• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 78
  • 8
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 89
  • 39
  • 24
  • 19
  • 16
  • 13
  • 13
  • 12
  • 11
  • 11
  • 11
  • 10
  • 10
  • 9
  • 9
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Origem, evolução e relações filogenéticas de homólogos de prolina racemase em espécies de Trypanosoma. / Origin, evolution and phylogenetic relationships of proline racemase homologs from species of Trypanosoma.

Espinosa, Zuleima Del Carmen Caballero 30 October 2014 (has links)
Os genes de Prolina racemase (PRACs) são enzimas intracelulares ou secretadas de T. cruzi (TcPRAC); essas enzimas estão envolvidas no metabolismo, diferenciação e virulência. Os genes PRAC foram identificados e caracterizados molecularmente em isolados representantes de toda a diversidade interespecífica de T. cruzi, T. cruzi marinkellei, T. dionisii, T. erneyi, T. rangeli, T. conorhini e T. lewisi. Além dessas espécies de tripanossomas restritas a mamíferos; homólogos de PRAC foram encontrados em tripanossomas de cobra (T. serpentis), crocodilo (T. grayi) e anuro (T. sp. 339). Análises filogenéticas e de sintenia entre homólogos de PRAC suportaram uma historia evolutiva totalmente congruente com as relações evolutivas previamente descritas dentro do gênero Trypanosoma. / Proline racemaces (PRACs) are intracellular or secreted enzymes of Trypanosoma cruzi (TcPRAC), implicated in metabolism, differentiation, virulence and the induction of nonspecific polyclonal B-lymphocyte in the host. We identified and molecularly characterized PRAC genes from isolates representing all intra-specific diversity (TcI-TcVI and Tcbat), T. cruzi marinkellei, T. dionisii, T. erneyi, T. rangeli (isolates of lineages A-E), T. conorhini, and T. lewisi. In addition to these trypanosome species restricted to mammals, PRAC homologs were found in trypanosomes from snake (T. serpentis), crocodile (T. grayi) and anuran (T. sp 339). Phylogenetic and synteny analysis of PRAC homologs supported an evolutionary history totally congruent with the evolutionary relationships within the genus Trypanosoma.
32

Produção e caracterização do biossurfatante produzido pela bactéria marinha Brevibacterium luteolum / Production and characterization of a biosurfactant produced by marine bacterium Brevibacterium luteolum

