Spelling suggestions: "subject:"heterocíclicos"" "subject:"heterocíclicos""
21 |
Síntese e avaliação da atividade biológica de compostos N-HeterocíclicosSangi, Diego Pereira 28 July 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:34:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1
3719.pdf: 5319132 bytes, checksum: 8fb7969cc4c974a6f7af6ab0ef8a3a6a (MD5)
Previous issue date: 2011-07-28 / Universidade Federal de Minas Gerais / N-heterocyclic compounds have a large number of biochemical and medical applications and an important role in the discovery of new drugs, and many of best sellers, currently in use, contains one or more N-heterocyclic rings. Some classes of N-heterocyclic compounds are considered privileged scaffolds because the large spectrum of biological activities. In this work we developed a new microwave promoted synthesis of N,Sacetals and N-heterocycles, more specifically, benzoxazoles, oxazolines, hexahidropyrimidines and oxazinanes, starting from ketenedithioacetal. This new procedure allowed the synthesis of these compounds in shorter period of time when compared with other procedures described in the literature. A library of quinoxaline 2,3 disubstituted was synthesized, employing cross coupling reactions and also condensation of o-phenylenediamine and α-diketones. Biological activity of the quinoxalines 2,3-disubstituted was evaluated on the proliferation of promastigotes of Leishmania amazonensis and epimastigotes of Trypanosoma cruzi. Some of the synthesized quinoxalines showed good inhibition values at low concentrations. The anti-proliferative activity of the 2,3-diarylquinoxalines were also evaluated using MDA-MB231 and MCF-7 cells, however they showed no significant inhibition . / Os compostos N-heterocíclicos possuem um grande número de aplicações bioquímicas e médicas e tem papel importante na descoberta de novos fármacos, sendo que muitos dos mais vendidos atualmente, contem um ou mais anéis Nheterocíclicos. Algumas classes de compostos N-heterocíclicos são ditas estruturas privilegiadas devido ao seu amplo espectro de atividades biológicas. Neste trabalho desenvolveu-se uma metodologia empregando reações promovidas por aquecimento proveniente de micro-ondas para a síntese de N,Sacetais e N-heterocíclos, mais especificamente, benzoxazóis, oxazolinas, hexaidropirimidinas e oxazinanos, a partir de etilenoditioacetal. Este novo procedimento permitiu a obtenção destes compostos em tempo bastante inferior a outros procedimentos descritos na literatura. Sintetizou-se uma coleção de quinoxalinas 2,3-dissubstituídas, empregando uma metodologia via reações de acoplamento cruzado e outra de condensação de o-fenilenediaminas e α-dicetonas. A atividade destas quinoxalinas 2,3- dissubstituídas foi avaliada frente à proliferação de formas promastigotas de Leishmania amazonensis e formas epimastigotas de Trypanossoma cruzi. Algumas das quinoxalinas sintetizadas apresentaram bons valores de inibição a baixas concentrações. A atividade antiproliferativa das 2,3-diarilquinoxalinas foi avaliada com células MDA-MB231 e MCF-7, entretanto não apresentaram inibição significativa
|
22 |
Complexos de rutênio(II) coordenados a carbenos N-heterocíclicos como pré-catalisadores para mediar reações de ROMP de norborneno e ATRP de metacrilato de metila / Complexes of ruthenium (II) coordinated to N-heterocyclic carbenes as pre-catalysts to mediate reactions of norbornene ROMP and methyl methacrylate ATRPIdehara, André Hideki Silva [UNESP] 19 May 2017 (has links)
Submitted by André Hideki Silva Idehara (bigandrehideki@hotmail.com) on 2017-06-21T23:19:48Z
No. of bitstreams: 1
DISSERTAÇÃO FINAL - HIDEKI - Versão com Ficha catalográfica.pdf: 3078841 bytes, checksum: c8af57c04331eeae745c24039f407fcd (MD5) / Approved for entry into archive by Luiz Galeffi (luizgaleffi@gmail.com) on 2017-06-22T16:55:21Z (GMT) No. of bitstreams: 1
idehara_ahs_me_sjrp.pdf: 3078841 bytes, checksum: c8af57c04331eeae745c24039f407fcd (MD5) / Made available in DSpace on 2017-06-22T16:55:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1
idehara_ahs_me_sjrp.pdf: 3078841 bytes, checksum: c8af57c04331eeae745c24039f407fcd (MD5)
Previous issue date: 2017-05-19 / A investigação de sistemas catalíticos duais capazes de mediar as reações de polimerização por abertura de anel via metátese (ROMP) e de polimerização radicalar por transferência de átomo (ATRP) simultaneamente é de grande interesse e importância na obtenção de novos materiais com potencial de aplicação. Neste estudo, novos complexos de Rutênio(II) coordenados a diferentes carbenos N-heterocíclicos derivados de cicloalquilaminas (ciclopentil (IPent) (1a), ciclohexil (IHex) (1b), cicloheptil (IHept) (1c) e ciclooctil (IOct) (1d)) foram sintetizados: [RuCl2(S-dmso)2(IPent)] (2a), [RuCl2(S-dmso)2(IHex)] (2b), [RuCl2(S-dmso)2(IHept)] (2c) e [RuCl2(S-dmso)2(IOct)] (2d). Os sais imidazólicos e seus respectivos complexos de rutênio foram caracterizados por FTIR, UV-Vis, RMN e voltametria cíclica, comprovando-se o sucesso na síntese dos mesmos. Os complexos planejados foram avaliados como precursores catalíticos em reações de ROMP de norborneno (NBE) e em reações de ATRP de metacrilato de metila (MMA). As sínteses de polinorborneno (poliNBE) via ROMP com os complexos 2a-d como pré-catalisadores foram avaliadas sob condições de reação ([EDA]/[Ru] = 28 (5 µL), [NBE]/[Ru] = 5000, temperatura de 50 ºC, utilizando clorofórmio como solvente, variando o tempo até 60 minutos. A polimerização de MMA via ATRP foi conduzida usando os complexos 2a-d na presença de etil-α-bromoisobutirato (EBiB) como iniciador. Os testes catalíticos foram avaliados em função do tempo de reação usando a razão molar [MMA]/[EBiB]/[Ru] = 1000/2/1. Todos os experimentos via ATRP foram conduzidos à 85 °C. A correlação linear do ln([MMA]0/[MMA]) em função do tempo na ATRP de MMA mediada pelos complexos 2a-d indica que a concentração de radicais permanece constante durante a polimerização. As massas moleculares aumentaram com a conversão com a diminuição dos valores de IPD, no entanto, as massas moleculares experimentais foram maiores do que as massas moleculares teóricas. Percebeu-se então que o melhor complexo, para mecanismo via ATRP, na condição descrita, foi o complexo 2d, mostrando uma boa conversão (próximo de 80%) com baixo IPD, enquanto que, para o mecanismo via ROMP, o complexo de melhor atividade foi o 2a. / The investigation of dual catalytic systems able to mediate simultaneously ring-opening