• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 130
  • 32
  • 32
  • 32
  • 31
  • 15
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 135
  • 135
  • 65
  • 65
  • 44
  • 34
  • 23
  • 19
  • 18
  • 16
  • 15
  • 13
  • 12
  • 12
  • 11
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
51

Interleucinas e perfil quimiometabólico músculo-esquelético de ratos com o membro posterior imobilizado e submetidos à estimulação elétrica neuromuscular

Souza, Marcial Zanelli de [UNESP] 25 March 2008 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:53Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2008-03-25Bitstream added on 2014-06-13T21:01:31Z : No. of bitstreams: 1 souza_mz_dr_rcla.pdf: 1750287 bytes, checksum: 1c591025405f7b78fb4b10883aebf64c (MD5) / Universidade Estadual Paulista (UNESP) / O objetivo deste estudo foi analisar e quantificar a participação das interleucinas (IL-4, IL-6, IL-10 e TNF-alfa) em animais que tiveram uma pata imobilizada e eletroestimulada por 1, 2 e 3 dias consecutivos, analisando-se a repercussão da hipocinesia focal sobre o conteúdo das proteínas musculares, bem como sobre parâmetros metabólicos como glicemia, insulinemia, glicogênio muscular, ácidos graxos livres, ácido ascórbico da glândula adrenal e da enzima creatina quinase (CK). A estimulação elétrica neuromuscular (EE, F=10Hz, T=0,4ms, i=5mA, 20 minutos diariamente), foi aplicada ao membro posterior de ratos, nos músculos Gastrocnêmio e Sóleo. Assim, ratos machos Wistar foram divididos em 7 grupos: controles (C), imobilizados por 1 dia (I1), imobilizados e eletroestimulados por 1 dia (IE1), imobilizados por 2 dias (I2), imobilizados e eletroestimulados por 2 dias (IE2), imobilizados por 3 dias (I3) e imobilizados e eletroestimulados por 3 dias (IE3). A Imobilização foi realizada através de uma órtese confeccionada sob medida em resina acrílica, mantendo o membro em posição a 90º pelos respectivos períodos experimentais. Os resultados demonstraram que a imobilização monosegmentar utilizada neste estudo desencadeou precocemente a proteólise muscular, alem de provocar respostas agudas nos sistemas diretamente relacionados com o fornecimento energético. Tais reações podem ser mediadas por algumas interleucinas, sobretudo a IL-6, que apresentou expressiva variação durante os períodos experimentais. Por outro lado, a eletroestimulação neuromuscular utilizada precocemente pode atenuar algumas destas respostas, minimizando o aspecto catabólico induzido pela imobilização. Assim, os resultados deste estudo leva a sugestiva de que as ações terapêuticas ou preventivas sobre as conseqüências deletérias da imobilização sobre os sistemas orgânicos devem ser adotadas precocemente. / The objective of the study was to evaluate and quantilfy the participation of interleukins (IL-4, IL-6, IL-10, and TNF) in rats that underwent paw immobilization and electrical stimulation for 1, 2, and 3 consecutive days, while analyzing the local hypokinesia repercussion on muscular protein content, as well as metabolic parameters of glycemia, insulineamia, muscular glycogen, free fatty acids, ascorbic acid, and createne kinase enzime (CK). The neuromuscular electrical stimulation (EE, F=10Hz, T=0,4ms, i=5mA, 20 minutes daily) was applied to the hindlimb of the animas over the soleus and gastrocnemius muscles. In this manner, albino male Wistar rats were distributed into 7 experimental groups: control (C), immobilized 1 day (I1), immobilized 1 day and electrostimulated (IE1), immobilized 2 days (I2), immobilized 2 days and electrostimulated (IE2), immobilized 3 days (I3) and immobilized 3 days and electrostimulated (IE3). The immobilization of the animals was achieved by an acrylic resin orthesis model which maintained the limb in the position of 90º during the respective experimental periods. The results demonstrated that the mono-segmental immobilization utilized during this study unchained muscular proteolysis prematurely, while also provoked acute responses in systems directly related to energy distribution. Such reactions can be measured by certain interleukins, especially the IL-6, which demonstrated an expressive variation during the experiemntal period. On the other hand, the neuromuscular electrical stimulation, when utilized prematurely, can diminish the occurance of some of these responses, minimizing the catabolic aspect induced by immobilization. Therefore, the results of this study indicate that theurapeutical or preventive actions over deleterious consequences of immobilization on organic systems should be adopted prematurely.
52

