• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 7
  • 1
  • Tagged with
  • 8
  • 8
  • 7
  • 6
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Vieses em estudos epidemiológicos: reflexão sobre o papel do monitoramento na condução de ensaios clínicos aleatorizados / Bias in epidemiologic studies: considerations on the role of clinical monitoring in randomized clinical trials.

Miyaoka, Tatiana Midori 20 October 2015 (has links)
Introdução: As práticas clínicas baseadas em evidências utilizam resultados de estudos bem desenhados e bem conduzidos que, compilados em revisões sistemáticas, auxiliam os profissionais da saúde e orientam-os de modo sintético e atualizado no manejo dos tratamentos. Em um estudo bem conduzido, os dados coletados apresentarão boa qualidade se obtidos a partir de protocolos bem definidos que incluem as orientações para o acompanhamento dos pacientes e ações padronizadas pelos profissionais envolvidos. O monitoramento do estudo permite acompanhar e controlar a execução das ações definidas no protocolo de tal forma que os resultados finais não apresentem vieses de seleção, de desempenho (performance), de detecção, de atrito (attrition) ou de relato. Entre os instrumentos que avaliam a qualidade do relato de ensaios clínicos, nenhum deles destaca a avaliação de ações de monitoramento que, constitui, segundo nosso ponto de vista, um elemento importante para assegurar a qualidade dos dados. Objetivo: Apresentar uma reflexão sobre vieses em ensaios clínicos aleatorizados e sobre o papel do monitoramento do estudo no controle e prevenção destes. Métodos: Estudo metodológico que se propôs a avaliar a qualidade de ensaios clínicos aleatorizados incluídos em uma revisão sistemática escolhida ad hoc que tratou do uso de estatinas na prevenção primária de doença cardiovascular. Análise de vieses dos estudos originais incluídos na revisão sistemática utilizando a ferramenta para avaliação de risco de viés em ensaios clínicos aleatorizados descrita no Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions (Manual Cochrane para Revisões Sistemáticas de Intervenção), versão 5.1.0. Foram identificadas e descritas em detalhes as ações do monitoramento que poderiam colaborar na minimização ou possível eliminação dos vieses. Foi realizada uma busca nos artigos originais para verificar se existia a descrição das ações relacionadas ao monitoramento. Resultados: Considerando o critério para possibilidade de ocorrência de cada um dos sete tipos de viés, os estudos BONE, CARDS, METEOR e MRC/BHF apresentaram a maior porcentagem (85,7 por cento ) de baixo risco de ocorrência de vieses, indicando possivelmente boa qualidade metodológica. Em contrapartida, em quatro estudos esta porcentagem foi menor que 50 por cento (estudos ASPEN, CERDIA, HYRIM e KAPS), indicando menor qualidade metodológica. Todos os estudos foram classificados como risco incerto para outras fontes de vieses por apresentarem patrocínio por indústria farmacêutica representando, sob nossa avaliação, conflito de interesse. Observou-se que o estudo AFCAPS/TexCAPS indicou que uma empresa que organiza pesquisas foi contratada pelo patrocinador para manejo administrativo e clínico e também dos dados. Porém, não foram descritos maiores detalhes sobre o monitoramento. Neste estudo, observou-se risco incerto para a geração de sequência aleatória, ocultação da alocação e outros vieses. Os demais potenciais vieses foram classificados como baixo risco. Conclusões: No presente trabalho, verificou-se que mesmo um ensaio clínico bem desenhado, relatado e avaliado como baixo risco para a ocorrência de vieses também está sujeito a ocorrência destes durante a sua condução. Vê-se como necessária a inclusão de um item específico sobre viés de conflito de interesse nos instrumentos de avaliação de qualidade metodológica de estudos. Reforça-se o papel do monitoramento para evitar ou minimizar erros sistemáticos, garantindo que o estudo seja realizado conforme o que foi inicialmente proposto. / Background: The clinical practices based on evidences use results obtained from well designed and conducted studies that compiled in systematic reviews assist and guide health professionals to manage patient treatments. In a well conducted study, data collected will have good quality if obtained from protocols that include guidance for patients follow-up and standardized procedures for personnel involved in the study. The study monitoring allows follow-up and control regarding the execution of tasks required by protocol in order to avoid selection bias, performance bias, detection bias, attrition bias or report bias in study results. The available tools to evaluate the quality of reporting of randomized clinical trials do not describe the monitoring actions that we believe are very important for data quality assurance. Objective: To reflect about bias occurrence in randomized clinical trials and the role of study monitoring in its control and prevention. Methods: Methodological study that evaluated the quality of randomized clinical trials included in a systematic review chosen ad hoc regarding the statin use for the primary prevention of cardiovascular disease. Analysis of the original studies using the Cochrane Collaboration´s tool for assessing risk of bias in randomized clinical trials described in Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions, version 5.1.0. The monitoring actions that could avoid or minimize bias occurrence were identified and described in details. A search for actions related to monitoring was also performed in the original articles. Results: Considering the criteria for the possibility of occurence of each of the seven bias types, the studies BONE, CARDS, METEOR and MRC/BHF presented a higher percentage (85.7 per cent ) of low risk for bias, possibly indicating a good methodologic quality. However, this percentage was less than 50 per cent in four studies (ASPEN, CERDIA, HYRIM e KAPS), indicating a poor methodologic quality. All studies were classified as unclear risk for other bias considering that they were sponsored by pharmaceutical industries representing, according to our evaluation, conflict of interest. It was observed that AFCAPS/TexCAPS study indicated that a company responsible for research organization was contracted by the sponsor for data, administrative and clinical management. However, further information about monitoring was not described. In this particular study, random sequence generation, allocation concealment and other bias were classified as unclear risk. The remaining potential biases were classified as low risk. Conclusion: At the present work, it was verified that even clinical trials that are well designed, reported and with low risk for bias might have problems during the study conduction. We understand as necessary the inclusion of a specific item about the bias of conflict of interest in the tools for evaluation of methodology of studies.We emphasize the role of monitoring to avoid or minimize systematic bias, ensuring that the study is performed according to what was initially proposed.
2

Vieses em estudos epidemiológicos: reflexão sobre o papel do monitoramento na condução de ensaios clínicos aleatorizados / Bias in epidemiologic studies: considerations on the role of clinical monitoring in randomized clinical trials.