metathesis polymerization (ROMP) and atom-transfer radical polymerization (ATRP) reactions is of great interest and importance in obtaining new materials with potential for application. In the study, new complexes of Ruthenium (II) coordinated to different N-heterocyclic carbenes derived from cycloalkylamines (cyclopentyl (IPent) (1a), cyclohexyl (IHex) (1b), cycloheptyl (IHept) (1c) and cyclooctyl (IOct) (1d), [RuCl2(S-dmso)2(IHept)] (2a), [RuCl2(S-dmso)2(IHex)] (2b) [RuCl2(S-dmso)2(IHept)] (2c) and [RuCl2(S-dmso)2(IOct)] (2d). The imidazole salts and their respective ruthenium complexes were characterized by FTIR, UV-Vis, NMR and cyclic voltammetry, proving the success in their synthesis. The planned complexes were evaluated as catalytic precursors in norbornene ROMP (NBE) reactions and in methyl methacrylate (MMA) ATRP reactions. The polynorbornene (polyNBE) syntheses via ROMP with complexes 2a-d as pre-catalysts were evaluated under reaction conditions ([EDA] / [Ru] = 28 (5 μL), [NBE] / [Ru] = 5000, The polymerization of MMA via ATRP was conducted using the complexes 2a-d in the presence of ethyl α-bromoisobutyrate (EBiB) as the initiator.The catalytic tests were evaluated As a function of the reaction time using the molar ratio [MMA] / [EBiB] / [Ru] = 1000/2/1. All ATRP experiments were conducted at 85 °C. The linear correlation of ln ([MMA]0 / [MMA]) as a function of time in MMA ATRP mediated by complexes 2a-d indicates that the concentration of radicals remains constant for a polymerization. As molecular weights increased with a conversion with a decrease in IPD values, however, as experimental molecular masses were higher than as theoretical molecular masses. It was then realized that the best complex, for mechanism via ATRP and in condition, was the 2d complex, showing a good conversion (close to 80%) with low IPD, whereas, for the mechanism via ROMP, the complex of Best activity was the 2a.
|
23 |
Síntese de moléculas fluoradas contendo o núcleo isoxazolLopes, Luana Dezingrini January 2010 (has links)
No mundo dos heterociclos de 5 membros, o isoxazol recebe atenção devido à sua ampla empregabilidade em produtos biológicos, farmacêuticos e tecnológicos. Além das suas propriedades medicinais bastante conhecidas, isoxazóis são intermediários interessantes em síntese orgânica, e desempenham um papel importante na síntese de novos materiais líquido-cristalinos. A combinação de diferentes características interessantes estimulou o estudo da influência do flúor nas propriedades dos compostos orgânicos. Os atributos importantes desse substituinte asseguram que modificações significativas são frequentemente encontradas em relação ao ponto de fusão, morfologia da mesofase e temperaturas de transição. O presente trabalho descreve a síntese e caracterização de uma nova coleção de cristais líquidos baseados em isoxazóis fluorados. Metodologias sintéticas clássicas foram empregadas na preparação destes compostos, e a cicloadição [3+2] 1,3-dipolar foi a etapa chave da rota sintética. A estrutura e a pureza dos compostos sintetizados foram confirmadas por RMN de 1H, 13C e 19F. Posteriormente, as propriedades térmicas e líquido-cristalinas foram investigadas por MOLP, DSC e TGA. Em paralelo, as propriedades fotofísicas de alguns compostos foram estudadas, em solução, através de espectroscopia de absorção de UV-vis. Além disso, foi realizado um estudo computacional sobre os perfis de torção angular para a construção de curvas de energia potencial dos compostos finais 17a-d. Apesar da existência dos carbonos sp3 nas isoxazolinas, comportamento mesomórfico foi encontrado em três delas, 16l e 16m apresentaram mesofase SmA e a 16n apresentou mesofase colunar. Os isoxazóis 17k-n revelaram a existência de propriedades líquido-cristalinas, exibindo mesofases enantiotrópicas, SmC (17k), a sequência SmC→SmA (17l e 17m) e Colhex para o isoxazol tipo Janus (17n). As isoxazolinas 16k e 16l e os isoxazóis 17k, 17l e 17n foram submetidos a análises de TGA e apresentaram boa estabilidade térmica. Este trabalho contribui para uma melhor compreensão da relação entre estrutura e propriedades em moléculas como os isoxazóis 3,5-dissubstituídos contendo ou não átomos de flúor e facilita a concepção de compostos novos e mais complexos. / In the world of 5-membered heterocycles, the isoxazole gets some attention due to its wide employability in biological, pharmaceutical and technological products. Beyond their well-known medicinal properties, isoxazoles are interesting intermediates in organic synthesis, and play an important role in the synthesis of novel liquid crystalline materials. The combination of different interesting characteristics has stimulated the study of fluorine influence on the organic compounds properties. The important attributes of the fluoro substituent ensures that significant modifications are frequently encountered in respect of melting point, mesophase morphology and transition temperatures. The present work describes the synthesis and characterization of a new collection of liquid crystals based on fluorinated isoxazoles. Classical synthetic methodologies were employed in the preparation of these compounds, and the [3+2] 1,3-dipolar cycloaddition was the key step of the synthetic route. The synthesized compounds had their structure and purity confirmed by 1H, 13C and 19F NMR. Subsequently, the thermal and liquid crystalline properties were investigated by POM, DSC and TGA. In parallel, the photophysical properties of some compounds were studied in solution by UV-vis absorption spectroscopy. Additionally, a computational study on torsional profiles to construct potential energy curves of the final compounds 17a-d has been done. The results obtained evidence that despite the existence of sp3 carbons in isoxazolines, mesomorphic behavior was found in three of them, 16l and 16m showed SmA mesophase and 16n showed columnar mesophase. The 17k-n isoxazoles revealed the existence of liquid crystalline properties, exhibiting enantiotropic mesophases, SmC (17k), the sequence SmC→SmA (17l and 17m) and Colhex for the isoxazole Janus type (17n). The 16k and 16l isoxazolines and the 17k, 17l, and 17n isoxazoles were subjected to TGA analysis and showed good thermal stability. This work contributes to a better understanding of the structure-property relationship in molecules such as 3,5-disubstituted isoxazoles containing or not fluorine atoms and facilitates the design of new and more complex compounds.
