• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 89
  • 31
  • 6
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 132
  • 71
  • 46
  • 44
  • 27
  • 27
  • 22
  • 21
  • 17
  • 17
  • 15
  • 14
  • 13
  • 12
  • 12
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Análise do filme Que horas ela volta? : o espaço social como palco de conflitos e tensões entre classes /

Gothardo, Josiane. January 2017 (has links)
Orientador: Osvando José Morais / Banca: Marcelo Magalhães Bulhões / Banca: Pedro David Russi Duarte / Resumo: A presente dissertação tem por objetivo verificar as relações sócio-espaciais, afetivas e de classes contidas no filme Que horas ela volta?, de Anna Muylaert, 2015. O filme é o relato sutil das diferenças e conflitos sociais presentes entre as camadas mais altas e mais baixas da sociedade. Portanto, nos concentramos na função que a empregada doméstica desempenha na trama e qual papel assume em sociedade, além da construção socioespacial relacionada às barreiras e divisões sociais. Essa tensão latente nos faz pensar de que maneira os produtos audiovisuais podem ser recortes de conflitos de uma época, refletindo a relação de poder existente em nossa cultura. Para tanto, foi realizado um levantamento bibliográfico com vistas a abordar as questões de identidade, cultura, representação, produção de espaços e discursos hegemônicos. / Abstract: The present dissertation aims to verify the socio-spatial, affective and class relations contained in the movie The Second Mother, by Anna Muylaert, 2015. The film is the subtle account of the differences and social conflicts present between the layers higher and lower of the society. Therefore, we focus on the role domestic servants in the plot and what role they plays in society, beyond to the socio-spatial construction related to social barriers and divisions. This latent tension makes us wonder how audiovisual products can become documents of an era, reflecting the power relationship that exists in our culture. For that, a bibliographical survey was carried out to deal with issues of identity, culture, representation, production of spaces and hegemonic discourses. / Resumen: La presente disertación tiene por objetivo verificar las relaciones socio-espaciales, afectivas y de clases contenidas en la película Una segunda madre, de Anna Muylaert, 2015. La película es el relato sutil de las diferencias y conflictos sociales presentes entre las capas más altas y más bajas de la sociedad. Sin embargo, nos concentramos en la función que la empleada doméstica desempeña en la trama y qué papel asume en sociedad, además de la construcción socioespacial relacionada a las barreras y divisiones sociales. Esta tensión latente nos hace pensar de qué manera los productos audiovisuales pueden convertirse en documentos de una época, reflejando la relación de poder existente en nuestra cultura. Para ello, se realizó un levantamiento bibliográfico con miras a abordar las cuestiones de identidad, cultura, representación, producción de espacios y discursos hegemónicos. / Mestre
12

Convergência de linguagens nas artes visuais : cinema, vídeo, teatro e internet /