Daza, Jorge Humberto Unas 17 July 2015 (has links)
Os biossurfatantes (BS) são produtos de origem microbiana com propriedades tensoativas e emulsificantes. Estes compostos são candidatos para substituir os surfatantes sintéticos em aplicações industriais devido à sua menor toxicidade, maior biodegradabilidade, maior diversidade química e maior eficiência e efetividade em condições físicas extremas de salinidade, pressão e temperatura. O uso comercial e industrial dos BS ainda não é sustentável devido a seu alto custo de produção relacionado principalmente ao baixo rendimento. A utilização de substratos de baixo custo e ferramentas estatísticas para melhorar o rendimento de produção dos BS são duas das principais estratégias para tratar este problema. O objetivo do trabalho foi estudar a produção e recuperação do BS produzido por B. luteolum, visando o melhoramento na sua produção através do uso do planejamento fatorial e caracterizar a estrutura química do BS. A partir dos resultados, determinou-se que a adsorção em resina foi mais efetiva para a recuperação do BS comparada com a precipitação ácida. A produção do BS foi melhorada através de um planejamento fatorial 23 usando como fatores as concentrações da fonte de carbono (vaselina), a fonte de nitrogênio (nitrato de amônio) e a água do mar artificial e como resposta a tensão superficial da solução 0,1% de BS. A maior produção de BS foi obtida com 4% de fonte de carbono, 2% de fonte de nitrogênio e 20% de água do mar artificial gerando tensão superficial de 27 mNm-1. O BS foi caracterizado como uma mistura de lipopeptídeos com ácidos graxos cujo comprimento da cadeia variou entre 10-18 unidades de carbono e um conteúdo de proteína total de 5%. Três estruturas químicas foram sugeridas para os compostos ativos: dois prolina-lipídeos com os ácidos graxos C16:0 e C18:0 respectivamente e um lipopeptídeo com uma sequência peptídica Phe-Al-X-X-Pro-Pro-Thr (X=Leu/Ile) ligada a uma cadeia de ácido graxo C16:0. Não observou-se atividade antimicrobiana contra as cepas de S. aureus, E. coli, S. enteritidis, L. monocytogenes e S. mutans nas faixas de concentrações de BS testadas. O uso de vaselina como substrato para a produção do BS sugere que a bactéria e o BS podem ser explorados para aplicações como a biorremediação e a recuperação melhorada de petróleo (EOR). / Biosurfactants (BS) are microbial-derived molecules showing tensoactive and emulsification properties. These compounds are candidates to replace synthetic surfactants for industrial applications due to their less toxicity, greater biodegradation capacity, greater chemical diversity and greater efficiency and effectiveness under extreme physical conditions of salinity, pressure and temperature. Commercial and industrial use of BS is not sustainable due their high production cost mainly related to low production yields. The use of low cost substrates and statistical tools to enhance the production yield of biosurfactants are two of the main strategies to deal with that problem. The objective of this work was to study the production and recovery of the BS produced by B. luteolum, aiming to enhance its production through a factorial experimental design, and to characterize the chemical structure of the BS. It was found that resin adsorption was more effective than acid precipitation to recover the BS. The production of BS was enhanced through a factorial experimental design 23 using the concentrations of the carbon source (mineral oil), the nitrogen source (ammonium nitrate) and artificial seawater as the factors and the surface tension of a solution 0,1% of BS as the response. The value of factors that enhanced the production of BS were 4% of carbon source, 2% of nitrogen source and 20% of artificial sea water showing a surface tension of 27mNm-1. The BS was characterized as a mix of lipopeptides with fatty acid chains varying between 10-18 carbon units and a total protein content of 5%. Three chemical structures were proposed for the active compounds: two proline-lipids with the fatty acid chains C16:0 e C18:0 respectively and a lipopeptide with a peptide sequence Phe-Al-X-X-Pro-Pro-Thr (X=Leu/Ile) linked to a fatty acid chain C16:0. BS did not show antimicrobial activity against S. aureus, E. coli, S. enteritidis, L. monocytogenes and S. mutans at concentration range tested. The use of mineral oil as a substrate for the production of the BS suggests that the bacteria and the BS can be explore for applications as bioremediation and enhanced oil recovery (EOR).
33

Fiziološki i molekularni aspekti tolerantnosti šećerne repe prema suši / Physiological and molecular aspects of sugar beet tolerance to drought