Estudo Doppler-ecocardiográfico em atletas de diferentes modalidades esportivas

Moro, André dos Santos [UNESP] 29 May 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:31:01Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-05-29Bitstream added on 2014-06-13T20:41:06Z : No. of bitstreams: 1 moro_as_dr_botfm.pdf: 1409881 bytes, checksum: 8524ea0b5a958d567febf0095de7644c (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / A expressão ‘‘coração de atleta’’ é normalmente usada para caracterizar os efeitos cardiovasculares do condicionamento físico à longo prazo, em atletas competitivos e altamente treinados. Sabe-se que o exercício físico é um fator estimulante para o desenvolvimento de hipertrofia ventricular esquerda, podendo esta variar de acordo com a característica do esporte. Assim, o coração do atleta apresenta alterações morfológicas e funcionais resultantes de intenso treinamento físico. Embora muitos estudos mostrem alterações cardíacas induzidas pelo exercício, há poucos relatos sobre a adaptação dos ventrículos esquerdo (VE) e direito (VD) em atletas de futebol, ciclismo e corridas de longa distância. Portanto, o objetivo desse estudo foi avaliar por meio da Doppler-ecocardiografia, a estrutura e funções sistólica e diastólica do coração de atletas dessas modalidades esportivas, comparando-as entre si e com indivíduos não-atletas. Neste estudo prospectivo, observacional e transversal, foi realizado ecocardiograma transtorácico, provido da técnica do Doppler tissular, e eletrocardiograma de 12 derivações em repouso em futebolistas profissionais, ciclistas e corredores de longa distância. Foram estudados 57 atletas e 36 indivíduos não-atletas, todos homens, com idades de 32,9±8,4 e 30,4±11,1 anos, respectivamente. As comparações foram realizadas por ANCOVA (idade como covariante) complementada pelo teste de Tukey (p<0,05). As comparações das freqüências de alterações eletrocardiográficas entre os grupos foram realizadas pelo teste de Goodman para contrastes entre populações multinomiais. Os atletas apresentaram aumento do volume do átrio esquerdo, da espessura do VE e dos diâmetros diastólicos do VE (DDVE) e VD (DDVD) em relação aos sedentários. O volume do átrio esquerdo e o DDVE foram maiores nos ciclistas em relação... / The expression “athlete’s heart” is normally used to characterize the cardiovascular effects of physical conditioning in competitive and highly trained athletes. It’s known that physical exercise stimulates the development of left ventricular hypertrophy according to the sports modalities. Thus, the athlete’s heart presents some morphological and functional alterations resultants of the intense physical training. Although many studies have demonstrated cardiac alterations induced by exercise, there are just a few that describe adaptations of left (LV) and right (RV) ventricles in soccer players, bicyclists and long distance runners. Therefore, the objective of this study was to evaluate the structure, systolic and diastolic functions of these athletes by Doppler echocardiography, and compare them among each other and with nonathletes individuals. In this transversal, observational, and prospective study, it was performed a transtoracic ecocardiographic evaluation with tissue Doppler interrogation and a 12-lead electrocardiogram at rest on professional soccer players, bicyclists and long distance runners. Fifty seven athletes and 36 non-athletes men, aged 32.9±8.4 and 30.4±11.1 years, respectively, were studied. Comparisons among the groups were done by ANCOVA (age as co-variate) and complemented by Tukey’s test (p<0.05). Electrocardiographic alterations was analyzed by Goodman’s test for contrasts among multinomial populations. The athletes showed increased left atrial volume, LV wall thickness and enlargement of left (LVDD) and right (RVDD) ventricular diastolic diameters in comparison with non-athletes group. Bicyclists showed larger left atrial volume and LVDD than long distance runners, and also larger RVDD than soccer players. LV mass index was greater in athletes, and the bicyclists showed a greater index than long distance runners and soccer players. Systolic... (Complete abstract click electronic access below)
53

Efeito das variáveis de função pulmonar estática na condição e resposta cardiorrespiratória ao exercício, mobilidade e equilíbrio de sujeitos com mais de 50 anos /