Farias, Daniela Santos de. January 2013 (has links)
Orientador: Rosangela da Silva Leote / Banca: Pollyana Ferrari / Banca: Agnaldo Valente / Resumo: Esta dissertação tem por objetivo a análise e a investigação acerca da hipótese de convergência de linguagens nas artes visuais: cinema, vídeo, teatro, por meio de suportes orgânicos e tecnológicos com o uso da internet ou não. Foram apresentados e analisados obras de teatro como, a Companhia Phila7, Teatro Para Alguém, La Fura dels Baus, a peça teatral Descrição de Imagem - DDI de Heiner Müller, o Cinema Vivo do cineasta Alexandre Carvalho, o filme SuperBarroco da cineasta Renata Pinheiro, o filme Lixo de Cabeceira de Peter Greenaway, o docmentário 33 de Kiko Goifman, o filme a Bruxa de Blair dos diretores Daniel Myrick, Eduardo Sánchez, a Shadow Art de Tim Noble e Sue Webster, A Câmera Obscura de Abelardo Morell e a Ópera Dido e Aeneas de Henry Purcell. Para o embasamento teórico, foram resgatadas considerações a respeito do pensamento complexo, a questão do dispositivo, da convergência, do hipertexto, do rizoma, a questão do virtual, do hibridismo, com o intuito de demonstrar a confluência existente entre diferentes linguagens. Por isso, recoremos às ideias de Edgar Morin, Arlindo Machado, Lúcia Santaella, George Landow, Pierre Lévy, Gilles Deleuze, Felix Guattari, Heiner Müller, Henry Jenkins, Serguei Eisenstein, Umberto Eco, Katia Maciel, Urbano Nobre Nojosa, Pollyana Ferrari, Agnus Valente, entre outros. O trabalho: Convergência de linguagens nas artes visuais: cinema, vídeo e internet, evidencia as modificações ocorridas no campo dos dispositivos de comunicação e das linguagens aqui abordadas, e suas repercussões no âmbito das artes e no espaço sócio cultural da contemporaneidade / Resumen: Esta disertación tiene como objetivo el análisis y la investigación sobre la hipótesis de la convergencia de las lenguajes en las artes visuales: cine, video, teatro a través de soportes orgánicos y tenológicos que utilizan Internet o no. Fueron analisados y presentados como obras de teatro, la Compañía Phila7, Teatro Para Alguém, La Fura dels Baus, la obra Descripción Imagen - DDI Heiner Müller, Live Cinema cineasta Alexandre Carvalho, la película SuperBarroco cineasta Renata Pinheiro, la película The Pillow Book de Peter Greenaway. el documental 33 Kiko Goifman la película The Blair Witch directores Daniel Myrik, Eduardo Sánchez, Shadow Art - Arte Sombra de Tim Noble y Sue Webster, la cámara oscura de Abelardo Morell, la Ópera Dido y Eneas de Henry Purcell. Por los antecedentes teóricos, fueron rescatados consideraciones sobre el pensamiento complejo, la cuestión de la convergencia, dispositivo, el hipertexto, la rizoma, la cuestión de la hibridación virtual para demonstrar la confluencia entre diferentes lenguajes. Por lo tanto, utilizamos las ideas de Edgar Morin, Arlindo Machado, Lucia Santaella, George Landow, Pierre Lévy, Gilles Deleuze, Félix Guattari, Heiner Müller, Henry Jenkins, Sergei Eisenstein, Umberto Eco, Katia Maciel, Urbano Nobre Nojosa, Pollyana Ferrari, Agnus Valente entre otros. Trabajo: La convergencia de las lenguajes en las artes visuales: cine, video, teatro y internet, evidencia los cambios en el campo de los dispositivos de comunicación y lenguajes dicutidos aquí, y sus repercusiones en las artes y el espacio socio-cultural contemporáneo / Mestre
13

O cinema brasileiro ainda queima o filme?: Re-estudando atitudes relativas a filmes nacionais

Lima, Carlos Alberto da Silva January 2004 (has links)
Made available in DSpace on 2009-11-18T18:56:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 definitiva.pdf: 1112317 bytes, checksum: a033c8d838ed1e1b870234e6aa43d693 (MD5) Previous issue date: 2004 / This text has the objective to compare attitudes and opinions of undergraduation students about Brazilian movies, evaluated in 1991 and 2003. The research was motivated by the author's perceptions that the changes occurred in the public cultural stimulus policy, at the end of 80's and beginning of 90's drove the national productions to a significant quality improvement, allowing them to work in conditions to compete in the Brazilian market without needing to take any advantage of law or policy for minimum projection share to national movies. The results attested a significant enhancement in the evaluation by the respondents of Brazilian movie production. / Este trabalho tem por objetivo efetuar uma comparação das atitudes e opiniões dos universitários cariocas sobre o cinema nacional, efetuadas no ano de 1991 com as efetuadas no ano de 2003. A pesquisa foi motivada pela percepção do autor de que as mudanças efetuadas na estrutura de incentivo à indústria cinematográfica brasileira, operadas pelo governo durante o final da década de 80 e início da década de 90, contribuíram de forma substancial para o aumento da qualidade das produções nacionais, garantido às mesmas condições de competitividade no mercado interno de projeção sem a necessidade de se utilizarem de cotas legais de projeção. Os resultados comprovaram uma significativa melhoria na avaliação das produções nacionais pela amostra utilizada.
14