Putnik-Delić Marina 21 October 2013 (has links)
<p>Istraživanja su sprovedena na jedanaest genotipova &scaron;ećerne repe (Beta vulgaris ssp. vulgaris, L., označeni brojevima 1-11) koji su u poljskim uslovima ispoljili razlike u opservacionom testu nivoa tolerantnosti prema su&scaron;i (visoko, srednje i nisko tolerantni). U prvom delu eksperimenta biljke su gajene u polukontrolisanim uslovima, u stakleniku u supstratu koji je bio me&scaron;avina zemlje i peska. Biljke su svakodnevno zalivane tokom 90 dana, nakon čega je izazvan vodni deficit prestankom zalivanja, dok je kod kontrolnih biljaka zalivanje nastavljeno. Pet dana po prestanku zalivanja analizirani su parametri koji bi trebalo da ukažu na genotipske razlike u smislu tolerantnosti prema nedostatku vode. Utvrđen je sadržaj vode/suve materije u zemlji&scaron;tu i u biljnim tkivima (koren stablo i list). Lisna povr&scaron;ina i koncentracija pigmenata hloroplasta su ustanovljeni kod kontrolnih biljaka s ciljem utvrđivanja genotipskih specifičnosti. Osim toga, mereni su parametri fluorescencije hlorofila (F0, Fm, Fv, Fv/Fm i t1/2) kako bi se utvrdio efekat stresa izazvanog nedostatkom vode na inhibiciju transporta elektrona kroz PSII, i koncentracija slobodnog prolina, amino kiseline koja se nakuplja u uslovima stresa. U drugom delu eksperimenta ovi genotipovi su testirani u kontrolisanim, in vitro uslovima gajenja. Aksilarni izdanci su gajeni na podlozi za mikropropagaciju sa 0 (kontrola), 3 i 5% polietilen glikola (PEG 6000) pune četiri nedelje, a potom su vr&scaron;ene analize. Utvrđena je sveža masa izdanaka, sadržaj suve materije i koncentracija slobodnog prolina. U trećem delu eksperimenta upoređene su razlike u ekspresiji 13 kandidat-gena, koji su povezani sa reakcijom biljaka na uslove stresa, posebno su&scaron;e, u listovima biljaka gajenih u polukontrolisanim uslovima.<br />Biljke izložene stresu u polukontrolisanim uslovima gajenja su u proseku imale oko tri lista manje, za četiri procenta veći udeo suve materije i sedmostruko veći sadržaj prolina. Koncentracija prolina u listovima je bila vi&scaron;a u uslovima nedostatka vode u polukontrolisanim uslovima kod svih genotipova, a posebno kod nekih iz slabo tolerantne (2, 6) i visoko tolerantne (4) grupe.<br />U in vitro uslovima usled tretmanom PEG-om smanjila se ukupna suva masa i vi&scaron;e nego prepolovio broj aksilarnih izdanaka. PEG u koncentraciji od 3% je doveo do<br />povećanja ukupne sveže mase, a koncentracija prolina se povećala se porastom koncentracije PEG. Koncentracija prolina u uslovima stresa je kod oba eksperimenta bila značajno povećana u odnosu na kontrolu i to u in vitro uslovima &scaron;est puta, a u polukontrolisanim uslovima u stakleniku &scaron;esnaest puta u odnosu na odgovarajuće kontrole. Povećanje sadržaja prolina u biljkama gajenim u polukontrolisanim uslovima je bilo tri puta veće u odnosu na eksperiment sa PEG-om.<br />Koncentracija slobodnog prolina, kao jedan od potencijalnih parametara - pokazatelja tolerantnosti genotipova &scaron;ećerne repe prema su&scaron;i, je adekvatniji od ukupne suve mase. Rezultati su pokazali da je test u in vitro uslovima (posebno tretman 3% PEG-om) efikasiji za ocenu tolerantnosti prema su&scaron;i od eksperimenta u polukontrolisanim uslovima. Grupisanje genotipova prema nivou tolerisanja nedostatka vode na osnovu koncentracije prolina ustanovljene u ekperimentu in vitro dalo je isti rezultat kao i opservacioni test u poljskim uslovima.<br />Utvrđene su promene u ekspresiji kandidat-gena u uslovima su&scaron;e u odnosu na kontrolu, a ustanovljene su i razlike između genotipova. Jedan od analiziranih kandidat-gena može da posluži za dalji razvoj markera.<br />Ovi rezultati mogu da se primene u procesu oplemenjivanja &scaron;ećerne repe koje je usmereno na povećanje tolerantnosti prema ovom abiotičkom činiocu.</p>
34

Caracterização molecular e bioquímica das enzimas envolvidas na biossíntese de prolina em Trypanosoma cruzi. / Molecular and biochemical characterization of the enzymes involved in proline biosynthesis in Trypanosoma cruzi.

Marchese, Letícia 29 September 2017 (has links)
Alguns organismos podem biossintetizar L-prolina (L-Pro) principalmente via L-glutamato (L-Glu). A &#916;1-pirrolina-5-carboxilato (P5C) sintase (P5CS) converte o L-Glu ao intermediário da via, o P5C que uma vez formado é reduzido a L-Pro via P5C redutase (P5CR). Nesse trabalho, verificou-se a possível ocorrência dessa via em Tritryps. Em Trypanosoma cruzi toda a via é operativa, em Trypanosoma brucei está ausente, enquanto que em Leishmania amazonensis acontece parcialmente. A biossíntese de L-Pro em T. cruzi é abordada com mais detalhes. Ambas as enzimas da via foram expressas e tiveram sua localização determinada no citosol, compartimento distinto das enzimas do catabolismo de L-Pro. Ainda realizou-se a caracterização bioquímica da TcP5CR, que curiosamente sofre inibição incompetitiva pelo NADPH, e por isso é candidata a regular esse metabolismo. Por fim, evidenciou-se a saída do P5C da mitocôndria, possibilitando a existência de um mecanismo de transidrogenação via a interconversão de L-Pro em P5C e vice versa. / Some organisms biosynthesize L-proline (L-Pro) mainly from L-glutamate (L-Glu). The &#916;1-pyrroline-5-carboxylate (P5C) synthase (P5CS) converts L-Glu into the intermediate P5C, which in turn, is reduced to L-Pro by a P5C reductase (P5CR). In this study, we verified the possible occurrence of this pathway in Tritryps. In Trypanosoma cruzi the entire route is operative. In Trypanosoma brucei, is absent, while Leishmania amazonensis this pathway is partially operative. In T. cruzi, both enzymes were expressed and had their location determined in the cytosol, differently from those of the catabolism of L-Pro. In addition, the biochemical characterization of TcP5CR showed an uncompetitive inhibition by NADPH, and therefore it is a candidate to be a regulation point of the pathway. Finally, it was observed the exit of PC5 from the mitochondria, a condition for the existence of a transhydrogenation mechanism via the interconversion between Pro and P5C.
35