Alegria, Valdirene Tenório da Costa. January 2018 (has links)
Orientador: Alexandre Ricardo Pepe Ambrozin / Banca: Marcelo Tavella Navega / Banca: Roberta Munhoz Manzano / Resumo: O processo de envelhecimento é dinâmico e progressivo, com alterações fisiológicas que podem resultar em alterações na capacidade pulmonar, mobilidade e equilíbrio. O objetivo deste estudo foi avaliar o efeito das variáveis de função pulmonar estática na capacidade de exercício na mobilidade e no equilíbrio de indivíduos acima de 50 anos. E avaliar o efeito da mobilidade e equilíbrio de indivíduos acima de 50 anos na capacidade de exercício. Os indivíduos passaram por anamnese, avaliação da função pulmonar estática por meio da Espirometria, Teste de Esforço Cardiorrespiratório por meio do Incremental Shuttle Walking Test, do Teste de Caminhada de Seis Minutos e do Teste de Escada e para avaliação da mobilidade foram submetidos ao teste Timed Up and Go e avaliados por meio da Escala de Equilíbrio de Berg. Para análise estatística foi utilizado software SigmaStat®, os dados foram apresentados em média±desvio padrão e as variáveis foram correlacionadas por meio do Teste de Correlação de Pearson (p<0,05). A amostra foi composta por 46 indivíduos sendo 37 (80,5%) mulheres e 9 (19,5%) homens, com idade média de 61,02±8,29 anos. Em relação aos resultados de correlação da função pulmonar com os testes de esforço, mobilidade e equilíbrio; os testes de esforço apresentaram correlação com as variáveis espirométricas. Na amostra, os indivíduos com menor tempo no TUG e melhores condições de equilíbrio foram os que apresentaram melhor função pulmonar. Quanto melhor a mobilidade melhor os r... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The aging process is dyn amic and progressive, with physiological changes that can result in pulmonary capacities, mobility and balance alterations. The objective of this study was to evaluate the effect of static pulmonary function variables in the outcome of different tests of f ield effort, mobility and balance of subjects abov e 50 years. And evaluate the effec t of mobility and balance of subjects above 50 years in the result of three different effort tests. The subjects went through anamnesis, assessment of static lung function through Spiro metry, Cardiorespiratory Test through Incre mental Shuttle Walking Test, Six - Minute Walk Test and Stairs Test and to assess mobility they were submitted to the Timed Up and Go test and evaluated through the Berg Balance S cale. For statistical a nalysis SigmaStat ® software was used, the data are presented as average ± standard deviation and the variables were correlated through the Pearson Correlation Test (p <0.05). The sample consisted of 46 individuals, 37 (80.5%) women and 9 (19.5%) men, with a mean age of 61.02 ± 8.29 years. Regarding the results of correlation of pulm onary function with the effort tests mobility and balance; stress tests were correlated with spirometric var iables. In this sample, the individuals with the shortest TUG time in and the best balance conditions were the ones with the best pulmonary funct ion. When mobility improve results stress tests also improve. It is concluded that pulmonary function has a... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
54

Prática de atividades físicas, doenças crônicas não transmissíveis e mortalidade entre adultos usuários da atenção primária do sistema público de saúde de Bauru, São Paulo : estudo longitudinal /

Turi, Bruna Camilo. January 2015 (has links)
Orientador: Henrique Luiz Monteiro / Banca: Pedro Rodrigues Curi Hallal / Banca: Anderson Soares da Silva / Banca: Jamile Sanches Codogno / Banca: Eduardo Kokubun / Resumo: No contexto da saúde pública de países de baixa e média renda, são poucas as pesquisas de caráter longitudinal que tratam do efeito da prática de atividades física em desfechos em saúde, especialmente entre adultos e/ou idosos. Assim, o objetivo desse estudo foi verificar ocorrência das doenças crônicas não transmissíveis e mortalidade de acordo com prática de atividade física em adultos com idade igual ou superior a 50 anos, usuários da rede pública de saúde brasileira, a partir de estudo longitudinal de cinco anos. Para tanto, 620 homens e mulheres de cinco Unidades Básicas de Saúde da cidade de Bauru/SP foram acompanhados de 2009 a 2014, onde foram obtidas informações sobre níveis de atividade física em diferentes domínios, ocorrência de doenças crônicas, estado nutricional, tabagismo, escolaridade e condição econômica. Ao final do acompanhamento, foi verificado que os escores de atividade física ocupacional, lazer / transporte e total diminuíram, enquanto escores relacionados à prática esportiva / exercícios aumentaram do início ao meio do seguimento, mas caíram ao final. O percentual de participantes suficientemente ativos permaneceu estável ao longo dos cinco anos. Tratando-se das doenças crônicas, foi encontrada prevalência de hipertensão arterial de 80.2%, hipercolesterolemia 40.4%, diabetes 29.2% e osteoporose 26.3%. Quanto à incidência, foi constatado que 4,7% dos pacientes tornaram-se hipertensos, 16,1% passaram a ter hipercolesterolemia, 9,4% diabetes mellitus e 15,2% osteoporose. Ao identificar fatores de risco para essas quatro doenças, tivemos que hipertensão se manteve associada à maior idade, sexo masculino e obesidade. Hipercolesterolemia se associou somente à obesidade. Osteoporose à sexo feminino e maior idade. E diabetes se manteve associada à obesidade e inatividade física. A partir disso, avaliou-se a associação entre atividade física em diferentes domínios e... / Abstract: In the context of public health of low and middle-income countries, there are just a few longitudinal studies analyzing the effect of physical activity on health outcomes, especially among adults and / or elderly. Thus, the aim of this study was to verify the occurrence of noncommunicable diseases and mortality according to physical activity levels among adults aged >50 years, users of the Brazilian National Health System, during five years of follow-up. For this, 620 men and women from five Basic Healthcare Units of the city of Bauru / SP were followed from 2009 to 2014, and information on physical activity levels in different domains, occurrence of noncommunicable diseases, nutritional status, smoking habit, education and economic status were obtained. At the end of follow-up, it was found that the scores of occupational, leisure-time / transportation and overall physical activity decreased while scores related to sports practice / exercises increased from beginning to the middle, but fell at the end. The percentage of sufficiently active participants remained stable during the five-year follow-up. Regarding to noncommunicable diseases, it was found prevalence of hypertension of 80.2%, hypercholesterolemia 40.4%, diabetes 29.2% and 26.3% osteoporosis. Incidence of hypertension was 4.7%, 16.1% for hypercholesterolemia, diabetes mellitus 9.4% and 15.2% osteoporosis. Identifying risk factors for these four diseases, we found that hypertension remained associated with higher age, male sex and obesity. Hypercholesterolemia was associated only with obesity. Osteoporosis was associated to female sex and higher age. And diabetes remained associated with obesity and physical inactivity. Considering these findings, we evaluated the association between physical activity in different domains and incidence of type 2 diabetes, and it was found that individuals classified in the top quartile of physical activity during leisure-time in at least one ... / Doutor
55