Parahyba masculina feminina neutra: Cinema (in) direto, super 8, gênero e sexualidade (Paraíba, 1979-1986) / Parahyba masculina feminina neutra: (in)direct cinema, super 8 films, gender and sexuality (1979-1986)

Silva, Laércio Teodoro da January 2012 (has links)
SILVA, Laércio Teodoro da. Parahyba masculina feminina neutra: Cinema (in) direto, super 8, gênero e sexualidade (Paraíba, 1979-1986). 2012. 227f. – Dissertação (Mestrado) – Universidade Federal do Ceará, Programa de Pós-graduação em História, Fortaleza (CE), 2012. / Submitted by Márcia Araújo (marcia_m_bezerra@yahoo.com.br) on 2013-10-11T11:55:20Z No. of bitstreams: 1 2012-DIS-LTSILVA.pdf: 3371652 bytes, checksum: fd08d04c207d65825586bda5a724d8d6 (MD5) / Approved for entry into archive by Márcia Araújo(marcia_m_bezerra@yahoo.com.br) on 2013-10-11T13:17:46Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2012-DIS-LTSILVA.pdf: 3371652 bytes, checksum: fd08d04c207d65825586bda5a724d8d6 (MD5) / Made available in DSpace on 2013-10-11T13:17:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2012-DIS-LTSILVA.pdf: 3371652 bytes, checksum: fd08d04c207d65825586bda5a724d8d6 (MD5) Previous issue date: 2012 / The present study draws upon the Super 8 mm cinematographic production in the State of Paraíba, Brazil, from 1979 – year in which the documentary Gadanho, by Pedro Nunes and João de Lima, was released – to 1986. The study analyzes the cinematographic experiences from their dialogs with the Brazilian production in the 1960’s and 1970’s, taking also into account the local scenario, which found a field marked by traditions which can be traced back to the 1960’s, when the documentary Aruanda (1960), by Linduarte Noronha, was released and became a marker of how cinema should be thought and made. The focus is on movies which tackle gender representations and expressions of sexuality. The analysis considers their making of process and their representations of femininity and masculinity, which criticize stereotypes of woman and of Brazilian Northeastern man, mainly, man from the State of Paraíba. The films are committed to a visibility policy, aiming mainly at the deconstruction of the homosexual character, raising new issues on practices and on representations of sexuality. Targeting at comprehending the process of circulation of such films, the spaces where they were displayed, such as the Federal University of Paraíba, cineclubs and independent film festivals were questioned. As a consequence, the following aspects were problematized too: the diverse interpretations and the wars of representations, not only in the theme of the films, but in the Super 8 films themselves, and, the process of affirmation of this production as a cultural object in the film field. / A presente dissertação estuda a produção cinematográfica em Super 8 no estado da Paraíba, que se deu a partir de 1979 – ano de realização do documentário Gadanho, de Pedro Nunes e João de Lima – e estendeu-se até 1986. O estudo empreende a análise das experiências cinematográficas superoitistas no estado a partir de seus diálogos com a cinematografia brasileira dos anos 1960 e 1970, pensando também o próprio cenário paraibano. A produção superoitista na Paraíba encontrou um campo cinematográfico marcado por tradições que remontam à década de 1960 e que concebe o documentário Aruanda (1960), de Linduarte Noronha, como fundante de uma forma de pensar e fazer cinema. Focar-se-á os filmes Super 8 que versam sobre as representações de gêneros e expressões da sexualidade. A análise apreende o processo de produção desses filmes e as representações acerca do feminino e do masculino, que empreenderam uma crítica aos estereótipos sobre a mulher e o homem nordestino, em especial, o paraibano. Nesse sentido, esses filmes empenharam-se numa política da visibilidade, tendo como mote principal a desconstrução da personagem homossexual, lançando novos questionamentos sobre as práticas e representações da sexualidade. Buscando compreender o processo de circulação dessas obras, problematizaremos os espaços percorridos por essa produção, como a Universidade Federal da Paraíba, os cineclubes e Mostras de Cinema Independente. Com efeito, problematizam-se as diversas leituras e as guerras de representações acerca das temáticas dos filmes e das próprias películas no formato Super 8 num processo de afirmação da produção enquanto objeto cultural dentro do campo cinematográfico.
15

