• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 38
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 45
  • 24
  • 24
  • 14
  • 12
  • 10
  • 9
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Estudo comparativo da complexação de monoterpenos em ciclodextrina : preparação, caracterização química, desenvolvimento tecnológico e avaliação biológica / Comparative study of monoterpenes complexation in cyclodextrins : preparation, physicochemical characterization, technological development and biological evaluation

Feltran, Gabriel Primini, 1987- 26 August 2018 (has links)
Orientador: Marcos José Salvador / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-08-26T12:16:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Feltran_GabrielPrimini_M.pdf: 2195659 bytes, checksum: ca442329b76d3b823e9a0079209f4252 (MD5) Previous issue date: 2014 / Resumo: Os monoterpenos são uma importante classe de produtos naturais com odor e sabor intenso e que contém muitas moléculas que apresentam atividade biológica, incluindo a atividade antimicrobiana, e aplicações na indústria farmacêutica, cosmética e alimentícia. Entretanto, são substâncias lipofílicas, voláteis e apresentam certa instabilidade química. Ciclodextrinas (CDs) são carreadores macrocíclicos, capazes de complexar, aumentar a solubilidade em água e estabilizar um largo espectro de substâncias e que, atualmente, têm sido objeto de pesquisas e de desenvolvimento de novos produtos pela indústria farmacêutica. Neste trabalho procedeu-se um estudo comparativo da complexação de quatro monoterpenos (citral, ?-mirceno, limoneno e 1,8-cineol) em ?CD e HP-?CD, bem como a avaliação biológica desses compostos, complexados ou não. Após essas avaliações realizou-se o desenvolvimento de um enxaguante bucal contendo o monoterpeno mais promissor no combate ao biofilme dentário. Para a caracterização físico-química do complexo de inclusão monoterpeno-CD foram utilizadas técnicas espectroscópicas (UV-Vis), cromatográficas (CG-EM) e calorimétricas (DSC), avaliando a solubilidade dos complexos em água e porcentagem de inclusão dos monoterpenos em CD. Foi realizado um screening da atividade antimicrobiana dos quatro monoterpenos em estudo frente à quatro cepas de bactérias (Staphylococcus aureus ATCC 6538; Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853; Escherichia coli ATCC 10538 e Streptococcus mutans ATCC 25175) e quatro cepas de fungos (Candida albicans ATCC 10231; Candida dubliniensis ATCC 22019; Candida tropicalis ATCC 157 e Candida parapsilosis ATCC 22019). Essa avaliação foi realizada através da determinação da Concentração Inibitória Mínima (concentração que inibiu 50% do desenvolvimento microbiano, CIM) e Concentração Biocida Mínima (concentração que inibiu em 100% o desenvolvimento microbiano, CBM). O monoterpeno citral mostrou-se mais efetivo (CBM citral = 2,5µL/mL) frente à cepa de S. mutans (ATCC 25175). A partir desses resultados o citral foi o monoterpeno escolhido para dar continuidade aos estudos propostos no projeto. Avaliou-se o efeito do citral isoladamente, complexado e incorporado em formulações de enxaguante bucal, frente ao crescimento e aderência de S. mutans (ATCC 25175) em superfície sólida. Avaliou-se, também, a citotoxicidade do citral e de algumas formulações de enxaguante bucal verificando-se baixa citotoxicidade frente a cultura de queratinócitos humanos (HaCat). Tanto o citral em sua forma livre como complexado em CDs apresentou atividade frente a cepa indicadora de S. mutans (ATCC 25175), impedindo a formação do biofilme in vitro em concentração sub-inibitória (CBM/2 = 1,25µL/mL). Ao avaliar o citral e seus complexos de inclusão incorporados nas formulações de enxaguante bucal, observou-se manutenção do efeito antibacteriano in vitro frente a cepa de S. mutans (ATCC 25175) e uma melhor solubilidade do complexo de inclusão citral-HP?CD se comparado ao monoterpeno não complexado em CD / Abstract: Monoterpenes are an important class of natural products with intense flavor and odor and can exhibit biological activity including antimicrobial activity, and applications in the pharmaceutical, cosmetic and food industry. However, monoterpenes are lipophilic and volatile substances which demonstrate some chemical instability. Cyclodextrins (CDs) are macrocyclic carriers capable of complexing a wide range of substances and increase their water solubility currently been the subject of research and development of new products for the pharmaceutical industry. In this project a comparative study was carried complexing four monoterpenes (citral, ?-myrcene, limonene and 1,8-cineole) in ?-cyclodextrin and hydroxypropyl-?-cyclodextrin, and biological evaluation of such monoterpenes, complexed or not. After these assessments was performed to develop a mouthwash containing the most promising monoterpene to combat dental biofilm. For physico-chemical characterization of the inclusion complex monoterpene-CD spectroscopic (UV-Vis), chromatographic (GC-MS) and calorimetric (DSC) were used to evaluate the solubility of the complex in water and percentage of inclusion of these monoterpenes in cyclodextrin. Antimicrobial activity screening for the monoterpenes was conducted across four strains of bacteria (Staphylococcus aureus ATCC 6538, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Escherichia coli ATCC 10538 and Streptococcus mutans ATCC 25175) and four strains of fungi (Candida albicans ATCC 10231, Candida dubliniensis ATCC 22019, Candida tropicalis ATCC 157 and Candida parapsilosis ATCC 22019). This evaluation was performed by determining the minimum inhibitory concentration (concentration that inhibited 50% of microbial growth, MIC) and Minimum Biocide Concentration (concentration that inhibited 100% microbial development, MBC). The monoterpene citral was more effective (MBC citral = 2.5?L/mL) against the strain of S. mutans (ATCC 25175). From these results the monoterpene citral was chosen to continue the studies in the proposed project. Were evaluated the effect of citral alone, complexed and incorporated into mouthwash formulations, to the growth and adherence of S. mutans (ATCC25175) on a solid surface. It was also assessed the cytotoxicity of citral and some mouthwash formulations afford low cytotoxicity against human keratinocytes (HaCat) cell culture. Both citral and citral complexed with CDs presented activity against the indicator strain of S. mutans (ATCC25175), preventing the formation of biofilms in vitro in the sub-inhibitory concentration (MBC/2 = 1.25?L/mL). When evaluating citral and their inclusion complexes embedded in mouthwash formulations, the in vitro antibacterial effect against S. mutans (ATCC 25175) was maintained and an increased solubility of the inclusion complex citral-HP?CD compared to monoterpene uncomplexed with CD / Mestrado / Fármacos, Medicamentos e Insumos para Saúde / Mestre em Ciências
12

Producción heteróloga de monoterpenos en Saccharomyces cerevisiae: selección y mejora de cepas mediante técnicas de ingeniería metabólica

