiencing the autocratization types of "threat and hatred" and "the elites have power." The challenges most clearly identified are linked to "threat and hatred" and entail challenges for local and regional democracy in Sweden with a foucs on the consequences of restrictions on freedom of expression. The autocratization types are merely observations of autocratization processes in different countries, and there is no research indicating what constitutes an exact trigger for democratic regression. There is also no foreign research suggesting that Swedish democracy is under threat. Therefore, it cannot be concluded that Sweden is actually undergoing an autocratization process.

Quran burning is a new phenomenon in Sweden first executed by Rasmus Paludan, the leader of a far-right, anti-immigrant political party - Stram Kurs. These burnings are still a subject of debates and cause a lot of controversy due to the vandalism caused by the local muslim protesters and because many muslims and non-muslims believe that it should be categorized as incitement of hatred against muslims. The purpose of this study is to illuminate how young muslims in Skania, Sweden, perceive the Quran burnings that are protected by the Swedish Fundamental Law on Freedom of Expression. The purpose of this study is also to get a picture of how the burnings affect them and to show how this demonstration of freedom of speech affects their freedom of religion. Five semi structured interviews were done to conduct this study. The chosen relevant theories that were used were stigma, islamophobia, the argument from truth and the argument from autonomy. The most important findings of this study are that the interviewed young Swedish muslims believe that there is an error in the Swedish system where laws against incitement of hatred are only applied in some cases, but not other. And that the interviewees feel angry about the police protecting a man who is trying to provoke them by mocking them and their religion. They also question whether they belong in Sweden and are convinced that the Quran burnings will only cause further division in the society of which muslims are a large part of. Another problem that they pointed out is that the media uses the pictures of the vandalizing protesters to spread a negative image of muslims and Islam. Another finding is that the interviewed young Swedish muslims feel that the Quran burnings are a new and legitimate way for islamophobes to attack and offend them. They also feel, however, that their freedom of religion remains unaffected. The last finding is that based on the argument from truth and the argument from autonomy, the Quran burnings do not justify limiting the freedom of expression. The conclusion is that these islamophobic attacks in the form of Quran burnings are a consequence of a tribal stigma that, according to the interviewed young Swedish muslims, muslims in Sweden have to live with. This stigma can even be found in how the interviewed muslims feel the government and the media are treating them. Even if the Quran burnings don’t justify limiting freedom of expression, the problem remains that the interviewees feel that freedom of expression is being used against them. / <p>Mångfaldsstudier</p>

Die Suid-Afrikaanse onderwysstelsel maak in die primêre en sekondêre taalkurrikulums voorsiening vir die ontwikkeling en vaslegging van verskillende skryfvaardighede. Ten spyte hiervan blyk dit dat talle eerstejaarstudente met toetrede tot universiteit, nie oor die nodige vaardigheid beskik om tekste te skryf wat aan die gebruiklike konvensies en standaarde van ʼn akademiese diskoergemeenskap voldoen nie. Daarom gaan die navorser van hierdie studie uit van die standpunt dat universiteite ʼn voortgesette bydrae behoort te lewer in die verdere ontwikkeling van eerstejaarstudente se skryfvaardigheid ná hulle skoolopleiding, om hulle sodoende in staat te stel om effektief binne ʼn universiteitskonteks te kan kommunikeer. In hierdie studie is ondersoek