|
24 |
Síntese e estudo do comportamento térmico de compostos anfifílicos derivados do 3,5-difenilisoxazolSales, Eric Souza January 2015 (has links)
Este trabalho descreve a síntese e caracterização de novos compostos anfifílicos derivados do 3,5-difenilisoxazol. A série n-IL-mX foi planejada levando em consideração o tamanho da cauda apolar (n = número de carbonos da cadeia alquílica, 8’ = 2-etilhexila), o grupo rígido (IL = 3,5-difenilisoxazol), o tamanho do espaçador (m = número de carbonos da cadeia alquílica) e a cabeça polar (X = Br; Ox-dioxolano, DiOH-diol, N-sal quaternário de amônio, OH- Álcool). Foram empregadas metodologias clássicas de síntese na preparação dos compostos finais, sendo a reação de ciclo-adição [3+2] 1,3-dipolar a etapa chave da rota sintética. A caracterização dos compostos sintetizados foi realizada por análises de 1D-RMN de ¹H, ¹³C e 2D-RMN COSY, HMQC, além da espectroscopia de infravermelho (IR). Posteriormente o comportamento térmico dos novos materiais foi investigado por análise de MOLP e DSC. Todos os compostos da série n-IL-mX apresentaram comportamento mesomórfico. Esse comportamento mostrou-se bastante dependente do grupo polar X na porção terminal dos compostos. A presença do átomo de bromo (10-IL-10Br) levou a formação da mesofase SmA, enquanto que grupos derivados do dioxolano (8-IL-10Ox) e diol (8-IL-10DiOH) levaram a formação de mesofases inclinadas (SmC) com faixa de existência de até 34,6 ºC. A presença de hidroxilas no composto 8-IL-10DiOH levou a uma forte tendência de alinhamento homeotrópico da mesofase SmA. A presença do brometo de tetra-alquilamônio (10-IL-10N) levou a formação de mesofases SmA, SmX, CrX. O sal de amônio apresentou pouca resistência térmica, degradando ao passar para o estado líquido quando aquecido. A presença de uma cauda apolar ramificada levou a uma diminuição nas temperaturas de transição do composto 8’-IL-11OH. / This work describes the synthesis and characterization of new amphiphilic compounds derived from 3,5-diphenylisoxazole. The n-IL-mX series was planned considering the size of the hydrocarbon tail (n = number of carbons of the alkyl chain, 8' = 2-ethylhexyl), the rigid group (IL = 3.5-diphenylisoxazole), the length of the spacer group (m = number of carbons of the alkyl chain), the polar head (X = Br; Ox-dioxolane, DiOH-diol, N-quaternary ammonium salt, OH-alcohol). Classical synthetic methodologies were employed in the preparation of the target compounds, and the [3+2] 1,3-dipolar cycloaddition was the key step of the synthetic route. The synthesized compounds were characterized by ¹H and ¹³C NMR, COSY, and HMQC 2D-NMR, IR spectroscopy. Subsequently, the thermal and liquid crystalline properties were investigated by POM and DSC. All compounds in the series n-IL-mX displayed mesomorphic behavior. This behavior was strongly dependent of the polar group X in the terminal portion of the compounds. The Bromine atom (10-IL-10Br) led to formation of SmA mesofase. While groups derived from dioxolane (8-IL-10Ox) and diol (8-IL-10DiOH) led to the formation of the tilted mesophases (SmC) with existence range up to 34.6 ºC. The hydroxyl groups in the 8-IL-10DiOH led to a strong tendency to homeotropic alignment in the SmA mosophase. The tetraalkylammonium bromide group (10-IL-10N) led to formation of SmA, SmX, CrX mesophaases. However, the ammonium salt displayed low thermal stability, degrading in the liquid phase. The presence of a branched apolar tail decreased the temperatures transitions to the 8’-IL-11OH compound.