O papel das interações fônon-fônon em sistemas com alta anarmonicidade : comparação entre os isômeros ópticos L/ D-cisteína e L-prolina

Ishikawa, Mariana Sayuri January 2013 (has links)
Orientador: Herculano da Silva Martinho / Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do ABC. Programa de Pós-Graduação em Nanociências e Materiais Avançados, 2013.
36

Origem, evolução e relações filogenéticas de homólogos de prolina racemase em espécies de Trypanosoma. / Origin, evolution and phylogenetic relationships of proline racemase homologs from species of Trypanosoma.

Zuleima Del Carmen Caballero Espinosa 30 October 2014 (has links)
Os genes de Prolina racemase (PRACs) são enzimas intracelulares ou secretadas de T. cruzi (TcPRAC); essas enzimas estão envolvidas no metabolismo, diferenciação e virulência. Os genes PRAC foram identificados e caracterizados molecularmente em isolados representantes de toda a diversidade interespecífica de T. cruzi, T. cruzi marinkellei, T. dionisii, T. erneyi, T. rangeli, T. conorhini e T. lewisi. Além dessas espécies de tripanossomas restritas a mamíferos; homólogos de PRAC foram encontrados em tripanossomas de cobra (T. serpentis), crocodilo (T. grayi) e anuro (T. sp. 339). Análises filogenéticas e de sintenia entre homólogos de PRAC suportaram uma historia evolutiva totalmente congruente com as relações evolutivas previamente descritas dentro do gênero Trypanosoma. / Proline racemaces (PRACs) are intracellular or secreted enzymes of Trypanosoma cruzi (TcPRAC), implicated in metabolism, differentiation, virulence and the induction of nonspecific polyclonal B-lymphocyte in the host. We identified and molecularly characterized PRAC genes from isolates representing all intra-specific diversity (TcI-TcVI and Tcbat), T. cruzi marinkellei, T. dionisii, T. erneyi, T. rangeli (isolates of lineages A-E), T. conorhini, and T. lewisi. In addition to these trypanosome species restricted to mammals, PRAC homologs were found in trypanosomes from snake (T. serpentis), crocodile (T. grayi) and anuran (T. sp 339). Phylogenetic and synteny analysis of PRAC homologs supported an evolutionary history totally congruent with the evolutionary relationships within the genus Trypanosoma.
37

Tolerância ao déficit hídrico de eventos de trigo transformados com o gene p5cs / Tolerance to water deficit of events transformed wheat with gene p5cs