ingestel na die wyse waarop Afrikaanssprekende eerstejaarstudente konjunksiemerkers in hulle argumentatiewe skryfwerk gebruik. Daar is spesifiek gefokus op die eksplisiete gebruik van dertien konjunksiemerkerkategorieё en hulle onderskeie merkers wat oor al drie die dele (die inleiding, inhoudelike gedeelte en slot) van ʼn argument gebruik kan word, ten einde koherensie tussen al die komponente daarvan (stelling/gevolgtrekking, data, waarborg, ondersteuning, weerlegging en kwalifisering) te bewerkstellig. Die tipe argumentatiewe konjunksiemerkers wat deur die studiepopulasie gebruik is, die funksionele gepastheid daarvan, en die frekwensie van gebruik het onder die soeklig gekom. Vir die doel hiervan, is ʼn lys van tweehonderd ses-en-negentig (296) Afrikaanse argumentatiewe konjunksiemerkers saamgestel. Dit is saamgestel op grond van inligting wat uit die literatuur bekom is, sowel as ʼn handanalise van ʼn honderd argumentatiewe skryfstukke (Fase 1 van die empiriese ondersoek). Hierna is die merkers onder dertien argumentatiewe konjunksiemerkerkategorieë ingedeel en in ʼn analiseraamwerk opgeneem. Die empiriese ondersoek het plaasgevind binne die bestek van korpuslinguistiek. ʼn Korpusgebaseerde navorsingsontwerp is gebruik, en daarom is die data eenmalig ingesamel. Die kwantitatiewe ontledingstegniek daarvan (met behulp van WordSmith Tools, weergawe 5) het as hooffokus van die ondersoek gedien (Fase 2 van die empiriese ondersoek). ʼn Leerderkorpus bestaande uit sewehonderd een-en-dertig argumentatiewe skryfstukke met ʼn woordtelling van 437 580 woorde is ontleed. Tydens die analise is die frekwensie van gebruik, asook die funksionele en niefunksionele gebruik van die konjunksiemerkers vasgestel. Bo en behalwe hierdie analise is die skryfstukke ook deur drie onafhanklike nasieners aan die hand van ʼn analitiese nasienskema geëvalueer (Fase 3 van die empiriese ondersoek). Die data wat hieruit bekom is, is gebruik om statistiese verbande (deur middel van ʼn korrelasie-analise) te trek tussen die punte wat die nasieners toegeken het, en die data wat uit die hoofanalise bekom is (Fase 4 van die ondersoek). Deur hierdie analises kon vasgestel word of eerstejaarstudente se vaardigheid in die skryf van koherente argumente verder ontwikkel behoort te word, en indien wel, watter merkers onderrig moet word. Die resultate van die empiriese ondersoek het getoon dat die studiepopulasie nie oor die nodige vaardigheid beskik het om al die argumentatiewe konjunksiemerkerkategorieё en hulle onderskeie merkers korrek te gebruik nie. Slegs een van die kategorieë (begronding/redegewend) en sy merkers het getoon dat verdere onderrig nie nodig is nie. Al die ander kategorieë behoort wel onderrig te word. Die studiepopulasie se gebruik van hierdie kategorieë kon nie koherensie oor al drie die dele van die argument, en tussen al die komponente daarvan bewerkstellig nie. Dit het verder ook geblyk dat slegs ʼn beperkte aantal van die konjunksiemerkers deur die studiepopulasie gebruik is. Die resultate van die korrelasie-analise (Fases 2 en 3) het getoon dat daar slegs matige verskille was in die gebruik van vier konjunksiemerkerkategorieё tussen die skrywers wat 65% en hoër, die wat tussen 50% en 64%, en diegene wat 49% en laer vir hulle skryfstukke ontvang het. Daar is dus bevind dat eerstejaarstudente se vaardigheid in die skryf van koherente argumentatiewe tekste ná hulle skoolopleiding steeds verder ontwikkel behoort te word. Daarom stel die navorser enkele voorbeelde van onderrigaktiwiteite voor wat vir hierdie doel gebruik kan word. / PhD (English), North-West University, Potchefstroom Campus, 2015