Ritmos circadianos y deporte. Estudio de las oscilaciones circadiarias del rendimiento y de algunos de los factores que las afectan

Javierre Garcés, Casimiro F. 08 July 1994 (has links)
Los ritmos biológicos se han revelado como de gran importancia debido a su trascendencia sobre distintas variables fisiológicas. Del mismo modo se han demostrado de cierta importancia en el rendimiento deportivo. Por eso se propuso el siguiente estudio, buscando los siguientes objetivos:1. Determinar la ritmicidad circadiaria del rendimiento en velocidad, mediante un test de 80 metros. También en natación mediante un test de 25 metros estilo libre.2. Intentar modificar los picos de rendimiento mediante maniobras sencillas, como son la modificación del horario de sueño y de comidas.3. Utilizar la autorritmometría como método para controlar diversas variables que puedan delatar el momento en el que se producen los picos de rendimiento.De los distintos trabajos que componen el estudio se podría concluir que:1. El rendimiento en velocidad presenta una oscilación a lo largo del día, existiendo un pico de rendimiento por la tarde (alrededor de las 19 horas) y un deterioro en el nivel de las marcas obtenidas en el control de las 15 horas.2. Dicha ritmicidad puede ser modificada con maniobras sencillas como variar el horario de sueño y comidas de forma conjunta, lográndose un adelanto o retraso de los picos de rendimiento en el sentido deseado. Este hecho sería importante dado que se han logrado mejorías de alrededor del 3% para dichos momentos de mejor rendimiento y que dicha alteración se logra con maniobras sencillas como las ya comentadas. Al mismo tiempo, debe tenerse en cuenta que estas mejorías -del 3%- son superiores a las producidas por muchos entrenos en atletas de elite y pueden condicionar grandamente el resultado en campeonatos.3. Existiría la posibilidad de detectar los momentos de máximo rendimiento utilizando variables sencillas (temperatura, test de autoestima) a medir por el propio sujeto mediante autorritmometría, siendo aconsejable el utilizarlas en conjunto a fin de lograr la máxima precisión en la exploración.4. Existe también una ritmicidad circadiaria del rendimiento en natación (25 metros libres), encontrándose el pico de rendimiento ligeramente retrasado respecto al encontrado en la carrera de velocidad (20'30).5. El entrenamiento actúa como un elemento capaz de alterar la ritmicidad circadiaria del rendimiento, así como de alguna variable fisiológica como la temperatura. Por ellos a la hora de realizar cambios bruscos en los horarios de entrenamiento para adecuarse a los de la competición estos deberían hacerse con bastante tiempo de antelación y teniendo en cuenta que al menos una semana después de haber vuelto al horario habitual aparecen alteraciones en la ritmicidad de la temperatura y del rendimiento.Dado lo anterior propondríamos realizar cambios poco bruscos en los horarios o mantener el mismo horario de entrenamiento pero añadiendo una sesión mínima coincidente con las horas a las cuales se vaya a realizar dicha competición.En resumen, creemos que la cronobiología y, en concreto, el estudio de los ritmos circadianos puede ser un factor más a tener en cuenta a la hora de intentar alcanzar un mejor rendimiento, existiendo algunas respuestas para algunas de las preguntas que nos planteamos al inicio del estudio pero, al mismo tiempo, evidenciándose la necesidad de continuar investigando con el fin de intentar conseguir un conocimiento más completo sobre el tema. / The influence of circadian rhythms on performance in short distance running was assessed in national-class competition, male sprinters. They were tested on Saturday for five consecutive weeks. On each testing day, the time for 80 m. sprint was measured at eight different times of day. On control days (days 1 and 4) performance gradually increased in the morning up to 13:00, falling at 15:00 with a maximum peak performance at 19:00. On day 2, in which sleep-wake cycles and mealtimes were advanced two hours, and on day 3, in which timetables were delayed two hours, maximum peak performance was observed at 17:00 and 21:00, respectively. At the time of maximum peak performance on both days a statistically significant improvement of slightly more than 3% were found as compared with day control. On day 5, in which only the sleep-wake cycle was advanced two hours, performance in the afternoon and evening was similar to that recorded on days 1 and 4. We conclude that the consideration of circadian rhythmicity would allow competitive sprinters to synchronize peak performance with the athletic event time with an improvement in performance.
56

Anàlisi biomecànica amb elements finits de fractures de tíbia, per estrès, en esportistes