|
25 |
Síntese de moléculas fluoradas contendo o núcleo isoxazolLopes, Luana Dezingrini January 2010 (has links)
No mundo dos heterociclos de 5 membros, o isoxazol recebe atenção devido à sua ampla empregabilidade em produtos biológicos, farmacêuticos e tecnológicos. Além das suas propriedades medicinais bastante conhecidas, isoxazóis são intermediários interessantes em síntese orgânica, e desempenham um papel importante na síntese de novos materiais líquido-cristalinos. A combinação de diferentes características interessantes estimulou o estudo da influência do flúor nas propriedades dos compostos orgânicos. Os atributos importantes desse substituinte asseguram que modificações significativas são frequentemente encontradas em relação ao ponto de fusão, morfologia da mesofase e temperaturas de transição. O presente trabalho descreve a síntese e caracterização de uma nova coleção de cristais líquidos baseados em isoxazóis fluorados. Metodologias sintéticas clássicas foram empregadas na preparação destes compostos, e a cicloadição [3+2] 1,3-dipolar foi a etapa chave da rota sintética. A estrutura e a pureza dos compostos sintetizados foram confirmadas por RMN de 1H, 13C e 19F. Posteriormente, as propriedades térmicas e líquido-cristalinas foram investigadas por MOLP, DSC e TGA. Em paralelo, as propriedades fotofísicas de alguns compostos foram estudadas, em solução, através de espectroscopia de absorção de UV-vis. Além disso, foi realizado um estudo computacional sobre os perfis de torção angular para a construção de curvas de energia potencial dos compostos finais 17a-d. Apesar da existência dos carbonos sp3 nas isoxazolinas, comportamento mesomórfico foi encontrado em três delas, 16l e 16m apresentaram mesofase SmA e a 16n apresentou mesofase colunar. Os isoxazóis 17k-n revelaram a existência de propriedades líquido-cristalinas, exibindo mesofases enantiotrópicas, SmC (17k), a sequência SmC→SmA (17l e 17m) e Colhex para o isoxazol tipo Janus (17n). As isoxazolinas 16k e 16l e os isoxazóis 17k, 17l e 17n foram submetidos a análises de TGA e apresentaram boa estabilidade térmica. Este trabalho contribui para uma melhor compreensão da relação entre estrutura e propriedades em moléculas como os isoxazóis 3,5-dissubstituídos contendo ou não átomos de flúor e facilita a concepção de compostos novos e mais complexos. / In the world of 5-membered heterocycles, the isoxazole gets some attention due to its wide employability in biological, pharmaceutical and technological products. Beyond their well-known medicinal properties, isoxazoles are interesting intermediates in organic synthesis, and play an important role in the synthesis of novel liquid crystalline materials. The combination of different interesting characteristics has stimulated the study of fluorine influence on the organic compounds properties. The important attributes of the fluoro substituent ensures that significant modifications are frequently encountered in respect of melting point, mesophase morphology and transition temperatures. The present work describes the synthesis and characterization of a new collection of liquid crystals based on fluorinated isoxazoles. Classical synthetic methodologies were employed in the preparation of these compounds, and the [3+2] 1,3-dipolar cycloaddition was the key step of the synthetic route. The synthesized compounds had their structure and purity confirmed by 1H, 13C and 19F NMR. Subsequently, the thermal and liquid crystalline properties were investigated by POM, DSC and TGA. In parallel, the photophysical properties of some compounds were studied in solution by UV-vis absorption spectroscopy. Additionally, a computational study on torsional profiles to construct potential energy curves of the final compounds 17a-d has been done. The results obtained evidence that despite the existence of sp3 carbons in isoxazolines, mesomorphic behavior was found in three of them, 16l and 16m showed SmA mesophase and 16n showed columnar mesophase. The 17k-n isoxazoles revealed the existence of liquid crystalline properties, exhibiting enantiotropic mesophases, SmC (17k), the sequence SmC→SmA (17l and 17m) and Colhex for the isoxazole Janus type (17n). The 16k and 16l isoxazolines and the 17k, 17l, and 17n isoxazoles were subjected to TGA analysis and showed good thermal stability. This work contributes to a better understanding of the structure-property relationship in molecules such as 3,5-disubstituted isoxazoles containing or not fluorine atoms and facilitates the design of new and more complex compounds.
|
26 |
Síntese e estudo do comportamento térmico de compostos anfifílicos derivados do 3,5-difenilisoxazolSales, Eric Souza January 2015 (has links)
Este trabalho descreve a síntese e caracterização de novos compostos anfifílicos derivados do 3,5-difenilisoxazol. A série n-IL-mX foi planejada levando em consideração o tamanho da cauda apolar (n = número de carbonos da cadeia alquílica, 8’ = 2-etilhexila), o grupo rígido (IL = 3,5-difenilisoxazol), o tamanho do espaçador (m = número de carbonos da cadeia alquílica) e a cabeça polar (X = Br; Ox-dioxolano, DiOH-diol, N-sal quaternário de amônio, OH- Álcool). Foram empregadas metodologias clássicas de síntese na preparação dos compostos finais, sendo a reação de ciclo-adição [3+2] 1,3-dipolar a etapa chave da rota sintética. A caracterização dos compostos sintetizados foi realizada por análises de 1D-RMN de ¹H, ¹³C e 2D-RMN COSY, HMQC, além da espectroscopia de infravermelho (IR). Posteriormente o comportamento térmico dos novos materiais foi investigado por análise de MOLP e DSC. Todos os compostos da série n-IL-mX apresentaram comportamento mesomórfico. Esse comportamento mostrou-se bastante dependente do grupo polar X na porção terminal dos compostos. A presença do átomo de bromo (10-IL-10Br) levou a formação da mesofase SmA, enquanto que grupos derivados do dioxolano (8-IL-10Ox) e diol (8-IL-10DiOH) levaram a formação de mesofases inclinadas (SmC) com faixa de existência de até 34,6 ºC. A presença de hidroxilas no composto 8-IL-10DiOH levou a uma forte tendência de alinhamento homeotrópico da mesofase SmA. A presença do brometo de tetra-alquilamônio (10-IL-10N) levou a formação de mesofases SmA, SmX, CrX. O sal de amônio apresentou pouca resistência térmica, degradando ao passar para o estado líquido quando aquecido. A presença de uma cauda apolar ramificada levou a uma diminuição nas temperaturas de transição do composto 8’-IL-11OH. / This work describes the synthesis and characterization of new amphiphilic compounds derived from 3,5-diphenylisoxazole. The n-IL-mX series