Die Suid-Afrikaanse onderwysstelsel maak in die primêre en sekondêre taalkurrikulums voorsiening vir die ontwikkeling en vaslegging van verskillende skryfvaardighede. Ten spyte hiervan blyk dit dat talle eerstejaarstudente met toetrede tot universiteit, nie oor die nodige vaardigheid beskik om tekste te skryf wat aan die gebruiklike konvensies en standaarde van ʼn akademiese diskoergemeenskap voldoen nie. Daarom gaan die navorser van hierdie studie uit van die standpunt dat universiteite ʼn voortgesette bydrae behoort te lewer in die verdere ontwikkeling van eerstejaarstudente se skryfvaardigheid ná hulle skoolopleiding, om hulle sodoende in staat te stel om effektief binne ʼn universiteitskonteks te kan kommunikeer. In hierdie studie is ondersoek ingestel na die wyse waarop Afrikaanssprekende eerstejaarstudente konjunksiemerkers in hulle argumentatiewe skryfwerk gebruik. Daar is spesifiek gefokus op die eksplisiete gebruik van dertien konjunksiemerkerkategorieё en hulle onderskeie merkers wat oor al drie die dele (die inleiding, inhoudelike gedeelte en slot) van ʼn argument gebruik kan word, ten einde koherensie tussen al die komponente daarvan (stelling/gevolgtrekking, data, waarborg, ondersteuning, weerlegging en kwalifisering) te bewerkstellig. Die tipe argumentatiewe konjunksiemerkers wat deur die studiepopulasie gebruik is, die funksionele gepastheid daarvan, en die frekwensie van gebruik het onder die soeklig gekom. Vir die doel hiervan, is ʼn lys van tweehonderd ses-en-negentig (296) Afrikaanse argumentatiewe konjunksiemerkers saamgestel. Dit is saamgestel op grond van inligting wat uit die literatuur bekom is, sowel as ʼn handanalise van ʼn honderd argumentatiewe skryfstukke (Fase 1 van die empiriese ondersoek). Hierna is die merkers onder dertien argumentatiewe konjunksiemerkerkategorieë ingedeel en in ʼn analiseraamwerk opgeneem. Die empiriese ondersoek het plaasgevind binne die bestek van korpuslinguistiek. ʼn Korpusgebaseerde navorsingsontwerp is gebruik, en daarom is die data eenmalig ingesamel. Die kwantitatiewe ontledingstegniek daarvan (met behulp van WordSmith Tools, weergawe 5) het as hooffokus van die ondersoek gedien (Fase 2 van die empiriese ondersoek). ʼn Leerderkorpus bestaande uit sewehonderd een-en-dertig argumentatiewe skryfstukke met ʼn woordtelling van 437 580 woorde is ontleed. Tydens die analise is die frekwensie van gebruik, asook die funksionele en niefunksionele gebruik van die konjunksiemerkers vasgestel. Bo en behalwe hierdie analise is die skryfstukke ook deur drie onafhanklike nasieners aan die hand van ʼn analitiese nasienskema geëvalueer (Fase 3 van die empiriese ondersoek). Die data wat hieruit bekom is, is gebruik om statistiese verbande (deur middel van ʼn korrelasie-analise) te trek tussen die punte wat die nasieners toegeken het, en die data wat uit die hoofanalise bekom is (Fase 4 van die ondersoek). Deur hierdie analises kon vasgestel word of eerstejaarstudente se vaardigheid in die skryf van koherente argumente verder ontwikkel behoort te word, en indien wel, watter merkers onderrig moet word. Die resultate van die empiriese ondersoek het getoon dat die studiepopulasie nie oor die nodige vaardigheid beskik het om al die argumentatiewe konjunksiemerkerkategorieё en hulle onderskeie merkers korrek te gebruik nie. Slegs een van die kategorieë (begronding/redegewend) en sy merkers het getoon dat verdere onderrig nie nodig is nie. Al die ander kategorieë behoort wel onderrig te word. Die studiepopulasie se gebruik van hierdie kategorieë kon nie koherensie oor al drie die dele van die argument, en tussen al die komponente daarvan bewerkstellig nie. Dit het verder ook geblyk dat slegs ʼn beperkte aantal van die konjunksiemerkers deur die studiepopulasie gebruik is. Die resultate van die korrelasie-analise (Fases 2 en 3) het getoon dat daar slegs matige verskille was in die gebruik van vier konjunksiemerkerkategorieё tussen die skrywers wat 65% en hoër, die wat tussen 50% en 64%, en diegene wat 49% en laer vir hulle skryfstukke ontvang het. Daar is dus bevind dat eerstejaarstudente se vaardigheid in die skryf van koherente argumentatiewe tekste ná hulle skoolopleiding steeds verder ontwikkel behoort te word. Daarom stel die navorser enkele voorbeelde van onderrigaktiwiteite voor wat vir hierdie doel gebruik kan word. / PhD (English), North-West University, Potchefstroom Campus, 2015