Bei der Erstellung von Lernmaterialien für die Aus- und Weiterbildung in Unternehmen treffen verschiedene Anforderungen aufeinander: Die Kursmaterialien sollen fachlich richtig, didaktisch sinnvoll und gestalterisch ansehnlich aufbereitet sein. Zugleich finden sich in den Unternehmen unterschiedliche Zielgruppen und Einsatzzwecke, sodass hohe Ansprüche an den effektiven Einsatz und somit an die Wiederverwendbarkeit einmal erstellter Lerninhalte bestehen. Learning Content Management Systeme (LCMS) begegnen diesen Herausforderungen und stellen Funktionalitäten zur Erstellung, Bearbeitung, Verwaltung und Veröffentlichung von Lernobjekten und den daraus zusammengestellten Kursmaterialien bereit: Zentralisierte Lernobjektrepositorien für XML-basierte Lerninhalte erleichtern nicht nur die Wiederverwendung von Informations- und Lernobjekten in Kursmaterialien für verschiedene Lernszenarien, sondern sie ermöglichen erst die Überführung der Lerninhalte in verschiedene Verteilungsformate und Sprachversionen. Während der Umgang mit Lernobjekten für einzelne Autoren durch diese Funktionalitäten weitestgehend vereinfacht wird, fehlt es bislang an einer umfassenden Betrachtung, wie die Zusammenarbeit verschiedener Autoren im LCMS unterstützt werden kann. Mit der Dissertation werden Übertragungsmöglichkeiten von Kollaborationsprinzipien aus dem Web 2.0 untersucht, die als Vorbild für die gemeinsame Erstellung von Content und die dabei nötigen Abstimmungsprozesse durch nicht- bzw. flachstrukturierte, heterogene Autorengruppen dienen. Als methodische Klammer wird die DIN EN ISO/IEC 19796 (2009) herangezogen. Sie gibt einerseits die für die Analyse nötige Strukturierung der Prozesse bei der Lernangebotserstellung vor und liefert außerdem die für die Evaluation nötigen Qualitätskriterien.

Les tecnologies de la informació i la comunicació han evolucionat molt ràpidament en els darrers 5 anys, impregnant tots els àmbits de la societat. Aquest canvi va alhora estretament relacionat amb un canvi social, també a tots els nivells. Noves demandes, nous reptes i noves necessitats a les que cal fer front. El món educatiu no està al marge. Si bé les tecnologies no són agents de canvi de per se, són moltes les eines i recursos tecnològics que poden ajudar a millorar certs aspectes i en facilitar el canvi tant metodològic com procedimental. Centrant-nos en l'educació superior, de totes aquestes noves eines hem triat els blocs per la seva ràpida popularització, senzillesa d'ús i la gran diversitat de possibilitats que ofereixen. La tesi pretén mostrar que la utilització del bloc a la docència universitària afavoreix l'aprenentatge autònom de l'estudiant i és un sistema de creació de coneixement que pot servir tant pel professor com per a l'estudiant, des del punt de vista dels processos d'ensenyament - aprenentatge en el marc de l'Espai Europeu d'Educació Superior. I alhora pot ser una eina de gestió de la informació, socialització i intercanvi per a l'investigador. En el primer context, s'han dut a terme dos estudis de casos en situacions educatives reals. En un es tracta d'un ensenyament totalment a distància, a la Universitat Oberta de Catalunya i en l'altre, educació presencial a la Universitat de Barcelona. L'ús dels blocs en els dos casos, es centra en la reflexió de l'estudiant sobre el propi procés d'aprenentatge. I des del punt de vista de l'investigador, aquesta investigació, també pretén explorar les possibilitats d'aquesta eina basant-se en el seu ús per a l'elaboració de la pròpia tesi, d'una forma més etnogràfica, a partir de la creació del bloc www.blocdeblocs.net . Aquest anàlisi es fa des de dues vessants: per una banda la comunicativa i de relacions socials (com ha permès posar en contacte persones interessades en el mateix tema, usuaris de blocs, professors, etc.) I obtenir informacions, conèixer experiències, etc. i per altra la creació conjunta de coneixement (fer aportacions al bloc que s'han anat enriquint amb els comentaris, crítiques i valoracions d'altres persones. És a dir, a partir de reflexions personals, aquestes s'han anat transformant i sobretot enriquint amb altres aportacions i punts de vista, posant a prova les possibilitats que es defensen l'ús d'aquesta eina. / The use of ICTs and the adoption to the European Higher Education Area will imply changes in the way students learn and also the way professors teach. The new professor's role will demand an active participation and the use of more resources and new strategies to attend to the emerging needs.Weblogs are a very flexible and easy to use tool that can enhance teaching and learning process. From digital portfolios to self-reflection writings, there are plenty of possibilities.We present two case studies, one based on a first degree face-to-face students, and another based on an online masters degree.The main purpose is to analyze some educational practices of using weblogs in higher education and try to set up some considerations for professors who want to start using it.