Tatiana Midori Miyaoka 20 October 2015 (has links)
Introdução: As práticas clínicas baseadas em evidências utilizam resultados de estudos bem desenhados e bem conduzidos que, compilados em revisões sistemáticas, auxiliam os profissionais da saúde e orientam-os de modo sintético e atualizado no manejo dos tratamentos. Em um estudo bem conduzido, os dados coletados apresentarão boa qualidade se obtidos a partir de protocolos bem definidos que incluem as orientações para o acompanhamento dos pacientes e ações padronizadas pelos profissionais envolvidos. O monitoramento do estudo permite acompanhar e controlar a execução das ações definidas no protocolo de tal forma que os resultados finais não apresentem vieses de seleção, de desempenho (performance), de detecção, de atrito (attrition) ou de relato. Entre os instrumentos que avaliam a qualidade do relato de ensaios clínicos, nenhum deles destaca a avaliação de ações de monitoramento que, constitui, segundo nosso ponto de vista, um elemento importante para assegurar a qualidade dos dados. Objetivo: Apresentar uma reflexão sobre vieses em ensaios clínicos aleatorizados e sobre o papel do monitoramento do estudo no controle e prevenção destes. Métodos: Estudo metodológico que se propôs a avaliar a qualidade de ensaios clínicos aleatorizados incluídos em uma revisão sistemática escolhida ad hoc que tratou do uso de estatinas na prevenção primária de doença cardiovascular. Análise de vieses dos estudos originais incluídos na revisão sistemática utilizando a ferramenta para avaliação de risco de viés em ensaios clínicos aleatorizados descrita no Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions (Manual Cochrane para Revisões Sistemáticas de Intervenção), versão 5.1.0. Foram identificadas e descritas em detalhes as ações do monitoramento que poderiam colaborar na minimização ou possível eliminação dos vieses. Foi realizada uma busca nos artigos originais para verificar se existia a descrição das ações relacionadas ao monitoramento. Resultados: Considerando o critério para possibilidade de ocorrência de cada um dos sete tipos de viés, os estudos BONE, CARDS, METEOR e MRC/BHF apresentaram a maior porcentagem (85,7 por cento ) de baixo risco de ocorrência de vieses, indicando possivelmente boa qualidade metodológica. Em contrapartida, em quatro estudos esta porcentagem foi menor que 50 por cento (estudos ASPEN, CERDIA, HYRIM e KAPS), indicando menor qualidade metodológica. Todos os estudos foram classificados como risco incerto para outras fontes de vieses por apresentarem patrocínio por indústria farmacêutica representando, sob nossa avaliação, conflito de interesse. Observou-se que o estudo AFCAPS/TexCAPS indicou que uma empresa que organiza pesquisas foi contratada pelo patrocinador para manejo administrativo e clínico e também dos dados. Porém, não foram descritos maiores detalhes sobre o monitoramento. Neste estudo, observou-se risco incerto para a geração de sequência aleatória, ocultação da alocação e outros vieses. Os demais potenciais vieses foram classificados como baixo risco. Conclusões: No presente trabalho, verificou-se que mesmo um ensaio clínico bem desenhado, relatado e avaliado como baixo risco para a ocorrência de vieses também está sujeito a ocorrência destes durante a sua condução. Vê-se como necessária a inclusão de um item específico sobre viés de conflito de interesse nos instrumentos de avaliação de qualidade metodológica de estudos. Reforça-se o papel do monitoramento para evitar ou minimizar erros sistemáticos, garantindo que o estudo seja realizado conforme o que foi inicialmente proposto. / Background: The clinical practices based on evidences use results obtained from well designed and conducted studies that compiled in systematic reviews assist and guide health professionals to manage patient treatments. In a well conducted study, data collected will have good quality if obtained from protocols that include guidance for patients follow-up and standardized procedures for personnel involved in the study. The study monitoring allows follow-up and control regarding the execution of tasks required by protocol in order to avoid selection bias, performance bias, detection bias, attrition bias or report bias in study results. The available tools to evaluate the quality of reporting of randomized clinical trials do not describe the monitoring actions that we believe are very important for data quality assurance. Objective: To reflect about bias occurrence in randomized clinical trials and the role of study monitoring in its control and prevention. Methods: Methodological study that evaluated the quality of randomized clinical trials included in a systematic review chosen ad hoc regarding the statin use for the primary prevention of cardiovascular disease. Analysis of the original studies using the Cochrane Collaboration´s tool for assessing risk of bias in randomized clinical trials described in Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions, version 5.1.0. The monitoring actions that could avoid or minimize bias occurrence were identified and described in details. A search for actions related to monitoring was also performed in the original articles. Results: Considering the criteria for the possibility of occurence of each of the seven bias types, the studies BONE, CARDS, METEOR and MRC/BHF presented a higher percentage (85.7 per cent ) of low risk for bias, possibly indicating a good methodologic quality. However, this percentage was less than 50 per cent in four studies (ASPEN, CERDIA, HYRIM e KAPS), indicating a poor methodologic quality. All studies were classified as unclear risk for other bias considering that they were sponsored by pharmaceutical industries representing, according to our evaluation, conflict of interest. It was observed that AFCAPS/TexCAPS study indicated that a company responsible for research organization was contracted by the sponsor for data, administrative and clinical management. However, further information about monitoring was not described. In this particular study, random sequence generation, allocation concealment and other bias were classified as unclear risk. The remaining potential biases were classified as low risk. Conclusion: At the present work, it was verified that even clinical trials that are well designed, reported and with low risk for bias might have problems during the study conduction. We understand as necessary the inclusion of a specific item about the bias of conflict of interest in the tools for evaluation of methodology of studies.We emphasize the role of monitoring to avoid or minimize systematic bias, ensuring that the study is performed according to what was initially proposed.
3