Comellas Berenguer, Carme 14 October 2008 (has links)
La creixent incidència de fractures per estrès, en concret de tíbia, demostra la manca d'informació de la fisiopatologia i la biomecànica de les lesions per microtraumatismes en l'os. Aquestes lesions es deuen a l'aplicació repetitiva de càrregues relativament petites durant molts cicles, o sigui un mecanisme clar de fatiga.Quan la magnitud de la càrrega i la freqüència del microtraumatisme és més gran que la seva resistència òssia, s'inicia un augment de remodelació, i això provocarà la fractura per estrès. Per comprovar el comportament de l'os, respecta a unes forces determinades, de compressió, tracció rotació, etc. hem optat per confeccionar un model amb elements finits.La hipòtesi de treball consisteix a valorar si un determinat gruix de cortical de la diàfisis de la tíbia és indicatiu de possibilitat de patir una fractura per estrès en aquest os.Per aconseguir un model sòlid s'han processat les imatges obtingudes escanejant la tíbia i el fèmur d'un esportista representatiu, s'han tractat les imatges amb un programa que ens ha permès l'obtenció del contorn dels ossos i la separació de les zones cortical i esponjosa.S'ha quantificats els angles articulars en les 3 fases de recolzament de la cursa, fase d'impacte retropeu, fase de contacte avantpeu i fase d'impulsió.S'ha valorat les propietats de l'os cortical i de l'os esponjós.També s'han estudiat forces de reacció del terra i la força muscularS'han aplicat les forces, segons els angles articulars en les 3 fases de la cursa i s'ha observat la resistència del material de l'os. S'han considerat dues condicions especials la cursa en pujades i l'augment de la pronació del turmell.També s'ha considerat el risc de fractura tenint en compte, estats de tensions de tracció, sense microtraumatisme previ de l'os, amb microtraumatisme previ de l'os i compressió amb microtraumatisme preexistent..Amb unes conclusions sobre la hipòtesi de treball que el gruix de la cortical de la tíbia és determinant en el nivell de tensió que es desenvolupa en totes les fases de la cursa. Per el que podem afirmar que el guix de la cortical de la tíbia, per la seva geometria, és una variable molt important per a la producció de la fractura per estrès. S'ha demostrat la importància de la força muscular per disminuir les tensions que actuen sobre l'os.Les zones de màxim esforç de tracció/compressió es desenvolupen durant l'etapa de contacte avant-peu.Quan s'inicia una fissura a l'os es pot fer servir la llei de Paris de propagació de l'esquerda per fer una previsió de vida a fatiga de la tíbia. / Title of the doctoral thesis: BIOMECHANICAL ANALYSIS WITH FINITE ELEMENTS OF STRESS FRACTURES OF THE TIBIA IN SPORTSPEOPLE The growing appearance of stress fractures, specifically of the tibia, shows the lack of information on the physiopathology and biomechanics of injuries due to micro-traumatisms in the bones. These injuries are caused by the repeated application of relatively small loads during various cycles, thus a clear mechanism of fatigue.When the magnitude of the load and the frequency of the micro-traumatism grow bigger than the bone resistance, an increased bone remodeling is initiated, which may provoke a stress fracture.In order to check on the bone behavior with regard to some determined forces of compression, traction, rotation, etc., we decided to design a model with finite elements.Our working hypothesis consisted in assessing if a determined cortical thickness of the tibial diaphysis indicates the possibility of suffering a stress fracture in this bone.To achieve a reliable model, the images obtained by scanning the tibia and femur of a representative sportsman were processed, editing them with a program, which gave us the outline of the bones as well as the separation of the cortical and trabecular bone.The articular angles were assessed in the three phases of support phase while running: the stage of back foot contact, midstance, and the stage of giving impulse.The characteristics of the cortical bone and the soft-tissue bone were also assessed.At the same time, we looked at the reaction force of the ground and the muscular force.When applying the forces according to the articular angles of the three phases of running, we were able to observe the resistance of the bone material.Two special conditions were taken into consideration: running up slopes and the increase in the ankle pronation.The fracture risc was also taken into account, bearing in mind states of traction tension with and without previous micro-traumatism of the bone, and compression with a pre-existing micro-traumatism.And so is the importance of the muscular force to reduce the forces acting on the bone.In conclusion to the hypothesis of the study, we can say that the cortical thickness of the tibia is a deciding factor in the tension level developed in all the stages of the running process. We can confirm that due to its geometry, the cortical thickness of the tibia is a very important variable for the occurrence of stress fracture, could be observed the importance of the muscular force to reduce the tensions acting on the bone.The zones of maximum traction/compression effort develop during the stage of front foot contact. At the early stage of a bone fissure, Paris' Law for crack propagation can be applied to make a prediction of the duration of the tibia fatigue.
57

Efeito de diferentes modelos de exercício físico sobre a composição corporal, marcadores metabólicos e inflamatórios em adolescentes obesos /