Rico Molins, Juan 28 April 2015 (has links)
[EN] Monoterpenes (C10) are isoprenoids usually employed as aromatic additives, are important components of wine aroma and some of them have antimicrobial and health beneficial properties. An efficient microbial production of these metabolites could be an inexpensive and environmentally friendly alternative to current techniques: chemical synthesis or extraction from natural sources. They are usually produced in plants from geranyl pyrophosphate (GPP), a common intermediate of isoprenoid pathway in microorganisms and higher organisms; what opens the possibility of producing them in yeasts as Saccharomyces cerevisiae, qualified as GRAS, and that has been widely employed for biotransformation and production of enzymes and metabolites of biotechnological interest. In this work, the inherent ability of this yeast for heterologous production of monoterpenes (linalool, geraniol, etc.) capable to improve organoleptic and/or functional properties of certain foods either being used as additives or produced during the elaboration process (e.g. vinification) has been characterized and improved by metabolic engineering approaches. Among the most relevant results we can find the selection of wine strain T73 because of its better ability to produce monoterpenes, and the improvement of this production by overexpressing a deregulated version of Hmg1p (catalyzes mevalonic acid synthesis, MVA) and IDI1 (encodes isopenthenyl pyrophosphate isomerase, that catalyzes the isomerization of farnesyl pyrophosphate synthase -FPPS- substrates). In addition, characterization of the FPPS role in GPP availability for the Clarkia breweri linalool synthase resulted in a 50 times increased production in yeast strains with wild-type enzyme (encoded by ERG20) replaced by one modified in its active site (K197E), encoded by erg20-2 allele; reaching a global improvement of 80 times the basal linalool production (14.51 ± 0.90 µg/L) when coexpressing IDI1 gene and erg20-2 allele in linalool producing strains lacking endogenous FPPS activity (1144.68 ± 139.39 µg/L). Geraniol producing strains (bearing Ocimum basilicum -sweet basil- GES gene that encodes geraniol synthase) derived from T73 were included in microvinification assays and geraniol concentration was over its perception threshold and a metabolic dispersion to other monoterpene (linalool, nerol and citronellol) and aromatic esters (geranyl and citronellyl acetate) was also detected. Increased monoterpene production established in IDI1 overexpressing strains under laboratory conditions was reproduced in these assays, demonstrating that the modification of key steps of MVA pathway is a valid strategy to modulate and/or improve wine aroma. / [ES] Los monoterpenos (C10) son isoprenoides habitualmente utilizados como aditivos aromáticos, son componentes importantes del aroma de los vinos y algunos tienen propiedades antimicrobianas y/o beneficiosas para la salud. La producción eficiente de estos metabolitos en microorganismos podría ser una alternativa más económica y respetuosa con el medio ambiente que las técnicas empleadas en la actualidad: síntesis química y/o extracción de fuentes naturales. En las plantas los monoterpenos son producidos por monoterpeno sintasas que utilizan como sustrato geranil pirofosfato (GPP), siendo éste un intermediario común de la ruta de isoprenoides en microorganismos y organismos superiores, lo que abre la posibilidad de producirlos en la levadura Saccharomyces cerevisiae, que tiene el calificativo GRAS, y que ha sido además ampliamente utilizada para la biotransformación y producción de enzimas y metabolitos de interés biotecnológico. En este trabajo se ha caracterizado y mejorado, mediante técnicas de ingeniería metabólica, la capacidad inherente que tiene esta levadura para la producción heteróloga de monoterpenos (linalol, geraniol, etc.), que puedan mejorar las características organolépticas y/o funcionales de ciertos alimentos al ser usados como aditivos o al aumentar su concentración durante el propio proceso de elaboración (p. ej. vinificación). Entre los resultados más destacados están la selección de la cepa vínica industrial T73 por su mayor capacidad para producir monoterpenos, y la mejora de dicha producción mediante la sobreexpresión desregulada de la enzima Hmg1p (cataliza la formación del ácido mevalónico, MVA) y del gen IDI1 (codifica isopentenil pirofosfato isomerasa, que cataliza la isomerización de los sustratos de la farnesil pirofosfato sintasa, FPPS). Además, la caracterización del rol de la enzima FPPS en la disponibilidad de GPP para su aprovechamiento por la enzima linalol sintasa de Clarkia breweri, derivó en una producción de linalol 50 veces mayor en cepas en las que una versión modificada en su centro activo (K197E), codificada por el alelo erg20-2, reemplazaba a la enzima silvestre (codificada por ERG20); alcanzándose una mejora global de 80 veces respecto a la producción de linalol inicial (14,51 ± 0,90 µg/L), al sobreexpresar conjuntamente el gen IDI1 y el alelo erg20-2 en cepas productoras de linalol que carecen de la función FPPS endógena (1144,68 ± 139,39 µg/L). Las cepas productoras de geraniol (expresan el gen GES que en Ocimum basilicum -albahaca- codifica geraniol sintasa) derivadas de T73 se incluyeron en ensayos de microvinificación y la concentración de este monoterpeno en el vino final no sólo estuvo por encima de su umbral de percepción, sino que se produjo una dispersión metabólica del geraniol hacia otros monoterpenos (linalol, nerol y citronelol) y esteres (geranil y citronelil acetato) aromáticos. Además, el incremento de la producción de monoterpenos observado en condiciones de laboratorio en cepas que sobreexpresan el gen IDI1 se reprodujo en estos ensayos, demostrando que la modificación de pasos clave de la ruta MVA es una estrategia válida para modular y/o mejorar el aroma del vino. / [CAT] Els monoterpens (C10) són isoprenoids habitualment utilitzats com additius aromàtics, són components importants de l'aroma dels vins i alguns tenen propietats antimicrobianes i/o beneficioses per a la salut. La producció eficient d'aquests metabòlits en microorganismes podria ser una alternativa més econòmica i respectuosa amb el medi ambient que les tècniques emprades en l'actualitat: síntesi química i/o extracció de fonts naturals. A les plantes els monoterpens són produïts per monoterpeno sintases que utilitzen com a substrat geranil pirofosfat (GPP), sent aquest un intermediari comú de la ruta dels isoprenoids en microorganismes i organismes superiors, el que obri la possibilitat de produir-los en el llevat Saccharomyces cerevisiae, amb qualificatiu GRAS, i que ha sigut a més àmpliament utilitzat per a la biotransformació i producció d'enzims i metabòlits d'interès biotecnològic. En aquest treball s'ha caracteritzat i millorat, mitjançant tècniques d'enginyeria metabòlica, la capacitat inherent que té aquest llevat per a la producció heteròloga de monoterpens (linalol, geraniol, etc.), que puguen millorar les característiques organolèptiques i/o funcionals de certs aliments en ser usats com additius o en augmentar la seua concentració durant el propi procés d'elaboració (p. ex. vinificació). Entre els resultats més destacats es troben la selecció de la soca vínica industrial T73 per la seua major capacitat per a produir monoterpens, i la millora d'aquesta producció mitjançant la sobreexpressió desregulada de l'enzim Hmg1p (catalitza la formació de l¿àcid mevalònic, MVA) i del gen IDI1 (codifica isopentenil pirofosfat isomerasa, que catalitza la isomerització dels substrats de la farnesil pirofosfat sintasa, FPPS). A més, la caracterització del rol de l'enzim FPPS en la disponibilitat de GPP per al seu aprofitament per l'enzim linalol sintasa de Clarkia breweri, va derivar en una producció de linalol 50 vegades major en soques en les que una versió modificada en el seu centre actiu (K197E), codificada per l'al¿lel erg20-2, reemplaçava a l'enzim silvestre (codificada per ERG20); aconseguint una millora global de 80 vegades respecte a la producció de linalol inicial (14,51 ± 0,90 µg/L), en sobreexpressar conjuntament el gen IDI1 i l'al¿lel erg20-2 en soques productores de linalol que no tenen la funció FPPS endògena (1144,68 ± 139,39 µg/L). Les soques productores de geraniol (expressen el gen GES que en Ocimum basilicum -alfàbrega- codifica geraniol sintasa) derivades de T73 es van incloure en assajos de microvinificació i la concentració d'aquest monoterpè en el vi final no només va estar per sobre del seu llindar de percepció, sinó que es va produir una dispersió metabòlica del geraniol cap a altres monoterpens (linalol, nerol i citronel¿lol) i èsters (geranil i citronel¿lil acetat) aromàtics. A més, l'increment de la producció de monoterpens observat en condicions de laboratori en soques que sobreexpressen el gen IDI1 es va reproduir en aquests assajos, demostrant que la modificació de passos clau de la ruta MVA és una estratègia vàlida per modular i/o millorar l'aroma del vi. / Rico Molins, J. (2015). Producción heteróloga de monoterpenos en Saccharomyces cerevisiae: selección y mejora de cepas mediante técnicas de ingeniería metabólica [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/49359 / TESIS
13