was planned considering the size of the hydrocarbon tail (n = number of carbons of the alkyl chain, 8' = 2-ethylhexyl), the rigid group (IL = 3.5-diphenylisoxazole), the length of the spacer group (m = number of carbons of the alkyl chain), the polar head (X = Br; Ox-dioxolane, DiOH-diol, N-quaternary ammonium salt, OH-alcohol). Classical synthetic methodologies were employed in the preparation of the target compounds, and the [3+2] 1,3-dipolar cycloaddition was the key step of the synthetic route. The synthesized compounds were characterized by ¹H and ¹³C NMR, COSY, and HMQC 2D-NMR, IR spectroscopy. Subsequently, the thermal and liquid crystalline properties were investigated by POM and DSC. All compounds in the series n-IL-mX displayed mesomorphic behavior. This behavior was strongly dependent of the polar group X in the terminal portion of the compounds. The Bromine atom (10-IL-10Br) led to formation of SmA mesofase. While groups derived from dioxolane (8-IL-10Ox) and diol (8-IL-10DiOH) led to the formation of the tilted mesophases (SmC) with existence range up to 34.6 ºC. The hydroxyl groups in the 8-IL-10DiOH led to a strong tendency to homeotropic alignment in the SmA mosophase. The tetraalkylammonium bromide group (10-IL-10N) led to formation of SmA, SmX, CrX mesophaases. However, the ammonium salt displayed low thermal stability, degrading in the liquid phase. The presence of a branched apolar tail decreased the temperatures transitions to the 8’-IL-11OH compound.
|
27 |
Avaliação do acido S-(+)-O- acetil-mandelico como auxiliar quiral na adição de aliltrimetilsilano a ions N-aciliminios ciclicos derivados da pirrolidina e piperidinaMontes d'Oca, Marcelo Gonçalves 20 July 2018 (has links)
Orientador: Ronaldo A. Pilli / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Quimica / Made available in DSpace on 2018-07-20T03:46:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Montesd'Oca_MarceloGoncalves_M.pdf: 1493991 bytes, checksum: 391d19bf2ac2786b42ca40e281d8a167 (MD5)
Previous issue date: 1995 / Mestrado
|
28 |
Síntesis de compuestos heterocíclicos utilizando catalizadores heterogéneos mono y multifuncionalesMartí Montaner, Laura 19 October 2015 (has links)
[EN] During the 1980s a new philosophy of chemical research and engineering
gave rise, the so-called \Green Chemistry", and made both society and the
industry aware of the need for a change. In this sense, catalysis provides the
necessary tools for improving industrial processes as well as laboratory-scale
ones. Speci cally, heterogeneous catalysis allows a signi cant saving both economically
and environmentally, since it decreases the number of separation
steps, which results in a smaller amount of byproducts and allows an easier
retrieval of the catalyst. Within Chemistry, the elds of Fine and Pharmaceutical
Chemistry require a greater e ort in order to reduce the E Factor. An
approach for this task implies the design of multifunctional-character catalysts
in order to perform multi-stage processes which combines several reaction steps
into the same container. This avoids the isolation of intermediate products and
ultimately translates into economical and envorimental savings.
In this dissertation the synthesis of pharmaceutically-relevant heterocyclic
compounds by multi-stage processes have been carried out. For each process
an optimum multifunctional-character catalyst has been properly designed.
The synthesis of 2,3-dihydro-4(1H)quinolinones, which ful ll many biological
activities, has been performed. For this issue the preparation
of 2'-aminochalcones, namely their precursors, was studied by means
of a multi-stage process. A Claisen-Schmidt condensation between onitroacetophenone
and benzaldehyde was rstly made, followed by a
selective reduction of the nitro functional group to an amine group. This
was accomplished by means of a bi-functional catalyst combining a basic
metal oxide and a metal.
After the optimization of the synthesis procedure for 2'-aminochalcones,
a study of their intramolecular cyclization in order to yield dihydroquinolinones
was carried out. This was accomplished by using mesoporous
allumino-silicates as acid catalysts. Besides, a multi-stage process
was achieved for obtaining dihydroquinolinones from 2'-nitrochalcones
by combining metal and acid catalysts.
Benzothiazepines, which are highly relevant in the pharmaceutical industry
as psychotherapeutic drugs and are also related to the circulatory
system, have been synthesized by cyclic condensation of chalcones
with 2-aminothiophenol using as an optimum catalyst the mesoporous
alluminosilicate MCM- 41. To this regard, a multi-stage process for
obtaining benzothiacepines has been designed both in batch and continuous
reactors, which has as a rst step the production of chalcone
by means of a Claisen-Schmidt condensation between benzaldehyde and
acetophenone using a basic catalyst (MgO), and a second step consisting
of a cyclic condensation between the chalcone and 2-aminophenol aided
by MCM-41 as an acid catalyst.
Finally 2,1-benzisoxazoles derivatives, pharmaceutical drugs which act as
anti-in
ammatories in central nervous system diseases, have been synthesized,
and excellent yields and selectivities have been obtained. The
synthesis used as precursors o-nitroacyl-aromatic-type compounds and
employed supported-metal catalysts. The process consists of a cascadetype
reaction in which a selective reduction of the nitro functional group
to hydoxylamine is performed, followed by a nucleophylic attack from
the latter to the carbonyl group. Subsequent cyclization and dehydration
yields to the ring of 2,1-benzisoxazole. / [ES] Gracias a la corriente ideol ogica surgida en la d ecada de los 80, a trav es
de la Qu mica Verde, la Industria Qu mica y la sociedad han sido conscientes
de la necesidad de un cambio. En este sentido, la cat alisis proporciona
las herramientas necesarias para mejorar los procesos industriales y a escala
de laboratorio. Concretamente, la cat álisis heterog énea permite un ahorro
signi cativo tanto económico como medioambiental, ya que reduce las etapas
de separaci ón, generando menos subproductos y permitiendo la f ácil recuperación del catalizador. Dentro del sector de la Qu mica, la Qu mica Fina y
Farmac eutica requieren de un esfuerzo mayor para disminuir el Factor E. Una
estrat egia para conseguirlo es el diseño de catalizadores multifuncionales para
llevar a cabo procesos multietapa que combinen varias etapas de reacci on en
un mismo recipiente, evitando el aislamiento de productos intermedios, con el
consiguiente ahorra econ omico y medioambiental.