In recent years, there has been a strong interest in developing Creativity Support Tools for many exciting areas of research such as art and music. Yet few such tools have been developed to support creativity in advertising. This is unusual since advertising, like art and music, is a highly creative endeavour of the human mind. The goal of advertising is to transform a communicational objective of a product or a service into a creative idea. A tool that would enhance the development of creative ideas in advertising would be highly beneficial for the advertising industry and possibly shed light on the mystery behind creativity. In this thesis, I developed Creative Pad, a new Creativity Support Tool to assist advertising creative in generating creative ideas for advertising. In developing Creative Pad, I studied advertising creativity and human creative thinking. I developed a framework for analysing the advertising process, in which the process is viewed as having three distinct phases: a message, an idea, and an execution. A significant implication of this view is that the process for developing ideas for new advertisements and the process of executing those ideas and turning them into creative products are independent. Each step is the result of a significant creative process. Creative Pad is developed to assist in the development of creative ideas for new advertisements. To assist this creativity, relevant triggers are needed. Research has shown that individuals with high associative skills produce more creative advertising. Creative Pad supports the associative skills of the advertising creative and exploits the use of the Internet as a dynamic database. It finds words and sentences related to the original communicational objective, providing relevant triggers for the associative creative process in the minds of the advertising creative. Several experiments using Creative Pad were conducted with advertising creative and students with no advertising background. The results show that Creative Pad supports the generation of new ideas in two ways. First, and most important, all the subjects were able to develop interesting new ideas. In particular, the advertising creative were able to design a sketch of the advertisement from ideas generated using Creative Pad. Second, I was able to find a connection between the triggers, the words and sentences selected by the user during the creative process, and the ideas generated. Although the connection might be considered a weak one, it nonetheless demonstrates that a connection exists between the ideas developed by the advertising creative and those suggested by Creative Pad.

Zugl.: Münster (Westfalen), Univ., Diss., 2008

Zugl.: Saarbrücken, Universiẗat, Diss., 2009.

Zugl.: Düsseldorf, Univ., Diss., 2008

Thesis (M.Ed.)--University of Waikato, 2008. / Title from PDF cover (viewed March 11, 2009) Includes bibliographical references (p. 142-149)

Thesis (MIT(Informatics))-University of Pretoria, 2008. / Abstract in English. Includes bibliographical references.

Master-Arbeit Univ. St. Gallen, 2007.

Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία ειδίκευσης μελετήθηκε το Web 2.0, η σχέση με το Social Web, το Social Semantic Web και έγινε μια σύγκριση της λειτουργικότητας που προσφέρουν οι ακόλουθες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης: Facebook, Twitter και Youtube. Mε βάση την προσφερόμενη λειτουργικότητα αυτών των πλατφορμών έγινε μια οντολογική αναπαράσταση της κοινής λειτουργικότητάς τους. Αρχικά, έγινε μελέτη πάνω στις λειτουργίες και στις Προγραμματιστικές Διεπαφές Εφαρμογών (APIs) των Facebook, Twitter και Youtube. Η χρήση των APIs επιτρέπει στους προγραμματιστές την ανάπτυξη αξιόπιστων και υψηλής ποιότητας εφαρμογών, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες και προτιμήσεις των χρηστών. Τα APIs αποτελούν μέρος του Web 2.0, μια ‘νέα έκδοση’ του Web. Η συνεργασία ανάμεσα στο Web 2.0 και στους χρήστες, πιο συγκεκριμένα, το σύνολο των Web αλληλεπιδράσεων που σχετίζονται με την κοινωνικότητα χαρακτηρίζει τον όρο Κοινωνικό Δίκτυο (Social Web). Η εφαρμογή του Σημασιολογικού Ιστού (Semantic Web) στο Κοινωνικό Δίκτυο οδηγεί στο Κοινωνικό Σημασιολογικό Ιστό (Social Semantic Web). Η αναζήτηση πληροφοριών-μεταδεδομένων από το Web στηρίζεται σε συσχετιζόμενα λεξιλόγια και οντολογίες. Σε αυτό το κομμάτι έχει αναλυθεί η έννοια της οντολογίας και των μεταδεδομέων, οι γλώσσες που υποστηρίζουν μια οντολογία και ο τρόπος αναπαράστασης αυτής. Στα επόμενα κεφάλαια έχει γίνει περιγραφή της λειτουργικότητας των Youtube, Twitter και Facebook καθώς και μία κατηγοριοποίηση της κοινής λειτουργικότητας αυτών με βάση την πιστοποίηση αυθεντικότητας, τη δημοσίευση περιεχομένου και την ανάκτηση περιεχομένου. Τέλος, με τη χρήση του λογισμικού πακέτου Protégé δημιουργήσαμε την οντολογική αναπαράσταση της κοινής λειτουργικότητας των Facebook, Twitter και Youtube. / It this thesis, we studied the Web 2.0 and its relationship with the Social Web and the Social Semantic Web. Furthermore, we studied and compared the functionality provided by the following social networking platforms: Facebook, Twitter and Youtube. Based on the provided functionality of these platforms an ontological representation of their common functionality takes place. Initially, we examined the functions and the Application Programming Interfaces (APIs) of Youtube, Twitter and Facebook. The use of APIs allows developers to develop reliable and high quality applicatons that are customized to the user’s needs and preferences. The APIs are part of the Web 2.0, which is a “new edition” of the Web. The interaction between Web 2.o and its usres characterizes the term of the Social Web. The integration of the Semantic Web with the Social Network leads to the Social Semantic Web. The search of information-metadata from the Web is based on associated vocabularies and ontologies. In this par, we have analyzed the concept of ontology and metadata, thae languages that support an ontology and the way that it can be represented. In the following chapters the functionality of Youtube, Twitter and Facebook is presented and also a categorization of their common funcrionality is given. This categorization is based on the functionality of authentication, the functionality of the publishing content and the functionality of the retrieving content. Finally, we built an ontological representation of the common functionality of Youtube, Twitter and Facebook making use of the Protégé software toolkit.