Investigação do mecanismo da atividade antifúngica de monoterpenos frente a cepas de Trichophyton rubrum. / Investigation of the mechanism of antifungal activity of monoterpenes against strains of Trichophyton rubrum.

Pereira, Fillipe de Oliveira 31 August 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2015-05-14T12:59:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Arquivototal.pdf: 12262121 bytes, checksum: 2c0c8aa4e0b4b5920d10e406ad12ef1a (MD5) Previous issue date: 2012-08-31 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Trichophyton rubrum is the main responsible microorganism of chronic cases of dermatophytosis on nails, feet, hands, torso, neck and scalp, with high rates of resistance to antifungal agents. The clinical and epidemiological importance concerned dermatophytosis encourage studies for searching of new antifungal agents. In this context, attention has been drawn to the products from aromatic plants, especially essential oils and their components. The monoterpenes stands out due to widespread recognition of its antimicrobial activity. Therefore, it was investigated the antifungal activity of the monoterpenes citronellal, geraniol and citronellol against 14 strains of T. rubrum. For this, it was determined the minimum inhibitory concentration (MIC) of each drug, as well as their effects on mycelial growth (dry weight), the viability (logCFU/mL), conidial germination and morphogenesis. The action of the drugs on the fungal cell wall (test with sorbitol) and on the fungal cell membrane (release of cellular material, complex with ergosterol and ergosterol synthesis) were also investigated. Moreover, it was analyzed the interference on the infectivity of T. rubrum (in vitro nail infection). Among the tested monoterpenes, geraniol and citronellol were the most potent, since they showed lower MIC values. Assays were performed with geraniol (MIC = 32 μg/mL and MICx2 = 64 μg/mL) and citronellol (MIC = 128 μg/mL and MICx2 = 256 μg/mL), they significantly inhibited the mycelial growth and conidial germination. The monoterpenes showed fungicidal effect and caused caused abnormalities in morphogenesis showing large, short and twisted hyphal in the strains ATCC1683 and LM422. With sorbitol, the MIC values of these monoterpenes increased against the strain ATCC1683, suggesting action on the fungal cell wall. The results of the assays on the cell membrane showed that geraniol and citronellol released intracellular material, formed complexes with the ergosterol and decreased content of ergosterol. Therefore, the results suggest that that geraniol and citronellol act on the membrane of T. rubrum by a mechanism that appears to involve a complex with ergosterol and inhibition its biosynthesis, indirectly affecting the cell wall and causing cell lysis. Moreover, geraniol and citronellol at MIC and MICx2 also prevented infection of T. rubrum on nail fragments. Thus, the monoterpenes geraniol and citronellol are presented as promising antifungal agents, with potential applicability in the treatment of dermatophytosis, especially against the agent T. rubrum. / Trichophyton rubrum é o principal agente responsável por quadros crônicos de dermatofitoses em unhas, nos pés, nas mãos, no tronco, pescoço e couro cabeludo, com altos índices de resistência aos antifúngicos. A importância clínica e epidemiológica dispensada às dermatofitoses impulsionam estudos que visam à descoberta de novos agentes antifúngicos. Neste contexto, grande atenção vem sendo dada aos produtos oriundos de plantas aromáticas, especialmente os óleos essenciais e seus componentes. Entre estes, os monoterpenos se destacam por possuírem amplo reconhecimento do seu poder antimicrobiano. Por isso, foi investigada a atividade antifúngica dos monoterpenos citronelal, geraniol e citronelol frente a 14 cepas de T. rubrum. Para tal, foi determinada a concentração inibitória mínima (CIM) de cada produto, como também os seus efeitos sobre o crescimento micelial (massa seca), a viabilidade (LogUFC/mL), a germinação de conídios e a morfogênese de T. rubrum. A ação dos produtos sobre a parede celular fúngica (ensaio com sorbitol) e sobre a membrana plasmática fúngica (perda de material citoplasmático, complexação com ergosterol e síntese de ergosterol) também foi investigada. Além disso, foi analisada a interferência sobre a infectividade de T. rubrum (infecção in vitro em unhas). Entre os monoterpenos testados, geraniol e citronelol foram os mais potentes, pois apresentaram menores valores de CIM. Ensaios foram realizados com geraniol (CIM = 32 μg/mL e CIMx2 = 64 μg/mL) e citronelol (CIM = 128 μg/mL e CIMx2 = 256 μg/mL), nos quais eles inibiram significativamente o desenvolvimento micelial e a germinação dos conídios. Os monoterpenos apresentaram efeito fungicida e provocaram alterações na morfogênese formando hifas largas, curtas e tortuosas nas cepas ATCC1683 e LM422. Com sorbitol, os valores de CIM desses monoterpenos aumentaram frente à cepa ATCC1683, sugerindo ação sobre a parede celular fúngica. Os resultados dos ensaios sobre a membrana plasmática mostraram que geraniol e citronelol provocaram liberação de material intracelular, formaram complexos com o ergosterol e diminuíram o conteúdo de ergosterol. Diante dos resultados, sugere-se que o geraniol e citronelol atuam sobre a membrana de T. rubrum por um mecanismo que parece envolver a complexação com o ergosterol e inibição de sua biossíntese, afetando indiretamente a parede celular e ocasionando lise celular. Além do mais, geraniol e citronelol, na CIM e CIMx2, também inibiram a infecção de T. rubrum em fragmentos ungueais. Dessa maneira, os monoterpenos geraniol e citronelol se apresentam como promissores agentes antifúngicos, com potencial aplicabilidade no tratamento das dermatofitoses, em especial contra o agente T. rubrum.
14

Análise do efeito quimiopreventivo, citoprotetor e citotóxico do terpinen-4-ol em ratos saudáveis e oncológicos de língua, hepatopatas e nefropatas induzidos por óxido de 4- nitroquinolina /