En esta Tesis doctoral se presenta la s ntesis de compuestos heteroc í clicos
de inter es farmacol ogico a trav es de procesos multietapa donde se ha diseñado
el catalizador heterog eneo multifuncional óptimo para cada tipo de proceso.
Se ha llevado a cabo la s íntesis de 2,3-dihidro-4(1H)quinolinonas que
presentan una amplia variedad de actividades biol ógicas. Para ello se estudi ó la preparaci on de sus precursores, las 2'-aminochalconas mediante
un proceso multietapa. As í, en el primer paso se ha llevado a cabo la condensación de Claisen-Schmidt entre o-nitroacetofenona y benzaldeh ído,
y posteriormente se ha realizado la reducci ón selectiva del grupo nitro a
amino. Para ello se ha diseñado un catalizador bifuncional que combina
un óxido b ásico y un catalizador met álico.
Tras la optimizaci ón del proceso para la obtenci ón de 2'-aminochalconas
se ha realizado el estudio su ciclaci ón intramolecular para dar lugar
a las dihidroquinolinonas, mediante la utilizaci ón de aluminosilicatos
mesoporosos como catalizadores ácidos. Tambi én se ha conseguido un
proceso multietapa para la obtenci ón de dihidroquinolinonas desde 2'-
nitrochalcona combinando catalizadores met álicos y ácidos.
Se han sintetizado benzotiacepinas, las cuales presentan un gran ínter és
farmacol ógico como medicamentos psicoterapeuticos y con actividad a
nivel cardiovascular, mediante la ciclocondensaci ón de chalconas con
2-aminotiofenol utilizando como catalizador óptimo el aluminosilicato
mesoporoso MCM -41. Se ha diseñado un proceso multietapa para
la obtenci ón de benzotiacepinas, tanto en un reactor discontinuo como
continuo, que implica como primera etapa la obtenci ón de la chalcona
mediante la condensaci on de Claisen-Schmidt entre benzalde í ho y acetofenona
en presencia de un catalizado b ásico (MgO) y la segunda etapa
consiste en la ciclocondensaci ón de la chalcona con 2-aminotiofenol en
presencia de MCM -41 como catalizador ácido.
Por último, se han sintentizado derivados de 2,1-benzoisoxazoles, f ármacos
de inter és tanto en des órdenes del sistema nervioso central como
antiinamatorios, con excelentes rendimientos y selectividades, a partir
de compuestos del tipo o-nitroacil arom áticos y catalizadores met álicos
soportados. El proceso transcurre a trav és de una reacci ón en cascada
que implica la reducci ón selectiva del grupo nitro a hidroxilamina seguida
del ataque nucleof ílico del grupo hidroxilamino al carbonilo, que tras
ciclaci ón y deshidrataci ón conduce al anillo de 2,1-benzoisoxazol. / [CAT] Gr àcies a la corrent ideol ògica surgida en la d écada del 80, a trav és de la
Qu ímica Verda, la Ind ústria Qu ímica i la societat han sigut conscients de la
necessitat d'un canvi. En aquest sentit, la cat álisi proporciona les ferramentes
necessaries per millorar els processos industrials i a escala de laboratori. Concretament,
la cát alisi heterog eénea permet un estalvi signi catiu tant econ ómic
com mediambiental, doncs redu ï x les etapes de separaci ó, produint menys subproductes
i permetent la f ácil recuperaci ó del catalitzador. Pel que fa al sector
de la Qu ímica, la Qu ímica Fina i Farmac èutica requereixen d'un major esfor ç
per disminuir el Factor E. Una estrat ègia per conseguir-ho es el disseny de
catalitzadors multifuncionals per dur a terme processos multietapa que combinen
diverses etapes de reacci ó en un mateix recipient, evitant l'a ï llament de
productes intermitjos, conseguint un estalvi económic i mediambiental.
En aquesta Tesi Doctoral es presenta la s íntesi de compostos heteroc íclics
d'inter és farmacol ógic mitjan cant processos multietapa on s'ha dissenyat el
catalitzador heterogeni multifuncional óptim per a cada tipus de proc és.
S'ha dut a terme la s íntesi de 2,3-dihidro-4(1H)quinolinones que presenten
una gran varietat de activitats biol ógiques. Amb aquesta finalitat,
s'estudi a la preparaci ó dels seus precursors, les 2'-aminochalcones en
un proc és multietapa. Puix, en el primer pas es dugu é a terme la condensació de Claisen-Schmidt entre o-nitroacetofenona y benzaldehit, i
posteriorment, es realitz a la reducci ó selectiva del grup nitro a amino.
Per conseguir-ho, s'ha dissenyat un catalitzador bifuncional que combina
un óxid b ásic amb un catalitzador met àl ·lic.
Despr és de l'optimitzaci ó de l'obtenci ó de 2'-aminochalcones s'ha realitzat l'estudi de la seua ciclaci ó intramolecular per obtindre les dihidroquinolinones,
mitjan cant l'utilitzaci ó de aluminisilicats mesoporosos com
catalitzadors ácids. Tamb é s'han obt és dihidroquinolinones partint de 2'-
nitrochalcones en un proc és multietapa combinant catalitzadors met àlics
i ácids.
