• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 239
  • 5
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 254
  • 157
  • 121
  • 95
  • 95
  • 84
  • 82
  • 71
  • 53
  • 43
  • 38
  • 35
  • 35
  • 34
  • 33
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Saudade: Representação e Semiótica em Villa-Lobos

Melo, Cleisson de Castro 13 July 2016 (has links)
Submitted by Cleisson Melo (son.bass@gmail.com) on 2016-12-19T12:01:56Z No. of bitstreams: 1 TESE_MELO_Saudade_WEB.pdf: 28530079 bytes, checksum: 115cf662f86cfe0df56825ff72b6a120 (MD5) / Approved for entry into archive by Nilson Nascimento Souza (nilson@ufba.br) on 2016-12-19T13:56:33Z (GMT) No. of bitstreams: 1 TESE_MELO_Saudade_WEB.pdf: 28530079 bytes, checksum: 115cf662f86cfe0df56825ff72b6a120 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-19T13:56:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TESE_MELO_Saudade_WEB.pdf: 28530079 bytes, checksum: 115cf662f86cfe0df56825ff72b6a120 (MD5) / Capes / Este trabalho visa identificar elementos do processual villalobiano no sentido de revelar atitudes que, ligadas ao sentimento da saudade, nos permita uma reconsideração de sua música pelo viés da semiótica existencial. Para isso, almejamos construir um arcabouço teórico fundamentado na semiótica existencial, no gesto musical e tópicas, tendo como fio condutor o sentimento da saudade que, ativando ou sendo ativada por esta abordagem semiótica, nos possibilite investigar aspectos e relações com o hibridismo cultural brasileiro, buscando identificar elementos e atitudes do seu processual. Assim, uma abordagem teórico analítica plural permite nos debruçarmos sobre suas danças em ambiente orquestral, com o objetivo de identificar tais atitudes e seus desdobramentos, evidenciando aspectos do seu compor na tentativa de melhor entender seus processos composicionais. / This research aims to distinguish Villa-Lobos’ processual elements in order to uncover attitudes, which associated with saudade (nostalgia), allows us a reconsideration about his music by the bias of existential semiotics. In this regard, we aim to build a reasoned theoretical framework in the light of existential semiotics, musical gesture, and topics, where saudade is the guideline among these points. Therefore, saudade acting or being activated by this semiotic approach allows us to investigate aspects and relations with Brazilian cultural hybridity, trying to recognize elements and attitudes of Villa-Lobos’ processual. Thus, a plural analytical theoretical approach allows us to deal with his orchestral dances in order to identify such attitudes and developments, underlining aspects of his composing in an attempt to better understand Villa-Lobos’ compositional processes.
32

A construção do espaço em Ópera dos Mortos, de Autran Dourado, e Pedro Páramo, de Juan Rulfo

Libanori, Evely Vânia [UNESP] 24 August 2006 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:32:49Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2006-08-24Bitstream added on 2014-06-13T18:44:17Z : No. of bitstreams: 1 libanori_ev_dr_assis.pdf: 964487 bytes, checksum: dd5f0843eb70754ff77c7f410122b211 (MD5) / Esta tese discute a construção do espaço nos romances Ópera dos mortos (1967), de Autran Dourado, e Pedro Páramo (1955), de Juan Rulfo. Nestes romances, o espaço como cenário estático e objetivo é ultrapassado para dar vez à representação da problemática existencial do homem e, por isso, necessita ser entendido ontologicamente em sua relação com o ser. Neste caso, só ganham relevância os seres e os objetos que se aproximam ou se distanciam do homem com vistas a participar de seu projeto existencial. Cada indivíduo revela o sentido e a inteligibilidade dos objetos materiais no momento em que estes objetos se integram aos seus propósitos e intenções. Nas obras de Dourado e Rulfo, as personagens constroem diversos e diferentes espaços, muitos deles contraditórios e excludentes entre si. Tais espaços equivalem a formas do desvelamento das zonas sombrias da alma humana, o que faz com que os ambientes regionais se convertam em centros onde a solidão, a incomunicabilidade e a morte sejam as únicas presenças constantes. Trata-se, portanto, de demonstrar, nos romances, a maneira pela qual o espaço deixa de ser o elemento sólido e estático para se revelar um componente expressivo de concepção filosófico-existencial, que implica não apenas diferentes formas de percepção da realidade externa como também o desdobramento imprevisível das possibilidades de instauração de uma realidade não subordinada à lógica do mundo causal. / The present study argues on the construction of space in the novels Ópera dos Mortos by Autran Dourado (1967) and Pedro Páramo by Juan Rulfo (1955) as well. In both novels the space, as an objective and static scenery, is transposed in order to give place to the representation of the existential problematic of mankind, thus, it should be understood ontologically in its relation to the human being existence. In such a case, the relevance is played only on beings and objects that either come close or go far from mankind, always with the purpose of participating in their existential project. Each individual reveals the meaning and the intelligibility of the material objects, in the right moment such objects integrate themselves to their own purposes and intentions. The characters of Dourado and Rulfo's novels build up several and different spaces, many of them considered contradictory and one excluding the other. Such spaces aim at uncovering the obscure parts of the human soul, what makes the regional environments turn into centers in which loneliness; incommunicability and death are the only constant presences. Therefore, based on the plot of the novels, the aim of this study is to show that the space is not a solid element anymore, but, in fact, it reveals itself as an expressive component, part of an existential philosophic conception that embraces not only different forms of perception of external reality, but also, the unpredictable development of the possibilities of establishing a reality not subordinated to the logic of the casual world.
33