Carneiro Neto, José Nunes. January 2017 (has links)
Orientador: Cleverton Roberto de Andrade / Resumo: O terpinen-4-ol (TP-4-ol) é um monoterpeno que constitui de 30-48% dos quimiotipos de óleos essenciais de plantas, como a Melaleuca alternifólia, laranjeira, pimenteira entre outras, apresentando propriedade anti-inflamatória, anticancerígena entre outras, caracterizadas como agentes quimiopreventivos e citoprotetores, respectivamente, contra as lesões com potencial de malignização e/ou malignas (LPMM) de língua e as hepato ou nefrotoxicidade. Sendo assim, o objetivo de nosso estudo foi avaliar o TP-4-ol quanto às propriedades quimiopreventivas sobre LPMM de língua e citoprotetoras ou citotóxicas sobre o fígado e rim de ratos quimicamente induzidos por óxido de 4-nitroquinolina (4-NQO). Além disso, avaliamos o TP-4-ol quanto ao seu potencial indutor de hepato e nefrotoxicidade em ratos saudáveis. Os 64 ratos foram divididos aleatoriamente para o experimento de 16 semanas, nos grupo 1 ratos saudáveis ou grupo 2 ratos oncológicos de língua (n=8) e os grupos de intervenções com [g/Kg de TP-4-ol] ratos saudáveis tratados [0,035] do grupo 3 e [0,0035] grupo 4, ratos oncológicos tratados [0,035] do grupo 5 e [0,0035] grupo 6 (n=12). Foram analisados os parâmetros biométricos (peso do corpo, língua, fígado e rim; consumo de água e ração); bioquímicos do fígado (alanina aminotransferase, aspartato aminotransferase, fosfatase alcalina) e rim (ureia e creatinina); macroscópicos da língua (tamanho e lesões fundamentais), fígado e rim (tamanho); e microscópicos da língu... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Mestre
15

Resist?ncia clonal ? Thaumastocoris peregrinus e caracteriza??o qu?mica por CG/EM de ?leo essencial de eucalipto

Avila, Renata Couto 29 July 2016 (has links)
Submitted by Jos? Henrique Henrique (jose.neves@ufvjm.edu.br) on 2017-05-03T18:31:57Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) renata_couto_avila.pdf: 1413291 bytes, checksum: 669e7c9a25e57d1c58d553d00cbb588a (MD5) / Approved for entry into archive by Rodrigo Martins Cruz (rodrigo.cruz@ufvjm.edu.br) on 2017-05-17T12:06:16Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) renata_couto_avila.pdf: 1413291 bytes, checksum: 669e7c9a25e57d1c58d553d00cbb588a (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-17T12:06:16Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) renata_couto_avila.pdf: 1413291 bytes, checksum: 669e7c9a25e57d1c58d553d00cbb588a (MD5) Previous issue date: 2016 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior (CAPES) / Funda??o de Amparo ? Pesquisa do Estado de Minas Gerais (FAPEMIG) / Conselho Nacional de Desenvolvimento Cient?fico e Tecnol?gico (CNPq) / Por causa da introdu??o de pragas ex?ticas, as planta??es de Eucalipto est?o sofrendo com consider?veis perdas na produ??o por todo o territ?rio brasileiro. Uma dessas pragas foi detectada em 2008 e ? conhecida como percevejo bronzeado (Thaumastocoris peregrinus). Essa praga de origem Australiana se espalhou rapidamente pelas planta??es de eucalipto no pa?s por causa da falta de seu inimigo natural. Ainda n?o foi encontrado um controle eficaz para o percevejo bronzeado. Para se conseguir a certifica??o florestal, n?o ? recomendado o uso de inseticidas qu?micos ou sint?ticos. Uma das alternativas para o controle desse inseto ? a detec??o e utiliza??o de gen?tipos resistentes nas planta??es e a utiliza??o de bioinseticidas a partir de ?leos essenciais. Para essa constata??o se faz necess?rio testes de resist?ncia nos gen?tipos a fim de encontrar as ideais para os plantios. No laborat?rio de Biotecnologia Florestal da UFVJM foi realizado teste de sobreviv?ncia e de n?o-preferencia alimentar em 27 clones comerciais da empresa Gerdau LTDA e de indiv?duos de Eucalyptus camaldulensis e Corymbia. citriodora, a fim de identificar o n?vel de resist?ncia e suscetibilidade entre os mesmos. Para as duas vari?veis foram considerados os gen?tipos C. citriodora e os clones C4, C11, C24, C25, C27 e C17 como sendo altamente suscept?veis em rela??o aos demais, e os clones C1, C15, C20, C21 e C13 como sendo os mais resistentes em rela??o aos demais. Ap?s a caracteriza??o dos clones foram extra?dos os ?leos essenciais de 3 clones resistentes, 3 suscept?veis e de indiv?duos de E. camaldulensis. Nos ?leos extra?dos foram encontrados compostos que s?o descritos para o controle de diversos insetos, como 1,8 cineol e linalool. Esses compostos comprovam o potencial inseticida dos ?leos essenciais de eucalipto. / Disserta??o (Mestrado) ? Programa de P?s-Gradua??o em Ci?ncia Florestal, Universidade Federal dos Vales do Jequitinhonha e Mucuri, 2016. / Because of the introduction of exotic pests, these plantations are suffering considerable losses in production throughout the Brazilian territory. One such pest was detected in 2008 and is known as Bronze bug. This Australian origin worm spread rapidly through the Eucalyptus plantations in the country because of the lack of their natural enemy. We have not yet found an effective control for Bronze bug. To achieve forest certification is not recommended the use of chemical insecticides. One of the alternatives to control this insect is the detection and use of resistant genotypes in plantations and the use of biopesticides from essential oils. For this finding is necessary stress tests in genotypes in order to find the ideal for plantations. In laboratory UFVJM Forest Biotechnology was held survival test and non-food preference in 27 commercial clones of Gerdau LTDA and E. camaldulensis individuals and C. citriodora in order to identify the level of resistance and susceptibility among thereof. For the two variables were considered the genotypes E. Citriodora, C4, C11, C24, C25, C27 and C17 as the most susceptible in relation to others and the clones C1, C15, C20, C21 e C13 as the toughest in relation to others After the characterization of the clones, have been derived the essential oils of three resistant clones, three susceptible clones and E. camaldulensis. In extracted oils, it have been found many compounds that are described to control various insects, as 1,8 cineol and linalool. These compounds show potential insecticide essential oils of Eucalyptus.
16

Participação dos canais “Transient Receptor Potential - TRP” nos efeitos cardiovasculares induzidos por carvacrol em ratos com Hipertensão essencial