Monteiro, Paula Alves. January 2016 (has links)
Título alterado após a defesa: Efeito de diferentes modelos de exercício físico sobre a composição corporal, marcadores metabólicos e inflamatórios em adolescentes obesos / Orientador: Ismael Forte Freitas Junior / Coorientador: Fabio Santos Lira / Banca: Nelson Nardo Junior / Banca: Lila Missae Oyama / Banca: Raul Cavalcante Maranhão / Banca: Romulo Araújo Fernandes / Resumo: A prevalência da obesidade na população pediátrica aumenta a um ritmo acelerado em muitos países, e tem se tornado um importante problema de saúde pública. O exercício físico (crônico e agudo) continua sendo uma pedra angular nas intervenções com a população pediátrica obesa. Assim, o objetivo do estudo foi investigar o efeito de modelos distintos de exercício físico agudo e crônico na composição corporal, variáveis metabólicas e resposta dos marcadores inflamatórios em adolescentes obesos com ou sem esteatose hepática (EH). Materiais e Métodos: Estudo crônico - 32 adolescentes obesos participaram de dois grupos de treinamento randomizados, concorrente ou aeróbico durante 20 semanas (50 minutos x 3 por semana), e foram comparados a um grupo controle de 16 sujeitos. Estudo Agudo - 19 adolescentes obesos realizaram duas sessões experimentais, separadas por uma semana, Exercício Intermitente de Intensidade Moderada (EIIM) (3 min: 1 min a 65% velocidade máxima atingida durante o teste de esteira, totalizando ~ 3 km) e Exercício Intermitente de Alta Intensidade (EIAI) (2 min: 1 min a 95% da velocidade máxima alcançada durante o teste de esteira, totalizando ~ 3 km). Ambos os estudos mensuraram a composição corporal dos voluntários utilizando-se a absortometria de raio-x de dupla energia, perfil metabólico e inflamatório, bem como o diagnóstico da EH e a espessura da gordura subcutânea e visceral utilizando-se o ultrassom. Resultados: No estudo crônico após 20 semanas, ambos os gru... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The prevalence of obesity in pediatric population is increasing at an accelerated rate in many countries, and has become a major public health concern. Physical activity, particularly exercise training (chronic and acute), remains to be a cornerstone of pediatric obesity interventions, and of diseases associated, such as the hepatic steatosis. Thus the aim of the study was analyze the effect of different types of exercise on body composition, metabolic variables and response of inflammatory mediators in obese adolescents with and without hepatic steatosis (HS). Materials and Methods: Chronic study - 32 obese adolescents participated in two randomized, concurrent or aerobic training groups for 20 weeks (50 minutes x 3 per week), and were compared to a control group of 16 subjects. Acute Study - 19 obese adolescents underwent two experimental sessions, separated by one week, Intermittent Exercise of Moderate Intensity (MIIE) (3 min: 1 min at 65% maximum speed reached during treadmill test, totalizing ~ 3 km) and Intermittent exercise (HIIE) (2 min: 1 min at 95% of the maximum speed reached during the treadmill test, totaling ~ 3 km). Both studies measured the body composition of the volunteers using dual-energy x-ray absorptiometry, metabolic and inflammatory profile, as well as the diagnosis of HS and the thickness of the subcutaneous and visceral fat using the ultrasound. Results: In the chronic study after 20 weeks, both training groups significantly reduced the % BF by 2.9-3.6% compared to the control group that did not change (p = 0.042). There were also positive changes in the lipid profile of the groups they trained. However, the inflammatory variables did not change. There was no difference between the changes in the aerobic and concurrent training groups. In the acute study, there were significant alterations in the triacylglycerol (increased from 17.9%) and cortisol ... (Complete abstract electronic access below) / Doutor
58

Programa de exercícios físicos : análise dos fatores de risco cardiovaculares e biomarcadores de inflamação e estresse oxidativo em diabéticas exercitadas e não exercitadas /