Tratamiento de los trastornos de ansiedad: Diseño y evaluación de una intervención grupal basada en la Inteligencia Emocional

Pérez Lizeretti, Nathalie 14 July 2009 (has links)
Els trastorns d'ansietat són amb diferència els trastorns psiquiàtrics més freqüents i el tractament cognitiu-conductual (TCC) s'ha mostrat eficaç per aquests trastorns. Però existeixen molt poques investigacions en les que es compari la seva eficàcia amb tractaments desenvolupats sota altres perspectives teòriques. D'altre banda, s'ha demostrat que la intel·ligència emocional es un factor relacionat amb la presència dels trastorns mentals. L'objectiu d'aquest estudi ha estat dissenyar i avaluar l'eficàcia d'un tractament humanista basat en el desenvolupament de la intel·ligència emocional (TIE). Per això s'ha dut a terme un assaig clínic aleatoritzat en el que s'ha comparat la seva eficàcia amb un grup control de tractament (TCC). Ambdós s'han aplicat durant 24 sessions, d'hora i mitja, amb una freqüència setmanal al llarg de uns 6 mesos aproximadament. La mostra ha estat formada per 132 pacients d'un centre públic de salut mental, diagnosticats de trastorn d'ansietat (agorafòbia o TAG) dels que el 81,8% eren dones. El 86,3% presentaven comorbilitat amb altres trastorns de l'Eix I i el 89,4% amb trastorns de personalitat. Els subjectes es van avaluar al pretractament, després de tres mesos d'haver començat el tractament, en el postractament i 3 mesos després de haver-lo finalitzat, en el seguiment. Els qüestionaris administrats fóren el STAI, el Inventario de Agorafobia, la SCL-90-R, el MCMI-II, QOL-SV, el MSCEIT V2.0 i el TMMS-24. També es va utilitzar el qüestionari WATOCI a fi d'avaluar l'aliança terapèutica. Els resultats de l'estudi demostren que el tractament TIE és més eficaç que el TCC pels símptomes clínics, els trastorns de personalitat, la intel·ligència emocional i la satisfacció vital. S'obté una taxa de milloria del 92,3% en ansietat i del 85,7% en agorafòbia, i el nivell de satisfacció dels pacients amb el tractament és superior quan són tractats amb el TIE. També s'han analitzat els factors que influeixen en el acompliment i l'abandonament del tractament. / Los trastornos de ansiedad son con diferencia los trastornos psiquiátricos más frecuentes y el tratamiento cognitivo-conductual (TCC) se ha mostrado eficaz para estos trastornos. Sin embargo, existen escasas investigaciones que comparen su eficacia con tratamientos desarrollados desde otras prespectivas teóricas. Por otra parte, se ha demostrado que la inteligencia emocional es un factor implicado en la presencia de los trastornos mentales. El objetivo del presente estudio ha sido diseñar y evaluar la eficacia de un tratamiento humanista basado en el desarrollo de la inteligencia emocional (TIE). Para ello se ha llevado a cabo un ensayo clínico aleatorizado en el que se ha comparado su eficacia con un grupo control de tratamiento (TCC). Ambos se han aplicado durante 24 sesiones, de hora y media de duración, con frecuencia semanal a lo largo de aproximadamente 6 meses. La muestra ha estado formada por 132 pacientes procedentes de un centro público de salud mental diagnosticados de trastorno de ansiedad (agorafobia y TAG) de los que el 81,8% fueron mujeres. El 86,3% presentaban comorbilidad con algún trastorno Eje I y el 89,4% con trastorno de personalidad. Los sujetos fueron evaluados en el pre-tratamiento, a los tres meses de inciar el tratamiento, en el post-tratamiento y a los 3 meses de seguimiento. Los cuestionarios administrados fueron el STAI, el Inventario de Agorafobia, la SCL-90-R, el MCMI-II, QOL-SV, el MSCEIT V2.0 y el TMMS-24. También se utilizó el cuestionario WATOCI a fin de evaluar la alianza terapéutica. Los resultados del estudio muestran que el tratamiento TIE es más eficaz que el TCC sobre los síntomas clínicos, los trastornos de personalidad, la inteligencia emocional y la satisfacción vital. Se obtiene una tasa de mejoría del 92,3% en ansiedad y del 85,7% en agorafobia y el nivel de satisfacción de los pacientes con el tratamiento es mayor cuando son tratados con TIE. También se analizaron los factores que influyen tanto en el cumplimiento como en el abandono del tratamiento. / Anxiety disorders are by far the most common psychiatric disorders and cognitive-behavioural therapy (CBT) has proved to be effective in the treatment of these disorders. However, there is little research comparing its efficacy to treatments developed from other theoretical perspectives. Also, it has been proved that emotional intelligence is a factor involved in mental disorders. The aim of the present study has been to design and then assess the efficacy of a humanistic treatment based on the development of emotional intelligence (EIT). A randomized clinical trial was carried out comparing its efficacy with a CBT. Both methods were applied for 24 one and a half hour weekly sessions (6 months approximately). The sample consisted of 132 patients from a public mental-health centre diagnosed with anxiety disorder (agoraphobia and generalized anxiety disorder) of which 81,8% were women, 86,3% presented comorbidity with one or more Axis I disorders and 89,4% with personality disorder. The participants were assessed pre-treatment, 3 months after starting the treatment, post-treatment and at a 3 month follow-up. The questionnaires administered were the STAI, the Agoraphobia Inventory, the SCL-90-R, the MCMI-II, the QOL-SV, the MSCEIT V2.0 and the TMMS-24. The WATOCI was also used in order to assess the therapeutic alliance. The findings of the study suggest that EIT is more effective for clinical symptoms, personality disorders, emotional intelligence and life satisfaction than CBT. The degree of improvement is of 92,3% for anxiety and 85,7% for agoraphobia and the patient satisfaction level with the treatment is higher when treated with EIT. Also analized were the factors that influenced the following or drop-out from the treatment.
4