Capacidade contributiva nas contribuições à previdência social: Direitos fundamentais do cidadão-contribuinte e justiça fiscal

Marinho, Mayra Andrade January 2005 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T17:23:18Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo9536_1.pdf: 773506 bytes, checksum: 79d034dee471e72d324f9e4e5a1cdf7b (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2005 / O Estado, desde quando passou a ser denominado Estado Moderno, vivenciou inúmeras transformações. A fiscalidade, fenômeno essencial à existência do Estado, também tem sofrido mudanças, dentre as quais se destaca o grande aumento de contribuições percentualmente em relação à receita estatal tributária, que, devido a inúmeras razões, passam a substituir gradativamente os impostos diretos. Diante dessa nova perspectiva do fenômeno tributário, torna-se fundamental adequar as contribuições aos direitos fundamentais do contribuinte. O direito à existência, materializado pelo mínimo existencial, é um desses direitos fundamentais que deve ser inexoravelmente respeitado e preenchido, mas em seu aspecto ampliado que é justamente a condição humana, tal qual descreve Hannah Arendt. Surge, assim, a necessidade de harmonizar as contribuições previdenciárias do cidadão ao mínimo existencial, através da aplicação do princípio da capacidade contributiva, mediado não pelos seus subprincípios clássicos, como a progressividade, mas pela proporcionalidade
34

Antropologia e psicanálise existencial na obra sartreana / Anthropology and Existential Psychoanalysis in the Sartrean oeuvre.

Alvaro Hideki Odasaki 01 June 2017 (has links)
O objetivo do presente trabalho é expor a Psicanálise existencial, descrita em O Ser e o Nada (1943/2008), como fio condutor entre a dimensão individual e coletiva na obra sartreana. Especificamente, tentar interpretar o método de compreensão da ontologia fenomenológica como tentativa primordial de formular a purificação do campo antropológico. Em outras palavras, mostrar que a subjetividade não pode ser enquadrada partindo dos pressupostos da ciência tradicional, que reifica o processo existencial. A fim de alcançar esse objetivo, nossa exposição é divida em duas partes: (1) elucidação das premissas da Psicanálise existencial e (2) interpretar a obra Questão de método (1957/1966) a partir dos resultados adquiridos em (1). Portanto, primeiramente expomos o sujeito como projeção existencial para, então, demonstrar que a dinâmica social está intimamente articulada com essa estrutura subjetiva. Isso significa que, em alguma medida não existe separação ontológica entre a dimensão individual e a coletiva. Nesse sentido, salientamos como, segundo Sartre, o existencialismo pode auxiliar as pretensões marxistas. Nesta investigação, pode-se perceber que, apesar da inflexão presente na trajetória intelectual sartreana, a tentativa de humanizar os meios pelos quais se investiga as ações humanas esteve sempre presente nos escritos de Sartre. É nesse sentido que propomos a articulação entre Psicanálise existencial e o método de compreensão do campo antropológico. / The aim of the present work is to expose existential psychoanalysis, which is described in Being and Nothingness (1943/2008), as being the guiding thread between the individual and the collective dimensions in the Sartrean oeuvre. Specifically, we try to interpret the comprehension method of phenomenological ontology as a primordial attempt to formulate the \"purification\" of the anthropological field. In other words, to show that subjectivity can not be framed within the assumptions of traditional science, thus reifying the existential process. In order to do so, our exposition is divided into two parts: (1) the elucidation of the premises of existential psychoanalysis and (2) the interpreting of the work Search for a Method (1957/1966) in light of the results acquired in (1). Therefore, we first expose the subject as an existential projection to then proceed to demonstrate that social dynamics is intimately articulated with this subjective structure. This means that, to some extent, there is no ontological separation between the individual and collective dimensions. In this sense, we underline how, according to Sartre, existentialism can aid in Marxist pretensions. In this research, it is possible to see that, despite the inflection present in Sartre\'s intellectual trajectory, the attempt to \"humanize\" the means by which human actions are investigated was always present in his writings. It is in this sense that we propose the articulation between existential psychoanalysis and the comprehension method of the anthropological field.
35