S'han sintetitzat benzotiacepines, les quals presenten un gran inter és
farmacol ògic com medicaments psicoterapeutics i amb activitat a nivell
cardiovascular, mitjan cant la ciclocondensaci ó de chalcones amb 2-
aminotiofenol emprant com catalitzador óptim l'alumini silicat mesoporos
MCM-41. S'ha dissenyat un proc és multietapa per l'obtenci ó de
benzotiacepines, tant en un reactor discontinu com continu, que implica
en la primera etapa l'obtenci ó de la chalcona per condensaci ó de Claisen-
Schmidt entre benzaldehit i acetofenona en pres encia d'un catalitzador
b ásic (MgO) i a la segona etapa la ciclocondensaci ó de la chalcona amb
2-aminotiofenol en pres ència de MCM -41 com catalitzador b ásic.
Per útim, s'han sintetitzat derivats de 2,1-benzisoxazols, f ármacs d'inter és
tant en desordres del sistema nervi os central, com anti
antiinflamatoris, amb
excel ·lents rendiments i selectivitats, partint de compostos del tipus
o-nitroacil arom atics i catalitzadors met àl ·lics suportats. El proc és es
produ ïx en una reacci ó que implica la reducci ó selectiva del grup nitro
a hidroxilamina seguida del atac nucleof í lic del grup hidroxilamina
al carbonil, que despr és de ciclaci ó i deshidrataci ó d ú a l'anell de 2,1-
benzoisoxazol. / Martí Montaner, L. (2015). Síntesis de compuestos heterocíclicos utilizando catalizadores heterogéneos mono y multifuncionales [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/56146 / TESIS
|
29 |
Semicarbazonas de aldeídos aromáticos heterocíclicos: preparação, caracterização, mecanismo da formação e ensaios de atividade antimicrobiana / Semicabazones heterocyclic aromatic aldehyde: preparation, characterization, formation mechanism and antimicrobial activity testNakasone, Veni Maria Felli 12 December 1988 (has links)
No presente trabalho prepararam-se semicarbazonas de aldeídos aromáticos heterocíclicos. Estas foram caracterizadas, tiveram sua formação estudada cineticamente e foram empregadas em ensaios de atividade antimicrobiana. As semicarbazonas foram preparadas a partir da reação entre os aldeídos heterocíclicos e cloridrato de semicarbazida e caracterizados através de seus pontos de fusão e espectros no infravermelho, ultravioleta e de ressonância magnética nuclear de 1H e de 13c. O estudo cinético foi acompanhado espectrofotometricamente a 310 nm observando-se a reação de formação das semicarbazonas em solução aquosa. No gráfico de perfil de velocidade de reação em função do pH, obtido a partir dos dados cinéticos, observou-se apenas uma inflexão em pH próximo a 5, inflexão esta que reflete mudança na etapa determinante da velocidade de reação, de maneira que, em pH< 5 a etapa determinante da velocidade de reação era a formação da carbinolamina e em pH>5 a desidratação desta. As constantes de velocidade da reação de formação da carbinolamina catalisada pelo íon hidrônio mostraram ser insensíveis ao tipo de heteroátomo presente no aldeído, enquanto que as constantes de velocidade de reação catalisada pelos ácidos carboxílicos apresentaram efeito significativo resultante da mudança do heteroátomo. Os valores de α de BrØnsted obtidos na catálise ácida geral são 0,080, 0,53 e 0,80, respectivamente, para 2-tiofenocarboxaldeído, N-metil-2-pirrolcarboxaldeído e 2-pirrolcarboxaldeído. A reação de formação da carbinolamina com catálise ácida geral deve proceder por um mecanismo \"concomitante\" que envolve a transferência de próton do íon hidrônio para o oxigênio carbonílico e a formação da ligação carbono-nitrogênio de maneira sumultânea. No estado de transição do mecanismo \"concomitante\" o efeito favorável do heteroátomo, captando elétrons, sobre a formação da ligação carbono-nitrogênio deve ser parcial ou completamente compensado pelo efeito desfavorável sobre a protonação do oxigênio carbonílico. Efetuaram-se cálculos de orbital molecular pela técnica ômega, obtendo-se os valores de densidade de carga em cada átomo e os valores de HOMO e LEMO das moléculas. Tentou-se correlacionar estes valores com a atividade antimicrobiana. O estudo da atividade antimicrobiana das semicarbazonas foi efetuado inicialmente através de dois métodos diferentes: Método da difusão em meio sólico e Método da diluição seriada em meio líquido. O segundo método mostrou ser o mais indicado por permitir maior contato das amostras com o microrganismos e uso de carga microbiana menor. Utilizaram-se Staphylococcus aureus, Escherichia Coli, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans e Aspergllus niger como microrganismos teste e dimetilsulfóxido a 10% e a 5% como diluente das amostras. Verificou-se que a atividade antimicrobiana das semicarbazonas estudadas foi muito baixa quando comparada com a semicarbazona do 5-nitro-2-furanocarboxaldeído. Pelo método da bioautografia verificou-se que, das nove semicarbazonas testadas, seis inibiram o crescimento do CLadosporium sphaerospermum. / In this work nine semicarbazones of heterocyclic aromatic aldehydes were prepared. The semicarbazones were identified through the melting points, I. R. spectra, U. V. spectra, 1H-NMR and 13C-NMR spectra, and elementary analysis. The formation of 2-thiophenecarboxaldehyde, N-methyl-2-pyrrolecarboxaldehyde, and 2-pyrrolecarboxaldehyde semicarbazones were studied spectrophotometricaly in aqueous solution, at 25,0 ºC and ionic strength 0,50. The pH-rate profiles show one break at pH=~ 5, reflecting a change in the rate-determining step. Below pH 5 the rate-determining step is the formation of the carbinolamine intermediate, and above pH is the dehydration of the carbinolamine. This behavior suggests that the reaction occurs by a concerted mechanism. The reactions are subject to general acid catalysis by carboxylic acids. The α BrÕnsted exponent for the formation of the semicarbazone of 2-thiophenecarboxaldehyde, N-methyl-2-pyrrolecarboxaldehyde, and 2-pyrrolecarboxaldehyde are, respectively, 0,080, 0,53 and 0,80. The semicarbazones were evaluated semi-quantitatively against various microorganisms by two methods. Both methods show that the activity against Staphylococcus aureus, Escherichia coLi, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans, and Aspergillus niger is very low when compared with the activity of 5-nitro-2-furanocarboxaldehyde semicarbazone. In the other hand six from nine prepared semicarbazone inhibit the grow of Cladosporium Sphaerospermum.