Chiyoda, Alberto. January 2011 (has links)
Orientador: Eliete Luciano / Banca: Eduardo Kokubun / Banca: Fúlvia de Barros Manchado Gobatto / Resumo: As doenças cardiovasculares (DC) são a principal causa de morte e inabilidade em diabéticos, o que gera enormes custos em saúde pública. Os problemas cardiovasculares afetam mulheres diabéticas de forma ainda mais pronunciada que em homens. Por outro lado, crescentes evidências reafirmam a importância da atividade física (AF) no tratamento do DM e para a saúde cardiovascular. Assim, objetivo do trabalho foi comparar diabéticas exercitadas e não exercitadas em relação aos fatores de risco cardiovasculares e biomarcadores de inflamação e estresse oxidativo. A amostra foi composta por mulheres diabéticas do tipo 2 com idade acima de 40 anos divididas em dois grupos: exercitadas (E) (n=21) e nãoexercitadas (N) (n= 16). O grupo E participou do programa de exercícios físicos de intensidade moderada por mais de seis meses, duas vezes por semana com duração de uma hora por sessão. Para o tratamento estatístico foi aplicado o teste de Shapiro-Wilk e Kolmogorov Smirnov para verificar a normalidade dos dados. As variáveis que não apresentaram dados normais foi utilizado o teste de Mann Whitney e para as variáveis que apresentaram dados normais foi utilizado o Teste t para amostras independentes. Em relação às variáveis, estatura (E: 1,53 ± 0,06 m; N: 1,58 ± 0,07 m), peso (E: 74,6 ± 14,4 kg; N: 71,4 ± 14,6 kg), IMC (E: 30,8 ± 5,8 kg/m²; N: 28,6 ±4 ,8 kg/m²), circunferência de cintura (E: 97,5 ± 12,4 cm ; N: 97,2 ± 10,9), relação cintura/quadril (E: 0,9 ± 0,1; N: 0,9 ± 0,08), pressão arterial sistólica (E: 131,9 ± 19,4 mmHg; N: 126,9 ± 15,8 mmHg) e pressão arterial diastólica (E: 79,7 ± 11,9 ; N: 79,4 ± 12,4) os grupos estudados foram semelhantes estatisticamente. Para as variáveis metabólicas, glicemia (E: 157,4 ± 75,6 mg/dl; N: 139,1 ± 69,5 mg/dl ), HDL (E: 54,4 ± 19,4 mg/dl ; N: 56,3 ± 25,7 mg/dl ), TG ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: Cardiovascular diseases are the main cause of death and inability in diabetics, and it generates high costs in public health. The cardiovascular problems affect mostly women. Besides that, lately evidences confirms the importance of the physical activity in the treatment of diabetes and for the cardiovascular health in general. Thus, the purpose of the study was to compare exercised and not exercised diabetic women regarding cardiovascular risks factors and biomarkers of inflammation and oxidative stress. The sample was composed of type 2 diabetics women aging over 40 years old, separated by two groups: exercise (E) (n=21, age= 62,5 ± 11,9 years) and not exercised (N) (n= 16, age: 57,2 ± 7,2 years). Group E has participated of a moderated physical activities program over six months, on a one hour session, twice a week. For the statistics was applied the test of Shapiro-Wilk and Kolmogorov Smirnov in order to verify the accuracy of the data. For the ones that had not presented normal data was used the test of Mann Whitney and for ones that had presented normal data test t was applied for independent samples. In relation to the variables, stature (E: 1,53 ± 0,06 m; N: 1,58 ± 0,07 m), weight (E: 74,6 ± 14,4 kg; N: 71,4 ± 14,6 kg), BMI (E: 30,8 ± 5,8 kg/m²; N: 28,6 ±4 ,8 kg/m²), waist cincumference (E: 97,5 ± 12,4 cm ; N: 97,2 ± 10,9), waist/rip ratio (E: 0,9 ± 0,1; N: 0,9 ± 0,08), systolic blood pressure (E: 131,9 ± 19,4 mmHg; N: 126,9 ± 15,8 mmHg) and diastolic blood pressure (E: 79,7 ± 11,9 ; N: 79,4 ± 12,4) the studied groups had similar statistics.For the metabolics variables, glucose (E: 157,4 ± 75,6 mg/dl; N: 139,1 ± 69,5 mg/dl), HDL (E: 54,4 ± 19,4 mg/dl ; N: 56,3 ± 25,7 mg/dl ), TG (E: 137,0 ± 85,0 mg/dl ; N: 136,6 ± 65,3 mg/dl), TBARS (E: 24,3 ± 2,3 μmol/L; N: 22,7 ± 2,4 μmol/L) and C-reactive protein (E: 3,6 ± 0,6 log; N: 3,7 ± 0,6 log) no differences ... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
59

Investigação da documentação digital em um ambulatório de ortopedia / Digital documentation investigation at orthopedic's ambulatory

Nunes, Mauricio Merino [UNIFESP] January 2005 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2015-12-06T23:05:44Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2005 / Introdução: A documentação do processo assistencial em saúde é um dos fatores responsáveis pela qualidade do atendimento em saúde. Avaliar a qualidade dos prontuários e propor alternativas ao tradicional prontuário em papel têm sido muito estudados. Assim como em outras áreas da saúde, a Ortopedia vem presenciando um aumento significativo em seus procedimentos diagnósticos e terapêuticos, dificultando sua documentação. Em nosso estudo desenvolvemos e investigamos o desempenho da documentação digital de lesões esportivas da articulação do joelho em um ambulatório de ortopedia. Objetivo: Investigar a efetividade de prontuários específicos para avaliação de lesões esportivas da articulação do joelho em propiciar condições para elaboração de uma hipótese diagnóstica. Material: Prontuários de 45 pacientes do grupo de joelho do Centro de Traumatologia do Esporte - CETE da UNIFESP, divididos em três categorias: 15 prontuários em papel, 15 prontuários eletrônicos sem auditoria da completitude do preenchimento e 15 prontuários eletrônicos com auditoria da completitude do preenchimento. Método: Cópias dos 45 prontuários foram submetidas a dois avaliadores (I e II) com as respectivas hipóteses diagnósticas omitidas e para um terceiro avaliador (III) com as hipóteses diagnósticas presentes. Os dois primeiros, após avaliação de cada prontuário, elaboraram uma hipótese diagnóstica quando possível e responderam um questionário específico sobre variáveis qualitativas que dificultaram a elaboração da hipótese diagnóstica. Resultados: Foram efetivos 3 (20,0 por cento) prontuários em papel para o avaliador I e 5 (33,3 por cento) para o avaliador II, 11 (73,3 por cento) dos prontuários eletrônicos (PE I) para o avaliador I e 8 (53,3 por cento) para o avaliador II e 9 (60 por cento) dos prontuários eletrônicos (PE II) para o avaliador I e 12 (80 por cento) para o avaliador II. Conclusão: Os prontuários eletrônicos são os mais efetivos em propiciar condições para elaboração de uma hipótese diagnóstica baseada nos dados presentes nos mesmos / BV UNIFESP: Teses e dissertações
60