Ser adulto sobrevivente de câncer infantil: uma compreensão fenomenológica / Be-adult-survivor-of-childhood-cancer: a fenomenologic comprehension

Shirley Santos Teles Rocha 23 September 2009 (has links)
O presente estudo tem o objetivo de compreender o que é ser adulto sobrevivente de câncer infantil. O método utilizado foi o fenomenológico-existencial e foi desenvolvido no Ambulatório de Curados do Serviço de Oncologia Pediátrica do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo e contou com a colaboração de sete adultos que tiveram câncer na infância. Foi realizada uma entrevista a partir da questão norteadora: Conte-me como está a sua vida. A análise das entrevistas foi construída à luz de algumas idéias de Martin Heidegger em Ser e Tempo (2005). Ser-adulto-sobrevivente-de- câncer-infantil se desvelou como um ser que se lança e que já está lançado e se projetando, resgata o vigor de ter sido, que se atualiza a cada instante. Assim, a vivência do adulto sobrevivente de câncer infantil desvela-se na temporalidade: vigor de ter sido, atualidade e porvir. Dessa forma, ter vivenciado câncer na infância constitui o existir do adulto, ainda que não se queira lembrar, podendo esta vivência ser impulsionadora do existir. Dessa forma, ser-sobrevivente-de-câncer-infantil-no-mundo-com-os-outros é ser projeto, é porvir, é lançar-se, é existir na fluidez da existência, ora na busca de si mesmo, ora buscando ser igual a todo mundo, sendo impessoal, sendo normal, porém a busca pela normalidade dá-se a partir do ser diferente, da busca de si mesmo, pois somos singular e plural ao mesmo tempo. Foi possível perceber que os adultos sobreviventes de câncer infantil necessitam de programas de acompanhamento que atendam às suas demandas e necessidades Porém, esse acompanhamento não deve ficar restrito ao âmbito metafísico, é necessário abertura para estar, co-existir com esse adulto sobrevivente, para que assim possa compreender o seu modo de existir. Assim, o profissional de saúde, em sua atuação, lidará com as diferentes formas de ser no mundo do sobrevivente, além da dimensão biológica do funcionamento do corpo humano. E isso só é possível, quando a equipe de saúde e o paciente constróem relações autênticas. Porém, essa atuação convoca a equipe de saúde a se colocar, a perceber-se co-existente, tendo que cuidar do seu vir a ser, buscando ou se perdendo de si mesma. / The aim of this work is to comprehend what is be an adult survivor of childhood cancer using the method existential-phenomenologic. This work was developed in the Ambulatório de Curados do Serviço de Oncologia Pediátrica do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo and it count on the colaboration of seven adults that had childhood cancer. An interview was held from the following guiding question: tell me how your live is. The analysis of the interviews were developed using the ideas of Martin Heidegger in the book Ser e Tempo (2005). Be-adult-survivor-of-childhood-cancer was viewed as a being that throws oneself and that is already thrown and that, projecting oneself, recovers the strength of have been that renews every instant. Thus, the experience of live of the adult survivor of childhood cancer manifests on the temporality: the strength of have been, the present and the future. Then, to have experienced cancer during the childhood is part of the existence of the adult, even if he does not want to remember and this experience can even stimulate his existence. Thus, be-adult-survivor-of-childhood-cancer-in-the-world-with-the-other is be project, is future, is to throw oneself, is to exist in the flow of the existence, once looking for oneself, once trying to be equal to the other, being impersonal, being normal. However, the search of the normality happens from the I am different looking for himself/herself, because we are singular and plural at the same time. It was noted that the adult survivors of childhood cancer need accompaniment programs that attend your necessities. Nevertheless, this accompaniment cannot be restricted to the metaphysic field. It is necessary to be open to be with and to coexist with this adult survivor in order to understand your way of existence. Then, in your actuation, the health professional will deal with the different ways of the be in the world of the survivor, besides the biological dimension of the work of the human body. This is only possible when the health team and the patient build an authentic relation. Although, this actuation requires that the health team to perceive coexistent taking care of your own will be, searching or loosing itself.
36