Lima, Lettice Aparecida Dias Canete de 10 March 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T17:37:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Lettice_Aparecida_Dias_Canete_de_Lima.pdf: 1299468 bytes, checksum: 7cf5f1fe2ed78c46edd66e92c79ae1ea (MD5) Previous issue date: 2010-03-10 / Wheat is one of the most important crops because the human diet is based on in many countries. The plant genetic transformation is considered an important tool in obtaining tolerant genotypes to abiotic stresses by the introduction of genes involved in mechanisms of cellular protection Proline is an osmoprotectant that can act in different mechanisms to increase the tolerance of plants. The enzyme ∆1-pyrroline-5-carboxylate synthetase (P5CS), encoded by the gene p5cs, is considered the limiting step in the proline biosynthesis. The study of the stability of transgene expression and productivity are critical to the commercial release of transgenic varieties. This study was conducted to evaluate five events through biophysical and production analysis under water stress. The results obtained were as the following parameters: relative water content (RWC); malondialdehyde contents (MDA), membrane stability index (%) and proline quantified. Production rates were quantified as the number of seeds per plant, number of ears per plant, 100 seeds average weight per plant and total weight of seeds per plant. The results permitted to conclude that transgenic plants responses were differently under severe and partial water stress conditions. Plants from different events under severe stress presented a higher content of proline (1.16x to 1.62x greater), lower levels of MDA and the IEMs were higher due to the fact of showing a more efficient mechanism of protection for cell membranes against oxidative stress. The perception of severe stress occurred at the 8th day of water restriction, however in partial water stress, the beginning of perception was after 12 days. The results obtained for production indexes were similar among events and stressed controls, which shows that, although there was expression of the transgene (p5cs) the higher amount of proline did not result in higher production of plants / O trigo é umas das mais importantes culturas pelo fato de ser base da dieta humana em muitos países. A transformação genética de plantas é considerada uma importante ferramenta na obtenção de genótipos tolerantes aos estresses abióticos pela introdução de genes envolvidos nos mecanismos de proteção celular sob condições de estresse hídrico. A prolina é um osmoprotetor que pode atuar nos diversos mecanismos para o aumento da tolerância ao déficit hídrico das plantas. A enzima .1-pirrolina-5-carboxilato sintetase (P5CS), codificada pelo gene p5cs, é considerada o passo limitante na rota de síntese de prolina. O estudo da estabilidade de expressão do transgene e a sua produtividade são fundamentais para o lançamento de variedades comerciais transgênicas. Este trabalho foi conduzido com o objetivo de avaliar cinco eventos de transformação, por meio de análises biofísicas e índices de produção, quanto à tolerância ao estresse hídrico. Como resultados obtidos, na avaliação dos seguintes parâmetros: Conteúdo Relativo de àgua (CRA); concentrações de malondialdeído (MDA), índices de estabilidade de membrana (%) e quantificação de prolina. Como índices de produção foram quantificados: número de sementes/planta, número de espigas/planta, peso médio de 100 sementes/planta e peso total das sementes por planta. Os resultados demonstraram que plantas transgênicas responderam de modo diferenciado aos dois tipos de estresse aplicados (severo e parcial). As plantas dos eventos avaliados sob condições de estresse severo e parcial apresentaram conteúdos maiores de prolina (1,16x a 1,62x mais), níveis menores de MDA e consequentemente e os IEMs destas plantas foram maiores por demonstrarem um mecanismo mais eficiente de proteção das membranas celulares contra o estresse oxidativo. A percepção do estresse severo ocorreu a partir do 8º dia de restrição hídrica severa, enquanto que na restrição hídrica parcial, o início da percepção ocorreu após o 12º dia. Os resultados obtidos para os índices de produção foram similares entre plantas transgênicas dos diferentes eventos e controle estressado, o que demonstra que, embora tenha havido expressão do transgene (p5cs) esta maior concentração de prolina não resultou em uma maior produtividade das plantas
38