Reis, Milena Ramos January 2015 (has links)
Submitted by ROBERTO PAULO CORREIA DE ARAÚJO (ppgorgsistem@ufba.br) on 2016-10-18T14:55:15Z No. of bitstreams: 1 Milena Ramos Reis.pdf: 2152638 bytes, checksum: 876fac844a4f4a8b22cb82e9cdeb5f3b (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-18T14:55:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Milena Ramos Reis.pdf: 2152638 bytes, checksum: 876fac844a4f4a8b22cb82e9cdeb5f3b (MD5) / O carvacrol, um monoterpeno fenólico encontrado nos óleos essenciais de diversas plantas do gênero Origanum, já demonstrou causar hipotensão e vasodilatação em diferentes leitos vasculares de ratos normotensos, porém, seu efeito em ratos hipertensos ainda não foi elucidado. O objetivo deste estudo foi investigar os efeitos cardiovasculares do carvacrol em ratos espontaneamente hipertensos (SHR) e comparar com normotensos Wistar, utilizando ensaios farmacológicos in vitro (estudos funcionais e celulares) e in vivo. Nos ensaios funcionais in vitro, anéis de artéria mesentérica superior isolada de animais hipertensos e normotensos foram précontraídos com FEN (1μM) e o efeito de carvacrol (10-8-10-3M) foi observado. Em SHR, este monoterpeno induziu vasodilatação dependente de concentração (pD2=5,13 ± 0,05; Emáx=115,14 ± 5,46%; N=8) e, após a remoção do endotélio funcional, a potência da droga foi alterada significantemente (pD2=4,91 ± 0,05 N=9; p<0,01), sugerindo que a resposta vasodilatadora induzida por carvacrol, provavelmente, envolve uma via dependente e outra independente do endotélio vascular, porém, esta última parece ser a majoritária e, por isso, os ensaios seguintes foram realizados na ausência do endotélio vascular. Interessantemente, quando comparada com animais normotensos, a potência farmacológica de carvacrol foi reduzida significantemente (pD2=4,91 ± 0,05; N=9; p<0,05). Em anéis de ratos hipertensos, carvacrol reduziu o influxo de Ca2+ por canais Cav tipo-L, SOC e ROC, estes resultados foram semelhantes aos obtidos em ratos normotensos. Em ratos hipertensos, mas não em normotensos, a potência farmacológica do carvacrol em anéis pré-contraídos com FEN e na presença de diferentes inibidores de canais TRP (íon Gd3+, 10-5M; 2-APB, 10-6M ou 10-5M; BCTC, 2μM; 9-fenantrol, 10-5M; ou HC03003-1, 10-5M), foi reduzida em relação ao controle na ausência destes bloqueadores, sugerindo que os canais sensíveis à estes bloqueadores (TRPC1-7, TRPM2, M4 e TRPM8, TRPV1 e TRPA1), provavelmente, estão participando dos efeitos vasculares mediados por carvacrol e podem estar envolvidos no processo hipertensivo. Em estudos de patch-clamp em células de artéria mesentérica dispersas de ratos hipertensos, carvacrol (300μM) reduziu as correntes de entrada de Ba2+ por Cav tipo-L e este efeito foi semelhante em ratos normotensos. Além disso, em células de ratos hipertensos, o Mg2+ (2,5mM), bloqueador do TRPM6 e TRPM7, reduziu as densidades de ITRPM de entrada e saída, assim como carvacrol (100μM e 300μM), na ausência ou presença do 2-APB (100μM), bloqueador de TRPM7. A presença do 2-APB provocou inibição adicional nas densidades de ITRPM pelo carvacrol (100μM, mas não 300μM). Altas concentrações intracelulares de Mg2+ reduziram the magnitude of ITRPM7. Foi evidenciado que a ITRPM no controle é menor em ratos hipertensos que em normotensos. Estes dados obtidos e os relatados na literatura são sugestivos para provável inibição de ITRPM7 por carvacrol em células mesentéricas nativas. O efeito anti-hipertensivo do carvacrol foi avaliado por administração via orogástrica (50mg/kg/dia) durante 20 dias foi capaz de reduzir a pressão arterial média dos animais SHR tratados, no 20º dia do tratamento. O tratamento subcrônico com carvacrol não alterou os pesos cardíaco e corpóreo, nem a reatividade vascular. Em conclusão, esses dados sugerem que carvacrol possui atividade anti-hipertensiva em animais SHR, que pode ser devido ao seu efeito vasodilatador em anéis de artéria mesentérica superior isolada, provavelmente, por inibição do influxo de Ca2+ por Cav tipo-L, ROC, SOC e/ou canais TRPC1, 3 ou 6, além da inibição de correntes tipo-TRPM7 em miócitos mesentéricos.
17

Reações de olefinas com O2 e H2O2 catalisadas por sais de Pd(II) e Fe(III) / Reactions of olefins with O2 and H2O2 catalyzed by Pd(II) and Fe(III) salts

Berlini, Lilian 28 March 2016 (has links)
Submitted by Reginaldo Soares de Freitas (reginaldo.freitas@ufv.br) on 2017-02-24T18:35:28Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1911026 bytes, checksum: 2402722bdbcabc90efdbbe04396693e1 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-24T18:35:28Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1911026 bytes, checksum: 2402722bdbcabc90efdbbe04396693e1 (MD5) Previous issue date: 2016-03-28 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Reações de oxidação de olefinas são de interesse sintético e industrial porque fornecem produtos valiosos como fármacos, fragrâncias, flavorizantes, dentre outros. O uso de oxidantes ambientalmente benignos e de baixo custo nestes processos é, portanto, estratégico por razões econômicas e ambientais. Neste trabalho foram desenvolvidos sistemas para a oxidação de olefinas, em fase homogênea, usando O2 e H2O2 como oxidantes e sais comerciais de Pd(II) e Fe(III) como catalisadores. Como substratos foram usadas olefinas naturais (monoterpenos), matéria prima renovável e fonte de produtos de maior valor agregado. Posteriormente, o sistema foi extendido à oxidação de olefinas cíclicas mais estáveis (cicloexeno) e acíclicas (hex-1-eno, hex-2-eno). No desenvolvimento dos sistemas catalíticos, foram otimizados parâmetros-chave das reações como a concentração dos reagentes e catalisadores, tipo do catalisador, temperatura da reação e natureza do solvente. O Fe(NO3)3 mostrou-se muito promissor tanto como co-catalisador na reação de oxidação do cicloexeno catalisada por sais de Pd(II) quanto na reação de oxifuncionalização do α e β-pineno (ambas na presença de O2 como oxidante). Na oxidação do cicloexeno por O2 em CH3COOH catalisada por sais de Pd(II) em presença de Fe(NO3)3 como reoxidante foram atingidas conversões de 90% com seletividade de 70-80% para acetato de cicloex-2-enila. Por outro lado, o Fe(NO3)3 catalisou eficientemente a reação de isomerização/rearranjo do esqueleto carbônico do β-pineno e de adição nucleofílica do solvente (metanol), resultando no α–terpenil metil éter. Este procedimento mostrou-se efetivo método para síntese de éteres terpênicos. Em outra etapa, também foi investigada a reação de oxidação do cicloexeno no sistema Pd(II)/O 2/CH3OH à temperatura ambiente. desproporcionamento, Nestas resultando condições em o benzeno cicloexeno e sofreu cicloexeno. um Quando investigamos essas reações usando o H2O2 como oxidante, foi verificada a formação indesejada de oligômeros, que comprometeu a seletividade da reação de oxidação. / Olefin oxidation reactions are of synthetic and industrial interest because they provide valuable products such as pharmaceuticals, fragrances, flavors, among others. The use of environmentally benign and low cost oxidant in these processes is therefore strategic for economic and environmental reasons. In this work, were developed oxidation olefins systems, in homogeneous phase, using O2 and H2O2 as oxidant and commercial Pd(II) and Fe(III) salts as catalysts was desenvolved. The substrates used were natural olefins (monoterpenes), a renewable raw material and source of value-added products. Later, the system was extended to oxidation of cyclic olefin (cyclohexene) and acyclic (hex-1-ene, hex-2-ene). In the development of catalyst systems, key reactions parameters such as the concentration of reagents and catalysts, catalyst type, reaction temperature and the nature of the solvent were optimized. Fe(NO3)3 was shown to be very promising as co-catalyst for both Pd(II)-catalyzed cyclohexene oxidation reaction and oxifuncionalization reaction of α and β-pinene (both in the presence of O2 as oxidant) . In the oxidation of cyclohexene by O2 in CH3COOH by Pd(II), in the presence of Fe(NO3)3 as reoxidant, 90% conversions were achieved, with 70-80% selectivity to cyclohex- 2-enyl acetate. Furthermore, Fe(NO3)3 efficiently catalyzed isomerization/rearrangement reaction of the carbon skeleton of β-pinene and the nucleophilic addition of the solvent (methanol), resulting in α-terpenil methyl ether. This procedure proved to be effective method for synthesis of terpenic ethers. In another step, we also investigated the cyclohexene oxidation reaction in the Pd(II)/O2/CH3OH system at room temperature. In these conditions, the cyclohexene suffered disproportionation, resulting in benzene and cyclohexane. Also, the use of H2O2 as oxidant in such reactions resulted in poor selectivity, affording undesired oligomers.
18