Avaliação comparativa da remodelação óssea periimplantar em implantes com junção cone-morse e hexágono externo: estudo clínico randomizado controlado, duplo cego, boca dividida

Pereira, Leandro Maruki 03 July 2015 (has links)
Introdução: Várias hipóteses, tais como a formação de espaço biológico, as reações inflamatórias devido à contaminação do microgap entre implante-pilar, e a concentração de tensões peri-implantares causando microdanos ao tecido ósseo, têm sido sugeridos para explicar a perda óssea peri-implantar no primeiro ano em função. No entanto, ainda não é bem compreendido em qual extensão o tipo de conexão pilar/implante pode influenciar o processo de remodelação óssea ao redor de implantes. Objetivo: avaliar parâmetros clínicos, bacteriológicos, e biomecânicos relacionados à perda óssea peri-implantar na região da crista óssea, comparando as conexões hexagonal externa (HE) e cone morse (CM). Materiais e Métodos: Doze pacientes com mandíbulas totalmente desdentados receberam quatro implantes Ø 3,8 x 13 mm implantes na região interforaminal da mandíbula, com o mesmo design, mas diferentes conexões protéticas (dois deles HE ou CM, colocadas aleatoriamente com base em um desenho de boca dividida) e uma prótese implanto-suportada com carregamento imediato. Os parâmetros clínicos (profundidade de sondagem, índice gengival modificado e espessura da mucosa peri-implantar,) foram avaliados em 4 sítios ao redor dos implantes, após um ano de acompanhamento. A distância a partir do topo do implante para o primeiro contato entre o osso-implante - IT-FBIC foi avaliada em radiografias periapicais digitais padronizadas realizadas a 1, 3, 6 e 12 meses de acompanhamento. Amostras da microbiota subgengival foram coletadas 1, 3 e 6 meses após o carregamento do implante. DNA foi extraído e usado para a quantificação de Tanerella Forsythia, Porphyromonas gingivalis, Actinobacillus Aggragatibacter, Prevotella intermedia e Fusobacterium nucleatum. Comparação entre vários períodos de observação foram realizadas utilizando medidas repetidas Análise de Variância (ANOVA, α =0,5), seguido de um teste post-hoc de Tukey, enquanto que as comparações com base em dois períodos foram feitas utilizando o teste t pareado. Além disso, os modelos de computador tomográficos base de elementos finitos (EF) foram realizadas, simulando cada um dos doze paciente em três condições de carga. Os resultados para o pico de tensão EQV no osso peri-implantar foram interpretados por meio de um modelo linear geral (ANOVA-three- Way, α=0,5). Resultados: A variação na perda óssea peri-implantar avaliada por meio de radiografias foi significativamente diferente entre os tipos de conexão (P <0,001). A média de IT-FBIC foi de 1,17 ± 0,44 mm para HE, e 0,17 ± 0,54 milímetros para CM, considerando-se todos os períodos avaliados. Todos os parâmetros clínicos não apresentaram diferenças estatisticamente significantes. Diferenças significativas microbiológicas não foram observadas entre os dois tipos de conexões. A maioria das amostras recolhidas tinham muito poucos agentes patogénicos, o que significa que estas regiões eram saudáveis do ponto de vista microbiológico. Na análise EF, um pico significativamente maior de tensão EQV (P = 0,005) foi encontrado para HE (média 3.438,65μ∑) em comparação com CM (média de 840,98 μ∑□. Conclusões: Variar o tipo de conexão protética irá resultar em diferentes padrões de remodelação óssea peri-implantar, independentemente das condições clínicas e microbiológicas. É mais provável que este fato seja atribuído à transmissão de carga através de diferentes conexões implante-pilar para o osso peri-implantar. Os resultados atuais sugerem que uma conexão cone morse seja mais eficiente para prevenir a perda óssea peri-implantar, em comparação com uma conexão de hexágono externo. / Background: Several theories, such as the biological width formation, the inflammatory reactions due to the implant-abutment microgap contamination, and the periimplant stress/strain concentration causing bone microdamage accumulation, have been suggested to explain early periimplant bone loss. However, it is yet not well understood to which extent the implant-abutment connection type may influence the remodeling process around dental implants. Aim: to evaluate clinical, bacteriological, and biomechanical parameters related to periimplant bone loss at the crestal region, comparing external hexagon (EH) and Morse-taper (MT) connections. Materials and methods: Twelve patients with totally edentulous mandibles received four custom made Ø 3.8 x 13 mm implants in the interforaminal region of the mandible, with the same design, but different prosthetic connections (two of them EH or MT, randomly placed based on a split-mouth design), and a immediate implant- supported prosthesis. Clinical parameters (periimplant probing pocket depth, modified gingival index and mucosal thickness) were evaluated at 6 sites around the implants, at a 12 month follow-up. The distance from the top of the implant to the first bone-to-implant contact – IT-FBIC was evaluated on standardized digital peri-apical radiographs acquired at 1, 3, 6 and 12 months follow-up. Samples of the subgingival microbiota were collected 1, 3 and 6 months after implant loading. DNA were extracted and used for the quantification of Tanerella forsythia, Porphyromonas gingivalis, Aggragatibacter actinomycetemcomitans, Prevotella intermedia and Fusobacterium nucleatum. Comparison among multiple periods of observation were performed using repeated-measures Analysis of Variance (ANOVA), followed by a Tukey post-hoc test, while two-period based comparisons were made using paired t- test. Further, 36 computer-tomographic based finite element (FE) models were accomplished, simulating each patient in 3 loading conditions. The results for the peak EQV strain in periimplant bone were interpreted by means of a general linear model (ANOVA). Results: The variation in periimplant bone loss assessed by means of radiographs was significantly different between the connection types (P<0.001). Mean IT-FBIC was 1.17±0.44 mm for EH, and 0.17±0.54 mm for MT, considering all evaluated time periods. All clinical parameters presented not significant differences. No significant microbiological differences could be observed between both connection types. Most of the collected samples had very few pathogens, meaning that these regions were healthy from a microbiological point of view. In FE analysis, a significantly higher peak of EQV strain (P=0.005) was found for EH (mean 3438.65 µ∑) compared to MT (mean 840.98 µ∑) connection. Conclusions: Varying implant-abutment connection type will result in diverse periimplant bone remodeling, regardless of clinical and microbiological conditions. This fact is more likely attributed to the singular loading transmission through different implant-abutment connections to the periimplant bone. The present findings suggest that Morse-taper connection is more efficient to prevent periimplant bone loss, compared to an external hexagon connection. / Dissertação (Mestrado)
5