Treinamento aeróbio e diabetes experimental em ratos : perfil endócrino-metabólico no cerebelo /

Arantes, Luciana Mendonça. January 2013 (has links)
Orientador: Eliete Luciano / Banca: Rodrigo Ferreira de Moura / Banca: José Rodrigo Pauli / Banca: Fúlvia de Barros Manchado Gobatto / Banca: Camila Aparecida Machado de Oliveira / Resumo: O presente estudo foi delineado para avaliar os efeitos do treinamento físico aeróbio no perfil endócrino-metabólico de ratos diabéticos, com maior ênfase no tecido cerebelar. Para tanto, ratos adultos da linhagem Wistar foram submetidos à aplicação com aloxana monoidratada Sigma (32 mg/kg de peso corporal). Cinco dias após a administração da droga, será realizado um teste de glicemia para comprovação do estado diabético dos animais, sendo considerados diabéticos apenas aqueles ratos que apresentarem glicemia igual ou superior a 250 mg por 100 ml de sangue. Após a constatação do diabetes, os ratos foram distribuídos, aleatoriamente, em quatro grupos: Controle Sedentário (CS) - ratos controles que não realizarão exercícios físicos; Controle Treinado (CT)- ratos controles que serão submetidos ao protocolo de exercícios físicos; Diabéticos Sedentários (DS) - ratos diabéticos aloxânicos que não serão submetidos ao protocolo de exercícios físicos; Diabéticos Treinados (DT) - ratos diabéticos aloxânicos que serão submetidos ao mesmo protocolo de exercícios físicos do grupo controle treinado (CT). O protocolo de treinamento físico consistirá de natação por 1 hora/dia, 5 vezes/semana, durante 8 semanas consecutivas e com sobrecarga, atada ao tórax, correspondente à máxima fase estável de lactato, em % do peso corporal. Os valores de glicemia e trigliceridemia foram aumentados nos animais diabéticos (DS e DT) e ambos foram reduzidos no grupo diabético treinado quando comparados aos valores do grupo diabético sedentário. A indução do diabetes reduziu os valores de insulinemia nos animais de ambos os grupos (DS e DT) e o treinamento físico não alterou os valores deste parâmetro. O treinamento aeróbio não modifica as concentrações de IGF-1 e Insulina no cerebelo. Foi observado diferenças no equilíbrio corporal de ratos diabéticos e controles. O grupo diabético apresentou menor desempenho que. / Abstract: This study had been designed to evaluate the aerobic exercise training effects on endocrine- metabolic profile of diabetic rats, with greater emphasis in the cerebellum. Therefore, adult Wistar rats had been submitted to induction by injecting alloxan monohydrate. Five days after the drug administration, a blood glucose test was performed for proving the glucose diabetic state of the animals, being considered diabetic only those rats which had shown blood glucose equal or higher than 250 mg per 100 ml of blood. After the finding of diabetes, the rats were divided randomly into four groups: Sedentary Control (SC) - control rats which did not engage in physical exercise; Trained Control (TC) - control rats which were submitted to the physical exercise protocol; Sedentary Diabetic (SD) - alloxan diabetic rats which were not submitted to the physical exercise protocol; Trained Diabetic (TD) - alloxan diabetic rats that were submitted to the same physical exercise protocol group of the trained control group (TC). The physical exercise training protocol had been consisted of swimming for 1 hour / day, 5 times / week during 8 consecutive weeks and with an overload, attached to the chest, corresponding to the maximum lactate steady state, in % of the body weight. The values of the blood glucose and triglycerides were increased in diabetic animals (SD and TD) and both were reduced in the trained diabetic group when compared to the sedentary diabetic group values. The inducing of diabetes reduced the insulin values in the animals of both groups (SD and TD), and the physical exercise training has not changed the values of this parameter. The aerobic training did not affect the concentrations of IGF-1 and insulin in the cerebellum. Differences had been observed in the body balance of the diabetic rats and control group. The diabetic group had shown lower performance than the control group, presenting greater difficulty in the activities that require... / Doutor

Page generated in 0.3913 seconds