Produtividade, teor e composição do óleo essencial de espécies de mentha l. (lamiaceae) cultivadas em hidroponia com variação de potássio / Productivity, content and essential oil composition of mentha l. species (lamiaceae) cultivated under hydropony with potassium variation

Garlet, Tânea Maria Bisognin 23 February 2007 (has links)
Hydropony is a promising cultivation technique to increase phytomass production and essential oil in mints. Thus, this study was carried out with Mentha arvensis L. fo. piperascens Holmes, Mentha x gracilis Sole and Mentha x piperita var. citrata (Ehrh.) Briq. aiming to evaluate the following: productivity, the content and the chemical composition of essential oil testing four potassium concentrations (276, 414, 552 and 690 mg L-1 of K) in the nutritive solution for each species; determine the content and the accumulation of nutrients on the three species and test the performance of the nutritive solution calculated for mint cultivation under the hydroponic NFT system. The maximum value of K concentrations in the hydroponic solutions negatively affects the growth and the accumulation of phytomass in the plants, but increases the essential oil content per plant. The suggested K concentrations for a good growth of the species are between 276 and 414 mg L-1. Each Mentha species has its oil rich in distinct metabolites and thus, according to the major desired component, the solution has to be chosen with the most adequate K content. The contents of essential oil and menthol in M. arvensis fo. piperascens increasing K concentration in the nutritive solution. The K dosis of 552 mg L-1 allows a higher oil yield in g plant-1, while the best chemical composition and and content of menthol is allowed by the K dosis of 690 mg L-1. Essential oil yield per plant and the linalool quantity in M. x gracilis are reduced with the maximum K dosis. The suggested K concentration for the obtention of better yield in M. x gracilis can not be higher than 276 mg L-1 in the nutritive solution. The total content and yield of essential oil per plant in M. x piperita var. citrata increase with the maximum K dosis, but in this dosis there is a decrease in the quantity of linalool and linalyl acetate. To increase essential oil yield per plant in M. x piperita var. citrata, associated to the accumulation of linalool and linalyl acetate, K concentrations between 414 and 552 mg L-1 are recommended. Regarding the mineral composition of the three Mentha species studied, it was observed that nitrogen, calcium and potassium are the macronutrients concentrated and extracted in higher quantities in all plant parts; following the same pattern, the micronutrients are iron, manganese and zinc. The greater macronutrients accumulations occur in the leaves, than in the stems and in minor quantities in the roots. For the cultivation of these three species under the hydroponic NFT system, the nutritive solution with 276 mg L-1 of K is quite efficient and assures a good phytomass production, preventing the plants to show any visual deficiency or toxicity signs. Therefore, the cultivation of mints under hydropony, associated to K variation, can be of utility for the obtention of excellent raw material , in small areas of cultivation, and become an important subsidy for new studies in Lamiaceae species, with economical and pharmacological potential. / A hidroponia é uma técnica de cultivo promissora para incrementar a produção de fitomassa e óleo essencial em mentas. Em função disso, este estudo foi desenvolvido com Mentha arvensis L. fo. piperascens Holmes, Mentha x gracilis Sole e Mentha x piperita var. citrata (Ehrh.) Briq., cujos objetivos foram: avaliar a produtividade, o teor e a composição química do óleo essencial, testando quatro concentrações de potássio (276, 414, 552 e 690 mg L-1 de K) na solução nutritiva para cada espécie; determinar o teor e a acumulação de nutrientes nas três espécies e testar o desempenho de solução nutritiva calculada para o cultivo de menta, no sistema hidropônico NFT. O valor máximo da concentração de K nas soluções hidropônicas afeta negativamente o crescimento e a acumulação de fitomassa nas plantas, porém proporciona aumento no teor de óleo essencial por planta. As concentrações de K sugeridas para o bom crescimento das espécies encontram-se na faixa entre 276 e 414 mg L-1. Cada espécie de Mentha tem seu óleo rico em metabólitos distintos, assim de acordo com o componente majoritário desejado deve ser escolhida a solução com a variação de K mais adequada à obtenção do mesmo. Os teores de óleo essencial e de mentol, em M. arvensis fo. piperascens aumentam com o acréscimo de K na solução nutritiva. A dose de K de 552 mg L-1 proporciona maior rendimento de óleo em g planta-1, porém a melhor composição química e conteúdo de mentol são proporcionados pela dose de 690 mg L-1 de K. O rendimento do óleo essencial por planta e a quantidade de linalol, em M. x gracilis, são reduzidos com a dose máxima de K. A concentração de K sugerida para obtenção de maior rendimento de M. x gracilis não deve ultrapassar 276 mg L-1 na solução nutritiva. O teor e o rendimento total de óleo essencial por planta, em M. x piperita var. citrata, aumentam na dose máxima de K, porém nessa dose há diminuição na quantidade de linalol e acetato de linalila. Para obtenção de maior rendimento de óleo essencial por planta de M. x piperita var. citrata, associado ao acúmulo de linalol e acetato de linalila, recomendam-se concentrações de K entre 414 e 552 mg L-1. Com relação à composição mineral das três espécies de Mentha estudadas, verifica-se que nitrogênio, cálcio e potássio são os macronutrientes concentrados e extraídos em maior quantidade em todas as partes das plantas; da mesma forma, os micronutrientes são ferro, manganês e zinco. O maior acúmulo de macronutrientes ocorre nas folhas, depois nas hastes e por último nas raízes. Para o cultivo dessas três espécies, no sistema hidropônico NFT, a solução nutritiva elaborada com 276 mg L-1 de K é bastante eficiente e garante boa produção de fitomassa, sem que as plantas apresentem sinais visuais de deficiência ou toxicidade de nutrientes. Portanto, o cultivo hidropônico de mentas, associado à variação de K, poderá ser útil à obtenção de excelente matéria-prima, em pequenas áreas de cultivo, e servir de subsídio para novos estudos em espécies de Lamiaceae, com potencial econômico e farmacológico.
19

Produção de compostos de aroma a partir da biotransformação de monoterpenos por pseudomonas = Production of aroma compounds through biotransformation of monoterpenes by pseudomonas / Production of aroma compounds through biotransformation of monoterpenes by pseudomonas