Agripina é Roma-Manhattan e outras experiências héliocinematográficas /

Sheery, Yardena do Baixo, 1981- January 2015 (has links)
Orientador: José Leonardo do Nascimento / Banca: Sérgio Mauro Romagnolo / Banca: Francisco Cabral Alambert Junior / Banca:Omar Khouri / Banca: Marco Garaude Giannotti / Resumo: Este trabalho é uma tentativa de aproximação, por várias frentes diferentes, de Agripina é Roma Manhattan, curta-metragem no formato super-8 realizado por Hélio Oiticica em 1972, durante sua estadia em Nova Iorque. Consequentemente, este trabalho se aproxima de outras produções cinematográficas do universo rico e singular do artista. / Abstract: This work is an attempt to approach, by several different ways; to Agripina is Rome-Manhattan, shortcut super-8 movie made by Hélio Oiticica in 1972, along his stay in New York City. Consequently, this work also takes a closer look to other cinematographic productions in the rich and unique Oiticica's universe. / Mestre
16

Pressões ambientais e mudança institucional no campo do cinema em Pernambuco

CARVALHO, Laís Albuquerque de January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:06:45Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo1309_1.pdf: 679193 bytes, checksum: f86fc1ab6a6b63affce5e40dcfeaea59 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2006 / Esta dissertação tem o propósito de verificar um novo estágio de mudança institucional do campo do cinema em Pernambuco, a partir de pressões do ambiente técnico e institucional. Procurou-se para tanto, utilizar diferentes marcos teóricos que conferiram a esta pesquisa um caráter interdisciplinar advindo da Teoria Institucional, dos conceitos da Nova Sociologia Econômica, a qual denota a visão de imersão social (Embeddedness) e de uma abordagem política das ações ocorrentes no campo. Metodologicamente optou-se por uma abordagem qualitativa de análise dos dados primários e secundários, através da realização de 15 entrevistas, e levantamentos bibliográfico e documental, utilizando uma interpretação do discurso e do conteúdo desses dados. O estudo embora denote uma perspectiva longitudinal em relação ao histórico da formação do campo, ele caracteriza-se principalmente como seccional, dada à ênfase sobre o período mais indicativo da ocorrência de prováveis mudanças nas relações entre os atores do campo. Nesta fase, foram abordados o papel do Estado e mercado e suas influências nessas mudanças, sendo realizada também uma descrição dos atores mais representativos do campo, identificando os seus objetivos, papéis desempenhados e ações efetivadas, a fim de desvendar os interesses que permeiam as suas relações. Os resultados analisados sugerem que o campo do cinema em Pernambuco, ainda está em processo de formação e que apesar de uma forte influência de uma lógica instrumental, ele é visto como uma verdadeira estrutura social, tanto pelos benefícios sociais que o mercado de preços pode oferecer, quanto pela forte tradição de Pernambuco em se fazer um cinema cultural, o qual vem sendo corroborado por uma mudança de ação do Governo Estadual
17

Boca do lixo : cinema e classes populares

Abreu, Nuno César Pereira de, 1948-2016 25 November 2002 (has links)
Orientador: Fernão Vitor Pessoa Ramos / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Artes / Made available in DSpace on 2018-08-02T18:33:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Abreu_NunoCesarPereirade_D.pdf: 26532866 bytes, checksum: 65e7271454f03a89999aa17f75ec2db4 (MD5) Previous issue date: 2002 / Resumo: Este trabalho propõe-se a tratar de aspectos da história social da indústria cinematográfica da Boca do Lixo, no quadro geral do Cinema Brasileiro, nos 1970, tendo como ambiente político o regime militar com a repressão e a censura, por um lado, e os incentivos econômicos e a legislação protecionista por outro. Através de entrevistas procura-se tecer uma trama que relate o processo de desenvolvimento de um processo social, que contém o econômico e o estético, de um ciclo de produção cinematográfica que se propôs a enfrentar o produto estrangeiro com o "similar nacional", ocupando parcela significativa do mercado exibidor - controlado pela distribuição internacional. Um ciclo que teve características próprias - que interessa observar - em seus aspectos essenciais, principalmente através de seus personagens - sujeitos que relatam seu lugar na história do Cinema Brasileiro. A partir da rememoração dos depoentes foram sendo estabelecidos recortes num inventário existencial, foi se dando um resgate, em que vozes singulares vão revelando, através de percursos de vida, uma rede de aspectos sociais, econômicos e culturais do desenvolvimento de uma "comunidade". A do cinema da Boca do Lixo. O trabalho se compõe de três partes maiores: o primeiro volume que faz uma reflexão sobre a produção cinematográfica da Boca do Lixo, o segundo é um caderno de entrevistas, e o terceiro, a filmografia / Doutorado / Doutor em Multimeios
18