BINAM-prolinamidas como organocatalizadores en síntesis asimétrica

Viózquez Cámara, Santiago Fidel 24 September 2010 (has links)
En la presente memoria se describe la síntesis y aplicación de varios organocatalizadores quirales en reacciones aldólicas y adición Michael. Para ello se describe la síntesis de distintos compuestos derivados de 1,1'- Binaftil-2,2'-diamina (Binam) y prolina. Dichos compuestos se aplican en la reacción aldólica intermolecular sin disolvente empleando aldehídos como electrófilos. En estas condiciones se llega a obtener excesos enantioméricos de hasta el 98%. Además, se estudia la recuperación del catalizador del medio de reacción. También se detalla el estudio llevado a cabo sobre el mecanismo de reacción mediante Espectrometría de Masas empleando la técnica de Ionización por Electroespray (ESI-MS). El organocatalizador derivado de (Sa)-Binam-D-prolina en combinación con ácido cloroacético se emplea en la reacción aldólica intermolecular empleando α-cetoésteres como electrófilos en ausencia de disolvente, obteniéndose tras reacción con cetonas alifáticas y α-funcionalizadas acíclicas, aldoles cuaternarios con un elevado grado de funcionalidad, con excesos enantioméricos de hasta el 94%. También se estudia la síntesis de la cetona de Weiland-Miescher y análogos, mediante la reacción de Hajos-Parrish-Eder-Sauer-Wiechert en condiciones de ausencia de disolvente catalizada por N-Tosil-(Sa)-binam-L-prolinamida en presencia de ácido benzoico, obteniéndose enantioselectividades de hasta el 97%. Por último, se estudia la aplicación de estos compuestos en otras reacciones de formación de enlaces C-C, como por ejemplo la adición Michael de α-alcoxicetonas a nitroalquenos catalizadas por el derivado de (Sa)-Binam-L-prolina, empleando n-hexano como disolvente, obteniéndose las γ-nitrocetonas correspondientes con excesos enantioméricos de hasta el 60%. / Herein, the synthesis and applications of some chiral organocatalysts to aldol reactions and Michael additions are described. For this reason, the synthesis of 1,1'-Binaphthyl-2,2'- diamine (Binam) and proline derivatives compounds is described. These compounds are applied in the solvent-free aldol reaction employing aldehydes as electrophiles in the presence of benzoic acid. Under these conditions, the corresponding aldols were obtained up to 98% enantiomeric excess. Also, the catalyst recovery from the reaction medium is described. Moreover, reaction mechanism studies have been carried out through ESI-MS experiments. The organocatalyst derived from (Sa)-Binam-D-proline in the presence of chloroacetic acid, is employed in the solvent-free aldol rection using α-ketoesters as electrophiles, obtaining after reaction with aliphatic and α-functionalized ketones, the corresponding quaternary aldols with a high degree of functionality, affording enantioselectivities up to 94%, Also, the synthesis of the Weiland-Miescher ketone and analogues through the Hajos-Parrish-Eder-Sauer-Wiechert reaction is studied, under solvent-free conditions using N-Tosyl-(Sa)-binam-L-prolinamide in the presence of benzoic acid, affording enantioselectivities up to 97%. Finally, the application of these compounds in other C-C bond formation reaction, like the Michael addition of α-alcoxyketones to nitroalkenes catalyzed by the (Sa)-Binam-L-proline derivative compound was explored, employing n-hexane as solvent and affording the corresponding γ-nitroketones with enantiomeric excess up to 60%. / Este trabajo ha sido posible gracias a la financiación por parte del Ministerio de Educación y Ciencia (CTQ2004-00808/BQU), CTQ2007-62771/BQU) y “Consolider Ingenio 2010-CSD2007-00006”, por la Generalitat Valenciana (CTIOIB/2002/320, GRUPOS03/134 y GV05/157) y por la Universidad de Alicante (GRJ06-05).
39

Efeitos da administração crônica de prolina no conteúdo lipídico de estruturas cerebrais de ratos