A negatividade em mestre Eckhart e sua influência na analítica existencial de Martin Heidegger

MARÇAL FILHO, José Carlos Gomes 31 January 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T18:00:43Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo2240_1.pdf: 563839 bytes, checksum: 275307af8c76b8aa1826ce1a29fb50eb (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2008 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Este presente trabalho tenta demonstrar as similitudes estruturais entre a mística religiosa de Mestre Eckhart e a Analítica Existencial de Martin Heidegger. Tal tarefa se funda na análise da estrutura da Analítica Existencial e suas conseqüências no pensamento heideggeriano: o nada, a diferença existencial, a transcendência do Dasein, a compreensão heideggeriana da angústia, da alétheia, do lógos e do destinamento do ser, bem como na compreensão eckhartiana de Deus, mundo, alma, Abgeschiedenheit, Gelassenheit, diferença e Negatividade. A idéia inicial desta abordagem advém das especulações filosóficas de John Caputo na sua obra The Mystical Element in Heidegger´s Thought. Definir, portanto, a própria tradição em que Mestre Eckhart se filia Filo de Alexandria, Plotino e Dionisius é tentar delimitar com mais clareza o próprio pensamento de Eckhart e o todo de sua influência no pensar heideggeriano. Nossa tarefa se articula no âmbito da História da Filosofia e da Fenomenologia- Hermenêutica no sentido de extrair do pensamento de Caputo nuances novas sobre a Analítica Existencial e sua relação com a Tradição filosófica ocidental pelo viés da Negatividade
37

kierkegaard entre Kant e Hegel: O sentido existencial da verdade subjetiva

Lopes, Dinarte January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T18:03:18Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo6753_1.pdf: 709167 bytes, checksum: eede27cb6f81d7fc432dc8e3a6d39775 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2006 / A afirmação kierkegaardiana de que a verdade é a subjetividade é aqui apresentada como resultado de sua crítica à objetividade enquanto projeto filosófico. No esforço de validação do conhecimento objetivo, a filosofia tende a aniquilar a diferença radical entre sujeito e objeto. Para Kierkegaard, esta identificação é fatal, pois, sob a escusa de garantia da certeza, o pensamento especulativo vê sucumbir diante de si a subjetividade mesma. Então, se a afirmação de que a verdade é a subjetividade figura como reafirmação da diferença entre sujeito e objeto, a dialética existencial de Kierkegaard, por outro lado, na condição de discurso fundado nesta diferença inconciliável, apresenta-se como um discurso do paradoxo que, ao negar a possibilidade de Deus como objeto do pensamento, assume-o como o Absolutamente Outro. O itinerário da pesquisa partiu das categorias existenciais da angústia e do paradoxo para, em seguida, explicitar os pólos em que se move o discurso kierkegaardiano: da formulação socrática da pergunta pela possibilidade da verdade aos herdeiros modernos de Sócrates: Kant e Hegel
38

HERMENÉUTICA DE LA FACTICIDAD, [PSICO]TERAPIA Y ARTE. UN ESTUDIO TEÓRICO-PRÁCTICO PARA LA INTERVENCIÓN EN GRUPOS DE SALUD MENTAL