¿Es el género cinematográfico una categoría útil para la política de fomento al cine? Estudio de caracterización del género cinematográfico como espacio de enunciación en la política de fomento nacional.

Muñoz, Paula 11 1900 (has links)
Tesis para optar al grado de Magíster en Comunicación Social
19

El fuera de campo en la pintura. Un estudio sobre la representación espacial pictórica desde lo ausente en el cuadro

Palés Chaveli, Susana 26 October 2023 (has links)
[ES] Toda imagen bidimensional de carácter figurativo presenta dos espacios codependientes determinados por sus cuatro bordes. Todo lo que compone la imagen formará parte del campo, mientras que aquello susceptible de existir más allá de sus límites pasará a formar parte de ese espacio virtual, intangible y misterioso al que denominamos fuera de campo. Este espacio ausente se convierte en la proyección imaginaria de aquello que la imagen fragmenta, existiendo solo en la medida en la que es insinuado desde la propia representación. En sus primeros años de vida, el cine hereda y perpetúa gran parte de las convenciones espaciales establecidas en la pintura renacentista. En cuestiones de representación espacial, sin embargo, el cine desarrolla un complejo lenguaje propio que convierte el fuera de campo cinematográfico en un espacio mucho más versátil que en el resto de medios. Debido a esta compleja relación con el recurso, el término fuera de campo surgirá por primera vez en el seno de la imagen cinematográfica, fruto de las complejas relaciones que el cine establece con este espacio más allá del marco. Conscientes de sus orígenes cinematográficos, la presente tesis doctoral propone una revisión del recurso desde la historia de la pintura occidental, con una mirada retrospectiva que permita analizar y redescubrir este espacio oculto en un contexto ajeno al cine. La defensa de un fuera de campo genuinamente pictórico conlleva necesariamente un análisis del paradigma representacional en la pintura que permita vislumbrar las convenciones espaciales necesarias para la aparición del recurso en el cuadro. Partiendo del concepto del cuadro como ventana introducido en el Renacimiento, esta investigación abarca los cambios producidos en la representación espacial pictórica desde finales del siglo XIV hasta la introducción del cinematógrafo en 1895, lo que permite establecer las características de un fuera de campo genuinamente pictórico previo a la aparición del cine. / [CA] Tota imatge bidimensional de caràcter figuratiu presenta dos espais codependents determinats per les quatre vores. Tot el que composa la imatge formarà part del camp, mentre allò susceptible d'existir més enllà dels seus límits pasarà a formar part d'eixe espai virtual, intangible i misteriòs al que denominem fora de camp. Aquest espai ausent es converteix en la projecció imaginària d'allò que la imatge fragmenta, existint tan sols en la mesura en la que és insinuat des de la pròpia representació. En els seus primers anys de vida, el cinema hereta i perpetua gran part de les convencions espacials establertes a la pintura renaixentista. En qüestions de representació espacial, però, el cinema desenvolupa un complex llenguatge propi que converteix el fora de camp cinematogràfic en un espai molt més versàtil que a la resta de mitjans. A causa d'aquesta complexa relació amb el recurs, el terme fora de camp sorgirà per primera vegada en el context cinematogràfic, fruit de les complexes relacions que el cinema estableix amb aquest espai més enllà del marc. Conscients dels seus orígens cinematogràfics, aquesta tesi doctoral proposa una revisió del recurs des de la història de la pintura occidental, amb una mirada retrospectiva que permeti analitzar i redescobrir aquest espai ocult en un context aliè al cinema. La defensa d'un fora de camp genuïnament pictòric comporta necessàriament una anàlisi del paradigma representacional a la pintura que permeti entreveure les convencions espacials necessàries per a l'aparició del recurs al quadre. Partint del concepte del quadre com a finestra introduït al Renaixement, aquesta investigació abasta els canvis produïts en la representació espacial pictòrica des de finals del segle XIV fins a la introducció del cinematògraf el 1895, cosa que permet establir les característiques d'un fora de camp genuïnament pictòric previ a l'aparició del cinema. / [EN] Every two-dimensional figurative image presents two codependent spaces determined by its four edges. Everything shown in the image will be part of the in space, while those elements that could exist beyond its limits will become part of this virtual, intangible and mysterious space called the off-screen. This invisible space becomes the imaginary projection of what the image fragments, existing only as something insinuated by the representation itself. In its early years, the cinema inherited and perpetuated a large part of the spatial conventions established in the Renaissance painting. In matters of spatial representation, however, cinema develops its own complex language that turns cinematographic off-screen into a much more versatile space than in other media. Due to this complex relationship with this non-seen space, the term off-screen will appear for the first time in a cinematographic context, as a result of the complex relationships that cinema establishes with the space beyond the frame. Aware of its cinematographic origins, this Dissertation proposes a review of the off-screen in from western painting history, using a retrospective look that will allow us to analyze and rediscover this hidden space in a context alien to cinema. The defense of a genuinely pictorial off-screen necessarily entails an analysis of the representational paradigm in painting that could allows us to glimpse the spatial conventions necessary for the appearance of the resource inside the painting. Starting from the concept of the painting as a window introduced in the Renaissance, this research covers the changes produced in the pictorial spatial representation from the end of the 14th century until the introduction of the cinematograph in 1895, which allows us to establish the characteristics of a genuinely pictorial off-screen. previous to the appearance of the cinema. / Palés Chaveli, S. (2023). El fuera de campo en la pintura. Un estudio sobre la representación espacial pictórica desde lo ausente en el cuadro [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/198861
20