|
30 |
Semicarbazonas de aldeídos aromáticos heterocíclicos: preparação, caracterização, mecanismo da formação e ensaios de atividade antimicrobiana / Semicabazones heterocyclic aromatic aldehyde: preparation, characterization, formation mechanism and antimicrobial activity testVeni Maria Felli Nakasone 12 December 1988 (has links)
No presente trabalho prepararam-se semicarbazonas de aldeídos aromáticos heterocíclicos. Estas foram caracterizadas, tiveram sua formação estudada cineticamente e foram empregadas em ensaios de atividade antimicrobiana. As semicarbazonas foram preparadas a partir da reação entre os aldeídos heterocíclicos e cloridrato de semicarbazida e caracterizados através de seus pontos de fusão e espectros no infravermelho, ultravioleta e de ressonância magnética nuclear de 1H e de 13c. O estudo cinético foi acompanhado espectrofotometricamente a 310 nm observando-se a reação de formação das semicarbazonas em solução aquosa. No gráfico de perfil de velocidade de reação em função do pH, obtido a partir dos dados cinéticos, observou-se apenas uma inflexão em pH próximo a 5, inflexão esta que reflete mudança na etapa determinante da velocidade de reação, de maneira que, em pH< 5 a etapa determinante da velocidade de reação era a formação da carbinolamina e em pH>5 a desidratação desta. As constantes de velocidade da reação de formação da carbinolamina catalisada pelo íon hidrônio mostraram ser insensíveis ao tipo de heteroátomo presente no aldeído, enquanto que as constantes de velocidade de reação catalisada pelos ácidos carboxílicos apresentaram efeito significativo resultante da mudança do heteroátomo. Os valores de α de BrØnsted obtidos na catálise ácida geral são 0,080, 0,53 e 0,80, respectivamente, para 2-tiofenocarboxaldeído, N-metil-2-pirrolcarboxaldeído e 2-pirrolcarboxaldeído. A reação de formação da carbinolamina com catálise ácida geral deve proceder por um mecanismo \"concomitante\" que envolve a transferência de próton do íon hidrônio para o oxigênio carbonílico e a formação da ligação carbono-nitrogênio de maneira sumultânea. No estado de transição do mecanismo \"concomitante\" o efeito favorável do heteroátomo, captando elétrons, sobre a formação da ligação carbono-nitrogênio deve ser parcial ou completamente compensado pelo efeito desfavorável sobre a protonação do oxigênio carbonílico. Efetuaram-se cálculos de orbital molecular pela técnica ômega, obtendo-se os valores de densidade de carga em cada átomo e os valores de HOMO e LEMO das moléculas. Tentou-se correlacionar estes valores com a atividade antimicrobiana. O estudo da atividade antimicrobiana das semicarbazonas foi efetuado inicialmente através de dois métodos diferentes: Método da difusão em meio sólico e Método da diluição seriada em meio líquido. O segundo método mostrou ser o mais indicado por permitir maior contato das amostras com o microrganismos e uso de carga microbiana menor. Utilizaram-se Staphylococcus aureus, Escherichia Coli, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans e Aspergllus niger como microrganismos teste e dimetilsulfóxido a 10% e a 5% como diluente das amostras. Verificou-se que a atividade antimicrobiana das semicarbazonas estudadas foi muito baixa quando comparada com a semicarbazona do 5-nitro-2-furanocarboxaldeído. Pelo método da bioautografia verificou-se que, das nove semicarbazonas testadas, seis inibiram o crescimento do CLadosporium sphaerospermum. / In this work nine semicarbazones of heterocyclic aromatic aldehydes were prepared. The semicarbazones were identified through the melting points, I. R. spectra, U. V. spectra, 1H-NMR and 13C-NMR spectra, and elementary analysis. The formation of 2-thiophenecarboxaldehyde, N-methyl-2-pyrrolecarboxaldehyde, and 2-pyrrolecarboxaldehyde semicarbazones were studied spectrophotometricaly in aqueous solution, at 25,0 ºC and ionic strength 0,50. The pH-rate profiles show one break at pH=~ 5, reflecting a change in the rate-determining step. Below pH 5 the rate-determining step is the formation of the carbinolamine intermediate, and above pH is the dehydration of the carbinolamine. This behavior suggests that the reaction occurs by a concerted mechanism. The reactions are subject to general acid catalysis by carboxylic acids. The α BrÕnsted exponent for the formation of the semicarbazone of 2-thiophenecarboxaldehyde, N-methyl-2-pyrrolecarboxaldehyde, and 2-pyrrolecarboxaldehyde are, respectively, 0,080, 0,53 and 0,80. The semicarbazones were evaluated semi-quantitatively against various microorganisms by two methods. Both methods show that the activity against Staphylococcus aureus, Escherichia coLi, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans, and Aspergillus niger is very low when compared with the activity of 5-nitro-2-furanocarboxaldehyde semicarbazone. In the other hand six from nine prepared semicarbazone inhibit the grow of Cladosporium Sphaerospermum.
|
Page generated in 0.0695 seconds