Takkal Fernández, Aixa 02 May 2016 (has links)
[EN] This work has both a theoretical and practical approach. It is an attempt to approximate the thought of Martin Heidegger, mainly existential analysis developed in Being and Time, to the field of art therapy. So, on the one hand, some facts and aspects are presented and analysed, which are needed to apprehend with solvency the dialogue that took place in the 1960s between the heideggerian approach and the foundations of verbal psychotherapy. On the other hand, it purports to be an exposition of the potential that this conceptual and philosophical framework has for practice in art therapy and, specifically, in the field of mental health. The first section focuses on the rationale of Heidegger's existential phenomenology and Freudian psychoanalysis as two poles of tension that can potentially lead to some type of therapeutic practice. In this regard, the Zollikon Seminars will be particularly relevant: a series of meetings in Switzerland that had the active participation of Heidegger, extending over a decade (1959-1969), during which his conceptual project was measured with relevant Central European psychiatrists and psychoanalysts. In order to delve into the heart of the matter, the first chapter discusses some fundamental aspects concerning the work Being and Time, which will be relevant both to enter into the transdisciplinary exchange condensed in the seminars, and to lay the foundations of what in the second section will be extrapolated into the practice in art therapy. The second chapter covers the pillars of Freudian psychoanalysis, both the metapsychology proyect and the basis for psychoanalytic practice, in which the principles and the tradition of modern psychotherapy and art therapy are based. The third chapter retrieves some of the key issues discussed during the Zollikon Seminars and the findings of Freudian praxis that can be interpreted in the light of this therapeutic approach, as well as the criticism of its theoretical foundations. Furthermore, it is also point out perhaps the most important result after the dialogue between such diverse disciplines: a form of analytical procedure called Daseinsanalysis and an orientation that, even without creating a homogeneous body, is covered by the British School of Existential Therapy. Finally, the foundations of group analysis are presented as they were raised by SH Foulkes. His reflections on the organization and formal understanding of group therapy were examined by Hans W. Cohn to advance a hypothesis about the potential of the phenomenological existential theory in this therapeutic format. This working model has guided my work as an art therapist. The second section contains a personal experience working with an art therapy group located in a mental health intensive care unit for short and medium stays. After describing the material conditions and characteristics of the centre where this group is located, two sessions and three individual cases or processes of group members group are presented. The second chapter aims to pass some of the tenets of Heidegger's existential phenomenology into the field of art therapy. The intention is to illustrate the potential of this approach, especially focusing on the artistic and visual work while the specificity of art therapy. Thus, some of the practice situations described in the preceding chapter will be recovered, in order to maintain a continuous dialogue between the most significant conceptual issues and the practice. In the third chapter, the three cases presented above are analysed, with the aim of addressing from close proximity the possibilities that this conceptual framework involves, both for effective work in the sessions and subsequently for reflection upon them. Finally, by way of summing up, conditions, praxis and the theoretical arguments for understanding the therapeutic work as a hermeneutics of facticity are synthesized. / [ES] Este trabajo tiene un carácter teórico-práctico. Constituye una tentativa de aproximar el pensamiento de Martin Heidegger, principalmente la analítica existencial desarrollada en Ser y tiempo, al ámbito del arteterapia. Así, por un lado, se presentan y analizan algunos hechos y aspectos necesarios para aprehender con solvencia el diálogo que tuvo lugar en la década de los años sesenta del siglo pasado entre el planteamiento heideggeriano y los fundamentos de la psicoterapia verbal. Por otro lado, se trata de dar cuenta del potencial que este marco conceptual y filosófico tiene para la praxis en arteterapia y, de manera específica, en un grupo ubicado en el ámbito de la salud mental. La primera sección se centra en la exposición razonada de la fenomenología existencial de Heidegger y el psicoanálisis freudiano en tanto que dos polos de tensión que pueden potencialmente dar lugar a un cierto tipo de praxis terapéutica. Cobrarán, en este sentido, especial relevancia los Seminarios de Zollikon: una serie de encuentros en Suiza que contaron con la activa participación de Heidegger, prolongados a lo largo de una década (1959-1969) y durante la cual su proyecto conceptual se midió con relevantes psiquiatras y psicoanalistas centroeuropeos. El primer capítulo analiza algunos aspectos fundamentales que conciernen a la obra Ser y tiempo y que resultarán relevantes tanto para adentrarse en ese intercambio transdisciplinario condensado en los Seminarios, como para asentar las bases de aquello que en la segunda sección será extrapolado a la praxis en arteterapia. El segundo capítulo recoge los pilares del psicoanálisis freudiano, tanto el proyecto de metapsicología como las bases para la praxis psicoanalítica, en cuyos principios se asienta la tradición de la psicoterapia moderna y el arteterapia. El tercer capítulo rescata algunos de los aspectos claves tratados durante los Seminarios de Zollikon y los hallazgos de la praxis freudiana susceptibles de ser interpretados a la luz de esta orientación terapéutica, así como la crítica de