Pessoa, figura, presença: o personagem cinematográfico entre o narrativo e o sensorial / Person, figure, presence: the film character between the narrative and the sensorial

Leal, João Vitor Resende 05 June 2019 (has links)
Esta pesquisa pretende examinar as articulações e tensões entre o narrativo e o sensorial no cinema, trazendo como fio condutor, entre as convenções do narrativo e a imediaticidade do sensorial, o personagem cinematográfico. Entendemos que, sem abandonar as condições narrativas e representacionais que o produzem e definem (personagem-pessoa), o personagem de cinema é também um importante catalisador de afetos que agenciam memória e imaginação (personagem-figura) e, de modo mais substancial, um efeito produzido a partir de elementos concretos que se manifestam em termos de performatividade e de plasticidade (personagem-presença). Dessa forma, investindo numa reformulação da noção de personagem como \"efeito de personagem\" e explorando disjunções possíveis entre corpo, ator e personagem (sobretudo em filmes nos quais vários atores desempenham o mesmo papel ou, ao contrário, um mesmo ator desempenha diversos papéis), buscaremos fazer do personagem um instrumento privilegiado para a análise da complementariedade e dos eventuais atritos entre as dimensões narrativa (significação/interpretação), figural (sensação) e material (percepção) do cinema. / This research intends to investigate the tensions and articulations between the narrative and the sensorial in the cinema, having the film character as a guiding thread caught amongst the conventions of the narrative and the immediacy of the sensorial. We will argue that the film character is not only defined and conditioned by its narrative and representational implications (character-person), it is also an important catalyst of affects that stimulate our memory and imagination (characterfigure), and more substantially, an effect generated by concrete elements that often manifest themselves in terms of performativity and plasticity (character-presence). By reformulating the notion of character as \"character effect\" and exploring possible disjunctions between body, actor, and character (especially in films in which several actors play the same role, or on the contrary, the same actor plays several roles), we will advance the character as a privileged instrument for the analysis of the frictions and the complementarity of the narrative (signification/interpretation), the figural (sensation), and the material (perception) dimensions of the cinema.

Page generated in 0.0612 seconds