PRENACEL - uma estratégia de comunicação móvel para melhorar a saúde materna e perinatal: pesquisa formativa e ensaio aleatorizado por conglomerados / PRENACEL - A mobile communication strategy to improve maternal and perinatal health: Formative research and cluster randomized controlled trial

Franzon, Ana Carolina Arruda 28 September 2018 (has links)
Melhorar a saúde das gestantes é uma prioridade para as agências de saúde global e para os governos dos países de baixa e média renda. O desafio da erradicação e/ou redução das morbimortalidades materna e perinatal evitáveis vem colocando em destaque a necessidade de expandir as ações para prevenção de agravos para além da abordagem clínica das complicações obstétricas, a partir do fortalecimento dos sistemas de saúde e da valorização da autonomia das mulheres dentro das sociedades, implementando a abordagem de direitos humanos como um dos componentes da qualidade do cuidado à saúde reprodutiva. O objetivo desta pesquisa é determinar se um programa de educação em saúde e apoio às gestantes, adaptado à realidade do Sistema Único de Saúde brasileiro e às especificidades da telefonia celular, é um complemento útil ao acompanhamento pré-natal padrão. A pesquisa foi realizada em duas etapas, tendo início com a condução de uma pesquisa formativa, exploratória, para identificar barreiras e facilitadores da atenção ao pré-natal e parto, avaliar aceitação do uso de mensagens de texto como item complementar ao cuidado pré-natal padrão, e desenvolver e refinar a intervenção do programa PRENACEL. Esta compreende um programa de 148 mensagens de texto no celular com informações essenciais para o acompanhamento do ciclo gravídico-puerperal de mulheres saudáveis, em atendimento na rede pública de saúde. Foi desenvolvida com propósitode melhorar resultados maternos e perinatais. Sua efetividade foi avaliada por meio de um ensaio aleatorizado por conglomerados, realizado em 20 unidades de saúde que provêm assistência pré-natal em uma cidade da região sudeste do Brasil. Gestantes em acompanhamento pré-natal nas unidades de saúde sorteadas para o grupo intervenção foram convidadas a participar do PRENACEL. Em unidades de saúde alocadas ao grupo controle, as gestantes receberam a atenção pré-natal padrão. Os dados analisados foram coletados durante a internação para o parto em quatro maternidades públicas da mesma localidade. Para cada variável de interesse, foram realizadas análise por intenção de tratar e análise por protocolo, pelo cálculo dos riscos relativos, com 95% de intervalo de confiança. Ao final do seguimento da gestação, 1210 mulheres elegíveis à participação no estudo tiveram seus desfechos avaliados nas maternidades selecionadas para a pesquisa, por meio de revisão de prontuários, cartões de pré-natal e entrevista individual estruturada. Das mulheres incluídas nas análises, 770 eram provenientes das unidades de saúde do grupo intervenção e 440 das unidades controle. Receber informações do programa PRENACEL durante a gestação foi associado a um aumento na percepção das mulheres de sentirem-se melhor preparadas para o parto, e na percepção de que o pré-natal colabora para que se sintam mais preparadas. Também foram observados impactos no estabelecimento do contato pele-a-pele e aleitamento materno e no conhecimento sobre intervenções obstétricas. Não foram observadas diferenças nos demais desfechos maternos e perinatais avaliados, incluindo a satisfação das mulheres com o atendimento. Nossa conclusão é de que o PRENACEL pode contribuir para a ampliação do acesso das mulheres a informações que lhes sejam estratégicas para que se sintam melhor preparadas para a experiência do parto. / Improving maternal health is a priority for global health agencies and for governments in low- and middle-income countries. The challenge of reducing preventable maternal and perinatal morbidity and mortality has highlighted the need to expand actions to prevent injuries beyond the clinical approach to obstetric complications, through strengthening health systems and enhancing autonomy of women within societies, by implementing a human rights approach as one of the components of the quality of reproductive health care. The objective of this research is to determine if a program of health education and support to pregnant women, adapted to be used by Brazilian National Health System and delivered by short messages service (SMS) on the cell phone is a useful complement to standard prenatal follow-up. The research was carried out in two stages, starting with the conduction of a formative and exploratory research to identify barriers and facilitators of antenatal and delivery care, to evaluate the acceptance of the use of SMS as a complementary item to antenatal care and to develop and refine the PRENACEL program intervention. It comprises a program of 148 SMS with essential information from pregnancy to puerperium, for healthy pregnant women attending antenatal care. It was developed with the purpose of improving maternal and perinatal outcomes. Its effectiveness was evaluated through a cluster-randomized trial conducted in 20 health units that provide antenatal care in a city in the southeastern region of Brazil. Pregnant women from the health units drawn for the intervention group were invited to participate in PRENACEL. In health unitsallocated to the control group, pregnant women received standard antenatal care. Analyzed data were collected during admission to labor in four public maternity hospitals in the same locality. For each variable of interest, intention-to-treat analysis and analysis by protocol were carried out, as well as the relative risk, with 95% of confidence interval. At the end of the gestation follow-up, 1210 women eligible to participate in the study had their outcomes evaluated in the maternity wards, through their medical records review, antenatal cards review and individual structured interviews. Of the women included in the analyzes, 770 came from the health units of the intervention group and 440 from the control units. Receiving information from the PRENACEL program during pregnancy was associated with an increase in women\'s perception of better preparedness for delivery, and the perception that antenatal care helps them feel more prepared. Enhancement of the timing for early skin-to-skin contact and breastfeeding, and knowledge on obstetric interventions were also observed. No differences were observed in other maternal and perinatal outcomes evaluated, including women\'s satisfaction with care. We concluded that PRENACEL can contribute to increase women\'s access to information that are strategic to the improve their perception of feeling confident and better prepared for the childbirth experience.
6