sus fundamentos teóricos. Se señala asimismo el resultado y proyección quizá más relevante tras ese dialogo entre disciplinas tan dispares: una forma de intervención analítica denominada Daseinsanalysis y una orientación que, aún sin constituir un cuerpo homogéneo, resulta amparada por la British School of Existential Therapy. En último lugar se presentan los fundamentos del grupo-análisis tal y como fue planteado por S. H. Foulkes. Sus reflexiones en torno a la organización y comprensión formal de la terapia grupal fueron examinadas por Hans W. Cohn para adelantar una hipótesis sobre el potencial de la teoría de corte fenomenológico-existencial en este formato terapéutico. Este modelo de trabajo ha guiado mi labor como arteterapeuta. La segunda sección recoge una experiencia personal de trabajo con un grupo de arteterapia ubicado en una unidad de salud mental de atención en crisis, de corta y media estancia. Tras describir las condiciones materiales y las características del centro en que se localiza este grupo, se presentan dos sesiones y tres casos o procesos individuales de miembros de este grupo. El segundo capítulo tiene como objetivo desplazar al ámbito del arteterapia algunos de los presupuestos de la fenomenología existencial de Heidegger. Para ello, serán recuperadas algunas situaciones de la praxis recogidas en el capítulo anterior con el fin de mantener un diálogo continuo entre los aspectos conceptuales más significativos y la práctica. El tercer capítulo, para atender desde la cercanía a las posibilidades que este marco conceptual comporta tanto para el trabajo efectivo en las sesiones como posteriormente para la reflexión en torno a las mismas, se analizarán los tres casos presentados con anterioridad. Por último, y a modo de recapitulación, se sintetizan las condiciones, la praxis y los argumentos teóricos que permiten en / [CAT] Este treball té un caràcter teoricopràctic. Constituïx una temptativa d'aproximar el pensament de Martin Heidegger, principalment l'analítica existencial desenvollupada en Ser i temps a l'àmbit de l'arteterapia. Així, d'una banda, es presenten i analitzen alguns fets i aspectes necessaris per a agarrar amb solvència el diàleg que va tindre lloc en la dècada dels anys seixanta del segle passat entre el plantejament heideggerià i els fonaments de la psicoteràpia verbal. D'altra banda, es tracta de donar compte del potencial que este marc conceptual i filosòfic té per a la praxi en arteterapia i, de manera específica, en un grup ubicat en l'àmbit de la salut mental. La primera secció es centra en l'exposició raonada de la fenomenologia existencial de Heidegger i la psicoanàlisi freudiana en tant que dos pols de tensió que poden potencialment donar lloc a un cert tipus de praxi terapèutica. Cobraran, en este sentit, especial rellevància els Seminaris de Zollikon: una sèrie de trobades a Suïssa que van comptar amb l'activa participació de Heidegger, prolongats al llarg d'una dècada (1959-1969) i durant els quals el seu projecte conceptual es va mesurar amb rellevants psiquiatres i psicoanalistes centreeuropeus. A fi d'aprofundir en el nucli de la qüestió, el primer capítol analitza alguns aspectes fonamentals que concernixen l'obra Ser i temps i que resultaran rellevants tant per a endinsar-se en eixe intercanvi transdisciplinari condensat en els Seminaris, com per a assentar les bases d'allò que en la segona secció serà extrapolat a la praxi en arteterapia. El segon capítol arreplega els pilars de la psicoanàlisi freudiana, tant el projecte de metapsicología com les bases per a la praxi psicoanalítica, en els principis del qual s'assenta la tradició de la psicoteràpia moderna i l'arteterapia. El tercer capítol rescata alguns dels aspectes claus tractats durant els Seminaris de Zollikon i les troballes de la praxi freudiana susceptibles de ser interpretats a la llum d'esta orientació terapèutica, així com la crítica dels seus fonaments teòrics. S'assenyala així mateix el resultat i projecció -potser més rellevant- després d'eixe dialogue entre disciplines tan dispars: una forma d'intervenció analítica denominada Daseinanalysis i una orientació que, encara sense constituir un cos homogeni, resulta emparada per la British School of Existential Therapy. En últim lloc es presenten els fonaments del grup-anàlisi tal com va ser plantejat per S. H. Foulkes. Les seues reflexions entorn de l'organització i comprensió formal de la teràpia grupal van ser examinades per Hans W. Cohn per a avançar una hipòtesi sobre el potencial de la teoria de tall fenomenologicoexistencial en este format terapèutic. Este model de treball ha guiat la meua labor com arteterapeuta. La segona secció arreplega una experiència personal de treball en grup d'arteterapia ubicat en una unitat de salut mental d'atenció en crisi, de curta i mitja estada. Després de descriure les condicions materials i les característiques del centre en què es localitza este grup, es presenten dos sessions i tres casos o processos individuals de membres d'este grup. El segon capítol té com a objectiu desplaçar a l'àmbit de l'arteterapia alguns dels pressupostos de la fenomenologia existencial de Heidegger. Per això, seran recuperades algunes situacions de la praxi arreplegades en el capitul anterior a fi de mantindre un diàleg continu entre els aspectes conceptuals més significatius i la pràctica. El tercer capitul, per a atendre des de la proximitat a les possibilitats que este marc conceptual comporta tant per al treball efectiu en les sessions com posteriorment per a la reflexió entorn de les mateixes, s'analitzaran els tres casos presentats amb anterioritat. Finalment, i a manera de recapitulació, es sintetitzen les condicions, la praxi i els arguments teòrics que permeten entendre el treball terapèutic / Takkal Fernández, A. (2016). HERMENÉUTICA DE LA FACTICIDAD, [PSICO]TERAPIA Y ARTE. UN ESTUDIO TEÓRICO-PRÁCTICO PARA LA INTERVENCIÓN EN GRUPOS DE SALUD MENTAL [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63267 / TESIS
39