Pimentel, Mariana Recco, 1984- 21 August 2018 (has links)
Orientador: Gláucia Maria Pastore / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos / Made available in DSpace on 2018-08-21T12:20:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pimentel_MarianaRecco_M.pdf: 2621314 bytes, checksum: d6872d6164557c38b2fa7e53bccaddf0 (MD5) Previous issue date: 2012 / Resumo: O aroma é responsável por grande parte do sabor de um alimento, e considerado um dos atributos mais importantes na aceitação do produto pelo consumidor. A preferência dos consumidores por produtos naturais tem incentivado o desenvolvimento de novos processos biotecnológicos para a produção de compostos de aroma naturais. A biotransformação de terpenos é uma alternativa promissora para a produção de aromas, visto que pode contornar alguns problemas associados a síntese química como a baixa geração de resíduos tóxicos e alta regio- e estéreo-seletividade das reações. Ademais, segundo a legislação brasileira, produtos obtidos por métodos microbiológicos podem ser rotulados como 'naturais' (ANVISA, Resolução nº 104, de 14 de maio de 1999). Os processos de biotransformação de monoterpenos frequentemente utilizam bactérias do gênero Pseudomonas como biocatalisadores por se adaptarem facilmente a diferentes substratos e condições extremas devido a sua elevada versatilidade metabólica e sistema enzimático complexo. Assim, o presente trabalho visou a utilização de monoterpenos (limoneno, a-pineno e citronelol) como substratos em processos de biotransformação por micro-organismos do gênero Pseudomonas. O Capítulo 1 apresenta um artigo de revisão atualizado sobre o potencial biotecnológico de micro-organismos do gênero Pseudomonas como biocatalisadores em processos de biotransformação. O Capítulo 2 refere-se aos resultados obtidos pelos experimentos que contemplam o isolamento de bactérias em meio seletivo e diferencial para Pseudomonas, e sua aplicação em processos de biotransformação de monoterpenos (R-(+)-limoneno, a-pineno, citronelol). Das 34 linhagens selecionadas, 9 bactérias foram capazes de biotransformar pelo menos um dos substratos em compostos de aroma de maior valor agregado. R-(+)-limoneno foi convertido a cis- e trans-carveol e carvona por 7 linhagens, atingindo concentrações de até 412 mg/L, 275 mg/L e 209 mg/L, respectivamente. a-Pineno, por sua vez, foi usado como fonte de carbono e energia por 7 linhagens e foi convertido principalmente em cis-verbenol e verbenona a baixas concentrações por 5 linhagens. Outros compostos como limoneno, mirtenol e ß-pineno, também foram identificados como produtos principais da conversão do a-pineno por 2 linhagens. Por outro lado, apenas 3 linhagens foram capazes de metabolizar citronelol em outros compostos derivados, como óxidos de rosa e isopulegol. O efeito da variação do pH do meio de biotransformação e da indução das linhagens, através da pré-exposição do micro-organismo ao substrato, no crescimento celular e formação de produtos de bioconversão foram avaliados com o intuito de otimizar o processo de biotransformação. A produção de óxido de rosa a partir de citronelol foi estudada e detalhada no capítulo final, que configurou um artigo publicado na revista Chemical Engineering Transactions. Em testes de citotoxicidade, a linhagem mostrou alta resistência a maiores concentrações de terpeno, revelando grande potencial para posterior otimização do processo. Os compostos derivados mais notáveis foram destacados no presente trabalho pela alta qualidade sensorial e alto valor agregado. Além das notas sensoriais altamente relevantes industrialmente, a carvona e o carveol são ainda reconhecidos por apresentar algumas funções biológicas. A verbenona e verbenol se destacam pelo alto custo e vasta aplicação nas áreas alimentícia, da agricultura, e da medicina. O óxido de rosa é um dos componentes mais importantes na criação de composições florais em perfumaria, além de possuir um baixo threshold. Sendo assim, a biotransformação de precursores de baixo custo em compostos de alto valor agregado pode ser considerado uma estratégia vantajosa e econômica / Abstract: Aroma compounds influence greatly the flavor of food products and govern their acceptance by consumers and market success. The increasing consumer preference for natural products has encouraged remarkable efforts towards the development of biotechnological processes for the production of natural flavor compounds. Biotransformation of terpenes represents a very promising alternative for production of aromas, since overcome the problems associated with chemical synthesis such as the low generation of toxic waste and high regio-and stereo-selectivity reactions. In addition, products obtained by microbiological methods can be labeled 'natural' under Brazilian law (ANVISA Resolution No. 104 dated May 14, 1999). Studies on monoterpene bioconversion frequently use bacteria from the genus Pseudomonas as biocatalysts since they adapt easily to different substracts and extreme conditions thanks to their high metabolic versatility and complex enzyme system. Therefore, the present work aims to use monoterpenes, such as limonene, a-pinene and citronellol, as substrate for the biotransformation processes by microorganisms from the genus Pseudomonas. The Chapter 1 presents a current review on the biotechnological potencial of microorganisms from the genus Pseudomonas. Chapter 2 refers to the results obtained from laboratory experiments which include the isolation of bacteria in selective and differential medium for Pseudomonas and their application in monoterpene biotransformation processes ((R-(+)-limonene, a-pinene, citronellol). Among 32 selected strains for investigation of biotransformation capability, 9 bacteria were able to biotransform one of the substrates on value-added flavor compounds. R-(+)-limonene was converted to cis- and trans-carveol and carvone by 7 strains, at concentrations of 412 mg/L, 275 mg/L e 209 mg/L, respectively. a-Pinene, in turn, was used as sole carbon and energy source for 7 strains, and yielded especially cis-verbenol and verbenone at low concentrations by 5 strains. Other compounds such as limonene, myrtenol and ß-pinene have also been identified as major products from the conversion of a-pinene by 2 strains. On the other hand, only 3 strains were able to metabolize citronelol on other derivative compounds, such as rose oxides and isopulegol. The effects of different pHof biotransformation medium and induction phase on cell growth and product concentration were evaluated in order to optimize the biotransformation process. The production of rose oxides by strain L1B2P was studied and detailed separately in the third chapter, set as a published article at Chemical Engineering Transactions. In citotoxicity tests, the strain showed impressive terpene resistance, revealing great potential for further process optimization. Most notable compound derivatives were highlighted in the present work due to their high sensory quality and added value. Besides highly industrially relevant sensory notes, carvone and carveol are also recognized by pursuing some biological functions. The verbenone and verbenol stand by the high cost and wide application in food, agriculture, and medicine fields. Rose oxide, in turn, is one of the most important components in creating floral compositions in perfumery, besides its low threshold. Thus, biotransformation of inexpensive precursors into high value added compounds can be considered an economical and advantageous strategy / Mestrado / Ciência de Alimentos / Mestra em Ciência de Alimentos
20

Estudo da varia??o sazonal e circadiana da composi??o qu?mica do ?leo essencial de Blepharocalyx salicifolius (Kunth) O. Berg