Impacto de diferentes intervenções no nível de atividade física e co-morbidades associadas em mulheres: estudo aleatorizado e controlado / Impact of different interventions on physical activity level and co- morbidities in women: a randomized controlled trial

Ribeiro, Marcos Ausenka 08 March 2013 (has links)
OBJETIVO: Avaliar o impacto de diferentes intervenções no ambiente de trabalho para aumentar o nível de atividade física (AF) e redução de risco cardiovascular em mulheres de meia idade. DELINEAMENTO: Estudo aleatorizado e controlado com 4 intervenções. PARTICIPANTES: 195 mulheres de 40 a 50 anos, funcionárias de um hospital publico da cidade de São Paulo, que não realizavam AF no tempo de lazer. INTERVENÇÕES: Todas foram aleatorizadas para: Grupo controle (GI; 3 sessões de 15 min; n=47); Pedômetro+aconselhamento individual (GII; 3 sessões de 15 min; n=53); Pedômetro+aconselhamento em grupo (GIII; 8 sessões de 1h; n=48); Treinamento Aeróbico (GIV; 24 sessões de 30 min; n=47). Intervenções realizadas por 3 meses. DESFECHOS: Nº de passos total e moderado(>110 passos/min) pedômetro Yamax-PW 610, massa corpórea (Kg), circunferência cintura (cm) e fatores de saúde relacionados à qualidade de vida(FSRQV) após 3 e 6 meses. ANÁLISE ESTATÍSTICA: ANOVA de 1 fator e o pos-hoc de Holm-Sidak. Efetividade foi avaliada pela intenção de tratar. Calculou-se o tamanho do efeito. RESULTADOS: Apenas os grupos que utilizaram os pedômetros (GII e GIII) aumentaram significativamente o número total de passos após 3 meses (P <0,05), no entanto foram observados incrementos maiores no GIII do que no GII (P <0,05). GIII também aumentou o número de passos moderado. Além disso, depois de 6 meses, não foi observada diferença entre os grupos. Com relação às medidas antropométricas, somente as mulheres que participaram do GIV tiveram redução significativa da massa corpórea após 3 e 6 meses (-0,7 kg) e da circunferência abdominal após 3 meses (-0,9 cm). Não ocorreram mudanças no FSRQV. Por último, verificou-se que as intervenções com maior nº de sessões(GIII e GIV) tiveram maior desistência (respectivamente, 30% e 45%) das participantes quando comparada aos grupos GI e GII (respectivamente, 2% e 4%) (P<0,05). CONCLUSÃO: O uso do pedômetro associada ao aconselhamento em grupo é mais efetiva para aumentar o nível de AF diária enquanto que um programa de exercício físico reduz o peso. Porém estas estratégias foram efetivas a curto prazo sugerindo a necessidade de mantê-las constantemente disponíveis às trabalhadoras / PURPOSE: Evaluate the impact of different interventions at workplace to increase the physical activity (PA) and to reduce cardiovascular risk in middle-aged women. DESIGN: RCT with 4 arms. Realized between, February (2010 - 2012) and data analyzed between March and July (2012). SETTING/PARTICIPANTS: 195 women aged 40 to 50 years that did not perform PA in leisure time were randomly assigned to one of 4 interventions. INTERVENTION: Control group (GI) a brief medical orientation (n = 47); Pedometer-Based Individual Counseling (GII) (n = 53); Pedometer-based Group Counseling (GIII) (n = 48); Aerobic Training (GIV, n = 47). MAIN OUTCOME MEASURES: Median change for total steps number (primary outcome), median change for moderate (>110 steps/min) steps number, body mass and waist circumference (secondary outcomes) after 3 or 6 months of intervention. RESULTS: Only the groups using pedometers (GII and GIII) significantly increased total steps number after 3 months (P<0.05); however the increase in total steps observed in GIII was higher than in GII (p<0.05). GIII also increased the number of moderate steps number. Moreover, after 6 months, no difference was observed among groups. Despite that, women did not modify the body mass that was reduced only in those of the AT group either after 3 and 6 months (-0.7 Kg) (P<0.05). Finally, it was found that interventions with the greatest number of sessions (GIII and GIV) had higher dropout (respectively, 30% and 45%) of participants when compared to GI and GII (respectively, 2% and 4%) (p <0.05).CONCLUSIONS: A pedometer-based intervention with counseling groups at workplace was more effective to increase physical activity at daily life while aerobic training is more effective for weight loss
7