As ações de cuidado de profissionais de saúde implicados no Programa de Humanização do Parto

Maciel, Ana Maria Sá Barrêto 03 January 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2017-06-01T18:08:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 dissertacao_ana_maria.pdf: 1700854 bytes, checksum: f8512a7c1e53e883d0dfd260dff5b27b (MD5) Previous issue date: 2012-01-03 / This research has the general objective of understanding the meanings of caring in the clinical action of health professionals inside a maternity in the countryside of Pernambuco who are involved in the Program for the Humanization of Childbirth (PHP). The studies have taken into account the conceptions of humanization, shelter and care defined by the program. Its specific objectives are: analyze the PHP of the Ministry of Health through the stated conceptions; describe the care methods of the health professionals who participate in the PHP and understand the meanings that they give to their professional clinical actions. It includes six (06) participants, all of them members of the staff of the referred maternity hospital. They received training and qualification to act for the Program for the Humanization of Childbirth. The methodology used includes a documentary investigation to research the conception of humanization that is at the root of the training provided to the teams who participate in the PHP. At a second moment, we have adopted the qualitative focus in an interventional clinical perspective from an existential phenomenological way of understanding. The cartographic method, which means designing and unveiling the research scenario and also the fields of studies followed by the researcher, was considered in this research. The tools used were the researcher's field diary and the testimonials (with starter question) of health professionals (subject collaborators). The consequent narratives, all of them substantiated as possibilities for development of lived experiences, were guided by texts of Benjamin (1999). As analysis procedure, it was taken into consideration the philosophical hermeneutics such as punctuated by Gadamer (2005). The narratives unveiled the guiding questions that of our research affects the participants deeply. The technical view which guide the reflections about how to conceptualize the care in clinical action and the construction of the biomedical model applied in childbirth care, in which the healthcare professionals are linked, are some of the themes present in the narratives of the participants. Thus, the research may contribute to that participants could thematize about the possibility of conceiving the man, the world and the science itself in other ways which the covered exclusively by the technical vision / Esta pesquisa teve como objetivo geral compreender os sentidos do cuidado na ação clínica de profissionais de saúde inseridos em uma maternidade do interior de Pernambuco implicados no Programa de Humanização do Parto (PHP), a partir das concepções de humanização, acolhimento e cuidado definidos pelo programa. Como objetivos específicos: analisar o PHP do Ministério de Saúde nas referidas concepções; descrever os modos de cuidado dos profissionais de saúde que participam do PHP e compreender os sentidos que estes profissionais dão à sua ação clínica. Incluiu 06 (seis) participantes, integrantes do quadro funcional da maternidade referida, que receberam treinamento e qualificação para atuarem na perspectiva do Programa de Humanização do Parto. A metodologia incluiu em uma primeira fase uma investigação de natureza documental para pesquisarmos a concepção de humanização que está na raiz dos treinamentos oferecidos as equipes que participam do PHP. Em um segundo momento adotou-se o enfoque qualitativo numa perspectiva clínica interventiva a partir do modo de compreensão fenomenológico existencial. O método cartográfico, que expõe desenhando e desvelando o cenário da pesquisa e o caminhar do pesquisador foi considerado nesta pesquisa. Os instrumentos foram o diário de campo do pesquisador e os depoimentos (com pergunta disparadora) dos profissionais de saúde (sujeitos colaboradores). As narrativas consequentes, fundamentadas, como possibilidades de elaboração da experiência vivida, foram guiadas pelas leituras de Benjamin (1999). Como procedimento de análise, tomou-se a hermenêutica filosófica tal como pontuada por Gadamer (2005). As narrativas desvelaram que as questões que nortearam nossa pesquisa afetam profundamente os participantes. A visão técnica que guia as reflexões sobre a forma de conceber o cuidado na ação clínica e a construção do modelo biomédico aplicado na assistência ao parto, nas quais os profissionais de saúde estão atrelados são algumas das temáticas que permearam as narrativas. Assim, a pesquisa pode contribuir para que os participantes pudessem tematizar sobre a possibilidade de conceber o homem, o mundo e a própria ciência de outros modos que os contemplados exclusivamente pela visão tecnicista
40