Vianna, Luciene Pinheiro January 2007 (has links)
Neste trabalho foi investigado o efeito da administração crônica de prolina sobre o conteúdo total de gangliosídios, fosfolipídios e de colesterol, assim como, sobre o perfil de gangliosídios no córtex, no hipocampo, no hipotálamo e no cerebelo de ratos. Também, foi avaliado o conteúdo e o perfil de gangliosídios nas frações solúvel e resistente a detergente obtidas de membranas sinápticas de córtex. Ratos Wistar foram divididos em dois grupos: 1) injetados subcutaneamente com solução 0,9% de NaCl (animais controle) e 2) injetados subcutaneamente com solução de prolina, em concentrações adequadas ao peso corporal (animais hiperprolinêmicos). Tanto a solução de prolina quanto a salina foram administradas do 6° ao 28° dia pós-natal. Doze horas após a última administração, os animais foram sacrificados mediante decapitação sem anestesia. As estruturas cerebrais foram dissecadas e em seguida homogeneizadas em clorofórmio:metanol na proporção 1:1 vpara a extração lipídica. As membranas sinápticas foram obtidas através de centrifugação diferencial e as frações solúvel e resistente a detergente foram isoladas através de tratamento das membranas com Triton X-100 a 4°C para investigação de microdomínios de membrana. Após a realização das análises, os resultados mostraram que os animais submetidos ao tratamento crônico com prolina apresentaram um marcado aumento no conteúdo de gangliosídios no córtex cerebral e no hipocampo, enquanto os conteúdos de fosfolipídios e de colesterol aumentaram somente no hipocampo. Além disso, os conteúdos destes compostos não foram alterados no hipotálamo e no cerebelo de animais hiperprolinêmicos. Por outro lado, o conteúdo de gangliosídios diminuiu nas frações solúvel e resistente a detergente obtidas de membranas sinápticas de córtex de animais hiperprolinêmicos. Embora os perfis de gangliosídios não tenham sido aparentemente modificados, as quantidades absolutas das espécies foram alteradas tanto no extrato total, como nos microdomínios de membrana obtidos do córtex. Estes dados revelam que o tratamento crônico com prolina afeta de forma distinta as diferentes regiões cerebrais quanto à composição lipídica das membranas celulares, refletindo-se sobre a distribuição de lipídios nos microdomínios de membrana do córtex. Entre as conseqüências destes fenômenos poderiam ser sugeridas modulações diferentes nas transmissões sinápticas que contribuiriam para o déficit cognitivo e/ou outras disfunções neurológicas presentes em pacientes com hiperprolinemia tipo II. / In the present work we investigated the effects of chronic proline administration on ganglioside, cholesterol and phospholipid total contents, as well as on ganglioside profile in cerebral cortex, hippocampus, hypothalamus and cerebellum of rats. We also evaluated the ganglioside content and profile in detergent- soluble and resistant fractions isolated from synaptic membranes obtained from cerebral cortex. Wistar rats were divided into two groups: 1) saline (control) and 2) proline injected (hyperprolinemic). Proline solution or saline were administered from 6th to 28th postnatal day, according to body weight. Twelve hours after the last injection, the animals were sacrificed by decapitation without anesthesia. Brain structures were homogenized with chlorophorm:methanol 1:1 for lipid extraction. Synaptic membrane was extracted by differential centrifugation and detergent- soluble and resistant fractions were isolated by cold Triton X-100 treatment. Results showed that rats subjected to chronic proline treatment presented a significant increase of ganglioside content on cortex and hippocampus, while phospholipid and cholesterol contents only increased in hippocampus. However, the content of these components were not altered in hypothalamus and cerebellum of hyperprolinemic rats. On the other hand, ganglioside content decreased in detergent- soluble and resistant fractions isolated from synaptic membrane obtained from hyperprolinemic cortex. Although ganglioside profiles were apparently not modified, the individual absolute quantities were altered in cortex total lipid extract and membrane microdomains obtained from cerebral cortex. Our findings suggest that chronic proline treatment affects, in a distinct manner, different cerebral regions concerning the lipid composition of the cell membranes, reflecting on its distribution in the cortex membrane microdomains. Among these phenomena consequences, different modulations in synaptic transmission may be suggested which may contribute to the impairment in cognition and/or other neurological disfunctions found in hyperprolinemia type II patients.
40

Crescimento, trocas gasosas e acúmulo de solutos em três espécies do gênero Plectranthus sob diferentes níveis de salinidade e luminosidade. / Growth, gas exchange and accumulation of solutes in three species of the genus Plectranthus under different levels of salinity and light.