PRENACEL - uma estratégia de comunicação móvel para melhorar a saúde materna e perinatal: pesquisa formativa e ensaio aleatorizado por conglomerados / PRENACEL - A mobile communication strategy to improve maternal and perinatal health: Formative research and cluster randomized controlled trial

Ana Carolina Arruda Franzon 28 September 2018 (has links)
Melhorar a saúde das gestantes é uma prioridade para as agências de saúde global e para os governos dos países de baixa e média renda. O desafio da erradicação e/ou redução das morbimortalidades materna e perinatal evitáveis vem colocando em destaque a necessidade de expandir as ações para prevenção de agravos para além da abordagem clínica das complicações obstétricas, a partir do fortalecimento dos sistemas de saúde e da valorização da autonomia das mulheres dentro das sociedades, implementando a abordagem de direitos humanos como um dos componentes da qualidade do cuidado à saúde reprodutiva. O objetivo desta pesquisa é determinar se um programa de educação em saúde e apoio às gestantes, adaptado à realidade do Sistema Único de Saúde brasileiro e às especificidades da telefonia celular, é um complemento útil ao acompanhamento pré-natal padrão. A pesquisa foi realizada em duas etapas, tendo início com a condução de uma pesquisa formativa, exploratória, para identificar barreiras e facilitadores da atenção ao pré-natal e parto, avaliar aceitação do uso de mensagens de texto como item complementar ao cuidado pré-natal padrão, e desenvolver e refinar a intervenção do programa PRENACEL. Esta compreende um programa de 148 mensagens de texto no celular com informações essenciais para o acompanhamento do ciclo gravídico-puerperal de mulheres saudáveis, em atendimento na rede pública de saúde. Foi desenvolvida com propósitode melhorar resultados maternos e perinatais. Sua efetividade foi avaliada por meio de um ensaio aleatorizado por conglomerados, realizado em 20 unidades de saúde que provêm assistência pré-natal em uma cidade da região sudeste do Brasil. Gestantes em acompanhamento pré-natal nas unidades de saúde sorteadas para o grupo intervenção foram convidadas a participar do PRENACEL. Em unidades de saúde alocadas ao grupo controle, as gestantes receberam a atenção pré-natal padrão. Os dados analisados foram coletados durante a internação para o parto em quatro maternidades públicas da mesma localidade. Para cada variável de interesse, foram realizadas análise por intenção de tratar e análise por protocolo, pelo cálculo dos riscos relativos, com 95% de intervalo de confiança. Ao final do seguimento da gestação, 1210 mulheres elegíveis à participação no estudo tiveram seus desfechos avaliados nas maternidades selecionadas para a pesquisa, por meio de revisão de prontuários, cartões de pré-natal e entrevista individual estruturada. Das mulheres incluídas nas análises, 770 eram provenientes das unidades de saúde do grupo intervenção e 440 das unidades controle. Receber informações do programa PRENACEL durante a gestação foi associado a um aumento na percepção das mulheres de sentirem-se melhor preparadas para o parto, e na percepção de que o pré-natal colabora para que se sintam mais preparadas. Também foram observados impactos no estabelecimento do contato pele-a-pele e aleitamento materno e no conhecimento sobre intervenções obstétricas. Não foram observadas diferenças nos demais desfechos maternos e perinatais avaliados, incluindo a satisfação das mulheres com o atendimento. Nossa conclusão é de que o PRENACEL pode contribuir para a ampliação do acesso das mulheres a informações que lhes sejam estratégicas para que se sintam melhor preparadas para a experiência do parto. / Improving maternal health is a priority for global health agencies and for governments in low- and middle-income countries. The challenge of reducing preventable maternal and perinatal morbidity and mortality has highlighted the need to expand actions to prevent injuries beyond the clinical approach to obstetric complications, through strengthening health systems and enhancing autonomy of women within societies, by implementing a human rights approach as one of the components of the quality of reproductive health care. The objective of this research is to determine if a program of health education and support to pregnant women, adapted to be used by Brazilian National Health System and delivered by short messages service (SMS) on the cell phone is a useful complement to standard prenatal follow-up. The research was carried out in two stages, starting with the conduction of a formative and exploratory research to identify barriers and facilitators of antenatal and delivery care, to evaluate the acceptance of the use of SMS as a complementary item to antenatal care and to develop and refine the PRENACEL program intervention. It comprises a program of 148 SMS with essential information from pregnancy to puerperium, for healthy pregnant women attending antenatal care. It was developed with the purpose of improving maternal and perinatal outcomes. Its effectiveness was evaluated through a cluster-randomized trial conducted in 20 health units that provide antenatal care in a city in the southeastern region of Brazil. Pregnant women from the health units drawn for the intervention group were invited to participate in PRENACEL. In health unitsallocated to the control group, pregnant women received standard antenatal care. Analyzed data were collected during admission to labor in four public maternity hospitals in the same locality. For each variable of interest, intention-to-treat analysis and analysis by protocol were carried out, as well as the relative risk, with 95% of confidence interval. At the end of the gestation follow-up, 1210 women eligible to participate in the study had their outcomes evaluated in the maternity wards, through their medical records review, antenatal cards review and individual structured interviews. Of the women included in the analyzes, 770 came from the health units of the intervention group and 440 from the control units. Receiving information from the PRENACEL program during pregnancy was associated with an increase in women\'s perception of better preparedness for delivery, and the perception that antenatal care helps them feel more prepared. Enhancement of the timing for early skin-to-skin contact and breastfeeding, and knowledge on obstetric interventions were also observed. No differences were observed in other maternal and perinatal outcomes evaluated, including women\'s satisfaction with care. We concluded that PRENACEL can contribute to increase women\'s access to information that are strategic to the improve their perception of feeling confident and better prepared for the childbirth experience.
8