À procura de sentido da atenção psicológica com adolescentes em privação de liberdade / Seeking sense in psychological attention for adolescents under freedom deprivation

Mosqueira, Sashenka Meza 20 October 2008 (has links)
Este trabalho apresenta investigação realizada a partir de interrogantes emergentes em projeto de Acompanhamento Psicológico oferecido para adolescentes em privação de liberdade. A prática clínica oferecida aos jovens insere-se no projeto de Atenção Psicológica em Instituições do Laboratório de Estudos e Prática de Psicologia Fenomenológica Existencial do IPUSP. Para contextualizar a construção da modalidade clínica em andamento no projeto retoma-se a história do laboratório e as origens teóricas da prática psicológica por ele desenvolvida. Esta re-visitação lança questionamentos às transformações ocorridas no campo do exercício clínico a partir do estudo e reflexão da Fenomenologia Existencial como referencial filosófico que influencia a pesquisa e intervenção em Psicologia. Após apresentação da história do projeto de acompanhamento, situa-se o leitor no contexto institucional em que este se realiza. Posteriormente, apresenta-se o caminho percorrido junto a adolescentes atendidos, ou em atendimento, no projeto de acompanhamento psicológico. A procura de sentido da atenção psicológica realiza-se pela via da análise interpretativa de narrativas de jovens que relatam o modo como compreendem sua experiência de atendimento. Diários de bordo de atendimentos e de supervisão do projeto oferecem-se como complemento dessas narrativas na tessitura de sentido da ação clínica realizada em instituição para jovens que cumprem medida sócio-educativa de internação. / This work presents an investigation based on questions that emerged from a research on Psychological Accompanying Project for adolescents under freedom deprivation. The clinical practice offered to the juveniles is a part of a Psychological Attention Project at Institutions of the Laboratory of Studies and Practices on Existential Phenomenological Psychology of the IPUSP. In order to contextualize the development of the projects ongoing clinical approach, we revisited the laboratory history and the theoretical origins of its psychological practice. This review raises questions referring to the changes that occurred in the field of the clinical practice due to the reflections brought by the study of the Existential Phenomenology as a philosophical referential that affects psychological research and intervention. After the presentation of the history of the Psychological Accompanying Project, the reader is brought to the institutional context in which it takes place. Subsequent to that, the steps are presented, which were taken along with both of the adolescents that have received psychological care and the ones under treatment in the Psychological Accompanying Project. The search for a sense in psychological attention is carried out through the interpretative analysis of the stories narrated by juveniles describing the way they experienced psychological care. Log books of the projects psychological sessions as well as the supervisions ones complement the narratives in the construction of the sense of the clinical approach done at an institution for adolescents subjected to social-educational freedom deprivation measure.

Page generated in 0.0603 seconds