Godinho, Wilson Muanis January 2011 (has links)
Submitted by Rodrigo Martins Cruz (rodrigo.cruz@ufvjm.edu.br) on 2015-02-19T13:34:45Z No. of bitstreams: 5 wil.pdf: 5662404 bytes, checksum: fbb7ee80707ec5b04e9341e471b178d8 (MD5) license_url: 52 bytes, checksum: 3d480ae6c91e310daba2020f8787d6f9 (MD5) license_text: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) license.txt: 2110 bytes, checksum: b4c884761e4c6c296ab2179d378436d4 (MD5) / Approved for entry into archive by Rodrigo Martins Cruz (rodrigo.cruz@ufvjm.edu.br) on 2015-02-20T10:42:14Z (GMT) No. of bitstreams: 5 wil.pdf: 5662404 bytes, checksum: fbb7ee80707ec5b04e9341e471b178d8 (MD5) license_url: 52 bytes, checksum: 3d480ae6c91e310daba2020f8787d6f9 (MD5) license_text: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) license.txt: 2110 bytes, checksum: b4c884761e4c6c296ab2179d378436d4 (MD5) / Made available in DSpace on 2015-02-20T10:42:14Z (GMT). No. of bitstreams: 5 wil.pdf: 5662404 bytes, checksum: fbb7ee80707ec5b04e9341e471b178d8 (MD5) license_url: 52 bytes, checksum: 3d480ae6c91e310daba2020f8787d6f9 (MD5) license_text: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) license.txt: 2110 bytes, checksum: b4c884761e4c6c296ab2179d378436d4 (MD5) Previous issue date: 2013-02-20 / O Cerrado apresenta grande diversidade de esp?cies vegetais nativas, muito utilizadas na medicina popular e com pouco ou nenhum estudo cient?fico. Entre essas esp?cies, destaca-se a Blepharocalyx salicifolius (Kunth) O. Berg (Myrtaceae), conhecida como ?Maria-preta?, ?Guamirim? ou ?Murta?. A medicina tradicional recomenda o uso das folhas na forma de infus?o, como antidiarreico, contra infec??es urin?rias e respirat?rias. Estudos evidenciam atividade antimicrobiana do ?leo essencial e leishmanicida do extrato etan?lico das folhas. Estudos fitoqu?micos revelaram a presen?a de compostos fen?licos no extrato e terpenos no ?leo essencial. Geralmente, a constitui??o qu?mica de ?leos essenciais oriundos de um mesmo esp?cimen vegetal e obtidos de plantas de uma mesma esp?cie pode apresentar varia??es qualitativas e quantitativas, em virtude de fatores gen?ticos, ambientais e ontog?nicos. ? importante estudar essas varia??es qu?micas, pois isso pode apresentar implica??es nas atividades biol?gicas de produtos da planta. Al?m disso, tais estudos podem servir para determina??o de marcadores qu?micos ou auxiliar no controle de qualidade do ?leo essencial. Assim, este trabalho teve como principal objetivo observar varia??es qualitativa e quantitativa na composi??o qu?mica do ?leo essencial extra?do de folhas de quatro esp?cimens (BS1, BS2, BS3 e BS4) de B. salicifolius, em tr?s per?odos do dia e nas quatro esta??es do ano. Realizou-se a coleta em habitat natural da esp?cie, na Reserva Guapuruvu da Arcelor Mittal, em Itamarandiba-MG. Procedeu-se a extra??o dos ?leos essenciais de folhas frescas atrav?s de hidrodestila??o em Aparato de Clevenger. Calculou-se o rendimento de cada amostra extra?da (v/m). Efetuou-se a an?lise qualitativa e quantitativa dos componentes dos ?leos essenciais por Cromatografia Gasosa acoplada ? Espectrometria de Massas (CG/EM) e ?ndice de Reten??o Relativa (IRR). O maior rendimento extrativo de ?leo essencial, para todos os esp?cimens, ocorreu no ver?o, e o BS4 foi o que apresentou o maior rendimento m?dio, 0,80% ? 0,12. Verificou-se a ocorr?ncia de varia??es qualitativa e quantitativa dos componentes majorit?rios das amostras analisadas. Assim, houve varia??es qu?micas entre diferentes indiv?duos da esp?cie estudada provenientes de um mesmo habitat, o que pode sugerir diferen?as gen?ticas e/ou ontog?nicas, embora a fase de desenvolvimento fosse semelhante entre os esp?cimens estudados, interferindo no metabolismo secund?rio. Constatou-se, tamb?m, a ocorr?ncia de varia??es qu?micas intraindividuais, sugerindo que as varia??es ambientais (sazonais e circadianas) interferem na composi??o qu?mica dos ?leos essenciais. No entanto, observou-se a presen?a constante, com varia??es quantitativas, de quatro terpenoides (?-pineno, trans-cariofileno, espatulenol e ?-humuleno) em todos os ?leos essenciais analisados. A quantidade de sesquiterpenos identificados sempre foi superior ? de monoterpenos, em todas as amostras. / Disserta??o (Mestrado) ? Programa de P?s-Gradua??o em Qu?mica, Universidade Federal dos Vales do Jequitinhonha e Mucuri, 2011. / ABSTRACT The Cerrado comprise great diversity of native vegetal species, widely used in folk medicine although with little or no scientific study. Among these species, stands out Blepharocalyx salicifolius (Kunth) O. Berg (Myrtaceae), known as ?Maria-preta?, ?Guamirim? or ?Murta?. Traditional medicine recommends the use of fresh leaves infusions as antidiarreic, against urinary and respiratory tracts infections. Some studies showed antibiotic activity of essential oil and leishmanicidal activity of ethanolic extract from leaves. Phytochemical studies revealed the presence of phenolic compounds in the extract and terpenes in the essential oil. Generally, the chemical composition of essential oils from the same vegetal specimen and the same species presents quantitative and qualitative variations, due to genetic, environmental and ontogenetic reasons. It is important to study these chemical changes, because this may have implications in the biological activities of plant products. Furthermore, such studies can serve for determination of chemical markers or assist in quality control of essential oil. Thus, this study aimed to observe quantitative and qualitative variations in the chemical composition of essential oil extracted from leaves of four specimens (BS1, BS2, BS3 e BS4) of B. salicifolius, in three period of the day in the four seasons. The leaves were collected on natural habitat of the specie, in Reserva Guapuruvu, Arcelor Mittal, in Itamarandiba-MG. It was proceeded the extraction of essential oils from fresh leaves by hydrodistillation in a Clevenger apparatus. It was calculated the yield of the extracted sample (v/w). The qualitative and quantitative analysis of essential oils compounds were performed by gas chromatography/mass spectrometry (GC/MS) and Relative Retention Index (RRI). The higher yield of essential oil extraction, for all specimens, occurred in the summer and BS4 was presented the highest yield, 0.80% ? 0.12. There was the occurrence of qualitative and quantitative variations of the major components of the samples. Thus, there were chemical variations between different individuals of the species studied from the same habitat, which may suggest genetic differences and/or ontogeny, although the stage of development was similar among the specimens studied by interfering with secondary metabolism. It was found, also, the occurrence of chemical intraindividual variations, suggesting that environmental variations (seasonal and circadian) interfere with the chemical composition of essential oils. However, there was a constant presence, with quantitative variations in all four terpen?ides (?-pinene, trans-caryophyllene, ?-humulene and spathulenol) in essential oils analyzed. The amount of sesquiterpenes identified was always higher than that of monoterpenes in all samples.

Page generated in 0.054 seconds