Impacto de diferentes intervenções no nível de atividade física e co-morbidades associadas em mulheres: estudo aleatorizado e controlado / Impact of different interventions on physical activity level and co- morbidities in women: a randomized controlled trial

Marcos Ausenka Ribeiro 08 March 2013 (has links)
OBJETIVO: Avaliar o impacto de diferentes intervenções no ambiente de trabalho para aumentar o nível de atividade física (AF) e redução de risco cardiovascular em mulheres de meia idade. DELINEAMENTO: Estudo aleatorizado e controlado com 4 intervenções. PARTICIPANTES: 195 mulheres de 40 a 50 anos, funcionárias de um hospital publico da cidade de São Paulo, que não realizavam AF no tempo de lazer. INTERVENÇÕES: Todas foram aleatorizadas para: Grupo controle (GI; 3 sessões de 15 min; n=47); Pedômetro+aconselhamento individual (GII; 3 sessões de 15 min; n=53); Pedômetro+aconselhamento em grupo (GIII; 8 sessões de 1h; n=48); Treinamento Aeróbico (GIV; 24 sessões de 30 min; n=47). Intervenções realizadas por 3 meses. DESFECHOS: Nº de passos total e moderado(>110 passos/min) pedômetro Yamax-PW 610, massa corpórea (Kg), circunferência cintura (cm) e fatores de saúde relacionados à qualidade de vida(FSRQV) após 3 e 6 meses. ANÁLISE ESTATÍSTICA: ANOVA de 1 fator e o pos-hoc de Holm-Sidak. Efetividade foi avaliada pela intenção de tratar. Calculou-se o tamanho do efeito. RESULTADOS: Apenas os grupos que utilizaram os pedômetros (GII e GIII) aumentaram significativamente o número total de passos após 3 meses (P <0,05), no entanto foram observados incrementos maiores no GIII do que no GII (P <0,05). GIII também aumentou o número de passos moderado. Além disso, depois de 6 meses, não foi observada diferença entre os grupos. Com relação às medidas antropométricas, somente as mulheres que participaram do GIV tiveram redução significativa da massa corpórea após 3 e 6 meses (-0,7 kg) e da circunferência abdominal após 3 meses (-0,9 cm). Não ocorreram mudanças no FSRQV. Por último, verificou-se que as intervenções com maior nº de sessões(GIII e GIV) tiveram maior desistência (respectivamente, 30% e 45%) das participantes quando comparada aos grupos GI e GII (respectivamente, 2% e 4%) (P<0,05). CONCLUSÃO: O uso do pedômetro associada ao aconselhamento em grupo é mais efetiva para aumentar o nível de AF diária enquanto que um programa de exercício físico reduz o peso. Porém estas estratégias foram efetivas a curto prazo sugerindo a necessidade de mantê-las constantemente disponíveis às trabalhadoras / PURPOSE: Evaluate the impact of different interventions at workplace to increase the physical activity (PA) and to reduce cardiovascular risk in middle-aged women. DESIGN: RCT with 4 arms. Realized between, February (2010 - 2012) and data analyzed between March and July (2012). SETTING/PARTICIPANTS: 195 women aged 40 to 50 years that did not perform PA in leisure time were randomly assigned to one of 4 interventions. INTERVENTION: Control group (GI) a brief medical orientation (n = 47); Pedometer-Based Individual Counseling (GII) (n = 53); Pedometer-based Group Counseling (GIII) (n = 48); Aerobic Training (GIV, n = 47). MAIN OUTCOME MEASURES: Median change for total steps number (primary outcome), median change for moderate (>110 steps/min) steps number, body mass and waist circumference (secondary outcomes) after 3 or 6 months of intervention. RESULTS: Only the groups using pedometers (GII and GIII) significantly increased total steps number after 3 months (P<0.05); however the increase in total steps observed in GIII was higher than in GII (p<0.05). GIII also increased the number of moderate steps number. Moreover, after 6 months, no difference was observed among groups. Despite that, women did not modify the body mass that was reduced only in those of the AT group either after 3 and 6 months (-0.7 Kg) (P<0.05). Finally, it was found that interventions with the greatest number of sessions (GIII and GIV) had higher dropout (respectively, 30% and 45%) of participants when compared to GI and GII (respectively, 2% and 4%) (p <0.05).CONCLUSIONS: A pedometer-based intervention with counseling groups at workplace was more effective to increase physical activity at daily life while aerobic training is more effective for weight loss

Page generated in 0.0831 seconds