Freitas, Maria Auxiliadora Conceição de January 2012 (has links)
FREITAS, M. A. C. Crescimento, trocas gasosas e acúmulo de solutos em três espécies do gênero Plectranthus sob diferentes níveis de salinidade e luminosidade. 2012. 101 f. Disssertação (Mestrado em Agronomia/Solos e Nutrição de Plantas) - Centro de Ciências Agrárias, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2012. / Submitted by Francisco Lacerda (lacerda@ufc.br) on 2014-09-16T22:27:03Z No. of bitstreams: 1 2012_dis_macfreitas.pdf: 1027903 bytes, checksum: 9b3e6aef7deb03e86ad27b6464130468 (MD5) / Approved for entry into archive by José Jairo Viana de Sousa(jairo@ufc.br) on 2014-09-23T21:40:10Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2012_dis_macfreitas.pdf: 1027903 bytes, checksum: 9b3e6aef7deb03e86ad27b6464130468 (MD5) / Made available in DSpace on 2014-09-23T21:40:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2012_dis_macfreitas.pdf: 1027903 bytes, checksum: 9b3e6aef7deb03e86ad27b6464130468 (MD5) Previous issue date: 2012 / Growing medicinal plants in the conditions of salinity and light can exert influence on yield and final quality of the biomass production. This work was developed at the Center for Teaching and Research in Urban Agriculture (NEPAU), Federal University of Ceará - UFC, Fortaleza - CE, with the objective of evaluating the effect of different luminosities and salinity levels in irrigation water on growth and physiological responses of three medicinal species of the genus Plectranthus. It was used the completely randomized split plots with five repetitions, the plots had corresponded to the environmental factor (mesh with 50% luminosity and full sunlight) and the split plots for five levels of salt stress in irrigation water – CEw (0.7, 1.9, 3.1, 4.3 and 5.5 dS m-1 ) and the subsubplots the medicinal species (P. amboinicus, P. barbatus and P. grandis). The experiment lasted for 60 days after transplanting, being determined by the following: leaf area, dry mass production of shoot, root dry mass, gas exchange, chlorophyll content and accumulation of organic and inorganic solutes. Salt stress induced significant reductions in the growth and gas exchange of the three species evaluated, with the largest reductions being observed in plants exposed to full sunlight. The response to the salinity of the species P. grandis was less influenced by growth environment than in the other two species. Salinity affected the dry matter partitioning, the roots being more affected than the shoot. Considering the total dry matter production, it is found that all three species studied were moderately tolerant or salinity tolerance of up to 3.1 dS m-1 but on the salinity of 5.5 dS m-1 all were sensitive to excess salts in the irrigation water. Considering the degree of reduction in the production of raw party area (part of commercial interest), one could recommend the cultivation of the species P. grandis when it has irrigation water with ECw up to 3.1 dS m-1 . There was significant increase in the accumulation of Na+ and Cl- , and reductions in potassium content, both on the stems as the leaves. Due to the higher accumulation of sodium in the stems, the ratio of Na+ /K+ in this part of the plant reached a value of 1.5 in CEa of 5.5 dS m-1 , indicating a possible nutritional imbalance and ion toxicity. For the organic solutes, the carbohydrate content was not changed with increasing salinity but the concentrations of proline and N-aminosoluble increased in response to stress and in the case of proline elevations were higher in the species P. grandis grown in full sunlight. / No cultivo de plantas medicinais as condições de salinidade e de luz podem exercer influência no rendimento e qualidade final da produção de fitomassa. Este trabalho foi desenvolvido no Núcleo de Ensino e Pesquisa em Agricultura Urbana (NEPAU) da Universidade Federal do Ceará – UFC, em Fortaleza – CE, com o objetivo de avaliar o efeito de diferentes níveis luminosidades e de salinidade na água de irrigação no crescimento e respostas fisiológicas de três espécies medicinais do gênero Plectranthus. Utilizou-se o delineamento experimental em parcelas subsubdivididas, com cinco repetições, sendo as parcelas referentes ao fator ambiente (pleno sol e telado), as subparcelas referentes aos níveis de salinidade na água de irrigação - CEa (0,7; 1,9; 3,1; 4,3 e 5,5 dS m-1), e as subsubparcelas às três espécies do gênero Plectranthus (P. amboinicus, P. barbatus e P. grandis). O experimento teve a duração de 60 dias, após o transplantio, sendo realizadas as seguintes avaliações: área foliar, produção massa seca da parte aérea, massa seca das raízes, trocas gasosas, teores de clorofila e acúmulo de solutos orgânicos e inorgânicos. O estresse salino induziu reduções significativas no crescimento e nas trocas gasosas das três espécies avaliadas, com as maiores reduções sendo verificadas nas plantas expostas a pleno sol. A resposta à salinidade da espécie P. grandis foi menos influenciada pelo ambiente de cultivo do que nas duas outras espécies estudadas. A salinidade afetou a partição de matéria seca, sendo as raízes mais afetadas do que a parte aérea. Em relação a produção de matéria seca total, verifica-se que as três espécies estudadas se mostraram tolerantes ou moderadamente tolerantes à salinidade de até 3,1 dS m-1, porém na salinidade de 5,5 dS m-1 todas se mostraram sensíveis ao excesso de sais na água de irrigação. Considerando-se o grau de redução na produção de massa seca da parte aérea (parte de interesse comercial), poderia-se recomendar o cultivo da espécie P. grandis quando se dispõe de água de irrigação com CEa de até 3,1 dS m-1. Verificou-se aumento expressivo na acumulação de Na+ e Cl-, e reduções no teor de potássio, tanto nas hastes quanto nas folhas. Em decorrência do maior acúmulo de sódio nas hastes, a relação dos íons Na+/K+ nesta parte da planta atingiu valor de 1,6 na CEa de 5,5 dS m-1, indicando um possível desequilíbrio nutricional e toxicidade de íons. Para os solutos orgânicos, o teor de carboidratos não foi alterado com o aumento da CEa, porém os teores de prolina e N-aminossolúveis aumentaram em resposta ao estresse, sendo que no caso da prolina os aumentos foram maiores na espécie P. grandis cultivada em pleno sol.

Page generated in 0.0426 seconds